Abondon
Tu m'avais pourtant dis Pourtant promis , de ne jamais m'abandonner Pourquoi avoir jouée avec mon coeur ? Toi qui disait vouloir mon bonheur Tu me laisse et maintenant je me meurs J'aurais préférée que tu me tue Plutôt que partir et laisser mon âme à la rue Tu as laissée un vide Veux tu me laisser une fin sordide ? Tu le savais pourtant que je le redoutais Le fait d'être abandonnée Dorénavant je ne ferais plus confiance Et me laisserais être rongée par l'anxiété.
2020-10-19 22:44:38
11
3
Коментарі
Упорядкувати
  • За популярністю
  • Спочатку нові
  • По порядку
Показати всі коментарі (3)
KAYSEE
Très beau poème ❤️
Відповісти
2020-10-19 22:52:05
1
J'aime Les cookies
@KAYSEE merci beaucoup ⭐
Відповісти
2020-10-19 22:52:23
Подобається
J'aime Les cookies
merciii <3
Відповісти
2020-10-20 11:19:04
Подобається
Схожі вірші
Всі
Я і ніч
Поїзд падає в ніч. Це-останній ліхтар. Я і ніч. Віч-на-віч. То морозить. То жар. Ти вже, певно, заснув, Ти подушку обняв. Ти мене вже забув. В тебе тисячі справ Я від тиші глуха. Від мовчання німа. Я одна. Клич- не клич. Я і ніч. Віч-на-віч.
105
8
12376
I Saw a Dream
I saw a dream, and there were you, And there was coldness in your eyes. I wonder what a kind of true Made you become as cold as ice. And later I looked back to get a sense This empty glance was hellish call of past. It used to be a high and strong defense Against the world, the pain and me at last. You looked at me, and peering in your soul, I felt so lonely, as something vital died. And that is what I fear most of all - That nothing gentle will remain inside. Inside of you. Inside of me as well. And nothing will be said to farewell.
102
15
15830