Scene (1)
Scene (2)
Scene (3)
Scene (4)
Scene (5)
Scene (6)
Scene (7)
Scene (8)
Scene (9)
Scene (10)
Scene (11)
Scene (12)
Scene (13)
Scene (14)
Scene (15)
Scene (16)
Scene (17)
Scene (18)
Scene (19)
Scene (20)
Ending
Scene (9)
"ဒယ္ဒီျပန္ေရာက္ေနတာလား"

ညေနပိုင္းအိမ္ျပန္လာခ်ိန္ ဂိုေဒါင္ထဲကကားကိုျမင္လို႔ Ivy ေမးလိုက္ေတာ့ အိမ္အကူေကာင္မေလးက

"ေရာက္ေနၿပီ အစ္ကိုေလး။ အစ္ကိုေလးေရာက္လာရင္ အလုပ္ခန္းထဲလိုက္ခဲ့ပါတဲ့"

"ဪ၊ ေအး။ သြားလိုက္မယ္"

ဘာေျပာမလို႔ပါလိမ့္။ သားအဖႏွစ္ေယာက္လည္း ေအးေအးေဆးေဆးစကားမေျပာျဖစ္တာ တစ္လေက်ာ္ေလာက္ရွိေနၿပီ။ ေငြေၾကးစည္းစိမ္နဲ႔ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားျခင္းေတြရဲ႕ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေၾကာင့္ အခ်ိန္ေတြသိပ္ဆင္းရဲေနရၿပီ။

*Knock Knock*

"ဝင္လာခဲ့ပါ"

"ဒယ္ဒီ ေခၚတယ္ဆိုလို႔"

"အင္း၊ ထိုင္ဦး ခဏေလး။ ဒါေလးလက္မွတ္ထိုးရဦးမယ္"

"ဟုတ္"

ခဏအၾကာမွာ

"ဒီေန႔ Mr. Cosgriff နဲ႔ ဆံုခဲ့ေသးတယ္။ အငယ္ေလးနာေရးကိစၥေမးရေအာင္ သူရွိမယ့္ဆီ သြားခဲ့တာ"

"ဟုတ္"

"သားလည္းၾကံဳခဲ့တာပဲ။ ေနမထြက္ခင္ လူရွင္းတဲ့အခ်ိန္ျပန္လာတာေတာင္ သားတို႔ မနည္းေရွာင္ခဲ့ရတယ္မဟုတ္လား"

"ဒယ္ဒီေျပာခ်င္တာကို နားလည္ပါတယ္။ ဆင္ျခင္ပါ့မယ္"

"ဒယ္ဒီဆိုလိုတာက ပတ္ဝန္းက်င္ကေတာ့ ဆီလိုအေပါက္ရွာၿပီးေျပာမွာပဲ။ စကားတိုင္းကို အဖက္လုပ္စရာမလိုေပမဲ့ စကားဆိုတာက စတဲ့ေနရာကေန တျဖည္းျဖည္းကားသြားတာေလ။ Kyle က ဒီေလာကထဲကထြက္မယ့္လူ၊ သားက ဆက္ေလၽွာက္ရဦးမယ့္လမ္း။ ဒယ္ဒီက သားအတြက္ေျပာတာ။ ဒယ္ဒီ့အတြက္ဆိုတာက မလိုေတာ့ဘူး။ ဒယ္ဒီတို႔အသက္အရြယ္နဲ႔က အခုအေျခအေနေတြမွာပဲ အဆင္ေျပေနၿပီ။
ၿပီးေတာ့ Mr. Cullen ရဲ႕သားက ဘယ္လိုဆိုတာမ်ိဳး ေျပာလာၾကရင္ေတာင္ ဒယ္ဒီက သားဘက္ကေနကာကြယ္ေနဦးမွာ။ သားအတြက္ပဲ ဒယ္ဒီကေျပာေနတာပါ။ ဒယ္ဒီေျပာတာ သေဘာေပါက္လား ငါ့သား"

Ivy လက္ကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ကာ ဂရုစိုက္ဖို႔ေျပာေနတဲ့ Mr. Cullen ကိုၾကည့္ၿပီး Ivy ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ျပံဳးမိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေဖျဖစ္သူအနားကိုေျပာင္းထိုင္ကာ ေပြ႕ဖက္လိုက္ၿပီး

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဒယ္ဒီ။ ဒယ္ဒီက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အားအက်ရဆံုးပုဂၢိဳလ္၊ အားအကိုးရဆံုး Hero, ၿပီးေတာ့ အခ်စ္ရဆံုးေသြးသားပါပဲ"

"ဟား ဟား ဟား၊ ဒီကေလး သရုပ္ေဆာင္တိုးတက္လာတာ အံ့မခန္းပဲ"

Ivy က လူခ်င္းျပန္ခြာလိုက္ၿပီး မ်က္ေမွာင္ေတြက်ံဳ႕ၾကည့္ရင္း

"သရုပ္ေဆာင္ေနတာနဲ႔ တူေနလို႔လား"

"ဆယ့္ငါးႏွစ္သားတုန္းကလည္း ေမြးေန႔မွာ အဲဒီစကားလံုးနဲ႔ သရုပ္ေဆာင္ခဲ့တာပဲေလကြာ။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးေျပာင္းလိုက္ေတာ့၊ Dialog ေတြက ႐ိုးသြားၿပီ"

"Wow! ဒယ္ဒီက အတိအက်မွတ္မိတာပဲ။ ဝန္ခံလိုက္ပါ၊ အဲဒီကတည္းက ဒီသားေလးရဲ႕ Dialog ကို ႀကိတ္ေႂကြသြားတာမဟုတ္လား"

"ဟား ဟား၊ ဟုတ္ပါ့ကြာ၊ ဟုတ္ပါ့"

"အဲဒီေန႔က တျခားလူေတြလည္း ခ်က္ခ်င္းလိုက္သြားဖို႔မအားလို႔၊ Kyle ပံုစံကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးဆိုးေနလို႔ လိုက္သြားခဲ့တာပါ"

"အင္း၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အခ်င္းခ်င္း ကူညီသင့္တာကူညီတာက အျပစ္မွမဟုတ္တာပဲ။ ျပန္လာၾကေတာ့လည္း အဖြဲ႕လိုက္လာတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သားတို႔ခ်င္းေျပာတဲ့စကားေတြ၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒီမွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုေတာ့ တျခားလူေတြမသိေအာင္ ဆင္ျခင္ၾကေပါ့ကြာ"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ။ အဲဒီကိစၥ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕ထဲကေန အျပင္မေရာက္ပါဘူး။ သူတို႔ယံုၾကည္မႈနဲ႔ေျပာတဲ့ကိစၥကို အႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ရေအာင္အထိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မလုပ္ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒယ္ဒီလည္း စိတ္မပူပါနဲ႔"

"ဒယ္ဒီေျပာၿပီးသားပါ။ သားေလၽွာက္ရမယ့္လမ္းက သားေရြးတဲ့အတိုင္းသြားရမွာ။ ကိုယ္တိုင္သတိထားမွပဲ မလဲမွာ။ ဒယ္ဒီက လမ္းျပေပးလို႔၊ ထိန္းေပးလို႔ပဲရမယ္ေလ။ ေလၽွာက္ရမွာ သားတစ္ေယာက္တည္းပဲ"

"ဟုတ္"

ဒယ္ဒီစိတ္ပူတာကို သိပါတယ္။ Kyle ကေလးေမြးစားတဲ့ကိစၥမွာ မိန္းမယူလို႔မျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ႀကီးက ရွိေနေလေတာ့ ခပ္သဲ့သဲ့ထြက္ေနတဲ့သတင္းေတြအတြက္ ေလာင္စာျဖစ္မွာကိုေတာ့ ကိုယ္တိုင္လည္းမလိုခ်င္ပါ။

¤

ဒီေန႔ည Nathan ရဲ႕ Birthday Party ပါတဲ့။

Nathan ရဲ႕ေမြးေန႔ကို မိဘမဲ့ကေလးေတြနဲ႔ သက္ႀကီးဘိုးဘြား ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာတစ္ခုမွာ အလႉလုပ္ဖို႔ စီစဥ္ခဲ့ပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြေရာ၊ မလာျဖစ္လို႔ လက္ေဆာင္ပဲပို႔လိုက္မယ့္လူေတြေရာ၊ အားလံုးကို Nathan က သူ႔ကိုေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးမယ့္အစား အလႉေငြလႊဲေပးပါ၊ ရသမၽွကို လႉေပးပါ့မယ္ဆိုတဲ့ အၾကံဉာဏ္ထြက္လာတဲ့ေနာက္ က်န္တဲ့သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြရဲ႕ Supporting ေကာင္းမႈနဲ႔ ပရိသတ္ေတြဆီကပါ အလႉေငြေတြေရာက္လာၿပီး တကယ္ကိုလိုအပ္ေနတဲ့ မထင္မရွားေဂဟာေလးေတြဆီပါ လႉျဖစ္တဲ့အထိ အဆင္ေျပသြားခဲ့ရပါတယ္။

ေမြးေန႔မေရာက္ခင္က ႏွစ္ေနရာ၊ ေမြးေန႔မွာေတာ့ စီစဥ္ထားတဲ့ေဂဟာနဲ႔၊ ေနာက္တစ္ရက္မွာေတာ့ ေနာက္ထပ္တစ္ေနရာကို အလႉေငြလႊဲေပးခဲ့ၿပီး အဲဒီညမွာမွပဲ က်ည္တစ္ေတာင့္အဖြဲ႕သားေတြခ်ည္း သီးသန္႔ Party လုပ္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။
ဟိုတယ္ျမက္ခင္းျပင္မွာေတာ့ လူေတာ္ေတာ္စံုေနပါၿပီ။

