Scene (1)
Scene (2)
Scene (3)
Scene (4)
Scene (5)
Scene (6)
Scene (7)
Scene (8)
Scene (9)
Scene (10)
Scene (11)
Scene (12)
Scene (13)
Scene (14)
Scene (15)
Scene (16)
Scene (17)
Scene (18)
Scene (19)
Scene (20)
Ending
Scene (4)
"Dexter, ျပန္ေတာ့မွာလား? အေရးႀကီးကိစၥရွိလို႔လား?"

႐ိုက္ကြင္းၿပီးေတာ့ အဝတ္အစားေတြလဲၿပီးသြားတဲ့ Dexter ကို Nathan ေမးလိုက္ပါတယ္။

"အေရးႀကီးကိစၥေတာ့ မရွိပါဘူး။ ျပန္ေရာက္ရင္ နား႐ံုပါပဲ"

"မင္းအဆင္ေျပရဲ႕လား?"

Dexter က Nathan ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး ေခါင္းခါျပလာတယ္။

"အင္း၊ အခုတေလာ အိမ္တြင္းေအာင္းမလို႔လား? အရမ္းႀကီးလည္း ဂ႐ုစိုက္မေနပါနဲ႔ကြာ"

"လူၾကားထဲကို မသြားခ်င္တာ"

"ဘာမွ မသြားခ်င္စရာမရွိဘူး"

ေနာက္ကေရာက္လာတဲ့ Ivy က ေျပာလာပါတယ္။ Lillian လည္း ေရာက္လာၿပီး

"Dexter, စိတ္ညစ္ေနလား?"

Spectrum ရဲ႕ရိုက္ကြင္းၿပီးေတာ့ ေလးေယာက္ဆံုခ်ိန္မွာ Dexter ကို ဝိုင္းေမးၾကျခင္း။

"ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး"

"မင္းကသာ ဘာေျပာရမွန္းမသိတာ။ ဟိုတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေျပာခ်လိုက္တာ အကုန္လံုး နည္းနည္းေတာ့ၿငိမ္သြားၿပီ။ သူေျပာတာကို Fan ေတြက ဝိုင္းေထာက္ခံၿပီး ဝိုင္းကူဆဲေပးေနတယ္ေလ"

"ေတြ႕ပါတယ္၊ သူတို႔ Support ေပးၾကတာ တကယ္ေက်းဇူးတင္မိတယ္"

"အင္း၊ မင္းလည္း အိမ္နဲ႔အလုပ္ပဲကူးမေနနဲ႔။ စိတ္ညစ္တိုင္း အျပင္မထြက္တာက ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူးေနာ္"

"ေအးေလကြာ"

Ivy စကားကို Nathan က ေထာက္ခံရင္း စကားဆက္ေျပာလာတယ္။

"မနက္ျဖန္ ရိုက္ကြင္းက ေန႔လယ္ေလာက္မွစမွာဆိုေတာ့ အခု တစ္ေနရာရာသြားၾကမလား?"

"မသြားခ်င္ ..."

"မရဘူး၊ လိုက္ခဲ့"

Nathan ေခၚတာကို ျငင္းဖို႔ျပင္ေနတဲ့ Dexter ကို Ivy က စကားပိတ္ေျပာလိုက္တယ္။ Lillian ကပါ

"ဟုတ္သားပဲ၊ လိုက္သြားလိုက္ပါ။ သံုးေယာက္သား စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ တစ္ေနရာရာမွာ စကားေျပာၾကေပါ့။ ကၽြန္မေတာ့ ျပန္ေတာ့မယ္"

သူမေဘးနားေရာက္လာတဲ့ မန္ေနဂ်ာကိုၾကည့္ၿပီး Lillian က ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ျပန္သြားခဲ့တယ္။

"See you tomorrow, Lillian"

"See you"

"ဘယ္သြားၾကမလဲ အစ္ကို?"

"ဘယ္သြားခ်င္လဲ?"

Nathan နဲ႔ Ivy ကသာ တက္ႂကြေနၿပီး Dexter က အသံထြက္မလာပါ။

"ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းကို သြားၾကမလား? ခဏေန ေနဝင္မွာဆိုေတာ့ ျမစ္ကိုကူးရင္း Sunset ၾကည့္မယ္ေလ"

"Boat ငွားလို႔ အဆင္ေျပရင္ ေကာင္းတာေပါ့"

"ငါ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ဦးမယ္"

Nathan က သူ႔အသိတစ္ေယာက္ဆီ ဖုန္းလွမ္းဆက္ေနရင္း ျပန္လွည့္ေမးတယ္။

"Cruise bar သြားမလား Dexter?"

"ဟင့္အင္း၊ ေအးေဆးတာေလး တစ္ခုခုပဲ"

"Ok. ေအး၊ ငါတို႔ တစ္ဖက္ကမ္းပဲကူးသြားခ်င္တာ။ ဟိုဘက္မွာက ေသာင္ျပင္မွာ လူရွင္းတယ္ေလ"

".............."

"ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အားလံုးသံုးေယာက္ကြာ။ Men talk ေပါ့။ ငါတို႔ဘာသာ လြယ္လြယ္လုပ္လို႔ရမယ့္ အစားအေသာက္ေလးပါ ျပင္ထားေပး။ သယ္သြားမလို႔"

".............."

"Ok, Thanks. We're coming."

"အဆင္ေျပၿပီေပါ့"

"အင္း၊ သြားၾကစို႔"

¤

"Cheers!!!"

Nathan ေမာင္းလာတဲ့ Boat ေလး တစ္ဖက္ကမ္းေသာင္ျပင္မွာရပ္လိုက္ခ်ိန္ ေနဝင္သြားေလပီ။ ျပင္ဆင္လာတဲ့အတိုင္း မီးပံုလုပ္ၿပီး ေဘးနားမွာအဝတ္ခင္းကာ အစားအေသာက္ေတြခ်လို႔ သံုးေယာက္သား ခြက္ခ်င္းတိုက္ေအာ္ဟစ္ေနၾကတုန္းမွာ Ivy ဖုန္းက ျမည္လာတာမို႔

"ဘယ္ကဖုန္းလဲ? ကိုင္မေနနဲ႔"

"အစ္ကိုေျပာတာေနာ္၊ မကိုင္နဲ႔လို႔။ Kyle ေခၚတာ"

"အဲ၊ ကိုင္လိုက္။ အလုပ္ကိစၥထင္လို႔ ေျပာတာပါကြ"

"မကိုင္နဲ႔၊ သူ႔ကိုမေခၚလို႔ ဆဲလိမ့္မယ္"

Dexter က ထပ္တားလာလို႔ Ivy ဘာလုပ္ရမွန္းမသိခင္ ဖုန္းကက်သြားပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ Nathan ဖုန္းပါ ထျမည္လာပါတယ္။

"ဟား ဟား၊ Kyle"

Nathan က ဖုန္းကိုင္လိုက္ၿပီး Speaker ဖြင့္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ

"Idiots, ဘာကိစၥ က်ဳပ္ကိုပစ္ထားခဲ့တာလဲ?"

"ေဟ့ေကာင္ေလး၊ မင္းထက္အႀကီးေတြေနာ္"

"ဟို ငယ္တဲ့တစ္ေကာင္ကို ဆဲတယ္ဗ်ာ။ Speaker ဖြင့္ထားတယ္မဟုတ္လား? ေရသံေတြေရာ၊ ေလသံေတြေရာ ၾကားေနရတယ္"

"ခင္ဗ်ား ေအာ္ဆဲမေနနဲ႔။ မေက်နပ္ရင္လိုက္လာခဲ့"

"Sh*t! လာလို႔မရလို႔ ဖုန္းေခၚဆဲတာေပါ့ကြ။ ေနာက္ေန႔ Shooting ရွိတာကို အဲဒီလိုအေလလိုက္လို႔ရလား?"

"ရလို႔ပဲ ဒီဖက္ကမ္းေရာက္ေနၿပီေလ။ ေသာက္ပါဦးလား?"

"Dexter Adler! မင္းကို အေရခြံစုတ္ပစ္မယ္။ ငါ့မွာေတာ့ မင္းဘက္ကဝင္ေျပာေပးလိုက္ရတာ။ မင္းက ေက်းဇူးကန္းေနတာ"

"မသိဘူး၊ ေသာက္မယ္"

"Yahh!!! မျပန္ၾကနဲ႔၊ က်ဳပ္လာခဲ့မယ္"

"ခုနကေျပာေတာ့ လာလို႔မရဘူးဆို? အခု မင္းဘယ္မွာလဲ?"

"စိုက္ခင္းထဲက အိမ္မွာ"

"ဟာဟ၊ ၿမိဳ႕ျပင္ကေန မင္းဒီေရာက္ရင္ ငါတို႔ အိမ္ျပန္အိပ္ေနေလာက္ၿပီ"

Nathan ေမးသလို Ivy က တားလိုက္ေပမဲ့

"အခုလာၿပီ။ အလုပ္ေတြကၿပီးေနၿပီ။ မေစာင့္ဘဲျပန္သြားရင္ အကုန္လံုးကို ႐ိုက္သတ္ပစ္မယ္"

"Wait! Kyle ေရ၊ စိတ္ေလၽွာ့ဟ။ ေနာက္တစ္ေခါက္ဆို ေခၚပါ့မယ္ကြာ။ အခုေတာ့ မင္းလည္းပင္ပန္းပါတယ္။ မင္းအလုပ္႐ႈပ္ေနမွာစိုးလို႔ရယ္၊ ငါတို႔ကလည္း အစီအစဥ္မရွိဘဲ ခ်က္ခ်င္းထလာမိတာရယ္ေၾကာင့္ မေခၚျဖစ္တာပါကြာ"

"ရလား? အဲဒီလို ရလား?"

