Chapter (11)
Unicod
Flash back....
"ငယ်ငယ်တုန်းကထက် ပိုပြီးတော့ ယောင်္ကျားပီသလာတယ် "
"ကျွန်တော် ကမမှတ်မိလောက်ဘူးထင်နေတာ"
"စစမြင်တုန်းက တန်းမမှတ်မိဘူးဖြစ်သေးတယ်
ထွေးလေးကော သားကို မှတ်မိလား"
"မမှတ်မိဘူး ကျွန်တော်နဲ့တွေ့တဲ့ အချိန်က ငယ်သေးလို့ထင်တယ်"
"ထွေးလေးကို အရမ်းမလိုမလိုက်နဲ့ စက္က ထွေးလေးက သူအနိုင်ကျင့်လို့ရတဲ့သူဆို အနိုင်ကျင့်ချင်တာ"
"ကျွန်တော် အလိုမလိုက်ပါဘူး"
"ဟုတ်မှာပါ ...ဒါနဲ့ အဒေါ်တစ်ခုလောက်သတိပေးထားရမယ်"
"အင်း.."
"ထွေးလေးက ..."
ထိုအချိန် လှေကားပေါ်ကဆင်းလာတဲ့ခြေသံကြောင့် ပြောလက်စ စကားရပ်သွားသည်။
အပေါ်ကဆင်းလာတဲ့သူ တေဇဦးက အောက်ရောက်တာနဲ့
စက္ကပိုင်အနားသွားကာ ပေါင်ပေါ်ခေါင်းအုံးပြီး လှဲချလိုက်လေသည်။
စက္ကပိုင်လည်း မိမိပေါင်ပေါ်ခေါင်းအုံးကာ အိပ်နေတဲ့
ချစ်နဖူးေတွ ချွေးစိေတွထွက်နေတာကြောင့် လက်လေးနဲ့ဆံပင်ကိုသပ်လိုက်ပြီး ချွေးတွေကိုလက်ကိုင်ပု၀ါလေးနဲ့သုတ်ပေးကာ
"ချစ် အိပ်ရေးမ၀သေးဘူးလာ အပေါ်မှာဘဲအိပ်နေတာမဟုတ်ဘူး ချွေးတွေထွက်နေကော ချစ်အခန်းက air-con ပျတ်နေတာလား"
ဘာမှပြန်မဖြေဘဲ ခေါင်းဘဲခါလာသည်။
"ထွေးလေး မဆိုးစမ်းနဲ့ သား ပေါင်ပေါ်အိပ်နေတော့ မင်း
ခန္တာကိုယ်ကြီးနဲ့ စက္ကကုိ ညောင်းစေမှာပေါ့ လာတုန်းကလည်း ချီခဲ့ရတယ် အခုထထိုင် မအိပ်ချင်တော့ဘူးဆိုလည်း ထမင်းစားချိန်ရောက်္နေပြီး ထမင်းစားမယ် မင်းအကိုတွေသွားခေါ်ချေ"
စက္ကပိုင်လည်း လက်ကိုင်ပုဝါလေးနဲ့ ချွေးတွေသိပ်နေသော ချစ်နဖူးနဲ့ လည်ပင်းတစ်ဝိုက်ကိုသုတ်ပေးနေတုန်း ချက်ချင်းထထိုင်လိုက်တဲ့ ချစ်ကြောင့်
"သားက ဟိုမှာနှစ်ယောက်အတူတူအိပ်ရတာ နေသားကျနေပြီးအခုနုိးလာေတာ့ အခန်းထဲတစ်ယောက်ထဲဖြစ်ေနတော့
ကြောတ်တာပေါ့ သားကမီးမှောင်တာမကြိုက်တာကို မီးကိုလည်းပိတ်ထားသေးတယ်သားလန့်လို့ အောက်္မြန်မြန်ဆင်းလာရတာ "
"မီးက ကိုယ်ပိတ်ခဲ့လိုက်တာ ချစ်ကလန့်သွားတာလား
ကိုယ်တောင်းပန်တယ်နော် အခုထမင်းမစားမီ ရေအရင်ချိုးလုိက္မလား အိပ်အုန်းမလာ ကိုယ်အတူနေပေးရမလား"
"ရေ အရင်ချိုးမယ် မအိပ်တော့ဘူး"
ဒေါ်သန်းထွေးမှာတော့ ထွေးလေးကို အလိုလိုက်လွန်သော
စက္ကပိုင်ကိုကြည့်ပြီး ခေါင်းခါနေရတော့သည်။
ရေချိုးရန် ချစ်ကိုအပေါ်ကိုအရင်တက်စေလိုက်ပြီး မိမိကတော့ လဲ၀တ်ရန်အ၀တ်အစားကိုကားထဲကယူရအုန်းမှာဖြစ်တဲ့အတွက်
"ဒါဆို ကျွန်တော်လည်းရေအရင်သွားချိုးလိုက်္မယ် ဒါနဲ့ခုနကပြောလက်စရပ်သွားတာလေ"
"နောက်္မှဘဲ ပြောတော့မယ်လေ အဒေါ်လည်း ဟင်းတွေပြင်လိုက်တော့မယ်"
စက္ကပိုင်လည်း အ၀တ်ေတွကားပေါ်ကနေ သွားယူပြီး
အခန်းထဲ၀င်လိုက်တော့ ရေတောင်ချိုးပြီးလို့ခေါင်းထုိင်သုတ်နေတဲ့ချစ်ကို တွေ့တော့ အ၀တ်ထုတ်ကိုချကာ
လက်ထဲကတဘက်ကို ယူလိုက်ကာ သုတ်ပေးလိုက်ရင်း
"ချစ်ဒီတစ်ခါရေချိုးတာမြန်တယ် အိမ်မှာဆိုနာရီ၀တ်လောက်ကြာတက်ပြီးတော့"
"ဒီက ရေကအေးတယ် အကြာကြီးမချိုးနိုင်ဘူး ကျွန်တော်လည်း ကိုပိုင်အိမ်နေပြီး ကြီးကျယ်နေပြီး"
ခေါင်းလေးကိုသုတ်ရင်း မျက်နှာသုတ်ပုဝါပေါ်ကနေပါးနှစ်ဖက်ကိုလက်နဲ့အုပ်ကညစ်လိုက်ရင်း ပါးလေးဖောင်းလာပြီးနူတ်ခမ်းလေးကဆူထွက်လာတော့ နူတ်ခမ်းလေးကို စက္က ဖျတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက်ပြီး
"မကြီးကျယ်ပါဘူး အဲ့တာကလူသဘာ၀ဘဲ ခေါင်းကခြောက်သွားပြီး ကိုယ်ရေချိုးလိုက်အုန်းမယ်"
တေဇလည်း ကိုပိုင်ရေချိုးခန်းထဲ၀င်သွားတာနဲ့ ကုတင်ပေါ်မှောက်ခုံယှက်လှဲပြီး gameတစ်ပွဲလောက်ဆော့ရန်ပြင်လိုက်သည်။
**********************
စက္ကပိုင်လည်းရေမြန်မြန်ချိုးပြီး ချစ်နဲ့အတူအောက်ဆင်းလာတော့ ချစ်က ဂိမ်းဆော့မပြတ်သေးတာကြောင့် အောက်ဆင်းတော့ လက်ကိုသေချာတွဲပြီးဆင်းရသည်။အောက်ရောက်တော့ချစ်အကိုတွေတောင်စားပွဲဝိုင်းကိုထိုင်နှင့်နေပြီးဖြစ်သည်။
"ချစ် ဂိမ်းကိုလက်စသက်လိုက်တော့ ထမင်းစားဖို့စောင့်နေကြပြီး"
"ခဏ ခဏဘဲ ဒီတစ်ပွဲကလက်ရည် ညီနေတော့ မပြီးနိုင်သေးလို့"
"ချစ် သိမ်းလိုက်တော့လို့ "
စက္က လေသံမာမာနဲ့ပြောလိုက်တော့လည်း ဆော့နေတာကိုထွက်ပြီး ထမင်းစားပွဲမှာ၀င်ထိုင်လိုက်ပြီး ဇွန်းကောတ်ကိုင်ကာ
အရှေ့က ဟင်းကိုယူဖို့ပြင်တော့ ကိုအောင်က
"ထွေးလေး မေမေတောင်မစားရသေးဘူးလေ"
တေဇယူဖို့ဟန်ပြင်နေတဲ့ လက်ကို ပြန်ဆုတ်လိုက်ပြီးဇွန်းကိုပြန်ချထားလိုက်သည်။ကိုမျိုးကတော့ ထုံးစံအတိုင်း အပြစ်ပြောလာသည်။
"အကြီးတွေကို အရင်ဦးချပြီး စားရကောင်းမှန်းမသိဘူး"
"ကျွန်တော် မသိလိုက်လို့လေဗျာ အမေစားပြီးပြီးထင်တာလေ"
"မင်းတို့ကို စားဖို့စောင့်နေရတာလေ"
"ကိုမျိုး ဘာလို့ကျွန်တော်အပြစ်ချည်လိုက်ပြောနေတာလဲ"
"ပြောစရာတွေ့ရင် ပြောရမှာဘဲ"
အောင်တေဇမှာတော့ ဒီနှစ်ယောက်ကြား
"မျိုး ထွေးလေး တော်ကြတော့ "
စားပွဲထိပ်ထိုင်နေသော ဒေါ်သန်းထွေးတစ်ယောက် သားနှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး
"မင်းတို့မတော်ကြသေးဘူးလာ မရှက်ဘူးလာ စက္ကအရှေ့မှာ ညီအကိုနှစ်ယောက် ဒီလိုတွေဖြစ်နေတာ ပြောနေတာတွေရပ်ပြီး စားစရာရှိတာစားကြ"
"စက္က သားလည်းထည့်စားနော်"
စက္ကပိုင်လည်း ဘာမှမပြောတော့ဘဲ ဇွန်းကောတ်ကိုင်ပြီး
ထမင်းဘဲစားနေလိုက်တော့သည်။စိတ်ထဲမှာတော့ ချစ်ကိုခေါ်ပြီး အိမ်ပြန်ချင်နေပြီး ချစ်ကိုပြောနေသော ကိုမျိုးဆိုသူကို
လုံး၀သဘောမကျတော့ချေ။ဒီတစ်နေ့တော့သည်းခံရမည်..