"အစ္မ၊ အဲဒီေန႔ကေလ အစ္မက Nancy နဲ႔လိုက္ခဲ့ရမွာ။ အဲဒီေနရာေလးက ေတာ္ေတာ္ေအးခ်မ္းတာရယ္။ အစ္မဓာတ္ပံု႐ိုက္ခ်င္တာနဲ႔ဆို အဆင္ေျပတယ္ သိလား"

Nathan ေမြးေန႔မတိုင္ခင္လႉျဖစ္တဲ့ ႏွစ္ေနရာကို က်န္တဲ့ေျခာက္ေယာက္က လူခြဲသြားၿပီး လႉၾကတာမို႔ Dexter ရယ္၊ Ivy ရယ္နဲ႔အတူပါသြားတဲ့ Nancy က Kyle, Lillian တို႔နဲ႔အတူသြားတဲ့ Sue ကို သူတို႔သြားခဲ့တဲ့ေနရာအေၾကာင္း ေဖာက္သည္ခ်ေနျခင္း။

"အင္း၊ ေနာက္ၾကံဳရင္ လိုက္ပို႔။ ထပ္သြားၾကတာေပါ့"

"OK, သြားၾကတာေပါ့။ ေနာ္ Lillian?"

"အင္၊ အင္း။ အားရင္သြားၾကတာေပါ့"

"ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ေလးေတာင္ မျငင္းဘူး"

"ဟဲ့၊ နင္ ဘာမွေတာင္ေသခ်ာမေသာက္ရေသးဘဲ မရစ္စမ္းနဲ႔။ နင္အေဖာ္စပ္တာ မဟုတ္ဘူးလား"

"ေအးပါ၊ ငါဘာမွမေျပာရေသးဘူး"

Lillian မသိခ်င္ေယာင္သာေဆာင္ေနလိုက္ပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ Nancy တစ္ေယာက္က လၽွာရွည္ဦးမယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာ။ Sue က

"ဟိုမွာ မဗိုက္ေခၚေနတယ္။ သြားလိုက္ဦးမယ္"

"ဟုတ္။ ဟီဟိ၊ Catherine လည္း ဗိုက္နဲ႔တစ္ခန္းေလးရိုက္မိတယ္၊ နာမည္ကိုတြင္ေရာ"

"ဟုတ္ပါ့"

"Nancy, Lillian"

"ေအး၊ Dexter. နင္ထြက္လာၿပီေပါ့။ ဟိုႏွစ္ေယာက္ က်န္ခဲ့တယ္လား"

"အင္း၊ လူႀကီးေတြနဲ႔ ပြဲက်ေနတယ္"

"Hey, guys! Kyle ကိုမေတြ႕မိဘူးေနာ္။ Hurricane ဘယ္ေမႊေနလဲ"

Nick ေရာက္လာၿပီး ေမးေလေတာ့မွ

"ဟုတ္တယ္၊ ေပၚမလာေသးဘူး။ ေနာက္က်မယ္ဆိုလားပဲ"

"ေမြးေန႔ရွင္ေရာ Dexter?"

"ေမြးေန႔ရွင္က လူႀကီးေတြြဝိုင္းေရာက္ေနတယ္။ Ivy ေရာပဲ"

"ငါတို႔ရဲ႕ Medic Hell ႀကီးမလာႏိုင္တာ ႏွေျမာစရာ။ သူထည့္လိုက္တဲ့ အလႉေငြေတြ မနည္းဘူး"

Nancy က တမ္းတမ္းတတေျပာလာတယ္။

"Ivy ကေတာ့ ဇာတ္လမ္းထဲကအေဖနဲ႔ အဖြဲ႕က်ေနတယ္"

"ေအး၊ Mr. Clark ကေလ သူလာတာကို သူ႔သမီးေလးေခၚမလာဘူး"

"နင့္ကိုေၾကာက္လို႔ေနမွာေပါ့ Nancy ရယ္"

"တိတ္စမ္း၊ ဝင္ပါျပန္ၿပီ"

Dexter နဲ႔ Nancy ေျပာေနတာကို Lillian ဝင္ေျပာလို႔ Nancy ထေအာ္ပါေတာ့တယ္။ Nick ကေတာ့ ရယ္ေနပါၿပီ။

"ေဟး၊ Nick. မင္းက ဒီေရာက္ေနတာပဲ"

"ေအး၊ Simon"

"လာခဲ့ဦး ဟိုဘက္ကို"

"ေအးပါ၊ လာပါၿပီ။ ကဲ၊ သြားေတာ့မယ္။ ဒုေခါင္းေဆာင္ေလးလည္း လိုက္ခဲ့"

"ကၽြန္ေတာ္လိုက္ခဲ့ရမွာလား"

"အင္း၊ လာ"

"သြားၿပီ၊ အဲဒီ Spectrum ကအဖြဲ႕ေတြကို ငါလန္႔တယ္။ Bachelor night ရိုက္ကြင္းမွာကတည္းက ေသာင္းက်န္းႏိုင္စြမ္းေတြကို ငါလက္လန္တယ္"

"ဪ၊ Nancy ပါးစပ္က စကားေကာင္းေတြထြက္လို႔ပါလား။ နင္က် မေသာင္းက်န္းတာက်လို႔။ ႂကြက္တြင္း"

"Lillian, အမိေလး ပါးစပ္ပိတ္ေနမလား၊ ဒီည မိန္းမရသြားခ်င္လား"

"ေပါက္ကရေတြမေျပာနဲ႔"

"အဟဲ၊ အတည္ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ငါပါ ... Nancy ပါ"

"ေတာ္ပါေတာ့ Nancy ရယ္၊ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္။ မေမႊပါနဲ႔"

"ၿပီးေရာ။ အဲ ... အဲ ... Kyle! အစ္ကို၊ ဒီဘက္လာ"

Kyle ကိုျမင္လိုက္လို႔ ထသြားၿပီး ဆြဲေခၚေနျပန္တဲ့ Nancy. အတြင္းဘက္မွာသာ လူႀကီးေတြဝိုင္းဖြဲ႕ေနၾကၿပီး အျပင္ဘက္မ်က္ခင္းျပင္မွာက သီခ်င္းေတြဖြင့္လို႔ စားေသာက္ေနၾကပါၿပီ။

"ေနာက္က်တယ္ေနာ္၊ အစ္ကို"

"ဟုတ္တယ္ Lillian. ပို႔ကုန္စာရင္းေတြထဲ ေခါင္းစိုက္ေနတာ ႏွစ္ရက္ရွိၿပီ။ အစ္ကို Nathan ကိုေတာ့ ဖုန္းဆက္ေျပာထားတယ္၊ နည္းနည္းေနာက္က်မယ္လို႔"

"ေမြးေန႔ရွင္က လူႀကီးေတြဝိုင္းမွာ"

"အဲဒါဆို သြားႏႈတ္ဆက္လိုက္ဦးမယ္။ အထဲမွာလား"

"ဟုတ္။ သြားလိုက္ဦး။ ဒါရိုက္တာႀကီးတို႔ေရာ ရွိတယ္"

.

"Good Evening ပါဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္က်သြားတယ္"

"ေအး၊ ခုပဲ မင္းမလာေသးဘူးလားလို႔ ေမးေနတာ"

"ဟုတ္တယ္ အစ္ကိုႀကီး၊ ကၽြန္ေတာ္အခုမွေရာက္တာ"

Bermuda Head ေနရာမွာ သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သူ Mr. Brown ကိုျပန္ေျဖလိုက္ရင္း လူႀကီးေတြကိုႏႈတ္ဆက္ရင္းက ကေလးကိစၥေတြပါ ေျဖေနရလို႔ Kyle တစ္ေယာက္ ဝိုင္းကေနျပန္မထႏိုင္ပါ။ ေမြးေန႔ရွင္ကေတာ့ လူငယ္ေတြဘက္သြားၾကည့္မယ္ဆိုကာ အျပင္ထြက္လာခဲ့ေတာ့ အျပင္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလးဆူေနၾကၿပီ။

"Nancy, တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတာလား"

"Lillian ေလ၊ ဘယ္ေပ်ာက္သြားၿပီလဲမသိျပန္ဘူး"

"ဟိုဘက္မွာ Ivy နဲ႔ေတြ႕ခဲ့တယ္"

"အဲဒီေမာင္ႏွမကေလ တကယ္ေမာင္ႏွမျဖစ္ရမွာ။ ေတြ႕တာနဲ႔ တြတ္ထိုးေနၾကတာ ဘာေတြေျပာၾကမွန္းမသိဘူး"

"အင္း၊ Kyle ေရာက္လာမွပဲ အျပင္ထြက္ရေတာ့တယ္။ အထဲမွာ သူဆက္ထိန္းထားလိုက္ၿပီ။ ကိုယ္နဲ႔ Ivy လစ္ထြက္လာၾကတာ"

"ဟား ဟား၊ ေမြးေန႔ရွင္ကလည္း ကဲရမွာေပါ့ေလ။ လူႀကီးဝိုင္းထဲ ၿငိမ္ေနလို႔မျဖစ္ဘူး။ ေသာက္ရေအာင္ အစ္ကို"

"ဒါေပါ့။ ဘာလဲ Nancy က တစ္ေယာက္တည္းေသာက္မလို႔ ေတြးေနတာလား"

"Nancy ေရ။ ဪ၊ အစ္ကိုလည္း လာၿပီလား။ ေသာက္ၾကစို႔"

"ေအး၊ Dexter. မင္းက ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ"

"Nick တို႔နဲ႔ ဟိုဘက္ဝိုင္းပါသြားတာ။ ေသာက္မယ္၊ ေသာက္မယ္"

"ဟာဟ၊ ဟုတ္ပါၿပီ။ Cheers!"

