Part 1
Part 2
Part 3
Part 4
Part 5
Part 6
Part 7
Part 8
Part 9
Part 10
Part 11
Part 12
Part 13
Part 14
Part 15
Part 16
Part 17
Part 18
Part 19
Part 20
Part 21
Part 22
Part 3
Unicode...

လွန်း ဒီအိမ်ကြီးကို စ​ရောက်ကတည်းက ​ပျော်လည်းမ​​ပျော်၊ စိတ်လည်းကျဥ်းကြပ်ရုံသာမက စိတ်ဖိစီးမှုများပင် ရှိလာခဲ့သည်။

​​မေ​မေသည် ကရင်ပြည်နယ်ဘက်မှ ဘန်​ကောက်သို့ ​အလုပ်လာလုပ်​​သော ​ရွှေ့​ပြောင်းအလုပ်သမားတစ်ဦးဖြစ်သည်။

လွန်းကိုလည်း ဘန်​​ကောက်မှာပဲ​မွေးသည်။
​မေ​မေအလုပ်လုပ်သည့် အလုပ်ရုံက​ပေးထား​သော အလုပ်သမားတိုက်တန်းတွင် ကြီးပြင်းခဲ့ရသည်။

သို့​သော် ​လေးနှစ်အရွယ်တွင် ကရင်ပြည်နယ် ဘားအံမြို့ရှိ St.Mary ဘုရား​ကျောင်းက ဖွင့်ထား​သော မိဘမဲ့​ဂေဟာသို့ ​ပို့​ဆောင်ခြင်းခံခဲ့ရပြီး ​မေ​မေနှင့် လုံးဝအဆက်အသွယ်ပြတ်သွားခဲ့သည်။

မိဘရယ်လို့ သတ်မှတ်စရာလူသားတစ်​ယောက် ရှိ​ပေမဲ့ မိဘမဲ့​ကျောင်းတွင် သုံးနှစ်ကြာမျှ အထီးကျန်စွာ ဖြတ်သန်းလာခဲ့ရ​သော က​လေးတစ်​ယောက်ဖြစ်သည်။

​မေ​မေပြန်လာ​ခေါ်​တော့ လွန်း ဝမ်းသာခဲ့​သေးသည်။ ​နောက်ဆုံး​တော့ ​မေ​မေနှင့် အတူပြန်​နေရ​တော့မည်မဟုတ်လား.....

ဒါ​ပေမဲ့ လွန်ခဲ့​သော သုံးနှစ်ကကဲ့သို့ အလုပ်သမားတိုက်တန်းတွင်မဟုတ်တော့ဘဲ ယခုကဲ့သို့ နန်း​တော်တမျှကြီးကျယ်ခမ်းနား​သော အိမ်ကြီးတွင် ​မေ​မေအပြင် အခြားမရင်းနှီး​သော သူများနှင့် သူ့ဘဝကိုဖြတ်သန်းရလိမ့်ဦးမည်ဟု က​လေးဆန်သည့်စိတ်ကူးထဲပင် မရှိခဲ့ဖူး​ပေ။

ငယ်ငယ်က တခြားက​လေး​များကဲ့သို့ အ​ဖေမရှိသဖြင့် ​ဖေ​ဖေဘယ်မှာလဲ​မေးတိုင်း ​မေ​မေ့ဆီက မသိချင်စမ်းနဲ့ဟူ​သော အ​ဖြေသာရရှိခဲ့သည်။

ဒီတခါကျ​တော့ ထို​မေးခွန်းကို ​မေးစရာမလို​တော့​အောင် ​မေ​မေက အခုလုပ်ရပ်များနှင့် ​ဖြေ​ပေးသွားသည်​လေ.....

​ကျောင်းတက်ရန်လည်း ပြင်ဆင်ရ​သေးသည်။

သို့​သော် မြန်မာပြည်ကမိဘမဲ့​ကျောင်းတွင် သုံးနှစ်တာ မြန်မာစာ​ပေ မြန်မာဘာသာစကားကိုသာ သင်ယူလာရသဖြင့် ငယ်ငယ်က တစ်လုံးစနှစ်လုံးစ ​ပြောခဲ့ဖူး​သော ထိုင်းစကားများပင် မ​ပြောတတ်​တော့၊ စာ​ရေးစာဖတ်တတ်ဖို့ဆိုတာ ​ဝေးစွ.....

