Блог
Всі
I'll giving up for your happiness but ...
Новини
" မောင် ငါ လူသတ်မိပြီ။ မဟုတ်ဘူး ငါ လူသတ်ခဲ့ပြီ "
Cigaretteတစ်လိပ်ကို သိပ်လှတဲ့
လက်ချောင်းလေးတွေကြား ညှပ်လို့ ခပ်ဆွေးဆွေးလေး
သူမ ဆိုမိတယ်။ထို့နောက် 'ဖူး' ခနဲ မှုတ်ထုတ်လိုက်တဲ့ ဆေးလိပ်ငွေ့တွေကြား သူမရဲ့ အတိတ်တွေကို
ဝေဝေဝါးဝါးပြန်လည် မြင်ယောင်လာမိလေတော့သည်။
××××××××××
ပထမဆုံး တက္ကသိုလ် စတက်တဲ့နေ့
ဆံပင်ရှည်ရှည် အသားညိုညို မျက်နှာတည်တည်နဲ့
ကျွန်မကို ဘယ်သူမှမခင်ချင်ဘူးထင်ပါတယ်။ဘာအရေးလဲ။
ဒါမျိုးဆို စိမ်းတို့က ပိုတောင်ကြိုက်သေး။ဘေးမှာ
လာထိုင်တဲ့သူတစ်ချို့နဲ့တော့ မေးတစ်ခွန်းခေါ်တစ်ခွန်း
ပြောဖြစ်ပါတယ်။
ကျောင်းတက်လာတာတစ်ပတ်ပြည့်တဲ့နေ့
"ဟို ကျွန်တော် ဒီမှာထိုင်လို့ရလားခင်မျ"
အိုး လူတစ်ယောက် အသားဖြူဖြူ အရပ်ရှည်ရှည်နဲ့
5'8 ကျွန်မတောင် မော့ကြည့်နေရတဲ့ အရပ်ပိုင်ရှင်
တစ်ဆိတ်လောက်သူ့မျက်ဝန်းတွေထဲမှာ
ကြယ်လေးတွေလားလို့။
"ဟို တစ်ခြားခုံတွေ လူပြည့်နေလို့ပါ" အသံကြားမှ
အသိပြန်ဝင်တော့တယ်။
"ဟုတ်သားပဲ ဒီနေ့မှ ဘာလို့ကန်တင်းက
လူပြည့်နေပါလိမ့် ဘာပွဲရှိလို့ပါလဲ"
"ဒီနေ့ ကျောင်းကို ကျောင်းပြီးသွားတဲ့စီနီယာတွေ
မိန့်ခွန်း လာပြောမှာလေ အာ့ကြောင့် အကုန်
ကျောင်းလာတက်ကြတာထင်တယ်"
သေစမ်း စိတ်ထဲက ပြောတယ်ထင်နေတာအပြင်မှာပါ
တကယ် ပြောထွက်မိသွားတာပဲ။
"အာ့ဆို ကျွန်တော် ထိုင်လို့ရတယ်မလားခင်မျ"
"အာ ထိုင်ပါ ထိုင်ပါ"
အဲ့ဒီနောက် သူက အနီးနားက ခုံပြာလေးဆွဲပြီး
ထိုင်လိုက်ကာ "အန်တီ ထုံးစံအတိုင်းထမင်းကြော်နဲ့
Coke ပဲပေးပါ" နေ့လည်စာ မှာလိုက်တဲ့ သူ့အသံက
ကျွန်မအား သူ့ကို သတိထားမိစေသည်။
ကိုယ့်ထမင်း ကိုယ်ဆက်စားနေစဥ်
"ကျွန်တော့နာမည် ပိုင်အေးချမ်းမောင် ပါ
First Year Phys Bio ပါ"
"အာ ဟုတ် စိမ်းကလည်း First Year ပါပဲ။
မေဂျာက Phys Chem ပါ"
လူတစ်ယောက်လာမိတ်ဆက်ရင် ပြန်မိတ်မဆက်တဲ့
အထိ ကျွန်မ လူမှုရေး မခေါင်းပါးပါဘူး။
"သားရေ ထမင်းကြော်ရပြီ "ဆိုင်ရှင်အန်တီရဲ့ အသံကြားမှ
ကျွန်မဆိုင်မှ ထသွားရန်ပြင်ချေတော့သည်။ ရုတ်တရက်
"ဟို စိမ်း နောက်ဆို တွေ့ရင် ကျွန်တော့်ကို နှုတ်ဆက်နော်" တဲ့လေ။ကျွန်မလည်း "အင်း"လို့ပြန်ဖြေခဲ့ပါတယ်။
တွေ့ရင် နှုတ်ဆက်ဖြစ်မှာပါ သူ့မျက်ဝန်းထဲက
ကြယ်လေးတွေကို..။
××××××××××
ဒီလောက်ပါပဲ ကျွန်မနဲ့ မောင် စတွေ့ခဲ့တာ
ဒီလိုရိုးရိုးရှင်းရှင်းလေးပါပဲ။
ဟက် ဘယ်ကစမှားသွားသလဲ။
ဘယ်သူတွေကမှားခဲ့သလဲတော့ ကျွန်မမသိတော့ပါဘူး။
တကယ်တော့ မသိချင်တော့တာလည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
