Chapter (1)
Chapter(2)
Chapter (3)
Chapter (4)
Chapter (5)
Chapter (6)
Chapter (7)
Chapter (8)
Chapter (9)
Chapter (10)
Chapter (11)
Chapter (12)
Chapter (13)
Chapter (14)
Chapter (15)
Chapter (16)
Chapter (17)
Chapter (7)
Unicod

တေဇ မနက်က ရု‌‌ံးခန်းသု‌ိ့လာရန်ခေါ်ထားတာကြောင့်
နေလယ်စာ မစားမှီ ရုံးခန်းဆီသို့ချီတက်ခဲ့ရသည်။

ရု‌‌ံးခန်းရှေ့ရောက်တော့ အပြင်မှာ မစန္ဒာလည်းမတွေ့တာကြောင့်..
ရုံးခန်းတံခါးကိုသာ ခေါက်လိုက်တော့သည်။

*ဒေါက် ဒေါက်...*

""၀င်ခဲ့.."

အထဲမှာတော့ လူရှိသားဘဲ..တံခါးကိုဖြည်းဖြည်းချင်ဖွင့်လိုက်ကာ ၀င်လိုက်တော့သည်..။
အထဲရောက်တော့ မစန္ဒာက စားပွဲရှေ့ရပ်နေကာ ..
ကိုပိုင်ကတော့ စာရွှက်တွေကိုကြည့်‌ေနသည်။
မစန္ဒာဘေးရပ်လိုက်ပြီး ကိုပိုင်စာတမ်းကြည့်ဖို့ပြီးတဲ့အချိန်ထိ
စောင့်နေလိုက်သည်..။
အလုပ်လုပ်ကို အာရုံစိုက်စွာလုပ်နေတဲ့ ဘဲကြီးကိုငမ်းရင်း
မလိမ်တမ်းပြောရရင် အတော်တော့ ကြည့်လို့ကောင်းသည်။

တေဇယူထားတဲ့ ယောင်္ကျားမို့ ချီးကျူးတယ်တော့ မထင်စေချင်။
တေဇထက်္မြင့်တ‌ဲ့ အရပ် 6ပေ နှင့် Gym မဆော့သော်လည်းချပ်ရပ်တဲ့ ဗိုက်နဲ့ ရိပ်ရိပ်လေးပေါ်သော ကြွက်သားရှိသည်။

တေဇကြတော့ ကျောင်းတက်ထဲက Gymဆော့တာကြောင့်
Six packတွေရှိသော်လည်း အခု ယောင်္ကျားယူပြီးနောက်ပိုင်း
ထမင်းဘဲ အတင်းကျွေးနေတဲ့ ဘဲကြီးကြောင့် ပါမုန့်တုံးလေးများ ပျောက်ကွယ်ကုန်လေပြီး။

အသားဖြူတဲ့ဘက်သွားပြီး အနောက်တိုင်းနိုင်ငံသားရုပ်ဆင်ကာ တေဇအကြိုက်ဆုံးနဲ့ ရင်းနှီးသလို့ခံစားရစေတဲ့
အညိုရောင် မျက်လုံးများက ဆွဲဆောင်မှုတကယ်ရှိလှသည်..။

ဘဲကြီးအကြောင်းကို စဉ်းစား‌ေနတာနဲ့ မစန္ဒာက ‌တေဇကိုနှုတ်ဆက်ပြီး ထွက်သွားတာတောင် မသိလိုက်ချေ။

"" အချစ်""

"Boss""

""ဘာတေ‌ွ စဉ်းစားနေတာလည်း ကိုယ်ခေါ်တာကြာပြီး""

"ဟင်..ဘာမှမစဉ်းစားဘူး ""

""ရုံးမှာဆို အချစ်လို့မခေါ်နဲ့""

""အခုက အချစ်နဲ့ကိုယ်ဘဲ ရုံးခန်းထဲ ရှိတာလေ""

ကိုပိုင်က ထိုင်ခုံလေးကိုနောက်ဆုပ်ပြီး လက်ကိုဆန့်တန်းကာ
ကလေးတစ်ယောက်ကို ခေါ်သလို့..

""လာပါအုန်း ကိုယ်ဆီကို""

ဒီဘိုးတော်ကြီးတော့ လူကိုဘာမှတ်နေလဲ မသိ သူခေါ်တိုင်း
ပြေးသွားရမှာလား ချီးဘဲ ဗိုက်ဆာနေပါတယ်ဆို...
ပြောချင်တာတွေကိုတော့ ရင်ထဲသိမ်းလိုက်ပြီး အပြင်ဘက်္မှာတော့ အပြုံးလေးနှင့်ရပ်မြဲတိုင်းရပ်နေကာ

"ကျွန်တော်လာတာ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ပက်သက်ပြီးရောက်လာတာပါ Boss ဘာမှပြောစရာမရှိရင် ကျွန်တော် သွားပါတော့မယ်""

""ဟုတ်ပါပြီး ချစ်က အလုပ်မှာ လှုမှုရေးကိစ္စနဲ့ မရောချင်တာ
ကိုယ်မေ့သွားလို့ပါ""

တေဇ ဘာမှတော့ပြန်မပြောပေ့မယ်..ဗိုက်ဆာနေတာကြောင့်
ဒီအခန်းထဲက အမြန်ထွက်ချင်နေပြီး။

""မနက်က ချစ် ရာထူးမြင့်တဲ့ လူကြီးကို ပြန်ပြောတာကို
သိတယ်ဟုတ်""

"သိပါတယ် အဲ့အတွက် တာ၀န်ယူမှာပါ""

""ဒါဆို သွားတောင်းပန်းလိုက်""

