unicode
.......🖤

"Hey..I Love You.....
Plz:..accept my love.....''ဟုဆိုရင်း
မွန်းတည့်၏ရှေ့တွင်ဒူးထောက်ခါ
ပန်းစည်းပေးလာသော လူငယ်တစ်ယောက်.....

Wow..... wow........👏🏻👏🏻👏🏻
ဖြောင်း.......ဖြောင်း........ဖြောင်းး......
.................................................
များစွာသောလူတို့၏ လက်ခုပ်သြဘာသံတို့က
နားထဲတွင်ပဲ့တင်ထပ်လျက်....
ထိုအသံတို့က မိမိ၏ရှေ့တွင်ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ခါ
အဖြေတောင်းရန်ရှိနေသော လူငယ်အား
လက်မခံ ခံအောင်ဖိအားပေးသယောင်......

မွန်းတည့် စိတ်တို့မွန်းကျပ်လာသည်....
သူဟာယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်၏
အဖြေတောင်းခြင်းကိုခံနေရသည်......
ဒါဟာဘယ်လိုဝဋ်ငရဲတစ်မျိုးလဲ......
ဒီအခြေအနေပုံစံကြီးကနေ လွတ်မြောက်အောင်....
ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ....

ထိုစဥ်....
မိမိအရှေ့ကလူငယ်ဆီမှ အသံတစ်ခုထွက်လာခဲ့သည်....
"ဦး.....''

မွန်းတည့်ကြောင်အမ်းသွားလေသည်...
ထိုလူငယ်က အသက်၂၅ နှစ်ခန့်သာရှိသေးသော
မိမိအား... ဦး...ဟုခေါ်လိုက်သည် မဟုတ်ပေလား...

"ဦး မြင်မြင်ချင်းအချစ်ဆိုတာယုံလား....
ကျွန်တော်လေ ဦးကိုစတွေ့လိုက်ကတည်း
စွဲလမ်းမိသွားတာ.....
ကျွန်တော့် အချစ်ကိုယုံတယ်မလားဟင်....''

လခွမ်းတဲ့မှပဲ မြင်မြင်ချင်းအချစ်လေးဘာလေးနဲ့
မြင်မြင်ချင်းစွဲလမ်းသွားစေလောက်ရအောင်
ငါက နုနုနယ်နယ်မိန်းကလေးလည်းမဟုတ်ဘူး
ယီးတောင်မှ မယုံဘူးကွာ.....ဟုစိတ်ထဲတွင်
အော်ဟစ်နေမိသည်.........

တကယ့်လက်တွေ့တွင်တော့မည်သည့်အသံမှ
ထွက်မလာခဲ့..

".......''
ထိုလူငယ်ကပင်ဆက်လက်၍စကားဆိုလာလေသည်...

"ဦးကိုဒီမနက် ကျွန်တော်busမှတ်တိုင်တစ်ခုမှာ
တွေ့ခဲ့တာ.....ဦးရဲ့ပုံကအရမ်းကိုအေးချမ်းတယ်
မြင်ရသူအဖို့ကြည်နူးစိတ်တွေဖြစ်စေတယ်...
ကျွန်တော်ဦးကိုမနက်ကထဲက တွေ့တွေ့ချင်း
ချစ်မိသွားတာ......
ဦးကျွန်တော့်ကိုအဖြေပေးပါတော့နော်''

"ဘာ...''ဒီတစ်ခါမှာတော့
မွန်းတည့်ဆီကအသံထွက်လာခဲ့လေတော့သည်.....

"မနက်ကငါ့ကိုစတွေ့တာ ဟုတ်လား...''

လူငယ်မှခေါင်းငြိမ့်ပြလေသည်...

"မနက်ကမှတွေ့တဲ့သူကို
ညနေကျဖွင့်ပြောပြီး အဖြေတောင်းရတယ်လို့.
မင်းနဲ့မှပဲကြားဖူးတော့တယ်....''

"ဟာ..ဦးကလဲ ကိုယ်ကချစ်နေမှန်းသိရင်
ဘာကိုအချိန်ဆွဲနေအုံးမှာလဲ ဖွင့်မပြောဘဲနေရင် အလကားအချိန်ကုန်တာပဲရှိတော့မှာပေါ့...
အလုပ်တစ်ခုကိုအချိန်ဆွဲလုပ်တဲ့အထဲ
ကျွန်တော်မပါဘူး...ဦး....
အဲ့တော့ ဦးလည်းအချိန်မဆွဲပါနဲ့....
ချစ်ရင်ချစ်တယ် ချစ်ရင်ချစ်တယ်တစ်ခုခုတော့
ဖြေပေးခဲ့ဦး.....မြန်မြန်ဖြေနော်ဦး...
ပန်းစည်းကိုလည်းယူပါအုံး လက်တွေလည်းညောင်း
ဒူးတွေလည်းနာလှပြီထောက်ထားရတာ.....''

"ချစ်ရင်ချစ်တယ် မချစ်ရင်မချစ်ဘူးမဟုတ်ဘူးလား
ဘယ်လိုဖြစ်လို့
ချစ်ရင်ချစ်တယ်ချစ်ရင်ချစ်တယ်ဖြစ်နေတာလဲ.....''

"ဟင့်အင်း...မချစ်ဘူးဆိုတာမလိုချင်ဘူး
ချစ်တယ်ဆိုတာပဲလိုချင်တာအာ့ကြောင့်
ချစ်ရင်ချစ်တယ် ချစ်ရင်ချစ်တယ် ပဲ...''

"ထားတော့..မင်းရဲ့logicအဆန်းကြီးတွေ
ငါစိတ်မဝင်စားဘူး....
နောက်ပြီး မင်းကိုငါဒူးထောက်ခိုင်းထားတာလဲ
မဟုတ်ဘူး...မင်းဘာသာထောက်နေတာ....
အဖြေကိုလည်းမျှော်လင့်မနေနဲ့...
ငါကယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်အချိန်တန်လို့ အသက်ကြီးလာရင်
မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုပဲလက်ထပ်မှာ...
အဲ့တော့မင်းဘာသာမင်းစိတ်ကစားသည်ဖြစ်စေ
အတည်ဖြစ်စေ ငါစိတ်မဝင်စားဘူး...sorry par..''
ဟုဆိုကာထိုနေရာမှခပ်သုတ်သုတ်ထွက်လာခဲ့တော့သည်..

နောက်တွင်ကျန်ခဲ့သောလူငယ်
မည်သို့မည်ပုံဖြစ်နေမည်လဲကိုစိတ်မဝင်စားနိုင်တော့...
တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် ရည်းစားစကားမပြောနဲ့.
စာတောင်အပေးမခံရဖူးဘူး ခုကျမှအပြောခံရတော့တယ်
ပြောမယ့်ပြောတော့လည်း ကောင်လေးတစ်ယောက်
ပြောတာကိုခံရတယ်....အီး...တော်ပြီမတွေးတော့ဘူး
ဘယ်သူမှန်းမသိတဲ့အဲ့လူငယ်အကြောင်းတွေးရင်
ခေါင်းတွေဖင်တွေ ကျိန်းလာသလိုခံစားရတယ်....
ချီးလိုခံစားချက်ကြီးဟ......

မွန်းတည့် မိမိတိုက်ခန်းကိုသာတန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး
ပြန်လာခဲ့လိုက်တော့သည်.....
ဒီနေ့ဖြစ်ခဲ့တဲ့ကြက်သီးထစရာကိစ္စကြီးကို
မေ့ဖျောက်ပစ်ဖို့အတွက် သူရေမိုးချိုးပြီး
အစားများများစားဖို့လိုတယ်.....ဟုတ်တယ်...
အစားများများစားမှမေ့နိုင်မှာ......ဟူးးးးးးးး.....

........................................................................

"ဟား..ဟား..ဟား..
ခွန်းလရောင်လွှမ်း တို့တော့ခံလိုက်ရပြီကွာ...
ဟား...ဟား..ဟား...ဟား.....''

"တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် ဒီလို
Play boyအကြီးစားကောင်အငြင်းခံရတာ
ဒီတစ်ခါပဲတွေ့ဖူးတယ် ရှားရှားပါးလေး...ဟား..ဟား...''

"ဟုတ်ပကွာ.....အဲ့တော့ မင်းရှုံးသွားပြီနော် ခွန်း..
ကတိအတိုင်း ညကျ ကလပ်ကိုသွားမယ်
ဒကာခံဖို့သာပြင်တော့....''ဟုတစ်ယောက်တစ်ပေါက်နဲ့
လူကိုဖဲ့လို့ရတုန်းဖဲ့နေသော ငကြောင်တစ်သိုက်အား
ကြည့်ကာ ခွန်းလရောင်လွှမ်းတစ်ယောက်
စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်လျက်သာ.......

ဟိုလူ့ကိုလဲမကျေနပ်ဘူး ဒီလောက်တောင်ချောမောပြီး
နာမည်ကြီးတဲ့...ကောင်လေးရောကောင်မလေးရော
ကြွေတဲ့သူ့ကို ဒီတစ်ယောက်ကျမှငြင်းရဲတယ်.....
မိန်းကလေးများနှင့်သာအထည်အလဲတွဲတတ်သော
သူ့မှာ သူငယ်ချင်းတို့နှင့်ပြုလုပ်သော
အလောင်းအစားတစ်ခုကြောင့် ထိုလူ့ကို
ရည်းစားစကားပြောကာ အဖြေတောင်းခဲ့သည်....

အမယ်သူက ကိုယ်ပေးတဲ့ပန်းစည်းတောင်မယူ
တစ်ခါတည်းငြင်းလွှတ်ပြီးထွက်သွားတာများ တန်းလို့
ခွန်းလရောင်လွှမ်းဆိုတဲ့သူကလည်း အဲ့လိုခက်ခဲတာတွေမှ
ပိုပြီးလိုချင်တာ.......
ဦး......ခင်ဗျားကျွန်တော့်လက်ကပြေးမလွတ်ပါဘူး
ဦးကကျွန်တော့်အပိုင်ဖြစ်လာစေရမယ်........ဟု
စိတ်ထဲတွင်တေးမှတ်လိုက်သည်....

"သောက်ငတ်တွေ
မစားရမသောက်ရတွေဆိုတော့မင်းတို့ပထွေးကပဲ
သနားသောအားဖြင့်ဒီညဒကာခံလိုက်မယ်....''