အဲ့ဒီနေ့နောက်ပိုင်းကစ စာကြည့်တိုက်မှာဖြစ်စေ
ကျောင်းကာယလေ့ကျင့်ခန်းမမှာ ဖြစ်စေ ကျွန်မနဲ့
မောင် မတော်တဆ ဆုံဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။
မေးတစ်ခွန်း ခေါ်တစ်ခွန်းကနေအစပြုလို့
သူငယ်ချင်း အင် သူငယ်ချင်းပဲ ဆိုပါတော့
သုံးနှစ်လုံးလုံး ကျွန်မနဲ့ မောင် တစ်ယောက်နဲ့
တစ်ယောက်ကူညီရိုင်းပင်းရင်း ဖြတ်သန်းခဲ့ကြတယ်။
××××××××××
"ကိုယ် စိမ်းကို ချစ်တယ်" စကားလုံးလေး ငါးလုံးက
ကျွန်မ ရူးသွပ်နိုင်ဖို့ လုံလောက်တယ်။
တစ်ပတ်ပင်မကြာလိုက် အနေအေးပြီး
မာနကြီးတယ်ဆိုတဲ့ကျွန်မက
"ကျွန်မလည်း မောင့်ကိုချစ်တယ်" တဲ့လေ။
ဘယ်ချိန်ကတည်းက မောင်ချစ်ခဲ့လည်း မသိပေမယ့်
ကျွန်မကတော့ စတွေ့ကတည်းက ထင်ပါရဲ့။
သူ့မျက်ဝန်းထဲက ကြယ်လေးတွေ သွေးကြောစိမ်းစိမ်းတွေ
ထင်းနေပြီး လက်ချောင်းရှည်ရှည်လေးနဲ့ သူ့လက်လေးတွေ
အင် အကုန်လုံး မြတ်နိုးနေမိတာ။
×××××××××××
ချစ်သူသက်တမ်း တစ်လ နှစ်လ မောင်နဲ့တူတူ
ရုပ်ရှင်တွေကြည့်တယ်။ မန်းလေး၊ မကွေး စုံနေအောင်
မောင့်လက်လေးတွဲပြီး အတူသွားခဲ့ဖူးတယ်။
မောင်ကလေ ကျွန်မကိုဆို သိပ်ချစ်သလို
သိပ်ဂရုစိုက်တတ်သေးတာ။
ချစ်သူသက်တမ်း 1နှစ် နဲ့ 8လပြည့်တဲ့နေ့
တစ်နည်းအားဖြင့် ကျွန်မတို့ ဘွဲ့ယူတဲ့နေ့
လူတကာ ပျော်နေပေမယ့် ကျွန်မမပျော်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။
အိမ်က ဖေဖေနဲ့ မေမေနဲ့ကတော့ ကျွန်မရဲ့ နဂို
အကျင့်လေးကြောင့် မပြုံးဘူးလို့ထင်နေတယ်နဲ့တူပါရဲ့။
"ကိုယ် တောင်းပန်ပါတယ်" ဟင် စကားလုံးလေးငါးလုံးပါပဲ။
ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါတော့ အသည်းတွေနာလိုက်တာ
ဘာလို့ပါလိမ့်။
"မဟုတ်ဘူးလို့ ပြော၊ အဲ့နေ့က ကျွန်မ ကြားခဲ့တာ
မဟုတ်ဘူးလို့ ပြော"
"ကိုယ် တောင်းပန်ပါတယ် ကိုယ် အဲ့တစ်ခွန်းပဲ
ပြောနိုင်တော့တယ် စိမ်း"
"ဘာလို့လဲ ဘာလို့ လမ်းခွဲရမှာလဲ
မောင် စိမ်းကို စနေတာမလား"
"အဲ့နေ့က စိမ်းနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးခဲ့တာ
ကိုယ့်အမျိုးသမီးဖြစ်လာမယ့်သူ ကိုယ်သူ့ကိုပဲချစ်တယ် စိမ်း"
ကျောင်းစတက်ကတည်းက သီးသန့်နေတတ်တဲ့ကျွန်မ
အမြဲလိုလို နားကြပ်လေးတပ်ပြီး မိန်းဆောင်ရှေ့က
တမာပင်အောက်မှာ ထိုင်နေတတ်တဲ့ကျွန်မ
အခြား မိန်းမလှလေးတွေနဲ့ မတူ ထူးခြားတဲ့ကျွန်မက
မောင့်အား သတိထားမိစေသည်။
မောင့်အားရင်ခုန်စေသည် ဟု တဖွဖွပြောခဲ့တဲ့
ကျွန်မရဲ့ မောင်က အခု ကျွန်မနဲ့ လမ်းခွဲပါရစေတဲ့လား။
"မောင် ပျော်မှာ သေချာလား "
"ကိုယ် မဖြေပါရစေနဲ့လား"
မောင်က သတ္တိမရှိလိုက်တာ သူသာရင်ခွင်သစ်မှာ
