Part-7
(Unicode)
နေခသည် ညင်သာစွာ လှုပ်ရှားနေသော မောင့်ရဲ့ လက်တွေကိုသာ ငေးလျက်ရှိသည်။ မောင်ဂီတာကိုင်ပုံက သူ့မျက်လုံးထဲ၌ စွဲဆောင်မှု ရှိလွန်းသည်။
" နေခ မင်း ငါ့ဆီကို အမြဲလာတာ မင်းအတွက် မကောင်ဘူး။ မင်းရဲ့ ပရိသတ်တွေ သိသွားရင် မင်းကို သူတို့က ...."
"ရှူးးးး တိတ်တော့ မောင် ငါမောင့်ဆီ လာတာ ဘယ်သူ့ကိုမှ ထိခိုက်တာ မဟုတ်ဘူး။ "
မောင် သူ့ကို ပြန်ကြည့်လာတဲ့ အကြည့်က စူးရှလွန်းသည်။ ငါက မောင့်အနားနေချင်လို့လေ ဘာအပြစ်ရှိလို့လဲ။
မောင့်ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်လိုက်ပြီး မောင့်ခါးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားလိုက်သည်။ ငါက နောင်အနာဂတ်မှာလည်း မောင့်ကို ဆက်ဖက်တွယ်နေဦးမှာပဲ။
" နေခ ငါတို့ ၃ရက်လောက်မတွေ့ဘဲ နေကြရအောင် "
" ဘာလို့လဲ မောင် အကြောင်းပြချက်က ဘာလဲ။"
" ငါ ငါ့အမေကို သွားတွေ့ရမှာမို့ "
" အော် တော်သေးတာပေါ့ မောင်ရယ် ငါ့ကိုထားပြီး ဘယ်များသွားမလို့လဲလို့။ မောင့်အမေက ဘယ်မှာနေတာမို့လို့ ၃ရက်တောင်လဲ။ "
" ပဲခူး "
" အော် အင်းပါ။ မောင်ပြန်လာတာနဲ့ ငါ့ဆီကို ဖုန်းဆက်နော်။ "
" အင်းး"
"ချစ်တယ် မောင် ငါ့ကိုဘာအကြောင်းကြောင့်နဲ့မှ ထားခဲ့ဖို့ မတွေးပါနဲ့။ "
မောင့်နဖူးကို မော့နမ်းလိုက်တော့လည်း မောင့်ဆီက တုံ့ပြန်မှုမရပါ။ မောင်က ငါနဲ့ ပတ်သတ်ရင် အေးတိအေးစက်နိုင်လိုက်တာ။
*********
" အဖေ ညီလေးကလေ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် သိလား။ ဒီနေ့ ညီလေးက ဆိုင်လာတော့ သား မုန့်တွေ အများကြီး ကျွေးလိုက်တယ်။ "
ကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်နေသော အဖေ့ရဲ့ မျက်နှာက ပြုံးသွားပြီး ဖတ်လက်စ သတင်းစာကို ခေါက်လိုက်သည်။
"သားငယ်က သားကျွေးတဲ့ မုန့်တွေကို စားတယ် ဟုတ်လား။ သားတို့ စကားတွေ အများကြီး ပြောခဲ့မှာပေါ့။"
" အင်းပေါ့ အဖေရဲ့။ ညီလေးက အဆင့်အတန်းလည်း မခွဲခြားတတ်ဘူး။ ပြုံးရွှင်နေတာပဲဗျာ။"
" အင်းးး သူ့အမေနဲ့အတူနေပြီး သူ့အမေရဲ့ အကျင့်တွေ ကူးမှာကို အဖေသိပ်ကြောက်တာ။ "
" အမေက အဲ့ဒီလောက်တောင် မောက်မာတာပဲလားဟင် "
" အင်းးး သားထင်ထားတာထက်ကို မေခက အများကြီး မောက်မာတယ် ရက်စက်တယ် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တယ်။"
"အော်...."
