အိတို (ဇာတ္သိမ္း)
အိတိုေလးရဲ႕မာမား🐻အခန္း(ဇာတ္သိမ္း)
Zawgyi
"အား ..."
စိတ္မႏွံ႔သူတစ္ေယာက္လို ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက သူမလက္ထဲက ဖုန္းကို အညွာအတာမရွိ ကိုင္ေပါက္ ခြဲပစ္လိုက္သည္။
မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ႕ပတ္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်ိန္က ခဏတာမွ်သာ။
မေန႕က အထိ သူမေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္း ဆဲဆိုျပစ္တင္ခံေနရတဲ့ သူေတြက ဗီဒီယို ဖိုင္ေလးတစ္ခုနဲ႕ အင္တာဗ်ဳး သတင္းတစ္ပုဒ္ေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းကို သူေတာ္ေကာင္း ႀကီးမ်ားလို ခ်ီးက်ဴးခံလိုက္ရသည္။
"ဟက္ ... ဘာတဲ့ LGBT ေတြကိုစာနာေထာက္ထားတဲ့သူ သြားစမ္းပါ ...ေတာက္(ခ္) ငါ့ကိုပိပိရိရိနဲ႕လွည့္စားသြားၾကတာ ကမာၻညိမ္း .. ငါနင့္ကိုေသေတာင္မေက်ဘဴး။"
"ဘာေတြျပႆနာထပ္ရွာအုံးမလို႔လဲ မိဇင္မိုးျမင့္"
ထင္မွတ္မထားတဲ့သူကို မေမ်ာ္လင့္ပဲေတြ႕လိုက္ရတာေၾကာင့္ သူမေဒါသေတြက ေၾကာက္႐ြံ႕မႈအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားေတာ့သည္။
"အ...အေဖ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး"
"ညည္း ငါနဲ႕အတူ ဒီညေလယာဥ္နဲ႕ နိုင္ငံျခားထြက္ဖို႔ျပင္ထား။"
"ဘာ ... ဘာလို႔လဲ။"
"ကြၽတ္ ..ကြၽတ္ ... နင့္လို ဉာဏ္နည္းၿပီး ေအာက္တန္းက်တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြလုပ္တက္တဲ့ သမီးကို ေမြးထားမိတာ တကယ္စိတ္ပ်က္စရာပဲ။ အခု ညည္းေၾကာင့္ ငါက ကမာၻညိမ္းလိုေကာင္ဆီကေန ၿခိမ္းေျခာက္တာခံေနရၿပီ။"
"ဘာလဲ သူက ဘာကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာလဲ"
"ညည္း သူ႕ကို႕ မလိုမုန္းထားစိတ္နဲ႕ သတင္းအမွားေတြေပးျပီး လုပ္ႀကံသတင္းလႊင့္တဲ့ သက္ေသက သူ႕လက္ထဲမွာ ရွိေနတယ္။ သူသာ ညည္းကို ေဖာ္ထုတ္လိုက္ရင္ ညည္းတစ္ေယာက္တည္းတင္မကဘူး ငါ့လုပ္ငန္းေတြပါထိခိုက္ကုန္ေတာ့မွာ အဲ့တာ ညည္းသိလား"
ဇင္မိုးျမင့္က ႐ုတ္တရက္ႀကီး စိတ္လြတ္ေနသူတစ္ေယာက္လို႔ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ထရယ္သည္။
"ဟား ... ဟား ... လုပ္ခ်င္တာလုပ္ပါေလ့ေစ။ သမီးက ဘာကိုေၾကာက္ေနရမွာလဲ ဟမ္ ...။ သတင္းဆိုတာ ခဏေနတာနဲ႕ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္သြားမွာပဲ..."
"ေတာ္စမ္း .... ညည္းစိတၱဇေဆး႐ုံးမွာ သြားမေနခ်င္ရင္ ငါေျပာတာနားေထာင္ၿပီး ငါခိုင္းတာကိုလုပ္ ေအး .... ကလန္ကဆန္လုပ္လို႔ကေတာ့ အေမြျဖတ္ပဲေနာ္ မိဇင္မိုးျမင့္"
"အား .... မုန္းတယ္ အကုန္လုံးကိုမုန္းတယ္ ဘာလို႔ ... ဘာလို႔ .... ငါ့ကိုမေ႐ြးျခယ္ရတာလဲ ဘာလို႔ ငါ့ကို ျငင္းပယ္ရတာလဲ ငါက ... ငါက ... ဇင္မိုးျမင့္ပါ ဟား ... ဟား ... ဘယ္သူမွ ငါ့ကို .... ဟင့္ ... ဘယ္သူမွ ငါ့ကို ျငင္းခြင့္မရွိဘူး ....."
အ႐ူးတစ္ေယာက္လို ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေနတဲ့ သမီးျဖစ္သူကိုၾကည့္ၿပီး
"ငါအလိုလိုက္မိတာ မွားၿပီ။ သူက မာနာႀကီးတာတင္မဟုတ္ဘူး အတၱပါႀကီးေနတာကို။ ငါမွားတာ ငါဆုံးမမႈညံ့ဖ်င္းခဲ့တာ။ ငါသာ သူရဲ႕ေမာက္မာမႈေတြကို အရင္ကတည္း တာျမစ္ခဲ့ရင္ ... ဪ ... ေနာင္တဆိုတာ ေနာင္မွရတာပါပဲ။"
..................
"ကိုယ့္အခ်စ္ ... ကိုယ့္အခ်စ္ေရ ... အသည္းေလး ... အသက္ေလး ... အူစုံသည္းစုံေလး ..."
"ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ ..."
"စိတ္မေကာက္ပါနဲ႕ေတာ့ ...."
"ေကာက္ရမွာပဲ ကြၽန္ေတာ့ကို လိမ္ညာလွည့္စားခဲ့တာေတြအတြက္ ခင္ဗ်ားမွာ အျပစ္ရွိတယ္။"
"ဟုတ္ပါတယ္။ ကိုယ္မွားပါတယ္။ ကိုယ္ ... ခ်စ္ကို လိမ္ညာလွည့္ျဖားမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့တာက ဘယ္သူ႕ကိုမွမထိခိုက္ဘူးေလ။ အားလုံးေကာင္းဖို႔အတြက္လုပ္ခဲ့တာ။ "ကမ္းလက္တစ္ဖက္" အတြက္လဲ အနာဂါတ္ ခိုင္မာေစမယ့္လမ္းကို ေဖာက္ၿပီးသား ျဖစ္သလို ေသဆုံးခါနီးလူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆႏၵကိုလည္း ျဖည့္ဆည္းေပးနိုင္လိုက္တယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ့္ ကိစၥကိုလဲ ေျဖရွင္းၿပီးသားျဖစ္သြားတယ္။ အဲ့တာေတြ အားလုံးက ခ်စ္ရဲ႕ကူညီေပးမႈေတြေၾကာင့္ျဖစ္လာတာမို႔လို႔ ခ်စ္လဲ ကုသိုလ္ရတယ္ေလ ေနာ္...။အဲ့တာေၾကာင့္ ကိုယ့္အခ်စ္က စိတ္မေကာက္ပါနဲ႕ေတာ့ ....။"
"အစ္ကိုက ဘယ္သူ႕မွ မထိခိုက္ဘူးလို႔ ေျပာသြားတယ္ေနာ္။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ ကြၽန္ေတာ့ႏွလုံးသားရဲ႕ ထိခိုက္နာက်င္ေနမႈကို အစ္ကို တကယ္ပဲ မျမင္နိုင္ဘူးလား။ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ္ခ်စ္ရတ့ဲသူ ကိုယ္ယုံၾကည့္ရတဲ့သူရဲ႕ လွည့္စားျခင္းကိုခံခဲ့ရတာေလ။ ကြၽန္ေတာ္ အဆင္ေျပေနမယ္လို႔ အစ္ကိုထင္ေနတာလား။"
စိတ္ေကာက္ေနတယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္ဝန္းလွလွေလးေတြက နီရဲတက္လာၿပီး မ်က္ရည္မ်ားဆက္တိုက္က်လာတာ ျမင္လိုက္ရေတာ့ ကမာၻညိမ္းရင္ထဲ ဆူးေအာင့္သြားသည္။
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ့္အခ်စ္ရယ္။ ဒီက မေကာင္းတဲ့ေကာင္ႀကီးက ကိုယ့္အခ်စ္ကို သိပ္ခ်စ္လြန္းလို႔ အတၱႀကီးစြာ အမွားေတြလုပ္မိတယ္လို႔ သေဘာထားၿပီး တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလာက္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။ ကိုယ့္ေၾကာင့္နဲ႕ ကိုယ့္အခ်စ္ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေစခဲ့လို႔ ကိုယ္တကယ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ကိုယ့္ကို သနားရင္ မငိုပါနဲ႕ေတာ့ေနာ္။ ကိုယ္ေလ ... ကိုယ့္အခ်စ္ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြကိုျမင္ရတာ ရင္ဘက္ထဲက နာလြန္းလို႔ပါ။ မငိုပါနဲ႕ေတာ့ေနာ္ ... ကိုယ္မွားသြားပါတယ္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အခ်စ္ရယ္။"
ကမာၻညိမ္းတစ္ေယာက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့ ခ်စ္သူ ေကာင္းေလးကို ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ဖက္ၿပီး မ်က္ရည္မ်ား မက်လာေတာ့သည္အထိ ေခ်ာ့ေပးေနမိသည္။
"မာမား ...."
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ အနားေရာက္လာတဲ့ အိတိုေလး။
"မာမား ငိုေနတာလား။ ဘာလို႔လဲဟင္။"
"မာမားမငိုပါဘူး။ မာမားမငိုဘူးေနာ္။ မ်က္လုံထဲအေကာင္းဝင္သြားလို႔ မ်က္ရည္က်လာတာ"
"ဟုတ္လို႔လား ...။ dad ... မာမားေျပာတာဟုတ္လားဟင္။"
"dad အမွားလုပ္မိလို႔ မာမားက စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး ငိုေနတာ။ dad ကိုလည္းမေခၚေတာ့ဘူး။ အဲ့တာ အိတိုေလးက ကူေခ်ာ့ေပးမလား။"
"အစ္ကို ကေလးကို ဘာလို႔ က်စ္ ..."
"dad ...။ မာမားက dad ....ေၾကာင့္ငိုတာေပါ့။"
"ဟုတ္တယ္"
"မာမား ... လာခဲ့ ..."
အိတိုေလးက သူ႕မာမားလက္ကိုဆြဲၿပီး သူ႕ဒယ္ဒီရင္ခြင္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။
"အင္း .. မာမားလာၿပီ"
"မာမား ...။ dad ... က မာမားကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေအာင္လုပ္လို႔ အိတိုေလးက dad ကို စိတ္ဆိုးသြားၿပီ။ အဲ့တာေၾကာင့္ မာမားနဲ႕ အိတိုေလးတို႔ အိမ္ကေနထြက္သြားၾကရေအာင္"
"ဟမ္ ..."
အိတိုေလး စကားေၾကာင့္ ကမာၻညိမ္း မ်က္လုံးျပဴသြားရေခ်ၿပီ။
"အိတိုေလး ... အဲ့လိုမလုပ္ရဘူးေလ"
"အဲ့လိုလုပ္ရမွာ။ တီတီေထြးေထြးၾကည့္တဲ့ ကိုးယား ကားထဲမွာေလ အဲ့လိုပဲ မမလွလွေလးနဲ႕ ကေလးေလးက ကိုကိုေခ်ာေခ်ာကို စိတ္ဆိုးၿပီး အိမ္ကေနထြက္သြားၾကတာ။ အဲ့ေတာ့မွ ကိုကိုေခ်ာေခ်ာက ေနာက္က ေျပးလိုက္ၿပီး မမလွလွကို ဖက္နမ္းပစ္လိုက္တာ။ အဲ့ေတာ့မွ မမလွလွကၿပဳံးလာၿပီး ကိုကိုေခ်ာေခ်ာနဲ႕ျပန္အဆင္းေျပသြားတာ။"
လက္ညွိုဳးေလး တစ္ေထာင္ေထာင္နဲ႕ မ်က္လုံးေလးေပကလပ္ကလပ္လုပ္ကာ ျပန္စဥ္းစားလိုက္ ေျပာလိုက္လုပ္ေနတဲ့အိတိုေလးကို ၾကည့္ေနရင္း ေကာင္းျမတ္လြန္းမ်က္ႏွာေပၚမွာ ၿပဳံးေယာင္သန္းလာခဲ့သည္။
အထူးသျဖင့္ ကမာၻညိမ္း အၾကပ္ရိုက္သြားတဲ့ ပုံစံကိုၾကည့္ၿပီး ေကာင္းျမတ္လြန္းစိတ္ထဲ သေဘာက်ေနမိသည္။
"အိတို ... အဲ့တာကေလ အိမ္ကထြက္သြားလို႔ အဆင္ေျပသြားတာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုကိုေခ်ာေခ်ာက မမလွလွကို နမ္းလိုက္လို႔ သိလား။ အဲ့တာေၾကာင့္ dad က အိတိုေလးရဲ႕မာမားကို နမ္းလိုက္ရင္ရၿပီ နမ္းလိုက္ရမလား။"
ဒီတစ္ခါ မ်က္လုံးျပဴးသြားရသူက ေကာင္းျမတ္လြန္းပင္ျဖစ္သည္။
"dad .. ျမန္ျမန္ ... ျမန္ျမန္ နမ္းလိုက္ေတာ့ေလ"
"အိတို ...."
ေကာင္းျမတ္လြန္းတစ္ေယာက္ စကားဆက္ေျပာခ်ိန္ပင္ မရလိုက္ေအာင္ အနမ္းေႏြးေႏြးက ႏႈတ္ခမ္းပါးထက္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေလၿပီ။
"အစ္ကို ..."
"မာမား ... အိတိုေလးရဲ႕မာမား ... ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။"
"အစ္ကို ..."
"ခြင့္လႊတ္ေပးပါမာမားရယ္ ... ေနာ္ မာမားေနာ္ ကိုယ့္ကိုမသနားဘူးလား ဟင့္"
"ဦးကမာၻညိမ္း ဘယ္လိုေတာင္ ခြၽဲျပစ္ေနတာလဲဗ်ာ လွလဲမလွပဲနဲ႕"
"မာမား ... please ... အာဘြားေပးမယ္ေလေနာ္ ကိုယ့္ကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါလို႔ Please မာမား ... Please"
လက္အုပ္ေလးခ်ီၿပီး မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ ပူဆာေနတဲ့ လူႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ေကာင္းျမတ္လြန္း မၿပဳံးပဲမေနနိုင္ေတာ့။
"ေတာ္ၿပီဗ်ာ ... စိတ္ေကာက္တာေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေကာက္ရဘူး။ တကယ္ပဲ ... ခြင့္လႊတ္တယ္ ... ခြင့္လႊတ္တယ္ ...။ အဲ့တာေၾကာင့္ ခြၽဲေနတာေတြရပ္လိုက္ေတာ။့"
"အား ...ခ်စ္လိုက္တာကြာ။ မာမားက အေကာင္းဆုံးပဲ"
"dad ... "မာမား" က အိတိုေလးေခၚတာေလ dad က ဘာလို႔လိုက္ေခၚတာတာလဲ"
"dad လဲ "မာမား" လို႔ေခၚခ်င္လို႔ေလ မရဘူးလား"
"မရပါဘူး မာမားက အိတိုေလးပဲေခၚမွာ dad မေခၚရဘူး"
"ေခၚမွာပဲကြာ မာမားေရ အိတိုေလးက ကိုယ့္ကို အနိုင္က်င့္ေနတယ္ ဟင့္"
"ေခၚနဲ႕လို႔ဆိုေန ..."
"ေခၚမွာပဲ မာမား ..."
"ေခၚပါနဲ႕ဆို ....။ ေခၚနဲ႕ .... ေခၚနဲ႕ ...။ dad ေနာ္ ကေလးလို မဆိုးရဘူးေလ မာမားရိုက္လိမ့္မယ္။"
လက္ေလးတစ္ဖက္ကို ခါးမွာေထာက္ထားၿပီး လက္တစ္ဖက္က လက္ညွိုးေလးတေထာင္ေထာင္နဲ႕ လူႀကီးဂိုက္ဖမ္းၿပီး ကေလးကို ဆုံးမေနသလို ေျပာေနပုံက တကယ္ အသည္းယားစရာေကာင္းေနတာေၾကာင့္ ေကာင္းျမတ္လြန္းေကာ ကမာၻညိမ္းပါ ႀကိတ္ရယ္မိသည္။
တစ္ပါတ္ခန႔္ၾကာေသာ္ ...
"မာမား ကယ္ပါ"
ဧည့္ခန္းထဲမွာ ပတ္ေျပးေနတဲ့အိတိုေလးက ေကာင္းျမတ္လြန္းကိုလည္း တစ္က်ည္က်ည္ လုပ္ရင္ ေအာ္ေခၚေနသည္။
"အစ္ကို ... အိတို ... ဘာေတြဆူညံေနတာလဲ"
"အိတိုေလးေပါ့ ...."
"dad ေပါ့ ..."
"တစ္ေယာက္ၿပီးမွတစ္ေယာက္ေျပာ"
"အိတိုေလးအရင္ေျပာမွာ ..."
"ကိုယ္အရင္ေျပာမွာ"
ႏွစ္ေယာက္လုံးက ၿပိဳင္တူစကားလုေျပာေနၾကတာေၾကာင့္ ေကာင္းျမတ္လြန္းသက္ျပင္း အသာခ်လိဳက္ၿပီး
"အိတိုေလး အရင္ေျပာ ..."
"အဲ့တာ ကိုယ့္အခ်စ္ ဘက္လိုက္တာပဲ"
"အစ္ကို ..."
ေကာင္းျမတ္လြန္းရဲ႕ မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္နဲ႕တင္ ကမာၻညိမ္းတစ္ေယာက္ ႏႈတ္ခမ္း ႏွစ္လႊာကို ေစ့ေစ့ပိတ္ထားလိုက္ရေတာ့သည္။
"မာမား ... dad ကေလ အိတိုေလးကိုဆံပင္ညွပ္ရမယ္တဲ့ အိတိုေလး ဆံပင္မညွပ္ခ်င္ဘူး"
"ဟုတ္လားအစ္ကို။ ကေလးကို ဘာလို႔ဆံပင္အတင္းညွပ္ခိုင္းရတာလဲ"
"အိတိုေလးကို မူႀကိဳပို႔ရေတာ့မယ္ေလ ဆံပင္ေတြက အရမ္းရွည္ၿပီး ဂုတ္ေထာက္ေနၿပီ အဲ့တာေၾကာင့္"
"မူႀကိဳတက္တာနဲ႕ ဆံပင္ညွပ္တာ ဘာဆိုင္လို႔လဲ။ အိတိုေလး မညွပ္ခ်င္တာ အတင္းမညွပ္ခိုင္းပါနဲ႕"
ဆံပင္ညွပ္ရတာ မႀကိဳက္တဲ့ ေကာင္းျမတ္လြန္းက အိတိုေလးဘက္ကေန အခိုင္အမာရပ္တည္ ေပးေလသည္။ အိတိုေလးကလည္း သူ႕မာမားက သူ႕ဘက္ကမို႔ ေပ်ာ္မဆုံးျဖစ္ေနေလသည္။
"အဲ့လို အလိုလိုက္လို႔မရဘူးေလ။ ကိုယ့္သားဆိုးသြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။"
"ကိုယ့္သားဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့သားမဟုတ္ဘူးေပါ့ အဲ့လိုလား ..."
