Chapter 1
Chapter 2
Chapter 2
Unicode

' Hello '

' ဘုန်း '

ဒီအသံ ကျွန်တော် ကောင်းကောင်းသိတာပေါ့ ကျွန်တော့်ကို ဒီလိုမျိုး ခေါ်တတ်တာ နှစ်ယောက်မရှိတဲ့ငယ်သူငယ်ချင်းလေး သော်ခန့်

' ဟမ် မင်း...မင်း....သော်ခန့် မလား ဟျောင့် '

' ဟား..ဟား... ဟုတ်တယ် ငါ သော်ခန့် '

' ဒါနဲ့ နေစမ်းပါဦး မင်း ငါ့ဖုန်းနံပါတ် ဘယ်လိုသိလဲ '

' အဲ့တာ ငါ နောက်မှပြောပြမယ် အခုငါ့ကို Airport မှာလာကြိုပေးနိုင်မလား '

' ဟမ် အော် အေး အေး ခဏစောင့် ငါ မြန်မြန်တော့ လာခဲ့မယ် '

' ok '

သော်ခန့်နဲ့က မူကြိုတည်းက ပေါင်းလာတာ အခုချိန်ထိပဲ ကောင်း ပြီးရင် သူ့ကိုအခင်ဆုံး
ကောင်းနဲ့က အထက်တန်းနောက်ဆုံးနှစ်မှာသူငယ်ချင်းဖြစ်ကြတာ မှတ်မှတ်ရရ အဲ့တုန်းက ငသော့်မိဘတွေဆုံးလို့ U.S မှာနေတဲ့ သူ့အဘွားက ငသော့်ကို ကျောင်းလာတတ်ဖို့ခေါ်ရင်း ကျွန်တော်လည်း သော်ခန့် မရှိတော့လို့ ကျောင်းပြောင်းတာပေါ့ ပထမဆုံးကျောင်းတက်တဲ့နေ့မှာ ကျောင်းကားပေါ်မှာ အိမ်မြှောင်တွေ့လို့ ထခုန်တာ အနောက်မှာ ကောင်း ရှိနေတာ မတွေ့ပဲ သူ့ပေါ်ပြုတ်ကျတာ သူ့ပုဆိုးစကိုတက်နင်းထားတာမသိတော့ ရုတ်တရက်ထရပ်လိုက်တာ ကောင်းရဲ့ပုဆိုး ကွင်းလုံး ကျွတ်ကျတာ အဲ့တုန်းက အဲ့ကောင် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ ကျွန်တော့်ကို လက်သီးစာ ကျွေးလိုက်တာ တစ်ပတ်လောက် ကျောင်းမတက်နိုင်ပဲ ဖြစ်သွားတာလေ ဟား...ဟား..
နောက်တော့ သူ့မိဘတွေနဲ့ အိမ်တိုင်ရာရောက် လာတောင်းပန်တာ အဲ့တာနဲ့ ကျွန်တော်တို့ သူငယ်ချင်း ဖြစ်ခဲ့ကြတာ

' ဘုန်း '

' ဟာ သော်ခန့် မင်း... မင်းကွာ ချောလာလိုက်တာ  ငါတောင် မမှတ်မိဘူး '

ရုတ်တရက် ဆွဲဖက်လိုက်တော့ သော်ခန့်ရယ်လေ အင်းပေါ့လေ မတွေ့တာ ကြာပြီဆိုတော့
ဒီကောင် ဖတ်တာ အရေးမကြီးဘူး ဖက်ခံထားရတဲ့ ကျွန်တော်က အီးထွက်ပြီးသေတော့မယ် သူ့ bodyမှ အားမနာ အရပ်ကလည်း ၆ပေကျော်လောက်ရှိမယ် ၅ပေ ၈လက်မ ရှိတဲ့ ကျွန်တော်တောင် သူနဲ့ယှဥ်ရင် သိမ်ငယ်သွားသလို

' အေ ငါက အရင်လိုမဟုတ်တော့ဘူး မင်းသာ ကျောင်းတုန်းကလို အရပ်မထွက်လာပဲ ဖြူလုံးလေး ဖြစ်နေတာ '

