Вірші
Всі
Не родина. Я вернусь!
Блакітны край не стаў маёй радзімай...
Над сонным берагам сумуе небакрай...
А горы маняць, і завуць ўсё ціха -
Прыйдзі ў наш дзіўны край.
А море ластится, прибой ласкает ноги...
Чуть слышно шелестит: привет-привет!
Лазурный берег горы отражает,
И дарит тихий и спокойный свет!
Вярнуся зноў з-за Грані, уваскрэсну,
Прыйду на свет ізноў праз дзіўны край...!
Хай небам поўніцца і сэрца, і прастора...
Няхай са мной спявае неба ў такт!
Блакітны край не стаў маёй радзімай....
Але вярнуся зноў з-за Грані я!
1
0
294
Зорны шлях у вечнасць.
Над Зорным Храмам ззяе неба.
Спыніўся крок, спыніўся бег.
Тут Млечны шлях адпачывае,
І адыйшоўшы - чалавек.
Цямнець хмары праміж зораў,
Світанак поўніць цішыню.
Над Зорным храмам ззяюць зоры,
Льюць свет з пяшчотай на Зямлю.
Спыніся!!! Прад апошнім крокам
Душою ў вечнасць зазірні.
Пяшчотай поўніцца прастора...
Храм Зорнай вечнасці прымі..
1
0
190
Зорныя шляхі.
Закаханыя зоры ля межавых сцежак,
Ля сузор'яў ды Млечнага шляху.
Спяць няведамым сном,
Покуль прыйдзе пара
Нам вяртацца на межы ля Грані.
Ты па Млечнаму шляху
Прайдзешь басанож,
Каб вярнуцца у Храм
Зорнай Вечнасці.
Там не будзе ўжо больш
А ні суму, трывог,
Там цяпло будзе
Ў бязмежнасці.
Калі ласка, вярніся,
Як прыйдзе пара...
Мы ўдваіх пройдзем
Зорным тым шляхам...
Будуць песні спяваць
Нам абодвум вятры...
Будуць зоры свяціць
Каля Храма...
А пакуль зоры спяць,
Бо яшчэ не пара
Нам вярнуцца ўдваіх
Зноў да Храма....
0
0
176
