Chapter (26)
တစ္ခ်ိန္က ေျမကမ႓ာဆိုတာ ...
"မင္း ေက်ာင္းၿပီးသြားတိုင္း လုပ္ခ်င္ရာလုပ္မေနနဲ႔ Ronan. ငါက ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းပဲဆိုတာ သတိထားဦး။"
"ဘာျဖစ္လဲ၊ ဆက္တက္ေလ။ အားမွလာေပါ့။"
"မင္းက်ေတာ့ ကဲေနမွာေလ။"
"အလုပ္လုပ္တာပါကြ"
"အလုပ္ကလည္း Night club မွဖြင့္ခ်င္တာတဲ့လား။"
"အပိုေတြေျပာမေနနဲ႔။ ျပင္တာဆင္တာနဲ႔၊ ငါေခ်းမ်ားမွာနဲ႔၊ ေျခာက္လေလာက္ၾကာမွ ဖြင့္ျဖစ္မွာပဲ။ ေနာက္ႏွစ္ဝက္ဆို မင္းလည္း ေက်ာင္းၿပီးဖို႔တစ္ႏွစ္ပဲက်န္ေတာ့မွာ။"
"လုပ္ကြာ၊ လုပ္။ ဟိုေကာင္ေတြကို တကယ္ပဲေခၚမရဘူးလား။"
"ဟိုႏွစ္ေကာင္ကေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း Mama's boy နဲ႔ လူဆိုးေကာင္ဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္က အိမ္ကအလုပ္ထဲနစ္၊ တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႔အစ္ကိုနဲ႔ပါသြားၿပီ။ Luke ကေတာ့ သူ႔အိမ္က ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင္မေျပဘူး။ ငါလည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ကူညီတာပဲ။ သူကိုက မာနခပ္ႀကီးႀကီးရယ္။ ငါတို႔ band ေလး ႏွေျမာပါတယ္။ အားတဲ့အခ်ိန္ေလးေတာ့ တစ္ႏွစ္တစ္ခါေလာက္လူစုၿပီး ကဲၾကတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ငါက Club ဖြင့္ထားမယ္ေလ။ ဟဲဟဲ"
"ေအး၊ လုပ္ေနလိုက္။"
■
After one year later
"What? Gay bar?"
"Yes"
"မင္းက ... တကယ္ႀကီးလား။"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ။"
"မဟုတ္ဘူးေလ။"
"ဘာလဲ၊ မင္းမႀကိဳက္ဘူးလား။"
"ငါေက်ာင္းၿပီးမွလုပ္။ ငါးလပဲက်န္တာ၊ ခဏေစာင့္။"
"ဟမ္း၊ တားမ်ားတားေတာ့မွာလားလို႔။"
"မတားဘူး၊ ငါႀကိဳက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါ့ကိုေစာင့္ဦး။ အဲဒီ့အခ်ိန္မွ ငါ့အေမနဲ႔ေျပာရတာ လြယ္မွာ။"
"ေသခ်ာလား။"
"ေအး"
■
"သား၊ Ronan နဲ႔ပဲ Club ေတြ ေလၽွာက္သြားေနေတာ့မွာလား။ ေက်ာင္းလည္းၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ မင္းအေဖအလုပ္မွာ ဝင္ကူပါလား သားရယ္။"
"ေလၽွာက္သြားေနတာမဟုတ္ဘူးေလ အေမရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စပ္တူလုပ္ေနတာကို။"
"ေအးေလ၊ အဲဒါေတြက ..."
"အေမစိတ္ခ်ပါ။ ဘာမွျပႆနာမရွိေစရဘူး။ အလုပ္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးလုပ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသလဲလို႔။"
"ေပ်ာ္တာကေပ်ာ္ပါ။"
"မပ်က္ေစရပါဘူး၊"
"အေျပာေလးကေတာ့ေနာ္။ ကားၿပိဳင္ပြဲေတြမွာလည္း သြားေသာင္းက်န္းေနတယ္ဆို။"
"ဟာ၊ ဘယ္သူခၽြန္ျပန္ၿပီလဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ နည္းနည္းပါးပါးအၿပိဳင္ေဆာ့တာပါ။ ဘယ္ကၿပိဳင္ပြဲျဖစ္ရမွာလဲ။ အေမကလည္း၊ အိမ္မွာလာေနတဲ့သားေလးကို အဲဒီ့လိုေတြမေျပာပါနဲ႔။"
"အမေလးေတာ္၊ ရွင္ေလးက လည္လို႔ေမာမွ အိမ္ကို မ်က္စိလည္ေရာက္လာၿပီး ခဏဝင္နားတာပါ။"
"Sun ဆို အဲဒီ့လိုေတာင္ မရဘူးေလ။ ႏွစ္သစ္ကူးပိတ္ရက္ကလြဲရင္ တစ္ႏွစ္တစ္ခါမွ အိမ္ျပန္လာႏိုင္တာ။"
"Sun က သူ႔အလုပ္နဲ႔သူ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ရွိတယ္။ ဘာမွမပူရဘူး။ ငါေတာ့ သားႏွစ္ေယာက္ကို နာမည္မွားေပးမိတာပဲ။"
"အဟီး"
■
"ဘာျဖစ္တယ္ Earth? Playroom ေတြထည့္မယ္။"
"ေအးေလ၊ မင္း bar ေလးကို ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ျဖစ္သြားေအာင္ေလ။"
"အဲဒါက အဆင္ေျပပါ့မလား။"
"ေျပပါတယ္၊ ငါ ခ်ိတ္မိထားတယ္။ ေနာက္ေန႔ မင္းကိုေခၚသြားၿပီး ျပစရာရွိတယ္။"
"အဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္ လုပ္ကြာ။"
"ဒါပဲေလ။ အဲဒီလိုမွေပါ့။"
■
"ဘယ္သူေတြလဲ Ronan?"