တေဇ အံဩမှုနဲ့ ကိုပိုင်မျက်နှာကိုကြည့်လိုက်ပြီး
တေဇအခုအရွယ်ထိ ရန်ဖြစ်ပြီးရင် ကိုယ်လုပ်တာမှန်တယ်ထင်ရင် ဘယ်သူမျက်နှာမှ မကြည့်တက်။
ရန်ဖြစ်ရင်တောင် တေဇဘက်ကစတဲ့ပြသနာဆို
ခါးရိုးကျိုးပါစေ အာခေါင်ရေငတ်တဲ့ထိ တောင်းပန်နိုင်သည်။
အခုဟာက မိမိ ဘက်ကအမှားမှမဟုတ်တာ အဲ့ဒါကိုတောင်းပန်ခိုင်းတယ်ဆိုတော့ အလုပ်ထွက်ရပါစေ ။
လုံး၀ ဟို၀တ်ပုတ်ပြဲကြီးကို မတောင်းပန်နိုင်ဘူး။

"အဲ့ဒါတော့ မလုပ်နိုင်ပါဘူး Boss""

"အခုက ဒီကုမ္မဏီရဲ့ သူဌေးအနေနဲ့ ပြောနေတာေနာ်""

""အလုပ်ထုတ်ချင်ရင်လည်း ထုတ်လိုက်ပါ သွားတော့ မတောင်းပန်နိုင်ဘူး.."

တေဇကလည်း လုံး၀သေချာတဲ့ မျက်နှာအနေအထားနဲ့ပြောလိုက်တာကြောင့်..

""နောက်ခါဆို ဒီလိုမ‌ျုိးထက်္မဖြစ်စေနဲ့ချစ်
ကိုယ်ကိုပြော ဖြေရှင်းပေးမယ်""

""ကျွန်တော် ပြောပြီးပြီးလေ ကုမ္မဏီအလုပ်နဲ့ ပက်သက်ရင်
ကိုပိုင်နဲ့ ကျွန်တော်က အလုပ်သမားဆက်ဆံရေးဘဲ သွားချင်ပါတယ်ဆို ကိုပိုင်ကိုအမှီပြုပြီး အလုပ်မလုပ်ချင်ဘူး
အဆင်မပြေရင် ကျွန်တော် အလုပ်ပြောင်းရလိမ့်မယ်""

""အလုပ်တော့ မပြောင်းပါနဲ့ ချစ်ကိစ္စတွေ ၀င်စွက္မဖက်နဲ့ဆို
၀င်မပါဘူး ကိုယ်‌ ယောင်္ကျားက ‌ကိုယ်ခြေထောက်ကိုယ်ရပ်တည်ချင်နေတာ ကိုယ် မေ့သ‌ွားတယ်""

တေဇအရှေ့မှာ ပြောစရာမကုန်ဖြစ်နေတဲ့ ကိုပိုင်ကို
ကြည့်ပြီး ‌ဗိုက်ကဆာလွန်းနေတာကြောင့် ချွေးတွေတောင်ပြန်လာပြီး။

""ဒါဆို ဘာပြောစရာရှိသေးလဲ""

""အင်း ဘာမှမလုပ်ဘဲ လွှတ်ပေးလိုက်ရင် ပြောစရာတွေဖြစ်ကုန်မှာကြောင့် HR သွားပြီး warningသွားထိုးလိုက်ပါ ""

""ဟုတ် ဒါဆိုသွားခဲ့ပြုပါအုန်း""

""အလုပ်သင်ကာလမှ warningသု‌ံးခါမိရင် ဘာမှပြောစရာမလိုဘဲ outရတာသိတယ်မှတ်လား""

""သိပါတယ်""

တေဇ လှည့်ထွက်ဖို့ပြင်တော့..

""ခဏ နေပါအုန်း နေလယ်စာ မစားသေးဘူးမဟုတ်လား
အတူတူစားရအောင်လေ ""

ကုမ္မဏီမှာ အနေအထိုင်ဆင်ခြေရပါမယ်ဆို ဒီလူကြီးကတော့

""ကျွန်တော် ရုံးခန်းထဲရောက်နေတာကြာပြီးမို့ မသင့်တော်ဘူးလေ
ရုံးကန်တင်းမှာဘဲ စားလိုက်တော့မယ်""

ကိုပိုင်ကထိုင်နေရာမှာထလာကာ တေဇလက်ကိုလာဆွဲပြီး..

""ကန်တင်းထဲသွားလည်း ထမင်းမစားဘဲ မုန့်တွေဘဲ လျှောက်စားမှာ မဟုတ်လား""

""မဟုတ်ပါဘူး ဗျာ ဘယ်သူပြောလဲ လွှတ်ပါ ဗိုက်ဆာနေပြီးး""

မလွှတ်ဘဲ ပိုအားထဲလာတဲ့ လက် တေဇအသားနာလာတာကြောင့် ဒေါသလေးကထွက်လာချေပြီး။

"ဟာ ဘဲကြီး လွှတ်နော် လက်နာလာပြီးးး""

ပါးစပ်ထဲထွက်သွားသော စိတ်ထဲကခေါ်နေတဲ့ အသုံးအနူန်းကြောင့့်

"ချစ် ကိုယ်ကို ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်.."