ေကာင္းျမတ္လြန္း တစ္ေယာက္ ကမၻာညိမ္းကို ရန္ေတြ႕ေလၿပီ။
"အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ စာခ်ဳပ္စာတမ္းအရ အိတိုေလးက ကိုယ့္တစ္ေယာက္တည္းရဲ႕ သားပဲေလ။ အဲ့တာေၾကာင့္ေလ ... ကိုယ္ေျပာခ်င္တာကေလ ... အိတိုေလးရဲ႕ အုပ္ထိန္းသူႏွစ္ေယာက္ေနရာမွာ လြတ္ေနတဲ့ ေနရာေလးကို ကိုယ့္အခ်စ္က ျဖည့္ေပးပါလားဟင္"
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဦးကမာၻညိမ္းရဲ႕ အႀကံဆိုးႀကီးေပၚလာပါၿပီ။
"အဲ့တာ ဘာေျပာတာလဲ"
"ကိုယ့္ကို လက္ထပ္ပါေတာ့လို႔"
"ေနပါဦး ခင္ဗ်ားက အခုကြၽန္ေတာ့ကို လက္ဗလာနဲ႕ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းေနတာလား"
"မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္က အိတိုေလးနဲ႕ ကိုယ့္အခ်စ္ကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းေနတာပါ ။ အိတိုေလးကိုလက္ခံၿပီး ကိုယ္နဲ႕လက္ထပ္ေပးပါ။"
"မာမား .... အိတိုေလးကို လက္ခံေပးပါ။"
"ကိုယ့္အခ်စ္ လက္ခံေပးပါ။"
"ဒီကိုလာခဲ့ ...."
ေကာင္းျမတ္လြန္းက အိတိုေလးကို ရင္ဘက္ဖြင့္ၿပီး လက္ကို ဆန႔္တန္းေပးလိုက္သည္။
"မာမား ..။ dad ... မာမားက အိတိုေလးကို လက္ခံလိုက္ၿပီ။"
ေကာင္းျမန္လြန္းရင္ခြင္ထဲတိုးေဝွ႔ျပီး ေပ်ာ္ျမဴးေနေလတဲ့ အိတိုေလးက သူ႕ဒယ္ဒီကိုလည္း အားရဝမ္းသာလွမ္းေျပာေနေသးသည္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။ ကိုယ့္ရဲ႕လက္ထပ္ခြင့္ကို လက္ခံေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုယ့္အခ်စ္ရယ္ ...။ အရမ္းခ်စ္တယ္သိလား။ ကိုယ့္အခ်စ္ကို တစ္သက္လုံး ေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္ထားေပးမယ္လို႔ ကိုယ္ကတိေပးပါတယ္။"
"စိန္လက္စြပ္ႀကီးေပးၿပီး လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္ရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္က ျငင္းဖို႕စဥ္းစားထားျပီးသား။ ဘာလို႕ဆို ကြ်န္ေတာ္ ကံႀကမၼာကို မယံုရဲေသးလို႕ပဲ။ ဒါေပမယ့္ အိတိုေလးက အရမ္းတန္ဖိုးႀကီးတဲ့ အဖိုးတန္ေလးျဖစ္ေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ လက္မခံပဲမေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ ျငင္းလဲ မျငင္းရက္ေတာ့ဘူး။ အဲ့တာေႀကာင့္ လက္ခံေပးလိုက္တာ။"
"မာမား ..."
"ဗ်ာ ..."
"ဒီမွာ ..."
အိတိုးေလးက သူ႕အကၤ်ီရင္ဘက္ေနရာမွာရွိေနတဲ့ အိတ္ကပ္ေလးထဲက စိန္လက္စြပ္ေလး ႏွစ္ကြင္းကို ထုတ္ေပးလာသည္။
"ဒါက ..."
"ကိုယ္ အရင္စြပ္ေပးမယ္"
ကမာၻညိမ္းက ေကာင္းျမတ္လြန္းရဲ႕ ဘယ္ဘက္လက္ေလးကို ယူၿပီး သြယ္သြယ္ လွ်လွ်ရွိေနတဲ့ လက္သန္းႂကြယ္ေလးမွာ လက္စြပ္ေလးကို အရင္စြပ္ေပးလိုက္သည္။
"ကိုယ့္ကို လက္စြပ္ေလးျပန္မစြပ္ေပးခ်င္ဘူးလား"
"ဟက္ ... ကြၽန္ေတာ္အံ့ဩေနလို႔ပါ စြပ္ေပးခ်င္တာေပါ့"
ေကာင္းျမတ္လြန္းက ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးၿပဳံးရင္း ကမာၻညိမ္းရဲ႕ လက္သန္းႂကြယ္ေလးမွာ လက္စြပ္ကေလး စြပ္ေပးလိုက္သည္။
အိစက္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမ်ားနဲ႕ ဖိကပ္ျခင္းခံလိုက္ရတဲ့ ေကာင္းျမတ္လြန္းရဲ႕ ပါးႏွစ္ဖက္ဟာ ေႏြးေတးေတးျဖစ္လို႔သြားသည္။
"ခင္ဗ်ားတို႔ သားအဖေတြက သိပ္လူလည္က်တာပဲဗ်ာ"
""ခ်စ္လိုပါ""
သားအဖႏွစ္ေယာက္လုံးဆီက ၿပိဳင္တူထြက္လာတဲ့ စကားသံေလးေၾကာင့္ ေကာင္းျမတ္လြန္း ၿပဳံးမိျပန္သည္။
"ကိုယ္တို႔ လကုန္တာနဲ႕ လက္ထပ္ၾကမယ္ေနာ္"
"အစ္ကို႔သေဘာပါ"
"တကယ္ေတာ့ ကိုယ္က ခမ္းခမ္းနားနား ရင္ခုန္စရာအစီအစဥ္ေတြနဲ႕ လက္ထပ္ခြင့္ ေတာင္းခ်င္တာ။ ကိုယ့္အခ်စ္ေလး အေနခက္ၿပီး စိတ္မသက္မသာျဖစ္ေနရမွာဆိုးလို႔ ၿပီးေတာ့ လူအမ်ားေရွ႕မွာဆို ကိုယ့္ကို အားနာတဲ့စိတ္နဲ႕ လက္ခံေပးလိုက္ရမွာ ဆိုးလို႔ ကိုယ္တို႔သုံးေယာက္ရဲ႕ အသိုက္အၿမဳံေလးျဖစ္တဲ့ ဒီေနရာေလးမွာပဲ သီးသန႔္လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းလိုက္ရတာပါ အဲ့အတြက္ ကိုယ့္ကို တစ္မ်ိဳးမထင္ပါနဲ႕ေနာ္"
"အစ္ကိုက ကြၽန္ေတာ့အတြက္ စဥ္းစားေပးတာမွန္း ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္း သေဘာက်ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့ အတြက္ စဥ္းစားေပးလို႔လဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတဲ့အတြက္လဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ .. ကြၽန္ေတာ္ေလ ... အစ္ကို႔ဆီကေန အဲ့ေလာက္ထိ ေမွ်ာ္လင့္မထားဘူး။ မေမွ်ာ္လင့္ရဲတာဆိုရင္ ပိုမွန္လိမ့္မယ္။ အခုလို ကြၽန္ေတာ့္ အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထားေပးလို႔ အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္။"
"ခ်စ္တယ္လို႔ေကာ မေျပာေတာ့ဘူးလား"
"ကြၽန္ေတာ္ ... အစ္ကို႔ကို ခ်စ္တယ္ ျပီးေတာ့ အိတိုေလးကိုလဲ ခ်စ္တယ္"
"အိတိုေလးလဲ မာမားကိုခ်စ္တယ္"
...............
ႏွစ္ပါတ္ခန႔္အၾကာ ....
"မမ ... မိုးငယ္ၾကည့္ေကာင္းရဲ႕လား"
"ေကာင္းပါ့ေတာ္ ကဲကဲ ပဲမ်ားမေနနဲ႕ ပန္းႀကဲဖို႔အဆင္သင့္ျပင္ေတာ့"
"ဒါနဲ႕ အိတိုေလးေကာ"
"တီတီေလး အိတိုေလး ဒီမွာပါခင္ဗ်"
"အမေလး အိတိုေလးရဲ႕ ေၾကာင္လွ်ာသီးကလည္း ႐ြဲေစာင္းလို႔ပါလား။ တီေလး ျပန္တည့္ေပးမယ္"
"တီတီေလး အိတိုေလးလဲ စင္ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရမွာေပါ့ေနာ္"
"ဟုတ္တာေပါ့ အိတိုေလးက လက္စြပ္ကိုင္မွာ ဆိုေတာ့ စင္ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရမွာေပါ့"
"ဟီး ... ေပ်ာ္စရာႀကီး"
"ဟို အစ္မတို႔ ပြဲစေတာ့မွာမို႔ ေနရာေလးယူေပးဖို႔ျပင္ဆင္ထားၾကပါ"
"ေအးေမာင္းမင္းလြင္ အစ္မတို႔ အခုပဲ အဆင္သင့္ျပင္ထားလိုက္မယ္"
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ စႏၵယားသံၿငိမ့္ၿငိမ့္ေညာင္းေညာင္းနဲ႕အတူ စင္ေပၚသို႔ တက္လွမ္းဖို႔ လက္စြပ္ကိုင္ ပန္းႀကဲမည့္သူမ်ားနဲ႕ သတို႔သားအရံမ်ားကလည္း အသင့္ျဖစ္ေနေလၿပီ။
ဖခင္ျဖစ္သူလက္ကို တြဲၿပီး သတို႔သားကမာၻညိမ္းဆီသို႔ တစ္လွမ္းခ်င္းေလွ်ာက္လွမ္းလာတဲ့ သတို႔သား ေကာင္းျမတ္လြန္း။
"သားကို မင္းလက္ထဲအပ္လိုက္ၿပီမို႔ ေသခ်ာေလးဂ႐ုစိုက္ေပးပါ အမ်ားႀကီးခ်စ္ေပးပါ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားေပးပါ။"
"စိတ္ခ်ပါ အန္ကယ္"
ေကာင္းျမတ္လြန္းသည္ စင္ေပၚက ဆင္းသြားၿပီျဖစ္တဲ့ ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕ေနာက္ေက်ာျပင္ကို ေငးၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားက်လာခဲ့သည္။
ေကာင္းျမတ္လြန္းပါးထက္က မ်က္ရည္ေတြကို ကမၻာညိမ္းက ႀကင္ႀကင္နာနာသုတ္ဖယ္ေပးေနရင္း ......
"မငိုရဘူးေလ ..."
"အေဖ လာမယ္လို႔ မထင္ထားဘူး"
"အခုေပ်ာ္တယ္မဟုတ္လား။ ကိုယ့္သတို႔သားေလးကို ကိုယ္က မ်က္ႏွာမငယ္ေစခ်င္ဘူး။ အဲ့တာေၾကာင့္ ကိုယ္အတက္နိုင္ဆုံး ႀကိဳးစားေပးခဲ့တာ။"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"ကိုယ့္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ေက်းဇူးဆိုတာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ့္အခ်စ္ရယ္ ... ေပ်ာ္ရမယ့္အခ်ိန္ေလးမွာ မငိုရဘူးေလ လိမၼာတယ္...တိတ္ေတာ့"
"ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းေပ်ာ္သြားလို႔ပါ။ မငိုေတာ့ဘူးေနာ္ ၿပဳံးထားလိုက္ၿပီ။"
မ်က္ရည္ေတြၾကားထဲက အလွဆုံးၿပဳံးျပေနတဲ့ အၿပဳံးအလွပိုင္ရွင္ သတို႔သားေလးကိုၾကည့္ရင္း ကမာၻညိမ္းရင္ထဲ တသိမ့္သိမ့္ ၾကည္ႏူးရင္း အခ်စ္ပိုေနမိသည္။
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ေပ်ာ္႐ြင္ၾကည္ႏူးစရာ မဂၤလာေဆာင္ အခမ္းအနားေလးဟာလည္း ေအာင္ျမင္စြာၿပီးဆုံးသြားခဲ့ေလသည္။
"ဂုဏ္ယူပါတယ္ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ဟန္းနီးမြန္း ခရီးစဥ္ေလးျဖစ္ပါေစ သူငယ္ခ်င္း"
"ဂုဏ္ယူပါတယ္ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ဟန္းနီးမြန္း ခရီးစဥ္ေလးျဖစ္ပါေစ ေမာင္းေလး"
"ဂုဏ္ယူပါတယ္ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ဟန္းနီးမြန္း ခရီးစဥ္ေလးျဖစ္ပါေစ ကိုကို"
"ဂုဏ္ယူပါတယ္ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေကာင္းရဲ႕ ဟန္းနီးမြန္း ခရီးစဥ္ေလးျဖစ္ပါေစ သားေလး"
"ဟုတ္ကဲ့ အားလုံးဝိုင္းဝန္းကူညီေပးခဲ့ၾကလို႔ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္"
"အေဖ ... သားမဂၤလာပြဲကို လာေရာက္ခ်ီးေျမွာက္ အသိအမွတ္ျပဳေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"မလိုပါဘူး သားရယ္။ ဒါက အေဖတစ္ေယာက္ ျပဳလုပ္သင့္တဲ့ အရာတစ္ခုပါပဲ။ အရာအားလုံးကိုလဲ ေမာင္ကမာၻညိမ္းရွင္းျပလို႔ အေဖသိခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ အေဖ့ဘက္က သားကိုမယုံၾကည္ပဲ အထင္လြဲခဲ့မိလို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေဖ ... သားကိုခ်စ္ပါတယ္။"
"ဟုတ္ကဲ့ အေဖ သားလဲ ..."
"သားႏႈတ္ကမေျပာလဲ အေဖနားလည္တယ္။ မ်က္ရည္ကက်လာအုံးမယ္ သြားၾကေတာ့"
"ဟုတ္ကဲ့ အေဖ။ အဲ့တာဆို ျပန္ေရာက္မွ အေဖ့ကို လာေတြ႕ပါ့မယ္။"
"ေကာင္းပါၿပီ ဂ႐ုစိုက္သြားၾက"
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ မဂၤလာ သတို႔သားေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးကို ႀကိဳဆိုဖို႔ ကားေလးတစ္စီက ေကာင္းျမတ္လြန္းတို႔အနားမွာ ထိုးရပ္လာသည္။
မ်က္စိေရွ႕ေရာက္လာတဲ့ ကားေလးကိုၾကည္ၿပီး ေကာင္းျမတ္လြန္း တအံ့တဩျဖစ္ေနမိသည္။
"အစ္ကို ဒါက ..."
"အေဖ့ဆီက ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ရထားတာမဟုတ္လား။ ကိုယ့္သတို႔သားေလး တန္ဖိုးထားရတဲ့ လက္ေဆာင္ေလး တစ္ခုျဖစ္မွန္းသိလို႔ ကိုယ္ျပန္ဝယ္ေပးထားတာ။"
"ကြၽန္ေတာ္ အစ္ကို႔ကို ခ်စ္လိုက္တာ။ ကြၽန္ေတာ္ အစ္ကို႔ကို အရမ္းခ်စ္တာပဲဗ်ာ။"
"ကိုယ္လဲ အိတိုေလးရဲ႕မာမားကို အရမ္းခ်စ္တယ္"
"အိတိုေလးလဲ မာမားကိုအရမ္းခ်စ္တယ္"
ေကာင္းျမတ္လြန္း အိတိုေလးကို ေကာက္ေပြ႕ၿပီးခ်ီလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ အိတိုေလးပါးေတြကို ၾကင္ၾကင္နာနာနမ္းေပးမိသည္။
ဒီကေလးေလး ဒီဝက္ဝံေပါက္ေလး ရဲ႕ လက္ေသးေသးေလးေတြနဲ႕ သူ႕ေျခေထာက္ေတြ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ကတည္းက သူ႕ဆီကို ကံေကာင္းခ်င္းေတြေရာက္လာခဲ့တာ။
"အိတိုေလးရဲ႕မာမား ျဖစ္ခြင့္ရလို႔ မာမားအရမ္းေပ်ာ္တယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အိတိုေလးရယ္။ အိတိုေလးေၾကာင့္ မာမားက ေမတၱာေတြ အခ်စ္ေတြ သံေယာဇဥ္ေတြ အၾကင္နာ အယုအယေတြနဲ႕ ထိေတြ႕ခြင့္ရခဲ့တာ။ မာမားရဲ႕ ဝက္ဝံေပါက္ေလးကို မာမားသိပ္ခ်စ္တာပဲ။"
"မာမာ ..."
"ဗ်ာ ..."
"အိတိုေလးရဲမာမားအျဖစ္ အိတိုေလးအနားမွာတစ္သက္လုံးေနေပးပါေနာ္"
"ေနေပးမွာေပါ့ အိတိုေလးရဲ႕မာမာအျဖစ္ မာမားက အိတိုေလးနားမွာ တစ္သက္လုံးေနေပးသြားမွာ။"
"မာမားကို အရမ္းခ်စ္တာပဲ"
"ကဲ အိတိုေလးနဲ႕ အိတိုေလးရဲ႕မာမား တို႔ ဒီေလာက္ပဲ ခ်စ္ၿပီး ကားေပၚတက္လိုက္ၾကပါ။"
"dad ... မနာလိုျဖစ္ေနတာမဟုတ္လား"
"ေသခ်ာတာေပါ့ အဲ့တာေၾကာင့္ ခ်စ္ေနတာေတြရပ္ၿပီး ကားေပၚတက္လိုက္ၾကေတာ့"
"အစ္ကို ..."
"dad ...."
"ဗ်ာ ...."
""အခုဘယ္သြားမွာလဲ""
ႏွစ္ေယာက္ၿပိဳင္တူေမးလာတာေၾကာင့္ ကမာၻညိမ္းတစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္သည္။
"ေလယာဥ္ကြင္းကို ေမာ္ဒိုက္သြားၾကမယ္ေလ"
"အစ္ကို တကယ္ႀကီးလား"
"ေရး ... ေပ်ာ္စရာႀကီး"
လမ္းမထက္မွာ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ေမာင္းႏွင္ေနတဲ့ ကားေလးတစ္စီးရွိေနသည္။
ထို ကားေလးထဲမွာေတာ့ အိတိုေလးရယ္ အိတိုေလးရဲ႕ဒယ္ဒီရယ္ အိတိုေလးရဲ႕မာမားရယ္ရွိေနႀကသည္။
ေသြးသားမေတာ္စပ္ေသာ္လည္း ထိုလူသားသံုးေယာက္ရဲ႕ အျပန္အလွန္ထားရွိတဲ့ ေမတၱာတရားေတြကေတာ့ ကမၻာတည္သ၍ တည္ရွိေနအံုးမွာပဲ ျဖစ္သည္။
💜ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ အတူရွိေနေပးခဲ့တဲ့ စာဖတ္သူေတြကို အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါေႀကာင္းေျပာႀကားရင္ အိတိုေလးရဲ႕မာမားကို ဒီမွာပဲ အဆံုးသတ္လိုက္ပါရေစ။💜
💙အစ အလယ္ အဆံုး ဖတ္ရႈေပးခဲ့ႀကတဲ့ ႏွစ္သက္အားေပးခဲ့ႀကတဲ့ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းကို G ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္။ စာဖတ္ခ်စ္သူေတြသာ မရွိခဲ့ရင္ ဒီေနရာအထိေရာက္လာဖို႕ ေတာ္ေတာ္ေလးခက္ခဲခဲ့မွာပါ။💙
❤️ G က ကေလးခ်စ္တက္သူမို႕ G ေရးတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးေတြအမ်ားစုမွာ ကေလးေလးေတြပါေနတက္ပါတယ္။ အဲ့တာက စာဖတ္သူေတြအတြက္ ျငီးေငြစရာလိုမ်ိဳးျဖစ္သြားခဲ့ရင္ စိတ္မရွိပါနဲ႔ဗ်။ ေနာက္ျပီးေတာ့ G အေနနဲ႔ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ေရးတိုင္း LGBT ေတြကို ထိခိုက္ေစမယ့္အေရးအသားမ်ိဳးမျဖစ္ရေလေအာင္ အတက္နိုင္ဆံုးသတိထားျပီး ႀကိဳးစားေရးခဲ့ပါတယ္။ သို႕ေသာ္ G ကိုယ္တိုင္သတိမထားမိပဲ တစ္စံုတစ္ရာ ထိခိုက္နစ္နာေစမယ့္ အေရးအသားမ်ိဳးထည့္ေရးမိခဲ့ရင္ တမင္ရည္ရြယ္ခဲ့တာ မဟုတ္လို႕ ေဗြမယူပဲ ခြင့္လႊတ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ 🙏❤️
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ ေျပာျပေပးခ်င္တာက "အိတိုေလးရဲ႕မာမား" ဇာတ္လမ္းထဲက "ဝအိတို" ဆိုတဲ့ အမည္ေလးက G ရဲ႕ ငယ္နာမည္ေလးပါ။ 😁
G နဲ႕ အတူ ေနာက္ထပ္ရွိေနေပးခ်င္တဲ့ သူေတြမ်ားရွိခဲ့ရင္ HE IS MY HUSBAND မွာ ျပန္ဆံုေတြ႕ဖို႕ ဖိတ္ေခၚခ်င္ပါတယ္။
Thanks😘
11:00PM(Tue)
15.02.2022
G14
အိတိုလေးရဲ့မာမား🐻အခန်း(ဇာတ်သိမ်း)
Unicode
"အား ..."
