ေနေရာင္ေအာက္က လိပ္ျပာ
AD 2025
At a Park
"ကူညီပါ"
"မင္း၊ မင္းဘာျဖစ္လာတာလဲ? ေဟ့ေကာင္! ဟာ ... ေမ့သြားၿပီ"
ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို စစ္ဝတ္စံုနဲ႔ေကာင္ေလးက ေက်ာပိုးၿပီး သူ႔အခန္းရွိရာဆီ ေခၚလာေပးခဲ့တယ္။
"ဟို ... ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ?"
"မင္း သတိရၿပီလား? မင္းဒဏ္ရာေတြ ငါေဆးထည့္ေပးထားတယ္။ အေျခအေနဘယ္လိုလဲ?"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ပန္းျခံနားမွာေတြ႕တဲ့ စစ္သားအစ္ကိုမဟုတ္လား?"
"ေအးေလ၊ အကူအညီေတာင္းၿပီးေမ့လဲသြားလို႔ ငါ့အခန္းဆီေခၚလာတာ။ မင္း ဘာမဟုတ္တာေတြ လုပ္ထားတာလဲ? ဒဏ္ရာေတြက သာမန္မဟုတ္ဘူး"
"ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင့္ အစ္ကိုမထိခိုက္ေစရပါဘူး။ အဲဒီေနရာကေန ေခၚထုတ္လာေပးတာပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အဲဒီမွာသာေမ့လဲေနခဲ့ရင္ အခုခ်ိန္အသက္ေပ်ာက္ေနေလာက္ၿပီ"
"ဘဝကို ႐ိုးရိုးသားသားပဲျဖတ္သန္းပါကြာ။ အသက္ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ မဟုတ္တာေတြ လုပ္မေနနဲ႔၊ ဓားဒဏ္ရာက အရမ္းမနက္လို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ေဆး႐ံုပို႔ေပးမလို႔ပါပဲ၊ မင္းက ေဆး႐ံုသြားဖို႔ အဆင္မေျပေလာက္ဘူးထင္လို႔"
"အာ ... မလုပ္ေတာ့ပါဘူး၊ ဒါေနာက္ဆံုးပါပဲ အဟီး။ ေဆး႐ံုမပို႔တာလည္း ထပ္ၿပီးေက်းဇူးပါ။ သူတို႔မိသြားလို႔မျဖစ္ဘူး"
စပ္ျဖဲျဖဲ႐ုပ္နဲ႔ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာေနတဲ့ လမ္းသရဲပံုစံ ခပ္မိုက္မိ္ုက္ေကာင္ေလးေၾကာင့္ ကယ္လာေပးတဲ့ေကာင္ေလးက ေခါင္းခါမိတယ္။
"ငါ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ဝယ္ထားတယ္၊ စားလိုက္ပါ"
"ဟုတ္"
ဧည့္သည္ေလးစားေသာက္ေနတုန္း အိမ္ရွင္က သူ႔အဝတ္အစားအိတ္ကိုယူၿပီး အခန္းထဲခဏဝင္သြားခ်ိန္ စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဧည့္သည္ေလးက ေခါက္ဆြဲေၾကာ္စားရင္း စပ္စုေနျပန္တယ္။
"Zion Jaz Aelius. နာမည္က အေကာင္းေတြခ်ည္းစုေနၿပီး ေနေနတဲ့ေနရာကေတာ့ စုတ္ခ်ာေနတာပဲ။ နာမည္တူတဲ့ငါေတာင္ စိတ္ေလတယ္။ ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ဆံုခ်င္ေသးတယ္ Mr. Aelius. အခုက ကၽြန္ေတာ္အခ်ိန္မရေတာ့ဘူး"
(Zion = highest point, Jaz = treasure bringer, Aelius = sun)
Zion အိမ္ေရွ႕ျပန္ထြက္လာေတာ့ ေကာင္ေလးကမရွိေတာ့ပါ။ ေျပာင္ရွင္းေနတဲ့ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ဘူးနဲ႔ ေနရာေရြ႕ေနတဲ့ပိုက္ဆံအိတ္ေၾကာင့္ ယူၾကည့္မိေတာ့ ေဒၚလာတစ္ေထာင္ပိုေနတယ္။ ဒီေကာင္ေလး ေခါက္ဆြဲတစ္ပြဲဖိုးနဲ႔ ေဆးဖိုးဝါးခေပးသြားတာလား။
¤
At the National Laboratory
"Congratulations!!!"
"Thank you so much."
"ေဒါက္တာေတာ့ နာမည္ႀကီးၿပီဗ်ာ။ တကယ္ေတာ္ပါတယ္"
"မဟုတ္တာ၊ Herbal Plant အေနနဲ႔သာ enlist လုပ္ႏိုင္ေသးတာပါ။ Medicine အေနနဲ႔က မေသခ်ာေသးပါဘူးဗ်ာ"
"Official သာမဟုတ္ေသးတာ ေသခ်ာသေလာက္ရွိေနၿပီေလ"
"ေမၽွာ္လင့္ရတာပါပဲဗ်ာ"
"အဆင္ေျပမွာပါ ေဒါက္တာ။ ေဆးအျဖစ္ထုတ္ႏိုင္ၿပီဆိုရင္ Brain cell ေတြအတြက္ေတာ့ တကယ္ကို Super hero ျဖစ္လာေတာ့မွာ"
"ဟုတ္ကဲ့၊ အဲဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ Special Blessing ေပါ့ဗ်ာ"
¤¤¤¤¤
AD 2132
"Code Dead! Cut them off"
"Roger."
"Back off!!!"
"We're leaving, Sir."
.
"ဒါလူအကုန္ပဲလား?"
"ဟုတ္ပါတယ္ Chief, အက်အဆံုးမ်ားတယ္"
"ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ၊ သူတို႔က အရမ္းကို အင္အားမ်ားလြန္းတယ္"
"အဓိကက သူတို႔မွာ ခံစားခ်က္မဲ့ေနတာႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔မယွဥ္ႏိုင္ဘူး"
"အဲဒါကိုပဲ သူတို႔အားနည္းခ်က္တစ္ခုျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ယူရမွာေပါ့"
"ဗဟိုက အစီအစဥ္ကေရာ ဘယ္လိုအေျခအေနရွိလဲ Chief?"
"စီစဥ္ေနၾကတယ္၊ ဒီညစမယ္တဲ့"
"အဲဒါကိုပဲ အေကာင္းဆံုးေမၽွာ္လင့္ရမွာပါပဲ"
"အင္း၊ အားတင္းထားပါ"
¤
"ဒီတစ္ႀကိမ္ေနရာအသစ္အတြက္ မင္းဘက္က ေသခ်ာၿပီေနာ္?"
"ေသခ်ာပါတယ္၊ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပါ့မယ္"
"မင္းအျမဲတမ္း အေကာင္းဆံုးလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာင္ မင္းအတြက္က အထိအခိုက္ေတြ အရမ္းမ်ားေနၿပီ"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဆရာ။ ဒီစစ္မီးၿငိမ္းသြားမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ဆိုတာက ေရတစ္စက္အေနနဲ႔ ခမ္းေျခာက္ရလည္း တန္ပါတယ္"
"ေလးစားပါတယ္ကြာ။ အခုေနရာမွာေတာ့ အဆင္ေျပမွျဖစ္မယ္၊ ၾကာလာတာနဲ႔အမၽွ ငါတို႔ဘက္က ေတာင့္ခံဖို႔ပိုိပိုခက္လာၿပီ"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။ အဆင့္သင့္ျဖစ္ၿပီဆရာ"
ခလုတ္တစ္ခုအဖြင့္မွာ အလင္းေတြျဖာထြက္ၿပီး အရွိန္တစ္ခုခုရွိေနတဲ့တြင္းတစ္ခု ပြင့္သြားၿပီးေတာ့ အခ်ိန္စမွတ္ပါေတာ့တယ္။
"10, 9, ... 2, 1, go!"
သူခုန္ခ်လိုက္တဲ့ေနာက္မွာ တြင္းထဲကအလင္းေတြေလ်ာ့လာၿပီး ၿငိမ္သက္သြားကာ အဖံုးျပန္ပိတ္သြားပါေတာ့တယ္။
"Good Luck, Boy. Good Luck, our soldiers."
¤¤¤¤¤
AD 2022
"ဒါက ဘယ္ေနရာႀကီးလဲ? (၂၀၂၅) မွာ ဒီေနရာကဂိုေဒါင္အေဟာင္းေလ။ (၂၀၂၂) မွာ စက္႐ံုဂိုေဒါင္မဟုတ္ဘဲ ဘာကိစၥ Guest House တစ္ခုတဲ့လဲ? ငါ ေနရာမွားၿပီထင္တယ္။ တစ္ညတည္းဖို႔ ေနရာရွာစရာမလိုဘူးလို႔ မွတ္ရမွာပဲ"
သူ Guest House ထဲဝင္လာတဲ့အခါ Reception မွာလူတစ္ေယာက္သာရွိေနပါတယ္။ တစ္ဖက္ကိုလွည့္ၿပီး စာရင္းေတြၾကည့္ေနတဲ့ ထိုလူက သူ႔အသံၾကားလို႔ထင္ပါရဲ႕၊ ဒီဘက္လွည့္လာၿပီး အျပံဳးတစ္ပြင့္နဲ႔အတူ
"ႀကိဳဆိုပါတယ္ ခင္ဗ်ာ"
"Mr. Aelius လား?"
"ဗ်ာ၊ ဘာေျပာလိုက္တာလဲ ဧည့္သည္"
"အာ ... ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ခန္းတစ္ခန္းလိုခ်င္လို႔ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့"
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျပန္ဆံုျပန္ၿပီလား Mr. Aelius. ကၽြန္ေတာ့္ဆုေတာင္းျပည့္တာေပါ့။
Reception မွာဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ထားခဲ့ၿပီး ကိုယ္တိုင္အခန္းလိုက္ျပေပးတဲ့ Zion က အခန္းထဲေရာက္လာၾကၿပီးခ်ိန္မွာ
"ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းအနားယူပါ ဧည့္သည္။ လိုအပ္တာရွိရင္ Reception ဖုန္းနံပါတ္က ဖုန္းနားမွာရွိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ"
"ဟိုေလ၊ ကၽြန္ေတာ္ဗိုက္ဆာလို႔ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ရႏိုင္မလားမသိဘူး"
"ဒီအခ်ိန္က ေဘးကစားေသာက္ဆိုင္လည္း ပိတ္သြားၿပီ"
"ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ၊ တစ္ရက္ေလာက္မစားလို႔ မေသႏိုင္ပါဘူး"
"ဟို ... တစ္ေနကုန္ ဘာမွမစားရေသးတာလား?"
"ဟုတ္"
"အဲဒါဆို Night Duty ဝန္ထမ္းေတြအတြက္ ထမင္းခ်က္ထားတာေတာ့ရွိတယ္။ ဟင္းေတာ့မရွိေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္နဲ႔ ၾကက္ဥေတြေတာ့ရွိတယ္။ အဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ..."
"အင္း ... ေျပတယ္၊ ေျပတယ္။ အဲဒါပဲ စားမယ္ေလ"
"ဟား ဟား၊ ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ။ ၿပီးရင္လာပို႔ခိုင္းလိုက္ပါမယ္"
"အဲဒါက လုပ္ေပးမယ့္ဝန္ထမ္းရွိလို႔လား? ကၽြန္ေတာ္ပါလိုက္ခဲ့မယ္ေလ။ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ Dining room မွာလား? ကၽြန္ေတာ္ဝင္လို႔ရလား?"
"အဲဒါက ... သေဘာပါပဲ။ လုိက္ခဲ့လိုက္ပါ"
Zion က သူ႔ကို စားပြဲမွာထိုင္ေစၿပီး ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေနခ်ိန္
"ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ Cyrus ပါ။ အစ္ကိုကေရာ?"
"Zion ပါ"
"အစ္ကိုက ဒီကဝန္ထမ္းမဟုတ္ဘူးမလား?"
"အင္း၊ ဒီ Guest House က ကိုယ့္အေမရဲ႕အေမြေလ"
"အဲ၊ ကၽြန္ေတာ္က ပိုင္ရွင္ကိုခိုင္းေနမိတာလား?"
"Promotion တစ္ခုလို႔ပဲ မွတ္လိုက္ပါေလ"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားဆီမွာအေႂကြးေတြတင္ေနရင္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ ျပန္ဆပ္ဖို႔အတြက္ဆံုၾကရမယ္လို႔ ထင္တာပဲ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ခင္ဗ်ားေကၽြးတဲ့ေခါက္ဆြဲဖိုး မေပးေတာ့ဘူးေနာ္။
ခင္ဗ်ားအျပံဳးေတြကေတာ့ အခမဲ့မဟုတ္လား?
¤
Guest House ကေနထြက္လာခဲ့ဲၿပီး National Laboratory ဘက္ကိုခ်ဥ္းကပ္ကာ အေနအထားနဲ႔ အဝင္အထြက္မွတ္တမ္းေတြကို ရယူႏိုင္ခဲ့ၿပီ။ အတြင္းပိုင္းအထိဝင္ဖို႔အတြက္ စဥ္းစားေနတုန္း Food Truck တစ္စီးထိုးဆိုက္လာတာေၾကာင့္ ၾကည့္မိခ်ိန္မွာ ဆိုင္နာမည္က *Solar System*.
"ဒါ Mr. Aelius ရဲ႕ Guest House နဲ႔တြဲဖြင့္ထားတဲ့ Restaurant ကပဲ"
ေနာက္ဆံုးေတာ့ Cyrus အၾကံကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ Guest House ဆီျပန္လာခဲ့တယ္။ ညေနေစာင္းမွာေတာ့ သူေမၽွာ္ေနတဲ့လူ ေရာက္လာပါၿပီ။ သူဝင္လာတာနဲ႔ အျပံဳးနဲ႔တင္ လင္းသြားတာမ်ိဳး။
"Mr. Aelius, ခဏေနပါဦး"
"ဪ၊ Cyrus, ဘာလိုလို႔လဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္ အကူအညီေတာင္းခ်င္လို႔ပါ"
"ကိုယ္အခု အလုပ္ေလးရွိတယ္၊ ညခုနစ္နာရီေလာက္ Rest Room ဘက္လာခဲ့ပါလား? ဒါမွမဟုတ္၊ မင္းဆီ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္လာခဲ့ရမလဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္လာခဲ့ပါ့မယ္"
¤
"Mr. Aelius, ကၽြန္ေတာ္ဝင္ခဲ့မယ္ေနာ္"
"ဝင္ခဲ့ပါ။ လာ၊ ထိုင္။ ဘာကူညီရမလဲ ေျပာ"
"ကၽြန္ေတာ္ေလ အိမ္ကဆင္းလာတာ။ အခု သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကလည္း သြားေနဖို႔အဆင္မေျပဘူး၊ သူက လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ကပဲ မိန္းမခိုးလာလို႔ေလ။ အဲဒါ ကၽြန္ေတာ့္ကို အလုပ္တစ္ခုခုေပးႏိုင္မလားလို႔"
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ အလုပ္ေတာင္းေနတဲ့ Cyrus ေၾကာင့္ Zion တစ္ခ်က္ေတြးလိုက္ၿပီး
"အလုပ္ကေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္ဘက္မွာ Food Delivery အတြက္ လိုေနတယ္။ မင္းလုပ္ႏိုင္မလား?"
"ဟာ၊ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"ေနတာေတာ့ ေနာက္ဘက္မွာ ဝန္ထမ္းေတြအတြက္အေဆာင္ရွိတယ္။ လုပ္အားခကေတာ့ (...) သတ္မွတ္ထားတယ္။ အဆင္ေျပမလား?"
"ဟုတ္၊ ေျပပါတယ္။ အရမ္းအဆင္ေျပတာေပါ့။ မနက္က် ကၽြန္ေတာ္ အေဆာင္ဘက္ေျပာင္းလိုက္မယ္ေလ။ ဒီႏွစ္ညစာကို ..."
"ရပါတယ္၊ မရွင္းပါနဲ႔ေတာ့"
"မရွင္းရဘူးလား? အားနာစရာႀကီး၊ အဲဒါဆို အခုပဲ အေဆာင္မွာအိပ္လိုက္ပါ့မယ္။ အခန္းထဲက ပစၥည္းတခ်ိဳ႕သြားယူလိုက္ဦးမယ္။ ေန႔လည္က အဝတ္အစား၊ အသံုးအေဆာင္တခ်ိဳ႕ ဝယ္ထားလို႔ပါ။ အိမ္ကေန ဒီတိုင္းဆင္းခ်လာတာေလ"
"ဟုတ္ၿပီ၊ အဲဒါဆို သြားယူၿပီး ဒီလိုျပန္လာခဲ့ေလ။ ကိုယ္ အေဆာင္ဘက္လိုက္ပို႔ေပးမယ္"
"ဟုတ္"
"ဪ၊ ကိုယ့္ကို Mr. Aelius လို႔ေခၚေနတာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။ Family Name ဆိုေတာ့ ၾကားရတာ တစ္မ်ိဳးပဲ"
"ကၽြန္ေတာ့္နာမည္နဲ႔ အဓိပၸါယ္တူလို႔ ေခၚမိတာပါ။ မႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ မေခၚေတာ့ပါဘူး"
"ကိုယ္ဆိုလိုတာက ..."
"ကၽြန္ေတာ္ အစ္ကို႔ကို Sunshine လို႔ ေခၚလို႔ရလား?"
"Sunshine? ဟုတ္ၿပီေလ၊ အဲဒါေတာ့ မင္းသေဘာပါပဲ"
"ကၽြန္ေတာ္က Cyrus Cruz ပါ"
"Glad to meet you, Cyrus"
"Precious to know you, Sunshine"
ျပံဳးျပန္ပါၿပီ၊ ခင္ဗ်ားက တကယ္ကို Sunshine ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားအျပံဳးေတြက အရမ္းတန္ဖိုးရွိတဲ့ရတနာတစ္ပါး။
¤
ၾကံစည္ထားတဲ့အတိုင္း National Laboratory ကို Food Truck နဲ႔ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ Doctor Atreus ရဲ႕႐ံုးခန္းထဲကိုဝင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အျမန္ဆံုးနည္းနဲ႔ႀကိဳးစားရမယ္။
Cyrus က အခန္းတစ္ခုထဲဝင္ကာ Lab Coat လဲလိုက္ၿပီး Dr. Atreus ႐ံုးခန္းဘက္ကို မေယာင္မလည္နဲ႔ခ်ဥ္းကပ္လာပါတယ္။ အခန္းထဲကိုၾကည့္ေတာ့ ေဒါက္တာကရွိမေနပါ။ ေဒါက္တာနဲ႔ေတြ႕မွျဖစ္မယ့္ကိစၥက ဘယ္ေန႔အထိေရြ႕ေနဦးမယ္မသိ။ သူျပန္ထြက္လာခဲ့ေတာ့ ကားေမာင္းတဲ့လူက ၾကာလို႔ဆိုၿပီးေျပာေနေလရဲ႕။
ဒီလိုနဲ႔အခ်ိန္သံုးရက္ကုန္ခဲ့ၿပီ၊ ေဒါက္တာအနား ကပ္လို႔မရေသးပါ။ အလုပ္ဝင္လုပ္မိတာေၾကာင့္ အခ်ိန္ျပည့္အားမေနတာကလည္း ျပႆနာတစ္ခု။
Cyrus ေတြးေနတုန္း ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ေရာက္လာၿပီး
"Cyrus, အစ္ကို Zion ေခၚေနတယ္"
႐ံုးခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ Zion က လုပ္လက္စအလုပ္ကို လက္စသတ္ေနတာကို Cyrus ရပ္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ခဏၾကာေတာ့မွ Zion က
"မင္း၊ ဒီမွာအလုပ္လုပ္ေနတာ ဘာအၾကံအစည္ရွိလဲ?"
"ဗ်ာ?"
"မင္း National Laboratory ဆီပဲအာ႐ံုေရာက္ေနတာ ငါသတိထားမိတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီကိုသြားရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ျပန္ထြက္မလာဘူးလို႔လည္း ငါ့ကိုေျပာၾကတယ္။ မင္းေျပာတဲ့ မင္းေနာက္ေၾကာင္းေတြကလည္း တစ္ခုမွမမွန္ဘူး"
"ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ ..."
"ထပ္လိမ္ခ်င္ေသးတာလား? အတိအက်ေျပာရရင္ မင္းနဲ႔ပတ္သက္တာ ဘာမွရွာမရဘူး။ မင္းဘယ္သူလဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္အမွန္အတိုင္းေျပာျပရင္ ယံုေပးမွာလား?"