"Cheers!"

ခဏအၾကာမွာေတာ့

"အဲဒါေတြ အရမ္းစပ္တယ္ေလ Nancy, မ်ားေနၿပီ"

"စားေကာင္းတာကို။ အစ္ကိုမစားႏိုင္တိုင္း စပ္မေနနဲ႔"

"ေအးကြာ၊ လုပ္။ ေနာက္ကိစၥ ေနာက္မွရွင္းမယ္"

ေျပာေနတုန္း Sue ျပန္ေရာက္လာၿပီး

"အစ္ကို အျပင္ေရာက္ေနၿပီပဲ။ အယ္၊ Nancy အစပ္ေတြစားျပန္ၿပီလား"

"ေအးကြာ၊ တားလို႔လည္းမရဘူး"

"မတားနဲ႔ေလ။ မတားေကာင္းဘူး"

ခပ္ေထြေထြျဖစ္ေနတဲ့ Nancy က ေျပာေနေတာ့ Sue ေခါင္းရမ္းရင္း

"တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေဆးဝယ္ခိုင္းထားလိုက္ေတာ့မယ္ အစ္ကိုေရ"

"အင္း၊ လုပ္ပါဦးကြာ"

Sue ဖုန္းဆက္လိုက္ၿပီးခ်ိန္ Ivy နဲ႔ Lillian ပါ ေရာက္ခ်လာပါတယ္။

"ဟာ၊ ဟဲ့! နင္ ဘယ္လိုေတြျဖစ္ေနတာလဲ"

Lillian ေအာ္ေလေတာ့ အကုန္ဝိုင္းတားၾကတယ္။

"ေတာ္ေတာ္စားၿပီးေနၿပီ၊ တားမေနနဲ႔ေတာ့"

"Dexter ယူလာတာမဟုတ္လား။ ခုနက သယ္လာတာျမင္လိုက္တယ္။ ဘာလို႔ေပးစားထားတာလဲ"

"ဟာဗ်ာ၊ ကိုယ့္ဘာသာစားဖို႔ေလ။ သူက အတင္းယူစားတာ"

"Nancy ကို ဘယ္သူတားရလို႔လဲ Lily ရယ္"

"အစ္မတို႔လည္းသိသားနဲ႔။ ၿပီးရင္ ျပႆနာတက္မယ္"

"တို႔ ေဆးမွာၿပီးၿပီ"

"တကယ္ပါေနာ္။ မႏိုင္ဘူး"

"Lillian, နင္ ငါ့ကိုေျပာတယ္ေပါ့"

သိပ္လည္းမမူးေသးပါဘဲ ရစ္ခ်င္ေနတဲ့ Nancy ေၾကာင့္ Lillian တစ္ေယာက္ Nancy နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခံုမွာထိုင္ကာသာ မ်က္ႏွာလႊဲေနပါေတာ့တယ္။ သူတို႔ေတြ ဝိုင္းထိုင္လိုက္ၾကၿပီး စားၾကေသာက္ၾကရင္း

"ကုန္ၿပီ။ အစ္ကို႔ ... သြားယူေပး"

"ေဟ၊ ေအးပါ။ ခဏေစာင့္"

"အစ္ကို Nathan, မယူနဲ႔ေတာ့ေလ"

Lillian တားေနတာကို Nathan က ေလသံတိုးတိုးနဲ႔

"တျခားဟာ ယူမွာေပါ့ကြ"

ယူလာေပးျပန္ေတာ့

"ဒါအခ်ိဳႀကီးေလ"

"မသိဘူးေလ၊ ကိုယ္လည္း ေတြ႕တာယူလာတာ။ အဲဒါပဲေတြ႕တယ္"

"ေမြးေန႔ရွင္ ကပ္ေစးနဲ"

ေျပာၿပီး ဆက္ေသာက္ေနျပန္ပါတယ္။

"ဟာ၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို မေစာင့္ၾကဘူး။ စိတ္ဓာတ္ပဲ။ Nancy ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ကုန္ေနၿပီ"

"အခုမွ ဘယ္ကႂကြလာတာလဲ"

"ေအး၊ Nancy ေရ။ လူႀကီးေတြဆြဲထားၾကလို႔"

"ေသာက္ေတာ့၊ ျမန္ျမန္အမီလိုက္"

"Ok"

Lillian ခမ်ာမွာေတာ့ တစ္ဝိုင္းလံုး အၿပိဳင္အဆိုင္စားေသာက္ေနတဲ့ၾကား ေခါင္းတစ္ခါခါရယ္သာ။

"အစ္ကို၊ ဟိုတစ္ပတ္က အိမ္ကအေဖ Mr. Cullen နဲ႔ေတြ႕တာ မေန႔ကမွ ကၽြန္ေတာ္သိတယ္"

"ဪ၊ ေအး။ မင္းကိုမေျပာမိဘူးလား။ ငါလည္း ေမ့သြားတာပဲ"

"ဘာေတြေျပာၾကလဲ သိလား"

"မသိဘူးေလ။ ေတြ႕ခဲ့တယ္၊ နာေရးသတင္းေမးဖို႔တဲ့။ အဲဒါပဲေျပာတယ္"

"ဪ"

"အင္း။ ကေလးေရာ ဘယ္လိုလဲ"

"မေန႔ကေရာ၊ ဒီေန႔ေရာ အနားမကပ္ျဖစ္ပါဘူးဗ်ာ။ ကေလးက မမွတ္မိေတာ့ရင္ ဒုကၡ"

"အစ္ကို ဘာေျပာတာ? ကေလးေလး အစ္ကို႔ကိုမမွတ္မိမွာ စိုးတယ္တဲ့လား"

Ivy နဲ႔ေျပာေနတဲ့ Kyle စကားကို Dexter ဝင္ေထာက္ေတာ့ Ivy က

"အဲဒီပိစိေလးက ေမြးကင္းစမွာကို မင္းကိုပဲမွတ္မိေနသလိုပဲဟာ။ ပူမေနပါနဲ႔"

"အင္းေလဗ်ာ။ ေနာက္မွ ခြာမရလို႔ဆိုၿပီး မညည္းနဲ႔"

"မညည္းပါဘူးဗ်ာ။ ကပ္ခ်င္တာမ်ား ကပ္ပါေစေပါ့"

"ေအးပါ၊ ေစာင့္ၾကည့္ရေသးတာေပါ့"   "I'm watching"

တစ္ဖက္ျခမ္းက Nathan နဲ႔ Nancy မွာလည္း

"ေတာ္ေတာ့ေလ၊ မ်ားေနၿပီလို႔"

"ဟာ ... ေမြးေန႔ရွင္ကလည္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ မတားေကာင္းဘူးေလ"

"ဪ၊ ဒီကေလးေတာ့ ဒုကၡပဲ"

"Nancy, နင္ၾကည့္လုပ္"

"ငါ့ လာတားမေနနဲ႔။ Sue ကိုလည္းၾကည့္ဦး ပန္းမမရဲ႕။ ငါက မမူးေသးဘူး"

"နင္ ... ေအးပါ၊ မမူးနဲ႔ သိလား"

"ေဟ့ ေဟ့၊ တို႔မမူးဘူး Nancy. မူးေနတာ Nancy ေနာ္"

လွမ္းေျပာတဲ့ Sue ကို Nancy ႏွာေခါင္းရႈံ႕ျပရင္း

"မူးစရာလား၊ မမူးဘူး"

လူႀကီးေတြျပန္သြားၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့

"အား ... ဟား ... နာတယ္၊ ဗိုက္နာတယ္လို႔"

"ေအး၊ ငါထင္တယ္။ လာလိုက္ေတာ့၊ ငါ အခန္းပါယူထားၿပီးၿပီ"

"ဟင့္၊ ၿပီးရင္ ျပန္လာမွာ"

"ဘာျပန္လာမွာလဲ။ နင္လာခဲ့ေတာ့"

"ရလား။ လိုက္တြဲေပးမယ္"

Dexter ေမးေတာ့ Sue က

"ရတယ္။ တို႔ႏွစ္ေယာက္ တြဲသြားလိုက္မယ္"

"ေနဦး၊ ကိုယ္ပါလိုက္မယ္"

မိန္းကေလးသံုးေယာက္ေနာက္ ေဆးထုပ္ကိုင္ၿပီးပါသြားတဲ့ Nathan ကိုၾကည့္ကာ က်န္တဲ့သံုးေယာက္ ျပံဳးမိၾကပါတယ္။

"Hepius ျပန္ျဖစ္သြားရွာၿပီ"

"ရယ္မေနနဲ႔။ မင္းယူလာတာေတြ စားလိုက္လို႔ ့ျဖစ္တာမဟုတ္လား"

"အဲ၊ အစ္ကိုေလးျဖစ္သြားျပန္ၿပီလား။ ၾကည့္လုပ္ေနာ္ Baby, မူးရဲရင္မူးလိုက္"

"မင္း၊ ဒါပဲ ရန္စျပန္ၿပီလား"

"ေၾကာက္လိုက္တာ"