မပျော်နိုင်တာ သေချာရင် ကျွန်မကိုယ် ကျွန်မရော
မောင့်ကိုရော သတ်ပစ်ဖို့ ဝန်မလေးဘူး ဆိုတာသူမသိဘူး။
"ဟုတ်ပြီ မောင်...ဒါမဲ့မောင် မပျော်တဲ့တစ်နေ့
ကျွန်မ မောင့်ကို လာပြန်ယူမယ်"
အဲ့နေ့ကစပြီး ကျွန်မအကျင့်တွေပျက်တော့တာပဲ။
အမေကတော့ ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ ကျွန်မကိုအပမှီတယ်ဆိုပြီး
ဟိုဆရာပင့် ဒီဆရာပင့်နဲ့ပေါ့။
တကယ်တော့ ချစ်လွန်းလို့ ပုံမှန်မဟုတ်တော့တာပါ။
နှစ်နှစ် တိတိကျကျပြောရရင် မောင်နဲ့
အဆက်ပြတ်သွားတာ နှစ်နှစ်ရှိပြီ။
ခုလက်ရှိမှာတော့ Phys ဆရာမ ဒေါ် စိမ်းဆိုရင်
ကလေးတွေအစ လူကြီးအဆုံး ချစ်ကြောက်ရိုသေနေပြီ။
"မောင် သိလားခု ကျွန်မ အဆင်ပြေနေပြီ။
အင်မောင့်ကိုတော့ လွမ်းနေသေးတာပေါ့"
××××××××××
တစ်နေ့ မမျှော်လင့်ဘဲ မောင့်အမျိုးသမီးကို
တောင်ကြီးမှာ တွေ့ လိုက်တယ်။
ဒါပေမယ့် အဲ့အမျိုးသမီးဘေးကယောကျ်ားက
မောင် ဟုတ်မနေခဲ့ဘူး။
မရဘူးနော် မောင်ပျော်စေချင်လို့
ငါလက်လွှတ်ပေးခဲ့တာ သူမပျော်လို့မရဘူးနော်။
ကျွန်မဟာ ကျွန်မပါပဲ။
မောင်နဲ့ပတ်သတ်တဲ့အရာအားလုံး အခုထိသိချင်နေတုန်း။
ကျွန်မမောင့်အကြောင်းတွေကို စုံစမ်းခဲ့တယ်။
တစ်ပတ်မကြာပါဘူး အကုန်သိခွင့်ရခဲ့တယ်။
မောင်နဲ့ သူ့အမျိုးသမီး လွန်ခဲ့တဲ့တစ်နှစ် ကတည်းက
ကွာရှင်းပြီးပြီတဲ့လေ။ ကျွန်မ မောင့်ဌာနေ စစ်ကိုင်းကို
ချက်ချင်း လိုက်သွားခဲ့တယ်။
ဪ မောင်က တစ်ဦးတည်းသောသား
သူ့မိဘတွေက အမေရိကန်မှာ
မောင်က စစ်ကိုင်းကချင်းစုရပ်ကွက်မှာ နေတာ
ကျောင်းတက်တုန်းက မောင့်အိမ်ခဏ ခဏ
ရောက်ဖြစ်တယ်။ အတွေးတွေနဲ့ နစ်မွန်းနေတာ
ဪ မောင့်အိမ်ရှေ့တောင် ရောက်လာပါကော။
-အိမ်အမှတ် 95 စိတ္တသုခလမ်း- မောင်ပြောဖူးတယ်
ဒီအိမ်လေးမှာ ကျွန်မရယ် သားသားမီးမီးလေးတွေရယ်
နဲ့အတူ သက်ဆုံးတိုင် နေသွားချင်တာတဲ့လေ။
"လူရှိလား လူရှိလား"
မကြာပါဘူး မောင်ထွက်လာပါပြီ။
ဟင် မောင်မဟုတ်ဘူး မောင့်ဆီမှာ ထမင်းချက်တဲ့ အန်တီ။
ခြံတံခါး အနီလေးဖွင့်ပြီးသည်နှင့်တပြိုက်နက်
"ကြီးမေ သမီးကို မှတ်မိလား သမီး.."
"စိမ်း သမီးက စိမ်းမလား"
"ဟုတ်တယ် သမီး စိမ်းပါ မောင်ရောဟင်"
"သမီး သား အေးချမ်းလေးက အေးချမ်းလေးက ဆုံးပြီကွဲ့"
"ကြီးမေ မောင်က ဘာလို့ ဆုံးရမှာလဲ သမီးသူ့ကို
လာပြန်ခေါ်တာ သူဘယ်မှာလဲ သူဘယ်မှာလဲ ကြီးမေ"
မောင်ရေ ကြီးမေက မဖြေပဲ သူ့ဖျင်အင်္ကျီအပန်းလေးကို
ကျစ်ကျစ်ပါအောက်စုတ်ပြီး ငိုနေတယ် မောင်။
မောင်ရေ မောင် ကျွန်မကြောက်တယ်။
မောင်ပုန်းမနေပါနဲ့ ကျွန်မမောင့်ကို မမုန်းဘူးလေ။
ကျွန်မ မောင့်ကို လာပြန်ခေါ်တာလေ မောင်ရယ်...