"ဟိုေန႔က ငါေျပာတာေလ။ ငါတို႔ ဒီေလာက္ျပႆနာေတြမ်ားတာ အနားမွာအျမဲထားဖို႔ လူတစ္ေယာက္စီေလာက္ေတာ့ လိုတာေပါ့။"
"Bodyguard? ေသခ်ာစိတ္ခ်ရေအာင္ ဘယ္လိုရွာလဲ။"
"Vincent ဆီကေန တစ္ဆင့္ဆက္သြယ္ေပးတာ။ အဲဒီ့တစ္ေယာက္ကက် မင္းလိုပဲ အေရွ႕တိုင္းေသြးစပ္တယ္၊ ကိုယ့္လူ။"
Club ရဲ႕ လံုျခံဳေရးတာဝန္ခံဆီကမို႔ ကမ႓ာျငင္းမေနေတာ့ပါ။ အတိုက္အခိုက္လည္းကၽြမ္းက်င္၊ စကားလည္းနည္းတဲ့ Vincent လိုလူမ်ိဳးဆီကဆက္သြယ္ေပးတဲ့ Bodyguard ဆိုရင္ စိတ္ခ်ရဖို႔ေသခ်ာပါတယ္။
ကားၿပိဳင္ပြဲေတြဆီအာ႐ံုေရာက္ၿပီး အေကာင္ႀကီးႀကီး၊ အၿမီးရွည္ရွည္ေတြနဲ႔ ေလာင္းေၾကးျမင့္ျမင့္ေတြရင္းတဲ့အခါ ရန္လိုတတ္သူေတြၾကား ရန္ပြဲေတြႏႊဲရတာလည္း အႀကိမ္စိပ္လာခဲ့ေတာ့ အျမဲတမ္းအနားမွာထားဖို႔ လူလိုလာခဲ့ရၿပီ။
"ကဲ၊ ဟိုဘက္က ခဲေရာင္နဲ႔ေကာင္ေလးက Phantom. မင္းအတြက္ ငါရွာလာတာ။"
"သူ ..."
"အဟား၊ လူသာငယ္တာ အရည္အခ်င္းကမေသးဘူး။"
"ငါတို႔ထက္ေတာင္ ငယ္မွာကို။"
"တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ပဲကြာတာ။"
"မင္းက်ေတာ့ အဲဒီ့အစ္ကိုကိုေခၚလာတယ္ေပါ့"
"ငါ့ကိုလာမေျပာနဲ႔။ မင္းကိုယ္တိုင္လိုက္မလာဘဲနဲ႔ ေခ်းမမ်ားနဲ႔။ ငါအေကာင္းဆံုးလုပ္ေပးတာပဲကို မရွည္နဲ႔ကြာ။ မင္းဆိုသည္မွာ ကားၿပိဳင္ပြဲေတြဆီပဲ စိတ္ေရာက္ေနတာေလ။ မင္းေနာက္ကလိုက္ဖို႔ဆို လူငယ္ပဲေကာင္းတယ္။"
Ronan သူ႔အတြက္သူရွာလာတဲ့လူကို ကမ႓ာလည္းသိတယ္။ Vincent နဲ႔အတူတြဲေတြ႕ဖူးတာေၾကာင့္ပါ။ Vincent လိုပဲ ခပ္ေအးေအးပံုစံ။
Phantom ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကေတာ့ တကယ့္ကိုလူငယ္ပံုစံ။ ဝတ္စားပံုကဖရိုဖရဲဆန္ၿပီး ေနခ်င္သလိုေနမယ့္အခ်ိဳးေလးနဲ႔မို႔ အဲဒီ့ေကာင္ေလးရဲ႕ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္းဖိုင္ကိုကိုင္ၿပီး Ronan ကိုသာ စိတ္ထဲကေနက်ိန္ဆဲမိတယ္။ အဆင္မေျပရင္ Ronan ကို ေကာင္းေကာင္းရစ္ပစ္ဖို႔လည္း ကမ႓ာ ေတးထားလိုက္တယ္။
"လာ၊ ငါ မိတ္ဆက္ေပးမယ္။"
Ronan ေခၚလို႔ သီးသန္႔ခန္းေလးထဲေရာက္လာၿပီး စားပြဲမွာစကားထိုင္ေျပာေနၾကတာ။ ခပ္လွမ္းလွမ္းကဆိုဖာေတြေပၚ ေအးေအးေဆးေဆးထိုင္ေနၾကတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ဆီကို သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္သား ဦးတည္လိုက္ၾကတယ္။ သူတို႔ ဆိုဖာေတြဆီေရာက္ေတာ့ ထိုင္ေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္က ၿပိဳင္တူထရပ္လိုက္ၾကတယ္။
"ရပါတယ္၊ ထိုင္ပါ။ ဒါက Earth. Mac ကေတာ့ သိမွာပါ။ Earth, ဒါက McCarthy နဲ႔ Phantom."