တေဇ ငါးေကြာ်စားချင်တာကြောင့်
"ကိုပိုင် ကျွန်တော်ကို ငါးလေ"
"အင်း ကိုယ်လုပ်ပေးမယ်"
စက္က ငါအသားေလးေတွသေချာဖယ်ပေးကာပန်းကန်ထဲထည့်ပေးလိုက်သည်။ တေဇမျိုးကတော့ လှမ်းကြည့်လာပြီး
"ထွေး မင်းဟာမင်းမလုပ်တက်သေးဘူးလာ "
"မ လုပ် တက် ဘူး"
"မင်းဘာမှမလုပ်တက်နဲ့ ဒါလေးတောင် မလုပ်နိုင်ရင် မင်း ယောင်္ကျား မင်းကိုပြစ်သွားမှာကြည့်နေ "
တေဇ ပြန်ပြောရန် ဟန်ပြင်လိုက်သော်လည်း ကိုပိုင်က
"ကိုယ်တို့ အိမ်ထောင်ရေးကို ထင်မြင်ချက်တွေပေးစရာမလို့ပါဘူး ချစ်ကိုပြစ်သွားမှာမဟုတ်သလို့ သူမလုပ်နိုင်ရင် ကိုယ်ကလုပ်ပေးနိုင်သလို့ ချစ်မတက်ရင်လည်းတက်အောင်သင်ပေးနိုင်တယ်"
မျိုးတေဇ ပြန်ပြောရန်ပြင်သော်လည်း စားပွဲအောင်က လက်ကုိလာဆွဲကာ သတိပေးနေသော ကိုအောင်ကြောင့် ရပ်လိုက်ရသည်။
" စက္ကလေး စိတ်ထဲမထားပါနဲ့ မျိုးမျိုးက အဲ့လိုဘဲ ပါးစပ်ထဲ
ေတွ့ရာလျှောက်ပြောတာ စိတ်ထဲပါလို့မဟုတ်ပါဘူး"
"ကျွန်တော်လည်း ချစ်ရဲ့အကိုဖြစ်ေနတာေကြာင့်ဘဲ
စိတ်ထဲထားမနေပါဘူး "
စက္ကလည်း ပြောစရာရှိတာ ပြောပြီး ငါးအသားကိုဆက်နွင်ကာ
ချစ်ပန်းကန်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်ပြီး
"ချစ်စား ပြီးရင်ပြန်ဖို့နောက်ကျနေပြီး"
"ဟင် ကိုပိုင် ဒီမှာအိပ်မယ်ဆို"
"အေးလေ သားတို့ ဒီမှာမအိပ်တော့ဘူးလာ"
ကိုအောင်က
"ကိုစက္က က ဒီမှာအိပ်ရင် နေသားမကျဘဲအိပ်မပျော်မှာဆိုးလို့နေမယ် "
"ဟုတ်လားကိုပိုင် ပြန်မယ်ဆို ပြန်မယ်လေ"
မျိုးတေဇက ကြည့်တောင်မကြည့်တော့ဘဲ ထမင်းဘဲစားနေတော့သည်။
ထမင်း စားပြီးတော့စက္ကပိုင်
"အန်တီထမင်းကောင်းကောင်း စားခဲ့ပါတယ် ကျေးဇူးပါ"
"အေးကွယ် နောက်ကျနေပြီး မပြန်ပါနဲ့တော့လား"
"ဒီတစ်ခေါက်တော့ ပြန်လိုက်ပါမယ် ကျွန်တော်လည်း လုပ်စရာရှိတဲ့ ဖိုင်လေးတွေက အိမ်မှာကျန်ခဲ့လို့"
"အင်း အဲ့တာဆိုလည်းနောက်တစ်ခေါက္မှာ အိပ်ကြပေါ့"
စားပွဲမှချက်ချင်းထကာ ချစ်ကိုအပေါ်မှာပစ္စည်းတွေသွားယူခိုင်းပြီးတော့
မျက်နှာချင်ဆိုင်ထိုင်နေသော မျိုးတဇကိုကြည့်ပြီး
"ချစ်နဲ့ပက်သက်ပြီး ဘာကုိမကျေမနပ်ဖြစ်နေတာလဲ မသိပေ့မယ် နောက်ခါကိုယ်တို့ အိမ်ထောင်ရေးနဲ့ပက်သက်ပြီး
စကားနဲ့တောင်လျှောက္မပြောပါနဲ့ ကိုယ်မကြိုက်လို့ ကိုယ်ကမင်းညီကို ဘယ်တော့မှဘာအကြောင်းကြောင့်မှ ပြစ်သွားမှာမဟုတ်ဘူး"
အပေါ်ထက်က ဆင်းလာတဲ့ အသံကြားတာနဲ့ပြောလက်စ စကားကိုရပ်လိုက်ကာ
"နောက်တစ်ခါလာရင် အဆင်ပြေချင်ပါတယ်"
အနားရောက်လာတဲ့ ချစ်လက်ပေါ်ကပစ္စည်းတွေကိုယူလိုက်ပြီး
"သွားခွင့်ပြုပါ"
"အမေ သားသွားပြီး နောက်ပိတ်ရက်လာခဲ့မယ်"
"အေး..ေအး..ကား ကိုသတိထား မောင်းနော်"
ကိုမျိုးကတေဇဆင်းလာတာနဲ့ အပေါ်သို့တက်သွားတာကြောင့်
"ကိုမျိုးကိုလည်း နူတ်ဆက်တယ်ပြောပေးပါ နောက်္မှဘဲချော့တော့မယ် ဒေါသအိုးကို"
"ထွေးကတော့လေ ကြားရင် သတ်နေကြအုန်းမယ်"
အမေကုိနူတ်ဆက်ပြီး ခြံထဲဆင်းလာတော့
ကိုပိုင်ကတော့ ကားထဲေတာင်ေရာက်ေနပြီးဖြစ်သည်။
ခြံတံခါးကို လိုက်ဖွင့်ပေးတဲ့ ကိုအောင်က
"နောက် ပိတ်ရက်လာလည် နော် ထွေး"
"ဟုတ် လာပါမယ် ကိုအောင် သားသွားပြီး"
တေဇကားထဲ၀င်လိုက်တာနဲ့ ချက်ချင်းမောင်းထွက်သွားပြီး
"ကိုပိုင် ကားမောင်းတာအဆင်ပြေလာ"
"ပြေတယ်"
"မပြေရင်ပြောနော်"
"အင်း"
တုံးတိကြီးတွေ ဖြေနေသော ကိုပိုင်ကြောင့်
"ကိုမျိုးပြောတာကို ဒေါသထွက်နေသေးတာလာ"
အကြောင်းမပြန်လာတာကြောင့်
"စိတ်ထဲမထားပါနဲ့ ကိုပိုင် ကျွန်တော်ကိုမပြစ်သွားဘူးဆိုတာ
ကျွန်တော်သိတယ်လေ"
"သိရင်ပြီးရော"
"စကားကို ကောင်းကောင်းမပြောရင်ကျွန်တော် အိမ်ကိုလှည့်ပြန်မှာနော်"
"ကိုယ် ကောင်းကောင်းပြန်ပြောနေတာဘဲ"
"တုံးတိကြီးတွေ ပြန်ဖြေနေပြီးတော့ "
စက္ကကားမောင်းရင်း ချစ်ဘက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာကြီးတည်ကာ ပြောနေတာကြောင့် ပြုံးမိသွားပြီး
"ကိုယ်ကားမောင်းနေရတာလေ အရင်ကလို့ထိုင်စီးနေတာမဟုတ်ဘူး အာရုံစုိက်နေရလို့ပါကွာ"
"သိပါဘူး ကျွန်တော်ကိုပါ ဒေါသထွက်နေတာလားလို့"
"မထွက်ပါဘူး"
"ထွက်လို့လည်းမရပါဘူးနော်.."
"ချစ် ငရစ်လေး ဟားးးးးးးးး"
ကားပေါ်ချစ်ကြည့်နူးနေတဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်ရှိသလို့
တစ်ဖက်တွေလည်း ၀မ်းနည်းနေသောကောင်လေးတစ်ယောက်ရှိလေသည်။
တစ်ခုပြောချင်တာကလေ
ကလေးလေးတွေ ပါမှာ တစ်ချို့ကြ ဖက်နေရင်းအဲ့လိုမျုိးတွေမကြိုက်တာလေးရှိတက်လို့ ကြိုပြောတာပါ😁
မနတ်ဖြန်လည်းတင်ဖြစ်အောင်ကြိုးစားပေးပါမယ်
ဝေဖန်ပေးသွားပါ😘😘
ကြိုးစားလျက်
#ဆုပိုင်ဟွား
Zawgyi
Flash back....