အမေက အဲ့ဒီလောက်တောင် ကြောက်ဖို့ ကောင်းတာတဲ့လား။ အမေက သားကို ငယ်ငယ်က ထားခဲ့ရက်တာကို သားမေ့သွားမိတယ်။ အမေက သားကို တကယ်ပဲ မလိုချင်လို့ စွန့်ပစ်ခဲ့တာပဲလား။ အမေ့ကို ပြန်တွေ့တဲ့အခါ သားက အမေ့ကို မမုန်းပါဘူးလို့ အမေသိအောင် ပြောရဦးမယ် ထင်တယ်။ သား စိတ်မနာရက်ပါဘူး။ ဘာလို့ဆို သားကို လူ့လောကရောက်အောင် မွေးထုတ်ပေးခဲ့တဲ့ အမေပဲလေ။ အမေသာ သားကို ပြန်တွေ့တဲ့အချိန် သားကိုထားရက်ခဲ့တာကို ပြန်တွေးမိပြီး နောင်တရလိမ့်မယ် ထင်တယ်။
*******
ဒေါ်မေခ ရုံးခန်းထဲမှာ ထိုင်နေရင်းကို စိတ်က သားဆီရောက်နေသည်။ လူလွှတ်ပြီး စုံစမ်းခိုင်းလိုက်ရာမှ ထွက်လာတဲ့ပုံတွေက သူ့ရင်ကို အပူဟပ်သည်။
" နေခမင်းမြတ် နေခမင်းမြတ် ဘယ်လို အတန်းအစားတွေနဲ့ သွားပတ်သတ်နေတာလဲ။ ငါ နင့်ကို ဒီအတိုင်း လွှတ်ထားလို့ မဖြစ်တော့ဘူး။ ခက်ဇော်ဆိုတာကလည်း သားကို ဂရုမစိုက်ဘူးလား။ ဒီအတိုင်းထားရင် ငါ့ကုမ္ပဏီ ငါ့နာမည်ကတော့ အကြီးကြီးပျက်တော့မှာပဲ။ "
ကြာတော့ ဒီအခန်းထဲမှာ ဆက်ပြီး မထိုင်နိုင်တော့၍ ဖုန်းနှင့် ပိုက်ဆံအိတ်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး အိမ်ပြန်ရန် ကုမ္ပဏီအောက်ကို ဆင်းခဲ့သည်။
" အာ့ မင်း ငါ့ကို မမြင်ဘူးလား။ "
ကားပါကင်ဘက်နားအရောက် လူငယ်တစ်ယောက်က အားပြင်းပြင်းနှင့်ဝင်တိုက်လိုက်သဖြင့် လက်ထဲက ပိုက်ဆံအိတ်ထွက်ကြသွားသည်။
" စောရီးပါ အန်တီ သား နည်းနည်းလောသွားလို့ပါ။ ဘယ်နား နာသွားသေးလဲဟင်။ "
ဦးထုတ်က ငိုက်စောင်းထားသည့်အပြင် ဝတ်ထားစားထားတဲ့ပုံစံကလည်း ထောင့်မကျိုးနှင့်မို့ ဒေါ်မေခ စကားဖက်မပြောချင်တော့၍ ထိုလူငယ်ကောက်ပေးသော ပိုက်ဆံအိတ်ကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲယူလိုက်ပြီး မိမိကားရှိရာသို့သာ ထွက်လာခဲ့သည်။
နေရာ၌ ကျန်ခဲ့သော ကောင်လေးထံမှ ထွက်ပေါ်လာသည့် အသံတိုးတိုးကိုလည်း ဒေါ်မေခ မကြားလိုက်ပါ။
" အမေ..."
********
သူဆိုင်ထဲဝင်လာပြီး အမောဖြေနေတုန်းအနား၌ ပွတ်တီးပွတ်သပ်လာလုပ်နေသော အန်တီကြီးကို စက္ကပြုံးပြလိုက်ပြီး ဟိုဘက်ဝိုင်းကို လှည့်ထွက်မည်အပြု
" ကောင်လေး "
သူ့လက်ကို ပြန်ဆွဲချလိုက်ပြီး သူ့ခါးကို ဖက်တွယ်လာသည်။
" ကောင်လေး ဒီနေ့ တို့မင်းနဲ့ ပျော်ချင်တယ်ကွယ် "
" အဟမ်း ဒီက "
စက္ကတို့ကလည်း ဒီအလုပ်ကို လုပ်လာတာကြာပြီမို့ ကျောသားရင်သားမခွဲခြားတတ်တော့ပါ။
"မမ နာမည်က ခင်မမနိုင် "
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော် မမနိုင်လို့ပဲ ခေါ်ပါ့မယ်။ ကျွန်တော့်နာမည်က.... "
" စက္က "
" အဟင်း ဒီက မမနိုင်က ကျွန်တော့်နာမည် သိတယ်ပေါ့။ "
"ဟီး သိတာပေါ့။ တို့က ကောင်လေးကို သတိထားမိတာကြာပေါ့။ ကောင်လေးကရော တို့နဲ့အတူရှိဖို့ ဆန္ဒရှိရဲ့လား။"
" သိပ်သေချာတာပေါ့။ "
မမနိုင်ရှေ့က ဘီယာခွက်ကို ကောက်မော့လိုက်ပြီး မမနိုင်ရဲ့ လက်ကိုဆွဲ၍ ဆိုင်အပြင်ကို ထွက်ခဲ့သည်။
ဒီနေ့ ထက်ခန့်ကလည်း ခွင့်ယူထားတာမို့ စက္ကတစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်နေတာ အခုတော့ အလုပ်ရပြီမို့ သူအပျင်းပြေပြီ။
(Zawgyi)
ေနခသည္ ညင္သာစြာ လႈပ္ရွားေနေသာ ေမာင့္ရဲ႕ လက္ေတြကိုသာ ေငးလ်က္ရွိသည္။ ေမာင္ဂီတာကိုင္ပုံက သူ႔မ်က္လုံးထဲ၌ စြဲေဆာင္မႈ ရွိလြန္းသည္။
" ေနခ မင္း ငါ့ဆီကို အၿမဲလာတာ မင္းအတြက္ မေကာင္ဘူး။ မင္းရဲ႕ ပရိသတ္ေတြ သိသြားရင္ မင္းကို သူတို႔က ...."
