Part2
"ယိမ်းလေးကအယ့်အချိန်တုန်းကအမေရတော့သိပ်ပျော်တာပဲလား....."
"ပျော်တာပေါ့ကိုရယ်...ယိမ်းဘဝရဲ့အလင်းတိုင်လေးတွေ့လိုက်ရသလိုပဲသိလား..အယ့်တုန်းကလေ........"
"မေမေ...မေမေရော..."
ယိမ်းယိမ်းယာလေးသည်ရေချိုးပြီးထွက်လာတော့စောနနေရာမှာသူ့မေမေလို့သတ်မှတ်လိုက်တဲ့ဦးဦးကိုမတွေ့တော့မျက်နှာလေးကညိုကာပြိုတော့မယ့်မိုးလေးလို.......
"မေမေအင့်..ဟင့်.ဟင့်...မေမေထားခဲ့ပြီ...."
သမီးရဲ့ငိုသံလေးကြောင့်မင်းဦးယာအပြေးသွားကာထွေးပွေ့ချင်သော်လည်းလေ....သမီးလေးရယ်...ဖေဖေတောင်းပန်ပါတယ်.....ဒီနေ့မှစပြီးသိကျွမ်းခွင့်ရတဲ့သူစိမ်းလေးရေငါတို့သားအဖမင်းကိုလိုအပ်တယ်ထင်ပါရဲ့.....သမီးရှိရာသို့မှန်းဆပြီးwheel chairကိုရွှေ့သွားလိုက်သည်...ကလေးအတွက်တော့မျက်စိရှုပ်စရာပေမယ့်အိမ်ထဲမှာသွယ်တန်းထားတဲ့ကြိုးခပ်မြင့်မြင့်လေးတွေကမင်းဦးယာရဲ့မျက်လုံးလေးတွေပင်....ကြိုးတန်းတွေကိုတစ်ဖက်ကစမ်းရင်းတစ်ဖက်ကwheel chairကခလုတ်ကိုနှိပ်ကာသမီးအသံလေးနဲ့အနီးဆုံးကိုသွားမိသည်.......
မငိုပါနဲ့သမီးလေးရယ်...ဖေဖေသမီးလေးမျက်နှာလေးကကိုမြင်ချင်တယ်....သမီးလေးကိုထွေးပွေ့ချင်တယ်ကွယ်........သမီးရှိလောက်မယ့်နားကနေရာကိုရောက်တော့မှန်းဆကာwheelchairကိုရပ်လိုက်ပြီးလက်ကိုဆန့်တန်းကာခေါ်တော့သမီးငယ်လေးကသူ့ကိုမကြည့်ဘဲတစ်နေရာထဲကိုသာစူးစိုက်ကြည့်နေတက်သောကျွန်တော့်ကိုကြောက်လို့ထင်ပါရဲ့ငိုသံလေးတော့ဆဲသွားပေမယ့်ရှိုက်နေဆဲပင်...ကျွန်တော့်ဆီကိုတော့ဖြင့်မလာခဲ့ပါ...ဖေဖေလို့လည်းတစ်ခါမှမခေါ်ဘူးသေးပါ....
အေးရိပ်ဝေကလေးငိုသံကြောင့်လှေကားမှပြေးဆင်းလာတော့သမီးငယ်လေးရှိရာကိုမှန်းဆကာလက်လေးဆန့်တန်းလျက်ခေါ်နေသောဦးယာနှင့်တဆက်ဆက်တုန်ကာငိုနေပြီးဖခင်ကိုကြောက်ရွံ့စွာကြည့်နေသောကလေးလေး....အရှင်ဘုရားရယ်ဘာရယ်ကြောင့်ချစ်တက်လွန်းတဲ့သူ့ကိုဘဝသေစေပြီးဖြူစင်လွန်းတဲ့ကလေးကိုမေတ္တာငတ်စေရတာလဲကွယ်....
ထို့နောက်လှေကားကနေဆင်းလာပြီးသမီးဆီသွားလိုက်ကာကောက်ချီတော့ကလေးငယ်ဟာဒီနေ့မှစတွေ့တဲ့သူ့ကိုမေမေဟုအော်ခေါ်ကာတင်းကျပ်စွာဖက်ပြီးငိုလေတော့သည်.......ကလေးရယ်ဘယ်လောက်တောင်မေတ္တာငတ်ခဲ့ရတာလဲကွယ်....သမီးလေးရဲ့ငိုရှိုက်သံတွေမှတစ်ဆင့်သမီးလေးရင်ထဲကနာကျင်ဝမ်းနည်းမှုတွေကိုသူခံစားလိုက်ရပါသည်.....ကလေးရယ်ဦးဦးက..ကလေးအတွက်မိခင်မေတ္တာတွေရောဖခင်မေတ္တာကိုပါနားလည်အောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်....ရင်ဘတ်ထဲမှမချိတင်ကဲရေရွှတ်သံလေးကိုတော့ဘယ်သူမှမကြားလိုက်ပါ........
ထို့နောက်ဦးယာကိုဘာလုပ်ပေးရမလဲမေးတော့ဘာမှမလုပ်ပေးရတာနဲ့ပဲသမီးလေးနဲ့ပထမဆုံးရက်မှာနွေးထွေးကြင်နာမှုတွေကိုနဲနဲချင်းစပြီးဝေမျှပေးမိသည်.......
တနေကုန်တူတူဆော့နေသောသမီးငယ်လေးသည်အရမ်းပျော်နေတယ်ထင်ပါရဲ့ပြုံးရွှင်နေတာကြောင့်အိမ်ကအိမ်အကူတွေတောင်အံ့သြနေမိကြသည်တဲ့လေ...ကလေးဆိုတာဒီလိုပဲပြုံးနေသင့်တာမလား....ဦးဦးကမင်းတို့ကိုအပြုံးတွေဖန်တီးပေးပါ့မယ်.......
သမီးလေးအိပ်ပျော်သွားတော့အပေါ်ထပ်ကအခန်းသို့ဦးယာတက်ရလွယ်ရန်တပ်ဆင်ထားသောဓါတ်လှေကားအသေးလေးမှတက်လိုက်သည်....
အခန်းထဲရောက်သည်နှင့်ဦးယာကိုရေချိုးခန်းထဲခေါ်သွားကာသန့်စင်ပေးလိုက်သည်...ပိုက်ဆံရှိအသိုင်းအဝိုင်းမို့အိမ်ကျယ်ကြီးထဲတွင်အပေါ်ထပ်တစ်ထပ်လုံးကိုအခန်းပုံဖွဲ့ကာဦးယာသွားရလာရလုပ်ရကိုင်ရတာအစစအရာရာအဆင်ပြေနိုင်ရန်ပြင်ဆင်ပေးထားသည်......
"ဦးယာမျက်နှာသစ်ရအောင်နော်...."
"အင်း..."
နူးညံ့သောအသံလေးထဲမှာပါဝင်လာတဲ့ကြင်နာမှုတွေကသမီးလေးကိုချစ်စေတာလည်းမပြောနဲ့....တဖက်လူကိုငြိုငြင်ရိပ်တစ်ခုတောင်မပြတဲ့သူ့အသံလေးဟာအနှစ်နှစ်အလလမက်ခဲ့ရတဲ့အိမ်မက်ဆိုးတွေကိုလွတ်မြောက်နိုင်စွမ်းရှိပါလေစွ....
"သမီးလေးကမေမေလို့ခေါ်တာမင်းအဆင်ပြေရဲ့လားရိပ်...."
"ပြေပါတယ်...."
"သမီးကမိခင်မေတ္တာအရမ်းတောင့်တနေလို့ပါ...."
ဝမ်းနည်းရိပ်တွေစွတ်နေသောဦးယာရဲ့အသံကြောင့်အေးရိပ်တကယ်အဆင်ပြေကြောင်းသိစေရန်အလို့ငှာကျောပြင်ကိုဖွဖွလေးပွတ်၍"ကျွန်တော်တကယ်အဆင်ပြေပါတယ်...ကျွန်တော်လည်းကလေးချစ်တက်လို့မေမေလုပ်ရတာမခက်ခဲပါဘူးဗျ....."ဟုပြောမိသည်....
ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပါရဲ့နွဲနောင်းနေတာမျိုးမဟုတ်ပါဘဲနဲ့ကြင်နာတက်ပြီးနူးညံ့တဲ့သူ့ရဲ့အသံအပြုအမူတွေဟာဖော့ဖယောင်းလေးလိုဂွမ်းဆိုင်လေးလိုနူးညံ့လို့နေသည်....
"အင်းကျေးဇူးရိပ်...."
"........"
"အိပ်ယာဝင်တော့မလား....စာဖတ်ပြမယ်လေ......."
"ဟင်..အင်း...."
အရင်လူတွေဆိုသူ့ကိုအိပ်ရာပေါ်တင်ပေးကာနေရာချပေးရုံပဲဝတ်ကျေတန်းကျေလုပ်ပေးကြသည်....ဒီကောင်လေးကတော့စိတ်ရောကိုယ်ပါကူညီပါရော့လား....ကျေးဇူးပါရိပ်......စစသိတဲ့နေ့မှာတင်ဒီကောင်လေးကိုကျေးဇူးတင်မိတာဘယ်နှစ်ကြိမ်မြောက်မှန်းမသိလေတော့.....
ဦးယာကိုအိပ်ရာပေါ်နေရာချပေးပြီးခဏကြာတော့တံခါးခေါက်သံသေးသေးလေးကကြားရသည်....
"ဦးယာခဏနော်..."
"အင်း..."
တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့သမီးငယ်လေးကညအိပ်ဝတ်စုံပွယောင်းယောင်းလေးနှင့်လုံးလုံးလေး...ခေါင်းဦးလေးပိုက်လျက်.....
"မေမေ...ယိမ်းကိုချော့သိပ်ပါလားဟင်"
တောင်းဆိုသလိုလေးပြောလာတဲ့ကလေးလေး......
"သိပ်မှာပေါ့သမီးလေးရယ်..."
လက်လေးဆန့်တန်းကာခေါ်တော့လက်လေးတွဲ၍ပါလာပြီးကုတင်ပေါ်ကသူ့အဖေကိုလှမ်းကြည့်သည်.....
"သမီးလေးကဖေဖေ့ဘေးဝင်လှဲလေ..."
"ဟင့်အင်း...ကြောက်တယ်..."