ထို့​ကြောင့် အရင်ဆုံး အိမ်တွင်ပင် home teachingဖြင့် တစ်နှစ်အရင်သင်ကြား​​စေသည်။
ပြီးမှသာ အစိုးရ​ကျောင်းသို့ ​ပြောင်း​​ရွှေ့သင်ကြား​စေမည်ဟု ဦးမိုးနိုင်က စီစဥ်ထားသည်။

​မေ​မေက​တော့ ဒယ်ဒီ့ကို​လေး​လေးစားစားဆက်ဆံရန်၊ အစ်ကိုဖြစ်သူ ရှိုင်းသန့်နှင့်လည်း သင့်မြတ်​အောင်​နေရန် အမြဲ​ပြောသည်။

သူကဘာမှမတတ်နိုင်သည့် က​လေး​ပေါက်စသာဖြစ်သည်မဟုတ်ပါလား၊ ​မေ​မေနှင့် ဒယ်ဒီစီစဥ်သမျှ လက်ခံရမည်သာ....

ကိုကို့ကိုလည်း အပြစ်မမြင်ပါ။ ကိုယ့်အ​ဖေ ​နောက်အိမ်​ထောင်ပြုသည်ကို စိတ်ဆိုးသင့်ပါသည်။
ဒယ်ဒီ့ရဲ့ ​နောက်အိမ်​ထောက်ဖက် ​မေ​မေ့သားဖြစ်​သော လွန်းကို ညီအဖြစ် လက်မခံနိုင်တာလည်း ဖြစ်သင့်ပါသည်။

လွန်းက​တော့ ​မေ​မေ့စကားနား​ထောင်သည့် သားလိမ္မာ​လေးပဲဖြစ်ချင်သည်။ ဒါမှ ​မေ​မေ​နောက်တခါ လွန်းကိုထားမသွားမှာ....

ထို့​ကြောင့် စာလည်းကြိုးစားသည်။ ဒယ်ဒီ့ကိုလည်း အ​ဖေ​နေရာတွင် ကြည်ဖြူစွာလက်ခံပြီး
​အ​ဖေနှင့်သား ဆက်ဆံ​ရေးမျိုးရှိ​စေရန်လည်း ကြိုးစားသည်။

အချိန်ကာလတစ်ခုအထိ အရာအားလုံးအဆင်​​ပြေ​​စေရန် မိမိအသက်အရွယ်နှင့်မှမလိုက် လွန်းသုတ ပြုပြင်ဖန်တီးရှာသည်။

တစ်ခုပဲ....
ရှိုင်းသန့်နှင့်က မ​ပြေလည်သည့်အပြင် သူတို့နှစ်​ယောက်ကြား ဆက်ဆံ​ရေးက တစ်​နေ့ထက်တစ်​နေ့ ပိုပို​အေးလာသည်။
သူတို့အခန်း​တွေက မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်​ပေမဲ့ သူတို့နှစ်​ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်မိသည်က ရှားသည်။

သူ့ကိုမြင်လျှင် ရှိုင်းသန့်က ​ရှောင်သွားတတ်သည်။
မလွှဲသာသည့် အ​ခြေအ​နေများမှသာ ညီအစ်ကိုဆိုသည့် ဆက်ဆံ​ရေးဟန်ပြသာ ရှိတတ်သည်။

အရာအားလုံးကို​တောင် ကြိုးစားပမ်းစားလုပ်ယူခဲ့ရတာပဲ....
ကိုကို သူ့ကိုအမြင်ကြည်​စေရန်ဆိုသည့်အချက်ကျမှ အရှုံးမ​ပေးနိုင်....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"​ဒေါ်​လေး၊ ကိုကို့ကို နွားနို့သွားပို့ဖို့လား၊
လွန်းယူသွား​ပေးမယ်"

အခန်းတွင် စာကြည့်​နေ​သော ရှိုင်းသန့်ဖို့ အိမ်​တော်ထိန်းဒေါ်ကြီးက နွားနို့သွားပို့ဖို့ လုပ်​နေသည်ကို လွန်းသုတ ခွက်ကို လက်​ပြောင်းယူလိုက်သည်။

အ​ပေါ်ထပ်သို့တက်လာကာ ရှိုင်းသန့်အခန်းဆီသို့ ဦးတည်လိုက်သည်။ တံခါး​ခေါက်လိုက်​တော့ ဝင်ခဲ့ဆိုသည့်အသံ​ကြောင့် တံခါးကိုအသာတွန်းကာ ​ခြေဖွဖွနင်း၍ ဝင်ခဲ့သည်။

စာကြည့်စားပွဲတွင် စာကြည့်​နေ​သော ကိုကို့ပုံစံက သူဝင်လာသည်ကို သိ​သော်လည်း အ​ရေးတယူမလုပ်ချင်သည့်ပုံ.....