စိတ်မနှံ့သူတစ်ယောက်လို အော်ဟစ်သောင်းကျန်းနေတဲ့ အမျိုးသမီးက သူမလက်ထဲက ဖုန်းကို အညှာအတာမရှိ ကိုင်ပေါက် ခွဲပစ်လိုက်သည်။
မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ့ပတ်ဖို့ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း ပျော်ရွှင်ချိန်က ခဏတာမျှသာ။
မနေ့က အထိ သူမမျှော်လင့်ထားတဲ့အတိုင်း ဆဲဆိုပြစ်တင်ခံနေရတဲ့ သူတွေက ဗီဒီယို ဖိုင်လေးတစ်ခုနဲ့ အင်တာဗျုး သတင်းတစ်ပုဒ်ကြောင့် ချက်ချင်းကို သူတော်ကောင်း ကြီးများလို ချီးကျူးခံလိုက်ရသည်။
"ဟက် ... ဘာတဲ့ LGBT တွေကိုစာနာထောက်ထားတဲ့သူ သွားစမ်းပါ ...တောက်(ခ်) ငါ့ကိုပိပိရိရိနဲ့လှည့်စားသွားကြတာ ကမ္ဘာညိမ်း .. ငါနင့်ကိုသေတောင်မကျေဘူး။"
"ဘာတွေပြဿနာထပ်ရှာအုံးမလို့လဲ မိဇင်မိုးမြင့်"
ထင်မှတ်မထားတဲ့သူကို မမျော်လင့်ပဲတွေ့လိုက်ရတာကြောင့် သူမဒေါသတွေက ကြောက်ရွံ့မှုအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားတော့သည်။
"အ...အဖေ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး"
"ညည်း ငါနဲ့အတူ ဒီညလေယာဉ်နဲ့ နိုင်ငံခြားထွက်ဖို့ပြင်ထား။"
"ဘာ ... ဘာလို့လဲ။"
"ကျွတ် ..ကျွတ် ... နင့်လို ဉာဏ်နည်းပြီး အောက်တန်းကျတဲ့ လုပ်ရပ်တွေလုပ်တက်တဲ့ သမီးကို မွေးထားမိတာ တကယ်စိတ်ပျက်စရာပဲ။ အခု ညည်းကြောင့် ငါက ကမ္ဘာညိမ်းလိုကောင်ဆီကနေ ခြိမ်းခြောက်တာခံနေရပြီ။"
"ဘာလဲ သူက ဘာကို ခြိမ်းခြောက်နေတာလဲ"
"ညည်း သူ့ကို့ မလိုမုန်းထားစိတ်နဲ့ သတင်းအမှားတွေပေးပြီး လုပ်ကြံသတင်းလွှင့်တဲ့ သက်သေက သူ့လက်ထဲမှာ ရှိနေတယ်။ သူသာ ညည်းကို ဖော်ထုတ်လိုက်ရင် ညည်းတစ်ယောက်တည်းတင်မကဘူး ငါ့လုပ်ငန်းတွေပါထိခိုက်ကုန်တော့မှာ အဲ့တာ ညည်းသိလား"
ဇင်မိုးမြင့်က ရုတ်တရက်ကြီး စိတ်လွတ်နေသူတစ်ယောက်လို့ ဟက်ဟက်ပက်ပက် ထရယ်သည်။
"ဟား ... ဟား ... လုပ်ချင်တာလုပ်ပါလေ့စေ။ သမီးက ဘာကိုကြောက်နေရမှာလဲ ဟမ် ...။ သတင်းဆိုတာ ခဏနေတာနဲ့ မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ဖြစ်သွားမှာပဲ..."
"တော်စမ်း .... ညည်းစိတ္တဇဆေးရုံးမှာ သွားမနေချင်ရင် ငါပြောတာနားထောင်ပြီး ငါခိုင်းတာကိုလုပ် အေး .... ကလန်ကဆန်လုပ်လို့ကတော့ အမွေဖြတ်ပဲနော် မိဇင်မိုးမြင့်"
"အား .... မုန်းတယ် အကုန်လုံးကိုမုန်းတယ် ဘာလို့ ... ဘာလို့ .... ငါ့ကိုမရွေးခြယ်ရတာလဲ ဘာလို့ ငါ့ကို ငြင်းပယ်ရတာလဲ ငါက ... ငါက ... ဇင်မိုးမြင့်ပါ ဟား ... ဟား ... ဘယ်သူမှ ငါ့ကို .... ဟင့် ... ဘယ်သူမှ ငါ့ကို ငြင်းခွင့်မရှိဘူး ....."
အရူးတစ်ယောက်လို အော်ဟစ်သောင်းကျန်းနေတဲ့ သမီးဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီး
"ငါအလိုလိုက်မိတာ မှားပြီ။ သူက မာနာကြီးတာတင်မဟုတ်ဘူး အတ္တပါကြီးနေတာကို။ ငါမှားတာ ငါဆုံးမမှုညံ့ဖျင်းခဲ့တာ။ ငါသာ သူရဲ့မောက်မာမှုတွေကို အရင်ကတည်း တာမြစ်ခဲ့ရင် ... ဪ ... နောင်တဆိုတာ နောင်မှရတာပါပဲ။"
..................
"ကိုယ့်အချစ် ... ကိုယ့်အချစ်ရေ ... အသည်းလေး ... အသက်လေး ... အူစုံသည်းစုံလေး ..."
"ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ..."
"စိတ်မကောက်ပါနဲ့တော့ ...."
"ကောက်ရမှာပဲ ကျွန်တော့ကို လိမ်ညာလှည့်စားခဲ့တာတွေအတွက် ခင်ဗျားမှာ အပြစ်ရှိတယ်။"
"ဟုတ်ပါတယ်။ ကိုယ်မှားပါတယ်။ ကိုယ် ... ချစ်ကို လိမ်ညာလှည့်ဖြားမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့တာက ဘယ်သူ့ကိုမှမထိခိုက်ဘူးလေ။ အားလုံးကောင်းဖို့အတွက်လုပ်ခဲ့တာ။ "ကမ်းလက်တစ်ဖက်" အတွက်လဲ အနာဂါတ် ခိုင်မာစေမယ့်လမ်းကို ဖောက်ပြီးသား ဖြစ်သလို သေဆုံးခါနီးလူတစ်ယောက်ရဲ့ ဆန္ဒကိုလည်း ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်လိုက်တယ်လေ။ ပြီးတော့ ကိုယ့်ရဲ့ အိမ်ထောင်ပြုမယ့် ကိစ္စကိုလဲ ဖြေရှင်းပြီးသားဖြစ်သွားတယ်။ အဲ့တာတွေ အားလုံးက ချစ်ရဲ့ကူညီပေးမှုတွေကြောင့်ဖြစ်လာတာမို့လို့ ချစ်လဲ ကုသိုလ်ရတယ်လေ နော်...။အဲ့တာကြောင့် ကိုယ့်အချစ်က စိတ်မကောက်ပါနဲ့တော့ ....။"
"အစ်ကိုက ဘယ်သူ့မှ မထိခိုက်ဘူးလို့ ပြောသွားတယ်နော်။ ကျွန်တော့်စိတ် ကျွန်တော့နှလုံးသားရဲ့ ထိခိုက်နာကျင်နေမှုကို အစ်ကို တကယ်ပဲ မမြင်နိုင်ဘူးလား။ ကျွန်တော်က ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူ ကိုယ်ယုံကြည့်ရတဲ့သူရဲ့ လှည့်စားခြင်းကိုခံခဲ့ရတာလေ။ ကျွန်တော် အဆင်ပြေနေမယ်လို့ အစ်ကိုထင်နေတာလား။"
စိတ်ကောက်နေတယ်လို့ ထင်ရတဲ့ ကောင်လေးရဲ့ မျက်ဝန်းလှလှလေးတွေက နီရဲတက်လာပြီး မျက်ရည်များဆက်တိုက်ကျလာတာ မြင်လိုက်ရတော့ ကမ္ဘာညိမ်းရင်ထဲ ဆူးအောင့်သွားသည်။
"ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် ကိုယ့်အချစ်ရယ်။ ဒီက မကောင်းတဲ့ကောင်ကြီးက ကိုယ့်အချစ်ကို သိပ်ချစ်လွန်းလို့ အတ္တကြီးစွာ အမှားတွေလုပ်မိတယ်လို့ သဘောထားပြီး တစ်ကြိမ်တစ်ခါလောက် ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။ ကိုယ့်ကြောင့်နဲ့ ကိုယ့်အချစ်ကို စိတ်မကောင်းဖြစ်စေခဲ့လို့ ကိုယ်တကယ်စိတ်မကောင်းပါဘူး။ ကိုယ့်ကို သနားရင် မငိုပါနဲ့တော့နော်။ ကိုယ်လေ ... ကိုယ့်အချစ်ရဲ့ မျက်ရည်တွေကိုမြင်ရတာ ရင်ဘက်ထဲက နာလွန်းလို့ပါ။ မငိုပါနဲ့တော့နော် ... ကိုယ်မှားသွားပါတယ်။ တောင်းပန်ပါတယ် အချစ်ရယ်။"
ကမ္ဘာညိမ်းတစ်ယောက် စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတဲ့ ချစ်သူ ကောင်းလေးကို ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ဖက်ပြီး မျက်ရည်များ မကျလာတော့သည်အထိ ချော့ပေးနေမိသည်။
"မာမား ...."
မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ အနားရောက်လာတဲ့ အိတိုလေး။
"မာမား ငိုနေတာလား။ ဘာလို့လဲဟင်။"
"မာမားမငိုပါဘူး။ မာမားမငိုဘူးနော်။ မျက်လုံထဲအကောင်းဝင်သွားလို့ မျက်ရည်ကျလာတာ"
"ဟုတ်လို့လား ...။ dad ... မာမားပြောတာဟုတ်လားဟင်။"
"dad အမှားလုပ်မိလို့ မာမားက စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး ငိုနေတာ။ dad ကိုလည်းမခေါ်တော့ဘူး။ အဲ့တာ အိတိုလေးက ကူချော့ပေးမလား။"
"အစ်ကို ကလေးကို ဘာလို့ ကျစ် ..."
"dad ...။ မာမားက dad ....ကြောင့်ငိုတာပေါ့။"
"ဟုတ်တယ်"
"မာမား ... လာခဲ့ ..."
အိတိုလေးက သူ့မာမားလက်ကိုဆွဲပြီး သူ့ဒယ်ဒီရင်ခွင်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
"အင်း .. မာမားလာပြီ"
"မာမား ...။ dad ... က မာမားကို စိတ်မကောင်းဖြစ်အောင်လုပ်လို့ အိတိုလေးက dad ကို စိတ်ဆိုးသွားပြီ။ အဲ့တာကြောင့် မာမားနဲ့ အိတိုလေးတို့ အိမ်ကနေထွက်သွားကြရအောင်"
"ဟမ် ..."
အိတိုလေး စကားကြောင့် ကမ္ဘာညိမ်း မျက်လုံးပြူသွားရချေပြီ။
"အိတိုလေး ... အဲ့လိုမလုပ်ရဘူးလေ"
"အဲ့လိုလုပ်ရမှာ။ တီတီထွေးထွေးကြည့်တဲ့ ကိုးယား ကားထဲမှာလေ အဲ့လိုပဲ မမလှလှလေးနဲ့ ကလေးလေးက ကိုကိုချောချောကို စိတ်ဆိုးပြီး အိမ်ကနေထွက်သွားကြတာ။ အဲ့တော့မှ ကိုကိုချောချောက နောက်က ပြေးလိုက်ပြီး မမလှလှကို ဖက်နမ်းပစ်လိုက်တာ။ အဲ့တော့မှ မမလှလှကပြုံးလာပြီး ကိုကိုချောချောနဲ့ပြန်အဆင်းပြေသွားတာ။"
လက်ညှိုးလေး တစ်ထောင်ထောင်နဲ့ မျက်လုံးလေးပေကလပ်ကလပ်လုပ်ကာ ပြန်စဉ်းစားလိုက် ပြောလိုက်လုပ်နေတဲ့အိတိုလေးကို ကြည့်နေရင်း ကောင်းမြတ်လွန်းမျက်နှာပေါ်မှာ ပြုံးယောင်သန်းလာခဲ့သည်။
အထူးသဖြင့် ကမ္ဘာညိမ်း အကြပ်ရိုက်သွားတဲ့ ပုံစံကိုကြည့်ပြီး ကောင်းမြတ်လွန်းစိတ်ထဲ သဘောကျနေမိသည်။
"အိတို ... အဲ့တာကလေ အိမ်ကထွက်သွားလို့ အဆင်ပြေသွားတာ မဟုတ်ဘူး။ ကိုကိုချောချောက မမလှလှကို နမ်းလိုက်လို့ သိလား။ အဲ့တာကြောင့် dad က အိတိုလေးရဲ့မာမားကို နမ်းလိုက်ရင်ရပြီ နမ်းလိုက်ရမလား။"
ဒီတစ်ခါ မျက်လုံးပြူးသွားရသူက ကောင်းမြတ်လွန်းပင်ဖြစ်သည်။
"dad .. မြန်မြန် ... မြန်မြန် နမ်းလိုက်တော့လေ"
"အိတို ...."
ကောင်းမြတ်လွန်းတစ်ယောက် စကားဆက်ပြောချိန်ပင် မရလိုက်အောင် အနမ်းနွေးနွေးက နှုတ်ခမ်းပါးထက် ရောက်ရှိလာခဲ့လေပြီ။
"အစ်ကို ..."
"မာမား ... အိတိုလေးရဲ့မာမား ... ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။"
"အစ်ကို ..."
"ခွင့်လွှတ်ပေးပါမာမားရယ် ... နော် မာမားနော် ကိုယ့်ကိုမသနားဘူးလား ဟင့်"
"ဦးကမ္ဘာညိမ်း ဘယ်လိုတောင် ချွဲပြစ်နေတာလဲဗျာ လှလဲမလှပဲနဲ့"
"မာမား ... please ... အာဘွားပေးမယ်လေနော် ကိုယ့်ကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါလို့ Please မာမား ... Please"
လက်အုပ်လေးချီပြီး မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ပူဆာနေတဲ့ လူကြီးကို ကြည့်ပြီး ကောင်းမြတ်လွန်း မပြုံးပဲမနေနိုင်တော့။
"တော်ပြီဗျာ ... စိတ်ကောက်တာတောင် ကောင်းကောင်းမကောက်ရဘူး။ တကယ်ပဲ ... ခွင့်လွှတ်တယ် ... ခွင့်လွှတ်တယ် ...။ အဲ့တာကြောင့် ချွဲနေတာတွေရပ်လိုက်တော။့"
"အား ...ချစ်လိုက်တာကွာ။ မာမားက အကောင်းဆုံးပဲ"
"dad ... "မာမား" က အိတိုလေးခေါ်တာလေ dad က ဘာလို့လိုက်ခေါ်တာတာလဲ"
"dad လဲ "မာမား" လို့ခေါ်ချင်လို့လေ မရဘူးလား"
"မရပါဘူး မာမားက အိတိုလေးပဲခေါ်မှာ dad မခေါ်ရဘူး"
"ခေါ်မှာပဲကွာ မာမားရေ အိတိုလေးက ကိုယ့်ကို အနိုင်ကျင့်နေတယ် ဟင့်"
"ခေါ်နဲ့လို့ဆိုနေ ..."
"ခေါ်မှာပဲ မာမား ..."
"ခေါ်ပါနဲ့ဆို ....။ ခေါ်နဲ့ .... ခေါ်နဲ့ ...။ dad နော် ကလေးလို မဆိုးရဘူးလေ မာမားရိုက်လိမ့်မယ်။"
လက်လေးတစ်ဖက်ကို ခါးမှာထောက်ထားပြီး လက်တစ်ဖက်က လက်ညှိုးလေးတထောင်ထောင်နဲ့ လူကြီးဂိုက်ဖမ်းပြီး ကလေးကို ဆုံးမနေသလို ပြောနေပုံက တကယ် အသည်းယားစရာကောင်းနေတာကြောင့် ကောင်းမြတ်လွန်းကော ကမ္ဘာညိမ်းပါ ကြိတ်ရယ်မိသည်။
တစ်ပါတ်ခန့်ကြာသော် ...
"မာမား ကယ်ပါ"
ဧည့်ခန်းထဲမှာ ပတ်ပြေးနေတဲ့အိတိုလေးက ကောင်းမြတ်လွန်းကိုလည်း တစ်ကျည်ကျည် လုပ်ရင် အော်ခေါ်နေသည်။
"အစ်ကို ... အိတို ... ဘာတွေဆူညံနေတာလဲ"
"အိတိုလေးပေါ့ ...."
"dad ပေါ့ ..."
"တစ်ယောက်ပြီးမှတစ်ယောက်ပြော"
"အိတိုလေးအရင်ပြောမှာ ..."
"ကိုယ်အရင်ပြောမှာ"
နှစ်ယောက်လုံးက ပြိုင်တူစကားလုပြောနေကြတာကြောင့် ကောင်းမြတ်လွန်းသက်ပြင်း အသာချလိုက်ပြီး
"အိတိုလေး အရင်ပြော ..."
"အဲ့တာ ကိုယ့်အချစ် ဘက်လိုက်တာပဲ"
"အစ်ကို ..."
ကောင်းမြတ်လွန်းရဲ့ မျက်စောင်းတစ်ချက်နဲ့တင် ကမ္ဘာညိမ်းတစ်ယောက် နှုတ်ခမ်း နှစ်လွှာကို စေ့စေ့ပိတ်ထားလိုက်ရတော့သည်။
"မာမား ... dad ကလေ အိတိုလေးကိုဆံပင်ညှပ်ရမယ်တဲ့ အိတိုလေး ဆံပင်မညှပ်ချင်ဘူး"
"ဟုတ်လားအစ်ကို။ ကလေးကို ဘာလို့ဆံပင်အတင်းညှပ်ခိုင်းရတာလဲ"
"အိတိုလေးကို မူကြိုပို့ရတော့မယ်လေ ဆံပင်တွေက အရမ်းရှည်ပြီး ဂုတ်ထောက်နေပြီ အဲ့တာကြောင့်"
"မူကြိုတက်တာနဲ့ ဆံပင်ညှပ်တာ ဘာဆိုင်လို့လဲ။ အိတိုလေး မညှပ်ချင်တာ အတင်းမညှပ်ခိုင်းပါနဲ့"
ဆံပင်ညှပ်ရတာ မကြိုက်တဲ့ ကောင်းမြတ်လွန်းက အိတိုလေးဘက်ကနေ အခိုင်အမာရပ်တည် ပေးလေသည်။ အိတိုလေးကလည်း သူ့မာမားက သူ့ဘက်ကမို့ ပျော်မဆုံးဖြစ်နေလေသည်။
"အဲ့လို အလိုလိုက်လို့မရဘူးလေ။ ကိုယ့်သားဆိုးသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။"
"ကိုယ့်သားဆိုတော့ ကျွန်တော့သားမဟုတ်ဘူးပေါ့ အဲ့လိုလား ..."