"ရႉးးးး တိတ္ေတာ့ ေမာင္ ငါေမာင့္ဆီ လာတာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ထိခိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ "
ေမာင္ သူ႔ကို ျပန္ၾကည့္လာတဲ့ အၾကည့္က စူးရွလြန္းသည္။ ငါက ေမာင့္အနားေနခ်င္လို႔ေလ ဘာအျပစ္ရွိလို႔လဲ။
ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲကို တိုးဝင္လိုက္ၿပီး ေမာင့္ခါးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္ထားလိုက္သည္။ ငါက ေနာင္အနာဂတ္မွာလည္း ေမာင့္ကို ဆက္ဖက္တြယ္ေနဦးမွာပဲ။
" ေနခ ငါတို႔ ၃ရက္ေလာက္မေတြ႕ဘဲ ေနၾကရေအာင္ "
" ဘာလို႔လဲ ေမာင္ အေၾကာင္းျပခ်က္က ဘာလဲ။"
" ငါ ငါ့အေမကို သြားေတြ႕ရမွာမို႔ "
" ေအာ္ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေမာင္ရယ္ ငါ့ကိုထားၿပီး ဘယ္မ်ားသြားမလို႔လဲလို႔။ ေမာင့္အေမက ဘယ္မွာေနတာမို႔လို႔ ၃ရက္ေတာင္လဲ။ "
" ပဲခူး "
" ေအာ္ အင္းပါ။ ေမာင္ျပန္လာတာနဲ႔ ငါ့ဆီကို ဖုန္းဆက္ေနာ္။ "
" အင္းး"
"ခ်စ္တယ္ ေမာင္ ငါ့ကိုဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္နဲ႔မွ ထားခဲ့ဖို႔ မေတြးပါနဲ႔။ "
ေမာင့္နဖူးကို ေမာ့နမ္းလိုက္ေတာ့လည္း ေမာင့္ဆီက တုံ႔ျပန္မႈမရပါ။ ေမာင္က ငါနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ ေအးတိေအးစက္ႏိုင္လိုက္တာ။
*********
" အေဖ ညီေလးကေလ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ သိလား။ ဒီေန႔ ညီေလးက ဆိုင္လာေတာ့ သား မုန္႔ေတြ အမ်ားႀကီး ေကြၽးလိုက္တယ္။ "
ကုလားထိုင္ေပၚထိုင္ေနေသာ အေဖ့ရဲ႕ မ်က္ႏွာက ၿပဳံးသြားၿပီး ဖတ္လက္စ သတင္းစာကို ေခါက္လိုက္သည္။
"သားငယ္က သားေကြၽးတဲ့ မုန္႔ေတြကို စားတယ္ ဟုတ္လား။ သားတို႔ စကားေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာခဲ့မွာေပါ့။"
" အင္းေပါ့ အေဖရဲ႕။ ညီေလးက အဆင့္အတန္းလည္း မခြဲျခားတတ္ဘူး။ ၿပဳံး႐ႊင္ေနတာပဲဗ်ာ။"
" အင္းးး သူ႔အေမနဲ႔အတူေနၿပီး သူ႔အေမရဲ႕ အက်င့္ေတြ ကူးမွာကို အေဖသိပ္ေၾကာက္တာ။ "
" အေမက အဲ့ဒီေလာက္ေတာင္ ေမာက္မာတာပဲလားဟင္ "
" အင္းးး သားထင္ထားတာထက္ကို ေမခက အမ်ားႀကီး ေမာက္မာတယ္ ရက္စက္တယ္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္။"
"ေအာ္...."
