အပိုင္း-၁၂
Zawgyi...
ည ၁၂ နာရီခန္႔အခ်ိန္..
ပတ္ဝန္းက်င္၌ ေမွာင္မိုက္ကာ တိတ္ဆိတ္ေနပါေသာ္လည္း အခန္းငယ္တစ္ခုအတြင္း၌ရွိေသာ မိန္းမပ်ိဳတစ္ဦးသည္ ကုတင္ေပၚတြင္ ဖုန္းနွင့္မ်က္နွာ ထိကပ္လုမတတ္ စိုက္ၾကည့္လ်က္ရွိသည္။ၾကည့္ေနရင္း လက္သည္းကိုက္လိုက္၊ ေစာင္ကိုက္လိုက္ျဖင့္ သူမ မ်က္နွာထက္၌ အသည္းယားဖြယ္ တစ္စံုတစ္ခုကို ျမင္ေနရသလိုရွိ၏။
အတန္ငယ္အၾကာ ထိုမိန္းမပ်ိဳသည္ ဖုန္းကိုင္ရင္းျဖင့္
"အားးး"
ဟူေသာ အသံငယ္တစ္ခုအား ျပဳလိုက္ေလသည္။
ေဘးအခန္း၌ စာေမးပြဲနီးၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ညဥ့္နက္သည္အထိစာလုပ္ရင္း စာေရးခံုေပၚေမးတင္ကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာ ေကာင္ငယ္ေလးသည္ ထိုအသံေၾကာင့္ လန္႔နိုးလာေလသည္။
"အေမ့.. ဟာ ဘာသံလဲဟ ဘယ္ကလဲ ညခင္းႀကီးကို ဘယ္သူကမ်ား လာေအာ္ေနတာပါလိမ့္.. "
ထို႔ေနာက္ ေခါင္းတစ္ခ်က္ ခါလိုက္ကာ နႈတ္မွ
"မျဖစ္ဘူး ငါအိပ္မွျဖစ္ေတာ့မယ္ မနက္မွမထနိုင္ရင္ ေမဆူတာခံရလိမ့္မယ္ အိပ္မွပဲ"
ဟုဆိုကာ ကုတင္ေပၚ လဲေလ်ာင္း၍အိပ္လိုက္ေလသည္။ထိုေကာင္ေလး အိပ္ေပ်ာ္ရန္ အနည္းငယ္အလို၌
"အားးးးး... ဒုန္းးးး"
ဟူေသာ အသံကို ထပ္မံၾကားလိုက္ရေလေသာေၾကာင့္ လန္႔နို႔လာျပန္ေလသည္။
"ဟာကြာ သူမ်ားအိပ္ေပ်ာ္ေတာ့မယ္ဟာကို ဘယ္ကအသံလဲ ငါ့အထင္ နီးနီးကပ္ကပ္ႀကီးကို ၾကားေနရတာဆိုေတာ့ ေဘးအခန္းကမ်ားလား"
တစ္ေယာက္ထဲေျပာရင္းျဖင့္ ကပ္လ်က္အခန္းရွိရာဆီသို႔သြားကာ တံခါးဆြဲဖြင့္လိုက္ေလရာ..
ကုတင္ထက္မွ ေစာင္ပံုမ်ားျဖင့္ ေရာေထြးကာ ေအာက္သို႔ လိမ့္က်ေနေသာ သူမက အခုမွ ကုန္းရံုးထေနေလသည္။
"မေမႊး နင္ အခုထိ မအိပ္ဘဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
အိပ္ခ်င္ေနသည့္အခ်ိန္ မအိပ္ရေသာေၾကာင့္ ေမႊးအား ေမးေသာ စကား၌ ေဒါသသံမ်ားဆြတ္ေနေသာ္လည္း သူေမးသည့္စကားကို ေမႊးသည္ မၾကားသကဲ့သို႔ သူ႔အား အစြမ္းကုန္ သြားၿဖဲျပလ်က္..
"အဟီး ဒီမွာ ငါ ဇာတ္ကားေကာင္းေနလို႔ဟ နင္ေရာမအိပ္ေသးရင္ ငါနဲ႔အတူတူၾကည့္ပါ့လား.. uke ေလးကေလ အသည္းယားစရာေလး ေဖြးဥေနတာပဲ ခ်စ္ခ်င္စရာႀကီး"
သူေျပာခ်င္ရာ စြတ္ေျပာေနေသာ ေမႊးအား ဝႆန္ သိပ္မၾကည္ခ်င္ေတာ့ေပ။
"ေအး နင္အခုထိမွ မအိပ္ေသးရင္ မနက္ ေဖနဲ႔တိုင္ေျပာပစ္မယ္"
ဟုေျပာကာ ထြက္သြားေသာ ဝႆန္ေနာက္ေက်ာအားၾကည့္လ်က္ ေမႊးအသံတိတ္ ဆဲမိေလေတာ့သည္။
______________________________
အတန္းခ်ိန္ေတြသာ တစ္ခ်ိန္ၿပီးတစ္ခ်ိန္ၿပီးသြားေပမယ့္ ခက္ထန္မွာေတာ့ စာအုပ္ႀကီးေရွ႕ခ်ကာ လိုက္လဲမေရးဘဲ ငူငူငိုင္ငိုင္ႀကီးသာ ထိုင္ေနေလသည္။
"ေဟ့ေကာင္ မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ ငါမနက္ထဲကၾကည့္ေနတာ မင္း စာလဲလိုက္မေရးဘူး စာေမးပြဲက နီးေနၿပီဟာကို"
စစ္ေသြးစကားကို ၾကားေပမယ့္လည္း သူဘာမွျပန္ေျပာခ်င္စိတ္မရွိေသာေၾကာင့္ မလႈပ္မယွက္သာ ဆက္ထိုင္ေနလိုက္ေလသည္။
စစ္ေသြးလည္း သူ႔အား စကားျပန္မလာသည့္ ခက္ထန္ကို လစ္လ်ွဴရႈၿပီး စာထဲ၌သာ အာရံုစိုက္လိုက္ေလေတာ့သည္။
တစ္နာရီခန္႔အၾကာ..
"ကဲ ေမာင္မင္းႀကီးသား ေဆြးမယ္ဆိုရင္လည္း canteen ေရာက္မွသာ ဆက္ေဆြးေတာ့ ခုဗိုက္ဆာေနၿပီ သြားရေအာင္"
ဟုေျပာၿပီး ေရွ႕ကေနသာ ထြက္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ေတာ္ၾကာ သူေဆြးတာသာ ဆက္ေစာင့္ေနရင္ ကိုယ္ထမင္းငတ္ကိန္းရွိသည္မို႔။
canteen ေရာက္သည့္တိုင္ ဘာစကားမွလည္းမေျပာ၊ ဘာမွလည္းမမွာေသးဘဲ ငူငူႀကီးထိုင္ေနေသးသည့္ခက္ထန္ေၾကာင့္ ေမႊးတို႔တစ္အုပ္စုလံုး မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ျဖစ္ၿပီး စပ္စုခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚလာေသာေၾကာင့္
"ဟဲ့ ခက္ထန္ နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
ေမႊးစကားၾကားေတာ့ ေခါင္းေထာင္လာသည့္ ခက္ထန္။
ၿပီးေနာက္ ယဲ့ယဲ့ေလးၿပံဳးျပကာ..
