Extra1
အေးရိပ်အိပ်ရာမှနိုးထလာခဲ့ချိန်သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးဟာတစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့တင်းကျပ်စွာထွေးပွေ့ခြင်းကိုခံထားရတာကြောင့်ပြုံးလိုက်မိသည်........
မင်းဦးယာ၏ရင်ခွင်ထဲတွင်တစ်ကိုယ်လုံးမြုပ်နေသည့်အနေအထားအတိုင်းပင်ခေါင်းလေးကိုအနည်းငယ်အလုပ်ပေးကာမော့ကြည့်တော့ခန့်ညားချောမောသောသူ့ရဲ့ဦးယာဟာအိပ်မောကျနေလေသည်......
အိပ်မောကျနေသူကိုမနှိုးရက်တာကြောင့်ရင်ခွင်ထဲသို့အသာလေးပြန်တိုးဝှေ့ကာမှေးနေလိုက်သည်.....သေချာပေါက်နှုတ်ခမ်းပါးလေးကပြုံးလို့ပေါ့........
နာရီဝက်လောက်ကြာသွားပြီးမှနိုးလာသောဦးယာသည်သူမနိုးသေးဘူးအထင်နှင့်စောနကထက်ပင်ပို၍တင်းကျပ်စွာဖက်ကာထွေးထားပြန်သည်.........
"ဦးယာ..."
"နိုးနေတာလားရိပ်ငယ်..."
"စောနကမှနိုးတာပါ..မကြာသေးပါဘူး..."
"ဪ...ကိုယ်ကမနိုးသေးဘူးထင်လို့...."
"ထတော့မလား..."
"အင်းထကြမယ်လေ..."ဟုဆိုကာနှစ်ဦးသားအိပ်ရာမှထရင်းစောင်တွေခေါက်တွန့်ကြေနေသောအိပ်ရာခင်းလေးတွေကိုဆန့်နှင့်အတူလုပ်ကြလေသည်.....
"မျက်နှာသစ်ပြီးကိုယ်လက်သန့်စင်ပေးမယ်နော်ဦးယာ.... "
"ကိုယ်ကကိုယ့်ဘာကိုယ်လုပ်နိုင်ပြီလေရိပ်ငယ်လေးရဲ့...."
"အာ..ဟုတ်သားပဲနော်.....ဦးယာနာတာကိုက်တာတွေရောရှိလား..."
"ဟင့်အင်း...ကိုယ်က၅နှစ်တောင်အချိန်ယူခဲ့တာ...လုံးဝပဂတိကောင်းအောင်လို့လေ...."
"ဟုတ်ပါပြီ...မျက်နှာသစ်ကြမယ်နော်...ဒီနေ့တော့ဦးယာကိုကျွန်တော်မစောင့်ရတော့ဘူးပေါ့...."အေးရိပ်ရဲ့စကားလေးကြောင့်မင်းဦးယာစိတ်မကောင်းဖြစ်သွားရလေသည် .......
"အယ့်လိုကျတော့လည်းကိုယ်ကမင်းရဲ့ဒုက္ခအိုးဖြစ်ခဲ့တာပဲနော်...."
"မဟုတ်ပါဘူးဦးယာရဲ့...ဦးယာကကျွန်တော့်ရဲ့paradiseလေး...အလှပဆုံးနိဗ္ဗာန်ဘုံလေးဖြစ်ခဲ့တာ...."ဟုဆိုကာသူ့မူပိုင်အပြုံးလေးနှင့်တောက်ပစွာပြုံးပြလေသည်ကြောင့်မင်းဦးယာမှာငေးခနဲ......
"ရိပ်..."
"ဗျာ..."
"ကိုယ်မင်းကိုခဏလောက်ထပ်ဖက်ထားလို့ရမလား..."မင်းဦးယာစကားကြောင့်အေးရိပ်ပို၍ပြုံးလိုက်မိလေသည်.....
"ရတာပေါ့ဦးယာရဲ့...လာဒီကို"ဟုဆိုကာကုတင်တစ်ဖက်မှမင်းဦးယာကိုလက်လေးဆန့်တန်းလို့ခေါ်လေသည်.....ထိုအခါမင်းဦးယာမှာချက်ချင်းပင်အေးရိပ်ဆီသွား၍ထွေးပွေ့ထားလိုက်သည်.....အရာအားလုံးထက်ဒီရင်ခွင်နွေးနွေးလေးကသူ့အတွက်အားအဖြစ်ဆုံးမို့......သူ့ပုခုံးလောက်ရှိသောအေးရိပ်၏ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုထွေးပွေ့ကာပခုံးပေါ်သို့ခေါင်းလေးမှီချလိုက်သည်........
"ကိုယ့်မင်းကိုတရားဝင်ဖက်ခွင့်ရပြီပဲ...ပျော်လိုက်တာ...."
"တရားဝင်?"
"အင်း...အရင်ကကိုယ်အရမ်းပင်ပန်းလာချိန်တိုင်းမင်းရင်ခွင်ထဲကိုအကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီးဝင်နေခဲ့တာလေ... တကယ်တော့ကိုယ် ကိုယ်တိုင်ကိုကမင်းရင်ခွင်လေးကိုတောင့်တမိလို့ပါ....မင်းကဖြူဖြူစင်စင်နဲ့ကိုယ့်ကိုရင်ခွင်ငှားပေးပေမယ့်ကိုယ်ကမဖြူစင်ခဲ့တော့အယ့်တာတရားမဝင်ဘူးလေ....ခုကတော့ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကမင်းရင်ခွင်လေးကိုလိုချင်လို့လို့ဖွင့်ပြောပြီးမှလုပ်တာဆိုတော့တရားဝင်ပေါ့........."
မင်းဦးယာ၏စကားကြောင့်အေးရိပ်ရယ်လိုက်မိသည်...
"နောက်ဆိုဦးယာဘာပဲလုပ်လုပ်ကျွန်တော်ကတရားဝင်ခွင့်ပြုချက်ပေးထားတယ်နော်ဟုတ်ပြီလား...."
"ဟုတ်ပါပြီရိပ်ငယ်...ကိုယ့်အရွယ်ကချစ်ပါတယ်လို့ပြောရမယ့်အရွယ်ကိုကျော်လာပေမယ့်လည်းပြောပါရစေနော်.....ချစ်တာထက်ကိုကျော်လွန်ပြီးမင်းကိုကိုယ်ချစ်ပါတယ်ကိုယ့်ခွန်အားလေး......"
".............."
"ရိပ်ငယ်..."ရင်ခွင်ထဲမှကောင်လေးကိုမျက်နှာလေးမော့စေတော့အကြည့်ချင်းလွှဲပြီးနားရွက်ဖျားလေးတွေရဲနေသည်ကရှက်နေတာလားလေ....သိပ်ကိုမြတ်နိုးဖို့ကောင်းတဲ့သူ့ရဲ့ရိပ်ငယ်...အမူအယာတစ်ခုစီတိုင်းကပန်းချီကားလေးတစ်ချပ်လိုပင်..........
"မျက်နှာသွားသစ်ရအောင်လေ..."
"ဟုတ်ပါပြီဗျ...."
ရှက်နေသောကောင်လေးကိုထပ်မစတော့ဘဲမျက်နှာသစ်ရန်သာရေချိုးခန်းသို့ခြေဦးလှည့်ကြတော့သည်......
လွန်ခဲ့တဲ့၅နှစ်ထဲကထပ်ခါထပ်ခါစိတ်ကူးယဥ်ခဲ့ရတဲ့နေ့လေး.....မိုးလင်းရင်သူ့ကိုကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲမှနိုးထစေမည်..မိုးလင်းတိုင်းအနမ်းဖွဖွပေးကာချစ်စကားဆိုဦးမည်၊တစ်နေ့လုံးလည်းအနားမှာတွယ်ကပ်နေဦးမည်၊ခြံထဲမှာလေညှင်းခံရင်းစကားတွေပြောမည်၊ဘယ်လောက်ထိမြတ်နိုးရကြောင်းတွေလည်းပြောပြဦးမည်....အိမ်မက်နဲ့မျှော်လင့်ချက်ဟာမနက်ဖြန်အတွက်အလင်းရောင်လို့ပြောကြရင်မင်းဦးယာရဲ့အိမ်မက်ကအေးရိပ်ဝေ၊မျှော်လင့်ချက်ကလည်းအေးရိပ်ဝေ...သူ့အတွက်အလင်းရောင်ကလည်းအေးရိပ်ဝေပေါ့.....ခုတော့ဒီစိတ်ကူးတွေဟာတကယ်ကိုအကောင်အထည်ပေါ်ခဲ့လေပြီ....ဒီအချိန်မှာကမ္ဘာပေါ်မှာအပျော်ဆုံးလူကိုပြပါဆိုသူဟာထိပ်ဆုံးမှာရှိနေမည်ထင်.........
"ဦးယာ.."
"ဟင်"
"မနက်စာအပြင်မှာစားချင်လား...အိမ်မှာလုပ်ကျွေးရမလား..."
"အင်း...ကိုယ့်ရိပ်ရဲ့လက်ရာလေးကိုတော့လွမ်းမိတယ်"
"ဟုတ်ပါပြီ...ကျွန်တော်လုပ်ကျွေးပါမယ်.."
"ကျေးဇူးပါခဗျ.."
"ရပါတယ်ခဗျ.."
"ဟားဟား...လာအောက်သွားရအောင်..."
"ဟုတ်...."
နှစ်ဦးသာအောက်သို့ဆင်းသွားကာမီးဖိုခန်းထဲသို့တန်းဝင်သွားကြသည်...မနေ့ကအိမ်မှာလူစုံတုန်းရှိသမျှမုန့်တွေချကျွေးလိုက်တာကြောင့်မီးဖိုချောင်ထဲတွင်ဆန်မှအပဘာမှမရှိ...
"ဦးယာတအားဗိုက်ဆာနေပြီလား..."
"ဟင့်အင်း...တကယ်တော့ရင်တောင်ပြည့်နေတာ..."
"ဟင်...ဘာလို့လဲ...နေလို့မကောင်းဘူးလား...အစာကြေဆေးစားမလားဟင်...အဖျားလည်းမရှိပါဘူးဦးယာရဲ့"
"ဖြေးဖြေးမေးပါ...ရိပ်ငယ်လေးရဲ့...တကယ်တော့ကိုယ်ကအချစ်တွေနဲ့တဗိုက်ပြည့်နေတာ...."
"အာ..ဦးယာကလည်း..."
"ဟားဟား..."နားရွက်လေးတွေရဲလာပြန်သောကောင်လေးသည်ပါးမို့မို့လေးကိုဖောင်းတက်လာအောင်ပြုံးလေသည်....
"ကျွန်တော်ထမင်းသုပ်ကျွေးမယ်နော်ခဏစောင့်...မနက်စာကိုထမင်းသုပ်ကနဲနဲတော့အဆင်မပြေပေမယ့်လည်းအိမ်မှာဒါလေးပဲရှိလို့...ညနေကျမှစျေးဝယ်သွားကြမယ်နော်...."
"အင်း...မင်းသဘောပါ..."
ထို့နောက်အေးရိပ်သည်မနေ့ကကျန်နေတဲ့ထမင်းလေးကိုပူအောင်နွှေးလိုက်ကာထမင်းပူပူလေးကိုဇလုံထဲထည့်ရင်းလိုအပ်သည်များထည့်..ရေခဲသေတ္တာထဲကရှိတဲ့အသီးအနှံ့လေးတွေကိုအနေတော်လေးတွေလှီးချွတ်ထည့်ကာလက်အိပ်လေးစွတ်ပြီးထမင်းနယ်ရန်ပြင်ဆင်နေလေသည်....
