Zawgyi...

*ေဖ်ာက္**ေဖ်ာက္*

တစ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ျမည္ေနေသာ ေရက်သံေၾကာင့္ ေက်ာေပးထားရာမွ ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းသံုးတဘက္အား ခါးစပ္မွာပတ္ထားကာ ေရခ်ိဳးၿပီး ထြက္လာသူ။

ေသခ်ာၾကည့္မိမွ ေမာင့္ဝမ္းဗိုက္တစ္ေလ်ာက္မွာ သူ႔လိုဗိုက္ပူပူေလးရွိရမည့္အစား အဖုအထစ္မ်ားကသာ ေနရာယူလ်က္ရွိ၏။

ေရစိုေနေသာ ဆံပင္မွေရစက္မ်ားက ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔က်ေနသည့္အျပင္ ေရမသုတ္ဘဲ ထြက္လာေသာေၾကာင့္ ေမာင့္ရဲ႕ေတာင့္တင္းေနေသာ ရင္အုပ္ျပင္က်ယ္က်ယ္မွာ ေရစက္မ်ားတြဲလြဲခိုေနသည္က သူ႔အား ညႇို႔ယူဖမ္းစားလိုက္သလို တဒဂၤေငးေမာသြားမိေစသည္။

*အဟမ္း*

ေမာင့္ရဲ႕ ေခ်ာင္းဟန္႔သံၾကားမွ အေတြးေရယာဥ္ေၾကာက ပ်က္ေတာက္သြားသည့္ သူ႔ကိုယ္သူအား အခုမွသတိထားမိသည္။

'ေမာင္ရဲ႕ခနၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုစီကေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ညႇို႔ယူဖမ္းစားနိုင္လြန္းရင္ ေမာင္ဆိုတဲ့ လူသားတစ္ေယာက္လံုးကသာဆိုလ်ွင္ ကြၽန္ေတာ္ ရူးေတာင္သြားမလားပဲ'

"ဒီ.. ဒီနားလာခဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းေရသုတ္ေပးမယ္"

သူ႔အား စူးစိုက္ၾကည့္ေနသည့္ ေမာင့္ေၾကာင့္ အရွက္ေျပ ပါးစပ္ထဲရွိတဲ့ဟာ ေျပာမိေျပာရာ ေျပာလိုက္ေလသည္။

ဗီဒီုထဲမွ တဘက္တစ္ထည္အား ထုတ္ယူကာ ေမာင့္ေခါင္းအား ေရသုတ္ေပးေနမိသည္။

"ဘာလို႔လဲ"

အဆံုးအစ မရွိေသာ သူ႔စကားေၾကာင့္ ေမာင္က ေခါင္းေမာ့ကာ  ၾကည့္လာေလသည္။

ေမာင့္မ်က္ဝန္းမ်ားကို အနီးကပ္စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ေရွ႕ဆက္ေျပာရမည့္စကားမ်ားပင္ ေပ်ာက္ရွကုန္သည္။

"ဘာလို႔.. ဘာလို႔ အဲ့ေဆးကိုတိုက္ရတာလဲ"

"ဘာကို.."

ေမာင္က နားမလည္သလို မ်က္ခံုးတြန္႔ကာ စဥ္းစားၿပီးသည့္ေနာက္ တစ္စံုတစ္ခုအား အမွတ္ရသြားသလိုျဖင့္ ထိုင္ေနရမွ ထကာ သူ႔အဝတ္ဗီရိုအား ဆြဲဖြင့္ကာ အဝတ္လဲရန္ ျပင္ေနေလသည္။

"ဘာလို႔လဲလို႔"

"..."

အခုထိ နႈတ္ဆိတ္ေနသည့္ ေမာင့္အား သူ ဆြဲကိုင္လႈပ္ရမ္းပစ္လိုက္ခ်င္သည္။

"ဘာလို႔ အဲ့ေဆးတိုက္ရတာလဲ.. ဘာလို႔လဲ.. ဟင့္..  ဘာလို႔လဲ"

*ဘုန္း**ဘုန္း*

မေနနိုင္သည့္အဆံုး အဝတ္လဲရန္ျပင္ေနသည့္ ေမာင့္ေက်ာျပင္အား သူ လက္သီးဆုတ္မ်ားျဖင့္ ထုကာ ေမးမိသည္။