"ငါ ငါေလ ငါ့အထင္ေတာ့ ဟို ဟိုဟာ"
"ကဲ ေျပာမွာသာေျပာစမ္းပါ ၾကာလိုက္တာ"
ေမႊးတို႔အကုန္လံုး ခက္ထန္ဆက္ေျပာလာမည့္ စကားအား စိတ္ဝင္တစားျဖင့္ နားေထာင္ေနလိုက္ၾကေလသည္။
"ဒီလိုဟာ ငါ့အထင္ေတာ့ ငါ နင့္ေမာင္ေလးကို"
ေျပာရင္း အဆံုးသတ္၌ ေလသံတိုးတိုးေလးျဖစ္လာသည့္ ခက္ထန္ကို ေမႊးစိတ္မရွည္ေတာ့။
"နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ေျပာစရာရွိတာမေျပာဘဲ ေၾကာက္သလိုလို ႐ြံ႕သလိုလိုလာလုပ္ေနတယ္ ေျပာ"
ထိုအခါမွ ဆက္ေျပာလာသည့္ ခက္ထန္၏
"ငါ ငါနင့္ေမာင္ေလးကို ႀကိဳက္ေနတယ္ထင္တယ္"
ဟူေသာ စကားေၾကာင့္ ေမႊးတို႔အကုန္လံုး ဘာစကားမွမေျပာနိုင္ဘဲ ျကက္ေသေသသြားေလေတာ့သည္။
"ငါ သူေၾကာင့္ ဖ်ားလိုက္၊ ၾကက္ဆိတ္ခံလိုက္ရျဖစ္တာေတာင္ ငါသူ႔ကို အခ်ိန္တိုင္းသတိရေနမိတယ္၊ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ခုတစ္ေလာ စားလဲသူ႔စိတ္၊ အိပ္လဲသူ႔စိတ္၊ ေရခ်ိဳးလဲသူ႔စိတ္၊စာလုပ္လဲသူ႔စိတ္၊ Toilet ဝင္လဲသူ႔စိတ္၊ အခု ေက်ာင္းမွာေတာင္ ငါသူ႔ကိုမ်က္လံုးထဲမွာျမင္ၿပီး သတိရေနတယ္ဟာ"
"သားႀကီး မင္း ေရာဂါက အေတာ္ကြၽမ္းေနၿပီပဲ"
စစ္ေသြးစကားၾကားေတာ့ ခက္ထန္မ်က္နွာႀကီးရွံု႔မဲ့သြားေလသည္။
"နင္တကယ္ေျပာေနတာလား ခက္ထန္"
ေမႊး၏အေမးစကားေၾကာင့္ ခက္ထန္ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္ျပလိုက္ေလသည္။
"ဒါဆို ဘာမွမပူနဲ႔ ငါက နင္နဲ႔ဆို သေဘာတူၿပီးသား ဟီးဟီး.. နင္သာ ငါ့ေမာင္ကို ရေအာင္လိုက္"
"တကယ္ေနာ္ အာ့ဆို မနက္ျဖန္ကစၿပီး နင့္ေမာင္ကို လိုက္ေတာ့မယ္.. ဟာ ၾကာပါတယ္ ဒီေန႔ကစၿပီး လိုက္ေတာ့မယ္.. ဒါနဲ႔ဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီလဲ ငါေန႔လည္ခင္းပိုင္းအခ်ိန္မတက္ေတာ့ဘူး သူ႔ဆီသြားေတာ့မယ္.."
"ဟဲ့ အမေလး ေနပါဦး ခုမွ ၁၂နာရီခြဲရွိေသးတဲ့ဟာ.. ငါ့ေမာင္က ညေန ၃နာရီမွေက်ာင္းဆင္းမွာ"
"ဟာ ဒါဆိုလဲ တစ္ခ်ိန္တက္ၿပီးသြားမယ္ဟာ.. လုပ္ လုပ္ မွာစရာရွိတာ မွာေတာ့"
"ငါတို႔က မွာၿပီး စားလို႔ေတာင္ကုန္ေတာ့မယ္ နင္သာမွာရမွာ"
"အဟီး ဟုတ္သား ေဆာရီး ေဆာရီး"
ေမႊးတို႔ေတြလည္း ခက္ထန္အား ဝိုင္းမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ၾကေလသည္။
______________________
ဝႆန္တစ္ေယာက္ ေက်ာင္းအျပန္လမ္းတစ္ေလ်ွာက္၌ စက္ဘီးေလးနင္း သီခ်င္းတေၾကာ္ေၾကာ္ဆိုရင္းျဖင့္ အိမ္ျပန္လာေလသည္။
"ရည္းစားေလးတစ္ေယာက္ေတာ့ လိုေနတာေပါ့..
ငါ့မွာလည္း အသည္းနဲ႔ပဲ ခ်စ္တတ္ပါတယ္..
ရည္းစားေလးမရွိေတာ့ ငိုခ်င္တာေပါ့..
ရွိရွိသမ်ွအခ်စ္ေတြ အကုန္လံုးေပးလိုက္ခ်င္တယ္.."
ဝႆန္ သီခ်င္းထဲ ဈာန္ဝင္ဆိုေနသည္မို႔ အေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ မေရွာင္ဘဲေနေသာ ခက္ထန္အားမျမင္မိ။
ခက္ထန္ သူ႔ေရွ႕မွ သီခ်င္းဆိုရင္း လာေနေသာေကာင္ေလးအားၾကည့္ရင္း အနားေရာက္မွ စမည္ဟု ႀကံ႐ြယ္ကာ ေစာင့္ေနေလသည္။ထိုေကာင္ေလးဆိုေသာ သီခ်င္းအား နားေထာင္ရင္းျဖင့္
"ရည္းစားလိုခ်င္တာမ်ား ကိုယ္တစ္ေယာက္လံုးရွိ ရွိ..'
သူ႔စကားေတာင္မဆံုးေသး ဝႆန္၏
"ဟာ ခင္ဗ်ား အေရွ႕ကဖယ္ေလ"ဟူေသာ အသံေၾကာင့္ ေၾကာင္အသြားမိေလသည္။
မ်က္လံုးႀကီးျပဴးကာ ေအာ္ေျပာလိုက္ေပမယ့္လည္း အရွိန္က ဘယ္လိုမွ ထိန္းဖို႔ရာမျဖစ္နိုင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ ဝႆန္လည္း တိုးမိတိုးရာ ဝင္တိုးလိုက္ေလရာ..
"အားးး အင့္ ဒုန္းးးး" ဟူေသာအသံနွင့္အတူ ခက္ထန္၏
"အေမေရ သားေတာ့ ဒုတိယ ပီမိုးနင္းျဖစ္ၿပီထင္ပါတယ္" ဆိုေသာ အသံႀကီးအား ၾကားလိုက္ရေလသည္။
ဝႆန္လည္း လဲက်ရာေျမျပင္ေပၚမွ ထလ်က္ စက္ဘီးအား ေဒါက္ေထာက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ..
သူ၏ အဓိက ေနရာကို လက္နွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္ကိုင္လ်က္ မ်က္နွာႀကီးရွံု႔မဲ့ေနသူကို ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ရယ္ရခက္ ငိုရခက္ျဖစ္မိေလသည္။
"ခင္ဗ်ားဟာေလ တကယ္ပဲ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဆို တစ္ခုၿပီးတစ္ခုကို ပတ္ျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ"
ခက္ထန္မွာ ဝႆန္႔၏စကားအား ျပန္မေျပာနိုင္ဘဲ အီလည္လည္ရုပ္ႀကီးျဖင့္သာ ၾကည့္ေနမိသည္။
"ကဲ လာ စက္ဘီးေပၚတက္ စိတ္ညစ္ပါတယ္ ငါေတာ့ အိမ္ေရာက္ရင္ ထပ္အရိုက္ခံရေတာ့မယ္ ဟူးးးး"
ခက္ထန္တစ္ေယာက္ ထိုေန႔က စက္ဘီးနဲ႔မေတာ္ရာ ေနရာကိုတိုက္မိေပမယ့္လည္း ခ်စ္ရသူ၏ စက္ဘီးေနာက္ထိုင္လိုက္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ခံရခက္ေနသည့္ၾကားက သူ႔မ်က္နွာႀကီးအား အစြမ္းကုန္ၿပံဳးၿဖီးထားသည္မွာ ဘီလူးထီး သံပုရာသီး ကိုက္ေနသည့္ အတိုင္းပင္။
---------------------*----------
Unicode...