မျက်နှာချိုသွေးကာ ပြုံးပြလိုက်ရင်း

"ကိုပိုင်လိုခေါ်လိုက်တာပါ နားကြားမှားတာထင်တယ်""

""ကိုယ် ကြားတာ အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး ချစ်ကိုယ်ကို စိတ်ထဲမှာဘယ်လိုတွေ‌ ခေါ်နေတာလည်းဟင် ပြောပြပါအုန်း""

အယုတ်တမာကောင်ကြီး ဗိုက်ဆာနေပါတယ်ဆိုလာရစ်နေတာဂျပန်မူလီတောင် သူလို့အရစ်မများဘူး

""ဘယ်လိုခေါ်လဲသိချင်လာ""

""သိချင်တာပေါ့""

""ဘိုးတော်ကြီး ဘဲကြီး နှာဗူးကြီး အခုဆို အယုတ်တမာကောင်ကြီး ဂျပန်မူလီဆိုပြီး ခေါ်နေတာ ဗိုက်ဆာနေပါတယ်ဆိုမှ များလိုက်တဲ့စကား ကျွန်တော် ဗိုက်အောင့်လို့ကတော့ အလုပ်ကနေ ဆယ်ရက်လောက် ခွင့်ယူလိုက်္မှာ ဘာမှတ်နေလဲ ""

""ဖယ်စမ်းပါဗျာ HRက၀င်ရအုန်းမယ်""

ပြောချင်ရာပြောပြီး အော်ထည့်လိုက်ကာ တေဇထွက်လာလိုက်တော့သည်။

စက္ကပိုင်ကတော့ မိမိကိုအားရပါးရ‌ ပြောသွားပြီး လက်ကိုပုတ်ထုတ်ကာ ထွက်သွားတဲ့ ချစ်ကိုကြည့်ပြီး။

ဖြုတ်ချသွားတာကြောင့်တန်းလန်းဖြစ်နေတဲ့လက်ကိုကြည့်လိုက် ပိတ်နေတဲ့တံခါးဘက်ကြည့်လိုက်နဲ့ ။

အခု ငါအော်ခံထိလိုက်ရတာလား ။

စက္ကပိုင် ဒီအရွယ်ရောက်တဲ့ထိ အဲ့လို့တစ်ခါမှာ ပြောခံမထိဘူးချေ။
*ဟားးး ဟားး ဟားးး *

စက္ကပိုင် အားရပါးရရီမိကာ မိမိကိုပေးထားတဲ့နာမည်တွေကုိပြန်စဉ်းစားရင်း ။
နာမည်တွေကလည်းမ‌ျားလိုက်တာ ချစ်ရာ ဘယ်သူမှ အဲ့လို့မျိုး ခေါ်ရဲ မှာ မဟုတ် ချစ်ကတော့ စုံစိအောင် ခေါ်သွားလေသည်။
***********************************
တေဇ နေလယ်က ဗိုက်ဆာလွန်းတဲ့စိတ်ကြောင့် အားရပါးရ ပြောခဲ့လိုက်သော်လည်း ။

ရုံးပြန်ချိန်ကားစီးတဲ့အချိန်မှာစ၍ ယခုညစာထမင်းစားတဲ့ အချိန်ထိ မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲသေး။

သူကတော့ လုပ်နေကြအတိုင်း တေဇပန်းကန်ထဲ စာ‌းပွဲပေါ်ကဟင်းပေါင်းစုံထည့်ပေးနေသည်။

တေဇလည်း ကိုယ်အပြစ်န‌ဲ့ကိုယ် ငြိမ်ငြိမ်လေး ထည့်ပေးသမျှစားနေလိုက်သည်။
အကုန်စားပြီးတော့

"ကုန်ပြီးလာ ချစ်"

"အင်း""

ဘေးနားကတစ်ရူးနှင့်တေဇနှာခမ်းလေးကို သုတ်ပေးလာပြီး
ပြု‌ံးလိုက်တာကြောင့်

"ဟင်းဖက်ကြီး ကပ်နေလို့လား""

""ကပ်ပါဘူး""

ဟင် ဒီဘဲကြီးခုနကရီလိုက်ပါတာ သေချာပါတယ်

"ဒါဆို ဘာလို့ရီတာလဲ "

"ပျော်လို့.."

""ပျော်စရာကိစ္စရှိလို့လား""

စားလက်စတွေရပ်ကာ တေဇကိုကြည့်လာပြီး

""ဒီနေ့ ချစ် ထမင်းကုန်အောင်စားတယ်လေ""

ငါထမင်းကုန်အောင်စားတာနဲ့ သူပျော်တာနဲ့ ဘာများသက်ဆိုင်မိသွားပါလိမ့်

"အဲ့ဒါနဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ""

"ဆိုင်တာပေါ့ ချစ်က ထမင်းဆို ဘယ်တုန်းကကုန်အောင်စားဖူးလို့လဲ ဒီနေ့ကြအကုန်ပြောင်သွားတယ် ကိုယ်ထည့်ပေးသမျှ‌လည်းစားတယ် ""

""အော် အဲ့ဒါနဲ့ဘဲ ပျော်သွားတယ်ပေါ့ ထူးဆန်းတာ"

""ချစ်မသိလို့ ချစ်ထမင်းအများကြီးစား၀င်တော့ မိဘက
ကိုယ်သားသမီးလေး အစားများကြီးစားတဲ့ အခါကြရင်
ပျော်တဲ့ ခံစားချက်္မျိုးထင်တယ် ပီတီလေး.."

အဖေနဲ့သားဇာတ်သွင်းလိုက်တာဘဲ

""ကျွန်တော်က သား ကိုပိုင်က မိဘပေါ့ ""

""ဒါဆို ကိုပိုင်က ကျွန်တော်ကို ကလေးတစ်ယောက်လိုသဘောထားတာထင်တယ် ဒီလိုဆိုမွေးစားလိုက်လေ
ကျွန်တော်ကို ကိုပိုင်ကလေး အဖြစ် ""

""ကိုယ်တို့ ဘယ်လို...."

