Владислав Наумов
@VladislavNaumov
Вірші
Жыццё
Я жыву і жыць люблю І жыццё я так шаную, Бо яно ў мяне адно І жыць двойчы не змагу я . Як жыццё пражыць шчасліва і пакінуць у ім след. З цягам часу і з мяне, Можа,атрымаецца паэт . Будзе хутка і мой світанак, Прыйдзе мой шчаслівы ранак . Можа,пабудую я хаціну , Гэта зойме ў мяне не малую гадзіну. Ты запомні ,сябар мой, У цябе-адно жыццё
1
0
136
Каханне
Мне сніцца сон... Там, за морам, Там,за валам, Ты ,каханая, паўстала... Прыйшла ка мне праз марозны час. Трымцела твае цела, Крывінкай кожнаю жыло, Нібы ў сабе ўвабраць хацела Усё сваё святло. Яно звінела, і спявала, І цалавалася з вадой. Свет свой прыціхлы хвалявала Сваёй душою маладой
1
0
138
Коласавыя мясціны
Я слухаю, як цячэ магутны Нёман, Як журчыць яго празрыстая вада. Я слухаю, як ціха шэпча вецер, Чую, як шчабечуць птушкі, Зялёныя палеткі, шырокія палі, А ты на гэта паглядзі! Сваё натхненне шукаў я там, Цуд да мяне прыйшоў. Хадзіў па шырокіх лясах, Праз час я яго знайшоў Месца выдатнае на Коласа зямлі, Прыходзь сюды і сам паглядзі: Сустрэнуць цябе з соллю і хлебам, Толькі сюды зірні
1
0
136