ည ၁၂ နာရီခန့်အချိန်..
ပတ်ဝန်းကျင်၌ မှောင်မိုက်ကာ တိတ်ဆိတ်နေပါသော်လည်း အခန်းငယ်တစ်ခုအတွင်း၌ရှိသော မိန်းမပျိုတစ်ဦးသည် ကုတင်ပေါ်တွင် ဖုန်းနှင့်မျက်နှာ ထိကပ်လုမတတ် စိုက်ကြည့်လျက်ရှိသည်။ကြည့်နေရင်း လက်သည်းကိုက်လိုက်၊ စောင်ကိုက်လိုက်ဖြင့် သူမ မျက်နှာထက်၌ အသည်းယားဖွယ် တစ်စုံတစ်ခုကို မြင်နေရသလိုရှိ၏။
အတန်ငယ်အကြာ ထိုမိန်းမပျိုသည် ဖုန်းကိုင်ရင်းဖြင့်
"အားးး"
ဟူသော အသံငယ်တစ်ခုအား ပြုလိုက်လေသည်။
ဘေးအခန်း၌ စာမေးပွဲနီးပြီဖြစ်သောကြောင့် ညဉ့်နက်သည်အထိစာလုပ်ရင်း စာရေးခုံပေါ်မေးတင်ကာ အိပ်ပျော်သွားသော ကောင်ငယ်လေးသည် ထိုအသံကြောင့် လန့်နိုးလာလေသည်။
"အမေ့.. ဟာ ဘာသံလဲဟ ဘယ်ကလဲ ညခင်းကြီးကို ဘယ်သူကများ လာအော်နေတာပါလိမ့်.. "
ထို့နောက် ခေါင်းတစ်ချက် ခါလိုက်ကာ နှုတ်မှ
"မဖြစ်ဘူး ငါအိပ်မှဖြစ်တော့မယ် မနက်မှမထနိုင်ရင် မေဆူတာခံရလိမ့်မယ် အိပ်မှပဲ"
ဟုဆိုကာ ကုတင်ပေါ် လဲလျောင်း၍အိပ်လိုက်လေသည်။ထိုကောင်လေး အိပ်ပျော်ရန် အနည်းငယ်အလို၌
"အားးးးး... ဒုန်းးးး"
ဟူသော အသံကို ထပ်မံကြားလိုက်ရလေသောကြောင့် လန့်နို့လာပြန်လေသည်။
"ဟာကွာ သူများအိပ်ပျော်တော့မယ်ဟာကို ဘယ်ကအသံလဲ ငါ့အထင် နီးနီးကပ်ကပ်ကြီးကို ကြားနေရတာဆိုတော့ ဘေးအခန်းကများလား"
တစ်ယောက်ထဲပြောရင်းဖြင့် ကပ်လျက်အခန်းရှိရာဆီသို့သွားကာ တံခါးဆွဲဖွင့်လိုက်လေရာ..
ကုတင်ထက်မှ စောင်ပုံများဖြင့် ရောထွေးကာ အောက်သို့ လိမ့်ကျနေသော သူမက အခုမှ ကုန်းရုံးထနေလေသည်။
"မမွှေး နင် အခုထိ မအိပ်ဘဲ ဘာလုပ်နေတာလဲ"
အိပ်ချင်နေသည့်အချိန် မအိပ်ရသောကြောင့် မွှေးအား မေးသော စကား၌ ဒေါသသံများဆွတ်နေသော်လည်း သူမေးသည့်စကားကို မွှေးသည် မကြားသကဲ့သို့ သူ့အား အစွမ်းကုန် သွားဖြဲပြလျက်..
"အဟီး ဒီမှာ ငါ ဇာတ်ကားကောင်းနေလို့ဟ နင်ရောမအိပ်သေးရင် ငါနဲ့အတူတူကြည့်ပါ့လား.. uke လေးကလေ အသည်းယားစရာလေး ဖွေးဥနေတာပဲ ချစ်ချင်စရာကြီး"
သူပြောချင်ရာ စွတ်ပြောနေသော မွှေးအား ဝဿန် သိပ်မကြည်ချင်တော့ပေ။
"အေး နင်အခုထိမှ မအိပ်သေးရင် မနက် ဖေနဲ့တိုင်ပြောပစ်မယ်"
ဟုပြောကာ ထွက်သွားသော ဝဿန်နောက်ကျောအားကြည့်လျက် မွှေးအသံတိတ် ဆဲမိလေတော့သည်။
______________________________
အတန်းချိန်တွေသာ တစ်ချိန်ပြီးတစ်ချိန်ပြီးသွားပေမယ့် ခက်ထန်မှာတော့ စာအုပ်ကြီးရှေ့ချကာ လိုက်လဲမရေးဘဲ ငူငူငိုင်ငိုင်ကြီးသာ ထိုင်နေလေသည်။
"ဟေ့ကောင် မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ ငါမနက်ထဲကကြည့်နေတာ မင်း စာလဲလိုက်မရေးဘူး စာမေးပွဲက နီးနေပြီဟာကို"
စစ်သွေးစကားကို ကြားပေမယ့်လည်း သူဘာမှပြန်ပြောချင်စိတ်မရှိသောကြောင့် မလှုပ်မယှက်သာ ဆက်ထိုင်နေလိုက်လေသည်။
စစ်သွေးလည်း သူ့အား စကားပြန်မလာသည့် ခက်ထန်ကို လစ်လျှူရှုပြီး စာထဲ၌သာ အာရုံစိုက်လိုက်လေတော့သည်။
တစ်နာရီခန့်အကြာ..
"ကဲ မောင်မင်းကြီးသား ဆွေးမယ်ဆိုရင်လည်း canteen ရောက်မှသာ ဆက်ဆွေးတော့ ခုဗိုက်ဆာနေပြီ သွားရအောင်"
ဟုပြောပြီး ရှေ့ကနေသာ ထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။တော်ကြာ သူဆွေးတာသာ ဆက်စောင့်နေရင် ကိုယ်ထမင်းငတ်ကိန်းရှိသည်မို့။
canteen ရောက်သည့်တိုင် ဘာစကားမှလည်းမပြော၊ ဘာမှလည်းမမှာသေးဘဲ ငူငူကြီးထိုင်နေသေးသည့်ခက်ထန်ကြောင့် မွှေးတို့တစ်အုပ်စုလုံး မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်ပြီး စပ်စုချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်လာသောကြောင့်
"ဟဲ့ ခက်ထန် နင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
မွှေးစကားကြားတော့ ခေါင်းထောင်လာသည့် ခက်ထန်။
ပြီးနောက် ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးပြကာ..
