Chapter (6)
Unicod
တေဇအလုပ်ကပြန်ရောက်တာနဲ့ အ၀တ်အစားတောင်မလဲနိုင် အိပ်ရာပေါ်တန်းလှဲလိုက်သည်။
အနောက်္က၀င်လာတဲ့ဘဲကြီးက
"အချစ် ရေမိုးချိုးပြီးမှ နား ထ"
ေခြထောက်ကိုမိုးပေါ်ထောက်ကာ လက်ဖြင့်နှိပ်နယ်ရင်း
"အား အရမ်းညောင်းတယ် "
စက္ကပိုင်ကတေဇလှဲနေတဲ့ဘေးမှာထိုင်ချကာ
တေဇနှိပ်နေတဲ့လက်ကိုဖယ်လိုက်ရင်း ခြေထောက်ကို ပေါင်ပေါ်တင်ယူလိုက်ပြီး ။
တေဇခြေသလုံးကို နှိပ်ေပးလိုက်သည်။
"ဖယ် ဗျာ ကျွန်တော်ငရဲ ကြီးကုန်မယ်"
တေဇအတင်းဖယ်နေတဲ့ ခြေထောက်ကို ထို့လူကြီးက အတင်းဖိထားပြီး။
"ကိုယ်စိတ်ထဲ ကျေနပ်လို့ လုပ်ပေးတာ ကိုယ်အပြစ်မယူတာကြောင့် ငရဲမကြီးပါဘူး.."
တေဇ တကယ်လည်းညောင်းနေတာကြောင့်သူနှိပ်ပေးတာကို
အေးဆေးခံယူေနလိုက်သည်။
"ပထမဆုံး အလုပ်ဆင်းတဲ့ရက်အဆင်ပြေလား"
တေဇမျက်နှာတဖြည်းဖြည်းသုန်မုတ်လာပြီး။
ရုံးမှာတင်းထားသမျှကို ဖွင့်ချချင်နေပြီး ။
သူပေါင်ပေါ်တက်ထားသော ခြေထောက်ကိုရုန်းသိမ်းလိုက်ကာ
"အခုပြောမဲ့စကားကို ကျွန်တော်ခင်ပွန်းအနေနဲ့နားထောင် အလုပ်ရှင်တစ်ယောက်လို့နားမထောင်နဲ့"
"ကောင်းပြီးလေအချစ် ပြော"
တေဇ စက္ကပိုင်ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီးကုတင်ပေါ်ကျကျနနထိုင်ကာ
"ကျွန်တော်ကို စီနီယာအကိုတစ်ယောက်ဆီအပ်ပြီး
သူဆီကသင်ယူတဲ့ဆိုပြီး သူကလည်းသူအလုပ်သူလုပ်နေတာဘာမှမသင်ပေးဘူး
ကျွန်တော်လိုအသစ်၀င်လာတဲ့တစ်ယောက်လဲရှိတယ် သူကိုလည်းအလုပ်နဲ့ပတ်သက္တာမသင်ပေးကြဘူး
ဟိုဟာ၀ယ်ခိုင်းလိုက်ဒီဟာ၀ယ်ခိုင်းလိုက်နဲ့
ကျွန်တော်ကြဒီတိုင်းကြီးထိုင်နေရတယ်ဗျာ
ခဏအကြာတော့ ခေါ်ခိုင်းတယ် မိတ္တူဆွဲပေးတဲ့
အဲ့စက်ကလေ သူထိုင်ခုံနဲ့ဆုိ လက်လှမ်းယုံဘဲအဲ့တာကို ဖင်မကြွနိုင်ဘဲ လူကိုလာလုပ်ခိုင်းတယ်
အဲ့တာကျွန်တော်လည်းပြောလိုက်တယ်
အခုမှအသစ်၀င်တာဘာမှမသင်ပေးလို့ မိတ္တူစက်မကိုင်တက်ဘူးပြောလိုက်တော့
သူစီနီယာဘယ်သူလဲဆိုပြီး ကျွန်တော်စီနီယာကိုခေါ်ဆူကော
အဲ့တာလည်းပြီးရော ဆက်တိုက်ခိုင်းတယ်
ရေခတ်တာကအစ အလုပ်ကလည်သိပ်မများပါဘူး သူတို့အချင်းချင်းစကားများနေတာကများတယ် အလုပ်စားပွဲကကွန်ပြူတာတောင်မဖွင့်လိုက်ရဘူး သူတို့ပိုခိုင်းတာတွေကို ဒိုင်ခံလုိက်ပို့နေရတယ် "
လက်ဟန်အမူအရာနဲ့သေချာရှင်းပြနေသော တေဇကိုကြည့်ပြီး စက္ကပိုင်မျက်လုံးထဲ ကြည့်မ၀
"ဒီနေ့စစ၀င်ချင်မို့ သည်းခံလိုက်္မယ် နောက်နေ့တေဇအကြောင်းကောင်းကောင်းသိစေရမယ်
အသစ်ဆိုပြီး အနိုင်လာမကျင့်နဲ့"
စက္ကပိုင်ကတေဇအပြောလေးကိုသဘောကျကာပြုံးမိတော့
"ကိုပိုင်က ကျွန်တော်ေပြာတာကို ပြီတီတီလုပ်နေတာလား bossတစ်ယောက်အနေနဲ့ လက်အောက်၀န်ထမ်းတွေထင်ရာဆိုင်းနေတာကို ထိန်းသင့်တယ်"
"မဟုတ်ပါဘူး အချစ်ရယ် အချစ်ဘဲပြောတယ်လေ
ခင်ပွန်းတစ်ယောက်အနေနဲ့ နားထောင်ဆို ကိုယ်နားထောင်တယ်လေ အဲ့တာကြောင့်အလုပ်ကိစ္စကကိုယ်နဲ့မသက်ဆိုင်တာကြောင့် ကိုယ်ဘာမှ၀င်ပြောလို့မရဘူးလေ အချစ်ပြောနေတဲ့ ပုံစံလေးကို
သ ေဘာကျတာကြောင့်ပြုံးမိတာပါ"
"မသိပါဘူး ကျွန်တော်ခံရတာကိုရီနေတာလားလို့"
စိတ်တိုရင် နူတ်ခမ်းထော်ပြီးပြောတက်တဲ့အချစ်ကိုကြည့်ပြီး
စက္ကပိုင် တေဇနူတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းလိုက်ရင်း
"အချစ် ရေမချိုးခင် ချွေးထွက်လေ့ကျင့်ခန်းလေးမလုပ်ချင်ဘူးလာ"
"ဟင် ဘာကြီးလဲ ဒီမှာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တဲ့ပစ္စည်းရှိတာလား"
တေဇရဲ့အမေးကြောင့် စက္ကပြုံးလိုက်ရင်း တေဇကိုလှဲချကာ
"ဒီလို့ သွေးပူလေ့ကျင့်ခန်းကိုပြောတာ"
"လာနောက်နေတာလား လုပ်မယ်ဆိုလုပ်မယ်ပေါ့
ဘာတဲ့ သွေးပူလေ့ကျင့်ခန်းတွေဘာတွေလာပြောနေတယ်"
"ဟားးးးးဟုတ်ပါပြီးကိုယ် အချစ်ကပွင့်လင်းတက်တာမေ့သွားတယ် အဲ့ဆိုတော့ လုပ်ကြမလား"
"လုပ်မယ်ဆိုလုပ်ဗျာ မနတ်ဖြန်အလုပ်သွားရအုန်းမှာ စောစောနားချင်တယ် ဘာအမှတ်မှာမချန်နဲ့နော်
တစ်ခေါက်ဘဲရမယ်"
"အချစ်ကဈေးဆစ်လိုက်တာ "
စက္ကပြောနေရင်း လည်ပင်းလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်တော့
"အားးနာတယ်ဗျာ အရာမထင်ပါနဲ့ဆို လူမြင်တဲ့နေရာမှာချန်ရလား"
"ချစ်လို့ပါကွာ..."ပြောရင်းနယ်ကျွံလာသောလက်များနှင့်တေဇရဲ့ညီးသံများ ပလုံစီခဲ့လေသည်
.........................................................
နောက်နေ့ တေဇအလုပ်ေရာက်တော့ တေဇနဲ့တစ်နေ့ထဲအလုပ်စ၀င်တဲ့ေဇယျကို
တွေ့တာနဲ့ နူတ်ဆက်ကာ အတူတူ
သွားကြသည်။
နှစ်ယောက်သား figure print Check in၀င်ပြီးမနေ့က ချပေးထားတဲ့ စားပွဲခုံမှာထိုင်ရုံသာရှိသေးတယ်
အဖွဲခေါင်းဆောင်ဦးသန့်က
"ဟိုအခုမှရောက်တဲ့ ငါအတွက္မနက်စာ
သွား၀ယ်ပေး..."
သူလက်ထောက်က
""ဆရာ bossက ဒီမနက်တင်စည်းကမ်းထုတ်ထားတယ်လေ လူသစ်တွေကိုအလုပ်ကိစ္စနဲ့ပက်သက်တာဘဲ သင်ပေးရမယ် အလုပ်နဲ့မဆိုင်တာမခိုင်းရဘူးဆိုပြီး"
"ငါက ဒီမှာလုပ်တာနှစ်ကြာပြီးကွာ အခုလည်း
ငါတို့ကသူတို့ထက်အရင်လာရတာလေ ဒါလေးတောင် ခိုင်းလို့မရဘူးလာ""""
အမြဲတန်း၀န်ထမ်းတွေက မနက်၈နာရီ၀င် ညနေ၄နာရီပြန်ရပြီး
အစမ်းကာလအလုပ်သမားတွေ မနက်၉နာရီ၀င်
ညနေ၅နာရီ ရုံးခန်းတံခါးမီးတွေပိတ်ပြီးမှပြန်ရတယ်
"""ဟိုတစ်ယောက် သွား၀ယ်ပေး"
ဒီတစ်ခေါက်တော့ တေဇကိုလက်ညိုးထိုးခိုင်းလာသဖြင့်
*ဒီ၀တုတ်ပြဲ ဇာတ်လမ်းစလာပြီးပေါ့ ဒီနေ့တော့ ငြိမ်မခံနိုင်..*
"ကျွန်တော်က ဘာလို့၀ယ်ပေးရမှာလဲ..ရုံးအလုပ်လုပ်ဖို့ လာတာ တောက်တိုမယ်ရလုပ်ဖို့မဟုတ်ဘူး"
ပြောပြီးတေဇ ထိုင်ချလိုက်ကာေကျာမှာလွယ်ထားတဲ့ကျောပိုးအိပ်ကို သေချာနေရာချလိုက်သည်။
"မင်း အမြဲတမ်း၀န်ထမ်းက မဖြစ်သေးဘူး ငါကိုအာခံချင်နေတာ မင်းအခုချက်ချင်း အလုပ်ကထွက်္သွား.."