"ငယ္ငယ္တုန္းကထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ေယာကၤ်ားပီသလာတယ္ "
"ကၽြန္ေတာ္ ကမမွတ္မိေလာက္ဘူးထင္ေနတာ"
"စစျမင္တုန္းက တန္းမမွတ္မိဘူးျဖစ္ေသးတယ္
ေထြးေလးေကာ သားကို မွတ္မိလား"
"မမွတ္မိဘူး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေတြ႕တဲ့ အခ်ိန္က ငယ္ေသးလို႔ထင္တယ္"
"ေထြးေလးကို အရမ္းမလိုမလိုက္နဲ႔ စကၠ ေထြးေလးက သူအနိုင္က်င့္လို႔ရတဲ့သူဆို အနိုင္က်င့္ခ်င္တာ"
"ကၽြန္ေတာ္ အလိုမလိုက္ပါဘူး"
"ဟုတ္မွာပါ ...ဒါနဲ႔ အေဒၚတစ္ခုေလာက္သတိေပးထားရမယ္"
"အင္း.."
"ေထြးေလးက ..."
ထိုအခ်ိန္ ေလွကားေပၚကဆင္းလာတဲ့ေျခသံေၾကာင့္ ေျပာလက္စ စကားရပ္သြားသည္။
အေပၚကဆင္းလာတဲ့သူ ေတဇဦးက ေအာက္ေရာက္တာနဲ႔
စကၠပိုင္အနားသြားကာ ေပါင္ေပၚေခါင္းအုံးၿပီး လွဲခ်လိုက္ေလသည္။
စကၠပိုင္လည္း မိမိေပါင္ေပၚေခါင္းအုံးကာ အိပ္ေနတဲ့
ခ်စ္နဖူးေတြ ေခၽြးစိေတြထြက္ေနတာေၾကာင့္ လက္ေလးနဲ႔ဆံပင္ကိုသပ္လိုက္ၿပီး ေခၽြးေတြကိုလက္ကိုင္ပု၀ါေလးနဲ႔သုတ္ေပးကာ
"ခ်စ္ အိပ္ေရးမ၀ေသးဘူးလာ အေပၚမွာဘဲအိပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး ေခၽြးေတြထြက္ေနေကာ ခ်စ္အခန္းက air-con ပ်တ္ေနတာလား"
ဘာမွျပန္မေျဖဘဲ ေခါင္းဘဲခါလာသည္။
"ေထြးေလး မဆိုးစမ္းနဲ႔ သား ေပါင္ေပၚအိပ္ေနေတာ့ မင္း
ခႏၲာကိုယ္ႀကီးနဲ႔ စကၠကုိ ေညာင္းေစမွာေပါ့ လာတုန္းကလည္း ခ်ီခဲ့ရတယ္ အခုထထိုင္ မအိပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုလည္း ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္္ေနၿပီး ထမင္းစားမယ္ မင္းအကိုေတြသြားေခၚေခ်"
စကၠပိုင္လည္း လက္ကိုင္ပုဝါေလးနဲ႔ ေခၽြးေတြသိပ္ေနေသာ ခ်စ္နဖူးနဲ႔ လည္ပင္းတစ္ဝိုက္ကိုသုတ္ေပးေနတုန္း ခ်က္ခ်င္းထထိုင္လိုက္တဲ့ ခ်စ္ေၾကာင့္
"သားက ဟိုမွာႏွစ္ေယာက္အတူတူအိပ္ရတာ ေနသားက်ေနၿပီးအခုႏုိးလာေတာ့ အခန္းထဲတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနေတာ့
ေၾကာတ္တာေပါ့ သားကမီးေမွာင္တာမႀကိဳက္တာကို မီးကိုလည္းပိတ္ထားေသးတယ္သားလန႔္လို႔ ေအာက္္ျမန္ျမန္ဆင္းလာရတာ "
"မီးက ကိုယ္ပိတ္ခဲ့လိုက္တာ ခ်စ္ကလန႔္သြားတာလား
ကိုယ္ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္ အခုထမင္းမစားမီ ေရအရင္ခ်ိဳးလုိကၼလား အိပ္အုန္းမလာ ကိုယ္အတူေနေပးရမလား"
"ေရ အရင္ခ်ိဳးမယ္ မအိပ္ေတာ့ဘူး"
ေဒၚသန္းေထြးမွာေတာ့ ေထြးေလးကို အလိုလိုက္လြန္ေသာ
စကၠပိုင္ကိုၾကည့္ၿပီး ေခါင္းခါေနရေတာ့သည္။
ေရခ်ိဳးရန္ ခ်စ္ကိုအေပၚကိုအရင္တက္ေစလိုက္ၿပီး မိမိကေတာ့ လဲ၀တ္ရန္အ၀တ္အစားကိုကားထဲကယူရအုန္းမွာျဖစ္တဲ့အတြက္
"ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္လည္းေရအရင္သြားခ်ိဳးလိုက္ၼယ္ ဒါနဲ႔ခုနကေျပာလက္စရပ္သြားတာေလ"
"ေနာက္ၼွဘဲ ေျပာေတာ့မယ္ေလ အေဒၚလည္း ဟင္းေတြျပင္လိုက္ေတာ့မယ္"
စကၠပိုင္လည္း အ၀တ္ေတြကားေပၚကေန သြားယူၿပီး
အခန္းထဲ၀င္လိုက္ေတာ့ ေရေတာင္ခ်ိဳးၿပီးလို႔ေခါင္းထုိင္သုတ္ေနတဲ့ခ်စ္ကို ေတြ႕ေတာ့ အ၀တ္ထုတ္ကိုခ်ကာ
လက္ထဲကတဘက္ကို ယူလိုက္ကာ သုတ္ေပးလိုက္ရင္း
"ခ်စ္ဒီတစ္ခါေရခ်ိဳးတာျမန္တယ္ အိမ္မွာဆိုနာရီ၀တ္ေလာက္ၾကာတက္ၿပီးေတာ့"
"ဒီက ေရကေအးတယ္ အၾကာႀကီးမခ်ိဳးနိုင္ဘူး ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုပိုင္အိမ္ေနၿပီး ႀကီးက်ယ္ေနၿပီး"
ေခါင္းေလးကိုသုတ္ရင္း မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါေပၚကေနပါးႏွစ္ဖက္ကိုလက္နဲ႔အုပ္ကညစ္လိုက္ရင္း ပါးေလးေဖာင္းလာၿပီးႏူတ္ခမ္းေလးကဆူထြက္လာေတာ့ ႏူတ္ခမ္းေလးကို စကၠ ဖ်တ္ကနဲ႔ နမ္းလိုက္ၿပီး
"မႀကီးက်ယ္ပါဘူး အဲ့တာကလူသဘာ၀ဘဲ ေခါင္းကေျခာက္သြားၿပီး ကိုယ္ေရခ်ိဳးလိုက္အုန္းမယ္"
ေတဇလည္း ကိုပိုင္ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္သြားတာနဲ႔ ကုတင္ေပၚေမွာက္ခုံယွက္လွဲၿပီး gameတစ္ပြဲေလာက္ေဆာ့ရန္ျပင္လိုက္သည္။
**********************
စကၠပိုင္လည္းေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးၿပီး ခ်စ္နဲ႔အတူေအာက္ဆင္းလာေတာ့ ခ်စ္က ဂိမ္းေဆာ့မျပတ္ေသးတာေၾကာင့္ ေအာက္ဆင္းေတာ့ လက္ကိုေသခ်ာတြဲၿပီးဆင္းရသည္။ေအာက္ေရာက္ေတာ့ခ်စ္အကိုေတြေတာင္စားပြဲဝိုင္းကိုထိုင္ႏွင့္ေနၿပီးျဖစ္သည္။
"ခ်စ္ ဂိမ္းကိုလက္စသက္လိုက္ေတာ့ ထမင္းစားဖို႔ေစာင့္ေနၾကၿပီး"
"ခဏ ခဏဘဲ ဒီတစ္ပြဲကလက္ရည္ ညီေနေတာ့ မၿပီးနိုင္ေသးလို႔"
"ခ်စ္ သိမ္းလိုက္ေတာ့လို႔ "
စကၠ ေလသံမာမာနဲ႔ေျပာလိုက္ေတာ့လည္း ေဆာ့ေနတာကိုထြက္ၿပီး ထမင္းစားပြဲမွာ၀င္ထိုင္လိုက္ၿပီး ဇြန္းေကာတ္ကိုင္ကာ
အေရွ႕က ဟင္းကိုယူဖို႔ျပင္ေတာ့ ကိုေအာင္က
"ေထြးေလး ေမေမေတာင္မစားရေသးဘူးေလ"
ေတဇယူဖို႔ဟန္ျပင္ေနတဲ့ လက္ကို ျပန္ဆုတ္လိုက္ၿပီးဇြန္းကိုျပန္ခ်ထားလိုက္သည္။ကိုမ်ိဳးကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း အျပစ္ေျပာလာသည္။
"အႀကီးေတြကို အရင္ဦးခ်ၿပီး စားရေကာင္းမွန္းမသိဘူး"
"ကၽြန္ေတာ္ မသိလိုက္လို႔ေလဗ်ာ အေမစားၿပီးၿပီးထင္တာေလ"
"မင္းတို႔ကို စားဖို႔ေစာင့္ေနရတာေလ"
"ကိုမ်ိဳး ဘာလို႔ကၽြန္ေတာ္အျပစ္ခ်ည္လိုက္ေျပာေနတာလဲ"
"ေျပာစရာေတြ႕ရင္ ေျပာရမွာဘဲ"
ေအာင္ေတဇမွာေတာ့ ဒီႏွစ္ေယာက္ၾကား
"မ်ိဳး ေထြးေလး ေတာ္ၾကေတာ့ "
စားပြဲထိပ္ထိုင္ေနေသာ ေဒၚသန္းေထြးတစ္ေယာက္ သားႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီး
"မင္းတို႔မေတာ္ၾကေသးဘူးလာ မရွက္ဘူးလာ စကၠအေရွ႕မွာ ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ ဒီလိုေတြျဖစ္ေနတာ ေျပာေနတာေတြရပ္ၿပီး စားစရာရွိတာစားၾက"
"စကၠ သားလည္းထည့္စားေနာ္"
စကၠပိုင္လည္း ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ ဇြန္းေကာတ္ကိုင္ၿပီး
ထမင္းဘဲစားေနလိုက္ေတာ့သည္။စိတ္ထဲမွာေတာ့ ခ်စ္ကိုေခၚၿပီး အိမ္ျပန္ခ်င္ေနၿပီး ခ်စ္ကိုေျပာေနေသာ ကိုမ်ိဳးဆိုသူကို
လုံး၀သေဘာမက်ေတာ့ေခ်။ဒီတစ္ေန႔ေတာ့သည္းခံရမည္..