ကောင်းမြတ်လွန်း တစ်ယောက် ကမ္ဘာညိမ်းကို ရန်တွေ့လေပြီ။
"အမှန်တိုင်းပြောရရင် စာချုပ်စာတမ်းအရ အိတိုလေးက ကိုယ့်တစ်ယောက်တည်းရဲ့ သားပဲလေ။ အဲ့တာကြောင့်လေ ... ကိုယ်ပြောချင်တာကလေ ... အိတိုလေးရဲ့ အုပ်ထိန်းသူနှစ်ယောက်နေရာမှာ လွတ်နေတဲ့ နေရာလေးကို ကိုယ့်အချစ်က ဖြည့်ပေးပါလားဟင်"
နောက်ဆုံးတော့ ဦးကမ္ဘာညိမ်းရဲ့ အကြံဆိုးကြီးပေါ်လာပါပြီ။
"အဲ့တာ ဘာပြောတာလဲ"
"ကိုယ့်ကို လက်ထပ်ပါတော့လို့"
"နေပါဦး ခင်ဗျားက အခုကျွန်တော့ကို လက်ဗလာနဲ့ လက်ထပ်ခွင့်တောင်းနေတာလား"
"မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ်က အိတိုလေးနဲ့ ကိုယ့်အချစ်ကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းနေတာပါ ။ အိတိုလေးကိုလက်ခံပြီး ကိုယ်နဲ့လက်ထပ်ပေးပါ။"
"မာမား .... အိတိုလေးကို လက်ခံပေးပါ။"
"ကိုယ့်အချစ် လက်ခံပေးပါ။"
"ဒီကိုလာခဲ့ ...."
ကောင်းမြတ်လွန်းက အိတိုလေးကို ရင်ဘက်ဖွင့်ပြီး လက်ကို ဆန့်တန်းပေးလိုက်သည်။
"မာမား ..။ dad ... မာမားက အိတိုလေးကို လက်ခံလိုက်ပြီ။"
ကောင်းမြန်လွန်းရင်ခွင်ထဲတိုးဝှေ့ပြီး ပျော်မြူးနေလေတဲ့ အိတိုလေးက သူ့ဒယ်ဒီကိုလည်း အားရဝမ်းသာလှမ်းပြောနေသေးသည်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်...။ ကိုယ့်ရဲ့လက်ထပ်ခွင့်ကို လက်ခံပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကိုယ့်အချစ်ရယ် ...။ အရမ်းချစ်တယ်သိလား။ ကိုယ့်အချစ်ကို တစ်သက်လုံး ပျော်ရွှင်အောင်ထားပေးမယ်လို့ ကိုယ်ကတိပေးပါတယ်။"
"စိန်လက်စွပ်ကြီးပေးပြီး လက်ထပ်ခွင့်တောင်ရင်တောင် ကျွန်တော်က ငြင်းဖို့စဉ်းစားထားပြီးသား။ ဘာလို့ဆို ကျွန်တော် ကံကြမ္မာကို မယုံရဲသေးလို့ပဲ။ ဒါပေမယ့် အိတိုလေးက အရမ်းတန်ဖိုးကြီးတဲ့ အဖိုးတန်လေးဖြစ်နေတော့ ကျွန်တော် လက်မခံပဲမနေနိုင်တော့ဘူး။ ငြင်းလဲ မငြင်းရက်တော့ဘူး။ အဲ့တာကြောင့် လက်ခံပေးလိုက်တာ။"
"မာမား ..."
"ဗျာ ..."
"ဒီမှာ ..."
အိတိုးလေးက သူ့အင်္ကျီရင်ဘက်နေရာမှာရှိနေတဲ့ အိတ်ကပ်လေးထဲက စိန်လက်စွပ်လေး နှစ်ကွင်းကို ထုတ်ပေးလာသည်။
"ဒါက ..."
"ကိုယ် အရင်စွပ်ပေးမယ်"
ကမ္ဘာညိမ်းက ကောင်းမြတ်လွန်းရဲ့ ဘယ်ဘက်လက်လေးကို ယူပြီး သွယ်သွယ် လျှလျှရှိနေတဲ့ လက်သန်းကြွယ်လေးမှာ လက်စွပ်လေးကို အရင်စွပ်ပေးလိုက်သည်။
"ကိုယ့်ကို လက်စွပ်လေးပြန်မစွပ်ပေးချင်ဘူးလား"
"ဟက် ... ကျွန်တော်အံ့ဩနေလို့ပါ စွပ်ပေးချင်တာပေါ့"
ကောင်းမြတ်လွန်းက ကြည်ကြည်နူးနူးပြုံးရင်း ကမ္ဘာညိမ်းရဲ့ လက်သန်းကြွယ်လေးမှာ လက်စွပ်ကလေး စွပ်ပေးလိုက်သည်။
အိစက်တဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးလေးများနဲ့ ဖိကပ်ခြင်းခံလိုက်ရတဲ့ ကောင်းမြတ်လွန်းရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ဟာ နွေးတေးတေးဖြစ်လို့သွားသည်။
"ခင်ဗျားတို့ သားအဖတွေက သိပ်လူလည်ကျတာပဲဗျာ"
""ချစ်လိုပါ""
သားအဖနှစ်ယောက်လုံးဆီက ပြိုင်တူထွက်လာတဲ့ စကားသံလေးကြောင့် ကောင်းမြတ်လွန်း ပြုံးမိပြန်သည်။
"ကိုယ်တို့ လကုန်တာနဲ့ လက်ထပ်ကြမယ်နော်"
"အစ်ကို့သဘောပါ"
"တကယ်တော့ ကိုယ်က ခမ်းခမ်းနားနား ရင်ခုန်စရာအစီအစဉ်တွေနဲ့ လက်ထပ်ခွင့် တောင်းချင်တာ။ ကိုယ့်အချစ်လေး အနေခက်ပြီး စိတ်မသက်မသာဖြစ်နေရမှာဆိုးလို့ ပြီးတော့ လူအများရှေ့မှာဆို ကိုယ့်ကို အားနာတဲ့စိတ်နဲ့ လက်ခံပေးလိုက်ရမှာ ဆိုးလို့ ကိုယ်တို့သုံးယောက်ရဲ့ အသိုက်အမြုံလေးဖြစ်တဲ့ ဒီနေရာလေးမှာပဲ သီးသန့်လက်ထပ်ခွင့်တောင်းလိုက်ရတာပါ အဲ့အတွက် ကိုယ့်ကို တစ်မျိုးမထင်ပါနဲ့နော်"
"အစ်ကိုက ကျွန်တော့အတွက် စဉ်းစားပေးတာမှန်း ကျွန်တော်သိပါတယ်။ ကျွန်တော် အရမ်း သဘောကျပါတယ်။ ကျွန်တော့ အတွက် စဉ်းစားပေးလို့လဲ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့ကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းတဲ့အတွက်လဲ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ကျွန်တော် .. ကျွန်တော်လေ ... အစ်ကို့ဆီကနေ အဲ့လောက်ထိ မျှော်လင့်မထားဘူး။ မမျှော်လင့်ရဲတာဆိုရင် ပိုမှန်လိမ့်မယ်။ အခုလို ကျွန်တော့် အချစ်ကို တန်ဖိုးထားပေးလို့ အရမ်းကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"
"ချစ်တယ်လို့ကော မပြောတော့ဘူးလား"
"ကျွန်တော် ... အစ်ကို့ကို ချစ်တယ် ပြီးတော့ အိတိုလေးကိုလဲ ချစ်တယ်"
"အိတိုလေးလဲ မာမားကိုချစ်တယ်"
...............
နှစ်ပါတ်ခန့်အကြာ ....
"မမ ... မိုးငယ်ကြည့်ကောင်းရဲ့လား"
"ကောင်းပါ့တော် ကဲကဲ ပဲများမနေနဲ့ ပန်းကြဲဖို့အဆင်သင့်ပြင်တော့"
"ဒါနဲ့ အိတိုလေးကော"
"တီတီလေး အိတိုလေး ဒီမှာပါခင်ဗျ"
"အမလေး အိတိုလေးရဲ့ ကြောင်လျှာသီးကလည်း ရွဲစောင်းလို့ပါလား။ တီလေး ပြန်တည့်ပေးမယ်"
"တီတီလေး အိတိုလေးလဲ စင်ပေါ်မှာ လမ်းလျှောက်ရမှာပေါ့နော်"
"ဟုတ်တာပေါ့ အိတိုလေးက လက်စွပ်ကိုင်မှာ ဆိုတော့ စင်ပေါ်မှာ လမ်းလျှောက်ရမှာပေါ့"
"ဟီး ... ပျော်စရာကြီး"
"ဟို အစ်မတို့ ပွဲစတော့မှာမို့ နေရာလေးယူပေးဖို့ပြင်ဆင်ထားကြပါ"
"အေးမောင်းမင်းလွင် အစ်မတို့ အခုပဲ အဆင်သင့်ပြင်ထားလိုက်မယ်"
အဲ့ဒီနောက်မှာတော့ စန္ဒယားသံငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်းနဲ့အတူ စင်ပေါ်သို့ တက်လှမ်းဖို့ လက်စွပ်ကိုင် ပန်းကြဲမည့်သူများနဲ့ သတို့သားအရံများကလည်း အသင့်ဖြစ်နေလေပြီ။
ဖခင်ဖြစ်သူလက်ကို တွဲပြီး သတို့သားကမ္ဘာညိမ်းဆီသို့ တစ်လှမ်းချင်းလျှောက်လှမ်းလာတဲ့ သတို့သား ကောင်းမြတ်လွန်း။
"သားကို မင်းလက်ထဲအပ်လိုက်ပြီမို့ သေချာလေးဂရုစိုက်ပေးပါ အများကြီးချစ်ပေးပါ စိတ်ချမ်းသာအောင်ထားပေးပါ။"
"စိတ်ချပါ အန်ကယ်"
ကောင်းမြတ်လွန်းသည် စင်ပေါ်က ဆင်းသွားပြီဖြစ်တဲ့ ဖခင်ဖြစ်သူရဲ့နောက်ကျောပြင်ကို ငေးကြည့်ရင်း မျက်ရည်များကျလာခဲ့သည်။
ကောင်းမြတ်လွန်းပါးထက်က မျက်ရည်တွေကို ကမ္ဘာညိမ်းက ကြင်ကြင်နာနာသုတ်ဖယ်ပေးနေရင်း ......
"မငိုရဘူးလေ ..."
"အဖေ လာမယ်လို့ မထင်ထားဘူး"
"အခုပျော်တယ်မဟုတ်လား။ ကိုယ့်သတို့သားလေးကို ကိုယ်က မျက်နှာမငယ်စေချင်ဘူး။ အဲ့တာကြောင့် ကိုယ်အတက်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားပေးခဲ့တာ။"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"ကိုယ့်တို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ ကျေးဇူးဆိုတာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ့်အချစ်ရယ် ... ပျော်ရမယ့်အချိန်လေးမှာ မငိုရဘူးလေ လိမ္မာတယ်...တိတ်တော့"
"ကျွန်တော် အရမ်းပျော်သွားလို့ပါ။ မငိုတော့ဘူးနော် ပြုံးထားလိုက်ပြီ။"
မျက်ရည်တွေကြားထဲက အလှဆုံးပြုံးပြနေတဲ့ အပြုံးအလှပိုင်ရှင် သတို့သားလေးကိုကြည့်ရင်း ကမ္ဘာညိမ်းရင်ထဲ တသိမ့်သိမ့် ကြည်နူးရင်း အချစ်ပိုနေမိသည်။
အဲ့ဒီနောက်မှာတော့ ပျော်ရွင်ကြည်နူးစရာ မင်္ဂလာဆောင် အခမ်းအနားလေးဟာလည်း အောင်မြင်စွာပြီးဆုံးသွားခဲ့လေသည်။
"ဂုဏ်ယူပါတယ်ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ ဟန်းနီးမွန်း ခရီးစဉ်လေးဖြစ်ပါစေ သူငယ်ချင်း"
"ဂုဏ်ယူပါတယ်ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ ဟန်းနီးမွန်း ခရီးစဉ်လေးဖြစ်ပါစေ မောင်းလေး"
"ဂုဏ်ယူပါတယ်ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ ဟန်းနီးမွန်း ခရီးစဉ်လေးဖြစ်ပါစေ ကိုကို"
"ဂုဏ်ယူပါတယ်ပျော်ရွှင်စရာကောင်းရဲ့ ဟန်းနီးမွန်း ခရီးစဉ်လေးဖြစ်ပါစေ သားလေး"
"ဟုတ်ကဲ့ အားလုံးဝိုင်းဝန်းကူညီပေးခဲ့ကြလို့ ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်"
"အဖေ ... သားမင်္ဂလာပွဲကို လာရောက်ချီးမြှောက် အသိအမှတ်ပြုပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"မလိုပါဘူး သားရယ်။ ဒါက အဖေတစ်ယောက် ပြုလုပ်သင့်တဲ့ အရာတစ်ခုပါပဲ။ အရာအားလုံးကိုလဲ မောင်ကမ္ဘာညိမ်းရှင်းပြလို့ အဖေသိခဲ့ပြီးပါပြီ။ အဖေ့ဘက်က သားကိုမယုံကြည်ပဲ အထင်လွဲခဲ့မိလို့တောင်းပန်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အဖေ ... သားကိုချစ်ပါတယ်။"
"ဟုတ်ကဲ့ အဖေ သားလဲ ..."
"သားနှုတ်ကမပြောလဲ အဖေနားလည်တယ်။ မျက်ရည်ကကျလာအုံးမယ် သွားကြတော့"
"ဟုတ်ကဲ့ အဖေ။ အဲ့တာဆို ပြန်ရောက်မှ အဖေ့ကို လာတွေ့ပါ့မယ်။"
"ကောင်းပါပြီ ဂရုစိုက်သွားကြ"
အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ မင်္ဂလာ သတို့သားမောင်နှံနှစ်ဦးကို ကြိုဆိုဖို့ ကားလေးတစ်စီက ကောင်းမြတ်လွန်းတို့အနားမှာ ထိုးရပ်လာသည်။
မျက်စိရှေ့ရောက်လာတဲ့ ကားလေးကိုကြည်ပြီး ကောင်းမြတ်လွန်း တအံ့တဩဖြစ်နေမိသည်။
"အစ်ကို ဒါက ..."
"အဖေ့ဆီက မွေးနေ့လက်ဆောင်ရထားတာမဟုတ်လား။ ကိုယ့်သတို့သားလေး တန်ဖိုးထားရတဲ့ လက်ဆောင်လေး တစ်ခုဖြစ်မှန်းသိလို့ ကိုယ်ပြန်ဝယ်ပေးထားတာ။"
"ကျွန်တော် အစ်ကို့ကို ချစ်လိုက်တာ။ ကျွန်တော် အစ်ကို့ကို အရမ်းချစ်တာပဲဗျာ။"
"ကိုယ်လဲ အိတိုလေးရဲ့မာမားကို အရမ်းချစ်တယ်"
"အိတိုလေးလဲ မာမားကိုအရမ်းချစ်တယ်"
ကောင်းမြတ်လွန်း အိတိုလေးကို ကောက်ပွေ့ပြီးချီလိုက်သည်။
ထို့နောက် အိတိုလေးပါးတွေကို ကြင်ကြင်နာနာနမ်းပေးမိသည်။
ဒီကလေးလေး ဒီဝက်ဝံပေါက်လေး ရဲ့ လက်သေးသေးလေးတွေနဲ့ သူ့ခြေထောက်တွေ ချုပ်နှောင်ခံလိုက်ရတဲ့အချိန်ကတည်းက သူ့ဆီကို ကံကောင်းချင်းတွေရောက်လာခဲ့တာ။
"အိတိုလေးရဲ့မာမား ဖြစ်ခွင့်ရလို့ မာမားအရမ်းပျော်တယ်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အိတိုလေးရယ်။ အိတိုလေးကြောင့် မာမားက မေတ္တာတွေ အချစ်တွေ သံယောဇဉ်တွေ အကြင်နာ အယုအယတွေနဲ့ ထိတွေ့ခွင့်ရခဲ့တာ။ မာမားရဲ့ ဝက်ဝံပေါက်လေးကို မာမားသိပ်ချစ်တာပဲ။"
"မာမာ ..."
"ဗျာ ..."
"အိတိုလေးရဲမာမားအဖြစ် အိတိုလေးအနားမှာတစ်သက်လုံးနေပေးပါနော်"
"နေပေးမှာပေါ့ အိတိုလေးရဲ့မာမာအဖြစ် မာမားက အိတိုလေးနားမှာ တစ်သက်လုံးနေပေးသွားမှာ။"
"မာမားကို အရမ်းချစ်တာပဲ"
"ကဲ အိတိုလေးနဲ့ အိတိုလေးရဲ့မာမား တို့ ဒီလောက်ပဲ ချစ်ပြီး ကားပေါ်တက်လိုက်ကြပါ။"
"dad ... မနာလိုဖြစ်နေတာမဟုတ်လား"
"သေချာတာပေါ့ အဲ့တာကြောင့် ချစ်နေတာတွေရပ်ပြီး ကားပေါ်တက်လိုက်ကြတော့"
"အစ်ကို ..."
"dad ...."
"ဗျာ ...."
""အခုဘယ်သွားမှာလဲ""
နှစ်ယောက်ပြိုင်တူမေးလာတာကြောင့် ကမ္ဘာညိမ်းတစ်ချက်ပြုံးလိုက်သည်။
"လေယာဉ်ကွင်းကို မော်ဒိုက်သွားကြမယ်လေ"
"အစ်ကို တကယ်ကြီးလား"
"ရေး ... ပျော်စရာကြီး"
လမ်းမထက်မှာ တရွေ့ရွေ့မောင်းနှင်နေတဲ့ ကားလေးတစ်စီးရှိနေသည်။
ထို ကားလေးထဲမှာတော့ အိတိုလေးရယ် အိတိုလေးရဲ့ဒယ်ဒီရယ် အိတိုလေးရဲ့မာမားရယ်ရှိနေကြသည်။
သွေးသားမတော်စပ်သော်လည်း ထိုလူသားသုံးယောက်ရဲ့ အပြန်အလှန်ထားရှိတဲ့ မေတ္တာတရားတွေကတော့ ကမ္ဘာတည်သ၍ တည်ရှိနေအုံးမှာပဲ ဖြစ်သည်။
💜နောက်ဆုံးအချိန်ထိ အတူရှိနေပေးခဲ့တဲ့ စာဖတ်သူတွေကို အထူးကျေးဇူးတင်ရှိပါကြောင်းပြောကြားရင် အိတိုလေးရဲ့မာမားကို ဒီမှာပဲ အဆုံးသတ်လိုက်ပါရစေ။💜
💙အစ အလယ် အဆုံး ဖတ်ရှုပေးခဲ့ကြတဲ့ နှစ်သက်အားပေးခဲ့ကြတဲ့ တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းကို G ကျေးဇူးအရမ်းတင်ပါတယ်။ စာဖတ်ချစ်သူတွေသာ မရှိခဲ့ရင် ဒီနေရာအထိရောက်လာဖို့ တော်တော်လေးခက်ခဲခဲ့မှာပါ။💙
❤️ G က ကလေးချစ်တက်သူမို့ G ရေးတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးတွေအများစုမှာ ကလေးလေးတွေပါနေတက်ပါတယ်။ အဲ့တာက စာဖတ်သူတွေအတွက် ငြီးငွေစရာလိုမျိုးဖြစ်သွားခဲ့ရင် စိတ်မရှိပါနဲ့ဗျ။ နောက်ပြီးတော့ G အနေနဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ရေးတိုင်း LGBT တွေကို ထိခိုက်စေမယ့်အရေးအသားမျိုးမဖြစ်ရလေအောင် အတက်နိုင်ဆုံးသတိထားပြီး ကြိုးစားရေးခဲ့ပါတယ်။ သို့သော် G ကိုယ်တိုင်သတိမထားမိပဲ တစ်စုံတစ်ရာ ထိခိုက်နစ်နာစေမယ့် အရေးအသားမျိုးထည့်ရေးမိခဲ့ရင် တမင်ရည်ရွယ်ခဲ့တာ မဟုတ်လို့ ဗွေမယူပဲ ခွင့်လွှတ်ပေးစေချင်ပါတယ်။ 🙏❤️
နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ပြောပြပေးချင်တာက "အိတိုလေးရဲ့မာမား" ဇာတ်လမ်းထဲက "ဝအိတို" ဆိုတဲ့ အမည်လေးက G ရဲ့ ငယ်နာမည်လေးပါ။ 😁
G နဲ့ အတူ နောက်ထပ်ရှိနေပေးချင်တဲ့ သူတွေများရှိခဲ့ရင် HE IS MY HUSBAND မှာ ပြန်ဆုံတွေ့ဖို့ ဖိတ်ခေါ်ချင်ပါတယ်။
Thanks😘
11:00PM(Tue)
15.02.2022
G14
Zawgyi
"အား ..."
