အပိုင္း-၃၂
Zawgyi...
"လာ သြားမယ္"
ထပ္မံ ဆြဲေခၚလာသည့္လက္အား ကႀကိဳး ကုန္းကိုက္လိုက္ေလသည္။
"အား!"
မုန္းမာန္ သြားရာအကြင္းလိုက္ ျဖစ္ေနသည့္ သူ႔လက္အား အုပ္ကိုင္ရင္း ကႀကိဳးအား ေဒါသတႀကီး စူးစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
"ငါ မင္းကိုေျပာေနတယ္ေနာ္ ကႀကိဳး အဲ့ကေလးကို လံုးဝမလိုခ်င္ဘူးလို႔ ေနာက္ၿပီး ကေလးရွိတာကိုလဲ ငါမယံုဘူး မင္းရဲ႕ လိမ္ညာေနတဲ့လုပ္ဇာတ္ေတြကို အခုထဲက ရပ္တန္းကရပ္သင့္ေနၿပီ ကႀကိဳး"
ကႀကိဳး သူ႔ေအာက္နႈတ္ခမ္းအား ဖိကိုက္ရင္းျဖင့္
"ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ္ ဘာေျပာေျပာ ဘယ္တုန္းက ယံုဖူးလို႔လဲ အၿမဲ ခင္ဗ်ားစိတ္ ခင္ဗ်ားသေဘာပဲ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကိုေရာ တစ္ခါေလာက္ငဲ့ၾကည့္ေပးဖူးလို႔လား ဒီကေလးကို ခင္ဗ်ားမေမြးခိုင္းရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ရေအာင္ေမြးမယ္ လံုးဝဖ်က္မခ်နိုင္ဘူး ေနာက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က ဘာလို႔ကိုယ္ဝန္မေဆာင္နိုင္ရမွာလဲ ေယာက်္ားေလးျဖစ္ေပမယ့္လဲ ခင္ဗ်ားတို႔လိုလူသားမ်ိဳး မဟုတ္လို႔ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္လို႔ရတယ္ အဲ့တာ ခင္ဗ်ားသိလား မသိဘဲနဲ႔ ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့္ကို လိမ္တယ္လို႔ေျပာေနရတာလဲ အဟင့္ ဟင့္ အီး ဟီး.. မဖ်က္ခ်နိုင္ဘူး လံုးဝမဖ်က္ခ်နိုင္ဘူး သိလား အရူးႀကီးရဲ႕ မုန္းတယ္သိလား ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းတယ္ အီး ဟီး.. အင့္ ႐ႊတ္.."
"ေတာက္! ဟာကြာ မင္း"
ရွိုက္သံမ်ားပင္ ထြက္သည္အထိငိုရင္း သူ႔အား လက္သီးဆုပ္ေလးမ်ားျဖင့္ ထုလာသည့္ေကာင္ေလးအား မုန္းမာန္ စိတ္တိုတိုျဖင့္ တြန္းထုတ္မိသည္။ၾကမ္းျပင္ေပၚ အပံုလိုက္ေလး လဲက်သြားသူအား ရပ္ၾကည့္ေနမိစဥ္
*ျဖန္း*
ပူထူသြားေသာ ပါးတစ္ဖက္နွင့္အတူ အံ့ၾသတႀကီး လွည့္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ သူ႔ကိုရိုက္သူက ႀကီးေမ။
"မင္း မင္းအဲ့ေလာက္ေတာင္ လူစိတ္မရွိရလား မုန္းမာန္ ဟင္ ငါ ငါက ဒီေလာက္ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဆံုးမခဲ့ပါရဲ႕နဲ႔ ခုမွအစျပဳေနတုန္းရွိတဲ့ ကိုယ့္ရင္ေသြးကို သတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာ မင္း လူမွဟုတ္ရဲ႕လား မုန္းမာန္ ဟင္ ငါေမးေနတယ္ေလ ေျဖစမ္းပါ"
"အဲ့ကေလးကို ကြၽန္ေတာ္မလိုခ်င္ဘူး ႀကီးေမ"
"ဘာ!"
"ကြၽန္ေတာ္မွ သူ႔ကိုမခ်စ္နိုင္တာ အဲ့ေတာ့ သူနဲ႔ရတဲ့ကေလးကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္မလိုခ်င္ဘူး ေနာက္ၿပီး သူလိမ္တာဆို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ႀကီးေမ"
"လိမ္ရေအာင္ အဲ့ဆရာဝန္က မင္းကိုယ္တိုင္ပို႔လိုက္တာမဟုတ္ဘူးလား ငါေရွ႕မွာတင္ စစ္ေဆးၿပီးေျပာခဲ့တာ ဟဲ့"
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ ဒီကေလးကိုလံုးဝမေမြးရဘူး ႀကီးေမ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ မရရေအာင္ ဖ်က္ခ်ခိုင္းရမွာပဲ"
"မင္း မင္း မိုက္လွခ်ည္လား မုန္းမာန္ ကိုယ့္ေသြးသားကိုေတာင္ ျပန္သတ္ရက္တယ္ ဘုရား ဘုရား အမေလး ေခါင္းေတြမူးလိုက္တာ"
ေျပာရင္းဆိုရင္း နဖူး၌ ေခြၽးေစးေတြထြက္လာၿပီး သူမေခါင္းအား လက္နွစ္ဖက္ျဖင့္ထိန္းကိုင္ကာ ယိုင္နဲ႔လာပါေသာႀကီးေမ။
"ႀကီးေမ ႀကီးေမ သတိထားပါဦး ႀကီးေမ"
မုန္းမာန္ အလ်င္အျမန္ ႀကီးေမအားေပြ႕ကာ ကားဆီသြားရန္ျပင္လိုက္ၿပီးမွ အေနာက္ရွိ ကႀကိဳးအား ငဲ့ေစာင္းၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္ေလသည္။
"မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ ကိစၥမၿပီးျပတ္ေသးဘူး ကႀကိဳး"
__________________
"ဘာမွစိုးရိမ္စရာမရွိေတာ့ပါဘူး အဓိကက စိတ္ေၾကာင့္ပါ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ၊ ေဒါသေတြထြက္လာတဲ့အခါမွာ ေခါင္းမူးတာက ျဖစ္တတ္တဲ့ လကၡဏာေတြထဲမွာပါဝင္ပါတယ္ လူနာကို အတတ္နိုင္ဆံုး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားေပးပါ ေနာက္တစ္ခု သတိေပးခ်င္တာက လူနာက နွလံုးေရာဂါအစျပဳေနၿပီမို႔ ေရွ႕ေလ်ာက္မေပါ့ေလ်ာ့ဘဲ သတိထားေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ"
ေဆးခန္းက ျပန္လာသည့္တိုင္ သူ႔ကိုစကားတစ္ခြန္းမွ ေျပာမလာဘဲ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ မ်က္နွာလႊဲကာ ထိုင္ေနသည့္ ႀကီးေမေၾကာင့္ မုန္းမာန္ ဂဏာမၿငိမ္ျဖစ္ေနရသည္။
"ႀကီးေမ ဒီမွာ ေသာက္ဖို႔ရာေဆးေတြ ကိုယ့္က်န္းမာေရးကိုလည္း ဂရုစိုက္ဦးေနာ္ႀကီးေမ ႀကီးေမ ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ မေျပာရင္ ကြၽန္ေတာ္ကသိမွာမဟုတ္ဘူး အာ့ေၾကာင့္ ႀကီးေမကိုယ္တိုင္လဲ ဂရုစိုက္ဖို႔လိုတယ္ ေနာ္ ႀကီးေမ"
"..."
