1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
6

ေ႐ွာင္က်ိတစ္ေယာက္ မ်က္လုံးေလးေတြ ပုတ္ခက္ပုတ္ခက္ႏွင့္ ႏိုးလာကာ ေဝ့ဝဲၾကည့္လိုက္ေတာ့
ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေသာ ကုတင္ႀကီးေပၚတြင္သူအိပ္ေနရျခင္းပင္
ကုတင္ေပၚ႐ွိေမြ႔ယာသားမွာ ခရမ္းရင့္ေရာင္ျဖစ္ၿပီး
ကုတင္ေဘးပတ္ပတ္လည္တြင္ အျဖဴေရာင္ဇာပါးမ်ားႏွင့္ကာရံထားေသးသည္
ရင္ကိုလိူက္ဖိုေစေသာ ေမြးရနံ့မ်ားႏွင့္ ျပင္ဆင္မူတို႔ကခမ္းနားလွစြာ အေရာင္အေသြးျခယ္မူန္းထားသည္က စိတ္ကိုၾကည္လင္ေစသည္

ခနၶာကိုယ္မွာကိုင္႐ိုက္ထားသည့္ႏွယ့္ ႏုႏူ္းခ်ိေနသည္
အားဟူသည္ကတစ္စက္မွမ႐ွိေတာ့သည့္အလားပင္
မ႐ွိမဲ့႐ွိမဲ့အားမ်ားစုစည္းကာ ထထိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ့္
ျပန္ျပန္ျပဳတ္က်သြားသည္ အႀကိမ္းေပါင္းမနည္းႀကိဳးစားၿပီးေနာက္မွ ထိုင္လို႔ရသြားေလသည္ သို႔ေသာ္လည္း ယိုင္ေနေသာေၾကာင္
လက္ကိုေထာက္ကာအားျပဳထားရေသးသည္

စြက်ိုုဳးနည္း ဆိုးလိုက္တဲ့ဘဝ

ကိုယ့္အျဖစ္ကိုယ္ ထိုကဲ့သို္႔ေတြးရင္း
ပတ္ဝန္းက်င္အားေလ့လာလိုက္သည္
အျဖဴေရာင္ဇာပါးေနာက္မွ အတိုင္းသားျမင္ေနရသည့္
တူညီဝတ္စုံမ်ားဝတ္ဆင္ထားသည့္ မိနမငယ္ေလးမ်ား
သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္သူလုပ္ မုန္႔ပြဲပင္သူကျပင္ ပန္းအိုးထိုးသူကထိုးႏွင့္ ထိုထိုကိစၥမ်ားအား အသီသီးလုပ္ေဆာင္ေနျကသည္

ေ႐ွာင္က်ိစိတ္ထဲတြင္ေတာ့
နန္းေတာ္နဲ႔တူတယ္
$တဏုာ႐ူးေတာ့လား ငါသတိေမ့ေနတုန္းထပ္ကိုက္ထားတာလား

ခနၶာကိုယ္ေပၚမွ လက္လက္စက္စက္ ကိုက္ရာအသစ္မ်ားကိုၾကည့္ရင္း ေ႐ွာင္က်ိတစ္ေယာက္ေဒါပြေနေလသည္

သတိေမ့ေနတာေတာင္အလြတ္မေပးဘူး
ဘယ္လိုေတာင္ဘူးက်တာလဲ

ထိုစဥ္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ အနားေယာက္ကာ

"သခင္ေလး ႏိုးလာပါၿပီလား ဘာမ်ားအလို႐ွိပါသလဲ"

ဇာပါး၏တစ္ဖက္မွ ထိုေကာင္မေလးမွာ အပ်ိဳေတာ္တစ္ပါးျဖစ္မည္မွာ မလြဲပင္
႐ုပ္ရည္မွာလဲေခ်ာေမာကာ ၾကည္လင္႐ွင္းသန္႔ေနသည္
သို႔ေသာ္လည္း ေ႐ွာင္က်ိခ်က္ျခင္းပင္ မ်က္ႏွာလြဲကာ
ေလသံမာမာႏွင့္ပင္

" မလိုဘူး ေဝးေဝးမွာသြားေန"

ထိုအပ်ိဳေတာ္ေလးမွာ သူမေျပာသည့္ထဲ အမွားပါသြားသည္လားေတြးရင္းႏွငိ့ပင္
ေခါင္းငုံ႔လ်က္ ေနာက္သို႔ဆုတ္ခြာသြားေလသည္