*ဘာကို အလုပ်ထုတ်မယ် ..."
"ခေါင်းဆောင်က ကျွန်တော်ကို ဘာကြောင့်ထုတ်မှာလဲ မနက်စာမ၀ယ်ပေးလို့လာ အဲ့နေရာမှာအလုပ်နဲ့ပက်သက်တာခိုင်းရင် ကျွန်တော်ဘာမှမပြောဘဲ လုပ်ပေးလိုက္မယ် အခုကအလုပ်နဲ့ပက်သက်တာမှမဟုတ်တာ ကျွန်တော်အမှားတစ်ခုမှမရှိဘူး.."
"ပြီးတော့ ခေါင်းဆောင်က လွယ်လွယ်အလုပ်ထုတ်ရအောင် ဒီကုမ္မဏီရဲ့သူဌေးလာ.."
အခန်းထဲ လူတွေအားလုံးကလည်တိတ်ဆိတ်စွာ
တေဇတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်နေကြသည်
ဘေးနားမှာတော့ ဇေယျက တေဇအင်္ကျီလက်ကိုလာဆွဲပြိးသတိပေးနေလေသည်။ပြန်မပြောရန်
"အသုံးမကျတဲ့အလုပ်သမားတစ်ယောက်ကို အလုပ်ထုတ်ပိုင်ခွင့် ငါမှာရှိတယ် "
*ချီးဘဲ ငါကိုများအသုံးမကျဘူးတဲ့ ဘောဘဲ၀တုတ်ပြဲ.*
"အသုံးမကျတဲ့ အလုပ်သမားလို့ပြောရအောင်
ကျွန်တော်ကို ဘာခိုင်းဖူးလို့လဲ မနေ့ကလည်း
အလုပ်နဲ့ပက်သက်တစ်ခုမှာမသင်ပေးဘဲ
ဟိုခိုင်းဒီခိုင်းနဲ့ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ခြေထောက်ကိုညောင်းလို့ ရုံးအလုပ်တာနဲ့ မတူဘူး delivery
သမားကြနေကော.."
တေဇပြောလိုက်တော့ ၀တုတ်ပြဲကြီးပုံစံအဆီတွေနဲ့ပြည့်နှက်နေတဲ့ မျက်နှာဖောင်းဖောင်းကြီး ဒေါသထွက်လာတာကြောင့်နီမြန်းလာကာ တော၀က်ရိုင်းတစ်ကောင်လို့ တေဇကိုအော်ပြောလေသည်။
"မင်းငါကိုတစ်ခွန်းမကျန် ပြန်မပြောနေနဲ့ အခုချက်ချင်း ရုံးခန်းကထွက်သွား.."
"ဘာကို ထွက်ခိုင်းနေတာလဲ"
"Boss..."
ထိုင်နေတဲ့လူများက အလန့်တကြားထကြကာ
ရုံးခန်းထဲ မျက်နှာတည်တည်နဲ့၀င်လာသောBossကိုအရိုအသေးပေးကြကုန်သည်
တဇလည်းအပါအ၀င်။
"ဘာကိုထွက်ခိုင်းတာလဲလို့.."
ခေါင်းဆောင်ပုံစံကပြာသလဲလဲ ဖြစ်သွားကာ
"Boss ဘာခိုင်းစရာရှိလို့ကိုယ်တိုင်ဆင်းလာ.."
"မေးတာဖြေပါ ခုနကခင်ဗျားအသံမဟုတ်လား
ဘယ်သူကိုထွက်ခိုင်းနေတာလဲ.."
"အလုပ်မှာအဆင်မပြေတဲ့၀န်ထမ်းတစ်ယောက်ကို
ထွက်သွားခိုင်းတာပါ."
"ဘာအဆင်မပြေဖြစ်တာလဲ.."
"ခိုင်းသလို့မလုပ်လို့ပါ.."
"ဟုတ်လား ဒါဆိုထုတ်သင့်တာပေါ့.."
တေဇ ဒေါသထွက်သွားလေပြီး
"ခင်ဗျား ဘာခိုင်းလဲဆိုတာထည့်ပြောလေ .."
စက္ကပိုင်က တေဇဘက်ကိုကြည့်ကာ
"မင်းလာ ထုတ်လုိက်တဲ့တစ်ယောက်က "
"ဟုတ်ပါတယ်Boss ကျွန်တော်အမှားတစ်ခုမှမရှိဘဲထုတ်တာ.."
"မင်းမှာ အမှားမရှိဘဲ မင်းခေါင်းဆောင်ကထုတ်တာဘဲ အကြောင်းပြမဲ့ပေါ့.."
အဲ့တာကိုဟုိလူကြီးက
"Boss ဒီ၀န်ထမ်းကိစ္စေလးကို ကျွန်တာ် ဖြေရှင်းလိုက်ပါမယ် "
စက္ကပိုင်က အနီးရှိထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ချကာ
"""မဟုတ်ဘူးလေ ၀န်ထမ်းကိစ္စက ငါနဲ့လည်းဆိုင်တာပေါ့.. ခုနမင်းပြောသလို့ မင်းအမှားမရှိဘဲထုတ်တယ်ဆိုတာက မင်းကိုတစ်ခုခုမကျေနပ်ချက်နဲ့ ပြသနာရှာပြိးထုတ်တယ်ပေါ့..အဲ့လို့လာ"
"ဟုတ်တယ် သူကုိမနက်စာမ၀ယ်ပေးလို့တဲ့.."
စက္ကပိုင်မျက္မှောင်ကြုတ်ကာ
"ငါမနက်ကတင် ၀န်ထမ်းတွေကို အလုပ်ကိစ္စကလွဲရင် ဘာမှမခိုင်းရဘူးလို့ စည်းကမ်းချက်ထုတ်ထားတယ်မဟုတ်လား.."
ဟို၀တုတ်ပြဲကြီးက မျက်စိပြူးမျက်စံပြူးကာ
"ဟုတ်ပါတယ် ကျွန်တော်ရုံးအလာ ဘာမှမစားရသေးလို့ သူကိုခိုင်းမိတာပါ.."
"မနက်စာမ၀ယ်ပေးလို့ အလုပ်ထုတ်တယ်
ခင်ဗျားဒီဌာနမှာ လုပ်တာလည်ကြာလှပြီး
ဒိလို့ဘဲ ခင်ဗျားခိုင်းတာမလုပ်တာနဲ့တန်းထုတ်တာ
ဘယ်နှစ်ယောက်ရှိပြီးလဲ.."
"မဟုတ်ပါဘူး..သူကအထက်လူကြီးကိုမလေးစားဘဲ တစ်ခွန်းမကျန်ပြန်ပြောနေလို့ပါ.."
တေဇကသူကိုပြောလာတော့မခံ
"ခင်ဗျားဘက်က မစရင် ကျွန်တော်ဘက်ကလည်းရိုင်းစရာမရှိဘူး.."
"တော်တော့ ..ဘာမှမဟုတ်တဲ့ပြသနာကို ကိစ္စအကြီးကြီးဖြစ်အောင်လုပ်မနေနဲ့ လူကြီးတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဒီလိုမျိုးလက်အောက်ငယ်သားတွေကုိလုပ်တာ နောက်ဆုံးဖြစ်ပါစေ
ဒီကုမ္မဏီမှာ လုပ်တာကြာပြီးဖြစ်လို့ ဒီတစ်ခေါက်ကိစ္စကို ဘာမှမဖြစ်သလို့ထားပေးလိုက္မယ် နောက်တစ်ခါထပ်ဖြစ်ရင် ဘာသံမှမထွက်ဘဲကုမ္မဏီကထွက်သွားရမယ်..."
"ဟုတ် boss ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.."
စက္ကပိုင်က တေဇရှေ့သွားရပ်ပြီး
"ဘယ်လောက်ဘဲ သူမှားပါစေ မင်းကအထက်လူကြီး ကိုပြန်ပြောတယ်ဆိုတာ
မလေးစားတဲ့လုပ်ရပ်ဘဲ နေလယ်ထမင်းစားချိန်
ရုံးခန်းမှာ လာတွေ့ပါ.."
"ဟုတ် Boss .."
ခေါင်းလေးငုံကာ ပြောတဲ့ တေဇကိုကြည့်ကာ
ထွက်သွားတော့သည်။
သူဌေးထွက်သွားတော့မှ ရုံးခန်းလေးလည်းပြန်ဆူညံလာကာ ဟို၀တ်ပုတ်ပြဲကြီးကတော့
တေဇကို မကျေနပ်ကြည့် ကြည့်သွားလေသည်။
ရူံးခန်းဘက်ကိုပြန်သွားနေတဲ့ စက္ကပိုင်ကတော့
*ရုံးခန်းမှာ ပြသနာဖြစ်နေတယ်ကြားတာနဲ့ ချက်ချင်းပြေးဆင်းသွားမိတယ်
ကိုယ်အချစ်ကတကယ်ငဆိုးလေးဘဲ ကိုယ်အရမ်းများအလိုလိုက်္မိထားပြီးလားး*
နှစ်ရက်သုံးရက်လောက်ပျောက်ပါမယ်နော်
ကြိုးစားလျက်ပါ
#kaori
27.9.20
Zawgyi
ေတဇအလုပ္ကျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အ၀တ္အစားေတာင္မလဲနိုင္ အိပ္ရာေပၚတန္းလွဲလိုက္သည္။
အေနာက္ၠ၀င္လာတဲ့ဘဲႀကီးက
"အခ်စ္ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးမွ နား ထ"
ေျခေထာက္ကိုမိုးေပၚေထာက္ကာ လက္ျဖင့္ႏွိပ္နယ္ရင္း
"အား အရမ္းေညာင္းတယ္ "
စကၠပိုင္ကေတဇလွဲေနတဲ့ေဘးမွာထိုင္ခ်ကာ
ေတဇႏွိပ္ေနတဲ့လက္ကိုဖယ္လိုက္ရင္း ေျခေထာက္ကို ေပါင္ေပၚတင္ယူလိုက္ၿပီး ။
ေတဇေျခသလုံးကို ႏွိပ္ေပးလိုက္သည္။
"ဖယ္ ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ငရဲ ႀကီးကုန္မယ္"
ေတဇအတင္းဖယ္ေနတဲ့ ေျခေထာက္ကို ထို႔လူႀကီးက အတင္းဖိထားၿပီး။
"ကိုယ္စိတ္ထဲ ေက်နပ္လို႔ လုပ္ေပးတာ ကိုယ္အျပစ္မယူတာေၾကာင့္ ငရဲမႀကီးပါဘူး.."