"အမယ် မင်းရှုံးလို့ကျွေးရမှာလေဟျောင့်....
ဘာကိုသနားလို့လဲ''

"အေးလေ အေးလေ...သနားတယ်ပဲရှိရသေး''

"ဟုတ်တယ်...ငါကသနားလို့ဒကာခံမှာ
မင်းတို့စောင့်ကြည့်နေလိုက်စမ်းပါ ဒါကခုမှအစရှိသေး
ခွန်းလရောင်လွှမ်းတဲ့ တစ်လွှမ်းတည်းရှိတယ်
လိုချင်တာကိုရအောင်ယူပြမယ် ကြည့်လိုက်..''

သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၏စကားကြောင့်
မင်းခန့်သူ...ဇေယျာနှင့် ကောင်းမင်းမှူးတို့သုံးယောက်
ကြက်သီးမွှေးညှင်းများထသွားလေသည်...
ခွန်းအကြောင်း သူတို့အသိဆုံးမဟုတ်လား
ဒီကောင်ကတစ်ခုခုကိုလိုချင်ရင်
ရအောင်ကိုယူတတ်တယ် မရဘူးဆိုတာမရှိစေရဘူး....
ဟိုအစ်ကိုအတွက်တော့ စိတ်မကောင်းပါဘူးဗျာဟု
သုံးယောက်သား မွန်းတည့်မှူးငယ်အားစိတ်ထဲမှ
မေတ္တာပို့လိုက်သည်....

.......................................................................

"ဗိုင်း..........အား.....''
မွန်းတည့်မှူးငယ် ရေချိုးနေရင်းချော်လဲချေသည်....

"အား...ကျွတ်စ်..ကျွတ်.စ်....ကျွတ်စ်....
နာလိုက်တာ......... အီဆိမ့်သွားတာပဲ........
ဒီနေ့ငါ့အတွက်.......ပြဿဒါးပဲ....ပြဿဒါး....''

ရေချိုးအဝတ်အစားလဲပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက်
ခြေထောက်တို့က ရေခဲသေတ္တာရှေ့auto
လျှောက်ပြီးသားဖြစ်လေသည်....

ဝမ်းသာအာရနှင့် ရေခဲသေတ္တာကြီးဆွဲဖွင့်လိုက်တော့....
Wow...........စားစရာ.ဘာမှမရှိတော့ဘူး
ကုန်နေပြီဖြစ်လေသည်..........

"ချီးလိုဘဝ.........တောက်စ်....''
မွန်းတည့်တစ်ယောက်ဒေါပွလေပြီဖြစ်သည်.....
အလုပ်မှာလည်း အလုပ်သင်မလို့ဝိုင်းခိုင်းတာခံရတယ်....
အပြန်ကျတော့လည်းလူကြားထဲရည်းစားစကား
အပြောခံရတယ်...
ရေချိုးတော့လဲ ချော်လဲပြန်တယ်.....
ခုဗိုက်ဆာလို့တောင်စားစရာမရှိတော့ဘူး....
သာယာလိုက်တဲ့ငါ့ဘဝ.....ကိုယ့်အဖေကုမ္ပဏီမှာသာ
ဝင်လုပ်လိုက်ရင် အခုလိုတစ်ယောက်ထဲလည်းနေစရာ
လိုတော့မှာမဟုတ်ဘူး......ခုတော့ကိုယ့်ဒူးကိုယ်ချွန်မယ်လို့...
ကြွေးကြော်မိတဲ့ကိုယ့်အပြစ်.........ခံပေတော့....
​
စိတ်ကညစ်လာသောကြောင့်....
ဒီညတော့သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ မင်းမဟာ၏
ဘားကိုသွားကဲရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်......

"တူ....တူ....တူ....''မွန်းတည့်ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်နှင့်
တစ်ဖက်မှ ချက်ချင်းပင်ပြန်လည်ဖြေကြားလေသည်...

"Hello....မွန်းတည့်...''

"အေး.....မဟာ....
ငါညစ်နေလို့ အဲ့ဒါမင်း ဘားကိုလာမလို့...''

"လာခဲ့လေကွာ....welcomeပဲ...ok''

"လာခေါ်လေကွာ....မဟာကလည်း...''

"အေး....အေး...ငါခုလာခေါ်မယ်...
မင်းစောင့်နေ....၁၀မိနစ်ပဲ...''

"Ok...''

မင်းမဟာတစ်ယောက် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ
မွန်းတည့်ဆီမှဖုန်းရသည်နှင့်သွားခေါ်ရန်ပြင်လေသည်.....

"ကိုယ်......သဲနဲ့မနေဘူးလားကွာ....''

"တော်.....ငါမအားဘူးသွားစရာရှိတယ်...''

"ကိုယ့်သူငယ်ချင်းလောက်တောင်....သဲက
အရေးမပါဘူးလား..ကွာ...''

"အဲ့ဒါကမေးစရာကိုမလိုတာ.....
သူ့လောက်ဘယ်သူမှ အရေးမပါဘူး....အဲ့ဒါမင်းသိထားပါ..
နောက်ပြီးငါ့သူငယ်ချင်းနဲ့လိုက်မယှဥ်နဲ့....ငါမကြိုက်ဘူး
မင်းနဲ့ငါနဲ့ပြတ်ပြီ.....''ဟုဆိုကာ
ဘားအပြင်ဘက်ကိုထွက်ခဲ့တော့သည်....

အမှန်တကယ်ကိုပင်
မင်းမဟာ...ဘဝမှာမွန်းတည့်မှူးငယ်လောက်
ဘယ်သူမှအရေးမပါဘူး......
မွန်းတည့်နဲ့က.uniတက်တုန်းကစသိခြင်းပင်...
အနေအေးသလိုလိုနဲ့ ရှပ်တိရှပ်ပြာနိုင်သော
မွန်းတည့်ကို....သူuni...sec yearလောက်မှ
ချစ်မိနေမှန်းသတိထားမိလေသည်....
ထိုအချိန်တုန်းကဆို...
မိန်းကလေးတွေနဲ့အထည်အလဲတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်
တွဲသည်....ဘားတွေ..ကလပ်တွေသွားသည်...
ထိုစိတ်ခံစားမှုကြီးပျောက်သွားမလားဟူသော...
မျှော်လင့်ချက်ဖြင့်...သို့သော်မပျောက်တဲ့အပြင်
ပိုလို့တောင်ခံစားချက်ပြင်းထန်လာလေသည်.......
စာသာတော်မည် ကျန်တဲ့နေရာမတော်သော
မွန်းတည့်မှာ....မိမိကကြိုက်နေကြောင်းကို
အရိပ်ပြလို့အကောင်မမြင်ချေ...
သို့ကြောင့်...ခုချိန်ထိကိုပဲ..မွန်းတည့်ဘေးမှာ
သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်အနေဖြင့်သာရှိနေခြင်းပင်..
မွန်းတည့်မှာလည်းရည်းစားသနာမရှိသဖြင့်
မင်းမဟာ...အေးဆေးနေနေခြင်းပင်...
ပြိုင်ဘက်ရှိလာလျှင်တော့...မင်းမဟာဘက်က
မွန်းတည့်ကိုမည့်သို့မျှပင်အဆုံးအရှုံးခံမည်မဟုတ်ပေ...
အချိန်တန်ရင်တော့ဖွင့်ပြောမည်ဖြစ်ပါသည်..
ခုတော့မွန်းတည့်ကိုအေးဆေးနေစေပါအုံးမည်...

.....''တီ...တီ...တီ...''

"ဟိတ်ကောင်...ဟွန်းတွေစွတ်တီးမနေနဲ့
မင်းအဖေက မင်းကိုထွက်စောင့်နေတာကြာပြီ...
ပြောတော့ ၁၀မိနစ်စောင့်တဲ့. .ခုပဲ
၁၅မိနစ်ဖြစ်တော့မယ်....''

"မွန်းတည့်ရာ...မင်းမလဲတွေ့တာနဲ့ရစ်ဖို့ပဲ
လမ်းမှာ မီးပွိုင့်မိနေလို့ပါကွာ...လာ..လာ..တက်..''

ကားပေါ်သို့ဇောင့်ခနဲတက်လိုက်သော
မွန်းတည့်အားကြည့်ပြီး မင်းမဟာတစ်ယောက်
ပြုံးမိချေသည်.....မွန်းတည့်ဟာအသက်သာ၂၅ဖြစ်နေတာ
စိတ်က ကလေးစိတ်.......

ခုလည်း ဘားကိုလာမလို့ကို
လာခေါ်ခိုင်းသည်ဆိုတော့...သူတစ်ခုခုညစ်နေပြီဆိုတာ
အသေအချာပဲ....... ဘားကိုရောက်ရင်
ကော့တေးလေးသောက်ပြီးမူးမယ်...မူးပြီးရင်ရစ်မယ်
နောက်ပြီးအာပြဲကြီးနှင့်ငိုမယ်.......ဒါပဲ....ဒါသူ့အကျင့်....

........................................
........................................

"မင်းမှူး....ဘယ်ကိုမောင်းလာတာလဲကွာ...
ငါတို့သွားနေကျ နေရာလည်းမဟုတ်ဘူး....''

"အေးလေ...ဘယ်နေရာကြီးလဲ...''

ထိုအခါမှကောင်းမင်းမှူးတစ်ယောက်
သူငယ်ချင်းဖြစ်သူတို့အား မျက်နှာချိုသွေးကာ...

"ဟဲဟဲ...ဒီဘားကလေ...ဖွင့်တာမကြာသေးဘူးကွ...
သူတို့စပ်ပေးတဲ့ ယမကာတွေကလည်းတော်တော်ကောင်းတယ်
ကြားတယ်...အဲ့ဒါကြောင့် မင်းတို့ရောက်ဖူးအောင်
ငါခေါ်လာတာ....ဟီး.... ''

"ဒီဘားငါသိသားပဲ....ပိုင်ရှင်ကငါ့အစ်ကိုဟာကြီးကို. ""

ထိုအခါ ကောင်းမင်းမှူးတစ်ယောက်မျက်လုံးအပြူးသားဖြင့်
"ဘာ.....''ဟုအော်လိုက်မိသည်..

"အေးလေ့ ဘာဖြစ်လို့လဲ
ဒါသူ့အစ်ကိုဘားဆိုတော့ ပိုတောင်အဆင်ပြေသေး...''ဟု
ခွန်းလရောင်လွှမ်း ကပါဝင်ပြောလေသည်...