စာကြည့်စားပွဲ​ပေါ်  ​ဖွေးစွတ်​နေ​သောလက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်ကာ ကြားထဲတွင် စာအုပ်တစ်အုပ်ကိုဖွင့်ထားသည်။
စားပွဲ​ပေါ်က စာအုပ်ကိုမျက်​မှောင်ကြုံ့ကာ စိုက်ကြည့်​နေပုံက တစ်ခုခုကို အလိုမကျသလို....

မြင်ရ​သော ဖြူဖြူ​ဖွေး​ဖွေး မျက်နှာတစ်ခြမ်းက စာကြည့်မီး​ရောင်​ကြောင့် ပို၍ဆွဲ​ဆောင်မှုရှိသွားသည့်အလား.....

​ခေါင်းငုံ့ထား​သော​​ကြောင့် ​ရှေ့ဆံပင်စအချို့က ​ချော​မောသည့် မျက်နှာတစ်ဝက်ကို ဖုံးကွယ်ထား​ပေမဲ့ ​​ဆွဲ​ဆောင်မှုက တစ်ဝက်​လျော့မသွား....

​ဘေးတိုက်မြင်​နေရ​သော နှုတ်ခမ်းလွှာတို့က သိသိသာသာ ဆူထွက်​နေ​သေးသည်။ စာထဲကို အာရုံစိုက်လို့ မရ၍ဖြစ်မည်။

လွန်းသုတ နွားနို့ခွက်ကိုကိုင်ကာ ရှိုင်းသန့်အမူအရာများကို အ​တော်တန်ကြာ​ငေး​နေမိသည်။

ကိုကိုက ​တော်​တော်ဆွဲ​ဆောင်မှုရှိတာပဲ....
ငါနဲ့ညီအစ်ကိုလို့​ပြောရင် ယုံကြမှာ​တောင်မဟုတ်ဘူး...

အသက်ရှူနှုန်း​တွေ မမှန်​တော့တာလည်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် သတိထားမိသည်။
ရုပ်အဆင်းပြည့်စုံလွန်း​သော ထိုင်းဗမာစပ် အစ်ကိုဖြစ်သူကို အားကျမိ၍ထင်သည်ဟုသာ ​ကောက်ချက်ချလိုက်သည်။

ထိုစဥ် ရှိုင်းသန့်က သူ့ကို​စောင်းကြည့်လာသည်။
လွန်းကို မြင်​တော့ မျက်နှာတစ်ချက်ပျက်သွားကာ ဘာမျှမ​ပြောဘဲ စာအုပ်ကိုသာ ပြန်ကြည့်​နေသည်။

"ဟို ကိုကို့ဖို့ နွားနို့လာပို့တာပါ"

"ထားခဲ့....."

စာကြည့်စားပွဲနားသို့ ​ခြေလှမ်းလိုက်ပြီး နွားနို့ခွက်ကို စားပွဲ​ပေါ်တင်လိုက်သည်။

"ငါ့ကို ကိုကိုလို့ ဆက်မ​ခေါ်နဲ့ မကြိုက်ဘူး..."

"ကျွန်​တော်က အဲလိုပဲ​ခေါ်တတ်လို့ပါ၊ ကျွန်​တော်တို့sisterက​ပြောတာ ကိုယ့်ထက်ကြီးတဲ့ အစ်ကို​တွေကို အဲလို​​ခေါ်ရင် သူတို့က ချစ်ဖို့​ကောင်းတဲ့က​လေးလို့ သတ်မှတ်ကြတယ်တဲ့..."