ေတဇ တကယ္လည္းေညာင္းေနတာေၾကာင့္သူႏွိပ္ေပးတာကို
ေအးေဆးခံယူေနလိုက္သည္။
"ပထမဆုံး အလုပ္ဆင္းတဲ့ရက္အဆင္ေျပလား"
ေတဇမ်က္ႏွာတျဖည္းျဖည္းသုန္မုတ္လာၿပီး။
႐ုံးမွာတင္းထားသမၽွကို ဖြင့္ခ်ခ်င္ေနၿပီး ။
သူေပါင္ေပၚတက္ထားေသာ ေျခေထာက္ကို႐ုန္းသိမ္းလိုက္ကာ
"အခုေျပာမဲ့စကားကို ကၽြန္ေတာ္ခင္ပြန္းအေနနဲ႔နားေထာင္ အလုပ္ရွင္တစ္ေယာက္လို႔နားမေထာင္နဲ႔"
"ေကာင္းၿပီးေလအခ်စ္ ေျပာ"
ေတဇ စကၠပိုင္ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီးကုတင္ေပၚက်က်နနထိုင္ကာ
"ကၽြန္ေတာ္ကို စီနီယာအကိုတစ္ေယာက္ဆီအပ္ၿပီး
သူဆီကသင္ယူတဲ့ဆိုၿပီး သူကလည္းသူအလုပ္သူလုပ္ေနတာဘာမွမသင္ေပးဘူး
ကၽြန္ေတာ္လိုအသစ္၀င္လာတဲ့တစ္ေယာက္လဲရွိတယ္ သူကိုလည္းအလုပ္နဲ႔ပတ္သကၱာမသင္ေပးၾကဘူး
ဟိုဟာ၀ယ္ခိုင္းလိုက္ဒီဟာ၀ယ္ခိုင္းလိုက္နဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ၾကဒီတိုင္းႀကီးထိုင္ေနရတယ္ဗ်ာ
ခဏအၾကာေတာ့ ေခၚခိုင္းတယ္ မိတၱဴဆြဲေပးတဲ့
အဲ့စက္ကေလ သူထိုင္ခုံနဲ႔ဆုိ လက္လွမ္းယုံဘဲအဲ့တာကို ဖင္မႂကြနိုင္ဘဲ လူကိုလာလုပ္ခိုင္းတယ္
အဲ့တာကၽြန္ေတာ္လည္းေျပာလိုက္တယ္
အခုမွအသစ္၀င္တာဘာမွမသင္ေပးလို႔ မိတၱဴစက္မကိုင္တက္ဘူးေျပာလိုက္ေတာ့
သူစီနီယာဘယ္သူလဲဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္စီနီယာကိုေခၚဆူေကာ
အဲ့တာလည္းၿပီးေရာ ဆက္တိုက္ခိုင္းတယ္
ေရခတ္တာကအစ အလုပ္ကလည္သိပ္မမ်ားပါဘူး သူတို႔အခ်င္းခ်င္းစကားမ်ားေနတာကမ်ားတယ္ အလုပ္စားပြဲကကြန္ျပဴတာေတာင္မဖြင့္လိုက္ရဘူး သူတို႔ပိုခိုင္းတာေတြကို ဒိုင္ခံလုိက္ပို႔ေနရတယ္ "
လက္ဟန္အမူအရာနဲ႔ေသခ်ာရွင္းျပေနေသာ ေတဇကိုၾကည့္ၿပီး စကၠပိုင္မ်က္လုံးထဲ ၾကည့္မ၀
"ဒီေန႔စစ၀င္ခ်င္မို႔ သည္းခံလိုက္ၼယ္ ေနာက္ေန႔ေတဇအေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသိေစရမယ္
အသစ္ဆိုၿပီး အနိုင္လာမက်င့္နဲ႔"
စကၠပိုင္ကေတဇအေျပာေလးကိုသေဘာက်ကာျပဳံးမိေတာ့
"ကိုပိုင္က ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာကို ၿပီတီတီလုပ္ေနတာလား bossတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လက္ေအာက္၀န္ထမ္းေတြထင္ရာဆိုင္းေနတာကို ထိန္းသင့္တယ္"
"မဟုတ္ပါဘူး အခ်စ္ရယ္ အခ်စ္ဘဲေျပာတယ္ေလ
ခင္ပြန္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ နားေထာင္ဆို ကိုယ္နားေထာင္တယ္ေလ အဲ့တာေၾကာင့္အလုပ္ကိစၥကကိုယ္နဲ႔မသက္ဆိုင္တာေၾကာင့္ ကိုယ္ဘာမွ၀င္ေျပာလို႔မရဘူးေလ အခ်စ္ေျပာေနတဲ့ ပုံစံေလးကို
သ ေဘာက်တာေၾကာင့္ျပဳံးမိတာပါ"
"မသိပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ခံရတာကိုရီေနတာလားလို႔"
စိတ္တိုရင္ ႏူတ္ခမ္းေထာ္ၿပီးေျပာတက္တဲ့အခ်စ္ကိုၾကည့္ၿပီး
စကၠပိုင္ ေတဇႏူတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းလိုက္ရင္း
"အခ်စ္ ေရမခ်ိဳးခင္ ေခၽြးထြက္ေလ့က်င့္ခန္းေလးမလုပ္ခ်င္ဘူးလာ"
"ဟင္ ဘာႀကီးလဲ ဒီမွာ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တဲ့ပစၥည္းရွိတာလား"
ေတဇရဲ့အေမးေၾကာင့္ စကၠျပဳံးလိုက္ရင္း ေတဇကိုလွဲခ်ကာ
"ဒီလို႔ ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းကိုေျပာတာ"
"လာေနာက္ေနတာလား လုပ္မယ္ဆိုလုပ္မယ္ေပါ့
ဘာတဲ့ ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းေတြဘာေတြလာေျပာေနတယ္"
"ဟားးးးးဟုတ္ပါၿပီးကိုယ္ အခ်စ္ကပြင့္လင္းတက္တာေမ့သြားတယ္ အဲ့ဆိုေတာ့ လုပ္ၾကမလား"
"လုပ္မယ္ဆိုလုပ္ဗ်ာ မနတ္ျဖန္အလုပ္သြားရအုန္းမွာ ေစာေစာနားခ်င္တယ္ ဘာအမွတ္မွာမခ်န္နဲ႔ေနာ္
တစ္ေခါက္ဘဲရမယ္"
"အခ်စ္ကေဈးဆစ္လိုက္တာ "
စကၠေျပာေနရင္း လည္ပင္းေလးကိုစုပ္နမ္းလိုက္ေတာ့
"အားးနာတယ္ဗ်ာ အရာမထင္ပါနဲ႔ဆို လူျမင္တဲ့ေနရာမွာခ်န္ရလား"
"ခ်စ္လို႔ပါကြာ..."ေျပာရင္းနယ္ကၽြံလာေသာလက္မ်ားႏွင့္ေတဇရဲ့ညီးသံမ်ား ပလုံစီခဲ့ေလသည္
.........................................................
ေနာက္ေန႔ ေတဇအလုပ္ေရာက္ေတာ့ ေတဇနဲ႔တစ္ေန႔ထဲအလုပ္စ၀င္တဲ့ေဇယ်ကို
ေတြ႕တာနဲ႔ ႏူတ္ဆက္ကာ အတူတူ
သြားၾကသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား figure print Check in၀င္ၿပီးမေန႔က ခ်ေပးထားတဲ့ စားပြဲခုံမွာထိုင္႐ုံသာရွိေသးတယ္
အဖြဲေခါင္းေဆာင္ဦးသန႔္က
"ဟိုအခုမွေရာက္တဲ့ ငါအတြကၼနက္စာ
သြား၀ယ္ေပး..."
သူလက္ေထာက္က
""ဆရာ bossက ဒီမနက္တင္စည္းကမ္းထုတ္ထားတယ္ေလ လူသစ္ေတြကိုအလုပ္ကိစၥနဲ႔ပက္သက္တာဘဲ သင္ေပးရမယ္ အလုပ္နဲ႔မဆိုင္တာမခိုင္းရဘူးဆိုၿပီး"
"ငါက ဒီမွာလုပ္တာႏွစ္ၾကာၿပီးကြာ အခုလည္း
ငါတို႔ကသူတို႔ထက္အရင္လာရတာေလ ဒါေလးေတာင္ ခိုင္းလို႔မရဘူးလာ""""
အျမဲတန္း၀န္ထမ္းေတြက မနက္၈နာရီ၀င္ ညေန၄နာရီျပန္ရၿပီး
အစမ္းကာလအလုပ္သမားေတြ မနက္၉နာရီ၀င္
ညေန၅နာရီ ႐ုံးခန္းတံခါးမီးေတြပိတ္ၿပီးမွျပန္ရတယ္
"""ဟိုတစ္ေယာက္ သြား၀ယ္ေပး"
ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ေတဇကိုလက္ညိဳးထိုးခိုင္းလာသျဖင့္
*ဒီ၀တုတ္ျပဲ ဇာတ္လမ္းစလာၿပီးေပါ့ ဒီေန႔ေတာ့ ၿငိမ္မခံနိုင္..*
"ကၽြန္ေတာ္က ဘာလို႔၀ယ္ေပးရမွာလဲ..႐ုံးအလုပ္လုပ္ဖို႔ လာတာ ေတာက္တိုမယ္ရလုပ္ဖို႔မဟုတ္ဘူး"
ေျပာၿပီးေတဇ ထိုင္ခ်လိုက္ကာေက်ာမွာလြယ္ထားတဲ့ေက်ာပိုးအိပ္ကို ေသခ်ာေနရာခ်လိုက္သည္။
"မင္း အျမဲတမ္း၀န္ထမ္းက မျဖစ္ေသးဘူး ငါကိုအာခံခ်င္ေနတာ မင္းအခုခ်က္ခ်င္း အလုပ္ကထြက္္သြား.."