"မုန္းလို႔"

ေမာင့္အေျဖစကားေၾကာင့္ ေမာင့္ေက်ာျပင္အား တရစပ္ထုေနသည့္ သူ႔လက္သီးဆုတ္မ်ားက အားမရွိသလို သစၥာေဖာက္ကာ ရပ္တန္႔သြားေလသည္။

"ေသေလာက္ေအာင္ မုန္းလို႔"

သူ႔ဘက္သို႔လွည့္ကာ ပုခံုးကိုကိုင္ကာ လႈပ္ရမ္း၍ေျပာလာသည့္ ေမာင္။

"ငါ့ခ်စ္သူကို သတ္ၿပီး ငါ့ရင္ေသြးကို လြယ္ထားရလို႔ မင္းကို အျပစ္က ေရွာင္ဖယ္ေပးမယ္ထင္လို႔လား.. အဟက္ ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး.. မင္းရဲ႕ေသြးတစ္ဝက္ပါေနတဲ့ အဲ့ကေလးကိုလဲ ငါမလိုခ်င္ဘူး.. အဲ့အစား ငါ့ခ်စ္သူကိုပဲ ျပန္ေခၚလာေပးပါလား.. မင္းေၾကာင့္ မင္းသတ္လိုက္တဲ့ ငါ့ခ်စ္သူကိုပဲ ျပန္ေခၚလာေပးပါလား.. ဘာမဟုတ္တဲ့ အဲ့ကေလးကိုလဲ ငါအလိုမရွိသလို အဲ့ကေလးကိုေမြးမယ့္ မင္းကိုလဲ ငါက ေဟာဒီ အသည္းထဲကေနကို မုန္းတာမို႔လို႔ ငါ့ခ်စ္သူအတြက္ အျပစ္ေႂကြးဆပ္ရင္ဆပ္ ဒါမွမဟုတ္ ငါ့အနားကေန တစ္ဘဝလံုး ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပးပါလား.. ငါေတာင္းဆိုပါတယ္.."

ေျပာၿပီးအခန္းအျပင္သို႔ ထြက္သြားသူအား ကႀကိဳးမတားမိသလို သူကိုယ္တိုင္လဲ ငိုဖို႔ပင္ ေမ့ေနသည္အထိ။ေနာက္ဆံုး ပင္ပန္းေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မ်က္ဝန္းမ်ားအား မွိတ္ပစ္လိုက္သည္နွင့္ သူ႔ခနၶာကိုယ္သည္လည္း ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ၿပိဳလဲက်သြားေလေတာ့သည္။

*ကြၽန္ေတာ္လည္း ေမာင့္ကို...*
_________________

"အား.. Boss ခနၶာကိုယ္ႀကီးကလဲ နင့္ေနတာပဲ.. ဟူး.."

သက္ျပင္းသဲ့သဲ့ခ်ကာ ခန္႔ညား Boss အား အဝတ္အစား လဲေပးရန္ ျပင္ရေလသည္။

အဝတ္လဲေနစဥ္အတြင္း အတင္းရုန္းကာ ဖယ္ထုတ္ေနသူေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္နွင့္မၿပီး။

ေသခ်ာေစာင္ၿခံဳေပးကာ အခန္းထဲမွထြက္ရန္ျပင္လိုက္စဥ္ လက္ကိုဆြဲထားေသာေၾကာင့္ အေနာက္သို႔လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ သူ႔အားရီေဝေနသည့္ မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနသူ။ရုတ္တစ္ရက္ လက္အားေဆာင့္ဆြဲလိုက္ေသာေၾကာင့္ သူ႔မ်က္နွာနွင့္ Boss မ်က္နွာမွာ အနီးဆံုးရွိေနသည့္အျပင္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွာလည္း Boss နႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ထိကပ္လ်က္ရွိ၏။

Boss ကိုၾကည့္မိေတာ့ မ်က္ဝန္းမ်ားမွိတ္ကာ အိပ္စက္ေနသည္မွာ သူဘာမ်ွမသိသည့္အတိုင္း။ခန္႔ညားမွာေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုး ရွိန္တိန္းဖိန္းတိန္းျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ အခန္းထဲမွ အလ်င္အျမန္ ေျပးထြက္မိသည္ အထိပင္။