"ငါ ငါလေ ငါ့အထင်တော့ ဟို ဟိုဟာ"
"ကဲ ပြောမှာသာပြောစမ်းပါ ကြာလိုက်တာ"
မွှေးတို့အကုန်လုံး ခက်ထန်ဆက်ပြောလာမည့် စကားအား စိတ်ဝင်တစားဖြင့် နားထောင်နေလိုက်ကြလေသည်။
"ဒီလိုဟာ ငါ့အထင်တော့ ငါ နင့်မောင်လေးကို"
ပြောရင်း အဆုံးသတ်၌ လေသံတိုးတိုးလေးဖြစ်လာသည့် ခက်ထန်ကို မွှေးစိတ်မရှည်တော့။
"နင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ ပြောစရာရှိတာမပြောဘဲ ကြောက်သလိုလို ရွံ့သလိုလိုလာလုပ်နေတယ် ပြော"
ထိုအခါမှ ဆက်ပြောလာသည့် ခက်ထန်၏
"ငါ ငါနင့်မောင်လေးကို ကြိုက်နေတယ်ထင်တယ်"
ဟူသော စကားကြောင့် မွှေးတို့အကုန်လုံး ဘာစကားမှမပြောနိုင်ဘဲ ကြက်သေသေသွားလေတော့သည်။
"ငါ သူကြောင့် ဖျားလိုက်၊ ကြက်ဆိတ်ခံလိုက်ရဖြစ်တာတောင် ငါသူ့ကို အချိန်တိုင်းသတိရနေမိတယ်၊ ကုန်ကုန်ပြောရရင် ခုတစ်လော စားလဲသူ့စိတ်၊ အိပ်လဲသူ့စိတ်၊ ရေချိုးလဲသူ့စိတ်၊စာလုပ်လဲသူ့စိတ်၊ Toilet ဝင်လဲသူ့စိတ်၊ အခု ကျောင်းမှာတောင် ငါသူ့ကိုမျက်လုံးထဲမှာမြင်ပြီး သတိရနေတယ်ဟာ"
"သားကြီး မင်း ရောဂါက အတော်ကျွမ်းနေပြီပဲ"
စစ်သွေးစကားကြားတော့ ခက်ထန်မျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့သွားလေသည်။
"နင်တကယ်ပြောနေတာလား ခက်ထန်"
မွှေး၏အမေးစကားကြောင့် ခက်ထန် ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်ပြလိုက်လေသည်။
"ဒါဆို ဘာမှမပူနဲ့ ငါက နင်နဲ့ဆို သဘောတူပြီးသား ဟီးဟီး.. နင်သာ ငါ့မောင်ကို ရအောင်လိုက်"
"တကယ်နော် အာ့ဆို မနက်ဖြန်ကစပြီး နင့်မောင်ကို လိုက်တော့မယ်.. ဟာ ကြာပါတယ် ဒီနေ့ကစပြီး လိုက်တော့မယ်.. ဒါနဲ့ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲ ငါနေ့လည်ခင်းပိုင်းအချိန်မတက်တော့ဘူး သူ့ဆီသွားတော့မယ်.."
"ဟဲ့ အမလေး နေပါဦး ခုမှ ၁၂နာရီခွဲရှိသေးတဲ့ဟာ.. ငါ့မောင်က ညနေ ၃နာရီမှကျောင်းဆင်းမှာ"
"ဟာ ဒါဆိုလဲ တစ်ချိန်တက်ပြီးသွားမယ်ဟာ.. လုပ် လုပ် မှာစရာရှိတာ မှာတော့"
"ငါတို့က မှာပြီး စားလို့တောင်ကုန်တော့မယ် နင်သာမှာရမှာ"
"အဟီး ဟုတ်သား ဆောရီး ဆောရီး"
မွှေးတို့တွေလည်း ခက်ထန်အား ဝိုင်းမျက်စောင်းထိုးလိုက်ကြလေသည်။
______________________
ဝဿန်တစ်ယောက် ကျောင်းအပြန်လမ်းတစ်လျှောက်၌ စက်ဘီးလေးနင်း သီချင်းတကြော်ကြော်ဆိုရင်းဖြင့် အိမ်ပြန်လာလေသည်။
"ရည်းစားလေးတစ်ယောက်တော့ လိုနေတာပေါ့..
ငါ့မှာလည်း အသည်းနဲ့ပဲ ချစ်တတ်ပါတယ်..
ရည်းစားလေးမရှိတော့ ငိုချင်တာပေါ့..
ရှိရှိသမျှအချစ်တွေ အကုန်လုံးပေးလိုက်ချင်တယ်.."
ဝဿန် သီချင်းထဲ ဈာန်ဝင်ဆိုနေသည်မို့ အရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက် မရှောင်ဘဲနေသော ခက်ထန်အားမမြင်မိ။
ခက်ထန် သူ့ရှေ့မှ သီချင်းဆိုရင်း လာနေသောကောင်လေးအားကြည့်ရင်း အနားရောက်မှ စမည်ဟု ကြံရွယ်ကာ စောင့်နေလေသည်။ထိုကောင်လေးဆိုသော သီချင်းအား နားထောင်ရင်းဖြင့်
"ရည်းစားလိုချင်တာများ ကိုယ်တစ်ယောက်လုံးရှိ ရှိ..'
သူ့စကားတောင်မဆုံးသေး ဝဿန်၏
"ဟာ ခင်ဗျား အရှေ့ကဖယ်လေ"ဟူသော အသံကြောင့် ကြောင်အသွားမိလေသည်။
မျက်လုံးကြီးပြူးကာ အော်ပြောလိုက်ပေမယ့်လည်း အရှိန်က ဘယ်လိုမှ ထိန်းဖို့ရာမဖြစ်နိုင်တော့သောကြောင့် ဝဿန်လည်း တိုးမိတိုးရာ ဝင်တိုးလိုက်လေရာ..
"အားးး အင့် ဒုန်းးးး" ဟူသောအသံနှင့်အတူ ခက်ထန်၏
"အမေရေ သားတော့ ဒုတိယ ပီမိုးနင်းဖြစ်ပြီထင်ပါတယ်" ဆိုသော အသံကြီးအား ကြားလိုက်ရလေသည်။
ဝဿန်လည်း လဲကျရာမြေပြင်ပေါ်မှ ထလျက် စက်ဘီးအား ဒေါက်ထောက်ပြီး ကြည့်လိုက်သောအခါ..
သူ၏ အဓိက နေရာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်လျက် မျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့နေသူကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့် ရယ်ရခက် ငိုရခက်ဖြစ်မိလေသည်။
"ခင်ဗျားဟာလေ တကယ်ပဲ ကျွန်တော်နဲ့ဆို တစ်ခုပြီးတစ်ခုကို ပတ်ဖြစ်နေတော့တာပဲ"
ခက်ထန်မှာ ဝဿန့်၏စကားအား ပြန်မပြောနိုင်ဘဲ အီလည်လည်ရုပ်ကြီးဖြင့်သာ ကြည့်နေမိသည်။
"ကဲ လာ စက်ဘီးပေါ်တက် စိတ်ညစ်ပါတယ် ငါတော့ အိမ်ရောက်ရင် ထပ်အရိုက်ခံရတော့မယ် ဟူးးးး"
ခက်ထန်တစ်ယောက် ထိုနေ့က စက်ဘီးနဲ့မတော်ရာ နေရာကိုတိုက်မိပေမယ့်လည်း ချစ်ရသူ၏ စက်ဘီးနောက်ထိုင်လိုက်ခဲ့ရသောကြောင့် ခံရခက်နေသည့်ကြားက သူ့မျက်နှာကြီးအား အစွမ်းကုန်ပြုံးဖြီးထားသည်မှာ ဘီလူးထီး သံပုရာသီး ကိုက်နေသည့် အတိုင်းပင်။
---------------------*----------
ည ၁၂ နာရီခန္႔အခ်ိန္..