စိတ္မႏွံ႔သူတစ္ေယာက္လို ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက သူမလက္ထဲက ဖုန္းကို အညွာအတာမရွိ ကိုင္ေပါက္ ခြဲပစ္လိုက္သည္။
မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ႕ပတ္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်ိန္က ခဏတာမွ်သာ။
မေန႕က အထိ သူမေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္း ဆဲဆိုျပစ္တင္ခံေနရတဲ့ သူေတြက ဗီဒီယို ဖိုင္ေလးတစ္ခုနဲ႕ အင္တာဗ်ဳး သတင္းတစ္ပုဒ္ေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းကို သူေတာ္ေကာင္း ႀကီးမ်ားလို ခ်ီးက်ဴးခံလိုက္ရသည္။
"ဟက္ ... ဘာတဲ့ LGBT ေတြကိုစာနာေထာက္ထားတဲ့သူ သြားစမ္းပါ ...ေတာက္(ခ္) ငါ့ကိုပိပိရိရိနဲ႕လွည့္စားသြားၾကတာ ကမာၻညိမ္း .. ငါနင့္ကိုေသေတာင္မေက်ဘဴး။"
"ဘာေတြျပႆနာထပ္ရွာအုံးမလို႔လဲ မိဇင္မိုးျမင့္"
ထင္မွတ္မထားတဲ့သူကို မေမ်ာ္လင့္ပဲေတြ႕လိုက္ရတာေၾကာင့္ သူမေဒါသေတြက ေၾကာက္႐ြံ႕မႈအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားေတာ့သည္။
"အ...အေဖ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး"
"ညည္း ငါနဲ႕အတူ ဒီညေလယာဥ္နဲ႕ နိုင္ငံျခားထြက္ဖို႔ျပင္ထား။"
"ဘာ ... ဘာလို႔လဲ။"
"ကြၽတ္ ..ကြၽတ္ ... နင့္လို ဉာဏ္နည္းၿပီး ေအာက္တန္းက်တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြလုပ္တက္တဲ့ သမီးကို ေမြးထားမိတာ တကယ္စိတ္ပ်က္စရာပဲ။ အခု ညည္းေၾကာင့္ ငါက ကမာၻညိမ္းလိုေကာင္ဆီကေန ၿခိမ္းေျခာက္တာခံေနရၿပီ။"
"ဘာလဲ သူက ဘာကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာလဲ"
"ညည္း သူ႕ကို႕ မလိုမုန္းထားစိတ္နဲ႕ သတင္းအမွားေတြေပးျပီး လုပ္ႀကံသတင္းလႊင့္တဲ့ သက္ေသက သူ႕လက္ထဲမွာ ရွိေနတယ္။ သူသာ ညည္းကို ေဖာ္ထုတ္လိုက္ရင္ ညည္းတစ္ေယာက္တည္းတင္မကဘူး ငါ့လုပ္ငန္းေတြပါထိခိုက္ကုန္ေတာ့မွာ အဲ့တာ ညည္းသိလား"
ဇင္မိုးျမင့္က ႐ုတ္တရက္ႀကီး စိတ္လြတ္ေနသူတစ္ေယာက္လို႔ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ထရယ္သည္။
"ဟား ... ဟား ... လုပ္ခ်င္တာလုပ္ပါေလ့ေစ။ သမီးက ဘာကိုေၾကာက္ေနရမွာလဲ ဟမ္ ...။ သတင္းဆိုတာ ခဏေနတာနဲ႕ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္သြားမွာပဲ..."
"ေတာ္စမ္း .... ညည္းစိတၱဇေဆး႐ုံးမွာ သြားမေနခ်င္ရင္ ငါေျပာတာနားေထာင္ၿပီး ငါခိုင္းတာကိုလုပ္ ေအး .... ကလန္ကဆန္လုပ္လို႔ကေတာ့ အေမြျဖတ္ပဲေနာ္ မိဇင္မိုးျမင့္"
"အား .... မုန္းတယ္ အကုန္လုံးကိုမုန္းတယ္ ဘာလို႔ ... ဘာလို႔ .... ငါ့ကိုမေ႐ြးျခယ္ရတာလဲ ဘာလို႔ ငါ့ကို ျငင္းပယ္ရတာလဲ ငါက ... ငါက ... ဇင္မိုးျမင့္ပါ ဟား ... ဟား ... ဘယ္သူမွ ငါ့ကို .... ဟင့္ ... ဘယ္သူမွ ငါ့ကို ျငင္းခြင့္မရွိဘူး ....."
အ႐ူးတစ္ေယာက္လို ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေနတဲ့ သမီးျဖစ္သူကိုၾကည့္ၿပီး
"ငါအလိုလိုက္မိတာ မွားၿပီ။ သူက မာနာႀကီးတာတင္မဟုတ္ဘူး အတၱပါႀကီးေနတာကို။ ငါမွားတာ ငါဆုံးမမႈညံ့ဖ်င္းခဲ့တာ။ ငါသာ သူရဲ႕ေမာက္မာမႈေတြကို အရင္ကတည္း တာျမစ္ခဲ့ရင္ ... ဪ ... ေနာင္တဆိုတာ ေနာင္မွရတာပါပဲ။"
..................
"ကိုယ့္အခ်စ္ ... ကိုယ့္အခ်စ္ေရ ... အသည္းေလး ... အသက္ေလး ... အူစုံသည္းစုံေလး ..."
"ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ ..."
"စိတ္မေကာက္ပါနဲ႕ေတာ့ ...."
"ေကာက္ရမွာပဲ ကြၽန္ေတာ့ကို လိမ္ညာလွည့္စားခဲ့တာေတြအတြက္ ခင္ဗ်ားမွာ အျပစ္ရွိတယ္။"
"ဟုတ္ပါတယ္။ ကိုယ္မွားပါတယ္။ ကိုယ္ ... ခ်စ္ကို လိမ္ညာလွည့္ျဖားမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့တာက ဘယ္သူ႕ကိုမွမထိခိုက္ဘူးေလ။ အားလုံးေကာင္းဖို႔အတြက္လုပ္ခဲ့တာ။ "ကမ္းလက္တစ္ဖက္" အတြက္လဲ အနာဂါတ္ ခိုင္မာေစမယ့္လမ္းကို ေဖာက္ၿပီးသား ျဖစ္သလို ေသဆုံးခါနီးလူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆႏၵကိုလည္း ျဖည့္ဆည္းေပးနိုင္လိုက္တယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ျပဳမယ့္ ကိစၥကိုလဲ ေျဖရွင္းၿပီးသားျဖစ္သြားတယ္။ အဲ့တာေတြ အားလုံးက ခ်စ္ရဲ႕ကူညီေပးမႈေတြေၾကာင့္ျဖစ္လာတာမို႔လို႔ ခ်စ္လဲ ကုသိုလ္ရတယ္ေလ ေနာ္...။အဲ့တာေၾကာင့္ ကိုယ့္အခ်စ္က စိတ္မေကာက္ပါနဲ႕ေတာ့ ....။"
"အစ္ကိုက ဘယ္သူ႕မွ မထိခိုက္ဘူးလို႔ ေျပာသြားတယ္ေနာ္။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ ကြၽန္ေတာ့ႏွလုံးသားရဲ႕ ထိခိုက္နာက်င္ေနမႈကို အစ္ကို တကယ္ပဲ မျမင္နိုင္ဘူးလား။ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ္ခ်စ္ရတ့ဲသူ ကိုယ္ယုံၾကည့္ရတဲ့သူရဲ႕ လွည့္စားျခင္းကိုခံခဲ့ရတာေလ။ ကြၽန္ေတာ္ အဆင္ေျပေနမယ္လို႔ အစ္ကိုထင္ေနတာလား။"
စိတ္ေကာက္ေနတယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္ဝန္းလွလွေလးေတြက နီရဲတက္လာၿပီး မ်က္ရည္မ်ားဆက္တိုက္က်လာတာ ျမင္လိုက္ရေတာ့ ကမာၻညိမ္းရင္ထဲ ဆူးေအာင့္သြားသည္။
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ့္အခ်စ္ရယ္။ ဒီက မေကာင္းတဲ့ေကာင္ႀကီးက ကိုယ့္အခ်စ္ကို သိပ္ခ်စ္လြန္းလို႔ အတၱႀကီးစြာ အမွားေတြလုပ္မိတယ္လို႔ သေဘာထားၿပီး တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလာက္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။ ကိုယ့္ေၾကာင့္နဲ႕ ကိုယ့္အခ်စ္ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေစခဲ့လို႔ ကိုယ္တကယ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ကိုယ့္ကို သနားရင္ မငိုပါနဲ႕ေတာ့ေနာ္။ ကိုယ္ေလ ... ကိုယ့္အခ်စ္ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြကိုျမင္ရတာ ရင္ဘက္ထဲက နာလြန္းလို႔ပါ။ မငိုပါနဲ႕ေတာ့ေနာ္ ... ကိုယ္မွားသြားပါတယ္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အခ်စ္ရယ္။"
ကမာၻညိမ္းတစ္ေယာက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့ ခ်စ္သူ ေကာင္းေလးကို ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ဖက္ၿပီး မ်က္ရည္မ်ား မက်လာေတာ့သည္အထိ ေခ်ာ့ေပးေနမိသည္။
"မာမား ...."
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ အနားေရာက္လာတဲ့ အိတိုေလး။
"မာမား ငိုေနတာလား။ ဘာလို႔လဲဟင္။"
"မာမားမငိုပါဘူး။ မာမားမငိုဘူးေနာ္။ မ်က္လုံထဲအေကာင္းဝင္သြားလို႔ မ်က္ရည္က်လာတာ"
"ဟုတ္လို႔လား ...။ dad ... မာမားေျပာတာဟုတ္လားဟင္။"
"dad အမွားလုပ္မိလို႔ မာမားက စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး ငိုေနတာ။ dad ကိုလည္းမေခၚေတာ့ဘူး။ အဲ့တာ အိတိုေလးက ကူေခ်ာ့ေပးမလား။"
"အစ္ကို ကေလးကို ဘာလို႔ က်စ္ ..."
"dad ...။ မာမားက dad ....ေၾကာင့္ငိုတာေပါ့။"
"ဟုတ္တယ္"
"မာမား ... လာခဲ့ ..."
အိတိုေလးက သူ႕မာမားလက္ကိုဆြဲၿပီး သူ႕ဒယ္ဒီရင္ခြင္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။
"အင္း .. မာမားလာၿပီ"
"မာမား ...။ dad ... က မာမားကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေအာင္လုပ္လို႔ အိတိုေလးက dad ကို စိတ္ဆိုးသြားၿပီ။ အဲ့တာေၾကာင့္ မာမားနဲ႕ အိတိုေလးတို႔ အိမ္ကေနထြက္သြားၾကရေအာင္"
"ဟမ္ ..."
အိတိုေလး စကားေၾကာင့္ ကမာၻညိမ္း မ်က္လုံးျပဴသြားရေခ်ၿပီ။
"အိတိုေလး ... အဲ့လိုမလုပ္ရဘူးေလ"
"အဲ့လိုလုပ္ရမွာ။ တီတီေထြးေထြးၾကည့္တဲ့ ကိုးယား ကားထဲမွာေလ အဲ့လိုပဲ မမလွလွေလးနဲ႕ ကေလးေလးက ကိုကိုေခ်ာေခ်ာကို စိတ္ဆိုးၿပီး အိမ္ကေနထြက္သြားၾကတာ။ အဲ့ေတာ့မွ ကိုကိုေခ်ာေခ်ာက ေနာက္က ေျပးလိုက္ၿပီး မမလွလွကို ဖက္နမ္းပစ္လိုက္တာ။ အဲ့ေတာ့မွ မမလွလွကၿပဳံးလာၿပီး ကိုကိုေခ်ာေခ်ာနဲ႕ျပန္အဆင္းေျပသြားတာ။"
လက္ညွိုဳးေလး တစ္ေထာင္ေထာင္နဲ႕ မ်က္လုံးေလးေပကလပ္ကလပ္လုပ္ကာ ျပန္စဥ္းစားလိုက္ ေျပာလိုက္လုပ္ေနတဲ့အိတိုေလးကို ၾကည့္ေနရင္း ေကာင္းျမတ္လြန္းမ်က္ႏွာေပၚမွာ ၿပဳံးေယာင္သန္းလာခဲ့သည္။
အထူးသျဖင့္ ကမာၻညိမ္း အၾကပ္ရိုက္သြားတဲ့ ပုံစံကိုၾကည့္ၿပီး ေကာင္းျမတ္လြန္းစိတ္ထဲ သေဘာက်ေနမိသည္။
"အိတို ... အဲ့တာကေလ အိမ္ကထြက္သြားလို႔ အဆင္ေျပသြားတာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုကိုေခ်ာေခ်ာက မမလွလွကို နမ္းလိုက္လို႔ သိလား။ အဲ့တာေၾကာင့္ dad က အိတိုေလးရဲ႕မာမားကို နမ္းလိုက္ရင္ရၿပီ နမ္းလိုက္ရမလား။"
ဒီတစ္ခါ မ်က္လုံးျပဴးသြားရသူက ေကာင္းျမတ္လြန္းပင္ျဖစ္သည္။
"dad .. ျမန္ျမန္ ... ျမန္ျမန္ နမ္းလိုက္ေတာ့ေလ"
"အိတို ...."
ေကာင္းျမတ္လြန္းတစ္ေယာက္ စကားဆက္ေျပာခ်ိန္ပင္ မရလိုက္ေအာင္ အနမ္းေႏြးေႏြးက ႏႈတ္ခမ္းပါးထက္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေလၿပီ။
"အစ္ကို ..."
"မာမား ... အိတိုေလးရဲ႕မာမား ... ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။"
"အစ္ကို ..."
"ခြင့္လႊတ္ေပးပါမာမားရယ္ ... ေနာ္ မာမားေနာ္ ကိုယ့္ကိုမသနားဘူးလား ဟင့္"
"ဦးကမာၻညိမ္း ဘယ္လိုေတာင္ ခြၽဲျပစ္ေနတာလဲဗ်ာ လွလဲမလွပဲနဲ႕"
"မာမား ... please ... အာဘြားေပးမယ္ေလေနာ္ ကိုယ့္ကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါလို႔ Please မာမား ... Please"
လက္အုပ္ေလးခ်ီၿပီး မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ ပူဆာေနတဲ့ လူႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ေကာင္းျမတ္လြန္း မၿပဳံးပဲမေနနိုင္ေတာ့။
"ေတာ္ၿပီဗ်ာ ... စိတ္ေကာက္တာေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေကာက္ရဘူး။ တကယ္ပဲ ... ခြင့္လႊတ္တယ္ ... ခြင့္လႊတ္တယ္ ...။ အဲ့တာေၾကာင့္ ခြၽဲေနတာေတြရပ္လိုက္ေတာ။့"
"အား ...ခ်စ္လိုက္တာကြာ။ မာမားက အေကာင္းဆုံးပဲ"
"dad ... "မာမား" က အိတိုေလးေခၚတာေလ dad က ဘာလို႔လိုက္ေခၚတာတာလဲ"
"dad လဲ "မာမား" လို႔ေခၚခ်င္လို႔ေလ မရဘူးလား"
"မရပါဘူး မာမားက အိတိုေလးပဲေခၚမွာ dad မေခၚရဘူး"
"ေခၚမွာပဲကြာ မာမားေရ အိတိုေလးက ကိုယ့္ကို အနိုင္က်င့္ေနတယ္ ဟင့္"
"ေခၚနဲ႕လို႔ဆိုေန ..."
"ေခၚမွာပဲ မာမား ..."
"ေခၚပါနဲ႕ဆို ....။ ေခၚနဲ႕ .... ေခၚနဲ႕ ...။ dad ေနာ္ ကေလးလို မဆိုးရဘူးေလ မာမားရိုက္လိမ့္မယ္။"
လက္ေလးတစ္ဖက္ကို ခါးမွာေထာက္ထားၿပီး လက္တစ္ဖက္က လက္ညွိုးေလးတေထာင္ေထာင္နဲ႕ လူႀကီးဂိုက္ဖမ္းၿပီး ကေလးကို ဆုံးမေနသလို ေျပာေနပုံက တကယ္ အသည္းယားစရာေကာင္းေနတာေၾကာင့္ ေကာင္းျမတ္လြန္းေကာ ကမာၻညိမ္းပါ ႀကိတ္ရယ္မိသည္။
တစ္ပါတ္ခန႔္ၾကာေသာ္ ...
"မာမား ကယ္ပါ"
ဧည့္ခန္းထဲမွာ ပတ္ေျပးေနတဲ့အိတိုေလးက ေကာင္းျမတ္လြန္းကိုလည္း တစ္က်ည္က်ည္ လုပ္ရင္ ေအာ္ေခၚေနသည္။
"အစ္ကို ... အိတို ... ဘာေတြဆူညံေနတာလဲ"
"အိတိုေလးေပါ့ ...."
"dad ေပါ့ ..."
"တစ္ေယာက္ၿပီးမွတစ္ေယာက္ေျပာ"
"အိတိုေလးအရင္ေျပာမွာ ..."
"ကိုယ္အရင္ေျပာမွာ"
ႏွစ္ေယာက္လုံးက ၿပိဳင္တူစကားလုေျပာေနၾကတာေၾကာင့္ ေကာင္းျမတ္လြန္းသက္ျပင္း အသာခ်လိဳက္ၿပီး
"အိတိုေလး အရင္ေျပာ ..."
"အဲ့တာ ကိုယ့္အခ်စ္ ဘက္လိုက္တာပဲ"
"အစ္ကို ..."
ေကာင္းျမတ္လြန္းရဲ႕ မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္နဲ႕တင္ ကမာၻညိမ္းတစ္ေယာက္ ႏႈတ္ခမ္း ႏွစ္လႊာကို ေစ့ေစ့ပိတ္ထားလိုက္ရေတာ့သည္။
"မာမား ... dad ကေလ အိတိုေလးကိုဆံပင္ညွပ္ရမယ္တဲ့ အိတိုေလး ဆံပင္မညွပ္ခ်င္ဘူး"
"ဟုတ္လားအစ္ကို။ ကေလးကို ဘာလို႔ဆံပင္အတင္းညွပ္ခိုင္းရတာလဲ"
"အိတိုေလးကို မူႀကိဳပို႔ရေတာ့မယ္ေလ ဆံပင္ေတြက အရမ္းရွည္ၿပီး ဂုတ္ေထာက္ေနၿပီ အဲ့တာေၾကာင့္"
"မူႀကိဳတက္တာနဲ႕ ဆံပင္ညွပ္တာ ဘာဆိုင္လို႔လဲ။ အိတိုေလး မညွပ္ခ်င္တာ အတင္းမညွပ္ခိုင္းပါနဲ႕"
ဆံပင္ညွပ္ရတာ မႀကိဳက္တဲ့ ေကာင္းျမတ္လြန္းက အိတိုေလးဘက္ကေန အခိုင္အမာရပ္တည္ ေပးေလသည္။ အိတိုေလးကလည္း သူ႕မာမားက သူ႕ဘက္ကမို႔ ေပ်ာ္မဆုံးျဖစ္ေနေလသည္။
"အဲ့လို အလိုလိုက္လို႔မရဘူးေလ။ ကိုယ့္သားဆိုးသြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။"
"ကိုယ့္သားဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့သားမဟုတ္ဘူးေပါ့ အဲ့လိုလား ..."