Dexter ပခံုးတြန္႔ျပတာကို Kyle ကရယ္ရင္း

"ရန္္မစနဲ႔၊ ရန္မစနဲ႔။ ပန္းအိုးစာမိေနမယ္"

"ဟား ဟား ဟား၊ ငါ့ကို မင္းအိမ္ေခၚသြားပါ Kyle. ကိုကို Baby က ေဒါသထြက္လာၿပီထင္တယ္"

Ivy ကို အလယ္မွာထားထိုင္ေနၾကရင္း Dexter က Kyle ဘက္အထိေရႊ႕သြားကာ မ်က္ႏွာငယ္နဲ႔ေျပာေနေတာ့ Ivy ထရယ္မိေတာ့တယ္။
ဒီေကာင္ေလးဟာ အလကားေန ဒါပဲလိုက္စေနေတာ့တာ၊ စစခ်င္းရက္က ရိုက္ကြင္းထဲ အမွားမွားအယြင္းယြင္းျဖစ္တာ သူမဟုတ္တဲ့အတိုင္း။

ေသာက္ထားတဲ့အရွိန္နဲ႔ ေသြးေရာင္သမ္းေနတဲ့မ်က္ႏွာမွာ ပီပီျပင္ျပင္ျပံဳးေနတာမို႔ အလင္းေရာင္ေတြၾကားက ထင္းထြက္ေနတဲ့မ်က္ႏွာကို စကၠန္႔ပိုင္းေလာက္ Kyle ေငးေနမိတယ္။

"အဟမ္း၊ အျမည္း မလိုေတာ့ဘူးလား"

Dexter စကားကို Kyle ရိပ္မိလိုက္ၿပီး

"မင္းအျမည္းေတြက စပ္တယ္"

"ဒါေပါ့ေလ၊ တခ်ိဳ႕အျမည္းေတြလိုေတာ့ ဘယ္ခ်ိဳမလဲ"

"ေအး၊ ဒါေလးေကာင္းတယ္။ စားၾကည့္"

Dexter ပါးစပ္ထဲ BBQ တစ္ခုထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ ရယ္ရင္းနဲ႔ ဆက္စားေနေလရဲ႕။

"အျမည္းခ်ိဳခ်ိဳေလးအမွတ္တရ ဓာတ္ပံုရိုက္ရေအာင္။ ဟိုဘက္တိုး"

Kyle ကိုေတာ့ ဟိုဘက္တိုးခိုင္းၿပီး သူကေတာ့ ဖုန္းကိုကိုင္ကာ ထိုင္ေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္ေနာက္မွာ ခါးညြတ္ရပ္ရင္း Selfie ဆြဲေနေသာ Dexter.

"တစ္ခါတည္းတင္လိုက္မယ္။ Tag မယ္ေနာ္"

ရိုက္ထားတာက Ivy, Kyle, Dexter.
Caption က Happy birthday, our Big Bro တဲ့။
တကယ္ဆို Nathan ေမြးေန႔က မေန႔က။
Tag ထားတာက တစ္ဖြဲ႕လံုး။

¤

'ခင္ဗ်ားဆိုသည္မွာ ေပါက္ကရေတြလည္း လုပ္တတ္တယ္လား'

Nathan ေမြးေန႔က မေန႔ကဆိုေပမဲ့ သူတို႔ေတြက ဒီေန႔မွစံုၿပီး ကဲၾကတယ္ထင္ပါရဲ႕။ ပံုတက္လာေတာ့လည္း ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ျပံဳးလို႔ေပ်ာ္လို႔။ သံုးေယာက္လံုး နည္းနည္းေတာ့ မူးေနၾကပံု။ ေပ်ာ္ေနရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ ေပ်ာ္ေနတာျမင္ရရင္ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္။

ဟိုတစ္ရက္ကလည္း မိဘမဲ့ေဂဟာတစ္ခုမွာ Ivy နဲ႔အတူ ကေလးေတြနဲ႔ ေဘာလံုးကန္ေနတဲ့ပံု တက္လာပါေသးတယ္။ Nancy ကိုယ္တိုင္က photo by me ဆိုၿပီး တင္ထားတာကို ျမင္လိုက္ရတာ။ သတင္းေတြကလည္း သူတို႔ရဲ႕အလႉမွတ္တမ္းေတြကို တင္ေနၾကတာ ေတြ႕ရပါရဲ႕။ Fansite တစ္ခုက အလႉေငြေကာက္ေနလို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း ဒီအလႉမွာပါခဲ့တာဆိုေတာ့ ေရစက္ေတာ့ ဆံုဦးမယ္လို႔ ေမၽွာ္လင့္မိပါတယ္။

'ဘာလဲ။ အဲဒီ Bracelet ကဘာလဲ။ ခ်ိတ္နားမွာ အသည္းပံုေသးေသးေလး။ ႐ုပ္ရွင္ထဲကဟာေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္။ ျမင္ေနရတဲ့အသည္းမွာ Made with Love လို႔ ပါမပါမသိေပမဲ့ မျမင္ရတဲ့ဘက္အျခမ္းက Handcuff ပံုေတာ့ မဟုတ္ဘူးမလား။
အား ... ခင္ဗ်ားကေတာ့ ပံုေလးတစ္ပံုလာတင္သြား႐ံုေပါ့။ ေသခ်ာၾကည့္မိတာ ကၽြန္ေတာ္မွားတာပဲ'

¤

"ရၿပီ အစ္ကို။ ညီမတို႔ပဲ ေစာင့္ၾကည့္ေပးလိုက္ပါ့မယ္။ အစ္ကို ျပန္ဆင္းသြားလိုက္ဦးေလ"

"အင္းပါ။ ဟို ... Lillian က ဒီည ..."

"ဒီမွာပဲ သူ႔ကိုေစာင့္အိပ္ရမွာေပါ့"

"ပန္းေလးေရ၊ လာကူပါဦး"

"ေခၚေနၿပီ။ သြားကူဦးမယ္။ အန္ပါအန္တယ္ဆိုေတာ့ ခဏနဲ႔ကုန္သြားမွာပါ"

"တစ္ခုခုဆို ဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္။ ကိုယ္ျပန္ဆင္းလိုက္ဦးမယ္"

"ဟုတ္"

.

"ဟူး ... အန္ပစ္ေတာ့ ခဏနဲ႔ေအးေရာ"

"ဟင့္၊ ေအာင့္တယ္"

"ခုမွေဆးေသာက္တာေလ။ ခဏေတာ့သည္းခံေပါ့။ စားတုန္းက စားၿပီးေတာ့"

"စားေကာင္းတယ္လို႔"

"အခုေတာ့ ဝမ္းေတြသြားၿပီး အန္ပါအန္ကုန္တယ္မလား"

"အစ္မ၊ ေဆးတိုက္လိုက္တာမလား"

"အင္းေလ၊ အန္လိုက္ရင္ ျမန္ျမန္သက္သာမလားလို႔ေလ"

"ေက်းဇူးပဲ"

ေျပာၿပီး ခုတင္ေပၚေခြသြားတဲ့ Nancy ကို Lillian ၾကည့္ရင္း

"အစ္မ၊ ျပန္ေတာ့မယ္ဆို ျပန္လို႔ရတယ္ေနာ္။ သူက ဒီေလာက္ဆိုအဆင္ေျပပါၿပီ"

"ရပါ့မလား။ တို႔ ေစာင့္အိပ္ေပးမယ္ေလ"

"ရတယ္ အစ္မ။ ျဖစ္ေနက်ပဲ။ ဒီတစ္ခါက ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ၿငိမ္သြားၿပီ"

"ေသခ်ာပါတယ္ေနာ္"

"ေသခ်ာပါတယ္။ ပင္ပန္းသြားၿပီေနာ္"

"ရပါတယ္။ အဲဒါဆို တို႔သြားေတာ့မယ္"

"ဟုတ္၊ လိုက္မပို႔ေတာ့ဘူး"

"ရတယ္၊ ရတယ္"

ခဏအၾကာ Nathan ျပန္တက္လာၿပီး

"ဘယ္လိုေနလဲ"

"ေဆးေသာက္ၿပီး အိပ္ေနၿပီ။ အန္လိုက္လို႔ ျမန္ျမန္သက္သာသြားတာ"

"အင္း၊ ကိုယ္နဲ႔ Ivy ဒီည ဒီမွာပဲ အခန္းငွားလိုက္တယ္။ လိုရင္ ဖုန္းဆက္၊ ဟိုဘက္အျခမ္းသံုးခန္းေက်ာ္မွာ ကိုယ္ရွိတယ္"

"ဟုတ္လား၊ ဟိုႏွစ္ေယာက္ေတာ့ ျပန္ၿပီလား"

"ျပန္ေတာ့မယ္တဲ့။ ေနာက္ကလိုက္လာၾကတယ္"

"အဲ၊ အသံၾကားတယ္။ လိုက္လာၾကၿပီထင္တယ္"

"Lillian, ငမူးေလး ဘယ္လိုေနလဲ"

"အိပ္သြားၿပီ အစ္ကိုေရ"

"ေတာ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ"

"ဘာေတာ္ေသးတာလဲ။ အဲဒီအစပ္ေတြ ဘယ္သူယူလာတာလဲ"

"လုပ္လာၿပီ။ အငယ္ဆံုးဆိုၿပီး သိပ္အႏိုင္က်င့္ၾကတာ။ အႀကီးေတြ မေကာင္းၾကဘူး"

Dexter ေျပာသာေျပာေနတာ၊ လူက Kyle ကိုမွီထားလို႔ Kyle ကထိန္းထားရပါတယ္။ ေဘးမွာရပ္ေနတဲ့ Ivy က

"ကဲ၊ ကိုယ္နဲ႔ အစ္ကို ဟိုဘက္မွာရွိတယ္။ လိုရင္လွမ္းေခၚ"

အေပါက္ဝမွာ စကားေျပာေနၾကၿပီး Lillian ေနာက္မွာရပ္ေနတဲ့ Nathan က အျပင္ထြက္ဖို႔ျပင္တာေၾကာင့္

"အဲဒါဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္။ လာေတာ့ Dexter"

"ျပန္ၿပီေနာ္။ See you later"

"See you. Good night."