"မင်းက က​လေးလား"

"ဟုတ်၊ ညီညီက က​လေး၊
ကိုကိုနဲ့ယှဥ်ရင်​တော့ ငယ်တယ်​လေ"

ရှိုင်းသန့် စားပွဲကို လက်နှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းရိုက်ချလိုက်​တော့ လွန်းသုတ လန့်သွားကာ ကိုယ်က​လေး တုန်သွားသည်။
စာမရလို့ စိတ်ရှုပ်ရတဲ့ကြားထဲ အမြင်ကပ်​နေ​သော ဒီ​ကောင်​လေးက သူ့စိတ်ကို ထပ်ဆွ​​နေသည်​လေ....

ကိုကိုလို့​ခေါ်တာလွန်​နေပြီမလား....
သူ့ကိုယ်သူ ဘာညီညီတုန်း..... က​​လေးကလား...
ဟက် ဟိုမိ​ထွေး ​မြှောက်​ပေးတာ​နေမှာ​ပေါ့....

"​တောင်းပန်ပါတယ် ကိုကို၊ ကျ...ကျွန်​တော်က ကိုကိုနဲ့အဆင်​ပြေချင်ရုံပါ၊ ကိုကိုလက်ခံလာ​အောင် ဘာမဆိုလုပ်​ပေးပါ့မယ်"

ရှိုင်းသန့် ထိုစကား​ကြောင့် မျက်ခုံးတစ်ချက်ပင့်ကာ

"ဟက်... မင်း​ပြောတာ​နော် ဘာမဆိုလုပ်​​ပေးမယ်လို့....
အို​ခေ​လေ ဒီ​နေ့ကစ မင်းကိုမ​ရှောင်​တော့ဘူး၊ ငါလုပ်ခိုင်းတာ အကုန်လုပ်​ပေးမယ်မလား"

"ဟုတ်၊ တကယ်ပါ ကိုကို၊ ကျွန်​တော် အကုန်လုပ်​ပေးပါ့မယ်....
ကျွန်​တော့ကို ကိုကို့ညီအ​နေနဲ့ လက်ခံမယ်မလားဟင်...."

"ဒါ​ပေါ့...အခု​တော့သွား​တော့
မင်းကို ခိုင်းရမဲ့ အလုပ်​တွေ စဥ်းစားလိုက်ဦးမယ်"

ရှိုင်းသန့် ထိုင်​နေရာမှ လက်ပိုက်ကာ လွန်းကိုကြည့်ပြီး​ တစ်လုံးချင်းစီ ​ပြောလိုက်သည်။

"ဟုတ် ကိုကို"

လွန်းတစ်​​​​ယောက် ဝမ်းသာအားရဖြင့် အခန်းအပြင်ဘက် ​ပြေးထွက်သွားပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် သူ့အခန်းရှိရာသို့ ဝင်သွားလိုက်သည်။

အဆင်​ပြေမှာပါ.... ငါသည်းခံနိုင်ပါတယ်....
​မေ​မေစိတ်ချမ်းသာဖို့ပဲ....

မေ​မေစိတ်ချမ်းသာဖို့ပဲလား.... ကိုကိုနဲ့ ရင်းနှီး​တော့မှာမို့​​ကောလား...မ​သိတတ်​တော့...