"ၿကီးေမ ႀကီးေမလို႔ သားေျပာေနတယ္ေလ ႀကီးေမ"
"ဘာလဲ"
ဆူေအာင့္ေအာင့္ထြက္လာသည့္ အသံေၾကာင့္ မုန္းမာန္ၿပံဳးလိုက္ေလသည္။
"သား ကႀကိဳးဗိုက္ထဲက ကေလးကို ႀကီးေမသေဘာအတိုင္း မဖ်က္ခ်ခိုင္းေတာ့ဘူးေနာ္ ႀကီးေမ အဲ့လိုေျပာမိလို႔လဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ႀကီးေမ"
"အဲ့စကားက ႀကီးေမကိုေျပာရမွာမဟုတ္ဘူး သား သားငယ္ေလးကိုေျပာရမွာ သူဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခံစားေနရမလဲ"
"ဟုတ္ပါၿပီ ႀကီးေမရယ္ သားေျပာလိုက္ပါ့မယ္ ခုေတာ့ ႀကီးေမက ကိုယ့္က်န္းမာေရးကိုယ္ ဂရုစိုက္ေနာ္ လာ သား အခန္းထဲလိုက္ပို႔မယ္"
"ေအးပါ သားငယ္ေလးကို ေသခ်ာေတာင္းပန္လိုက္ေနာ္ ၿပီးေတာ့ မင္း သားငယ္ကို အရင္ကထက္ပိုၿပီးေႏြးေထြးေပးပါ သားရယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ႀကီးေမရယ္ ဘာမွေနာက္ဆံတင္းမေနပါနဲ႔ သား ေသခ်ာေျပာလိုက္ပါ့မယ္"
မုန္းမာန္ ႀကီးေမအား အခန္းထဲျပန္ပို႔ၿပီးေနာက္ ေအာက္ထပ္သို႔ တစ္ဖန္ဆင္းလာကာ ေဆးဆိုင္တစ္ခုမွ ဝင္ဝယ္လာေသာ ေဆးေတာင့္ေလးနွင့္ ေရတစ္ခြက္အားယူၿပီးေနာက္ အေပၚထပ္က တစ္ေယာက္ေသာသူရွိရာဆီသို႔ တက္လာခဲ့လိုက္သည္။
__________________
"အြန္႔ ေသာက္လိုက္"
စိတ္ေရာလူေရာ ပင္ပန္းေနသည္မို႔ အိပ္ယာေပၚလွဲေနစဥ္ အခန္းထဲ ဝင္လာသူေၾကာင့္ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရတစ္ခြက္ကမ္းေပးလာသူ။
"ဘာႀကီးလဲ"
"အားေဆး ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေတြ ေသာက္သင့္တယ္"
အခုနေလးတင္ ကေလးကိုဖ်က္ခ်ဖို႔ေျပာေနသူက ရုတ္တရက္ႀကီး အားေဆးလာေပးသည္ဆိုတာက နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နိုင္ေပမယ့္ ကႀကိဳးမွာေတာ့ အလြန္ပင္ေပ်ာ္သြားမိသည္။
'ဒါဆို သူငါ့ကေလးကို ဖ်က္မခ်ခိုင္းေတာ့ဘူးေပါ့ ေပ်ာ္လိုက္တာ အာ့ေၾကာင့္ ကေလးအေဖႀကီးကို ခ်စ္ေနရတာ'
ကႀကိဳးတစ္ေယာက္ ဝမ္းသာအားရျဖင့္ မုန္းမာန္ေပးေသာ ေဆးနွင့္ ေရအား လွမ္းယူလိုက္ေလသည္။
*vibration*
မုန္းမာန္ ဝင္လာသည့္ ဖုန္းအား တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ကႀကိဳးေခါင္းေလးကို ဖြဖြေလးပုတ္၍ေျပာလိုက္ေလသည္။
"ကိုယ္ဖုန္းသြားေျပာလိုက္ဦးမယ္ ေဆးေသာက္ထားနွင့္ ေနာ္"
ကႀကိဳးမွာ သူ႔ကိုၿပံဳးျပကာေျပာလာသည့္ မုန္းမာန္ေၾကာင့္ ေရခြက္ကိုင္ရင္း ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
'အခုသူငါ့ကို ၿပံဳးျပလိုက္တာလား သူက ငါ့ကို.. တစ္ခါမွၿပံဳးမျပဖူးတဲ့သူက ငါ့ကိုၿပံဳးျပတယ္ ဟား အခုခ်ိန္မွာေသသြားရင္ေတာင္ ေသေပ်ာ္ေနပါၿပီ ေခ်ာရက္လိုက္တာ ခင္ဗ်ားရယ္'
ကႀကိဳးလည္း ၿပံဳးကာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ေလသည္။
_________________
"ဘာကိစၥလဲ"
"ကိုကိုကလဲ ၾကာလိုက္တာ ဖုန္းကိုင္မွာကိုမကိုင္ဘဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"အဲ့တာ ငါ့ကိစၥ မင္းနဲ႔မဆိုင္ဘူး ေျပာစရာရွိတာေျပာ"
" ေဖေဖကေျပာတယ္ လက္မထပ္ခင္ အရင္ဆံုး ေစ့စပ္ပြဲလုပ္ၾကရေအာင္တဲ့"
"အဲ့ေတာ့"
"ဆူးဘက္ကေတာ့ ျဖစ္နိုင္ရင္အျမန္ဆံုး လုပ္ခ်င္တယ္ ကိုကို႔သေဘာကေရာ"
မုန္းမာန္ တစ္ခဏမ်ွစဥ္းစားၿပီးေနာက္
"ကိုယ္တို႔ ေစ့စပ္ပြဲေရာ လက္ထပ္ပြဲေရာ တစ္ခါထဲလုပ္လိုက္ရင္မေကာင္းဘူးလား ဆူး"
ခ်က္ခ်င္းႀကီး အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနွင့္ သူမနာမည္ကိုပါ ထုတ္ေဖာ္ကာ ေခၚလာသည့္ ကိုကို႔ေၾကာင့္ သူမေပ်ာ္သြားမိသည္။
"တကယ္လား ကိုကို"
"အင္းေလ ဆူး သေဘာက်ရဲ႕လား"
"ဟုတ္ ကိုကို ဒါဆို ဘယ္ေန႔လုပ္ၾကမလဲ ကိုကို"
"အင္း ဘယ္ေန႔လဲဆိုေတာ့....."
_________________
"ေသာက္ၿပီးသြားၿပီလား"
"ဟုတ္"
သူ႔အား ကုတင္ေပၚမွေန၍ အလွပဆံုး ၿပံဳးျပလာသူ။
sorry ကႀကိဳး ေနာင္တစ္ခ်ိန္ေရာက္လာမယ့္ နာက်င္မႈေတြအတြက္ ငါျပန္ေပးနိုင္မယ့္အရာက အခုခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာ မင္းကို ၿပံဳးေပ်ာ္ေနေစဖို႔ပဲ။ၿပီးမွ မ်က္ရည္နဲ႔ မ်က္ခြက္ျဖစ္ေပါ့ အဟက္။
တစ္ျဖည္းျဖည္း သူ႔အနားသို႔ေလ်ွာက္လာကာ ကုတင္စြန္းတြင္ထိုင္လိုက္သူေၾကာင့္ ကႀကိဳးရင္ထဲၾကည္ႏူးသြားသည္မွာအမွန္ပင္။
"ေရာ႕ မင္းအတြက္ ကိုယ္ဝယ္လာခဲ့တာ"
သူ႔လက္ထဲသို႔ ထည့္ေပးလာသည့္ ေလးေထာင့္ဆန္ဆန္အရာတစ္ခုအား ကႀကိဳး စိုက္ၾကည့္မိသည္။
"အဲ့ထဲမွာ ကိုယ့္ဖုန္းနံပါတ္နဲ႔ အိမ္ဖုန္းနံပါတ္ထည့္ေပးထားတယ္ လိုတာရွိရင္ ကိုယ့္ဆီ အခ်ိန္မေ႐ြးဆက္လိုက္ ေနာ္"
"ဟုတ္ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လိုသံုးရမွာလဲ ဟင္"
"လာ ကိုယ္ျပေပးမယ္"
ေျပာရင္းဆိုရင္း အနားသို႔တိုးကပ္လာကာ ဖုန္းေလးအား လက္လႊဲယူလိုက္သူေၾကာင့္ ကႀကိဳး ရင္ဖိုသြားမိသည္။
ဖုန္းကိုေသခ်ာၾကည့္ေနသည့္ မ်က္ဝန္းေတြကအစ လက္ေလးေထာက္ကာ ေသခ်ာသင္ေပးေနသည္အဆံုး ကြၽန္ေတာ့္မွာ ျမတ္နိုးရသည္။
ဖုန္းကိုမၾကည့္ဘဲ သူ႔ကိုၾကည့္ေနသူေၾကာင့္ မုန္းမာန္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဖုန္းကို ၾကည့္ေလ"
"ဟင့္အင္း ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို နမ္းခ်င္တယ္"
Tbc...