အတော်ကြာပြီးနောက် ကြီးမေရဲ့ ရှင်းပြချက်တွေကို
သိခဲ့ရတယ်။မောင် ကျွန်မနဲ့တွဲနေတဲ့ အကြောင်း
မောင့်မိဘတွေဖွင့်ပြောတဲ့ ညမှာပဲ
သူတို့သူငယ်ချင်းရဲ့ သမီးဖြစ်တဲ့ "မေခေတ်ဖူးဟန် "ဆိုတဲ့
အမျိုးသမီးနဲ့ အတင်း လက်ထပ်ဖို့ စီစဥ်တယ်တဲ့လေ။လက်မခံရင် ကျွန်မကို သတ်မယ်ဆိုပြီး ခြိမ်းခြောက်တယ်တဲ့လေ။
မောင်ကတကယ်သတ္တိမရှိတာပဲ။
ဘာလို့သူမချစ်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို လက်ခံခဲ့ရတာလဲ။
ခုကြည့် မေခေတ်ဖူးဟန်က လက်ထပ်ပြီးမကြာဘူး
ဖောက်ပြန်တယ်တဲ့လေ။မောင်နဲ့ သူ့အမျိုးသမီး
ပြဿနာတွေတက်ပြီး မောင်ကအိမ်ပေါ်ကဆင်းသွားသတဲ့။
ဘဝက ရုပ်ရှင်ဆန်လိုက်တာ မောင်ရယ်
လမ်းမှာ ကားမှောက်ပြီး မောင်က ပွဲချင်းပြီး
ဆုံးသွားတယ်တဲ့လေ။
မောင်ရေ ကျွန်မ လက်ဆောင်ပေးထားခဲ့တဲ့
ဒိုင်ယာရီ စာအုပ်လေးကို ခုထိုင်ဖတ်နေတယ်။
မောင်က ဆိုးလိုက်တာ။ ညတိုင်း ကျွန်မကိုသတိရတယ်တဲ့။
ဒါများ ဘာလို့ ကျွန်မရှိတဲ့ဆီ လိုက်မလာသလဲ...မောင်ရယ်။
ရတယ်...မောင်ကျွန်မဆီမလိုက်လာရင်
မောင့်ဆီ ကျွန်မလိုက်လာမယ်...။
××××××××××
"ဟယ်လို မေခေတ်ဖူးဟန် လားမသိဘူးရှင့်"
"ဟုတ်ပါတယ် ဘယ်သူလဲမသိဘူး"
"ကျွန်မ နာမည် စိမ်းပါ မောင့်ရဲ့ သူငယ်ချင်း"
"မောင်ဆိုတာ ဘယ်သူလဲ ကျွန်မ စိမ်းဆိုတာလည်း
မကွားဖူးပါဘူး"
"မကြာခင် သိရမှာပါ ချင်းစုက ပိုင်အေးချမ်းမောင်အိမ်
မနက်ဖြန် အစ်မ လာခဲ့ပါလား"
"ဪ ကိုပိုင့်သူငယ်ချင်းကို တို့ မင်းကိုအားနာပေမယ့်
သူနဲ့တို့ ကွာရှင်းတာကြာပြီ အကြွေးတွေ ဘာတွေ
ဆပ်ဖို့ရှိနေတာလား သူက"
"ဘယ်ကသာ ကျွန်မက မောင့်ကို ပေးရမှာ
ပေးရမယ့်တန်ဖိုးက များနေလို့ မောင်က
မရှိတော့ဘူးဆိုတော့ အဲ့တာအစ်မကိုပဲဖြစ်ဖြစ်ပေးချင်လို့ပါ"
"အို ဟုတ်လား ရတယ် ညီမ အစ်မလာခဲ့မယ်
မနက်ဖြန်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့"
××××××××××
ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ မိန်းမလှလေးတစ်ယောက်ရဲ့
သွေးတွေအိုင်နေတယ်။
ထိုမိန်းမလှလေးဘေးမှာ Cigarette ကို
လက်ကြားညှပ်လို့ နာကျင်နေတဲ့ မျက်ဝန်းပိုင်ရှင်
မိန်းမလှလေးတစ်ဦးထိုင်နေပြန်တယ်။
သူက တိတ်တိတ်လေးရေရွတ်တယ်။
"မောင် ငါ လူသတ်မိပြီ။ မဟုတ်ဘူး ငါ လူသတ်ခဲ့ပြီ။
စိမ်းကို စိတ်မဆိုးနဲ့။ မောင့်ကို မပျော်အောင်ထားလို့
စိမ်းက အပြစ်ပေးလိုက်တာ " တဲ့လေ။
ချစ်ရတဲ့သူကို မပျော်အောင်ထားလို့
အပြစ်ပေးလိုက်ရတဲ့အတွက် သူမ တကယ်ပဲ
ကျေနပ်နေမှာလား။
သူမရဲ့ချစ်သူကကော သူမလုပ်ရပ်အတွက်