""သားအဖ ဖြစ်သွားပြီးလေ""

""ဟင်ဒါဆို ကိုယ်တို့ကဟိုလို လုပ်လိုမရတော့ဘူးပေါ့ "

""လုပ်လို့ မရတော့ဘူးပေါ့ သားအဖပါဆို ကိုပိုင်က မွေးပြီး
စားအုန်းမလို့လား သားအဖအချင်းချင်း""

""တော်ပါ ဒါဆို သားအဖမလုပ်ချင်ဘူး
ကိုယ်က ချစ်နဲ့ လင်မယားဘဲ လုပ်ချင်တာ ဟိုလိုလည်းလုပ်ချင်တာမို့ ""

"နှာဗူးကြီး"

*ဟား ဟား * အဆက္မပြတ်ရီနေသော ဘဲကြီးက အမြင်ကပ်စရာ ဘေးနားမှာ အိမ်ကူတွေရပ်နေတာတောင် ပြောချင်ရာပြောနေတာ။

တေဇ စားပွဲဝိုင်းက ထလာပြီး အပေါ်သာတက်ခဲ့တော့သည်။

၀ရံတာ‌မှာထိုင်နေကာ ကြယ်တွေစု‌ံနေတဲ့ ကောင်းကင်ကြီးကိုမော့ကြည့်နေလိုက်သည်။
ဘဲကြီးက ‌အခန်းထဲ၀င်မလာသေးပုံထောက်ရင် အလုပ်ခန်းထဲ၀င်နေတာဖြစ်မယ်။

အပြင်မှာထွက်ထိုင်တာ ဘယ်လောက်ကြာသွားလဲမသိ ငိုက်မြည်းစပြုလာလေပြီး။
ထိုအချိန် အပေါ်သို့ ခြုံလာသော စောင်အထူကြောင့်

"အပြင်မှာ မအေးဘူးလား"

"အေးတာပေါ့ အခုဘဲ အထဲ၀င်တော့မလို့"

တေဇက ထလိုက်တော့ ပြုတ်ကျသွားတဲ့ စောင်လေးကို
ကိုပိုင်ကကောတ်လိုက်ကာ တေဇနဲ့အတူအထဲ၀င်လာတော့သည်။
အိပ်ရာပေါ်ချက်ချင်းတက်ကာ လှဲလိုက်တော့။
ကိုပိုင်ကပါ တေဇဘေးလာပြီး သူရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လေသည်။

""ကိုယ် ခရီးသွားရအုန်းမယ် တစ်လကျော်မယ်ထင်တယ်""

""ဟုတ်လား ကျွန်တော်လည်းကြားမိပါတယ် တခြားရုံးခွဲ‌ေတွဘက်သွားစရာရှိတယ်ဆိုတာ""

""ချစ်ကို လွမ်းရတော့မယ် ""

အပိုတွေ သိပ်လုပ်တဲ့ ဘဲကြီး ပြန်လာရင်တွေ့မှာဘဲ
ဒါပေ့မယ် ဒီအိပ်ရာအကြီးကြီးမှာ မိမိတစ်ယောက်ထဲ အိပ်ရမှာပေါ့။

""ချစ် လက်ထက်ပြီးထဲက ချစ်အိမ်မသွားရသေးဘူး မဟုတ်လား ဒီအပတ်ထဲ သွားကြရအောင် ကိုယ်ခရီးက နောက်ပက်ဆိုတော့""

"အင်း သွားလေ အမေကို ဖုန်းဆက်ထားလိုက်္မယ်""

အင်္ကျီအောက်ထဲ၀င်လာတဲ့ လက်အေးအေးကြောင့် တေဇတုန်တက်သ‌ွားပြီး ဒီဘဲကြီးကတော့ နေတိုင်း

""ချစ် တစ်လကြီးတောင် ခွဲရမှာဆိုတော့ ကိုယ်မသွားခင်နေတိုင်း ချစ်
ရဲ့ အထိအတွေ့လေး မမေ့အောင် မှတ်သွားမယ်နော်""

"" မလွန်ဘူးလာ ဗျာနေတိုင်း""

""ချစ်လေး လိုချင်ရင်လည်း ကိုယ်ပေးပါမယ် ""

"ပြောတာဘ‌ဲ ပြီးရင် ပင်ပန်းတာန‌ဲ့တင် အိပ်ပျော်သွားရတာကြီးဘဲ.."

ကိုပိုင်ကတေဇကို ယောင်္ကျားတစ်ယောက်အနေနဲ့ ခံစားရစေလို၍ အရင်ထဲက ပေးလာသော်လည်း မိမိအလှည့်မရောက်လိုက် တေဇမှာပင်ပန်းပြီး အိပ်ပျော်သွားသည်။

"ဒီနေ့ ကိုယ်သိပ်မကြမ်းဘူးလေ ချစ်ကိုယ်ကိုယူလို့ရပါတယ်""

""ပြီးရော..""

ခရီးစလာတဲ့ လက်္များနှင့်သာယာမှုများကြား တေဇပျော်မြူးခဲ့သည်။ ဒီနေ့ညမိမိလည်း စားရမည်မဟုတ်လား အသိစိတ်မလွှတ်စေရန် အားတင်းထားကာ တေဇ မိမိအလှည့်ကိုသာယာမှုများကြားစောင့်နေရင်းးးးးး


မီးပျက်သ‌ွားပါသည်။အဲ့တော့ တေဇ စက္ကပိုင်ကိုစားလိုက်ရလား🤭🤭
ရက်ဆက်္တုိက္မဟုတ်ရင်တောင် အဆင်ပြေသလို့တင်ပေးပါမယ် လိုအပ်ချက်လေးတွေပြောပေးပါ

ကြိုးစားလျက်ပါ
#kaori
4.10.2020

Zawgyi

ေတဇ မနက္က ႐ု‌‌ံးခန္းသု‌ိ့လာရန္ေခၚထားတာေၾကာင့္
ေနလယ္စာ မစားမွီ ႐ုံးခန္းဆီသို႔ခ်ီတက္ခဲ့ရသည္။

႐ု‌‌ံးခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ အျပင္မွာ မစႏၵာလည္းမေတြ႕တာေၾကာင့္..
႐ုံးခန္းတံခါးကိုသာ ေခါက္လိုက္ေတာ့သည္။

*ေဒါက္ ေဒါက္...*

""၀င္ခဲ့.."

