Одному з моїх янголів
А зорі усміхалися, Коли були у тебе сили. Вони хотіли, щоб ти жив І у очах твоїх жага горіла... Та не судилося лишитись тут тобі- За тебе все рішило небо, А може цього сам ти захотів- Коли та іскорка в твоїх очах згоріла? Але вже пізно щось судить мені Тебе немає поруч з нами. І плакали могутні небеса, І зорі в зорепаді вічнім, Не плакала тоді лиш я, Але ридали душа й серце.
2020-03-24 15:29:51
2
0
Схожі вірші
Всі
Не скажу "люблю"
Знаєш, складно Тебе любити й не сказати. Тебе кохати і збрехати, Що зовсім іншого люблю, І що до тебе не прийду. Знаєш, той "інший" мене теплом своїм зігріє. Зачарує і поцілує, А ти сиди там далі сам, І йди назустріч виючим вітрам. Тобі вже більше не скажу своє я болісне "люблю"... А просто відпущу і почуття у собі похороню.
74
14
6153
Question 1?/Вопрос 1?
The girl that questions everything,is a girl that needs many answers.She wanders the earth trying to find the person that can answer her many queries.Everthing she writes has a hidden question that makes her heart ache and her head hurt.She spends days writing sad story's that she forgets her sad life.Shes in a painful story that never ends,she's in a story that writes itself.The pages in the book were filled ever so easy,because her heart wrote it for her.She spent her life being afraid,that's what made it so boring.Finding her passion was easy,but fulfilling it was the hardest part of all.Her writing may be boring and sad,but it's what keeps her sane. "She had all the questions in the word,and he had all the answers." Lillian xx
45
8
4237