ကျောင်းတုန်းက အသားညိုညို မျက်မှန်နဲ့ ဆံပင်ဘေးခွဲကောင်က အခုတော့ ချောလာတော့ ပြောအားရှိတာပေါ့ ကျွန်တော်ကသာ အရပ်လေး မဆိုသလောက်ရှည်လာတာက လွဲရင် ဒုန်းရင်းက ဒုန်းရင်းပဲ

' မင်းကလည်း ငါ့ကိုဆို ဖဲ့ဖို့ပဲ အော် ဒါနဲ့ မင်း ငါ့အိမ်မှာပဲ တည်းမှာမလား အထုပ်တွေ စုံပြီးမလား '

' အေ စုံပြီ သွားရအောင် '

' ပိုင်လေး '

ငယ်သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် တစ်ယောက်ပုခုံး တစ်ယောက်ဖက်ရင်း စကား တပြောပြောနဲ့ airport ကထွက်ခါနီး အနောက်ပါးမှ သြရှရှအသံတစ်ခု ဒီအသံ ဘယ်သူဆိုတာ မပြောရလောက်အောင် ကျွန်တော့်နှလုံးသားက စွဲသိနေပြီ

' ကောင်း မင်းက ဒီကို ဘယ်လို ရောက်လာတာလဲ '

' ဟန်နီ့မိဘတွေ Japan ကပြန်လာမယ်ဆိုလို့ လာကြိုတာ '

ကောင်း ပြောမှ ကျွန်တော် သတိထားမိတာ ကောင်း ဘေးမှာ လက်ကိုတွဲရင်း ပြုံးပြနေတဲ့ ဟန်နီသိမ့် တဆိတ် ကျွန်တော်ပဲ ထင်မိတာလား သူမက ကျွန်တော့်ကို လှောင်ပြုံးနဲ့လေ

' အော် ဟန်နီသိမ့်လည်း ပါတာပဲ မတွေ့လိုက်လို့နော် Sorry '

' ရပါတယ် ကိုဘုန်းရဲ့ အဟင်း...ဟင်း.'

' ပိုင် သူက.... '

' သူက ငါ့သူငယ်ချင်း ဒီနေ့မှ U.S ကပြန်လာတာ '

' မင်းသူငယ်ချင်းသာဆိုတာ ငါတောင် မသိရပါလား '

' ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်က U.S မှာ နေတာကြာပြီလေ ဘုန်းနဲ့ အဆက်သွယ် ပြတ်နေတော့ ခုမှ ပြန်တွေ့ရတာ '

' အော် ဒါဆို ငါတို့ သွားပြီ လေယာဥ်ချိန်နီးနေပြီး '

' အင်း '

' သွားမယ် ဘုန်း မင်းကား ဘယ်မှာလဲ '

' ဟမ် ဟင် ငါ့နောက် လိုက်ခဲ့ '

ကားစီးလာတဲ့ တစ်လျှောက်လုံး တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ဘုန်း ခုနက သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့ကောင်နဲ့ သူ့ကောင်မလေး တွဲထားတဲ့လက်ကို ကြည့်ပြီး မျက်နှာပျက်နေတာ ကျွန်တော်သိသားပဲ အဲ့ဒါကြောင့် မြန်မြန်ဆွဲခေါ်လာတာ မဟုတ်ရင် ငိုတော့မယ့်ရုပ်နဲ့

' ဘုန်း မင်း အဆင်ပြေလား '

' အင်း ပြေပါတယ် '

' ok မပြေရင် ငါ့ကိုပြော ကြိတ်မခံစားနဲ့ '

' အင်း ငါ တချက် မှေးဦးမယ် အိမ်ရောက်ရင်ပြော '

'  ok '

Zawgyi

' Hello '

' ဘုန္း '

ဒီအသံ ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့ ကြၽန္ေတာ္႕ကို ဒီလိုမ်ိဳး ေခၚတတ္တာ ႏွစ္ေယာက္မ႐ွိတဲ့ငယ္သူငယ္ခ်င္းေလး ေသာ္ခန္႔