တကယ်ပဲကြောက်နေဟန်တူသောသမီးလေးကြောင့်ပေါင်ပေါ်ပွေ့တင်ကာဦးယာရဲ့ကုတင်ထောင့်လေးမှာထိုင်လျက်......
"ဦးယာလက်ပေး..."
ဦးယာကဘာမှမမေးသူ့လက်ကိုဆန့်ပေးသည်....ထို့နောင်သမီးလေးမြင်သာအောင်စုပ်ကိုင်ပြလိုက်ကာ...
"သမီးလေးလည်းဖေဖေ့ကိုကိုင်ထားနော်.....မေမေကပုံပြင်ပြောပြမယ်...."
"ဟုတ်..."
သမီးကသူ့လက်သေးသေးလေးတွေနဲ့ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ်မင်းဦးယာကိုထိတွေ့သည်....မင်းဦးယာ၏ရင်ထဲတွင်လှိုက်ဖိုကြည်နူးခြင်းတို့ကလှိုက်တက်လာရသည်......
အေးရိပ်ကသမီးလေးရဲ့ခေါင်းလေးပေါ်လက်လေးတင်၍ဆံပင်လေးတွေကိုပွတ်သပ်တော့သမီးကမျက်ရည်လေးတွေဝဲလို့.......
ယိမ်းယိမ်းပျော်လိုက်တာဆိုတာလေ...ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ်ယိမ်းယိမ်းရဲ့ဆံပင်လေးတွေကိုနူးနူးညံ့ညံ့လေးပွတ်သပ်ပြီးနွေးထွေးခြင်းကိုခံစားစေခဲ့တာ...ယိမ်းအရမ်းတောင့်တခဲ့တဲ့ကြင်နာယုယမှုတွေကိုယိမ်းစရခဲ့တဲ့ညလေးပေါ့.....ယိမ်းယိမ်းသိပ်ပျော်တာပဲသိလား....
ထိုညကသမီးလေးရောသူ့အဖေရောဟာမတူညီသောကြည်နူးမှု၁ခုစီတွေကိုသူစိမ်းလူသားလေးတစ်ယောက်ကြောင့်ရရှိခဲ့လေသည်ပေါ့.........
မိုးလင်းတော့အစောကြီးနိုးတက်တဲ့အေးရိပ်ဟာသမီးလေးရဲ့ပါးပြင်လေးကိုမွှေးကြူပြီးမောနင်းပါသမီးလေးဟုနားနားကပ်ပြောလိုက်သည်....မေမေနဲ့တူတူအိပ်ရလို့စိတ်လှုပ်ရှားကာအစောကြီးနိုးနေတဲ့ကလေးလေးကလည်းနူးညံ့တဲ့အနမ်းလေးကြောင့်မျက်နှာလေးကပြုံးနေလေရဲ့....လပြည့်ဝန်းလေးဟာခုမှတောက်ပလာသလို...နေမင်းကြီးဟာလည်းလင်းလက်လာသလို...
"ဦးယာ..."
နိုးမနိုးသိချင်လို့တိုးတိုးလေးခေါ်မိတော့
"အင်း"ဟုထူးလာသောသူ.....
"နိုးနေပြီလား..."
"အင်းနိုးပြီ..."
"ရေချိုးချင်လား..နေ့လည်မှချိုးမလား..."
"ခုချိုးမယ်လေ...."
"အင်းချိုးရအောင်နော်...."
"ရေချိုးခန်းထဲပဲပို့ပေးရင်ရပြီ..."
"မဟုတ်တာကျွန်တော်ကူညီမှာပေါ့..."
စကားကိုအမြဲအေးဆေးစွာအသံချိုချိုအေးအေးလေးနှင့်ပြောတက်သောကောင်လေးဟာသူလိုရာကိုလည်းဆွဲသိမ်းနိုင်သလို........
"မေမေ..."
"ဗျာ့...သမီးလေးနိုးပြီလား..."
"ရှင်လို့..ထူးရမှာယေ"
"ရှင့်...သမီးလေးနိုးပြီလား..."
"ဟုတ်...."
"အွန်း..နိုးပြီဆိုတော့morning kissလေးပေးပါဦး....."
"မွ..."
"ဖေဖေ့ကိုရောပေးလိုက်ပါဦး...."
သမီးလေးသည်သူ့အဖေကိုကြောက်နေသေးတယ်ထင်ကုတင်ပေါ်တွင်သာထိုင်နေမြဲပင်......
"ရပါတယ်...သမီးလေးမပေးချင်လည်းမပေးပါနဲ့...."
ဦးယာ၏အသံတွေတုန်နေသည်...ဒီသားအဖကြားချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေဖန်တီးပေးရမှာလည်းသူ့အလုပ်ပဲလေ....
"သမီးလေးဖေဖေ့ကိုမချစ်ဘူးလား"
"ရှစ်ပါတယ်..."
"ချစ်ရင်အာဘွားပေးရတယ်သမီးလေးရဲ့ခုမေမေ့ကိုပေးသလိုပေါ့......ပေးမယ်မလားသမီးငယ်လေး...ဟင်..."
"ဟုတ်"
ဟုဆိုကာသူ့ဖေဖေနားအပြေးသွားပြီးရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်တော့မျက်ရည်တွေပင်ဝဲလာသည်အထိဝမ်းသာလာတဲ့ဦးယာဟာပါးပေါ်မှာခုမှမြင်ဖူးတဲ့ပါးချိုင့်ကြီးတွေခွက်သည်အထိပြုံးလို့........
"လိမ္မာလိုက်တာသမီးငယ်လေးက...ဒီနေ့မေမမေနဲ့မုန့်လုပ်စားကြမယ်နော်...."
"ဟုတ်..."
"မိုးလင်းတိုင်းလည်းဖေဖေနဲ့မေမေ့ကိုခုလိုအာဘွားပေးရမယ်နော်...."
"ဟုတ်..."
"လိမ္မာလိုက်တာသမီးလေးက...လာပါဦး..."
"ခစ်ခစ်...ယားတယ်...ခစ်ခစ်..."
ကလိထိုးကာကျီစယ်တော့သမီးလေးရဲ့ရယ်သံလွင်လွင်လေးကမနက်ခင်းရဲ့ငှက်ကလေးတွေနဲ့အပြိုင်ပျံ့လွင့်လို့......
သမီးရဲ့ရယ်သံလေးကိုကြားရတာဒါပထမဆုံးအကြိမ်ပါ...မွေးကတည်းကအိမ်ဖော်တွေ..အဖိုးအဘွားတွေနဲ့နေရတဲ့သမီးလေးဟာခုချိန်ထိအရယ်အပြုံးမရှိခဲ့...မမြင်ရပေမယ့်သမီးရဲ့ရယ်သံလေးကိုတစ်ခါမှမကြားခဲ့ရဘူးမလား.....ဘယ်လောက်တောင်ပျော်နေလိုက်မလဲသမီးလေးရယ်....ဖေဖေတောင်းပန်ပါတယ်...ရိပ်ကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်......
သမီးကိုလည်းအကြိမ်ကြိမ်တောင်းပန်မိသလိုရိပ်ဆိုသောကောင်လေးကိုလည်းကျေးဇူးတင်မိတာအကြိမ်ကြိမ်...ဒါတောင်တွေ့တာ၂ရက်မပြည့်သေးဘူးရယ်.......
"ရိပ်ဆိုတဲ့ယိမ်းရဲ့မေမေဟာယိမ်းဘဝရဲ့ပထမဆုံးရယ်သံတွေ...ပထမဆုံးပျော်ရွှင်ခြင်းတွေအကုန်လုံးကိုစတင်ဖန်တီးခဲ့တယ်....ယိမ်းဘဝရဲ့ပထမဆုံးဆိုတဲ့အရာတွေကိုအကုန်လုံးသိခွင့်ထိတွေ့ခွင့်ခံစားခွင့်ပေးခဲ့တယ်...ယိမ်းရဲ့သေးငယ်တဲ့နှလုံးသားနုနုလေးမှာမေမေကချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေကိုတဖြည်းဖြည်းနဲ့အပြည့်ထည့်ပေးခဲ့တယ်....သူ့ရဲ့ယောကျာ်းဆိုတဲ့မြင့်မြတ်တဲ့ဘဝနဲ့မေမေဆိုတဲ့နာမ်စားကိုအပြုံးမပျက်အခေါ်ခံခဲ့တယ်...ယိမ်းသိပ်ကိုကံကောင်းခဲ့တာပဲကိုရယ်...."
ညအိပ်ရာဝင်ခါနီးသူ့ဇာတ်လမ်းလေးကိုဆက်နေပါသောချစ်ဇနီးလေး...
"နားထောင်ရတဲ့ကိုယ်ပါဒီကြင်နာမှုတွေကိုခံစားရပါတယ်ယိမ်းရယ်....နောက်တော့ရောဘာဆက်ဖြစ်လဲ....ယိမ်းဖေဖေကိုရောယိမ်းချစ်လာလား...နောက်ရော..ကိုယ်ထပ်သိချင်မိတယ်ယိမ်းရယ်"
"သိရမှာပေါ့ကိုရယ်...မနက်ဖြန်တော့ပြောပြပါ့မယ်....ခုတော့ယိမ်းပင်ပန်းလို့အိပ်ချင်ပြီ....."
"ဟုတ်ပါပြီယိမ်းလေးသဘောမနက်ဖြန်တော့သေချာပေါက်ပြောပြနော်..."
"ဟုတ်ပါပြီရှင်..."
ချစ်ဇနီးလေး၏နဖူးလေးနဲ့ဗိုက်လုံးလုံးလေးကိုနမ်းလိုက်ပြီးအိပ်စက်ခြင်းဆီသို့....
ဖတ်ရတာအဆင်ပြေရဲ့လားရှင့်😘......
/////////////////////////
"ယိမ္းေလးကအယ့္အခ်ိန္တုန္းကအေမရေတာ့သိပ္ေပ်ာ္တာပဲလား....."
"ေပ်ာ္တာေပါ့ကိုရယ္...ယိမ္းဘဝရဲ႕အလင္းတိုင္ေလးေတြ႕လိုက္ရသလိုပဲသိလား..အယ့္တုန္းကေလ........"
"ေမေမ...ေမေမေရာ..."