*ဘာကို အလုပ္ထုတ္မယ္ ..."
"ေခါင္းေဆာင္က ကၽြန္ေတာ္ကို ဘာေၾကာင့္ထုတ္မွာလဲ မနက္စာမ၀ယ္ေပးလို႔လာ အဲ့ေနရာမွာအလုပ္နဲ႔ပက္သက္တာခိုင္းရင္ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွမေျပာဘဲ လုပ္ေပးလိုကၼယ္ အခုကအလုပ္နဲ႔ပက္သက္တာမွမဟုတ္တာ ကၽြန္ေတာ္အမွားတစ္ခုမွမရွိဘူး.."
"ၿပီးေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က လြယ္လြယ္အလုပ္ထုတ္ရေအာင္ ဒီကုမၼဏီရဲ့သူေဌးလာ.."
အခန္းထဲ လူေတြအားလုံးကလည္တိတ္ဆိတ္စြာ
ေတဇတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ေနၾကသည္
ေဘးနားမွာေတာ့ ေဇယ်က ေတဇအကၤ်ီလက္ကိုလာဆြဲၿပိးသတိေပးေနေလသည္။ျပန္မေျပာရန္
"အသုံးမက်တဲ့အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကို အလုပ္ထုတ္ပိုင္ခြင့္ ငါမွာရွိတယ္ "
*ခ်ီးဘဲ ငါကိုမ်ားအသုံးမက်ဘူးတဲ့ ေဘာဘဲ၀တုတ္ျပဲ.*
"အသုံးမက်တဲ့ အလုပ္သမားလို႔ေျပာရေအာင္
ကၽြန္ေတာ္ကို ဘာခိုင္းဖူးလို႔လဲ မေန႔ကလည္း
အလုပ္နဲ႔ပက္သက္တစ္ခုမွာမသင္ေပးဘဲ
ဟိုခိုင္းဒီခိုင္းနဲ႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေျခေထာက္ကိုေညာင္းလို႔ ႐ုံးအလုပ္တာနဲ႔ မတူဘူး delivery
သမားၾကေနေကာ.."
ေတဇေျပာလိုက္ေတာ့ ၀တုတ္ျပဲႀကီးပုံစံအဆီေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေဖာင္းေဖာင္းႀကီး ေဒါသထြက္လာတာေၾကာင့္နီျမန္းလာကာ ေတာ၀က္ရိုင္းတစ္ေကာင္လို႔ ေတဇကိုေအာ္ေျပာေလသည္။
"မင္းငါကိုတစ္ခြန္းမက်န္ ျပန္မေျပာေနနဲ႔ အခုခ်က္ခ်င္း ႐ုံးခန္းကထြက္သြား.."
"ဘာကို ထြက္ခိုင္းေနတာလဲ"
"Boss..."
ထိုင္ေနတဲ့လူမ်ားက အလန႔္တၾကားထၾကကာ
႐ုံးခန္းထဲ မ်က္ႏွာတည္တည္နဲ႔၀င္လာေသာBossကိုအရိုအေသးေပးၾကကုန္သည္
တဇလည္းအပါအ၀င္။
"ဘာကိုထြက္ခိုင္းတာလဲလို႔.."
ေခါင္းေဆာင္ပုံစံကျပာသလဲလဲ ျဖစ္သြားကာ
"Boss ဘာခိုင္းစရာရွိလို႔ကိုယ္တိုင္ဆင္းလာ.."
"ေမးတာေျဖပါ ခုနကခင္ဗ်ားအသံမဟုတ္လား
ဘယ္သူကိုထြက္ခိုင္းေနတာလဲ.."
"အလုပ္မွာအဆင္မေျပတဲ့၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ကို
ထြက္သြားခိုင္းတာပါ."
"ဘာအဆင္မေျပျဖစ္တာလဲ.."
"ခိုင္းသလို႔မလုပ္လို႔ပါ.."
"ဟုတ္လား ဒါဆိုထုတ္သင့္တာေပါ့.."
ေတဇ ေဒါသထြက္သြားေလၿပီး
"ခင္ဗ်ား ဘာခိုင္းလဲဆိုတာထည့္ေျပာေလ .."
စကၠပိုင္က ေတဇဘက္ကိုၾကည့္ကာ
"မင္းလာ ထုတ္လုိက္တဲ့တစ္ေယာက္က "
"ဟုတ္ပါတယ္Boss ကၽြန္ေတာ္အမွားတစ္ခုမွမရွိဘဲထုတ္တာ.."
"မင္းမွာ အမွားမရွိဘဲ မင္းေခါင္းေဆာင္ကထုတ္တာဘဲ အေၾကာင္းျပမဲ့ေပါ့.."
အဲ့တာကိုဟုိလူႀကီးက
"Boss ဒီ၀န္ထမ္းကိစၥေလးကို ကၽြန္တာ္ ေျဖရွင္းလိုက္ပါမယ္ "
စကၠပိုင္က အနီးရွိထိုင္ခုံမွာ ထိုင္ခ်ကာ
"""မဟုတ္ဘူးေလ ၀န္ထမ္းကိစၥက ငါနဲ႔လည္းဆိုင္တာေပါ့.. ခုနမင္းေျပာသလို႔ မင္းအမွားမရွိဘဲထုတ္တယ္ဆိုတာက မင္းကိုတစ္ခုခုမေက်နပ္ခ်က္နဲ႔ ျပသနာရွာၿပိးထုတ္တယ္ေပါ့..အဲ့လို႔လာ"
"ဟုတ္တယ္ သူကုိမနက္စာမ၀ယ္ေပးလို႔တဲ့.."
စကၠပိုင္မ်ေကၼွာင္ၾကဳတ္ကာ
"ငါမနက္ကတင္ ၀န္ထမ္းေတြကို အလုပ္ကိစၥကလြဲရင္ ဘာမွမခိုင္းရဘူးလို႔ စည္းကမ္းခ်က္ထုတ္ထားတယ္မဟုတ္လား.."
ဟို၀တုတ္ျပဲႀကီးက မ်က္စိျပဴးမ်က္စံျပဴးကာ
"ဟုတ္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္႐ုံးအလာ ဘာမွမစားရေသးလို႔ သူကိုခိုင္းမိတာပါ.."
"မနက္စာမ၀ယ္ေပးလို႔ အလုပ္ထုတ္တယ္
ခင္ဗ်ားဒီဌာနမွာ လုပ္တာလည္ၾကာလွၿပီး
ဒိလို႔ဘဲ ခင္ဗ်ားခိုင္းတာမလုပ္တာနဲ႔တန္းထုတ္တာ
ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိၿပီးလဲ.."
"မဟုတ္ပါဘူး..သူကအထက္လူႀကီးကိုမေလးစားဘဲ တစ္ခြန္းမက်န္ျပန္ေျပာေနလို႔ပါ.."
ေတဇကသူကိုေျပာလာေတာ့မခံ
"ခင္ဗ်ားဘက္က မစရင္ ကၽြန္ေတာ္ဘက္ကလည္းရိုင္းစရာမရွိဘူး.."
"ေတာ္ေတာ့ ..ဘာမွမဟုတ္တဲ့ျပသနာကို ကိစၥအႀကီးႀကီးျဖစ္ေအာင္လုပ္မေနနဲ႔ လူႀကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဒီလိုမ်ိဳးလက္ေအာက္ငယ္သားေတြကုိလုပ္တာ ေနာက္ဆုံးျဖစ္ပါေစ
ဒီကုမၼဏီမွာ လုပ္တာၾကာၿပီးျဖစ္လို႔ ဒီတစ္ေခါက္ကိစၥကို ဘာမွမျဖစ္သလို႔ထားေပးလိုကၼယ္ ေနာက္တစ္ခါထပ္ျဖစ္ရင္ ဘာသံမွမထြက္ဘဲကုမၼဏီကထြက္သြားရမယ္..."
"ဟုတ္ boss ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.."
စကၠပိုင္က ေတဇေရွ႕သြားရပ္ၿပီး
"ဘယ္ေလာက္ဘဲ သူမွားပါေစ မင္းကအထက္လူႀကီး ကိုျပန္ေျပာတယ္ဆိုတာ
မေလးစားတဲ့လုပ္ရပ္ဘဲ ေနလယ္ထမင္းစားခ်ိန္
႐ုံးခန္းမွာ လာေတြ႕ပါ.."
"ဟုတ္ Boss .."