"ေျပာၾကည့္ေလ"
"တကယ္ အမွန္အတိုင္းေျပာျပပါ့မယ္"
"ထိုင္ၿပီးေျပာ"
အခုအခ်ိန္ထိမတ္တပ္ရပ္လ်က္ရွိေနတဲ့ Cyrus က Zion ေျပာလိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ဒီေန႔မွမ်က္ႏွာတည္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ Sunshine ကို မသိမသာအကဲခတ္လိုက္တယ္။
"ဘာေတြေျပာဖို႔ခက္ေနတာလဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္ေျပာရင္ Sunshine က ယံုပါ့မလားလို႔ပါ။ အမွန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က (၂၁၃၂) ခုႏွစ္ကေန လာခဲ့တာပါ"
"ဘာျဖစ္တယ္? ယုတၱိရွိရွိလိမ္ေလကြာ"
"တကယ္ေျပာတာပါ။ အဲဒီကာလမွာ General တစ္ေယာက္က စစ္တပ္အာဏာသိမ္းလိုက္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္စစ္တပ္ဖန္တီးလိုက္တယ္။ သမၼတက သူ႔လက္ထဲမွာပဲ၊ သူ႔စစ္သားေတြက ေဆးတစ္မ်ိဳးေၾကာင့္ ခံစားခ်က္မဲ့သြားၾကတယ္။ အေၾကာက္တရားမသိ၊ နာက်င္မႈမရွိတဲ့ စက္႐ုပ္သာသာလူေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔မႏိုင္ဘူး။ အဲဒါက ေဆးတစ္မ်ိဳးေၾကာင့္ပါ။ အဲဒီေဆးကို Dr. Atreus က အခုစမ္းသပ္ေနၿပီး (၂၀၂၅) မွာ တရားဝင္သံုးစြဲခြင့္လိုင္စင္ ရခဲ့တာပါ။
ေဆးကေတာ့ မွတ္ဉာဏ္ထိခိုက္ေစတဲ့ ဦးေႏွာက္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေရာဂါေတြအတြက္ထုတ္ခဲ့တာ။ အဲဒီေဆးမွတ္တမ္းေတြကေနတစ္ဆင့္ ဦးေႏွာက္ကေန ခံစားခ်က္ကိုသိတဲ့အာ႐ံုေၾကာကို ပိတ္ထားေပးတဲ့ေဆး သူတို႔တီထြင္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီေဆးကိုတရားမဝင္ထုတ္လုပ္ၿပီး သူသိမ္းလိုက္တဲ့စစ္တပ္မွာ စမ္းသပ္သံုးစြဲခဲ့တာ။ သူတို႔ရဲ႕တီထြင္မႈက အဲဒီေလာက္နဲ႔ရပ္မေနဘဲ ဒီထက္ဆိုးတာေတြလုပ္ဖို႔ ၾကံစည္ေနတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ (၂၀၂၅) ကိုသြားၿပီး ဒီေဆးထုတ္ျဖစ္ရင္ေတာင္ ေဆးမွတ္တမ္းမခ်န္ထားဖို႔ သြားတားခဲ့တယ္။ ဘယ္လိုေျပာေျပာလက္မခံဘူး၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးသက္ေသျပလည္း မရခဲ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ခုႏွစ္တစ္ခုကို သံုးခါပဲသြားလို႔ရတယ္။ အခု ဒီကိုက ပထမဆံုးအႀကိမ္ေရာက္တာပါ။ Dr. Atreus ကို ေသခ်ာရွင္းျပၿပီး ေဆးမွတ္တမ္းတခ်ိဳ႕ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႔ ေျပာရမွာ။ အခုက အစဆိုေတာ့ သူ႔အတြက္က ပညာေလာဘနည္းေသးတာမို႔ နားဝင္မယ္ထင္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔က Black Hole လိုအေပါက္တစ္ခုမွာ အလင္းရဲ႕အလ်င္ထက္သာတာမ်ိဳး ခ်ိန္ဆတြက္ခ်က္ၿပီး အဲဒီသတ္မွတ္ခ်က္ေရာက္ရင္ အဲဒီ Hole ထဲခုန္ဆင္းလိုက္ၿပီး ႀကိဳတင္ခ်ိန္ကိုက္ထားတဲ့ကာလဆီကို ေရာက္ေအာင္သြားတာပါ။ လူတစ္ေယာက္က ငါးႀကိမ္ထက္ပိုၿပီး အခ်ိန္ေတြကူးေျပာင္းရင္ ဘယ္လိုမွအဆင္မေျပႏိုင္ပါဘူး။ လူတိုင္းသြားဖို႔မလြယ္သလို သြားရတဲ့လူကလည္း ခႏၶာကိုယ္မွာ နည္းနည္းေတာ့ထိခိုက္ပါတယ္။
အဲဒါ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝအမွန္ပါ"
"နားေထာင္လို႔ေတာ့ေကာင္းသား၊ ဇာတ္လမ္းနာမည္ေလးပါ ေျပာျပေလ"
"ဟား! ကၽြန္ေတာ္ေျပာသားပဲ၊ Sunshine ယံုမွာမဟုတ္ဘူးလို႔"
"မင္းေျပာေနတာေတြက ယံုခ်င္စရာေကာင္းလို႔ ငါကယံုရမွာလား?"
"အစကတည္းက ကၽြန္ေတာ္မေျပာျပဘဲ ေနလိုက္ရမွာ။ မယံုဘူးဆိုလည္း သေဘာပါပဲ။ ဒီကေန ကၽြန္ေတာ္ထြက္သြားေပးပါမယ္။ အခုရက္ပိုင္းေလး ကူညီေပးခဲ့တာကို ကၽြန္ေတာ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
Cyrus က ထရပ္လိုက္ၿပီး Zion ကို တစ္ခ်က္ဦးညႊတ္ကာ လွည့္ထြက္လိုက္တယ္။
"မင္း ..."
Zion အသံေၾကာင့္ Cyrus လွည့္ၾကည့္လာေတာ့ Zion က
"မင္းရဲ႕ အဲဒီေပါက္ကရဇာတ္လမ္းကို တျခားလူေတြဆီေလၽွာက္ေျပာဖို႔ေတာ့ မစဥ္းစားပါနဲ႔"
"ေပါက္ကရျဖစ္ေနတဲ့ ဒီျဖစ္ရပ္မွန္က ေလၽွာက္ေျပာလို႔ေကာင္းတဲ့ Fairy Tale တစ္ပုဒ္မဟုတ္တာ ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္"
"မင္းဘာသာ အမွန္ျဖစ္ျဖစ္၊ အမွားပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ။ ေဒါက္တာ့ကိုထိခိုက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ေတာ့ မင္းမစဥ္းစားေလနဲ႔"
"ဗ်ာ"
"မင္း သြားေတာ့"
ေဒါက္တာ့ကို မထိခိုက္ေစနဲ႔တဲ့၊ ဘယ္လိုပတ္သက္တာလဲ? ကၽြန္ေတာ္သိတဲ့ Dr. Atreus ရဲ႕ Biography မွာ ခင္ဗ်ားမပါဘူးေလ Sunshine ရယ္။ ထြက္သြားရမွာသိေပမဲ့ အဲဒီလိုႀကီးေတာ့ စိတ္မေျဖာင့္ေအာင္မေျပာပါနဲ႔။ ခင္ဗ်ားတို႔ပတ္သက္မႈကို ကၽြန္ေတာ္သိရဖို႔လိုၿပီ။
¤¤¤¤¤
AD 2020
"Atreus, ကၽြန္ေတာ္ ေဒါက္တာ့ကိုခ်စ္တယ္"
"ဗ်ာ၊ ကိုယ္တို႔က ေယာက္်ားေလးေတြေလ။ ၿပီးေတာ့ အခုက သိၾကတာလည္းမၾကာေသးဘဲ ..."
"ျမင္ျမင္ခ်င္းကတည္းက ခ်စ္တာပါ"
"ဟား ဟား၊ ပိုဆိုးသြားၿပီပဲ။ ကိုယ္လည္း မင္းကိုစိတ္ဝင္စားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္အေျခအေနက ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔တြဲဖို႔ အဆင္မေျပဘူး"
"ေဒါက္တာက အရမ္းပြင့္လင္းတာပဲ။ တျခားႏိုင္ငံေတြအထိ နာမည္ရလာတဲ့ဆရာဝန္တစ္ေယာက္က Boyfriend ရွိတယ္လို႔ Official ခ်မျပခ်င္ဘူးဆိုလည္း ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ Silent တြဲလို႔ရတာပဲ။ You're one and only for me."
"မင္းက ... အဲဒီလိုဆို မင္းအတြက္က ..."
"ကၽြန္ေတာ့္အတြက္က ေဒါက္တာပဲလိုတာပါ"
"ဟုတ္ၿပီေလ၊ ကိုယ္လက္ခံတယ္"
"တကယ္လား? ျမင္ေနရ႐ံုနဲ႔တင္ ေဒါက္တာက ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပံဳးရယ္ေစတယ္။ Chaos လို႔ ေခၚပါရေစ"
"အင္း ... Chaos Theory လား? Butterfly Effect လား? ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ကို အရူးလို႔ေျပာခ်င္တာလား?"
"Dr. Atreus အတြက္ကေတာ့ သာမန္လႈပ္ရွားမႈေသးေသးေလးေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကမာၻမွာက ေျဗာင္းဆန္ေနၿပီေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ပါ Chaos"
"ဟား ဟား၊ ျဖည္းျဖည္းေႁခြပါ Smiley"
"ဟား ဟား"
"မင္းက ရယ္ေနျပံဳးေနရင္ သိပ္ၾကည့္ေကာင္းတာ"
ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ မေတာ္တဆထိခိုက္မိတာကို ကိုယ္တိုင္ေဆး႐ံုလိုက္ပို႔ေပးၿပီး ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ေပးတတ္တဲ့ အလုပ္ရွင္၊ အျပံဳးလွလွနဲ႔ ကိုလူေခ်ာကို ကိုယ္ကလည္း စေတြ႕ကတည္းကသတိထားမိေပမဲ့ ဒီလိုအေျခအေနအထိျဖစ္လာမယ္လို႔ေတာ့ မေတြ႕ခဲ့ဘူးေပါ့။
¤¤¤¤¤
AD 2022
"မင္း ဘယ္သူလဲ?"
"No, no, Dr. Atreus! Alarm ကို မထိလိုက္နဲ႔ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒုကၡေပးဖို႔မဟုတ္ပါဘူး။ အခု ေဒါက္တာသုေသတနလုပ္ေနတဲ့ Wisdom ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာစရာေလးရွိလို႔ပါ"
"မင္းက ဘယ္သူလဲ? ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီကိစၥကိုေျပာခ်င္ရတာလဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္ ဒီမွာေျပာလို႔အဆင္မေျပဘူး။ ဒီေနရာမွာ ညရွစ္နာရီက်ဆံုၾကမယ္"
လိပ္စာကဒ္ေလးတစ္ခုေပးၿပီး ေျပးထြက္သြားတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ Dr. Atreus ေၾကာင္ၿပီးၾကည့္ေနမိတယ္။ ဘာမွန္းမသိတဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေၾကာင္းအရင္းမခိုင္လံုတဲ့ ခ်ိန္းဆိုမႈကို သြားရတာက အဓိပၸါယ္မရွိေပမဲ့ မေန႔ကမွ Wisdom လို႔ ယာယီနာမည္ေပးထားတဲ့ Herbal plant ေလးအေၾကာင္း ပါေနတာမို႔ စဥ္းစားစရာေတြျဖစ္လာခဲ့ရၿပီ။
ဒီနာမည္ကို ဘယ္သူ႔ကိုေျပာျပရေသးလို႔လဲ?
¤
"ေဒါက္တာ၊ ကၽြန္ေတာ္ဒီမွာ"
ေဆးေရာင္ခပ္မြဲမြဲ တိုက္ခန္းတြဲေလးေတြရဲ႕ေထာင့္ကေန ထြက္လာတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ Dr. Atreus လွည့္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့
"ဒီဘက္မွာထိုင္ေျပာရေအာင္ေလ"
ကေလးကစားကြင္းေလးနားက ခံုတန္းေလးမွာထိုင္လိုက္ၾကရင္း ေကာင္ေလးလွမ္းေပးလာတဲ့ ေကာ္ဖီခြက္ေလးကို Dr. Atreus လွမ္းယူလိုက္တယ္။
"ကၽြန္ေတာ္က Wisdom ကိုသိေနလို႔ အံ့ဩေနတာလား?"
"ကိုယ္ အဲဒီနာမည္ကို ဘယ္သူ႔မွမေျပာရေသးဘူး။ ခ်ေရးမိတာေတာင္ တစ္ေနရာပဲရွိေသးတာ၊ မင္းဘယ္လိုမွသိႏိုင္စရာမရွိတဲ့ ေနရာမွာ"
"ေဒါက္တာဆီ ဒီညဖုန္းဝင္လာလိမ့္မယ္၊ Wisdom ကိစၥေပါ့။ ဘယ္အခ်ိန္မွန္းမသိေပမဲ့ ဒီညပဲျဖစ္မွာပါ။ ေဒါက္တာက Wisdom ကို Brain Cell ေတြအတြက္အသံုးခ်ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းတာ ေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ (၂၀၂၅) မွျဖစ္လာမွာ။ ဒီထက္ေစာၿပီး မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား?"
"မင္းက Fortune Teller လား? ငါ အဲဒါေတြအယူမသီးတတ္ဘူး ခ်ာတိတ္"
"ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာေလး နားေထာင္ေပးပါ။ အခု ေဒါက္တာ့ရဲ႕ေဆးမွတ္တမ္းကေနတစ္ဆင့္ ေဒါက္တာဖန္တီးတဲ့ေဆးလိုမဟုတ္ဘဲ ဆိုးက်ိဳးေပးမယ့္ေဆးတစ္မ်ိဳးကို ေနာက္ပိုင္းကာလေတြမွာ ထုတ္လုပ္လာၾကမယ္ဆိုရင္ ေဒါက္တာဘယ္လိုခံစားရမလဲ?"
"မင္းက ကိုယ့္ေဆးကိုအႏၲရာယ္မ်ားတယ္လို႔ ေျပာတာလား?"
"မဟုတ္ပါဘူး၊ Neuorobot က အရမ္းကိုအသံုးဝင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကိုမွ ေနာက္လူေတြက လမ္းလြဲလိုက္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ေဆးတစ္မ်ိဳးကို ဖန္တီးၾကမွာ၊ ေဒါက္တာ့ေဆးမွတ္တမ္းေတြကေနေပါ့"
"မင္းက တိက်လွခ်ည္လား ခ်ာတိတ္! ကိုယ္ကဘယ္လိုယံုရမွာလဲ?"
"မနက္ျဖန္က်ရင္ ေဒါက္တာ့သုေတသနကို တရားဝင္ကမ္းလွမ္းလာၾကလိမ့္မယ္"
"ဟုတ္ၿပီ၊ မင္းအခုလိုေတြလာေျပာေနရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကဘာလဲ?"
"အဲဒီရည္ရြယ္ခ်က္ကို မနက္ျဖန္အထိ သိခ်င္ေနေသးတယ္ဆိုရင္ ဒီဖုန္းနံပါတ္ကိုဆက္လိုက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ ေဒါက္တာ"
စာရြက္အပိုင္းေလးေပၚက ဖုန္းနံပါတ္ကိုၾကည့္ရင္း Dr. Atreus က်န္ေနခဲ့ၿပီး Cyrus ကေတာ့ လွည့္ထြက္လာခဲ့ၿပီ။
အေမွာင္ရိပ္က်တဲ့ လမ္းၾကားတစ္ခုကေန Cyrus ျဖတ္အလာ တိုက္ခိုက္သံေတြေၾကာင့္ၾကည့္မိေတာ့ လူေျခာက္ေယာက္က တစ္ဘက္ကတစ္ဦးတည္းေသာလူကို တိုက္ခိုက္ေနၾကျခင္း။ တစ္ဘက္လူက အတိုက္အခိုက္တိက်ေသသပ္ေပမဲ့ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားမို႔ တိုက္နံရံေတြနဲ႔ပိတ္မိေနၿပီး လူအင္အားလည္းမမၽွေတာ့ ၾကည့္ရတာအဆင္ေျပမေန။ Cyrus တိုက္ခိုက္စရာလက္နက္တစ္ခုခု ရွာၾကည့္မိေတာ့ သံႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဆြဲယူလိုက္တဲ့အသံေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္၊သံုးေယာက္က လွည့္ၾကည့္လာၾကတယ္။ သူဝင္ပါလိုက္ၿပီး လမ္းၾကားကေနအျပင္ကို လူခြဲထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။ လမ္းဘက္ကိုေရာက္လာတာေၾကာင့္ လႈပ္ရွားရတာအဆင္ေျပလာၿပီး ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ေမွာက္သြားခဲ့ၿပီ။
လူသတိထားမိလာတဲ့အေျခအေနမွာ အမွတ္တမဲ့ၾကည့္မိေတာ့ Zion. ႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ သတ္ပုတ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာမွာဒဏ္ရာေတြနဲ႔ သူရဲ႕ Sunshine ကို Cyrus ေငးမိလိုက္လို႔ တစ္ေယာက္ရဲ႕လက္သီးခ်က္ေၾကာင့္ လည္ထြက္သြားမွ အသိျပန္ဝင္လာမိတယ္။ Cyrus တိုက္ခိုက္ရင္း Zion ကို ေနာက္တစ္ခါထပ္ၾကည့္မိေတာ့ ဓားကိုင္ထားတဲ့တစ္ေယာက္က Zion ဆီခ်ဥ္းကပ္သြားတာေၾကာင့္
"ေဘးလူသတိထား Sunshine"
Zion က ခ်က္ခ်င္းပဲ လက္နက္နဲ႔လူကို တုန္႔ျပန္တိုက္ခိုက္ေနတုန္း Cyrus သူ႔ဘက္ကတစ္ေယာက္ကို ေမွာက္သိပ္လိုက္ႏိုင္တယ္။ Cyrus က Zion အနားကိုကပ္သြားလိုက္ခ်ိန္ ဓားကိုင္ထားသူက Zion ခါးနားကို ဓားနဲ႔လွမ္းထိုးတာေၾကာင့္ Zion ခႏၶာကိုယ္ကိုဆြဲလွည့္လိုက္တဲ့ Cyrus ရဲ႕ဗိုက္ဆီကို ဓားကနစ္ဝင္သြားခ်ိန္ အဲဒီလူကို Zion က ရိုက္ခ်လိုက္ႏိုင္ၿပီး ဓားကိုခ်က္ခ်င္းျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္တဲ့ Cyrus ကလည္း ေနာက္တစ္ေယာက္ရဲ႕ခါးေစာင္းကို အဲဒီဓားနဲ႔ပဲ ထိုးလိုက္ႏိုင္တယ္။ တစ္ေယာက္ပဲအေကာင္းအတိုင္းက်န္သူက ဓားဒဏ္ရာနဲ႔တစ္ေယာက္ကိုတြဲၿပီး အလ်င္စလိုထြက္သြားသလို Zion က Cyrus ကို တြဲထားလိုက္ၿပီး
"ေဆး႐ံုသြားရေအာင္"
"သိပ္မနက္ပါဘူး၊ ကိုယ့္ဘာသာလုပ္လို႔ရတယ္။ ဓားဒဏ္ရာဆိုရင္ စကားရွည္ေနလိမ့္မယ္"
"မျဖစ္ဘူးထင္တယ္"
"ကၽြန္ေတာ့္ကို လိုအပ္တဲ့ေဆးပဲဝယ္ေပးခဲ့ပါ"
"ဟာကြာ၊ ငါနဲ႔ျပန္လိုက္ခဲ့"
ေျပာၿပီး Zion က အေပၚအက်ႌတစ္ထပ္ကိုခၽြတ္လို႔ Cyrus ခါးမွာ ပတ္ခ်ည္ေပးလိုက္တယ္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"လမ္းထိပ္နားေလးအထိ ေလၽွုာက္ႏိုင္တယ္မဟုတ္လား? Cab ငွားရမယ္"
"ဟုတ္"
¤
Zion က ေရေႏြးယူလာၿပီး ဒဏရာကိုေဆးေပးရင္း Cyrus က ထံုေဆးကို ဆြဲထုတ္ျပင္ဆင္ေနတယ္။
"ေပးစမ္းပါ၊ ငါလုပ္ေပးမယ္။ ဒဏ္ရာခ်ဳပ္ဖို႔မဟုတ္လား? ေပး၊ ငါ့ကို"
သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ တိတိက်က်အဆံုးသတ္၊ ပတ္တီးစည္းၿပီးခ်ိန္မွာ Cyrus က
"ခင္ဗ်ား ဒါေတြဘယ္လိုတတ္တာလဲ?"
"ရည္းစားေဟာင္း ဆရာဝန္ဆီက"
အဲဒါဆို Dr. Atreus က ... မဟုတ္ႏို္င္ပါဘူး။
"မ်က္ႏွာကဒဏ္ရာေတြ ကၽြန္ေတာ္ ေဆးထည့္ေပးမယ္ေလ"
"အင္း"
"ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အဲ့ဒီလူေတြနဲ႔ဆံုတာလဲ?"
"ေဆး႐ံုဆင္းလာတဲ့ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ဆီ သတင္းသြားေမးၿပီး ျမန္ေအာင္လို႔တိုက္ေနာက္ကျဖတ္တာ သူတို႔ကပိုက္ဆံလုဖို႔လုပ္တာပဲ။ ငါထုတ္ေပးေတာ့ ဝန္ထမ္းေလးကိုေပးခဲ့လို႔ နည္းနည္းပဲက်န္တာကို မယံုဘဲနဲ႔ ျပႆနာရွာလို႔ ခုလိုျဖစ္တာ။ မင္းကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ နားလိုက္ဦး"
"ဒီအခန္းက?"
"ငါဒီမွာအိပ္တဲ့အခ်ိန္ သံုးတဲ့အခန္းပါ။ မင္းေအးေအးေဆးေဆးနား၊ ငါ တျခားအခန္းသံုးလိုက္မယ္"
¤
"မင္း အဲဒါဘယ္လဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္ သြားေတာ့မယ္၊ အလုပ္ေတြရွိေသးတယ္။ အခ်ိန္က သိပ္မရွိဘူးေလ"
"မင္းဇာတ္လမ္းက ဇာတ္မသိမ္းေသးဘူးလား?"
"ခြင့္ျပဳပါဦး Sunshine"
မယံုၾကည္တဲ့လူကို ထပ္ရွင္းျပမေနေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ခင္ဗ်ား ဘယ္သူကမွဘယ္သူ႔အေပၚ အေႂကြးမရွိေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ႕။
"မင္းမွာဒဏ္ရာနဲ႔ေလ၊ ဘာလို႔ ခဏေလာက္ေတာင္ၿငိမ္ၿငိမ္မေနတာလဲ?"