အခန္းတံခါးအား ပိတ္ကာ သူ႔ဘယ္ဘက္ရင္အံုက သတၲဝါေလးအား အသာအယာစမ္းမိသည္။

'အသက္ဝင္လာတာမ်ား စည္းမရွိကမ္းမရွိ'

ထိုေန႔က ခန္႔ညားတစ္ေယာက္ အိမ္ျပန္ေရာက္သည္အထိ ဗရမ္းဗတာခုန္ေနေသာ သူ႔နွလံုးသားေလးေၾကာင့္ အိပ္မက္မ်ား လွခဲ့ေလသည္။
________________

"ႂကြပါ.. ႂကြပါ"

"ဟာ ကိုမုန္းမာန္ဝင့္ထည္ပါလား.. အခုလိုလာေရာက္ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ"

"ဟုတ္ကဲ့"

"ဟာ ကိုမုန္းမာန္ေရ ေဘးကအေခ်ာအလွေလးပါလားဗ် ဘယ္လိုလဲ စားရေတာ့မွာလားဗ်ိဳ႕"

ပြဲအတြင္းေရာက္သည္နွင့္ လူအခ်ိဳ႕၏အေမးစကားေၾကာင့္ မုန္းမာန္မွာ အၿပံဳးျဖင့္သာ တုန္႔ျပန္လိုက္သည္။

"ဟယ္ ဒါ Sun Construction က ဦးေနေဇာ္ရဲ႕ သမီးေလးမလား.. အဟင္း ေမာင္မုန္းမာန္တို႔ေတာ့ လူေ႐ြးေတာ္လွခ်ည္လား ေနနဲ႔လ ေ႐ႊနဲ႔ျမလို လိုက္ဖက္လိုက္တာေနာ္"

"ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ ဦးေနေဇာ္လဲ သမက္အေ႐ြးေတာ္တယ္ဗ်ိဳ႕"

ထိုလူစကားေၾကာင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕ျဖင့္ စကားေျပာေနသည့္ ဦးေနေဇာ္က လွည့္ၾကည့္ကာ သူတို႔အနားသို႔ ေလ်ွာက္လာေလသည္။

"ေဖေဖပါေရာက္ေနတာလား ေမေမေရာပါလား"

"ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ သမီးေမေမေတာ့မပါဘူး ေနသိပ္မေကာင္းလို႔တဲ့"

"ဟင္ ေမေမက သမီးကို ဘာတစ္ခြန္းမွလဲမေျပာဘူး"

"ကဲ အဲ့တာကို အိမ္ေရာက္မွေမးေတာ့ ခုေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္မိတ္ဆက္လိုက္ဦးေလ"

"ေၾသာ္ ဟုတ္ သမီးက ဆူးနွင္းဆီပါ မၾကာခင္ ကိုကိုနဲ႔ လက္ထပ္ေတာ့မယ့္သူေပါ့"

ဆူး ကိုကို႔အား ေမာ့ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္ေတာ့ လူအခ်ိဳ႕၏ အာေမဋိတ္သံမ်ား၊ လက္ခုပ္လက္ဝါးတီးသံမ်ား၊ ခ်ီးမြမ္းသံမ်ားျဖင့္ ဆူညံသြားေလသည္။

"ဝိုး""႐ႊီ""ေျဖာင္း.. ေျဖာင္း"

"တကယ္ကို လိုက္ဖက္တဲ့အတြဲပဲေဟ့"

"နွစ္ေယာက္လံုးကလဲ ေခ်ာေခ်ာလွလွေလးေတြပါလား.. ေမြးလာမယ့္ကေလးေလးေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းေနမွာ အမွန္ပဲ"

"ဦးေနေဇာ္လည္း ဒီလိုထူးခြၽန္တဲ့ သမက္ကိုရထားလို႔ ဂုဏ္ယူပါတယ္ဗ်ာ"

"ေမာင္မုန္းမာန္ေရ congratulation ပါဗ်ာ"

"ကိုမုန္းမာန္ႀကီး စြံသြားတာ အားက်တယ္ဗ်ိဳ႕"

အားလံုးက ေပ်ာ္႐ႊင္ေနသေလာက္ မေပ်ာ္႐ြင္နိုင္သည္မွာ သူကိုယ္တိုင္ပင္။

ရင္ထဲက ေလးပင္ကာ စူးနစ္ေနသည့္ ခံစားခ်က္က သူ႔ရဲ႕လက္ရွိအေျခအေနကို ေလွာင္ေျပာင္ေနသည့္နွယ္။

*ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ*

Tbc...