ယိမ္းယိမ္းယာေလးသည္ေရခ်ိဳးၿပီးထြက္လာေတာ့ေစာနေနရာမွာသူ႔ေမေမလို႔သတ္မွတ္လိုက္တဲ့ဦးဦးကိုမေတြ႕ေတာ့မ်က္ႏွာေလးကညိဳကာၿပိဳေတာ့မယ့္မိုးေလးလို.......
"ေမေမအင့္..ဟင့္.ဟင့္...ေမေမထားခဲ့ၿပီ...."
သမီးရဲ႕ငိုသံေလးေၾကာင့္မင္းဦးယာအေျပးသြားကာေထြးေပြ႕ခ်င္ေသာ္လည္းေလ....သမီးေလးရယ္...ေဖေဖေတာင္းပန္ပါတယ္.....ဒီေန႔မွစၿပီးသိကြၽမ္းခြင့္ရတဲ့သူစိမ္းေလးေရငါတို႔သားအဖမင္းကိုလိုအပ္တယ္ထင္ပါရဲ႕.....သမီးရွိရာသို႔မွန္းဆၿပီးwheel chairကိုေ႐ႊ႕သြားလိုက္သည္...ကေလးအတြက္ေတာ့မ်က္စိရႈပ္စရာေပမယ့္အိမ္ထဲမွာသြယ္တန္းထားတဲ့ႀကိဳးခပ္ျမင့္ျမင့္ေလးေတြကမင္းဦးယာရဲ႕မ်က္လုံးေလးေတြပင္....ႀကိဳးတန္းေတြကိုတစ္ဖက္ကစမ္းရင္းတစ္ဖက္ကwheel chairကခလုတ္ကိုႏွိပ္ကာသမီးအသံေလးနဲ႔အနီးဆုံးကိုသြားမိသည္.......
မငိုပါနဲ႔သမီးေလးရယ္...ေဖေဖသမီးေလးမ်က္ႏွာေလးကကိုျမင္ခ်င္တယ္....သမီးေလးကိုေထြးေပြ႕ခ်င္တယ္ကြယ္........သမီးရွိေလာက္မယ့္နားကေနရာကိုေရာက္ေတာ့မွန္းဆကာwheelchairကိုရပ္လိုက္ၿပီးလက္ကိုဆန္႔တန္းကာေခၚေတာ့သမီးငယ္ေလးကသူ႔ကိုမၾကည့္ဘဲတစ္ေနရာထဲကိုသာစူးစိုက္ၾကည့္ေနတက္ေသာကြၽန္ေတာ့္ကိုေၾကာက္လို႔ထင္ပါရဲ႕ငိုသံေလးေတာ့ဆဲသြားေပမယ့္ရႈိက္ေနဆဲပင္...ကြၽန္ေတာ့္ဆီကိုေတာ့ျဖင့္မလာခဲ့ပါ...ေဖေဖလို႔လည္းတစ္ခါမွမေခၚဘူးေသးပါ....
ေအးရိပ္ေဝကေလးငိုသံေၾကာင့္ေလွကားမွေျပးဆင္းလာေတာ့သမီးငယ္ေလးရွိရာကိုမွန္းဆကာလက္ေလးဆန္႔တန္းလ်က္ေခၚေနေသာဦးယာႏွင့္တဆက္ဆက္တုန္ကာငိုေနၿပီးဖခင္ကိုေၾကာက္႐ြံ႕စြာၾကည့္ေနေသာကေလးေလး....အရွင္ဘုရားရယ္ဘာရယ္ေၾကာင့္ခ်စ္တက္လြန္းတဲ့သူ႔ကိုဘဝေသေစၿပီးျဖဴစင္လြန္းတဲ့ကေလးကိုေမတၱာငတ္ေစရတာလဲကြယ္....
ထို႔ေနာက္ေလွကားကေနဆင္းလာၿပီးသမီးဆီသြားလိုက္ကာေကာက္ခ်ီေတာ့ကေလးငယ္ဟာဒီေန႔မွစေတြ႕တဲ့သူ႔ကိုေမေမဟုေအာ္ေခၚကာတင္းက်ပ္စြာဖက္ၿပီးငိုေလေတာ့သည္.......ကေလးရယ္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေမတၱာငတ္ခဲ့ရတာလဲကြယ္....သမီးေလးရဲ႕ငိုရႈိက္သံေတြမွတစ္ဆင့္သမီးေလးရင္ထဲကနာက်င္ဝမ္းနည္းမႈေတြကိုသူခံစားလိုက္ရပါသည္.....ကေလးရယ္ဦးဦးက..ကေလးအတြက္မိခင္ေမတၱာေတြေရာဖခင္ေမတၱာကိုပါနားလည္ေအာင္လုပ္ေပးပါ့မယ္....ရင္ဘတ္ထဲမွမခ်ိတင္ကဲေရ႐ႊတ္သံေလးကိုေတာ့ဘယ္သူမွမၾကားလိုက္ပါ........
ထို႔ေနာက္ဦးယာကိုဘာလုပ္ေပးရမလဲေမးေတာ့ဘာမွမလုပ္ေပးရတာနဲ႔ပဲသမီးေလးနဲ႔ပထမဆုံးရက္မွာေႏြးေထြးၾကင္နာမႈေတြကိုနဲနဲခ်င္းစၿပီးေဝမွ်ေပးမိသည္.......
တေနကုန္တူတူေဆာ့ေနေသာသမီးငယ္ေလးသည္အရမ္းေပ်ာ္ေနတယ္ထင္ပါရဲ႕ၿပဳံး႐ႊင္ေနတာေၾကာင့္အိမ္ကအိမ္အကူေတြေတာင္အံ့ၾသေနမိၾကသည္တဲ့ေလ...ကေလးဆိုတာဒီလိုပဲၿပဳံးေနသင့္တာမလား....ဦးဦးကမင္းတို႔ကိုအၿပဳံးေတြဖန္တီးေပးပါ့မယ္.......
သမီးေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့အေပၚထပ္ကအခန္းသို႔ဦးယာတက္ရလြယ္ရန္တပ္ဆင္ထားေသာဓါတ္ေလွကားအေသးေလးမွတက္လိုက္သည္....
အခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ဦးယာကိုေရခ်ိဳးခန္းထဲေခၚသြားကာသန္႔စင္ေပးလိုက္သည္...ပိုက္ဆံရွိအသိုင္းအဝိုင္းမို႔အိမ္က်ယ္ႀကီးထဲတြင္အေပၚထပ္တစ္ထပ္လုံးကိုအခန္းပုံဖြဲ႕ကာဦးယာသြားရလာရလုပ္ရကိုင္ရတာအစစအရာရာအဆင္ေျပႏိုင္ရန္ျပင္ဆင္ေပးထားသည္......
"ဦးယာမ်က္ႏွာသစ္ရေအာင္ေနာ္...."
"အင္း..."
ႏူးညံ့ေသာအသံေလးထဲမွာပါဝင္လာတဲ့ၾကင္နာမႈေတြကသမီးေလးကိုခ်စ္ေစတာလည္းမေျပာနဲ႔....တဖက္လူကိုၿငိဳျငင္ရိပ္တစ္ခုေတာင္မျပတဲ့သူ႔အသံေလးဟာအႏွစ္ႏွစ္အလလမက္ခဲ့ရတဲ့အိမ္မက္ဆိုးေတြကိုလြတ္ေျမာက္ႏိုင္စြမ္းရွိပါေလစြ....
"သမီးေလးကေမေမလို႔ေခၚတာမင္းအဆင္ေျပရဲ႕လားရိပ္...."
"ေျပပါတယ္...."
"သမီးကမိခင္ေမတၱာအရမ္းေတာင့္တေနလို႔ပါ...."
ဝမ္းနည္းရိပ္ေတြစြတ္ေနေသာဦးယာရဲ႕အသံေၾကာင့္ေအးရိပ္တကယ္အဆင္ေျပေၾကာင္းသိေစရန္အလို႔ငွာေက်ာျပင္ကိုဖြဖြေလးပြတ္၍"ကြၽန္ေတာ္တကယ္အဆင္ေျပပါတယ္...ကြၽန္ေတာ္လည္းကေလးခ်စ္တက္လို႔ေမေမလုပ္ရတာမခက္ခဲပါဘူးဗ်....."ဟုေျပာမိသည္....
ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါရဲ႕ႏြဲေနာင္းေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘဲနဲ႔ၾကင္နာတက္ၿပီးႏူးညံ့တဲ့သူ႔ရဲ႕အသံအျပဳအမူေတြဟာေဖာ့ဖေယာင္းေလးလိုဂြမ္းဆိုင္ေလးလိုႏူးညံ့လို႔ေနသည္....
"အင္းေက်းဇူးရိပ္...."
"........"
"အိပ္ယာဝင္ေတာ့မလား....စာဖတ္ျပမယ္ေလ......."
"ဟင္..အင္း...."
အရင္လူေတြဆိုသူ႔ကိုအိပ္ရာေပၚတင္ေပးကာေနရာခ်ေပး႐ုံပဲဝတ္ေက်တန္းေက်လုပ္ေပးၾကသည္....ဒီေကာင္ေလးကေတာ့စိတ္ေရာကိုယ္ပါကူညီပါေရာ့လား....ေက်းဇူးပါရိပ္......စစသိတဲ့ေန႔မွာတင္ဒီေကာင္ေလးကိုေက်းဇူးတင္မိတာဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိေလေတာ့.....
ဦးယာကိုအိပ္ရာေပၚေနရာခ်ေပးၿပီးခဏၾကာေတာ့တံခါးေခါက္သံေသးေသးေလးကၾကားရသည္....
"ဦးယာခဏေနာ္..."
"အင္း..."
တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့သမီးငယ္ေလးကညအိပ္ဝတ္စုံပြေယာင္းေယာင္းေလးႏွင့္လုံးလုံးေလး...ေခါင္းဦးေလးပိုက္လ်က္.....
"ေမေမ...ယိမ္းကိုေခ်ာ့သိပ္ပါလားဟင္"
ေတာင္းဆိုသလိုေလးေျပာလာတဲ့ကေလးေလး......
"သိပ္မွာေပါ့သမီးေလးရယ္..."
လက္ေလးဆန္႔တန္းကာေခၚေတာ့လက္ေလးတြဲ၍ပါလာၿပီးကုတင္ေပၚကသူ႔အေဖကိုလွမ္းၾကည့္သည္.....
"သမီးေလးကေဖေဖ့ေဘးဝင္လွဲေလ..."
