ဆုံး
ရင်ခွင်နွေမှာအချစ်တို့ဟူသည် ပူပြင်းကာနေဆယ်စင်းနှယ် ။ မျက်ရည်မိုးမှာ အလွမ်းတို့သည်ကား ပင်လယ်ပြင်အလား စိုစွတ်လို့ရယ် ။ နှလုံးသားဆောင်းမှာ ရင်ခုန်သံတစ်ချို့ တိတ်ဆိတ်ကာအေးစက်စက် မခဲရုံတမယ် ။ အလွမ်းညတွေကို တစ်ဆစ်ချင်းလက်ချိုးလို့ရေ မိနစ်ပင်မခြားနံပါတ်စဥ်အား မေ့သွားခဲ့လေပြီ ။ အတွေးဆိုတဲ့ မဟူရာလမ်းအား သက်ပြင်းသံအကြိမ်ကြိမ်ဖြင့် လျှောက်လှမ်းလာရင်းပေါ့ ။ ရှေ့မှာအိုဟောင်းနေတဲ့ အတိတ်ဆိုတဲ့အိမ် " ပျောက်ဆုံးခြင်း " ဟူသည့်ကား ကိုယ့်ရဲ့ဘဝ နေပါအုန်းတစ်ခုကျန်သေးတယ် ။ အနာဂတ်ဆိုတဲ့ ဘူးဟောင်းလေးကို ဖွင့်ကြည့်မိတော့ ဟော . . . . . တွေ့ပါပြီ " မင်းဆိုတဲ့မျှော်လင့်ချက်လေး " ။ ။ 𖧷 𝑴𝑰𝑲𝑼 𖧷
2020-10-18 16:20:49
4
0
Схожі вірші
Всі
Why?
I was alone. I am alone. I will be alone. But why People always lie? I can't hear it Every time! And then They try to come Back. And i Don't understand it. Why?
61
4
8221
وردةٌ قبِيحة
و مَا الّذي يجعلُ مصطلحُ الوردة قبِيحة؟ -مَا الّذي تنتظرهُ من وردةٍ واجهت ريَاح عاتية ؛ وتُربة قَاحلة و بتلَاتٍ منهَا قَد ترَاخت أرضًا ، مَا الّذي ستصبحهُ برأيك؟
55
10
2483