ထိုေတာ့မွ ေ႐ွာင္က်ိတစ္ေယာက္သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္
ဒီအခန္းကိုသူသိတာေပါ့ ပထမဆုံးစၾကမ္းတဲ့အခန္းေလ
ေသြးထြက္သံယိုေတြပါ ပါတဲ့အခန္း

ဟိုအူေၾကာင္ေၾကာင္ ေ႐ွာင္က်ိကေရဆာလို႔ အပ်ိဳေတာ္စီကေရေတာင္းေသာက္ေပလိမ့္မည္
ေရခြက္ျပန္လွမ္းအေပး ပိုင္းေလာ့က်င္းေရာက္လာလိမ့္မည္
ပိုင္းေလာ့က်င္း ဆိုသည္မွာ သူႏွစ္သက္သည္ဆိုသည့္အရာအား
မည္သူမွထိတာမႀကိဳက္သည့္ လူစားမ်ိဳးပင္
ထို႔ေၾကာင့္ အမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထေပလိမ့္မည္
အပ်ိဳေတာ္က လက္ေခ်ာင္းမ်ားအျဖတ္ခံရၿပီး
ေ႐ွာင္က်ိကေတာ့ အေသfuckခံရလိမ့္မည္

"အ႐ွင္"

႐ုတ္တရက္ အပ်ိဳေတာ္ေလးမ်ားထံမွ ၿပိဳင္တူထြက္ေပၚလာသည့္အသံေၾကာင့္ ေ႐ွာင္က်ိအေတြးတို္႔
လြင့္ျပယ္သြားရသည္
ဦးေခါင္းမွသခါးက်ိဳးမတတ္ ကိုယ္ကိုင္းကာ အ႐ိုေသေပးေနေသာ ထိုအပ်ိဳေတာ္မ်ားအားၾကည့္ကာ
ေ႐ွာင္က်ိခားပင္နာခ်င္လာသည္
ဘုရင့္၏ အမိတ့္မရပဲ မလူပ္ရဲလို႔ထင္ ထိုအ႐ိုေသေပးလ်က္
တုတ္တုတ္မွမလူပ္ေခ်
ဘယ္ေလာက္ေတာက္ ခါးေတြနာေန႐ွာမလဲ
မစာနာတာ ေဒါင္းစားက

ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ အၾကည့္တို႔ လြဲလိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ
အခန္းဝမွရပ္ေနသည့္ ထိုေမတၱာတုံးေကာင္ႀကီးအားေတြ႔ရေလသည္
အခန္းဝ၌ရပ္ေနေပမည့္ အၾကည့္တို႔က ဇာအျဖဴေရာင္အား
ထိုးေဖာက္ကာ မ်က္ေတာက္မခပ္တမ္းၾကည့္ေနေလသည္
$အထန္ေကာင

"ထြက္သြားၾက"

ေအးစက္စက္ထိုအသံထြက္ေပၚလာၿပီးခဏအၾကာတြင္
ထိုအခန္းထဲ၌ ေ႐ွာင္က်ိႏွင့္ ပိုင္းေလာ့က်င္း သာ႐ွိေနေတာ့ေလသည္

ကုတင္စီသို႔ဦးတည္ကာ လာေနေသာ ပိုင္းေလာ့က်င္း အား
စိတ္ပ်က္စြာပင္ ၾကည့္ကာ မ်က္ႏွာလြဲထားလိုက္သည္

ပိုင္းေလာ့က်င္း
ႏိုးေနေလာက္ၿပီမို႔ ျမားျပစ္ေလ့က်င့္တာကိုေတာင္
ခဏပဲလုပ္ခဲ့တာ သဴကေတာ့ႏွခမ္းႀကီးဆူၿပီး မ်က္ႏွာလြဲပင္လြဲထားလိုက္ေသးသည္
အိပ္ရာထကာစမလို႔လားေတာ့မသိ ဖူးအစ္ေနတဲ့မ်က္ခြံေဖာင္းေဖာင္ေလးေတြရယ္ ႏွခမ္းဆူဆူေလးေတြရယ္
ေရာ္...ဒီကေလးေတာ့ ျမဴစြယ္ေနျပန္ပါပီ

"ကေလးေလး..."