"သိပါတယ္ဗ်ာ။"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္ Phantom ပါ။"
ကမ႓ာထိုင္လိုက္တဲ့ေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ေနဆဲ Phantom ဆိုတဲ့ဖရိုဖရဲေလးက ခါးညြတ္ႏႈတ္ဆက္တယ္။ McCarthy ကေတာ့ သူ႔ေနရာမွာျပန္ထိုင္ေနၿပီ။
"အင္း၊ Phantom ဆိုလည္း Phantom ေပါ့။ ငါ့အေၾကာင္း မင္းဘာသိလဲ။"
"ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ ေျပာရမွာလား။"
"ေျပာၾကည့္စမ္းပါဦး။"
"ကဲ ... Phantom ေရ၊ မင္းဘာသာၾကည့္ရွင္းေတာ့။ ငါေတာ့ သြားေတာ့မယ္။"
"မင္းက ဘယ္သြားမွာလဲ Ronan?"
"Playroom ေတြမွာ မီးေတြဆင္ေနတာ သြားၾကည့္ရမယ္ေလ။ မင္းရစ္တာကို ထိုင္ေစာင့္မေနႏိုင္ဘူး။ ငါသြားစစ္လိုက္မယ္။"
"ငါပါလိုက္ ..."
"ေနစမ္း။ အရက္နာက်ေနတဲ့ပံုစံက ျမင္မေကာင္းဘူး။ မင္းဘာသာဆက္ရစ္။"
ေျပာၿပီး Ronan ထြက္သြားေတာ့ McCarthy က ခြင့္ျပဳပါဦးဆိုၿပီး ကမ႓ာ့ကိုႏႈတ္ဆက္၊ ဟိုေကာင္ေလးကို လက္တစ္ခ်က္ျပကာ ေနာက္ကလိုက္သြားေလၿပီ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ Phantom ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက ကမ႓ာေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္လ်က္သားက်န္ေနခဲ့တယ္။
"ေျပာၾကည့္ပါဦး၊ မင္းသိသေလာက္ ငါ့အေၾကာင္း။"
"ဟုတ္ကဲ့။"
Ronan တို႔နဲ႔လည္း တစ္ေလၽွာက္လံုးက အဂၤလိပ္လိုေျပာလာခဲ့တာပါပဲ။ အခုမွ Phantom က "ဟုတ္ကဲ့" လို႔ကို ျမန္မာလိုေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ အေမအိမ္မွာကလြဲရင္ တျခားေနရာမွာမၾကားရသေလာက္မို႔ ကမ႓ာ အထူးအဆန္းျဖစ္သြားၿပီး
"အေရွ႕တိုင္းေသြးက Phillipine စပ္တာမဟုတ္ဘူးလား။ မင္း profile မွာပါတာေလ။"
"ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က လူကုန္ကူးခံရတဲ့အထဲ ပါသြားၿပီး ထိုင္းဘက္ကေန ဖိလစ္ပိုင္ဘက္ေရာက္သြားခဲ့တာပါ။ ေနာက္ေတာ့ သူေဌးတစ္ေယာက္ဆီမွာ အလုပ္လုပ္ၿပီး အဲဒီ့မွာပဲအေျခက်ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေမြးတဲ့ ထိုင္း၊ ျမန္မာ ကျပားပါ။"
"သိၿပီ။ ငါေမးထားတာ ေျဖေတာ့။"
"လူတိုင္းသိႏိုင္တဲ့ သခင္ေလးရဲ႕ biography ရယ္၊ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ club, ေနာက္ဖြင့္မယ့္ gay bar, ခဏခဏျဖစ္ေနတဲ့ ကားၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ နာမည္ႀကီးေနတဲ့အေၾကာင္းရယ္၊ ၿပီးေတာ့ သခင္ေလးသူငယ္ခ်င္းက ေျပာျပထားတာရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းအျမင္ရယ္ပါ။"