ေခါင္းေလးငုံကာ ေျပာတဲ့ ေတဇကိုၾကည့္ကာ
ထြက္သြားေတာ့သည္။
သူေဌးထြက္သြားေတာ့မွ ႐ုံးခန္းေလးလည္းျပန္ဆူညံလာကာ ဟို၀တ္ပုတ္ျပဲႀကီးကေတာ့
ေတဇကို မေက်နပ္ၾကည့္ ၾကည့္သြားေလသည္။
႐ူံးခန္းဘက္ကိုျပန္သြားေနတဲ့ စကၠပိုင္ကေတာ့
*႐ုံးခန္းမွာ ျပသနာျဖစ္ေနတယ္ၾကားတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေျပးဆင္းသြားမိတယ္
ကိုယ္အခ်စ္ကတကယ္ငဆိုးေလးဘဲ ကိုယ္အရမ္းမ်ားအလိုလိုက္ၼိထားၿပီးလားး*
ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေလာက္ေပ်ာက္ပါမယ္ေနာ္
ႀကိဳးစားလ်က္ပါ
#kaori
27.9.20
တေဇအလုပ်ကပြန်ရောက်တာနဲ့ အ၀တ်အစားတောင်မလဲနိုင် အိပ်ရာပေါ်တန်းလှဲလိုက်သည်။
အနောက်္က၀င်လာတဲ့ဘဲကြီးက
"အချစ် ရေမိုးချိုးပြီးမှ နား ထ"
ေခြထောက်ကိုမိုးပေါ်ထောက်ကာ လက်ဖြင့်နှိပ်နယ်ရင်း
"အား အရမ်းညောင်းတယ် "
စက္ကပိုင်ကတေဇလှဲနေတဲ့ဘေးမှာထိုင်ချကာ
တေဇနှိပ်နေတဲ့လက်ကိုဖယ်လိုက်ရင်း ခြေထောက်ကို ပေါင်ပေါ်တင်ယူလိုက်ပြီး ။
တေဇခြေသလုံးကို နှိပ်ေပးလိုက်သည်။
"ဖယ် ဗျာ ကျွန်တော်ငရဲ ကြီးကုန်မယ်"
တေဇအတင်းဖယ်နေတဲ့ ခြေထောက်ကို ထို့လူကြီးက အတင်းဖိထားပြီး။
"ကိုယ်စိတ်ထဲ ကျေနပ်လို့ လုပ်ပေးတာ ကိုယ်အပြစ်မယူတာကြောင့် ငရဲမကြီးပါဘူး.."
တေဇ တကယ်လည်းညောင်းနေတာကြောင့်သူနှိပ်ပေးတာကို
အေးဆေးခံယူေနလိုက်သည်။
"ပထမဆုံး အလုပ်ဆင်းတဲ့ရက်အဆင်ပြေလား"
တေဇမျက်နှာတဖြည်းဖြည်းသုန်မုတ်လာပြီး။
ရုံးမှာတင်းထားသမျှကို ဖွင့်ချချင်နေပြီး ။
သူပေါင်ပေါ်တက်ထားသော ခြေထောက်ကိုရုန်းသိမ်းလိုက်ကာ
"အခုပြောမဲ့စကားကို ကျွန်တော်ခင်ပွန်းအနေနဲ့နားထောင် အလုပ်ရှင်တစ်ယောက်လို့နားမထောင်နဲ့"
"ကောင်းပြီးလေအချစ် ပြော"
တေဇ စက္ကပိုင်ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီးကုတင်ပေါ်ကျကျနနထိုင်ကာ
"ကျွန်တော်ကို စီနီယာအကိုတစ်ယောက်ဆီအပ်ပြီး
သူဆီကသင်ယူတဲ့ဆိုပြီး သူကလည်းသူအလုပ်သူလုပ်နေတာဘာမှမသင်ပေးဘူး
ကျွန်တော်လိုအသစ်၀င်လာတဲ့တစ်ယောက်လဲရှိတယ် သူကိုလည်းအလုပ်နဲ့ပတ်သက္တာမသင်ပေးကြဘူး
ဟိုဟာ၀ယ်ခိုင်းလိုက်ဒီဟာ၀ယ်ခိုင်းလိုက်နဲ့
ကျွန်တော်ကြဒီတိုင်းကြီးထိုင်နေရတယ်ဗျာ
ခဏအကြာတော့ ခေါ်ခိုင်းတယ် မိတ္တူဆွဲပေးတဲ့
အဲ့စက်ကလေ သူထိုင်ခုံနဲ့ဆုိ လက်လှမ်းယုံဘဲအဲ့တာကို ဖင်မကြွနိုင်ဘဲ လူကိုလာလုပ်ခိုင်းတယ်
အဲ့တာကျွန်တော်လည်းပြောလိုက်တယ်
အခုမှအသစ်၀င်တာဘာမှမသင်ပေးလို့ မိတ္တူစက်မကိုင်တက်ဘူးပြောလိုက်တော့
သူစီနီယာဘယ်သူလဲဆိုပြီး ကျွန်တော်စီနီယာကိုခေါ်ဆူကော
အဲ့တာလည်းပြီးရော ဆက်တိုက်ခိုင်းတယ်
ရေခတ်တာကအစ အလုပ်ကလည်သိပ်မများပါဘူး သူတို့အချင်းချင်းစကားများနေတာကများတယ် အလုပ်စားပွဲကကွန်ပြူတာတောင်မဖွင့်လိုက်ရဘူး သူတို့ပိုခိုင်းတာတွေကို ဒိုင်ခံလုိက်ပို့နေရတယ် "
လက်ဟန်အမူအရာနဲ့သေချာရှင်းပြနေသော တေဇကိုကြည့်ပြီး စက္ကပိုင်မျက်လုံးထဲ ကြည့်မ၀
"ဒီနေ့စစ၀င်ချင်မို့ သည်းခံလိုက်္မယ် နောက်နေ့တေဇအကြောင်းကောင်းကောင်းသိစေရမယ်
အသစ်ဆိုပြီး အနိုင်လာမကျင့်နဲ့"
စက္ကပိုင်ကတေဇအပြောလေးကိုသဘောကျကာပြုံးမိတော့
"ကိုပိုင်က ကျွန်တော်ေပြာတာကို ပြီတီတီလုပ်နေတာလား bossတစ်ယောက်အနေနဲ့ လက်အောက်၀န်ထမ်းတွေထင်ရာဆိုင်းနေတာကို ထိန်းသင့်တယ်"
"မဟုတ်ပါဘူး အချစ်ရယ် အချစ်ဘဲပြောတယ်လေ
ခင်ပွန်းတစ်ယောက်အနေနဲ့ နားထောင်ဆို ကိုယ်နားထောင်တယ်လေ အဲ့တာကြောင့်အလုပ်ကိစ္စကကိုယ်နဲ့မသက်ဆိုင်တာကြောင့် ကိုယ်ဘာမှ၀င်ပြောလို့မရဘူးလေ အချစ်ပြောနေတဲ့ ပုံစံလေးကို
သ ေဘာကျတာကြောင့်ပြုံးမိတာပါ"
"မသိပါဘူး ကျွန်တော်ခံရတာကိုရီနေတာလားလို့"
စိတ်တိုရင် နူတ်ခမ်းထော်ပြီးပြောတက်တဲ့အချစ်ကိုကြည့်ပြီး
စက္ကပိုင် တေဇနူတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းလိုက်ရင်း
"အချစ် ရေမချိုးခင် ချွေးထွက်လေ့ကျင့်ခန်းလေးမလုပ်ချင်ဘူးလာ"
"ဟင် ဘာကြီးလဲ ဒီမှာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တဲ့ပစ္စည်းရှိတာလား"
တေဇရဲ့အမေးကြောင့် စက္ကပြုံးလိုက်ရင်း တေဇကိုလှဲချကာ
"ဒီလို့ သွေးပူလေ့ကျင့်ခန်းကိုပြောတာ"
"လာနောက်နေတာလား လုပ်မယ်ဆိုလုပ်မယ်ပေါ့
ဘာတဲ့ သွေးပူလေ့ကျင့်ခန်းတွေဘာတွေလာပြောနေတယ်"
"ဟားးးးးဟုတ်ပါပြီးကိုယ် အချစ်ကပွင့်လင်းတက်တာမေ့သွားတယ် အဲ့ဆိုတော့ လုပ်ကြမလား"
"လုပ်မယ်ဆိုလုပ်ဗျာ မနတ်ဖြန်အလုပ်သွားရအုန်းမှာ စောစောနားချင်တယ် ဘာအမှတ်မှာမချန်နဲ့နော်
တစ်ခေါက်ဘဲရမယ်"
"အချစ်ကဈေးဆစ်လိုက်တာ "
စက္ကပြောနေရင်း လည်ပင်းလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်တော့
"အားးနာတယ်ဗျာ အရာမထင်ပါနဲ့ဆို လူမြင်တဲ့နေရာမှာချန်ရလား"
"ချစ်လို့ပါကွာ..."ပြောရင်းနယ်ကျွံလာသောလက်များနှင့်တေဇရဲ့ညီးသံများ ပလုံစီခဲ့လေသည်
.........................................................
နောက်နေ့ တေဇအလုပ်ေရာက်တော့ တေဇနဲ့တစ်နေ့ထဲအလုပ်စ၀င်တဲ့ေဇယျကို
တွေ့တာနဲ့ နူတ်ဆက်ကာ အတူတူ
သွားကြသည်။
နှစ်ယောက်သား figure print Check in၀င်ပြီးမနေ့က ချပေးထားတဲ့ စားပွဲခုံမှာထိုင်ရုံသာရှိသေးတယ်
အဖွဲခေါင်းဆောင်ဦးသန့်က
"ဟိုအခုမှရောက်တဲ့ ငါအတွက္မနက်စာ
သွား၀ယ်ပေး..."
သူလက်ထောက်က
""ဆရာ bossက ဒီမနက်တင်စည်းကမ်းထုတ်ထားတယ်လေ လူသစ်တွေကိုအလုပ်ကိစ္စနဲ့ပက်သက်တာဘဲ သင်ပေးရမယ် အလုပ်နဲ့မဆိုင်တာမခိုင်းရဘူးဆိုပြီး"
"ငါက ဒီမှာလုပ်တာနှစ်ကြာပြီးကွာ အခုလည်း
ငါတို့ကသူတို့ထက်အရင်လာရတာလေ ဒါလေးတောင် ခိုင်းလို့မရဘူးလာ""""
အမြဲတန်း၀န်ထမ်းတွေက မနက်၈နာရီ၀င် ညနေ၄နာရီပြန်ရပြီး
အစမ်းကာလအလုပ်သမားတွေ မနက်၉နာရီ၀င်
ညနေ၅နာရီ ရုံးခန်းတံခါးမီးတွေပိတ်ပြီးမှပြန်ရတယ်
"""ဟိုတစ်ယောက် သွား၀ယ်ပေး"
ဒီတစ်ခေါက်တော့ တေဇကိုလက်ညိုးထိုးခိုင်းလာသဖြင့်
*ဒီ၀တုတ်ပြဲ ဇာတ်လမ်းစလာပြီးပေါ့ ဒီနေ့တော့ ငြိမ်မခံနိုင်..*
"ကျွန်တော်က ဘာလို့၀ယ်ပေးရမှာလဲ..ရုံးအလုပ်လုပ်ဖို့ လာတာ တောက်တိုမယ်ရလုပ်ဖို့မဟုတ်ဘူး"
ပြောပြီးတေဇ ထိုင်ချလိုက်ကာေကျာမှာလွယ်ထားတဲ့ကျောပိုးအိပ်ကို သေချာနေရာချလိုက်သည်။
"မင်း အမြဲတမ်း၀န်ထမ်းက မဖြစ်သေးဘူး ငါကိုအာခံချင်နေတာ မင်းအခုချက်ချင်း အလုပ်ကထွက်္သွား.."