"ရတယ္၊ အဲဒီလိုလည္း ရတယ္ဗ်ာ"

Nathan က ေျပရာေျပေၾကာင္းေျပာလို႔ Kyle ေလသံကေပ်ာ့သြားၿပီကို Dexter ထေဖာက္ေလေတာ့ Kyle တို႔ ေသာင္းက်န္းေလၿပီ။

"ေဟ့ေကာင္၊ မင္းၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း။ အသံကိုထြက္မလာနဲ႔"

"အား ..... ကၽြန္ေတာ့္ကို ေအာ္ေနတာလား? စိတ္ညစ္ေနတဲ့လူကို ေအာ္ေနတာလား? ေရထဲသြားေနလိုက္တာပဲ ေအးတယ္"

Dexter ထသြားေတာ့ Nathan အတင္းလိုက္ဆြဲရပါၿပီ။

"Dexter! ေဟ့ေကာင္၊ ဘာလုပ္ျပန္ၿပီလဲ?"

ဖုန္းထဲက Kyle ေအာ္သံေၾကာင့္ Nathan ခ်ထားခဲ့တဲ့ဖုန္းကို Ivy ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး

"ေရထဲဆင္းမလို႔တဲ့ေလ။ အစ္ကို လိုက္ဆြဲေနတယ္"

"ေသခ်င္လို႔။ သြားဆြဲလိုက္ဦး၊ အစ္ကို Nathan ႏိုင္လို႔လား?"

"ဟိုမွာ ဆြဲလားရမ္းလားလုပ္ေနၾကတယ္။ မင္းလည္း လိုက္မလာပါနဲ႔။ ေနာက္တစ္ခါမွ ထပ္လာၾကတာေပါ့"

"ေနာက္တစ္ခါတဲ့လား? စိတ္ေတြတိုလိုက္တာ၊ ခင္ဗ်ားတို႔က ေနာက္တစ္ခါေပါ့"

"မင္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲ Kyle?"

"ေရာ္ ... စိတ္တိုပါတယ္လို႔ ေျပာေနတာကို ဘာျဖစ္ေနတာလဲဆိုေတာ့ ခက္ၿပီေနာ္။ လူသတ္ခ်င္တာဗ်ာ"

"အဲဒီေလာက္ အကန္ေတြေျပာေနတာကိုက မင္း တစ္ခုခုျဖစ္ေနတယ္"

"ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဟိုေကာင္ေလးကို သြားထိန္းပါေတာ့ဗ်ာ။ See you later"

"See ....."

စကားမဆံုးခင္ ဖုန္းခ်သြားတာေၾကာင့္ Ivy ဖုန္းကိုၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းသဲ့သဲ့ခ်မိတယ္။ သူတို႔ေတြ တစ္ခုခုျဖစ္ၿပီဆို အခ်င္းခ်င္း ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေနၾကတာ အက်င့္လိုျဖစ္လာပါတယ္။ ႐ိုက္ကြင္းကလည္း ၿပီးဆံုးခါနီးၿပီမို႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ အလုပ္ေတြအတူတူလုပ္လာခဲ့ၾကတဲ့ သူတို႔ၾကားမွာ ရင္းႏွီးမႈေတြနဲ႔ ေျပာမနာ၊ ဆိုမနာျဖစ္လာခဲ့ၾကတယ္။ ေယာက္်ားေလးေလးေယာက္ၾကား ကန္႔လန္႔ကန္႔လန္႔ပါတတ္တဲ့ Nancy ကလည္း တစ္ခါတေလမွာ မိန္းကေလးဆိုတာကိုေတာင္ ေမ့ေလာက္တဲ့အထိ အတြဲညီလွပါတယ္။ တစ္ခါတရံမွာ Bryan ကပါ လာ Join ၿပီး လူအင္အားပိုေတာင့္ေနတတ္တယ္။ အဓိကဇာတ္ေကာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ Lock ရဲ႕ အမာခံပရိသတ္ Bryan ဟာ ေပ်ာ္တတ္သူတစ္ဦးမို႔လည္း သူတို႔အဖြဲ႕ေလးထဲ ေပ်ာ္စရာေတြက မ်ားခဲ့တယ္။
အခုေတာ့ Dexter ရဲ႕ တိုင္းသိျပည္သိျပႆနာတင္မကဘဲ Kyle ကလည္း တစ္ခုခုေတာ့ စိတ္မၾကည္မလင္ျဖစ္ေနပံုပါပဲ။

Ivy အေတြးလြန္ေနတာေတြ ျပန္စုလိုက္ေတာ့ Dexter က ေရစပ္မွာသြားထိုင္ေသာက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ Nathan ကေတာ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းေသာင္ျပင္ေပၚကေန ထိုင္ၾကည့္ေနပါတယ္။ တစ္ဖက္ကမ္းကအေဆာက္အဦေတြရဲ႕ မီးေရာင္ေတြက အရမ္းကိုၾကည့္ေကာင္းေနၿပီး သူတို႔ဖိုထားတဲ့မီးပံုကလည္း အရွိန္ျပင္းတာေၾကာင့္ ေသာင္ျပင္မွာ အေတာ္ေလးလင္းေနပါတယ္။

"ေရစိုအဝတ္နဲ႔ေတာ့ ဖ်ားေတာ့မွာပဲဗ်ာ။ ဒီေကာင္ေလး တကယ္တစ္ဇြတ္ထိုး"

"အင္း၊ ေနပါေစ။ သူ႔ဘာသာအဆင္ေျပသလို ေနပါေစ။ Kyle ဘာေျပာလဲ?"

ထိုင္ေနရာကေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေမးလာတဲ့ Nathan ဆီကို ယူလာတဲ့ဘီယာပုလင္းေလး လွမ္းေပးရင္းနဲ႔ Ivy က ေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။

"ဘာျဖစ္ေနလဲ မသိပါဘူးဗ်ာ"

"အင္း၊ သူတို႔ကေလ ေျပာခ်င္စိတ္ရွိမွ ေျပာတဲ့ဟာေတြ။ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနၾကတာပဲ"

"အမွန္ပဲ"

"ေအာ္လိုက္ရေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုး နည္းနည္းေတာ့ စိတ္သက္သာမယ္ထင္ပါရဲ႕"

Ivy ျပံဳးသာျပံဳးေနလိုက္ပါတယ္။

.

"Dexter, တက္လာခဲ့ေတာ့"

ေရထဲထိုင္ေနရာကေတာ့ ျပန္တက္လာပါရဲ႕၊ အက်ႌကိုဆြဲခၽြတ္လိုက္ၿပီး

"ေရသြားကူးမယ္"

"ဟင္း ... မူးေနၿပီမဟုတ္ဘူးလား? မကူးနဲ႔ေတာ့"

"မူးရေအာင္ ဘယ္ေလာက္ေသာက္ရေသးလို႔လဲ?"

"ဆက္မေသာက္ေတာ့ဘူးလား?"

"ၿပီးမွလာေသာက္မယ္"

"ဆယ့္ငါးမိနစ္"

"နာရီဝက္"

"မိနစ္ႏွစ္ဆယ္"

"Ok"

Nathan နဲ႔ အခ်ိန္ညႇိၿပီး Dexter ေရစပ္ကိုျပန္ဆင္းသြားျပန္တယ္။ သူဝတ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီရွည္ကို ေရစပ္မွာခၽြတ္ခဲ့ၿပီး ေရထဲဆင္းသြားေတာ့ Ivy က မီးပံုနားယူလာၿပီး ေရေျခာက္ေအာင္လုပ္ေပးလိုက္တယ္။

"ေဟ့ေကာင္၊ တက္ခဲ့ေတာ့။ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေနၿပီ။ ဒီမွာ အဝတ္အစားေတြ ေရေျခာက္ေနၿပီေနာ္"

Nathan က လွမ္းေအာ္ၿပီး မီးပံုနားျပန္လာေတာ့ Ivy က ေသာင္ျပင္ေပၚပစ္လွဲၿပီး ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ေနရင္း

"အစ္ကို"

"ဟင္?"

"ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္အတိုင္းအတာအထိေအာင္ျမင္ႏိုင္မလဲ? ဘယ္အခ်ိန္အထိ ဝင့္ႂကြားႏိုင္မလဲ? တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ အခုလိုပဲ ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္မျမင္ရတာမ်ိဳးက ရွိလာမွာပဲမဟုတ္လား?"