-----------------*---------------
အပိုင္းေတြသာမ်ားလာတယ္ အခုထိျပန္ဖတ္ရင္ေတာင္ ဘာမွန္းမသိေသာကြၽန္မပါ။
အခုထိ စိတ္မပ်က္ေသးဘဲ ဖတ္ေပးၾကတဲ့ ကေလးေတြကို ေက်းဇူးပါရွင့္💜
_________________________
Unicode...
"လာ သွားမယ်"
ထပ်မံ ဆွဲခေါ်လာသည့်လက်အား ကကြိုး ကုန်းကိုက်လိုက်လေသည်။
"အား!"
မုန်းမာန် သွားရာအကွင်းလိုက် ဖြစ်နေသည့် သူ့လက်အား အုပ်ကိုင်ရင်း ကကြိုးအား ဒေါသတကြီး စူးစိုက်ကြည့်နေမိသည်။
"ငါ မင်းကိုပြောနေတယ်နော် ကကြိုး အဲ့ကလေးကို လုံးဝမလိုချင်ဘူးလို့ နောက်ပြီး ကလေးရှိတာကိုလဲ ငါမယုံဘူး မင်းရဲ့ လိမ်ညာနေတဲ့လုပ်ဇာတ်တွေကို အခုထဲက ရပ်တန်းကရပ်သင့်နေပြီ ကကြိုး"
ကကြိုး သူ့အောက်နှုတ်ခမ်းအား ဖိကိုက်ရင်းဖြင့်
"ခင်ဗျားက ကျွန်တော် ဘာပြောပြော ဘယ်တုန်းက ယုံဖူးလို့လဲ အမြဲ ခင်ဗျားစိတ် ခင်ဗျားသဘောပဲ ကျွန်တော့်ဘက်ကိုရော တစ်ခါလောက်ငဲ့ကြည့်ပေးဖူးလို့လား ဒီကလေးကို ခင်ဗျားမမွေးခိုင်းရင်တောင် ကျွန်တော်ကတော့ ရအောင်မွေးမယ် လုံးဝဖျက်မချနိုင်ဘူး နောက်ပြီး ကျွန်တော်က ဘာလို့ကိုယ်ဝန်မဆောင်နိုင်ရမှာလဲ ယောက်ျားလေးဖြစ်ပေမယ့်လဲ ခင်ဗျားတို့လိုလူသားမျိုး မဟုတ်လို့ ကိုယ်ဝန်ဆောင်လို့ရတယ် အဲ့တာ ခင်ဗျားသိလား မသိဘဲနဲ့ ဘာလို့ကျွန်တော့်ကို လိမ်တယ်လို့ပြောနေရတာလဲ အဟင့် ဟင့် အီး ဟီး.. မဖျက်ချနိုင်ဘူး လုံးဝမဖျက်ချနိုင်ဘူး သိလား အရူးကြီးရဲ့ မုန်းတယ်သိလား ခင်ဗျားကိုအရမ်းမုန်းတယ် အီး ဟီး.. အင့် ရွှတ်.."
"တောက်! ဟာကွာ မင်း"
ရှိုက်သံများပင် ထွက်သည်အထိငိုရင်း သူ့အား လက်သီးဆုပ်လေးများဖြင့် ထုလာသည့်ကောင်လေးအား မုန်းမာန် စိတ်တိုတိုဖြင့် တွန်းထုတ်မိသည်။ကြမ်းပြင်ပေါ် အပုံလိုက်လေး လဲကျသွားသူအား ရပ်ကြည့်နေမိစဉ်
*ဖြန်း*
ပူထူသွားသော ပါးတစ်ဖက်နှင့်အတူ အံ့သြတကြီး လှည့်ကြည့်လိုက်မိတော့ သူ့ကိုရိုက်သူက ကြီးမေ။
"မင်း မင်းအဲ့လောက်တောင် လူစိတ်မရှိရလား မုန်းမာန် ဟင် ငါ ငါက ဒီလောက်ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ဆုံးမခဲ့ပါရဲ့နဲ့ ခုမှအစပြုနေတုန်းရှိတဲ့ ကိုယ့်ရင်သွေးကို သတ်ဖို့ကြိုးစားနေတာ မင်း လူမှဟုတ်ရဲ့လား မုန်းမာန် ဟင် ငါမေးနေတယ်လေ ဖြေစမ်းပါ"
"အဲ့ကလေးကို ကျွန်တော်မလိုချင်ဘူး ကြီးမေ"
"ဘာ!"
"ကျွန်တော်မှ သူ့ကိုမချစ်နိုင်တာ အဲ့တော့ သူနဲ့ရတဲ့ကလေးကိုလည်း ကျွန်တော်မလိုချင်ဘူး နောက်ပြီး သူလိမ်တာဆို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ကြီးမေ"
"လိမ်ရအောင် အဲ့ဆရာဝန်က မင်းကိုယ်တိုင်ပို့လိုက်တာမဟုတ်ဘူးလား ငါရှေ့မှာတင် စစ်ဆေးပြီးပြောခဲ့တာ ဟဲ့"
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ ဒီကလေးကိုလုံးဝမမွေးရဘူး ကြီးမေ ကျွန်တော်ကတော့ မရရအောင် ဖျက်ချခိုင်းရမှာပဲ"
"မင်း မင်း မိုက်လှချည်လား မုန်းမာန် ကိုယ့်သွေးသားကိုတောင် ပြန်သတ်ရက်တယ် ဘုရား ဘုရား အမလေး ခေါင်းတွေမူးလိုက်တာ"
ပြောရင်းဆိုရင်း နဖူး၌ ချွေးစေးတွေထွက်လာပြီး သူမခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ထိန်းကိုင်ကာ ယိုင်နဲ့လာပါသောကြီးမေ။
"ကြီးမေ ကြီးမေ သတိထားပါဦး ကြီးမေ"
မုန်းမာန် အလျင်အမြန် ကြီးမေအားပွေ့ကာ ကားဆီသွားရန်ပြင်လိုက်ပြီးမှ အနောက်ရှိ ကကြိုးအား ငဲ့စောင်းကြည့်ကာ ပြောလိုက်လေသည်။
"မင်းနဲ့ငါနဲ့ ကိစ္စမပြီးပြတ်သေးဘူး ကကြိုး"
__________________
"ဘာမှစိုးရိမ်စရာမရှိတော့ပါဘူး အဓိကက စိတ်ကြောင့်ပါ စိတ်ဖိစီးမှုတွေ၊ ဒေါသတွေထွက်လာတဲ့အခါမှာ ခေါင်းမူးတာက ဖြစ်တတ်တဲ့ လက္ခဏာတွေထဲမှာပါဝင်ပါတယ် လူနာကို အတတ်နိုင်ဆုံး စိတ်ချမ်းသာအောင်ထားပေးပါ နောက်တစ်ခု သတိပေးချင်တာက လူနာက နှလုံးရောဂါအစပြုနေပြီမို့ ရှေ့လျောက်မပေါ့လျော့ဘဲ သတိထားပေးပါ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ"
ဆေးခန်းက ပြန်လာသည့်တိုင် သူ့ကိုစကားတစ်ခွန်းမှ ပြောမလာဘဲ ဧည့်ခန်းထဲတွင် မျက်နှာလွှဲကာ ထိုင်နေသည့် ကြီးမေကြောင့် မုန်းမာန် ဂဏာမငြိမ်ဖြစ်နေရသည်။
"ကြီးမေ ဒီမှာ သောက်ဖို့ရာဆေးတွေ ကိုယ့်ကျန်းမာရေးကိုလည်း ဂရုစိုက်ဦးနော်ကြီးမေ ကြီးမေ ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ မပြောရင် ကျွန်တော်ကသိမှာမဟုတ်ဘူး အာ့ကြောင့် ကြီးမေကိုယ်တိုင်လဲ ဂရုစိုက်ဖို့လိုတယ် နော် ကြီးမေ"
"..."
