RANSOMED
Coming from a past of pains and a sullen life of disdain, she had endured much series of hurts hurled on her, at every turn The ache continued without a stop Thus causing her, to suffer many loss. In anger & pain, she drifted farther from grace Certain, her turmoil where orchestrated By the very one, who called to her each day Drowning in her own bitter blood she cried out desperately to the Lord. From her entanglement, of self-righteousness She surrendered to Him, in brokenness she took the leap, jumping off the cliff of bitterness and grievousness She spread her wings and caught the winds Of Mercy and Grace, in Christ's Faithfulness And Since that day, a new born she became Learning to live, full of happiness By each passing day, She is Always seen, Amidst the roses and sweet lilies; ever smiling, her look so serene, because in her, resides the Prince of Peace, who has made All things, totally New Transforming her world, into a garden of Peace and teaching her Always, to remain Ever still. In peace and quiet unto Victory. ©heavenly_broadcast Isaiah 41:10 PUNCHLINE- Leaving her past behind & embracing the Grace of Christ, She gradually realized amidst her hurts & pains, that her Life with Christ, was Simply a garden, laced with so much peace of mind.
2020-07-24 21:27:58
1
0
Схожі вірші
Всі
Тишина ночного неба
Полный город одиноких улиц И фонарики вокруг в глазах горят В темноте стен полыхает ветер молча , Сцены шелеста теней играя без конца ... Мнимость разных звёзд по небу Освещает путь ко царству сна Тем , кто в глубине ночи не встретил , Свой покой без тучь мыслей сполна ... Тишиной ночного насладиться неба , Рано или поздно станет легче слов ... Без ответов улетят запреты Давних чувств и всех тревог Звук сверчков дополнит кредом Пейзаж сердца споведь звёзд , Лишь о том , что дни болело От полных будней забот
46
44
3246
Тарантела (Вибір Редакції)
І ніжний спомин серця оживився В нестримнім танці тіла — тарантели, Коли тебе відносить в зовсім інші Світи буття — яскраві й небуденні. Коли душа вогнями іржавіє, Кричить до тебе екстраординарним Неспинним рухом палкої стихії! Чому стоїш? Хутчіш в танок за нами! Бо тут тебе почують навіть боги, Суворі стержні правди на планеті. Танцюй-співай у дивній насолоді, Бо то є радість в ритмі тарантели!... Твоє ж життя невічне, зголосися? В мовчанні втопиш душу і печалі? Чи може разом з нами наймиліше Відкинеш маску сорому й кайдани? *** Переклад в коментарях 🔽🔽🔽
43
33
9025