Nathan က ေဘးမွာဝင္လွဲလိုက္ၿပီး

"မင္း ၿမိဳ႕ျပမွာရွိေနသ၍ေတာ့ ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ဖို႔ အခ်ိန္နည္းေနမွာပဲေလ။ ဘာလို႔ဆို မိုးထိေတာ့မယ့္အေဆာက္အအံုေတြက အျမဲတမ္းနီးပါး လင္းေနတယ္မဟုတ္လား? ဘယ္အခ်ိန္ပ်က္စီးမယ္လို႔ မသိႏိုင္ေပမဲ့ ေကာင္းကင္မွာထက္ ေျမျပင္မွာက ပိုလင္းေနတယ္လို႔ ထင္ေနရသ၍ ၾကယ္မရွိတာကို မင္းအျမဲသတိမထားမိပါဘူးကြာ"

"အဲဒါဆို ေတာမွာသြားေနရရင္ေကာင္းမလား?"

အဝတ္အစားေတြဝတ္ၿပီး အနားေရာက္လာတဲ့ Dexter က ေျပာလာတယ္။

"ေနႏိုင္လားပဲ ေတြး"

"Cosgriff က ဘာျဖစ္တာတဲ့လဲ?"

Dexter က ေမးေတာ့ Ivy က

"မသိဘူးေလ။ ဘာမွမေျပာဘူး"

"သူ႔ဘဝကို သူ႔စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ခြင့္ရေနတာပဲ၊ အခုက ဘာျဖစ္လို႔လဲမသိဘူး"

"အင္း၊ မေနႏိုင္ရင္ ေျပာလိမ့္မယ္"

"သူက ဘယ္တုန္းကေျပာလို႔လဲ?"

"ေပါက္ကြဲလာရင္ ေျပာလိမ့္မယ္"

"ဪ"

"မင္းကေရာ၊ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ?"

Ivy က ထထိုင္ကာေမးေလေတာ့

"ဟိုတစ္ညက မိန္းမရေတာ့မလို႔"

"အမ္! ဘယ္လိုေတာင္လား?"

Nathan ကပါ ေခါင္းေထာင္ၾကည့္လာတယ္။

"အင္း"

"ဘယ္သူနဲ႔လဲ?"

"ေျပာလို႔ရလား?"

"ဒီေနရာမွာ သတင္းဖြမယ့္လူ ရွိလို႔လား?"

"Coral land က"

"Wow! အငယ္မေလးနဲ႔လား?"

"အင္း"

"အမိုက္စားေလးေလ။ မင္း အစ္မလက္ခ်က္ပဲလား?"

"သူပဲေပါ့။ အဲဒီဘက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာင္ စကားကၽြံၿပီးၿပီထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လံုးဝကိုေရွာင္ထြက္လာခဲ့ေတာ့ အစ္မနဲ႔ျပႆနာျဖစ္ၾကတာပဲ။ ေနာက္တစ္ပတ္ထဲ သူျပန္လာမယ္တဲ့ေလ"

"ေအး၊ ပြဲျဖစ္ၿပီေပါ့"

တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေမးေနတာကို Dexter ေျဖၿပီးေတာ့ ဘီယာထိုင္ေမာ့ေနေလတယ္။

"ဒီတစ္ခါေတာ့ အျပတ္ရွင္းမွာ"

"ရွင္းကြာ။ အဲ့ဒီေလာက္ ေနရာတကာဝင္ပါေနရေအာင္ မင္းက ကေလးလည္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး"

"ေအး၊ ေျမႇာက္ေပးေနလိုက္ Ivy ေရ"

"ေျမႇာက္ေပးမွာ။ ဟိုတစ္ေယာက္ကိုလည္း ေမးၿပီးရင္ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ဖို႔ ေျမႇာက္ေပးရမယ္"

Nathan ေခါင္းခါလိုက္မိတယ္။

"ၾကည့္ရွင္းေပါ့ကြာ။ အခုေတာ့ အရမ္းမေသာက္ၾကနဲ႔ဦး"

"အား ... စပ္တယ္၊ စပ္တယ္။ ထြီ! ဘာႀကီးလဲ?"

"အဲဒီမွာ Spicy လို႔ေရးထားတာ မျမင္ဘူးလားကြ"

"အျမည္းလုပ္မွာေလ၊ အဲဒီေလာက္စပ္စရာလားဗ်"

ေျပာခ်င္ရာေတြေျပာၾကၿပီး ညသန္းေခါင္ေလာက္မွ ျပန္ကူးလာခဲ့ၾကေတာ့ လံုျခံဳေရးလွည့္ကင္းနဲ႔တိုးၿပီး သူတို႔မွာ သတင္းမေပါက္ဖို႔ တားၾကရပါေသးတယ္။

¤

"အေျခအေနေကာင္းလား?"

"နည္းနည္းပါ။ အဆင္ေျပတယ္"

Bermuda နဲ႔ပစ္ခတ္တဲ့အခန္းေတြအတြက္ ရိုက္ေနရင္းက Kyle ေျခေထာက္ထိသြားလို႔ ခဏနားေနတုန္း Ivy ေမးေနျခင္းပါ။

"စိတ္နဲ႔လူနဲ႔မကပ္ပါလား?"

"ကပ္ပါတယ္၊ အဆင္ေျပၿပီ။ ဆက္႐ိုက္ၾကစို႔"

"ေအး၊ နည္းနည္းေလး သတိထားစမ္းကြာ"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ"

.

"ခင္ဗ်ားေျခေထာက္ ေရာင္ခ်င္ေနၿပီ။ ဆရာဝန္ျပတာပိုေကာင္းမယ္ေနာ္"

"Family Doctor ကို အိမ္မွာခ်ိန္းထားတယ္"

အားလံုး လမ္းခြဲထြက္လာၿပီး Kyle ေျခေထာက္နာေနလို႔ Dexter က ေနာက္ကလိုက္သြားကာ ေမးေတာ့ Kyle က ေျပာစရာရွိတယ္ဆိုလို႔ သူ႔ကားေပၚမွာ ခဏဝင္ထိုင္လိုက္ပါတယ္။

"ဘာေျပာမလို႔လဲ?"

"Coral ကိစၥ"

"ဟင္!"

"မင္း ေရွာင္ထြက္လာခဲ့တယ္မဟုတ္လား? ငါသိသေလာက္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ေမွာင္ခိုသေဘၤာေတြ မိသြားတယ္ေျပာတယ္။ ရွယ္ယာေတြကို လူမသိေအာင္ထုတ္ေရာင္းေနတယ္။ အေျခအေနထိန္းဖို႔အတြက္ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ေတြထုတ္ေနတာ"

"ေတာ္ေတာ္ဆိုးေနတာပဲလား?"

"အင္း၊ မင္းအစ္မကေတာ့ အဲဒါေတြမသိေသးဘူးထင္တယ္။ မင္းသိသင့္တယ္ထင္လို႔"

"အာ ... ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အဲဒီညက ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ကံေကာင္းသြားတာပဲ။ ခင္ဗ်ားကေရာ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ?"

"ေနာက္မွေျပာမယ္။ ဆရာဝန္နဲ႔ခ်ိန္းထားတာလည္း ရွိေသးလို႔"

"ဟုတ္သားပဲ။ ေနာက္မွေတြ႕မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ၿပီ"

"အင္း၊ ဂ႐ုစိုက္"

¤

"႐ိုက္ကူးေရးလည္း ၿပီးေတာ့မယ္။ ေနာက္ဆို ဒီလူေတြ တစ္စုတစ္စည္းတည္းဆံုဖို႔က ခက္သြားၿပီ"

"အခ်စ္ေလးက လြမ္းေနမွာလား?"

Nancy စကားကို အက်ေကာက္ကာ Dexter က ေနာက္လိုက္ေတာ့

"ဒါေပါ့၊ အစ္မျပန္လာေတာ့မယ္မဟုတ္လား? အိမ္လိုက္ေတြ႕မယ္ေလေနာ္"

"အစ္မႀကီးကိုမ်ား ပစ္မွားခ်င္ေသးတာ။ ယူမယ္ဆိုရင္ ခ်က္ခ်င္းထည့္ေပးလိုက္မွာ"

"စိတ္ကူးမလြဲနဲ႔ Nancy, Mary Adler က ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ လွတယ္ေနာ္"

"လွရင္ အစ္ကိုလိုက္ပါလား"

"No, no. ကိုယ္စိတ္ဝင္စားရမယ့္စာရင္းထဲ မပါဘူး"

"ေမာင္တစ္ေယာက္လံုးကိုေရွ႕ထားၿပီး အခုလိုေျပာေနတာေတာ့ မ်ားၿပီေနာ္"

"အတင္းထိုးေပးေနတာ ဘယ္သူလဲ?"

"အဟဲ၊ ဒါကေတာ့ ဒါေပါ့"

"အစ္မျပန္လာရင္ နင္ ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ Dexter?"

"ကၽြန္ေတာ့္မွာ လက္ထပ္ရမယ့္ခ်စ္သူရွိပါတယ္။ သူက ဇာတ္ညႊန္းဆရာမေလး Nancy Dean ပါေပါ့။ အဲဒါဆို ၿပီးၿပီေလေနာ္"

"Middle finger ပဲရမယ္"

"ဟား ဟား"

"တကယ္ပါပဲ၊ အစ္မျပန္လာမယ္ေျပာၿပီး ေနာက္ႏွစ္ပတ္ဆုတ္သြားတာ မၾကာေသးဘူးထင္တာ။ အခုျပည့္ေတာ့မယ္"

¤

"Yayy!!!"  "Congratulations."  "The end."

