Mom
You know that I love you And that I don't want to let you down So please stop looking at me,  with a mad frown You showed me and taught me, to be more independent But I think you went farther than even you intended I'm not really okay on my own But I try to be to show you that I am grown I read one of your diaries and how you were depressed So how can you look at me and say I'm not a mess? You've told me I'm overweight and that I should lose a few pounds Now I can't look at myself so I just stare at the ground You're no better than me And as far as I can see, you're the one who needs lose some of that honesty You tear me down and make it hard to look up Why don't you just say it, just tell me that I suck! I can't believe I'm saying this, and it really is true But a part of me dies each time I become more like you I just wanted you to be tender, and maybe give me a kiss But because of you there are scars on my wrist Its hard to be your daughter And I wish that it wasn't For you to be proud of me, well that'd be a present You've given me panic attacks and suicidal thoughts too That's why I never want to become like you When I have a daughter and she's feeling down I won't be the one who put her on the ground In a couple of years or a decade too I promise that I'll be a better mother than you.
2018-07-06 15:56:47
8
0
Інші поети
Mati Mati
@Real_emmati
Hanna Mad
@Hanna_Mad
MARI
@marsikitsme
Схожі вірші
Всі
"Ми усе подолаємо разом..."
«Ми усе подолаємо разом, Ми усе з тобою минем, І я не боюся поразки, Я не боюсь, що помрем!» А я чула і вірила щиро, Немов би п'ять років було, Я була неймовірно щаслива І такою не стану вже знов. І знаєш, коли мені складно, Я твої згадаю слова — Вони затримають слабкість, Запевнять мене, що жива... «Ми разом усе подолаєм! Мила, ти чуєш мене?» Я чую і знову чекаю, Що небо тебе поверне... І ось майже два роки Шукаю тебе — не знайшла, І, до смерті роблячи кроки, Я твої згадаю слова... І до сліз сон мене вразить, Де знову почую тебе: «Ми усе подолаємо разом, Ми усе з тобою минем...»
52
3
2176
"Письмо ушедших дней"
Привет , мой милый друг Забыл ли ты, как долго не писала , Прости ,но я хотела отпустить Всю слабостью ,что в себе искала . И может ты проник Моим письмом до дрожи Забыл ли мой дневник , Увиденный стихами одинокой ночи ... Об памяти прошедших дней , Ты не увидишь ни души порока Лишь слабый шепот чувств Уложенных строками тонко . Немой вопрос в глазах Оставлю с времям на последок Легонько холодом касаний уходя , Чтоб не запомнил запах пепла.
43
17
2426