---------------------*--------------------

Unicode...

*ဖျောက်**ဖျောက်*

တစ်ဖျောက်ဖျောက်မြည်နေသော ရေကျသံကြောင့် ကျောပေးထားရာမှ နောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ရေချိုးခန်းသုံးတဘက်အား ခါးစပ်မှာပတ်ထားကာ ရေချိုးပြီး ထွက်လာသူ။

သေချာကြည့်မိမှ မောင့်ဝမ်းဗိုက်တစ်လျောက်မှာ သူ့လိုဗိုက်ပူပူလေးရှိရမည့်အစား အဖုအထစ်များကသာ နေရာယူလျက်ရှိ၏။

ရေစိုနေသော ဆံပင်မှရေစက်များက ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ကျနေသည့်အပြင် ရေမသုတ်ဘဲ ထွက်လာသောကြောင့် မောင့်ရဲ့တောင့်တင်းနေသော ရင်အုပ်ပြင်ကျယ်ကျယ်မှာ ရေစက်များတွဲလွဲခိုနေသည်က သူ့အား ညှို့ယူဖမ်းစားလိုက်သလို တဒင်္ဂငေးမောသွားမိစေသည်။

*အဟမ်း*

မောင့်ရဲ့ ချောင်းဟန့်သံကြားမှ အတွေးရေယာဉ်ကြောက ပျက်တောက်သွားသည့် သူ့ကိုယ်သူအား အခုမှသတိထားမိသည်။

'မောင်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်း တစ်ခုစီကတောင် ကျွန်တော့်ကို ညှို့ယူဖမ်းစားနိုင်လွန်းရင် မောင်ဆိုတဲ့ လူသားတစ်ယောက်လုံးကသာဆိုလျှင် ကျွန်တော် ရူးတောင်သွားမလားပဲ'

"ဒီ.. ဒီနားလာခဲ့ ကျွန်တော် ခေါင်းရေသုတ်ပေးမယ်"

သူ့အား စူးစိုက်ကြည့်နေသည့် မောင့်ကြောင့် အရှက်ပြေ ပါးစပ်ထဲရှိတဲ့ဟာ ပြောမိပြောရာ ပြောလိုက်လေသည်။

ဗီဒီုထဲမှ တဘက်တစ်ထည်အား ထုတ်ယူကာ မောင့်ခေါင်းအား ရေသုတ်ပေးနေမိသည်။

"ဘာလို့လဲ"

အဆုံးအစ မရှိသော သူ့စကားကြောင့် မောင်က ခေါင်းမော့ကာ  ကြည့်လာလေသည်။

မောင့်မျက်ဝန်းများကို အနီးကပ်စူးစိုက်ကြည့်လိုက်ရသောကြောင့် ရှေ့ဆက်ပြောရမည့်စကားများပင် ပျောက်ရှကုန်သည်။

"ဘာလို့.. ဘာလို့ အဲ့ဆေးကိုတိုက်ရတာလဲ"

"ဘာကို.."

မောင်က နားမလည်သလို မျက်ခုံးတွန့်ကာ စဉ်းစားပြီးသည့်နောက် တစ်စုံတစ်ခုအား အမှတ်ရသွားသလိုဖြင့် ထိုင်နေရမှ ထကာ သူ့အဝတ်ဗီရိုအား ဆွဲဖွင့်ကာ အဝတ်လဲရန် ပြင်နေလေသည်။

"ဘာလို့လဲလို့"

"..."