အခန်းအတွင်းဘက် တံခါးကိုမှီကာ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ရင်ဘတ်ကိုဖိ၍ လွန်းသုတ ​တွေးရင်း ပြုံးမိသည်။

~~~~~~~~~~~~~~~~

Fact: ထိုင်းမှာ home teachingက တရားဝင်ပါတယ်။
home schoolerတစ်​ယောက်က ပြဌာန်းစာအုပ်​တွေအတိုင်း အလုပ်လုပ်၊ စာ​မေးပွဲ​တွေ​ဖြေထားရင် အစိုးရ​ကျောင်းကို​ပြောင်းတဲ့အခါ လက်ခံပါတယ်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Zawgyi...

လြန္း ဒီအိမ္ႀကီးကို စ​ေရာက္ကတည္းက ​ေပ်ာ္လည္းမ​​ေပ်ာ္၊ စိတ္လည္းက်ဥ္းၾကပ္႐ုံသာမက စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားပင္ ရွိလာခဲ့သည္။

​​ေမ​ေမသည္ ကရင္ျပည္နယ္ဘက္မွ ဘန္​ေကာက္သို႔ ​အလုပ္လာလုပ္​​ေသာ ​ေ႐ႊ႕​ေျပာင္းအလုပ္သမားတစ္ဦးျဖစ္သည္။

လြန္းကိုလည္း ဘန္​​ေကာက္မွာပဲ​ေမြးသည္။
​ေမ​ေမအလုပ္လုပ္သည့္ အလုပ္႐ုံက​ေပးထား​ေသာ အလုပ္သမားတိုက္တန္းတြင္ ႀကီးျပင္းခဲ့ရသည္။

သို႔​ေသာ္ ​ေလးႏွစ္အ႐ြယ္တြင္ ကရင္ျပည္နယ္ ဘားအံၿမိဳ႕ရွိ St.Mary ဘုရား​ေက်ာင္းက ဖြင့္ထား​ေသာ မိဘမဲ့​ေဂဟာသို႔ ​ပို႔​ေဆာင္ျခင္းခံခဲ့ရၿပီး ​ေမ​ေမႏွင့္ လုံးဝအဆက္အသြယ္ျပတ္သြားခဲ့သည္။

မိဘရယ္လို႔ သတ္မွတ္စရာလူသားတစ္​ေယာက္ ရွိ​ေပမဲ့ မိဘမဲ့​ေက်ာင္းတြင္ သုံးႏွစ္ၾကာမွ် အထီးက်န္စြာ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရ​ေသာ က​ေလးတစ္​ေယာက္ျဖစ္သည္။

​ေမ​ေမျပန္လာ​ေခၚ​ေတာ့ လြန္း ဝမ္းသာခဲ့​ေသးသည္။ ​ေနာက္ဆုံး​ေတာ့ ​ေမ​ေမႏွင့္ အတူျပန္​ေနရ​ေတာ့မည္မဟုတ္လား.....

ဒါ​ေပမဲ့ လြန္ခဲ့​ေသာ သုံးႏွစ္ကကဲ့သို႔ အလုပ္သမားတိုက္တန္းတြင္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ယခုကဲ့သို႔ နန္း​ေတာ္တမွ်ႀကီးက်ယ္ခမ္းနား​ေသာ အိမ္ႀကီးတြင္ ​ေမ​ေမအျပင္ အျခားမရင္းႏွီး​ေသာ သူမ်ားႏွင့္ သူ႕ဘဝကိုျဖတ္သန္းရလိမ့္ဦးမည္ဟု က​ေလးဆန္သည့္စိတ္ကူးထဲပင္ မရွိခဲ့ဖူး​ေပ။

ငယ္ငယ္က တျခားက​ေလး​မ်ားကဲ့သို႔ အ​ေဖမရွိသျဖင့္ ​ေဖ​ေဖဘယ္မွာလဲ​ေမးတိုင္း ​ေမ​ေမ့ဆီက မသိခ်င္စမ္းနဲ႕ဟူ​ေသာ အ​ေျဖသာရရွိခဲ့သည္။

ဒီတခါက်​ေတာ့ ထို​ေမးခြန္းကို ​ေမးစရာမလို​ေတာ့​ေအာင္ ​ေမ​ေမက အခုလုပ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ​ေျဖ​ေပးသြားသည္​ေလ.....

​ေက်ာင္းတက္ရန္လည္း ျပင္ဆင္ရ​ေသးသည္။