"ဟင့္အင္း...ေၾကာက္တယ္..."
တကယ္ပဲေၾကာက္ေနဟန္တူေသာသမီးေလးေၾကာင့္ေပါင္ေပၚေပြ႕တင္ကာဦးယာရဲ႕ကုတင္ေထာင့္ေလးမွာထိုင္လ်က္......
"ဦးယာလက္ေပး..."
ဦးယာကဘာမွမေမးသူ႔လက္ကိုဆန္႔ေပးသည္....ထို႔ေနာင္သမီးေလးျမင္သာေအာင္စုပ္ကိုင္ျပလိုက္ကာ...
"သမီးေလးလည္းေဖေဖ့ကိုကိုင္ထားေနာ္.....ေမေမကပုံျပင္ေျပာျပမယ္...."
"ဟုတ္..."
သမီးကသူ႔လက္ေသးေသးေလးေတြနဲ႔ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္မင္းဦးယာကိုထိေတြ႕သည္....မင္းဦးယာ၏ရင္ထဲတြင္လႈိက္ဖိုၾကည္ႏူးျခင္းတို႔ကလႈိက္တက္လာရသည္......
ေအးရိပ္ကသမီးေလးရဲ႕ေခါင္းေလးေပၚလက္ေလးတင္၍ဆံပင္ေလးေတြကိုပြတ္သပ္ေတာ့သမီးကမ်က္ရည္ေလးေတြဝဲလို႔.......
ယိမ္းယိမ္းေပ်ာ္လိုက္တာဆိုတာေလ...ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ယိမ္းယိမ္းရဲ႕ဆံပင္ေလးေတြကိုႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးပြတ္သပ္ၿပီးေႏြးေထြးျခင္းကိုခံစားေစခဲ့တာ...ယိမ္းအရမ္းေတာင့္တခဲ့တဲ့ၾကင္နာယုယမႈေတြကိုယိမ္းစရခဲ့တဲ့ညေလးေပါ့.....ယိမ္းယိမ္းသိပ္ေပ်ာ္တာပဲသိလား....
ထိုညကသမီးေလးေရာသူ႔အေဖေရာဟာမတူညီေသာၾကည္ႏူးမႈ၁ခုစီေတြကိုသူစိမ္းလူသားေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ရရွိခဲ့ေလသည္ေပါ့.........
မိုးလင္းေတာ့အေစာႀကီးႏိုးတက္တဲ့ေအးရိပ္ဟာသမီးေလးရဲ႕ပါးျပင္ေလးကိုေမႊးၾကဴၿပီးေမာနင္းပါသမီးေလးဟုနားနားကပ္ေျပာလိုက္သည္....ေမေမနဲ႔တူတူအိပ္ရလို႔စိတ္လႈပ္ရွားကာအေစာႀကီးႏိုးေနတဲ့ကေလးေလးကလည္းႏူးညံ့တဲ့အနမ္းေလးေၾကာင့္မ်က္ႏွာေလးကၿပဳံးေနေလရဲ႕....လျပည့္ဝန္းေလးဟာခုမွေတာက္ပလာသလို...ေနမင္းႀကီးဟာလည္းလင္းလက္လာသလို...
"ဦးယာ..."
ႏိုးမႏိုးသိခ်င္လို႔တိုးတိုးေလးေခၚမိေတာ့
"အင္း"ဟုထူးလာေသာသူ.....
"ႏိုးေနၿပီလား..."
"အင္းႏိုးၿပီ..."
"ေရခ်ိဳးခ်င္လား..ေန႔လည္မွခ်ိဳးမလား..."
"ခုခ်ိဳးမယ္ေလ...."
"အင္းခ်ိဳးရေအာင္ေနာ္...."
"ေရခ်ိဳးခန္းထဲပဲပို႔ေပးရင္ရၿပီ..."
"မဟုတ္တာကြၽန္ေတာ္ကူညီမွာေပါ့..."
စကားကိုအၿမဲေအးေဆးစြာအသံခ်ိဳခ်ိဳေအးေအးေလးႏွင့္ေျပာတက္ေသာေကာင္ေလးဟာသူလိုရာကိုလည္းဆြဲသိမ္းႏိုင္သလို........
"ေမေမ..."
"ဗ်ာ့...သမီးေလးႏိုးၿပီလား..."
"ရွင္လို႔..ထူးရမွာေယ"
"ရွင့္...သမီးေလးႏိုးၿပီလား..."
"ဟုတ္...."
"အြန္း..ႏိုးၿပီဆိုေတာ့morning kissေလးေပးပါဦး....."
"မြ..."
"ေဖေဖ့ကိုေရာေပးလိုက္ပါဦး...."
သမီးေလးသည္သူ႔အေဖကိုေၾကာက္ေနေသးတယ္ထင္ကုတင္ေပၚတြင္သာထိုင္ေနၿမဲပင္......
"ရပါတယ္...သမီးေလးမေပးခ်င္လည္းမေပးပါနဲ႔...."
ဦးယာ၏အသံေတြတုန္ေနသည္...ဒီသားအဖၾကားခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြဖန္တီးေပးရမွာလည္းသူ႔အလုပ္ပဲေလ....
"သမီးေလးေဖေဖ့ကိုမခ်စ္ဘူးလား"
"ရွစ္ပါတယ္..."
"ခ်စ္ရင္အာဘြားေပးရတယ္သမီးေလးရဲ႕ခုေမေမ့ကိုေပးသလိုေပါ့......ေပးမယ္မလားသမီးငယ္ေလး...ဟင္..."
"ဟုတ္"
ဟုဆိုကာသူ႔ေဖေဖနားအေျပးသြားၿပီး႐ႊတ္ခနဲနမ္းလိုက္ေတာ့မ်က္ရည္ေတြပင္ဝဲလာသည္အထိဝမ္းသာလာတဲ့ဦးယာဟာပါးေပၚမွာခုမွျမင္ဖူးတဲ့ပါးခ်ိဳင့္ႀကီးေတြခြက္သည္အထိၿပဳံးလို႔........
"လိမၼာလိုက္တာသမီးငယ္ေလးက...ဒီေန႔ေမမေမနဲ႔မုန္႔လုပ္စားၾကမယ္ေနာ္...."
"ဟုတ္..."
"မိုးလင္းတိုင္းလည္းေဖေဖနဲ႔ေမေမ့ကိုခုလိုအာဘြားေပးရမယ္ေနာ္...."
"ဟုတ္..."
"လိမၼာလိုက္တာသမီးေလးက...လာပါဦး..."
"ခစ္ခစ္...ယားတယ္...ခစ္ခစ္..."
ကလိထိုးကာက်ီစယ္ေတာ့သမီးေလးရဲ႕ရယ္သံလြင္လြင္ေလးကမနက္ခင္းရဲ႕ငွက္ကေလးေတြနဲ႔အၿပိဳင္ပ်ံ႕လြင့္လို႔......
သမီးရဲ႕ရယ္သံေလးကိုၾကားရတာဒါပထမဆုံးအႀကိမ္ပါ...ေမြးကတည္းကအိမ္ေဖာ္ေတြ..အဖိုးအဘြားေတြနဲ႔ေနရတဲ့သမီးေလးဟာခုခ်ိန္ထိအရယ္အၿပဳံးမရွိခဲ့...မျမင္ရေပမယ့္သမီးရဲ႕ရယ္သံေလးကိုတစ္ခါမွမၾကားခဲ့ရဘူးမလား.....ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေပ်ာ္ေနလိုက္မလဲသမီးေလးရယ္....ေဖေဖေတာင္းပန္ပါတယ္...ရိပ္ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္......
သမီးကိုလည္းအႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းပန္မိသလိုရိပ္ဆိုေသာေကာင္ေလးကိုလည္းေက်းဇူးတင္မိတာအႀကိမ္ႀကိမ္...ဒါေတာင္ေတြ႕တာ၂ရက္မျပည့္ေသးဘူးရယ္.......
"ရိပ္ဆိုတဲ့ယိမ္းရဲ႕ေမေမဟာယိမ္းဘဝရဲ႕ပထမဆုံးရယ္သံေတြ...ပထမဆုံးေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းေတြအကုန္လုံးကိုစတင္ဖန္တီးခဲ့တယ္....ယိမ္းဘဝရဲ႕ပထမဆုံးဆိုတဲ့အရာေတြကိုအကုန္လုံးသိခြင့္ထိေတြ႕ခြင့္ခံစားခြင့္ေပးခဲ့တယ္...ယိမ္းရဲ႕ေသးငယ္တဲ့ႏွလုံးသားႏုႏုေလးမွာေမေမကခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကိုတျဖည္းျဖည္းနဲ႔အျပည့္ထည့္ေပးခဲ့တယ္....သူ႔ရဲ႕ေယာက်ာ္းဆိုတဲ့ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘဝနဲ႔ေမေမဆိုတဲ့နာမ္စားကိုအၿပဳံးမပ်က္အေခၚခံခဲ့တယ္...ယိမ္းသိပ္ကိုကံေကာင္းခဲ့တာပဲကိုရယ္...."
ညအိပ္ရာဝင္ခါနီးသူ႔ဇာတ္လမ္းေလးကိုဆက္ေနပါေသာခ်စ္ဇနီးေလး...
"နားေထာင္ရတဲ့ကိုယ္ပါဒီၾကင္နာမႈေတြကိုခံစားရပါတယ္ယိမ္းရယ္....ေနာက္ေတာ့ေရာဘာဆက္ျဖစ္လဲ....ယိမ္းေဖေဖကိုေရာယိမ္းခ်စ္လာလား...ေနာက္ေရာ..ကိုယ္ထပ္သိခ်င္မိတယ္ယိမ္းရယ္"
"သိရမွာေပါ့ကိုရယ္...မနက္ျဖန္ေတာ့ေျပာျပပါ့မယ္....ခုေတာ့ယိမ္းပင္ပန္းလို႔အိပ္ခ်င္ၿပီ....."
"ဟုတ္ပါၿပီယိမ္းေလးသေဘာမနက္ျဖန္ေတာ့ေသခ်ာေပါက္ေျပာျပေနာ္..."
"ဟုတ္ပါၿပီရွင္..."
ခ်စ္ဇနီးေလး၏နဖူးေလးနဲ႔ဗိုက္လုံးလုံးေလးကိုနမ္းလိုက္ၿပီးအိပ္စက္ျခင္းဆီသို႔....