"အခ်ိန္မရလို႔ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္"
တားမရဘဲထြက္သြားျပန္ၿပီ။ ဘယ္လိုေကာင္ေလးလဲ? ငါ့အတြက္နဲ႔ဒဏ္ရာရထားလို႔ တားေနတာကိုကြာ။
¤
*Ring Ring Ring*
"ေဒါက္တာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေတြ႕ခ်င္သြားၿပီမဟုတ္လား?"
"စာပို႔လိုက္မယ္၊ အဲဒီလိပ္စာအတိုင္း လာခဲ့ပါ"
သူရဲ႕ Private Laboratory ဆီေခၚတာပဲ။
.
"ေဒါက္တာ ကၽြန္ေတာ္ဒီေရွ႕ေရာက္ေနၿပီ"
"ငါထြက္လာခဲ့မယ္"
ဧည့္ခန္းေနရာေလးမွာထိုင္လိုက္ၾကၿပီး ႀကိဳျပင္ေပးထားတဲ့ အေကာင္းစားေကာ္ဖီတစ္ခြက္ရယ္၊ Gingerbread ရယ္နဲ႔ ဧည့္ခံလာတယ္။
"မင္းအေၾကာင္းေျပာသင့္ၿပီထင္တယ္"
"ကၽြန္ေတာ္က Cyrus Cruz ပါ။ သကၠရာဇ္ (၂၁၃၂) ခုႏွစ္ကေန လာခဲ့တာပါ"
"ဘယ္လို? မင္းဘာေျပာတာလဲ?"
"ဟုတ္ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ရွင္းျပပါ့မယ္"
Cyrus အစအဆံုးရွင္းျပအၿပီးမွာပဲ Dr. Atreus က မယံုႏိုင္သလိုေတြ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
"မျဖစ္ႏိုင္တာႀကီးကို ငါက ဘယ္လိုယံုရမွာလဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဒါက္တာ့ကို အခ်ိန္မေရြးလုပ္ၾကံလို႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျဖစ္ေစခ်င္တာက အဲဒီေဆးမွတ္တမ္းမရွိရင္ သူတို႔ဆက္လုပ္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးမို႔ ေဆးဝါးထုတ္လုပ္ခြင့္ရၿပီးရင္ ေဒါက္တာရဲ႕ Research တခ်ိဳ႕ကိုထိန္ခ်န္ၿပီး တရားဝင္မွတ္တမ္းလုပ္တဲ့အခါ ထည့္မေရးဖို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ သေဘာေပါက္ရဲ႕လားမသိဘူး"
"မင္း ဘယ္လိုသက္ေသျပႏိုင္လဲ?"
"ေဒါက္တာ့သုေတသနခြင့္ျပဳမိန္႔အမွတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ရြတ္ျပႏိုင္တယ္။ မဟုတ္ဘူး၊ Laboratory ကေန တစ္ဆင့္တင္လိုက္တဲ့ စာတမ္းရဲ႕စာနံပါတ္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့"
"ဒါေတြက အတြင္းက်က်လူမွသိႏိုင္မွာေပမဲ့ အဲဒီေလာက္က ..."
"ဒါဆို ဒီည ***** League ေဘာလံုးပြဲရလဒ္ေတြ ကၽြန္ေတာ္မွတ္လာတယ္။ လိုရမယ္ရဆိုၿပီး တစ္ပတ္စာမွတ္လာတာ။ ေျပာျပရမလား? ဒီညအတြက္ေလးပြဲစာ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က အနာဂတ္ကလာတယ္ဆိုတာကို သက္ေသျပႏိုင္မယ္ေလ"
ေဘာလံုးပြဲရလဒ္ေတြ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ Atreus ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာ ဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္ၾကည့္မိေတာ့ သူမသိတဲ့နံပါတ္။ အသံပိတ္ထားလိုက္ၿပီးမကိုင္ဘဲထားေတာ့ ဖုန္းက်သြားၿပီးထပ္ေခၚျပန္တယ္။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္မွာ ဖုန္းကိုင္လိုက္ေတာ့
"Chaos"
"မင္း ... Smiley?"
"ဟုတ္ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ Chaos နဲ႔ေတြ႕ခ်င္လို႔"
"ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့ၿပီလဲ? အခ်ိန္မွန္ စာေတြေရာက္လာတာကလြဲရင္ မင္းဆိုတာက ဘာမွန္းေတာင္ ကိုယ္မမွတ္မိေတာ့ဘူးေလ"
"ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ Chaos သတင္းေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္လာေတြြ႕လို႔ရလား?"
"ကိုယ္မအားဘူး"
Atreus ဖုန္းခ်ပစ္လိုက္ေတာ့ စာရြက္တစ္ရြက္ေပၚ ဘာေတြခ်ေရးေနမွန္းမသိတဲ့ Cyrus က
"ေဒါက္တာကိစၥေလးေတြရွိမယ္ထင္တယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မနက္မွျပန္ဆံုမယ္ေလ။ ဒါက ေဒါက္တာ့သုေတသနနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လူတိုင္းမသိႏိုင္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ။ ကၽြန္ေတာ္ ေဒါက္တာ့မွတ္တမ္းေတြကိုဖတ္ၿပီး မွတ္လာခဲ့တာ"
"ကိုယ့္အတြက္မယံုႏိုင္စရာေတြမို႔ ကိုယ္ဆက္သြယ္တဲ့အထိ ေစာင့္ေပးပါ"
"ေဒါက္တာမယံုေပမဲ့ တကယ္မ်ားျဖစ္ေနရင္ဆိုတဲ့အေတြး ေတြးေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အသက္ေတြက ေဒါက္တာ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေပၚမွာ မူတည္ေနလို႔"
အျပင္အထိလိုက္ပို႔ေပးဖို႔ထြက္လာတဲ့ Atreus. ေနာက္ကေန ထြက္လိုက္လာတဲ့ Cyrus. အေဆာက္အဦေဘးကေနထြက္လာတဲ့ လူတစ္ေယာက္။
"Chaos"
"Sunshine"
ေခၚသံေၾကာင့္ Atreus ေရွ႕ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ ေနာက္ဘက္က Cyrus အသံေၾကာင့္ ျပန္လွည့္ၾကည့္မိတယ္။ Cyrus က Zion ကိုၾကည့္ၿပီး Sunshine လို႔ေခၚလိုက္တာလား?
"မင္း ဘာလာလုပ္ေနတာလဲ Cyrus? ေဒါက္တာနဲ႔ေဝးေဝးေနလို႔ ငါေျပာထားတယ္ေလ"
"Cyrus နဲ႔သိတာလား? သူ ကိုယ့္ကို ဘာမွဒုကၡမေပးပါဘူး။ သူျပန္ပါေစ"
"မင္းနဲ႔ငါ စာရင္းရွင္းရမယ္ Cyrus"
"ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ေနပါ့မယ္ Zion"
"Chaos, သူဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ?"
"ေရာက္မွေတာ့ အထဲဝင္ခဲ့ေလ"
ဧည့္ခန္းမွာထိုင္လိုက္ၾကေတာ့ Atreus က Cyrus ေရးေပးထားခဲ့တဲ့စာရြက္ကို ဖိုင္ေတြထဲေကာက္ထည့္ၿပီး ေကာ္ဖီခြက္နဲ႔မုန္႔ပန္းကန္ေတြသိမ္းရင္း
"Juice ယူခဲ့မယ္၊ ခဏေစာင့္"
"ေကာ္ဖီပဲေပးပါ"
"အႀကိဳက္ေျပာင္းသြားတာလား?"
"သူမ်ားေတြအတြက္ပဲ ေဖ်ာ္ေပးတာမ်ိဳး အျဖစ္မခံဘူး။ အဲဒီအတိုင္းေလးပဲ ေဖ်ာ္ေပးပါ"
Zion က Cyrus ေသာက္သြားတဲ့ ေကာ္ဖီခြက္ကိုၾကည့္ရင္းေျပာေတာ့ Atreus ျပံဳးလိုက္မိတယ္။ သူ႔ Smiley ရဲ႕ အူတိုတဲ့အက်င့္ဟာ မေျပာင္းသြားေသးဘူး။
"ႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီ၊ ကိုယ္ ဘယ္လိုေတြးရမွန္းမသိဘူး"
"Silent ေလ။ တစ္ပတ္ပဲတြဲၿပီး တစ္လေလာက္အဆက္အသြယ္ျဖတ္သြားတဲ့သူကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေန႔တိုင္းေမ့မရခဲ့ဘူး"
"ကိုယ္္ေသခ်ာရွင္းျပဖို႔ လာရွာေတာ့ မင္းကစာတစ္ေစာင္ပဲထားခဲ့ၿပီး ေပ်ာက္သြားတယ္"
"လတိုင္းေတာ့ စာေတြပို႔ၿပီး ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ထားလိုက္ပါ၊ ဟိုေကာင္ေလးနဲ႔ ေဝးေဝးေနတာေကာင္းမယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုသေဘာက်ေနတာ ကၽြန္ေတာ္ကျငင္းလိုက္လို႔ Chaos ကို သက္သက္မဲ့အေၾကာင္းရွာကပ္ေနတာ"
"ဪ၊ အဲဒီလိုလား။ ဒါေၾကာင့္ ေပါက္ကရေတြေျပာၿပီး Attention ရွာေနတာကိုး"
Zion ရဲ႕ သဝန္တိုသလိုအေျပာေတြ၊ အလြမ္းသယ္ေနတဲ့စကားလံုးေတြၾကား Atreus တစ္ေယာက္ ရယ္ေမာရင္း ေဘာလံုးပြဲရလဒ္ေတြလည္း သတိမရခဲ့သလို မွန္အျပည့္ကာထားတဲ့အေပၚထပ္ဧည့္ခန္းရဲ႕ လိုက္ကာစမခ်ထားတဲ့အျခမ္းကို ခပ္လွမ္းလွမ္းတစ္ေနရာကေန ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းမ်က္ဝန္းတစ္စံုလည္း ရွိေနခဲ့ပါတယ္။
¤
"ကိုယ္က ဘာလို႔လုပ္ေပးရမွာလဲ? မင္းေျပာေနတာေတြက ယုတၱိမရွိဘူး"
"ကၽြန္ေတာ္ အမွန္ေတြေျပာေနတာပါ ေဒါက္တာ"
"မင္း ဆက္ေႏွာင့္ယွက္ေနမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ရဲတိုင္ရလိမ့္မယ္ Cyrus"
"ကၽြန္ေတာ္ေႏွာင့္ယွက္တာမဟုတ္ပါဘူး"
"မင္း ဘာေတြသြား႐ႈပ္ေနတာလဲ Cyrus?"
"Sunshine, ကၽြန္ေတာ္ ေဒါက္တာ့ကိုဘာမွမ႐ႈပ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာယံုပါ"
"မင္း လာခဲ့"
"ခဏ၊ ခဏေလးပါ Sunshine, ေဒါက္တာ့ကို ေသခ်ာရွင္းျပရဦးမယ္"
"မင္းထြက္သြားပါ ခ်ာတိတ္"
"ေဒါက္တာ ... ကၽြန္ေတာ္ ..."
"ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့စမ္း Cyrus"
"Smiley, စိတ္လိုက္မာန္ပါေတြမလုပ္နဲ႔"
Zion နဲ႔ Cyrus ထြက္လာခဲ့ၾကၿပီး လမ္းၾကားတစ္ေနရာအေရာက္
"မင္းေနရာမင္းျပန္ေတာ့ Cyrus. ငါ မင္းကိုမသတ္ခ်င္ဘူး"
"အဟား၊ ေဒါက္တာ့ကို သိပ္ခ်စ္တာပဲလား? သူ႔ကိုေႏွာင့္ယွက္တဲ့လူဆို သတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ေလ"
"မင္းကိုငါ Dr. Atreus ရဲ႕ခ်စ္သူရည္းစားအေနနဲ႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ Captain Zero အေနနဲ႔ ေျပာေနတာ"
"Zero? ဒါဆိုခင္ဗ်ားက ... ဟား ... General ကကၽြန္ေတာ့္ကိုသတ္ပစ္ဖို႔ လႊတ္လိုက္တာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္အေဖကို သတ္သလိုေလ"
"မင္းကိုတားဖို႔ပဲ ငါေတာက္ေလၽွာက္ရွိေနခဲ့တာ။ မင္းကိုသတ္ပစ္ခ်င္မွေတာ့ (၂၀၂၅)မွာတည္းက မင္းအသက္မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီလိုဆိုရင္ (၂၀၂၀) ကိုသြားၿပီးလည္း Atreus ကို ခ်စ္ေရးဆိုၿပီး စာေတြပံုမွန္ပို႔ဖို႔ စီစဥ္စရာမလိုဘူး။ ဒီကိုလာၿပီး Guest House ပိုင္ရွင္လုပ္ေနစရာလည္း မလိုဘူးေပါ့"
"ဟား ဟား၊ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လို႐ူးတာလဲ? ခင္ဗ်ားလွည့္သမၽွထဲ အရူးျဖစ္ေနတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အေဖကိုသတ္တဲ့လူကိုမွ ကၽြန္ေတာ္ကခ်စ္မိတာေလ။ သြက္သြက္ခါေအာင္ကို ႐ူးတာ။ အခု ကၽြန္ေတာ့္ကို သတ္လိုက္ပါလား"
"မသတ္ခ်င္လို႔ မင္းကိုျပန္ခိုင္းေနတာေလ။ ျပန္ေတာ့ Cyrus"
"ေဒါက္တာ့ကို နားခ်ႏိုင္မွျဖစ္မွာ"
"ငါ့ေရွ႕ကထြက္သြားေတာ့"
ႏွင္ျပန္ၿပီေနာ္။ သြားပါ့မယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားကို ထားခဲ့ၿပီးေတာ့ေပါ့။
Cyrus လွည့္ထြက္လိုက္ခ်ိန္ Zion တစ္ခ်က္လႈပ္ရွားလိုက္ေတာ့ ေခြက်သြားတဲ့ Cyrus.
¤
ငါ့အေဖရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြကို ငါဘာမွဝင္မစြက္ဖက္ခဲ့ဘူး။ သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူ႔စိတ္တိုင္းက်ရွင္သန္ရင္း ငါ့လက္ေတြလည္း ေသြးစြန္းေနၿပီ။ ဒီတစ္ေခါက္ကိစၥမွာလည္း သမၼတရဲ႕သက္ေတာ္ေစာင့္တစ္ေယာက္ကို ငါသတ္မိတယ္၊ အရမ္းအရည္အခ်င္းရွိတဲ့လူတစ္ေယာက္။ ငါႏွေျမာမိပါရဲ႕။ သူ႔အေလာင္းနားထို္င္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြက်ေနတဲ့ေကာင္ေလးကို ငါမျမင္ရခင္အထိ ငါဟာ အေဖ့လက္ထဲက စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္ပဲ။
တစ္သက္လံုးစကားနားေထာင္လာတဲ့ငါ့ကို အေဖ ဒီတစ္ခါလိုက္ေလ်ာခဲ့ရတယ္။
Mr. Cruz ရဲ႕သားေလး (၂၀၂၀) ခုႏွစ္ေတြဆီအလည္သြားရင္ ငါလိုက္တားၿပီး သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ေပါ့။ သူ႔အေဖရဲ႕အသက္ကို ဖ်က္ဆီးမိခဲ့တဲ့ငါက ငါ့ႏွလံုးသားကိုငါကယ္တင္ဖို႔အတြက္ Cyrus Cruz ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္လိုက္ခဲ့တာ။ အဲဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ ငါ့အေဖက တျခားတစ္ေယာက္လႊတ္ၿပီး သတ္ပစ္လိမ့္မယ္။
Chaos တဲ့ေလ။
မင္းမ်က္ရည္ေတြကပဲ ငါ့ကမာၻကိုေရလႊမ္းေစခဲ့တာပါ။ မင္းငိုသံေတြကပဲ ငါ့ကမာၻကို တုန္လႈပ္ေစခဲ့တာ။ Atreus ကိုငါေျပာဖူးတဲ့ Butterfly Effect ဟာ မင္းနဲ႔မွအသက္ဝင္တာပါ Cyrus Cruz.
¤¤¤¤¤
AD 2132
ငါ ဘယ္လိုျပန္ေရာက္ေနတာလဲ? Zion ျပန္ပို႔လိုက္တာလား? သူ႔ကိုေက်ာခိုင္းလိုက္ေတာ့ ေနာက္ကေန႐ိုက္ခ်လိုက္တာ Zion ပဲ။
"သတိရၿပီလား? မင္းကို စခန္းေရွ႕မွာလဲေနတာေတြ႕တာ။ ခါးမွာ ဓားဒဏ္ရာက ဘာျဖစ္တာလဲ?"
"အဲဒါက သက္သာေနပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္သြားပါရေစ Chief"
"မျဖစ္ဘူးေလ"
"သြားမွျဖစ္မယ္၊ ေဒါက္တာ့ကို ေျပာလို႔ရေတာ့မွာ။ အခု ဘယ္ကေနျပန္ေရာက္လာတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ရွင္းျပပါ့မယ္"
"ငါသိၿပီးၿပီ၊ Zero ဘက္ကေျပာျပတယ္။ ေနာက္တစ္ခါဆိုရင္ သူ႔ဘက္က သူ႔တာဝန္သူလုပ္ရမယ္တဲ့"
"ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္တာဝန္ရွိတယ္ေလ"
¤¤¤¤¤
AD 2022
"မင္းျပန္လာတာကို ငါက မသိေတာ့ဘူးတဲ့လား? မင္းကိုပဲထပ္လႊတ္ေသးတယ္ေနာ္"
"Sunshine! ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခုလိုပဲ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေနေတာ့မွာလား?"
"Butterfly ... အ!"
Zion က ႐ုတ္တရက္ႀကီးေခၚလိုက္ၿပီး ဆြဲဖက္ကာလွည့္ပစ္လိုက္တာမို႔ Cyrus အံဩသြားခ်ိန္ Zion ညည္းသံတိုးတိုးနဲ႔အတူ ခႏၶာကိုယ္က Cyrus ေပၚၿပိဳက်လာတယ္။
ဒါ Sniper လက္ခ်က္။ Sunshine က ကယ္လိုက္တာဆို ဘာလို႔ငါ့ကိုလာမထိေသးတာလဲ?
"Sunshine, သတိထားပါဦး"
"ေရွ႕ဆက္ၿပီး သတိႀကီးႀကီးထားပါ၊ ကိုယ့္ရဲ႕လိပ္ျပာေလး"
¤
"ေဒါက္တာ"
"မင္းေရာက္လာၿပီလား? ထိုင္ပါဦး။ ကိုယ္ မင္းေပးခဲ့တဲ့စာရြက္ေလးကို သိမ္းထားၿပီး ထုတ္မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ကိုယ္နာမည္ေပးခဲ့သမၽွေတြရယ္၊ အခုေနာက္ပိုင္းမွ ကိုယ့္ဆီေရာက္လာတဲ့ စာနံပါတ္တခ်ိဳ႕ရယ္၊ တျခား Code ေတြရယ္က အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရးေတာင္မေရးရေသးတာေတြေလ။ ဒါေတြကို မင္းကႀကိဳသိေနေတာ့ ကိုယ္ မင္းစကားကို ယံုရေတာ့မယ္ထင္တယ္"
"ကၽြန္ေတာ္မညာပါဘူး"
"ဒါဆို Zion က ကိုယ့္ကိုညာတာလား?"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေဒါက္တာ"
"မင္းကသူ႔ကိုႀကိဳက္ေနတာကို သူကျငင္းလိုက္လို႔ ကိုယ့္ဆီတမင္ခ်ဥ္းကပ္တာတဲ့"
"ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ဆီကေနတစ္ဆင့္ ေဒါက္တာ့ဆီေရာက္လာတယ္ဆိုတာကေလ သူတို႔ Restaurant က အစားအေသာက္ပို႔တာမို႔ အခြင့္အေရးရမလားလို႔ အလုပ္ဝင္လုပ္ရင္း သူနဲ႔သိတာပါ။ သူနဲ႔ေဒါက္တာရဲ႕ ပတ္သက္မႈကို ကၽြန္ေတာ္တကယ္မသိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ေၾကာင္းကို ညာေျပာခဲ့တာ သူသိသြားေတာ့ သူ႔ကိုႀကိဳက္ေနလို႔ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့တာပါလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေဒါက္တာ့နားမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေတြ႕ေတာ့ သူအထင္လြဲသြားတာ။ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝအေၾကာင္းက အမွန္အတိုင္းေျပာျပလို႔မွမရတာ ေဒါက္တာရယ္။ သူ ေဒါက္တာ့ကို မညာခဲ့ပါဘူး။ သူမသိခဲ့တာပါ"
"ခ်ာတိတ္၊ မင္းေျပာတာအမွန္ဆိုရင္ ကိုယ္က ေဆးမွတ္တမ္းေတြရဲ႕ တခ်ိဳ႕အပိုင္းေတြကို ခ်န္ထားခဲ့႐ံုပဲလား?"
Cyrus က သူမွတ္သားခဲ့သမၽွေတြ ရွင္းျပခဲ့တဲ့အခါမွာေတာ့ Atreus တအံ့တဩျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဒီေကာင္ေလးက ဒီလိုေတြအထိတတ္ကၽြမ္းေနတာ မယံုႏိုင္စရာ။
"မင္းက ဒီပညာေတြလည္း တတ္တာလား?"
"မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ေဒါက္တာ့မွတ္တမ္းေတြကို အလြတ္နီးပါးမွတ္ခဲ့လို႔ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေျပာႏိုင္တာပါ။ ေဆးပညာနဲ႔ပတ္သက္ရင္ တိုက္ပြဲမွာအေရးေပၚအေနနဲ႔ ဘာေတြလုပ္ေပးရမယ္ဆိုတာပဲ ကၽြန္ေတာ္သိတာပါ။ အဲဒါေတြေတာင္ ဘယ္လိုမွစက္ပစၥည္းမရႏိုင္မွ ထုတ္သံုးႏိုင္ေအာင္ သင္ထားခဲ့ၾကတာပါ။ ထုတ္သံုးတဲ့ဆီမေရာက္ေလာက္ေအာင္ စက္ပစၥည္းကိရိယာေတြက တြင္က်ယ္ေနတဲ့ေခတ္မွာ အဲဒီအေျခခံေတြကလည္း မသံုးျဖစ္သေလာက္ပါပဲဗ်ာ"
ဒီေဆးဝါးနည္းပညာေတြကို သိေနတာေတာ့ ေဒါက္တာမအံ့ဩပါနဲ႔၊ အဲဒါက ေဒါက္တာ့အေတြးနဲ႔ ေဒါက္တာခ်ျပခဲ့တဲ့ပညာရပ္ေတြပါ။ အခုအတိုင္းဆိုရင္ ေဒါက္တာေနာက္ႏွစ္မွာပဲ ေဆးကိုထုတ္ႏိုင္မွာပါ။ သမိုင္းေၾကာင္းမွာေတာ့ ေဆးထြက္လာတဲ့အခ်ိန္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ေစာ႐ံုနဲ႔ ဘာမွျဖစ္မသြားႏိုင္ပါဘူး။ ဒီအပိုင္းကို ေဒါက္တာဖ်က္ထားေပးရမွာပါ"
"အဲဒီအပိုင္းဖ်က္လိုက္ရင္ ကိုယ့္ Research က ဘာသံုးေတာ့မလဲ?"
"လူေတြကို ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ေစာကယ္ႏိုင္လို႔ အသက္ေတြအမ်ားႀကီးရွင္သန္ႏိုင္မွာနဲ႔ လဲေပးလို႔မရဘူးလား ေဒါက္တာ"
"ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းလြန္းတယ္"
"ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ Materpiece ကို ခ်ျပခြင့္မရတာ ေဒါက္တာ့အတြက္ မလြယ္ဘူးေလ။ (၂၀၂၅) မွာ ကၽြန္ေတာ္ေဒါက္တာ့ကို ဘယ္လိုမွနားမခ်ႏိုင္ခဲ့ဘူး"
"ေအာင္ျမင္လာခဲ့ရင္ လူေတြက အဲဒီထဲနစ္သြားၾကတာေပါ့။ ကိုယ္လက္ခံပါတယ္၊ တကယ္အေရးႀကီးတဲ့ တခ်ိဳ႕အပိုင္းေတြမပါရင္ ေဆးထုတ္လုပ္ေရးမွာ သူတို႔ေတြးတဲ့ဘက္အထိ မေရာက္ႏိုင္ပါဘူး"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္အလ်င္လိုေနလို႔ ခြင့္ျပဳပါဦး"
"အခ်ိန္မရဘူးလား? မင္း ေနာက္ဆံုးတစ္ႀကိမ္ထပ္လာရင္ ကိုယ္တို႔အတူ သြားေသာက္ရေအာင္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ"
စိတ္မေကာင္းပါဘူး ေဒါက္တာ။ ေနာက္ေန႔မွာ Solar System Guest House ပိုင္ရွင္ Zion Aelius ရဲ႕နာေရးသတင္းၾကားရရင္ အရမ္းႀကီးေတာ့ စိတ္မထိခိုက္လိုက္ပါနဲ႔။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ခြင့္လႊတ္ပါ။
¤
¤
¤
AD 2***
"Sunshine, ခင္ဗ်ားဘယ္မွာလဲ? Sunshine, လာဦးဗ်၊ ကၽြန္ေတာ့္ကိုကူသယ္ေပးဦး"
"အဲ ... ဘယ္လိုေတြျဖစ္လာတာလဲကြာ။ ကိုယ့္လိပ္ျပာေလးေတာ့ တစ္စစီျဖစ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ"
"ပစၥည္းေတြကူသယ္ရင္ရၿပီ။ အဲဒီလိပ္ျပာဆိုတာႀကီး မေခၚစမ္းနဲ႔ဗ်ာ"
"ဟား ဟား၊ ဟုတ္ပါၿပီ ေနမင္းေလးေရ"
Dr. Atreus ေရ၊ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ငါးႀကိမ္ေျမာက္နဲ႔၊ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ခရီးသြားျခင္းက ခင္ဗ်ားရဲ႕ Smiley အတြက္သံုးလိုက္တယ္ဆိုရင္ ေက်နပ္မွာပါေနာ္။
¤¤¤¤¤
AD 2022
"Sunshine, ခင္ဗ်ားသတိထားဦးေလ"
"Cyrus"
ေခၚသံေၾကာင့္ ေနာက္ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့ Cyrus ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာေတာ့ ေသြးေတြရႊဲနစ္ေနတဲ့ Zion တစ္ျဖစ္လည္း Cap. Zero က အသက္ေငြ႕ေငြ႕ကို ႐ွဴသြင္းလို႔။
"Sergeant Phillips, ခင္ဗ်ားလိုက္လာတာလား?"
"General က မင္းကိုသတ္ဖို႔ လူေတြထပ္လႊတ္လိုက္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ေစာေစာစီးစီးျဖဳတ္လိုက္ေပမဲ့ Shooter တစ္ေယာက္လြတ္သြားလို႔ ငါလိုက္လာတာ။ အခုေတာ့ က်သြားပါၿပီ။ မင္း Dr. Atreus ဆီသြားလိုက္ပါ"
ဒါဆို General လႊတ္လိုက္တဲ့ Sniper သမားရဲ႕က်ည္ကို Zion က Cyrus အစားဝင္ခံေပးခဲ့တာေပါ့။
Phillips ျပန္လွည့္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ Zion ကိုၾကည့္မိတယ္။
"Sunshine, ဘာလို႔လဲ၊ ဘာလို႔ အခုလိုလုပ္ရတာလဲ?"
"ခ်စ္ ... လို႔"
"အား ဟား ... ခင္ဗ်ားရာ၊ မတန္လိုက္တာ"
"Take care ... yourse ..."
"Sunshine, Sunshine! Stay with me. Please, stay with me."
Cyrus ဘယ္လိုေခၚေခၚ Zion ကေတာ့ အလႈပ္အရွားကင္းမဲ့ကာ ၿငိမ္သက္လို႔။ Zion ကိုေပြ႕ထားရင္း ငိုေနခဲ့တဲ့ Cyrus က ခဏအၾကာမွာ မ်က္ရည္ေတြသုတ္လိုက္ၿပီး Zion ခႏၶာကိုယ္ကို ေပြ႕ယူသြားပါတယ္။
¤
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္အလ်င္လိုေနလို႔ ခြင့္ျပဳပါဦး"
"အခ်ိန္မရဘူးလား? မင္း ေနာက္ဆံုးတစ္ႀကိမ္ထပ္လာရင္ ကိုယ္တို႔အတူ သြားေသာက္ရေအာင္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ"
Dr. Atreus နဲ႔ သေဘာတူညီမႈရၿပီးေနာက္ Cyrus ျပန္ထြက္ခဲ့တယ္။
"ကၽြန္ေတာ့္ကိုခဏေစာင့္ပါ Sunshine"
¤¤¤¤¤
AD 2132
"Congratulations, Cyrus!"
"Chief, ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ Sergeant Phillips (၂၀၂၂) ကို ျပန္မေရာက္သြားခင္ ေရွ႕တစ္နာရီေလာက္ဆီ ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပန္ပို႔ေပးပါ"
"ဒီကိစၥက မျဖစ္ႏိုင္တာပဲ"
"ကၽြန္ေတာ္ ဒီတစ္ခုပဲေတာင္းဆိုတာပါ"
"မင္းကြာ ..."
"ကၽြန္ေတာ္တာဝန္ယူတယ္။ Zero ေရာ Zion ေရာ ျပန္ေပၚမလာေစရပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထပ္ယံုေပးပါေနာ္"
"မင္းကေရာ?"
"ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီတာဝန္ၿပီးရင္ နားခ်င္နားပါဆို?"
"အင္း၊ ငါ ဘာေျပာရမလဲ ေကာင္ေလး။ ေကာင္းပါၿပီ၊ May God bless you."
¤¤¤¤¤
AD 2022
Cyrus တို႔ေရာက္လာမယ့္ေနရာဆီ Zion ဦးတည္လိုက္ပါတယ္။ လမ္းမႀကီးေပၚကေန လမ္းၾကားထဲမေရာက္ခင္ေလးမွာ လူႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔တိုက္မိၿပီး
"အ!"
"ဟာ၊ Sorry ေကာင္ေလး။ အရမ္းပူသြားလား? ေကာ္ဖီေတြက အရမ္းပူေနတာ"
"ရပါတယ္ဗ်ာ၊ နည္းနည္းပါ"
"အက်ႌက အရမ္းစိုသြားၿပီ။ ရာသီဥတုကေအးေနတာ အေပၚတစ္ထပ္မပါဘဲလည္း အဆင္မေျပဘူးေလ။ ဒီလိုလုပ္ ဒါေလးဝတ္သြားပါလား?"
"ေနပါေစ၊ ကၽြန္ေတာ္သြားစရာေလးရွိလို႔ ခြင့္ျပဳပါဦး"
"လဲဝတ္လိုက္ပါ၊ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္လုပ္ေပးတယ္လို႔ သေဘာထားေပါ့"
"အာ ... ဟုတ္ကဲ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္လဲဝတ္လိုက္ပါ့မယ္"
Zion က လူႀကီးေပးတဲ့အေပၚဝတ္ကို အလ်င္အျမန္လဲဝတ္လိုက္ၿပီးခ်ိန္
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေကာင္ေလး။ သြားစရာရွိတာသြားေတာ့ေလ၊ ေနာက္က်ေနမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ခြင့္ျပဳပါဦး"
ေျပးထြက္သြားတဲ့ Zion ကိုၾကည့္ၿပီး လူႀကီးကျပံဳးလိုက္ကာ
"ခဏေနမွေရာက္လာမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေအးေအးေဆးေဆးသြားေတြ႕ၿပီး ကယ္ေပးလိုက္ပါ Sunshine"
¤
Zion တစ္ေယာက္ Cyrus ကိုၾကာၾကာမေစာင့္လိုက္ရဘဲ Cyrus ေရာက္လာတာေၾကာင့္
"မင္းျပန္လာတာကို ငါက မသိေတာ့ဘူးတဲ့လား? မင္းကိုပဲထပ္လႊတ္ေသးတယ္ေနာ္"
"Sunshine! ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခုလိုပဲ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေနေတာ့မွာလား?"
ေျပာေနရင္း Cyrus ေနာက္ေက်ာဘက္သစ္ပင္တန္းဆီက အလင္းေရာင္စူးစူးေလးတစ္ခုကို Zion သတိထားမိလိုက္ေတာ့ ဦးေႏွာက္က အလ်င္အျမန္ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာလိုက္ႏိုင္ခ်ိန္မွာ Cyrus ကိုဆြဲဖက္ၿပီး ေနရာခ်င္းလဲလိုက္မိတယ္။ ေက်ာမွာေအာင့္ခနဲျဖစ္သြားတာနဲ႔အတူ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဘက္က မီးပြင့္ေလးကိုေတြ႕လိုက္ရေတာ့ Cyrus အတြက္ စိတ္ခ်သြားပါၿပီ။ Sniper သမားႏွစ္ေယာက္မွာ အရင္ဆံုးက်ည္ထြက္တဲ့လူက အ႐ႈံးပဲ။ တည္ေနရာျပမိၿပီေလ။
Cyrus ရင္ခြင္ထဲၿပိဳလဲက်လာတဲ့ Zion ကို ေပြ႕ထားရင္း
"Sunshine, သတိထားဦးေလ"
"Cyrus"
ေခၚသံေၾကာင့္ Cyrus ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ဘက္ကလူ Sergeant Phillips. သူ႔ကိုရွင္းျပၿပီးလို႔ Phillips ထြက္သြားခ်ိန္မွာ Cyrus သတိထားမိတာက သူေရာ၊ Zion ေရာ ေသြးေပမေနပါ။ ေသခ်ာေပြ႕ဖက္ရင္း စစ္ေဆးမယ္အလုပ္မွာ
"Cyrus, ေတာ္ေသးတာေပါ့ မင္းဘာမွမျဖစ္လို႔"
ေက်ာကိုဖိရင္း အားယူထထိုင္တဲ့ Zion ကို Cyrus ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ၾကည့္ေနမိတယ္။ Zion ကေတာ့ သူ႔အေပၚဝတ္အက်ႌတစ္ထပ္ကို ခၽြတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနပါတယ္။
"ခင္ဗ်ား ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္"
"ဒီအက်ႌက ထူးဆန္းေနတာ။ အာ ... Bulletproof ပဲ"
"ခင္ဗ်ား ဝတ္လာတာေလ"
"မဟုတ္ဘူး၊ လမ္းမွာ လူႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔တိုက္မိၿပီး ကိုယ့္အက်ႌမွာ ေကာ္ဖီေတြစိုကုန္လို႔ သူက ဒီအက်ႌကို အတင္းလဲဝတ္ခိုင္းခဲ့တာ"
"ဒါဆို ဘယ္သူမ်ားလဲ? ဒါက 2120 Product မဟုတ္လား? ခ်ည္သားက်ည္ကာ"
"ကိုယ္ သူ႔ကိုမျမင္ဖူးဘူး။ ကိုယ့္လူေတြထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္"
"ဘာပဲေျပာေျပာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားက ဘာလို႔ ကၽြန္ေတာ့္အစား က်ည္ဆန္အထိခံတာလဲ?"
"ခ်စ္လို႔။ Mr. Cruz ရဲ႕ဈာပနမွာ မင္းငိုေနတဲ့႐ႈိက္သံနဲ႔တင္ ကိုယ့္ကမာၻက ငလ်င္ေတြလႈပ္ေနၿပီ။ မင္းက ကိုယ့္ရဲ႕လိပ္ျပာေလး"
"ကၽြန္ေတာ္က ... ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္အေဖကိုသတ္ခဲ့တဲ့လူသတ္သမားကို ဘာလို႔ခ်စ္ရမွာလဲ?"
"ကိုယ့္လက္ေအာက္က Lieutenant တစ္ေယာက္က ပစ္လိုက္တာပါ။ ပစ္မိန္႔ကေတာ့ ကိုယ္ေပးခဲ့တာေပါ့။ သမၼတရဲ႕လူေတြက လႈပ္ရွားလာခဲ့ရင္ ပစ္ဖို႔ကို ကိုယ္အမိန္႔ေပးမိတယ္။ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ ကိုယ္စိတ္ရင္းနဲ႔ေတာင္းပန္တာကိုေတာ့ ယံုၾကည္ေပးပါ"
"အေဖ့အေလာင္းပံုစံက ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိထဲက မထြက္ေသးဘူး"
"ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ကိုယ္ေစာင့္ပါ့မယ္"
"ထားပါ၊ အခု ခင္ဗ်ားဘာဆက္လုပ္မွာလဲ?"
"2132 မွာေတာ့ Captain Zero က်သြားၿပီလို႔ သူတို႔သတင္းျပန္ပို႔ၾကမယ္ထင္တယ္။ 2022 မွာ Zion Aelius ေသဆံုးေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ႏိုင္ရင္ ကိုယ္က ဘယ္ကာလနဲ႔မွမသက္ဆိုင္ေတာ့တဲ့ Sunshine ဆိုတဲ့လူသားတစ္ေယာက္ေပါ့"
"ခင္ဗ်ားဉာဏ္မ်ားလိုက္တာ"
¤
"ကၽြန္ေတာ့္တာဝန္ၿပီးသြားၿပီမို႔ ျပန္ရမယ္၊ ခင္ဗ်ားဆႏၵရွိရင္ တိတ္တဆိတ္ျပန္လိုက္ႏိုင္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္စီစဥ္ေပးမယ္"
"တကယ္လား? ကိုယ့္ကို တကယ္ျပန္ေခၚသြားမွာလား?"
"ဆႏၵရွိရင္ေပါ့။ Dr. Atreus က ခင္ဗ်ားဈာပနမွာ အရမ္းကိုစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနခဲ့တာ"
"ကိုယ္သာဆႏၵမရွိရင္ Zion Aelius က ေသစရာမလိုဘူးေလ"
"ခင္ဗ်ားရဲ႕ Chaos ကို ပစ္ထားခဲ့ေတာ့မလို႔လား?"
"တကယ္ေတာ့ေလ၊ Chaos Theory က သူ႔အတြက္မဟုတ္ခဲ့ဘူး"
"ဟာဟ၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕လိပ္ျပာေလးဆိုတာနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ကေႂကြရမွာလား? တစ္ေယာက္က Chaos Theory ျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ Theory ထဲက Butterfly Effect ဆိုတာေတာ့ ခင္ဗ်ားလြန္တာေပါ့ဗ်ာ"
"Butterfly Effect က မင္းနဲ႔မွအသက္ဝင္တာပါ။ ကိုယ့္အေတြးထဲ အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ မင္းနဲ႔မွပဲ အဓိပၸါယ္ျပည့္စံုတာမို႔ ေဒါက္တာ့ကိုကပ္ခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ အပီျပင္ဆံုးျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ မင္းကိုေတြးေနဖို႔လိုအပ္တယ္ေလ"
"မတရားလိုက္တာဗ်ာ။ သူကေတာ့ ခင္ဗ်ားကို တြယ္တာရွာပံုပဲေလ"
"တစ္ပတ္ပဲတြဲၿပီး ပစ္ထားခဲ့တာတစ္လၾကာတယ္။ သုေတသနနဲ႔တစ္ကမာၻျဖစ္ေနတဲ့ Dr. Atreus က ကိုယ့္ကိုခင္တြယ္႐ံုသက္သက္ပါ။ သူနဲ႔တြဲခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေလးရယ္၊ အခုျပန္ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ေတြရယ္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြလိုပါပဲ"
"ဆိုေတာ့ကာ ... ခင္ဗ်ားျပန္လိုက္မယ္ေပါ့?"
"Absolutely"
¤¤¤¤¤
AD 2132
"General ကို ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္ရန္ၾကံစည္မႈနဲ႔ ဖမ္းလိုက္ၿပီတဲ့။ သူတို႔ ေဆးေတြစမ္းသပ္တာလည္း မေအာင္ျမင္လိုက္ဘူး။ ခင္ဗ်ားအေဖအတြက္ ..."
"သူ႔ေလာဘေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့အျပစ္အတြက္ အျပစ္ေက်ေအာင္ ေပးဆပ္ရမွာပဲ။ စိတ္မေကာင္းေပမဲ့ ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ?"
ဝဲတက္လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို မ်က္ေတာင္ေတြခတ္ရင္း ဖယ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့ သူရဲ႕ Sunshine ကို Cyrus ေပြ႕ဖက္လိုက္မိတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္ရန္ၾကံစည္မႈနဲ႔က ေသဒဏ္နဲ႔ ေထာင္ဒဏ္တစ္သက္တစ္ကၽြန္းသာရွိတာမို႔ ေသစာရင္းဝင္ၿပီးသား သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အေဖျဖစ္သူကို ႏႈတ္မဆက္ႏိုင္တာ ဘယ္ေလာက္ရင္နာလိုက္မလဲ။
"ကိုယ္ ကိုယ္လြတ္ရုန္းသလိုျဖစ္သြားလား? အေဖနဲ႔အတူ အျပစ္ဝန္ခံလိုက္သင့္တာ"
"႐ုပ္ေသး႐ုပ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ခင္ဗ်ားက ဘယ္အျပစ္ကိုဝန္ခံခ်င္တာလဲ? Zero က Zion Aelius အေနနဲ႔ ေသသြားၿပီဆိုတာက တရားဝင္ျဖစ္ေနၿပီပဲ"
"အဲဒီအတြက္လည္း မင္းကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကိုယ္ အေႂကြးေတြအမ်ားႀကီးတင္သြားၿပီ"
"ခင္ဗ်ားဘဝတစ္ခုလံုး ကၽြန္ေတာ့္ကိုအေႂကြးဆပ္ပါ။ အခု ကၽြန္ေတာ္က အလုပ္လက္မဲ့ တစ္ေကာင္ႂကြက္ျဖစ္သြားၿပီေလ"
"ဟား ... တကယ္ ... တကယ္ေျပာတာလား? တကယ္ပဲ ကိုယ့္ကို မင္းအနားမွာ ေပးေနမွာလား?"
"အေႂကြးဆပ္လို႔ မေက်မခ်င္းေပါ့"
"သံသရာအဆက္ဆက္ မေက်ပါရေစနဲ႔ဗ်ာ"
"အဟက္! ၾကည့္ရေသးတာေပါ့"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ေစာင့္ၾကည့္ပါခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးက ေဟာဒီကသခင္ေလးအနားကေန တစ္ဖဝါးမွမခြာဘဲ အလုပ္အေကၽြးျပဳပါရေစ။ I'm falling for you, my Butterfly."
¤
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ Sunshine ဆီ ခဏေလးျပန္သြားခဲ့တဲ့ခရီးမွာတင္ ႏွလံုးသားေလးလည္း ကစဥ့္ကလ်ားသီအိုရီထဲ က်ဆံုးခဲ့ရတယ္။
အခုေတာ့ သူ႔ရင္ခုန္သံတစ္ခ်က္တိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားလည္း ခုန္ေပါက္လႈပ္ခါေနပါၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္သည္ ေနေရာင္ေအာက္က လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ျဖစ္သည္။
••••••••••••• # The End # •••••••••••••
At a Park
"ကူညီပါ"
"မင္း၊ မင္းဘာျဖစ္လာတာလဲ? ေဟ့ေကာင္! ဟာ ... ေမ့သြားၿပီ"
ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို စစ္ဝတ္စံုနဲ႔ေကာင္ေလးက ေက်ာပိုးၿပီး သူ႔အခန္းရွိရာဆီ ေခၚလာေပးခဲ့တယ္။
"ဟို ... ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ?"