ေကာင္းျမတ္လြန္း တစ္ေယာက္ ကမၻာညိမ္းကို ရန္ေတြ႕ေလၿပီ။
"အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ စာခ်ဳပ္စာတမ္းအရ အိတိုေလးက ကိုယ့္တစ္ေယာက္တည္းရဲ႕ သားပဲေလ။ အဲ့တာေၾကာင့္ေလ ... ကိုယ္ေျပာခ်င္တာကေလ ... အိတိုေလးရဲ႕ အုပ္ထိန္းသူႏွစ္ေယာက္ေနရာမွာ လြတ္ေနတဲ့ ေနရာေလးကို ကိုယ့္အခ်စ္က ျဖည့္ေပးပါလားဟင္"
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဦးကမာၻညိမ္းရဲ႕ အႀကံဆိုးႀကီးေပၚလာပါၿပီ။
"အဲ့တာ ဘာေျပာတာလဲ"
"ကိုယ့္ကို လက္ထပ္ပါေတာ့လို႔"
"ေနပါဦး ခင္ဗ်ားက အခုကြၽန္ေတာ့ကို လက္ဗလာနဲ႕ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းေနတာလား"
"မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္က အိတိုေလးနဲ႕ ကိုယ့္အခ်စ္ကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းေနတာပါ ။ အိတိုေလးကိုလက္ခံၿပီး ကိုယ္နဲ႕လက္ထပ္ေပးပါ။"
"မာမား .... အိတိုေလးကို လက္ခံေပးပါ။"
"ကိုယ့္အခ်စ္ လက္ခံေပးပါ။"
"ဒီကိုလာခဲ့ ...."
ေကာင္းျမတ္လြန္းက အိတိုေလးကို ရင္ဘက္ဖြင့္ၿပီး လက္ကို ဆန႔္တန္းေပးလိုက္သည္။
"မာမား ..။ dad ... မာမားက အိတိုေလးကို လက္ခံလိုက္ၿပီ။"
ေကာင္းျမန္လြန္းရင္ခြင္ထဲတိုးေဝွ႔ျပီး ေပ်ာ္ျမဴးေနေလတဲ့ အိတိုေလးက သူ႕ဒယ္ဒီကိုလည္း အားရဝမ္းသာလွမ္းေျပာေနေသးသည္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။ ကိုယ့္ရဲ႕လက္ထပ္ခြင့္ကို လက္ခံေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုယ့္အခ်စ္ရယ္ ...။ အရမ္းခ်စ္တယ္သိလား။ ကိုယ့္အခ်စ္ကို တစ္သက္လုံး ေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္ထားေပးမယ္လို႔ ကိုယ္ကတိေပးပါတယ္။"
"စိန္လက္စြပ္ႀကီးေပးၿပီး လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္ရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္က ျငင္းဖို႕စဥ္းစားထားျပီးသား။ ဘာလို႕ဆို ကြ်န္ေတာ္ ကံႀကမၼာကို မယံုရဲေသးလို႕ပဲ။ ဒါေပမယ့္ အိတိုေလးက အရမ္းတန္ဖိုးႀကီးတဲ့ အဖိုးတန္ေလးျဖစ္ေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ လက္မခံပဲမေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ ျငင္းလဲ မျငင္းရက္ေတာ့ဘူး။ အဲ့တာေႀကာင့္ လက္ခံေပးလိုက္တာ။"
"မာမား ..."
"ဗ်ာ ..."
"ဒီမွာ ..."
အိတိုးေလးက သူ႕အကၤ်ီရင္ဘက္ေနရာမွာရွိေနတဲ့ အိတ္ကပ္ေလးထဲက စိန္လက္စြပ္ေလး ႏွစ္ကြင္းကို ထုတ္ေပးလာသည္။
"ဒါက ..."
"ကိုယ္ အရင္စြပ္ေပးမယ္"
ကမာၻညိမ္းက ေကာင္းျမတ္လြန္းရဲ႕ ဘယ္ဘက္လက္ေလးကို ယူၿပီး သြယ္သြယ္ လွ်လွ်ရွိေနတဲ့ လက္သန္းႂကြယ္ေလးမွာ လက္စြပ္ေလးကို အရင္စြပ္ေပးလိုက္သည္။
"ကိုယ့္ကို လက္စြပ္ေလးျပန္မစြပ္ေပးခ်င္ဘူးလား"
"ဟက္ ... ကြၽန္ေတာ္အံ့ဩေနလို႔ပါ စြပ္ေပးခ်င္တာေပါ့"
ေကာင္းျမတ္လြန္းက ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးၿပဳံးရင္း ကမာၻညိမ္းရဲ႕ လက္သန္းႂကြယ္ေလးမွာ လက္စြပ္ကေလး စြပ္ေပးလိုက္သည္။
အိစက္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမ်ားနဲ႕ ဖိကပ္ျခင္းခံလိုက္ရတဲ့ ေကာင္းျမတ္လြန္းရဲ႕ ပါးႏွစ္ဖက္ဟာ ေႏြးေတးေတးျဖစ္လို႔သြားသည္။
"ခင္ဗ်ားတို႔ သားအဖေတြက သိပ္လူလည္က်တာပဲဗ်ာ"
""ခ်စ္လိုပါ""
သားအဖႏွစ္ေယာက္လုံးဆီက ၿပိဳင္တူထြက္လာတဲ့ စကားသံေလးေၾကာင့္ ေကာင္းျမတ္လြန္း ၿပဳံးမိျပန္သည္။
"ကိုယ္တို႔ လကုန္တာနဲ႕ လက္ထပ္ၾကမယ္ေနာ္"
"အစ္ကို႔သေဘာပါ"
"တကယ္ေတာ့ ကိုယ္က ခမ္းခမ္းနားနား ရင္ခုန္စရာအစီအစဥ္ေတြနဲ႕ လက္ထပ္ခြင့္ ေတာင္းခ်င္တာ။ ကိုယ့္အခ်စ္ေလး အေနခက္ၿပီး စိတ္မသက္မသာျဖစ္ေနရမွာဆိုးလို႔ ၿပီးေတာ့ လူအမ်ားေရွ႕မွာဆို ကိုယ့္ကို အားနာတဲ့စိတ္နဲ႕ လက္ခံေပးလိုက္ရမွာ ဆိုးလို႔ ကိုယ္တို႔သုံးေယာက္ရဲ႕ အသိုက္အၿမဳံေလးျဖစ္တဲ့ ဒီေနရာေလးမွာပဲ သီးသန႔္လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းလိုက္ရတာပါ အဲ့အတြက္ ကိုယ့္ကို တစ္မ်ိဳးမထင္ပါနဲ႕ေနာ္"
"အစ္ကိုက ကြၽန္ေတာ့အတြက္ စဥ္းစားေပးတာမွန္း ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္း သေဘာက်ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့ အတြက္ စဥ္းစားေပးလို႔လဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတဲ့အတြက္လဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ .. ကြၽန္ေတာ္ေလ ... အစ္ကို႔ဆီကေန အဲ့ေလာက္ထိ ေမွ်ာ္လင့္မထားဘူး။ မေမွ်ာ္လင့္ရဲတာဆိုရင္ ပိုမွန္လိမ့္မယ္။ အခုလို ကြၽန္ေတာ့္ အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထားေပးလို႔ အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္။"
"ခ်စ္တယ္လို႔ေကာ မေျပာေတာ့ဘူးလား"
"ကြၽန္ေတာ္ ... အစ္ကို႔ကို ခ်စ္တယ္ ျပီးေတာ့ အိတိုေလးကိုလဲ ခ်စ္တယ္"
"အိတိုေလးလဲ မာမားကိုခ်စ္တယ္"
...............
ႏွစ္ပါတ္ခန႔္အၾကာ ....
"မမ ... မိုးငယ္ၾကည့္ေကာင္းရဲ႕လား"
"ေကာင္းပါ့ေတာ္ ကဲကဲ ပဲမ်ားမေနနဲ႕ ပန္းႀကဲဖို႔အဆင္သင့္ျပင္ေတာ့"
"ဒါနဲ႕ အိတိုေလးေကာ"
"တီတီေလး အိတိုေလး ဒီမွာပါခင္ဗ်"
"အမေလး အိတိုေလးရဲ႕ ေၾကာင္လွ်ာသီးကလည္း ႐ြဲေစာင္းလို႔ပါလား။ တီေလး ျပန္တည့္ေပးမယ္"
"တီတီေလး အိတိုေလးလဲ စင္ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရမွာေပါ့ေနာ္"
"ဟုတ္တာေပါ့ အိတိုေလးက လက္စြပ္ကိုင္မွာ ဆိုေတာ့ စင္ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရမွာေပါ့"
"ဟီး ... ေပ်ာ္စရာႀကီး"
"ဟို အစ္မတို႔ ပြဲစေတာ့မွာမို႔ ေနရာေလးယူေပးဖို႔ျပင္ဆင္ထားၾကပါ"
"ေအးေမာင္းမင္းလြင္ အစ္မတို႔ အခုပဲ အဆင္သင့္ျပင္ထားလိုက္မယ္"
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ စႏၵယားသံၿငိမ့္ၿငိမ့္ေညာင္းေညာင္းနဲ႕အတူ စင္ေပၚသို႔ တက္လွမ္းဖို႔ လက္စြပ္ကိုင္ ပန္းႀကဲမည့္သူမ်ားနဲ႕ သတို႔သားအရံမ်ားကလည္း အသင့္ျဖစ္ေနေလၿပီ။
ဖခင္ျဖစ္သူလက္ကို တြဲၿပီး သတို႔သားကမာၻညိမ္းဆီသို႔ တစ္လွမ္းခ်င္းေလွ်ာက္လွမ္းလာတဲ့ သတို႔သား ေကာင္းျမတ္လြန္း။
"သားကို မင္းလက္ထဲအပ္လိုက္ၿပီမို႔ ေသခ်ာေလးဂ႐ုစိုက္ေပးပါ အမ်ားႀကီးခ်စ္ေပးပါ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားေပးပါ။"
"စိတ္ခ်ပါ အန္ကယ္"
ေကာင္းျမတ္လြန္းသည္ စင္ေပၚက ဆင္းသြားၿပီျဖစ္တဲ့ ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕ေနာက္ေက်ာျပင္ကို ေငးၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားက်လာခဲ့သည္။
ေကာင္းျမတ္လြန္းပါးထက္က မ်က္ရည္ေတြကို ကမၻာညိမ္းက ႀကင္ႀကင္နာနာသုတ္ဖယ္ေပးေနရင္း ......
"မငိုရဘူးေလ ..."
"အေဖ လာမယ္လို႔ မထင္ထားဘူး"
"အခုေပ်ာ္တယ္မဟုတ္လား။ ကိုယ့္သတို႔သားေလးကို ကိုယ္က မ်က္ႏွာမငယ္ေစခ်င္ဘူး။ အဲ့တာေၾကာင့္ ကိုယ္အတက္နိုင္ဆုံး ႀကိဳးစားေပးခဲ့တာ။"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"ကိုယ့္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ေက်းဇူးဆိုတာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ့္အခ်စ္ရယ္ ... ေပ်ာ္ရမယ့္အခ်ိန္ေလးမွာ မငိုရဘူးေလ လိမၼာတယ္...တိတ္ေတာ့"
"ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းေပ်ာ္သြားလို႔ပါ။ မငိုေတာ့ဘူးေနာ္ ၿပဳံးထားလိုက္ၿပီ။"
မ်က္ရည္ေတြၾကားထဲက အလွဆုံးၿပဳံးျပေနတဲ့ အၿပဳံးအလွပိုင္ရွင္ သတို႔သားေလးကိုၾကည့္ရင္း ကမာၻညိမ္းရင္ထဲ တသိမ့္သိမ့္ ၾကည္ႏူးရင္း အခ်စ္ပိုေနမိသည္။
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ေပ်ာ္႐ြင္ၾကည္ႏူးစရာ မဂၤလာေဆာင္ အခမ္းအနားေလးဟာလည္း ေအာင္ျမင္စြာၿပီးဆုံးသြားခဲ့ေလသည္။
"ဂုဏ္ယူပါတယ္ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ဟန္းနီးမြန္း ခရီးစဥ္ေလးျဖစ္ပါေစ သူငယ္ခ်င္း"
"ဂုဏ္ယူပါတယ္ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ဟန္းနီးမြန္း ခရီးစဥ္ေလးျဖစ္ပါေစ ေမာင္းေလး"
"ဂုဏ္ယူပါတယ္ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေကာင္းတဲ့ ဟန္းနီးမြန္း ခရီးစဥ္ေလးျဖစ္ပါေစ ကိုကို"
"ဂုဏ္ယူပါတယ္ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေကာင္းရဲ႕ ဟန္းနီးမြန္း ခရီးစဥ္ေလးျဖစ္ပါေစ သားေလး"
"ဟုတ္ကဲ့ အားလုံးဝိုင္းဝန္းကူညီေပးခဲ့ၾကလို႔ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္"
"အေဖ ... သားမဂၤလာပြဲကို လာေရာက္ခ်ီးေျမွာက္ အသိအမွတ္ျပဳေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"မလိုပါဘူး သားရယ္။ ဒါက အေဖတစ္ေယာက္ ျပဳလုပ္သင့္တဲ့ အရာတစ္ခုပါပဲ။ အရာအားလုံးကိုလဲ ေမာင္ကမာၻညိမ္းရွင္းျပလို႔ အေဖသိခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ အေဖ့ဘက္က သားကိုမယုံၾကည္ပဲ အထင္လြဲခဲ့မိလို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေဖ ... သားကိုခ်စ္ပါတယ္။"
"ဟုတ္ကဲ့ အေဖ သားလဲ ..."
"သားႏႈတ္ကမေျပာလဲ အေဖနားလည္တယ္။ မ်က္ရည္ကက်လာအုံးမယ္ သြားၾကေတာ့"
"ဟုတ္ကဲ့ အေဖ။ အဲ့တာဆို ျပန္ေရာက္မွ အေဖ့ကို လာေတြ႕ပါ့မယ္။"
"ေကာင္းပါၿပီ ဂ႐ုစိုက္သြားၾက"
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ မဂၤလာ သတို႔သားေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးကို ႀကိဳဆိုဖို႔ ကားေလးတစ္စီက ေကာင္းျမတ္လြန္းတို႔အနားမွာ ထိုးရပ္လာသည္။
မ်က္စိေရွ႕ေရာက္လာတဲ့ ကားေလးကိုၾကည္ၿပီး ေကာင္းျမတ္လြန္း တအံ့တဩျဖစ္ေနမိသည္။
"အစ္ကို ဒါက ..."
"အေဖ့ဆီက ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ရထားတာမဟုတ္လား။ ကိုယ့္သတို႔သားေလး တန္ဖိုးထားရတဲ့ လက္ေဆာင္ေလး တစ္ခုျဖစ္မွန္းသိလို႔ ကိုယ္ျပန္ဝယ္ေပးထားတာ။"
"ကြၽန္ေတာ္ အစ္ကို႔ကို ခ်စ္လိုက္တာ။ ကြၽန္ေတာ္ အစ္ကို႔ကို အရမ္းခ်စ္တာပဲဗ်ာ။"
"ကိုယ္လဲ အိတိုေလးရဲ႕မာမားကို အရမ္းခ်စ္တယ္"
"အိတိုေလးလဲ မာမားကိုအရမ္းခ်စ္တယ္"
ေကာင္းျမတ္လြန္း အိတိုေလးကို ေကာက္ေပြ႕ၿပီးခ်ီလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ အိတိုေလးပါးေတြကို ၾကင္ၾကင္နာနာနမ္းေပးမိသည္။
ဒီကေလးေလး ဒီဝက္ဝံေပါက္ေလး ရဲ႕ လက္ေသးေသးေလးေတြနဲ႕ သူ႕ေျခေထာက္ေတြ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ကတည္းက သူ႕ဆီကို ကံေကာင္းခ်င္းေတြေရာက္လာခဲ့တာ။
"အိတိုေလးရဲ႕မာမား ျဖစ္ခြင့္ရလို႔ မာမားအရမ္းေပ်ာ္တယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အိတိုေလးရယ္။ အိတိုေလးေၾကာင့္ မာမားက ေမတၱာေတြ အခ်စ္ေတြ သံေယာဇဥ္ေတြ အၾကင္နာ အယုအယေတြနဲ႕ ထိေတြ႕ခြင့္ရခဲ့တာ။ မာမားရဲ႕ ဝက္ဝံေပါက္ေလးကို မာမားသိပ္ခ်စ္တာပဲ။"
"မာမာ ..."
"ဗ်ာ ..."
"အိတိုေလးရဲမာမားအျဖစ္ အိတိုေလးအနားမွာတစ္သက္လုံးေနေပးပါေနာ္"
"ေနေပးမွာေပါ့ အိတိုေလးရဲ႕မာမာအျဖစ္ မာမားက အိတိုေလးနားမွာ တစ္သက္လုံးေနေပးသြားမွာ။"
"မာမားကို အရမ္းခ်စ္တာပဲ"
"ကဲ အိတိုေလးနဲ႕ အိတိုေလးရဲ႕မာမား တို႔ ဒီေလာက္ပဲ ခ်စ္ၿပီး ကားေပၚတက္လိုက္ၾကပါ။"
"dad ... မနာလိုျဖစ္ေနတာမဟုတ္လား"
"ေသခ်ာတာေပါ့ အဲ့တာေၾကာင့္ ခ်စ္ေနတာေတြရပ္ၿပီး ကားေပၚတက္လိုက္ၾကေတာ့"
"အစ္ကို ..."
"dad ...."
"ဗ်ာ ...."
""အခုဘယ္သြားမွာလဲ""
ႏွစ္ေယာက္ၿပိဳင္တူေမးလာတာေၾကာင့္ ကမာၻညိမ္းတစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္သည္။
"ေလယာဥ္ကြင္းကို ေမာ္ဒိုက္သြားၾကမယ္ေလ"
"အစ္ကို တကယ္ႀကီးလား"
"ေရး ... ေပ်ာ္စရာႀကီး"
လမ္းမထက္မွာ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ေမာင္းႏွင္ေနတဲ့ ကားေလးတစ္စီးရွိေနသည္။
ထို ကားေလးထဲမွာေတာ့ အိတိုေလးရယ္ အိတိုေလးရဲ႕ဒယ္ဒီရယ္ အိတိုေလးရဲ႕မာမားရယ္ရွိေနႀကသည္။
ေသြးသားမေတာ္စပ္ေသာ္လည္း ထိုလူသားသံုးေယာက္ရဲ႕ အျပန္အလွန္ထားရွိတဲ့ ေမတၱာတရားေတြကေတာ့ ကမၻာတည္သ၍ တည္ရွိေနအံုးမွာပဲ ျဖစ္သည္။
💜ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ အတူရွိေနေပးခဲ့တဲ့ စာဖတ္သူေတြကို အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါေႀကာင္းေျပာႀကားရင္ အိတိုေလးရဲ႕မာမားကို ဒီမွာပဲ အဆံုးသတ္လိုက္ပါရေစ။💜
💙အစ အလယ္ အဆံုး ဖတ္ရႈေပးခဲ့ႀကတဲ့ ႏွစ္သက္အားေပးခဲ့ႀကတဲ့ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းကို G ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္။ စာဖတ္ခ်စ္သူေတြသာ မရွိခဲ့ရင္ ဒီေနရာအထိေရာက္လာဖို႕ ေတာ္ေတာ္ေလးခက္ခဲခဲ့မွာပါ။💙
❤️ G က ကေလးခ်စ္တက္သူမို႕ G ေရးတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးေတြအမ်ားစုမွာ ကေလးေလးေတြပါေနတက္ပါတယ္။ အဲ့တာက စာဖတ္သူေတြအတြက္ ျငီးေငြစရာလိုမ်ိဳးျဖစ္သြားခဲ့ရင္ စိတ္မရွိပါနဲ႔ဗ်။ ေနာက္ျပီးေတာ့ G အေနနဲ႔ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ေရးတိုင္း LGBT ေတြကို ထိခိုက္ေစမယ့္အေရးအသားမ်ိဳးမျဖစ္ရေလေအာင္ အတက္နိုင္ဆံုးသတိထားျပီး ႀကိဳးစားေရးခဲ့ပါတယ္။ သို႕ေသာ္ G ကိုယ္တိုင္သတိမထားမိပဲ တစ္စံုတစ္ရာ ထိခိုက္နစ္နာေစမယ့္ အေရးအသားမ်ိဳးထည့္ေရးမိခဲ့ရင္ တမင္ရည္ရြယ္ခဲ့တာ မဟုတ္လို႕ ေဗြမယူပဲ ခြင့္လႊတ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ 🙏❤️
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ ေျပာျပေပးခ်င္တာက "အိတိုေလးရဲ႕မာမား" ဇာတ္လမ္းထဲက "ဝအိတို" ဆိုတဲ့ အမည္ေလးက G ရဲ႕ ငယ္နာမည္ေလးပါ။ 😁
G နဲ႕ အတူ ေနာက္ထပ္ရွိေနေပးခ်င္တဲ့ သူေတြမ်ားရွိခဲ့ရင္ HE IS MY HUSBAND မွာ ျပန္ဆံုေတြ႕ဖို႕ ဖိတ္ေခၚခ်င္ပါတယ္။
Thanks😘
11:00PM(Tue)
15.02.2022
G14
အိတိုလေးရဲ့မာမား🐻အခန်း(ဇာတ်သိမ်း)
Unicode
"အား ..."