ခွင့်လွှတ်ပေးနိုင်မှာလားဆိုတာ ဘယ်သူမှမသိပေမယ့်
သေချာတာတော့ နောက်တစ်နေ့မနက်
"ချင်းစုရပ်ကွက်တွင် အမျိုးသမီးတစ်ဦးဓါးထိုးမှုဖြင့်သေဆုံး
နောက်တစ်ဦးမှာ ဆွဲကြိုးချလျက်သေဆုံးနေတဲ့
သတင်းက စစ်ကိုင်းတစ်မြို့လုံး ပြန့်သွားလေတော့သည်။
အစကောင်းတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးရဲ့ အဆုံးကို
ဘယ်သူမှကြိုတင်ခန့်မှန်းလို့မရနိုင်တာအမှန်ပါပဲ..မောင်
ကျွန်မကတော့ မောင့်အတွက် လုပ်ခဲ့သမျှအရာအားလုံးဟာ
အမှန်တရားပဲ နောင်တလား...မရဘူးလို့ပြောရင်
လိမ်ပြောရာကျမှာ မောင် လမ်းခွဲစကားပြောတဲ့နေ့က
မောင့်ကိုသတ်ပြီး ကျွန်မပါ သတ်သေခဲ့ရမှာ
အနည်းဆုံးတော့နှစ်ယောက်လုံး မလွမ်းရတော့ဘူးပေါ့။
အဲ့နေ့က မောင့်ကို စိမ်းလက်လွှတ်ပေးခဲ့တာ မောင့်ကို
ပျော်စေချင်ခဲ့လို့...ဒီလို အဆုံးသတ်ကို မြင်ရဖို့မဟုတ်ဘူး။
@yisean_lili 🌸
1
10
"In another life,i would be your girl"
Новини
အမှန်ဆို အဲ့နေ့ကသာ မတွေ့ဖြစ်ခဲ့ရင်...
'ဒီဇင်ဘာလအစ တက္ကသိုလ်တွေ စဖွင့်တဲ့အချိန်'
ရှမ်းပြည်က ကျွန်မ ဝင်ခွင့်ရခဲ့တဲ့ စစ်ကိုင်းပညာရေးတက္ကသိုလ်ဆီသို့ ဖေဖေနဲ့တူတူ လာခဲ့တယ်။
နေရာတွေ အဆင်ပြေအောင် ဖေဖေက သူ့အသိ မြန်မာစာဆရာမနဲ့အပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။စာနဲ့ပတ်သတ်ရင် အလိုမလိုက်တဲ့ ကျွန်မချစ်ရတဲ့ ဖေဖေ အစစအရာရာ စေ့စပ်အောင်
လုပ်ပေးပြီးမှ မွေးရပ်မြေရှမ်းပြည်ကို ပြန်သွားခဲ့တာရယ်။
နေရမဲ့အဆောင်က ×××အဆောင် သူငယ်ချင်းတွေ
သိပ်မထားတတ်တဲ့ ကျွန်မ မကွေးနဲ့မန်းလေးကနေ
ကျောင်းလာတက်တဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်နဲ့တော့
အတော်ခင်သွားတယ်။
ကျောင်းတက်ပြီးနှစ်ပတ်အကြာ စစ်ကိုင်းတောင်ကို
သွားလည်ရအောင်ဆိုပြီး ဟိုမိန်းမနှစ်ယောက်က အဖော်စပ်ပါလေရော။စာအုပ်နဲ့တစ်စက္ကန့်မှ မခွာချင်တဲ့ကျွန်မ အောင့်သက်သက်နဲ့ လိုက်သွားပါတယ်။
မြင်ကွင်းတွေဟာသိပ်လှတယ်။ချစ်ရပါသောဧရာဝတီမြစ်ကြီးက ကျွန်မကို လန်းဆန်းစေတယ်။ရွှေရောင်စေတီတွေက စိတ်ကို အေးချမ်းစေတယ်။ဘယ်နေရာသွားသွား ဓါတ်ပုံရိုက်ရတာ ဝါသနာပါတဲ့ မိန်းမနှစ်ယောက်ကို အမြင်ကပ်တယ်သိလား။အင် ဒါပေမယ့် ဒီတခါတော့ ကျေးဇူးတင်မိတယ်။ချစ်ရပါသော မိန်းမနှစ်ယောက်ကို ဓါတ်ပုံရိုက်ပေးရင်း လူတစ်ယောက်နဲ့တိုက်မိပါလေရော။ တောင်းပန်ဖို့ လှည့်အကြည့် အနီရောင်မျက်မှန်ကိုင်းအောက်ကခပ်စူးစူးအကြည့်တွေကြောင့် ပြောစရာပျောက်ခဲ့ရပါတယ်။
'ညီမ'
'အော် အစ်ကို တောင်းပန်ပါတယ်ရှင့်
ဟိုလေ ညီမ မမြင်လိုက်လို့ပါ '
