Si seulement tu étais encore là
À la recherche de mon identité, je vagabonde sur un chemin escarpé. Je tombe, je souffre, je me prends les pieds dans un tourbillon de non-dits et de silences déguisés. Je ne sais pas sourire, car personne ne m'a appris à le faire. Je ne sais pas aimer, car moi même je ne me sens pas entière. Je ne me déteste pas, je me suis indifférente. En revanche, je déteste ce vide que je ressens en moi. Une pièce manque à mon organisme. Mon cœur est un puzzle que personne n'a su achever, Parce que c'est toi qui l'avait, cette dernière pièce. Tu es partit de ce monde, tu t'es envolée, si haut, si loin, il y a si longtemps. Je ne me rappelle pas avoir été heureuse un jour. Ma vie est un enchaînement d'actions et de routine. Cela fait longtemps que j'ai arrêté de chercher la pièce manquante. Cela fait longtemps que j'ai arrêté de me retenir afin d'éviter de dévaler la pente. Je chute, sans jamais m'arrêter, j'ai cette impression de tourner en rond. Je tombe dans un trou noir sans fin, sans fond. Je me suis laissée enfermé dans la prison macabre et sans issue, de mes propres sentiments. Si seulement tu étais encore là, maman. K.
2021-01-20 13:21:07
10
0
Схожі вірші
Всі
Я тебе по-справжньому кохала...
Я тебе по-справжньому кохала... Так, неначе зовсім не жила. І тобі лиш серце відкривала, Я тебе кохала, як могла. Я тобі всю душу і все серце, Все віддам, ти тільки попроси. Я тебе кохатиму до смерті, Я з тобою навіки і завжди. Я тобі відкрию таємниці, Все, що маю — все віддам тобі. І поля, і чистії криниці, І прекрасний спів тих солов'їв. Я тебе по-справжньому кохала, Весь свій час, я віддала тобі. Я була наївною . Не знала, Що не брешуть тільки солов'ї.
42
15
1317
Твої долоні
Одного разу, я опинюся в твоему полоні, де назавжди сплетуться наші долоні, де у солодкому танці зійдуться дві долі, чиї серця закохаются з власної волі. Бо справжня любов – вона у свободі, вибір за вами: ви палкі чи холодні? А я немов танцую з тобою на льоді і з власноі волі віддаюся у твої долоні.
74
1
3792