Janniel (The Keeper of the Universe)
Have I ever seen a universe with all its grace, And every creature therein abides? Verily! I have seen everything and what therein abides. Withal! The very world of our Enchanter I have seen! The world of His is beautiful as our dream, No, much beauteous and supreme. And it changes while we highly of it deem Creating new masterpiece, that our fancy has not yet seen. While I walk among all of this wonders Even the worst is not kept asunder. On reverse! It complements this wanders. Even the pessimal have charms that is worthy to be seen I prefer His world and in His I want to be. Rather than of best world of a human being. Where lawlesness will always reign And under the mask of law it will prevail. I watch how You incite new art to appear And then you leave, so your art grows itself And after death of one, the new apears . How I am proud to be the observer of Your art!
2018-07-26 20:23:03
4
0
Схожі вірші
Всі
Я тебе по-справжньому кохала...
Я тебе по-справжньому кохала... Так, неначе зовсім не жила. І тобі лиш серце відкривала, Я тебе кохала, як могла. Я тобі всю душу і все серце, Все віддам, ти тільки попроси. Я тебе кохатиму до смерті, Я з тобою навіки і завжди. Я тобі відкрию таємниці, Все, що маю — все віддам тобі. І поля, і чистії криниці, І прекрасний спів тих солов'їв. Я тебе по-справжньому кохала, Весь свій час, я віддала тобі. Я була наївною . Не знала, Що не брешуть тільки солов'ї.
42
15
1901
Намалюю
Намалюю тобі на обличчі Сонця промені, хмари і гай... Я не зраджую тій своїй звичці І ніколи не зраджу. Це край. Небо синє, бурхливе і темне, Наче очі твої, наче рай. Наче сховище, замок підземний. Наче темний і лячний той край. Намалюю тобі на обличчі, На сторінці клітинку. Портрет... Я не зраджую тій своїй звичці, Знов малюю лиш твій силует.
52
13
2484