ဒီတစ္ညေတာ့ Group chat ေလးလည္း ၿငိမ္သက္လို႔။

■■■■■ Part (10) ဆက္ရန္ ■■■■■


"ဒယ်ဒီပြန်ရောက်နေတာလား"

ညနေပိုင်းအိမ်ပြန်လာချိန် ဂိုဒေါင်ထဲကကားကိုမြင်လို့ Ivy မေးလိုက်တော့ အိမ်အကူကောင်မလေးက

"ရောက်နေပြီ အစ်ကိုလေး။ အစ်ကိုလေးရောက်လာရင် အလုပ်ခန်းထဲလိုက်ခဲ့ပါတဲ့"

"ဪ၊ အေး။ သွားလိုက်မယ်"

ဘာပြောမလို့ပါလိမ့်။ သားအဖနှစ်ယောက်လည်း အေးအေးဆေးဆေးစကားမပြောဖြစ်တာ တစ်လကျော်လောက်ရှိနေပြီ။ ငွေကြေးစည်းစိမ်နဲ့ အောင်မြင်ကျော်ကြားခြင်းတွေရဲ့ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးကြောင့် အချိန်တွေသိပ်ဆင်းရဲနေရပြီ။

*Knock Knock*

"ဝင်လာခဲ့ပါ"

"ဒယ်ဒီ ခေါ်တယ်ဆိုလို့"

"အင်း၊ ထိုင်ဦး ခဏလေး။ ဒါလေးလက်မှတ်ထိုးရဦးမယ်"

"ဟုတ်"

ခဏအကြာမှာ

"ဒီနေ့ Mr. Cosgriff နဲ့ ဆုံခဲ့သေးတယ်။ အငယ်လေးနာရေးကိစ္စမေးရအောင် သူရှိမယ့်ဆီ သွားခဲ့တာ"

"ဟုတ်"

"သားလည်းကြုံခဲ့တာပဲ။ နေမထွက်ခင် လူရှင်းတဲ့အချိန်ပြန်လာတာတောင် သားတို့ မနည်းရှောင်ခဲ့ရတယ်မဟုတ်လား"

"ဒယ်ဒီပြောချင်တာကို နားလည်ပါတယ်။ ဆင်ခြင်ပါ့မယ်"

"ဒယ်ဒီဆိုလိုတာက ပတ်ဝန်းကျင်ကတော့ ဆီလိုအပေါက်ရှာပြီးပြောမှာပဲ။ စကားတိုင်းကို အဖက်လုပ်စရာမလိုပေမဲ့ စကားဆိုတာက စတဲ့နေရာကနေ တဖြည်းဖြည်းကားသွားတာလေ။ Kyle က ဒီလောကထဲကထွက်မယ့်လူ၊ သားက ဆက်လျှောက်ရဦးမယ့်လမ်း။ ဒယ်ဒီက သားအတွက်ပြောတာ။ ဒယ်ဒီ့အတွက်ဆိုတာက မလိုတော့ဘူး။ ဒယ်ဒီတို့အသက်အရွယ်နဲ့က အခုအခြေအနေတွေမှာပဲ အဆင်ပြေနေပြီ။
ပြီးတော့ Mr. Cullen ရဲ့သားက ဘယ်လိုဆိုတာမျိုး ပြောလာကြရင်တောင် ဒယ်ဒီက သားဘက်ကနေကာကွယ်နေဦးမှာ။ သားအတွက်ပဲ ဒယ်ဒီကပြောနေတာပါ။ ဒယ်ဒီပြောတာ သဘောပေါက်လား ငါ့သား"

Ivy လက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂရုစိုက်ဖို့ပြောနေတဲ့ Mr. Cullen ကိုကြည့်ပြီး Ivy နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးမိပါတယ်။ ပြီးတော့ အဖေဖြစ်သူအနားကိုပြောင်းထိုင်ကာ ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒယ်ဒီ။ ဒယ်ဒီက ကျွန်တော့်အတွက်တော့ အားအကျရဆုံးပုဂ္ဂိုလ်၊ အားအကိုးရဆုံး Hero, ပြီးတော့ အချစ်ရဆုံးသွေးသားပါပဲ"

"ဟား ဟား ဟား၊ ဒီကလေး သရုပ်ဆောင်တိုးတက်လာတာ အံ့မခန်းပဲ"

Ivy က လူချင်းပြန်ခွာလိုက်ပြီး မျက်မှောင်တွေကျုံ့ကြည့်ရင်း

"သရုပ်ဆောင်နေတာနဲ့ တူနေလို့လား"

"ဆယ့်ငါးနှစ်သားတုန်းကလည်း မွေးနေ့မှာ အဲဒီစကားလုံးနဲ့ သရုပ်ဆောင်ခဲ့တာပဲလေကွာ။ နောက်တစ်မျိုးပြောင်းလိုက်တော့၊ Dialog တွေက ရိုးသွားပြီ"

"Wow! ဒယ်ဒီက အတိအကျမှတ်မိတာပဲ။ ဝန်ခံလိုက်ပါ၊ အဲဒီကတည်းက ဒီသားလေးရဲ့ Dialog ကို ကြိတ်ကြွေသွားတာမဟုတ်လား"

"ဟား ဟား၊ ဟုတ်ပါ့ကွာ၊ ဟုတ်ပါ့"

"အဲဒီနေ့က တခြားလူတွေလည်း ချက်ချင်းလိုက်သွားဖို့မအားလို့၊ Kyle ပုံစံကလည်း တော်တော်လေးဆိုးနေလို့ လိုက်သွားခဲ့တာပါ"

"အင်း၊ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်အချင်းချင်း ကူညီသင့်တာကူညီတာက အပြစ်မှမဟုတ်တာပဲ။ ပြန်လာကြတော့လည်း အဖွဲ့လိုက်လာတယ်ဆိုတာ လူတိုင်းသိကြပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သားတို့ချင်းပြောတဲ့စကားတွေ၊ ပြီးတော့ အဲဒီမှာဖြစ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေကိုတော့ တခြားလူတွေမသိအောင် ဆင်ခြင်ကြပေါ့ကွာ"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ။ အဲဒီကိစ္စ ကျွန်တော်တို့အဖွဲ့ထဲကနေ အပြင်မရောက်ပါဘူး။ သူတို့ယုံကြည်မှုနဲ့ပြောတဲ့ကိစ္စကို အကြီးအကျယ်ဖြစ်ရအောင်အထိတော့ ကျွန်တော်တို့မလုပ်ပါဘူး။ ပြီးတော့ ဒယ်ဒီလည်း စိတ်မပူပါနဲ့"

"ဒယ်ဒီပြောပြီးသားပါ။ သားလျှောက်ရမယ့်လမ်းက သားရွေးတဲ့အတိုင်းသွားရမှာ။ ကိုယ်တိုင်သတိထားမှပဲ မလဲမှာ။ ဒယ်ဒီက လမ်းပြပေးလို့၊ ထိန်းပေးလို့ပဲရမယ်လေ။ လျှောက်ရမှာ သားတစ်ယောက်တည်းပဲ"

"ဟုတ်"

ဒယ်ဒီစိတ်ပူတာကို သိပါတယ်။ Kyle ကလေးမွေးစားတဲ့ကိစ္စမှာ မိန်းမယူလို့မဖြစ်ဘူးဆိုတဲ့ ကန့်သတ်ချက်ကြီးက ရှိနေလေတော့ ခပ်သဲ့သဲ့ထွက်နေတဲ့သတင်းတွေအတွက် လောင်စာဖြစ်မှာကိုတော့ ကိုယ်တိုင်လည်းမလိုချင်ပါ။

¤

ဒီနေ့ည Nathan ရဲ့ Birthday Party ပါတဲ့။

Nathan ရဲ့မွေးနေ့ကို မိဘမဲ့ကလေးတွေနဲ့ သက်ကြီးဘိုးဘွား စောင့်ရှောက်ရေးဂေဟာတစ်ခုမှာ အလှူလုပ်ဖို့ စီစဉ်ခဲ့ပါတယ်။ ဖြစ်ချင်တော့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေရော၊ မလာဖြစ်လို့ လက်ဆောင်ပဲပို့လိုက်မယ့်လူတွေရော၊ အားလုံးကို Nathan က သူ့ကိုမွေးနေ့လက်ဆောင်ပေးမယ့်အစား အလှူငွေလွှဲပေးပါ၊ ရသမျှကို လှူပေးပါ့မယ်ဆိုတဲ့ အကြံဉာဏ်ထွက်လာတဲ့နောက် ကျန်တဲ့သရုပ်ဆောင်တွေရဲ့ Supporting ကောင်းမှုနဲ့ ပရိသတ်တွေဆီကပါ အလှူငွေတွေရောက်လာပြီး တကယ်ကိုလိုအပ်နေတဲ့ မထင်မရှားဂေဟာလေးတွေဆီပါ လှူဖြစ်တဲ့အထိ အဆင်ပြေသွားခဲ့ရပါတယ်။

