Ah la vie, ah la mort...
Cet amour né du charme du regard D'une attirance me laissant hagard Dans une passion où l'on s'égare Tout a pris fin sans crier gare Sur ce morne quai de gare Tu m'as quitté sans égard Depuis ce temps, je vagabonde La détresse m'assaille par ondes Alors que tu étais mon monde Mon répit n'est que secondes Et je revois ta chevelure blonde Je m'enferme dans une ronde Parfois je crois entendre ton pas Créé par mon illusion en appât Mais évidemment, tu n'y es pas Pour te trouver, aucun compas Et sans faire de mea culpa, Je m'enfonce dans le trépas.
2021-01-09 19:47:40
4
0
Схожі вірші
Всі
Why?
I was alone. I am alone. I will be alone. But why People always lie? I can't hear it Every time! And then They try to come Back. And i Don't understand it. Why?
61
4
8034
Хрест - навхрест
Хрест – навхрест в’яжу пейзаж, від учора і до завтра. Кожен жест моїх вдихань має кривду, має правду. Хрест – навхрест мої думки полотно це поглинає. Еверест мого життя чи екватор? Я не знаю. Хрест – навхрест чи треба так? Сподіваюсь, сподіваюсь.. Кожен текст своєї долі витримати намагаюсь. Хрест – навхрест добро та зло. Поруч, разом, нерозривні. Без божеств та без чортів.. Бо живуть усі на рівні. Хрест – навхрест таке життя. І нічого з цим не зробиш. Кожен жест має свій шлях, злий та добрий, ти як хочеш?
51
9
1922