သူ့လှုပ်ရှားမှုလေးတွေအကုန်လုံးကိုမျက်တောင်မခတ်တမ်းလိုက်ကြည့်နေတာကတော့မင်းဦးယာပင်.....ကျွမ်းကျင်စွာလှုပ်ရှားနေသောလက်ချောင်းလေးများသည်ပေါ့ပါး၍လှပလွန်းသည်....နဖူးထက်ဝယ်ချွေးလေးတွေစို့နေပုံကိုကရင်ခုန်ဖွယ်အတိပြီးလျက်......
"သဘောကျလိုက်တာ"
"ဗျာ..."
"မင်းကိုတရားဝင်ကြည့်ခွင့်ရတာကို..."
"ကိုယ်အမြဲတမ်းမင်းရဲ့လှုပ်ရှားမှုလေးတွေကိုခိုးကြည့်ခဲ့ရတာ...မျက်လုံးမမြင်ရတုန်းကလည်းနူးညံ့တဲ့မင်းရဲ့အသံလေးကိုပဲရင်ခုန်ခဲ့ရတာ....ကိုယ့်ရဲ့ရိပ်ငယ်လေးကသိပ်ကိုဆွဲဆောင်တက်တာပဲနော်...."
မင်းဦးယာရဲ့စကားတွေကြောင့်အေးရိပ်မှာပူထူလို့နေလေပြီ....ရှက်လွန်းလို့မျက်နှာတွေလည်းပူတက်လာပြီ...ဦးယာသည်တော်တော်ကိုဆိုးတဲ့လူကြီးပင်......
"ထမင်းသုပ်ရပြီဦးယာ..."
"ဟားဟား...စားကြမယ်နော်..."
"ဟုတ်..."
"ပန်းကန်နဲ့မခွဲနဲ့တော့တူတူပဲစားလိုက်မယ်..."
"ဟုတ်...."တူတူစားမယ်ဆိုတဲ့စကားအောက်မှာထမင်းသုတ်ပန်းကန်လေးသည်ဟိုဘက်ယိမ်းလိုက်ဒီဘက်ယိုင်လိုက်နှင့်လုံးလည်ချာလည်လိုက်ကာပြောင်စင်သွားလေသည်.......
မနက်စာစားခြင်းပြီးစီးပြီးနောက်နှစ်ဦးသားစျေးဝယ်ထွက်ရန်ထွက်လာကြလေသည်.....အရပ်ရှည်ရှည်နှင့်မင်းဦးယာသည်တောင့်ဖြောင့်သောခန္ဓာကိုယ်နှင့်အရေးအကြောင်းလေးအနည်းငယ်ရှိနေရုံမှအပခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကအားကိုးချင်စရာပင်....အပေါ်ကကော်လံအကျီလေးနှင့်အောက်ကလည်းခြေတုကိုပါလုံစေရန်ပုဆိုးအနက်ကလေးကိုတွဲဝတ်ထားလေသည်.......အကျီလက်တိုလေးအောက်ကသွေးကြောစိမ်းများနှင့်လက်ဖျံလေးမှာလည်းထင်းလို့....အေးရိပ်ကတော့တီရှပ်အကျီကလေးကိုပဲပုဆိုးလေးနှင့်တွဲဝတ်ကာသူ့မူပိုင်အတိုင်းခပ်အေးအေးလေးပင်...
အိမ်နားက24 hours martလေးသို့နှစ်ဦးသားလမ်းလည်းလျှောက်ရင်းခြေကျင်သွားကြလေသည်......
"ရိပ်..."
"ဗျာ..."
"ကိုယ့်နားကိုကပ်"
"ဘာလို့လဲဦးယာရဲ့ဦးယာရှုပ်မှာစိုးလို့ပါ...."
"ရတယ်...ကိုယ်အဆင်ပြေတယ်...ကိုယ့်နားကိုကပ်နော်"
"ဟုတ်...."မင်းဦးယာ၏တောင်းဆိုမှုကြောင့်အေးရိပ်မှာစျေးဝယ်သည့်တစ်လျှောက်လုံးအနားသို့ကပ်ကာသာဝယ်ရလေသည်.......အပြန်ကျတော့လည်းထိုနည်းလည်းကောင်းအေးရိပ်ကိုသူနှင့်အနီးဆုံးကနေသာလျှောက်ခိုင်းလေသည်. .......
အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့်နှစ်ဦးသားအိမ်မှာသန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင်း၊စကားတွေပြောရင်းစနောက်ကြရင်းတစ်နေ့တာကုန်ဆုံးခဲ့ကြသည်....ခုမှပြန်တွေ့ကြတဲ့သူတို့နှစ်ဦးအဖို့အလွမ်းသယ်ချိန်ကိုတသီးတစ်သန့်ထားမနေကြတော့...အတူရှိနေရတဲ့အချိန်တိုင်းကိုတန်ဖိုးထားကြသည်မို့အချိန်တိုင်းသည်ပြည့်စုံလို့နေသည်......အားလုံးပြီးစီးသွားချိန်တွင်တော့နှစ်ဦးသားခြေကုန်လက်ပန်းကျကာဝရံတာလေးတွင်လေတဖြူဖြူးနှင့်ညအလှကိုခံစားရင်းထွက်ထိုင်ကြလေသည်....
ဆိုဖာအဝိုင်းလေးထက်မင်းဦးယာကထိုင်ကာမင်းဦးယာ၏ရင်ခွင်ထဲ၌အေးရိပ်ဝေကိုထည့်ကာထွေးပွေ့ထားပြန်သည်....
"ရိပ်..နောက်နေ့တွေကျရင်တစ်ယောက်ထဲအပြင်မသွားရဘူးနော်"
"ဘာလို့လဲဦးယာရဲ့..."
"မင်းကိုသူများတွေကြည့်မှာစိုးလို့...."
"ဘယ်သူမှမကြည့်ပါဘူးဦးယာရယ်"
"ကြည့်တယ်...နောက်ကိုတစ်ယောက်ထဲမသွားပါနဲ့နော်..."
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ..."အေးရိပ်ကိုနောက်မှသိုင်းဖက်၍ပုခုံးထက်မေးတင်ကာပြောနေသောမင်းဦးယာသည်လိုချင်တာကိုတောင်းဆိုနေတဲ့ကလေးငယ်လေးတစ်ယောက်လို........
"အရင်ကဆိုညတိုင်းဦးယာကိုစကားတွေပြောနေခဲ့တာ..."
"........."
"ဦးယာရော...ဘာတွေလုပ်နေခဲ့လဲ..."
"မင်းနဲ့သမီးလေးကိုလွမ်းနေခဲ့တာပေါ့"
"ကျွန်တော့်ကိုဘာလို့ချစ်ခဲ့တာလဲဦးယာ..."
"မင်းကကိုယ့်အတွက်ဖြစ်တည်လာတဲ့လူသားလေးမို့လို့ကိုယ့်နှလုံးသားကမင်းအတွက်သီးသန့်ခုန်နေတာမို့...ရိပ်ငယ်ကရောကိုယ့်ကိုဘာလို့ချစ်တာလဲ...."
"ကျွန်တော်ကလည်းဦးယာအတွက်ဖြစ်တည်လာတာမို့လို့.ကျွန်တော့်နှလုံးသားကလည်းဦးယာအတွက်ခုန်နေတာမို့လို့..."
"ဟားဟား...ဟုတ်ပါပြီ..."
"ဦးယာကြည့်လိုက်ပါဦး...ကောင်းကင်ကြီးကလှလိုက်တာနော်... "
"အင်း...တအားကိုလှတယ်...."
"အမြဲမျှော်လင့်နေခဲ့တာ...ဦးယာကျန်းကျန်းမာမာနဲ့ဒီလိုပျော်နေနိုင်ဖို့....ညတိုင်းဆုတောင်းခဲ့ဖူးတယ်ကြယ်လေးတွေနဲ့လမင်းကြီးကိုသက်သေထားပြီးတော့...ကျွန်တော့်ရဲ့ဦးယာပျော်ရွှင်ရပါစေလို့......"
"မင်းဆုတောင်းတွေပြည့်ခဲ့ပါတယ်ရိပ်ငယ်လေး....ဒါပေမဲ့အယ့်ဆုတောင်းတွေကမင်းရှိမှပြည့်စုံမှာပါ...မင်းကြောင့်သာကိုယ်ဒီလိုရှင်သန်နိုင်ခဲ့တာ...မင်းပေးတဲ့အားအင်တွေနဲ့လေ....ကိုယ့်ရဲ့ရိပ်ငယ်လေးကိုအရမ်းကျေးဇူးတင်တယ်နော်..."
"အင်း...ကျွန်တော်ကလည်းကျေးဇူးတင်တယ်ဦးယာရဲ့ဘဝထဲဝင်ခွင့်ပေးခဲ့လို့...ယိမ်းယိမ်းလေးကိုပျိုးထောင်ခွင့်ပေးခဲ့လို့၊မိသားစုလေးပေးခဲ့လို့၊ပြီးတော့ချစ်ပေးလို့.......အရမ်းချစ်တယ်နော်ဦးယာ..."
"ကိုယ်ကလည်းမလျော့သောချစ်ခြင်းနဲ့ချစ်ပါတယ်ရိပ်ငယ်"
"ယုံပါတယ်ဦးယာ...."
မင်းဦးယာသည်ရင်ခွင်ထဲမှအေးရိပ်ဝေရဲ့မျက်နှာလေးကိုဆွဲယူကာပါးမို့မို့လေးထက်ကမှဲ့နက်ကလေးထက်အနမ်းချွေလိုက်လေသည်...ထိုအခါမျက်လုံးလေးမှိတ်လို့ငြိမ်လျက်ခံယူနေပါသောအေးရိပ်.....
ချိုမြိန်သောအနမ်းလေးတွေကမျက်နှာအနှံ့ယုယစွာကြွေကြရင်းနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတစ်စုံထက်၌အဆုံးသတ်ပါ၏.......
ပထမဆုံးအပြန်အလှန်ဆိုမိကြတဲ့ချစ်စကားလေးတွေသည်သိပ်ကိုလှပခဲ့လေသည်......
သည်နေ့မှစနောင်နှစ်ပေါင်းများစွာတိုင်
သူတို့နှစ်ဦးဟာနွေးထွေးတဲ့ချစ်ရိပ်မြုံလေးမှာတည်ရှိနေပါလိမ့်မယ်....တစ်ယောက်လဲကျရင်တစ်ယောက်ကဖေးမရင်းအပြန်အလှန်အတွက်နွေးထွေးတဲ့ရင်ခွင်တစ်စုံကိုပေးအပ်ရင်းတစ်ဦးကိုတစ်ဦးထွေးပွေ့ထားကြလိမ့်မည်.....ဤချစ်ခြင်းလေးဟာထာဝရအတွက်လှပစွာတည်ရှိနေတော့မည်..........
ဖတ်ရတာအဆင်ပြေရဲ့လားရှင့်🥺❣
မိုးလင်းလို့updateလေးတွေ့ရင်
အရွှန်းရဲ့အတူးလေးတွေပျော်မယ်ထင်ပါတယ်...မျှော်နေမယ်ဆိုရင်ပေါ့....
အရွှန်းကသိပ်မroတက်တာလေးကိုတော့နားလည်ပေးဖို့တောင်းဆိုပါရစေနော်😔
၂နာရီလည်းထိုးပြီဆိုတော့အရွှန်းအိပ်တော့မယ်နော်🥵မျက်လုံးထဲမှာအကောင်လေးတွေဥဝင်ဥသွားသလိုလေးလံပြီးအိပ်ချင်နေပြီ😵good nightကွယ် love u ❤❤
////////////////////////////////
ေအးရိပ္အိပ္ရာမွႏိုးထလာခဲ့ခ်ိန္သူ႔ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးဟာတစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕တင္းက်ပ္စြာေထြးေပြ႕ျခင္းကိုခံထားရတာေၾကာင့္ၿပဳံးလိုက္မိသည္........