ႏွစ္ကိုယ္ၾကားၾကား႐ုံအသံျဖင့္ တိုးညႇင္းစြာေခၚလိုက္ၿပီး
ေ႐ွာင္က်ိေဘးဝင္ထိုင္ကာ ခါးေသးေသးေလးကိုဖတ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ
မသိမသာခါးေလးမတ္သြားသည္က အသဲယားယားလြန္းလို႔
႐ူးေတာ့မွာပဲ

"အိပ္ေနတာ ဘယ္ႏွစ္ရက္ေတာင္႐ွိၿပီလဲ လူေတာ့ဟုတ္လား ဟင္ ကေလး"

ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ ပုခုံးေလးေပၚ ေမးတင္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာေလးကိုအနီးကပ္စိုက္ၾကည့္ေနၿပီးမွ ေမးလိုက္ေတာ့
ေပေစာင္းေစာင္း ႏွင့္လူကိုျပန္ၾကည့္ကာ

"ဘယ္သူကအိပ္ေနလို႔လဲ ခင္ဗ်ားႀကီးေသေအာင္လုပ္လို႔
သတိေမ့ေနတာေလ အဲဒါေတာင္ ထပ္လုပ္ထားတာမလား
ခင္ဗ်ားကမွ လူမဟုတ္တာ ေခြးေကာင္ "

"မလုပ္ပါဘူး ကိုက္႐ုံပဲကိုက္ထားတာပါ ေခြးေပါက္ရ"

" ဂါး....ေခြးလို႔မေခၚနဲ႔ ေခြးေကာင္ႀကီးရဲ႕"

မ်က္ေမွာင္ႀကီးက်ဴံကာ ေဒါသတႀကီးေျပာေနေသာေၾကာင့္
ပိုင္းေလာ့က်င္း ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ ခါးေလးကိုပိုတင္းက်ဳပ္ေအာင္ဖတ္လိုက္ၿပီး
ပုခုံးေလးေပၚေမးတင္ထားရင္းႏွင့္ပင္ မ်က္လုံးတို္႔မိွတ္ကာ
ေနလိုက္ေတာ့သည္

ခဏတာတိတ္ဆိတ္သြားၿပီးေနာက္....

"ဒီလိုပဲဖတ္ထားေတာ့မွာလား"

"ဟင္ ဘာကိုလဲကေလး"

"ဒီတိုင္းႀကီးပဲ ဖတ္ထားမွာလားလို႔"

ပိုင္းေလာ့က်င္း
ရြဲ႔သလိုလိုႏွင့္ မထုံတတ္ေတးလူကိုၾကည့္ကာ ေမးလာေသာေၾကာင့္ ပိုင္းေလာ့က်င္း အနည္းငယ္အံျသသြား
ေသာ္လည္း မၾကာခင္လူယုတ္မာအျပဳံးျပုံဳးကာ

"ေျသာ္...သိၿပီ"

"ဘာသိတာလဲ ဖယ္...ဟင္"

႐ုတ္တရက္ ပိုင္းေလာ့က်င္း လက္ေတြက ေစာင္ေအာက္ထဲလ်ိုဳဝင္လာကာ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕အငယ္ေကာင္ေလးအား ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္မို႔
ေ႐ွာင္က်ိ မ်က္လုံးတို႔ဝိုင္းစက္သြားရသည္

"ဘာ ဘာလုပ္တာလဲ မလုပ္နဲ႔ေနာ္ "

ပိုင္းေလာ့က်င္း
စိုးရိမ္ေနတဲ့အဲဒီမ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြ
ႏွာသီးေသးေသးေလးရယ္
ပန္းေဖ်ာ့ေရာင္ႏွခမ္းဖူးဖူးေလးရယ္
က်ဴံသြားလိုက္ဆန္႔လိုက္လာနဲ႔ မထူမပါးမ်က္ခုံးေလးေတြေရာ
ပခုံးေပၚေမးတင္ထားသည္မို႔ အနီးကပ္ျမင္ေနရတဲ့
ဖြဲ႔စည္းပုံေလးတစ္ခုခ်င္းစီရဲ႕ ျဖစ္တည္မူက
ဘယ္လိုေတာင္ လွရက္ပါလဲကေလးရယ္

"ဖယ္ေပးလို႔"