*ဘာကို အလုပ်ထုတ်မယ် ..."
"ခေါင်းဆောင်က ကျွန်တော်ကို ဘာကြောင့်ထုတ်မှာလဲ မနက်စာမ၀ယ်ပေးလို့လာ အဲ့နေရာမှာအလုပ်နဲ့ပက်သက်တာခိုင်းရင် ကျွန်တော်ဘာမှမပြောဘဲ လုပ်ပေးလိုက္မယ် အခုကအလုပ်နဲ့ပက်သက်တာမှမဟုတ်တာ ကျွန်တော်အမှားတစ်ခုမှမရှိဘူး.."
"ပြီးတော့ ခေါင်းဆောင်က လွယ်လွယ်အလုပ်ထုတ်ရအောင် ဒီကုမ္မဏီရဲ့သူဌေးလာ.."
အခန်းထဲ လူတွေအားလုံးကလည်တိတ်ဆိတ်စွာ
တေဇတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်နေကြသည်
ဘေးနားမှာတော့ ဇေယျက တေဇအင်္ကျီလက်ကိုလာဆွဲပြိးသတိပေးနေလေသည်။ပြန်မပြောရန်
"အသုံးမကျတဲ့အလုပ်သမားတစ်ယောက်ကို အလုပ်ထုတ်ပိုင်ခွင့် ငါမှာရှိတယ် "
*ချီးဘဲ ငါကိုများအသုံးမကျဘူးတဲ့ ဘောဘဲ၀တုတ်ပြဲ.*
"အသုံးမကျတဲ့ အလုပ်သမားလို့ပြောရအောင်
ကျွန်တော်ကို ဘာခိုင်းဖူးလို့လဲ မနေ့ကလည်း
အလုပ်နဲ့ပက်သက်တစ်ခုမှာမသင်ပေးဘဲ
ဟိုခိုင်းဒီခိုင်းနဲ့ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ခြေထောက်ကိုညောင်းလို့ ရုံးအလုပ်တာနဲ့ မတူဘူး delivery
သမားကြနေကော.."
တေဇပြောလိုက်တော့ ၀တုတ်ပြဲကြီးပုံစံအဆီတွေနဲ့ပြည့်နှက်နေတဲ့ မျက်နှာဖောင်းဖောင်းကြီး ဒေါသထွက်လာတာကြောင့်နီမြန်းလာကာ တော၀က်ရိုင်းတစ်ကောင်လို့ တေဇကိုအော်ပြောလေသည်။
"မင်းငါကိုတစ်ခွန်းမကျန် ပြန်မပြောနေနဲ့ အခုချက်ချင်း ရုံးခန်းကထွက်သွား.."
"ဘာကို ထွက်ခိုင်းနေတာလဲ"
"Boss..."
ထိုင်နေတဲ့လူများက အလန့်တကြားထကြကာ
ရုံးခန်းထဲ မျက်နှာတည်တည်နဲ့၀င်လာသောBossကိုအရိုအသေးပေးကြကုန်သည်
တဇလည်းအပါအ၀င်။
"ဘာကိုထွက်ခိုင်းတာလဲလို့.."
ခေါင်းဆောင်ပုံစံကပြာသလဲလဲ ဖြစ်သွားကာ
"Boss ဘာခိုင်းစရာရှိလို့ကိုယ်တိုင်ဆင်းလာ.."
"မေးတာဖြေပါ ခုနကခင်ဗျားအသံမဟုတ်လား
ဘယ်သူကိုထွက်ခိုင်းနေတာလဲ.."
"အလုပ်မှာအဆင်မပြေတဲ့၀န်ထမ်းတစ်ယောက်ကို
ထွက်သွားခိုင်းတာပါ."
"ဘာအဆင်မပြေဖြစ်တာလဲ.."
"ခိုင်းသလို့မလုပ်လို့ပါ.."
"ဟုတ်လား ဒါဆိုထုတ်သင့်တာပေါ့.."
တေဇ ဒေါသထွက်သွားလေပြီး
"ခင်ဗျား ဘာခိုင်းလဲဆိုတာထည့်ပြောလေ .."
စက္ကပိုင်က တေဇဘက်ကိုကြည့်ကာ
"မင်းလာ ထုတ်လုိက်တဲ့တစ်ယောက်က "
"ဟုတ်ပါတယ်Boss ကျွန်တော်အမှားတစ်ခုမှမရှိဘဲထုတ်တာ.."
"မင်းမှာ အမှားမရှိဘဲ မင်းခေါင်းဆောင်ကထုတ်တာဘဲ အကြောင်းပြမဲ့ပေါ့.."
အဲ့တာကိုဟုိလူကြီးက
"Boss ဒီ၀န်ထမ်းကိစ္စေလးကို ကျွန်တာ် ဖြေရှင်းလိုက်ပါမယ် "
စက္ကပိုင်က အနီးရှိထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ချကာ
"""မဟုတ်ဘူးလေ ၀န်ထမ်းကိစ္စက ငါနဲ့လည်းဆိုင်တာပေါ့.. ခုနမင်းပြောသလို့ မင်းအမှားမရှိဘဲထုတ်တယ်ဆိုတာက မင်းကိုတစ်ခုခုမကျေနပ်ချက်နဲ့ ပြသနာရှာပြိးထုတ်တယ်ပေါ့..အဲ့လို့လာ"
"ဟုတ်တယ် သူကုိမနက်စာမ၀ယ်ပေးလို့တဲ့.."
စက္ကပိုင်မျက္မှောင်ကြုတ်ကာ
"ငါမနက်ကတင် ၀န်ထမ်းတွေကို အလုပ်ကိစ္စကလွဲရင် ဘာမှမခိုင်းရဘူးလို့ စည်းကမ်းချက်ထုတ်ထားတယ်မဟုတ်လား.."
ဟို၀တုတ်ပြဲကြီးက မျက်စိပြူးမျက်စံပြူးကာ
"ဟုတ်ပါတယ် ကျွန်တော်ရုံးအလာ ဘာမှမစားရသေးလို့ သူကိုခိုင်းမိတာပါ.."
"မနက်စာမ၀ယ်ပေးလို့ အလုပ်ထုတ်တယ်
ခင်ဗျားဒီဌာနမှာ လုပ်တာလည်ကြာလှပြီး
ဒိလို့ဘဲ ခင်ဗျားခိုင်းတာမလုပ်တာနဲ့တန်းထုတ်တာ
ဘယ်နှစ်ယောက်ရှိပြီးလဲ.."
"မဟုတ်ပါဘူး..သူကအထက်လူကြီးကိုမလေးစားဘဲ တစ်ခွန်းမကျန်ပြန်ပြောနေလို့ပါ.."
တေဇကသူကိုပြောလာတော့မခံ
"ခင်ဗျားဘက်က မစရင် ကျွန်တော်ဘက်ကလည်းရိုင်းစရာမရှိဘူး.."
"တော်တော့ ..ဘာမှမဟုတ်တဲ့ပြသနာကို ကိစ္စအကြီးကြီးဖြစ်အောင်လုပ်မနေနဲ့ လူကြီးတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဒီလိုမျိုးလက်အောက်ငယ်သားတွေကုိလုပ်တာ နောက်ဆုံးဖြစ်ပါစေ
ဒီကုမ္မဏီမှာ လုပ်တာကြာပြီးဖြစ်လို့ ဒီတစ်ခေါက်ကိစ္စကို ဘာမှမဖြစ်သလို့ထားပေးလိုက္မယ် နောက်တစ်ခါထပ်ဖြစ်ရင် ဘာသံမှမထွက်ဘဲကုမ္မဏီကထွက်သွားရမယ်..."
"ဟုတ် boss ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.."
စက္ကပိုင်က တေဇရှေ့သွားရပ်ပြီး
"ဘယ်လောက်ဘဲ သူမှားပါစေ မင်းကအထက်လူကြီး ကိုပြန်ပြောတယ်ဆိုတာ
မလေးစားတဲ့လုပ်ရပ်ဘဲ နေလယ်ထမင်းစားချိန်
ရုံးခန်းမှာ လာတွေ့ပါ.."
"ဟုတ် Boss .."
ခေါင်းလေးငုံကာ ပြောတဲ့ တေဇကိုကြည့်ကာ
ထွက်သွားတော့သည်။
သူဌေးထွက်သွားတော့မှ ရုံးခန်းလေးလည်းပြန်ဆူညံလာကာ ဟို၀တ်ပုတ်ပြဲကြီးကတော့
တေဇကို မကျေနပ်ကြည့် ကြည့်သွားလေသည်။
ရူံးခန်းဘက်ကိုပြန်သွားနေတဲ့ စက္ကပိုင်ကတော့
*ရုံးခန်းမှာ ပြသနာဖြစ်နေတယ်ကြားတာနဲ့ ချက်ချင်းပြေးဆင်းသွားမိတယ်
ကိုယ်အချစ်ကတကယ်ငဆိုးလေးဘဲ ကိုယ်အရမ်းများအလိုလိုက်္မိထားပြီးလားး*
နှစ်ရက်သုံးရက်လောက်ပျောက်ပါမယ်နော်
ကြိုးစားလျက်ပါ
#kaori
27.9.20
Zawgyi
ေတဇအလုပ္ကျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အ၀တ္အစားေတာင္မလဲနိုင္ အိပ္ရာေပၚတန္းလွဲလိုက္သည္။
အေနာက္ၠ၀င္လာတဲ့ဘဲႀကီးက
"အခ်စ္ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးမွ နား ထ"
ေျခေထာက္ကိုမိုးေပၚေထာက္ကာ လက္ျဖင့္ႏွိပ္နယ္ရင္း
"အား အရမ္းေညာင္းတယ္ "
စကၠပိုင္ကေတဇလွဲေနတဲ့ေဘးမွာထိုင္ခ်ကာ
ေတဇႏွိပ္ေနတဲ့လက္ကိုဖယ္လိုက္ရင္း ေျခေထာက္ကို ေပါင္ေပၚတင္ယူလိုက္ၿပီး ။
ေတဇေျခသလုံးကို ႏွိပ္ေပးလိုက္သည္။
"ဖယ္ ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ငရဲ ႀကီးကုန္မယ္"
ေတဇအတင္းဖယ္ေနတဲ့ ေျခေထာက္ကို ထို႔လူႀကီးက အတင္းဖိထားၿပီး။
"ကိုယ္စိတ္ထဲ ေက်နပ္လို႔ လုပ္ေပးတာ ကိုယ္အျပစ္မယူတာေၾကာင့္ ငရဲမႀကီးပါဘူး.."