အေမက အဲ့ဒီေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတာတဲ့လား။ အေမက သားကို ငယ္ငယ္က ထားခဲ့ရက္တာကို သားေမ့သြားမိတယ္။ အေမက သားကို တကယ္ပဲ မလိုခ်င္လို႔ စြန္႔ပစ္ခဲ့တာပဲလား။ အေမ့ကို ျပန္ေတြ႕တဲ့အခါ သားက အေမ့ကို မမုန္းပါဘူးလို႔ အေမသိေအာင္ ေျပာရဦးမယ္ ထင္တယ္။ သား စိတ္မနာရက္ပါဘူး။ ဘာလို႔ဆို သားကို လူ႔ေလာကေရာက္ေအာင္ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ အေမပဲေလ။ အေမသာ သားကို ျပန္ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ သားကိုထားရက္ခဲ့တာကို ျပန္ေတြးမိၿပီး ေနာင္တရလိမ့္မယ္ ထင္တယ္။
*******
ေဒၚေမခ ႐ုံးခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနရင္းကို စိတ္က သားဆီေရာက္ေနသည္။ လူလႊတ္ၿပီး စုံစမ္းခိုင္းလိုက္ရာမွ ထြက္လာတဲ့ပုံေတြက သူ႔ရင္ကို အပူဟပ္သည္။
" ေနခမင္းျမတ္ ေနခမင္းျမတ္ ဘယ္လို အတန္းအစားေတြနဲ႔ သြားပတ္သတ္ေနတာလဲ။ ငါ နင့္ကို ဒီအတိုင္း လႊတ္ထားလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ခက္ေဇာ္ဆိုတာကလည္း သားကို ဂ႐ုမစိုက္ဘူးလား။ ဒီအတိုင္းထားရင္ ငါ့ကုမၸဏီ ငါ့နာမည္ကေတာ့ အႀကီးႀကီးပ်က္ေတာ့မွာပဲ။ "
ၾကာေတာ့ ဒီအခန္းထဲမွာ ဆက္ၿပီး မထိုင္ႏိုင္ေတာ့၍ ဖုန္းႏွင့္ ပိုက္ဆံအိတ္ကို လွမ္းကိုင္လိုက္ၿပီး အိမ္ျပန္ရန္ ကုမၸဏီေအာက္ကို ဆင္းခဲ့သည္။
" အာ့ မင္း ငါ့ကို မျမင္ဘူးလား။ "
ကားပါကင္ဘက္နားအေရာက္ လူငယ္တစ္ေယာက္က အားျပင္းျပင္းႏွင့္ဝင္တိုက္လိုက္သျဖင့္ လက္ထဲက ပိုက္ဆံအိတ္ထြက္ၾကသြားသည္။
" ေစာရီးပါ အန္တီ သား နည္းနည္းေလာသြားလို႔ပါ။ ဘယ္နား နာသြားေသးလဲဟင္။ "
ဦးထုတ္က ငိုက္ေစာင္းထားသည့္အျပင္ ဝတ္ထားစားထားတဲ့ပုံစံကလည္း ေထာင့္မက်ိဳးႏွင့္မို႔ ေဒၚေမခ စကားဖက္မေျပာခ်င္ေတာ့၍ ထိုလူငယ္ေကာက္ေပးေသာ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဆတ္ခနဲ ဆြဲယူလိုက္ၿပီး မိမိကားရွိရာသို႔သာ ထြက္လာခဲ့သည္။
ေနရာ၌ က်န္ခဲ့ေသာ ေကာင္ေလးထံမွ ထြက္ေပၚလာသည့္ အသံတိုးတိုးကိုလည္း ေဒၚေမခ မၾကားလိုက္ပါ။
" အေမ..."
********
သူဆိုင္ထဲဝင္လာၿပီး အေမာေျဖေနတုန္းအနား၌ ပြတ္တီးပြတ္သပ္လာလုပ္ေနေသာ အန္တီႀကီးကို စကၠၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး ဟိုဘက္ဝိုင္းကို လွည့္ထြက္မည္အျပဳ
" ေကာင္ေလး "
သူ႔လက္ကို ျပန္ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ခါးကို ဖက္တြယ္လာသည္။
" ေကာင္ေလး ဒီေန႔ တို႔မင္းနဲ႔ ေပ်ာ္ခ်င္တယ္ကြယ္ "
" အဟမ္း ဒီက "
စကၠတို႔ကလည္း ဒီအလုပ္ကို လုပ္လာတာၾကာၿပီမို႔ ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားတတ္ေတာ့ပါ။
"မမ နာမည္က ခင္မမႏိုင္ "
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ မမႏိုင္လို႔ပဲ ေခၚပါ့မယ္။ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က.... "
" စကၠ "
" အဟင္း ဒီက မမႏိုင္က ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ သိတယ္ေပါ့။ "
"ဟီး သိတာေပါ့။ တို႔က ေကာင္ေလးကို သတိထားမိတာၾကာေပါ့။ ေကာင္ေလးကေရာ တို႔နဲ႔အတူရွိဖို႔ ဆႏၵရွိရဲ႕လား။"
" သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့။ "
မမႏိုင္ေရွ႕က ဘီယာခြက္ကို ေကာက္ေမာ့လိုက္ၿပီး မမႏိုင္ရဲ႕ လက္ကိုဆြဲ၍ ဆိုင္အျပင္ကို ထြက္ခဲ့သည္။
ဒီေန႔ ထက္ခန္႔ကလည္း ခြင့္ယူထားတာမို႔ စကၠတစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ေနတာ အခုေတာ့ အလုပ္ရၿပီမို႔ သူအပ်င္းေျပၿပီ။
နေခသည် ညင်သာစွာ လှုပ်ရှားနေသော မောင့်ရဲ့ လက်တွေကိုသာ ငေးလျက်ရှိသည်။ မောင်ဂီတာကိုင်ပုံက သူ့မျက်လုံးထဲ၌ စွဲဆောင်မှု ရှိလွန်းသည်။
" နေခ မင်း ငါ့ဆီကို အမြဲလာတာ မင်းအတွက် မကောင်ဘူး။ မင်းရဲ့ ပရိသတ်တွေ သိသွားရင် မင်းကို သူတို့က ...."