မင္းဦးယာ၏ရင္ခြင္ထဲတြင္တစ္ကိုယ္လုံးျမဳပ္ေနသည့္အေနအထားအတိုင္းပင္ေခါင္းေလးကိုအနည္းငယ္အလုပ္ေပးကာေမာ့ၾကည့္ေတာ့ခန္႔ညားေခ်ာေမာေသာသူ႔ရဲ႕ဦးယာဟာအိပ္ေမာက်ေနေလသည္......
အိပ္ေမာက်ေနသူကိုမႏႈိးရက္တာေၾကာင့္ရင္ခြင္ထဲသို႔အသာေလးျပန္တိုးေဝွ႔ကာေမွးေနလိုက္သည္.....ေသခ်ာေပါက္ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကၿပဳံးလို႔ေပါ့........
နာရီဝက္ေလာက္ၾကာသြားၿပီးမွႏိုးလာေသာဦးယာသည္သူမႏိုးေသးဘူးအထင္ႏွင့္ေစာနကထက္ပင္ပို၍တင္းက်ပ္စြာဖက္ကာေထြးထားျပန္သည္.........
"ဦးယာ..."
"ႏိုးေနတာလားရိပ္ငယ္..."
"ေစာနကမွႏိုးတာပါ..မၾကာေသးပါဘူး..."
"ဪ...ကိုယ္ကမႏိုးေသးဘူးထင္လို႔...."
"ထေတာ့မလား..."
"အင္းထၾကမယ္ေလ..."ဟုဆိုကာႏွစ္ဦးသားအိပ္ရာမွထရင္းေစာင္ေတြေခါက္တြန္႔ေၾကေနေသာအိပ္ရာခင္းေလးေတြကိုဆန္႔ႏွင့္အတူလုပ္ၾကေလသည္.....
"မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးကိုယ္လက္သန္႔စင္ေပးမယ္ေနာ္ဦးယာ.... "
"ကိုယ္ကကိုယ့္ဘာကိုယ္လုပ္ႏိုင္ၿပီေလရိပ္ငယ္ေလးရဲ႕...."
"အာ..ဟုတ္သားပဲေနာ္.....ဦးယာနာတာကိုက္တာေတြေရာရွိလား..."
"ဟင့္အင္း...ကိုယ္က၅ႏွစ္ေတာင္အခ်ိန္ယူခဲ့တာ...လုံးဝပဂတိေကာင္းေအာင္လို႔ေလ...."
"ဟုတ္ပါၿပီ...မ်က္ႏွာသစ္ၾကမယ္ေနာ္...ဒီေန႔ေတာ့ဦးယာကိုကြၽန္ေတာ္မေစာင့္ရေတာ့ဘူးေပါ့...."ေအးရိပ္ရဲ႕စကားေလးေၾကာင့္မင္းဦးယာစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရေလသည္ .......
"အယ့္လိုက်ေတာ့လည္းကိုယ္ကမင္းရဲ႕ဒုကၡအိုးျဖစ္ခဲ့တာပဲေနာ္...."
"မဟုတ္ပါဘူးဦးယာ...ဦးယာကကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕paradiseေလး...အလွပဆုံးနိဗၺာန္ဘုံေလးျဖစ္ခဲ့တာ...."ဟုဆိုကာသူ႔မူပိုင္အၿပဳံးေလးႏွင့္ေတာက္ပစြာၿပဳံးျပေလသည္ေၾကာင့္မင္းဦးယာမွာေငးခနဲ......
"ရိပ္..."
"ဗ်ာ..."
"ကိုယ္မင္းကိုခဏေလာက္ထပ္ဖက္ထားလို႔ရမလား..."မင္းဦးယာစကားေၾကာင့္ေအးရိပ္ပို၍ၿပဳံးလိုက္မိေလသည္.....
"ရတာေပါ့ဦးယာရဲ႕...လာဒီကို"ဟုဆိုကာကုတင္တစ္ဖက္မွမင္းဦးယာကိုလက္ေလးဆန္႔တန္းလို႔ေခၚေလသည္.....ထိုအခါမင္းဦးယာမွာခ်က္ခ်င္းပင္ေအးရိပ္ဆီသြား၍ေထြးေပြ႕ထားလိုက္သည္.....အရာအားလုံးထက္ဒီရင္ခြင္ေႏြးေႏြးေလးကသူ႔အတြက္အားအျဖစ္ဆုံးမို႔......သူ႔ပုခုံးေလာက္ရွိေသာေအးရိပ္၏ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုေထြးေပြ႕ကာပခုံးေပၚသို႔ေခါင္းေလးမွီခ်လိုက္သည္........
"ကိုယ့္မင္းကိုတရားဝင္ဖက္ခြင့္ရၿပီပဲ...ေပ်ာ္လိုက္တာ...."
"တရားဝင္?"
"အင္း...အရင္ကကိုယ္အရမ္းပင္ပန္းလာခ်ိန္တိုင္းမင္းရင္ခြင္ထဲကိုအေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီးဝင္ေနခဲ့တာေလ... တကယ္ေတာ့ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ကိုကမင္းရင္ခြင္ေလးကိုေတာင့္တမိလို႔ပါ....မင္းကျဖဴျဖဴစင္စင္နဲ႔ကိုယ့္ကိုရင္ခြင္ငွားေပးေပမယ့္ကိုယ္ကမျဖဴစင္ခဲ့ေတာ့အယ့္တာတရားမဝင္ဘူးေလ....ခုကေတာ့ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကမင္းရင္ခြင္ေလးကိုလိုခ်င္လို႔လို႔ဖြင့္ေျပာၿပီးမွလုပ္တာဆိုေတာ့တရားဝင္ေပါ့........."
မင္းဦးယာ၏စကားေၾကာင့္ေအးရိပ္ရယ္လိုက္မိသည္...
"ေနာက္ဆိုဦးယာဘာပဲလုပ္လုပ္ကြၽန္ေတာ္ကတရားဝင္ခြင့္ျပဳခ်က္ေပးထားတယ္ေနာ္ဟုတ္ၿပီလား...."
"ဟုတ္ပါၿပီရိပ္ငယ္...ကိုယ့္အ႐ြယ္ကခ်စ္ပါတယ္လို႔ေျပာရမယ့္အ႐ြယ္ကိုေက်ာ္လာေပမယ့္လည္းေျပာပါရေစေနာ္.....ခ်စ္တာထက္ကိုေက်ာ္လြန္ၿပီးမင္းကိုကိုယ္ခ်စ္ပါတယ္ကိုယ့္ခြန္အားေလး......"
".............."
"ရိပ္ငယ္..."ရင္ခြင္ထဲမွေကာင္ေလးကိုမ်က္ႏွာေလးေမာ့ေစေတာ့အၾကည့္ခ်င္းလႊဲၿပီးနား႐ြက္ဖ်ားေလးေတြရဲေနသည္ကရွက္ေနတာလားေလ....သိပ္ကိုျမတ္ႏိုးဖို႔ေကာင္းတဲ့သူ႔ရဲ႕ရိပ္ငယ္...အမူအယာတစ္ခုစီတိုင္းကပန္းခ်ီကားေလးတစ္ခ်ပ္လိုပင္..........
"မ်က္ႏွာသြားသစ္ရေအာင္ေလ..."
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်...."
ရွက္ေနေသာေကာင္ေလးကိုထပ္မစေတာ့ဘဲမ်က္ႏွာသစ္ရန္သာေရခ်ိဳးခန္းသို႔ေျခဦးလွည့္ၾကေတာ့သည္......
လြန္ခဲ့တဲ့၅ႏွစ္ထဲကထပ္ခါထပ္ခါစိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ရတဲ့ေန႔ေလး.....မိုးလင္းရင္သူ႔ကိုကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲမွႏိုးထေစမည္..မိုးလင္းတိုင္းအနမ္းဖြဖြေပးကာခ်စ္စကားဆိုဦးမည္၊တစ္ေန႔လုံးလည္းအနားမွာတြယ္ကပ္ေနဦးမည္၊ၿခံထဲမွာေလညႇင္းခံရင္းစကားေတြေျပာမည္၊ဘယ္ေလာက္ထိျမတ္ႏိုးရေၾကာင္းေတြလည္းေျပာျပဦးမည္....အိမ္မက္နဲ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာမနက္ျဖန္အတြက္အလင္းေရာင္လို႔ေျပာၾကရင္မင္းဦးယာရဲ႕အိမ္မက္ကေအးရိပ္ေဝ၊ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကလည္းေအးရိပ္ေဝ...သူ႔အတြက္အလင္းေရာင္ကလည္းေအးရိပ္ေဝေပါ့.....ခုေတာ့ဒီစိတ္ကူးေတြဟာတကယ္ကိုအေကာင္အထည္ေပၚခဲ့ေလၿပီ....ဒီအခ်ိန္မွာကမာၻေပၚမွာအေပ်ာ္ဆုံးလူကိုျပပါဆိုသူဟာထိပ္ဆုံးမွာရွိေနမည္ထင္.........
"ဦးယာ.."
"ဟင္"
"မနက္စာအျပင္မွာစားခ်င္လား...အိမ္မွာလုပ္ေကြၽးရမလား..."
"အင္း...ကိုယ့္ရိပ္ရဲ႕လက္ရာေလးကိုေတာ့လြမ္းမိတယ္"
"ဟုတ္ပါၿပီ...ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေကြၽးပါမယ္.."
"ေက်းဇူးပါခဗ်.."
"ရပါတယ္ခဗ်.."
"ဟားဟား...လာေအာက္သြားရေအာင္..."
"ဟုတ္...."
ႏွစ္ဦးသာေအာက္သို႔ဆင္းသြားကာမီးဖိုခန္းထဲသို႔တန္းဝင္သြားၾကသည္...မေန႔ကအိမ္မွာလူစုံတုန္းရွိသမွ်မုန္႔ေတြခ်ေကြၽးလိုက္တာေၾကာင့္မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတြင္ဆန္မွအပဘာမွမရွိ...
"ဦးယာတအားဗိုက္ဆာေနၿပီလား..."
"ဟင့္အင္း...တကယ္ေတာ့ရင္ေတာင္ျပည့္ေနတာ..."
"ဟင္...ဘာလို႔လဲ...ေနလို႔မေကာင္းဘူးလား...အစာေၾကေဆးစားမလားဟင္...အဖ်ားလည္းမရွိပါဘူးဦးယာရဲ႕"
"ေျဖးေျဖးေမးပါ...ရိပ္ငယ္ေလးရဲ႕...တကယ္ေတာ့ကိုယ္ကအခ်စ္ေတြနဲ႔တဗိုက္ျပည့္ေနတာ...."
"အာ..ဦးယာကလည္း..."
"ဟားဟား..."နား႐ြက္ေလးေတြရဲလာျပန္ေသာေကာင္ေလးသည္ပါးမို႔မို႔ေလးကိုေဖာင္းတက္လာေအာင္ၿပဳံးေလသည္....
"ကြၽန္ေတာ္ထမင္းသုပ္ေကြၽးမယ္ေနာ္ခဏေစာင့္...မနက္စာကိုထမင္းသုပ္ကနဲနဲေတာ့အဆင္မေျပေပမယ့္လည္းအိမ္မွာဒါေလးပဲရွိလို႔...ညေနက်မွေစ်းဝယ္သြားၾကမယ္ေနာ္...."
"အင္း...မင္းသေဘာပါ..."
ထို႔ေနာက္ေအးရိပ္သည္မေန႔ကက်န္ေနတဲ့ထမင္းေလးကိုပူေအာင္ေႏႊးလိုက္ကာထမင္းပူပူေလးကိုဇလုံထဲထည့္ရင္းလိုအပ္သည္မ်ားထည့္..ေရခဲေသတၱာထဲကရွိတဲ့အသီးအႏွံ႔ေလးေတြကိုအေနေတာ္ေလးေတြလွီးခြၽတ္ထည့္ကာလက္အိပ္ေလးစြတ္ၿပီးထမင္းနယ္ရန္ျပင္ဆင္ေနေလသည္....