"ကြီးမေ ကြီးမေလို့ သားပြောနေတယ်လေ ကြီးမေ"
"ဘာလဲ"
ဆူအောင့်အောင့်ထွက်လာသည့် အသံကြောင့် မုန်းမာန်ပြုံးလိုက်လေသည်။
"သား ကကြိုးဗိုက်ထဲက ကလေးကို ကြီးမေသဘောအတိုင်း မဖျက်ချခိုင်းတော့ဘူးနော် ကြီးမေ အဲ့လိုပြောမိလို့လဲ တောင်းပန်ပါတယ်နော် ကြီးမေ"
"အဲ့စကားက ကြီးမေကိုပြောရမှာမဟုတ်ဘူး သား သားငယ်လေးကိုပြောရမှာ သူဘယ်လောက်တောင် ခံစားနေရမလဲ"
"ဟုတ်ပါပြီ ကြီးမေရယ် သားပြောလိုက်ပါ့မယ် ခုတော့ ကြီးမေက ကိုယ့်ကျန်းမာရေးကိုယ် ဂရုစိုက်နော် လာ သား အခန်းထဲလိုက်ပို့မယ်"
"အေးပါ သားငယ်လေးကို သေချာတောင်းပန်လိုက်နော် ပြီးတော့ မင်း သားငယ်ကို အရင်ကထက်ပိုပြီးနွေးထွေးပေးပါ သားရယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ကြီးမေရယ် ဘာမှနောက်ဆံတင်းမနေပါနဲ့ သား သေချာပြောလိုက်ပါ့မယ်"
မုန်းမာန် ကြီးမေအား အခန်းထဲပြန်ပို့ပြီးနောက် အောက်ထပ်သို့ တစ်ဖန်ဆင်းလာကာ ဆေးဆိုင်တစ်ခုမှ ဝင်ဝယ်လာသော ဆေးတောင့်လေးနှင့် ရေတစ်ခွက်အားယူပြီးနောက် အပေါ်ထပ်က တစ်ယောက်သောသူရှိရာဆီသို့ တက်လာခဲ့လိုက်သည်။
__________________
"အွန့် သောက်လိုက်"
စိတ်ရောလူရော ပင်ပန်းနေသည်မို့ အိပ်ယာပေါ်လှဲနေစဉ် အခန်းထဲ ဝင်လာသူကြောင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ရေတစ်ခွက်ကမ်းပေးလာသူ။
"ဘာကြီးလဲ"
"အားဆေး ကိုယ်ဝန်ဆောင်တွေ သောက်သင့်တယ်"
အခုနလေးတင် ကလေးကိုဖျက်ချဖို့ပြောနေသူက ရုတ်တရက်ကြီး အားဆေးလာပေးသည်ဆိုတာက နည်းနည်းတော့ ကြောင်တောင်တောင်နိုင်ပေမယ့် ကကြိုးမှာတော့ အလွန်ပင်ပျော်သွားမိသည်။
'ဒါဆို သူငါ့ကလေးကို ဖျက်မချခိုင်းတော့ဘူးပေါ့ ပျော်လိုက်တာ အာ့ကြောင့် ကလေးအဖေကြီးကို ချစ်နေရတာ'
ကကြိုးတစ်ယောက် ဝမ်းသာအားရဖြင့် မုန်းမာန်ပေးသော ဆေးနှင့် ရေအား လှမ်းယူလိုက်လေသည်။
*vibration*
မုန်းမာန် ဝင်လာသည့် ဖုန်းအား တစ်ချက်ကြည့်ကာ ကကြိုးခေါင်းလေးကို ဖွဖွလေးပုတ်၍ပြောလိုက်လေသည်။
"ကိုယ်ဖုန်းသွားပြောလိုက်ဦးမယ် ဆေးသောက်ထားနှင့် နော်"
ကကြိုးမှာ သူ့ကိုပြုံးပြကာပြောလာသည့် မုန်းမာန်ကြောင့် ရေခွက်ကိုင်ရင်း ငေးကြည့်နေမိသည်။
'အခုသူငါ့ကို ပြုံးပြလိုက်တာလား သူက ငါ့ကို.. တစ်ခါမှပြုံးမပြဖူးတဲ့သူက ငါ့ကိုပြုံးပြတယ် ဟား အခုချိန်မှာသေသွားရင်တောင် သေပျော်နေပါပြီ ချောရက်လိုက်တာ ခင်ဗျားရယ်'
ကကြိုးလည်း ပြုံးကာ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်လေသည်။
_________________
"ဘာကိစ္စလဲ"
"ကိုကိုကလဲ ကြာလိုက်တာ ဖုန်းကိုင်မှာကိုမကိုင်ဘဲ ဘာလုပ်နေတာလဲ"
"အဲ့တာ ငါ့ကိစ္စ မင်းနဲ့မဆိုင်ဘူး ပြောစရာရှိတာပြော"
" ဖေဖေကပြောတယ် လက်မထပ်ခင် အရင်ဆုံး စေ့စပ်ပွဲလုပ်ကြရအောင်တဲ့"
"အဲ့တော့"
"ဆူးဘက်ကတော့ ဖြစ်နိုင်ရင်အမြန်ဆုံး လုပ်ချင်တယ် ကိုကို့သဘောကရော"
မုန်းမာန် တစ်ခဏမျှစဉ်းစားပြီးနောက်
"ကိုယ်တို့ စေ့စပ်ပွဲရော လက်ထပ်ပွဲရော တစ်ခါထဲလုပ်လိုက်ရင်မကောင်းဘူးလား ဆူး"
ချက်ချင်းကြီး အသံချိုချိုလေးနှင့် သူမနာမည်ကိုပါ ထုတ်ဖော်ကာ ခေါ်လာသည့် ကိုကို့ကြောင့် သူမပျော်သွားမိသည်။
"တကယ်လား ကိုကို"
"အင်းလေ ဆူး သဘောကျရဲ့လား"
"ဟုတ် ကိုကို ဒါဆို ဘယ်နေ့လုပ်ကြမလဲ ကိုကို"
"အင်း ဘယ်နေ့လဲဆိုတော့....."
_________________
"သောက်ပြီးသွားပြီလား"
"ဟုတ်"
သူ့အား ကုတင်ပေါ်မှနေ၍ အလှပဆုံး ပြုံးပြလာသူ။
sorry ကကြိုး နောင်တစ်ချိန်ရောက်လာမယ့် နာကျင်မှုတွေအတွက် ငါပြန်ပေးနိုင်မယ့်အရာက အခုချိန်ခဏလေးအတွင်းမှာ မင်းကို ပြုံးပျော်နေစေဖို့ပဲ။ပြီးမှ မျက်ရည်နဲ့ မျက်ခွက်ဖြစ်ပေါ့ အဟက်။
တစ်ဖြည်းဖြည်း သူ့အနားသို့လျှောက်လာကာ ကုတင်စွန်းတွင်ထိုင်လိုက်သူကြောင့် ကကြိုးရင်ထဲကြည်နူးသွားသည်မှာအမှန်ပင်။
"ရော့ မင်းအတွက် ကိုယ်ဝယ်လာခဲ့တာ"
သူ့လက်ထဲသို့ ထည့်ပေးလာသည့် လေးထောင့်ဆန်ဆန်အရာတစ်ခုအား ကကြိုး စိုက်ကြည့်မိသည်။
"အဲ့ထဲမှာ ကိုယ့်ဖုန်းနံပါတ်နဲ့ အိမ်ဖုန်းနံပါတ်ထည့်ပေးထားတယ် လိုတာရှိရင် ကိုယ့်ဆီ အချိန်မရွေးဆက်လိုက် နော်"
"ဟုတ် ဒါနဲ့ ကျွန်တော်က ဘယ်လိုသုံးရမှာလဲ ဟင်"
"လာ ကိုယ်ပြပေးမယ်"
ပြောရင်းဆိုရင်း အနားသို့တိုးကပ်လာကာ ဖုန်းလေးအား လက်လွှဲယူလိုက်သူကြောင့် ကကြိုး ရင်ဖိုသွားမိသည်။
ဖုန်းကိုသေချာကြည့်နေသည့် မျက်ဝန်းတွေကအစ လက်လေးထောက်ကာ သေချာသင်ပေးနေသည်အဆုံး ကျွန်တော့်မှာ မြတ်နိုးရသည်။
ဖုန်းကိုမကြည့်ဘဲ သူ့ကိုကြည့်နေသူကြောင့် မုန်းမာန်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
"ဖုန်းကို ကြည့်လေ"
"ဟင့်အင်း ကျွန်တော် ခင်ဗျားကို နမ်းချင်တယ်"
Tbc...
-----------------*---------------
အပိုင်းတွေသာများလာတယ် အခုထိပြန်ဖတ်ရင်တောင် ဘာမှန်းမသိသောကျွန်မပါ။
အခုထိ စိတ်မပျက်သေးဘဲ ဖတ်ပေးကြတဲ့ ကလေးတွေကို ကျေးဇူးပါရှင့်💜
_________________________
"လာ သြားမယ္"
ထပ္မံ ဆြဲေခၚလာသည့္လက္အား ကႀကိဳး ကုန္းကိုက္လိုက္ေလသည္။
"အား!"