"မင်းအစ်ကိုကလေ ဧ..ဧကန္တ က်ိုမင်းမဟာတော့
မဟုတ်ပါဘူးနော်....''

"သေချာတာပေါ့....အဲ့ဒါငါ့အစ်ကို''

"ဟာ..သွားပါပြီ...အဲ့..အဲ့ဒါကလေ
မင်းတို့ကိုငါပြောပြောပြနေတဲ့
ငါစိတ်ဝင်စားနေမိတယ်ဆိုတဲ့ သူကွ...''

"ဘာ....''သုံးယောက်သားတစ်ပြိုက်နက်
အသံထွက်လာလေသည်...

"တကယ်ကြီးလား....''ဟုခွန်းကမေးလေတော့

"အင်း...တကယ်ကြီးကွ...
ငါအဲ့အစ်ကိုကို တကယ်စိတ်ဝင်စားနေတာ
ယောက်ဖလေးကူညီမယ်မလား''

"ချီးတောင်မကူဘူးဟိတ်ကောင်...
မင်းဘာသာကြိုးစားပေါ့...''ဟုမင်းခန့်သူက
ပြန်ပြောလေသည်.....

"လာကွာစကားများမနေနဲ့တော့....အထဲကို
ဝင်ကြရအောင်...'' ဟုဇေယျာကဆိုလေတော့
လေးယောက်သား ဘားထဲသို့ဝင်လာလိုက်သည်...

.......................................................................

"ဟာ...ဟိတ်..ဟိတ်...တော်တော့မွန်းတည့်ရာ
မင်းဟာက ကော့တေးသောက်ပြီးမူးရမ်းနေတာပဲ..''

"ဘာ...ရဲ...မင်းတ....နာ့ကိုငိုငင်တာရား..
ဟမ်...ဟိတ်တောင်...ငိုငင်တာရားရို့...''

"မငြိုငြင်ပါဘူးကွာ..မငြိုငြင်ပါဘူး....
ငါကမင်းကိုစိတ်ပူလို့ပါ...ခါတိုင်းဆို မင်းဘာဖြစ်လို့
စိတ်ညစ်တယ်ဆိုတာမင်း ပြောပြတယ်လေ
ခုကျမင်းကမပြောဘဲစွတ်သောက်နေတော့ ငါကစိတ်ပူ
လို့ပါ....''

"အေ့...ပြောပြမယ်...နားထောင်...
နာလေ စိတ်ညစ်လို့ဆိုပြီးအစားစားမလို့ကို
ရေခဲသေတ္တာထဲဘာတွေ့ဝူး....ပြောင်နေရာပဲ.....''

"အော်.....ဟား...ဟားးး.ဟား...
မွန်းတည့် မင်းကလေတော်တော်ပဲကွာ....''
မင်းမဟာ သူ့ရှေ့မှာကော့တေးသောက်ပြီးမူးနေသော
မွန်းတည့်အားသဘောတွေကျနေတော့သည်....
တကယ့်ကို ကလေးလေးအတိုင်းပဲ....
စိတ်တောင်မချတော့ဘူး........

ထိုစဥ်...မွန်းတည့်မှာကော့တေးခွက်အားကိုင်မြှောက်ကာ
တစ်နေရာသို့လှမ်းပစ်လိုက်လေသည်.....

"ခွပ်...''
"အား....''
"ဘယ်ကောင်လုပ်တာလဲကွ.....သတ္တိရှိရင်လာပြီး
ပေါ်တင်လုပ်ကွ...''ဟုခွန်းတစ်ယောက်ဒေါသတကြီး
ဆိုလေတော့သည်....

ကောင်းမင်းမှူးနှင့်မင်းခန့်သူတို့ကကောင်တာမှာ
သောက်စရာနှင့်အမြည်းမှာနေသဖြင့်
ဇေယျာနှင့်ခွန်းတို့က စာပွဲဝိုင်းတွင်ထိုင်စောင့်နေခြင်းပင်
စားပွဲမှာထိုင်နေတော့ နောက်ဘက်ကနေ
ခေါင်းတည့်တည့်အားဖန်ခွက်ဖြင့်ပစ်ပေါက်ခြင်း
ခံလိုက်ရသည်....

ဘေးမှဇေယျာကလည်းခွန်းရဲ့ဒေါသနှင့်
လက်ရဲဇက်ရဲနိုင်မှုကိုသိသူပီပီ
"ဟိတ်ကောင်...စိတ်လျော့ပါကွာ...
မှန်း...ကြည့်ရအောင်မင်းခေါင်းကို...ပြ...ပြ''ဟုပြောနေသည်..

"မွန်းတည့်မှူးငယ် တို့ကတော့မွှေလိုက်ရင်အကြီးကြီးပဲ..
ဟိတ်ကောင်...သူများခေါင်းကိုမှန်သွားပြီကွ...''
ထိုအခါမှ မွန်းတည့်တစ်ယောက်မျက်လုံးပြူး
မျက်ဆံပြူးဖြင့်.....

"ဟင်...ဟင်...ဘယ်..ဘယ်သူ့ကိုထိသွားတာလဲ
ငါ..ငါတော့ပြသနာတက်ပြီထင်တယ်...''

"တက်ပြီဆိုတာအသေအချာပဲ
ဟိုမှာကြည့်မင်းဆီလာနေပြီ...''
.မင်းမဟာညွှန်ပြရာသို့ ကြည့်လိုက်တော့
သူ့ဆီကိုဒေါသတကြီးလာနေပါသော
ကောင်လေးနှစ်ယောက်...အဲသူထက်တော့ထွားတယ်

မွန်းတည့်တစ်ယောက်ကြောက်ကြောက်ဖြင့်ခေါင်းကြီးသာ
ငုံ့နေချေတော့သည်......
မင်းမဟာမှာလည်းမွန်းတည့်အားကြည့်ခါ
အသည်းတစ်ယားယားဖြစ်နေချေသည်...
ဒီလူသားက ကြောက်တတ်တာလွန်ပါရောလား
သူပြသနာတက်ရင်မထိခိုက်အောင် ကာကွယ်ပေးမယ့် မင်းမဟာ
တစ်ယောက်လုံးရှိသည်ကို သူမသိလေရော့လား....

"ဒီမှာ...''

"ပြော..ညီ...''

"ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုဖန်ခွက်နဲ့ပစ်လိုက်တာဘယ်သူလဲ
ကျွန်တော်ကျောပေးသလိုဖြစ်နေတာကဒီတစ်ဝိုင်းပဲရှိတာ
ခေါင်းနောက်ကိုအပေါက်ခံရတာဆိုတော့ ခင်ဗျားတို့ဝိုင်းကပဲ
ဖြစ်ရမယ်....ခင်ဗျားတို့နှစ်ယောက်ထဲကဘယ်သူလဲ...''

ခွန်းလရောင်လွှမ်း တစ်ယောက်စွတ်ဟောက်နေတော့သည်..

"နေပါအုံးဟိုတစ်ယောက်က
ဘာလို့ခေါင်းကြီးငုံ့နေတာလဲအော်...သိပြီ...
ကျွန်တော့်ကိုခွက်နဲ့ပေါက်တာခင်ဗျားမလား''

"ကိုယ့်သူငယ်ချင်းမဟုတ်ပါဘူး...ကိုယ်ပေါက်မိတာပါ...''

"အာ့ဆို...ခင်ဗျားသူငယ်ချင်းကဘာလို့ခေါင်းငုံ့နေလဲ
သူပေါက်တာလို့ပဲကျွန်တော်ထင်တယ်...
ဒီမှာကြည့်နောက်စိကွဲသွားပြီ...သွေးတောင်ထွက်နေတယ်
မြင်လား...''

မင်းမဟာကြည့်လိုက်တော့ အမှန်ပင်ထိုကောင်လေး
ခေါင်းကနောက်စိပေါက်ကာသွေးများပင်ထွက်နေချေသည်..

"ကိုယ်တောင်းပန်တယ်ညီ...ကိုယ်မင်းကို
ဆေးခန်းပြပေးမယ်....ဆေးဖိုးလည်းပေးပါ့မယ်...''

"ဘာဗျ...ကျွန်တော်ကဆေးဖိုးလိုချင်လို့လာပြောနေတယ်
ထင်နေလားခင်ဗျား....ရတယ်လေ ခင်ဗျားခေါင်းကိုလည်း
ခွက်နဲ့သွေးထွက်အောင်ပေါက်မယ်...
ဆေးဖိုးကျွန်တော်လျော်မယ်... အဲ့လိုဖြစ်လား...''ဟုဒေါသ
တကြီးပြောလည်းပြော လက်ကလည်းရှေ့ကလူရဲ့ကော်လံစကိုဆွဲလိုက်လေသည်...

ထိုစဥ်...

"ငါ့သူငယ်ချင်းကိုလွှတ်လိုက်
အဲ့ဒါငါမူးပြီးပေါက်လိုက်မိတာ...ငါတောင်းပန်ပါတယ်''
ဟုပြောကာမွန်းတည့်ခေါင်းကြီးငုံ့နေရာမှ
မော့လာခဲ့တော့သည်....

ခွန်းလရောင်လွှမ်း
စောစောကခေါင်းငုံ့နေသောသူထံမှအသံကြားဖြင့်
ကြည့်မိတော့ ထိုသူကခေါင်းကိုတစ်ဖြည်းဖြည်း
မော့လာလေသည်........

"ဟင်....ဦး...''
"ဟိုကောင်...''
နှစ်ဦးသားဆီမှ အသံတစ်ပြိုင်နက်ထွက်လာလေသည်.....

နှစ်ယောက်သားအံ့သြမှုများဖြင့်
တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ကြောင်ကြည့်နေမိသည်....

မွန်းတည့်စိတ်ထဲမှာတော့
ဘုရား...ဘုရား... ငယ်ထိပ်တည့်တည့်မြွေပေါက်..
နွေခေါင်ခေါင်မိုးကြိုးပစ် ဆိုတာတွေထက်ဆိုးပါလား
ဒီကောင့်ကိုမှ ခွက်နဲ့ပေါက်မိတယ်လို့....ဟူ၍...