သို႔​ေသာ္ ျမန္မာျပည္ကမိဘမဲ့​ေက်ာင္းတြင္ သုံးႏွစ္တာ ျမန္မာစာ​ေပ ျမန္မာဘာသာစကားကိုသာ သင္ယူလာရသျဖင့္ ငယ္ငယ္က တစ္လုံးစႏွစ္လုံးစ ​ေျပာခဲ့ဖူး​ေသာ ထိုင္းစကားမ်ားပင္ မ​ေျပာတတ္​ေတာ့၊ စာ​ေရးစာဖတ္တတ္ဖို႔ဆိုတာ ​ေဝးစြ.....

ထို႔​ေၾကာင့္ အရင္ဆုံး အိမ္တြင္ပင္ home teachingျဖင့္ တစ္ႏွစ္အရင္သင္ၾကား​​ေစသည္။
ၿပီးမွသာ အစိုးရ​ေက်ာင္းသို႔ ​ေျပာင္း​​ေ႐ႊ႕သင္ၾကား​ေစမည္ဟု ဦးမိုးနိုင္က စီစဥ္ထားသည္။

​ေမ​ေမက​ေတာ့ ဒယ္ဒီ့ကို​ေလး​ေလးစားစားဆက္ဆံရန္၊ အစ္ကိုျဖစ္သူ ရွိုင္းသန့္ႏွင့္လည္း သင့္ျမတ္​ေအာင္​ေနရန္ အၿမဲ​ေျပာသည္။

သူကဘာမွမတတ္နိုင္သည့္ က​ေလး​ေပါက္စသာျဖစ္သည္မဟုတ္ပါလား၊ ​ေမ​ေမႏွင့္ ဒယ္ဒီစီစဥ္သမွ် လက္ခံရမည္သာ....

ကိုကို႔ကိုလည္း အျပစ္မျမင္ပါ။ ကိုယ့္အ​ေဖ ​ေနာက္အိမ္​ေထာင္ျပဳသည္ကို စိတ္ဆိုးသင့္ပါသည္။
ဒယ္ဒီ့ရဲ႕ ​ေနာက္အိမ္​ေထာက္ဖက္ ​ေမ​ေမ့သားျဖစ္​ေသာ လြန္းကို ညီအျဖစ္ လက္မခံနိုင္တာလည္း ျဖစ္သင့္ပါသည္။

လြန္းက​ေတာ့ ​ေမ​ေမ့စကားနား​ေထာင္သည့္ သားလိမၼာ​ေလးပဲျဖစ္ခ်င္သည္။ ဒါမွ ​ေမ​ေမ​ေနာက္တခါ လြန္းကိုထားမသြားမွာ....

ထို႔​ေၾကာင့္ စာလည္းႀကိဳးစားသည္။ ဒယ္ဒီ့ကိုလည္း အ​ေဖ​ေနရာတြင္ ၾကည္ျဖဴစြာလက္ခံၿပီး
​အ​ေဖႏွင့္သား ဆက္ဆံ​ေရးမ်ိဳးရွိ​ေစရန္လည္း ႀကိဳးစားသည္။

အခ်ိန္ကာလတစ္ခုအထိ အရာအားလုံးအဆင္​​ေျပ​​ေစရန္ မိမိအသက္အ႐ြယ္ႏွင့္မွမလိုက္ လြန္းသုတ ျပဳျပင္ဖန္တီးရွာသည္။

တစ္ခုပဲ....
ရွိုင္းသန့္ႏွင့္က မ​ေျပလည္သည့္အျပင္ သူတို႔ႏွစ္​ေယာက္ၾကား ဆက္ဆံ​ေရးက တစ္​ေန႕ထက္တစ္​ေန႕ ပိုပို​ေအးလာသည္။
သူတို႔အခန္း​ေတြက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္​ေပမဲ့ သူတို႔ႏွစ္​ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိသည္က ရွားသည္။

သူ႕ကိုျမင္လွ်င္ ရွိုင္းသန့္က ​ေရွာင္သြားတတ္သည္။
မလႊဲသာသည့္ အ​ေျခအ​ေနမ်ားမွသာ ညီအစ္ကိုဆိုသည့္ ဆက္ဆံ​ေရးဟန္ျပသာ ရွိတတ္သည္။

အရာအားလုံးကို​ေတာင္ ႀကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ယူခဲ့ရတာပဲ....
ကိုကို သူ႕ကိုအျမင္ၾကည္​ေစရန္ဆိုသည့္အခ်က္က်မွ အရႈံးမ​ေပးနိုင္....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"​ေဒၚ​ေလး၊ ကိုကို႔ကို ႏြားနို႔သြားပို႔ဖို႔လား၊
လြန္းယူသြား​ေပးမယ္"

အခန္းတြင္ စာၾကည့္​ေန​ေသာ ရွိုင္းသန့္ဖို႔ အိမ္​ေတာ္ထိန္းေဒၚႀကီးက ႏြားနို႔သြားပို႔ဖို႔ လုပ္​ေနသည္ကို လြန္းသုတ ခြက္ကို လက္​ေျပာင္းယူလိုက္သည္။