မုန္းမာန္ သြားရာအကြင္းလိုက္ ျဖစ္ေနသည့္ သူ႔လက္အား အုပ္ကိုင္ရင္း ကႀကိဳးအား ေဒါသတႀကီး စူးစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
"ငါ မင္းကိုေျပာေနတယ္ေနာ္ ကႀကိဳး အဲ့ကေလးကို လံုးဝမလိုခ်င္ဘူးလို႔ ေနာက္ၿပီး ကေလးရွိတာကိုလဲ ငါမယံုဘူး မင္းရဲ႕ လိမ္ညာေနတဲ့လုပ္ဇာတ္ေတြကို အခုထဲက ရပ္တန္းကရပ္သင့္ေနၿပီ ကႀကိဳး"
ကႀကိဳး သူ႔ေအာက္နႈတ္ခမ္းအား ဖိကိုက္ရင္းျဖင့္
"ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ္ ဘာေျပာေျပာ ဘယ္တုန္းက ယံုဖူးလို႔လဲ အၿမဲ ခင္ဗ်ားစိတ္ ခင္ဗ်ားသေဘာပဲ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကိုေရာ တစ္ခါေလာက္ငဲ့ၾကည့္ေပးဖူးလို႔လား ဒီကေလးကို ခင္ဗ်ားမေမြးခိုင္းရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ရေအာင္ေမြးမယ္ လံုးဝဖ်က္မခ်နိုင္ဘူး ေနာက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က ဘာလို႔ကိုယ္ဝန္မေဆာင္နိုင္ရမွာလဲ ေယာက်္ားေလးျဖစ္ေပမယ့္လဲ ခင္ဗ်ားတို႔လိုလူသားမ်ိဳး မဟုတ္လို႔ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္လို႔ရတယ္ အဲ့တာ ခင္ဗ်ားသိလား မသိဘဲနဲ႔ ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့္ကို လိမ္တယ္လို႔ေျပာေနရတာလဲ အဟင့္ ဟင့္ အီး ဟီး.. မဖ်က္ခ်နိုင္ဘူး လံုးဝမဖ်က္ခ်နိုင္ဘူး သိလား အရူးႀကီးရဲ႕ မုန္းတယ္သိလား ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းတယ္ အီး ဟီး.. အင့္ ႐ႊတ္.."
"ေတာက္! ဟာကြာ မင္း"
ရွိုက္သံမ်ားပင္ ထြက္သည္အထိငိုရင္း သူ႔အား လက္သီးဆုပ္ေလးမ်ားျဖင့္ ထုလာသည့္ေကာင္ေလးအား မုန္းမာန္ စိတ္တိုတိုျဖင့္ တြန္းထုတ္မိသည္။ၾကမ္းျပင္ေပၚ အပံုလိုက္ေလး လဲက်သြားသူအား ရပ္ၾကည့္ေနမိစဥ္
*ျဖန္း*
ပူထူသြားေသာ ပါးတစ္ဖက္နွင့္အတူ အံ့ၾသတႀကီး လွည့္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ သူ႔ကိုရိုက္သူက ႀကီးေမ။
"မင္း မင္းအဲ့ေလာက္ေတာင္ လူစိတ္မရွိရလား မုန္းမာန္ ဟင္ ငါ ငါက ဒီေလာက္ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဆံုးမခဲ့ပါရဲ႕နဲ႔ ခုမွအစျပဳေနတုန္းရွိတဲ့ ကိုယ့္ရင္ေသြးကို သတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာ မင္း လူမွဟုတ္ရဲ႕လား မုန္းမာန္ ဟင္ ငါေမးေနတယ္ေလ ေျဖစမ္းပါ"
"အဲ့ကေလးကို ကြၽန္ေတာ္မလိုခ်င္ဘူး ႀကီးေမ"
"ဘာ!"
"ကြၽန္ေတာ္မွ သူ႔ကိုမခ်စ္နိုင္တာ အဲ့ေတာ့ သူနဲ႔ရတဲ့ကေလးကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္မလိုခ်င္ဘူး ေနာက္ၿပီး သူလိမ္တာဆို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ႀကီးေမ"
"လိမ္ရေအာင္ အဲ့ဆရာဝန္က မင္းကိုယ္တိုင္ပို႔လိုက္တာမဟုတ္ဘူးလား ငါေရွ႕မွာတင္ စစ္ေဆးၿပီးေျပာခဲ့တာ ဟဲ့"
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ ဒီကေလးကိုလံုးဝမေမြးရဘူး ႀကီးေမ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ မရရေအာင္ ဖ်က္ခ်ခိုင္းရမွာပဲ"
"မင္း မင္း မိုက္လွခ်ည္လား မုန္းမာန္ ကိုယ့္ေသြးသားကိုေတာင္ ျပန္သတ္ရက္တယ္ ဘုရား ဘုရား အမေလး ေခါင္းေတြမူးလိုက္တာ"
ေျပာရင္းဆိုရင္း နဖူး၌ ေခြၽးေစးေတြထြက္လာၿပီး သူမေခါင္းအား လက္နွစ္ဖက္ျဖင့္ထိန္းကိုင္ကာ ယိုင္နဲ႔လာပါေသာႀကီးေမ။
"ႀကီးေမ ႀကီးေမ သတိထားပါဦး ႀကီးေမ"
မုန္းမာန္ အလ်င္အျမန္ ႀကီးေမအားေပြ႕ကာ ကားဆီသြားရန္ျပင္လိုက္ၿပီးမွ အေနာက္ရွိ ကႀကိဳးအား ငဲ့ေစာင္းၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္ေလသည္။
"မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ ကိစၥမၿပီးျပတ္ေသးဘူး ကႀကိဳး"
__________________
"ဘာမွစိုးရိမ္စရာမရွိေတာ့ပါဘူး အဓိကက စိတ္ေၾကာင့္ပါ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ၊ ေဒါသေတြထြက္လာတဲ့အခါမွာ ေခါင္းမူးတာက ျဖစ္တတ္တဲ့ လကၡဏာေတြထဲမွာပါဝင္ပါတယ္ လူနာကို အတတ္နိုင္ဆံုး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားေပးပါ ေနာက္တစ္ခု သတိေပးခ်င္တာက လူနာက နွလံုးေရာဂါအစျပဳေနၿပီမို႔ ေရွ႕ေလ်ာက္မေပါ့ေလ်ာ့ဘဲ သတိထားေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ"
ေဆးခန္းက ျပန္လာသည့္တိုင္ သူ႔ကိုစကားတစ္ခြန္းမွ ေျပာမလာဘဲ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ မ်က္နွာလႊဲကာ ထိုင္ေနသည့္ ႀကီးေမေၾကာင့္ မုန္းမာန္ ဂဏာမၿငိမ္ျဖစ္ေနရသည္။
"ႀကီးေမ ဒီမွာ ေသာက္ဖို႔ရာေဆးေတြ ကိုယ့္က်န္းမာေရးကိုလည္း ဂရုစိုက္ဦးေနာ္ႀကီးေမ ႀကီးေမ ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ မေျပာရင္ ကြၽန္ေတာ္ကသိမွာမဟုတ္ဘူး အာ့ေၾကာင့္ ႀကီးေမကိုယ္တိုင္လဲ ဂရုစိုက္ဖို႔လိုတယ္ ေနာ္ ႀကီးေမ"
"..."