သူ႔လႈပ္ရွားမႈေလးေတြအကုန္လုံးကိုမ်က္ေတာင္မခတ္တမ္းလိုက္ၾကည့္ေနတာကေတာ့မင္းဦးယာပင္.....ကြၽမ္းက်င္စြာလႈပ္ရွားေနေသာလက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားသည္ေပါ့ပါး၍လွပလြန္းသည္....နဖူးထက္ဝယ္ေခြၽးေလးေတြစို႔ေနပုံကိုကရင္ခုန္ဖြယ္အတိၿပီးလ်က္......
"သေဘာက်လိုက္တာ"
"ဗ်ာ..."
"မင္းကိုတရားဝင္ၾကည့္ခြင့္ရတာကို..."
"ကိုယ္အၿမဲတမ္းမင္းရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေလးေတြကိုခိုးၾကည့္ခဲ့ရတာ...မ်က္လုံးမျမင္ရတုန္းကလည္းႏူးညံ့တဲ့မင္းရဲ႕အသံေလးကိုပဲရင္ခုန္ခဲ့ရတာ....ကိုယ့္ရဲ႕ရိပ္ငယ္ေလးကသိပ္ကိုဆြဲေဆာင္တက္တာပဲေနာ္...."
မင္းဦးယာရဲ႕စကားေတြေၾကာင့္ေအးရိပ္မွာပူထူလို႔ေနေလၿပီ....ရွက္လြန္းလို႔မ်က္ႏွာေတြလည္းပူတက္လာၿပီ...ဦးယာသည္ေတာ္ေတာ္ကိုဆိုးတဲ့လူႀကီးပင္......
"ထမင္းသုပ္ရၿပီဦးယာ..."
"ဟားဟား...စားၾကမယ္ေနာ္..."
"ဟုတ္..."
"ပန္းကန္နဲ႔မခြဲနဲ႔ေတာ့တူတူပဲစားလိုက္မယ္..."
"ဟုတ္...."တူတူစားမယ္ဆိုတဲ့စကားေအာက္မွာထမင္းသုတ္ပန္းကန္ေလးသည္ဟိုဘက္ယိမ္းလိုက္ဒီဘက္ယိုင္လိုက္ႏွင့္လုံးလည္ခ်ာလည္လိုက္ကာေျပာင္စင္သြားေလသည္.......
မနက္စာစားျခင္းၿပီးစီးၿပီးေနာက္ႏွစ္ဦးသားေစ်းဝယ္ထြက္ရန္ထြက္လာၾကေလသည္.....အရပ္ရွည္ရွည္ႏွင့္မင္းဦးယာသည္ေတာင့္ေျဖာင့္ေသာခႏၶာကိုယ္ႏွင့္အေရးအေၾကာင္းေလးအနည္းငယ္ရွိေန႐ုံမွအပခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကအားကိုးခ်င္စရာပင္....အေပၚကေကာ္လံအက်ီေလးႏွင့္ေအာက္ကလည္းေျခတုကိုပါလုံေစရန္ပုဆိုးအနက္ကေလးကိုတြဲဝတ္ထားေလသည္.......အက်ီလက္တိုေလးေအာက္ကေသြးေၾကာစိမ္းမ်ားႏွင့္လက္ဖ်ံေလးမွာလည္းထင္းလို႔....ေအးရိပ္ကေတာ့တီရွပ္အက်ီကေလးကိုပဲပုဆိုးေလးႏွင့္တြဲဝတ္ကာသူ႔မူပိုင္အတိုင္းခပ္ေအးေအးေလးပင္...
အိမ္နားက24 hours martေလးသို႔ႏွစ္ဦးသားလမ္းလည္းေလွ်ာက္ရင္းေျခက်င္သြားၾကေလသည္......
"ရိပ္..."
"ဗ်ာ..."
"ကိုယ့္နားကိုကပ္"
"ဘာလို႔လဲဦးယာရဲ႕ဦးယာရႈပ္မွာစိုးလို႔ပါ...."
"ရတယ္...ကိုယ္အဆင္ေျပတယ္...ကိုယ့္နားကိုကပ္ေနာ္"
"ဟုတ္...."မင္းဦးယာ၏ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ေအးရိပ္မွာေစ်းဝယ္သည့္တစ္ေလွ်ာက္လုံးအနားသို႔ကပ္ကာသာဝယ္ရေလသည္.......အျပန္က်ေတာ့လည္းထိုနည္းလည္းေကာင္းေအးရိပ္ကိုသူႏွင့္အနီးဆုံးကေနသာေလွ်ာက္ခိုင္းေလသည္. .......
အိမ္ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ႏွစ္ဦးသားအိမ္မွာသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရင္း၊စကားေတြေျပာရင္းစေနာက္ၾကရင္းတစ္ေန႔တာကုန္ဆုံးခဲ့ၾကသည္....ခုမွျပန္ေတြ႕ၾကတဲ့သူတို႔ႏွစ္ဦးအဖို႔အလြမ္းသယ္ခ်ိန္ကိုတသီးတစ္သန္႔ထားမေနၾကေတာ့...အတူရွိေနရတဲ့အခ်ိန္တိုင္းကိုတန္ဖိုးထားၾကသည္မို႔အခ်ိန္တိုင္းသည္ျပည့္စုံလို႔ေနသည္......အားလုံးၿပီးစီးသြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ႏွစ္ဦးသားေျခကုန္လက္ပန္းက်ကာဝရံတာေလးတြင္ေလတျဖဴျဖဴးႏွင့္ညအလွကိုခံစားရင္းထြက္ထိုင္ၾကေလသည္....
ဆိုဖာအဝိုင္းေလးထက္မင္းဦးယာကထိုင္ကာမင္းဦးယာ၏ရင္ခြင္ထဲ၌ေအးရိပ္ေဝကိုထည့္ကာေထြးေပြ႕ထားျပန္သည္....
"ရိပ္..ေနာက္ေန႔ေတြက်ရင္တစ္ေယာက္ထဲအျပင္မသြားရဘူးေနာ္"
"ဘာလို႔လဲဦးယာရဲ႕..."
"မင္းကိုသူမ်ားေတြၾကည့္မွာစိုးလို႔...."
"ဘယ္သူမွမၾကည့္ပါဘူးဦးယာရယ္"
"ၾကည့္တယ္...ေနာက္ကိုတစ္ေယာက္ထဲမသြားပါနဲ႔ေနာ္..."
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ..."ေအးရိပ္ကိုေနာက္မွသိုင္းဖက္၍ပုခုံးထက္ေမးတင္ကာေျပာေနေသာမင္းဦးယာသည္လိုခ်င္တာကိုေတာင္းဆိုေနတဲ့ကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာက္လို........
"အရင္ကဆိုညတိုင္းဦးယာကိုစကားေတြေျပာေနခဲ့တာ..."
"........."
"ဦးယာေရာ...ဘာေတြလုပ္ေနခဲ့လဲ..."
"မင္းနဲ႔သမီးေလးကိုလြမ္းေနခဲ့တာေပါ့"
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာလို႔ခ်စ္ခဲ့တာလဲဦးယာ..."
"မင္းကကိုယ့္အတြက္ျဖစ္တည္လာတဲ့လူသားေလးမို႔လို႔ကိုယ့္ႏွလုံးသားကမင္းအတြက္သီးသန္႔ခုန္ေနတာမို႔...ရိပ္ငယ္ကေရာကိုယ့္ကိုဘာလို႔ခ်စ္တာလဲ...."
"ကြၽန္ေတာ္ကလည္းဦးယာအတြက္ျဖစ္တည္လာတာမို႔လို႔.ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးသားကလည္းဦးယာအတြက္ခုန္ေနတာမို႔လို႔..."
"ဟားဟား...ဟုတ္ပါၿပီ..."
"ဦးယာၾကည့္လိုက္ပါဦး...ေကာင္းကင္ႀကီးကလွလိုက္တာေနာ္... "
"အင္း...တအားကိုလွတယ္...."
"အၿမဲေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့တာ...ဦးယာက်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ဒီလိုေပ်ာ္ေနႏိုင္ဖို႔....ညတိုင္းဆုေတာင္းခဲ့ဖူးတယ္ၾကယ္ေလးေတြနဲ႔လမင္းႀကီးကိုသက္ေသထားၿပီးေတာ့...ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဦးယာေပ်ာ္႐ႊင္ရပါေစလို႔......"
"မင္းဆုေတာင္းေတြျပည့္ခဲ့ပါတယ္ရိပ္ငယ္ေလး....ဒါေပမဲ့အယ့္ဆုေတာင္းေတြကမင္းရွိမွျပည့္စုံမွာပါ...မင္းေၾကာင့္သာကိုယ္ဒီလိုရွင္သန္ႏိုင္ခဲ့တာ...မင္းေပးတဲ့အားအင္ေတြနဲ႔ေလ....ကိုယ့္ရဲ႕ရိပ္ငယ္ေလးကိုအရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္..."
"အင္း...ကြၽန္ေတာ္ကလည္းေက်းဇူးတင္တယ္ဦးယာရဲ႕ဘဝထဲဝင္ခြင့္ေပးခဲ့လို႔...ယိမ္းယိမ္းေလးကိုပ်ိဳးေထာင္ခြင့္ေပးခဲ့လို႔၊မိသားစုေလးေပးခဲ့လို႔၊ၿပီးေတာ့ခ်စ္ေပးလို႔.......အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္ဦးယာ..."
"ကိုယ္ကလည္းမေလ်ာ့ေသာခ်စ္ျခင္းနဲ႔ခ်စ္ပါတယ္ရိပ္ငယ္"
"ယုံပါတယ္ဦးယာ...."
မင္းဦးယာသည္ရင္ခြင္ထဲမွေအးရိပ္ေဝရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုဆြဲယူကာပါးမို႔မို႔ေလးထက္ကမွဲ႔နက္ကေလးထက္အနမ္းေခြၽလိုက္ေလသည္...ထိုအခါမ်က္လုံးေလးမွိတ္လို႔ၿငိမ္လ်က္ခံယူေနပါေသာေအးရိပ္.....
ခ်ိဳၿမိန္ေသာအနမ္းေလးေတြကမ်က္ႏွာအႏွံ႔ယုယစြာေႂကြၾကရင္းႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးတစ္စုံထက္၌အဆုံးသတ္ပါ၏.......
ပထမဆုံးအျပန္အလွန္ဆိုမိၾကတဲ့ခ်စ္စကားေလးေတြသည္သိပ္ကိုလွပခဲ့ေလသည္......
သည္ေန႔မွစေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္
သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာေႏြးေထြးတဲ့ခ်စ္ရိပ္ၿမဳံေလးမွာတည္ရွိေနပါလိမ့္မယ္....တစ္ေယာက္လဲက်ရင္တစ္ေယာက္ကေဖးမရင္းအျပန္အလွန္အတြက္ေႏြးေထြးတဲ့ရင္ခြင္တစ္စုံကိုေပးအပ္ရင္းတစ္ဦးကိုတစ္ဦးေထြးေပြ႕ထားၾကလိမ့္မည္.....ဤခ်စ္ျခင္းေလးဟာထာဝရအတြက္လွပစြာတည္ရွိေနေတာ့မည္..........
ဖတ္ရတာအဆင္ေျပရဲ႕လားရွင့္🥺❣
မိုးလင္းလို႔updateေလးေတြ႕ရင္
အ႐ႊန္းရဲ႕အတူးေလးေတြေပ်ာ္မယ္ထင္ပါတယ္...ေမွ်ာ္ေနမယ္ဆိုရင္ေပါ့....
