Фінальная партыя
Łahodnaja
Ня ведай роспачы й самоты Ў маёй расчуленай душы Сагрэе рукі мяккі дотык Далонямі тваёй шчакі. Імкнуся вуснамі да шыі, Зь якой прыемны арамат Знаёмы, як зь дзяцінства былі Найлюбыя пахі гарбат. Лагодны позірк роўна ў вочы, Разбэшчаная ў кванты сьмерць; І цемра, што я бачу ўночы — Мэйтнэр у келіху бы ферзь. Нібыта крок апошняй пешкай, Што ператворыць пошлы рух Лінейным матам каралевай Над каралём вячэрніх дум. Крананьні сьмелыя да сьцёгнаў, Да таліі, і да грудзі Схапіўшы мой апошні подых Зрываеш кветачак лісткі. Як песьнь вясновая, у ноты Складзецца гук гарачых цел; Віном чырвоным разальецца Як полымя, як натр ў вадзе. І больш ня мёрзнуць мае рукі, Твае, напэўна, так даўно. Ня ведай роспачы й самоты, Давай трымаць адно 'днаго.
2023-07-30 22:08:00
4
6
Коментарі
Упорядкувати
  • За популярністю
  • Спочатку нові
  • По порядку
Показати всі коментарі (6)
Łahodnaja
@Dmitri Lokashincofe 😱😱😱😱 та ты шооооо Блін а як я так жыла ўсё жыцьцё што нават на думку не зайшло, што Беларусі не існуе... Спрадвечна буду дзякаваць вялікай рускай гутарцы за тое што не зьнішчыла маю спадчыну!!!!!!! Матка боская, як выкшталцона вы мовіце я не магу Блінннн гэта што аказваецца расейская мова зьявілася раней за беларускую... Вось халера, ну я гадаўё неадукаванае Зусім забылася што Беларусь нашчадніца расейскай імперыі а не Вялікага княства літоўскага 😞😞😞
Відповісти
2023-10-20 18:44:10
2
Łahodnaja
@Dmitri Lokashincofe @SHAULA паглядзі якая я неадукаваная аказваецца😞
Відповісти
2023-10-20 18:44:46
2
Dmitri Lokashincofe
@Łahodnaja спокойно мисс, а знаю что ето беларуской язик-так шучусь просто с вами
Відповісти
2023-10-22 19:37:39
1
Інші вірші поета
Месца лагоднага болю Менск Мроя Пакахай мяне
Інші поети
Mrs Monica L
@MrsMonica
Схожі вірші
Всі
12
ᴅɪᴀɴᴀ ᴍᴀʏ
А море сліз вже висохло давно. Давно забуті фото й переписки. Я живу неначе у кіно, І це кіно трагедія, не більше.
85
4
8366
I Saw a Dream
Ілва Стрілецька
I saw a dream, and there were you, And there was coldness in your eyes. I wonder what a kind of true Made you become as cold as ice. And later I looked back to get a sense This empty glance was hellish call of past. It used to be a high and strong defense Against the world, the pain and me at last. You looked at me, and peering in your soul, I felt so lonely, as something vital died. And that is what I fear most of all - That nothing gentle will remain inside. Inside of you. Inside of me as well. And nothing will be said to farewell.
104
15
15369