"ၿကီးေမ ႀကီးေမလို႔ သားေျပာေနတယ္ေလ ႀကီးေမ"
"ဘာလဲ"
ဆူေအာင့္ေအာင့္ထြက္လာသည့္ အသံေၾကာင့္ မုန္းမာန္ၿပံဳးလိုက္ေလသည္။
"သား ကႀကိဳးဗိုက္ထဲက ကေလးကို ႀကီးေမသေဘာအတိုင္း မဖ်က္ခ်ခိုင္းေတာ့ဘူးေနာ္ ႀကီးေမ အဲ့လိုေျပာမိလို႔လဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ႀကီးေမ"
"အဲ့စကားက ႀကီးေမကိုေျပာရမွာမဟုတ္ဘူး သား သားငယ္ေလးကိုေျပာရမွာ သူဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခံစားေနရမလဲ"
"ဟုတ္ပါၿပီ ႀကီးေမရယ္ သားေျပာလိုက္ပါ့မယ္ ခုေတာ့ ႀကီးေမက ကိုယ့္က်န္းမာေရးကိုယ္ ဂရုစိုက္ေနာ္ လာ သား အခန္းထဲလိုက္ပို႔မယ္"
"ေအးပါ သားငယ္ေလးကို ေသခ်ာေတာင္းပန္လိုက္ေနာ္ ၿပီးေတာ့ မင္း သားငယ္ကို အရင္ကထက္ပိုၿပီးေႏြးေထြးေပးပါ သားရယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ႀကီးေမရယ္ ဘာမွေနာက္ဆံတင္းမေနပါနဲ႔ သား ေသခ်ာေျပာလိုက္ပါ့မယ္"
မုန္းမာန္ ႀကီးေမအား အခန္းထဲျပန္ပို႔ၿပီးေနာက္ ေအာက္ထပ္သို႔ တစ္ဖန္ဆင္းလာကာ ေဆးဆိုင္တစ္ခုမွ ဝင္ဝယ္လာေသာ ေဆးေတာင့္ေလးနွင့္ ေရတစ္ခြက္အားယူၿပီးေနာက္ အေပၚထပ္က တစ္ေယာက္ေသာသူရွိရာဆီသို႔ တက္လာခဲ့လိုက္သည္။
__________________
"အြန္႔ ေသာက္လိုက္"
စိတ္ေရာလူေရာ ပင္ပန္းေနသည္မို႔ အိပ္ယာေပၚလွဲေနစဥ္ အခန္းထဲ ဝင္လာသူေၾကာင့္ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရတစ္ခြက္ကမ္းေပးလာသူ။
"ဘာႀကီးလဲ"
"အားေဆး ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေတြ ေသာက္သင့္တယ္"
အခုနေလးတင္ ကေလးကိုဖ်က္ခ်ဖို႔ေျပာေနသူက ရုတ္တရက္ႀကီး အားေဆးလာေပးသည္ဆိုတာက နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နိုင္ေပမယ့္ ကႀကိဳးမွာေတာ့ အလြန္ပင္ေပ်ာ္သြားမိသည္။
'ဒါဆို သူငါ့ကေလးကို ဖ်က္မခ်ခိုင္းေတာ့ဘူးေပါ့ ေပ်ာ္လိုက္တာ အာ့ေၾကာင့္ ကေလးအေဖႀကီးကို ခ်စ္ေနရတာ'
ကႀကိဳးတစ္ေယာက္ ဝမ္းသာအားရျဖင့္ မုန္းမာန္ေပးေသာ ေဆးနွင့္ ေရအား လွမ္းယူလိုက္ေလသည္။
*vibration*
မုန္းမာန္ ဝင္လာသည့္ ဖုန္းအား တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ကႀကိဳးေခါင္းေလးကို ဖြဖြေလးပုတ္၍ေျပာလိုက္ေလသည္။
"ကိုယ္ဖုန္းသြားေျပာလိုက္ဦးမယ္ ေဆးေသာက္ထားနွင့္ ေနာ္"
ကႀကိဳးမွာ သူ႔ကိုၿပံဳးျပကာေျပာလာသည့္ မုန္းမာန္ေၾကာင့္ ေရခြက္ကိုင္ရင္း ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
'အခုသူငါ့ကို ၿပံဳးျပလိုက္တာလား သူက ငါ့ကို.. တစ္ခါမွၿပံဳးမျပဖူးတဲ့သူက ငါ့ကိုၿပံဳးျပတယ္ ဟား အခုခ်ိန္မွာေသသြားရင္ေတာင္ ေသေပ်ာ္ေနပါၿပီ ေခ်ာရက္လိုက္တာ ခင္ဗ်ားရယ္'
ကႀကိဳးလည္း ၿပံဳးကာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ေလသည္။
_________________
"ဘာကိစၥလဲ"
"ကိုကိုကလဲ ၾကာလိုက္တာ ဖုန္းကိုင္မွာကိုမကိုင္ဘဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"အဲ့တာ ငါ့ကိစၥ မင္းနဲ႔မဆိုင္ဘူး ေျပာစရာရွိတာေျပာ"
" ေဖေဖကေျပာတယ္ လက္မထပ္ခင္ အရင္ဆံုး ေစ့စပ္ပြဲလုပ္ၾကရေအာင္တဲ့"
"အဲ့ေတာ့"
"ဆူးဘက္ကေတာ့ ျဖစ္နိုင္ရင္အျမန္ဆံုး လုပ္ခ်င္တယ္ ကိုကို႔သေဘာကေရာ"
မုန္းမာန္ တစ္ခဏမ်ွစဥ္းစားၿပီးေနာက္
"ကိုယ္တို႔ ေစ့စပ္ပြဲေရာ လက္ထပ္ပြဲေရာ တစ္ခါထဲလုပ္လိုက္ရင္မေကာင္းဘူးလား ဆူး"
ခ်က္ခ်င္းႀကီး အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနွင့္ သူမနာမည္ကိုပါ ထုတ္ေဖာ္ကာ ေခၚလာသည့္ ကိုကို႔ေၾကာင့္ သူမေပ်ာ္သြားမိသည္။
"တကယ္လား ကိုကို"
"အင္းေလ ဆူး သေဘာက်ရဲ႕လား"
"ဟုတ္ ကိုကို ဒါဆို ဘယ္ေန႔လုပ္ၾကမလဲ ကိုကို"
"အင္း ဘယ္ေန႔လဲဆိုေတာ့....."
_________________
"ေသာက္ၿပီးသြားၿပီလား"
"ဟုတ္"
သူ႔အား ကုတင္ေပၚမွေန၍ အလွပဆံုး ၿပံဳးျပလာသူ။
sorry ကႀကိဳး ေနာင္တစ္ခ်ိန္ေရာက္လာမယ့္ နာက်င္မႈေတြအတြက္ ငါျပန္ေပးနိုင္မယ့္အရာက အခုခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာ မင္းကို ၿပံဳးေပ်ာ္ေနေစဖို႔ပဲ။ၿပီးမွ မ်က္ရည္နဲ႔ မ်က္ခြက္ျဖစ္ေပါ့ အဟက္။
တစ္ျဖည္းျဖည္း သူ႔အနားသို႔ေလ်ွာက္လာကာ ကုတင္စြန္းတြင္ထိုင္လိုက္သူေၾကာင့္ ကႀကိဳးရင္ထဲၾကည္ႏူးသြားသည္မွာအမွန္ပင္။
"ေရာ႕ မင္းအတြက္ ကိုယ္ဝယ္လာခဲ့တာ"
သူ႔လက္ထဲသို႔ ထည့္ေပးလာသည့္ ေလးေထာင့္ဆန္ဆန္အရာတစ္ခုအား ကႀကိဳး စိုက္ၾကည့္မိသည္။
"အဲ့ထဲမွာ ကိုယ့္ဖုန္းနံပါတ္နဲ႔ အိမ္ဖုန္းနံပါတ္ထည့္ေပးထားတယ္ လိုတာရွိရင္ ကိုယ့္ဆီ အခ်ိန္မေ႐ြးဆက္လိုက္ ေနာ္"
"ဟုတ္ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လိုသံုးရမွာလဲ ဟင္"
"လာ ကိုယ္ျပေပးမယ္"
ေျပာရင္းဆိုရင္း အနားသို႔တိုးကပ္လာကာ ဖုန္းေလးအား လက္လႊဲယူလိုက္သူေၾကာင့္ ကႀကိဳး ရင္ဖိုသြားမိသည္။
ဖုန္းကိုေသခ်ာၾကည့္ေနသည့္ မ်က္ဝန္းေတြကအစ လက္ေလးေထာက္ကာ ေသခ်ာသင္ေပးေနသည္အဆံုး ကြၽန္ေတာ့္မွာ ျမတ္နိုးရသည္။
ဖုန္းကိုမၾကည့္ဘဲ သူ႔ကိုၾကည့္ေနသူေၾကာင့္ မုန္းမာန္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဖုန္းကို ၾကည့္ေလ"
"ဟင့္အင္း ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို နမ္းခ်င္တယ္"
Tbc...