ဇာတ္လမ္းအတြက္ ႐ိုက္ကူူးေရးၿပီးၿပီမို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးေအာ္ဟစ္ေနၾကေသာ အဖြဲ႕သားမ်ား။
Spectrum အတြက္ငွားထားတဲ့ ျခံဝန္းႀကီးထဲမွာပဲ ညဘက္ပြဲလုပ္ၾကမွာမို႔ ဆူဆူညံညံျဖစ္ေနၾကတယ္။
အေပၚထပ္မွာ သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြနားေနခန္းအတြက္ ေပးသံုးထားတဲ့ အခန္းက်ယ္ႀကီးႏွစ္ခန္းရွိၿပီး ေယာက္်ားေလးေတြအတြက္အခန္းထဲက Kyle ထြက္လာေတာ့ ဝရန္တာဘက္မွာ Ivy က ရပ္ၿပီး ျခံထဲကိုၾကည့္ေနပါတယ္။

"ဘာေတြေငးေနတာလဲ?"

"ဒီတိုင္း ဟိုေငးဒီေငး။ အခုတေလာ မင္း ဘာေတြအလုပ္႐ႈပ္ေနတာလဲ?"

"အငယ္ေကာင္ကိစၥ"

"မင္း ညီေလးက ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

"သူ႔ေကာင္မေလးက ကိုယ္ဝန္ရသြားလို႔"

"ဟင္? ဘယ္လို?"

"ဟုတ္တယ္"

"ေအး၊ သူက အိမ္ေျမႇာင္နဲ႔ညားမွာဆို? မင္းမွအိမ္ေထာင္မက်ရင္ Cosgriff မ်ိဳးဆက္ ျပတ္မွာဆို? အခုေတာ့ အထက္တန္းကမၿပီးေသးဘူး၊ ကေလးအေဖျဖစ္ေတာ့မယ္တဲ့လား?"

"ဟုတ္တယ္။ ေကာင္မေလးက သာမန္ထဲကပဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျမႇာက္ေပးတယ္ထင္တယ္။ အိမ္ကေကာင္က ပိုက္ဆံရွိတဲ့အသိုင္းအဝိုင္းကမို႔ သူ႔ကိုထားခဲ့မွာပဲ၊ ဘာညာေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ေက်ာင္းကပြဲညမွာ အဲဒီအ႐ိုင္းတံုးကို အရည္ေဖ်ာ္ပစ္တယ္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ေကာင္မေလးက အရမ္းႀကီးဆိုးတာလည္းမဟုတ္ဘူး။ ေဘးပေယာဂထင္ပါတယ္။ ဟိုေကာင္ကလည္း အေတြ႕အၾကံဳမရွိနဲ႔၊ သူတို႔ေျပာေတာ့ ကိုယ္ဝန္ကေျခာက္ပတ္ရွိေနၿပီ"

"အဲဒီေတာ့ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ?"

"အဲဒီလိုသိရလို႔ ေသခ်ာေမးျမန္းၿပီး ေခါင္းစားေနတုန္း ခင္ဗ်ားတို႔က ဟိုဘက္ကမ္းမွာ သြားေသာက္ေနၾကတယ္ေလ"

"ဟာ၊ အဲဒါ လတစ္ဝက္ေလာက္ၾကာၿပီေလ။ ဒါဆို အခု ကိုယ္ဝန္က ႏွစ္လျဖစ္ၿပီေပါ့"

"ဟုတ္ပါတယ္ဆို။ ေကာင္မေလးကို ေက်ာင္းနားခိုင္းၿပီး သူ႔နယ္မွာ မဂၤလာပြဲလုပ္ေပးမယ္။ အငယ္ေကာင္ကိုက အထက္တန္းၿပီးေအာင္ဆက္တက္ခိုင္းမယ္။ စာေမးပြဲၿပီးမွ ဒီဘက္အသိုင္းအဝိုင္းထဲ အကုန္လံုးကိုအသိေပးၿပီး ပြဲႀကီးႀကီးထပ္လုပ္မယ္"

"ဟိုဘက္ကပြဲက ဘယ္ေတာ့လဲ?"

"ေနာက္တစ္ပတ္ထဲ"

"ဒါဆို စာေမးပြဲၿပီးမွလုပ္မယ့္ ဒီဘက္ကပြဲက် ဗိုက္ကဘယ့္ႏွယ္လုပ္မလဲ?"

"ေမြးၿပီးမွေပါ့"

"သူတို႔ဘက္က သေဘာတူတယ္ေပါ့"

"သေဘာတူေအာင္ သြားညႇိၿပီးၿပီ။ အေကာင္စုတ္ေလး ေကာင္းက်ိဳးေပးတာ အလုပ္ေတြ႐ႈပ္လိုက္တာ"

"ဟား ဟား၊ ဘာပဲေျပာေျပာ မင္းေတာ့ ဦးေလးျဖစ္ၿပီ"

"ေနာက္ကားေတြ မေကာင္းဘူးဗ်ာ"

"ေရွ႕ကားက ေမာ္ဒယ္ေအာက္ၿပီး ေႏွးေကြးေနတာေနမွာ"

"အမီလိုက္ပစ္မယ္။ မ်ိဳးဆက္ျပတ္မွာလည္း မပူရေတာ့ဘူးေလ"

ေျပာၿပီး ရယ္ေနေသာ Kyle ေၾကာင့္

"ဘာေတြေတြးၿပီး သေဘာက်ေနတာလဲ?"

"ဘာမွမဟုတ္ဘူး။ သြားၾကမယ္ေလ။ ေပ်ာက္လို႔ ေအာ္ေခၚေနၾကလိမ့္မယ္"

¤

"Dexter Damien!"

"အစ္မရယ္၊ ျဖည္းျဖည္းေခၚပါဗ်ာ"

"နင္လုပ္ပံုက ေကာင္းေသးရဲ႕လား?"

"ဘာလုပ္မိလို႔လဲ? အစ္မရဲ႕ Coral က အေကာင္းစားေလးကေရာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေနလို႔လဲ?"

"Club က နင့္အေကာင္ကေတာ့ သာတယ္ေပါ့ေလ?"

"ဗ်ာ! ဟာ ... အဲဒီကိစၥရွင္းၿပီးၿပီေလ။ အစ္ကိုနဲ႔ငါက ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးဆိုမွဗ်ာ။ အဲဒါရိုက္ကြင္းပါလို႔ ေျပာၿပီးၿပီကို"

"အဲဒီ Leonel ကသားႀကီးကို ငါေျပာေနတယ္ထင္လား? မင္း Gay ေနပါတယ္လို႔ အဲဒီတုန္းကတည္းက ဝန္ခံလိုက္ရင္ေတာင္ အခုထက္သက္သာဦးမယ္။ အခုေတာ့ အဆင့္မရွိတဲ့ Club ကေကာင္နဲ႔ေလ"

"What? What do you mean?"

ထိုင္ေနတဲ့သူ႔ေပါင္ေပၚ ျဖတ္ခနဲက်လာတဲ့ အစ္မျဖစ္သူရဲ႕ဖုန္းကို ယူၾကည့္မိတဲ့အခါမွာေတာ့ Dexter တစ္ေယာက္ ဆြံ႕အသြားေလတယ္။

"ဒီေကာင္ေလးက ဘယ္သူလဲ?"

Mary က ဖုန္းကိုပဲ ေမးေငါ့ျပတာမို႔ ဆက္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာ

"ဒါ ... ဒါက ..."

တစ္ေယာက္တည္း Club သြားတုန္းက မူးေနတဲ့သူ႔ကို အငွားဒ႐ိုင္ဘာေခၚေပးၿပီး ကားေပၚေရာက္တဲ့အထိ တြဲပို႔ေပးခဲ့တဲ့ Bartender ေကာင္ေလး။ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး အဲဒီေကာင္ေလးနဲ႔ နမ္းေနသလိုပံုက အစ္မဆီေရာက္သြားတာလဲ?

"အစ္မ၊ ငါတို႔နမ္းေနတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ငါ လဲေတာ့မလိုျဖစ္လို႔ သူထိန္းေပးရင္း သူ႔ေပၚယိုင္က်ၿပီး အဲဒီနံရံဘက္ကပ္သြားတာ။ ဒီပံုကို အစ္မဘယ္လိုရတာလဲ?"

"ငါရတာမို႔လို႔ေပါ့။ တျခားလူဆီေရာက္ၾကည့္ပါလား၊ နင္ေတာ့ စုတ္ျပတ္ေနေအာင္ ေျပာခံရမွာ။ အဲဒီပံုကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဲဒီလိုမဟုတ္ပါဘူးလို႔ ျငင္းလို႔ရမယ္ထင္တာလား?"

"မဟုတ္ပါဘူးဆို"

"ငါေတာင္မယံုဘူး။ ဘာမွမဟုတ္ရင္ နင္ အဲဒီေကာင္ေလးနဲ႔ ထပ္ေတြ႕စရာမွမရွိတာ"

"ထပ္ေတြ႕တာကလည္း မေတာ္တဆေလ။ Movie & Music corner ဆိုတာက လူတိုင္းသြားၾကတယ္ေလ။ ငါ့ဘာသာအေခြသြားဝယ္ရင္း ဆံုတာေလ။ စကားေတာင္ တစ္ခြန္းမွမေျပာမိဘူး"

"ေအး၊ နင့္ Fan ေတြဝိုင္းလိုက္တာကို အဲဒီေကာင္ေလးတားေပးထားရလို႔ စကားေတာင္မေျပာလိုက္ရဘူးေပါ့"

"အစ္မ!!!"

