Блог
Всі
Різне
Колькі не глядзі
Але не пабачыш. Тут няма шырокіх выганаў, дзе пахмурай мяжой, паўстаў дзідамі чорны лес. Тут цемень цябе не палохае. Кожны вечар выглядае інакш, неяк, надзывачайна ласкава. Неяк, робіцца ад яго сорамна, ды брыдка. Ен да ранку мільгаціць, лучынай ліхтароў, блукаючы па жоўтым лісці, апалым долу.
Брукаваны сцежкі, шматпавярховыя пачвары с цэглы ды бетону. Шыбы ў іх зіхацяць святлом. А ты блытаешь паміж ганкаў ля іх брам. Ды не разумеешь, чамуж так сьветла і цепла было там, дзе пад месяц , ты па полі крочыў сам.
Вірші
Всі
Метро
Плачет небо,
В центре снимка- кран
Страшно представить
Как тебе там
В лёгком пальто
Не промокнуть
На пути к метро
Перебегая по лужам
Понять
Что платье давно
Цепляясь к ногам
Успеть
Мешает шагам
К последнему поезду
И то
Что ещё далеко
А поезд под землей
Глубоко
Уедет без зазрения
На то
Что шагам мешает
Пальто
1
6
217