အ​ေပၚထပ္သို႔တက္လာကာ ရွိုင္းသန့္အခန္းဆီသို႔ ဦးတည္လိုက္သည္။ တံခါး​ေခါက္လိုက္​ေတာ့ ဝင္ခဲ့ဆိုသည့္အသံ​ေၾကာင့္ တံခါးကိုအသာတြန္းကာ ​ေျခဖြဖြနင္း၍ ဝင္ခဲ့သည္။

စာၾကည့္စားပြဲတြင္ စာၾကည့္​ေန​ေသာ ကိုကို႔ပုံစံက သူဝင္လာသည္ကို သိ​ေသာ္လည္း အ​ေရးတယူမလုပ္ခ်င္သည့္ပုံ.....

စာၾကည့္စားပြဲ​ေပၚ  ​ေဖြးစြတ္​ေန​ေသာလက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆန့္ကာ ၾကားထဲတြင္ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဖြင့္ထားသည္။
စားပြဲ​ေပၚက စာအုပ္ကိုမ်က္​ေမွာင္ႀကဳံ႕ကာ စိုက္ၾကည့္​ေနပုံက တစ္ခုခုကို အလိုမက်သလို....

ျမင္ရ​ေသာ ျဖဴျဖဴ​ေဖြး​ေဖြး မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္းက စာၾကည့္မီး​ေရာင္​ေၾကာင့္ ပို၍ဆြဲ​ေဆာင္မႈရွိသြားသည့္အလား.....

​ေခါင္းငုံ႕ထား​ေသာ​​ေၾကာင့္ ​ေရွ႕ဆံပင္စအခ်ိဳ႕က ​ေခ်ာ​ေမာသည့္ မ်က္ႏွာတစ္ဝက္ကို ဖုံးကြယ္ထား​ေပမဲ့ ​​ဆြဲ​ေဆာင္မႈက တစ္ဝက္​ေလ်ာ့မသြား....

​ေဘးတိုက္ျမင္​ေနရ​ေသာ ႏႈတ္ခမ္းလႊာတို႔က သိသိသာသာ ဆူထြက္​ေန​ေသးသည္။ စာထဲကို အာ႐ုံစိုက္လို႔ မရ၍ျဖစ္မည္။

လြန္းသုတ ႏြားနို႔ခြက္ကိုကိုင္ကာ ရွိုင္းသန့္အမူအရာမ်ားကို အ​ေတာ္တန္ၾကာ​ေငး​ေနမိသည္။

ကိုကိုက ​ေတာ္​ေတာ္ဆြဲ​ေဆာင္မႈရွိတာပဲ....
ငါနဲ႕ညီအစ္ကိုလို႔​ေျပာရင္ ယုံၾကမွာ​ေတာင္မဟုတ္ဘူး...

အသက္ရႉႏႈန္း​ေတြ မမွန္​ေတာ့တာလည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိထားမိသည္။
႐ုပ္အဆင္းျပည့္စုံလြန္း​ေသာ ထိုင္းဗမာစပ္ အစ္ကိုျဖစ္သူကို အားက်မိ၍ထင္သည္ဟုသာ ​ေကာက္ခ်က္ခ်လိဳက္သည္။

ထိုစဥ္ ရွိုင္းသန့္က သူ႕ကို​ေစာင္းၾကည့္လာသည္။
လြန္းကို ျမင္​ေတာ့ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ပ်က္သြားကာ ဘာမွ်မ​ေျပာဘဲ စာအုပ္ကိုသာ ျပန္ၾကည့္​ေနသည္။

"ဟို ကိုကို႔ဖို႔ ႏြားနို႔လာပို႔တာပါ"

"ထားခဲ့....."

စာၾကည့္စားပြဲနားသို႔ ​ေျခလွမ္းလိုက္ၿပီး ႏြားနို႔ခြက္ကို စားပြဲ​ေပၚတင္လိုက္သည္။

"ငါ့ကို ကိုကိုလို႔ ဆက္မ​ေခၚနဲ႕ မႀကိဳက္ဘူး..."

"ကြၽန္​ေတာ္က အဲလိုပဲ​ေခၚတတ္လို႔ပါ၊ ကြၽန္​ေတာ္တို႔sisterက​ေျပာတာ ကိုယ့္ထက္ႀကီးတဲ့ အစ္ကို​ေတြကို အဲလို​​ေခၚရင္ သူတို႔က ခ်စ္ဖို႔​ေကာင္းတဲ့က​ေလးလို႔ သတ္မွတ္ၾကတယ္တဲ့..."

"မင္းက က​ေလးလား"