အ႐ႊန္းကသိပ္မroတက္တာေလးကိုေတာ့နားလည္ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုပါရေစေနာ္😔
၂နာရီလည္းထိုးၿပီဆိုေတာ့အ႐ႊန္းအိပ္ေတာ့မယ္ေနာ္🥵မ်က္လုံးထဲမွာအေကာင္ေလးေတြဥဝင္ဥသြားသလိုေလးလံၿပီးအိပ္ခ်င္ေနၿပီ😵good nightကြယ္ love u ❤❤
မင်းဦးယာ၏ရင်ခွင်ထဲတွင်တစ်ကိုယ်လုံးမြုပ်နေသည့်အနေအထားအတိုင်းပင်ခေါင်းလေးကိုအနည်းငယ်အလုပ်ပေးကာမော့ကြည့်တော့ခန့်ညားချောမောသောသူ့ရဲ့ဦးယာဟာအိပ်မောကျနေလေသည်......
အိပ်မောကျနေသူကိုမနှိုးရက်တာကြောင့်ရင်ခွင်ထဲသို့အသာလေးပြန်တိုးဝှေ့ကာမှေးနေလိုက်သည်.....သေချာပေါက်နှုတ်ခမ်းပါးလေးကပြုံးလို့ပေါ့........
နာရီဝက်လောက်ကြာသွားပြီးမှနိုးလာသောဦးယာသည်သူမနိုးသေးဘူးအထင်နှင့်စောနကထက်ပင်ပို၍တင်းကျပ်စွာဖက်ကာထွေးထားပြန်သည်.........
"ဦးယာ..."
"နိုးနေတာလားရိပ်ငယ်..."
"စောနကမှနိုးတာပါ..မကြာသေးပါဘူး..."
"ဪ...ကိုယ်ကမနိုးသေးဘူးထင်လို့...."
"ထတော့မလား..."
"အင်းထကြမယ်လေ..."ဟုဆိုကာနှစ်ဦးသားအိပ်ရာမှထရင်းစောင်တွေခေါက်တွန့်ကြေနေသောအိပ်ရာခင်းလေးတွေကိုဆန့်နှင့်အတူလုပ်ကြလေသည်.....
"မျက်နှာသစ်ပြီးကိုယ်လက်သန့်စင်ပေးမယ်နော်ဦးယာ.... "
"ကိုယ်ကကိုယ့်ဘာကိုယ်လုပ်နိုင်ပြီလေရိပ်ငယ်လေးရဲ့...."
"အာ..ဟုတ်သားပဲနော်.....ဦးယာနာတာကိုက်တာတွေရောရှိလား..."
"ဟင့်အင်း...ကိုယ်က၅နှစ်တောင်အချိန်ယူခဲ့တာ...လုံးဝပဂတိကောင်းအောင်လို့လေ...."
"ဟုတ်ပါပြီ...မျက်နှာသစ်ကြမယ်နော်...ဒီနေ့တော့ဦးယာကိုကျွန်တော်မစောင့်ရတော့ဘူးပေါ့...."အေးရိပ်ရဲ့စကားလေးကြောင့်မင်းဦးယာစိတ်မကောင်းဖြစ်သွားရလေသည် .......
"အယ့်လိုကျတော့လည်းကိုယ်ကမင်းရဲ့ဒုက္ခအိုးဖြစ်ခဲ့တာပဲနော်...."
"မဟုတ်ပါဘူးဦးယာရဲ့...ဦးယာကကျွန်တော့်ရဲ့paradiseလေး...အလှပဆုံးနိဗ္ဗာန်ဘုံလေးဖြစ်ခဲ့တာ...."ဟုဆိုကာသူ့မူပိုင်အပြုံးလေးနှင့်တောက်ပစွာပြုံးပြလေသည်ကြောင့်မင်းဦးယာမှာငေးခနဲ......
"ရိပ်..."
"ဗျာ..."
"ကိုယ်မင်းကိုခဏလောက်ထပ်ဖက်ထားလို့ရမလား..."မင်းဦးယာစကားကြောင့်အေးရိပ်ပို၍ပြုံးလိုက်မိလေသည်.....
"ရတာပေါ့ဦးယာရဲ့...လာဒီကို"ဟုဆိုကာကုတင်တစ်ဖက်မှမင်းဦးယာကိုလက်လေးဆန့်တန်းလို့ခေါ်လေသည်.....ထိုအခါမင်းဦးယာမှာချက်ချင်းပင်အေးရိပ်ဆီသွား၍ထွေးပွေ့ထားလိုက်သည်.....အရာအားလုံးထက်ဒီရင်ခွင်နွေးနွေးလေးကသူ့အတွက်အားအဖြစ်ဆုံးမို့......သူ့ပုခုံးလောက်ရှိသောအေးရိပ်၏ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုထွေးပွေ့ကာပခုံးပေါ်သို့ခေါင်းလေးမှီချလိုက်သည်........
"ကိုယ့်မင်းကိုတရားဝင်ဖက်ခွင့်ရပြီပဲ...ပျော်လိုက်တာ...."
"တရားဝင်?"
"အင်း...အရင်ကကိုယ်အရမ်းပင်ပန်းလာချိန်တိုင်းမင်းရင်ခွင်ထဲကိုအကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီးဝင်နေခဲ့တာလေ... တကယ်တော့ကိုယ် ကိုယ်တိုင်ကိုကမင်းရင်ခွင်လေးကိုတောင့်တမိလို့ပါ....မင်းကဖြူဖြူစင်စင်နဲ့ကိုယ့်ကိုရင်ခွင်ငှားပေးပေမယ့်ကိုယ်ကမဖြူစင်ခဲ့တော့အယ့်တာတရားမဝင်ဘူးလေ....ခုကတော့ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကမင်းရင်ခွင်လေးကိုလိုချင်လို့လို့ဖွင့်ပြောပြီးမှလုပ်တာဆိုတော့တရားဝင်ပေါ့........."
မင်းဦးယာ၏စကားကြောင့်အေးရိပ်ရယ်လိုက်မိသည်...
"နောက်ဆိုဦးယာဘာပဲလုပ်လုပ်ကျွန်တော်ကတရားဝင်ခွင့်ပြုချက်ပေးထားတယ်နော်ဟုတ်ပြီလား...."
"ဟုတ်ပါပြီရိပ်ငယ်...ကိုယ့်အရွယ်ကချစ်ပါတယ်လို့ပြောရမယ့်အရွယ်ကိုကျော်လာပေမယ့်လည်းပြောပါရစေနော်.....ချစ်တာထက်ကိုကျော်လွန်ပြီးမင်းကိုကိုယ်ချစ်ပါတယ်ကိုယ့်ခွန်အားလေး......"
".............."
"ရိပ်ငယ်..."ရင်ခွင်ထဲမှကောင်လေးကိုမျက်နှာလေးမော့စေတော့အကြည့်ချင်းလွှဲပြီးနားရွက်ဖျားလေးတွေရဲနေသည်ကရှက်နေတာလားလေ....သိပ်ကိုမြတ်နိုးဖို့ကောင်းတဲ့သူ့ရဲ့ရိပ်ငယ်...အမူအယာတစ်ခုစီတိုင်းကပန်းချီကားလေးတစ်ချပ်လိုပင်..........
"မျက်နှာသွားသစ်ရအောင်လေ..."
"ဟုတ်ပါပြီဗျ...."
ရှက်နေသောကောင်လေးကိုထပ်မစတော့ဘဲမျက်နှာသစ်ရန်သာရေချိုးခန်းသို့ခြေဦးလှည့်ကြတော့သည်......
လွန်ခဲ့တဲ့၅နှစ်ထဲကထပ်ခါထပ်ခါစိတ်ကူးယဥ်ခဲ့ရတဲ့နေ့လေး.....မိုးလင်းရင်သူ့ကိုကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲမှနိုးထစေမည်..မိုးလင်းတိုင်းအနမ်းဖွဖွပေးကာချစ်စကားဆိုဦးမည်၊တစ်နေ့လုံးလည်းအနားမှာတွယ်ကပ်နေဦးမည်၊ခြံထဲမှာလေညှင်းခံရင်းစကားတွေပြောမည်၊ဘယ်လောက်ထိမြတ်နိုးရကြောင်းတွေလည်းပြောပြဦးမည်....အိမ်မက်နဲ့မျှော်လင့်ချက်ဟာမနက်ဖြန်အတွက်အလင်းရောင်လို့ပြောကြရင်မင်းဦးယာရဲ့အိမ်မက်ကအေးရိပ်ဝေ၊မျှော်လင့်ချက်ကလည်းအေးရိပ်ဝေ...သူ့အတွက်အလင်းရောင်ကလည်းအေးရိပ်ဝေပေါ့.....ခုတော့ဒီစိတ်ကူးတွေဟာတကယ်ကိုအကောင်အထည်ပေါ်ခဲ့လေပြီ....ဒီအချိန်မှာကမ္ဘာပေါ်မှာအပျော်ဆုံးလူကိုပြပါဆိုသူဟာထိပ်ဆုံးမှာရှိနေမည်ထင်.........
"ဦးယာ.."
"ဟင်"
"မနက်စာအပြင်မှာစားချင်လား...အိမ်မှာလုပ်ကျွေးရမလား..."
"အင်း...ကိုယ့်ရိပ်ရဲ့လက်ရာလေးကိုတော့လွမ်းမိတယ်"
"ဟုတ်ပါပြီ...ကျွန်တော်လုပ်ကျွေးပါမယ်.."
"ကျေးဇူးပါခဗျ.."
"ရပါတယ်ခဗျ.."
"ဟားဟား...လာအောက်သွားရအောင်..."
"ဟုတ်...."
နှစ်ဦးသာအောက်သို့ဆင်းသွားကာမီးဖိုခန်းထဲသို့တန်းဝင်သွားကြသည်...မနေ့ကအိမ်မှာလူစုံတုန်းရှိသမျှမုန့်တွေချကျွေးလိုက်တာကြောင့်မီးဖိုချောင်ထဲတွင်ဆန်မှအပဘာမှမရှိ...
"ဦးယာတအားဗိုက်ဆာနေပြီလား..."
"ဟင့်အင်း...တကယ်တော့ရင်တောင်ပြည့်နေတာ..."
"ဟင်...ဘာလို့လဲ...နေလို့မကောင်းဘူးလား...အစာကြေဆေးစားမလားဟင်...အဖျားလည်းမရှိပါဘူးဦးယာရဲ့"
"ဖြေးဖြေးမေးပါ...ရိပ်ငယ်လေးရဲ့...တကယ်တော့ကိုယ်ကအချစ်တွေနဲ့တဗိုက်ပြည့်နေတာ...."
"အာ..ဦးယာကလည်း..."
"ဟားဟား..."နားရွက်လေးတွေရဲလာပြန်သောကောင်လေးသည်ပါးမို့မို့လေးကိုဖောင်းတက်လာအောင်ပြုံးလေသည်....
"ကျွန်တော်ထမင်းသုပ်ကျွေးမယ်နော်ခဏစောင့်...မနက်စာကိုထမင်းသုပ်ကနဲနဲတော့အဆင်မပြေပေမယ့်လည်းအိမ်မှာဒါလေးပဲရှိလို့...ညနေကျမှစျေးဝယ်သွားကြမယ်နော်...."
"အင်း...မင်းသဘောပါ..."
ထို့နောက်အေးရိပ်သည်မနေ့ကကျန်နေတဲ့ထမင်းလေးကိုပူအောင်နွှေးလိုက်ကာထမင်းပူပူလေးကိုဇလုံထဲထည့်ရင်းလိုအပ်သည်များထည့်..ရေခဲသေတ္တာထဲကရှိတဲ့အသီးအနှံ့လေးတွေကိုအနေတော်လေးတွေလှီးချွတ်ထည့်ကာလက်အိပ်လေးစွတ်ပြီးထမင်းနယ်ရန်ပြင်ဆင်နေလေသည်....
သူ့လှုပ်ရှားမှုလေးတွေအကုန်လုံးကိုမျက်တောင်မခတ်တမ်းလိုက်ကြည့်နေတာကတော့မင်းဦးယာပင်.....ကျွမ်းကျင်စွာလှုပ်ရှားနေသောလက်ချောင်းလေးများသည်ပေါ့ပါး၍လှပလွန်းသည်....နဖူးထက်ဝယ်ချွေးလေးတွေစို့နေပုံကိုကရင်ခုန်ဖွယ်အတိပြီးလျက်......