ေတဇ တကယ္လည္းေညာင္းေနတာေၾကာင့္သူႏွိပ္ေပးတာကို
ေအးေဆးခံယူေနလိုက္သည္။
"ပထမဆုံး အလုပ္ဆင္းတဲ့ရက္အဆင္ေျပလား"
ေတဇမ်က္ႏွာတျဖည္းျဖည္းသုန္မုတ္လာၿပီး။
႐ုံးမွာတင္းထားသမၽွကို ဖြင့္ခ်ခ်င္ေနၿပီး ။
သူေပါင္ေပၚတက္ထားေသာ ေျခေထာက္ကို႐ုန္းသိမ္းလိုက္ကာ
"အခုေျပာမဲ့စကားကို ကၽြန္ေတာ္ခင္ပြန္းအေနနဲ႔နားေထာင္ အလုပ္ရွင္တစ္ေယာက္လို႔နားမေထာင္နဲ႔"
"ေကာင္းၿပီးေလအခ်စ္ ေျပာ"
ေတဇ စကၠပိုင္ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီးကုတင္ေပၚက်က်နနထိုင္ကာ
"ကၽြန္ေတာ္ကို စီနီယာအကိုတစ္ေယာက္ဆီအပ္ၿပီး
သူဆီကသင္ယူတဲ့ဆိုၿပီး သူကလည္းသူအလုပ္သူလုပ္ေနတာဘာမွမသင္ေပးဘူး
ကၽြန္ေတာ္လိုအသစ္၀င္လာတဲ့တစ္ေယာက္လဲရွိတယ္ သူကိုလည္းအလုပ္နဲ႔ပတ္သကၱာမသင္ေပးၾကဘူး
ဟိုဟာ၀ယ္ခိုင္းလိုက္ဒီဟာ၀ယ္ခိုင္းလိုက္နဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ၾကဒီတိုင္းႀကီးထိုင္ေနရတယ္ဗ်ာ
ခဏအၾကာေတာ့ ေခၚခိုင္းတယ္ မိတၱဴဆြဲေပးတဲ့
အဲ့စက္ကေလ သူထိုင္ခုံနဲ႔ဆုိ လက္လွမ္းယုံဘဲအဲ့တာကို ဖင္မႂကြနိုင္ဘဲ လူကိုလာလုပ္ခိုင္းတယ္
အဲ့တာကၽြန္ေတာ္လည္းေျပာလိုက္တယ္
အခုမွအသစ္၀င္တာဘာမွမသင္ေပးလို႔ မိတၱဴစက္မကိုင္တက္ဘူးေျပာလိုက္ေတာ့
သူစီနီယာဘယ္သူလဲဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္စီနီယာကိုေခၚဆူေကာ
အဲ့တာလည္းၿပီးေရာ ဆက္တိုက္ခိုင္းတယ္
ေရခတ္တာကအစ အလုပ္ကလည္သိပ္မမ်ားပါဘူး သူတို႔အခ်င္းခ်င္းစကားမ်ားေနတာကမ်ားတယ္ အလုပ္စားပြဲကကြန္ျပဴတာေတာင္မဖြင့္လိုက္ရဘူး သူတို႔ပိုခိုင္းတာေတြကို ဒိုင္ခံလုိက္ပို႔ေနရတယ္ "
လက္ဟန္အမူအရာနဲ႔ေသခ်ာရွင္းျပေနေသာ ေတဇကိုၾကည့္ၿပီး စကၠပိုင္မ်က္လုံးထဲ ၾကည့္မ၀
"ဒီေန႔စစ၀င္ခ်င္မို႔ သည္းခံလိုက္ၼယ္ ေနာက္ေန႔ေတဇအေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသိေစရမယ္
အသစ္ဆိုၿပီး အနိုင္လာမက်င့္နဲ႔"
စကၠပိုင္ကေတဇအေျပာေလးကိုသေဘာက်ကာျပဳံးမိေတာ့
"ကိုပိုင္က ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာကို ၿပီတီတီလုပ္ေနတာလား bossတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လက္ေအာက္၀န္ထမ္းေတြထင္ရာဆိုင္းေနတာကို ထိန္းသင့္တယ္"
"မဟုတ္ပါဘူး အခ်စ္ရယ္ အခ်စ္ဘဲေျပာတယ္ေလ
ခင္ပြန္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ နားေထာင္ဆို ကိုယ္နားေထာင္တယ္ေလ အဲ့တာေၾကာင့္အလုပ္ကိစၥကကိုယ္နဲ႔မသက္ဆိုင္တာေၾကာင့္ ကိုယ္ဘာမွ၀င္ေျပာလို႔မရဘူးေလ အခ်စ္ေျပာေနတဲ့ ပုံစံေလးကို
သ ေဘာက်တာေၾကာင့္ျပဳံးမိတာပါ"
"မသိပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ခံရတာကိုရီေနတာလားလို႔"
စိတ္တိုရင္ ႏူတ္ခမ္းေထာ္ၿပီးေျပာတက္တဲ့အခ်စ္ကိုၾကည့္ၿပီး
စကၠပိုင္ ေတဇႏူတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းလိုက္ရင္း
"အခ်စ္ ေရမခ်ိဳးခင္ ေခၽြးထြက္ေလ့က်င့္ခန္းေလးမလုပ္ခ်င္ဘူးလာ"
"ဟင္ ဘာႀကီးလဲ ဒီမွာ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တဲ့ပစၥည္းရွိတာလား"
ေတဇရဲ့အေမးေၾကာင့္ စကၠျပဳံးလိုက္ရင္း ေတဇကိုလွဲခ်ကာ
"ဒီလို႔ ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းကိုေျပာတာ"
"လာေနာက္ေနတာလား လုပ္မယ္ဆိုလုပ္မယ္ေပါ့
ဘာတဲ့ ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းေတြဘာေတြလာေျပာေနတယ္"
"ဟားးးးးဟုတ္ပါၿပီးကိုယ္ အခ်စ္ကပြင့္လင္းတက္တာေမ့သြားတယ္ အဲ့ဆိုေတာ့ လုပ္ၾကမလား"
"လုပ္မယ္ဆိုလုပ္ဗ်ာ မနတ္ျဖန္အလုပ္သြားရအုန္းမွာ ေစာေစာနားခ်င္တယ္ ဘာအမွတ္မွာမခ်န္နဲ႔ေနာ္
တစ္ေခါက္ဘဲရမယ္"
"အခ်စ္ကေဈးဆစ္လိုက္တာ "
စကၠေျပာေနရင္း လည္ပင္းေလးကိုစုပ္နမ္းလိုက္ေတာ့
"အားးနာတယ္ဗ်ာ အရာမထင္ပါနဲ႔ဆို လူျမင္တဲ့ေနရာမွာခ်န္ရလား"
"ခ်စ္လို႔ပါကြာ..."ေျပာရင္းနယ္ကၽြံလာေသာလက္မ်ားႏွင့္ေတဇရဲ့ညီးသံမ်ား ပလုံစီခဲ့ေလသည္
.........................................................
ေနာက္ေန႔ ေတဇအလုပ္ေရာက္ေတာ့ ေတဇနဲ႔တစ္ေန႔ထဲအလုပ္စ၀င္တဲ့ေဇယ်ကို
ေတြ႕တာနဲ႔ ႏူတ္ဆက္ကာ အတူတူ
သြားၾကသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား figure print Check in၀င္ၿပီးမေန႔က ခ်ေပးထားတဲ့ စားပြဲခုံမွာထိုင္႐ုံသာရွိေသးတယ္
အဖြဲေခါင္းေဆာင္ဦးသန႔္က
"ဟိုအခုမွေရာက္တဲ့ ငါအတြကၼနက္စာ
သြား၀ယ္ေပး..."
သူလက္ေထာက္က
""ဆရာ bossက ဒီမနက္တင္စည္းကမ္းထုတ္ထားတယ္ေလ လူသစ္ေတြကိုအလုပ္ကိစၥနဲ႔ပက္သက္တာဘဲ သင္ေပးရမယ္ အလုပ္နဲ႔မဆိုင္တာမခိုင္းရဘူးဆိုၿပီး"
"ငါက ဒီမွာလုပ္တာႏွစ္ၾကာၿပီးကြာ အခုလည္း
ငါတို႔ကသူတို႔ထက္အရင္လာရတာေလ ဒါေလးေတာင္ ခိုင္းလို႔မရဘူးလာ""""
အျမဲတန္း၀န္ထမ္းေတြက မနက္၈နာရီ၀င္ ညေန၄နာရီျပန္ရၿပီး
အစမ္းကာလအလုပ္သမားေတြ မနက္၉နာရီ၀င္
ညေန၅နာရီ ႐ုံးခန္းတံခါးမီးေတြပိတ္ၿပီးမွျပန္ရတယ္
"""ဟိုတစ္ေယာက္ သြား၀ယ္ေပး"
ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ေတဇကိုလက္ညိဳးထိုးခိုင္းလာသျဖင့္
*ဒီ၀တုတ္ျပဲ ဇာတ္လမ္းစလာၿပီးေပါ့ ဒီေန႔ေတာ့ ၿငိမ္မခံနိုင္..*
"ကၽြန္ေတာ္က ဘာလို႔၀ယ္ေပးရမွာလဲ..႐ုံးအလုပ္လုပ္ဖို႔ လာတာ ေတာက္တိုမယ္ရလုပ္ဖို႔မဟုတ္ဘူး"
ေျပာၿပီးေတဇ ထိုင္ခ်လိုက္ကာေက်ာမွာလြယ္ထားတဲ့ေက်ာပိုးအိပ္ကို ေသခ်ာေနရာခ်လိုက္သည္။
"မင္း အျမဲတမ္း၀န္ထမ္းက မျဖစ္ေသးဘူး ငါကိုအာခံခ်င္ေနတာ မင္းအခုခ်က္ခ်င္း အလုပ္ကထြက္္သြား.."