"ဟုတ္၊ ညီညီက က​ေလး၊
ကိုကိုနဲ႕ယွဥ္ရင္​ေတာ့ ငယ္တယ္​ေလ"

ရွိုင္းသန့္ စားပြဲကို လက္ႏွင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းရိုက္ခ်လိဳက္​ေတာ့ လြန္းသုတ လန့္သြားကာ ကိုယ္က​ေလး တုန္သြားသည္။
စာမရလို႔ စိတ္ရႈပ္ရတဲ့ၾကားထဲ အျမင္ကပ္​ေန​ေသာ ဒီ​ေကာင္​ေလးက သူ႕စိတ္ကို ထပ္ဆြ​​ေနသည္​ေလ....

ကိုကိုလို႔​ေခၚတာလြန္​ေနၿပီမလား....
သူ႕ကိုယ္သူ ဘာညီညီတုန္း..... က​​ေလးကလား...
ဟက္ ဟိုမိ​ေထြး ​ျမႇောက္​ေပးတာ​ေနမွာ​ေပါ့....

"​ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုကို၊ က်...ကြၽန္​ေတာ္က ကိုကိုနဲ႕အဆင္​ေျပခ်င္႐ုံပါ၊ ကိုကိုလက္ခံလာ​ေအာင္ ဘာမဆိုလုပ္​ေပးပါ့မယ္"

ရွိုင္းသန့္ ထိုစကား​ေၾကာင့္ မ်က္ခုံးတစ္ခ်က္ပင့္ကာ

"ဟက္... မင္း​ေျပာတာ​ေနာ္ ဘာမဆိုလုပ္​​ေပးမယ္လို႔....
အို​ေခ​ေလ ဒီ​ေန႕ကစ မင္းကိုမ​ေရွာင္​ေတာ့ဘူး၊ ငါလုပ္ခိုင္းတာ အကုန္လုပ္​ေပးမယ္မလား"

"ဟုတ္၊ တကယ္ပါ ကိုကို၊ ကြၽန္​ေတာ္ အကုန္လုပ္​ေပးပါ့မယ္....
ကြၽန္​ေတာ့ကို ကိုကို႔ညီအ​ေနနဲ႕ လက္ခံမယ္မလားဟင္...."

"ဒါ​ေပါ့...အခု​ေတာ့သြား​ေတာ့
မင္းကို ခိုင္းရမဲ့ အလုပ္​ေတြ စဥ္းစားလိုက္ဦးမယ္"

ရွိုင္းသန့္ ထိုင္​ေနရာမွ လက္ပိုက္ကာ လြန္းကိုၾကည့္ၿပီး​ တစ္လုံးခ်င္းစီ ​ေျပာလိုက္သည္။

"ဟုတ္ ကိုကို"

လြန္းတစ္​​​​ေယာက္ ဝမ္းသာအားရျဖင့္ အခန္းအျပင္ဘက္ ​ေျပးထြက္သြားၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ သူ႕အခန္းရွိရာသို႔ ဝင္သြားလိုက္သည္။

အဆင္​ေျပမွာပါ.... ငါသည္းခံနိုင္ပါတယ္....
​ေမ​ေမစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ပဲ....

ေမ​ေမစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ပဲလား.... ကိုကိုနဲ႕ ရင္းႏွီး​ေတာ့မွာမို႔​​ေကာလား...မ​သိတတ္​ေတာ့...

အခန္းအတြင္းဘက္ တံခါးကိုမွီကာ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ရင္ဘတ္ကိုဖိ၍ လြန္းသုတ ​ေတြးရင္း ၿပဳံးမိသည္။

~~~~~~~~~~~~~~~~

Fact: ထိုင္းမွာ home teachingက တရားဝင္ပါတယ္။
home schoolerတစ္​ေယာက္က ျပဌာန္းစာအုပ္​ေတြအတိုင္း အလုပ္လုပ္၊ စာ​ေမးပြဲ​ေတြ​ေျဖထားရင္ အစိုးရ​ေက်ာင္းကို​ေျပာင္းတဲ့အခါ လက္ခံပါတယ္။
© Zinc ,
книга «clandestine - နှလုံးသားက လျှို့ဝှက်ခိုင်းသည်(ႏွလံုးသားက လၽွို႔ဝွက္ခိုင္းသည္)».
Коментарі