ေတဇ ငါးေၾကာ္စားခ်င္တာေၾကာင့္
"ကိုပိုင္ ကၽြန္ေတာ္ကို ငါးေလ"
"အင္း ကိုယ္လုပ္ေပးမယ္"
စကၠ ငါအသားေလးေတြေသခ်ာဖယ္ေပးကာပန္းကန္ထဲထည့္ေပးလိုက္သည္။ ေတဇမ်ိဳးကေတာ့ လွမ္းၾကည့္လာၿပီး
"ေထြး မင္းဟာမင္းမလုပ္တက္ေသးဘူးလာ "
"မ လုပ္ တက္ ဘူး"
"မင္းဘာမွမလုပ္တက္နဲ႔ ဒါေလးေတာင္ မလုပ္နိုင္ရင္ မင္း ေယာကၤ်ား မင္းကိုျပစ္သြားမွာၾကည့္ေန "
ေတဇ ျပန္ေျပာရန္ ဟန္ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း ကိုပိုင္က
"ကိုယ္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရးကို ထင္ျမင္ခ်က္ေတြေပးစရာမလို႔ပါဘူး ခ်စ္ကိုျပစ္သြားမွာမဟုတ္သလို႔ သူမလုပ္နိုင္ရင္ ကိုယ္ကလုပ္ေပးနိုင္သလို႔ ခ်စ္မတက္ရင္လည္းတက္ေအာင္သင္ေပးနိုင္တယ္"
မ်ိဳးေတဇ ျပန္ေျပာရန္ျပင္ေသာ္လည္း စားပြဲေအာင္က လက္ကုိလာဆြဲကာ သတိေပးေနေသာ ကိုေအာင္ေၾကာင့္ ရပ္လိုက္ရသည္။
" စကၠေလး စိတ္ထဲမထားပါနဲ႔ မ်ိဳးမ်ိဳးက အဲ့လိုဘဲ ပါးစပ္ထဲ
ေတြ႕ရာေလၽွာက္ေျပာတာ စိတ္ထဲပါလို႔မဟုတ္ပါဘူး"
"ကၽြန္ေတာ္လည္း ခ်စ္ရဲ့အကိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ဘဲ
စိတ္ထဲထားမေနပါဘူး "
စကၠလည္း ေျပာစရာရွိတာ ေျပာၿပီး ငါးအသားကိုဆက္ႏြင္ကာ
ခ်စ္ပန္းကန္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္ၿပီး
"ခ်စ္စား ၿပီးရင္ျပန္ဖို႔ေနာက္က်ေနၿပီး"
"ဟင္ ကိုပိုင္ ဒီမွာအိပ္မယ္ဆို"
"ေအးေလ သားတို႔ ဒီမွာမအိပ္ေတာ့ဘူးလာ"
ကိုေအာင္က
"ကိုစကၠ က ဒီမွာအိပ္ရင္ ေနသားမက်ဘဲအိပ္မေပ်ာ္မွာဆိုးလို႔ေနမယ္ "
"ဟုတ္လားကိုပိုင္ ျပန္မယ္ဆို ျပန္မယ္ေလ"
မ်ိဳးေတဇက ၾကည့္ေတာင္မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ထမင္းဘဲစားေနေတာ့သည္။
ထမင္း စားၿပီးေတာ့စကၠပိုင္
"အန္တီထမင္းေကာင္းေကာင္း စားခဲ့ပါတယ္ ေက်းဇူးပါ"
"ေအးကြယ္ ေနာက္က်ေနၿပီး မျပန္ပါနဲ႔ေတာ့လား"
"ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ျပန္လိုက္ပါမယ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း လုပ္စရာရွိတဲ့ ဖိုင္ေလးေတြက အိမ္မွာက်န္ခဲ့လို႔"
"အင္း အဲ့တာဆိုလည္းေနာက္တစ္ေခါကၼွာ အိပ္ၾကေပါ့"
စားပြဲမွခ်က္ခ်င္းထကာ ခ်စ္ကိုအေပၚမွာပစၥည္းေတြသြားယူခိုင္းၿပီးေတာ့
မ်က္ႏွာခ်င္ဆိုင္ထိုင္ေနေသာ မ်ိဳးတဇကိုၾကည့္ၿပီး
"ခ်စ္နဲ႔ပက္သက္ၿပီး ဘာကုိမေက်မနပ္ျဖစ္ေနတာလဲ မသိေပ့မယ္ ေနာက္ခါကိုယ္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ပက္သက္ၿပီး
စကားနဲ႔ေတာင္ေလၽွာကၼေျပာပါနဲ႔ ကိုယ္မႀကိဳက္လို႔ ကိုယ္ကမင္းညီကို ဘယ္ေတာ့မွဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္မွ ျပစ္သြားမွာမဟုတ္ဘူး"
အေပၚထက္က ဆင္းလာတဲ့ အသံၾကားတာနဲ႔ေျပာလက္စ စကားကိုရပ္လိုက္ကာ
"ေနာက္တစ္ခါလာရင္ အဆင္ေျပခ်င္ပါတယ္"
အနားေရာက္လာတဲ့ ခ်စ္လက္ေပၚကပစၥည္းေတြကိုယူလိုက္ၿပီး
"သြားခြင့္ျပဳပါ"
"အေမ သားသြားၿပီး ေနာက္ပိတ္ရက္လာခဲ့မယ္"
"ေအး..ေအး..ကား ကိုသတိထား ေမာင္းေနာ္"
ကိုမ်ိဳးကေတဇဆင္းလာတာနဲ႔ အေပၚသို႔တက္သြားတာေၾကာင့္
"ကိုမ်ိဳးကိုလည္း ႏူတ္ဆက္တယ္ေျပာေပးပါ ေနာက္ၼွဘဲေခ်ာ့ေတာ့မယ္ ေဒါသအိုးကို"
"ေထြးကေတာ့ေလ ၾကားရင္ သတ္ေနၾကအုန္းမယ္"
အေမကုိႏူတ္ဆက္ၿပီး ၿခံထဲဆင္းလာေတာ့
ကိုပိုင္ကေတာ့ ကားထဲေတာင္ေရာက္ေနၿပီးျဖစ္သည္။
ၿခံတံခါးကို လိုက္ဖြင့္ေပးတဲ့ ကိုေအာင္က
"ေနာက္ ပိတ္ရက္လာလည္ ေနာ္ ေထြး"
"ဟုတ္ လာပါမယ္ ကိုေအာင္ သားသြားၿပီး"
ေတဇကားထဲ၀င္လိုက္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေမာင္းထြက္သြားၿပီး
"ကိုပိုင္ ကားေမာင္းတာအဆင္ေျပလာ"
"ေျပတယ္"
"မေျပရင္ေျပာေနာ္"
"အင္း"
တုံးတိႀကီးေတြ ေျဖေနေသာ ကိုပိုင္ေၾကာင့္
"ကိုမ်ိဳးေျပာတာကို ေဒါသထြက္ေနေသးတာလာ"
အေၾကာင္းမျပန္လာတာေၾကာင့္
"စိတ္ထဲမထားပါနဲ႔ ကိုပိုင္ ကၽြန္ေတာ္ကိုမျပစ္သြားဘူးဆိုတာ
ကၽြန္ေတာ္သိတယ္ေလ"
"သိရင္ၿပီးေရာ"
"စကားကို ေကာင္းေကာင္းမေျပာရင္ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ကိုလွည့္ျပန္မွာေနာ္"
"ကိုယ္ ေကာင္းေကာင္းျပန္ေျပာေနတာဘဲ"
"တုံးတိႀကီးေတြ ျပန္ေျဖေနၿပီးေတာ့ "
စကၠကားေမာင္းရင္း ခ်စ္ဘက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာႀကီးတည္ကာ ေျပာေနတာေၾကာင့္ ျပဳံးမိသြားၿပီး
"ကိုယ္ကားေမာင္းေနရတာေလ အရင္ကလို႔ထိုင္စီးေနတာမဟုတ္ဘူး အာ႐ုံစုိက္ေနရလို႔ပါကြာ"
"သိပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ကိုပါ ေဒါသထြက္ေနတာလားလို႔"
"မထြက္ပါဘူး"
"ထြက္လို႔လည္းမရပါဘူးေနာ္.."
"ခ်စ္ ငရစ္ေလး ဟားးးးးးးးး"
ကားေပၚခ်စ္ၾကည့္ႏူးေနတဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ရွိသလို႔
တစ္ဖက္ေတြလည္း ၀မ္းနည္းေနေသာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိေလသည္။
တစ္ခုေျပာခ်င္တာကေလ
ကေလးေလးေတြ ပါမွာ တစ္ခ်ိဳ႕ၾက ဖက္ေနရင္းအဲ့လိုမ်ဳိးေတြမႀကိဳက္တာေလးရွိတက္လို႔ ႀကိဳေျပာတာပါ😁
မနတ္ျဖန္လည္းတင္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားေပးပါမယ္
ေဝဖန္ေပးသြားပါ😘😘
ႀကိဳးစားလ်က္
#ဆုပိုင္ဟြား
Flash back....