ဟာ...ကံကြမ္မာက ကျွန်တော့်ဘက်ပါတာပဲ ဦးရေ...
ဦးကိုကျွန်တော်ရှာစရာမလိုပဲ ဦးကကျွန်တော့်ဆီ
ရောက်လာပါရောလား...brave yourselfပါ
ဦးရေ....ဒီကကောင်ကဦးဆီကအချစ်ကို
အရယူတော့မှာမလို့.......

"ဦး...ကျွန်တော့်ကိုခွက်နဲ့ဘာလို့ပေါက်တာလဲ
ကျွန်တော့်ကိုအဲ့လောက်တောက်မုန်းနေတာလား...''ဟုဆိုရင်း
မျက်နှာက ပြိုတော့မယ့်မိုးလိုဖြစ်လာသောကောင်လေးကြောင့်
မွန်းတည့် ကပျာကယာပင်စကားဆိုလိုက်သည်.....

"မဟုတ်...မဟုတ်ပါဘူး...ငါက
မင်းကိုပစ်လိုက်တာမဟုတ်ဘူး..ဒီတိုင်းခွက်ကိုလွှတ်ပစ်တာ
မင်းကိုထိသွားတာ....ငါကမင်းမှန်းတောင်မသိပါဘူး..''

ဟူး...မင်းမှန်းသိရင်ခွက်နဲ့မဟုတ်ဘူး ပုလင်းနဲ့ပစ်မှာ
ဟူသောစကားကိုတော့စိတ်ထဲတွင်သာပြောလိုက်သည်....

"ဦးကကျွန်တော်မှန်းသိရင်
ပုလင်းနဲ့ပစ်လိုက်ပါတယ်လို့တွေးနေတာမလား...
အဟင့်...''

"ဟင်...ဘယ်..ဘယ်လိုသိ....
အဲ.....မ.....မတွေးပါဘူး''

"တွေ့လားတွေ့လားဦးတွေးနေတာအသိသာကြီး
ဘယ်လိုသိလဲလို့ပြန်မေးနေပုံအရဆို...''

"အဲ..မဟုတ်ပါဘူးကွာ...''
ခွန်းတစ်ယောက် မရှိရှိသောမျက်ရည်များကိုညှစ်ထုတ်ပြီး
တရှုံ့ရှုံ့ငိုဟန်ပြုနေလေသည်.....

ဇေယျာမှာတော့ ပါးစပ်ကြီးအဟောင်းသားဖြင့်.သူငယ်ချင်းဖြစ်သူအား
ကြည့်နေချေသည်.......

မင်းမဟာမှာလည်း
ထိုကောင်လေးနှင့်မွန်းတည့်ကဘယ်လိုပတ်သတ်တာလဲ
ဘာတွေလဲဟုအသည်းအသန်စဥ်းစားနေသည်...

သူ့ကိုထိုးလားကြိတ်လားလုပ်တော့မယ့်သူက
မွန်းတည့်ကိုလည်းတွေ့ရော...
ကလေးတစ်ယောက်လိုတစ်ရှုံ့ရှုံ့ငိုပြနေသည်လေ
ခေါ်တဲ့နာမ်စားကလည်း....ဦး...တဲ့....
ဘာလဲငါ့အတွက်ပြိုင်ဘက်ဆိုတာရှိလာပြီလား
မွန်းတည့်ကိုဖွင့်ပြောသင့်တဲ့အချိန်ရောက်လာပြီလား....

ထိုစဥ်ကောင်းမင်းမှူးနှင့်မင်းခန့်သူတို့နှစ်ယောက်ကပါ
ရောက်လာလေသည်....
ကလေးလိုငိုနေသောသူငယ်ချင်းဖြစ်သူအားတွေ့ကာ
ဆံပင်ထောင်ကြက်သီးတွေထကုန်တော့သည်...

"What the hell...
ခွန်းလရောင်လွှမ်း..ငယ်မူပြန်သွားတာလား....''ဟူ၍
တွေးမိသောကြောင့်ပင်....

"ဟိတ်..ဟိတ်. မ.. မငိုနဲ့လေ...
ငါ.ဘာလုပ်ပေးရမလဲပြော...''

ဟား..ဟား..ဦးကသူ့ဂွင်ထဲဝင်လာခဲ့လေပြီ.....

"ကျွန်တော်ခေါင်းကနာနေတယ်..
အဲ့ဒါ..ဦးဆေးခန်းလိုက်ပို့ပေးမယ်မလား...''

"ဟင်...ငါ..ငါ.လိုက်ပို့ရမှာလား...''

"ဟုတ်...''

"ပြီး..ပြီးရောကွာ..လိုက်ပို့မယ်..''

.......

"မွန်းတည့်တစ်ယောက်ထဲလိုက်မပို့နဲ့
ငါပါလိုက်ပို့မယ်...''

"နေပါစေ မဟာရာ
ငါ့ကိစ္စ ငါပဲရှင်းလိုက်ပါ့မယ်ကွာ....မင်းကိုအားနာလို့''

"အားနာစရာမလိုဘူးမွန်းတည့်.ငါကမင်းသူငယ်ချင်းလေ
နောက်တစ်ခါအားနာတယ်ဆိုတဲ့စကားမပြောနဲ့...''

"အေးပါကွာ အေးပါ
ခုတော့ငါပဲလိုက်ပို့လိုက်ပါ့မယ်...ဟုတ်ပြီလား...''

"အေးပါ...ပြီးရော...''

မင်းမဟာ ဘားထဲမှထွက်သွားသောမွန်းတည့်နှင့်
သူစိမ်းကောင်လေးအားလိုက်ကြည့်နေမိချေသည်...
ရင်ထဲမှာလည်းလေးလံလျက်...
ဘာလို့..တန်ဖိုးအရှိဆုံးအရာဆုံးရှုံးရတော့မယ်လို့
ခံစားနေရပါလိမ့်.....

"ကိုကြီး...''

"ဟင်...ခန့်သူ...မင်းဘယ်လိုလုပ်ရောက်နေတာ...''

"စောစောကတည်းကရောက်နေတာ
ခေါင်းကွဲသွားတဲ့သူက ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းလေ...''

"အော်......''

"ကိုကြီး...ဒါကကျွန်တော့သူငယ်ချင်း
ဇေယျာနဲ့ကောင်းမင်းမှူး...စောစောကတစ်ယောက်က.
ခွန်းလရောင်လွှမ်းတဲ့....''..

"အော်...အေးကွာ...
တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် ကိုယ့်နာမည် မင်းမဟာပါ
မင်းခန့်သူရဲ့အစ်ကိုပေါ့...''

"ဟုတ်အစ်ကို...''

"ဒါနဲ့ကောင်းမင်းမှူး...ညီ့ကို ကိုယ်အပြင်မှာတွေ့ဖူး
သလားလို့....''

"အစ်ကိုမမှတ်မိဘူးနဲ့တူတယ်...
ကျွန်တော်တို့ကော်ဖီဆိုင်မှာတွေ့ဖူးတယ်လေ...''

မင်းမဟာသေချာပြန်စဥ်းစားကြည့်တော့
ဟိုးတစ်နေ့တုန်းကကော်ဖီဆိုင်မှာ သူ့ကိုဝင်တိုက်သွားတဲ့
ချာတိတ်...သူ့ကော်ဖီအေးတွေလဲ ကိုယ့်အပေါ်ပေကုန်ရောပဲ
တောင်းပန်စကားလေးတစ်ခွန်းနှစ်ခွန်းဆိုပြီး
အပြင်ကိုပြေးထွက်သွားရောပဲ...
"အော်..ဟိုချာတိတ်ပဲ
မှတ်မိပြီ....''

"ဟီးဟီး...အဲ့နေ့ကလေ အစ်ကို့ကိုသေချာ
မတောင်းပန်လိုက်ရဘူး....ကျွန်တော်အလျင်လိုနေလို့..
နောက်မှတောင်းပန်တဲ့အနေနဲ့ ကျွန်တော်တစ်ခုခု
လိုက်ကျွေးပါရစေ...မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ်ပေါ့''

မင်းမှူးထိုသို့ပြောလိုက်တော့
ဇေယျာနဲ့ခန့်သူတို့က သိနေတယ်နော်ဟူးသော
အကြည့်ကြီးများဖြင့်ကြည့်လာသည်....

"ရပါတယ်....ကိစ္စမရှိပါဘူး
အစ်ကို့ညီရဲ့သူငယ်ချင်းဆိုတော့ အစ်ကို့ညီပဲပေါ့ကွာ. ""

"ဟုတ်... ''
စိတ်ထဲမှာတော့
ကျွန်တော်ကအစ်ကို့ညီမဖြစ်ချင်ဘူး...
အစ်ကိုချစ်ရတဲ့သူဖြစ်ချင်တာ....စောစောက
အစ်ကို့သူငယ်ချင်းကိုမွန်းတည့်ကို အစ်ကိုကြည့်နေတဲ့
မျက်ဝန်းတွေက အချစ်တွေအပြည့်ပါလားအစ်ကို...
ကျွန်တော်နောက်ကျသွားပြီလား......
ကျွန်တော်ကြိုးစားခွင့်တော့ရှိသေးတယ်မလား...အစ်ကို..
.ဟူ၍ .............

.................။................။.................။.................

အားလုံးပဲ ဝေဖန်အားပေးကြပါအုံးရှင့်
....Sandyရဲ့oc ficလေးပါ....

Sandy💜(22.10.2020)


Zawgyi
.......

"Hey..I Love You.....🖤
Plz:..accept my love.....''ဟုဆိုရင္း
မြန္းတည့္၏ေရွ႕တြင္ဒူးေထာက္ခါ
ပန္းစည္းေပးလာေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္.....

Wow..... wow........
ေျဖာင္း.......ေျဖာင္း........ေျဖာင္းး......👏🏻👏🏻
.................................................
မ်ားစြာေသာလူတို႔၏ လက္ခုပ္ၾသဘာသံတို႔က
နားထဲတြင္ပဲ့တင္ထပ္လ်က္....
ထိုအသံတို႔က မိမိ၏ေရွ႕တြင္ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ခါ
အေျဖေတာင္းရန္ရွိေနေသာ လူငယ္အား
လက္မခံ ခံေအာင္ဖိအားေပးသေယာင္......

မြန္းတည့္ စိတ္တို႔မြန္းက်ပ္လာသည္....
သူဟာေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္၏
အေျဖေတာင္းျခင္းကိုခံေနရသည္......
ဒါဟာဘယ္လိုဝဋ္ငရဲတစ္မ်ိဳးလဲ......
ဒီအေျခအေနပုံစံႀကီးကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္....
ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ....