-----------------*---------------
အပိုင္းေတြသာမ်ားလာတယ္ အခုထိျပန္ဖတ္ရင္ေတာင္ ဘာမွန္းမသိေသာကြၽန္မပါ။
အခုထိ စိတ္မပ်က္ေသးဘဲ ဖတ္ေပးၾကတဲ့ ကေလးေတြကို ေက်းဇူးပါရွင့္💜
_________________________
Unicode...
"လာ သွားမယ်"
ထပ်မံ ဆွဲခေါ်လာသည့်လက်အား ကကြိုး ကုန်းကိုက်လိုက်လေသည်။
"အား!"
မုန်းမာန် သွားရာအကွင်းလိုက် ဖြစ်နေသည့် သူ့လက်အား အုပ်ကိုင်ရင်း ကကြိုးအား ဒေါသတကြီး စူးစိုက်ကြည့်နေမိသည်။
"ငါ မင်းကိုပြောနေတယ်နော် ကကြိုး အဲ့ကလေးကို လုံးဝမလိုချင်ဘူးလို့ နောက်ပြီး ကလေးရှိတာကိုလဲ ငါမယုံဘူး မင်းရဲ့ လိမ်ညာနေတဲ့လုပ်ဇာတ်တွေကို အခုထဲက ရပ်တန်းကရပ်သင့်နေပြီ ကကြိုး"
ကကြိုး သူ့အောက်နှုတ်ခမ်းအား ဖိကိုက်ရင်းဖြင့်
"ခင်ဗျားက ကျွန်တော် ဘာပြောပြော ဘယ်တုန်းက ယုံဖူးလို့လဲ အမြဲ ခင်ဗျားစိတ် ခင်ဗျားသဘောပဲ ကျွန်တော့်ဘက်ကိုရော တစ်ခါလောက်ငဲ့ကြည့်ပေးဖူးလို့လား ဒီကလေးကို ခင်ဗျားမမွေးခိုင်းရင်တောင် ကျွန်တော်ကတော့ ရအောင်မွေးမယ် လုံးဝဖျက်မချနိုင်ဘူး နောက်ပြီး ကျွန်တော်က ဘာလို့ကိုယ်ဝန်မဆောင်နိုင်ရမှာလဲ ယောက်ျားလေးဖြစ်ပေမယ့်လဲ ခင်ဗျားတို့လိုလူသားမျိုး မဟုတ်လို့ ကိုယ်ဝန်ဆောင်လို့ရတယ် အဲ့တာ ခင်ဗျားသိလား မသိဘဲနဲ့ ဘာလို့ကျွန်တော့်ကို လိမ်တယ်လို့ပြောနေရတာလဲ အဟင့် ဟင့် အီး ဟီး.. မဖျက်ချနိုင်ဘူး လုံးဝမဖျက်ချနိုင်ဘူး သိလား အရူးကြီးရဲ့ မုန်းတယ်သိလား ခင်ဗျားကိုအရမ်းမုန်းတယ် အီး ဟီး.. အင့် ရွှတ်.."
"တောက်! ဟာကွာ မင်း"
ရှိုက်သံများပင် ထွက်သည်အထိငိုရင်း သူ့အား လက်သီးဆုပ်လေးများဖြင့် ထုလာသည့်ကောင်လေးအား မုန်းမာန် စိတ်တိုတိုဖြင့် တွန်းထုတ်မိသည်။ကြမ်းပြင်ပေါ် အပုံလိုက်လေး လဲကျသွားသူအား ရပ်ကြည့်နေမိစဉ်
*ဖြန်း*
ပူထူသွားသော ပါးတစ်ဖက်နှင့်အတူ အံ့သြတကြီး လှည့်ကြည့်လိုက်မိတော့ သူ့ကိုရိုက်သူက ကြီးမေ။
"မင်း မင်းအဲ့လောက်တောင် လူစိတ်မရှိရလား မုန်းမာန် ဟင် ငါ ငါက ဒီလောက်ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ဆုံးမခဲ့ပါရဲ့နဲ့ ခုမှအစပြုနေတုန်းရှိတဲ့ ကိုယ့်ရင်သွေးကို သတ်ဖို့ကြိုးစားနေတာ မင်း လူမှဟုတ်ရဲ့လား မုန်းမာန် ဟင် ငါမေးနေတယ်လေ ဖြေစမ်းပါ"
"အဲ့ကလေးကို ကျွန်တော်မလိုချင်ဘူး ကြီးမေ"
"ဘာ!"
"ကျွန်တော်မှ သူ့ကိုမချစ်နိုင်တာ အဲ့တော့ သူနဲ့ရတဲ့ကလေးကိုလည်း ကျွန်တော်မလိုချင်ဘူး နောက်ပြီး သူလိမ်တာဆို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ကြီးမေ"
"လိမ်ရအောင် အဲ့ဆရာဝန်က မင်းကိုယ်တိုင်ပို့လိုက်တာမဟုတ်ဘူးလား ငါရှေ့မှာတင် စစ်ဆေးပြီးပြောခဲ့တာ ဟဲ့"
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ ဒီကလေးကိုလုံးဝမမွေးရဘူး ကြီးမေ ကျွန်တော်ကတော့ မရရအောင် ဖျက်ချခိုင်းရမှာပဲ"
"မင်း မင်း မိုက်လှချည်လား မုန်းမာန် ကိုယ့်သွေးသားကိုတောင် ပြန်သတ်ရက်တယ် ဘုရား ဘုရား အမလေး ခေါင်းတွေမူးလိုက်တာ"
ပြောရင်းဆိုရင်း နဖူး၌ ချွေးစေးတွေထွက်လာပြီး သူမခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ထိန်းကိုင်ကာ ယိုင်နဲ့လာပါသောကြီးမေ။
"ကြီးမေ ကြီးမေ သတိထားပါဦး ကြီးမေ"
မုန်းမာန် အလျင်အမြန် ကြီးမေအားပွေ့ကာ ကားဆီသွားရန်ပြင်လိုက်ပြီးမှ အနောက်ရှိ ကကြိုးအား ငဲ့စောင်းကြည့်ကာ ပြောလိုက်လေသည်။
"မင်းနဲ့ငါနဲ့ ကိစ္စမပြီးပြတ်သေးဘူး ကကြိုး"
__________________
"ဘာမှစိုးရိမ်စရာမရှိတော့ပါဘူး အဓိကက စိတ်ကြောင့်ပါ စိတ်ဖိစီးမှုတွေ၊ ဒေါသတွေထွက်လာတဲ့အခါမှာ ခေါင်းမူးတာက ဖြစ်တတ်တဲ့ လက္ခဏာတွေထဲမှာပါဝင်ပါတယ် လူနာကို အတတ်နိုင်ဆုံး စိတ်ချမ်းသာအောင်ထားပေးပါ နောက်တစ်ခု သတိပေးချင်တာက လူနာက နှလုံးရောဂါအစပြုနေပြီမို့ ရှေ့လျောက်မပေါ့လျော့ဘဲ သတိထားပေးပါ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ"
ဆေးခန်းက ပြန်လာသည့်တိုင် သူ့ကိုစကားတစ်ခွန်းမှ ပြောမလာဘဲ ဧည့်ခန်းထဲတွင် မျက်နှာလွှဲကာ ထိုင်နေသည့် ကြီးမေကြောင့် မုန်းမာန် ဂဏာမငြိမ်ဖြစ်နေရသည်။
"ကြီးမေ ဒီမှာ သောက်ဖို့ရာဆေးတွေ ကိုယ့်ကျန်းမာရေးကိုလည်း ဂရုစိုက်ဦးနော်ကြီးမေ ကြီးမေ ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ မပြောရင် ကျွန်တော်ကသိမှာမဟုတ်ဘူး အာ့ကြောင့် ကြီးမေကိုယ်တိုင်လဲ ဂရုစိုက်ဖို့လိုတယ် နော် ကြီးမေ"
"..."