ပိုင္းေလာ့က်င္း
သူ႔အငယ္ေကာင္ေလးေပၚဆုပ္ထားတဲ့လက္ကို မရမကအတင္းဆြဲဖယ္ေနတာ အားထည့္ၿပီးညစ္လိုက္ေတာ့
ခနၶာကိုယ္ေလးတုန္သြားကာ မ်က္ရည္ေလးေတြအဝိုင္းသားႏွင့္အသနားခံလာသည္
ခုနကေတာ့ျဖင့္ေဒါသတႀကီးႏွင့္ ခုေတာ့က်ားေ႐ွ႕ေရာက္ေနတဲ့ယုန္ေလးပမွာ ဘယ္လိုေတာင္အေျပာင္းလဲျမန္လိုက္ပါသလဲ

"မလုပ္ပါနဲ႔ အဟင့္ ဖယ္ေပးပါ"

"ဒီလိုလိုခ်င္တာ မဟုတ္ဘူးလား"

ပါးေလးကို တစ္ခ်က္နမ္းးကာေမးလိုက္ေတာ့

"မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး ဖတ္ထားလို႔ေျပာတာ
အာ့ေၾကာင့္ ဖယ္ေပးပါေတာ့"

ပါးစပ္ကလဲေျပာ လက္ကလဲ အတင္းကိုဆြဲဖယ္ေနသည္

"အာ့ဆိုကေလးလက္အရင္ဖယ္လိုက္"

"တကယ္ဖယ္ေပးမွာလား"

"အင္း...လိမ္စရာလား"

မယုံသကၤာမ်က္လုံးေလးေတြနဲ႔လူကိုၾကည့္ၿပီး လက္ေလးဖယ္ေပးေတာ့ ပိုင္းေလာ့က်င္းလဲ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ငယ္ေကာင္ေလးေပၚစုပ္ကိုင္ထားရာကလြတ္ေပးလိုက္သည္
ပိုင္းေလာ့က်င္းရဲ႕လက္ကလြတ္သည္ႏွင့္ လွစ္ခနဲထေျပးေပမယ့္ ၿပိဳင္ဖက္ကင္းတဲ့ပိုင္းေလာ့က်င္းလက္ထဲကလြတ္ဖို႔ျဖစ္ႏိုင္ပါမယ္တဲ့လား
အျဖစ္ပ်က္ကျမန္ဆန္လြန္းစြာပင္
ခါးမွကိုင္ၿပီးျပန္ဆြဲခ်ကာ ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္လုံးလက္ျပန္ကိုင္ကာ
ခ်ဴပ္ကိုင္ထားႏွင့္ၿပီးသား

"လြတ္မယ္ထင္တယ္ေပါ့ေလ ဟမ္ အရမ္းဆိုးေနတယ္ေပါ့"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
တူဘီ ကိုတိန္ၫႊန္႔😉

(ၾကည့္မေနၾကနဲ႔ မ႐ွိေတာ့ဘူး😆)

.......................................................

###

ရှောင်ကျိတစ်ယောက် မျက်လုံးလေးတွေ ပုတ်ခက်ပုတ်ခက်နှင့် နိုးလာကာ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်တော့
ကြီးမားကျယ်ပြန့်သော ကုတင်ကြီးပေါ်တွင်သူအိပ်နေရခြင်းပင်
ကုတင်ပေါ်ရှိမွေ့ယာသားမှာ ခရမ်းရင့်ရောင်ဖြစ်ပြီး
ကုတင်ဘေးပတ်ပတ်လည်တွင် အဖြူရောင်ဇာပါးများနှင့်ကာရံထားသေးသည်
ရင်ကိုလိူက်ဖိုစေသော မွေးရနံ့များနှင့် ပြင်ဆင်မူတို့ကခမ်းနားလှစွာ အရောင်အသွေးခြယ်မူန်းထားသည်က စိတ်ကိုကြည်လင်စေသည်

ခန္ဓာကိုယ်မှာကိုင်ရိုက်ထားသည့်နှယ့် နုနူ်းချိနေသည်
အားဟူသည်ကတစ်စက်မှမရှိတော့သည့်အလားပင်
မရှိမဲ့ရှိမဲ့အားများစုစည်းကာ ထထိုင်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့်
ပြန်ပြန်ပြုတ်ကျသွားသည် အကြိမ်းပေါင်းမနည်းကြိုးစားပြီးနောက်မှ ထိုင်လို့ရသွားလေသည် သို့သော်လည်း ယိုင်နေသောကြောင်
လက်ကိုထောက်ကာအားပြုထားရသေးသည်