မွေးနေ့မရောက်ခင်က နှစ်နေရာ၊ မွေးနေ့မှာတော့ စီစဉ်ထားတဲ့ဂေဟာနဲ့၊ နောက်တစ်ရက်မှာတော့ နောက်ထပ်တစ်နေရာကို အလှူငွေလွှဲပေးခဲ့ပြီး အဲဒီညမှာမှပဲ ကျည်တစ်တောင့်အဖွဲ့သားတွေချည်း သီးသန့် Party လုပ်ဖြစ်ပါတော့တယ်။
ဟိုတယ်မြက်ခင်းပြင်မှာတော့ လူတော်တော်စုံနေပါပြီ။

"အစ်မ၊ အဲဒီနေ့ကလေ အစ်မက Nancy နဲ့လိုက်ခဲ့ရမှာ။ အဲဒီနေရာလေးက တော်တော်အေးချမ်းတာရယ်။ အစ်မဓာတ်ပုံရိုက်ချင်တာနဲ့ဆို အဆင်ပြေတယ် သိလား"

Nathan မွေးနေ့မတိုင်ခင်လှူဖြစ်တဲ့ နှစ်နေရာကို ကျန်တဲ့ခြောက်ယောက်က လူခွဲသွားပြီး လှူကြတာမို့ Dexter ရယ်၊ Ivy ရယ်နဲ့အတူပါသွားတဲ့ Nancy က Kyle, Lillian တို့နဲ့အတူသွားတဲ့ Sue ကို သူတို့သွားခဲ့တဲ့နေရာအကြောင်း ဖောက်သည်ချနေခြင်း။

"အင်း၊ နောက်ကြုံရင် လိုက်ပို့။ ထပ်သွားကြတာပေါ့"

"OK, သွားကြတာပေါ့။ နော် Lillian?"

"အင်၊ အင်း။ အားရင်သွားကြတာပေါ့"

"ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်လေးတောင် မငြင်းဘူး"

"ဟဲ့၊ နင် ဘာမှတောင်သေချာမသောက်ရသေးဘဲ မရစ်စမ်းနဲ့။ နင်အဖော်စပ်တာ မဟုတ်ဘူးလား"

"အေးပါ၊ ငါဘာမှမပြောရသေးဘူး"

Lillian မသိချင်ယောင်သာဆောင်နေလိုက်ပါတယ်။ မဟုတ်ရင် Nancy တစ်ယောက်က လျှာရှည်ဦးမယ်ဆိုတာ အသေအချာ။ Sue က

"ဟိုမှာ မဗိုက်ခေါ်နေတယ်။ သွားလိုက်ဦးမယ်"

"ဟုတ်။ ဟီဟိ၊ Catherine လည်း ဗိုက်နဲ့တစ်ခန်းလေးရိုက်မိတယ်၊ နာမည်ကိုတွင်ရော"

"ဟုတ်ပါ့"

"Nancy, Lillian"

"အေး၊ Dexter. နင်ထွက်လာပြီပေါ့။ ဟိုနှစ်ယောက် ကျန်ခဲ့တယ်လား"

"အင်း၊ လူကြီးတွေနဲ့ ပွဲကျနေတယ်"

"Hey, guys! Kyle ကိုမတွေ့မိဘူးနော်။ Hurricane ဘယ်မွှေနေလဲ"

Nick ရောက်လာပြီး မေးလေတော့မှ

"ဟုတ်တယ်၊ ပေါ်မလာသေးဘူး။ နောက်ကျမယ်ဆိုလားပဲ"

"မွေးနေ့ရှင်ရော Dexter?"

"မွေးနေ့ရှင်က လူကြီးတွေဝိုင်းရောက်နေတယ်။ Ivy ရောပဲ"

"ငါတို့ရဲ့ Medic Hell ကြီးမလာနိုင်တာ နှမြောစရာ။ သူထည့်လိုက်တဲ့ အလှူငွေတွေ မနည်းဘူး"

Nancy က တမ်းတမ်းတတပြောလာတယ်။

"Ivy ကတော့ ဇာတ်လမ်းထဲကအဖေနဲ့ အဖွဲ့ကျနေတယ်"

"အေး၊ Mr. Clark ကလေ သူလာတာကို သူ့သမီးလေးခေါ်မလာဘူး"

"နင့်ကိုကြောက်လို့နေမှာပေါ့ Nancy ရယ်"

"တိတ်စမ်း၊ ဝင်ပါပြန်ပြီ"

Dexter နဲ့ Nancy ပြောနေတာကို Lillian ဝင်ပြောလို့ Nancy ထအော်ပါတော့တယ်။ Nick ကတော့ ရယ်နေပါပြီ။

"ဟေး၊ Nick. မင်းက ဒီရောက်နေတာပဲ"

"အေး၊ Simon"

"လာခဲ့ဦး ဟိုဘက်ကို"

"အေးပါ၊ လာပါပြီ။ ကဲ၊ သွားတော့မယ်။ ဒုခေါင်းဆောင်လေးလည်း လိုက်ခဲ့"

"ကျွန်တော်လိုက်ခဲ့ရမှာလား"

"အင်း၊ လာ"

"သွားပြီ၊ အဲဒီ Spectrum ကအဖွဲ့တွေကို ငါလန့်တယ်။ Bachelor night ရိုက်ကွင်းမှာကတည်းက သောင်းကျန်းနိုင်စွမ်းတွေကို ငါလက်လန်တယ်"

"ဪ၊ Nancy ပါးစပ်က စကားကောင်းတွေထွက်လို့ပါလား။ နင်ကျ မသောင်းကျန်းတာကျလို့။ ကြွက်တွင်း"

"Lillian, အမိလေး ပါးစပ်ပိတ်နေမလား၊ ဒီည မိန်းမရသွားချင်လား"

"ပေါက်ကရတွေမပြောနဲ့"

"အဟဲ၊ အတည်ဖြစ်သွားနိုင်ပါတယ်။ ငါပါ ... Nancy ပါ"

"တော်ပါတော့ Nancy ရယ်၊ ငါတောင်းပန်ပါတယ်။ မမွှေပါနဲ့"

"ပြီးရော။ အဲ ... အဲ ... Kyle! အစ်ကို၊ ဒီဘက်လာ"

Kyle ကိုမြင်လိုက်လို့ ထသွားပြီး ဆွဲခေါ်နေပြန်တဲ့ Nancy. အတွင်းဘက်မှာသာ လူကြီးတွေဝိုင်းဖွဲ့နေကြပြီး အပြင်ဘက်မျက်ခင်းပြင်မှာက သီချင်းတွေဖွင့်လို့ စားသောက်နေကြပါပြီ။

"နောက်ကျတယ်နော်၊ အစ်ကို"

"ဟုတ်တယ် Lillian. ပို့ကုန်စာရင်းတွေထဲ ခေါင်းစိုက်နေတာ နှစ်ရက်ရှိပြီ။ အစ်ကို Nathan ကိုတော့ ဖုန်းဆက်ပြောထားတယ်၊ နည်းနည်းနောက်ကျမယ်လို့"

"မွေးနေ့ရှင်က လူကြီးတွေဝိုင်းမှာ"

"အဲဒါဆို သွားနှုတ်ဆက်လိုက်ဦးမယ်။ အထဲမှာလား"

"ဟုတ်။ သွားလိုက်ဦး။ ဒါရိုက်တာကြီးတို့ရော ရှိတယ်"

.

"Good Evening ပါဗျ။ ကျွန်တော်နောက်ကျသွားတယ်"

"အေး၊ ခုပဲ မင်းမလာသေးဘူးလားလို့ မေးနေတာ"

"ဟုတ်တယ် အစ်ကိုကြီး၊ ကျွန်တော်အခုမှရောက်တာ"

Bermuda Head နေရာမှာ သရုပ်ဆောင်ခဲ့သူ Mr. Brown ကိုပြန်ဖြေလိုက်ရင်း လူကြီးတွေကိုနှုတ်ဆက်ရင်းက ကလေးကိစ္စတွေပါ ဖြေနေရလို့ Kyle တစ်ယောက် ဝိုင်းကနေပြန်မထနိုင်ပါ။ မွေးနေ့ရှင်ကတော့ လူငယ်တွေဘက်သွားကြည့်မယ်ဆိုကာ အပြင်ထွက်လာခဲ့တော့ အပြင်မှာ တော်တော်လေးဆူနေကြပြီ။

"Nancy, တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေတာလား"

"Lillian လေ၊ ဘယ်ပျောက်သွားပြီလဲမသိပြန်ဘူး"

"ဟိုဘက်မှာ Ivy နဲ့တွေ့ခဲ့တယ်"

"အဲဒီမောင်နှမကလေ တကယ်မောင်နှမဖြစ်ရမှာ။ တွေ့တာနဲ့ တွတ်ထိုးနေကြတာ ဘာတွေပြောကြမှန်းမသိဘူး"

"အင်း၊ Kyle ရောက်လာမှပဲ အပြင်ထွက်ရတော့တယ်။ အထဲမှာ သူဆက်ထိန်းထားလိုက်ပြီ။ ကိုယ်နဲ့ Ivy လစ်ထွက်လာကြတာ"

"ဟား ဟား၊ မွေးနေ့ရှင်ကလည်း ကဲရမှာပေါ့လေ။ လူကြီးဝိုင်းထဲ ငြိမ်နေလို့မဖြစ်ဘူး။ သောက်ရအောင် အစ်ကို"

"ဒါပေါ့။ ဘာလဲ Nancy က တစ်ယောက်တည်းသောက်မလို့ တွေးနေတာလား"

"Nancy ရေ။ ဪ၊ အစ်ကိုလည်း လာပြီလား။ သောက်ကြစို့"

"အေး၊ Dexter. မင်းက ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ"

"Nick တို့နဲ့ ဟိုဘက်ဝိုင်းပါသွားတာ။ သောက်မယ်၊ သောက်မယ်"

"ဟာဟ၊ ဟုတ်ပါပြီ။ Cheers!"