ပတ္ဝန္းက်င္၌ ေမွာင္မိုက္ကာ တိတ္ဆိတ္ေနပါေသာ္လည္း အခန္းငယ္တစ္ခုအတြင္း၌ရွိေသာ မိန္းမပ်ိဳတစ္ဦးသည္ ကုတင္ေပၚတြင္ ဖုန္းနွင့္မ်က္နွာ ထိကပ္လုမတတ္ စိုက္ၾကည့္လ်က္ရွိသည္။ၾကည့္ေနရင္း လက္သည္းကိုက္လိုက္၊ ေစာင္ကိုက္လိုက္ျဖင့္ သူမ မ်က္နွာထက္၌ အသည္းယားဖြယ္ တစ္စံုတစ္ခုကို ျမင္ေနရသလိုရွိ၏။
အတန္ငယ္အၾကာ ထိုမိန္းမပ်ိဳသည္ ဖုန္းကိုင္ရင္းျဖင့္
"အားးး"
ဟူေသာ အသံငယ္တစ္ခုအား ျပဳလိုက္ေလသည္။
ေဘးအခန္း၌ စာေမးပြဲနီးၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ညဥ့္နက္သည္အထိစာလုပ္ရင္း စာေရးခံုေပၚေမးတင္ကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာ ေကာင္ငယ္ေလးသည္ ထိုအသံေၾကာင့္ လန္႔နိုးလာေလသည္။
"အေမ့.. ဟာ ဘာသံလဲဟ ဘယ္ကလဲ ညခင္းႀကီးကို ဘယ္သူကမ်ား လာေအာ္ေနတာပါလိမ့္.. "
ထို႔ေနာက္ ေခါင္းတစ္ခ်က္ ခါလိုက္ကာ နႈတ္မွ
"မျဖစ္ဘူး ငါအိပ္မွျဖစ္ေတာ့မယ္ မနက္မွမထနိုင္ရင္ ေမဆူတာခံရလိမ့္မယ္ အိပ္မွပဲ"
ဟုဆိုကာ ကုတင္ေပၚ လဲေလ်ာင္း၍အိပ္လိုက္ေလသည္။ထိုေကာင္ေလး အိပ္ေပ်ာ္ရန္ အနည္းငယ္အလို၌
"အားးးးး... ဒုန္းးးး"
ဟူေသာ အသံကို ထပ္မံၾကားလိုက္ရေလေသာေၾကာင့္ လန္႔နို႔လာျပန္ေလသည္။
"ဟာကြာ သူမ်ားအိပ္ေပ်ာ္ေတာ့မယ္ဟာကို ဘယ္ကအသံလဲ ငါ့အထင္ နီးနီးကပ္ကပ္ႀကီးကို ၾကားေနရတာဆိုေတာ့ ေဘးအခန္းကမ်ားလား"
တစ္ေယာက္ထဲေျပာရင္းျဖင့္ ကပ္လ်က္အခန္းရွိရာဆီသို႔သြားကာ တံခါးဆြဲဖြင့္လိုက္ေလရာ..
ကုတင္ထက္မွ ေစာင္ပံုမ်ားျဖင့္ ေရာေထြးကာ ေအာက္သို႔ လိမ့္က်ေနေသာ သူမက အခုမွ ကုန္းရံုးထေနေလသည္။
"မေမႊး နင္ အခုထိ မအိပ္ဘဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
အိပ္ခ်င္ေနသည့္အခ်ိန္ မအိပ္ရေသာေၾကာင့္ ေမႊးအား ေမးေသာ စကား၌ ေဒါသသံမ်ားဆြတ္ေနေသာ္လည္း သူေမးသည့္စကားကို ေမႊးသည္ မၾကားသကဲ့သို႔ သူ႔အား အစြမ္းကုန္ သြားၿဖဲျပလ်က္..
"အဟီး ဒီမွာ ငါ ဇာတ္ကားေကာင္းေနလို႔ဟ နင္ေရာမအိပ္ေသးရင္ ငါနဲ႔အတူတူၾကည့္ပါ့လား.. uke ေလးကေလ အသည္းယားစရာေလး ေဖြးဥေနတာပဲ ခ်စ္ခ်င္စရာႀကီး"
သူေျပာခ်င္ရာ စြတ္ေျပာေနေသာ ေမႊးအား ဝႆန္ သိပ္မၾကည္ခ်င္ေတာ့ေပ။
"ေအး နင္အခုထိမွ မအိပ္ေသးရင္ မနက္ ေဖနဲ႔တိုင္ေျပာပစ္မယ္"
ဟုေျပာကာ ထြက္သြားေသာ ဝႆန္ေနာက္ေက်ာအားၾကည့္လ်က္ ေမႊးအသံတိတ္ ဆဲမိေလေတာ့သည္။
______________________________
အတန္းခ်ိန္ေတြသာ တစ္ခ်ိန္ၿပီးတစ္ခ်ိန္ၿပီးသြားေပမယ့္ ခက္ထန္မွာေတာ့ စာအုပ္ႀကီးေရွ႕ခ်ကာ လိုက္လဲမေရးဘဲ ငူငူငိုင္ငိုင္ႀကီးသာ ထိုင္ေနေလသည္။
"ေဟ့ေကာင္ မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ ငါမနက္ထဲကၾကည့္ေနတာ မင္း စာလဲလိုက္မေရးဘူး စာေမးပြဲက နီးေနၿပီဟာကို"
စစ္ေသြးစကားကို ၾကားေပမယ့္လည္း သူဘာမွျပန္ေျပာခ်င္စိတ္မရွိေသာေၾကာင့္ မလႈပ္မယွက္သာ ဆက္ထိုင္ေနလိုက္ေလသည္။
စစ္ေသြးလည္း သူ႔အား စကားျပန္မလာသည့္ ခက္ထန္ကို လစ္လ်ွဴရႈၿပီး စာထဲ၌သာ အာရံုစိုက္လိုက္ေလေတာ့သည္။
တစ္နာရီခန္႔အၾကာ..
"ကဲ ေမာင္မင္းႀကီးသား ေဆြးမယ္ဆိုရင္လည္း canteen ေရာက္မွသာ ဆက္ေဆြးေတာ့ ခုဗိုက္ဆာေနၿပီ သြားရေအာင္"
ဟုေျပာၿပီး ေရွ႕ကေနသာ ထြက္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ေတာ္ၾကာ သူေဆြးတာသာ ဆက္ေစာင့္ေနရင္ ကိုယ္ထမင္းငတ္ကိန္းရွိသည္မို႔။
canteen ေရာက္သည့္တိုင္ ဘာစကားမွလည္းမေျပာ၊ ဘာမွလည္းမမွာေသးဘဲ ငူငူႀကီးထိုင္ေနေသးသည့္ခက္ထန္ေၾကာင့္ ေမႊးတို႔တစ္အုပ္စုလံုး မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ျဖစ္ၿပီး စပ္စုခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚလာေသာေၾကာင့္
"ဟဲ့ ခက္ထန္ နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
ေမႊးစကားၾကားေတာ့ ေခါင္းေထာင္လာသည့္ ခက္ထန္။
ၿပီးေနာက္ ယဲ့ယဲ့ေလးၿပံဳးျပကာ..