ဖတ္ရတာအဆင္ေျပရဲ႕လားရွင့္😘......
"ပျော်တာပေါ့ကိုရယ်...ယိမ်းဘဝရဲ့အလင်းတိုင်လေးတွေ့လိုက်ရသလိုပဲသိလား..အယ့်တုန်းကလေ........"
"မေမေ...မေမေရော..."
ယိမ်းယိမ်းယာလေးသည်ရေချိုးပြီးထွက်လာတော့စောနနေရာမှာသူ့မေမေလို့သတ်မှတ်လိုက်တဲ့ဦးဦးကိုမတွေ့တော့မျက်နှာလေးကညိုကာပြိုတော့မယ့်မိုးလေးလို.......
"မေမေအင့်..ဟင့်.ဟင့်...မေမေထားခဲ့ပြီ...."
သမီးရဲ့ငိုသံလေးကြောင့်မင်းဦးယာအပြေးသွားကာထွေးပွေ့ချင်သော်လည်းလေ....သမီးလေးရယ်...ဖေဖေတောင်းပန်ပါတယ်.....ဒီနေ့မှစပြီးသိကျွမ်းခွင့်ရတဲ့သူစိမ်းလေးရေငါတို့သားအဖမင်းကိုလိုအပ်တယ်ထင်ပါရဲ့.....သမီးရှိရာသို့မှန်းဆပြီးwheel chairကိုရွှေ့သွားလိုက်သည်...ကလေးအတွက်တော့မျက်စိရှုပ်စရာပေမယ့်အိမ်ထဲမှာသွယ်တန်းထားတဲ့ကြိုးခပ်မြင့်မြင့်လေးတွေကမင်းဦးယာရဲ့မျက်လုံးလေးတွေပင်....ကြိုးတန်းတွေကိုတစ်ဖက်ကစမ်းရင်းတစ်ဖက်ကwheel chairကခလုတ်ကိုနှိပ်ကာသမီးအသံလေးနဲ့အနီးဆုံးကိုသွားမိသည်.......
မငိုပါနဲ့သမီးလေးရယ်...ဖေဖေသမီးလေးမျက်နှာလေးကကိုမြင်ချင်တယ်....သမီးလေးကိုထွေးပွေ့ချင်တယ်ကွယ်........သမီးရှိလောက်မယ့်နားကနေရာကိုရောက်တော့မှန်းဆကာwheelchairကိုရပ်လိုက်ပြီးလက်ကိုဆန့်တန်းကာခေါ်တော့သမီးငယ်လေးကသူ့ကိုမကြည့်ဘဲတစ်နေရာထဲကိုသာစူးစိုက်ကြည့်နေတက်သောကျွန်တော့်ကိုကြောက်လို့ထင်ပါရဲ့ငိုသံလေးတော့ဆဲသွားပေမယ့်ရှိုက်နေဆဲပင်...ကျွန်တော့်ဆီကိုတော့ဖြင့်မလာခဲ့ပါ...ဖေဖေလို့လည်းတစ်ခါမှမခေါ်ဘူးသေးပါ....
အေးရိပ်ဝေကလေးငိုသံကြောင့်လှေကားမှပြေးဆင်းလာတော့သမီးငယ်လေးရှိရာကိုမှန်းဆကာလက်လေးဆန့်တန်းလျက်ခေါ်နေသောဦးယာနှင့်တဆက်ဆက်တုန်ကာငိုနေပြီးဖခင်ကိုကြောက်ရွံ့စွာကြည့်နေသောကလေးလေး....အရှင်ဘုရားရယ်ဘာရယ်ကြောင့်ချစ်တက်လွန်းတဲ့သူ့ကိုဘဝသေစေပြီးဖြူစင်လွန်းတဲ့ကလေးကိုမေတ္တာငတ်စေရတာလဲကွယ်....
ထို့နောက်လှေကားကနေဆင်းလာပြီးသမီးဆီသွားလိုက်ကာကောက်ချီတော့ကလေးငယ်ဟာဒီနေ့မှစတွေ့တဲ့သူ့ကိုမေမေဟုအော်ခေါ်ကာတင်းကျပ်စွာဖက်ပြီးငိုလေတော့သည်.......ကလေးရယ်ဘယ်လောက်တောင်မေတ္တာငတ်ခဲ့ရတာလဲကွယ်....သမီးလေးရဲ့ငိုရှိုက်သံတွေမှတစ်ဆင့်သမီးလေးရင်ထဲကနာကျင်ဝမ်းနည်းမှုတွေကိုသူခံစားလိုက်ရပါသည်.....ကလေးရယ်ဦးဦးက..ကလေးအတွက်မိခင်မေတ္တာတွေရောဖခင်မေတ္တာကိုပါနားလည်အောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်....ရင်ဘတ်ထဲမှမချိတင်ကဲရေရွှတ်သံလေးကိုတော့ဘယ်သူမှမကြားလိုက်ပါ........
ထို့နောက်ဦးယာကိုဘာလုပ်ပေးရမလဲမေးတော့ဘာမှမလုပ်ပေးရတာနဲ့ပဲသမီးလေးနဲ့ပထမဆုံးရက်မှာနွေးထွေးကြင်နာမှုတွေကိုနဲနဲချင်းစပြီးဝေမျှပေးမိသည်.......
တနေကုန်တူတူဆော့နေသောသမီးငယ်လေးသည်အရမ်းပျော်နေတယ်ထင်ပါရဲ့ပြုံးရွှင်နေတာကြောင့်အိမ်ကအိမ်အကူတွေတောင်အံ့သြနေမိကြသည်တဲ့လေ...ကလေးဆိုတာဒီလိုပဲပြုံးနေသင့်တာမလား....ဦးဦးကမင်းတို့ကိုအပြုံးတွေဖန်တီးပေးပါ့မယ်.......
သမီးလေးအိပ်ပျော်သွားတော့အပေါ်ထပ်ကအခန်းသို့ဦးယာတက်ရလွယ်ရန်တပ်ဆင်ထားသောဓါတ်လှေကားအသေးလေးမှတက်လိုက်သည်....
အခန်းထဲရောက်သည်နှင့်ဦးယာကိုရေချိုးခန်းထဲခေါ်သွားကာသန့်စင်ပေးလိုက်သည်...ပိုက်ဆံရှိအသိုင်းအဝိုင်းမို့အိမ်ကျယ်ကြီးထဲတွင်အပေါ်ထပ်တစ်ထပ်လုံးကိုအခန်းပုံဖွဲ့ကာဦးယာသွားရလာရလုပ်ရကိုင်ရတာအစစအရာရာအဆင်ပြေနိုင်ရန်ပြင်ဆင်ပေးထားသည်......
"ဦးယာမျက်နှာသစ်ရအောင်နော်...."
"အင်း..."
နူးညံ့သောအသံလေးထဲမှာပါဝင်လာတဲ့ကြင်နာမှုတွေကသမီးလေးကိုချစ်စေတာလည်းမပြောနဲ့....တဖက်လူကိုငြိုငြင်ရိပ်တစ်ခုတောင်မပြတဲ့သူ့အသံလေးဟာအနှစ်နှစ်အလလမက်ခဲ့ရတဲ့အိမ်မက်ဆိုးတွေကိုလွတ်မြောက်နိုင်စွမ်းရှိပါလေစွ....
"သမီးလေးကမေမေလို့ခေါ်တာမင်းအဆင်ပြေရဲ့လားရိပ်...."
"ပြေပါတယ်...."
"သမီးကမိခင်မေတ္တာအရမ်းတောင့်တနေလို့ပါ...."
ဝမ်းနည်းရိပ်တွေစွတ်နေသောဦးယာရဲ့အသံကြောင့်အေးရိပ်တကယ်အဆင်ပြေကြောင်းသိစေရန်အလို့ငှာကျောပြင်ကိုဖွဖွလေးပွတ်၍"ကျွန်တော်တကယ်အဆင်ပြေပါတယ်...ကျွန်တော်လည်းကလေးချစ်တက်လို့မေမေလုပ်ရတာမခက်ခဲပါဘူးဗျ....."ဟုပြောမိသည်....
ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပါရဲ့နွဲနောင်းနေတာမျိုးမဟုတ်ပါဘဲနဲ့ကြင်နာတက်ပြီးနူးညံ့တဲ့သူ့ရဲ့အသံအပြုအမူတွေဟာဖော့ဖယောင်းလေးလိုဂွမ်းဆိုင်လေးလိုနူးညံ့လို့နေသည်....
"အင်းကျေးဇူးရိပ်...."
"........"
"အိပ်ယာဝင်တော့မလား....စာဖတ်ပြမယ်လေ......."
"ဟင်..အင်း...."
အရင်လူတွေဆိုသူ့ကိုအိပ်ရာပေါ်တင်ပေးကာနေရာချပေးရုံပဲဝတ်ကျေတန်းကျေလုပ်ပေးကြသည်....ဒီကောင်လေးကတော့စိတ်ရောကိုယ်ပါကူညီပါရော့လား....ကျေးဇူးပါရိပ်......စစသိတဲ့နေ့မှာတင်ဒီကောင်လေးကိုကျေးဇူးတင်မိတာဘယ်နှစ်ကြိမ်မြောက်မှန်းမသိလေတော့.....
ဦးယာကိုအိပ်ရာပေါ်နေရာချပေးပြီးခဏကြာတော့တံခါးခေါက်သံသေးသေးလေးကကြားရသည်....
"ဦးယာခဏနော်..."
"အင်း..."
တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့သမီးငယ်လေးကညအိပ်ဝတ်စုံပွယောင်းယောင်းလေးနှင့်လုံးလုံးလေး...ခေါင်းဦးလေးပိုက်လျက်.....
"မေမေ...ယိမ်းကိုချော့သိပ်ပါလားဟင်"
တောင်းဆိုသလိုလေးပြောလာတဲ့ကလေးလေး......
"သိပ်မှာပေါ့သမီးလေးရယ်..."
လက်လေးဆန့်တန်းကာခေါ်တော့လက်လေးတွဲ၍ပါလာပြီးကုတင်ပေါ်ကသူ့အဖေကိုလှမ်းကြည့်သည်.....
"သမီးလေးကဖေဖေ့ဘေးဝင်လှဲလေ..."
"ဟင့်အင်း...ကြောက်တယ်..."
