38
38.
ကျွန်တော့်ချစ်သူနဲ့ကျွန်တော်အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ ထမင်းစားစားပွဲမှာထိုင်နေကြပြီး တခွန်းမှမပြောပဲနှုတ်ဆိတ်နေကြတယ်။
ကျွန်တော် မဟုတ်တာလုပ်တာမိသွားလို့ကျောင်းအုပ်ကြီးရုံးခန်းအခေါ်ခံရတဲ့ကျောင်းသားတစ်ယောက်လိုခံစားလိုက်ရတယ်။
ကျွန်တော့်ချစ်သူသက်ပျင်းချကာဆိုလိုက်တယ် : မင်း...ဟုတ်ပါပြီ။ ကိုယ်နားလည်ပေးလို့ရပါတယ်။
...ဘာရယ်?
ချစ်သူ : မင်းကိုဒီပုံစံမျိုးနဲ့မြင်ရတာ နေသားမကျသေးပေမယ့်... မင်းကဒီလိုမျိုးကိုသဘောကျတယ်ဆိုတော့လည်း...ကိုယ်ဖြည်းဖြည်းချင်းလက်ခံပေးလို့ရပါတယ်...
သူငယ်ချင်း ခနလေးနေပါအုံး မင်းတစ်ခုခုအထင်လွဲမနေဘူးလား?!
ချစ်သူ : ကိုယ် မင်းအဝတ်တွေသွားယူပေးမယ်၊ ကိုယ့်ကိုလက်ခံဖို့အချိန်နည်းနည်းပေး... မင်း ရိုးရိုးအဝတ်လေးပြန်လဲထားလို့မရဘူးလား?
မဟုတ်သေးဘူး...ငါပြောတာလည်းနားထောင်ပါအုံးဟ...မင်းထင်နေသလိုမဟုတ်ဘူးလေ...
ကျွန်တော့်ချစ်သူကိုဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲ? စိတ်တွေလည်းညစ်ပါတယ်!
ဒါနဲ့ ကျွန်တော်တစ်ခုခုမေ့နေသလိုပဲဗျ။
ကျွန်တော့်ချစ်သူနဲ့ကျွန်တော်အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ ထမင်းစားစားပွဲမှာထိုင်နေကြပြီး တခွန်းမှမပြောပဲနှုတ်ဆိတ်နေကြတယ်။
ကျွန်တော် မဟုတ်တာလုပ်တာမိသွားလို့ကျောင်းအုပ်ကြီးရုံးခန်းအခေါ်ခံရတဲ့ကျောင်းသားတစ်ယောက်လိုခံစားလိုက်ရတယ်။
ကျွန်တော့်ချစ်သူသက်ပျင်းချကာဆိုလိုက်တယ် : မင်း...ဟုတ်ပါပြီ။ ကိုယ်နားလည်ပေးလို့ရပါတယ်။
...ဘာရယ်?
ချစ်သူ : မင်းကိုဒီပုံစံမျိုးနဲ့မြင်ရတာ နေသားမကျသေးပေမယ့်... မင်းကဒီလိုမျိုးကိုသဘောကျတယ်ဆိုတော့လည်း...ကိုယ်ဖြည်းဖြည်းချင်းလက်ခံပေးလို့ရပါတယ်...
သူငယ်ချင်း ခနလေးနေပါအုံး မင်းတစ်ခုခုအထင်လွဲမနေဘူးလား?!
ချစ်သူ : ကိုယ် မင်းအဝတ်တွေသွားယူပေးမယ်၊ ကိုယ့်ကိုလက်ခံဖို့အချိန်နည်းနည်းပေး... မင်း ရိုးရိုးအဝတ်လေးပြန်လဲထားလို့မရဘူးလား?
မဟုတ်သေးဘူး...ငါပြောတာလည်းနားထောင်ပါအုံးဟ...မင်းထင်နေသလိုမဟုတ်ဘူးလေ...
ကျွန်တော့်ချစ်သူကိုဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲ? စိတ်တွေလည်းညစ်ပါတယ်!
ဒါနဲ့ ကျွန်တော်တစ်ခုခုမေ့နေသလိုပဲဗျ။
Коментарі