Ня дома.
Калісьці ў дзьверы пагрукаюць,
І ў грудзях ня вырасьце ком.
Больш сэрца не закалоціцца,
Не дастану з-за шафы лом.
Толькі будзе, на жаль, то ня дома.
Ня ў роднай крайіне, ня ў родным кутку.
То адбудзецца дзесь за кардонам.
Праз паўгода ці год, на пустым адбітку.
І ў люстэрцы ўжо ты — нехта йіншы.
І адзеньне тваё — не тваё.
І здаецца ўжо ты, той, што меншы
Зьнік у постаці рэчаў, што клікаў "сваё".
2023-02-11 23:10:57
0
0