တကယ်ပဲကြောက်နေဟန်တူသောသမီးလေးကြောင့်ပေါင်ပေါ်ပွေ့တင်ကာဦးယာရဲ့ကုတင်ထောင့်လေးမှာထိုင်လျက်......
"ဦးယာလက်ပေး..."
ဦးယာကဘာမှမမေးသူ့လက်ကိုဆန့်ပေးသည်....ထို့နောင်သမီးလေးမြင်သာအောင်စုပ်ကိုင်ပြလိုက်ကာ...
"သမီးလေးလည်းဖေဖေ့ကိုကိုင်ထားနော်.....မေမေကပုံပြင်ပြောပြမယ်...."
"ဟုတ်..."
သမီးကသူ့လက်သေးသေးလေးတွေနဲ့ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ်မင်းဦးယာကိုထိတွေ့သည်....မင်းဦးယာ၏ရင်ထဲတွင်လှိုက်ဖိုကြည်နူးခြင်းတို့ကလှိုက်တက်လာရသည်......
အေးရိပ်ကသမီးလေးရဲ့ခေါင်းလေးပေါ်လက်လေးတင်၍ဆံပင်လေးတွေကိုပွတ်သပ်တော့သမီးကမျက်ရည်လေးတွေဝဲလို့.......
ယိမ်းယိမ်းပျော်လိုက်တာဆိုတာလေ...ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ်ယိမ်းယိမ်းရဲ့ဆံပင်လေးတွေကိုနူးနူးညံ့ညံ့လေးပွတ်သပ်ပြီးနွေးထွေးခြင်းကိုခံစားစေခဲ့တာ...ယိမ်းအရမ်းတောင့်တခဲ့တဲ့ကြင်နာယုယမှုတွေကိုယိမ်းစရခဲ့တဲ့ညလေးပေါ့.....ယိမ်းယိမ်းသိပ်ပျော်တာပဲသိလား....
ထိုညကသမီးလေးရောသူ့အဖေရောဟာမတူညီသောကြည်နူးမှု၁ခုစီတွေကိုသူစိမ်းလူသားလေးတစ်ယောက်ကြောင့်ရရှိခဲ့လေသည်ပေါ့.........
မိုးလင်းတော့အစောကြီးနိုးတက်တဲ့အေးရိပ်ဟာသမီးလေးရဲ့ပါးပြင်လေးကိုမွှေးကြူပြီးမောနင်းပါသမီးလေးဟုနားနားကပ်ပြောလိုက်သည်....မေမေနဲ့တူတူအိပ်ရလို့စိတ်လှုပ်ရှားကာအစောကြီးနိုးနေတဲ့ကလေးလေးကလည်းနူးညံ့တဲ့အနမ်းလေးကြောင့်မျက်နှာလေးကပြုံးနေလေရဲ့....လပြည့်ဝန်းလေးဟာခုမှတောက်ပလာသလို...နေမင်းကြီးဟာလည်းလင်းလက်လာသလို...
"ဦးယာ..."
နိုးမနိုးသိချင်လို့တိုးတိုးလေးခေါ်မိတော့
"အင်း"ဟုထူးလာသောသူ.....
"နိုးနေပြီလား..."
"အင်းနိုးပြီ..."
"ရေချိုးချင်လား..နေ့လည်မှချိုးမလား..."
"ခုချိုးမယ်လေ...."
"အင်းချိုးရအောင်နော်...."
"ရေချိုးခန်းထဲပဲပို့ပေးရင်ရပြီ..."
"မဟုတ်တာကျွန်တော်ကူညီမှာပေါ့..."
စကားကိုအမြဲအေးဆေးစွာအသံချိုချိုအေးအေးလေးနှင့်ပြောတက်သောကောင်လေးဟာသူလိုရာကိုလည်းဆွဲသိမ်းနိုင်သလို........
"မေမေ..."
"ဗျာ့...သမီးလေးနိုးပြီလား..."
"ရှင်လို့..ထူးရမှာယေ"
"ရှင့်...သမီးလေးနိုးပြီလား..."
"ဟုတ်...."
"အွန်း..နိုးပြီဆိုတော့morning kissလေးပေးပါဦး....."
"မွ..."
"ဖေဖေ့ကိုရောပေးလိုက်ပါဦး...."
သမီးလေးသည်သူ့အဖေကိုကြောက်နေသေးတယ်ထင်ကုတင်ပေါ်တွင်သာထိုင်နေမြဲပင်......
"ရပါတယ်...သမီးလေးမပေးချင်လည်းမပေးပါနဲ့...."
ဦးယာ၏အသံတွေတုန်နေသည်...ဒီသားအဖကြားချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေဖန်တီးပေးရမှာလည်းသူ့အလုပ်ပဲလေ....
"သမီးလေးဖေဖေ့ကိုမချစ်ဘူးလား"
"ရှစ်ပါတယ်..."
"ချစ်ရင်အာဘွားပေးရတယ်သမီးလေးရဲ့ခုမေမေ့ကိုပေးသလိုပေါ့......ပေးမယ်မလားသမီးငယ်လေး...ဟင်..."
"ဟုတ်"
ဟုဆိုကာသူ့ဖေဖေနားအပြေးသွားပြီးရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်တော့မျက်ရည်တွေပင်ဝဲလာသည်အထိဝမ်းသာလာတဲ့ဦးယာဟာပါးပေါ်မှာခုမှမြင်ဖူးတဲ့ပါးချိုင့်ကြီးတွေခွက်သည်အထိပြုံးလို့........
"လိမ္မာလိုက်တာသမီးငယ်လေးက...ဒီနေ့မေမမေနဲ့မုန့်လုပ်စားကြမယ်နော်...."
"ဟုတ်..."
"မိုးလင်းတိုင်းလည်းဖေဖေနဲ့မေမေ့ကိုခုလိုအာဘွားပေးရမယ်နော်...."
"ဟုတ်..."
"လိမ္မာလိုက်တာသမီးလေးက...လာပါဦး..."
"ခစ်ခစ်...ယားတယ်...ခစ်ခစ်..."
ကလိထိုးကာကျီစယ်တော့သမီးလေးရဲ့ရယ်သံလွင်လွင်လေးကမနက်ခင်းရဲ့ငှက်ကလေးတွေနဲ့အပြိုင်ပျံ့လွင့်လို့......
သမီးရဲ့ရယ်သံလေးကိုကြားရတာဒါပထမဆုံးအကြိမ်ပါ...မွေးကတည်းကအိမ်ဖော်တွေ..အဖိုးအဘွားတွေနဲ့နေရတဲ့သမီးလေးဟာခုချိန်ထိအရယ်အပြုံးမရှိခဲ့...မမြင်ရပေမယ့်သမီးရဲ့ရယ်သံလေးကိုတစ်ခါမှမကြားခဲ့ရဘူးမလား.....ဘယ်လောက်တောင်ပျော်နေလိုက်မလဲသမီးလေးရယ်....ဖေဖေတောင်းပန်ပါတယ်...ရိပ်ကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်......
သမီးကိုလည်းအကြိမ်ကြိမ်တောင်းပန်မိသလိုရိပ်ဆိုသောကောင်လေးကိုလည်းကျေးဇူးတင်မိတာအကြိမ်ကြိမ်...ဒါတောင်တွေ့တာ၂ရက်မပြည့်သေးဘူးရယ်.......
"ရိပ်ဆိုတဲ့ယိမ်းရဲ့မေမေဟာယိမ်းဘဝရဲ့ပထမဆုံးရယ်သံတွေ...ပထမဆုံးပျော်ရွှင်ခြင်းတွေအကုန်လုံးကိုစတင်ဖန်တီးခဲ့တယ်....ယိမ်းဘဝရဲ့ပထမဆုံးဆိုတဲ့အရာတွေကိုအကုန်လုံးသိခွင့်ထိတွေ့ခွင့်ခံစားခွင့်ပေးခဲ့တယ်...ယိမ်းရဲ့သေးငယ်တဲ့နှလုံးသားနုနုလေးမှာမေမေကချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေကိုတဖြည်းဖြည်းနဲ့အပြည့်ထည့်ပေးခဲ့တယ်....သူ့ရဲ့ယောကျာ်းဆိုတဲ့မြင့်မြတ်တဲ့ဘဝနဲ့မေမေဆိုတဲ့နာမ်စားကိုအပြုံးမပျက်အခေါ်ခံခဲ့တယ်...ယိမ်းသိပ်ကိုကံကောင်းခဲ့တာပဲကိုရယ်...."
ညအိပ်ရာဝင်ခါနီးသူ့ဇာတ်လမ်းလေးကိုဆက်နေပါသောချစ်ဇနီးလေး...
"နားထောင်ရတဲ့ကိုယ်ပါဒီကြင်နာမှုတွေကိုခံစားရပါတယ်ယိမ်းရယ်....နောက်တော့ရောဘာဆက်ဖြစ်လဲ....ယိမ်းဖေဖေကိုရောယိမ်းချစ်လာလား...နောက်ရော..ကိုယ်ထပ်သိချင်မိတယ်ယိမ်းရယ်"
"သိရမှာပေါ့ကိုရယ်...မနက်ဖြန်တော့ပြောပြပါ့မယ်....ခုတော့ယိမ်းပင်ပန်းလို့အိပ်ချင်ပြီ....."
"ဟုတ်ပါပြီယိမ်းလေးသဘောမနက်ဖြန်တော့သေချာပေါက်ပြောပြနော်..."
"ဟုတ်ပါပြီရှင်..."
ချစ်ဇနီးလေး၏နဖူးလေးနဲ့ဗိုက်လုံးလုံးလေးကိုနမ်းလိုက်ပြီးအိပ်စက်ခြင်းဆီသို့....
ဖတ်ရတာအဆင်ပြေရဲ့လားရှင့်😘......
/////////////////////////
"ယိမ္းေလးကအယ့္အခ်ိန္တုန္းကအေမရေတာ့သိပ္ေပ်ာ္တာပဲလား....."
"ေပ်ာ္တာေပါ့ကိုရယ္...ယိမ္းဘဝရဲ႕အလင္းတိုင္ေလးေတြ႕လိုက္ရသလိုပဲသိလား..အယ့္တုန္းကေလ........"
"ေမေမ...ေမေမေရာ..."
ယိမ္းယိမ္းယာေလးသည္ေရခ်ိဳးၿပီးထြက္လာေတာ့ေစာနေနရာမွာသူ႔ေမေမလို႔သတ္မွတ္လိုက္တဲ့ဦးဦးကိုမေတြ႕ေတာ့မ်က္ႏွာေလးကညိဳကာၿပိဳေတာ့မယ့္မိုးေလးလို.......