ထိုစဥ္....
မိမိအေရွ႕ကလူငယ္ဆီမွ အသံတစ္ခုထြက္လာခဲ့သည္....
"ဦး.....''

မြန္းတည့္ေၾကာင္အမ္းသြားေလသည္...
ထိုလူငယ္က အသက္၂၅ ႏွစ္ခန့္သာရွိေသးေသာ
မိမိအား... ဦး...ဟုေခၚလိုက္သည္ မဟုတ္ေပလား...

"ဦး ျမင္ျမင္ခ်င္းအခ်စ္ဆိုတာယုံလား....
ကြၽန္ေတာ္ေလ ဦးကိုစေတြ႕လိုက္ကတည္း
စြဲလမ္းမိသြားတာ.....
ကြၽန္ေတာ့္ အခ်စ္ကိုယုံတယ္မလားဟင္....''

လခြမ္းတဲ့မွပဲ ျမင္ျမင္ခ်င္းအခ်စ္ေလးဘာေလးနဲ႕
ျမင္ျမင္ခ်င္းစြဲလမ္းသြားေစေလာက္ရေအာင္
ငါက ႏုႏုနယ္နယ္မိန္းကေလးလည္းမဟုတ္ဘူး
ယီးေတာင္မွ မယုံဘူးကြာ.....ဟုစိတ္ထဲတြင္
ေအာ္ဟစ္ေနမိသည္.........

တကယ့္လက္ေတြ႕တြင္ေတာ့မည္သည့္အသံမွ
ထြက္မလာခဲ့..

".......''
ထိုလူငယ္ကပင္ဆက္လက္၍စကားဆိုလာေလသည္...

"ဦးကိုဒီမနက္ ကြၽန္ေတာ္busမွတ္တိုင္တစ္ခုမွာ
ေတြ႕ခဲ့တာ.....ဦးရဲ႕ပုံကအရမ္းကိုေအးခ်မ္းတယ္
ျမင္ရသူအဖို႔ၾကည္ႏူးစိတ္ေတြျဖစ္ေစတယ္...
ကြၽန္ေတာ္ဦးကိုမနက္ကထဲက ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း
ခ်စ္မိသြားတာ......
ဦးကြၽန္ေတာ့္ကိုအေျဖေပးပါေတာ့ေနာ္''

"ဘာ...''ဒီတစ္ခါမွာေတာ့
မြန္းတည့္ဆီကအသံထြက္လာခဲ့ေလေတာ့သည္.....

"မနက္ကငါ့ကိုစေတြ႕တာ ဟုတ္လား...''

လူငယ္မွေခါင္းၿငိမ့္ျပေလသည္...

"မနက္ကမွေတြ႕တဲ့သူကို
ညေနက်ဖြင့္ေျပာၿပီး အေျဖေတာင္းရတယ္လို႔.
မင္းနဲ႕မွပဲၾကားဖူးေတာ့တယ္....''

"ဟာ..ဦးကလဲ ကိုယ္ကခ်စ္ေနမွန္းသိရင္
ဘာကိုအခ်ိန္ဆြဲေနအုံးမွာလဲ ဖြင့္မေျပာဘဲေနရင္ အလကားအခ်ိန္ကုန္တာပဲရွိေတာ့မွာေပါ့...
အလုပ္တစ္ခုကိုအခ်ိန္ဆြဲလုပ္တဲ့အထဲ
ကြၽန္ေတာ္မပါဘူး...ဦး....
အဲ့ေတာ့ ဦးလည္းအခ်ိန္မဆြဲပါနဲ႕....
ခ်စ္ရင္ခ်စ္တယ္ ခ်စ္ရင္ခ်စ္တယ္တစ္ခုခုေတာ့
ေျဖေပးခဲ့ဦး.....ျမန္ျမန္ေျဖေနာ္ဦး...
ပန္းစည္းကိုလည္းယူပါအုံး လက္ေတြလည္းေညာင္း
ဒူးေတြလည္းနာလွၿပီေထာက္ထားရတာ.....''

"ခ်စ္ရင္ခ်စ္တယ္ မခ်စ္ရင္မခ်စ္ဘူးမဟုတ္ဘူးလား
ဘယ္လိုျဖစ္လို႔
ခ်စ္ရင္ခ်စ္တယ္ခ်စ္ရင္ခ်စ္တယ္ျဖစ္ေနတာလဲ.....''

"ဟင့္အင္း...မခ်စ္ဘူးဆိုတာမလိုခ်င္ဘူး
ခ်စ္တယ္ဆိုတာပဲလိုခ်င္တာအာ့ေၾကာင့္
ခ်စ္ရင္ခ်စ္တယ္ ခ်စ္ရင္ခ်စ္တယ္ ပဲ...''

"ထားေတာ့..မင္းရဲ႕logicအဆန္းႀကီးေတြ
ငါစိတ္မဝင္စားဘူး....
ေနာက္ၿပီး မင္းကိုငါဒူးေထာက္ခိုင္းထားတာလဲ
မဟုတ္ဘူး...မင္းဘာသာေထာက္ေနတာ....
အေျဖကိုလည္းေမွ်ာ္လင့္မေနနဲ႕...
ငါကေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္အခ်ိန္တန္လို႔ အသက္ႀကီးလာရင္
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုပဲလက္ထပ္မွာ...
အဲ့ေတာ့မင္းဘာသာမင္းစိတ္ကစားသည္ျဖစ္ေစ
အတည္ျဖစ္ေစ ငါစိတ္မဝင္စားဘူး...sorry par..''
ဟုဆိုကာထိုေနရာမွခပ္သုတ္သုတ္ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္..

ေနာက္တြင္က်န္ခဲ့ေသာလူငယ္
မည္သို႔မည္ပုံျဖစ္ေနမည္လဲကိုစိတ္မဝင္စားနိုင္ေတာ့...
တစ္သက္နဲ႕တစ္ကိုယ္ ရည္းစားစကားမေျပာနဲ႕.
စာေတာင္အေပးမခံရဖူးဘူး ခုက်မွအေျပာခံရေတာ့တယ္
ေျပာမယ့္ေျပာေတာ့လည္း ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ေျပာတာကိုခံရတယ္....အီး...ေတာ္ၿပီမေတြးေတာ့ဘူး
ဘယ္သူမွန္းမသိတဲ့အဲ့လူငယ္အေၾကာင္းေတြးရင္
ေခါင္းေတြဖင္ေတြ က်ိန္းလာသလိုခံစားရတယ္....
ခ်ီးလိုခံစားခ်က္ႀကီးဟ......

မြန္းတည့္ မိမိတိုက္ခန္းကိုသာတန္းတန္းမတ္မတ္ႀကီး
ျပန္လာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္.....
ဒီေန႕ျဖစ္ခဲ့တဲ့ၾကက္သီးထစရာကိစၥႀကီးကို
ေမ့ေဖ်ာက္ပစ္ဖို႔အတြက္ သူေရမိုးခ်ိဳးၿပီး
အစားမ်ားမ်ားစားဖို႔လိုတယ္.....ဟုတ္တယ္...
အစားမ်ားမ်ားစားမွေမ့နိုင္မွာ......ဟူးးးးးးးး.....

........................................................................

"ဟား..ဟား..ဟား..
ခြန္းလေရာင္လႊမ္း တို႔ေတာ့ခံလိုက္ရၿပီကြာ...
ဟား...ဟား..ဟား...ဟား.....''

"တစ္သက္နဲ႕တစ္ကိုယ္ ဒီလို
Play boyအႀကီးစားေကာင္အျငင္းခံရတာ
ဒီတစ္ခါပဲေတြ႕ဖူးတယ္ ရွားရွားပါးေလး...ဟား..ဟား...''

"ဟုတ္ပကြာ.....အဲ့ေတာ့ မင္းရႈံးသြားၿပီေနာ္ ခြန္း..
ကတိအတိုင္း ညက် ကလပ္ကိုသြားမယ္
ဒကာခံဖို႔သာျပင္ေတာ့....''ဟုတစ္ေယာက္တစ္ေပါက္နဲ႕
လူကိုဖဲ့လို႔ရတုန္းဖဲ့ေနေသာ ငေၾကာင္တစ္သိုက္အား
ၾကည့္ကာ ခြန္းလေရာင္လႊမ္းတစ္ေယာက္
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္လ်က္သာ.......

ဟိုလူ႕ကိုလဲမေက်နပ္ဘူး ဒီေလာက္ေတာင္ေခ်ာေမာၿပီး
နာမည္ႀကီးတဲ့...ေကာင္ေလးေရာေကာင္မေလးေရာ
ေႂကြတဲ့သူ႕ကို ဒီတစ္ေယာက္က်မွျငင္းရဲတယ္.....
မိန္းကေလးမ်ားႏွင့္သာအထည္အလဲတြဲတတ္ေသာ
သူ႕မွာ သူငယ္ခ်င္းတို႔ႏွင့္ျပဳလုပ္ေသာ
အေလာင္းအစားတစ္ခုေၾကာင့္ ထိုလူ႕ကို
ရည္းစားစကားေျပာကာ အေျဖေတာင္းခဲ့သည္....

အမယ္သူက ကိုယ္ေပးတဲ့ပန္းစည္းေတာင္မယူ
တစ္ခါတည္းျငင္းလႊတ္ၿပီးထြက္သြားတာမ်ား တန္းလို႔
ခြန္းလေရာင္လႊမ္းဆိုတဲ့သူကလည္း အဲ့လိုခက္ခဲတာေတြမွ
ပိုၿပီးလိုခ်င္တာ.......
ဦး......ခင္ဗ်ားကြၽန္ေတာ့္လက္ကေျပးမလြတ္ပါဘူး
ဦးကကြၽန္ေတာ့္အပိုင္ျဖစ္လာေစရမယ္........ဟု
စိတ္ထဲတြင္ေတးမွတ္လိုက္သည္....

"ေသာက္ငတ္ေတြ
မစားရမေသာက္ရေတြဆိုေတာ့မင္းတို႔ပေထြးကပဲ
သနားေသာအားျဖင့္ဒီညဒကာခံလိုက္မယ္....''