'ရပါတယ် အစ်ကိုလည်း ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး'
စကားတစ်ခွန်း နှစ်ခွန်းနဲ့ အဆင်ပြေသွားလို့တော်ပါသေးရဲ့။ ဒါနဲ့လေ အစ်ကိုက သိပ်သဘောကောင်းတာပဲ ကျွန်မတို့သုံးယောက်ပုံကိုတောင် စိတ်ရှည်လက်ရှည် ရိုက်ပေးသေးတာ။
စစ်ကိုင်းတောင်က ပြန်လာတဲ့ နောက်ပိုင်း သုတစာပေဖတ်နေကျ ကျွန်မ ရသစာပေတွေ အဖတ်များလာတယ်။ကိုယ်တိုင်တောင် မသိပါပဲ 'အစ်ကို' ဆိုသော သူကို စွဲလမ်းမိသွားတယ်ထင်ပါရဲ့။အိမ်မက်ထဲမှာ အစ်ကိုနဲ့ကျွန်မ ကော်ဖီဆိုင်တူတူထိုင်တယ်တဲ့လေ ယုတ္တိမရှိလိုက်တဲ့အိမ်မက်။
ကျောင်းစာလည်း ပုံမှန်လိုက်လုပ်တယ်။အတန်းလည်း
ပုံမှန်တက်တယ်။အစ်ကို့ ကိုလည်း ပုံမှန်လွမ်းတယ်။
လွမ်းလွန်းလို့ ရူးနေပြီထင်တယ်။ကျောင်းကန်တင်းမှာ တောင်အစ်ကို့ ကိုတွေ့နေပြီရှင်။တစ်ယောက်ထဲ အတွေးကမ္ဘာထဲရောက်နေချိန် ကြားလိုက်ရတဲ့အသံ
'ညီမ အစ်ကို့ကို မှတ်မိလား ဟိုတခါ စစ်ကိုင်းတောင်ပေါ်မှာ ဆုံဖူးတယ်လေ'
ဘုရားရေ ညတိုင်း အစ်ကို နဲ့နောက်တစ်ကြိမ် ဆုံဖို့တောင်းဆုပြုနေတဲ့ ကျွန်မကို နတ်တွေကမကြည့်ပဲ
မနေပါဘူး။ချစ်ရပါသော အစ်ကိုနဲ့ ဒုတိယအကြိမ် ပြန်ဆုံတော့ ရင်တွေက တလှပ်လှပ်။
'ဟုတ် မှတ်မိပါတယ် ဒါနဲ့ အစ်ကိုက ညီမတို့ကျောင်းကို ဘာကိစ္စ'
'အော် အစ်ကိုက မန်းလေး UFL တက်နေတာပါ အစ်ကို့အဒေါ်က ဒီကဆရာမလေ သူ့ဆီလာရင်း ကန်တင်းမှာ နေ့လည်စာလာစားတာပါဟဲဟဲ'
'အော် ဟုတ်' စကားနှစ်ခွန်းသာ ပြန်ပြောနိုင်တော့တယ်။အစ်ကို့ရယ်သံက သိပ်ကဗျာဆန်တယ် ကျွန်မရူးမတတ်ပဲ။
'ဒါဆို အစ်ကိုသွားတော့မယ်နော် သွားခါနီး မြင်လိုက်လို့ ညီမတို့ကို လာနှုတ်ဆက်တာ'
ဟင် သွားတော့မယ်တဲ့ နာမည် ချစ်ရတဲ့အစ်ကို့နာမည် ကျွန်မ မသိသေးဘူးလေ။ကျွန်မအရဲစွန့်မိလိုက်တယ်ထင်ပါရဲ့ ....
'ဟို အစ်ကို'
'အင် ပြောလေ ညီမ'
'ညီမနာမည် ရိုးသစ္စာပါ'
အော် ဟုတ်သား ခုထိနာမည်မမေးမိသေးဘူးပဲ
အစ်ကို့နာမည် ဘုန်းလင်းမောင်ပါ ရိုး'
ရိုးတဲ့ သူများတွေခေါ်တာ ကြားဖူးနေပေမယ့် အစ်ကိုခေါ်တော့ တစ်မျိုးလေး လှနေသလိုပဲ။
အစ်ကိုနဲ့ဆုံတာနှစ်ခါရှိပြီ။ နှစ်ခါလုံးကျွန်မရင်တွေခုန်ရသလို ပျော်ရပါတယ်။မျက်ဝန်းလှလှလေးရယ် လေးထောင့်မကျတဲ့မျက်နှာလေးရယ် စကားပြောရင် ချိုင့်ဝင့်သွားတဲ့ ပါးချိုင့်လေးတစ်ဖက်ရယ် အသားညိုညိုနဲ့ ဆွဲဆောင်မှုအားပြင်းတဲ့ အစ်ကို့ကို ကျွန်မတော့ ချစ်လွန်းလို့ ရူးနေပါပြီ။
စာသင်နှစ် ပထမနှစ်ဝက်ပြီးဆုံးချိန်
မွေးရပ်မြေ ရှမ်းပြည် ကိုပြန်လာခဲ့ပေမယ့် ချစ်ရတဲ့အစ်ကို့ကိုတော့ လွမ်းမြဲလွမ်းဆဲ....