"သဘောကျလိုက်တာ"
"ဗျာ..."
"မင်းကိုတရားဝင်ကြည့်ခွင့်ရတာကို..."
"ကိုယ်အမြဲတမ်းမင်းရဲ့လှုပ်ရှားမှုလေးတွေကိုခိုးကြည့်ခဲ့ရတာ...မျက်လုံးမမြင်ရတုန်းကလည်းနူးညံ့တဲ့မင်းရဲ့အသံလေးကိုပဲရင်ခုန်ခဲ့ရတာ....ကိုယ့်ရဲ့ရိပ်ငယ်လေးကသိပ်ကိုဆွဲဆောင်တက်တာပဲနော်...."
မင်းဦးယာရဲ့စကားတွေကြောင့်အေးရိပ်မှာပူထူလို့နေလေပြီ....ရှက်လွန်းလို့မျက်နှာတွေလည်းပူတက်လာပြီ...ဦးယာသည်တော်တော်ကိုဆိုးတဲ့လူကြီးပင်......
"ထမင်းသုပ်ရပြီဦးယာ..."
"ဟားဟား...စားကြမယ်နော်..."
"ဟုတ်..."
"ပန်းကန်နဲ့မခွဲနဲ့တော့တူတူပဲစားလိုက်မယ်..."
"ဟုတ်...."တူတူစားမယ်ဆိုတဲ့စကားအောက်မှာထမင်းသုတ်ပန်းကန်လေးသည်ဟိုဘက်ယိမ်းလိုက်ဒီဘက်ယိုင်လိုက်နှင့်လုံးလည်ချာလည်လိုက်ကာပြောင်စင်သွားလေသည်.......
မနက်စာစားခြင်းပြီးစီးပြီးနောက်နှစ်ဦးသားစျေးဝယ်ထွက်ရန်ထွက်လာကြလေသည်.....အရပ်ရှည်ရှည်နှင့်မင်းဦးယာသည်တောင့်ဖြောင့်သောခန္ဓာကိုယ်နှင့်အရေးအကြောင်းလေးအနည်းငယ်ရှိနေရုံမှအပခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကအားကိုးချင်စရာပင်....အပေါ်ကကော်လံအကျီလေးနှင့်အောက်ကလည်းခြေတုကိုပါလုံစေရန်ပုဆိုးအနက်ကလေးကိုတွဲဝတ်ထားလေသည်.......အကျီလက်တိုလေးအောက်ကသွေးကြောစိမ်းများနှင့်လက်ဖျံလေးမှာလည်းထင်းလို့....အေးရိပ်ကတော့တီရှပ်အကျီကလေးကိုပဲပုဆိုးလေးနှင့်တွဲဝတ်ကာသူ့မူပိုင်အတိုင်းခပ်အေးအေးလေးပင်...
အိမ်နားက24 hours martလေးသို့နှစ်ဦးသားလမ်းလည်းလျှောက်ရင်းခြေကျင်သွားကြလေသည်......
"ရိပ်..."
"ဗျာ..."
"ကိုယ့်နားကိုကပ်"
"ဘာလို့လဲဦးယာရဲ့ဦးယာရှုပ်မှာစိုးလို့ပါ...."
"ရတယ်...ကိုယ်အဆင်ပြေတယ်...ကိုယ့်နားကိုကပ်နော်"
"ဟုတ်...."မင်းဦးယာ၏တောင်းဆိုမှုကြောင့်အေးရိပ်မှာစျေးဝယ်သည့်တစ်လျှောက်လုံးအနားသို့ကပ်ကာသာဝယ်ရလေသည်.......အပြန်ကျတော့လည်းထိုနည်းလည်းကောင်းအေးရိပ်ကိုသူနှင့်အနီးဆုံးကနေသာလျှောက်ခိုင်းလေသည်. .......
အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့်နှစ်ဦးသားအိမ်မှာသန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင်း၊စကားတွေပြောရင်းစနောက်ကြရင်းတစ်နေ့တာကုန်ဆုံးခဲ့ကြသည်....ခုမှပြန်တွေ့ကြတဲ့သူတို့နှစ်ဦးအဖို့အလွမ်းသယ်ချိန်ကိုတသီးတစ်သန့်ထားမနေကြတော့...အတူရှိနေရတဲ့အချိန်တိုင်းကိုတန်ဖိုးထားကြသည်မို့အချိန်တိုင်းသည်ပြည့်စုံလို့နေသည်......အားလုံးပြီးစီးသွားချိန်တွင်တော့နှစ်ဦးသားခြေကုန်လက်ပန်းကျကာဝရံတာလေးတွင်လေတဖြူဖြူးနှင့်ညအလှကိုခံစားရင်းထွက်ထိုင်ကြလေသည်....
ဆိုဖာအဝိုင်းလေးထက်မင်းဦးယာကထိုင်ကာမင်းဦးယာ၏ရင်ခွင်ထဲ၌အေးရိပ်ဝေကိုထည့်ကာထွေးပွေ့ထားပြန်သည်....
"ရိပ်..နောက်နေ့တွေကျရင်တစ်ယောက်ထဲအပြင်မသွားရဘူးနော်"
"ဘာလို့လဲဦးယာရဲ့..."
"မင်းကိုသူများတွေကြည့်မှာစိုးလို့...."
"ဘယ်သူမှမကြည့်ပါဘူးဦးယာရယ်"
"ကြည့်တယ်...နောက်ကိုတစ်ယောက်ထဲမသွားပါနဲ့နော်..."
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ..."အေးရိပ်ကိုနောက်မှသိုင်းဖက်၍ပုခုံးထက်မေးတင်ကာပြောနေသောမင်းဦးယာသည်လိုချင်တာကိုတောင်းဆိုနေတဲ့ကလေးငယ်လေးတစ်ယောက်လို........
"အရင်ကဆိုညတိုင်းဦးယာကိုစကားတွေပြောနေခဲ့တာ..."
"........."
"ဦးယာရော...ဘာတွေလုပ်နေခဲ့လဲ..."
"မင်းနဲ့သမီးလေးကိုလွမ်းနေခဲ့တာပေါ့"
"ကျွန်တော့်ကိုဘာလို့ချစ်ခဲ့တာလဲဦးယာ..."
"မင်းကကိုယ့်အတွက်ဖြစ်တည်လာတဲ့လူသားလေးမို့လို့ကိုယ့်နှလုံးသားကမင်းအတွက်သီးသန့်ခုန်နေတာမို့...ရိပ်ငယ်ကရောကိုယ့်ကိုဘာလို့ချစ်တာလဲ...."
"ကျွန်တော်ကလည်းဦးယာအတွက်ဖြစ်တည်လာတာမို့လို့.ကျွန်တော့်နှလုံးသားကလည်းဦးယာအတွက်ခုန်နေတာမို့လို့..."
"ဟားဟား...ဟုတ်ပါပြီ..."
"ဦးယာကြည့်လိုက်ပါဦး...ကောင်းကင်ကြီးကလှလိုက်တာနော်... "
"အင်း...တအားကိုလှတယ်...."
"အမြဲမျှော်လင့်နေခဲ့တာ...ဦးယာကျန်းကျန်းမာမာနဲ့ဒီလိုပျော်နေနိုင်ဖို့....ညတိုင်းဆုတောင်းခဲ့ဖူးတယ်ကြယ်လေးတွေနဲ့လမင်းကြီးကိုသက်သေထားပြီးတော့...ကျွန်တော့်ရဲ့ဦးယာပျော်ရွှင်ရပါစေလို့......"
"မင်းဆုတောင်းတွေပြည့်ခဲ့ပါတယ်ရိပ်ငယ်လေး....ဒါပေမဲ့အယ့်ဆုတောင်းတွေကမင်းရှိမှပြည့်စုံမှာပါ...မင်းကြောင့်သာကိုယ်ဒီလိုရှင်သန်နိုင်ခဲ့တာ...မင်းပေးတဲ့အားအင်တွေနဲ့လေ....ကိုယ့်ရဲ့ရိပ်ငယ်လေးကိုအရမ်းကျေးဇူးတင်တယ်နော်..."
"အင်း...ကျွန်တော်ကလည်းကျေးဇူးတင်တယ်ဦးယာရဲ့ဘဝထဲဝင်ခွင့်ပေးခဲ့လို့...ယိမ်းယိမ်းလေးကိုပျိုးထောင်ခွင့်ပေးခဲ့လို့၊မိသားစုလေးပေးခဲ့လို့၊ပြီးတော့ချစ်ပေးလို့.......အရမ်းချစ်တယ်နော်ဦးယာ..."
"ကိုယ်ကလည်းမလျော့သောချစ်ခြင်းနဲ့ချစ်ပါတယ်ရိပ်ငယ်"
"ယုံပါတယ်ဦးယာ...."
မင်းဦးယာသည်ရင်ခွင်ထဲမှအေးရိပ်ဝေရဲ့မျက်နှာလေးကိုဆွဲယူကာပါးမို့မို့လေးထက်ကမှဲ့နက်ကလေးထက်အနမ်းချွေလိုက်လေသည်...ထိုအခါမျက်လုံးလေးမှိတ်လို့ငြိမ်လျက်ခံယူနေပါသောအေးရိပ်.....
ချိုမြိန်သောအနမ်းလေးတွေကမျက်နှာအနှံ့ယုယစွာကြွေကြရင်းနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတစ်စုံထက်၌အဆုံးသတ်ပါ၏.......
ပထမဆုံးအပြန်အလှန်ဆိုမိကြတဲ့ချစ်စကားလေးတွေသည်သိပ်ကိုလှပခဲ့လေသည်......
သည်နေ့မှစနောင်နှစ်ပေါင်းများစွာတိုင်
သူတို့နှစ်ဦးဟာနွေးထွေးတဲ့ချစ်ရိပ်မြုံလေးမှာတည်ရှိနေပါလိမ့်မယ်....တစ်ယောက်လဲကျရင်တစ်ယောက်ကဖေးမရင်းအပြန်အလှန်အတွက်နွေးထွေးတဲ့ရင်ခွင်တစ်စုံကိုပေးအပ်ရင်းတစ်ဦးကိုတစ်ဦးထွေးပွေ့ထားကြလိမ့်မည်.....ဤချစ်ခြင်းလေးဟာထာဝရအတွက်လှပစွာတည်ရှိနေတော့မည်..........
ဖတ်ရတာအဆင်ပြေရဲ့လားရှင့်🥺❣
မိုးလင်းလို့updateလေးတွေ့ရင်
အရွှန်းရဲ့အတူးလေးတွေပျော်မယ်ထင်ပါတယ်...မျှော်နေမယ်ဆိုရင်ပေါ့....
အရွှန်းကသိပ်မroတက်တာလေးကိုတော့နားလည်ပေးဖို့တောင်းဆိုပါရစေနော်😔
၂နာရီလည်းထိုးပြီဆိုတော့အရွှန်းအိပ်တော့မယ်နော်🥵မျက်လုံးထဲမှာအကောင်လေးတွေဥဝင်ဥသွားသလိုလေးလံပြီးအိပ်ချင်နေပြီ😵good nightကွယ် love u ❤❤
////////////////////////////////
ေအးရိပ္အိပ္ရာမွႏိုးထလာခဲ့ခ်ိန္သူ႔ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးဟာတစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕တင္းက်ပ္စြာေထြးေပြ႕ျခင္းကိုခံထားရတာေၾကာင့္ၿပဳံးလိုက္မိသည္........
မင္းဦးယာ၏ရင္ခြင္ထဲတြင္တစ္ကိုယ္လုံးျမဳပ္ေနသည့္အေနအထားအတိုင္းပင္ေခါင္းေလးကိုအနည္းငယ္အလုပ္ေပးကာေမာ့ၾကည့္ေတာ့ခန္႔ညားေခ်ာေမာေသာသူ႔ရဲ႕ဦးယာဟာအိပ္ေမာက်ေနေလသည္......
