Solo tu
Hace ya mucho no he vuelto ha escribir... Y debo aceptar que volver a sentir esto me llena de pasión y amor. Como aquel día en el que llegue como un alma con el corazón destrozado sin ganas de vivir y con la posibilidad de amar por los suelos. Hasta que mire aquellos ojos oscuros y esa sonrisa encantadora... Resaltaba como el sol en el atardecer formando una imagen perfecta que llegó a mi vida sin pensar, y que con aquella forma de ser tan simpática, interesante, extrovertida, llena de ocurrencias o con una atracción que hasta el día de hoy no se como explicar, me cautivo completamente. Con el tiempo aquel dolor que sentía fue desapareciendo, hasta que me di cuenta que aquella espléndida mujer me había enamorado sin control. Cada día la veía más como aquel sueño inalcanzable que nunca se podrá hacer realidad, pero los milagros existen, y se me presento la única oportunidad imposible de aprovechar, de probar aquellos dulces labios con los que solo podía fantasear en mis sueños, jamas podré olvidar ese día, que por mis nervios y miedo casi nunca me atreví, fue en el lugar menos esperado y debo aceptar que ella tomó la iniciativa. Desde ese día toda mi vida cambió, me volví a enamorar. Con el tiempo llegaron aquellos momentos y caricias atrevidas que despertaron la pasión en mi corazón, una pasión descontrolada que siento al ver esos hermosos ojos y esa figura única, si piensas que cada vez que salimos deseo hacerte mía estas en lo correcto, porque es algo que nace de mi corazón, una pasión desenfrenada que nunca va a detenerse, esa pasión que despertaste en mi y hace que te ame con locura, esa pasión que daña mi mente y me vuelve un loco desenfrenado que no puede dejar de amarte, porque te llevo en todo mi ser, llevo tus besos, tus caricias, tus miradas tiernas y picaras grabadas a fuego en todo mi ser, porque tu y solo tu eras... Eres... Y siempre seguirás siendo la única mujer a la que puedo amar.
2019-03-15 06:14:01
3
0
Схожі вірші
Всі
Печаль прячется в словах
Полны отчаяния слова Достигли й душат вдруг меня Не знаю дальше как мне быть И стоит ли их отпустить Всю грусть ,что прячется внутри Пусть заберёт с собою дни А шоколад утешет впредь Всё горести уйдут под дверь Но чувства ,что живут внутри Не скроешь с время позади Ведь вырвуться с оков груди Их не сдержать нечем увы ... Как не было мне тяжело Я не смогу забить их льдов И холод тот , что тронул весь Согреть не сможет даже лесть...
50
10
3201
Я і ніч
Поїзд падає в ніч. Це-останній ліхтар. Я і ніч. Віч-на-віч. То морозить. То жар. Ти вже, певно, заснув, Ти подушку обняв. Ти мене вже забув. В тебе тисячі справ Я від тиші глуха. Від мовчання німа. Я одна. Клич- не клич. Я і ніч. Віч-на-віч.
101
8
11828