ငယ်ချစ်ဦးဒိုင်ယာရီ(၂) ငယ္ခ်စ္ဦးဒိုင္ယာရီ (၂)
Unicode: မိုးတွေရွာတဲ့တစ်ညပေါ့..... ပိုးစုန်းကြူးလေးတစ်ကောင် ပြတင်းပေါက်နားကနေ ဖြတ်သွားတော့မှ..... တစ်နေ့လုံး အခန်းအောင်းနေတဲ့ ကျွန်မ အခုမှ ဝရံတာဘက်ထွက်လာပြီး အပြင်ကို ထွက်ကြည့်မိတယ်....... မိုးတွေကလည်းသည်းလာလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့.... မိုးခလို့ သင်းပျံ့လာတဲ့ မြေသင်းနံ့လေးက အခန်းထဲထိကို လွင့်ပျံ့နေတယ်........ တိုးဝှေ့လာတဲ့ လေပြည်လေးကလည်း ကျွန်မရဲ့ဆံနွယ်လေးတွေကို ဆော့ကစားလို့.... ဟောဟိုကလှမ်းမြင်နေရပြီး....လေပြင်းကြောင့် ယိမ်းနွဲ့နေတဲ့ မိုးမခပင်ကြီးကလည်း... လူကိုကျီစယ်နေသလို...... . . . ဒီလိုအချိန် တဒင်္ဂလေးက ဟိုးတုန်းကပုံရိပ်တစ်ခုကို သတိရသွားစေတယ်..... စိတ်လှုပ်ရှားကာစအရွယ်..... အပျိုပေါက်လေးကျွန်မ.... အလယ်တန်းကျောင်းသူကောင်မလေးတစ်ယောက်ရဲ့ နှလုံးသားကိုစတင်လှုပ်ခတ်စေခဲ့သူ.... ‘အချစ်ဦး’ဆိုတဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို လွမ်းမိပါရောလား....။ မိုးရွာတဲ့‌နေ့တွေမှာ....ထီးမေ့လာတတ်တဲ့ကျွန်မကို မိုးရေထဲမှာ အမြဲထီးလေးလာဆောင်းပေးတတ်တဲ့သူ...... မိုးရေစိုနေတဲ့ ကျွန်မဆံနွယ်လေးတွေကို.... တယုတယနဲ့ ပွတ်သတ်ပေးတတ်သူ..... တစ်ခါတုန်းက ကျွန်မရဲ့သူငယ်ချင်းလေး‘_’တဲ့....။ 🌧️🌧️🌧️🌧️ Zawgyi: မိုးေတြ႐ြာတဲ့တစ္ညေပါ့..... ပိုးစုန္းၾကဴးေလးတစ္ေကာင္ ျပတင္းေပါက္နားကေန ျဖတ္သြားေတာ့မွ..... တစ္ေန႕လုံး အခန္းေအာင္းေနတဲ့ ကြၽန္မ အခုမွ ဝရံတာဘက္ထြက္လာၿပီး အျပင္ကို ထြက္ၾကည့္မိတယ္....... မိုးေတြကလည္းသည္းလာလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့.... မိုးခလို႔ သင္းပ်ံ့လာတဲ့ ေျမသင္းနံ႕ေလးက အခန္းထဲထိကို လြင့္ပ်ံ့ေနတယ္........ တိုးေဝွ႕လာတဲ့ ေလျပည္ေလးကလည္း ကြၽန္မရဲ႕ဆံႏြယ္ေလးေတြကို ေဆာ့ကစားလို႔.... ေဟာဟိုကလွမ္းျမင္ေနရၿပီး....ေလျပင္းေၾကာင့္ ယိမ္းႏြဲ႕ေနတဲ့ မိုးမခပင္ႀကီးကလည္း... လူကိုက်ီစယ္ေနသလို...... . . . ဒီလိုအခ်ိန္ တဒဂၤေလးက ဟိုးတုန္းကပုံရိပ္တစ္ခုကို သတိရသြားေစတယ္..... စိတ္လႈပ္ရွားကာစအ႐ြယ္..... အပ်ိဳေပါက္ေလးကြၽန္မ.... အလယ္တန္းေက်ာင္းသူေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွလုံးသားကိုစတင္လႈပ္ခတ္ေစခဲ့သူ.... ‘အခ်စ္ဦး’ဆိုတဲ့ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို လြမ္းမိပါေရာလား....။ မိုးေတြ႐ြာတိုင္း....ထီးေမ့တတ္တဲ့ကြၽန္မကို မိုးေရထဲမွာ အၿမဲထီးေလးလာေဆာင္းေပးတတ္တဲ့သူ...... မိုးေရစိုေနတဲ့ ကြၽန္မဆံႏြယ္ေလးေတြကို.... တယုတယနဲ႕ ပြတ္သတ္ေပးတတ္သူ..... တစ္ခါတုန္းက ကြၽန္မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေလး‘_’တဲ့....။ 🌧️🌧️🌧️🌧️ #Moemakha_Wine #ငယ်ချစ်ဦးဒိုင်ယာရီ
2020-08-11 03:22:29
3
0
Схожі вірші
Всі
Приходи (RU-UA)
Черничные пироги, молоко с мёдом. Приходи. Почитаю тебе стихи и раны замажу йодом. Буду исцелять поэтапно все твои трещинки и порезы, даже в твоё заледеневшее сердце, поверь мне, — смело полезу. Повір! Залізу без страху. Без жалю, не боячись. Бо наше розпалене вогнище змушує бути хоч чимось. І тільки не хвилюйся — ми не розчинимось. Ні одне у одному, ні у часі. Мы снова столкнёмся, неспособные противостоять этой связи. Истощенные, но в друг друге, нашедшие дом. Якщо не перше життя, то і не перший том. Не перший різновид мов у моїх віршах. Не найдёшь меня в жизни? Отыщешь во снах. За той дверью, где я нам в пирог добавляю чернику. Приходи. Мне одной без тебя здесь ужасно дико.
42
3
1045
Неловкость в улыбке рассвета
Застыли на окошке вечерние узоры И снова мокрый дождик под лёгкий ветерочек , Без красок сонный кофе под пару твоих строчек .. Меня лишь согревает тепло твоих улыбок , Что заглушает холод давно проникших смыслов , А завтра снова будет тяжёлый понедельник, Но знаю ,что с тобою не страшен даже вечен , На сердце оставляя хорошим настроеньем , Сначала начиная срок время скоротечен Лишь парой фраз в инете, Мне брошенных с приятным воскресеньем...
39
2
2376