အိပ္ေမာက်ေနသူကိုမႏႈိးရက္တာေၾကာင့္ရင္ခြင္ထဲသို႔အသာေလးျပန္တိုးေဝွ႔ကာေမွးေနလိုက္သည္.....ေသခ်ာေပါက္ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကၿပဳံးလို႔ေပါ့........
နာရီဝက္ေလာက္ၾကာသြားၿပီးမွႏိုးလာေသာဦးယာသည္သူမႏိုးေသးဘူးအထင္ႏွင့္ေစာနကထက္ပင္ပို၍တင္းက်ပ္စြာဖက္ကာေထြးထားျပန္သည္.........
"ဦးယာ..."
"ႏိုးေနတာလားရိပ္ငယ္..."
"ေစာနကမွႏိုးတာပါ..မၾကာေသးပါဘူး..."
"ဪ...ကိုယ္ကမႏိုးေသးဘူးထင္လို႔...."
"ထေတာ့မလား..."
"အင္းထၾကမယ္ေလ..."ဟုဆိုကာႏွစ္ဦးသားအိပ္ရာမွထရင္းေစာင္ေတြေခါက္တြန္႔ေၾကေနေသာအိပ္ရာခင္းေလးေတြကိုဆန္႔ႏွင့္အတူလုပ္ၾကေလသည္.....
"မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးကိုယ္လက္သန္႔စင္ေပးမယ္ေနာ္ဦးယာ.... "
"ကိုယ္ကကိုယ့္ဘာကိုယ္လုပ္ႏိုင္ၿပီေလရိပ္ငယ္ေလးရဲ႕...."
"အာ..ဟုတ္သားပဲေနာ္.....ဦးယာနာတာကိုက္တာေတြေရာရွိလား..."
"ဟင့္အင္း...ကိုယ္က၅ႏွစ္ေတာင္အခ်ိန္ယူခဲ့တာ...လုံးဝပဂတိေကာင္းေအာင္လို႔ေလ...."
"ဟုတ္ပါၿပီ...မ်က္ႏွာသစ္ၾကမယ္ေနာ္...ဒီေန႔ေတာ့ဦးယာကိုကြၽန္ေတာ္မေစာင့္ရေတာ့ဘူးေပါ့...."ေအးရိပ္ရဲ႕စကားေလးေၾကာင့္မင္းဦးယာစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရေလသည္ .......
"အယ့္လိုက်ေတာ့လည္းကိုယ္ကမင္းရဲ႕ဒုကၡအိုးျဖစ္ခဲ့တာပဲေနာ္...."
"မဟုတ္ပါဘူးဦးယာ...ဦးယာကကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕paradiseေလး...အလွပဆုံးနိဗၺာန္ဘုံေလးျဖစ္ခဲ့တာ...."ဟုဆိုကာသူ႔မူပိုင္အၿပဳံးေလးႏွင့္ေတာက္ပစြာၿပဳံးျပေလသည္ေၾကာင့္မင္းဦးယာမွာေငးခနဲ......
"ရိပ္..."
"ဗ်ာ..."
"ကိုယ္မင္းကိုခဏေလာက္ထပ္ဖက္ထားလို႔ရမလား..."မင္းဦးယာစကားေၾကာင့္ေအးရိပ္ပို၍ၿပဳံးလိုက္မိေလသည္.....
"ရတာေပါ့ဦးယာရဲ႕...လာဒီကို"ဟုဆိုကာကုတင္တစ္ဖက္မွမင္းဦးယာကိုလက္ေလးဆန္႔တန္းလို႔ေခၚေလသည္.....ထိုအခါမင္းဦးယာမွာခ်က္ခ်င္းပင္ေအးရိပ္ဆီသြား၍ေထြးေပြ႕ထားလိုက္သည္.....အရာအားလုံးထက္ဒီရင္ခြင္ေႏြးေႏြးေလးကသူ႔အတြက္အားအျဖစ္ဆုံးမို႔......သူ႔ပုခုံးေလာက္ရွိေသာေအးရိပ္၏ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုေထြးေပြ႕ကာပခုံးေပၚသို႔ေခါင္းေလးမွီခ်လိုက္သည္........
"ကိုယ့္မင္းကိုတရားဝင္ဖက္ခြင့္ရၿပီပဲ...ေပ်ာ္လိုက္တာ...."
"တရားဝင္?"
"အင္း...အရင္ကကိုယ္အရမ္းပင္ပန္းလာခ်ိန္တိုင္းမင္းရင္ခြင္ထဲကိုအေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီးဝင္ေနခဲ့တာေလ... တကယ္ေတာ့ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ကိုကမင္းရင္ခြင္ေလးကိုေတာင့္တမိလို႔ပါ....မင္းကျဖဴျဖဴစင္စင္နဲ႔ကိုယ့္ကိုရင္ခြင္ငွားေပးေပမယ့္ကိုယ္ကမျဖဴစင္ခဲ့ေတာ့အယ့္တာတရားမဝင္ဘူးေလ....ခုကေတာ့ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကမင္းရင္ခြင္ေလးကိုလိုခ်င္လို႔လို႔ဖြင့္ေျပာၿပီးမွလုပ္တာဆိုေတာ့တရားဝင္ေပါ့........."
မင္းဦးယာ၏စကားေၾကာင့္ေအးရိပ္ရယ္လိုက္မိသည္...
"ေနာက္ဆိုဦးယာဘာပဲလုပ္လုပ္ကြၽန္ေတာ္ကတရားဝင္ခြင့္ျပဳခ်က္ေပးထားတယ္ေနာ္ဟုတ္ၿပီလား...."
"ဟုတ္ပါၿပီရိပ္ငယ္...ကိုယ့္အ႐ြယ္ကခ်စ္ပါတယ္လို႔ေျပာရမယ့္အ႐ြယ္ကိုေက်ာ္လာေပမယ့္လည္းေျပာပါရေစေနာ္.....ခ်စ္တာထက္ကိုေက်ာ္လြန္ၿပီးမင္းကိုကိုယ္ခ်စ္ပါတယ္ကိုယ့္ခြန္အားေလး......"
".............."
"ရိပ္ငယ္..."ရင္ခြင္ထဲမွေကာင္ေလးကိုမ်က္ႏွာေလးေမာ့ေစေတာ့အၾကည့္ခ်င္းလႊဲၿပီးနား႐ြက္ဖ်ားေလးေတြရဲေနသည္ကရွက္ေနတာလားေလ....သိပ္ကိုျမတ္ႏိုးဖို႔ေကာင္းတဲ့သူ႔ရဲ႕ရိပ္ငယ္...အမူအယာတစ္ခုစီတိုင္းကပန္းခ်ီကားေလးတစ္ခ်ပ္လိုပင္..........
"မ်က္ႏွာသြားသစ္ရေအာင္ေလ..."
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်...."
ရွက္ေနေသာေကာင္ေလးကိုထပ္မစေတာ့ဘဲမ်က္ႏွာသစ္ရန္သာေရခ်ိဳးခန္းသို႔ေျခဦးလွည့္ၾကေတာ့သည္......
လြန္ခဲ့တဲ့၅ႏွစ္ထဲကထပ္ခါထပ္ခါစိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ရတဲ့ေန႔ေလး.....မိုးလင္းရင္သူ႔ကိုကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲမွႏိုးထေစမည္..မိုးလင္းတိုင္းအနမ္းဖြဖြေပးကာခ်စ္စကားဆိုဦးမည္၊တစ္ေန႔လုံးလည္းအနားမွာတြယ္ကပ္ေနဦးမည္၊ၿခံထဲမွာေလညႇင္းခံရင္းစကားေတြေျပာမည္၊ဘယ္ေလာက္ထိျမတ္ႏိုးရေၾကာင္းေတြလည္းေျပာျပဦးမည္....အိမ္မက္နဲ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာမနက္ျဖန္အတြက္အလင္းေရာင္လို႔ေျပာၾကရင္မင္းဦးယာရဲ႕အိမ္မက္ကေအးရိပ္ေဝ၊ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကလည္းေအးရိပ္ေဝ...သူ႔အတြက္အလင္းေရာင္ကလည္းေအးရိပ္ေဝေပါ့.....ခုေတာ့ဒီစိတ္ကူးေတြဟာတကယ္ကိုအေကာင္အထည္ေပၚခဲ့ေလၿပီ....ဒီအခ်ိန္မွာကမာၻေပၚမွာအေပ်ာ္ဆုံးလူကိုျပပါဆိုသူဟာထိပ္ဆုံးမွာရွိေနမည္ထင္.........
"ဦးယာ.."
"ဟင္"
"မနက္စာအျပင္မွာစားခ်င္လား...အိမ္မွာလုပ္ေကြၽးရမလား..."
"အင္း...ကိုယ့္ရိပ္ရဲ႕လက္ရာေလးကိုေတာ့လြမ္းမိတယ္"
"ဟုတ္ပါၿပီ...ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေကြၽးပါမယ္.."
"ေက်းဇူးပါခဗ်.."
"ရပါတယ္ခဗ်.."
"ဟားဟား...လာေအာက္သြားရေအာင္..."
"ဟုတ္...."
ႏွစ္ဦးသာေအာက္သို႔ဆင္းသြားကာမီးဖိုခန္းထဲသို႔တန္းဝင္သြားၾကသည္...မေန႔ကအိမ္မွာလူစုံတုန္းရွိသမွ်မုန္႔ေတြခ်ေကြၽးလိုက္တာေၾကာင့္မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတြင္ဆန္မွအပဘာမွမရွိ...
"ဦးယာတအားဗိုက္ဆာေနၿပီလား..."
"ဟင့္အင္း...တကယ္ေတာ့ရင္ေတာင္ျပည့္ေနတာ..."
"ဟင္...ဘာလို႔လဲ...ေနလို႔မေကာင္းဘူးလား...အစာေၾကေဆးစားမလားဟင္...အဖ်ားလည္းမရွိပါဘူးဦးယာရဲ႕"
"ေျဖးေျဖးေမးပါ...ရိပ္ငယ္ေလးရဲ႕...တကယ္ေတာ့ကိုယ္ကအခ်စ္ေတြနဲ႔တဗိုက္ျပည့္ေနတာ...."
"အာ..ဦးယာကလည္း..."
"ဟားဟား..."နား႐ြက္ေလးေတြရဲလာျပန္ေသာေကာင္ေလးသည္ပါးမို႔မို႔ေလးကိုေဖာင္းတက္လာေအာင္ၿပဳံးေလသည္....
"ကြၽန္ေတာ္ထမင္းသုပ္ေကြၽးမယ္ေနာ္ခဏေစာင့္...မနက္စာကိုထမင္းသုပ္ကနဲနဲေတာ့အဆင္မေျပေပမယ့္လည္းအိမ္မွာဒါေလးပဲရွိလို႔...ညေနက်မွေစ်းဝယ္သြားၾကမယ္ေနာ္...."
"အင္း...မင္းသေဘာပါ..."
ထို႔ေနာက္ေအးရိပ္သည္မေန႔ကက်န္ေနတဲ့ထမင္းေလးကိုပူေအာင္ေႏႊးလိုက္ကာထမင္းပူပူေလးကိုဇလုံထဲထည့္ရင္းလိုအပ္သည္မ်ားထည့္..ေရခဲေသတၱာထဲကရွိတဲ့အသီးအႏွံ႔ေလးေတြကိုအေနေတာ္ေလးေတြလွီးခြၽတ္ထည့္ကာလက္အိပ္ေလးစြတ္ၿပီးထမင္းနယ္ရန္ျပင္ဆင္ေနေလသည္....