အထဲမွာေတာ့ လူရွိသားဘဲ..တံခါးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္ဖြင့္လိုက္ကာ ၀င္လိုက္ေတာ့သည္..။
အထဲေရာက္ေတာ့ မစႏၵာက စားပြဲေရွ႕ရပ္ေနကာ ..
ကိုပိုင္ကေတာ့ စာရႊက္ေတြကိုၾကည့္‌ေနသည္။
မစႏၵာေဘးရပ္လိုက္ၿပီး ကိုပိုင္စာတမ္းၾကည့္ဖို႔ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ထိ
ေစာင့္ေနလိုက္သည္..။
အလုပ္လုပ္ကို အာ႐ုံစိုက္စြာလုပ္ေနတဲ့ ဘဲႀကီးကိုငမ္းရင္း
မလိမ္တမ္းေျပာရရင္ အေတာ္ေတာ့ ၾကည့္လို႔ေကာင္းသည္။

ေတဇယူထားတဲ့ ေယာကၤ်ားမို႔ ခ်ီးက်ဴးတယ္ေတာ့ မထင္ေစခ်င္။
ေတဇထက္္ျမင့္တ‌ဲ့ အရပ္ 6ေပ ႏွင့္ Gym မေဆာ့ေသာ္လည္းခ်ပ္ရပ္တဲ့ ဗိုက္နဲ႔ ရိပ္ရိပ္ေလးေပၚေသာ ႂကြက္သားရွိသည္။

ေတဇၾကေတာ့ ေက်ာင္းတက္ထဲက Gymေဆာ့တာေၾကာင့္
Six packေတြရွိေသာ္လည္း အခု ေယာကၤ်ားယူၿပီးေနာက္ပိုင္း
ထမင္းဘဲ အတင္းေကၽြးေနတဲ့ ဘဲႀကီးေၾကာင့္ ပါမုန႔္တုံးေလးမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ေလၿပီး။

အသားျဖဴတဲ့ဘက္သြားၿပီး အေနာက္တိုင္းနိုင္ငံသား႐ုပ္ဆင္ကာ ေတဇအႀကိဳက္ဆုံးနဲ႔ ရင္းႏွီးသလို႔ခံစားရေစတဲ့
အညိဳေရာင္ မ်က္လုံးမ်ားက ဆြဲေဆာင္မႈတကယ္ရွိလွသည္..။

ဘဲႀကီးအေၾကာင္းကို စဥ္းစား‌ေနတာနဲ႔ မစႏၵာက ‌ေတဇကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး ထြက္သြားတာေတာင္ မသိလိုက္ေခ်။

"" အခ်စ္""

"Boss""

""ဘာေတ‌ြ စဥ္းစားေနတာလည္း ကိုယ္ေခၚတာၾကာၿပီး""

"ဟင္..ဘာမွမစဥ္းစားဘူး ""

""႐ုံးမွာဆို အခ်စ္လို႔မေခၚနဲ႔""

""အခုက အခ်စ္နဲ႔ကိုယ္ဘဲ ႐ုံးခန္းထဲ ရွိတာေလ""

ကိုပိုင္က ထိုင္ခုံေလးကိုေနာက္ဆုပ္ၿပီး လက္ကိုဆန႔္တန္းကာ
ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေခၚသလို႔..

""လာပါအုန္း ကိုယ္ဆီကို""

ဒီဘိုးေတာ္ႀကီးေတာ့ လူကိုဘာမွတ္ေနလဲ မသိ သူေခၚတိုင္း
ေျပးသြားရမွာလား ခ်ီးဘဲ ဗိုက္ဆာေနပါတယ္ဆို...
ေျပာခ်င္တာေတြကိုေတာ့ ရင္ထဲသိမ္းလိုက္ၿပီး အျပင္ဘက္ၼွာေတာ့ အျပဳံးေလးႏွင့္ရပ္ျမဲတိုင္းရပ္ေနကာ

"ကၽြန္ေတာ္လာတာ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ပက္သက္ၿပီးေရာက္လာတာပါ Boss ဘာမွေျပာစရာမရွိရင္ ကၽြန္ေတာ္ သြားပါေတာ့မယ္""

""ဟုတ္ပါၿပီး ခ်စ္က အလုပ္မွာ လႈမႈေရးကိစၥနဲ႔ မေရာခ်င္တာ
ကိုယ္ေမ့သြားလို႔ပါ""

ေတဇ ဘာမွေတာ့ျပန္မေျပာေပ့မယ္..ဗိုက္ဆာေနတာေၾကာင့္
ဒီအခန္းထဲက အျမန္ထြက္ခ်င္ေနၿပီး။

""မနက္က ခ်စ္ ရာထူးျမင့္တဲ့ လူႀကီးကို ျပန္ေျပာတာကို
သိတယ္ဟုတ္""

"သိပါတယ္ အဲ့အတြက္ တာ၀န္ယူမွာပါ""

""ဒါဆို သြားေတာင္းပန္းလိုက္""

ေတဇ အံဩမႈနဲ႔ ကိုပိုင္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး
ေတဇအခုအရြယ္ထိ ရန္ျဖစ္ၿပီးရင္ ကိုယ္လုပ္တာမွန္တယ္ထင္ရင္ ဘယ္သူမ်က္ႏွာမွ မၾကည့္တက္။
ရန္ျဖစ္ရင္ေတာင္ ေတဇဘက္ကစတဲ့ျပသနာဆို
ခါးရိုးက်ိဳးပါေစ အာေခါင္ေရငတ္တဲ့ထိ ေတာင္းပန္နိုင္သည္။
အခုဟာက မိမိ ဘက္ကအမွားမွမဟုတ္တာ အဲ့ဒါကိုေတာင္းပန္ခိုင္းတယ္ဆိုေတာ့ အလုပ္ထြက္ရပါေစ ။
လုံး၀ ဟို၀တ္ပုတ္ျပဲႀကီးကို မေတာင္းပန္နိုင္ဘူး။

"အဲ့ဒါေတာ့ မလုပ္နိုင္ပါဘူး Boss""

"အခုက ဒီကုမၼဏီရဲ့ သူေဌးအေနနဲ႔ ေျပာေနတာေနာ္""

""အလုပ္ထုတ္ခ်င္ရင္လည္း ထုတ္လိုက္ပါ သြားေတာ့ မေတာင္းပန္နိုင္ဘူး.."