အိမ်အလုပ်တွေကကျွန်မအတွက်တော့ပျင်းစရာပါ။ဒါပေမယ့် တခါတလေ အစ်ကို့အကြောင်းတွေးရင်း လုပ်ရင် ပျော်ဖို့ကောင်းနေသလိုပဲ။
ညတွေဟာ လှတယ် အစ်ကို့အကြောင်းတွေးနေရင်ပေါ့။
တခါတလေတော့ အစ်ကိုဟာ ကျွန်မကို မချစ်ပါဘူး
သာမန်ဆုံတွေ့ဖူးတဲ့သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ပဲ သဘောထားလေမလားလို့ တွေးမိပြန်ရင် ညဟာ အကျဥ်းတန်နေပြန်ရော။
တစ်ရက် ရှမ်းပြည်ရဲ့အထင်ကရနေရာတစ်ခုဖြစ်တဲ့
အင်းလေးဆီသို့ အလည်သွားတယ်။သိပ်လှတဲ့ အင်းလေးဒေသမှာ ချစ်ရတဲ့အစ်ကို့ကို တွေ့ခွင့်ရပြန်ပါတယ်။ကျွန်မလေ ပြောမပြတတ်အောင် ပျော်ခဲ့ပါတယ်။
အစ်ကိုအကြောင်းတော်တော်များများ သိခဲ့ရတယ်။အစ်ကိုဟာ ရှမ်းပြည်ကို အလည်လာတုန်းလေး ကျွန်မ အိမ်လိုက်လည်ချင်တယ်တဲ့လေ။'ခွင့်ပြုမလား'လို့
မဝင့်မရဲမေးတဲ့ အစ်ကို့ကို 'ဟင် တခါတည်းဆွဲ မေမေရေ ဟောဒီမှာ မေမေ့သမက်လို့ မိတ်ဆက်ပေးချင်နေတာပါ' လို့ ပြန်ပြောရင် မကောင်းဘူးရှိတော့မယ်။
အစ်ကိုနဲ့ကျွန်မ သိပ်ကိုရင်းနှီးခဲ့တယ်။တစ်ပတ်မှာ
တခါလောက်ဖုန်းဆက်ဖြစ်တယ်။မန်းလေးဟာ
သိပ်ပူကြောင်း ရှမ်းပြည်မှာပဲ နေချင်ကြောင်း
ပြောပြောပြတတ်တဲ့ အစ်ကို့ကို ကျွန်မ သိပ်မြတ်နိုးရပါတယ်။အစ်ကိုဟာကော်ဖီတွေ သိပ်ကြိုက်ကြောင်း ပြောပြတော့ မေမေ့ကော်ဖီခင်းတွေ ကျွန်မမျက်လုံးထဲပြေးမြင်ရပြန်ပါတယ်။
သံယောဇဥ် ဆိုတာ သိပ်ပူလောင်ရပါတယ်။
စတွေ့ကတည်းက အစ်ကို့ကို ကျွန်မမြတ်နိုးခဲ့တယ် အခုတော့ အစ်ကိုမှ မဟုတ်ရရင်နှလုံးသားတံခါးက ဘယ်သူလာခေါက်ခေါက် တံခါးဖွင့်ပေးတော့မှာ မဟုတ်တော့ဘူး။
ဒုတိယစာသင်နှစ်
ကျွန်မအတွက် သိပ်ပျော်စရာအချိန်လေးတွေပေါ့လေ။
အစ်ကိုတက်တဲ့ ကျောင်းကို လိုက်လည်ခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။
အစ်ကိုနဲ့တူတူ စာအုပ်ဆိုင်တွေသွားဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။
အစ်ကိုနဲ့တူတူ ဟော့ပေါ့စားဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။
သူငယ်ချင်းတွေက အစ်ကိုနဲ့ ကျွန်မကို တခါတလေလိုက်စရင် အပြင်မှာ အတင်းငြင်းနေပေမယ့် ရင်ထဲကြိတ်ပျော်နေမိတတ်ခဲ့ပါတယ်။
အချိန်တွေကြာလာရင် အစ်ကိုလည်းကျွန်မကို
ချစ်လာလိမ့်မယ်လို့ရူးရူးမိုက်မိုက်တွေးခဲ့မိဖူးတယ်။
အစ်ကို့စာသင်နှစ် နောက်ဆုံးနှစ် ကျွန်မက တတိယနှစ်
ကျွန်မ အစ်ကို့ဆီကိုစာပို့ခဲ့တယ်။ရင်ခုန်စွာနဲ့ပေါ့။
စာပို့ပြီးဆယ်မိနစ်လောက်အကြာ
အစ်ကိုဟာ ကျွန်မကို တွေ့နေကြ စာအုပ်ဆိုင်လေးဆီ ချိန်းတယ်။လှလှလေး ဝတ်ခဲ့ပါတဲ့လေ။
တွေ့လား အချစ်စစ်ရင် ရောင်ပြန်ဟပ်ပါတယ်။
'အစ်ကို ရိုးကိုခေါ်တာ ဘာပြောမလို့လဲဟင်'
'အော် ရိုး လာ အစ်ကို မိတ်ဆက်ပေးမလို့ ခနလေး'
5မိနစ်လောက်ကြာတော့ ကျွန်မတို့ဝိုင်းကို မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရောက်လာတယ်။အင် သိပ်လှတယ်