"မင္း သတိရၿပီလား? မင္းဒဏ္ရာေတြ ငါေဆးထည့္ေပးထားတယ္။ အေျခအေနဘယ္လိုလဲ?"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ပန္းျခံနားမွာေတြ႕တဲ့ စစ္သားအစ္ကိုမဟုတ္လား?"
"ေအးေလ၊ အကူအညီေတာင္းၿပီးေမ့လဲသြားလို႔ ငါ့အခန္းဆီေခၚလာတာ။ မင္း ဘာမဟုတ္တာေတြ လုပ္ထားတာလဲ? ဒဏ္ရာေတြက သာမန္မဟုတ္ဘူး"
"ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင့္ အစ္ကိုမထိခိုက္ေစရပါဘူး။ အဲဒီေနရာကေန ေခၚထုတ္လာေပးတာပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အဲဒီမွာသာေမ့လဲေနခဲ့ရင္ အခုခ်ိန္အသက္ေပ်ာက္ေနေလာက္ၿပီ"
"ဘဝကို ႐ိုးရိုးသားသားပဲျဖတ္သန္းပါကြာ။ အသက္ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ မဟုတ္တာေတြ လုပ္မေနနဲ႔၊ ဓားဒဏ္ရာက အရမ္းမနက္လို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ေဆး႐ံုပို႔ေပးမလို႔ပါပဲ၊ မင္းက ေဆး႐ံုသြားဖို႔ အဆင္မေျပေလာက္ဘူးထင္လို႔"
"အာ ... မလုပ္ေတာ့ပါဘူး၊ ဒါေနာက္ဆံုးပါပဲ အဟီး။ ေဆး႐ံုမပို႔တာလည္း ထပ္ၿပီးေက်းဇူးပါ။ သူတို႔မိသြားလို႔မျဖစ္ဘူး"
စပ္ျဖဲျဖဲ႐ုပ္နဲ႔ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာေနတဲ့ လမ္းသရဲပံုစံ ခပ္မိုက္မိ္ုက္ေကာင္ေလးေၾကာင့္ ကယ္လာေပးတဲ့ေကာင္ေလးက ေခါင္းခါမိတယ္။
"ငါ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ဝယ္ထားတယ္၊ စားလိုက္ပါ"
"ဟုတ္"
ဧည့္သည္ေလးစားေသာက္ေနတုန္း အိမ္ရွင္က သူ႔အဝတ္အစားအိတ္ကိုယူၿပီး အခန္းထဲခဏဝင္သြားခ်ိန္ စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဧည့္သည္ေလးက ေခါက္ဆြဲေၾကာ္စားရင္း စပ္စုေနျပန္တယ္။
"Zion Jaz Aelius. နာမည္က အေကာင္းေတြခ်ည္းစုေနၿပီး ေနေနတဲ့ေနရာကေတာ့ စုတ္ခ်ာေနတာပဲ။ နာမည္တူတဲ့ငါေတာင္ စိတ္ေလတယ္။ ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ဆံုခ်င္ေသးတယ္ Mr. Aelius. အခုက ကၽြန္ေတာ္အခ်ိန္မရေတာ့ဘူး"
(Zion = highest point, Jaz = treasure bringer, Aelius = sun)
Zion အိမ္ေရွ႕ျပန္ထြက္လာေတာ့ ေကာင္ေလးကမရွိေတာ့ပါ။ ေျပာင္ရွင္းေနတဲ့ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ဘူးနဲ႔ ေနရာေရြ႕ေနတဲ့ပိုက္ဆံအိတ္ေၾကာင့္ ယူၾကည့္မိေတာ့ ေဒၚလာတစ္ေထာင္ပိုေနတယ္။ ဒီေကာင္ေလး ေခါက္ဆြဲတစ္ပြဲဖိုးနဲ႔ ေဆးဖိုးဝါးခေပးသြားတာလား။
¤
At the National Laboratory
"Congratulations!!!"
"Thank you so much."
"ေဒါက္တာေတာ့ နာမည္ႀကီးၿပီဗ်ာ။ တကယ္ေတာ္ပါတယ္"
"မဟုတ္တာ၊ Herbal Plant အေနနဲ႔သာ enlist လုပ္ႏိုင္ေသးတာပါ။ Medicine အေနနဲ႔က မေသခ်ာေသးပါဘူးဗ်ာ"
"Official သာမဟုတ္ေသးတာ ေသခ်ာသေလာက္ရွိေနၿပီေလ"
"ေမၽွာ္လင့္ရတာပါပဲဗ်ာ"
"အဆင္ေျပမွာပါ ေဒါက္တာ။ ေဆးအျဖစ္ထုတ္ႏိုင္ၿပီဆိုရင္ Brain cell ေတြအတြက္ေတာ့ တကယ္ကို Super hero ျဖစ္လာေတာ့မွာ"
"ဟုတ္ကဲ့၊ အဲဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ Special Blessing ေပါ့ဗ်ာ"
¤¤¤¤¤
AD 2132
"Code Dead! Cut them off"
"Roger."
"Back off!!!"
"We're leaving, Sir."
.
"ဒါလူအကုန္ပဲလား?"
"ဟုတ္ပါတယ္ Chief, အက်အဆံုးမ်ားတယ္"
"ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ၊ သူတို႔က အရမ္းကို အင္အားမ်ားလြန္းတယ္"
"အဓိကက သူတို႔မွာ ခံစားခ်က္မဲ့ေနတာႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔မယွဥ္ႏိုင္ဘူး"
"အဲဒါကိုပဲ သူတို႔အားနည္းခ်က္တစ္ခုျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ယူရမွာေပါ့"
"ဗဟိုက အစီအစဥ္ကေရာ ဘယ္လိုအေျခအေနရွိလဲ Chief?"
"စီစဥ္ေနၾကတယ္၊ ဒီညစမယ္တဲ့"
"အဲဒါကိုပဲ အေကာင္းဆံုးေမၽွာ္လင့္ရမွာပါပဲ"
"အင္း၊ အားတင္းထားပါ"
¤
"ဒီတစ္ႀကိမ္ေနရာအသစ္အတြက္ မင္းဘက္က ေသခ်ာၿပီေနာ္?"
"ေသခ်ာပါတယ္၊ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပါ့မယ္"
"မင္းအျမဲတမ္း အေကာင္းဆံုးလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာင္ မင္းအတြက္က အထိအခိုက္ေတြ အရမ္းမ်ားေနၿပီ"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဆရာ။ ဒီစစ္မီးၿငိမ္းသြားမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ဆိုတာက ေရတစ္စက္အေနနဲ႔ ခမ္းေျခာက္ရလည္း တန္ပါတယ္"
"ေလးစားပါတယ္ကြာ။ အခုေနရာမွာေတာ့ အဆင္ေျပမွျဖစ္မယ္၊ ၾကာလာတာနဲ႔အမၽွ ငါတို႔ဘက္က ေတာင့္ခံဖို႔ပိုိပိုခက္လာၿပီ"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။ အဆင့္သင့္ျဖစ္ၿပီဆရာ"
ခလုတ္တစ္ခုအဖြင့္မွာ အလင္းေတြျဖာထြက္ၿပီး အရွိန္တစ္ခုခုရွိေနတဲ့တြင္းတစ္ခု ပြင့္သြားၿပီးေတာ့ အခ်ိန္စမွတ္ပါေတာ့တယ္။
"10, 9, ... 2, 1, go!"
သူခုန္ခ်လိုက္တဲ့ေနာက္မွာ တြင္းထဲကအလင္းေတြေလ်ာ့လာၿပီး ၿငိမ္သက္သြားကာ အဖံုးျပန္ပိတ္သြားပါေတာ့တယ္။
"Good Luck, Boy. Good Luck, our soldiers."
¤¤¤¤¤
AD 2022
"ဒါက ဘယ္ေနရာႀကီးလဲ? (၂၀၂၅) မွာ ဒီေနရာကဂိုေဒါင္အေဟာင္းေလ။ (၂၀၂၂) မွာ စက္႐ံုဂိုေဒါင္မဟုတ္ဘဲ ဘာကိစၥ Guest House တစ္ခုတဲ့လဲ? ငါ ေနရာမွားၿပီထင္တယ္။ တစ္ညတည္းဖို႔ ေနရာရွာစရာမလိုဘူးလို႔ မွတ္ရမွာပဲ"
သူ Guest House ထဲဝင္လာတဲ့အခါ Reception မွာလူတစ္ေယာက္သာရွိေနပါတယ္။ တစ္ဖက္ကိုလွည့္ၿပီး စာရင္းေတြၾကည့္ေနတဲ့ ထိုလူက သူ႔အသံၾကားလို႔ထင္ပါရဲ႕၊ ဒီဘက္လွည့္လာၿပီး အျပံဳးတစ္ပြင့္နဲ႔အတူ
"ႀကိဳဆိုပါတယ္ ခင္ဗ်ာ"
"Mr. Aelius လား?"
"ဗ်ာ၊ ဘာေျပာလိုက္တာလဲ ဧည့္သည္"
"အာ ... ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ခန္းတစ္ခန္းလိုခ်င္လို႔ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့"
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျပန္ဆံုျပန္ၿပီလား Mr. Aelius. ကၽြန္ေတာ့္ဆုေတာင္းျပည့္တာေပါ့။
Reception မွာဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ထားခဲ့ၿပီး ကိုယ္တိုင္အခန္းလိုက္ျပေပးတဲ့ Zion က အခန္းထဲေရာက္လာၾကၿပီးခ်ိန္မွာ
"ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းအနားယူပါ ဧည့္သည္။ လိုအပ္တာရွိရင္ Reception ဖုန္းနံပါတ္က ဖုန္းနားမွာရွိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ"
"ဟိုေလ၊ ကၽြန္ေတာ္ဗိုက္ဆာလို႔ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ရႏိုင္မလားမသိဘူး"
"ဒီအခ်ိန္က ေဘးကစားေသာက္ဆိုင္လည္း ပိတ္သြားၿပီ"
"ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ၊ တစ္ရက္ေလာက္မစားလို႔ မေသႏိုင္ပါဘူး"
"ဟို ... တစ္ေနကုန္ ဘာမွမစားရေသးတာလား?"
"ဟုတ္"
"အဲဒါဆို Night Duty ဝန္ထမ္းေတြအတြက္ ထမင္းခ်က္ထားတာေတာ့ရွိတယ္။ ဟင္းေတာ့မရွိေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္နဲ႔ ၾကက္ဥေတြေတာ့ရွိတယ္။ အဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ..."
"အင္း ... ေျပတယ္၊ ေျပတယ္။ အဲဒါပဲ စားမယ္ေလ"
"ဟား ဟား၊ ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ။ ၿပီးရင္လာပို႔ခိုင္းလိုက္ပါမယ္"
"အဲဒါက လုပ္ေပးမယ့္ဝန္ထမ္းရွိလို႔လား? ကၽြန္ေတာ္ပါလိုက္ခဲ့မယ္ေလ။ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ Dining room မွာလား? ကၽြန္ေတာ္ဝင္လို႔ရလား?"
"အဲဒါက ... သေဘာပါပဲ။ လုိက္ခဲ့လိုက္ပါ"
Zion က သူ႔ကို စားပြဲမွာထိုင္ေစၿပီး ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေနခ်ိန္
"ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ Cyrus ပါ။ အစ္ကိုကေရာ?"
"Zion ပါ"
"အစ္ကိုက ဒီကဝန္ထမ္းမဟုတ္ဘူးမလား?"
"အင္း၊ ဒီ Guest House က ကိုယ့္အေမရဲ႕အေမြေလ"
"အဲ၊ ကၽြန္ေတာ္က ပိုင္ရွင္ကိုခိုင္းေနမိတာလား?"
"Promotion တစ္ခုလို႔ပဲ မွတ္လိုက္ပါေလ"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားဆီမွာအေႂကြးေတြတင္ေနရင္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ ျပန္ဆပ္ဖို႔အတြက္ဆံုၾကရမယ္လို႔ ထင္တာပဲ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ခင္ဗ်ားေကၽြးတဲ့ေခါက္ဆြဲဖိုး မေပးေတာ့ဘူးေနာ္။
ခင္ဗ်ားအျပံဳးေတြကေတာ့ အခမဲ့မဟုတ္လား?
¤
Guest House ကေနထြက္လာခဲ့ဲၿပီး National Laboratory ဘက္ကိုခ်ဥ္းကပ္ကာ အေနအထားနဲ႔ အဝင္အထြက္မွတ္တမ္းေတြကို ရယူႏိုင္ခဲ့ၿပီ။ အတြင္းပိုင္းအထိဝင္ဖို႔အတြက္ စဥ္းစားေနတုန္း Food Truck တစ္စီးထိုးဆိုက္လာတာေၾကာင့္ ၾကည့္မိခ်ိန္မွာ ဆိုင္နာမည္က *Solar System*.
"ဒါ Mr. Aelius ရဲ႕ Guest House နဲ႔တြဲဖြင့္ထားတဲ့ Restaurant ကပဲ"
ေနာက္ဆံုးေတာ့ Cyrus အၾကံကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ Guest House ဆီျပန္လာခဲ့တယ္။ ညေနေစာင္းမွာေတာ့ သူေမၽွာ္ေနတဲ့လူ ေရာက္လာပါၿပီ။ သူဝင္လာတာနဲ႔ အျပံဳးနဲ႔တင္ လင္းသြားတာမ်ိဳး။
"Mr. Aelius, ခဏေနပါဦး"
"ဪ၊ Cyrus, ဘာလိုလို႔လဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္ အကူအညီေတာင္းခ်င္လို႔ပါ"
"ကိုယ္အခု အလုပ္ေလးရွိတယ္၊ ညခုနစ္နာရီေလာက္ Rest Room ဘက္လာခဲ့ပါလား? ဒါမွမဟုတ္၊ မင္းဆီ ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္လာခဲ့ရမလဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္လာခဲ့ပါ့မယ္"
¤
"Mr. Aelius, ကၽြန္ေတာ္ဝင္ခဲ့မယ္ေနာ္"
"ဝင္ခဲ့ပါ။ လာ၊ ထိုင္။ ဘာကူညီရမလဲ ေျပာ"
"ကၽြန္ေတာ္ေလ အိမ္ကဆင္းလာတာ။ အခု သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကလည္း သြားေနဖို႔အဆင္မေျပဘူး၊ သူက လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ကပဲ မိန္းမခိုးလာလို႔ေလ။ အဲဒါ ကၽြန္ေတာ့္ကို အလုပ္တစ္ခုခုေပးႏိုင္မလားလို႔"
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ အလုပ္ေတာင္းေနတဲ့ Cyrus ေၾကာင့္ Zion တစ္ခ်က္ေတြးလိုက္ၿပီး
"အလုပ္ကေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္ဘက္မွာ Food Delivery အတြက္ လိုေနတယ္။ မင္းလုပ္ႏိုင္မလား?"
"ဟာ၊ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"ေနတာေတာ့ ေနာက္ဘက္မွာ ဝန္ထမ္းေတြအတြက္အေဆာင္ရွိတယ္။ လုပ္အားခကေတာ့ (...) သတ္မွတ္ထားတယ္။ အဆင္ေျပမလား?"
"ဟုတ္၊ ေျပပါတယ္။ အရမ္းအဆင္ေျပတာေပါ့။ မနက္က် ကၽြန္ေတာ္ အေဆာင္ဘက္ေျပာင္းလိုက္မယ္ေလ။ ဒီႏွစ္ညစာကို ..."
"ရပါတယ္၊ မရွင္းပါနဲ႔ေတာ့"
"မရွင္းရဘူးလား? အားနာစရာႀကီး၊ အဲဒါဆို အခုပဲ အေဆာင္မွာအိပ္လိုက္ပါ့မယ္။ အခန္းထဲက ပစၥည္းတခ်ိဳ႕သြားယူလိုက္ဦးမယ္။ ေန႔လည္က အဝတ္အစား၊ အသံုးအေဆာင္တခ်ိဳ႕ ဝယ္ထားလို႔ပါ။ အိမ္ကေန ဒီတိုင္းဆင္းခ်လာတာေလ"
"ဟုတ္ၿပီ၊ အဲဒါဆို သြားယူၿပီး ဒီလိုျပန္လာခဲ့ေလ။ ကိုယ္ အေဆာင္ဘက္လိုက္ပို႔ေပးမယ္"
"ဟုတ္"
"ဪ၊ ကိုယ့္ကို Mr. Aelius လို႔ေခၚေနတာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။ Family Name ဆိုေတာ့ ၾကားရတာ တစ္မ်ိဳးပဲ"
"ကၽြန္ေတာ့္နာမည္နဲ႔ အဓိပၸါယ္တူလို႔ ေခၚမိတာပါ။ မႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ မေခၚေတာ့ပါဘူး"
"ကိုယ္ဆိုလိုတာက ..."
"ကၽြန္ေတာ္ အစ္ကို႔ကို Sunshine လို႔ ေခၚလို႔ရလား?"
"Sunshine? ဟုတ္ၿပီေလ၊ အဲဒါေတာ့ မင္းသေဘာပါပဲ"
"ကၽြန္ေတာ္က Cyrus Cruz ပါ"
"Glad to meet you, Cyrus"
"Precious to know you, Sunshine"
ျပံဳးျပန္ပါၿပီ၊ ခင္ဗ်ားက တကယ္ကို Sunshine ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားအျပံဳးေတြက အရမ္းတန္ဖိုးရွိတဲ့ရတနာတစ္ပါး။
¤
ၾကံစည္ထားတဲ့အတိုင္း National Laboratory ကို Food Truck နဲ႔ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ Doctor Atreus ရဲ႕႐ံုးခန္းထဲကိုဝင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အျမန္ဆံုးနည္းနဲ႔ႀကိဳးစားရမယ္။
Cyrus က အခန္းတစ္ခုထဲဝင္ကာ Lab Coat လဲလိုက္ၿပီး Dr. Atreus ႐ံုးခန္းဘက္ကို မေယာင္မလည္နဲ႔ခ်ဥ္းကပ္လာပါတယ္။ အခန္းထဲကိုၾကည့္ေတာ့ ေဒါက္တာကရွိမေနပါ။ ေဒါက္တာနဲ႔ေတြ႕မွျဖစ္မယ့္ကိစၥက ဘယ္ေန႔အထိေရြ႕ေနဦးမယ္မသိ။ သူျပန္ထြက္လာခဲ့ေတာ့ ကားေမာင္းတဲ့လူက ၾကာလို႔ဆိုၿပီးေျပာေနေလရဲ႕။
ဒီလိုနဲ႔အခ်ိန္သံုးရက္ကုန္ခဲ့ၿပီ၊ ေဒါက္တာအနား ကပ္လို႔မရေသးပါ။ အလုပ္ဝင္လုပ္မိတာေၾကာင့္ အခ်ိန္ျပည့္အားမေနတာကလည္း ျပႆနာတစ္ခု။
Cyrus ေတြးေနတုန္း ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ေရာက္လာၿပီး
"Cyrus, အစ္ကို Zion ေခၚေနတယ္"
႐ံုးခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ Zion က လုပ္လက္စအလုပ္ကို လက္စသတ္ေနတာကို Cyrus ရပ္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ခဏၾကာေတာ့မွ Zion က
"မင္း၊ ဒီမွာအလုပ္လုပ္ေနတာ ဘာအၾကံအစည္ရွိလဲ?"
"ဗ်ာ?"
"မင္း National Laboratory ဆီပဲအာ႐ံုေရာက္ေနတာ ငါသတိထားမိတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီကိုသြားရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ျပန္ထြက္မလာဘူးလို႔လည္း ငါ့ကိုေျပာၾကတယ္။ မင္းေျပာတဲ့ မင္းေနာက္ေၾကာင္းေတြကလည္း တစ္ခုမွမမွန္ဘူး"
"ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ ..."
"ထပ္လိမ္ခ်င္ေသးတာလား? အတိအက်ေျပာရရင္ မင္းနဲ႔ပတ္သက္တာ ဘာမွရွာမရဘူး။ မင္းဘယ္သူလဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္အမွန္အတိုင္းေျပာျပရင္ ယံုေပးမွာလား?"