အခုထိ နှုတ်ဆိတ်နေသည့် မောင့်အား သူ ဆွဲကိုင်လှုပ်ရမ်းပစ်လိုက်ချင်သည်။

"ဘာလို့ အဲ့ဆေးတိုက်ရတာလဲ.. ဘာလို့လဲ.. ဟင့်..  ဘာလို့လဲ"

*ဘုန်း**ဘုန်း*

မနေနိုင်သည့်အဆုံး အဝတ်လဲရန်ပြင်နေသည့် မောင့်ကျောပြင်အား သူ လက်သီးဆုတ်များဖြင့် ထုကာ မေးမိသည်။

"မုန်းလို့"

မောင့်အဖြေစကားကြောင့် မောင့်ကျောပြင်အား တရစပ်ထုနေသည့် သူ့လက်သီးဆုတ်များက အားမရှိသလို သစ္စာဖောက်ကာ ရပ်တန့်သွားလေသည်။

"သေလောက်အောင် မုန်းလို့"

သူ့ဘက်သို့လှည့်ကာ ပုခုံးကိုကိုင်ကာ လှုပ်ရမ်း၍ပြောလာသည့် မောင်။

"ငါ့ချစ်သူကို သတ်ပြီး ငါ့ရင်သွေးကို လွယ်ထားရလို့ မင်းကို အပြစ်က ရှောင်ဖယ်ပေးမယ်ထင်လို့လား.. အဟက် ဘယ်တော့မှ ဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး.. မင်းရဲ့သွေးတစ်ဝက်ပါနေတဲ့ အဲ့ကလေးကိုလဲ ငါမလိုချင်ဘူး.. အဲ့အစား ငါ့ချစ်သူကိုပဲ ပြန်ခေါ်လာပေးပါလား.. မင်းကြောင့် မင်းသတ်လိုက်တဲ့ ငါ့ချစ်သူကိုပဲ ပြန်ခေါ်လာပေးပါလား.. ဘာမဟုတ်တဲ့ အဲ့ကလေးကိုလဲ ငါအလိုမရှိသလို အဲ့ကလေးကိုမွေးမယ့် မင်းကိုလဲ ငါက ဟောဒီ အသည်းထဲကနေကို မုန်းတာမို့လို့ ငါ့ချစ်သူအတွက် အပြစ်ကြွေးဆပ်ရင်ဆပ် ဒါမှမဟုတ် ငါ့အနားကနေ တစ်ဘဝလုံး ပျောက်ကွယ်သွားပေးပါလား.. ငါတောင်းဆိုပါတယ်.."

ပြောပြီးအခန်းအပြင်သို့ ထွက်သွားသူအား ကကြိုးမတားမိသလို သူကိုယ်တိုင်လဲ ငိုဖို့ပင် မေ့နေသည်အထိ။နောက်ဆုံး ပင်ပန်းနေပြီဖြစ်သောကြောင့် မျက်ဝန်းများအား မှိတ်ပစ်လိုက်သည်နှင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပြိုလဲကျသွားလေတော့သည်။

*ကျွန်တော်လည်း မောင့်ကို...*
_________________

"အား.. Boss ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကလဲ နင့်နေတာပဲ.. ဟူး.."

သက်ပြင်းသဲ့သဲ့ချကာ ခန့်ညား Boss အား အဝတ်အစား လဲပေးရန် ပြင်ရလေသည်။

အဝတ်လဲနေစဉ်အတွင်း အတင်းရုန်းကာ ဖယ်ထုတ်နေသူကြောင့် တော်တော်နှင့်မပြီး။

သေချာစောင်ခြုံပေးကာ အခန်းထဲမှထွက်ရန်ပြင်လိုက်စဉ် လက်ကိုဆွဲထားသောကြောင့် အနောက်သို့လှည့်ကြည့်မိတော့ သူ့အားရီဝေနေသည့် မျက်ဝန်းများဖြင့် ကြည့်နေသူ။ရုတ်တစ်ရက် လက်အားဆောင့်ဆွဲလိုက်သောကြောင့် သူ့မျက်နှာနှင့် Boss မျက်နှာမှာ အနီးဆုံးရှိနေသည့်အပြင် သူ့နှုတ်ခမ်းများမှာလည်း Boss နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ထိကပ်လျက်ရှိ၏။

Boss ကိုကြည့်မိတော့ မျက်ဝန်းများမှိတ်ကာ အိပ်စက်နေသည်မှာ သူဘာမျှမသိသည့်အတိုင်း။ခန့်ညားမှာတော့ တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်တိန်းဖိန်းတိန်းဖြစ်လာသောကြောင့် အခန်းထဲမှ အလျင်အမြန် ပြေးထွက်မိသည် အထိပင်။