"ဘယ္မွာထပ္ေတြ႕ေသးလဲ? နင္တို႔ ဘယ္အဆင့္အထိေရာက္ေနၿပီလဲ? ရပ္လိုက္ပါ ငါ့ေမာင္ရယ္။ အဲဒီလိုေနရာကေကာင္ေလးဆီကေန အစစ္အမွန္ဆိုတာ ဘာရမွာလဲကြာ"

"မဟုတ္ပါဘူးဆိုဗ်ာ"

■■■■■ Part (5) ဆက္ရန္ ■■■■■


"Dexter, ပြန်တော့မှာလား? အရေးကြီးကိစ္စရှိလို့လား?"

ရိုက်ကွင်းပြီးတော့ အဝတ်အစားတွေလဲပြီးသွားတဲ့ Dexter ကို Nathan မေးလိုက်ပါတယ်။

"အရေးကြီးကိစ္စတော့ မရှိပါဘူး။ ပြန်ရောက်ရင် နားရုံပါပဲ"

"မင်းအဆင်ပြေရဲ့လား?"

Dexter က Nathan ကိုကြည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းခါပြလာတယ်။

"အင်း၊ အခုတလော အိမ်တွင်းအောင်းမလို့လား? အရမ်းကြီးလည်း ဂရုစိုက်မနေပါနဲ့ကွာ"

"လူကြားထဲကို မသွားချင်တာ"

"ဘာမှ မသွားချင်စရာမရှိဘူး"

နောက်ကရောက်လာတဲ့ Ivy က ပြောလာပါတယ်။ Lillian လည်း ရောက်လာပြီး

"Dexter, စိတ်ညစ်နေလား?"

Spectrum ရဲ့ရိုက်ကွင်းပြီးတော့ လေးယောက်ဆုံချိန်မှာ Dexter ကို ဝိုင်းမေးကြခြင်း။

"ကျွန်တော်တော့ ဘာပြောရမှန်းကို မသိတော့ဘူး"

"မင်းကသာ ဘာပြောရမှန်းမသိတာ။ ဟိုတစ်ယောက်ကတော့ ပြောချလိုက်တာ အကုန်လုံး နည်းနည်းတော့ငြိမ်သွားပြီ။ သူပြောတာကို Fan တွေက ဝိုင်းထောက်ခံပြီး ဝိုင်းကူဆဲပေးနေတယ်လေ"

"တွေ့ပါတယ်၊ သူတို့ Support ပေးကြတာ တကယ်ကျေးဇူးတင်မိတယ်"

"အင်း၊ မင်းလည်း အိမ်နဲ့အလုပ်ပဲကူးမနေနဲ့။ စိတ်ညစ်တိုင်း အပြင်မထွက်တာက ကောင်းတာမဟုတ်ဘူးနော်"

"အေးလေကွာ"

Ivy စကားကို Nathan က ထောက်ခံရင်း စကားဆက်ပြောလာတယ်။

"မနက်ဖြန် ရိုက်ကွင်းက နေ့လယ်လောက်မှစမှာဆိုတော့ အခု တစ်နေရာရာသွားကြမလား?"

"မသွားချင် ..."

"မရဘူး၊ လိုက်ခဲ့"

Nathan ခေါ်တာကို ငြင်းဖို့ပြင်နေတဲ့ Dexter ကို Ivy က စကားပိတ်ပြောလိုက်တယ်။ Lillian ကပါ

"ဟုတ်သားပဲ၊ လိုက်သွားလိုက်ပါ။ သုံးယောက်သား စိတ်ပြေလက်ပျောက် တစ်နေရာရာမှာ စကားပြောကြပေါ့။ ကျွန်မတော့ ပြန်တော့မယ်"

သူမဘေးနားရောက်လာတဲ့ မန်နေဂျာကိုကြည့်ပြီး Lillian က နှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်သွားခဲ့တယ်။

"See you tomorrow, Lillian"

"See you"

"ဘယ်သွားကြမလဲ အစ်ကို?"

"ဘယ်သွားချင်လဲ?"

Nathan နဲ့ Ivy ကသာ တက်ကြွနေပြီး Dexter က အသံထွက်မလာပါ။

"မြစ်တစ်ဖက်ကမ်းကို သွားကြမလား? ခဏနေ နေဝင်မှာဆိုတော့ မြစ်ကိုကူးရင်း Sunset ကြည့်မယ်လေ"

"Boat ငှားလို့ အဆင်ပြေရင် ကောင်းတာပေါ့"

"ငါ ဖုန်းဆက်ကြည့်ဦးမယ်"

Nathan က သူ့အသိတစ်ယောက်ဆီ ဖုန်းလှမ်းဆက်နေရင်း ပြန်လှည့်မေးတယ်။

"Cruise bar သွားမလား Dexter?"

"ဟင့်အင်း၊ အေးဆေးတာလေး တစ်ခုခုပဲ"

"Ok. အေး၊ ငါတို့ တစ်ဖက်ကမ်းပဲကူးသွားချင်တာ။ ဟိုဘက်မှာက သောင်ပြင်မှာ လူရှင်းတယ်လေ"

".............."

"ငါ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အားလုံးသုံးယောက်ကွာ။ Men talk ပေါ့။ ငါတို့ဘာသာ လွယ်လွယ်လုပ်လို့ရမယ့် အစားအသောက်လေးပါ ပြင်ထားပေး။ သယ်သွားမလို့"

".............."

"Ok, Thanks. We're coming."

"အဆင်ပြေပြီပေါ့"

"အင်း၊ သွားကြစို့"

¤

"Cheers!!!"

Nathan မောင်းလာတဲ့ Boat လေး တစ်ဖက်ကမ်းသောင်ပြင်မှာရပ်လိုက်ချိန် နေဝင်သွားလေပီ။ ပြင်ဆင်လာတဲ့အတိုင်း မီးပုံလုပ်ပြီး ဘေးနားမှာအဝတ်ခင်းကာ အစားအသောက်တွေချလို့ သုံးယောက်သား ခွက်ချင်းတိုက်အော်ဟစ်နေကြတုန်းမှာ Ivy ဖုန်းက မြည်လာတာမို့

"ဘယ်ကဖုန်းလဲ? ကိုင်မနေနဲ့"

"အစ်ကိုပြောတာနော်၊ မကိုင်နဲ့လို့။ Kyle ခေါ်တာ"

"အဲ၊ ကိုင်လိုက်။ အလုပ်ကိစ္စထင်လို့ ပြောတာပါကွ"

"မကိုင်နဲ့၊ သူ့ကိုမခေါ်လို့ ဆဲလိမ့်မယ်"

Dexter က ထပ်တားလာလို့ Ivy ဘာလုပ်ရမှန်းမသိခင် ဖုန်းကကျသွားပါတယ်။ ချက်ချင်းပဲ Nathan ဖုန်းပါ ထမြည်လာပါတယ်။

"ဟား ဟား၊ Kyle"

Nathan က ဖုန်းကိုင်လိုက်ပြီး Speaker ဖွင့်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ

"Idiots, ဘာကိစ္စ ကျုပ်ကိုပစ်ထားခဲ့တာလဲ?"

"ဟေ့ကောင်လေး၊ မင်းထက်အကြီးတွေနော်"

"ဟို ငယ်တဲ့တစ်ကောင်ကို ဆဲတယ်ဗျာ။ Speaker ဖွင့်ထားတယ်မဟုတ်လား? ရေသံတွေရော၊ လေသံတွေရော ကြားနေရတယ်"

"ခင်ဗျား အော်ဆဲမနေနဲ့။ မကျေနပ်ရင်လိုက်လာခဲ့"

"Sh*t! လာလို့မရလို့ ဖုန်းခေါ်ဆဲတာပေါ့ကွ။ နောက်နေ့ Shooting ရှိတာကို အဲဒီလိုအလေလိုက်လို့ရလား?"

"ရလို့ပဲ ဒီဖက်ကမ်းရောက်နေပြီလေ။ သောက်ပါဦးလား?"

"Dexter Adler! မင်းကို အရေခွံစုတ်ပစ်မယ်။ ငါ့မှာတော့ မင်းဘက်ကဝင်ပြောပေးလိုက်ရတာ။ မင်းက ကျေးဇူးကန်းနေတာ"

"မသိဘူး၊ သောက်မယ်"

"Yahh!!! မပြန်ကြနဲ့၊ ကျုပ်လာခဲ့မယ်"

"ခုနကပြောတော့ လာလို့မရဘူးဆို? အခု မင်းဘယ်မှာလဲ?"

"စိုက်ခင်းထဲက အိမ်မှာ"

"ဟာဟ၊ မြို့ပြင်ကနေ မင်းဒီရောက်ရင် ငါတို့ အိမ်ပြန်အိပ်နေလောက်ပြီ"

Nathan မေးသလို Ivy က တားလိုက်ပေမဲ့

"အခုလာပြီ။ အလုပ်တွေကပြီးနေပြီ။ မစောင့်ဘဲပြန်သွားရင် အကုန်လုံးကို ရိုက်သတ်ပစ်မယ်"

"Wait! Kyle ရေ၊ စိတ်လျှော့ဟ။ နောက်တစ်ခေါက်ဆို ခေါ်ပါ့မယ်ကွာ။ အခုတော့ မင်းလည်းပင်ပန်းပါတယ်။ မင်းအလုပ်ရှုပ်နေမှာစိုးလို့ရယ်၊ ငါတို့ကလည်း အစီအစဉ်မရှိဘဲ ချက်ချင်းထလာမိတာရယ်ကြောင့် မခေါ်ဖြစ်တာပါကွာ"

"ရလား? အဲဒီလို ရလား?"