"ေမေမအင့္..ဟင့္.ဟင့္...ေမေမထားခဲ့ၿပီ...."
သမီးရဲ႕ငိုသံေလးေၾကာင့္မင္းဦးယာအေျပးသြားကာေထြးေပြ႕ခ်င္ေသာ္လည္းေလ....သမီးေလးရယ္...ေဖေဖေတာင္းပန္ပါတယ္.....ဒီေန႔မွစၿပီးသိကြၽမ္းခြင့္ရတဲ့သူစိမ္းေလးေရငါတို႔သားအဖမင္းကိုလိုအပ္တယ္ထင္ပါရဲ႕.....သမီးရွိရာသို႔မွန္းဆၿပီးwheel chairကိုေ႐ႊ႕သြားလိုက္သည္...ကေလးအတြက္ေတာ့မ်က္စိရႈပ္စရာေပမယ့္အိမ္ထဲမွာသြယ္တန္းထားတဲ့ႀကိဳးခပ္ျမင့္ျမင့္ေလးေတြကမင္းဦးယာရဲ႕မ်က္လုံးေလးေတြပင္....ႀကိဳးတန္းေတြကိုတစ္ဖက္ကစမ္းရင္းတစ္ဖက္ကwheel chairကခလုတ္ကိုႏွိပ္ကာသမီးအသံေလးနဲ႔အနီးဆုံးကိုသြားမိသည္.......
မငိုပါနဲ႔သမီးေလးရယ္...ေဖေဖသမီးေလးမ်က္ႏွာေလးကကိုျမင္ခ်င္တယ္....သမီးေလးကိုေထြးေပြ႕ခ်င္တယ္ကြယ္........သမီးရွိေလာက္မယ့္နားကေနရာကိုေရာက္ေတာ့မွန္းဆကာwheelchairကိုရပ္လိုက္ၿပီးလက္ကိုဆန္႔တန္းကာေခၚေတာ့သမီးငယ္ေလးကသူ႔ကိုမၾကည့္ဘဲတစ္ေနရာထဲကိုသာစူးစိုက္ၾကည့္ေနတက္ေသာကြၽန္ေတာ့္ကိုေၾကာက္လို႔ထင္ပါရဲ႕ငိုသံေလးေတာ့ဆဲသြားေပမယ့္ရႈိက္ေနဆဲပင္...ကြၽန္ေတာ့္ဆီကိုေတာ့ျဖင့္မလာခဲ့ပါ...ေဖေဖလို႔လည္းတစ္ခါမွမေခၚဘူးေသးပါ....
ေအးရိပ္ေဝကေလးငိုသံေၾကာင့္ေလွကားမွေျပးဆင္းလာေတာ့သမီးငယ္ေလးရွိရာကိုမွန္းဆကာလက္ေလးဆန္႔တန္းလ်က္ေခၚေနေသာဦးယာႏွင့္တဆက္ဆက္တုန္ကာငိုေနၿပီးဖခင္ကိုေၾကာက္႐ြံ႕စြာၾကည့္ေနေသာကေလးေလး....အရွင္ဘုရားရယ္ဘာရယ္ေၾကာင့္ခ်စ္တက္လြန္းတဲ့သူ႔ကိုဘဝေသေစၿပီးျဖဴစင္လြန္းတဲ့ကေလးကိုေမတၱာငတ္ေစရတာလဲကြယ္....
ထို႔ေနာက္ေလွကားကေနဆင္းလာၿပီးသမီးဆီသြားလိုက္ကာေကာက္ခ်ီေတာ့ကေလးငယ္ဟာဒီေန႔မွစေတြ႕တဲ့သူ႔ကိုေမေမဟုေအာ္ေခၚကာတင္းက်ပ္စြာဖက္ၿပီးငိုေလေတာ့သည္.......ကေလးရယ္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေမတၱာငတ္ခဲ့ရတာလဲကြယ္....သမီးေလးရဲ႕ငိုရႈိက္သံေတြမွတစ္ဆင့္သမီးေလးရင္ထဲကနာက်င္ဝမ္းနည္းမႈေတြကိုသူခံစားလိုက္ရပါသည္.....ကေလးရယ္ဦးဦးက..ကေလးအတြက္မိခင္ေမတၱာေတြေရာဖခင္ေမတၱာကိုပါနားလည္ေအာင္လုပ္ေပးပါ့မယ္....ရင္ဘတ္ထဲမွမခ်ိတင္ကဲေရ႐ႊတ္သံေလးကိုေတာ့ဘယ္သူမွမၾကားလိုက္ပါ........
ထို႔ေနာက္ဦးယာကိုဘာလုပ္ေပးရမလဲေမးေတာ့ဘာမွမလုပ္ေပးရတာနဲ႔ပဲသမီးေလးနဲ႔ပထမဆုံးရက္မွာေႏြးေထြးၾကင္နာမႈေတြကိုနဲနဲခ်င္းစၿပီးေဝမွ်ေပးမိသည္.......
တေနကုန္တူတူေဆာ့ေနေသာသမီးငယ္ေလးသည္အရမ္းေပ်ာ္ေနတယ္ထင္ပါရဲ႕ၿပဳံး႐ႊင္ေနတာေၾကာင့္အိမ္ကအိမ္အကူေတြေတာင္အံ့ၾသေနမိၾကသည္တဲ့ေလ...ကေလးဆိုတာဒီလိုပဲၿပဳံးေနသင့္တာမလား....ဦးဦးကမင္းတို႔ကိုအၿပဳံးေတြဖန္တီးေပးပါ့မယ္.......
သမီးေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့အေပၚထပ္ကအခန္းသို႔ဦးယာတက္ရလြယ္ရန္တပ္ဆင္ထားေသာဓါတ္ေလွကားအေသးေလးမွတက္လိုက္သည္....
အခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ဦးယာကိုေရခ်ိဳးခန္းထဲေခၚသြားကာသန္႔စင္ေပးလိုက္သည္...ပိုက္ဆံရွိအသိုင္းအဝိုင္းမို႔အိမ္က်ယ္ႀကီးထဲတြင္အေပၚထပ္တစ္ထပ္လုံးကိုအခန္းပုံဖြဲ႕ကာဦးယာသြားရလာရလုပ္ရကိုင္ရတာအစစအရာရာအဆင္ေျပႏိုင္ရန္ျပင္ဆင္ေပးထားသည္......
"ဦးယာမ်က္ႏွာသစ္ရေအာင္ေနာ္...."
"အင္း..."
ႏူးညံ့ေသာအသံေလးထဲမွာပါဝင္လာတဲ့ၾကင္နာမႈေတြကသမီးေလးကိုခ်စ္ေစတာလည္းမေျပာနဲ႔....တဖက္လူကိုၿငိဳျငင္ရိပ္တစ္ခုေတာင္မျပတဲ့သူ႔အသံေလးဟာအႏွစ္ႏွစ္အလလမက္ခဲ့ရတဲ့အိမ္မက္ဆိုးေတြကိုလြတ္ေျမာက္ႏိုင္စြမ္းရွိပါေလစြ....
"သမီးေလးကေမေမလို႔ေခၚတာမင္းအဆင္ေျပရဲ႕လားရိပ္...."
"ေျပပါတယ္...."
"သမီးကမိခင္ေမတၱာအရမ္းေတာင့္တေနလို႔ပါ...."
ဝမ္းနည္းရိပ္ေတြစြတ္ေနေသာဦးယာရဲ႕အသံေၾကာင့္ေအးရိပ္တကယ္အဆင္ေျပေၾကာင္းသိေစရန္အလို႔ငွာေက်ာျပင္ကိုဖြဖြေလးပြတ္၍"ကြၽန္ေတာ္တကယ္အဆင္ေျပပါတယ္...ကြၽန္ေတာ္လည္းကေလးခ်စ္တက္လို႔ေမေမလုပ္ရတာမခက္ခဲပါဘူးဗ်....."ဟုေျပာမိသည္....
ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါရဲ႕ႏြဲေနာင္းေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘဲနဲ႔ၾကင္နာတက္ၿပီးႏူးညံ့တဲ့သူ႔ရဲ႕အသံအျပဳအမူေတြဟာေဖာ့ဖေယာင္းေလးလိုဂြမ္းဆိုင္ေလးလိုႏူးညံ့လို႔ေနသည္....
"အင္းေက်းဇူးရိပ္...."
"........"
"အိပ္ယာဝင္ေတာ့မလား....စာဖတ္ျပမယ္ေလ......."
"ဟင္..အင္း...."
အရင္လူေတြဆိုသူ႔ကိုအိပ္ရာေပၚတင္ေပးကာေနရာခ်ေပး႐ုံပဲဝတ္ေက်တန္းေက်လုပ္ေပးၾကသည္....ဒီေကာင္ေလးကေတာ့စိတ္ေရာကိုယ္ပါကူညီပါေရာ့လား....ေက်းဇူးပါရိပ္......စစသိတဲ့ေန႔မွာတင္ဒီေကာင္ေလးကိုေက်းဇူးတင္မိတာဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိေလေတာ့.....
ဦးယာကိုအိပ္ရာေပၚေနရာခ်ေပးၿပီးခဏၾကာေတာ့တံခါးေခါက္သံေသးေသးေလးကၾကားရသည္....
"ဦးယာခဏေနာ္..."
"အင္း..."
တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့သမီးငယ္ေလးကညအိပ္ဝတ္စုံပြေယာင္းေယာင္းေလးႏွင့္လုံးလုံးေလး...ေခါင္းဦးေလးပိုက္လ်က္.....
"ေမေမ...ယိမ္းကိုေခ်ာ့သိပ္ပါလားဟင္"
ေတာင္းဆိုသလိုေလးေျပာလာတဲ့ကေလးေလး......
"သိပ္မွာေပါ့သမီးေလးရယ္..."
လက္ေလးဆန္႔တန္းကာေခၚေတာ့လက္ေလးတြဲ၍ပါလာၿပီးကုတင္ေပၚကသူ႔အေဖကိုလွမ္းၾကည့္သည္.....
"သမီးေလးကေဖေဖ့ေဘးဝင္လွဲေလ..."
"ဟင့္အင္း...ေၾကာက္တယ္..."