"ရှူးးးး တိတ်တော့ မောင် ငါမောင့်ဆီ လာတာ ဘယ်သူ့ကိုမှ ထိခိုက်တာ မဟုတ်ဘူး။ "
မောင် သူ့ကို ပြန်ကြည့်လာတဲ့ အကြည့်က စူးရှလွန်းသည်။ ငါက မောင့်အနားနေချင်လို့လေ ဘာအပြစ်ရှိလို့လဲ။
မောင့်ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်လိုက်ပြီး မောင့်ခါးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားလိုက်သည်။ ငါက နောင်အနာဂတ်မှာလည်း မောင့်ကို ဆက်ဖက်တွယ်နေဦးမှာပဲ။
" နေခ ငါတို့ ၃ရက်လောက်မတွေ့ဘဲ နေကြရအောင် "
" ဘာလို့လဲ မောင် အကြောင်းပြချက်က ဘာလဲ။"
" ငါ ငါ့အမေကို သွားတွေ့ရမှာမို့ "
" အော် တော်သေးတာပေါ့ မောင်ရယ် ငါ့ကိုထားပြီး ဘယ်များသွားမလို့လဲလို့။ မောင့်အမေက ဘယ်မှာနေတာမို့လို့ ၃ရက်တောင်လဲ။ "
" ပဲခူး "
" အော် အင်းပါ။ မောင်ပြန်လာတာနဲ့ ငါ့ဆီကို ဖုန်းဆက်နော်။ "
" အင်းး"
"ချစ်တယ် မောင် ငါ့ကိုဘာအကြောင်းကြောင့်နဲ့မှ ထားခဲ့ဖို့ မတွေးပါနဲ့။ "
မောင့်နဖူးကို မော့နမ်းလိုက်တော့လည်း မောင့်ဆီက တုံ့ပြန်မှုမရပါ။ မောင်က ငါနဲ့ ပတ်သတ်ရင် အေးတိအေးစက်နိုင်လိုက်တာ။
*********
" အဖေ ညီလေးကလေ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် သိလား။ ဒီနေ့ ညီလေးက ဆိုင်လာတော့ သား မုန့်တွေ အများကြီး ကျွေးလိုက်တယ်။ "
ကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်နေသော အဖေ့ရဲ့ မျက်နှာက ပြုံးသွားပြီး ဖတ်လက်စ သတင်းစာကို ခေါက်လိုက်သည်။
"သားငယ်က သားကျွေးတဲ့ မုန့်တွေကို စားတယ် ဟုတ်လား။ သားတို့ စကားတွေ အများကြီး ပြောခဲ့မှာပေါ့။"
" အင်းပေါ့ အဖေရဲ့။ ညီလေးက အဆင့်အတန်းလည်း မခွဲခြားတတ်ဘူး။ ပြုံးရွှင်နေတာပဲဗျာ။"
" အင်းးး သူ့အမေနဲ့အတူနေပြီး သူ့အမေရဲ့ အကျင့်တွေ ကူးမှာကို အဖေသိပ်ကြောက်တာ။ "
" အမေက အဲ့ဒီလောက်တောင် မောက်မာတာပဲလားဟင် "
" အင်းးး သားထင်ထားတာထက်ကို မေခက အများကြီး မောက်မာတယ် ရက်စက်တယ် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တယ်။"
"အော်...."