"ရတယ်၊ အဲဒီလိုလည်း ရတယ်ဗျာ"

Nathan က ပြေရာပြေကြောင်းပြောလို့ Kyle လေသံကပျော့သွားပြီကို Dexter ထဖောက်လေတော့ Kyle တို့ သောင်းကျန်းလေပြီ။

"ဟေ့ကောင်၊ မင်းငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း။ အသံကိုထွက်မလာနဲ့"

"အား ..... ကျွန်တော့်ကို အော်နေတာလား? စိတ်ညစ်နေတဲ့လူကို အော်နေတာလား? ရေထဲသွားနေလိုက်တာပဲ အေးတယ်"

Dexter ထသွားတော့ Nathan အတင်းလိုက်ဆွဲရပါပြီ။

"Dexter! ဟေ့ကောင်၊ ဘာလုပ်ပြန်ပြီလဲ?"

ဖုန်းထဲက Kyle အော်သံကြောင့် Nathan ချထားခဲ့တဲ့ဖုန်းကို Ivy ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး

"ရေထဲဆင်းမလို့တဲ့လေ။ အစ်ကို လိုက်ဆွဲနေတယ်"

"သေချင်လို့။ သွားဆွဲလိုက်ဦး၊ အစ်ကို Nathan နိုင်လို့လား?"

"ဟိုမှာ ဆွဲလားရမ်းလားလုပ်နေကြတယ်။ မင်းလည်း လိုက်မလာပါနဲ့။ နောက်တစ်ခါမှ ထပ်လာကြတာပေါ့"

"နောက်တစ်ခါတဲ့လား? စိတ်တွေတိုလိုက်တာ၊ ခင်ဗျားတို့က နောက်တစ်ခါပေါ့"

"မင်း ဘာဖြစ်နေတာလဲ Kyle?"

"ရော် ... စိတ်တိုပါတယ်လို့ ပြောနေတာကို ဘာဖြစ်နေတာလဲဆိုတော့ ခက်ပြီနော်။ လူသတ်ချင်တာဗျာ"

"အဲဒီလောက် အကန်တွေပြောနေတာကိုက မင်း တစ်ခုခုဖြစ်နေတယ်"

"ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ ဟိုကောင်လေးကို သွားထိန်းပါတော့ဗျာ။ See you later"

"See ....."

စကားမဆုံးခင် ဖုန်းချသွားတာကြောင့် Ivy ဖုန်းကိုကြည့်ရင်း သက်ပြင်းသဲ့သဲ့ချမိတယ်။ သူတို့တွေ တစ်ခုခုဖြစ်ပြီဆို အချင်းချင်း အော်ဟစ်သောင်းကျန်းနေကြတာ အကျင့်လိုဖြစ်လာပါတယ်။ ရိုက်ကွင်းကလည်း ပြီးဆုံးခါနီးပြီမို့ အချိန်တော်တော်ကြာ အလုပ်တွေအတူတူလုပ်လာခဲ့ကြတဲ့ သူတို့ကြားမှာ ရင်းနှီးမှုတွေနဲ့ ပြောမနာ၊ ဆိုမနာဖြစ်လာခဲ့ကြတယ်။ ယောက်ျားလေးလေးယောက်ကြား ကန့်လန့်ကန့်လန့်ပါတတ်တဲ့ Nancy ကလည်း တစ်ခါတလေမှာ မိန်းကလေးဆိုတာကိုတောင် မေ့လောက်တဲ့အထိ အတွဲညီလှပါတယ်။ တစ်ခါတရံမှာ Bryan ကပါ လာ Join ပြီး လူအင်အားပိုတောင့်နေတတ်တယ်။ အဓိကဇာတ်ကောင်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ Lock ရဲ့ အမာခံပရိသတ် Bryan ဟာ ပျော်တတ်သူတစ်ဦးမို့လည်း သူတို့အဖွဲ့လေးထဲ ပျော်စရာတွေက များခဲ့တယ်။
အခုတော့ Dexter ရဲ့ တိုင်းသိပြည်သိပြဿနာတင်မကဘဲ Kyle ကလည်း တစ်ခုခုတော့ စိတ်မကြည်မလင်ဖြစ်နေပုံပါပဲ။

Ivy အတွေးလွန်နေတာတွေ ပြန်စုလိုက်တော့ Dexter က ရေစပ်မှာသွားထိုင်သောက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ Nathan ကတော့ ခပ်လှမ်းလှမ်းသောင်ပြင်ပေါ်ကနေ ထိုင်ကြည့်နေပါတယ်။ တစ်ဖက်ကမ်းကအဆောက်အဦတွေရဲ့ မီးရောင်တွေက အရမ်းကိုကြည့်ကောင်းနေပြီး သူတို့ဖိုထားတဲ့မီးပုံကလည်း အရှိန်ပြင်းတာကြောင့် သောင်ပြင်မှာ အတော်လေးလင်းနေပါတယ်။

"ရေစိုအဝတ်နဲ့တော့ ဖျားတော့မှာပဲဗျာ။ ဒီကောင်လေး တကယ်တစ်ဇွတ်ထိုး"

"အင်း၊ နေပါစေ။ သူ့ဘာသာအဆင်ပြေသလို နေပါစေ။ Kyle ဘာပြောလဲ?"

ထိုင်နေရာကမော့ကြည့်ပြီး မေးလာတဲ့ Nathan ဆီကို ယူလာတဲ့ဘီယာပုလင်းလေး လှမ်းပေးရင်းနဲ့ Ivy က ဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။

"ဘာဖြစ်နေလဲ မသိပါဘူးဗျာ"

"အင်း၊ သူတို့ကလေ ပြောချင်စိတ်ရှိမှ ပြောတဲ့ဟာတွေ။ လုပ်ချင်ရာလုပ်နေကြတာပဲ"

"အမှန်ပဲ"

"အော်လိုက်ရတော့ နှစ်ယောက်လုံး နည်းနည်းတော့ စိတ်သက်သာမယ်ထင်ပါရဲ့"

Ivy ပြုံးသာပြုံးနေလိုက်ပါတယ်။

.

"Dexter, တက်လာခဲ့တော့"

ရေထဲထိုင်နေရာကတော့ ပြန်တက်လာပါရဲ့၊ အင်္ကျီကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး

"ရေသွားကူးမယ်"

"ဟင်း ... မူးနေပြီမဟုတ်ဘူးလား? မကူးနဲ့တော့"

"မူးရအောင် ဘယ်လောက်သောက်ရသေးလို့လဲ?"

"ဆက်မသောက်တော့ဘူးလား?"

"ပြီးမှလာသောက်မယ်"

"ဆယ့်ငါးမိနစ်"

"နာရီဝက်"

"မိနစ်နှစ်ဆယ်"

"Ok"

Nathan နဲ့ အချိန်ညှိပြီး Dexter ရေစပ်ကိုပြန်ဆင်းသွားပြန်တယ်။ သူဝတ်ထားတဲ့ဘောင်းဘီရှည်ကို ရေစပ်မှာချွတ်ခဲ့ပြီး ရေထဲဆင်းသွားတော့ Ivy က မီးပုံနားယူလာပြီး ရေခြောက်အောင်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

"ဟေ့ကောင်၊ တက်ခဲ့တော့။ မိနစ်နှစ်ဆယ်ကျော်နေပြီ။ ဒီမှာ အဝတ်အစားတွေ ရေခြောက်နေပြီနော်"

Nathan က လှမ်းအော်ပြီး မီးပုံနားပြန်လာတော့ Ivy က သောင်ပြင်ပေါ်ပစ်လှဲပြီး ကောင်းကင်ကိုမော့ကြည့်နေရင်း

"အစ်ကို"

"ဟင်?"

"ကျွန်တော်တို့ ဘယ်အတိုင်းအတာအထိအောင်မြင်နိုင်မလဲ? ဘယ်အချိန်အထိ ဝင့်ကြွားနိုင်မလဲ? တစ်ချိန်ချိန်တော့ အခုလိုပဲ ကောင်းကင်မှာ ကြယ်မမြင်ရတာမျိုးက ရှိလာမှာပဲမဟုတ်လား?"

Nathan က ဘေးမှာဝင်လှဲလိုက်ပြီး

"မင်း မြို့ပြမှာရှိနေသ၍တော့ ကောင်းကင်ကိုမော့ကြည့်ဖို့ အချိန်နည်းနေမှာပဲလေ။ ဘာလို့ဆို မိုးထိတော့မယ့်အဆောက်အအုံတွေက အမြဲတမ်းနီးပါး လင်းနေတယ်မဟုတ်လား? ဘယ်အချိန်ပျက်စီးမယ်လို့ မသိနိုင်ပေမဲ့ ကောင်းကင်မှာထက် မြေပြင်မှာက ပိုလင်းနေတယ်လို့ ထင်နေရသ၍ ကြယ်မရှိတာကို မင်းအမြဲသတိမထားမိပါဘူးကွာ"

"အဲဒါဆို တောမှာသွားနေရရင်ကောင်းမလား?"

