A Dreadful Break Up
I The butterflies actually ended a month ago, As the cycle ends with our friends awareness. I'm sure you're aware as your eyes are to your body, That the race of moving on in life is not always a perilous Journey. As you seek for a new blood who brings out the best in you. II Sooner I realized that my planet already detached from your world, And now the tale I hear is often more abouut the sweetest part of HER, Indeed a quick notice to know I'm now in your history. III I would love to be hoisted in your memory, Knowing fully well she may be sweet and pretty, But I forever remain the most beautiful butterfly in your world of flies. As it was an intentional chemistry between us when you first said it to me. VI But what will be the reward to my planter awaiting the reaping hours? In a world where there are no longer bones for the patient dog to feast on In a society where good memories do not last, Compared to me ripping her hearts off from yours, Obviously that would bring you a lasting memory of my wretched heart. V Now we are on a tightrope, A deal to our lovestruck, You can find another woman but not an angel like me, Find someone great but don't seek no one better. VII A farewell to your love journey, As you think of me even when you are with her, A taste of my lips even when you kiss her, A Ray of my picture when you make love to her, Sure you can get married but you must not have a Home. . Thomas Oluwatosin © Fearless Lines
2022-02-26 12:21:02
0
0
Схожі вірші
Всі
Хрест - навхрест
Хрест – навхрест в’яжу пейзаж, від учора і до завтра. Кожен жест моїх вдихань має кривду, має правду. Хрест – навхрест мої думки полотно це поглинає. Еверест мого життя чи екватор? Я не знаю. Хрест – навхрест чи треба так? Сподіваюсь, сподіваюсь.. Кожен текст своєї долі витримати намагаюсь. Хрест – навхрест добро та зло. Поруч, разом, нерозривні. Без божеств та без чортів.. Бо живуть усі на рівні. Хрест – навхрест таке життя. І нічого з цим не зробиш. Кожен жест має свій шлях, злий та добрий, ти як хочеш?
51
9
1921
Кохаю
Я впізнаю тебе серед тисячі лиць, І тихенько, крізь світ, побіжу, І нехай вже позаду мільйони столиць, А я в полі тебе обійму. Обійму і заплачу від щастя свого, Мабуть, більшість йому навіть заздрять, А мені вже давно на них все одно, І на те, що вони мені скажуть. Я, мій милий, єдиний, тобою живу, І в повітрі ловлю твої нотки, Я для тебе співаю і стрічку нову, Запишу у своєму блокноті. Ти малюєш мій сон із мільйону казок, У якому такі різні барви! Ти даруєш мені той рожевий бузок, А із ним, мов мереживо, чари. Від обійм, поцілунків твоїх я горю, Мов метелик над вогнищем синім, Боже мій, якби знав, як тебе я люблю, Якби знав, як без тебе я гину.
98
15
7483