' ဟမ္ မင္း...မင္း....ေသာ္ခန္႔ မလား ေဟ်ာင့္ '

' ဟား..ဟား... ဟုတ္တယ္ ငါ ေသာ္ခန္႔ '

' ဒါနဲ႔ ေနစမ္းပါဦး မင္း ငါ့ဖုန္းနံပါတ္ ဘယ္လိုသိလဲ '

' အဲ့တာ ငါ ေနာက္မွေျပာျပမယ္ အခုငါ့ကို Airport မွာလာႀကိဳေပးႏိုင္မလား '

' ဟမ္ ေအာ္ ေအး ေအး ခဏေစာင့္ ငါ ျမန္ျမန္ေတာ့ လာခဲ့မယ္ '

' ok '

ေသာ္ခန္႔နဲ႔က မူႀကိဳတည္းက ေပါင္းလာတာ အခုခ်ိန္ထိပဲ ေကာင္း ၿပီးရင္ သူ႕ကိုအခင္ဆုံး
ေကာင္းနဲ႔က အထက္တန္းေနာက္ဆုံးႏွစ္မွာသူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၾကတာ မွတ္မွတ္ရရ အဲ့တုန္းက ငေသာ္႕မိဘေတြဆုံးလို႔ U.S မွာေနတဲ့ သူ႕အဘြားက ငေသာ္႕ကို ေက်ာင္းလာတတ္ဖို႔ေခၚရင္း ကြၽန္ေတာ္လည္း ေသာ္ခန္႔ မ႐ွိေတာ့လို႔ ေက်ာင္းေျပာင္းတာေပါ့ ပထမဆုံးေက်ာင္းတက္တဲ့ေန႔မွာ ေက်ာင္းကားေပၚမွာ အိမ္ေျမႇာင္ေတြ႕လို႔ ထခုန္တာ အေနာက္မွာ ေကာင္း ႐ွိေနတာ မေတြ႕ပဲ သူ႕ေပၚျပဳတ္က်တာ သူ႕ပုဆိုးစကိုတက္နင္းထားတာမသိေတာ့ ႐ုတ္တရက္ထရပ္လိုက္တာ ေကာင္းရဲ႕ပုဆိုး ကြင္းလုံး ကြၽတ္က်တာ အဲ့တုန္းက အဲ့ေကာင္ ႐ွက္ကိုး႐ွက္ကန္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္႕ကို လက္သီးစာ ေကြၽးလိုက္တာ တစ္ပတ္ေလာက္ ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္ပဲ ျဖစ္သြားတာေလ ဟား...ဟား..
ေနာက္ေတာ့ သူ႕မိဘေတြနဲ႔ အိမ္တိုင္ရာေရာက္ လာေတာင္းပန္တာ အဲ့တာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ခဲ့ၾကတာ

' ဘုန္း '

' ဟာ ေသာ္ခန္႔ မင္း... မင္းကြာ ေခ်ာလာလိုက္တာ  ငါေတာင္ မမွတ္မိဘူး '

႐ုတ္တရက္ ဆြဲဖက္လိုက္ေတာ့ ေသာ္ခန္႔ရယ္ေလ အင္းေပါ့ေလ မေတြ႕တာ ၾကာၿပီဆိုေတာ့
ဒီေကာင္ ဖတ္တာ အေရးမႀကီးဘူး ဖက္ခံထားရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္က အီးထြက္ၿပီးေသေတာ့မယ္ သူ႕ bodyမွ အားမနာ အရပ္ကလည္း ၆ေပေက်ာ္ေလာက္႐ွိမယ္ ၅ေပ ၈လက္မ ႐ွိတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ သူနဲ႔ယွဥ္ရင္ သိမ္ငယ္သြားသလို

' ေအ ငါက အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး မင္းသာ ေက်ာင္းတုန္းကလို အရပ္မထြက္လာပဲ ျဖဴလုံးေလး ျဖစ္ေနတာ '

