Part 2

အရန္ဇာတ္ေကာင္ေနရာသို႔ ေရာက္ရွိျခင္း

"သား ေသြးေသြး သတိရလာၿပီလား...ဆရာမ Doctor ကို ေခၚေပးပါဦး..."

အခန္းထဲ ဝင္လာတဲ့ အန္တီႀကီးက သူ႕ကို ေသြးေသြးတဲ့။ ကယ္ၾကပါဦး ဒါက ဘယ္လို နာမည္ႀကီးလဲ။ 

" သားက သတိမရေသးေတာ့ ေမေမတို႔က ဆရာဝန္နဲ႕ သြားၿပီး ေတြ႕ေနတာ..သားရယ္ မေသေကာင္း မေပ်ာက္ေကာင္း ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ေလွကားေပၚက ျပဳတ္က်ရတာလဲ"

သူတစ္ခါမွ မျမင္ဖူးတဲ့ အန္တီႀကီးက သူ႕ကိုယ္သူ ေမေမလို႔ ေျပာၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို ရွင္းျပေနသည္။ ဦးေလးႀကီးကေတာ့ သူ႕ကို ၾကည့္႐ုံသာၾကည့္ၿပီး ဘာမွမေျပာေပ။

"​ေသြးေသြး ဘာျဖစ္ေနတာလဲ....ေမေမတို႔ကို ျပန္ေျပာဦးေလ.." 

စစ္ေသြးျမဴေခါင္းေျခာက္သြားသည္ ။ မဟုတ္ေသးပါဘူး...ဒီအန္တီႀကီးက ငါ့အေမနဲ႕လည္း မတူဘဲနဲ႕ ...လူမွားေနတာ ေနမွာ..။ အိပ္ခ်င္ေနတဲ့ ၾကားထဲ... စစ္ေသြးျမဴ မ်က္လုံးေတြကို မွိတ္ၿပီး ျပန္အိပ္လိုက္ေတာ့သည္။

....................

စစ္ေသြးျမဴ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္နိုးလာခ်ိန္တြင္ေတာ့ အျပင္ဘက္တြင္ ေနေတာင္ ထြက္စျပဳေနၿပီ ျဖစ္သည္။ သူ သူ႕လက္ကို ျမႇောက္ၿပီး ႏွဖူးကို ကိုင္ရန္အလုပ္ သူ႕လက္ေကာက္ဝတ္ကို တစ္စုံတစ္ေယာက္က လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ တည္ၿငိမ္တဲ့ အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။

"မလႈပ္နဲ႕ဦး မင္းလက္မွာ ေဆးသြင္းထားတယ္.."

အခ်ိန္အနည္းငယ္ စဥ္းစားၿပီးေသာအခါ ေဘးက လူကို သူမသိဘူးဆိုတာ စစ္ေသြးျမဴ ေသခ်ာသိလိုက္သည္။ ထိုသူအား ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေလရင္း 

"ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူလဲ?" 

သူေမးလိုက္ေတာ့ ထိုသူက အံအားသင့္သြားဟန္ေပၚေလသည္ ။

"ကိုႀကီး ဘယ္သူလဲ မသိေတာ့ဘူးလား...ကိုႀကီးက မင္းရဲ႕ အစ္ကိုေလ "

"အစ္ကို? " 

မဟုတ္ေသးပါဘူး ငါက တစ္ဦးတည္းေသာသားေလ...မွာ ဝမ္းကြဲညီမတစ္ေယာက္ကလြဲရင္ အမ်ိဳးထဲမွာ ေယာက္်ားေလးဆိုလို႔ ငါပဲ ပါတာကို...ဘယ္က အစ္ကိုက ေကာက္ကာငင္ကာရသြားရျပန္တာလဲ...

စစ္ေသြးျမဴ ထိုတစ္ခဏမွာ ေတာ္ေတာ္ကို ေခါင္းေနာက္သြားေနသည္။ ထိုလူက စစ္ေသြးျမဴ၏ စိတ္ရႈပ္ေထြးေနပုံကို ျမင္ေတာ့ 

"မင္း တကယ္ပဲ မသိေတာ့ဘူးလား "

"ဗ်ာ?"