"ငယ်ငယ်တုန်းကထက် ပိုပြီးတော့ ယောင်္ကျားပီသလာတယ် "
"ကျွန်တော် ကမမှတ်မိလောက်ဘူးထင်နေတာ"
"စစမြင်တုန်းက တန်းမမှတ်မိဘူးဖြစ်သေးတယ်
ထွေးလေးကော သားကို မှတ်မိလား"
"မမှတ်မိဘူး ကျွန်တော်နဲ့တွေ့တဲ့ အချိန်က ငယ်သေးလို့ထင်တယ်"
"ထွေးလေးကို အရမ်းမလိုမလိုက်နဲ့ စက္က ထွေးလေးက သူအနိုင်ကျင့်လို့ရတဲ့သူဆို အနိုင်ကျင့်ချင်တာ"
"ကျွန်တော် အလိုမလိုက်ပါဘူး"
"ဟုတ်မှာပါ ...ဒါနဲ့ အဒေါ်တစ်ခုလောက်သတိပေးထားရမယ်"
"အင်း.."
"ထွေးလေးက ..."
ထိုအချိန် လှေကားပေါ်ကဆင်းလာတဲ့ခြေသံကြောင့် ပြောလက်စ စကားရပ်သွားသည်။
အပေါ်ကဆင်းလာတဲ့သူ တေဇဦးက အောက်ရောက်တာနဲ့
စက္ကပိုင်အနားသွားကာ ပေါင်ပေါ်ခေါင်းအုံးပြီး လှဲချလိုက်လေသည်။
စက္ကပိုင်လည်း မိမိပေါင်ပေါ်ခေါင်းအုံးကာ အိပ်နေတဲ့
ချစ်နဖူးေတွ ချွေးစိေတွထွက်နေတာကြောင့် လက်လေးနဲ့ဆံပင်ကိုသပ်လိုက်ပြီး ချွေးတွေကိုလက်ကိုင်ပု၀ါလေးနဲ့သုတ်ပေးကာ
"ချစ် အိပ်ရေးမ၀သေးဘူးလာ အပေါ်မှာဘဲအိပ်နေတာမဟုတ်ဘူး ချွေးတွေထွက်နေကော ချစ်အခန်းက air-con ပျတ်နေတာလား"
ဘာမှပြန်မဖြေဘဲ ခေါင်းဘဲခါလာသည်။
"ထွေးလေး မဆိုးစမ်းနဲ့ သား ပေါင်ပေါ်အိပ်နေတော့ မင်း
ခန္တာကိုယ်ကြီးနဲ့ စက္ကကုိ ညောင်းစေမှာပေါ့ လာတုန်းကလည်း ချီခဲ့ရတယ် အခုထထိုင် မအိပ်ချင်တော့ဘူးဆိုလည်း ထမင်းစားချိန်ရောက်္နေပြီး ထမင်းစားမယ် မင်းအကိုတွေသွားခေါ်ချေ"
စက္ကပိုင်လည်း လက်ကိုင်ပုဝါလေးနဲ့ ချွေးတွေသိပ်နေသော ချစ်နဖူးနဲ့ လည်ပင်းတစ်ဝိုက်ကိုသုတ်ပေးနေတုန်း ချက်ချင်းထထိုင်လိုက်တဲ့ ချစ်ကြောင့်
"သားက ဟိုမှာနှစ်ယောက်အတူတူအိပ်ရတာ နေသားကျနေပြီးအခုနုိးလာေတာ့ အခန်းထဲတစ်ယောက်ထဲဖြစ်ေနတော့
ကြောတ်တာပေါ့ သားကမီးမှောင်တာမကြိုက်တာကို မီးကိုလည်းပိတ်ထားသေးတယ်သားလန့်လို့ အောက်္မြန်မြန်ဆင်းလာရတာ "
"မီးက ကိုယ်ပိတ်ခဲ့လိုက်တာ ချစ်ကလန့်သွားတာလား
ကိုယ်တောင်းပန်တယ်နော် အခုထမင်းမစားမီ ရေအရင်ချိုးလုိက္မလား အိပ်အုန်းမလာ ကိုယ်အတူနေပေးရမလား"
"ရေ အရင်ချိုးမယ် မအိပ်တော့ဘူး"
ဒေါ်သန်းထွေးမှာတော့ ထွေးလေးကို အလိုလိုက်လွန်သော
စက္ကပိုင်ကိုကြည့်ပြီး ခေါင်းခါနေရတော့သည်။
ရေချိုးရန် ချစ်ကိုအပေါ်ကိုအရင်တက်စေလိုက်ပြီး မိမိကတော့ လဲ၀တ်ရန်အ၀တ်အစားကိုကားထဲကယူရအုန်းမှာဖြစ်တဲ့အတွက်
"ဒါဆို ကျွန်တော်လည်းရေအရင်သွားချိုးလိုက်္မယ် ဒါနဲ့ခုနကပြောလက်စရပ်သွားတာလေ"
"နောက်္မှဘဲ ပြောတော့မယ်လေ အဒေါ်လည်း ဟင်းတွေပြင်လိုက်တော့မယ်"
စက္ကပိုင်လည်း အ၀တ်ေတွကားပေါ်ကနေ သွားယူပြီး
အခန်းထဲ၀င်လိုက်တော့ ရေတောင်ချိုးပြီးလို့ခေါင်းထုိင်သုတ်နေတဲ့ချစ်ကို တွေ့တော့ အ၀တ်ထုတ်ကိုချကာ
လက်ထဲကတဘက်ကို ယူလိုက်ကာ သုတ်ပေးလိုက်ရင်း
"ချစ်ဒီတစ်ခါရေချိုးတာမြန်တယ် အိမ်မှာဆိုနာရီ၀တ်လောက်ကြာတက်ပြီးတော့"
"ဒီက ရေကအေးတယ် အကြာကြီးမချိုးနိုင်ဘူး ကျွန်တော်လည်း ကိုပိုင်အိမ်နေပြီး ကြီးကျယ်နေပြီး"
ခေါင်းလေးကိုသုတ်ရင်း မျက်နှာသုတ်ပုဝါပေါ်ကနေပါးနှစ်ဖက်ကိုလက်နဲ့အုပ်ကညစ်လိုက်ရင်း ပါးလေးဖောင်းလာပြီးနူတ်ခမ်းလေးကဆူထွက်လာတော့ နူတ်ခမ်းလေးကို စက္က ဖျတ်ကနဲ့ နမ်းလိုက်ပြီး
"မကြီးကျယ်ပါဘူး အဲ့တာကလူသဘာ၀ဘဲ ခေါင်းကခြောက်သွားပြီး ကိုယ်ရေချိုးလိုက်အုန်းမယ်"
တေဇလည်း ကိုပိုင်ရေချိုးခန်းထဲ၀င်သွားတာနဲ့ ကုတင်ပေါ်မှောက်ခုံယှက်လှဲပြီး gameတစ်ပွဲလောက်ဆော့ရန်ပြင်လိုက်သည်။
**********************
စက္ကပိုင်လည်းရေမြန်မြန်ချိုးပြီး ချစ်နဲ့အတူအောက်ဆင်းလာတော့ ချစ်က ဂိမ်းဆော့မပြတ်သေးတာကြောင့် အောက်ဆင်းတော့ လက်ကိုသေချာတွဲပြီးဆင်းရသည်။အောက်ရောက်တော့ချစ်အကိုတွေတောင်စားပွဲဝိုင်းကိုထိုင်နှင့်နေပြီးဖြစ်သည်။
"ချစ် ဂိမ်းကိုလက်စသက်လိုက်တော့ ထမင်းစားဖို့စောင့်နေကြပြီး"
"ခဏ ခဏဘဲ ဒီတစ်ပွဲကလက်ရည် ညီနေတော့ မပြီးနိုင်သေးလို့"
"ချစ် သိမ်းလိုက်တော့လို့ "
စက္က လေသံမာမာနဲ့ပြောလိုက်တော့လည်း ဆော့နေတာကိုထွက်ပြီး ထမင်းစားပွဲမှာ၀င်ထိုင်လိုက်ပြီး ဇွန်းကောတ်ကိုင်ကာ
အရှေ့က ဟင်းကိုယူဖို့ပြင်တော့ ကိုအောင်က
"ထွေးလေး မေမေတောင်မစားရသေးဘူးလေ"
တေဇယူဖို့ဟန်ပြင်နေတဲ့ လက်ကို ပြန်ဆုတ်လိုက်ပြီးဇွန်းကိုပြန်ချထားလိုက်သည်။ကိုမျိုးကတော့ ထုံးစံအတိုင်း အပြစ်ပြောလာသည်။
"အကြီးတွေကို အရင်ဦးချပြီး စားရကောင်းမှန်းမသိဘူး"
"ကျွန်တော် မသိလိုက်လို့လေဗျာ အမေစားပြီးပြီးထင်တာလေ"
"မင်းတို့ကို စားဖို့စောင့်နေရတာလေ"
"ကိုမျိုး ဘာလို့ကျွန်တော်အပြစ်ချည်လိုက်ပြောနေတာလဲ"
"ပြောစရာတွေ့ရင် ပြောရမှာဘဲ"
အောင်တေဇမှာတော့ ဒီနှစ်ယောက်ကြား
"မျိုး ထွေးလေး တော်ကြတော့ "
စားပွဲထိပ်ထိုင်နေသော ဒေါ်သန်းထွေးတစ်ယောက် သားနှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး
"မင်းတို့မတော်ကြသေးဘူးလာ မရှက်ဘူးလာ စက္ကအရှေ့မှာ ညီအကိုနှစ်ယောက် ဒီလိုတွေဖြစ်နေတာ ပြောနေတာတွေရပ်ပြီး စားစရာရှိတာစားကြ"
"စက္က သားလည်းထည့်စားနော်"
စက္ကပိုင်လည်း ဘာမှမပြောတော့ဘဲ ဇွန်းကောတ်ကိုင်ပြီး
ထမင်းဘဲစားနေလိုက်တော့သည်။စိတ်ထဲမှာတော့ ချစ်ကိုခေါ်ပြီး အိမ်ပြန်ချင်နေပြီး ချစ်ကိုပြောနေသော ကိုမျိုးဆိုသူကို
လုံး၀သဘောမကျတော့ချေ။ဒီတစ်နေ့တော့သည်းခံရမည်..