"အမယ္ မင္းရႈံးလို႔ေကြၽးရမွာေလေဟ်ာင့္....
ဘာကိုသနားလို႔လဲ''

"ေအးေလ ေအးေလ...သနားတယ္ပဲရွိရေသး''

"ဟုတ္တယ္...ငါကသနားလို႔ဒကာခံမွာ
မင္းတို႔ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္စမ္းပါ ဒါကခုမွအစရွိေသး
ခြန္းလေရာင္လႊမ္းတဲ့ တစ္လႊမ္းတည္းရွိတယ္
လိုခ်င္တာကိုရေအာင္ယူျပမယ္ ၾကည့္လိုက္..''

သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ၏စကားေၾကာင့္
မင္းခန့္သူ...ေဇယ်ာႏွင့္ ေကာင္းမင္းမႉးတို႔သုံးေယာက္
ၾကက္သီးေမႊးညွင္းမ်ားထသြားေလသည္...
ခြန္းအေၾကာင္း သူတို႔အသိဆုံးမဟုတ္လား
ဒီေကာင္ကတစ္ခုခုကိုလိုခ်င္ရင္
ရေအာင္ကိုယူတတ္တယ္ မရဘူးဆိုတာမရွိေစရဘူး....
ဟိုအစ္ကိုအတြက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာဟု
သုံးေယာက္သား မြန္းတည့္မႉးငယ္အားစိတ္ထဲမွ
ေမတၱာပို႔လိုက္သည္....

.......................................................................

"ဗိုင္း..........အား.....''
မြန္းတည့္မႉးငယ္ ေရခ်ိဳးေနရင္းေခ်ာ္လဲေခ်သည္....

"အား...ကြၽတ္စ္..ကြၽတ္.စ္....ကြၽတ္စ္....
နာလိုက္တာ......... အီဆိမ့္သြားတာပဲ........
ဒီေန႕ငါ့အတြက္.......ျပႆဒါးပဲ....ျပႆဒါး....''

ေရခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲၿပီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္
ေျခေထာက္တို႔က ေရခဲေသတၱာေရွ႕auto
ေလွ်ာက္ၿပီးသားျဖစ္ေလသည္....

ဝမ္းသာအာရႏွင့္ ေရခဲေသတၱာႀကီးဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့....
Wow...........စားစရာ.ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး
ကုန္ေနၿပီျဖစ္ေလသည္..........

"ခ်ီးလိုဘဝ.........ေတာက္စ္....''
မြန္းတည့္တစ္ေယာက္ေဒါပြေလၿပီျဖစ္သည္.....
အလုပ္မွာလည္း အလုပ္သင္မလို႔ဝိုင္းခိုင္းတာခံရတယ္....
အျပန္က်ေတာ့လည္းလူၾကားထဲရည္းစားစကား
အေျပာခံရတယ္...
ေရခ်ိဳးေတာ့လဲ ေခ်ာ္လဲျပန္တယ္.....
ခုဗိုက္ဆာလို႔ေတာင္စားစရာမရွိေတာ့ဘူး....
သာယာလိုက္တဲ့ငါ့ဘဝ.....ကိုယ့္အေဖကုမၸဏီမွာသာ
ဝင္လုပ္လိုက္ရင္ အခုလိုတစ္ေယာက္ထဲလည္းေနစရာ
လိုေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး......ခုေတာ့ကိုယ့္ဒူးကိုယ္ခြၽန္မယ္လို႔...
ေႂကြးေၾကာ္မိတဲ့ကိုယ့္အျပစ္.........ခံေပေတာ့....

စိတ္ကညစ္လာေသာေၾကာင့္....
ဒီညေတာ့သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ မင္းမဟာ၏
ဘားကိုသြားကဲရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္......

"တူ....တူ....တူ....''မြန္းတည့္ဖုန္းေခၚလိုက္သည္ႏွင့္
တစ္ဖက္မွ ခ်က္ခ်င္းပင္ျပန္လည္ေျဖၾကားေလသည္...

"Hello....မြန္းတည့္...''

"ေအး.....မဟာ....
ငါညစ္ေနလို႔ အဲ့ဒါမင္း ဘားကိုလာမလို႔...''

"လာခဲ့ေလကြာ....welcomeပဲ...ok''

"လာေခၚေလကြာ....မဟာကလည္း...''

"ေအး....ေအး...ငါခုလာေခၚမယ္...
မင္းေစာင့္ေန....၁၀မိနစ္ပဲ...''

"Ok...''

မင္းမဟာတစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ
မြန္းတည့္ဆီမွဖုန္းရသည္ႏွင့္သြားေခၚရန္ျပင္ေလသည္.....

"ကိုယ္......သဲနဲ႕မေနဘူးလားကြာ....''

"ေတာ္.....ငါမအားဘူးသြားစရာရွိတယ္...''

"ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေလာက္ေတာင္....သဲက
အေရးမပါဘူးလား..ကြာ...''

"အဲ့ဒါကေမးစရာကိုမလိုတာ.....
သူ႕ေလာက္ဘယ္သူမွ အေရးမပါဘူး....အဲ့ဒါမင္းသိထားပါ..
ေနာက္ၿပီးငါ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႕လိုက္မယွဥ္နဲ႕....ငါမႀကိဳက္ဘူး
မင္းနဲ႕ငါနဲ႕ျပတ္ၿပီ.....''ဟုဆိုကာ
ဘားအျပင္ဘက္ကိုထြက္ခဲ့ေတာ့သည္....

အမွန္တကယ္ကိုပင္
မင္းမဟာ...ဘဝမွာမြန္းတည့္မႉးငယ္ေလာက္
ဘယ္သူမွအေရးမပါဘူး......
မြန္းတည့္နဲ႕က.uniတက္တုန္းကစသိျခင္းပင္...
အေနေအးသလိုလိုနဲ႕ ရွပ္တိရွပ္ျပာနိုင္ေသာ
မြန္းတည့္ကို....သူuni...sec yearေလာက္မွ
ခ်စ္မိေနမွန္းသတိထားမိေလသည္....
ထိုအခ်ိန္တုန္းကဆို...
မိန္းကေလးေတြနဲ႕အထည္အလဲတစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္
တြဲသည္....ဘားေတြ..ကလပ္ေတြသြားသည္...
ထိုစိတ္ခံစားမႈႀကီးေပ်ာက္သြားမလားဟူေသာ...
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္...သို႔ေသာ္မေပ်ာက္တဲ့အျပင္
ပိုလို႔ေတာင္ခံစားခ်က္ျပင္းထန္လာေလသည္.......
စာသာေတာ္မည္ က်န္တဲ့ေနရာမေတာ္ေသာ
မြန္းတည့္မွာ....မိမိကႀကိဳက္ေနေၾကာင္းကို
အရိပ္ျပလို႔အေကာင္မျမင္ေခ်...
သို႔ေၾကာင့္...ခုခ်ိန္ထိကိုပဲ..မြန္းတည့္ေဘးမွာ
သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အေနျဖင့္သာရွိေနျခင္းပင္..
မြန္းတည့္မွာလည္းရည္းစားသနာမရွိသျဖင့္
မင္းမဟာ...ေအးေဆးေနေနျခင္းပင္...
ၿပိဳင္ဘက္ရွိလာလွ်င္ေတာ့...မင္းမဟာဘက္က
မြန္းတည့္ကိုမည့္သို႔မွ်ပင္အဆုံးအရႈံးခံမည္မဟုတ္ေပ...
အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ဖြင့္ေျပာမည္ျဖစ္ပါသည္..
ခုေတာ့မြန္းတည့္ကိုေအးေဆးေနေစပါအုံးမည္...

.....''တီ...တီ...တီ...''

"ဟိတ္ေကာင္...ဟြန္းေတြစြတ္တီးမေနနဲ႕
မင္းအေဖက မင္းကိုထြက္ေစာင့္ေနတာၾကာၿပီ...
ေျပာေတာ့ ၁၀မိနစ္ေစာင့္တဲ့. .ခုပဲ
၁၅မိနစ္ျဖစ္ေတာ့မယ္....''

"မြန္းတည့္ရာ...မင္းမလဲေတြ႕တာနဲ႕ရစ္ဖို႔ပဲ
လမ္းမွာ မီးပြိုင့္မိေနလို႔ပါကြာ...လာ..လာ..တက္..''

ကားေပၚသို႔ေဇာင့္ခနဲတက္လိုက္ေသာ
မြန္းတည့္အားၾကည့္ၿပီး မင္းမဟာတစ္ေယာက္
ၿပဳံးမိေခ်သည္.....မြန္းတည့္ဟာအသက္သာ၂၅ျဖစ္ေနတာ
စိတ္က ကေလးစိတ္.......

ခုလည္း ဘားကိုလာမလို႔ကို
လာေခၚခိုင္းသည္ဆိုေတာ့...သူတစ္ခုခုညစ္ေနၿပီဆိုတာ
အေသအခ်ာပဲ....... ဘားကိုေရာက္ရင္
ေကာ့ေတးေလးေသာက္ၿပီးမူးမယ္...မူးၿပီးရင္ရစ္မယ္
ေနာက္ၿပီးအာၿပဲႀကီးႏွင့္ငိုမယ္.......ဒါပဲ....ဒါသူ႕အက်င့္....

........................................
........................................

"မင္းမႉး....ဘယ္ကိုေမာင္းလာတာလဲကြာ...
ငါတို႔သြားေနက် ေနရာလည္းမဟုတ္ဘူး....''

"ေအးေလ...ဘယ္ေနရာႀကီးလဲ...''

ထိုအခါမွေကာင္းမင္းမႉးတစ္ေယာက္
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူတို႔အား မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးကာ...

"ဟဲဟဲ...ဒီဘားကေလ...ဖြင့္တာမၾကာေသးဘူးကြ...
သူတို႔စပ္ေပးတဲ့ ယမကာေတြကလည္းေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္
ၾကားတယ္...အဲ့ဒါေၾကာင့္ မင္းတို႔ေရာက္ဖူးေအာင္
ငါေခၚလာတာ....ဟီး.... ''

"ဒီဘားငါသိသားပဲ....ပိုင္ရွင္ကငါ့အစ္ကိုဟာႀကီးကို. ""

ထိုအခါ ေကာင္းမင္းမႉးတစ္ေယာက္မ်က္လုံးအျပဴးသားျဖင့္
"ဘာ.....''ဟုေအာ္လိုက္မိသည္..