အမေက အဲ့ဒီလောက်တောင် ကြောက်ဖို့ ကောင်းတာတဲ့လား။ အမေက သားကို ငယ်ငယ်က ထားခဲ့ရက်တာကို သားမေ့သွားမိတယ်။ အမေက သားကို တကယ်ပဲ မလိုချင်လို့ စွန့်ပစ်ခဲ့တာပဲလား။ အမေ့ကို ပြန်တွေ့တဲ့အခါ သားက အမေ့ကို မမုန်းပါဘူးလို့ အမေသိအောင် ပြောရဦးမယ် ထင်တယ်။ သား စိတ်မနာရက်ပါဘူး။ ဘာလို့ဆို သားကို လူ့လောကရောက်အောင် မွေးထုတ်ပေးခဲ့တဲ့ အမေပဲလေ။ အမေသာ သားကို ပြန်တွေ့တဲ့အချိန် သားကိုထားရက်ခဲ့တာကို ပြန်တွေးမိပြီး နောင်တရလိမ့်မယ် ထင်တယ်။
*******
ဒေါ်မေခ ရုံးခန်းထဲမှာ ထိုင်နေရင်းကို စိတ်က သားဆီရောက်နေသည်။ လူလွှတ်ပြီး စုံစမ်းခိုင်းလိုက်ရာမှ ထွက်လာတဲ့ပုံတွေက သူ့ရင်ကို အပူဟပ်သည်။
" နေခမင်းမြတ် နေခမင်းမြတ် ဘယ်လို အတန်းအစားတွေနဲ့ သွားပတ်သတ်နေတာလဲ။ ငါ နင့်ကို ဒီအတိုင်း လွှတ်ထားလို့ မဖြစ်တော့ဘူး။ ခက်ဇော်ဆိုတာကလည်း သားကို ဂရုမစိုက်ဘူးလား။ ဒီအတိုင်းထားရင် ငါ့ကုမ္ပဏီ ငါ့နာမည်ကတော့ အကြီးကြီးပျက်တော့မှာပဲ။ "
ကြာတော့ ဒီအခန်းထဲမှာ ဆက်ပြီး မထိုင်နိုင်တော့၍ ဖုန်းနှင့် ပိုက်ဆံအိတ်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး အိမ်ပြန်ရန် ကုမ္ပဏီအောက်ကို ဆင်းခဲ့သည်။
" အာ့ မင်း ငါ့ကို မမြင်ဘူးလား။ "
ကားပါကင်ဘက်နားအရောက် လူငယ်တစ်ယောက်က အားပြင်းပြင်းနှင့်ဝင်တိုက်လိုက်သဖြင့် လက်ထဲက ပိုက်ဆံအိတ်ထွက်ကြသွားသည်။
" စောရီးပါ အန်တီ သား နည်းနည်းလောသွားလို့ပါ။ ဘယ်နား နာသွားသေးလဲဟင်။ "
ဦးထုတ်က ငိုက်စောင်းထားသည့်အပြင် ဝတ်ထားစားထားတဲ့ပုံစံကလည်း ထောင့်မကျိုးနှင့်မို့ ဒေါ်မေခ စကားဖက်မပြောချင်တော့၍ ထိုလူငယ်ကောက်ပေးသော ပိုက်ဆံအိတ်ကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲယူလိုက်ပြီး မိမိကားရှိရာသို့သာ ထွက်လာခဲ့သည်။
နေရာ၌ ကျန်ခဲ့သော ကောင်လေးထံမှ ထွက်ပေါ်လာသည့် အသံတိုးတိုးကိုလည်း ဒေါ်မေခ မကြားလိုက်ပါ။
" အမေ..."
********
သူဆိုင်ထဲဝင်လာပြီး အမောဖြေနေတုန်းအနား၌ ပွတ်တီးပွတ်သပ်လာလုပ်နေသော အန်တီကြီးကို စက္ကပြုံးပြလိုက်ပြီး ဟိုဘက်ဝိုင်းကို လှည့်ထွက်မည်အပြု
" ကောင်လေး "
သူ့လက်ကို ပြန်ဆွဲချလိုက်ပြီး သူ့ခါးကို ဖက်တွယ်လာသည်။
" ကောင်လေး ဒီနေ့ တို့မင်းနဲ့ ပျော်ချင်တယ်ကွယ် "
" အဟမ်း ဒီက "
စက္ကတို့ကလည်း ဒီအလုပ်ကို လုပ်လာတာကြာပြီမို့ ကျောသားရင်သားမခွဲခြားတတ်တော့ပါ။
"မမ နာမည်က ခင်မမနိုင် "
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော် မမနိုင်လို့ပဲ ခေါ်ပါ့မယ်။ ကျွန်တော့်နာမည်က.... "
" စက္က "
" အဟင်း ဒီက မမနိုင်က ကျွန်တော့်နာမည် သိတယ်ပေါ့။ "
"ဟီး သိတာပေါ့။ တို့က ကောင်လေးကို သတိထားမိတာကြာပေါ့။ ကောင်လေးကရော တို့နဲ့အတူရှိဖို့ ဆန္ဒရှိရဲ့လား။"
" သိပ်သေချာတာပေါ့။ "
မမနိုင်ရှေ့က ဘီယာခွက်ကို ကောက်မော့လိုက်ပြီး မမနိုင်ရဲ့ လက်ကိုဆွဲ၍ ဆိုင်အပြင်ကို ထွက်ခဲ့သည်။
ဒီနေ့ ထက်ခန့်ကလည်း ခွင့်ယူထားတာမို့ စက္ကတစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်နေတာ အခုတော့ အလုပ်ရပြီမို့ သူအပျင်းပြေပြီ။
(Zawgyi)
ေနခသည္ ညင္သာစြာ လႈပ္ရွားေနေသာ ေမာင့္ရဲ႕ လက္ေတြကိုသာ ေငးလ်က္ရွိသည္။ ေမာင္ဂီတာကိုင္ပုံက သူ႔မ်က္လုံးထဲ၌ စြဲေဆာင္မႈ ရွိလြန္းသည္။
" ေနခ မင္း ငါ့ဆီကို အၿမဲလာတာ မင္းအတြက္ မေကာင္ဘူး။ မင္းရဲ႕ ပရိသတ္ေတြ သိသြားရင္ မင္းကို သူတို႔က ...."