"ေျပာၾကည့္ေလ"
"တကယ္ အမွန္အတိုင္းေျပာျပပါ့မယ္"
"ထိုင္ၿပီးေျပာ"
အခုအခ်ိန္ထိမတ္တပ္ရပ္လ်က္ရွိေနတဲ့ Cyrus က Zion ေျပာလိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ဒီေန႔မွမ်က္ႏွာတည္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ Sunshine ကို မသိမသာအကဲခတ္လိုက္တယ္။
"ဘာေတြေျပာဖို႔ခက္ေနတာလဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္ေျပာရင္ Sunshine က ယံုပါ့မလားလို႔ပါ။ အမွန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က (၂၁၃၂) ခုႏွစ္ကေန လာခဲ့တာပါ"
"ဘာျဖစ္တယ္? ယုတၱိရွိရွိလိမ္ေလကြာ"
"တကယ္ေျပာတာပါ။ အဲဒီကာလမွာ General တစ္ေယာက္က စစ္တပ္အာဏာသိမ္းလိုက္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္စစ္တပ္ဖန္တီးလိုက္တယ္။ သမၼတက သူ႔လက္ထဲမွာပဲ၊ သူ႔စစ္သားေတြက ေဆးတစ္မ်ိဳးေၾကာင့္ ခံစားခ်က္မဲ့သြားၾကတယ္။ အေၾကာက္တရားမသိ၊ နာက်င္မႈမရွိတဲ့ စက္႐ုပ္သာသာလူေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔မႏိုင္ဘူး။ အဲဒါက ေဆးတစ္မ်ိဳးေၾကာင့္ပါ။ အဲဒီေဆးကို Dr. Atreus က အခုစမ္းသပ္ေနၿပီး (၂၀၂၅) မွာ တရားဝင္သံုးစြဲခြင့္လိုင္စင္ ရခဲ့တာပါ။
ေဆးကေတာ့ မွတ္ဉာဏ္ထိခိုက္ေစတဲ့ ဦးေႏွာက္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေရာဂါေတြအတြက္ထုတ္ခဲ့တာ။ အဲဒီေဆးမွတ္တမ္းေတြကေနတစ္ဆင့္ ဦးေႏွာက္ကေန ခံစားခ်က္ကိုသိတဲ့အာ႐ံုေၾကာကို ပိတ္ထားေပးတဲ့ေဆး သူတို႔တီထြင္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီေဆးကိုတရားမဝင္ထုတ္လုပ္ၿပီး သူသိမ္းလိုက္တဲ့စစ္တပ္မွာ စမ္းသပ္သံုးစြဲခဲ့တာ။ သူတို႔ရဲ႕တီထြင္မႈက အဲဒီေလာက္နဲ႔ရပ္မေနဘဲ ဒီထက္ဆိုးတာေတြလုပ္ဖို႔ ၾကံစည္ေနတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ (၂၀၂၅) ကိုသြားၿပီး ဒီေဆးထုတ္ျဖစ္ရင္ေတာင္ ေဆးမွတ္တမ္းမခ်န္ထားဖို႔ သြားတားခဲ့တယ္။ ဘယ္လိုေျပာေျပာလက္မခံဘူး၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးသက္ေသျပလည္း မရခဲ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ခုႏွစ္တစ္ခုကို သံုးခါပဲသြားလို႔ရတယ္။ အခု ဒီကိုက ပထမဆံုးအႀကိမ္ေရာက္တာပါ။ Dr. Atreus ကို ေသခ်ာရွင္းျပၿပီး ေဆးမွတ္တမ္းတခ်ိဳ႕ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႔ ေျပာရမွာ။ အခုက အစဆိုေတာ့ သူ႔အတြက္က ပညာေလာဘနည္းေသးတာမို႔ နားဝင္မယ္ထင္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔က Black Hole လိုအေပါက္တစ္ခုမွာ အလင္းရဲ႕အလ်င္ထက္သာတာမ်ိဳး ခ်ိန္ဆတြက္ခ်က္ၿပီး အဲဒီသတ္မွတ္ခ်က္ေရာက္ရင္ အဲဒီ Hole ထဲခုန္ဆင္းလိုက္ၿပီး ႀကိဳတင္ခ်ိန္ကိုက္ထားတဲ့ကာလဆီကို ေရာက္ေအာင္သြားတာပါ။ လူတစ္ေယာက္က ငါးႀကိမ္ထက္ပိုၿပီး အခ်ိန္ေတြကူးေျပာင္းရင္ ဘယ္လိုမွအဆင္မေျပႏိုင္ပါဘူး။ လူတိုင္းသြားဖို႔မလြယ္သလို သြားရတဲ့လူကလည္း ခႏၶာကိုယ္မွာ နည္းနည္းေတာ့ထိခိုက္ပါတယ္။
အဲဒါ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝအမွန္ပါ"
"နားေထာင္လို႔ေတာ့ေကာင္းသား၊ ဇာတ္လမ္းနာမည္ေလးပါ ေျပာျပေလ"
"ဟား! ကၽြန္ေတာ္ေျပာသားပဲ၊ Sunshine ယံုမွာမဟုတ္ဘူးလို႔"
"မင္းေျပာေနတာေတြက ယံုခ်င္စရာေကာင္းလို႔ ငါကယံုရမွာလား?"
"အစကတည္းက ကၽြန္ေတာ္မေျပာျပဘဲ ေနလိုက္ရမွာ။ မယံုဘူးဆိုလည္း သေဘာပါပဲ။ ဒီကေန ကၽြန္ေတာ္ထြက္သြားေပးပါမယ္။ အခုရက္ပိုင္းေလး ကူညီေပးခဲ့တာကို ကၽြန္ေတာ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
Cyrus က ထရပ္လိုက္ၿပီး Zion ကို တစ္ခ်က္ဦးညႊတ္ကာ လွည့္ထြက္လိုက္တယ္။
"မင္း ..."
Zion အသံေၾကာင့္ Cyrus လွည့္ၾကည့္လာေတာ့ Zion က
"မင္းရဲ႕ အဲဒီေပါက္ကရဇာတ္လမ္းကို တျခားလူေတြဆီေလၽွာက္ေျပာဖို႔ေတာ့ မစဥ္းစားပါနဲ႔"
"ေပါက္ကရျဖစ္ေနတဲ့ ဒီျဖစ္ရပ္မွန္က ေလၽွာက္ေျပာလို႔ေကာင္းတဲ့ Fairy Tale တစ္ပုဒ္မဟုတ္တာ ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္"
"မင္းဘာသာ အမွန္ျဖစ္ျဖစ္၊ အမွားပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ။ ေဒါက္တာ့ကိုထိခိုက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ေတာ့ မင္းမစဥ္းစားေလနဲ႔"
"ဗ်ာ"
"မင္း သြားေတာ့"
ေဒါက္တာ့ကို မထိခိုက္ေစနဲ႔တဲ့၊ ဘယ္လိုပတ္သက္တာလဲ? ကၽြန္ေတာ္သိတဲ့ Dr. Atreus ရဲ႕ Biography မွာ ခင္ဗ်ားမပါဘူးေလ Sunshine ရယ္။ ထြက္သြားရမွာသိေပမဲ့ အဲဒီလိုႀကီးေတာ့ စိတ္မေျဖာင့္ေအာင္မေျပာပါနဲ႔။ ခင္ဗ်ားတို႔ပတ္သက္မႈကို ကၽြန္ေတာ္သိရဖို႔လိုၿပီ။
¤¤¤¤¤
AD 2020
"Atreus, ကၽြန္ေတာ္ ေဒါက္တာ့ကိုခ်စ္တယ္"
"ဗ်ာ၊ ကိုယ္တို႔က ေယာက္်ားေလးေတြေလ။ ၿပီးေတာ့ အခုက သိၾကတာလည္းမၾကာေသးဘဲ ..."
"ျမင္ျမင္ခ်င္းကတည္းက ခ်စ္တာပါ"
"ဟား ဟား၊ ပိုဆိုးသြားၿပီပဲ။ ကိုယ္လည္း မင္းကိုစိတ္ဝင္စားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္အေျခအေနက ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔တြဲဖို႔ အဆင္မေျပဘူး"
"ေဒါက္တာက အရမ္းပြင့္လင္းတာပဲ။ တျခားႏိုင္ငံေတြအထိ နာမည္ရလာတဲ့ဆရာဝန္တစ္ေယာက္က Boyfriend ရွိတယ္လို႔ Official ခ်မျပခ်င္ဘူးဆိုလည္း ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ Silent တြဲလို႔ရတာပဲ။ You're one and only for me."
"မင္းက ... အဲဒီလိုဆို မင္းအတြက္က ..."
"ကၽြန္ေတာ့္အတြက္က ေဒါက္တာပဲလိုတာပါ"
"ဟုတ္ၿပီေလ၊ ကိုယ္လက္ခံတယ္"
"တကယ္လား? ျမင္ေနရ႐ံုနဲ႔တင္ ေဒါက္တာက ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပံဳးရယ္ေစတယ္။ Chaos လို႔ ေခၚပါရေစ"
"အင္း ... Chaos Theory လား? Butterfly Effect လား? ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ကို အရူးလို႔ေျပာခ်င္တာလား?"
"Dr. Atreus အတြက္ကေတာ့ သာမန္လႈပ္ရွားမႈေသးေသးေလးေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကမာၻမွာက ေျဗာင္းဆန္ေနၿပီေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ပါ Chaos"
"ဟား ဟား၊ ျဖည္းျဖည္းေႁခြပါ Smiley"
"ဟား ဟား"
"မင္းက ရယ္ေနျပံဳးေနရင္ သိပ္ၾကည့္ေကာင္းတာ"
ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ မေတာ္တဆထိခိုက္မိတာကို ကိုယ္တိုင္ေဆး႐ံုလိုက္ပို႔ေပးၿပီး ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ေပးတတ္တဲ့ အလုပ္ရွင္၊ အျပံဳးလွလွနဲ႔ ကိုလူေခ်ာကို ကိုယ္ကလည္း စေတြ႕ကတည္းကသတိထားမိေပမဲ့ ဒီလိုအေျခအေနအထိျဖစ္လာမယ္လို႔ေတာ့ မေတြ႕ခဲ့ဘူးေပါ့။
¤¤¤¤¤
AD 2022
"မင္း ဘယ္သူလဲ?"
"No, no, Dr. Atreus! Alarm ကို မထိလိုက္နဲ႔ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒုကၡေပးဖို႔မဟုတ္ပါဘူး။ အခု ေဒါက္တာသုေသတနလုပ္ေနတဲ့ Wisdom ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာစရာေလးရွိလို႔ပါ"
"မင္းက ဘယ္သူလဲ? ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီကိစၥကိုေျပာခ်င္ရတာလဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္ ဒီမွာေျပာလို႔အဆင္မေျပဘူး။ ဒီေနရာမွာ ညရွစ္နာရီက်ဆံုၾကမယ္"
လိပ္စာကဒ္ေလးတစ္ခုေပးၿပီး ေျပးထြက္သြားတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ Dr. Atreus ေၾကာင္ၿပီးၾကည့္ေနမိတယ္။ ဘာမွန္းမသိတဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေၾကာင္းအရင္းမခိုင္လံုတဲ့ ခ်ိန္းဆိုမႈကို သြားရတာက အဓိပၸါယ္မရွိေပမဲ့ မေန႔ကမွ Wisdom လို႔ ယာယီနာမည္ေပးထားတဲ့ Herbal plant ေလးအေၾကာင္း ပါေနတာမို႔ စဥ္းစားစရာေတြျဖစ္လာခဲ့ရၿပီ။
ဒီနာမည္ကို ဘယ္သူ႔ကိုေျပာျပရေသးလို႔လဲ?
¤
"ေဒါက္တာ၊ ကၽြန္ေတာ္ဒီမွာ"
ေဆးေရာင္ခပ္မြဲမြဲ တိုက္ခန္းတြဲေလးေတြရဲ႕ေထာင့္ကေန ထြက္လာတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ Dr. Atreus လွည့္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့
"ဒီဘက္မွာထိုင္ေျပာရေအာင္ေလ"
ကေလးကစားကြင္းေလးနားက ခံုတန္းေလးမွာထိုင္လိုက္ၾကရင္း ေကာင္ေလးလွမ္းေပးလာတဲ့ ေကာ္ဖီခြက္ေလးကို Dr. Atreus လွမ္းယူလိုက္တယ္။
"ကၽြန္ေတာ္က Wisdom ကိုသိေနလို႔ အံ့ဩေနတာလား?"
"ကိုယ္ အဲဒီနာမည္ကို ဘယ္သူ႔မွမေျပာရေသးဘူး။ ခ်ေရးမိတာေတာင္ တစ္ေနရာပဲရွိေသးတာ၊ မင္းဘယ္လိုမွသိႏိုင္စရာမရွိတဲ့ ေနရာမွာ"
"ေဒါက္တာဆီ ဒီညဖုန္းဝင္လာလိမ့္မယ္၊ Wisdom ကိစၥေပါ့။ ဘယ္အခ်ိန္မွန္းမသိေပမဲ့ ဒီညပဲျဖစ္မွာပါ။ ေဒါက္တာက Wisdom ကို Brain Cell ေတြအတြက္အသံုးခ်ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းတာ ေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ (၂၀၂၅) မွျဖစ္လာမွာ။ ဒီထက္ေစာၿပီး မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား?"
"မင္းက Fortune Teller လား? ငါ အဲဒါေတြအယူမသီးတတ္ဘူး ခ်ာတိတ္"
"ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာေလး နားေထာင္ေပးပါ။ အခု ေဒါက္တာ့ရဲ႕ေဆးမွတ္တမ္းကေနတစ္ဆင့္ ေဒါက္တာဖန္တီးတဲ့ေဆးလိုမဟုတ္ဘဲ ဆိုးက်ိဳးေပးမယ့္ေဆးတစ္မ်ိဳးကို ေနာက္ပိုင္းကာလေတြမွာ ထုတ္လုပ္လာၾကမယ္ဆိုရင္ ေဒါက္တာဘယ္လိုခံစားရမလဲ?"
"မင္းက ကိုယ့္ေဆးကိုအႏၲရာယ္မ်ားတယ္လို႔ ေျပာတာလား?"
"မဟုတ္ပါဘူး၊ Neuorobot က အရမ္းကိုအသံုးဝင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကိုမွ ေနာက္လူေတြက လမ္းလြဲလိုက္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ေဆးတစ္မ်ိဳးကို ဖန္တီးၾကမွာ၊ ေဒါက္တာ့ေဆးမွတ္တမ္းေတြကေနေပါ့"
"မင္းက တိက်လွခ်ည္လား ခ်ာတိတ္! ကိုယ္ကဘယ္လိုယံုရမွာလဲ?"
"မနက္ျဖန္က်ရင္ ေဒါက္တာ့သုေတသနကို တရားဝင္ကမ္းလွမ္းလာၾကလိမ့္မယ္"
"ဟုတ္ၿပီ၊ မင္းအခုလိုေတြလာေျပာေနရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကဘာလဲ?"
"အဲဒီရည္ရြယ္ခ်က္ကို မနက္ျဖန္အထိ သိခ်င္ေနေသးတယ္ဆိုရင္ ဒီဖုန္းနံပါတ္ကိုဆက္လိုက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ ေဒါက္တာ"
စာရြက္အပိုင္းေလးေပၚက ဖုန္းနံပါတ္ကိုၾကည့္ရင္း Dr. Atreus က်န္ေနခဲ့ၿပီး Cyrus ကေတာ့ လွည့္ထြက္လာခဲ့ၿပီ။
အေမွာင္ရိပ္က်တဲ့ လမ္းၾကားတစ္ခုကေန Cyrus ျဖတ္အလာ တိုက္ခိုက္သံေတြေၾကာင့္ၾကည့္မိေတာ့ လူေျခာက္ေယာက္က တစ္ဘက္ကတစ္ဦးတည္းေသာလူကို တိုက္ခိုက္ေနၾကျခင္း။ တစ္ဘက္လူက အတိုက္အခိုက္တိက်ေသသပ္ေပမဲ့ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားမို႔ တိုက္နံရံေတြနဲ႔ပိတ္မိေနၿပီး လူအင္အားလည္းမမၽွေတာ့ ၾကည့္ရတာအဆင္ေျပမေန။ Cyrus တိုက္ခိုက္စရာလက္နက္တစ္ခုခု ရွာၾကည့္မိေတာ့ သံႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဆြဲယူလိုက္တဲ့အသံေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္၊သံုးေယာက္က လွည့္ၾကည့္လာၾကတယ္။ သူဝင္ပါလိုက္ၿပီး လမ္းၾကားကေနအျပင္ကို လူခြဲထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။ လမ္းဘက္ကိုေရာက္လာတာေၾကာင့္ လႈပ္ရွားရတာအဆင္ေျပလာၿပီး ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ေမွာက္သြားခဲ့ၿပီ။
လူသတိထားမိလာတဲ့အေျခအေနမွာ အမွတ္တမဲ့ၾကည့္မိေတာ့ Zion. ႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ သတ္ပုတ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာမွာဒဏ္ရာေတြနဲ႔ သူရဲ႕ Sunshine ကို Cyrus ေငးမိလိုက္လို႔ တစ္ေယာက္ရဲ႕လက္သီးခ်က္ေၾကာင့္ လည္ထြက္သြားမွ အသိျပန္ဝင္လာမိတယ္။ Cyrus တိုက္ခိုက္ရင္း Zion ကို ေနာက္တစ္ခါထပ္ၾကည့္မိေတာ့ ဓားကိုင္ထားတဲ့တစ္ေယာက္က Zion ဆီခ်ဥ္းကပ္သြားတာေၾကာင့္
"ေဘးလူသတိထား Sunshine"
Zion က ခ်က္ခ်င္းပဲ လက္နက္နဲ႔လူကို တုန္႔ျပန္တိုက္ခိုက္ေနတုန္း Cyrus သူ႔ဘက္ကတစ္ေယာက္ကို ေမွာက္သိပ္လိုက္ႏိုင္တယ္။ Cyrus က Zion အနားကိုကပ္သြားလိုက္ခ်ိန္ ဓားကိုင္ထားသူက Zion ခါးနားကို ဓားနဲ႔လွမ္းထိုးတာေၾကာင့္ Zion ခႏၶာကိုယ္ကိုဆြဲလွည့္လိုက္တဲ့ Cyrus ရဲ႕ဗိုက္ဆီကို ဓားကနစ္ဝင္သြားခ်ိန္ အဲဒီလူကို Zion က ရိုက္ခ်လိုက္ႏိုင္ၿပီး ဓားကိုခ်က္ခ်င္းျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္တဲ့ Cyrus ကလည္း ေနာက္တစ္ေယာက္ရဲ႕ခါးေစာင္းကို အဲဒီဓားနဲ႔ပဲ ထိုးလိုက္ႏိုင္တယ္။ တစ္ေယာက္ပဲအေကာင္းအတိုင္းက်န္သူက ဓားဒဏ္ရာနဲ႔တစ္ေယာက္ကိုတြဲၿပီး အလ်င္စလိုထြက္သြားသလို Zion က Cyrus ကို တြဲထားလိုက္ၿပီး
"ေဆး႐ံုသြားရေအာင္"
"သိပ္မနက္ပါဘူး၊ ကိုယ့္ဘာသာလုပ္လို႔ရတယ္။ ဓားဒဏ္ရာဆိုရင္ စကားရွည္ေနလိမ့္မယ္"
"မျဖစ္ဘူးထင္တယ္"
"ကၽြန္ေတာ့္ကို လိုအပ္တဲ့ေဆးပဲဝယ္ေပးခဲ့ပါ"
"ဟာကြာ၊ ငါနဲ႔ျပန္လိုက္ခဲ့"
ေျပာၿပီး Zion က အေပၚအက်ႌတစ္ထပ္ကိုခၽြတ္လို႔ Cyrus ခါးမွာ ပတ္ခ်ည္ေပးလိုက္တယ္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"လမ္းထိပ္နားေလးအထိ ေလၽွုာက္ႏိုင္တယ္မဟုတ္လား? Cab ငွားရမယ္"
"ဟုတ္"
¤
Zion က ေရေႏြးယူလာၿပီး ဒဏရာကိုေဆးေပးရင္း Cyrus က ထံုေဆးကို ဆြဲထုတ္ျပင္ဆင္ေနတယ္။
"ေပးစမ္းပါ၊ ငါလုပ္ေပးမယ္။ ဒဏ္ရာခ်ဳပ္ဖို႔မဟုတ္လား? ေပး၊ ငါ့ကို"
သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ တိတိက်က်အဆံုးသတ္၊ ပတ္တီးစည္းၿပီးခ်ိန္မွာ Cyrus က
"ခင္ဗ်ား ဒါေတြဘယ္လိုတတ္တာလဲ?"
"ရည္းစားေဟာင္း ဆရာဝန္ဆီက"
အဲဒါဆို Dr. Atreus က ... မဟုတ္ႏို္င္ပါဘူး။
"မ်က္ႏွာကဒဏ္ရာေတြ ကၽြန္ေတာ္ ေဆးထည့္ေပးမယ္ေလ"
"အင္း"
"ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အဲ့ဒီလူေတြနဲ႔ဆံုတာလဲ?"
"ေဆး႐ံုဆင္းလာတဲ့ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ဆီ သတင္းသြားေမးၿပီး ျမန္ေအာင္လို႔တိုက္ေနာက္ကျဖတ္တာ သူတို႔ကပိုက္ဆံလုဖို႔လုပ္တာပဲ။ ငါထုတ္ေပးေတာ့ ဝန္ထမ္းေလးကိုေပးခဲ့လို႔ နည္းနည္းပဲက်န္တာကို မယံုဘဲနဲ႔ ျပႆနာရွာလို႔ ခုလိုျဖစ္တာ။ မင္းကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ နားလိုက္ဦး"
"ဒီအခန္းက?"
"ငါဒီမွာအိပ္တဲ့အခ်ိန္ သံုးတဲ့အခန္းပါ။ မင္းေအးေအးေဆးေဆးနား၊ ငါ တျခားအခန္းသံုးလိုက္မယ္"
¤
"မင္း အဲဒါဘယ္လဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္ သြားေတာ့မယ္၊ အလုပ္ေတြရွိေသးတယ္။ အခ်ိန္က သိပ္မရွိဘူးေလ"
"မင္းဇာတ္လမ္းက ဇာတ္မသိမ္းေသးဘူးလား?"
"ခြင့္ျပဳပါဦး Sunshine"
မယံုၾကည္တဲ့လူကို ထပ္ရွင္းျပမေနေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ခင္ဗ်ား ဘယ္သူကမွဘယ္သူ႔အေပၚ အေႂကြးမရွိေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ႕။
"မင္းမွာဒဏ္ရာနဲ႔ေလ၊ ဘာလို႔ ခဏေလာက္ေတာင္ၿငိမ္ၿငိမ္မေနတာလဲ?"