အဝတ်အစားတွေဝတ်ပြီး အနားရောက်လာတဲ့ Dexter က ပြောလာတယ်။

"နေနိုင်လားပဲ တွေး"

"Cosgriff က ဘာဖြစ်တာတဲ့လဲ?"

Dexter က မေးတော့ Ivy က

"မသိဘူးလေ။ ဘာမှမပြောဘူး"

"သူ့ဘဝကို သူ့စိတ်ကြိုက်လုပ်ခွင့်ရနေတာပဲ၊ အခုက ဘာဖြစ်လို့လဲမသိဘူး"

"အင်း၊ မနေနိုင်ရင် ပြောလိမ့်မယ်"

"သူက ဘယ်တုန်းကပြောလို့လဲ?"

"ပေါက်ကွဲလာရင် ပြောလိမ့်မယ်"

"ဪ"

"မင်းကရော၊ ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ?"

Ivy က ထထိုင်ကာမေးလေတော့

"ဟိုတစ်ညက မိန်းမရတော့မလို့"

"အမ်! ဘယ်လိုတောင်လား?"

Nathan ကပါ ခေါင်းထောင်ကြည့်လာတယ်။

"အင်း"

"ဘယ်သူနဲ့လဲ?"

"ပြောလို့ရလား?"

"ဒီနေရာမှာ သတင်းဖွမယ့်လူ ရှိလို့လား?"

"Coral land က"

"Wow! အငယ်မလေးနဲ့လား?"

"အင်း"

"အမိုက်စားလေးလေ။ မင်း အစ်မလက်ချက်ပဲလား?"

"သူပဲပေါ့။ အဲဒီဘက်နဲ့ တော်တော်လေးတောင် စကားကျွံပြီးပြီထင်ပါတယ်။ ကျွန်တော် လုံးဝကိုရှောင်ထွက်လာခဲ့တော့ အစ်မနဲ့ပြဿနာဖြစ်ကြတာပဲ။ နောက်တစ်ပတ်ထဲ သူပြန်လာမယ်တဲ့လေ"

"အေး၊ ပွဲဖြစ်ပြီပေါ့"

တစ်ယောက်တစ်ပေါက်မေးနေတာကို Dexter ဖြေပြီးတော့ ဘီယာထိုင်မော့နေလေတယ်။

"ဒီတစ်ခါတော့ အပြတ်ရှင်းမှာ"

"ရှင်းကွာ။ အဲ့ဒီလောက် နေရာတကာဝင်ပါနေရအောင် မင်းက ကလေးလည်းမဟုတ်တော့ဘူး"

"အေး၊ မြှောက်ပေးနေလိုက် Ivy ရေ"

"မြှောက်ပေးမှာ။ ဟိုတစ်ယောက်ကိုလည်း မေးပြီးရင် လုပ်ချင်ရာလုပ်ဖို့ မြှောက်ပေးရမယ်"

Nathan ခေါင်းခါလိုက်မိတယ်။

"ကြည့်ရှင်းပေါ့ကွာ။ အခုတော့ အရမ်းမသောက်ကြနဲ့ဦး"

"အား ... စပ်တယ်၊ စပ်တယ်။ ထွီ! ဘာကြီးလဲ?"

"အဲဒီမှာ Spicy လို့ရေးထားတာ မမြင်ဘူးလားကွ"

"အမြည်းလုပ်မှာလေ၊ အဲဒီလောက်စပ်စရာလားဗျ"

ပြောချင်ရာတွေပြောကြပြီး ညသန်းခေါင်လောက်မှ ပြန်ကူးလာခဲ့ကြတော့ လုံခြုံရေးလှည့်ကင်းနဲ့တိုးပြီး သူတို့မှာ သတင်းမပေါက်ဖို့ တားကြရပါသေးတယ်။

¤

"အခြေအနေကောင်းလား?"

"နည်းနည်းပါ။ အဆင်ပြေတယ်"

Bermuda နဲ့ပစ်ခတ်တဲ့အခန်းတွေအတွက် ရိုက်နေရင်းက Kyle ခြေထောက်ထိသွားလို့ ခဏနားနေတုန်း Ivy မေးနေခြင်းပါ။

"စိတ်နဲ့လူနဲ့မကပ်ပါလား?"

"ကပ်ပါတယ်၊ အဆင်ပြေပြီ။ ဆက်ရိုက်ကြစို့"

"အေး၊ နည်းနည်းလေး သတိထားစမ်းကွာ"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ"

.

"ခင်ဗျားခြေထောက် ရောင်ချင်နေပြီ။ ဆရာဝန်ပြတာပိုကောင်းမယ်နော်"

"Family Doctor ကို အိမ်မှာချိန်းထားတယ်"

အားလုံး လမ်းခွဲထွက်လာပြီး Kyle ခြေထောက်နာနေလို့ Dexter က နောက်ကလိုက်သွားကာ မေးတော့ Kyle က ပြောစရာရှိတယ်ဆိုလို့ သူ့ကားပေါ်မှာ ခဏဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။

"ဘာပြောမလို့လဲ?"

"Coral ကိစ္စ"

"ဟင်!"

"မင်း ရှောင်ထွက်လာခဲ့တယ်မဟုတ်လား? ငါသိသလောက်တော့ သူတို့ရဲ့မှောင်ခိုသင်္ဘောတွေ မိသွားတယ်ပြောတယ်။ ရှယ်ယာတွေကို လူမသိအောင်ထုတ်ရောင်းနေတယ်။ အခြေအနေထိန်းဖို့အတွက် ဉာဏ်နီဉာဏ်နက်တွေထုတ်နေတာ"

"တော်တော်ဆိုးနေတာပဲလား?"

"အင်း၊ မင်းအစ်မကတော့ အဲဒါတွေမသိသေးဘူးထင်တယ်။ မင်းသိသင့်တယ်ထင်လို့"

"အာ ... ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ အဲဒီညက ကျွန်တော် တကယ်ကံကောင်းသွားတာပဲ။ ခင်ဗျားကရော ဘာဖြစ်နေတာလဲ?"

"နောက်မှပြောမယ်။ ဆရာဝန်နဲ့ချိန်းထားတာလည်း ရှိသေးလို့"

"ဟုတ်သားပဲ။ နောက်မှတွေ့မယ်။ ကျွန်တော်ပြန်ပြီ"

"အင်း၊ ဂရုစိုက်"

¤

"ရိုက်ကူးရေးလည်း ပြီးတော့မယ်။ နောက်ဆို ဒီလူတွေ တစ်စုတစ်စည်းတည်းဆုံဖို့က ခက်သွားပြီ"

"အချစ်လေးက လွမ်းနေမှာလား?"

Nancy စကားကို အကျကောက်ကာ Dexter က နောက်လိုက်တော့

"ဒါပေါ့၊ အစ်မပြန်လာတော့မယ်မဟုတ်လား? အိမ်လိုက်တွေ့မယ်လေနော်"

"အစ်မကြီးကိုများ ပစ်မှားချင်သေးတာ။ ယူမယ်ဆိုရင် ချက်ချင်းထည့်ပေးလိုက်မှာ"

"စိတ်ကူးမလွဲနဲ့ Nancy, Mary Adler က တော်တော်လေးတော့ လှတယ်နော်"

"လှရင် အစ်ကိုလိုက်ပါလား"

"No, no. ကိုယ်စိတ်ဝင်စားရမယ့်စာရင်းထဲ မပါဘူး"

"မောင်တစ်ယောက်လုံးကိုရှေ့ထားပြီး အခုလိုပြောနေတာတော့ များပြီနော်"

"အတင်းထိုးပေးနေတာ ဘယ်သူလဲ?"

"အဟဲ၊ ဒါကတော့ ဒါပေါ့"

"အစ်မပြန်လာရင် နင် ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ Dexter?"

"ကျွန်တော့်မှာ လက်ထပ်ရမယ့်ချစ်သူရှိပါတယ်။ သူက ဇာတ်ညွှန်းဆရာမလေး Nancy Dean ပါပေါ့။ အဲဒါဆို ပြီးပြီလေနော်"

"Middle finger ပဲရမယ်"

"ဟား ဟား"

"တကယ်ပါပဲ၊ အစ်မပြန်လာမယ်ပြောပြီး နောက်နှစ်ပတ်ဆုတ်သွားတာ မကြာသေးဘူးထင်တာ။ အခုပြည့်တော့မယ်"

¤

"Yayy!!!"  "Congratulations."  "The end."

ဇာတ်လမ်းအတွက် ရိုက်ကူူးရေးပြီးပြီမို့ ပျော်ပျော်ကြီးအော်ဟစ်နေကြသော အဖွဲ့သားများ။
Spectrum အတွက်ငှားထားတဲ့ ခြံဝန်းကြီးထဲမှာပဲ ညဘက်ပွဲလုပ်ကြမှာမို့ ဆူဆူညံညံဖြစ်နေကြတယ်။
အပေါ်ထပ်မှာ သရုပ်ဆောင်တွေနားနေခန်းအတွက် ပေးသုံးထားတဲ့ အခန်းကျယ်ကြီးနှစ်ခန်းရှိပြီး ယောက်ျားလေးတွေအတွက်အခန်းထဲက Kyle ထွက်လာတော့ ဝရန်တာဘက်မှာ Ivy က ရပ်ပြီး ခြံထဲကိုကြည့်နေပါတယ်။

"ဘာတွေငေးနေတာလဲ?"