"ငါ ငါေလ ငါ့အထင္ေတာ့ ဟို ဟိုဟာ"
"ကဲ ေျပာမွာသာေျပာစမ္းပါ ၾကာလိုက္တာ"
ေမႊးတို႔အကုန္လံုး ခက္ထန္ဆက္ေျပာလာမည့္ စကားအား စိတ္ဝင္တစားျဖင့္ နားေထာင္ေနလိုက္ၾကေလသည္။
"ဒီလိုဟာ ငါ့အထင္ေတာ့ ငါ နင့္ေမာင္ေလးကို"
ေျပာရင္း အဆံုးသတ္၌ ေလသံတိုးတိုးေလးျဖစ္လာသည့္ ခက္ထန္ကို ေမႊးစိတ္မရွည္ေတာ့။
"နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ေျပာစရာရွိတာမေျပာဘဲ ေၾကာက္သလိုလို ႐ြံ႕သလိုလိုလာလုပ္ေနတယ္ ေျပာ"
ထိုအခါမွ ဆက္ေျပာလာသည့္ ခက္ထန္၏
"ငါ ငါနင့္ေမာင္ေလးကို ႀကိဳက္ေနတယ္ထင္တယ္"
ဟူေသာ စကားေၾကာင့္ ေမႊးတို႔အကုန္လံုး ဘာစကားမွမေျပာနိုင္ဘဲ ျကက္ေသေသသြားေလေတာ့သည္။
"ငါ သူေၾကာင့္ ဖ်ားလိုက္၊ ၾကက္ဆိတ္ခံလိုက္ရျဖစ္တာေတာင္ ငါသူ႔ကို အခ်ိန္တိုင္းသတိရေနမိတယ္၊ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ခုတစ္ေလာ စားလဲသူ႔စိတ္၊ အိပ္လဲသူ႔စိတ္၊ ေရခ်ိဳးလဲသူ႔စိတ္၊စာလုပ္လဲသူ႔စိတ္၊ Toilet ဝင္လဲသူ႔စိတ္၊ အခု ေက်ာင္းမွာေတာင္ ငါသူ႔ကိုမ်က္လံုးထဲမွာျမင္ၿပီး သတိရေနတယ္ဟာ"
"သားႀကီး မင္း ေရာဂါက အေတာ္ကြၽမ္းေနၿပီပဲ"
စစ္ေသြးစကားၾကားေတာ့ ခက္ထန္မ်က္နွာႀကီးရွံု႔မဲ့သြားေလသည္။
"နင္တကယ္ေျပာေနတာလား ခက္ထန္"
ေမႊး၏အေမးစကားေၾကာင့္ ခက္ထန္ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္ျပလိုက္ေလသည္။
"ဒါဆို ဘာမွမပူနဲ႔ ငါက နင္နဲ႔ဆို သေဘာတူၿပီးသား ဟီးဟီး.. နင္သာ ငါ့ေမာင္ကို ရေအာင္လိုက္"
"တကယ္ေနာ္ အာ့ဆို မနက္ျဖန္ကစၿပီး နင့္ေမာင္ကို လိုက္ေတာ့မယ္.. ဟာ ၾကာပါတယ္ ဒီေန႔ကစၿပီး လိုက္ေတာ့မယ္.. ဒါနဲ႔ဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီလဲ ငါေန႔လည္ခင္းပိုင္းအခ်ိန္မတက္ေတာ့ဘူး သူ႔ဆီသြားေတာ့မယ္.."
"ဟဲ့ အမေလး ေနပါဦး ခုမွ ၁၂နာရီခြဲရွိေသးတဲ့ဟာ.. ငါ့ေမာင္က ညေန ၃နာရီမွေက်ာင္းဆင္းမွာ"
"ဟာ ဒါဆိုလဲ တစ္ခ်ိန္တက္ၿပီးသြားမယ္ဟာ.. လုပ္ လုပ္ မွာစရာရွိတာ မွာေတာ့"
"ငါတို႔က မွာၿပီး စားလို႔ေတာင္ကုန္ေတာ့မယ္ နင္သာမွာရမွာ"
"အဟီး ဟုတ္သား ေဆာရီး ေဆာရီး"
ေမႊးတို႔ေတြလည္း ခက္ထန္အား ဝိုင္းမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ၾကေလသည္။
______________________
ဝႆန္တစ္ေယာက္ ေက်ာင္းအျပန္လမ္းတစ္ေလ်ွာက္၌ စက္ဘီးေလးနင္း သီခ်င္းတေၾကာ္ေၾကာ္ဆိုရင္းျဖင့္ အိမ္ျပန္လာေလသည္။
"ရည္းစားေလးတစ္ေယာက္ေတာ့ လိုေနတာေပါ့..
ငါ့မွာလည္း အသည္းနဲ႔ပဲ ခ်စ္တတ္ပါတယ္..
ရည္းစားေလးမရွိေတာ့ ငိုခ်င္တာေပါ့..
ရွိရွိသမ်ွအခ်စ္ေတြ အကုန္လံုးေပးလိုက္ခ်င္တယ္.."
ဝႆန္ သီခ်င္းထဲ ဈာန္ဝင္ဆိုေနသည္မို႔ အေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ မေရွာင္ဘဲေနေသာ ခက္ထန္အားမျမင္မိ။
ခက္ထန္ သူ႔ေရွ႕မွ သီခ်င္းဆိုရင္း လာေနေသာေကာင္ေလးအားၾကည့္ရင္း အနားေရာက္မွ စမည္ဟု ႀကံ႐ြယ္ကာ ေစာင့္ေနေလသည္။ထိုေကာင္ေလးဆိုေသာ သီခ်င္းအား နားေထာင္ရင္းျဖင့္
"ရည္းစားလိုခ်င္တာမ်ား ကိုယ္တစ္ေယာက္လံုးရွိ ရွိ..'
သူ႔စကားေတာင္မဆံုးေသး ဝႆန္၏
"ဟာ ခင္ဗ်ား အေရွ႕ကဖယ္ေလ"ဟူေသာ အသံေၾကာင့္ ေၾကာင္အသြားမိေလသည္။
မ်က္လံုးႀကီးျပဴးကာ ေအာ္ေျပာလိုက္ေပမယ့္လည္း အရွိန္က ဘယ္လိုမွ ထိန္းဖို႔ရာမျဖစ္နိုင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ ဝႆန္လည္း တိုးမိတိုးရာ ဝင္တိုးလိုက္ေလရာ..
"အားးး အင့္ ဒုန္းးးး" ဟူေသာအသံနွင့္အတူ ခက္ထန္၏
"အေမေရ သားေတာ့ ဒုတိယ ပီမိုးနင္းျဖစ္ၿပီထင္ပါတယ္" ဆိုေသာ အသံႀကီးအား ၾကားလိုက္ရေလသည္။
ဝႆန္လည္း လဲက်ရာေျမျပင္ေပၚမွ ထလ်က္ စက္ဘီးအား ေဒါက္ေထာက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ..
သူ၏ အဓိက ေနရာကို လက္နွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္ကိုင္လ်က္ မ်က္နွာႀကီးရွံု႔မဲ့ေနသူကို ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ရယ္ရခက္ ငိုရခက္ျဖစ္မိေလသည္။
"ခင္ဗ်ားဟာေလ တကယ္ပဲ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဆို တစ္ခုၿပီးတစ္ခုကို ပတ္ျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ"
ခက္ထန္မွာ ဝႆန္႔၏စကားအား ျပန္မေျပာနိုင္ဘဲ အီလည္လည္ရုပ္ႀကီးျဖင့္သာ ၾကည့္ေနမိသည္။
"ကဲ လာ စက္ဘီးေပၚတက္ စိတ္ညစ္ပါတယ္ ငါေတာ့ အိမ္ေရာက္ရင္ ထပ္အရိုက္ခံရေတာ့မယ္ ဟူးးးး"
ခက္ထန္တစ္ေယာက္ ထိုေန႔က စက္ဘီးနဲ႔မေတာ္ရာ ေနရာကိုတိုက္မိေပမယ့္လည္း ခ်စ္ရသူ၏ စက္ဘီးေနာက္ထိုင္လိုက္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ခံရခက္ေနသည့္ၾကားက သူ႔မ်က္နွာႀကီးအား အစြမ္းကုန္ၿပံဳးၿဖီးထားသည္မွာ ဘီလူးထီး သံပုရာသီး ကိုက္ေနသည့္ အတိုင္းပင္။
---------------------*----------
Unicode...
