Прабач, даруй, бывай
Łahodnaja
Прабач, даруй, бывай. Ці ня будзе ўсё гэта банальна? Ужо не гарачы твой чай. І даўно стыне мая гарбата. Больш няма ў доме паху пячы, Паху сьвежага хлеба й гасьцінцаў. Мы пустыя карціны ўнутры, Звонку яркія, быццам сталіца. Апусьцелыя душы бы хаты, У якіх не жыве ні любоў, Ні нянавісьць, ні чорт; як бы дарам, Сьцены голыя, цэгла ды столь. І агень у вачах згаслы, тусклы Нават "вечны агонь" пабялеў. Не дрыжаць ад эмоцыяў вусны. Думкі месьцяць чарговы прабел. І ня будзе бы ў тых меладрамах, Ані сьлёз, ані крыкаў "даруй!" Мы разыйдземся проста па хатах. Без істэрык, бязь сьведкаў, бяз бур. Разьвітаньняў ня будзе, і жалю, Проста моўчкі з рэчамі за дзьвер. Выліваю твой чай, і гарбату. Так бывае ў жыцьці, ты павер.
2024-03-05 21:12:03
1
0
Інші вірші поета
Сінгулярнасьць Мроя Забаронены народ Ня будзе
Інші поети
step
@step
Трояндочка
@Rose_Senorita
Схожі вірші
Всі
Минутой мечтания :)
Позитивна Морквинка ( &Не Мілашка ;)
Я мнимо расскажу тебе о прошлом И заберу кусочек шоколада Рассказ уж будет длиться долго О том ,как было тяжело сначала Наверное это для тебя не важно Спрошу себя, а ты хороший ?) И почему же стоишь рядом Даря улыбку лишь прохожим Мой телефон звонит мне чаще , Чем слышу твой прекрасный голос Аккорды струн во взгляде малость, Когда увижу тебя где-то снова Про свои чувства смолчу вовсе , Чтоб не будоражить просто взглядом , Хватает только вкуса кофе Лишь думать о тебе минутой мечтания .
40
11
2013
I Saw a Dream
Ілва Стрілецька
I saw a dream, and there were you, And there was coldness in your eyes. I wonder what a kind of true Made you become as cold as ice. And later I looked back to get a sense This empty glance was hellish call of past. It used to be a high and strong defense Against the world, the pain and me at last. You looked at me, and peering in your soul, I felt so lonely, as something vital died. And that is what I fear most of all - That nothing gentle will remain inside. Inside of you. Inside of me as well. And nothing will be said to farewell.
102
15
16422