စွကျိုုးနည်း ဆိုးလိုက်တဲ့ဘဝ

ကိုယ့်အဖြစ်ကိုယ် ထိုကဲ့သို့်တွေးရင်း
ပတ်ဝန်းကျင်အားလေ့လာလိုက်သည်
အဖြူရောင်ဇာပါးနောက်မှ အတိုင်းသားမြင်နေရသည့်
တူညီဝတ်စုံများဝတ်ဆင်ထားသည့် မိနမငယ်လေးများ
သန့်ရှင်းရေးလုပ်သူလုပ် မုန့်ပွဲပင်သူကပြင် ပန်းအိုးထိုးသူကထိုးနှင့် ထိုထိုကိစ္စများအား အသီသီးလုပ်ဆောင်နေကြသည်

ရှောင်ကျိစိတ်ထဲတွင်တော့
နန်းတော်နဲ့တူတယ်
$တဏုာရူးတော့လား ငါသတိမေ့နေတုန်းထပ်ကိုက်ထားတာလား

ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ လက်လက်စက်စက် ကိုက်ရာအသစ်များကိုကြည့်ရင်း ရှောင်ကျိတစ်ယောက်ဒေါပွနေလေသည်

သတိမေ့နေတာတောင်အလွတ်မပေးဘူး
ဘယ်လိုတောင်ဘူးကျတာလဲ

ထိုစဉ်ကောင်မလေးတစ်ယောက် အနားယောက်ကာ

"သခင်လေး နိုးလာပါပြီလား ဘာများအလိုရှိပါသလဲ"

ဇာပါး၏တစ်ဖက်မှ ထိုကောင်မလေးမှာ အပျိုတော်တစ်ပါးဖြစ်မည်မှာ မလွဲပင်
ရုပ်ရည်မှာလဲချောမောကာ ကြည်လင်ရှင်းသန့်နေသည်
သို့သော်လည်း ရှောင်ကျိချက်ခြင်းပင် မျက်နှာလွဲကာ
လေသံမာမာနှင့်ပင်

" မလိုဘူး ဝေးဝေးမှာသွားနေ"

ထိုအပျိုတော်လေးမှာ သူမပြောသည့်ထဲ အမှားပါသွားသည်လားတွေးရင်းနှငိ့ပင်
ခေါင်းငုံ့လျက် နောက်သို့ဆုတ်ခွာသွားလေသည်

ထိုတော့မှ ရှောင်ကျိတစ်ယောက်သက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်
ဒီအခန်းကိုသူသိတာပေါ့ ပထမဆုံးစကြမ်းတဲ့အခန်းလေ
သွေးထွက်သံယိုတွေပါ ပါတဲ့အခန်း

ဟိုအူကြောင်ကြောင် ရှောင်ကျိကရေဆာလို့ အပျိုတော်စီကရေတောင်းသောက်ပေလိမ့်မည်
ရေခွက်ပြန်လှမ်းအပေး ပိုင်းလော့ကျင်းရောက်လာလိမ့်မည်
ပိုင်းလော့ကျင်း ဆိုသည်မှာ သူနှစ်သက်သည်ဆိုသည့်အရာအား
မည်သူမှထိတာမကြိုက်သည့် လူစားမျိုးပင်
ထို့ကြောင့် အမျက်ချောင်းချောင်းထပေလိမ့်မည်
အပျိုတော်က လက်ချောင်းများအဖြတ်ခံရပြီး
ရှောင်ကျိကတော့ အသေfuckခံရလိမ့်မည်

"အရှင်"

ရုတ်တရက် အပျိုတော်လေးများထံမှ ပြိုင်တူထွက်ပေါ်လာသည့်အသံကြောင့် ရှောင်ကျိအတွေးတို့်
လွင့်ပြယ်သွားရသည်
ဦးခေါင်းမှသခါးကျိုးမတတ် ကိုယ်ကိုင်းကာ အရိုသေပေးနေသော ထိုအပျိုတော်များအားကြည့်ကာ
ရှောင်ကျိခားပင်နာချင်လာသည်
ဘုရင့်၏ အမိတ့်မရပဲ မလူပ်ရဲလို့ထင် ထိုအရိုသေပေးလျက်
တုတ်တုတ်မှမလူပ်ချေ
ဘယ်လောက်တောက် ခါးတွေနာနေရှာမလဲ
မစာနာတာ ဒေါင်းစားက