ည ၁၂ နာရီခန့်အချိန်..
ပတ်ဝန်းကျင်၌ မှောင်မိုက်ကာ တိတ်ဆိတ်နေပါသော်လည်း အခန်းငယ်တစ်ခုအတွင်း၌ရှိသော မိန်းမပျိုတစ်ဦးသည် ကုတင်ပေါ်တွင် ဖုန်းနှင့်မျက်နှာ ထိကပ်လုမတတ် စိုက်ကြည့်လျက်ရှိသည်။ကြည့်နေရင်း လက်သည်းကိုက်လိုက်၊ စောင်ကိုက်လိုက်ဖြင့် သူမ မျက်နှာထက်၌ အသည်းယားဖွယ် တစ်စုံတစ်ခုကို မြင်နေရသလိုရှိ၏။
အတန်ငယ်အကြာ ထိုမိန်းမပျိုသည် ဖုန်းကိုင်ရင်းဖြင့်
"အားးး"
ဟူသော အသံငယ်တစ်ခုအား ပြုလိုက်လေသည်။
ဘေးအခန်း၌ စာမေးပွဲနီးပြီဖြစ်သောကြောင့် ညဉ့်နက်သည်အထိစာလုပ်ရင်း စာရေးခုံပေါ်မေးတင်ကာ အိပ်ပျော်သွားသော ကောင်ငယ်လေးသည် ထိုအသံကြောင့် လန့်နိုးလာလေသည်။
"အမေ့.. ဟာ ဘာသံလဲဟ ဘယ်ကလဲ ညခင်းကြီးကို ဘယ်သူကများ လာအော်နေတာပါလိမ့်.. "
ထို့နောက် ခေါင်းတစ်ချက် ခါလိုက်ကာ နှုတ်မှ
"မဖြစ်ဘူး ငါအိပ်မှဖြစ်တော့မယ် မနက်မှမထနိုင်ရင် မေဆူတာခံရလိမ့်မယ် အိပ်မှပဲ"
ဟုဆိုကာ ကုတင်ပေါ် လဲလျောင်း၍အိပ်လိုက်လေသည်။ထိုကောင်လေး အိပ်ပျော်ရန် အနည်းငယ်အလို၌
"အားးးးး... ဒုန်းးးး"
ဟူသော အသံကို ထပ်မံကြားလိုက်ရလေသောကြောင့် လန့်နို့လာပြန်လေသည်။
"ဟာကွာ သူများအိပ်ပျော်တော့မယ်ဟာကို ဘယ်ကအသံလဲ ငါ့အထင် နီးနီးကပ်ကပ်ကြီးကို ကြားနေရတာဆိုတော့ ဘေးအခန်းကများလား"
တစ်ယောက်ထဲပြောရင်းဖြင့် ကပ်လျက်အခန်းရှိရာဆီသို့သွားကာ တံခါးဆွဲဖွင့်လိုက်လေရာ..
ကုတင်ထက်မှ စောင်ပုံများဖြင့် ရောထွေးကာ အောက်သို့ လိမ့်ကျနေသော သူမက အခုမှ ကုန်းရုံးထနေလေသည်။
"မမွှေး နင် အခုထိ မအိပ်ဘဲ ဘာလုပ်နေတာလဲ"
အိပ်ချင်နေသည့်အချိန် မအိပ်ရသောကြောင့် မွှေးအား မေးသော စကား၌ ဒေါသသံများဆွတ်နေသော်လည်း သူမေးသည့်စကားကို မွှေးသည် မကြားသကဲ့သို့ သူ့အား အစွမ်းကုန် သွားဖြဲပြလျက်..
"အဟီး ဒီမှာ ငါ ဇာတ်ကားကောင်းနေလို့ဟ နင်ရောမအိပ်သေးရင် ငါနဲ့အတူတူကြည့်ပါ့လား.. uke လေးကလေ အသည်းယားစရာလေး ဖွေးဥနေတာပဲ ချစ်ချင်စရာကြီး"
သူပြောချင်ရာ စွတ်ပြောနေသော မွှေးအား ဝဿန် သိပ်မကြည်ချင်တော့ပေ။
"အေး နင်အခုထိမှ မအိပ်သေးရင် မနက် ဖေနဲ့တိုင်ပြောပစ်မယ်"
ဟုပြောကာ ထွက်သွားသော ဝဿန်နောက်ကျောအားကြည့်လျက် မွှေးအသံတိတ် ဆဲမိလေတော့သည်။
______________________________
အတန်းချိန်တွေသာ တစ်ချိန်ပြီးတစ်ချိန်ပြီးသွားပေမယ့် ခက်ထန်မှာတော့ စာအုပ်ကြီးရှေ့ချကာ လိုက်လဲမရေးဘဲ ငူငူငိုင်ငိုင်ကြီးသာ ထိုင်နေလေသည်။
"ဟေ့ကောင် မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ ငါမနက်ထဲကကြည့်နေတာ မင်း စာလဲလိုက်မရေးဘူး စာမေးပွဲက နီးနေပြီဟာကို"
စစ်သွေးစကားကို ကြားပေမယ့်လည်း သူဘာမှပြန်ပြောချင်စိတ်မရှိသောကြောင့် မလှုပ်မယှက်သာ ဆက်ထိုင်နေလိုက်လေသည်။
စစ်သွေးလည်း သူ့အား စကားပြန်မလာသည့် ခက်ထန်ကို လစ်လျှူရှုပြီး စာထဲ၌သာ အာရုံစိုက်လိုက်လေတော့သည်။
တစ်နာရီခန့်အကြာ..
"ကဲ မောင်မင်းကြီးသား ဆွေးမယ်ဆိုရင်လည်း canteen ရောက်မှသာ ဆက်ဆွေးတော့ ခုဗိုက်ဆာနေပြီ သွားရအောင်"
ဟုပြောပြီး ရှေ့ကနေသာ ထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။တော်ကြာ သူဆွေးတာသာ ဆက်စောင့်နေရင် ကိုယ်ထမင်းငတ်ကိန်းရှိသည်မို့။
canteen ရောက်သည့်တိုင် ဘာစကားမှလည်းမပြော၊ ဘာမှလည်းမမှာသေးဘဲ ငူငူကြီးထိုင်နေသေးသည့်ခက်ထန်ကြောင့် မွှေးတို့တစ်အုပ်စုလုံး မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်ပြီး စပ်စုချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်လာသောကြောင့်
"ဟဲ့ ခက်ထန် နင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
မွှေးစကားကြားတော့ ခေါင်းထောင်လာသည့် ခက်ထန်။
ပြီးနောက် ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးပြကာ..