ဒူးအောက်ထိအရှည်ရှိတဲ့ဂါဝန်ပန်းရောင်လေးရယ်
ဆံပင်ရွှေရောင်လေးရယ် ခပ်ပါးပါးမိတ်ကပ်လိမ်းခြယ်ထားတဲ့မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းလေးနဲ့ မိန်းကလေးက အစ်ကို့ဘေးဝင်ထိုင်တယ်။
'ရိုး ဒါ အစ်ကို့ကောင်မလေးလေ ရွှေစင်သွန်း တဲ့
တွဲနေတာတော့ ကြာပြီ ရိုးနဲ့ မမိတ်ဆက်ပေးရသေးလို့ သွန်းက ရိုးနဲ့ခင်ချင်တယ်ဆိုလို့'
ကျွန်မကမ္ဘာပြိုရပါတယ် ရင်တွေနာရပါတယ် ပိုင်ရှင်ရှိပြီးသား လူတစ်ယောက်ကို သုံးနှစ်သုံးမိုး ကျွန်မ
တစ်ဖက်သတ် ချစ်ခဲ့ရတာပေါ့။
'အော် ဟုတ် အစ်ကို အစ်မရွှေစင်နဲ့လည်း တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ရှင့်'
နာရီဝက်လောက် ချစ်ရတဲ့အစ်ကိုနဲ့သူ့ချစ်သူကို
ထိုင်ကြည့်နေခဲ့ရပါတယ်။
ပြန်ခါနီး အစ်ကို့ကောင်မလေးက ကျွန်မကိုခေါ်ပြောတဲ့ စကားလေးတစ်ခွန်းကြောင့်...အဲ့နေ့ကစအစ်ကို့ကို ကျွန်မသိသိသာသာရှောင်ခဲ့တယ်။အဆက်အသွယ်လည်း ဖြတ်ခဲ့တယ်။ခြောက်လလောက်အကြာ ကျွန်မအိမ်က ဖုန်းဆက်လာတယ်။သမီးရေ ဘုန်းလင်းမောင်နဲ့ရွှေစင်သွန်း နာမည်နဲ့ လက်ထပ်ဖိတ်စာရောက်လာတယ်တဲ့လေ။အစ်ကိုဟာ သိပ်တော်တယ်။အဆက်အသွယ်ဖြတ်ထားတာတောင် လက်ထပ်ဖိတ်စာကို အရောက်ပို့နိုင်တယ်။ရက်စက်လိုက်တာ။
ချစ်ရတဲ့သူရဲ့ လက်ထပ်ပွဲလေးဟာ သိပ်လှတယ်။
လက်ထပ်ပွဲပြီးတော့ အစ်ကိုဟာ ကျွန်မဆီ အပြေး လာတယ်။
'ရိုး မပြောမဆိုနဲ့အစ်ကို့ကို အဆက်အသွယ်ဖြတ်သွားတယ်နော်။အစ်ကို့မှာ လန့်တောင်သွားတယ်၊'
'ရိုး ဖုန်းကဒ်လဲလိုက်တာပါအာ့ကြောင့်ပါ'
'အော် ဟုတ်လား ဟင် ဒါနဲ့ ရိုးအပြန် အဆင်ပြေလား အစ်ကိုလိုက်ပို့ပေးရမလား'
'မဟုတ်တာ ရပါတယ် ရိုး ဘာရိုး ပြန်လိုက်ပါ့မယ်'
'အာ ဟုတ်ပါပြီ အာ့ဆို အစ်ကို သွားပြီနော်ရိုး'
ချစ်ရတဲ့သူ ကျောခိုင်းပြီး ခနအကြာ
'မောင်'
'ဟမ်'
'အော် ရိုးကလေ ရိုးချစ်ရတဲ့သူကို အဲ့လိုခေါ်ချင်ခဲ့တာ သွားပြီနော် အစ်ကို'
အစ်ကို ဘယ်လိုကျန်ခဲ့မလဲ စိတ်မဝင်စားတော့ပါဘူး။
ကျွန်မငိုလည်းမငိုတော့ပါဘူး။အနည်းဆုံးတော့ သူ့အတွက်နာမ်စားလေး ကြားသွားစေချင်တာပါ။သူ့အတွက် နာမ်စားလေးမှာ သူ့အပေါ်ထားတဲ့မေတ္တာတွေအချစ်တွေ သံယောဇဥ်တွေ အကုန်ပါသွားခဲ့ပြီလေ။
အဲ့နေ့က ကျွန်မစာပို့တာ အစ်ကို့ကောင်မလေး မတွေ့ခဲ့ရင် အစ်ကိုနဲ့ကျွန်မ ဒီလိုတောင် မိတ်ဆွေအဖြစ်ရှိနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူးလေ။
"မောင် ချစ်ရတဲ့သူနဲ့ ထာဝရ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေနိုင်ပါစေ။ကျွန်မလည်း နောက်ဘဝဆိုတာများ ရှိရင် ချစ်ရတဲ့သူကို ဘယ်လောက်ချစ်ကြောင်း ဖွင့်ပြောခွင့်ရတဲ့သူတစ်ယောက်သာဖြစ်ရပါလို၏"
စစ်ကိုင်းတောင် ကိုသက်သေပြုပြီး ဒီဆုတောင်းတော့
မြတ်စွာဘုရားထံ တောင်းဆုပြုခဲ့ပါတယ်။
@yisean_lili 🌸
1
28