ေတဇကလည္း လုံး၀ေသခ်ာတဲ့ မ်က္ႏွာအေနအထားနဲ႔ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္..

""ေနာက္ခါဆို ဒီလိုမ‌်ဳိးထက္ၼျဖစ္ေစနဲ႔ခ်စ္
ကိုယ္ကိုေျပာ ေျဖရွင္းေပးမယ္""

""ကၽြန္ေတာ္ ေျပာၿပီးၿပီးေလ ကုမၼဏီအလုပ္နဲ႔ ပက္သက္ရင္
ကိုပိုင္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က အလုပ္သမားဆက္ဆံေရးဘဲ သြားခ်င္ပါတယ္ဆို ကိုပိုင္ကိုအမွီျပဳၿပီး အလုပ္မလုပ္ခ်င္ဘူး
အဆင္မေျပရင္ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ေျပာင္းရလိမ့္မယ္""

""အလုပ္ေတာ့ မေျပာင္းပါနဲ႔ ခ်စ္ကိစၥေတြ ၀င္စြကၼဖက္နဲ႔ဆို
၀င္မပါဘူး ကိုယ္‌ ေယာကၤ်ားက ‌ကိုယ္ေျခေထာက္ကိုယ္ရပ္တည္ခ်င္ေနတာ ကိုယ္ ေမ့သ‌ြားတယ္""

ေတဇအေရွ႕မွာ ေျပာစရာမကုန္ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုပိုင္ကို
ၾကည့္ၿပီး ‌ဗိုက္ကဆာလြန္းေနတာေၾကာင့္ ေခၽြးေတြေတာင္ျပန္လာၿပီး။

""ဒါဆို ဘာေျပာစရာရွိေသးလဲ""

""အင္း ဘာမွမလုပ္ဘဲ လႊတ္ေပးလိုက္ရင္ ေျပာစရာေတြျဖစ္ကုန္မွာေၾကာင့္ HR သြားၿပီး warningသြားထိုးလိုက္ပါ ""

""ဟုတ္ ဒါဆိုသြားခဲ့ျပဳပါအုန္း""

""အလုပ္သင္ကာလမွ warningသု‌ံးခါမိရင္ ဘာမွေျပာစရာမလိုဘဲ outရတာသိတယ္မွတ္လား""

""သိပါတယ္""

ေတဇ လွည့္ထြက္ဖို႔ျပင္ေတာ့..

""ခဏ ေနပါအုန္း ေနလယ္စာ မစားေသးဘူးမဟုတ္လား
အတူတူစားရေအာင္ေလ ""

ကုမၼဏီမွာ အေနအထိုင္ဆင္ေျခရပါမယ္ဆို ဒီလူႀကီးကေတာ့

""ကၽြန္ေတာ္ ႐ုံးခန္းထဲေရာက္ေနတာၾကာၿပီးမို႔ မသင့္ေတာ္ဘူးေလ
႐ုံးကန္တင္းမွာဘဲ စားလိုက္ေတာ့မယ္""

ကိုပိုင္ကထိုင္ေနရာမွာထလာကာ ေတဇလက္ကိုလာဆြဲၿပီး..

""ကန္တင္းထဲသြားလည္း ထမင္းမစားဘဲ မုန႔္ေတြဘဲ ေလၽွာက္စားမွာ မဟုတ္လား""

""မဟုတ္ပါဘူး ဗ်ာ ဘယ္သူေျပာလဲ လႊတ္ပါ ဗိုက္ဆာေနၿပီးး""

မလႊတ္ဘဲ ပိုအားထဲလာတဲ့ လက္ ေတဇအသားနာလာတာေၾကာင့္ ေဒါသေလးကထြက္လာေခ်ၿပီး။

"ဟာ ဘဲႀကီး လႊတ္ေနာ္ လက္နာလာၿပီးးး""

ပါးစပ္ထဲထြက္သြားေသာ စိတ္ထဲကေခၚေနတဲ့ အသုံးအႏူန္းေၾကာင့့္

"ခ်စ္ ကိုယ္ကို ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္.."

မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးကာ ျပဳံးျပလိုက္ရင္း

"ကိုပိုင္လိုေခၚလိုက္တာပါ နားၾကားမွားတာထင္တယ္""

""ကိုယ္ ၾကားတာ အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး ခ်စ္ကိုယ္ကို စိတ္ထဲမွာဘယ္လိုေတြ‌ ေခၚေနတာလည္းဟင္ ေျပာျပပါအုန္း""

အယုတ္တမာေကာင္ႀကီး ဗိုက္ဆာေနပါတယ္ဆိုလာရစ္ေနတာဂ်ပန္မူလီေတာင္ သူလို႔အရစ္မမ်ားဘူး

""ဘယ္လိုေခၚလဲသိခ်င္လာ""

""သိခ်င္တာေပါ့""

""ဘိုးေတာ္ႀကီး ဘဲႀကီး ႏွာဗူးႀကီး အခုဆို အယုတ္တမာေကာင္ႀကီး ဂ်ပန္မူလီဆိုၿပီး ေခၚေနတာ ဗိုက္ဆာေနပါတယ္ဆိုမွ မ်ားလိုက္တဲ့စကား ကၽြန္ေတာ္ ဗိုက္ေအာင့္လို႔ကေတာ့ အလုပ္ကေန ဆယ္ရက္ေလာက္ ခြင့္ယူလိုက္ၼွာ ဘာမွတ္ေနလဲ ""