တကယ္ပဲေၾကာက္ေနဟန္တူေသာသမီးေလးေၾကာင့္ေပါင္ေပၚေပြ႕တင္ကာဦးယာရဲ႕ကုတင္ေထာင့္ေလးမွာထိုင္လ်က္......
"ဦးယာလက္ေပး..."
ဦးယာကဘာမွမေမးသူ႔လက္ကိုဆန္႔ေပးသည္....ထို႔ေနာင္သမီးေလးျမင္သာေအာင္စုပ္ကိုင္ျပလိုက္ကာ...
"သမီးေလးလည္းေဖေဖ့ကိုကိုင္ထားေနာ္.....ေမေမကပုံျပင္ေျပာျပမယ္...."
"ဟုတ္..."
သမီးကသူ႔လက္ေသးေသးေလးေတြနဲ႔ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္မင္းဦးယာကိုထိေတြ႕သည္....မင္းဦးယာ၏ရင္ထဲတြင္လႈိက္ဖိုၾကည္ႏူးျခင္းတို႔ကလႈိက္တက္လာရသည္......
ေအးရိပ္ကသမီးေလးရဲ႕ေခါင္းေလးေပၚလက္ေလးတင္၍ဆံပင္ေလးေတြကိုပြတ္သပ္ေတာ့သမီးကမ်က္ရည္ေလးေတြဝဲလို႔.......
ယိမ္းယိမ္းေပ်ာ္လိုက္တာဆိုတာေလ...ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ယိမ္းယိမ္းရဲ႕ဆံပင္ေလးေတြကိုႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးပြတ္သပ္ၿပီးေႏြးေထြးျခင္းကိုခံစားေစခဲ့တာ...ယိမ္းအရမ္းေတာင့္တခဲ့တဲ့ၾကင္နာယုယမႈေတြကိုယိမ္းစရခဲ့တဲ့ညေလးေပါ့.....ယိမ္းယိမ္းသိပ္ေပ်ာ္တာပဲသိလား....
ထိုညကသမီးေလးေရာသူ႔အေဖေရာဟာမတူညီေသာၾကည္ႏူးမႈ၁ခုစီေတြကိုသူစိမ္းလူသားေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ရရွိခဲ့ေလသည္ေပါ့.........
မိုးလင္းေတာ့အေစာႀကီးႏိုးတက္တဲ့ေအးရိပ္ဟာသမီးေလးရဲ႕ပါးျပင္ေလးကိုေမႊးၾကဴၿပီးေမာနင္းပါသမီးေလးဟုနားနားကပ္ေျပာလိုက္သည္....ေမေမနဲ႔တူတူအိပ္ရလို႔စိတ္လႈပ္ရွားကာအေစာႀကီးႏိုးေနတဲ့ကေလးေလးကလည္းႏူးညံ့တဲ့အနမ္းေလးေၾကာင့္မ်က္ႏွာေလးကၿပဳံးေနေလရဲ႕....လျပည့္ဝန္းေလးဟာခုမွေတာက္ပလာသလို...ေနမင္းႀကီးဟာလည္းလင္းလက္လာသလို...
"ဦးယာ..."
ႏိုးမႏိုးသိခ်င္လို႔တိုးတိုးေလးေခၚမိေတာ့
"အင္း"ဟုထူးလာေသာသူ.....
"ႏိုးေနၿပီလား..."
"အင္းႏိုးၿပီ..."
"ေရခ်ိဳးခ်င္လား..ေန႔လည္မွခ်ိဳးမလား..."
"ခုခ်ိဳးမယ္ေလ...."
"အင္းခ်ိဳးရေအာင္ေနာ္...."
"ေရခ်ိဳးခန္းထဲပဲပို႔ေပးရင္ရၿပီ..."
"မဟုတ္တာကြၽန္ေတာ္ကူညီမွာေပါ့..."
စကားကိုအၿမဲေအးေဆးစြာအသံခ်ိဳခ်ိဳေအးေအးေလးႏွင့္ေျပာတက္ေသာေကာင္ေလးဟာသူလိုရာကိုလည္းဆြဲသိမ္းႏိုင္သလို........
"ေမေမ..."
"ဗ်ာ့...သမီးေလးႏိုးၿပီလား..."
"ရွင္လို႔..ထူးရမွာေယ"
"ရွင့္...သမီးေလးႏိုးၿပီလား..."
"ဟုတ္...."
"အြန္း..ႏိုးၿပီဆိုေတာ့morning kissေလးေပးပါဦး....."
"မြ..."
"ေဖေဖ့ကိုေရာေပးလိုက္ပါဦး...."
သမီးေလးသည္သူ႔အေဖကိုေၾကာက္ေနေသးတယ္ထင္ကုတင္ေပၚတြင္သာထိုင္ေနၿမဲပင္......
"ရပါတယ္...သမီးေလးမေပးခ်င္လည္းမေပးပါနဲ႔...."
ဦးယာ၏အသံေတြတုန္ေနသည္...ဒီသားအဖၾကားခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြဖန္တီးေပးရမွာလည္းသူ႔အလုပ္ပဲေလ....
"သမီးေလးေဖေဖ့ကိုမခ်စ္ဘူးလား"
"ရွစ္ပါတယ္..."
"ခ်စ္ရင္အာဘြားေပးရတယ္သမီးေလးရဲ႕ခုေမေမ့ကိုေပးသလိုေပါ့......ေပးမယ္မလားသမီးငယ္ေလး...ဟင္..."
"ဟုတ္"
ဟုဆိုကာသူ႔ေဖေဖနားအေျပးသြားၿပီး႐ႊတ္ခနဲနမ္းလိုက္ေတာ့မ်က္ရည္ေတြပင္ဝဲလာသည္အထိဝမ္းသာလာတဲ့ဦးယာဟာပါးေပၚမွာခုမွျမင္ဖူးတဲ့ပါးခ်ိဳင့္ႀကီးေတြခြက္သည္အထိၿပဳံးလို႔........
"လိမၼာလိုက္တာသမီးငယ္ေလးက...ဒီေန႔ေမမေမနဲ႔မုန္႔လုပ္စားၾကမယ္ေနာ္...."
"ဟုတ္..."
"မိုးလင္းတိုင္းလည္းေဖေဖနဲ႔ေမေမ့ကိုခုလိုအာဘြားေပးရမယ္ေနာ္...."
"ဟုတ္..."
"လိမၼာလိုက္တာသမီးေလးက...လာပါဦး..."
"ခစ္ခစ္...ယားတယ္...ခစ္ခစ္..."
ကလိထိုးကာက်ီစယ္ေတာ့သမီးေလးရဲ႕ရယ္သံလြင္လြင္ေလးကမနက္ခင္းရဲ႕ငွက္ကေလးေတြနဲ႔အၿပိဳင္ပ်ံ႕လြင့္လို႔......
သမီးရဲ႕ရယ္သံေလးကိုၾကားရတာဒါပထမဆုံးအႀကိမ္ပါ...ေမြးကတည္းကအိမ္ေဖာ္ေတြ..အဖိုးအဘြားေတြနဲ႔ေနရတဲ့သမီးေလးဟာခုခ်ိန္ထိအရယ္အၿပဳံးမရွိခဲ့...မျမင္ရေပမယ့္သမီးရဲ႕ရယ္သံေလးကိုတစ္ခါမွမၾကားခဲ့ရဘူးမလား.....ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေပ်ာ္ေနလိုက္မလဲသမီးေလးရယ္....ေဖေဖေတာင္းပန္ပါတယ္...ရိပ္ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္......
သမီးကိုလည္းအႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းပန္မိသလိုရိပ္ဆိုေသာေကာင္ေလးကိုလည္းေက်းဇူးတင္မိတာအႀကိမ္ႀကိမ္...ဒါေတာင္ေတြ႕တာ၂ရက္မျပည့္ေသးဘူးရယ္.......
"ရိပ္ဆိုတဲ့ယိမ္းရဲ႕ေမေမဟာယိမ္းဘဝရဲ႕ပထမဆုံးရယ္သံေတြ...ပထမဆုံးေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းေတြအကုန္လုံးကိုစတင္ဖန္တီးခဲ့တယ္....ယိမ္းဘဝရဲ႕ပထမဆုံးဆိုတဲ့အရာေတြကိုအကုန္လုံးသိခြင့္ထိေတြ႕ခြင့္ခံစားခြင့္ေပးခဲ့တယ္...ယိမ္းရဲ႕ေသးငယ္တဲ့ႏွလုံးသားႏုႏုေလးမွာေမေမကခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကိုတျဖည္းျဖည္းနဲ႔အျပည့္ထည့္ေပးခဲ့တယ္....သူ႔ရဲ႕ေယာက်ာ္းဆိုတဲ့ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘဝနဲ႔ေမေမဆိုတဲ့နာမ္စားကိုအၿပဳံးမပ်က္အေခၚခံခဲ့တယ္...ယိမ္းသိပ္ကိုကံေကာင္းခဲ့တာပဲကိုရယ္...."
ညအိပ္ရာဝင္ခါနီးသူ႔ဇာတ္လမ္းေလးကိုဆက္ေနပါေသာခ်စ္ဇနီးေလး...
"နားေထာင္ရတဲ့ကိုယ္ပါဒီၾကင္နာမႈေတြကိုခံစားရပါတယ္ယိမ္းရယ္....ေနာက္ေတာ့ေရာဘာဆက္ျဖစ္လဲ....ယိမ္းေဖေဖကိုေရာယိမ္းခ်စ္လာလား...ေနာက္ေရာ..ကိုယ္ထပ္သိခ်င္မိတယ္ယိမ္းရယ္"
"သိရမွာေပါ့ကိုရယ္...မနက္ျဖန္ေတာ့ေျပာျပပါ့မယ္....ခုေတာ့ယိမ္းပင္ပန္းလို႔အိပ္ခ်င္ၿပီ....."
"ဟုတ္ပါၿပီယိမ္းေလးသေဘာမနက္ျဖန္ေတာ့ေသခ်ာေပါက္ေျပာျပေနာ္..."
"ဟုတ္ပါၿပီရွင္..."
ခ်စ္ဇနီးေလး၏နဖူးေလးနဲ႔ဗိုက္လုံးလုံးေလးကိုနမ္းလိုက္ၿပီးအိပ္စက္ျခင္းဆီသို႔....
ဖတ္ရတာအဆင္ေျပရဲ႕လားရွင့္😘......
Коментарі