"ရႉးးးး တိတ္ေတာ့ ေမာင္ ငါေမာင့္ဆီ လာတာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ထိခိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ "
ေမာင္ သူ႔ကို ျပန္ၾကည့္လာတဲ့ အၾကည့္က စူးရွလြန္းသည္။ ငါက ေမာင့္အနားေနခ်င္လို႔ေလ ဘာအျပစ္ရွိလို႔လဲ။
ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲကို တိုးဝင္လိုက္ၿပီး ေမာင့္ခါးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္ထားလိုက္သည္။ ငါက ေနာင္အနာဂတ္မွာလည္း ေမာင့္ကို ဆက္ဖက္တြယ္ေနဦးမွာပဲ။
" ေနခ ငါတို႔ ၃ရက္ေလာက္မေတြ႕ဘဲ ေနၾကရေအာင္ "
" ဘာလို႔လဲ ေမာင္ အေၾကာင္းျပခ်က္က ဘာလဲ။"
" ငါ ငါ့အေမကို သြားေတြ႕ရမွာမို႔ "
" ေအာ္ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေမာင္ရယ္ ငါ့ကိုထားၿပီး ဘယ္မ်ားသြားမလို႔လဲလို႔။ ေမာင့္အေမက ဘယ္မွာေနတာမို႔လို႔ ၃ရက္ေတာင္လဲ။ "
" ပဲခူး "
" ေအာ္ အင္းပါ။ ေမာင္ျပန္လာတာနဲ႔ ငါ့ဆီကို ဖုန္းဆက္ေနာ္။ "
" အင္းး"
"ခ်စ္တယ္ ေမာင္ ငါ့ကိုဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္နဲ႔မွ ထားခဲ့ဖို႔ မေတြးပါနဲ႔။ "
ေမာင့္နဖူးကို ေမာ့နမ္းလိုက္ေတာ့လည္း ေမာင့္ဆီက တုံ႔ျပန္မႈမရပါ။ ေမာင္က ငါနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ ေအးတိေအးစက္ႏိုင္လိုက္တာ။
*********
" အေဖ ညီေလးကေလ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ သိလား။ ဒီေန႔ ညီေလးက ဆိုင္လာေတာ့ သား မုန္႔ေတြ အမ်ားႀကီး ေကြၽးလိုက္တယ္။ "
ကုလားထိုင္ေပၚထိုင္ေနေသာ အေဖ့ရဲ႕ မ်က္ႏွာက ၿပဳံးသြားၿပီး ဖတ္လက္စ သတင္းစာကို ေခါက္လိုက္သည္။
"သားငယ္က သားေကြၽးတဲ့ မုန္႔ေတြကို စားတယ္ ဟုတ္လား။ သားတို႔ စကားေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာခဲ့မွာေပါ့။"
" အင္းေပါ့ အေဖရဲ႕။ ညီေလးက အဆင့္အတန္းလည္း မခြဲျခားတတ္ဘူး။ ၿပဳံး႐ႊင္ေနတာပဲဗ်ာ။"
" အင္းးး သူ႔အေမနဲ႔အတူေနၿပီး သူ႔အေမရဲ႕ အက်င့္ေတြ ကူးမွာကို အေဖသိပ္ေၾကာက္တာ။ "
" အေမက အဲ့ဒီေလာက္ေတာင္ ေမာက္မာတာပဲလားဟင္ "
" အင္းးး သားထင္ထားတာထက္ကို ေမခက အမ်ားႀကီး ေမာက္မာတယ္ ရက္စက္တယ္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္။"
"ေအာ္...."