"ေအးေလ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲ
ဒါသူ႕အစ္ကိုဘားဆိုေတာ့ ပိုေတာင္အဆင္ေျပေသး...''ဟု
ခြန္းလေရာင္လႊမ္း ကပါဝင္ေျပာေလသည္...

"မင္းအစ္ကိုကေလ ဧ..ဧကႏၱ က်ိုမင်းမဟာတော့
မဟုတ္ပါဘူးေနာ္....''

"ေသခ်ာတာေပါ့....အဲ့ဒါငါ့အစ္ကို''

"ဟာ..သြားပါၿပီ...အဲ့..အဲ့ဒါကေလ
မင္းတို႔ကိုငါေျပာေျပာျပေနတဲ့
ငါစိတ္ဝင္စားေနမိတယ္ဆိုတဲ့ သူကြ...''

"ဘာ....''သုံးေယာက္သားတစ္ၿပိဳက္နက္
အသံထြက္လာေလသည္...

"တကယ္ႀကီးလား....''ဟုခြန္းကေမးေလေတာ့

"အင္း...တကယ္ႀကီးကြ...
ငါအဲ့အစ္ကိုကို တကယ္စိတ္ဝင္စားေနတာ
ေယာက္ဖေလးကူညီမယ္မလား''

"ခ်ီးေတာင္မကူဘူးဟိတ္ေကာင္...
မင္းဘာသာႀကိဳးစားေပါ့...''ဟုမင္းခန့္သူက
ျပန္ေျပာေလသည္.....

"လာကြာစကားမ်ားမေနနဲ႕ေတာ့....အထဲကို
ဝင္ၾကရေအာင္...'' ဟုေဇယ်ာကဆိုေလေတာ့
ေလးေယာက္သား ဘားထဲသို႔ဝင္လာလိုက္သည္...

.......................................................................

"ဟာ...ဟိတ္..ဟိတ္...ေတာ္ေတာ့မြန္းတည့္ရာ
မင္းဟာက ေကာ့ေတးေသာက္ၿပီးမူးရမ္းေနတာပဲ..''

"ဘာ...ရဲ...မင္းတ....နာ့ကိုငိုငင္တာရား..
ဟမ္...ဟိတ္ေတာင္...ငိုငင္တာရားရို႔...''

"မၿငိဳျငင္ပါဘူးကြာ..မၿငိဳျငင္ပါဘူး....
ငါကမင္းကိုစိတ္ပူလို႔ပါ...ခါတိုင္းဆို မင္းဘာျဖစ္လို႔
စိတ္ညစ္တယ္ဆိုတာမင္း ေျပာျပတယ္ေလ
ခုက်မင္းကမေျပာဘဲစြတ္ေသာက္ေနေတာ့ ငါကစိတ္ပူ
လို႔ပါ....''

"ေအ့...ေျပာျပမယ္...နားေထာင္...
နာေလ စိတ္ညစ္လို႔ဆိုၿပီးအစားစားမလို႔ကို
ေရခဲေသတၱာထဲဘာေတြ႕ဝူး....ေျပာင္ေနရာပဲ.....''

"ေအာ္.....ဟား...ဟားးး.ဟား...
မြန္းတည့္ မင္းကေလေတာ္ေတာ္ပဲကြာ....''
မင္းမဟာ သူ႕ေရွ႕မွာေကာ့ေတးေသာက္ၿပီးမူးေနေသာ
မြန္းတည့္အားသေဘာေတြက်ေနေတာ့သည္....
တကယ့္ကို ကေလးေလးအတိုင္းပဲ....
စိတ္ေတာင္မခ်ေတာ့ဘူး........

ထိုစဥ္...မြန္းတည့္မွာေကာ့ေတးခြက္အားကိုင္ျမႇောက္ကာ
တစ္ေနရာသို႔လွမ္းပစ္လိုက္ေလသည္.....

"ခြပ္...''
"အား....''
"ဘယ္ေကာင္လုပ္တာလဲကြ.....သတၱိရွိရင္လာၿပီး
ေပၚတင္လုပ္ကြ...''ဟုခြန္းတစ္ေယာက္ေဒါသတႀကီး
ဆိုေလေတာ့သည္....

ေကာင္းမင္းမႉးႏွင့္မင္းခန့္သူတို႔ကေကာင္တာမွာ
ေသာက္စရာႏွင့္အျမည္းမွာေနသျဖင့္
ေဇယ်ာႏွင့္ခြန္းတို႔က စာပြဲဝိုင္းတြင္ထိုင္ေစာင့္ေနျခင္းပင္
စားပြဲမွာထိုင္ေနေတာ့ ေနာက္ဘက္ကေန
ေခါင္းတည့္တည့္အားဖန္ခြက္ျဖင့္ပစ္ေပါက္ျခင္း
ခံလိုက္ရသည္....

ေဘးမွေဇယ်ာကလည္းခြန္းရဲ႕ေဒါသႏွင့္
လက္ရဲဇက္ရဲနိုင္မႈကိုသိသူပီပီ
"ဟိတ္ေကာင္...စိတ္ေလ်ာ့ပါကြာ...
မွန္း...ၾကည့္ရေအာင္မင္းေခါင္းကို...ျပ...ျပ''ဟုေျပာေနသည္..

"မြန္းတည့္မႉးငယ္ တို႔ကေတာ့ေမႊလိုက္ရင္အႀကီးႀကီးပဲ..
ဟိတ္ေကာင္...သူမ်ားေခါင္းကိုမွန္သြားၿပီကြ...''
ထိုအခါမွ မြန္းတည့္တစ္ေယာက္မ်က္လုံးျပဴး
မ်က္ဆံျပဴးျဖင့္.....

"ဟင္...ဟင္...ဘယ္..ဘယ္သူ႕ကိုထိသြားတာလဲ
ငါ..ငါေတာ့ျပသနာတက္ၿပီထင္တယ္...''

"တက္ၿပီဆိုတာအေသအခ်ာပဲ
ဟိုမွာၾကည့္မင္းဆီလာေနၿပီ...''
.မင္းမဟာၫႊန္ျပရာသို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့
သူ႕ဆီကိုေဒါသတႀကီးလာေနပါေသာ
ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္...အဲသူထက္ေတာ့ထြားတယ္

မြန္းတည့္တစ္ေယာက္ေၾကာက္ေၾကာက္ျဖင့္ေခါင္းႀကီးသာ
ငုံ႕ေနေခ်ေတာ့သည္......
မင္းမဟာမွာလည္းမြန္းတည့္အားၾကည့္ခါ
အသည္းတစ္ယားယားျဖစ္ေနေခ်သည္...
ဒီလူသားက ေၾကာက္တတ္တာလြန္ပါေရာလား
သူျပသနာတက္ရင္မထိခိုက္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးမယ့္ မင္းမဟာ
တစ္ေယာက္လုံးရွိသည္ကို သူမသိေလေရာ့လား....

"ဒီမွာ...''

"ေျပာ..ညီ...''

"ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းကိုဖန္ခြက္နဲ႕ပစ္လိုက္တာဘယ္သူလဲ
ကြၽန္ေတာ္ေက်ာေပးသလိုျဖစ္ေနတာကဒီတစ္ဝိုင္းပဲရွိတာ
ေခါင္းေနာက္ကိုအေပါက္ခံရတာဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ဝိုင္းကပဲ
ျဖစ္ရမယ္....ခင္ဗ်ားတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲကဘယ္သူလဲ...''

ခြန္းလေရာင္လႊမ္း တစ္ေယာက္စြတ္ေဟာက္ေနေတာ့သည္..

"ေနပါအုံးဟိုတစ္ေယာက္က
ဘာလို႔ေခါင္းႀကီးငုံ႕ေနတာလဲေအာ္...သိၿပီ...
ကြၽန္ေတာ့္ကိုခြက္နဲ႕ေပါက္တာခင္ဗ်ားမလား''

"ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ပါဘူး...ကိုယ္ေပါက္မိတာပါ...''

"အာ့ဆို...ခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္းကဘာလို႔ေခါင္းငုံ႕ေနလဲ
သူေပါက္တာလို႔ပဲကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္...
ဒီမွာၾကည့္ေနာက္စိကြဲသြားၿပီ...ေသြးေတာင္ထြက္ေနတယ္
ျမင္လား...''

မင္းမဟာၾကည့္လိုက္ေတာ့ အမွန္ပင္ထိုေကာင္ေလး
ေခါင္းကေနာက္စိေပါက္ကာေသြးမ်ားပင္ထြက္ေနေခ်သည္..

"ကိုယ္ေတာင္းပန္တယ္ညီ...ကိုယ္မင္းကို
ေဆးခန္းျပေပးမယ္....ေဆးဖိုးလည္းေပးပါ့မယ္...''

"ဘာဗ်...ကြၽန္ေတာ္ကေဆးဖိုးလိုခ်င္လို႔လာေျပာေနတယ္
ထင္ေနလားခင္ဗ်ား....ရတယ္ေလ ခင္ဗ်ားေခါင္းကိုလည္း
ခြက္နဲ႕ေသြးထြက္ေအာင္ေပါက္မယ္...
ေဆးဖိုးကြၽန္ေတာ္ေလ်ာ္မယ္... အဲ့လိုျဖစ္လား...''ဟုေဒါသ
တႀကီးေျပာလည္းေျပာ လက္ကလည္းေရွ႕ကလူရဲ႕ေကာ္လံစကိုဆြဲလိုက္ေလသည္...

ထိုစဥ္...

"ငါ့သူငယ္ခ်င္းကိုလႊတ္လိုက္
အဲ့ဒါငါမူးၿပီးေပါက္လိုက္မိတာ...ငါေတာင္းပန္ပါတယ္''
ဟုေျပာကာမြန္းတည့္ေခါင္းႀကီးငုံ႕ေနရာမွ
ေမာ့လာခဲ့ေတာ့သည္....

ခြန္းလေရာင္လႊမ္း
ေစာေစာကေခါင္းငုံ႕ေနေသာသူထံမွအသံၾကားျဖင့္
ၾကည့္မိေတာ့ ထိုသူကေခါင္းကိုတစ္ျဖည္းျဖည္း
ေမာ့လာေလသည္........

"ဟင္....ဦး...''
"ဟိုေကာင္...''
ႏွစ္ဦးသားဆီမွ အသံတစ္ၿပိဳင္နက္ထြက္လာေလသည္.....