"Cheers!"

ခဏအကြာမှာတော့

"အဲဒါတွေ အရမ်းစပ်တယ်လေ Nancy, များနေပြီ"

"စားကောင်းတာကို။ အစ်ကိုမစားနိုင်တိုင်း စပ်မနေနဲ့"

"အေးကွာ၊ လုပ်။ နောက်ကိစ္စ နောက်မှရှင်းမယ်"

ပြောနေတုန်း Sue ပြန်ရောက်လာပြီး

"အစ်ကို အပြင်ရောက်နေပြီပဲ။ အယ်၊ Nancy အစပ်တွေစားပြန်ပြီလား"

"အေးကွာ၊ တားလို့လည်းမရဘူး"

"မတားနဲ့လေ။ မတားကောင်းဘူး"

ခပ်ထွေထွေဖြစ်နေတဲ့ Nancy က ပြောနေတော့ Sue ခေါင်းရမ်းရင်း

"တစ်ယောက်ယောက်ကို ဆေးဝယ်ခိုင်းထားလိုက်တော့မယ် အစ်ကိုရေ"

"အင်း၊ လုပ်ပါဦးကွာ"

Sue ဖုန်းဆက်လိုက်ပြီးချိန် Ivy နဲ့ Lillian ပါ ရောက်ချလာပါတယ်။

"ဟာ၊ ဟဲ့! နင် ဘယ်လိုတွေဖြစ်နေတာလဲ"

Lillian အော်လေတော့ အကုန်ဝိုင်းတားကြတယ်။

"တော်တော်စားပြီးနေပြီ၊ တားမနေနဲ့တော့"

"Dexter ယူလာတာမဟုတ်လား။ ခုနက သယ်လာတာမြင်လိုက်တယ်။ ဘာလို့ပေးစားထားတာလဲ"

"ဟာဗျာ၊ ကိုယ့်ဘာသာစားဖို့လေ။ သူက အတင်းယူစားတာ"

"Nancy ကို ဘယ်သူတားရလို့လဲ Lily ရယ်"

"အစ်မတို့လည်းသိသားနဲ့။ ပြီးရင် ပြဿနာတက်မယ်"

"တို့ ဆေးမှာပြီးပြီ"

"တကယ်ပါနော်။ မနိုင်ဘူး"

"Lillian, နင် ငါ့ကိုပြောတယ်ပေါ့"

သိပ်လည်းမမူးသေးပါဘဲ ရစ်ချင်နေတဲ့ Nancy ကြောင့် Lillian တစ်ယောက် Nancy နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံမှာထိုင်ကာသာ မျက်နှာလွှဲနေပါတော့တယ်။ သူတို့တွေ ဝိုင်းထိုင်လိုက်ကြပြီး စားကြသောက်ကြရင်း

"ကုန်ပြီ။ အစ်ကို့ ... သွားယူပေး"

"ဟေ၊ အေးပါ။ ခဏစောင့်"

"အစ်ကို Nathan, မယူနဲ့တော့လေ"

Lillian တားနေတာကို Nathan က လေသံတိုးတိုးနဲ့

"တခြားဟာ ယူမှာပေါ့ကွ"

ယူလာပေးပြန်တော့

"ဒါအချိုကြီးလေ"

"မသိဘူးလေ၊ ကိုယ်လည်း တွေ့တာယူလာတာ။ အဲဒါပဲတွေ့တယ်"

"မွေးနေ့ရှင် ကပ်စေးနဲ"

ပြောပြီး ဆက်သောက်နေပြန်ပါတယ်။

"ဟာ၊ ကျွန်တော့်ကို မစောင့်ကြဘူး။ စိတ်ဓာတ်ပဲ။ Nancy တောင် တော်တော်ကုန်နေပြီ"

"အခုမှ ဘယ်ကကြွလာတာလဲ"

"အေး၊ Nancy ရေ။ လူကြီးတွေဆွဲထားကြလို့"

"သောက်တော့၊ မြန်မြန်အမီလိုက်"

"Ok"

Lillian ခမျာမှာတော့ တစ်ဝိုင်းလုံး အပြိုင်အဆိုင်စားသောက်နေတဲ့ကြား ခေါင်းတစ်ခါခါရယ်သာ။

"အစ်ကို၊ ဟိုတစ်ပတ်က အိမ်ကအဖေ Mr. Cullen နဲ့တွေ့တာ မနေ့ကမှ ကျွန်တော်သိတယ်"

"ဪ၊ အေး။ မင်းကိုမပြောမိဘူးလား။ ငါလည်း မေ့သွားတာပဲ"

"ဘာတွေပြောကြလဲ သိလား"

"မသိဘူးလေ။ တွေ့ခဲ့တယ်၊ နာရေးသတင်းမေးဖို့တဲ့။ အဲဒါပဲပြောတယ်"

"ဪ"

"အင်း။ ကလေးရော ဘယ်လိုလဲ"

"မနေ့ကရော၊ ဒီနေ့ရော အနားမကပ်ဖြစ်ပါဘူးဗျာ။ ကလေးက မမှတ်မိတော့ရင် ဒုက္ခ"

"အစ်ကို ဘာပြောတာ? ကလေးလေး အစ်ကို့ကိုမမှတ်မိမှာ စိုးတယ်တဲ့လား"

Ivy နဲ့ပြောနေတဲ့ Kyle စကားကို Dexter ဝင်ထောက်တော့ Ivy က

"အဲဒီပိစိလေးက မွေးကင်းစမှာကို မင်းကိုပဲမှတ်မိနေသလိုပဲဟာ။ ပူမနေပါနဲ့"

"အင်းလေဗျာ။ နောက်မှ ခွာမရလို့ဆိုပြီး မညည်းနဲ့"

"မညည်းပါဘူးဗျာ။ ကပ်ချင်တာများ ကပ်ပါစေပေါ့"

"အေးပါ၊ စောင့်ကြည့်ရသေးတာပေါ့"   "I'm watching"

တစ်ဖက်ခြမ်းက Nathan နဲ့ Nancy မှာလည်း

"တော်တော့လေ၊ များနေပြီလို့"

"ဟာ ... မွေးနေ့ရှင်ကလည်း ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ မတားကောင်းဘူးလေ"

"ဪ၊ ဒီကလေးတော့ ဒုက္ခပဲ"

"Nancy, နင်ကြည့်လုပ်"

"ငါ့ လာတားမနေနဲ့။ Sue ကိုလည်းကြည့်ဦး ပန်းမမရဲ့။ ငါက မမူးသေးဘူး"

"နင် ... အေးပါ၊ မမူးနဲ့ သိလား"

"ဟေ့ ဟေ့၊ တို့မမူးဘူး Nancy. မူးနေတာ Nancy နော်"

လှမ်းပြောတဲ့ Sue ကို Nancy နှာခေါင်းရှုံ့ပြရင်း

"မူးစရာလား၊ မမူးဘူး"

လူကြီးတွေပြန်သွားပြီးချိန်မှာတော့

"အား ... ဟား ... နာတယ်၊ ဗိုက်နာတယ်လို့"

"အေး၊ ငါထင်တယ်။ လာလိုက်တော့၊ ငါ အခန်းပါယူထားပြီးပြီ"

"ဟင့်၊ ပြီးရင် ပြန်လာမှာ"

"ဘာပြန်လာမှာလဲ။ နင်လာခဲ့တော့"

"ရလား။ လိုက်တွဲပေးမယ်"

Dexter မေးတော့ Sue က

"ရတယ်။ တို့နှစ်ယောက် တွဲသွားလိုက်မယ်"

"နေဦး၊ ကိုယ်ပါလိုက်မယ်"

မိန်းကလေးသုံးယောက်နောက် ဆေးထုပ်ကိုင်ပြီးပါသွားတဲ့ Nathan ကိုကြည့်ကာ ကျန်တဲ့သုံးယောက် ပြုံးမိကြပါတယ်။

"Hepius ပြန်ဖြစ်သွားရှာပြီ"

"ရယ်မနေနဲ့။ မင်းယူလာတာတွေ စားလိုက်လို့ဖြစ်တာမဟုတ်လား"

"အဲ၊ အစ်ကိုလေးဖြစ်သွားပြန်ပြီလား။ ကြည့်လုပ်နော် Baby, မူးရဲရင်မူးလိုက်"

"မင်း၊ ဒါပဲ ရန်စပြန်ပြီလား"

"ကြောက်လိုက်တာ"

Dexter ပခုံးတွန့်ပြတာကို Kyle ကရယ်ရင်း

"ရန်မစနဲ့၊ ရန်မစနဲ့။ ပန်းအိုးစာမိနေမယ်"

"ဟား ဟား ဟား၊ ငါ့ကို မင်းအိမ်ခေါ်သွားပါ Kyle. ကိုကို Baby က ဒေါသထွက်လာပြီထင်တယ်"

