Words Can Hurt!
What would you say if I told you, Skinny people get body shamed too? It happens and it hurts too, Some of my experiences, I will till you, Why are you so skinny?  That’s how I have always been It’s natural, You’re size zero  No, I’m not, That’s far too small, I’m about a size 10, Sometimes more sometimes less We’re not even in America, Zero is not a size here, You need meat on your bones, What does that even mean? Eat more food? Please, I probably eat more than you Do you eat enough? Yes, or I’d be losing weight Are you anorexic? No Bulimic? No, in fact I’m scared of being sick Why would I ever force my self to be? Not that I would anyway You’re too skinny, No I’m actually not, That’s just how I am, When people see me eat or I say I’m hungry, It’s a different story, You just ate how can you be hungry? The portion was too small Or obviously it didn’t fill me Didn’t you have your breakfast or dinner? Yes, but I’m hungry again Where do you put all the food? Where do you put yours? But you're so skinny, Words hurt, Don’t shame skinny people, Don’t shame anyone, For their body, Or who they are, Think before you speak, Some people are naturally skinny, Telling them to eat more,  Assuming they are anorexic or Bulimic, When they already eat lots, Will upset them, Even if you don’t realise it.
2018-12-18 13:08:22
11
1
Коментарі
Упорядкувати
  • За популярністю
  • Спочатку нові
  • По порядку
Показати всі коментарі (1)
Madison Tyler
You're right dear
Відповісти
2018-12-19 12:57:04
1
Схожі вірші
Всі
Дівчинко
Рятувати старі ідеали немає жодного сенсу, все сведемо до творчості або дикого сексу. Зруйнуємо рамки моральних цінностей, напишимо сотні віршів і загубимось серед вічностей. Наш голос лунатиме і поза нашим життям. Дівчинко, просто тримай мене за руку і віддайся цим почуттям.
103
16
4237
Все й одразу
Ти завжди хотів все й одразу. Жага зрушити гори з місця, не торкаючись навіть каменя. Писав про світло в своїй душі, але від тебе ні променя. Тобі моря по коліно, це звісно, але ти навіть не увійшов у воду. Ти з тих, хто забув про природу слова. Раніше вірші — це була мова любові, а ти радієш кожній римі, бо знаєш, що вони випадкові. Повторюєш, як мантру що прагнеш визнання та безперечної слави. Не занадто великі бажання, навіть без крихти таланту? Ти можеш римувати, але в тебе не має душі: Твої очі порожні, як і твої вірші.
84
2
3865