အခန်းတံခါးအား ပိတ်ကာ သူ့ဘယ်ဘက်ရင်အုံက သတ္တဝါလေးအား အသာအယာစမ်းမိသည်။

'အသက်ဝင်လာတာများ စည်းမရှိကမ်းမရှိ'

ထိုနေ့က ခန့်ညားတစ်ယောက် အိမ်ပြန်ရောက်သည်အထိ ဗရမ်းဗတာခုန်နေသော သူ့နှလုံးသားလေးကြောင့် အိပ်မက်များ လှခဲ့လေသည်။
________________

"ကြွပါ.. ကြွပါ"

"ဟာ ကိုမုန်းမာန်ဝင့်ထည်ပါလား.. အခုလိုလာရောက်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ"

"ဟုတ်ကဲ့"

"ဟာ ကိုမုန်းမာန်ရေ ဘေးကအချောအလှလေးပါလားဗျ ဘယ်လိုလဲ စားရတော့မှာလားဗျို့"

ပွဲအတွင်းရောက်သည်နှင့် လူအချို့၏အမေးစကားကြောင့် မုန်းမာန်မှာ အပြုံးဖြင့်သာ တုန့်ပြန်လိုက်သည်။

"ဟယ် ဒါ Sun Construction က ဦးနေဇော်ရဲ့ သမီးလေးမလား.. အဟင်း မောင်မုန်းမာန်တို့တော့ လူရွေးတော်လှချည်လား နေနဲ့လ ရွှေနဲ့မြလို လိုက်ဖက်လိုက်တာနော်"

"ဟုတ်ပါ့ဗျာ ဦးနေဇော်လဲ သမက်အရွေးတော်တယ်ဗျို့"

ထိုလူစကားကြောင့် ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ မိတ်ဆွေအချို့ဖြင့် စကားပြောနေသည့် ဦးနေဇော်က လှည့်ကြည့်ကာ သူတို့အနားသို့ လျှောက်လာလေသည်။

"ဖေဖေပါရောက်နေတာလား မေမေရောပါလား"

"ဟုတ်ပါ့ဗျာ သမီးမေမေတော့မပါဘူး နေသိပ်မကောင်းလို့တဲ့"

"ဟင် မေမေက သမီးကို ဘာတစ်ခွန်းမှလဲမပြောဘူး"

"ကဲ အဲ့တာကို အိမ်ရောက်မှမေးတော့ ခုတော့ ကိုယ့်ကိုယ်မိတ်ဆက်လိုက်ဦးလေ"

"သြော် ဟုတ် သမီးက ဆူးနှင်းဆီပါ မကြာခင် ကိုကိုနဲ့ လက်ထပ်တော့မယ့်သူပေါ့"

ဆူး ကိုကို့အား မော့ကြည့်ကာ ပြောလိုက်တော့ လူအချို့၏ အာမေဋိတ်သံများ၊ လက်ခုပ်လက်ဝါးတီးသံများ၊ ချီးမွမ်းသံများဖြင့် ဆူညံသွားလေသည်။

"ဝိုး""ရွှီ""ဖြောင်း.. ဖြောင်း"

"တကယ်ကို လိုက်ဖက်တဲ့အတွဲပဲဟေ့"

"နှစ်ယောက်လုံးကလဲ ချောချောလှလှလေးတွေပါလား.. မွေးလာမယ့်ကလေးလေးတွေက ချစ်စရာကောင်းနေမှာ အမှန်ပဲ"

"ဦးနေဇော်လည်း ဒီလိုထူးချွန်တဲ့ သမက်ကိုရထားလို့ ဂုဏ်ယူပါတယ်ဗျာ"

"မောင်မုန်းမာန်ရေ congratulation ပါဗျာ"

"ကိုမုန်းမာန်ကြီး စွံသွားတာ အားကျတယ်ဗျို့"

အားလုံးက ပျော်ရွှင်နေသလောက် မပျော်ရွင်နိုင်သည်မှာ သူကိုယ်တိုင်ပင်။

ရင်ထဲက လေးပင်ကာ စူးနစ်နေသည့် ခံစားချက်က သူ့ရဲ့လက်ရှိအခြေအနေကို လှောင်ပြောင်နေသည့်နှယ်။

*ဘာကြောင့်များလဲ*

Tbc...

---------------------*--------------------