"အခ်ိန္မရလို႔ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္"
တားမရဘဲထြက္သြားျပန္ၿပီ။ ဘယ္လိုေကာင္ေလးလဲ? ငါ့အတြက္နဲ႔ဒဏ္ရာရထားလို႔ တားေနတာကိုကြာ။
¤
*Ring Ring Ring*
"ေဒါက္တာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေတြ႕ခ်င္သြားၿပီမဟုတ္လား?"
"စာပို႔လိုက္မယ္၊ အဲဒီလိပ္စာအတိုင္း လာခဲ့ပါ"
သူရဲ႕ Private Laboratory ဆီေခၚတာပဲ။
.
"ေဒါက္တာ ကၽြန္ေတာ္ဒီေရွ႕ေရာက္ေနၿပီ"
"ငါထြက္လာခဲ့မယ္"
ဧည့္ခန္းေနရာေလးမွာထိုင္လိုက္ၾကၿပီး ႀကိဳျပင္ေပးထားတဲ့ အေကာင္းစားေကာ္ဖီတစ္ခြက္ရယ္၊ Gingerbread ရယ္နဲ႔ ဧည့္ခံလာတယ္။
"မင္းအေၾကာင္းေျပာသင့္ၿပီထင္တယ္"
"ကၽြန္ေတာ္က Cyrus Cruz ပါ။ သကၠရာဇ္ (၂၁၃၂) ခုႏွစ္ကေန လာခဲ့တာပါ"
"ဘယ္လို? မင္းဘာေျပာတာလဲ?"
"ဟုတ္ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ရွင္းျပပါ့မယ္"
Cyrus အစအဆံုးရွင္းျပအၿပီးမွာပဲ Dr. Atreus က မယံုႏိုင္သလိုေတြ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
"မျဖစ္ႏိုင္တာႀကီးကို ငါက ဘယ္လိုယံုရမွာလဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဒါက္တာ့ကို အခ်ိန္မေရြးလုပ္ၾကံလို႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျဖစ္ေစခ်င္တာက အဲဒီေဆးမွတ္တမ္းမရွိရင္ သူတို႔ဆက္လုပ္ဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးမို႔ ေဆးဝါးထုတ္လုပ္ခြင့္ရၿပီးရင္ ေဒါက္တာရဲ႕ Research တခ်ိဳ႕ကိုထိန္ခ်န္ၿပီး တရားဝင္မွတ္တမ္းလုပ္တဲ့အခါ ထည့္မေရးဖို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ သေဘာေပါက္ရဲ႕လားမသိဘူး"
"မင္း ဘယ္လိုသက္ေသျပႏိုင္လဲ?"
"ေဒါက္တာ့သုေတသနခြင့္ျပဳမိန္႔အမွတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ရြတ္ျပႏိုင္တယ္။ မဟုတ္ဘူး၊ Laboratory ကေန တစ္ဆင့္တင္လိုက္တဲ့ စာတမ္းရဲ႕စာနံပါတ္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့"
"ဒါေတြက အတြင္းက်က်လူမွသိႏိုင္မွာေပမဲ့ အဲဒီေလာက္က ..."
"ဒါဆို ဒီည ***** League ေဘာလံုးပြဲရလဒ္ေတြ ကၽြန္ေတာ္မွတ္လာတယ္။ လိုရမယ္ရဆိုၿပီး တစ္ပတ္စာမွတ္လာတာ။ ေျပာျပရမလား? ဒီညအတြက္ေလးပြဲစာ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိတယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က အနာဂတ္ကလာတယ္ဆိုတာကို သက္ေသျပႏိုင္မယ္ေလ"
ေဘာလံုးပြဲရလဒ္ေတြ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ Atreus ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာ ဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္ၾကည့္မိေတာ့ သူမသိတဲ့နံပါတ္။ အသံပိတ္ထားလိုက္ၿပီးမကိုင္ဘဲထားေတာ့ ဖုန္းက်သြားၿပီးထပ္ေခၚျပန္တယ္။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္မွာ ဖုန္းကိုင္လိုက္ေတာ့
"Chaos"
"မင္း ... Smiley?"
"ဟုတ္ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ Chaos နဲ႔ေတြ႕ခ်င္လို႔"
"ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့ၿပီလဲ? အခ်ိန္မွန္ စာေတြေရာက္လာတာကလြဲရင္ မင္းဆိုတာက ဘာမွန္းေတာင္ ကိုယ္မမွတ္မိေတာ့ဘူးေလ"
"ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ Chaos သတင္းေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္လာေတြြ႕လို႔ရလား?"
"ကိုယ္မအားဘူး"
Atreus ဖုန္းခ်ပစ္လိုက္ေတာ့ စာရြက္တစ္ရြက္ေပၚ ဘာေတြခ်ေရးေနမွန္းမသိတဲ့ Cyrus က
"ေဒါက္တာကိစၥေလးေတြရွိမယ္ထင္တယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မနက္မွျပန္ဆံုမယ္ေလ။ ဒါက ေဒါက္တာ့သုေတသနနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လူတိုင္းမသိႏိုင္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ။ ကၽြန္ေတာ္ ေဒါက္တာ့မွတ္တမ္းေတြကိုဖတ္ၿပီး မွတ္လာခဲ့တာ"
"ကိုယ့္အတြက္မယံုႏိုင္စရာေတြမို႔ ကိုယ္ဆက္သြယ္တဲ့အထိ ေစာင့္ေပးပါ"
"ေဒါက္တာမယံုေပမဲ့ တကယ္မ်ားျဖစ္ေနရင္ဆိုတဲ့အေတြး ေတြးေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အသက္ေတြက ေဒါက္တာ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေပၚမွာ မူတည္ေနလို႔"
အျပင္အထိလိုက္ပို႔ေပးဖို႔ထြက္လာတဲ့ Atreus. ေနာက္ကေန ထြက္လိုက္လာတဲ့ Cyrus. အေဆာက္အဦေဘးကေနထြက္လာတဲ့ လူတစ္ေယာက္။
"Chaos"
"Sunshine"
ေခၚသံေၾကာင့္ Atreus ေရွ႕ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ ေနာက္ဘက္က Cyrus အသံေၾကာင့္ ျပန္လွည့္ၾကည့္မိတယ္။ Cyrus က Zion ကိုၾကည့္ၿပီး Sunshine လို႔ေခၚလိုက္တာလား?
"မင္း ဘာလာလုပ္ေနတာလဲ Cyrus? ေဒါက္တာနဲ႔ေဝးေဝးေနလို႔ ငါေျပာထားတယ္ေလ"
"Cyrus နဲ႔သိတာလား? သူ ကိုယ့္ကို ဘာမွဒုကၡမေပးပါဘူး။ သူျပန္ပါေစ"
"မင္းနဲ႔ငါ စာရင္းရွင္းရမယ္ Cyrus"
"ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ေနပါ့မယ္ Zion"
"Chaos, သူဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ?"
"ေရာက္မွေတာ့ အထဲဝင္ခဲ့ေလ"
ဧည့္ခန္းမွာထိုင္လိုက္ၾကေတာ့ Atreus က Cyrus ေရးေပးထားခဲ့တဲ့စာရြက္ကို ဖိုင္ေတြထဲေကာက္ထည့္ၿပီး ေကာ္ဖီခြက္နဲ႔မုန္႔ပန္းကန္ေတြသိမ္းရင္း
"Juice ယူခဲ့မယ္၊ ခဏေစာင့္"
"ေကာ္ဖီပဲေပးပါ"
"အႀကိဳက္ေျပာင္းသြားတာလား?"
"သူမ်ားေတြအတြက္ပဲ ေဖ်ာ္ေပးတာမ်ိဳး အျဖစ္မခံဘူး။ အဲဒီအတိုင္းေလးပဲ ေဖ်ာ္ေပးပါ"
Zion က Cyrus ေသာက္သြားတဲ့ ေကာ္ဖီခြက္ကိုၾကည့္ရင္းေျပာေတာ့ Atreus ျပံဳးလိုက္မိတယ္။ သူ႔ Smiley ရဲ႕ အူတိုတဲ့အက်င့္ဟာ မေျပာင္းသြားေသးဘူး။
"ႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီ၊ ကိုယ္ ဘယ္လိုေတြးရမွန္းမသိဘူး"
"Silent ေလ။ တစ္ပတ္ပဲတြဲၿပီး တစ္လေလာက္အဆက္အသြယ္ျဖတ္သြားတဲ့သူကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေန႔တိုင္းေမ့မရခဲ့ဘူး"
"ကိုယ္္ေသခ်ာရွင္းျပဖို႔ လာရွာေတာ့ မင္းကစာတစ္ေစာင္ပဲထားခဲ့ၿပီး ေပ်ာက္သြားတယ္"
"လတိုင္းေတာ့ စာေတြပို႔ၿပီး ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ထားလိုက္ပါ၊ ဟိုေကာင္ေလးနဲ႔ ေဝးေဝးေနတာေကာင္းမယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုသေဘာက်ေနတာ ကၽြန္ေတာ္ကျငင္းလိုက္လို႔ Chaos ကို သက္သက္မဲ့အေၾကာင္းရွာကပ္ေနတာ"
"ဪ၊ အဲဒီလိုလား။ ဒါေၾကာင့္ ေပါက္ကရေတြေျပာၿပီး Attention ရွာေနတာကိုး"
Zion ရဲ႕ သဝန္တိုသလိုအေျပာေတြ၊ အလြမ္းသယ္ေနတဲ့စကားလံုးေတြၾကား Atreus တစ္ေယာက္ ရယ္ေမာရင္း ေဘာလံုးပြဲရလဒ္ေတြလည္း သတိမရခဲ့သလို မွန္အျပည့္ကာထားတဲ့အေပၚထပ္ဧည့္ခန္းရဲ႕ လိုက္ကာစမခ်ထားတဲ့အျခမ္းကို ခပ္လွမ္းလွမ္းတစ္ေနရာကေန ေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းမ်က္ဝန္းတစ္စံုလည္း ရွိေနခဲ့ပါတယ္။
¤
"ကိုယ္က ဘာလို႔လုပ္ေပးရမွာလဲ? မင္းေျပာေနတာေတြက ယုတၱိမရွိဘူး"
"ကၽြန္ေတာ္ အမွန္ေတြေျပာေနတာပါ ေဒါက္တာ"
"မင္း ဆက္ေႏွာင့္ယွက္ေနမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ရဲတိုင္ရလိမ့္မယ္ Cyrus"
"ကၽြန္ေတာ္ေႏွာင့္ယွက္တာမဟုတ္ပါဘူး"
"မင္း ဘာေတြသြား႐ႈပ္ေနတာလဲ Cyrus?"
"Sunshine, ကၽြန္ေတာ္ ေဒါက္တာ့ကိုဘာမွမ႐ႈပ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာယံုပါ"
"မင္း လာခဲ့"
"ခဏ၊ ခဏေလးပါ Sunshine, ေဒါက္တာ့ကို ေသခ်ာရွင္းျပရဦးမယ္"
"မင္းထြက္သြားပါ ခ်ာတိတ္"
"ေဒါက္တာ ... ကၽြန္ေတာ္ ..."
"ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့စမ္း Cyrus"
"Smiley, စိတ္လိုက္မာန္ပါေတြမလုပ္နဲ႔"
Zion နဲ႔ Cyrus ထြက္လာခဲ့ၾကၿပီး လမ္းၾကားတစ္ေနရာအေရာက္
"မင္းေနရာမင္းျပန္ေတာ့ Cyrus. ငါ မင္းကိုမသတ္ခ်င္ဘူး"
"အဟား၊ ေဒါက္တာ့ကို သိပ္ခ်စ္တာပဲလား? သူ႔ကိုေႏွာင့္ယွက္တဲ့လူဆို သတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ေလ"
"မင္းကိုငါ Dr. Atreus ရဲ႕ခ်စ္သူရည္းစားအေနနဲ႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ Captain Zero အေနနဲ႔ ေျပာေနတာ"
"Zero? ဒါဆိုခင္ဗ်ားက ... ဟား ... General ကကၽြန္ေတာ့္ကိုသတ္ပစ္ဖို႔ လႊတ္လိုက္တာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္အေဖကို သတ္သလိုေလ"
"မင္းကိုတားဖို႔ပဲ ငါေတာက္ေလၽွာက္ရွိေနခဲ့တာ။ မင္းကိုသတ္ပစ္ခ်င္မွေတာ့ (၂၀၂၅)မွာတည္းက မင္းအသက္မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီလိုဆိုရင္ (၂၀၂၀) ကိုသြားၿပီးလည္း Atreus ကို ခ်စ္ေရးဆိုၿပီး စာေတြပံုမွန္ပို႔ဖို႔ စီစဥ္စရာမလိုဘူး။ ဒီကိုလာၿပီး Guest House ပိုင္ရွင္လုပ္ေနစရာလည္း မလိုဘူးေပါ့"
"ဟား ဟား၊ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လို႐ူးတာလဲ? ခင္ဗ်ားလွည့္သမၽွထဲ အရူးျဖစ္ေနတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အေဖကိုသတ္တဲ့လူကိုမွ ကၽြန္ေတာ္ကခ်စ္မိတာေလ။ သြက္သြက္ခါေအာင္ကို ႐ူးတာ။ အခု ကၽြန္ေတာ့္ကို သတ္လိုက္ပါလား"
"မသတ္ခ်င္လို႔ မင္းကိုျပန္ခိုင္းေနတာေလ။ ျပန္ေတာ့ Cyrus"
"ေဒါက္တာ့ကို နားခ်ႏိုင္မွျဖစ္မွာ"
"ငါ့ေရွ႕ကထြက္သြားေတာ့"
ႏွင္ျပန္ၿပီေနာ္။ သြားပါ့မယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားကို ထားခဲ့ၿပီးေတာ့ေပါ့။
Cyrus လွည့္ထြက္လိုက္ခ်ိန္ Zion တစ္ခ်က္လႈပ္ရွားလိုက္ေတာ့ ေခြက်သြားတဲ့ Cyrus.
¤
ငါ့အေဖရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြကို ငါဘာမွဝင္မစြက္ဖက္ခဲ့ဘူး။ သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူ႔စိတ္တိုင္းက်ရွင္သန္ရင္း ငါ့လက္ေတြလည္း ေသြးစြန္းေနၿပီ။ ဒီတစ္ေခါက္ကိစၥမွာလည္း သမၼတရဲ႕သက္ေတာ္ေစာင့္တစ္ေယာက္ကို ငါသတ္မိတယ္၊ အရမ္းအရည္အခ်င္းရွိတဲ့လူတစ္ေယာက္။ ငါႏွေျမာမိပါရဲ႕။ သူ႔အေလာင္းနားထို္င္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြက်ေနတဲ့ေကာင္ေလးကို ငါမျမင္ရခင္အထိ ငါဟာ အေဖ့လက္ထဲက စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္ပဲ။
တစ္သက္လံုးစကားနားေထာင္လာတဲ့ငါ့ကို အေဖ ဒီတစ္ခါလိုက္ေလ်ာခဲ့ရတယ္။
Mr. Cruz ရဲ႕သားေလး (၂၀၂၀) ခုႏွစ္ေတြဆီအလည္သြားရင္ ငါလိုက္တားၿပီး သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ေပါ့။ သူ႔အေဖရဲ႕အသက္ကို ဖ်က္ဆီးမိခဲ့တဲ့ငါက ငါ့ႏွလံုးသားကိုငါကယ္တင္ဖို႔အတြက္ Cyrus Cruz ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္လိုက္ခဲ့တာ။ အဲဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ ငါ့အေဖက တျခားတစ္ေယာက္လႊတ္ၿပီး သတ္ပစ္လိမ့္မယ္။
Chaos တဲ့ေလ။
မင္းမ်က္ရည္ေတြကပဲ ငါ့ကမာၻကိုေရလႊမ္းေစခဲ့တာပါ။ မင္းငိုသံေတြကပဲ ငါ့ကမာၻကို တုန္လႈပ္ေစခဲ့တာ။ Atreus ကိုငါေျပာဖူးတဲ့ Butterfly Effect ဟာ မင္းနဲ႔မွအသက္ဝင္တာပါ Cyrus Cruz.
¤¤¤¤¤
AD 2132
ငါ ဘယ္လိုျပန္ေရာက္ေနတာလဲ? Zion ျပန္ပို႔လိုက္တာလား? သူ႔ကိုေက်ာခိုင္းလိုက္ေတာ့ ေနာက္ကေန႐ိုက္ခ်လိုက္တာ Zion ပဲ။
"သတိရၿပီလား? မင္းကို စခန္းေရွ႕မွာလဲေနတာေတြ႕တာ။ ခါးမွာ ဓားဒဏ္ရာက ဘာျဖစ္တာလဲ?"
"အဲဒါက သက္သာေနပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္သြားပါရေစ Chief"
"မျဖစ္ဘူးေလ"
"သြားမွျဖစ္မယ္၊ ေဒါက္တာ့ကို ေျပာလို႔ရေတာ့မွာ။ အခု ဘယ္ကေနျပန္ေရာက္လာတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ရွင္းျပပါ့မယ္"
"ငါသိၿပီးၿပီ၊ Zero ဘက္ကေျပာျပတယ္။ ေနာက္တစ္ခါဆိုရင္ သူ႔ဘက္က သူ႔တာဝန္သူလုပ္ရမယ္တဲ့"
"ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္တာဝန္ရွိတယ္ေလ"
¤¤¤¤¤
AD 2022
"မင္းျပန္လာတာကို ငါက မသိေတာ့ဘူးတဲ့လား? မင္းကိုပဲထပ္လႊတ္ေသးတယ္ေနာ္"
"Sunshine! ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခုလိုပဲ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေနေတာ့မွာလား?"
"Butterfly ... အ!"
Zion က ႐ုတ္တရက္ႀကီးေခၚလိုက္ၿပီး ဆြဲဖက္ကာလွည့္ပစ္လိုက္တာမို႔ Cyrus အံဩသြားခ်ိန္ Zion ညည္းသံတိုးတိုးနဲ႔အတူ ခႏၶာကိုယ္က Cyrus ေပၚၿပိဳက်လာတယ္။
ဒါ Sniper လက္ခ်က္။ Sunshine က ကယ္လိုက္တာဆို ဘာလို႔ငါ့ကိုလာမထိေသးတာလဲ?
"Sunshine, သတိထားပါဦး"
"ေရွ႕ဆက္ၿပီး သတိႀကီးႀကီးထားပါ၊ ကိုယ့္ရဲ႕လိပ္ျပာေလး"
¤
"ေဒါက္တာ"
"မင္းေရာက္လာၿပီလား? ထိုင္ပါဦး။ ကိုယ္ မင္းေပးခဲ့တဲ့စာရြက္ေလးကို သိမ္းထားၿပီး ထုတ္မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ကိုယ္နာမည္ေပးခဲ့သမၽွေတြရယ္၊ အခုေနာက္ပိုင္းမွ ကိုယ့္ဆီေရာက္လာတဲ့ စာနံပါတ္တခ်ိဳ႕ရယ္၊ တျခား Code ေတြရယ္က အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရးေတာင္မေရးရေသးတာေတြေလ။ ဒါေတြကို မင္းကႀကိဳသိေနေတာ့ ကိုယ္ မင္းစကားကို ယံုရေတာ့မယ္ထင္တယ္"
"ကၽြန္ေတာ္မညာပါဘူး"
"ဒါဆို Zion က ကိုယ့္ကိုညာတာလား?"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေဒါက္တာ"
"မင္းကသူ႔ကိုႀကိဳက္ေနတာကို သူကျငင္းလိုက္လို႔ ကိုယ့္ဆီတမင္ခ်ဥ္းကပ္တာတဲ့"
"ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ဆီကေနတစ္ဆင့္ ေဒါက္တာ့ဆီေရာက္လာတယ္ဆိုတာကေလ သူတို႔ Restaurant က အစားအေသာက္ပို႔တာမို႔ အခြင့္အေရးရမလားလို႔ အလုပ္ဝင္လုပ္ရင္း သူနဲ႔သိတာပါ။ သူနဲ႔ေဒါက္တာရဲ႕ ပတ္သက္မႈကို ကၽြန္ေတာ္တကယ္မသိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ေၾကာင္းကို ညာေျပာခဲ့တာ သူသိသြားေတာ့ သူ႔ကိုႀကိဳက္ေနလို႔ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့တာပါလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေဒါက္တာ့နားမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေတြ႕ေတာ့ သူအထင္လြဲသြားတာ။ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝအေၾကာင္းက အမွန္အတိုင္းေျပာျပလို႔မွမရတာ ေဒါက္တာရယ္။ သူ ေဒါက္တာ့ကို မညာခဲ့ပါဘူး။ သူမသိခဲ့တာပါ"
"ခ်ာတိတ္၊ မင္းေျပာတာအမွန္ဆိုရင္ ကိုယ္က ေဆးမွတ္တမ္းေတြရဲ႕ တခ်ိဳ႕အပိုင္းေတြကို ခ်န္ထားခဲ့႐ံုပဲလား?"
Cyrus က သူမွတ္သားခဲ့သမၽွေတြ ရွင္းျပခဲ့တဲ့အခါမွာေတာ့ Atreus တအံ့တဩျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဒီေကာင္ေလးက ဒီလိုေတြအထိတတ္ကၽြမ္းေနတာ မယံုႏိုင္စရာ။
"မင္းက ဒီပညာေတြလည္း တတ္တာလား?"
"မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ေဒါက္တာ့မွတ္တမ္းေတြကို အလြတ္နီးပါးမွတ္ခဲ့လို႔ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေျပာႏိုင္တာပါ။ ေဆးပညာနဲ႔ပတ္သက္ရင္ တိုက္ပြဲမွာအေရးေပၚအေနနဲ႔ ဘာေတြလုပ္ေပးရမယ္ဆိုတာပဲ ကၽြန္ေတာ္သိတာပါ။ အဲဒါေတြေတာင္ ဘယ္လိုမွစက္ပစၥည္းမရႏိုင္မွ ထုတ္သံုးႏိုင္ေအာင္ သင္ထားခဲ့ၾကတာပါ။ ထုတ္သံုးတဲ့ဆီမေရာက္ေလာက္ေအာင္ စက္ပစၥည္းကိရိယာေတြက တြင္က်ယ္ေနတဲ့ေခတ္မွာ အဲဒီအေျခခံေတြကလည္း မသံုးျဖစ္သေလာက္ပါပဲဗ်ာ"
ဒီေဆးဝါးနည္းပညာေတြကို သိေနတာေတာ့ ေဒါက္တာမအံ့ဩပါနဲ႔၊ အဲဒါက ေဒါက္တာ့အေတြးနဲ႔ ေဒါက္တာခ်ျပခဲ့တဲ့ပညာရပ္ေတြပါ။ အခုအတိုင္းဆိုရင္ ေဒါက္တာေနာက္ႏွစ္မွာပဲ ေဆးကိုထုတ္ႏိုင္မွာပါ။ သမိုင္းေၾကာင္းမွာေတာ့ ေဆးထြက္လာတဲ့အခ်ိန္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ေစာ႐ံုနဲ႔ ဘာမွျဖစ္မသြားႏိုင္ပါဘူး။ ဒီအပိုင္းကို ေဒါက္တာဖ်က္ထားေပးရမွာပါ"
"အဲဒီအပိုင္းဖ်က္လိုက္ရင္ ကိုယ့္ Research က ဘာသံုးေတာ့မလဲ?"
"လူေတြကို ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ေစာကယ္ႏိုင္လို႔ အသက္ေတြအမ်ားႀကီးရွင္သန္ႏိုင္မွာနဲ႔ လဲေပးလို႔မရဘူးလား ေဒါက္တာ"
"ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းလြန္းတယ္"
"ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ Materpiece ကို ခ်ျပခြင့္မရတာ ေဒါက္တာ့အတြက္ မလြယ္ဘူးေလ။ (၂၀၂၅) မွာ ကၽြန္ေတာ္ေဒါက္တာ့ကို ဘယ္လိုမွနားမခ်ႏိုင္ခဲ့ဘူး"
"ေအာင္ျမင္လာခဲ့ရင္ လူေတြက အဲဒီထဲနစ္သြားၾကတာေပါ့။ ကိုယ္လက္ခံပါတယ္၊ တကယ္အေရးႀကီးတဲ့ တခ်ိဳ႕အပိုင္းေတြမပါရင္ ေဆးထုတ္လုပ္ေရးမွာ သူတို႔ေတြးတဲ့ဘက္အထိ မေရာက္ႏိုင္ပါဘူး"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္အလ်င္လိုေနလို႔ ခြင့္ျပဳပါဦး"
"အခ်ိန္မရဘူးလား? မင္း ေနာက္ဆံုးတစ္ႀကိမ္ထပ္လာရင္ ကိုယ္တို႔အတူ သြားေသာက္ရေအာင္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ"
စိတ္မေကာင္းပါဘူး ေဒါက္တာ။ ေနာက္ေန႔မွာ Solar System Guest House ပိုင္ရွင္ Zion Aelius ရဲ႕နာေရးသတင္းၾကားရရင္ အရမ္းႀကီးေတာ့ စိတ္မထိခိုက္လိုက္ပါနဲ႔။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ခြင့္လႊတ္ပါ။
¤
¤
¤
AD 2***
"Sunshine, ခင္ဗ်ားဘယ္မွာလဲ? Sunshine, လာဦးဗ်၊ ကၽြန္ေတာ့္ကိုကူသယ္ေပးဦး"
"အဲ ... ဘယ္လိုေတြျဖစ္လာတာလဲကြာ။ ကိုယ့္လိပ္ျပာေလးေတာ့ တစ္စစီျဖစ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ"
"ပစၥည္းေတြကူသယ္ရင္ရၿပီ။ အဲဒီလိပ္ျပာဆိုတာႀကီး မေခၚစမ္းနဲ႔ဗ်ာ"
"ဟား ဟား၊ ဟုတ္ပါၿပီ ေနမင္းေလးေရ"
Dr. Atreus ေရ၊ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ငါးႀကိမ္ေျမာက္နဲ႔၊ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ခရီးသြားျခင္းက ခင္ဗ်ားရဲ႕ Smiley အတြက္သံုးလိုက္တယ္ဆိုရင္ ေက်နပ္မွာပါေနာ္။
¤¤¤¤¤
AD 2022
"Sunshine, ခင္ဗ်ားသတိထားဦးေလ"
"Cyrus"
ေခၚသံေၾကာင့္ ေနာက္ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့ Cyrus ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာေတာ့ ေသြးေတြရႊဲနစ္ေနတဲ့ Zion တစ္ျဖစ္လည္း Cap. Zero က အသက္ေငြ႕ေငြ႕ကို ႐ွဴသြင္းလို႔။
"Sergeant Phillips, ခင္ဗ်ားလိုက္လာတာလား?"
"General က မင္းကိုသတ္ဖို႔ လူေတြထပ္လႊတ္လိုက္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ေစာေစာစီးစီးျဖဳတ္လိုက္ေပမဲ့ Shooter တစ္ေယာက္လြတ္သြားလို႔ ငါလိုက္လာတာ။ အခုေတာ့ က်သြားပါၿပီ။ မင္း Dr. Atreus ဆီသြားလိုက္ပါ"
ဒါဆို General လႊတ္လိုက္တဲ့ Sniper သမားရဲ႕က်ည္ကို Zion က Cyrus အစားဝင္ခံေပးခဲ့တာေပါ့။
Phillips ျပန္လွည့္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ Zion ကိုၾကည့္မိတယ္။
"Sunshine, ဘာလို႔လဲ၊ ဘာလို႔ အခုလိုလုပ္ရတာလဲ?"
"ခ်စ္ ... လို႔"
"အား ဟား ... ခင္ဗ်ားရာ၊ မတန္လိုက္တာ"
"Take care ... yourse ..."
"Sunshine, Sunshine! Stay with me. Please, stay with me."
Cyrus ဘယ္လိုေခၚေခၚ Zion ကေတာ့ အလႈပ္အရွားကင္းမဲ့ကာ ၿငိမ္သက္လို႔။ Zion ကိုေပြ႕ထားရင္း ငိုေနခဲ့တဲ့ Cyrus က ခဏအၾကာမွာ မ်က္ရည္ေတြသုတ္လိုက္ၿပီး Zion ခႏၶာကိုယ္ကို ေပြ႕ယူသြားပါတယ္။
¤
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္အလ်င္လိုေနလို႔ ခြင့္ျပဳပါဦး"
"အခ်ိန္မရဘူးလား? မင္း ေနာက္ဆံုးတစ္ႀကိမ္ထပ္လာရင္ ကိုယ္တို႔အတူ သြားေသာက္ရေအာင္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ"
Dr. Atreus နဲ႔ သေဘာတူညီမႈရၿပီးေနာက္ Cyrus ျပန္ထြက္ခဲ့တယ္။
"ကၽြန္ေတာ့္ကိုခဏေစာင့္ပါ Sunshine"
¤¤¤¤¤
AD 2132
"Congratulations, Cyrus!"
"Chief, ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ Sergeant Phillips (၂၀၂၂) ကို ျပန္မေရာက္သြားခင္ ေရွ႕တစ္နာရီေလာက္ဆီ ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပန္ပို႔ေပးပါ"
"ဒီကိစၥက မျဖစ္ႏိုင္တာပဲ"
"ကၽြန္ေတာ္ ဒီတစ္ခုပဲေတာင္းဆိုတာပါ"
"မင္းကြာ ..."
"ကၽြန္ေတာ္တာဝန္ယူတယ္။ Zero ေရာ Zion ေရာ ျပန္ေပၚမလာေစရပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထပ္ယံုေပးပါေနာ္"
"မင္းကေရာ?"
"ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီတာဝန္ၿပီးရင္ နားခ်င္နားပါဆို?"
"အင္း၊ ငါ ဘာေျပာရမလဲ ေကာင္ေလး။ ေကာင္းပါၿပီ၊ May God bless you."
¤¤¤¤¤
AD 2022
Cyrus တို႔ေရာက္လာမယ့္ေနရာဆီ Zion ဦးတည္လိုက္ပါတယ္။ လမ္းမႀကီးေပၚကေန လမ္းၾကားထဲမေရာက္ခင္ေလးမွာ လူႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔တိုက္မိၿပီး
"အ!"
"ဟာ၊ Sorry ေကာင္ေလး။ အရမ္းပူသြားလား? ေကာ္ဖီေတြက အရမ္းပူေနတာ"
"ရပါတယ္ဗ်ာ၊ နည္းနည္းပါ"
"အက်ႌက အရမ္းစိုသြားၿပီ။ ရာသီဥတုကေအးေနတာ အေပၚတစ္ထပ္မပါဘဲလည္း အဆင္မေျပဘူးေလ။ ဒီလိုလုပ္ ဒါေလးဝတ္သြားပါလား?"
"ေနပါေစ၊ ကၽြန္ေတာ္သြားစရာေလးရွိလို႔ ခြင့္ျပဳပါဦး"
"လဲဝတ္လိုက္ပါ၊ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္လုပ္ေပးတယ္လို႔ သေဘာထားေပါ့"
"အာ ... ဟုတ္ကဲ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္လဲဝတ္လိုက္ပါ့မယ္"
Zion က လူႀကီးေပးတဲ့အေပၚဝတ္ကို အလ်င္အျမန္လဲဝတ္လိုက္ၿပီးခ်ိန္
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေကာင္ေလး။ သြားစရာရွိတာသြားေတာ့ေလ၊ ေနာက္က်ေနမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ခြင့္ျပဳပါဦး"
ေျပးထြက္သြားတဲ့ Zion ကိုၾကည့္ၿပီး လူႀကီးကျပံဳးလိုက္ကာ
"ခဏေနမွေရာက္လာမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေအးေအးေဆးေဆးသြားေတြ႕ၿပီး ကယ္ေပးလိုက္ပါ Sunshine"
¤
Zion တစ္ေယာက္ Cyrus ကိုၾကာၾကာမေစာင့္လိုက္ရဘဲ Cyrus ေရာက္လာတာေၾကာင့္
"မင္းျပန္လာတာကို ငါက မသိေတာ့ဘူးတဲ့လား? မင္းကိုပဲထပ္လႊတ္ေသးတယ္ေနာ္"
"Sunshine! ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခုလိုပဲ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေနေတာ့မွာလား?"
ေျပာေနရင္း Cyrus ေနာက္ေက်ာဘက္သစ္ပင္တန္းဆီက အလင္းေရာင္စူးစူးေလးတစ္ခုကို Zion သတိထားမိလိုက္ေတာ့ ဦးေႏွာက္က အလ်င္အျမန္ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာလိုက္ႏိုင္ခ်ိန္မွာ Cyrus ကိုဆြဲဖက္ၿပီး ေနရာခ်င္းလဲလိုက္မိတယ္။ ေက်ာမွာေအာင့္ခနဲျဖစ္သြားတာနဲ႔အတူ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဘက္က မီးပြင့္ေလးကိုေတြ႕လိုက္ရေတာ့ Cyrus အတြက္ စိတ္ခ်သြားပါၿပီ။ Sniper သမားႏွစ္ေယာက္မွာ အရင္ဆံုးက်ည္ထြက္တဲ့လူက အ႐ႈံးပဲ။ တည္ေနရာျပမိၿပီေလ။
Cyrus ရင္ခြင္ထဲၿပိဳလဲက်လာတဲ့ Zion ကို ေပြ႕ထားရင္း
"Sunshine, သတိထားဦးေလ"
"Cyrus"
ေခၚသံေၾကာင့္ Cyrus ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ဘက္ကလူ Sergeant Phillips. သူ႔ကိုရွင္းျပၿပီးလို႔ Phillips ထြက္သြားခ်ိန္မွာ Cyrus သတိထားမိတာက သူေရာ၊ Zion ေရာ ေသြးေပမေနပါ။ ေသခ်ာေပြ႕ဖက္ရင္း စစ္ေဆးမယ္အလုပ္မွာ
"Cyrus, ေတာ္ေသးတာေပါ့ မင္းဘာမွမျဖစ္လို႔"
ေက်ာကိုဖိရင္း အားယူထထိုင္တဲ့ Zion ကို Cyrus ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ၾကည့္ေနမိတယ္။ Zion ကေတာ့ သူ႔အေပၚဝတ္အက်ႌတစ္ထပ္ကို ခၽြတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနပါတယ္။
"ခင္ဗ်ား ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္"
"ဒီအက်ႌက ထူးဆန္းေနတာ။ အာ ... Bulletproof ပဲ"
"ခင္ဗ်ား ဝတ္လာတာေလ"
"မဟုတ္ဘူး၊ လမ္းမွာ လူႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔တိုက္မိၿပီး ကိုယ့္အက်ႌမွာ ေကာ္ဖီေတြစိုကုန္လို႔ သူက ဒီအက်ႌကို အတင္းလဲဝတ္ခိုင္းခဲ့တာ"
"ဒါဆို ဘယ္သူမ်ားလဲ? ဒါက 2120 Product မဟုတ္လား? ခ်ည္သားက်ည္ကာ"
"ကိုယ္ သူ႔ကိုမျမင္ဖူးဘူး။ ကိုယ့္လူေတြထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္"
"ဘာပဲေျပာေျပာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားက ဘာလို႔ ကၽြန္ေတာ့္အစား က်ည္ဆန္အထိခံတာလဲ?"
"ခ်စ္လို႔။ Mr. Cruz ရဲ႕ဈာပနမွာ မင္းငိုေနတဲ့႐ႈိက္သံနဲ႔တင္ ကိုယ့္ကမာၻက ငလ်င္ေတြလႈပ္ေနၿပီ။ မင္းက ကိုယ့္ရဲ႕လိပ္ျပာေလး"
"ကၽြန္ေတာ္က ... ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္အေဖကိုသတ္ခဲ့တဲ့လူသတ္သမားကို ဘာလို႔ခ်စ္ရမွာလဲ?"
"ကိုယ့္လက္ေအာက္က Lieutenant တစ္ေယာက္က ပစ္လိုက္တာပါ။ ပစ္မိန္႔ကေတာ့ ကိုယ္ေပးခဲ့တာေပါ့။ သမၼတရဲ႕လူေတြက လႈပ္ရွားလာခဲ့ရင္ ပစ္ဖို႔ကို ကိုယ္အမိန္႔ေပးမိတယ္။ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ ကိုယ္စိတ္ရင္းနဲ႔ေတာင္းပန္တာကိုေတာ့ ယံုၾကည္ေပးပါ"
"အေဖ့အေလာင္းပံုစံက ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိထဲက မထြက္ေသးဘူး"
"ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ကိုယ္ေစာင့္ပါ့မယ္"
"ထားပါ၊ အခု ခင္ဗ်ားဘာဆက္လုပ္မွာလဲ?"
"2132 မွာေတာ့ Captain Zero က်သြားၿပီလို႔ သူတို႔သတင္းျပန္ပို႔ၾကမယ္ထင္တယ္။ 2022 မွာ Zion Aelius ေသဆံုးေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ႏိုင္ရင္ ကိုယ္က ဘယ္ကာလနဲ႔မွမသက္ဆိုင္ေတာ့တဲ့ Sunshine ဆိုတဲ့လူသားတစ္ေယာက္ေပါ့"
"ခင္ဗ်ားဉာဏ္မ်ားလိုက္တာ"
¤
"ကၽြန္ေတာ့္တာဝန္ၿပီးသြားၿပီမို႔ ျပန္ရမယ္၊ ခင္ဗ်ားဆႏၵရွိရင္ တိတ္တဆိတ္ျပန္လိုက္ႏိုင္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္စီစဥ္ေပးမယ္"
"တကယ္လား? ကိုယ့္ကို တကယ္ျပန္ေခၚသြားမွာလား?"
"ဆႏၵရွိရင္ေပါ့။ Dr. Atreus က ခင္ဗ်ားဈာပနမွာ အရမ္းကိုစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနခဲ့တာ"
"ကိုယ္သာဆႏၵမရွိရင္ Zion Aelius က ေသစရာမလိုဘူးေလ"
"ခင္ဗ်ားရဲ႕ Chaos ကို ပစ္ထားခဲ့ေတာ့မလို႔လား?"
"တကယ္ေတာ့ေလ၊ Chaos Theory က သူ႔အတြက္မဟုတ္ခဲ့ဘူး"
"ဟာဟ၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕လိပ္ျပာေလးဆိုတာနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ကေႂကြရမွာလား? တစ္ေယာက္က Chaos Theory ျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ Theory ထဲက Butterfly Effect ဆိုတာေတာ့ ခင္ဗ်ားလြန္တာေပါ့ဗ်ာ"
"Butterfly Effect က မင္းနဲ႔မွအသက္ဝင္တာပါ။ ကိုယ့္အေတြးထဲ အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ မင္းနဲ႔မွပဲ အဓိပၸါယ္ျပည့္စံုတာမို႔ ေဒါက္တာ့ကိုကပ္ခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ အပီျပင္ဆံုးျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ မင္းကိုေတြးေနဖို႔လိုအပ္တယ္ေလ"
"မတရားလိုက္တာဗ်ာ။ သူကေတာ့ ခင္ဗ်ားကို တြယ္တာရွာပံုပဲေလ"
"တစ္ပတ္ပဲတြဲၿပီး ပစ္ထားခဲ့တာတစ္လၾကာတယ္။ သုေတသနနဲ႔တစ္ကမာၻျဖစ္ေနတဲ့ Dr. Atreus က ကိုယ့္ကိုခင္တြယ္႐ံုသက္သက္ပါ။ သူနဲ႔တြဲခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေလးရယ္၊ အခုျပန္ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ေတြရယ္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြလိုပါပဲ"
"ဆိုေတာ့ကာ ... ခင္ဗ်ားျပန္လိုက္မယ္ေပါ့?"
"Absolutely"
¤¤¤¤¤
AD 2132
"General ကို ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္ရန္ၾကံစည္မႈနဲ႔ ဖမ္းလိုက္ၿပီတဲ့။ သူတို႔ ေဆးေတြစမ္းသပ္တာလည္း မေအာင္ျမင္လိုက္ဘူး။ ခင္ဗ်ားအေဖအတြက္ ..."
"သူ႔ေလာဘေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့အျပစ္အတြက္ အျပစ္ေက်ေအာင္ ေပးဆပ္ရမွာပဲ။ စိတ္မေကာင္းေပမဲ့ ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ?"
ဝဲတက္လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို မ်က္ေတာင္ေတြခတ္ရင္း ဖယ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့ သူရဲ႕ Sunshine ကို Cyrus ေပြ႕ဖက္လိုက္မိတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္ရန္ၾကံစည္မႈနဲ႔က ေသဒဏ္နဲ႔ ေထာင္ဒဏ္တစ္သက္တစ္ကၽြန္းသာရွိတာမို႔ ေသစာရင္းဝင္ၿပီးသား သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အေဖျဖစ္သူကို ႏႈတ္မဆက္ႏိုင္တာ ဘယ္ေလာက္ရင္နာလိုက္မလဲ။
"ကိုယ္ ကိုယ္လြတ္ရုန္းသလိုျဖစ္သြားလား? အေဖနဲ႔အတူ အျပစ္ဝန္ခံလိုက္သင့္တာ"
"႐ုပ္ေသး႐ုပ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ခင္ဗ်ားက ဘယ္အျပစ္ကိုဝန္ခံခ်င္တာလဲ? Zero က Zion Aelius အေနနဲ႔ ေသသြားၿပီဆိုတာက တရားဝင္ျဖစ္ေနၿပီပဲ"
"အဲဒီအတြက္လည္း မင္းကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကိုယ္ အေႂကြးေတြအမ်ားႀကီးတင္သြားၿပီ"
"ခင္ဗ်ားဘဝတစ္ခုလံုး ကၽြန္ေတာ့္ကိုအေႂကြးဆပ္ပါ။ အခု ကၽြန္ေတာ္က အလုပ္လက္မဲ့ တစ္ေကာင္ႂကြက္ျဖစ္သြားၿပီေလ"
"ဟား ... တကယ္ ... တကယ္ေျပာတာလား? တကယ္ပဲ ကိုယ့္ကို မင္းအနားမွာ ေပးေနမွာလား?"
"အေႂကြးဆပ္လို႔ မေက်မခ်င္းေပါ့"
"သံသရာအဆက္ဆက္ မေက်ပါရေစနဲ႔ဗ်ာ"
"အဟက္! ၾကည့္ရေသးတာေပါ့"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ေစာင့္ၾကည့္ပါခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးက ေဟာဒီကသခင္ေလးအနားကေန တစ္ဖဝါးမွမခြာဘဲ အလုပ္အေကၽြးျပဳပါရေစ။ I'm falling for you, my Butterfly."
¤
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ Sunshine ဆီ ခဏေလးျပန္သြားခဲ့တဲ့ခရီးမွာတင္ ႏွလံုးသားေလးလည္း ကစဥ့္ကလ်ားသီအိုရီထဲ က်ဆံုးခဲ့ရတယ္။
အခုေတာ့ သူ႔ရင္ခုန္သံတစ္ခ်က္တိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားလည္း ခုန္ေပါက္လႈပ္ခါေနပါၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္သည္ ေနေရာင္ေအာက္က လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ျဖစ္သည္။
••••••••••••• # The End # •••••••••••••
Коментарі