အေမက အဲ့ဒီေလာက္ေတာင္ ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတာတဲ့လား။ အေမက သားကို ငယ္ငယ္က ထားခဲ့ရက္တာကို သားေမ့သြားမိတယ္။ အေမက သားကို တကယ္ပဲ မလိုခ်င္လို႔ စြန္႔ပစ္ခဲ့တာပဲလား။ အေမ့ကို ျပန္ေတြ႕တဲ့အခါ သားက အေမ့ကို မမုန္းပါဘူးလို႔ အေမသိေအာင္ ေျပာရဦးမယ္ ထင္တယ္။ သား စိတ္မနာရက္ပါဘူး။ ဘာလို႔ဆို သားကို လူ႔ေလာကေရာက္ေအာင္ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ အေမပဲေလ။ အေမသာ သားကို ျပန္ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ သားကိုထားရက္ခဲ့တာကို ျပန္ေတြးမိၿပီး ေနာင္တရလိမ့္မယ္ ထင္တယ္။
*******
ေဒၚေမခ ႐ုံးခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနရင္းကို စိတ္က သားဆီေရာက္ေနသည္။ လူလႊတ္ၿပီး စုံစမ္းခိုင္းလိုက္ရာမွ ထြက္လာတဲ့ပုံေတြက သူ႔ရင္ကို အပူဟပ္သည္။
" ေနခမင္းျမတ္ ေနခမင္းျမတ္ ဘယ္လို အတန္းအစားေတြနဲ႔ သြားပတ္သတ္ေနတာလဲ။ ငါ နင့္ကို ဒီအတိုင္း လႊတ္ထားလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ခက္ေဇာ္ဆိုတာကလည္း သားကို ဂ႐ုမစိုက္ဘူးလား။ ဒီအတိုင္းထားရင္ ငါ့ကုမၸဏီ ငါ့နာမည္ကေတာ့ အႀကီးႀကီးပ်က္ေတာ့မွာပဲ။ "
ၾကာေတာ့ ဒီအခန္းထဲမွာ ဆက္ၿပီး မထိုင္ႏိုင္ေတာ့၍ ဖုန္းႏွင့္ ပိုက္ဆံအိတ္ကို လွမ္းကိုင္လိုက္ၿပီး အိမ္ျပန္ရန္ ကုမၸဏီေအာက္ကို ဆင္းခဲ့သည္။
" အာ့ မင္း ငါ့ကို မျမင္ဘူးလား။ "
ကားပါကင္ဘက္နားအေရာက္ လူငယ္တစ္ေယာက္က အားျပင္းျပင္းႏွင့္ဝင္တိုက္လိုက္သျဖင့္ လက္ထဲက ပိုက္ဆံအိတ္ထြက္ၾကသြားသည္။
" ေစာရီးပါ အန္တီ သား နည္းနည္းေလာသြားလို႔ပါ။ ဘယ္နား နာသြားေသးလဲဟင္။ "
ဦးထုတ္က ငိုက္ေစာင္းထားသည့္အျပင္ ဝတ္ထားစားထားတဲ့ပုံစံကလည္း ေထာင့္မက်ိဳးႏွင့္မို႔ ေဒၚေမခ စကားဖက္မေျပာခ်င္ေတာ့၍ ထိုလူငယ္ေကာက္ေပးေသာ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဆတ္ခနဲ ဆြဲယူလိုက္ၿပီး မိမိကားရွိရာသို႔သာ ထြက္လာခဲ့သည္။
ေနရာ၌ က်န္ခဲ့ေသာ ေကာင္ေလးထံမွ ထြက္ေပၚလာသည့္ အသံတိုးတိုးကိုလည္း ေဒၚေမခ မၾကားလိုက္ပါ။
" အေမ..."
********
သူဆိုင္ထဲဝင္လာၿပီး အေမာေျဖေနတုန္းအနား၌ ပြတ္တီးပြတ္သပ္လာလုပ္ေနေသာ အန္တီႀကီးကို စကၠၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး ဟိုဘက္ဝိုင္းကို လွည့္ထြက္မည္အျပဳ
" ေကာင္ေလး "
သူ႔လက္ကို ျပန္ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ခါးကို ဖက္တြယ္လာသည္။
" ေကာင္ေလး ဒီေန႔ တို႔မင္းနဲ႔ ေပ်ာ္ခ်င္တယ္ကြယ္ "
" အဟမ္း ဒီက "
စကၠတို႔ကလည္း ဒီအလုပ္ကို လုပ္လာတာၾကာၿပီမို႔ ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားတတ္ေတာ့ပါ။
"မမ နာမည္က ခင္မမႏိုင္ "
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ မမႏိုင္လို႔ပဲ ေခၚပါ့မယ္။ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က.... "
" စကၠ "
" အဟင္း ဒီက မမႏိုင္က ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ သိတယ္ေပါ့။ "
"ဟီး သိတာေပါ့။ တို႔က ေကာင္ေလးကို သတိထားမိတာၾကာေပါ့။ ေကာင္ေလးကေရာ တို႔နဲ႔အတူရွိဖို႔ ဆႏၵရွိရဲ႕လား။"
" သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့။ "
မမႏိုင္ေရွ႕က ဘီယာခြက္ကို ေကာက္ေမာ့လိုက္ၿပီး မမႏိုင္ရဲ႕ လက္ကိုဆြဲ၍ ဆိုင္အျပင္ကို ထြက္ခဲ့သည္။
ဒီေန႔ ထက္ခန္႔ကလည္း ခြင့္ယူထားတာမို႔ စကၠတစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ေနတာ အခုေတာ့ အလုပ္ရၿပီမို႔ သူအပ်င္းေျပၿပီ။
Коментарі