That One Bird
A million little worlds fluttered inside me Caged and flying, lively and dead Inside me like a jar of lights And in darkness, I overheard death Chirping like little scavengers Sometimes tiny hums All paused and broken by loud noises They have fashionable outfits. There were flying ones but I had to unlock some The ones caged within For they knew not where they come from Or where they have to go, So I let them all go and live But just one stayed... The one obscured within The one that less travelled... The one that was so me, and I never knew... The one I finally became.
2020-06-13 15:11:36
10
0
Схожі вірші
Всі
Why?
I was alone. I am alone. I will be alone. But why People always lie? I can't hear it Every time! And then They try to come Back. And i Don't understand it. Why?
61
4
8042
Хрест - навхрест
Хрест – навхрест в’яжу пейзаж, від учора і до завтра. Кожен жест моїх вдихань має кривду, має правду. Хрест – навхрест мої думки полотно це поглинає. Еверест мого життя чи екватор? Я не знаю. Хрест – навхрест чи треба так? Сподіваюсь, сподіваюсь.. Кожен текст своєї долі витримати намагаюсь. Хрест – навхрест добро та зло. Поруч, разом, нерозривні. Без божеств та без чортів.. Бо живуть усі на рівні. Хрест – навхрест таке життя. І нічого з цим не зробиш. Кожен жест має свій шлях, злий та добрий, ти як хочеш?
51
9
1929