တေဇ ငါးေကြာ်စားချင်တာကြောင့်
"ကိုပိုင် ကျွန်တော်ကို ငါးလေ"
"အင်း ကိုယ်လုပ်ပေးမယ်"
စက္က ငါအသားေလးေတွသေချာဖယ်ပေးကာပန်းကန်ထဲထည့်ပေးလိုက်သည်။ တေဇမျိုးကတော့ လှမ်းကြည့်လာပြီး
"ထွေး မင်းဟာမင်းမလုပ်တက်သေးဘူးလာ "
"မ လုပ် တက် ဘူး"
"မင်းဘာမှမလုပ်တက်နဲ့ ဒါလေးတောင် မလုပ်နိုင်ရင် မင်း ယောင်္ကျား မင်းကိုပြစ်သွားမှာကြည့်နေ "
တေဇ ပြန်ပြောရန် ဟန်ပြင်လိုက်သော်လည်း ကိုပိုင်က
"ကိုယ်တို့ အိမ်ထောင်ရေးကို ထင်မြင်ချက်တွေပေးစရာမလို့ပါဘူး ချစ်ကိုပြစ်သွားမှာမဟုတ်သလို့ သူမလုပ်နိုင်ရင် ကိုယ်ကလုပ်ပေးနိုင်သလို့ ချစ်မတက်ရင်လည်းတက်အောင်သင်ပေးနိုင်တယ်"
မျိုးတေဇ ပြန်ပြောရန်ပြင်သော်လည်း စားပွဲအောင်က လက်ကုိလာဆွဲကာ သတိပေးနေသော ကိုအောင်ကြောင့် ရပ်လိုက်ရသည်။
" စက္ကလေး စိတ်ထဲမထားပါနဲ့ မျိုးမျိုးက အဲ့လိုဘဲ ပါးစပ်ထဲ
ေတွ့ရာလျှောက်ပြောတာ စိတ်ထဲပါလို့မဟုတ်ပါဘူး"
"ကျွန်တော်လည်း ချစ်ရဲ့အကိုဖြစ်ေနတာေကြာင့်ဘဲ
စိတ်ထဲထားမနေပါဘူး "
စက္ကလည်း ပြောစရာရှိတာ ပြောပြီး ငါးအသားကိုဆက်နွင်ကာ
ချစ်ပန်းကန်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်ပြီး
"ချစ်စား ပြီးရင်ပြန်ဖို့နောက်ကျနေပြီး"
"ဟင် ကိုပိုင် ဒီမှာအိပ်မယ်ဆို"
"အေးလေ သားတို့ ဒီမှာမအိပ်တော့ဘူးလာ"
ကိုအောင်က
"ကိုစက္က က ဒီမှာအိပ်ရင် နေသားမကျဘဲအိပ်မပျော်မှာဆိုးလို့နေမယ် "
"ဟုတ်လားကိုပိုင် ပြန်မယ်ဆို ပြန်မယ်လေ"
မျိုးတေဇက ကြည့်တောင်မကြည့်တော့ဘဲ ထမင်းဘဲစားနေတော့သည်။
ထမင်း စားပြီးတော့စက္ကပိုင်
"အန်တီထမင်းကောင်းကောင်း စားခဲ့ပါတယ် ကျေးဇူးပါ"
"အေးကွယ် နောက်ကျနေပြီး မပြန်ပါနဲ့တော့လား"
"ဒီတစ်ခေါက်တော့ ပြန်လိုက်ပါမယ် ကျွန်တော်လည်း လုပ်စရာရှိတဲ့ ဖိုင်လေးတွေက အိမ်မှာကျန်ခဲ့လို့"
"အင်း အဲ့တာဆိုလည်းနောက်တစ်ခေါက္မှာ အိပ်ကြပေါ့"
စားပွဲမှချက်ချင်းထကာ ချစ်ကိုအပေါ်မှာပစ္စည်းတွေသွားယူခိုင်းပြီးတော့
မျက်နှာချင်ဆိုင်ထိုင်နေသော မျိုးတဇကိုကြည့်ပြီး
"ချစ်နဲ့ပက်သက်ပြီး ဘာကုိမကျေမနပ်ဖြစ်နေတာလဲ မသိပေ့မယ် နောက်ခါကိုယ်တို့ အိမ်ထောင်ရေးနဲ့ပက်သက်ပြီး
စကားနဲ့တောင်လျှောက္မပြောပါနဲ့ ကိုယ်မကြိုက်လို့ ကိုယ်ကမင်းညီကို ဘယ်တော့မှဘာအကြောင်းကြောင့်မှ ပြစ်သွားမှာမဟုတ်ဘူး"
အပေါ်ထက်က ဆင်းလာတဲ့ အသံကြားတာနဲ့ပြောလက်စ စကားကိုရပ်လိုက်ကာ
"နောက်တစ်ခါလာရင် အဆင်ပြေချင်ပါတယ်"
အနားရောက်လာတဲ့ ချစ်လက်ပေါ်ကပစ္စည်းတွေကိုယူလိုက်ပြီး
"သွားခွင့်ပြုပါ"
"အမေ သားသွားပြီး နောက်ပိတ်ရက်လာခဲ့မယ်"
"အေး..ေအး..ကား ကိုသတိထား မောင်းနော်"
ကိုမျိုးကတေဇဆင်းလာတာနဲ့ အပေါ်သို့တက်သွားတာကြောင့်
"ကိုမျိုးကိုလည်း နူတ်ဆက်တယ်ပြောပေးပါ နောက်္မှဘဲချော့တော့မယ် ဒေါသအိုးကို"
"ထွေးကတော့လေ ကြားရင် သတ်နေကြအုန်းမယ်"
အမေကုိနူတ်ဆက်ပြီး ခြံထဲဆင်းလာတော့
ကိုပိုင်ကတော့ ကားထဲေတာင်ေရာက်ေနပြီးဖြစ်သည်။
ခြံတံခါးကို လိုက်ဖွင့်ပေးတဲ့ ကိုအောင်က
"နောက် ပိတ်ရက်လာလည် နော် ထွေး"
"ဟုတ် လာပါမယ် ကိုအောင် သားသွားပြီး"
တေဇကားထဲ၀င်လိုက်တာနဲ့ ချက်ချင်းမောင်းထွက်သွားပြီး
"ကိုပိုင် ကားမောင်းတာအဆင်ပြေလာ"
"ပြေတယ်"
"မပြေရင်ပြောနော်"
"အင်း"
တုံးတိကြီးတွေ ဖြေနေသော ကိုပိုင်ကြောင့်
"ကိုမျိုးပြောတာကို ဒေါသထွက်နေသေးတာလာ"
အကြောင်းမပြန်လာတာကြောင့်
"စိတ်ထဲမထားပါနဲ့ ကိုပိုင် ကျွန်တော်ကိုမပြစ်သွားဘူးဆိုတာ
ကျွန်တော်သိတယ်လေ"
"သိရင်ပြီးရော"
"စကားကို ကောင်းကောင်းမပြောရင်ကျွန်တော် အိမ်ကိုလှည့်ပြန်မှာနော်"
"ကိုယ် ကောင်းကောင်းပြန်ပြောနေတာဘဲ"
"တုံးတိကြီးတွေ ပြန်ဖြေနေပြီးတော့ "
စက္ကကားမောင်းရင်း ချစ်ဘက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာကြီးတည်ကာ ပြောနေတာကြောင့် ပြုံးမိသွားပြီး
"ကိုယ်ကားမောင်းနေရတာလေ အရင်ကလို့ထိုင်စီးနေတာမဟုတ်ဘူး အာရုံစုိက်နေရလို့ပါကွာ"
"သိပါဘူး ကျွန်တော်ကိုပါ ဒေါသထွက်နေတာလားလို့"
"မထွက်ပါဘူး"
"ထွက်လို့လည်းမရပါဘူးနော်.."
"ချစ် ငရစ်လေး ဟားးးးးးးးး"
ကားပေါ်ချစ်ကြည့်နူးနေတဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်ရှိသလို့
တစ်ဖက်တွေလည်း ၀မ်းနည်းနေသောကောင်လေးတစ်ယောက်ရှိလေသည်။
တစ်ခုပြောချင်တာကလေ
ကလေးလေးတွေ ပါမှာ တစ်ချို့ကြ ဖက်နေရင်းအဲ့လိုမျုိးတွေမကြိုက်တာလေးရှိတက်လို့ ကြိုပြောတာပါ😁
မနတ်ဖြန်လည်းတင်ဖြစ်အောင်ကြိုးစားပေးပါမယ်
ဝေဖန်ပေးသွားပါ😘😘
ကြိုးစားလျက်
#ဆုပိုင်ဟွား
Zawgyi
Flash back....