Ivy ကို အလယ်မှာထားထိုင်နေကြရင်း Dexter က Kyle ဘက်အထိရွှေ့သွားကာ မျက်နှာငယ်နဲ့ပြောနေတော့ Ivy ထရယ်မိတော့တယ်။
ဒီကောင်လေးဟာ အလကားနေ ဒါပဲလိုက်စနေတော့တာ၊ စစချင်းရက်က ရိုက်ကွင်းထဲ အမှားမှားအယွင်းယွင်းဖြစ်တာ သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်း။

သောက်ထားတဲ့အရှိန်နဲ့ သွေးရောင်သမ်းနေတဲ့မျက်နှာမှာ ပီပီပြင်ပြင်ပြုံးနေတာမို့ အလင်းရောင်တွေကြားက ထင်းထွက်နေတဲ့မျက်နှာကို စက္ကန့်ပိုင်းလောက် Kyle ငေးနေမိတယ်။

"အဟမ်း၊ အမြည်း မလိုတော့ဘူးလား"

Dexter စကားကို Kyle ရိပ်မိလိုက်ပြီး

"မင်းအမြည်းတွေက စပ်တယ်"

"ဒါပေါ့လေ၊ တချို့အမြည်းတွေလိုတော့ ဘယ်ချိုမလဲ"

"အေး၊ ဒါလေးကောင်းတယ်။ စားကြည့်"

Dexter ပါးစပ်ထဲ BBQ တစ်ခုထည့်ပေးလိုက်တော့ ရယ်ရင်းနဲ့ ဆက်စားနေလေရဲ့။

"အမြည်းချိုချိုလေးအမှတ်တရ ဓာတ်ပုံရိုက်ရအောင်။ ဟိုဘက်တိုး"

Kyle ကိုတော့ ဟိုဘက်တိုးခိုင်းပြီး သူကတော့ ဖုန်းကိုကိုင်ကာ ထိုင်နေတဲ့နှစ်ယောက်နောက်မှာ ခါးညွတ်ရပ်ရင်း Selfie ဆွဲနေသော Dexter.

"တစ်ခါတည်းတင်လိုက်မယ်။ Tag မယ်နော်"

ရိုက်ထားတာက Ivy, Kyle, Dexter.
Caption က Happy birthday, our Big Bro တဲ့။
တကယ်ဆို Nathan မွေးနေ့က မနေ့က။
Tag ထားတာက တစ်ဖွဲ့လုံး။

¤

'ခင်ဗျားဆိုသည်မှာ ပေါက်ကရတွေလည်း လုပ်တတ်တယ်လား'

Nathan မွေးနေ့က မနေ့ကဆိုပေမဲ့ သူတို့တွေက ဒီနေ့မှစုံပြီး ကဲကြတယ်ထင်ပါရဲ့။ ပုံတက်လာတော့လည်း နှစ်ယောက်ကြားမှာ ပြုံးလို့ပျော်လို့။ သုံးယောက်လုံး နည်းနည်းတော့ မူးနေကြပုံ။ ပျော်နေရင် ပြီးတာပါပဲ။ ပျော်နေတာမြင်ရရင် စိတ်ချမ်းသာပါတယ်။

ဟိုတစ်ရက်ကလည်း မိဘမဲ့ဂေဟာတစ်ခုမှာ Ivy နဲ့အတူ ကလေးတွေနဲ့ ဘောလုံးကန်နေတဲ့ပုံ တက်လာပါသေးတယ်။ Nancy ကိုယ်တိုင်က photo by me ဆိုပြီး တင်ထားတာကို မြင်လိုက်ရတာ။ သတင်းတွေကလည်း သူတို့ရဲ့အလှူမှတ်တမ်းတွေကို တင်နေကြတာ တွေ့ရပါရဲ့။ Fansite တစ်ခုက အလှူငွေကောက်နေလို့ ကိုယ်တိုင်လည်း ဒီအလှူမှာပါခဲ့တာဆိုတော့ ရေစက်တော့ ဆုံဦးမယ်လို့ မျှော်လင့်မိပါတယ်။

'ဘာလဲ။ အဲဒီ Bracelet ကဘာလဲ။ ချိတ်နားမှာ အသည်းပုံသေးသေးလေး။ ရုပ်ရှင်ထဲကဟာတော့ မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်။ မြင်နေရတဲ့အသည်းမှာ Made with Love လို့ ပါမပါမသိပေမဲ့ မမြင်ရတဲ့ဘက်အခြမ်းက Handcuff ပုံတော့ မဟုတ်ဘူးမလား။
အား ... ခင်ဗျားကတော့ ပုံလေးတစ်ပုံလာတင်သွားရုံပေါ့။ သေချာကြည့်မိတာ ကျွန်တော်မှားတာပဲ'

¤

"ရပြီ အစ်ကို။ ညီမတို့ပဲ စောင့်ကြည့်ပေးလိုက်ပါ့မယ်။ အစ်ကို ပြန်ဆင်းသွားလိုက်ဦးလေ"

"အင်းပါ။ ဟို ... Lillian က ဒီည ..."

"ဒီမှာပဲ သူ့ကိုစောင့်အိပ်ရမှာပေါ့"

"ပန်းလေးရေ၊ လာကူပါဦး"

"ခေါ်နေပြီ။ သွားကူဦးမယ်။ အန်ပါအန်တယ်ဆိုတော့ ခဏနဲ့ကုန်သွားမှာပါ"

"တစ်ခုခုဆို ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်။ ကိုယ်ပြန်ဆင်းလိုက်ဦးမယ်"

"ဟုတ်"

.

"ဟူး ... အန်ပစ်တော့ ခဏနဲ့အေးရော"

"ဟင့်၊ အောင့်တယ်"

"ခုမှဆေးသောက်တာလေ။ ခဏတော့သည်းခံပေါ့။ စားတုန်းက စားပြီးတော့"

"စားကောင်းတယ်လို့"

"အခုတော့ ဝမ်းတွေသွားပြီး အန်ပါအန်ကုန်တယ်မလား"

"အစ်မ၊ ဆေးတိုက်လိုက်တာမလား"

"အင်းလေ၊ အန်လိုက်ရင် မြန်မြန်သက်သာမလားလို့လေ"

"ကျေးဇူးပဲ"

ပြောပြီး ခုတင်ပေါ်ခွေသွားတဲ့ Nancy ကို Lillian ကြည့်ရင်း

"အစ်မ၊ ပြန်တော့မယ်ဆို ပြန်လို့ရတယ်နော်။ သူက ဒီလောက်ဆိုအဆင်ပြေပါပြီ"

"ရပါ့မလား။ တို့ စောင့်အိပ်ပေးမယ်လေ"

"ရတယ် အစ်မ။ ဖြစ်နေကျပဲ။ ဒီတစ်ခါက မြန်မြန်ဆန်ဆန်ငြိမ်သွားပြီ"

"သေချာပါတယ်နော်"

"သေချာပါတယ်။ ပင်ပန်းသွားပြီနော်"

"ရပါတယ်။ အဲဒါဆို တို့သွားတော့မယ်"

"ဟုတ်၊ လိုက်မပို့တော့ဘူး"

"ရတယ်၊ ရတယ်"

ခဏအကြာ Nathan ပြန်တက်လာပြီး

"ဘယ်လိုနေလဲ"

"ဆေးသောက်ပြီး အိပ်နေပြီ။ အန်လိုက်လို့ မြန်မြန်သက်သာသွားတာ"

"အင်း၊ ကိုယ်နဲ့ Ivy ဒီည ဒီမှာပဲ အခန်းငှားလိုက်တယ်။ လိုရင် ဖုန်းဆက်၊ ဟိုဘက်အခြမ်းသုံးခန်းကျော်မှာ ကိုယ်ရှိတယ်"

"ဟုတ်လား၊ ဟိုနှစ်ယောက်တော့ ပြန်ပြီလား"

"ပြန်တော့မယ်တဲ့။ နောက်ကလိုက်လာကြတယ်"

"အဲ၊ အသံကြားတယ်။ လိုက်လာကြပြီထင်တယ်"

"Lillian, ငမူးလေး ဘယ်လိုနေလဲ"

"အိပ်သွားပြီ အစ်ကိုရေ"

"တော်သေးတာပေါ့ဗျာ"

"ဘာတော်သေးတာလဲ။ အဲဒီအစပ်တွေ ဘယ်သူယူလာတာလဲ"

"လုပ်လာပြီ။ အငယ်ဆုံးဆိုပြီး သိပ်အနိုင်ကျင့်ကြတာ။ အကြီးတွေ မကောင်းကြဘူး"

Dexter ပြောသာပြောနေတာ၊ လူက Kyle ကိုမှီထားလို့ Kyle ကထိန်းထားရပါတယ်။ ဘေးမှာရပ်နေတဲ့ Ivy က

"ကဲ၊ ကိုယ်နဲ့ အစ်ကို ဟိုဘက်မှာရှိတယ်။ လိုရင်လှမ်းခေါ်"

အပေါက်ဝမှာ စကားပြောနေကြပြီး Lillian နောက်မှာရပ်နေတဲ့ Nathan က အပြင်ထွက်ဖို့ပြင်တာကြောင့်

"အဲဒါဆို ကျွန်တော်တို့ပြန်တော့မယ်နော်။ လာတော့ Dexter"

"ပြန်ပြီနော်။ See you later"

"See you. Good night."

ဒီတစ်ညတော့ Group chat လေးလည်း ငြိမ်သက်လို့။

■■■■■ Part (10) ဆက်ရန် ■■■■■
© Demon ,
книга «က်ည္တစ္ေတာင့္ရဲ႕ေနာက္ကြယ္».
Коментарі