ႏွစ္ေယာက္သားအံ့ၾသမႈမ်ားျဖင့္
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္....

မြန္းတည့္စိတ္ထဲမွာေတာ့
ဘုရား...ဘုရား... ငယ္ထိပ္တည့္တည့္ေႁမြေပါက္..
ႏြေေခါင္ေခါင္မိုးႀကိဳးပစ္ ဆိုတာေတြထက္ဆိုးပါလား
ဒီေကာင့္ကိုမွ ခြက္နဲ႕ေပါက္မိတယ္လို႔....ဟူ၍...

ဟာ...ကံၾကမၼာက ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ပါတာပဲ ဦးေရ...
ဦးကိုကြၽန္ေတာ္ရွာစရာမလိုပဲ ဦးကကြၽန္ေတာ့္ဆီ
ေရာက္လာပါေရာလား...brave yourselfပါ
ဦးေရ....ဒီကေကာင္ကဦးဆီကအခ်စ္ကို
အရယူေတာ့မွာမလို႔.......

"ဦး...ကြၽန္ေတာ့္ကိုခြက္နဲ႕ဘာလို႔ေပါက္တာလဲ
ကြၽန္ေတာ့္ကိုအဲ့ေလာက္ေတာက္မုန္းေနတာလား...''ဟုဆိုရင္း
မ်က္ႏွာက ၿပိဳေတာ့မယ့္မိုးလိုျဖစ္လာေသာေကာင္ေလးေၾကာင့္
မြန္းတည့္ ကပ်ာကယာပင္စကားဆိုလိုက္သည္.....

"မဟုတ္...မဟုတ္ပါဘူး...ငါက
မင္းကိုပစ္လိုက္တာမဟုတ္ဘူး..ဒီတိုင္းခြက္ကိုလႊတ္ပစ္တာ
မင္းကိုထိသြားတာ....ငါကမင္းမွန္းေတာင္မသိပါဘူး..''

ဟူး...မင္းမွန္းသိရင္ခြက္နဲ႕မဟုတ္ဘူး ပုလင္းနဲ႕ပစ္မွာ
ဟူေသာစကားကိုေတာ့စိတ္ထဲတြင္သာေျပာလိုက္သည္....

"ဦးကကြၽန္ေတာ္မွန္းသိရင္
ပုလင္းနဲ႕ပစ္လိုက္ပါတယ္လို႔ေတြးေနတာမလား...
အဟင့္...''

"ဟင္...ဘယ္..ဘယ္လိုသိ....
အဲ.....မ.....မေတြးပါဘူး''

"ေတြ႕လားေတြ႕လားဦးေတြးေနတာအသိသာႀကီး
ဘယ္လိုသိလဲလို႔ျပန္ေမးေနပုံအရဆို...''

"အဲ..မဟုတ္ပါဘူးကြာ...''
ခြန္းတစ္ေယာက္ မရွိရွိေသာမ်က္ရည္မ်ားကိုညွစ္ထုတ္ၿပီး
တရႈံ႕ရႈံ႕ငိုဟန္ျပဳေနေလသည္.....

ေဇယ်ာမွာေတာ့ ပါးစပ္ႀကီးအေဟာင္းသားျဖင့္.သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူအား
ၾကည့္ေနေခ်သည္.......

မင္းမဟာမွာလည္း
ထိုေကာင္ေလးႏွင့္မြန္းတည့္ကဘယ္လိုပတ္သတ္တာလဲ
ဘာေတြလဲဟုအသည္းအသန္စဥ္းစားေနသည္...

သူ႕ကိုထိုးလားႀကိတ္လားလုပ္ေတာ့မယ့္သူက
မြန္းတည့္ကိုလည္းေတြ႕ေရာ...
ကေလးတစ္ေယာက္လိုတစ္ရႈံ႕ရႈံ႕ငိုျပေနသည္ေလ
ေခၚတဲ့နာမ္စားကလည္း....ဦး...တဲ့....
ဘာလဲငါ့အတြက္ၿပိဳင္ဘက္ဆိုတာရွိလာၿပီလား
မြန္းတည့္ကိုဖြင့္ေျပာသင့္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္လာၿပီလား....

ထိုစဥ္ေကာင္းမင္းမႉးႏွင့္မင္းခန့္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကပါ
ေရာက္လာေလသည္....
ကေလးလိုငိုေနေသာသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူအားေတြ႕ကာ
ဆံပင္ေထာင္ၾကက္သီးေတြထကုန္ေတာ့သည္...

"What the hell...
ခြန္းလေရာင္လႊမ္း..ငယ္မူျပန္သြားတာလား....''ဟူ၍
ေတြးမိေသာေၾကာင့္ပင္....

"ဟိတ္..ဟိတ္. မ.. မငိုနဲ႕ေလ...
ငါ.ဘာလုပ္ေပးရမလဲေျပာ...''

ဟား..ဟား..ဦးကသူ႕ဂြင္ထဲဝင္လာခဲ့ေလၿပီ.....

"ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းကနာေနတယ္..
အဲ့ဒါ..ဦးေဆးခန္းလိုက္ပို႔ေပးမယ္မလား...''

"ဟင္...ငါ..ငါ.လိုက္ပို႔ရမွာလား...''

"ဟုတ္...''

"ၿပီး..ၿပီးေရာကြာ..လိုက္ပို႔မယ္..''

.......

"မြန္းတည့္တစ္ေယာက္ထဲလိုက္မပို႔နဲ႕
ငါပါလိုက္ပို႔မယ္...''

"ေနပါေစ မဟာရာ
ငါ့ကိစၥ ငါပဲရွင္းလိုက္ပါ့မယ္ကြာ....မင္းကိုအားနာလို႔''

"အားနာစရာမလိုဘူးမြန္းတည့္.ငါကမင္းသူငယ္ခ်င္းေလ
ေနာက္တစ္ခါအားနာတယ္ဆိုတဲ့စကားမေျပာနဲ႕...''

"ေအးပါကြာ ေအးပါ
ခုေတာ့ငါပဲလိုက္ပို႔လိုက္ပါ့မယ္...ဟုတ္ၿပီလား...''

"ေအးပါ...ၿပီးေရာ...''

မင္းမဟာ ဘားထဲမွထြက္သြားေသာမြန္းတည့္ႏွင့္
သူစိမ္းေကာင္ေလးအားလိုက္ၾကည့္ေနမိေခ်သည္...
ရင္ထဲမွာလည္းေလးလံလ်က္...
ဘာလို႔..တန္ဖိုးအရွိဆုံးအရာဆုံးရႈံးရေတာ့မယ္လို႔
ခံစားေနရပါလိမ့္.....

"ကိုႀကီး...''

"ဟင္...ခန့္သူ...မင္းဘယ္လိုလုပ္ေရာက္ေနတာ...''

"ေစာေစာကတည္းကေရာက္ေနတာ
ေခါင္းကြဲသြားတဲ့သူက ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေလ...''

"ေအာ္......''

"ကိုႀကီး...ဒါကကြၽန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္း
ေဇယ်ာနဲ႕ေကာင္းမင္းမႉး...ေစာေစာကတစ္ေယာက္က.
ခြန္းလေရာင္လႊမ္းတဲ့....''..

"ေအာ္...ေအးကြာ...
ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္ ကိုယ့္နာမည္ မင္းမဟာပါ
မင္းခန့္သူရဲ႕အစ္ကိုေပါ့...''

"ဟုတ္အစ္ကို...''

"ဒါနဲ႕ေကာင္းမင္းမႉး...ညီ့ကို ကိုယ္အျပင္မွာေတြ႕ဖူး
သလားလို႔....''

"အစ္ကိုမမွတ္မိဘူးနဲ႕တူတယ္...
ကြၽန္ေတာ္တို႔ေကာ္ဖီဆိုင္မွာေတြ႕ဖူးတယ္ေလ...''

မင္းမဟာေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့
ဟိုးတစ္ေန႕တုန္းကေကာ္ဖီဆိုင္မွာ သူ႕ကိုဝင္တိုက္သြားတဲ့
ခ်ာတိတ္...သူ႕ေကာ္ဖီေအးေတြလဲ ကိုယ့္အေပၚေပကုန္ေရာပဲ
ေတာင္းပန္စကားေလးတစ္ခြန္းႏွစ္ခြန္းဆိုၿပီး
အျပင္ကိုေျပးထြက္သြားေရာပဲ...
"ေအာ္..ဟိုခ်ာတိတ္ပဲ
မွတ္မိၿပီ....''

"ဟီးဟီး...အဲ့ေန႕ကေလ အစ္ကို႔ကိုေသခ်ာ
မေတာင္းပန္လိုက္ရဘူး....ကြၽန္ေတာ္အလ်င္လိုေနလို႔..
ေနာက္မွေတာင္းပန္တဲ့အေနနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္တစ္ခုခု
လိုက္ေကြၽးပါရေစ...မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ေပါ့''

မင္းမႉးထိုသို႔ေျပာလိုက္ေတာ့
ေဇယ်ာနဲ႕ခန့္သူတို႔က သိေနတယ္ေနာ္ဟူးေသာ
အၾကည့္ႀကီးမ်ားျဖင့္ၾကည့္လာသည္....

"ရပါတယ္....ကိစၥမရွိပါဘူး
အစ္ကို႔ညီရဲ႕သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ အစ္ကို႔ညီပဲေပါ့ကြာ. ""

"ဟုတ္... ''
စိတ္ထဲမွာေတာ့
ကြၽန္ေတာ္ကအစ္ကို႔ညီမျဖစ္ခ်င္ဘူး...
အစ္ကိုခ်စ္ရတဲ့သူျဖစ္ခ်င္တာ....ေစာေစာက
အစ္ကို႔သူငယ္ခ်င္းကိုမြန္းတည့္ကို အစ္ကိုၾကည့္ေနတဲ့
မ်က္ဝန္းေတြက အခ်စ္ေတြအျပည့္ပါလားအစ္ကို...
ကြၽန္ေတာ္ေနာက္က်သြားၿပီလား......
ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားခြင့္ေတာ့ရွိေသးတယ္မလား...အစ္ကို..
.ဟူ၍ .............

.................။................။.................။.................

အားလုံးပဲ ေဝဖန္အားေပးၾကပါအုံးရွင့္
....Sandyရဲ႕oc ficေလးပါ....

Sandy💜(22.10.2020)