"ငယ္ငယ္တုန္းကထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ေယာကၤ်ားပီသလာတယ္ "
"ကၽြန္ေတာ္ ကမမွတ္မိေလာက္ဘူးထင္ေနတာ"
"စစျမင္တုန္းက တန္းမမွတ္မိဘူးျဖစ္ေသးတယ္
ေထြးေလးေကာ သားကို မွတ္မိလား"
"မမွတ္မိဘူး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေတြ႕တဲ့ အခ်ိန္က ငယ္ေသးလို႔ထင္တယ္"
"ေထြးေလးကို အရမ္းမလိုမလိုက္နဲ႔ စကၠ ေထြးေလးက သူအနိုင္က်င့္လို႔ရတဲ့သူဆို အနိုင္က်င့္ခ်င္တာ"
"ကၽြန္ေတာ္ အလိုမလိုက္ပါဘူး"
"ဟုတ္မွာပါ ...ဒါနဲ႔ အေဒၚတစ္ခုေလာက္သတိေပးထားရမယ္"
"အင္း.."
"ေထြးေလးက ..."
ထိုအခ်ိန္ ေလွကားေပၚကဆင္းလာတဲ့ေျခသံေၾကာင့္ ေျပာလက္စ စကားရပ္သြားသည္။
အေပၚကဆင္းလာတဲ့သူ ေတဇဦးက ေအာက္ေရာက္တာနဲ႔
စကၠပိုင္အနားသြားကာ ေပါင္ေပၚေခါင္းအုံးၿပီး လွဲခ်လိုက္ေလသည္။
စကၠပိုင္လည္း မိမိေပါင္ေပၚေခါင္းအုံးကာ အိပ္ေနတဲ့
ခ်စ္နဖူးေတြ ေခၽြးစိေတြထြက္ေနတာေၾကာင့္ လက္ေလးနဲ႔ဆံပင္ကိုသပ္လိုက္ၿပီး ေခၽြးေတြကိုလက္ကိုင္ပု၀ါေလးနဲ႔သုတ္ေပးကာ
"ခ်စ္ အိပ္ေရးမ၀ေသးဘူးလာ အေပၚမွာဘဲအိပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး ေခၽြးေတြထြက္ေနေကာ ခ်စ္အခန္းက air-con ပ်တ္ေနတာလား"
ဘာမွျပန္မေျဖဘဲ ေခါင္းဘဲခါလာသည္။
"ေထြးေလး မဆိုးစမ္းနဲ႔ သား ေပါင္ေပၚအိပ္ေနေတာ့ မင္း
ခႏၲာကိုယ္ႀကီးနဲ႔ စကၠကုိ ေညာင္းေစမွာေပါ့ လာတုန္းကလည္း ခ်ီခဲ့ရတယ္ အခုထထိုင္ မအိပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုလည္း ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္္ေနၿပီး ထမင္းစားမယ္ မင္းအကိုေတြသြားေခၚေခ်"
စကၠပိုင္လည္း လက္ကိုင္ပုဝါေလးနဲ႔ ေခၽြးေတြသိပ္ေနေသာ ခ်စ္နဖူးနဲ႔ လည္ပင္းတစ္ဝိုက္ကိုသုတ္ေပးေနတုန္း ခ်က္ခ်င္းထထိုင္လိုက္တဲ့ ခ်စ္ေၾကာင့္
"သားက ဟိုမွာႏွစ္ေယာက္အတူတူအိပ္ရတာ ေနသားက်ေနၿပီးအခုႏုိးလာေတာ့ အခန္းထဲတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနေတာ့
ေၾကာတ္တာေပါ့ သားကမီးေမွာင္တာမႀကိဳက္တာကို မီးကိုလည္းပိတ္ထားေသးတယ္သားလန႔္လို႔ ေအာက္္ျမန္ျမန္ဆင္းလာရတာ "
"မီးက ကိုယ္ပိတ္ခဲ့လိုက္တာ ခ်စ္ကလန႔္သြားတာလား
ကိုယ္ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္ အခုထမင္းမစားမီ ေရအရင္ခ်ိဳးလုိကၼလား အိပ္အုန္းမလာ ကိုယ္အတူေနေပးရမလား"
"ေရ အရင္ခ်ိဳးမယ္ မအိပ္ေတာ့ဘူး"
ေဒၚသန္းေထြးမွာေတာ့ ေထြးေလးကို အလိုလိုက္လြန္ေသာ
စကၠပိုင္ကိုၾကည့္ၿပီး ေခါင္းခါေနရေတာ့သည္။
ေရခ်ိဳးရန္ ခ်စ္ကိုအေပၚကိုအရင္တက္ေစလိုက္ၿပီး မိမိကေတာ့ လဲ၀တ္ရန္အ၀တ္အစားကိုကားထဲကယူရအုန္းမွာျဖစ္တဲ့အတြက္
"ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္လည္းေရအရင္သြားခ်ိဳးလိုက္ၼယ္ ဒါနဲ႔ခုနကေျပာလက္စရပ္သြားတာေလ"
"ေနာက္ၼွဘဲ ေျပာေတာ့မယ္ေလ အေဒၚလည္း ဟင္းေတြျပင္လိုက္ေတာ့မယ္"
စကၠပိုင္လည္း အ၀တ္ေတြကားေပၚကေန သြားယူၿပီး
အခန္းထဲ၀င္လိုက္ေတာ့ ေရေတာင္ခ်ိဳးၿပီးလို႔ေခါင္းထုိင္သုတ္ေနတဲ့ခ်စ္ကို ေတြ႕ေတာ့ အ၀တ္ထုတ္ကိုခ်ကာ
လက္ထဲကတဘက္ကို ယူလိုက္ကာ သုတ္ေပးလိုက္ရင္း
"ခ်စ္ဒီတစ္ခါေရခ်ိဳးတာျမန္တယ္ အိမ္မွာဆိုနာရီ၀တ္ေလာက္ၾကာတက္ၿပီးေတာ့"
"ဒီက ေရကေအးတယ္ အၾကာႀကီးမခ်ိဳးနိုင္ဘူး ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုပိုင္အိမ္ေနၿပီး ႀကီးက်ယ္ေနၿပီး"
ေခါင္းေလးကိုသုတ္ရင္း မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါေပၚကေနပါးႏွစ္ဖက္ကိုလက္နဲ႔အုပ္ကညစ္လိုက္ရင္း ပါးေလးေဖာင္းလာၿပီးႏူတ္ခမ္းေလးကဆူထြက္လာေတာ့ ႏူတ္ခမ္းေလးကို စကၠ ဖ်တ္ကနဲ႔ နမ္းလိုက္ၿပီး
"မႀကီးက်ယ္ပါဘူး အဲ့တာကလူသဘာ၀ဘဲ ေခါင္းကေျခာက္သြားၿပီး ကိုယ္ေရခ်ိဳးလိုက္အုန္းမယ္"
ေတဇလည္း ကိုပိုင္ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္သြားတာနဲ႔ ကုတင္ေပၚေမွာက္ခုံယွက္လွဲၿပီး gameတစ္ပြဲေလာက္ေဆာ့ရန္ျပင္လိုက္သည္။
**********************
စကၠပိုင္လည္းေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးၿပီး ခ်စ္နဲ႔အတူေအာက္ဆင္းလာေတာ့ ခ်စ္က ဂိမ္းေဆာ့မျပတ္ေသးတာေၾကာင့္ ေအာက္ဆင္းေတာ့ လက္ကိုေသခ်ာတြဲၿပီးဆင္းရသည္။ေအာက္ေရာက္ေတာ့ခ်စ္အကိုေတြေတာင္စားပြဲဝိုင္းကိုထိုင္ႏွင့္ေနၿပီးျဖစ္သည္။
"ခ်စ္ ဂိမ္းကိုလက္စသက္လိုက္ေတာ့ ထမင္းစားဖို႔ေစာင့္ေနၾကၿပီး"
"ခဏ ခဏဘဲ ဒီတစ္ပြဲကလက္ရည္ ညီေနေတာ့ မၿပီးနိုင္ေသးလို႔"
"ခ်စ္ သိမ္းလိုက္ေတာ့လို႔ "
စကၠ ေလသံမာမာနဲ႔ေျပာလိုက္ေတာ့လည္း ေဆာ့ေနတာကိုထြက္ၿပီး ထမင္းစားပြဲမွာ၀င္ထိုင္လိုက္ၿပီး ဇြန္းေကာတ္ကိုင္ကာ
အေရွ႕က ဟင္းကိုယူဖို႔ျပင္ေတာ့ ကိုေအာင္က
"ေထြးေလး ေမေမေတာင္မစားရေသးဘူးေလ"
ေတဇယူဖို႔ဟန္ျပင္ေနတဲ့ လက္ကို ျပန္ဆုတ္လိုက္ၿပီးဇြန္းကိုျပန္ခ်ထားလိုက္သည္။ကိုမ်ိဳးကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း အျပစ္ေျပာလာသည္။
"အႀကီးေတြကို အရင္ဦးခ်ၿပီး စားရေကာင္းမွန္းမသိဘူး"
"ကၽြန္ေတာ္ မသိလိုက္လို႔ေလဗ်ာ အေမစားၿပီးၿပီးထင္တာေလ"
"မင္းတို႔ကို စားဖို႔ေစာင့္ေနရတာေလ"
"ကိုမ်ိဳး ဘာလို႔ကၽြန္ေတာ္အျပစ္ခ်ည္လိုက္ေျပာေနတာလဲ"
"ေျပာစရာေတြ႕ရင္ ေျပာရမွာဘဲ"
ေအာင္ေတဇမွာေတာ့ ဒီႏွစ္ေယာက္ၾကား
"မ်ိဳး ေထြးေလး ေတာ္ၾကေတာ့ "
စားပြဲထိပ္ထိုင္ေနေသာ ေဒၚသန္းေထြးတစ္ေယာက္ သားႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီး
"မင္းတို႔မေတာ္ၾကေသးဘူးလာ မရွက္ဘူးလာ စကၠအေရွ႕မွာ ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ ဒီလိုေတြျဖစ္ေနတာ ေျပာေနတာေတြရပ္ၿပီး စားစရာရွိတာစားၾက"
"စကၠ သားလည္းထည့္စားေနာ္"
စကၠပိုင္လည္း ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ ဇြန္းေကာတ္ကိုင္ၿပီး
ထမင္းဘဲစားေနလိုက္ေတာ့သည္။စိတ္ထဲမွာေတာ့ ခ်စ္ကိုေခၚၿပီး အိမ္ျပန္ခ်င္ေနၿပီး ခ်စ္ကိုေျပာေနေသာ ကိုမ်ိဳးဆိုသူကို
လုံး၀သေဘာမက်ေတာ့ေခ်။ဒီတစ္ေန႔ေတာ့သည္းခံရမည္..