ရှောင်ကျိရဲ့ အကြည့်တို့ လွဲလိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ
အခန်းဝမှရပ်နေသည့် ထိုမေတ္တာတုံးကောင်ကြီးအားတွေ့ရလေသည်
အခန်းဝ၌ရပ်နေပေမည့် အကြည့်တို့က ဇာအဖြူရောင်အား
ထိုးဖောက်ကာ မျက်တောက်မခပ်တမ်းကြည့်နေလေသည်
$အထန်ကောင်

"ထွက်သွားကြ"

အေးစက်စက်ထိုအသံထွက်ပေါ်လာပြီးခဏအကြာတွင်
ထိုအခန်းထဲ၌ ရှောင်ကျိနှင့် ပိုင်းလော့ကျင်း သာရှိနေတော့လေသည်

ကုတင်စီသို့ဦးတည်ကာ လာနေသော ပိုင်းလော့ကျင်း အား
စိတ်ပျက်စွာပင် ကြည့်ကာ မျက်နှာလွဲထားလိုက်သည်

ပိုင်းလော့ကျင်း
နိုးနေလောက်ပြီမို့ မြားပြစ်လေ့ကျင့်တာကိုတောင်
ခဏပဲလုပ်ခဲ့တာ သူကတော့နှခမ်းကြီးဆူပြီး မျက်နှာလွဲပင်လွဲထားလိုက်သေးသည်
အိပ်ရာထကာစမလို့လားတော့မသိ ဖူးအစ်နေတဲ့မျက်ခွံဖောင်းဖောင်လေးတွေရယ် နှခမ်းဆူဆူလေးတွေရယ်
ရော်...ဒီကလေးတော့ မြူစွယ်နေပြန်ပါပီ

"ကလေးလေး..."

နှစ်ကိုယ်ကြားကြားရုံအသံဖြင့် တိုးညှင်းစွာခေါ်လိုက်ပြီး
ရှောင်ကျိဘေးဝင်ထိုင်ကာ ခါးသေးသေးလေးကိုဖတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ
မသိမသာခါးလေးမတ်သွားသည်က အသဲယားယားလွန်းလို့
ရူးတော့မှာပဲ

"အိပ်နေတာ ဘယ်နှစ်ရက်တောင်ရှိပြီလဲ လူတော့ဟုတ်လား ဟင် ကလေး"

ရှောင်ကျိရဲ့ ပုခုံးလေးပေါ် မေးတင်လိုက်ပြီး မျက်နှာလေးကိုအနီးကပ်စိုက်ကြည့်နေပြီးမှ မေးလိုက်တော့
ပေစောင်းစောင်း နှင့်လူကိုပြန်ကြည့်ကာ

"ဘယ်သူကအိပ်နေလို့လဲ ခင်ဗျားကြီးသေအောင်လုပ်လို့
သတိမေ့နေတာလေ အဲဒါတောင် ထပ်လုပ်ထားတာမလား
ခင်ဗျားကမှ လူမဟုတ်တာ ခွေးကောင် "

"မလုပ်ပါဘူး ကိုက်ရုံပဲကိုက်ထားတာပါ ခွေးပေါက်ရ"

" ဂါး....ခွေးလို့မခေါ်နဲ့ ခွေးကောင်ကြီးရဲ့"

မျက်မှောင်ကြီးကျူံကာ ဒေါသတကြီးပြောနေသောကြောင့်
ပိုင်းလော့ကျင်း ဘာမှဆက်မပြောတော့ ခါးလေးကိုပိုတင်းကျုပ်အောင်ဖတ်လိုက်ပြီး
ပုခုံးလေးပေါ်မေးတင်ထားရင်းနှင့်ပင် မျက်လုံးတို့်မှိတ်ကာ
နေလိုက်တော့သည်

ခဏတာတိတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက်....