သူ႔လႈပ္ရွားမႈေလးေတြအကုန္လုံးကိုမ်က္ေတာင္မခတ္တမ္းလိုက္ၾကည့္ေနတာကေတာ့မင္းဦးယာပင္.....ကြၽမ္းက်င္စြာလႈပ္ရွားေနေသာလက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားသည္ေပါ့ပါး၍လွပလြန္းသည္....နဖူးထက္ဝယ္ေခြၽးေလးေတြစို႔ေနပုံကိုကရင္ခုန္ဖြယ္အတိၿပီးလ်က္......
"သေဘာက်လိုက္တာ"
"ဗ်ာ..."
"မင္းကိုတရားဝင္ၾကည့္ခြင့္ရတာကို..."
"ကိုယ္အၿမဲတမ္းမင္းရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေလးေတြကိုခိုးၾကည့္ခဲ့ရတာ...မ်က္လုံးမျမင္ရတုန္းကလည္းႏူးညံ့တဲ့မင္းရဲ႕အသံေလးကိုပဲရင္ခုန္ခဲ့ရတာ....ကိုယ့္ရဲ႕ရိပ္ငယ္ေလးကသိပ္ကိုဆြဲေဆာင္တက္တာပဲေနာ္...."
မင္းဦးယာရဲ႕စကားေတြေၾကာင့္ေအးရိပ္မွာပူထူလို႔ေနေလၿပီ....ရွက္လြန္းလို႔မ်က္ႏွာေတြလည္းပူတက္လာၿပီ...ဦးယာသည္ေတာ္ေတာ္ကိုဆိုးတဲ့လူႀကီးပင္......
"ထမင္းသုပ္ရၿပီဦးယာ..."
"ဟားဟား...စားၾကမယ္ေနာ္..."
"ဟုတ္..."
"ပန္းကန္နဲ႔မခြဲနဲ႔ေတာ့တူတူပဲစားလိုက္မယ္..."
"ဟုတ္...."တူတူစားမယ္ဆိုတဲ့စကားေအာက္မွာထမင္းသုတ္ပန္းကန္ေလးသည္ဟိုဘက္ယိမ္းလိုက္ဒီဘက္ယိုင္လိုက္ႏွင့္လုံးလည္ခ်ာလည္လိုက္ကာေျပာင္စင္သြားေလသည္.......
မနက္စာစားျခင္းၿပီးစီးၿပီးေနာက္ႏွစ္ဦးသားေစ်းဝယ္ထြက္ရန္ထြက္လာၾကေလသည္.....အရပ္ရွည္ရွည္ႏွင့္မင္းဦးယာသည္ေတာင့္ေျဖာင့္ေသာခႏၶာကိုယ္ႏွင့္အေရးအေၾကာင္းေလးအနည္းငယ္ရွိေန႐ုံမွအပခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကအားကိုးခ်င္စရာပင္....အေပၚကေကာ္လံအက်ီေလးႏွင့္ေအာက္ကလည္းေျခတုကိုပါလုံေစရန္ပုဆိုးအနက္ကေလးကိုတြဲဝတ္ထားေလသည္.......အက်ီလက္တိုေလးေအာက္ကေသြးေၾကာစိမ္းမ်ားႏွင့္လက္ဖ်ံေလးမွာလည္းထင္းလို႔....ေအးရိပ္ကေတာ့တီရွပ္အက်ီကေလးကိုပဲပုဆိုးေလးႏွင့္တြဲဝတ္ကာသူ႔မူပိုင္အတိုင္းခပ္ေအးေအးေလးပင္...
အိမ္နားက24 hours martေလးသို႔ႏွစ္ဦးသားလမ္းလည္းေလွ်ာက္ရင္းေျခက်င္သြားၾကေလသည္......
"ရိပ္..."
"ဗ်ာ..."
"ကိုယ့္နားကိုကပ္"
"ဘာလို႔လဲဦးယာရဲ႕ဦးယာရႈပ္မွာစိုးလို႔ပါ...."
"ရတယ္...ကိုယ္အဆင္ေျပတယ္...ကိုယ့္နားကိုကပ္ေနာ္"
"ဟုတ္...."မင္းဦးယာ၏ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ေအးရိပ္မွာေစ်းဝယ္သည့္တစ္ေလွ်ာက္လုံးအနားသို႔ကပ္ကာသာဝယ္ရေလသည္.......အျပန္က်ေတာ့လည္းထိုနည္းလည္းေကာင္းေအးရိပ္ကိုသူႏွင့္အနီးဆုံးကေနသာေလွ်ာက္ခိုင္းေလသည္. .......
အိမ္ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ႏွစ္ဦးသားအိမ္မွာသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရင္း၊စကားေတြေျပာရင္းစေနာက္ၾကရင္းတစ္ေန႔တာကုန္ဆုံးခဲ့ၾကသည္....ခုမွျပန္ေတြ႕ၾကတဲ့သူတို႔ႏွစ္ဦးအဖို႔အလြမ္းသယ္ခ်ိန္ကိုတသီးတစ္သန္႔ထားမေနၾကေတာ့...အတူရွိေနရတဲ့အခ်ိန္တိုင္းကိုတန္ဖိုးထားၾကသည္မို႔အခ်ိန္တိုင္းသည္ျပည့္စုံလို႔ေနသည္......အားလုံးၿပီးစီးသြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ႏွစ္ဦးသားေျခကုန္လက္ပန္းက်ကာဝရံတာေလးတြင္ေလတျဖဴျဖဴးႏွင့္ညအလွကိုခံစားရင္းထြက္ထိုင္ၾကေလသည္....
ဆိုဖာအဝိုင္းေလးထက္မင္းဦးယာကထိုင္ကာမင္းဦးယာ၏ရင္ခြင္ထဲ၌ေအးရိပ္ေဝကိုထည့္ကာေထြးေပြ႕ထားျပန္သည္....
"ရိပ္..ေနာက္ေန႔ေတြက်ရင္တစ္ေယာက္ထဲအျပင္မသြားရဘူးေနာ္"
"ဘာလို႔လဲဦးယာရဲ႕..."
"မင္းကိုသူမ်ားေတြၾကည့္မွာစိုးလို႔...."
"ဘယ္သူမွမၾကည့္ပါဘူးဦးယာရယ္"
"ၾကည့္တယ္...ေနာက္ကိုတစ္ေယာက္ထဲမသြားပါနဲ႔ေနာ္..."
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ..."ေအးရိပ္ကိုေနာက္မွသိုင္းဖက္၍ပုခုံးထက္ေမးတင္ကာေျပာေနေသာမင္းဦးယာသည္လိုခ်င္တာကိုေတာင္းဆိုေနတဲ့ကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာက္လို........
"အရင္ကဆိုညတိုင္းဦးယာကိုစကားေတြေျပာေနခဲ့တာ..."
"........."
"ဦးယာေရာ...ဘာေတြလုပ္ေနခဲ့လဲ..."
"မင္းနဲ႔သမီးေလးကိုလြမ္းေနခဲ့တာေပါ့"
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာလို႔ခ်စ္ခဲ့တာလဲဦးယာ..."
"မင္းကကိုယ့္အတြက္ျဖစ္တည္လာတဲ့လူသားေလးမို႔လို႔ကိုယ့္ႏွလုံးသားကမင္းအတြက္သီးသန္႔ခုန္ေနတာမို႔...ရိပ္ငယ္ကေရာကိုယ့္ကိုဘာလို႔ခ်စ္တာလဲ...."
"ကြၽန္ေတာ္ကလည္းဦးယာအတြက္ျဖစ္တည္လာတာမို႔လို႔.ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးသားကလည္းဦးယာအတြက္ခုန္ေနတာမို႔လို႔..."
"ဟားဟား...ဟုတ္ပါၿပီ..."
"ဦးယာၾကည့္လိုက္ပါဦး...ေကာင္းကင္ႀကီးကလွလိုက္တာေနာ္... "
"အင္း...တအားကိုလွတယ္...."
"အၿမဲေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့တာ...ဦးယာက်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ဒီလိုေပ်ာ္ေနႏိုင္ဖို႔....ညတိုင္းဆုေတာင္းခဲ့ဖူးတယ္ၾကယ္ေလးေတြနဲ႔လမင္းႀကီးကိုသက္ေသထားၿပီးေတာ့...ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဦးယာေပ်ာ္႐ႊင္ရပါေစလို႔......"
"မင္းဆုေတာင္းေတြျပည့္ခဲ့ပါတယ္ရိပ္ငယ္ေလး....ဒါေပမဲ့အယ့္ဆုေတာင္းေတြကမင္းရွိမွျပည့္စုံမွာပါ...မင္းေၾကာင့္သာကိုယ္ဒီလိုရွင္သန္ႏိုင္ခဲ့တာ...မင္းေပးတဲ့အားအင္ေတြနဲ႔ေလ....ကိုယ့္ရဲ႕ရိပ္ငယ္ေလးကိုအရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္..."
"အင္း...ကြၽန္ေတာ္ကလည္းေက်းဇူးတင္တယ္ဦးယာရဲ႕ဘဝထဲဝင္ခြင့္ေပးခဲ့လို႔...ယိမ္းယိမ္းေလးကိုပ်ိဳးေထာင္ခြင့္ေပးခဲ့လို႔၊မိသားစုေလးေပးခဲ့လို႔၊ၿပီးေတာ့ခ်စ္ေပးလို႔.......အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္ဦးယာ..."
"ကိုယ္ကလည္းမေလ်ာ့ေသာခ်စ္ျခင္းနဲ႔ခ်စ္ပါတယ္ရိပ္ငယ္"
"ယုံပါတယ္ဦးယာ...."
မင္းဦးယာသည္ရင္ခြင္ထဲမွေအးရိပ္ေဝရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုဆြဲယူကာပါးမို႔မို႔ေလးထက္ကမွဲ႔နက္ကေလးထက္အနမ္းေခြၽလိုက္ေလသည္...ထိုအခါမ်က္လုံးေလးမွိတ္လို႔ၿငိမ္လ်က္ခံယူေနပါေသာေအးရိပ္.....
ခ်ိဳၿမိန္ေသာအနမ္းေလးေတြကမ်က္ႏွာအႏွံ႔ယုယစြာေႂကြၾကရင္းႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးတစ္စုံထက္၌အဆုံးသတ္ပါ၏.......
ပထမဆုံးအျပန္အလွန္ဆိုမိၾကတဲ့ခ်စ္စကားေလးေတြသည္သိပ္ကိုလွပခဲ့ေလသည္......
သည္ေန႔မွစေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္
သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာေႏြးေထြးတဲ့ခ်စ္ရိပ္ၿမဳံေလးမွာတည္ရွိေနပါလိမ့္မယ္....တစ္ေယာက္လဲက်ရင္တစ္ေယာက္ကေဖးမရင္းအျပန္အလွန္အတြက္ေႏြးေထြးတဲ့ရင္ခြင္တစ္စုံကိုေပးအပ္ရင္းတစ္ဦးကိုတစ္ဦးေထြးေပြ႕ထားၾကလိမ့္မည္.....ဤခ်စ္ျခင္းေလးဟာထာဝရအတြက္လွပစြာတည္ရွိေနေတာ့မည္..........
ဖတ္ရတာအဆင္ေျပရဲ႕လားရွင့္🥺❣
မိုးလင္းလို႔updateေလးေတြ႕ရင္
အ႐ႊန္းရဲ႕အတူးေလးေတြေပ်ာ္မယ္ထင္ပါတယ္...ေမွ်ာ္ေနမယ္ဆိုရင္ေပါ့....
အ႐ႊန္းကသိပ္မroတက္တာေလးကိုေတာ့နားလည္ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုပါရေစေနာ္😔
၂နာရီလည္းထိုးၿပီဆိုေတာ့အ႐ႊန္းအိပ္ေတာ့မယ္ေနာ္🥵မ်က္လုံးထဲမွာအေကာင္ေလးေတြဥဝင္ဥသြားသလိုေလးလံၿပီးအိပ္ခ်င္ေနၿပီ😵good nightကြယ္ love u ❤❤
Коментарі