""ဖယ္စမ္းပါဗ်ာ HRက၀င္ရအုန္းမယ္""

ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး ေအာ္ထည့္လိုက္ကာ ေတဇထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္။

စကၠပိုင္ကေတာ့ မိမိကိုအားရပါးရ‌ ေျပာသြားၿပီး လက္ကိုပုတ္ထုတ္ကာ ထြက္သြားတဲ့ ခ်စ္ကိုၾကည့္ၿပီး။

ျဖဳတ္ခ်သြားတာေၾကာင့္တန္းလန္းျဖစ္ေနတဲ့လက္ကိုၾကည့္လိုက္ ပိတ္ေနတဲ့တံခါးဘက္ၾကည့္လိုက္နဲ႔ ။

အခု ငါေအာ္ခံထိလိုက္ရတာလား ။

စကၠပိုင္ ဒီအရြယ္ေရာက္တဲ့ထိ အဲ့လို႔တစ္ခါမွာ ေျပာခံမထိဘူးေခ်။
*ဟားးး ဟားး ဟားးး *

စကၠပိုင္ အားရပါးရရီမိကာ မိမိကိုေပးထားတဲ့နာမည္ေတြကုိျပန္စဥ္းစားရင္း ။
နာမည္ေတြကလည္းမ‌်ားလိုက္တာ ခ်စ္ရာ ဘယ္သူမွ အဲ့လို႔မ်ိဳး ေခၚရဲ မွာ မဟုတ္ ခ်စ္ကေတာ့ စုံစိေအာင္ ေခၚသြားေလသည္။
***********************************
ေတဇ ေနလယ္က ဗိုက္ဆာလြန္းတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ အားရပါးရ ေျပာခဲ့လိုက္ေသာ္လည္း ။

႐ုံးျပန္ခ်ိန္ကားစီးတဲ့အခ်ိန္မွာစ၍ ယခုညစာထမင္းစားတဲ့ အခ်ိန္ထိ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲေသး။

သူကေတာ့ လုပ္ေနၾကအတိုင္း ေတဇပန္းကန္ထဲ စာ‌းပြဲေပၚကဟင္းေပါင္းစုံထည့္ေပးေနသည္။

ေတဇလည္း ကိုယ္အျပစ္န‌ဲ့ကိုယ္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ထည့္ေပးသမၽွစားေနလိုက္သည္။
အကုန္စားၿပီးေတာ့

"ကုန္ၿပီးလာ ခ်စ္"

"အင္း""

ေဘးနားကတစ္႐ူးႏွင့္ေတဇႏွာခမ္းေလးကို သုတ္ေပးလာၿပီး
ျပဳ‌ံးလိုက္တာေၾကာင့္

"ဟင္းဖက္ႀကီး ကပ္ေနလို႔လား""

""ကပ္ပါဘူး""

ဟင္ ဒီဘဲႀကီးခုနကရီလိုက္ပါတာ ေသခ်ာပါတယ္

"ဒါဆို ဘာလို႔ရီတာလဲ "

"ေပ်ာ္လို႔.."

""ေပ်ာ္စရာကိစၥရွိလို႔လား""

စားလက္စေတြရပ္ကာ ေတဇကိုၾကည့္လာၿပီး

""ဒီေန႔ ခ်စ္ ထမင္းကုန္ေအာင္စားတယ္ေလ""

ငါထမင္းကုန္ေအာင္စားတာနဲ႔ သူေပ်ာ္တာနဲ႔ ဘာမ်ားသက္ဆိုင္မိသြားပါလိမ့္

"အဲ့ဒါနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲ""

"ဆိုင္တာေပါ့ ခ်စ္က ထမင္းဆို ဘယ္တုန္းကကုန္ေအာင္စားဖူးလို႔လဲ ဒီေန႔ၾကအကုန္ေျပာင္သြားတယ္ ကိုယ္ထည့္ေပးသမၽွ‌လည္းစားတယ္ ""

""ေအာ္ အဲ့ဒါနဲ႔ဘဲ ေပ်ာ္သြားတယ္ေပါ့ ထူးဆန္းတာ"

""ခ်စ္မသိလို႔ ခ်စ္ထမင္းအမ်ားႀကီးစား၀င္ေတာ့ မိဘက
ကိုယ္သားသမီးေလး အစားမ်ားႀကီးစားတဲ့ အခါၾကရင္
ေပ်ာ္တဲ့ ခံစားခ်က္ၼ်ိဳးထင္တယ္ ပီတီေလး.."

အေဖနဲ႔သားဇာတ္သြင္းလိုက္တာဘဲ

""ကၽြန္ေတာ္က သား ကိုပိုင္က မိဘေပါ့ ""

""ဒါဆို ကိုပိုင္က ကၽြန္ေတာ္ကို ကေလးတစ္ေယာက္လိုသေဘာထားတာထင္တယ္ ဒီလိုဆိုေမြးစားလိုက္ေလ
ကၽြန္ေတာ္ကို ကိုပိုင္ကေလး အျဖစ္ ""

""ကိုယ္တို႔ ဘယ္လို...."