"ကြီးမေ ကြီးမေလို့ သားပြောနေတယ်လေ ကြီးမေ"
"ဘာလဲ"
ဆူအောင့်အောင့်ထွက်လာသည့် အသံကြောင့် မုန်းမာန်ပြုံးလိုက်လေသည်။
"သား ကကြိုးဗိုက်ထဲက ကလေးကို ကြီးမေသဘောအတိုင်း မဖျက်ချခိုင်းတော့ဘူးနော် ကြီးမေ အဲ့လိုပြောမိလို့လဲ တောင်းပန်ပါတယ်နော် ကြီးမေ"
"အဲ့စကားက ကြီးမေကိုပြောရမှာမဟုတ်ဘူး သား သားငယ်လေးကိုပြောရမှာ သူဘယ်လောက်တောင် ခံစားနေရမလဲ"
"ဟုတ်ပါပြီ ကြီးမေရယ် သားပြောလိုက်ပါ့မယ် ခုတော့ ကြီးမေက ကိုယ့်ကျန်းမာရေးကိုယ် ဂရုစိုက်နော် လာ သား အခန်းထဲလိုက်ပို့မယ်"
"အေးပါ သားငယ်လေးကို သေချာတောင်းပန်လိုက်နော် ပြီးတော့ မင်း သားငယ်ကို အရင်ကထက်ပိုပြီးနွေးထွေးပေးပါ သားရယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ကြီးမေရယ် ဘာမှနောက်ဆံတင်းမနေပါနဲ့ သား သေချာပြောလိုက်ပါ့မယ်"
မုန်းမာန် ကြီးမေအား အခန်းထဲပြန်ပို့ပြီးနောက် အောက်ထပ်သို့ တစ်ဖန်ဆင်းလာကာ ဆေးဆိုင်တစ်ခုမှ ဝင်ဝယ်လာသော ဆေးတောင့်လေးနှင့် ရေတစ်ခွက်အားယူပြီးနောက် အပေါ်ထပ်က တစ်ယောက်သောသူရှိရာဆီသို့ တက်လာခဲ့လိုက်သည်။
__________________
"အွန့် သောက်လိုက်"
စိတ်ရောလူရော ပင်ပန်းနေသည်မို့ အိပ်ယာပေါ်လှဲနေစဉ် အခန်းထဲ ဝင်လာသူကြောင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ရေတစ်ခွက်ကမ်းပေးလာသူ။
"ဘာကြီးလဲ"
"အားဆေး ကိုယ်ဝန်ဆောင်တွေ သောက်သင့်တယ်"
အခုနလေးတင် ကလေးကိုဖျက်ချဖို့ပြောနေသူက ရုတ်တရက်ကြီး အားဆေးလာပေးသည်ဆိုတာက နည်းနည်းတော့ ကြောင်တောင်တောင်နိုင်ပေမယ့် ကကြိုးမှာတော့ အလွန်ပင်ပျော်သွားမိသည်။
'ဒါဆို သူငါ့ကလေးကို ဖျက်မချခိုင်းတော့ဘူးပေါ့ ပျော်လိုက်တာ အာ့ကြောင့် ကလေးအဖေကြီးကို ချစ်နေရတာ'
ကကြိုးတစ်ယောက် ဝမ်းသာအားရဖြင့် မုန်းမာန်ပေးသော ဆေးနှင့် ရေအား လှမ်းယူလိုက်လေသည်။
*vibration*
မုန်းမာန် ဝင်လာသည့် ဖုန်းအား တစ်ချက်ကြည့်ကာ ကကြိုးခေါင်းလေးကို ဖွဖွလေးပုတ်၍ပြောလိုက်လေသည်။
"ကိုယ်ဖုန်းသွားပြောလိုက်ဦးမယ် ဆေးသောက်ထားနှင့် နော်"
ကကြိုးမှာ သူ့ကိုပြုံးပြကာပြောလာသည့် မုန်းမာန်ကြောင့် ရေခွက်ကိုင်ရင်း ငေးကြည့်နေမိသည်။
'အခုသူငါ့ကို ပြုံးပြလိုက်တာလား သူက ငါ့ကို.. တစ်ခါမှပြုံးမပြဖူးတဲ့သူက ငါ့ကိုပြုံးပြတယ် ဟား အခုချိန်မှာသေသွားရင်တောင် သေပျော်နေပါပြီ ချောရက်လိုက်တာ ခင်ဗျားရယ်'
ကကြိုးလည်း ပြုံးကာ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်လေသည်။
_________________
"ဘာကိစ္စလဲ"
"ကိုကိုကလဲ ကြာလိုက်တာ ဖုန်းကိုင်မှာကိုမကိုင်ဘဲ ဘာလုပ်နေတာလဲ"
"အဲ့တာ ငါ့ကိစ္စ မင်းနဲ့မဆိုင်ဘူး ပြောစရာရှိတာပြော"
" ဖေဖေကပြောတယ် လက်မထပ်ခင် အရင်ဆုံး စေ့စပ်ပွဲလုပ်ကြရအောင်တဲ့"
"အဲ့တော့"
"ဆူးဘက်ကတော့ ဖြစ်နိုင်ရင်အမြန်ဆုံး လုပ်ချင်တယ် ကိုကို့သဘောကရော"
မုန်းမာန် တစ်ခဏမျှစဉ်းစားပြီးနောက်
"ကိုယ်တို့ စေ့စပ်ပွဲရော လက်ထပ်ပွဲရော တစ်ခါထဲလုပ်လိုက်ရင်မကောင်းဘူးလား ဆူး"
ချက်ချင်းကြီး အသံချိုချိုလေးနှင့် သူမနာမည်ကိုပါ ထုတ်ဖော်ကာ ခေါ်လာသည့် ကိုကို့ကြောင့် သူမပျော်သွားမိသည်။
"တကယ်လား ကိုကို"
"အင်းလေ ဆူး သဘောကျရဲ့လား"
"ဟုတ် ကိုကို ဒါဆို ဘယ်နေ့လုပ်ကြမလဲ ကိုကို"
"အင်း ဘယ်နေ့လဲဆိုတော့....."
_________________
"သောက်ပြီးသွားပြီလား"
"ဟုတ်"
သူ့အား ကုတင်ပေါ်မှနေ၍ အလှပဆုံး ပြုံးပြလာသူ။
sorry ကကြိုး နောင်တစ်ချိန်ရောက်လာမယ့် နာကျင်မှုတွေအတွက် ငါပြန်ပေးနိုင်မယ့်အရာက အခုချိန်ခဏလေးအတွင်းမှာ မင်းကို ပြုံးပျော်နေစေဖို့ပဲ။ပြီးမှ မျက်ရည်နဲ့ မျက်ခွက်ဖြစ်ပေါ့ အဟက်။
တစ်ဖြည်းဖြည်း သူ့အနားသို့လျှောက်လာကာ ကုတင်စွန်းတွင်ထိုင်လိုက်သူကြောင့် ကကြိုးရင်ထဲကြည်နူးသွားသည်မှာအမှန်ပင်။
"ရော့ မင်းအတွက် ကိုယ်ဝယ်လာခဲ့တာ"
သူ့လက်ထဲသို့ ထည့်ပေးလာသည့် လေးထောင့်ဆန်ဆန်အရာတစ်ခုအား ကကြိုး စိုက်ကြည့်မိသည်။
"အဲ့ထဲမှာ ကိုယ့်ဖုန်းနံပါတ်နဲ့ အိမ်ဖုန်းနံပါတ်ထည့်ပေးထားတယ် လိုတာရှိရင် ကိုယ့်ဆီ အချိန်မရွေးဆက်လိုက် နော်"
"ဟုတ် ဒါနဲ့ ကျွန်တော်က ဘယ်လိုသုံးရမှာလဲ ဟင်"
"လာ ကိုယ်ပြပေးမယ်"
ပြောရင်းဆိုရင်း အနားသို့တိုးကပ်လာကာ ဖုန်းလေးအား လက်လွှဲယူလိုက်သူကြောင့် ကကြိုး ရင်ဖိုသွားမိသည်။
ဖုန်းကိုသေချာကြည့်နေသည့် မျက်ဝန်းတွေကအစ လက်လေးထောက်ကာ သေချာသင်ပေးနေသည်အဆုံး ကျွန်တော့်မှာ မြတ်နိုးရသည်။
ဖုန်းကိုမကြည့်ဘဲ သူ့ကိုကြည့်နေသူကြောင့် မုန်းမာန်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
"ဖုန်းကို ကြည့်လေ"
"ဟင့်အင်း ကျွန်တော် ခင်ဗျားကို နမ်းချင်တယ်"
Tbc...
-----------------*---------------
အပိုင်းတွေသာများလာတယ် အခုထိပြန်ဖတ်ရင်တောင် ဘာမှန်းမသိသောကျွန်မပါ။
အခုထိ စိတ်မပျက်သေးဘဲ ဖတ်ပေးကြတဲ့ ကလေးတွေကို ကျေးဇူးပါရှင့်💜
_________________________
Коментарі