"ဒီတိုင်း ဟိုငေးဒီငေး။ အခုတလော မင်း ဘာတွေအလုပ်ရှုပ်နေတာလဲ?"

"အငယ်ကောင်ကိစ္စ"

"မင်း ညီလေးက ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

"သူ့ကောင်မလေးက ကိုယ်ဝန်ရသွားလို့"

"ဟင်? ဘယ်လို?"

"ဟုတ်တယ်"

"အေး၊ သူက အိမ်မြှောင်နဲ့ညားမှာဆို? မင်းမှအိမ်ထောင်မကျရင် Cosgriff မျိုးဆက် ပြတ်မှာဆို? အခုတော့ အထက်တန်းကမပြီးသေးဘူး၊ ကလေးအဖေဖြစ်တော့မယ်တဲ့လား?"

"ဟုတ်တယ်။ ကောင်မလေးက သာမန်ထဲကပဲ။ သူငယ်ချင်းတွေ မြှောက်ပေးတယ်ထင်တယ်။ အိမ်ကကောင်က ပိုက်ဆံရှိတဲ့အသိုင်းအဝိုင်းကမို့ သူ့ကိုထားခဲ့မှာပဲ၊ ဘာညာပေါ့။ အဲဒါနဲ့ ကျောင်းကပွဲညမှာ အဲဒီအရိုင်းတုံးကို အရည်ဖျော်ပစ်တယ်ဆိုပါတော့ဗျာ။ ကောင်မလေးက အရမ်းကြီးဆိုးတာလည်းမဟုတ်ဘူး။ ဘေးပယောဂထင်ပါတယ်။ ဟိုကောင်ကလည်း အတွေ့အကြုံမရှိနဲ့၊ သူတို့ပြောတော့ ကိုယ်ဝန်ကခြောက်ပတ်ရှိနေပြီ"

"အဲဒီတော့ ဘာဆက်လုပ်ကြမလဲ?"

"အဲဒီလိုသိရလို့ သေချာမေးမြန်းပြီး ခေါင်းစားနေတုန်း ခင်ဗျားတို့က ဟိုဘက်ကမ်းမှာ သွားသောက်နေကြတယ်လေ"

"ဟာ၊ အဲဒါ လတစ်ဝက်လောက်ကြာပြီလေ။ ဒါဆို အခု ကိုယ်ဝန်က နှစ်လဖြစ်ပြီပေါ့"

"ဟုတ်ပါတယ်ဆို။ ကောင်မလေးကို ကျောင်းနားခိုင်းပြီး သူ့နယ်မှာ မင်္ဂလာပွဲလုပ်ပေးမယ်။ အငယ်ကောင်ကိုက အထက်တန်းပြီးအောင်ဆက်တက်ခိုင်းမယ်။ စာမေးပွဲပြီးမှ ဒီဘက်အသိုင်းအဝိုင်းထဲ အကုန်လုံးကိုအသိပေးပြီး ပွဲကြီးကြီးထပ်လုပ်မယ်"

"ဟိုဘက်ကပွဲက ဘယ်တော့လဲ?"

"နောက်တစ်ပတ်ထဲ"

"ဒါဆို စာမေးပွဲပြီးမှလုပ်မယ့် ဒီဘက်ကပွဲကျ ဗိုက်ကဘယ့်နှယ်လုပ်မလဲ?"

"မွေးပြီးမှပေါ့"

"သူတို့ဘက်က သဘောတူတယ်ပေါ့"

"သဘောတူအောင် သွားညှိပြီးပြီ။ အကောင်စုတ်လေး ကောင်းကျိုးပေးတာ အလုပ်တွေရှုပ်လိုက်တာ"

"ဟား ဟား၊ ဘာပဲပြောပြော မင်းတော့ ဦးလေးဖြစ်ပြီ"

"နောက်ကားတွေ မကောင်းဘူးဗျာ"

"ရှေ့ကားက မော်ဒယ်အောက်ပြီး နှေးကွေးနေတာနေမှာ"

"အမီလိုက်ပစ်မယ်။ မျိုးဆက်ပြတ်မှာလည်း မပူရတော့ဘူးလေ"

ပြောပြီး ရယ်နေသော Kyle ကြောင့်

"ဘာတွေတွေးပြီး သဘောကျနေတာလဲ?"

"ဘာမှမဟုတ်ဘူး။ သွားကြမယ်လေ။ ပျောက်လို့ အော်ခေါ်နေကြလိမ့်မယ်"

¤

"Dexter Damien!"

"အစ်မရယ်၊ ဖြည်းဖြည်းခေါ်ပါဗျာ"

"နင်လုပ်ပုံက ကောင်းသေးရဲ့လား?"

"ဘာလုပ်မိလို့လဲ? အစ်မရဲ့ Coral က အကောင်းစားလေးကရော ဘယ်လောက်ကောင်းနေလို့လဲ?"

"Club က နင့်အကောင်ကတော့ သာတယ်ပေါ့လေ?"

"ဗျာ! ဟာ ... အဲဒီကိစ္စရှင်းပြီးပြီလေ။ အစ်ကိုနဲ့ငါက ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးဆိုမှဗျာ။ အဲဒါရိုက်ကွင်းပါလို့ ပြောပြီးပြီကို"

"အဲဒီ Leonel ကသားကြီးကို ငါပြောနေတယ်ထင်လား? မင်း Gay နေပါတယ်လို့ အဲဒီတုန်းကတည်းက ဝန်ခံလိုက်ရင်တောင် အခုထက်သက်သာဦးမယ်။ အခုတော့ အဆင့်မရှိတဲ့ Club ကကောင်နဲ့လေ"

"What? What do you mean?"

ထိုင်နေတဲ့သူ့ပေါင်ပေါ် ဖြတ်ခနဲကျလာတဲ့ အစ်မဖြစ်သူရဲ့ဖုန်းကို ယူကြည့်မိတဲ့အခါမှာတော့ Dexter တစ်ယောက် ဆွံ့အသွားလေတယ်။

"ဒီကောင်လေးက ဘယ်သူလဲ?"

Mary က ဖုန်းကိုပဲ မေးငေါ့ပြတာမို့ ဆက်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှာ

"ဒါ ... ဒါက ..."

တစ်ယောက်တည်း Club သွားတုန်းက မူးနေတဲ့သူ့ကို အငှားဒရိုင်ဘာခေါ်ပေးပြီး ကားပေါ်ရောက်တဲ့အထိ တွဲပို့ပေးခဲ့တဲ့ Bartender ကောင်လေး။ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး အဲဒီကောင်လေးနဲ့ နမ်းနေသလိုပုံက အစ်မဆီရောက်သွားတာလဲ?

"အစ်မ၊ ငါတို့နမ်းနေတာမဟုတ်ဘူးနော်။ ငါ လဲတော့မလိုဖြစ်လို့ သူထိန်းပေးရင်း သူ့ပေါ်ယိုင်ကျပြီး အဲဒီနံရံဘက်ကပ်သွားတာ။ ဒီပုံကို အစ်မဘယ်လိုရတာလဲ?"

"ငါရတာမို့လို့ပေါ့။ တခြားလူဆီရောက်ကြည့်ပါလား၊ နင်တော့ စုတ်ပြတ်နေအောင် ပြောခံရမှာ။ အဲဒီပုံကို ကျွန်တော်တို့ အဲဒီလိုမဟုတ်ပါဘူးလို့ ငြင်းလို့ရမယ်ထင်တာလား?"

"မဟုတ်ပါဘူးဆို"

"ငါတောင်မယုံဘူး။ ဘာမှမဟုတ်ရင် နင် အဲဒီကောင်လေးနဲ့ ထပ်တွေ့စရာမှမရှိတာ"

"ထပ်တွေ့တာကလည်း မတော်တဆလေ။ Movie & Music corner ဆိုတာက လူတိုင်းသွားကြတယ်လေ။ ငါ့ဘာသာအခွေသွားဝယ်ရင်း ဆုံတာလေ။ စကားတောင် တစ်ခွန်းမှမပြောမိဘူး"

"အေး၊ နင့် Fan တွေဝိုင်းလိုက်တာကို အဲဒီကောင်လေးတားပေးထားရလို့ စကားတောင်မပြောလိုက်ရဘူးပေါ့"

"အစ်မ!!!"

"ဘယ်မှာထပ်တွေ့သေးလဲ? နင်တို့ ဘယ်အဆင့်အထိရောက်နေပြီလဲ? ရပ်လိုက်ပါ ငါ့မောင်ရယ်။ အဲဒီလိုနေရာကကောင်လေးဆီကနေ အစစ်အမှန်ဆိုတာ ဘာရမှာလဲကွာ"

"မဟုတ်ပါဘူးဆိုဗျာ"

■■■■■ Part (5) ဆက်ရန် ■■■■■
© Demon ,
книга «က်ည္တစ္ေတာင့္ရဲ႕ေနာက္ကြယ္».
Коментарі