"ငါ ငါလေ ငါ့အထင်တော့ ဟို ဟိုဟာ"
"ကဲ ပြောမှာသာပြောစမ်းပါ ကြာလိုက်တာ"
မွှေးတို့အကုန်လုံး ခက်ထန်ဆက်ပြောလာမည့် စကားအား စိတ်ဝင်တစားဖြင့် နားထောင်နေလိုက်ကြလေသည်။
"ဒီလိုဟာ ငါ့အထင်တော့ ငါ နင့်မောင်လေးကို"
ပြောရင်း အဆုံးသတ်၌ လေသံတိုးတိုးလေးဖြစ်လာသည့် ခက်ထန်ကို မွှေးစိတ်မရှည်တော့။
"နင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ ပြောစရာရှိတာမပြောဘဲ ကြောက်သလိုလို ရွံ့သလိုလိုလာလုပ်နေတယ် ပြော"
ထိုအခါမှ ဆက်ပြောလာသည့် ခက်ထန်၏
"ငါ ငါနင့်မောင်လေးကို ကြိုက်နေတယ်ထင်တယ်"
ဟူသော စကားကြောင့် မွှေးတို့အကုန်လုံး ဘာစကားမှမပြောနိုင်ဘဲ ကြက်သေသေသွားလေတော့သည်။
"ငါ သူကြောင့် ဖျားလိုက်၊ ကြက်ဆိတ်ခံလိုက်ရဖြစ်တာတောင် ငါသူ့ကို အချိန်တိုင်းသတိရနေမိတယ်၊ ကုန်ကုန်ပြောရရင် ခုတစ်လော စားလဲသူ့စိတ်၊ အိပ်လဲသူ့စိတ်၊ ရေချိုးလဲသူ့စိတ်၊စာလုပ်လဲသူ့စိတ်၊ Toilet ဝင်လဲသူ့စိတ်၊ အခု ကျောင်းမှာတောင် ငါသူ့ကိုမျက်လုံးထဲမှာမြင်ပြီး သတိရနေတယ်ဟာ"
"သားကြီး မင်း ရောဂါက အတော်ကျွမ်းနေပြီပဲ"
စစ်သွေးစကားကြားတော့ ခက်ထန်မျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့သွားလေသည်။
"နင်တကယ်ပြောနေတာလား ခက်ထန်"
မွှေး၏အမေးစကားကြောင့် ခက်ထန် ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်ပြလိုက်လေသည်။
"ဒါဆို ဘာမှမပူနဲ့ ငါက နင်နဲ့ဆို သဘောတူပြီးသား ဟီးဟီး.. နင်သာ ငါ့မောင်ကို ရအောင်လိုက်"
"တကယ်နော် အာ့ဆို မနက်ဖြန်ကစပြီး နင့်မောင်ကို လိုက်တော့မယ်.. ဟာ ကြာပါတယ် ဒီနေ့ကစပြီး လိုက်တော့မယ်.. ဒါနဲ့ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲ ငါနေ့လည်ခင်းပိုင်းအချိန်မတက်တော့ဘူး သူ့ဆီသွားတော့မယ်.."
"ဟဲ့ အမလေး နေပါဦး ခုမှ ၁၂နာရီခွဲရှိသေးတဲ့ဟာ.. ငါ့မောင်က ညနေ ၃နာရီမှကျောင်းဆင်းမှာ"
"ဟာ ဒါဆိုလဲ တစ်ချိန်တက်ပြီးသွားမယ်ဟာ.. လုပ် လုပ် မှာစရာရှိတာ မှာတော့"
"ငါတို့က မှာပြီး စားလို့တောင်ကုန်တော့မယ် နင်သာမှာရမှာ"
"အဟီး ဟုတ်သား ဆောရီး ဆောရီး"
မွှေးတို့တွေလည်း ခက်ထန်အား ဝိုင်းမျက်စောင်းထိုးလိုက်ကြလေသည်။
______________________
ဝဿန်တစ်ယောက် ကျောင်းအပြန်လမ်းတစ်လျှောက်၌ စက်ဘီးလေးနင်း သီချင်းတကြော်ကြော်ဆိုရင်းဖြင့် အိမ်ပြန်လာလေသည်။
"ရည်းစားလေးတစ်ယောက်တော့ လိုနေတာပေါ့..
ငါ့မှာလည်း အသည်းနဲ့ပဲ ချစ်တတ်ပါတယ်..
ရည်းစားလေးမရှိတော့ ငိုချင်တာပေါ့..
ရှိရှိသမျှအချစ်တွေ အကုန်လုံးပေးလိုက်ချင်တယ်.."
ဝဿန် သီချင်းထဲ ဈာန်ဝင်ဆိုနေသည်မို့ အရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက် မရှောင်ဘဲနေသော ခက်ထန်အားမမြင်မိ။
ခက်ထန် သူ့ရှေ့မှ သီချင်းဆိုရင်း လာနေသောကောင်လေးအားကြည့်ရင်း အနားရောက်မှ စမည်ဟု ကြံရွယ်ကာ စောင့်နေလေသည်။ထိုကောင်လေးဆိုသော သီချင်းအား နားထောင်ရင်းဖြင့်
"ရည်းစားလိုချင်တာများ ကိုယ်တစ်ယောက်လုံးရှိ ရှိ..'
သူ့စကားတောင်မဆုံးသေး ဝဿန်၏
"ဟာ ခင်ဗျား အရှေ့ကဖယ်လေ"ဟူသော အသံကြောင့် ကြောင်အသွားမိလေသည်။
မျက်လုံးကြီးပြူးကာ အော်ပြောလိုက်ပေမယ့်လည်း အရှိန်က ဘယ်လိုမှ ထိန်းဖို့ရာမဖြစ်နိုင်တော့သောကြောင့် ဝဿန်လည်း တိုးမိတိုးရာ ဝင်တိုးလိုက်လေရာ..
"အားးး အင့် ဒုန်းးးး" ဟူသောအသံနှင့်အတူ ခက်ထန်၏
"အမေရေ သားတော့ ဒုတိယ ပီမိုးနင်းဖြစ်ပြီထင်ပါတယ်" ဆိုသော အသံကြီးအား ကြားလိုက်ရလေသည်။
ဝဿန်လည်း လဲကျရာမြေပြင်ပေါ်မှ ထလျက် စက်ဘီးအား ဒေါက်ထောက်ပြီး ကြည့်လိုက်သောအခါ..
သူ၏ အဓိက နေရာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်လျက် မျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့နေသူကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့် ရယ်ရခက် ငိုရခက်ဖြစ်မိလေသည်။
"ခင်ဗျားဟာလေ တကယ်ပဲ ကျွန်တော်နဲ့ဆို တစ်ခုပြီးတစ်ခုကို ပတ်ဖြစ်နေတော့တာပဲ"
ခက်ထန်မှာ ဝဿန့်၏စကားအား ပြန်မပြောနိုင်ဘဲ အီလည်လည်ရုပ်ကြီးဖြင့်သာ ကြည့်နေမိသည်။
"ကဲ လာ စက်ဘီးပေါ်တက် စိတ်ညစ်ပါတယ် ငါတော့ အိမ်ရောက်ရင် ထပ်အရိုက်ခံရတော့မယ် ဟူးးးး"
ခက်ထန်တစ်ယောက် ထိုနေ့က စက်ဘီးနဲ့မတော်ရာ နေရာကိုတိုက်မိပေမယ့်လည်း ချစ်ရသူ၏ စက်ဘီးနောက်ထိုင်လိုက်ခဲ့ရသောကြောင့် ခံရခက်နေသည့်ကြားက သူ့မျက်နှာကြီးအား အစွမ်းကုန်ပြုံးဖြီးထားသည်မှာ ဘီလူးထီး သံပုရာသီး ကိုက်နေသည့် အတိုင်းပင်။
---------------------*----------
Коментарі