စိတ်မနှံ့သူတစ်ယောက်လို အော်ဟစ်သောင်းကျန်းနေတဲ့ အမျိုးသမီးက သူမလက်ထဲက ဖုန်းကို အညှာအတာမရှိ ကိုင်ပေါက် ခွဲပစ်လိုက်သည်။
မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ့ပတ်ဖို့ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း ပျော်ရွှင်ချိန်က ခဏတာမျှသာ။
မနေ့က အထိ သူမမျှော်လင့်ထားတဲ့အတိုင်း ဆဲဆိုပြစ်တင်ခံနေရတဲ့ သူတွေက ဗီဒီယို ဖိုင်လေးတစ်ခုနဲ့ အင်တာဗျုး သတင်းတစ်ပုဒ်ကြောင့် ချက်ချင်းကို သူတော်ကောင်း ကြီးများလို ချီးကျူးခံလိုက်ရသည်။
"ဟက် ... ဘာတဲ့ LGBT တွေကိုစာနာထောက်ထားတဲ့သူ သွားစမ်းပါ ...တောက်(ခ်) ငါ့ကိုပိပိရိရိနဲ့လှည့်စားသွားကြတာ ကမ္ဘာညိမ်း .. ငါနင့်ကိုသေတောင်မကျေဘူး။"
"ဘာတွေပြဿနာထပ်ရှာအုံးမလို့လဲ မိဇင်မိုးမြင့်"
ထင်မှတ်မထားတဲ့သူကို မမျော်လင့်ပဲတွေ့လိုက်ရတာကြောင့် သူမဒေါသတွေက ကြောက်ရွံ့မှုအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားတော့သည်။
"အ...အဖေ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး"
"ညည်း ငါနဲ့အတူ ဒီညလေယာဉ်နဲ့ နိုင်ငံခြားထွက်ဖို့ပြင်ထား။"
"ဘာ ... ဘာလို့လဲ။"
"ကျွတ် ..ကျွတ် ... နင့်လို ဉာဏ်နည်းပြီး အောက်တန်းကျတဲ့ လုပ်ရပ်တွေလုပ်တက်တဲ့ သမီးကို မွေးထားမိတာ တကယ်စိတ်ပျက်စရာပဲ။ အခု ညည်းကြောင့် ငါက ကမ္ဘာညိမ်းလိုကောင်ဆီကနေ ခြိမ်းခြောက်တာခံနေရပြီ။"
"ဘာလဲ သူက ဘာကို ခြိမ်းခြောက်နေတာလဲ"
"ညည်း သူ့ကို့ မလိုမုန်းထားစိတ်နဲ့ သတင်းအမှားတွေပေးပြီး လုပ်ကြံသတင်းလွှင့်တဲ့ သက်သေက သူ့လက်ထဲမှာ ရှိနေတယ်။ သူသာ ညည်းကို ဖော်ထုတ်လိုက်ရင် ညည်းတစ်ယောက်တည်းတင်မကဘူး ငါ့လုပ်ငန်းတွေပါထိခိုက်ကုန်တော့မှာ အဲ့တာ ညည်းသိလား"
ဇင်မိုးမြင့်က ရုတ်တရက်ကြီး စိတ်လွတ်နေသူတစ်ယောက်လို့ ဟက်ဟက်ပက်ပက် ထရယ်သည်။
"ဟား ... ဟား ... လုပ်ချင်တာလုပ်ပါလေ့စေ။ သမီးက ဘာကိုကြောက်နေရမှာလဲ ဟမ် ...။ သတင်းဆိုတာ ခဏနေတာနဲ့ မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ဖြစ်သွားမှာပဲ..."
"တော်စမ်း .... ညည်းစိတ္တဇဆေးရုံးမှာ သွားမနေချင်ရင် ငါပြောတာနားထောင်ပြီး ငါခိုင်းတာကိုလုပ် အေး .... ကလန်ကဆန်လုပ်လို့ကတော့ အမွေဖြတ်ပဲနော် မိဇင်မိုးမြင့်"
"အား .... မုန်းတယ် အကုန်လုံးကိုမုန်းတယ် ဘာလို့ ... ဘာလို့ .... ငါ့ကိုမရွေးခြယ်ရတာလဲ ဘာလို့ ငါ့ကို ငြင်းပယ်ရတာလဲ ငါက ... ငါက ... ဇင်မိုးမြင့်ပါ ဟား ... ဟား ... ဘယ်သူမှ ငါ့ကို .... ဟင့် ... ဘယ်သူမှ ငါ့ကို ငြင်းခွင့်မရှိဘူး ....."
အရူးတစ်ယောက်လို အော်ဟစ်သောင်းကျန်းနေတဲ့ သမီးဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီး
"ငါအလိုလိုက်မိတာ မှားပြီ။ သူက မာနာကြီးတာတင်မဟုတ်ဘူး အတ္တပါကြီးနေတာကို။ ငါမှားတာ ငါဆုံးမမှုညံ့ဖျင်းခဲ့တာ။ ငါသာ သူရဲ့မောက်မာမှုတွေကို အရင်ကတည်း တာမြစ်ခဲ့ရင် ... ဪ ... နောင်တဆိုတာ နောင်မှရတာပါပဲ။"
..................
"ကိုယ့်အချစ် ... ကိုယ့်အချစ်ရေ ... အသည်းလေး ... အသက်လေး ... အူစုံသည်းစုံလေး ..."
"ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ..."
"စိတ်မကောက်ပါနဲ့တော့ ...."
"ကောက်ရမှာပဲ ကျွန်တော့ကို လိမ်ညာလှည့်စားခဲ့တာတွေအတွက် ခင်ဗျားမှာ အပြစ်ရှိတယ်။"
"ဟုတ်ပါတယ်။ ကိုယ်မှားပါတယ်။ ကိုယ် ... ချစ်ကို လိမ်ညာလှည့်ဖြားမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့တာက ဘယ်သူ့ကိုမှမထိခိုက်ဘူးလေ။ အားလုံးကောင်းဖို့အတွက်လုပ်ခဲ့တာ။ "ကမ်းလက်တစ်ဖက်" အတွက်လဲ အနာဂါတ် ခိုင်မာစေမယ့်လမ်းကို ဖောက်ပြီးသား ဖြစ်သလို သေဆုံးခါနီးလူတစ်ယောက်ရဲ့ ဆန္ဒကိုလည်း ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်လိုက်တယ်လေ။ ပြီးတော့ ကိုယ့်ရဲ့ အိမ်ထောင်ပြုမယ့် ကိစ္စကိုလဲ ဖြေရှင်းပြီးသားဖြစ်သွားတယ်။ အဲ့တာတွေ အားလုံးက ချစ်ရဲ့ကူညီပေးမှုတွေကြောင့်ဖြစ်လာတာမို့လို့ ချစ်လဲ ကုသိုလ်ရတယ်လေ နော်...။အဲ့တာကြောင့် ကိုယ့်အချစ်က စိတ်မကောက်ပါနဲ့တော့ ....။"
"အစ်ကိုက ဘယ်သူ့မှ မထိခိုက်ဘူးလို့ ပြောသွားတယ်နော်။ ကျွန်တော့်စိတ် ကျွန်တော့နှလုံးသားရဲ့ ထိခိုက်နာကျင်နေမှုကို အစ်ကို တကယ်ပဲ မမြင်နိုင်ဘူးလား။ ကျွန်တော်က ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူ ကိုယ်ယုံကြည့်ရတဲ့သူရဲ့ လှည့်စားခြင်းကိုခံခဲ့ရတာလေ။ ကျွန်တော် အဆင်ပြေနေမယ်လို့ အစ်ကိုထင်နေတာလား။"
စိတ်ကောက်နေတယ်လို့ ထင်ရတဲ့ ကောင်လေးရဲ့ မျက်ဝန်းလှလှလေးတွေက နီရဲတက်လာပြီး မျက်ရည်များဆက်တိုက်ကျလာတာ မြင်လိုက်ရတော့ ကမ္ဘာညိမ်းရင်ထဲ ဆူးအောင့်သွားသည်။
"ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် ကိုယ့်အချစ်ရယ်။ ဒီက မကောင်းတဲ့ကောင်ကြီးက ကိုယ့်အချစ်ကို သိပ်ချစ်လွန်းလို့ အတ္တကြီးစွာ အမှားတွေလုပ်မိတယ်လို့ သဘောထားပြီး တစ်ကြိမ်တစ်ခါလောက် ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။ ကိုယ့်ကြောင့်နဲ့ ကိုယ့်အချစ်ကို စိတ်မကောင်းဖြစ်စေခဲ့လို့ ကိုယ်တကယ်စိတ်မကောင်းပါဘူး။ ကိုယ့်ကို သနားရင် မငိုပါနဲ့တော့နော်။ ကိုယ်လေ ... ကိုယ့်အချစ်ရဲ့ မျက်ရည်တွေကိုမြင်ရတာ ရင်ဘက်ထဲက နာလွန်းလို့ပါ။ မငိုပါနဲ့တော့နော် ... ကိုယ်မှားသွားပါတယ်။ တောင်းပန်ပါတယ် အချစ်ရယ်။"
ကမ္ဘာညိမ်းတစ်ယောက် စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတဲ့ ချစ်သူ ကောင်းလေးကို ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ဖက်ပြီး မျက်ရည်များ မကျလာတော့သည်အထိ ချော့ပေးနေမိသည်။
"မာမား ...."
မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ အနားရောက်လာတဲ့ အိတိုလေး။
"မာမား ငိုနေတာလား။ ဘာလို့လဲဟင်။"
"မာမားမငိုပါဘူး။ မာမားမငိုဘူးနော်။ မျက်လုံထဲအကောင်းဝင်သွားလို့ မျက်ရည်ကျလာတာ"
"ဟုတ်လို့လား ...။ dad ... မာမားပြောတာဟုတ်လားဟင်။"
"dad အမှားလုပ်မိလို့ မာမားက စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး ငိုနေတာ။ dad ကိုလည်းမခေါ်တော့ဘူး။ အဲ့တာ အိတိုလေးက ကူချော့ပေးမလား။"
"အစ်ကို ကလေးကို ဘာလို့ ကျစ် ..."
"dad ...။ မာမားက dad ....ကြောင့်ငိုတာပေါ့။"
"ဟုတ်တယ်"
"မာမား ... လာခဲ့ ..."
အိတိုလေးက သူ့မာမားလက်ကိုဆွဲပြီး သူ့ဒယ်ဒီရင်ခွင်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
"အင်း .. မာမားလာပြီ"
"မာမား ...။ dad ... က မာမားကို စိတ်မကောင်းဖြစ်အောင်လုပ်လို့ အိတိုလေးက dad ကို စိတ်ဆိုးသွားပြီ။ အဲ့တာကြောင့် မာမားနဲ့ အိတိုလေးတို့ အိမ်ကနေထွက်သွားကြရအောင်"
"ဟမ် ..."
အိတိုလေး စကားကြောင့် ကမ္ဘာညိမ်း မျက်လုံးပြူသွားရချေပြီ။
"အိတိုလေး ... အဲ့လိုမလုပ်ရဘူးလေ"
"အဲ့လိုလုပ်ရမှာ။ တီတီထွေးထွေးကြည့်တဲ့ ကိုးယား ကားထဲမှာလေ အဲ့လိုပဲ မမလှလှလေးနဲ့ ကလေးလေးက ကိုကိုချောချောကို စိတ်ဆိုးပြီး အိမ်ကနေထွက်သွားကြတာ။ အဲ့တော့မှ ကိုကိုချောချောက နောက်က ပြေးလိုက်ပြီး မမလှလှကို ဖက်နမ်းပစ်လိုက်တာ။ အဲ့တော့မှ မမလှလှကပြုံးလာပြီး ကိုကိုချောချောနဲ့ပြန်အဆင်းပြေသွားတာ။"
လက်ညှိုးလေး တစ်ထောင်ထောင်နဲ့ မျက်လုံးလေးပေကလပ်ကလပ်လုပ်ကာ ပြန်စဉ်းစားလိုက် ပြောလိုက်လုပ်နေတဲ့အိတိုလေးကို ကြည့်နေရင်း ကောင်းမြတ်လွန်းမျက်နှာပေါ်မှာ ပြုံးယောင်သန်းလာခဲ့သည်။
အထူးသဖြင့် ကမ္ဘာညိမ်း အကြပ်ရိုက်သွားတဲ့ ပုံစံကိုကြည့်ပြီး ကောင်းမြတ်လွန်းစိတ်ထဲ သဘောကျနေမိသည်။
"အိတို ... အဲ့တာကလေ အိမ်ကထွက်သွားလို့ အဆင်ပြေသွားတာ မဟုတ်ဘူး။ ကိုကိုချောချောက မမလှလှကို နမ်းလိုက်လို့ သိလား။ အဲ့တာကြောင့် dad က အိတိုလေးရဲ့မာမားကို နမ်းလိုက်ရင်ရပြီ နမ်းလိုက်ရမလား။"
ဒီတစ်ခါ မျက်လုံးပြူးသွားရသူက ကောင်းမြတ်လွန်းပင်ဖြစ်သည်။
"dad .. မြန်မြန် ... မြန်မြန် နမ်းလိုက်တော့လေ"
"အိတို ...."
ကောင်းမြတ်လွန်းတစ်ယောက် စကားဆက်ပြောချိန်ပင် မရလိုက်အောင် အနမ်းနွေးနွေးက နှုတ်ခမ်းပါးထက် ရောက်ရှိလာခဲ့လေပြီ။
"အစ်ကို ..."
"မာမား ... အိတိုလေးရဲ့မာမား ... ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။"
"အစ်ကို ..."
"ခွင့်လွှတ်ပေးပါမာမားရယ် ... နော် မာမားနော် ကိုယ့်ကိုမသနားဘူးလား ဟင့်"
"ဦးကမ္ဘာညိမ်း ဘယ်လိုတောင် ချွဲပြစ်နေတာလဲဗျာ လှလဲမလှပဲနဲ့"
"မာမား ... please ... အာဘွားပေးမယ်လေနော် ကိုယ့်ကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါလို့ Please မာမား ... Please"
လက်အုပ်လေးချီပြီး မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ပူဆာနေတဲ့ လူကြီးကို ကြည့်ပြီး ကောင်းမြတ်လွန်း မပြုံးပဲမနေနိုင်တော့။
"တော်ပြီဗျာ ... စိတ်ကောက်တာတောင် ကောင်းကောင်းမကောက်ရဘူး။ တကယ်ပဲ ... ခွင့်လွှတ်တယ် ... ခွင့်လွှတ်တယ် ...။ အဲ့တာကြောင့် ချွဲနေတာတွေရပ်လိုက်တော။့"
"အား ...ချစ်လိုက်တာကွာ။ မာမားက အကောင်းဆုံးပဲ"
"dad ... "မာမား" က အိတိုလေးခေါ်တာလေ dad က ဘာလို့လိုက်ခေါ်တာတာလဲ"
"dad လဲ "မာမား" လို့ခေါ်ချင်လို့လေ မရဘူးလား"
"မရပါဘူး မာမားက အိတိုလေးပဲခေါ်မှာ dad မခေါ်ရဘူး"
"ခေါ်မှာပဲကွာ မာမားရေ အိတိုလေးက ကိုယ့်ကို အနိုင်ကျင့်နေတယ် ဟင့်"
"ခေါ်နဲ့လို့ဆိုနေ ..."
"ခေါ်မှာပဲ မာမား ..."
"ခေါ်ပါနဲ့ဆို ....။ ခေါ်နဲ့ .... ခေါ်နဲ့ ...။ dad နော် ကလေးလို မဆိုးရဘူးလေ မာမားရိုက်လိမ့်မယ်။"
လက်လေးတစ်ဖက်ကို ခါးမှာထောက်ထားပြီး လက်တစ်ဖက်က လက်ညှိုးလေးတထောင်ထောင်နဲ့ လူကြီးဂိုက်ဖမ်းပြီး ကလေးကို ဆုံးမနေသလို ပြောနေပုံက တကယ် အသည်းယားစရာကောင်းနေတာကြောင့် ကောင်းမြတ်လွန်းကော ကမ္ဘာညိမ်းပါ ကြိတ်ရယ်မိသည်။
တစ်ပါတ်ခန့်ကြာသော် ...
"မာမား ကယ်ပါ"
ဧည့်ခန်းထဲမှာ ပတ်ပြေးနေတဲ့အိတိုလေးက ကောင်းမြတ်လွန်းကိုလည်း တစ်ကျည်ကျည် လုပ်ရင် အော်ခေါ်နေသည်။
"အစ်ကို ... အိတို ... ဘာတွေဆူညံနေတာလဲ"
"အိတိုလေးပေါ့ ...."
"dad ပေါ့ ..."
"တစ်ယောက်ပြီးမှတစ်ယောက်ပြော"
"အိတိုလေးအရင်ပြောမှာ ..."
"ကိုယ်အရင်ပြောမှာ"
နှစ်ယောက်လုံးက ပြိုင်တူစကားလုပြောနေကြတာကြောင့် ကောင်းမြတ်လွန်းသက်ပြင်း အသာချလိုက်ပြီး
"အိတိုလေး အရင်ပြော ..."
"အဲ့တာ ကိုယ့်အချစ် ဘက်လိုက်တာပဲ"
"အစ်ကို ..."
ကောင်းမြတ်လွန်းရဲ့ မျက်စောင်းတစ်ချက်နဲ့တင် ကမ္ဘာညိမ်းတစ်ယောက် နှုတ်ခမ်း နှစ်လွှာကို စေ့စေ့ပိတ်ထားလိုက်ရတော့သည်။
"မာမား ... dad ကလေ အိတိုလေးကိုဆံပင်ညှပ်ရမယ်တဲ့ အိတိုလေး ဆံပင်မညှပ်ချင်ဘူး"
"ဟုတ်လားအစ်ကို။ ကလေးကို ဘာလို့ဆံပင်အတင်းညှပ်ခိုင်းရတာလဲ"
"အိတိုလေးကို မူကြိုပို့ရတော့မယ်လေ ဆံပင်တွေက အရမ်းရှည်ပြီး ဂုတ်ထောက်နေပြီ အဲ့တာကြောင့်"
"မူကြိုတက်တာနဲ့ ဆံပင်ညှပ်တာ ဘာဆိုင်လို့လဲ။ အိတိုလေး မညှပ်ချင်တာ အတင်းမညှပ်ခိုင်းပါနဲ့"
ဆံပင်ညှပ်ရတာ မကြိုက်တဲ့ ကောင်းမြတ်လွန်းက အိတိုလေးဘက်ကနေ အခိုင်အမာရပ်တည် ပေးလေသည်။ အိတိုလေးကလည်း သူ့မာမားက သူ့ဘက်ကမို့ ပျော်မဆုံးဖြစ်နေလေသည်။
"အဲ့လို အလိုလိုက်လို့မရဘူးလေ။ ကိုယ့်သားဆိုးသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။"
"ကိုယ့်သားဆိုတော့ ကျွန်တော့သားမဟုတ်ဘူးပေါ့ အဲ့လိုလား ..."