ေက်ာင္းတုန္းက အသားညိဳညိဳ မ်က္မွန္နဲ႔ ဆံပင္ေဘးခြဲေကာင္က အခုေတာ့ ေခ်ာလာေတာ့ ေျပာအား႐ွိတာေပါ့ ကြၽန္ေတာ္ကသာ အရပ္ေလး မဆိုသေလာက္႐ွည္လာတာက လြဲရင္ ဒုန္းရင္းက ဒုန္းရင္းပဲ

' မင္းကလည္း ငါ့ကိုဆို ဖဲ့ဖို႔ပဲ ေအာ္ ဒါနဲ႔ မင္း ငါ့အိမ္မွာပဲ တည္းမွာမလား အထုပ္ေတြ စုံၿပီးမလား '

' ေအ စုံၿပီ သြားရေအာင္ '

' ပိုင္ေလး '

ငယ္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ပုခုံး တစ္ေယာက္ဖက္ရင္း စကား တေျပာေျပာနဲ႔ airport ကထြက္ခါနီး အေနာက္ပါးမွ ၾသ႐ွ႐ွအသံတစ္ခု ဒီအသံ ဘယ္သူဆိုတာ မေျပာရေလာက္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္႕ႏွလုံးသားက စြဲသိေနၿပီ

' ေကာင္း မင္းက ဒီကို ဘယ္လို ေရာက္လာတာလဲ '

' ဟန္နီ႔မိဘေတြ Japan ကျပန္လာမယ္ဆိုလို႔ လာႀကိဳတာ '

ေကာင္း ေျပာမွ ကြၽန္ေတာ္ သတိထားမိတာ ေကာင္း ေဘးမွာ လက္ကိုတြဲရင္း ျပဳံးျပေနတဲ့ ဟန္နီသိမ့္ တဆိတ္ ကြၽန္ေတာ္ပဲ ထင္မိတာလား သူမက ကြၽန္ေတာ္႕ကို ေလွာင္ျပဳံးနဲ႔ေလ

' ေအာ္ ဟန္နီသိမ့္လည္း ပါတာပဲ မေတြ႕လိုက္လို႔ေနာ္ Sorry '

' ရပါတယ္ ကိုဘုန္းရဲ႕ အဟင္း...ဟင္း.'

' ပိုင္ သူက.... '

' သူက ငါ့သူငယ္ခ်င္း ဒီေန႔မွ U.S ကျပန္လာတာ '

' မင္းသူငယ္ခ်င္းသာဆိုတာ ငါေတာင္ မသိရပါလား '

' ဟုတ္တယ္ ကြၽန္ေတာ္က U.S မွာ ေနတာၾကာၿပီေလ ဘုန္းနဲ႔ အဆက္သြယ္ ျပတ္ေနေတာ့ ခုမွ ျပန္ေတြ႕ရတာ '

' ေအာ္ ဒါဆို ငါတို႔ သြားၿပီ ေလယာဥ္ခ်ိန္နီးေနၿပီး '

' အင္း '

' သြားမယ္ ဘုန္း မင္းကား ဘယ္မွာလဲ '

' ဟမ္ ဟင္ ငါ့ေနာက္ လိုက္ခဲ့ '

ကားစီးလာတဲ့ တစ္ေလွ်ာက္လုံး တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ဘုန္း ခုနက သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ေကာင္နဲ႔ သူ႕ေကာင္မေလး တြဲထားတဲ့လက္ကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာပ်က္ေနတာ ကြၽန္ေတာ္သိသားပဲ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ျမန္ျမန္ဆြဲေခၚလာတာ မဟုတ္ရင္ ငိုေတာ့မယ့္႐ုပ္နဲ႔

' ဘုန္း မင္း အဆင္ေျပလား '

' အင္း ေျပပါတယ္ '

' ok မေျပရင္ ငါ့ကိုေျပာ ႀကိတ္မခံစားနဲ႔ '

' အင္း ငါ တခ်က္ ေမွးဦးမယ္ အိမ္ေရာက္ရင္ေျပာ '

'  ok '
© Moon ,
книга «သံယောဇဉ်».
Коментарі