An emperor
Outside I'm a boy, But I'm an emperor. You are just my toy, And I am your terror. You will fear me, You will be afraid. I will drink my tea, And you will just say, You'll beg:"Please, don't kill me, I will be your serf. You can do what you want And even enserf." I will just stand up, And definitely say: "I have a big heart, I remember that day, When you was a young, A small stupid boy With beautiful eyes And the favourite toy. You was like an angel, You was just a child. But now you are devil And you have to die! Your mother will cry, Your children will sleep, Your father will die, And nobody will keep Your family, home, Your friends and your job. You was very tall But now you will rot. That's all, dear friend, You can leave me now. I know you can't stand Me like a fat "Frau". That's enough, oh, hangman, Take him and just kill, Like abhorrent man, And murder until He will breathe and live." . . . How do you think, the poem will sound better as a rap or as a sad song? I really need your opinion. Comment here ⬇️⬇️⬇️
2020-04-16 20:19:04
7
3
Коментарі
Упорядкувати
  • За популярністю
  • Спочатку нові
  • По порядку
Показати всі коментарі (3)
JENOVA JACKSON CHASE
Oh wow... Never thought of this way... Hangman... Real nice poem... Nicely executed...
Відповісти
2020-04-17 01:53:16
2
Poet of Dark Rose
@JENOVA JACKSON CHASE Thank you, I'm really flattered🙂
Відповісти
2020-04-17 14:41:33
2
JENOVA JACKSON CHASE
@Poet of Dark Rose umhmmm... Welcome... But ya I'm being honest here.
Відповісти
2020-04-17 17:47:16
2
Схожі вірші
Всі
"Я буду помнить"
Я буду помнить о тебе , Когда минутой будет гнусно И одиноко грянет в след Дождь смыв порою мои чувства Я буду помнить о тебе , Когда нагрянет новый вечер И ветер заберёт себе Мои увечены надежды . Я буду помнить, тот момент, Когда тебя со мной не стало Оставив только мокрый цент С того ,что в сердце потеряла Я буду помнить твой уход , Да может быть, тогда слезами Теперь совсем под тихий сон Обняв подушку крепко швами .
43
7
2208
Моє диво
А на дворі лив дощ мов із відра, Гуляючи по вулиці рідненькій. Побачила в болоті кошеня, На мене так дивилося сумненько. Чомусь у серці так затріпотіло, Подумала забрати в дім собі, Дістала з бруду, воно муркотіло, Співаючи дорогою пісні. Ось так у мене і з'явилось диво, Мій друг пухнастий, любе кошеня. Історія насправді ця правдива, А на дворі лив дощ, мов із відра... *** У співавторстві з прекрасною Вікторією Тодавчич https://www.surgebook.com/_victoria_todavchich_ За допомогою проекту https://www.surgebook.com/weird_owl/book/proekt-pishem-sovmestno
46
5
1993