"မင္းကိုယ္မင္းေရာ မွတ္မိလား မင္းနာမည္ေရာ သိေသးရဲ႕လား"

"စစ္ေသြးျမဴမဟုတ္ဘူးလား"

"​ေကာင္းတယ္...မင္းက လုံးဝ ထိခိုက္သြားတာမဟုတ္ဘူးပဲ...ကိုႀကီးက မင္းရဲ႕ အစ္ကို စစ္ေနခပဲ"

စစ္ေနခ! ဒီနာမည္ႀကီးကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီးသိေနသလိုပဲ...ေနဦး ငါ့ကို ေသာက္က်ိဳးနည္း ဝတၳုထဲ ေရာက္လာတယ္လို႔ေတာ့ မေျပာနဲ႕...What the hell ဘာေတြလဲ..ေနပါဦး ဇာတ္လိုက္မနဲ႕ ဇာတ္လိုက္ေကာင္ေနတာ ဘာၿမိဳ႕ပါလိမ့္...

"ဧကန္န ဒီၿမိဳ႕က Aၿမိဳ႕လား "

"ဟုတ္တယ္ေလ... ဘာလို႔ ျပန္ေမးေနတာလဲ" 

သူ​ေမး​ေနတာကို ျပန္​ေျဖရင္းနဲ႕ အဲ့ဒီသူ႕အစ္ကိုဆိုတဲ့ လူႀကီးရဲ႕ အၾကည့္​ေတြက စူးရွလာၿပီး သူ႕ကို ေသေသခ်ာခ်ာ စူးစမ္းၾကည့္ေနသည္။ သူအေနခက္လာတာနဲ႕ 

"ကြၽန္ေတာ္ သိပ္မမွတ္မိေတာ့လို႔ " 

သူ႕မ်က္ႏွာေလးကို ငယ္ထားလိုက္ရင္း ျပန္ေျဖလိုက္သည္။

"အခု ကြၽန္ေတာ့္အသက္က ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ "

"ဒီလထဲ 16 ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မွာေလ ဘာလဲ ဒါလည္း မမွတ္မိျပန္ဘူးလား" 

စစ္ေနခ သိပ္မအံၾသေတာ့ပါဘူး ။ သူ႕ညီေလး နည္းနည္းေခ်ာင္သြားတာေနမွာပါလို႔ပဲ စဥ္းစားလိုက္ၿပီး 

"​ေတြးမေနနဲ႕ေတာ့ နားလိုက္ဦး ..အိပ္ေရးဝေအာင္ အိပ္လိုက္.. ကိုႀကီးလည္း မင္းကိုေစာင့္ေနရတာမို႔လို႔ မနားရေသးဘူး.. နားလိုက္ဦးမယ္" 

သူေျပာလိုက္ကာ အခန္းထဲရွိ ဆိုဖာေပၚသို႔ သြား၍ တစ္ညလုံး ​ေသြးေသြးကို ​ေစာင့္ေပးေနရသျဖင့္ အနားမေပးရေသးတဲ့ မ်က္လုံးေတြကို အနားေပးလိုက္ေတာ့သည္။

...........

စစ္ေသြးျမဴက​ေတာ့ ခုနကမွ အိပ္ရာက နိုးတာျဖစ္၍ ျပန္အိပ္၍လည္း မေပ်ာ္ေသးပါ။ ဆိုဖာ​ေပၚကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ စစ္ေနခက အိပ္​ေပ်ာ္​ေနၿပီ။ ဒီေတာ့မွ စစ္ေသြးျမဴ သူဘာေတြဆက္လုပ္ရမလဲ ျပန္စဥ္းစားရေတာ့သည္။

သူဘာလုပ္သင့္လဲ...အသက္16 ဆိုေတာ့ ဇာတ္လိုက္မနဲ႕ ေတြ႕ဖို႔ 1ႏွစ္ေလာက္က်န္ေသးတယ္...ၿပီးေတာ့ အဲ့မိန္းမအတြက္နဲ႕လည္း သူအေသမခံနိုင္ပါဘူး....အခုမွ သူ႕အသက္က ငယ္ငယ္ေလးရွိေသးတာကို။

ေနဦး... ဇာတ္လမ္းကို ျပန္စဥ္းစားရေတာ့မယ္...ဒီစာအုပ္ထဲမွာက ML(Male Lead)က FML(Female Lead)ထက္ 1ႏွစ္ႀကီးတယ္... FML က ငါ့ထက္ 1ႏွစ္ႀကီးတယ္...အခု FML က 17 ရွိေနၿပီ...။ FML 18 ႏွစ္ျပည့္လို႔ ဒီအရန္ဇာတ္ေကာင္တက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းကို ေျပာင္းလာတဲ့အခ်ိန္ ဒီအရန္ေကာင္ေလးႏွိပ္စက္ခံေနရတာကို ျမင္သြားၿပီး ကူညီလိုက္တယ္...။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

To Be Continued

1st November 2020