*ဘာကို အလုပ္ထုတ္မယ္ ..."
"ေခါင္းေဆာင္က ကၽြန္ေတာ္ကို ဘာေၾကာင့္ထုတ္မွာလဲ မနက္စာမ၀ယ္ေပးလို႔လာ အဲ့ေနရာမွာအလုပ္နဲ႔ပက္သက္တာခိုင္းရင္ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွမေျပာဘဲ လုပ္ေပးလိုကၼယ္ အခုကအလုပ္နဲ႔ပက္သက္တာမွမဟုတ္တာ ကၽြန္ေတာ္အမွားတစ္ခုမွမရွိဘူး.."
"ၿပီးေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က လြယ္လြယ္အလုပ္ထုတ္ရေအာင္ ဒီကုမၼဏီရဲ့သူေဌးလာ.."
အခန္းထဲ လူေတြအားလုံးကလည္တိတ္ဆိတ္စြာ
ေတဇတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ေနၾကသည္
ေဘးနားမွာေတာ့ ေဇယ်က ေတဇအကၤ်ီလက္ကိုလာဆြဲၿပိးသတိေပးေနေလသည္။ျပန္မေျပာရန္
"အသုံးမက်တဲ့အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကို အလုပ္ထုတ္ပိုင္ခြင့္ ငါမွာရွိတယ္ "
*ခ်ီးဘဲ ငါကိုမ်ားအသုံးမက်ဘူးတဲ့ ေဘာဘဲ၀တုတ္ျပဲ.*
"အသုံးမက်တဲ့ အလုပ္သမားလို႔ေျပာရေအာင္
ကၽြန္ေတာ္ကို ဘာခိုင္းဖူးလို႔လဲ မေန႔ကလည္း
အလုပ္နဲ႔ပက္သက္တစ္ခုမွာမသင္ေပးဘဲ
ဟိုခိုင္းဒီခိုင္းနဲ႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေျခေထာက္ကိုေညာင္းလို႔ ႐ုံးအလုပ္တာနဲ႔ မတူဘူး delivery
သမားၾကေနေကာ.."
ေတဇေျပာလိုက္ေတာ့ ၀တုတ္ျပဲႀကီးပုံစံအဆီေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေဖာင္းေဖာင္းႀကီး ေဒါသထြက္လာတာေၾကာင့္နီျမန္းလာကာ ေတာ၀က္ရိုင္းတစ္ေကာင္လို႔ ေတဇကိုေအာ္ေျပာေလသည္။
"မင္းငါကိုတစ္ခြန္းမက်န္ ျပန္မေျပာေနနဲ႔ အခုခ်က္ခ်င္း ႐ုံးခန္းကထြက္သြား.."
"ဘာကို ထြက္ခိုင္းေနတာလဲ"
"Boss..."
ထိုင္ေနတဲ့လူမ်ားက အလန႔္တၾကားထၾကကာ
႐ုံးခန္းထဲ မ်က္ႏွာတည္တည္နဲ႔၀င္လာေသာBossကိုအရိုအေသးေပးၾကကုန္သည္
တဇလည္းအပါအ၀င္။
"ဘာကိုထြက္ခိုင္းတာလဲလို႔.."
ေခါင္းေဆာင္ပုံစံကျပာသလဲလဲ ျဖစ္သြားကာ
"Boss ဘာခိုင္းစရာရွိလို႔ကိုယ္တိုင္ဆင္းလာ.."
"ေမးတာေျဖပါ ခုနကခင္ဗ်ားအသံမဟုတ္လား
ဘယ္သူကိုထြက္ခိုင္းေနတာလဲ.."
"အလုပ္မွာအဆင္မေျပတဲ့၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ကို
ထြက္သြားခိုင္းတာပါ."
"ဘာအဆင္မေျပျဖစ္တာလဲ.."
"ခိုင္းသလို႔မလုပ္လို႔ပါ.."
"ဟုတ္လား ဒါဆိုထုတ္သင့္တာေပါ့.."
ေတဇ ေဒါသထြက္သြားေလၿပီး
"ခင္ဗ်ား ဘာခိုင္းလဲဆိုတာထည့္ေျပာေလ .."
စကၠပိုင္က ေတဇဘက္ကိုၾကည့္ကာ
"မင္းလာ ထုတ္လုိက္တဲ့တစ္ေယာက္က "
"ဟုတ္ပါတယ္Boss ကၽြန္ေတာ္အမွားတစ္ခုမွမရွိဘဲထုတ္တာ.."
"မင္းမွာ အမွားမရွိဘဲ မင္းေခါင္းေဆာင္ကထုတ္တာဘဲ အေၾကာင္းျပမဲ့ေပါ့.."
အဲ့တာကိုဟုိလူႀကီးက
"Boss ဒီ၀န္ထမ္းကိစၥေလးကို ကၽြန္တာ္ ေျဖရွင္းလိုက္ပါမယ္ "
စကၠပိုင္က အနီးရွိထိုင္ခုံမွာ ထိုင္ခ်ကာ
"""မဟုတ္ဘူးေလ ၀န္ထမ္းကိစၥက ငါနဲ႔လည္းဆိုင္တာေပါ့.. ခုနမင္းေျပာသလို႔ မင္းအမွားမရွိဘဲထုတ္တယ္ဆိုတာက မင္းကိုတစ္ခုခုမေက်နပ္ခ်က္နဲ႔ ျပသနာရွာၿပိးထုတ္တယ္ေပါ့..အဲ့လို႔လာ"
"ဟုတ္တယ္ သူကုိမနက္စာမ၀ယ္ေပးလို႔တဲ့.."
စကၠပိုင္မ်ေကၼွာင္ၾကဳတ္ကာ
"ငါမနက္ကတင္ ၀န္ထမ္းေတြကို အလုပ္ကိစၥကလြဲရင္ ဘာမွမခိုင္းရဘူးလို႔ စည္းကမ္းခ်က္ထုတ္ထားတယ္မဟုတ္လား.."
ဟို၀တုတ္ျပဲႀကီးက မ်က္စိျပဴးမ်က္စံျပဴးကာ
"ဟုတ္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္႐ုံးအလာ ဘာမွမစားရေသးလို႔ သူကိုခိုင္းမိတာပါ.."
"မနက္စာမ၀ယ္ေပးလို႔ အလုပ္ထုတ္တယ္
ခင္ဗ်ားဒီဌာနမွာ လုပ္တာလည္ၾကာလွၿပီး
ဒိလို႔ဘဲ ခင္ဗ်ားခိုင္းတာမလုပ္တာနဲ႔တန္းထုတ္တာ
ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိၿပီးလဲ.."
"မဟုတ္ပါဘူး..သူကအထက္လူႀကီးကိုမေလးစားဘဲ တစ္ခြန္းမက်န္ျပန္ေျပာေနလို႔ပါ.."
ေတဇကသူကိုေျပာလာေတာ့မခံ
"ခင္ဗ်ားဘက္က မစရင္ ကၽြန္ေတာ္ဘက္ကလည္းရိုင္းစရာမရွိဘူး.."
"ေတာ္ေတာ့ ..ဘာမွမဟုတ္တဲ့ျပသနာကို ကိစၥအႀကီးႀကီးျဖစ္ေအာင္လုပ္မေနနဲ႔ လူႀကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဒီလိုမ်ိဳးလက္ေအာက္ငယ္သားေတြကုိလုပ္တာ ေနာက္ဆုံးျဖစ္ပါေစ
ဒီကုမၼဏီမွာ လုပ္တာၾကာၿပီးျဖစ္လို႔ ဒီတစ္ေခါက္ကိစၥကို ဘာမွမျဖစ္သလို႔ထားေပးလိုကၼယ္ ေနာက္တစ္ခါထပ္ျဖစ္ရင္ ဘာသံမွမထြက္ဘဲကုမၼဏီကထြက္သြားရမယ္..."
"ဟုတ္ boss ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.."
စကၠပိုင္က ေတဇေရွ႕သြားရပ္ၿပီး
"ဘယ္ေလာက္ဘဲ သူမွားပါေစ မင္းကအထက္လူႀကီး ကိုျပန္ေျပာတယ္ဆိုတာ
မေလးစားတဲ့လုပ္ရပ္ဘဲ ေနလယ္ထမင္းစားခ်ိန္
႐ုံးခန္းမွာ လာေတြ႕ပါ.."
"ဟုတ္ Boss .."
ေခါင္းေလးငုံကာ ေျပာတဲ့ ေတဇကိုၾကည့္ကာ
ထြက္သြားေတာ့သည္။
သူေဌးထြက္သြားေတာ့မွ ႐ုံးခန္းေလးလည္းျပန္ဆူညံလာကာ ဟို၀တ္ပုတ္ျပဲႀကီးကေတာ့
ေတဇကို မေက်နပ္ၾကည့္ ၾကည့္သြားေလသည္။
႐ူံးခန္းဘက္ကိုျပန္သြားေနတဲ့ စကၠပိုင္ကေတာ့
*႐ုံးခန္းမွာ ျပသနာျဖစ္ေနတယ္ၾကားတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေျပးဆင္းသြားမိတယ္
ကိုယ္အခ်စ္ကတကယ္ငဆိုးေလးဘဲ ကိုယ္အရမ္းမ်ားအလိုလိုက္ၼိထားၿပီးလားး*
ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေလာက္ေပ်ာက္ပါမယ္ေနာ္
ႀကိဳးစားလ်က္ပါ
#kaori
27.9.20
Коментарі