"ဒီလိုပဲဖတ်ထားတော့မှာလား"

"ဟင် ဘာကိုလဲကလေး"

"ဒီတိုင်းကြီးပဲ ဖတ်ထားမှာလားလို့"

ပိုင်းလော့ကျင်း
ရွဲ့သလိုလိုနှင့် မထုံတတ်တေးလူကိုကြည့်ကာ မေးလာသောကြောင့် ပိုင်းလော့ကျင်း အနည်းငယ်အံသြသွား
သော်လည်း မကြာခင်လူယုတ်မာအပြုံးပြုံးကာ

"သြော်...သိပြီ"

"ဘာသိတာလဲ ဖယ်...ဟင်"

ရုတ်တရက် ပိုင်းလော့ကျင်း လက်တွေက စောင်အောက်ထဲလျိုဝင်လာကာ ရှောင်ကျိရဲ့အငယ်ကောင်လေးအား ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်မို့
ရှောင်ကျိ မျက်လုံးတို့ဝိုင်းစက်သွားရသည်

"ဘာ ဘာလုပ်တာလဲ မလုပ်နဲ့နော် "

ပိုင်းလော့ကျင်း
စိုးရိမ်နေတဲ့အဲဒီမျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေ
နှာသီးသေးသေးလေးရယ်
ပန်းဖျော့ရောင်နှခမ်းဖူးဖူးလေးရယ်
ကျူံသွားလိုက်ဆန့်လိုက်လာနဲ့ မထူမပါးမျက်ခုံးလေးတွေရော
ပခုံးပေါ်မေးတင်ထားသည်မို့ အနီးကပ်မြင်နေရတဲ့
ဖွဲ့စည်းပုံလေးတစ်ခုချင်းစီရဲ့ ဖြစ်တည်မူက
ဘယ်လိုတောင် လှရက်ပါလဲကလေးရယ်

"ဖယ်ပေးလို့"

ပိုင်းလော့ကျင်း
သူ့အငယ်ကောင်လေးပေါ်ဆုပ်ထားတဲ့လက်ကို မရမကအတင်းဆွဲဖယ်နေတာ အားထည့်ပြီးညစ်လိုက်တော့
ခန္ဓာကိုယ်လေးတုန်သွားကာ မျက်ရည်လေးတွေအဝိုင်းသားနှင့်အသနားခံလာသည်
ခုနကတော့ဖြင့်ဒေါသတကြီးနှင့် ခုတော့ကျားရှေ့ရောက်နေတဲ့ယုန်လေးပမှာ ဘယ်လိုတောင်အပြောင်းလဲမြန်လိုက်ပါသလဲ

"မလုပ်ပါနဲ့ အဟင့် ဖယ်ပေးပါ"

"ဒီလိုလိုချင်တာ မဟုတ်ဘူးလား"

ပါးလေးကို တစ်ချက်နမ်းးကာမေးလိုက်တော့

"မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး ဖတ်ထားလို့ပြောတာ
အာ့ကြောင့် ဖယ်ပေးပါတော့"

ပါးစပ်ကလဲပြော လက်ကလဲ အတင်းကိုဆွဲဖယ်နေသည်

"အာ့ဆိုကလေးလက်အရင်ဖယ်လိုက်"

"တကယ်ဖယ်ပေးမှာလား"

"အင်း...လိမ်စရာလား"

မယုံသင်္ကာမျက်လုံးလေးတွေနဲ့လူကိုကြည့်ပြီး လက်လေးဖယ်ပေးတော့ ပိုင်းလော့ကျင်းလဲ ရှောင်ကျိရဲ့ငယ်ကောင်လေးပေါ်စုပ်ကိုင်ထားရာကလွတ်ပေးလိုက်သည်
ပိုင်းလော့ကျင်းရဲ့လက်ကလွတ်သည်နှင့် လှစ်ခနဲထပြေးပေမယ့် ပြိုင်ဖက်ကင်းတဲ့ပိုင်းလော့ကျင်းလက်ထဲကလွတ်ဖို့ဖြစ်နိုင်ပါမယ်တဲ့လား
အဖြစ်ပျက်ကမြန်ဆန်လွန်းစွာပင်
ခါးမှကိုင်ပြီးပြန်ဆွဲချကာ ရှောင်ကျိရဲ့လက်နှစ်ဖက်လုံးလက်ပြန်ကိုင်ကာ
ချူပ်ကိုင်ထားနှင့်ပြီးသား

"လွတ်မယ်ထင်တယ်ပေါ့လေ ဟမ် အရမ်းဆိုးနေတယ်ပေါ့"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
တူဘီ ကိုတိန်ညွှန့်😉

(ကြည့်မနေကြနဲ့ မရှိတော့ဘူး😆)

.......................................................

© ပန္းမိုးလိပ္ျပာ ေပါက္စ,
книга «က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္».
Коментарі