""သားအဖ ျဖစ္သြားၿပီးေလ""

""ဟင္ဒါဆို ကိုယ္တို႔ကဟိုလို လုပ္လိုမရေတာ့ဘူးေပါ့ "

""လုပ္လို႔ မရေတာ့ဘူးေပါ့ သားအဖပါဆို ကိုပိုင္က ေမြးၿပီး
စားအုန္းမလို႔လား သားအဖအခ်င္းခ်င္း""

""ေတာ္ပါ ဒါဆို သားအဖမလုပ္ခ်င္ဘူး
ကိုယ္က ခ်စ္နဲ႔ လင္မယားဘဲ လုပ္ခ်င္တာ ဟိုလိုလည္းလုပ္ခ်င္တာမို႔ ""

"ႏွာဗူးႀကီး"

*ဟား ဟား * အဆကၼျပတ္ရီေနေသာ ဘဲႀကီးက အျမင္ကပ္စရာ ေဘးနားမွာ အိမ္ကူေတြရပ္ေနတာေတာင္ ေျပာခ်င္ရာေျပာေနတာ။

ေတဇ စားပြဲဝိုင္းက ထလာၿပီး အေပၚသာတက္ခဲ့ေတာ့သည္။

၀ရံတာ‌မွာထိုင္ေနကာ ၾကယ္ေတြစု‌ံေနတဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးကိုေမာ့ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
ဘဲႀကီးက ‌အခန္းထဲ၀င္မလာေသးပုံေထာက္ရင္ အလုပ္ခန္းထဲ၀င္ေနတာျဖစ္မယ္။

အျပင္မွာထြက္ထိုင္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားလဲမသိ ငိုက္ျမည္းစျပဳလာေလၿပီး။
ထိုအခ်ိန္ အေပၚသို႔ ျခဳံလာေသာ ေစာင္အထူေၾကာင့္

"အျပင္မွာ မေအးဘူးလား"

"ေအးတာေပါ့ အခုဘဲ အထဲ၀င္ေတာ့မလို႔"

ေတဇက ထလိုက္ေတာ့ ျပဳတ္က်သြားတဲ့ ေစာင္ေလးကို
ကိုပိုင္ကေကာတ္လိုက္ကာ ေတဇနဲ႔အတူအထဲ၀င္လာေတာ့သည္။
အိပ္ရာေပၚခ်က္ခ်င္းတက္ကာ လွဲလိုက္ေတာ့။
ကိုပိုင္ကပါ ေတဇေဘးလာၿပီး သူရင္ခြင္ထဲ ဆြဲထည့္ေလသည္။

""ကိုယ္ ခရီးသြားရအုန္းမယ္ တစ္လေက်ာ္မယ္ထင္တယ္""

""ဟုတ္လား ကၽြန္ေတာ္လည္းၾကားမိပါတယ္ တျခား႐ုံးခြဲ‌ေတြဘက္သြားစရာရွိတယ္ဆိုတာ""

""ခ်စ္ကို လြမ္းရေတာ့မယ္ ""

အပိုေတြ သိပ္လုပ္တဲ့ ဘဲႀကီး ျပန္လာရင္ေတြ႕မွာဘဲ
ဒါေပ့မယ္ ဒီအိပ္ရာအႀကီးႀကီးမွာ မိမိတစ္ေယာက္ထဲ အိပ္ရမွာေပါ့။

""ခ်စ္ လက္ထက္ၿပီးထဲက ခ်စ္အိမ္မသြားရေသးဘူး မဟုတ္လား ဒီအပတ္ထဲ သြားၾကရေအာင္ ကိုယ္ခရီးက ေနာက္ပက္ဆိုေတာ့""

"အင္း သြားေလ အေမကို ဖုန္းဆက္ထားလိုက္ၼယ္""

အကၤ်ီေအာက္ထဲ၀င္လာတဲ့ လက္ေအးေအးေၾကာင့္ ေတဇတုန္တက္သ‌ြားၿပီး ဒီဘဲႀကီးကေတာ့ ေနတိုင္း

""ခ်စ္ တစ္လႀကီးေတာင္ ခြဲရမွာဆိုေတာ့ ကိုယ္မသြားခင္ေနတိုင္း ခ်စ္
ရဲ့ အထိအေတြ႕ေလး မေမ့ေအာင္ မွတ္သြားမယ္ေနာ္""

"" မလြန္ဘူးလာ ဗ်ာေနတိုင္း""

""ခ်စ္ေလး လိုခ်င္ရင္လည္း ကိုယ္ေပးပါမယ္ ""

"ေျပာတာဘ‌ဲ ၿပီးရင္ ပင္ပန္းတာန‌ဲ့တင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားရတာႀကီးဘဲ.."

ကိုပိုင္ကေတဇကို ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ခံစားရေစလို၍ အရင္ထဲက ေပးလာေသာ္လည္း မိမိအလွည့္မေရာက္လိုက္ ေတဇမွာပင္ပန္းၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။

"ဒီေန႔ ကိုယ္သိပ္မၾကမ္းဘူးေလ ခ်စ္ကိုယ္ကိုယူလို႔ရပါတယ္""

""ၿပီးေရာ..""

ခရီးစလာတဲ့ လက္ၼ်ားႏွင့္သာယာမႈမ်ားၾကား ေတဇေပ်ာ္ျမဴးခဲ့သည္။ ဒီေန႔ညမိမိလည္း စားရမည္မဟုတ္လား အသိစိတ္မလႊတ္ေစရန္ အားတင္းထားကာ ေတဇ မိမိအလွည့္ကိုသာယာမႈမ်ားၾကားေစာင့္ေနရင္းးးးးး


မီးပ်က္သ‌ြားပါသည္။အဲ့ေတာ့ ေတဇ စကၠပိုင္ကိုစားလိုက္ရလား🤭🤭
ရက္ဆက္ၱဳိကၼဟုတ္ရင္ေတာင္ အဆင္ေျပသလို႔တင္ေပးပါမယ္ လိုအပ္ခ်က္ေလးေတြေျပာေပးပါ

ႀကိဳးစားလ်က္ပါ
#kaori
4.10.2020

© Hsu Bai hua ,
книга «အကြင်နာစစ်ရင်».
Коментарі
Упорядкувати
  • За популярністю
  • Спочатку нові
  • По порядку
Показати всі коментарі (2)
Mabelline Mabelline
Chapter (7)
မျှော်နေတယ်နော် သာသာရေ
Відповісти
2020-10-23 13:49:58
1
Eaint Choue
Chapter (7)
Up😘😘😘
Відповісти
2020-10-23 19:04:59
1