ေတဇ ငါးေၾကာ္စားခ်င္တာေၾကာင့္
"ကိုပိုင္ ကၽြန္ေတာ္ကို ငါးေလ"
"အင္း ကိုယ္လုပ္ေပးမယ္"
စကၠ ငါအသားေလးေတြေသခ်ာဖယ္ေပးကာပန္းကန္ထဲထည့္ေပးလိုက္သည္။ ေတဇမ်ိဳးကေတာ့ လွမ္းၾကည့္လာၿပီး
"ေထြး မင္းဟာမင္းမလုပ္တက္ေသးဘူးလာ "
"မ လုပ္ တက္ ဘူး"
"မင္းဘာမွမလုပ္တက္နဲ႔ ဒါေလးေတာင္ မလုပ္နိုင္ရင္ မင္း ေယာကၤ်ား မင္းကိုျပစ္သြားမွာၾကည့္ေန "
ေတဇ ျပန္ေျပာရန္ ဟန္ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း ကိုပိုင္က
"ကိုယ္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရးကို ထင္ျမင္ခ်က္ေတြေပးစရာမလို႔ပါဘူး ခ်စ္ကိုျပစ္သြားမွာမဟုတ္သလို႔ သူမလုပ္နိုင္ရင္ ကိုယ္ကလုပ္ေပးနိုင္သလို႔ ခ်စ္မတက္ရင္လည္းတက္ေအာင္သင္ေပးနိုင္တယ္"
မ်ိဳးေတဇ ျပန္ေျပာရန္ျပင္ေသာ္လည္း စားပြဲေအာင္က လက္ကုိလာဆြဲကာ သတိေပးေနေသာ ကိုေအာင္ေၾကာင့္ ရပ္လိုက္ရသည္။
" စကၠေလး စိတ္ထဲမထားပါနဲ႔ မ်ိဳးမ်ိဳးက အဲ့လိုဘဲ ပါးစပ္ထဲ
ေတြ႕ရာေလၽွာက္ေျပာတာ စိတ္ထဲပါလို႔မဟုတ္ပါဘူး"
"ကၽြန္ေတာ္လည္း ခ်စ္ရဲ့အကိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ဘဲ
စိတ္ထဲထားမေနပါဘူး "
စကၠလည္း ေျပာစရာရွိတာ ေျပာၿပီး ငါးအသားကိုဆက္ႏြင္ကာ
ခ်စ္ပန္းကန္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္ၿပီး
"ခ်စ္စား ၿပီးရင္ျပန္ဖို႔ေနာက္က်ေနၿပီး"
"ဟင္ ကိုပိုင္ ဒီမွာအိပ္မယ္ဆို"
"ေအးေလ သားတို႔ ဒီမွာမအိပ္ေတာ့ဘူးလာ"
ကိုေအာင္က
"ကိုစကၠ က ဒီမွာအိပ္ရင္ ေနသားမက်ဘဲအိပ္မေပ်ာ္မွာဆိုးလို႔ေနမယ္ "
"ဟုတ္လားကိုပိုင္ ျပန္မယ္ဆို ျပန္မယ္ေလ"
မ်ိဳးေတဇက ၾကည့္ေတာင္မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ထမင္းဘဲစားေနေတာ့သည္။
ထမင္း စားၿပီးေတာ့စကၠပိုင္
"အန္တီထမင္းေကာင္းေကာင္း စားခဲ့ပါတယ္ ေက်းဇူးပါ"
"ေအးကြယ္ ေနာက္က်ေနၿပီး မျပန္ပါနဲ႔ေတာ့လား"
"ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ျပန္လိုက္ပါမယ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း လုပ္စရာရွိတဲ့ ဖိုင္ေလးေတြက အိမ္မွာက်န္ခဲ့လို႔"
"အင္း အဲ့တာဆိုလည္းေနာက္တစ္ေခါကၼွာ အိပ္ၾကေပါ့"
စားပြဲမွခ်က္ခ်င္းထကာ ခ်စ္ကိုအေပၚမွာပစၥည္းေတြသြားယူခိုင္းၿပီးေတာ့
မ်က္ႏွာခ်င္ဆိုင္ထိုင္ေနေသာ မ်ိဳးတဇကိုၾကည့္ၿပီး
"ခ်စ္နဲ႔ပက္သက္ၿပီး ဘာကုိမေက်မနပ္ျဖစ္ေနတာလဲ မသိေပ့မယ္ ေနာက္ခါကိုယ္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ပက္သက္ၿပီး
စကားနဲ႔ေတာင္ေလၽွာကၼေျပာပါနဲ႔ ကိုယ္မႀကိဳက္လို႔ ကိုယ္ကမင္းညီကို ဘယ္ေတာ့မွဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္မွ ျပစ္သြားမွာမဟုတ္ဘူး"
အေပၚထက္က ဆင္းလာတဲ့ အသံၾကားတာနဲ႔ေျပာလက္စ စကားကိုရပ္လိုက္ကာ
"ေနာက္တစ္ခါလာရင္ အဆင္ေျပခ်င္ပါတယ္"
အနားေရာက္လာတဲ့ ခ်စ္လက္ေပၚကပစၥည္းေတြကိုယူလိုက္ၿပီး
"သြားခြင့္ျပဳပါ"
"အေမ သားသြားၿပီး ေနာက္ပိတ္ရက္လာခဲ့မယ္"
"ေအး..ေအး..ကား ကိုသတိထား ေမာင္းေနာ္"
ကိုမ်ိဳးကေတဇဆင္းလာတာနဲ႔ အေပၚသို႔တက္သြားတာေၾကာင့္
"ကိုမ်ိဳးကိုလည္း ႏူတ္ဆက္တယ္ေျပာေပးပါ ေနာက္ၼွဘဲေခ်ာ့ေတာ့မယ္ ေဒါသအိုးကို"
"ေထြးကေတာ့ေလ ၾကားရင္ သတ္ေနၾကအုန္းမယ္"
အေမကုိႏူတ္ဆက္ၿပီး ၿခံထဲဆင္းလာေတာ့
ကိုပိုင္ကေတာ့ ကားထဲေတာင္ေရာက္ေနၿပီးျဖစ္သည္။
ၿခံတံခါးကို လိုက္ဖြင့္ေပးတဲ့ ကိုေအာင္က
"ေနာက္ ပိတ္ရက္လာလည္ ေနာ္ ေထြး"
"ဟုတ္ လာပါမယ္ ကိုေအာင္ သားသြားၿပီး"
ေတဇကားထဲ၀င္လိုက္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေမာင္းထြက္သြားၿပီး
"ကိုပိုင္ ကားေမာင္းတာအဆင္ေျပလာ"
"ေျပတယ္"
"မေျပရင္ေျပာေနာ္"
"အင္း"
တုံးတိႀကီးေတြ ေျဖေနေသာ ကိုပိုင္ေၾကာင့္
"ကိုမ်ိဳးေျပာတာကို ေဒါသထြက္ေနေသးတာလာ"
အေၾကာင္းမျပန္လာတာေၾကာင့္
"စိတ္ထဲမထားပါနဲ႔ ကိုပိုင္ ကၽြန္ေတာ္ကိုမျပစ္သြားဘူးဆိုတာ
ကၽြန္ေတာ္သိတယ္ေလ"
"သိရင္ၿပီးေရာ"
"စကားကို ေကာင္းေကာင္းမေျပာရင္ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ကိုလွည့္ျပန္မွာေနာ္"
"ကိုယ္ ေကာင္းေကာင္းျပန္ေျပာေနတာဘဲ"
"တုံးတိႀကီးေတြ ျပန္ေျဖေနၿပီးေတာ့ "
စကၠကားေမာင္းရင္း ခ်စ္ဘက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာႀကီးတည္ကာ ေျပာေနတာေၾကာင့္ ျပဳံးမိသြားၿပီး
"ကိုယ္ကားေမာင္းေနရတာေလ အရင္ကလို႔ထိုင္စီးေနတာမဟုတ္ဘူး အာ႐ုံစုိက္ေနရလို႔ပါကြာ"
"သိပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ကိုပါ ေဒါသထြက္ေနတာလားလို႔"
"မထြက္ပါဘူး"
"ထြက္လို႔လည္းမရပါဘူးေနာ္.."
"ခ်စ္ ငရစ္ေလး ဟားးးးးးးးး"
ကားေပၚခ်စ္ၾကည့္ႏူးေနတဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ရွိသလို႔
တစ္ဖက္ေတြလည္း ၀မ္းနည္းေနေသာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိေလသည္။
တစ္ခုေျပာခ်င္တာကေလ
ကေလးေလးေတြ ပါမွာ တစ္ခ်ိဳ႕ၾက ဖက္ေနရင္းအဲ့လိုမ်ဳိးေတြမႀကိဳက္တာေလးရွိတက္လို႔ ႀကိဳေျပာတာပါ😁
မနတ္ျဖန္လည္းတင္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားေပးပါမယ္
ေဝဖန္ေပးသြားပါ😘😘
ႀကိဳးစားလ်က္
#ဆုပိုင္ဟြား
Коментарі