ကောင်းမြတ်လွန်း တစ်ယောက် ကမ္ဘာညိမ်းကို ရန်တွေ့လေပြီ။
"အမှန်တိုင်းပြောရရင် စာချုပ်စာတမ်းအရ အိတိုလေးက ကိုယ့်တစ်ယောက်တည်းရဲ့ သားပဲလေ။ အဲ့တာကြောင့်လေ ... ကိုယ်ပြောချင်တာကလေ ... အိတိုလေးရဲ့ အုပ်ထိန်းသူနှစ်ယောက်နေရာမှာ လွတ်နေတဲ့ နေရာလေးကို ကိုယ့်အချစ်က ဖြည့်ပေးပါလားဟင်"
နောက်ဆုံးတော့ ဦးကမ္ဘာညိမ်းရဲ့ အကြံဆိုးကြီးပေါ်လာပါပြီ။
"အဲ့တာ ဘာပြောတာလဲ"
"ကိုယ့်ကို လက်ထပ်ပါတော့လို့"
"နေပါဦး ခင်ဗျားက အခုကျွန်တော့ကို လက်ဗလာနဲ့ လက်ထပ်ခွင့်တောင်းနေတာလား"
"မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ်က အိတိုလေးနဲ့ ကိုယ့်အချစ်ကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းနေတာပါ ။ အိတိုလေးကိုလက်ခံပြီး ကိုယ်နဲ့လက်ထပ်ပေးပါ။"
"မာမား .... အိတိုလေးကို လက်ခံပေးပါ။"
"ကိုယ့်အချစ် လက်ခံပေးပါ။"
"ဒီကိုလာခဲ့ ...."
ကောင်းမြတ်လွန်းက အိတိုလေးကို ရင်ဘက်ဖွင့်ပြီး လက်ကို ဆန့်တန်းပေးလိုက်သည်။
"မာမား ..။ dad ... မာမားက အိတိုလေးကို လက်ခံလိုက်ပြီ။"
ကောင်းမြန်လွန်းရင်ခွင်ထဲတိုးဝှေ့ပြီး ပျော်မြူးနေလေတဲ့ အိတိုလေးက သူ့ဒယ်ဒီကိုလည်း အားရဝမ်းသာလှမ်းပြောနေသေးသည်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်...။ ကိုယ့်ရဲ့လက်ထပ်ခွင့်ကို လက်ခံပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကိုယ့်အချစ်ရယ် ...။ အရမ်းချစ်တယ်သိလား။ ကိုယ့်အချစ်ကို တစ်သက်လုံး ပျော်ရွှင်အောင်ထားပေးမယ်လို့ ကိုယ်ကတိပေးပါတယ်။"
"စိန်လက်စွပ်ကြီးပေးပြီး လက်ထပ်ခွင့်တောင်ရင်တောင် ကျွန်တော်က ငြင်းဖို့စဉ်းစားထားပြီးသား။ ဘာလို့ဆို ကျွန်တော် ကံကြမ္မာကို မယုံရဲသေးလို့ပဲ။ ဒါပေမယ့် အိတိုလေးက အရမ်းတန်ဖိုးကြီးတဲ့ အဖိုးတန်လေးဖြစ်နေတော့ ကျွန်တော် လက်မခံပဲမနေနိုင်တော့ဘူး။ ငြင်းလဲ မငြင်းရက်တော့ဘူး။ အဲ့တာကြောင့် လက်ခံပေးလိုက်တာ။"
"မာမား ..."
"ဗျာ ..."
"ဒီမှာ ..."
အိတိုးလေးက သူ့အင်္ကျီရင်ဘက်နေရာမှာရှိနေတဲ့ အိတ်ကပ်လေးထဲက စိန်လက်စွပ်လေး နှစ်ကွင်းကို ထုတ်ပေးလာသည်။
"ဒါက ..."
"ကိုယ် အရင်စွပ်ပေးမယ်"
ကမ္ဘာညိမ်းက ကောင်းမြတ်လွန်းရဲ့ ဘယ်ဘက်လက်လေးကို ယူပြီး သွယ်သွယ် လျှလျှရှိနေတဲ့ လက်သန်းကြွယ်လေးမှာ လက်စွပ်လေးကို အရင်စွပ်ပေးလိုက်သည်။
"ကိုယ့်ကို လက်စွပ်လေးပြန်မစွပ်ပေးချင်ဘူးလား"
"ဟက် ... ကျွန်တော်အံ့ဩနေလို့ပါ စွပ်ပေးချင်တာပေါ့"
ကောင်းမြတ်လွန်းက ကြည်ကြည်နူးနူးပြုံးရင်း ကမ္ဘာညိမ်းရဲ့ လက်သန်းကြွယ်လေးမှာ လက်စွပ်ကလေး စွပ်ပေးလိုက်သည်။
အိစက်တဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးလေးများနဲ့ ဖိကပ်ခြင်းခံလိုက်ရတဲ့ ကောင်းမြတ်လွန်းရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ဟာ နွေးတေးတေးဖြစ်လို့သွားသည်။
"ခင်ဗျားတို့ သားအဖတွေက သိပ်လူလည်ကျတာပဲဗျာ"
""ချစ်လိုပါ""
သားအဖနှစ်ယောက်လုံးဆီက ပြိုင်တူထွက်လာတဲ့ စကားသံလေးကြောင့် ကောင်းမြတ်လွန်း ပြုံးမိပြန်သည်။
"ကိုယ်တို့ လကုန်တာနဲ့ လက်ထပ်ကြမယ်နော်"
"အစ်ကို့သဘောပါ"
"တကယ်တော့ ကိုယ်က ခမ်းခမ်းနားနား ရင်ခုန်စရာအစီအစဉ်တွေနဲ့ လက်ထပ်ခွင့် တောင်းချင်တာ။ ကိုယ့်အချစ်လေး အနေခက်ပြီး စိတ်မသက်မသာဖြစ်နေရမှာဆိုးလို့ ပြီးတော့ လူအများရှေ့မှာဆို ကိုယ့်ကို အားနာတဲ့စိတ်နဲ့ လက်ခံပေးလိုက်ရမှာ ဆိုးလို့ ကိုယ်တို့သုံးယောက်ရဲ့ အသိုက်အမြုံလေးဖြစ်တဲ့ ဒီနေရာလေးမှာပဲ သီးသန့်လက်ထပ်ခွင့်တောင်းလိုက်ရတာပါ အဲ့အတွက် ကိုယ့်ကို တစ်မျိုးမထင်ပါနဲ့နော်"
"အစ်ကိုက ကျွန်တော့အတွက် စဉ်းစားပေးတာမှန်း ကျွန်တော်သိပါတယ်။ ကျွန်တော် အရမ်း သဘောကျပါတယ်။ ကျွန်တော့ အတွက် စဉ်းစားပေးလို့လဲ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့ကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းတဲ့အတွက်လဲ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ကျွန်တော် .. ကျွန်တော်လေ ... အစ်ကို့ဆီကနေ အဲ့လောက်ထိ မျှော်လင့်မထားဘူး။ မမျှော်လင့်ရဲတာဆိုရင် ပိုမှန်လိမ့်မယ်။ အခုလို ကျွန်တော့် အချစ်ကို တန်ဖိုးထားပေးလို့ အရမ်းကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"
"ချစ်တယ်လို့ကော မပြောတော့ဘူးလား"
"ကျွန်တော် ... အစ်ကို့ကို ချစ်တယ် ပြီးတော့ အိတိုလေးကိုလဲ ချစ်တယ်"
"အိတိုလေးလဲ မာမားကိုချစ်တယ်"
...............
နှစ်ပါတ်ခန့်အကြာ ....
"မမ ... မိုးငယ်ကြည့်ကောင်းရဲ့လား"
"ကောင်းပါ့တော် ကဲကဲ ပဲများမနေနဲ့ ပန်းကြဲဖို့အဆင်သင့်ပြင်တော့"
"ဒါနဲ့ အိတိုလေးကော"
"တီတီလေး အိတိုလေး ဒီမှာပါခင်ဗျ"
"အမလေး အိတိုလေးရဲ့ ကြောင်လျှာသီးကလည်း ရွဲစောင်းလို့ပါလား။ တီလေး ပြန်တည့်ပေးမယ်"
"တီတီလေး အိတိုလေးလဲ စင်ပေါ်မှာ လမ်းလျှောက်ရမှာပေါ့နော်"
"ဟုတ်တာပေါ့ အိတိုလေးက လက်စွပ်ကိုင်မှာ ဆိုတော့ စင်ပေါ်မှာ လမ်းလျှောက်ရမှာပေါ့"
"ဟီး ... ပျော်စရာကြီး"
"ဟို အစ်မတို့ ပွဲစတော့မှာမို့ နေရာလေးယူပေးဖို့ပြင်ဆင်ထားကြပါ"
"အေးမောင်းမင်းလွင် အစ်မတို့ အခုပဲ အဆင်သင့်ပြင်ထားလိုက်မယ်"
အဲ့ဒီနောက်မှာတော့ စန္ဒယားသံငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်းနဲ့အတူ စင်ပေါ်သို့ တက်လှမ်းဖို့ လက်စွပ်ကိုင် ပန်းကြဲမည့်သူများနဲ့ သတို့သားအရံများကလည်း အသင့်ဖြစ်နေလေပြီ။
ဖခင်ဖြစ်သူလက်ကို တွဲပြီး သတို့သားကမ္ဘာညိမ်းဆီသို့ တစ်လှမ်းချင်းလျှောက်လှမ်းလာတဲ့ သတို့သား ကောင်းမြတ်လွန်း။
"သားကို မင်းလက်ထဲအပ်လိုက်ပြီမို့ သေချာလေးဂရုစိုက်ပေးပါ အများကြီးချစ်ပေးပါ စိတ်ချမ်းသာအောင်ထားပေးပါ။"
"စိတ်ချပါ အန်ကယ်"
ကောင်းမြတ်လွန်းသည် စင်ပေါ်က ဆင်းသွားပြီဖြစ်တဲ့ ဖခင်ဖြစ်သူရဲ့နောက်ကျောပြင်ကို ငေးကြည့်ရင်း မျက်ရည်များကျလာခဲ့သည်။
ကောင်းမြတ်လွန်းပါးထက်က မျက်ရည်တွေကို ကမ္ဘာညိမ်းက ကြင်ကြင်နာနာသုတ်ဖယ်ပေးနေရင်း ......
"မငိုရဘူးလေ ..."
"အဖေ လာမယ်လို့ မထင်ထားဘူး"
"အခုပျော်တယ်မဟုတ်လား။ ကိုယ့်သတို့သားလေးကို ကိုယ်က မျက်နှာမငယ်စေချင်ဘူး။ အဲ့တာကြောင့် ကိုယ်အတက်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားပေးခဲ့တာ။"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"ကိုယ့်တို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ ကျေးဇူးဆိုတာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ့်အချစ်ရယ် ... ပျော်ရမယ့်အချိန်လေးမှာ မငိုရဘူးလေ လိမ္မာတယ်...တိတ်တော့"
"ကျွန်တော် အရမ်းပျော်သွားလို့ပါ။ မငိုတော့ဘူးနော် ပြုံးထားလိုက်ပြီ။"
မျက်ရည်တွေကြားထဲက အလှဆုံးပြုံးပြနေတဲ့ အပြုံးအလှပိုင်ရှင် သတို့သားလေးကိုကြည့်ရင်း ကမ္ဘာညိမ်းရင်ထဲ တသိမ့်သိမ့် ကြည်နူးရင်း အချစ်ပိုနေမိသည်။
အဲ့ဒီနောက်မှာတော့ ပျော်ရွင်ကြည်နူးစရာ မင်္ဂလာဆောင် အခမ်းအနားလေးဟာလည်း အောင်မြင်စွာပြီးဆုံးသွားခဲ့လေသည်။
"ဂုဏ်ယူပါတယ်ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ ဟန်းနီးမွန်း ခရီးစဉ်လေးဖြစ်ပါစေ သူငယ်ချင်း"
"ဂုဏ်ယူပါတယ်ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ ဟန်းနီးမွန်း ခရီးစဉ်လေးဖြစ်ပါစေ မောင်းလေး"
"ဂုဏ်ယူပါတယ်ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ ဟန်းနီးမွန်း ခရီးစဉ်လေးဖြစ်ပါစေ ကိုကို"
"ဂုဏ်ယူပါတယ်ပျော်ရွှင်စရာကောင်းရဲ့ ဟန်းနီးမွန်း ခရီးစဉ်လေးဖြစ်ပါစေ သားလေး"
"ဟုတ်ကဲ့ အားလုံးဝိုင်းဝန်းကူညီပေးခဲ့ကြလို့ ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်"
"အဖေ ... သားမင်္ဂလာပွဲကို လာရောက်ချီးမြှောက် အသိအမှတ်ပြုပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"မလိုပါဘူး သားရယ်။ ဒါက အဖေတစ်ယောက် ပြုလုပ်သင့်တဲ့ အရာတစ်ခုပါပဲ။ အရာအားလုံးကိုလဲ မောင်ကမ္ဘာညိမ်းရှင်းပြလို့ အဖေသိခဲ့ပြီးပါပြီ။ အဖေ့ဘက်က သားကိုမယုံကြည်ပဲ အထင်လွဲခဲ့မိလို့တောင်းပန်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အဖေ ... သားကိုချစ်ပါတယ်။"
"ဟုတ်ကဲ့ အဖေ သားလဲ ..."
"သားနှုတ်ကမပြောလဲ အဖေနားလည်တယ်။ မျက်ရည်ကကျလာအုံးမယ် သွားကြတော့"
"ဟုတ်ကဲ့ အဖေ။ အဲ့တာဆို ပြန်ရောက်မှ အဖေ့ကို လာတွေ့ပါ့မယ်။"
"ကောင်းပါပြီ ဂရုစိုက်သွားကြ"
အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ မင်္ဂလာ သတို့သားမောင်နှံနှစ်ဦးကို ကြိုဆိုဖို့ ကားလေးတစ်စီက ကောင်းမြတ်လွန်းတို့အနားမှာ ထိုးရပ်လာသည်။
မျက်စိရှေ့ရောက်လာတဲ့ ကားလေးကိုကြည်ပြီး ကောင်းမြတ်လွန်း တအံ့တဩဖြစ်နေမိသည်။
"အစ်ကို ဒါက ..."
"အဖေ့ဆီက မွေးနေ့လက်ဆောင်ရထားတာမဟုတ်လား။ ကိုယ့်သတို့သားလေး တန်ဖိုးထားရတဲ့ လက်ဆောင်လေး တစ်ခုဖြစ်မှန်းသိလို့ ကိုယ်ပြန်ဝယ်ပေးထားတာ။"
"ကျွန်တော် အစ်ကို့ကို ချစ်လိုက်တာ။ ကျွန်တော် အစ်ကို့ကို အရမ်းချစ်တာပဲဗျာ။"
"ကိုယ်လဲ အိတိုလေးရဲ့မာမားကို အရမ်းချစ်တယ်"
"အိတိုလေးလဲ မာမားကိုအရမ်းချစ်တယ်"
ကောင်းမြတ်လွန်း အိတိုလေးကို ကောက်ပွေ့ပြီးချီလိုက်သည်။
ထို့နောက် အိတိုလေးပါးတွေကို ကြင်ကြင်နာနာနမ်းပေးမိသည်။
ဒီကလေးလေး ဒီဝက်ဝံပေါက်လေး ရဲ့ လက်သေးသေးလေးတွေနဲ့ သူ့ခြေထောက်တွေ ချုပ်နှောင်ခံလိုက်ရတဲ့အချိန်ကတည်းက သူ့ဆီကို ကံကောင်းချင်းတွေရောက်လာခဲ့တာ။
"အိတိုလေးရဲ့မာမား ဖြစ်ခွင့်ရလို့ မာမားအရမ်းပျော်တယ်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အိတိုလေးရယ်။ အိတိုလေးကြောင့် မာမားက မေတ္တာတွေ အချစ်တွေ သံယောဇဉ်တွေ အကြင်နာ အယုအယတွေနဲ့ ထိတွေ့ခွင့်ရခဲ့တာ။ မာမားရဲ့ ဝက်ဝံပေါက်လေးကို မာမားသိပ်ချစ်တာပဲ။"
"မာမာ ..."
"ဗျာ ..."
"အိတိုလေးရဲမာမားအဖြစ် အိတိုလေးအနားမှာတစ်သက်လုံးနေပေးပါနော်"
"နေပေးမှာပေါ့ အိတိုလေးရဲ့မာမာအဖြစ် မာမားက အိတိုလေးနားမှာ တစ်သက်လုံးနေပေးသွားမှာ။"
"မာမားကို အရမ်းချစ်တာပဲ"
"ကဲ အိတိုလေးနဲ့ အိတိုလေးရဲ့မာမား တို့ ဒီလောက်ပဲ ချစ်ပြီး ကားပေါ်တက်လိုက်ကြပါ။"
"dad ... မနာလိုဖြစ်နေတာမဟုတ်လား"
"သေချာတာပေါ့ အဲ့တာကြောင့် ချစ်နေတာတွေရပ်ပြီး ကားပေါ်တက်လိုက်ကြတော့"
"အစ်ကို ..."
"dad ...."
"ဗျာ ...."
""အခုဘယ်သွားမှာလဲ""
နှစ်ယောက်ပြိုင်တူမေးလာတာကြောင့် ကမ္ဘာညိမ်းတစ်ချက်ပြုံးလိုက်သည်။
"လေယာဉ်ကွင်းကို မော်ဒိုက်သွားကြမယ်လေ"
"အစ်ကို တကယ်ကြီးလား"
"ရေး ... ပျော်စရာကြီး"
လမ်းမထက်မှာ တရွေ့ရွေ့မောင်းနှင်နေတဲ့ ကားလေးတစ်စီးရှိနေသည်။
ထို ကားလေးထဲမှာတော့ အိတိုလေးရယ် အိတိုလေးရဲ့ဒယ်ဒီရယ် အိတိုလေးရဲ့မာမားရယ်ရှိနေကြသည်။
သွေးသားမတော်စပ်သော်လည်း ထိုလူသားသုံးယောက်ရဲ့ အပြန်အလှန်ထားရှိတဲ့ မေတ္တာတရားတွေကတော့ ကမ္ဘာတည်သ၍ တည်ရှိနေအုံးမှာပဲ ဖြစ်သည်။
💜နောက်ဆုံးအချိန်ထိ အတူရှိနေပေးခဲ့တဲ့ စာဖတ်သူတွေကို အထူးကျေးဇူးတင်ရှိပါကြောင်းပြောကြားရင် အိတိုလေးရဲ့မာမားကို ဒီမှာပဲ အဆုံးသတ်လိုက်ပါရစေ။💜
💙အစ အလယ် အဆုံး ဖတ်ရှုပေးခဲ့ကြတဲ့ နှစ်သက်အားပေးခဲ့ကြတဲ့ တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းကို G ကျေးဇူးအရမ်းတင်ပါတယ်။ စာဖတ်ချစ်သူတွေသာ မရှိခဲ့ရင် ဒီနေရာအထိရောက်လာဖို့ တော်တော်လေးခက်ခဲခဲ့မှာပါ။💙
❤️ G က ကလေးချစ်တက်သူမို့ G ရေးတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးတွေအများစုမှာ ကလေးလေးတွေပါနေတက်ပါတယ်။ အဲ့တာက စာဖတ်သူတွေအတွက် ငြီးငွေစရာလိုမျိုးဖြစ်သွားခဲ့ရင် စိတ်မရှိပါနဲ့ဗျ။ နောက်ပြီးတော့ G အနေနဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ရေးတိုင်း LGBT တွေကို ထိခိုက်စေမယ့်အရေးအသားမျိုးမဖြစ်ရလေအောင် အတက်နိုင်ဆုံးသတိထားပြီး ကြိုးစားရေးခဲ့ပါတယ်။ သို့သော် G ကိုယ်တိုင်သတိမထားမိပဲ တစ်စုံတစ်ရာ ထိခိုက်နစ်နာစေမယ့် အရေးအသားမျိုးထည့်ရေးမိခဲ့ရင် တမင်ရည်ရွယ်ခဲ့တာ မဟုတ်လို့ ဗွေမယူပဲ ခွင့်လွှတ်ပေးစေချင်ပါတယ်။ 🙏❤️
နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ပြောပြပေးချင်တာက "အိတိုလေးရဲ့မာမား" ဇာတ်လမ်းထဲက "ဝအိတို" ဆိုတဲ့ အမည်လေးက G ရဲ့ ငယ်နာမည်လေးပါ။ 😁
G နဲ့ အတူ နောက်ထပ်ရှိနေပေးချင်တဲ့ သူတွေများရှိခဲ့ရင် HE IS MY HUSBAND မှာ ပြန်ဆုံတွေ့ဖို့ ဖိတ်ခေါ်ချင်ပါတယ်။
Thanks😘
11:00PM(Tue)
15.02.2022
G14
Коментарі