"ဟ၊ ဟိုေကာင္ ငါ့အေၾကာင္း ဘာေတြေျပာထားတာလဲ။"
"စိတ္ရွည္ခ်င္တဲ့ေနရာဆို အဆင္ေျပေပမဲ့ စိတ္မရွည္တဲ့အခါ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးလိုပဲတဲ့။"
"ေတာ္ၿပီ၊ ဆက္မေျပာနဲ႔။ အဲဒီ့ေကာင္ ငါ့ကိုအတင္းတုပ္တဲ့ေကာင္။ မင္းရဲ႕အျမင္ကိုေျပာပါဦး။"
"ေသြးေအးၿပီး စိတ္ျမန္လက္ျမန္ရွိမယ္လို႔ ျမင္မိတယ္။ ေသခ်ာတာေတာ့ သခင္ေလး ကၽြန္ေတာ့္ကိုသေဘာမက်ဘူး။ အဲဒီ့ေတာ့ အခုက ကၽြန္ေတာ္ဘာေျပာေျပာ နားေထာင္ဖို႔အဆင္ေျပတဲ့အေျခအေနမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးထင္ပါတယ္။"
"အဟက္၊ မင္းက စကားေျပာတာျပတ္တာပဲ။"
"အဲဒီ့လိုေျပာတာ မႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္ ျပင္ပါ့မယ္။"
"မလိုဘူး။ ငါ ေရခ်ိဳးမွျဖစ္ေတာ့မယ္။"
"ကၽြန္ေတာ္ျပင္ေပး ..."
"မလိုဘူး။ ငါ့ကို မနက္စာစားဖို႔သာျပင္ေပး။"
"ေန႔လယ္စာျဖစ္ေနပါၿပီ။"
"ဘာစာျဖစ္ျဖစ္ကြာ။"
"ျပင္ထားလိုက္ပါ့မယ္။"
အျပင္မွာသိပ္မေျပာျဖစ္တဲ့ ဘာသာစကားနဲ႔ ေျပာရတာလည္း တစ္မ်ိဳးေတာ့တစ္မ်ိဳးပဲ။ ဒါေပမဲ့ ပိုအဆင္ေျပသြားတာလို႔ ထင္ပါရဲ႕။
ကမ႓ာသတိထားမိတာေတာ့ Ronan က ထိုင္ပါလို႔ေျပာတုန္းက သူကမထိုင္ဘဲ ကမ႓ာ့ေရွ႕မွာပဲ ရိုရိုက်ိဳးက်ိဳးမတ္တပ္ရပ္ေနခဲ့တာ။ ကမ႓ာကလည္း သူ႔ကို ထိုင္ပါလို႔မေျပာမိဘူး။ သူကလည္း ကမ႓ာေရခ်ိဳးဖို႔ထထြက္လာတဲ့အထိ ျပန္မထိုင္ခဲ့ဘူး။ အမိန္႔နာခံတတ္မယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်မိပါရဲ႕။
သူ႔အေၾကာင္းကို အၾကမ္းဖ်င္းဖတ္ၾကည့္တုန္းကေတာ့ သူတတ္ထားတဲ့ကိုယ္ခံပညာေတြ မနည္းဘူး။ ၿပီးေတာ့ သူ႔အားသာခ်က္က သူလႈပ္ရွားရင္ အရမ္းသပ္ရပ္တာမို႔ ဘယ္သူမွသတိမထားမိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သရဲတေစၧဆန္တဲ့သူ႔ကို Phantom လို႔ ကင္ပြန္းတပ္ၾကပါသတဲ့။
■■■
Mr. Ronan ေခၚလာလို႔ ဒီေန႔ အလုပ္ရွင္နဲ႔ေတြ႕ရမယ္။ အရင္တုန္းကတည္းက ေတြ႕ဖူးေပမဲ့လည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မဟုတ္၊ အလုပ္ရွင္နဲ႔အလုပ္သမားပံုစံမဟုတ္။ အရင္က ဘဏ္လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ သားရယ္၊ အမတ္ေလာင္းတစ္ေယာက္ရယ္အတြက္ ကိုယ္ရံေတာ္လုပ္ေပးခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီ့ဘဏ္လုပ္ငန္းရွင္ရဲ႕သားနဲ႔ ကားၿပိဳင္ပြဲဆီပါသြားတုန္းက Earth ဆိုတဲ့သူ႔ကို ျမင္ဖူးခဲ့တယ္။ အဲဒီ့တုန္းက Earth က သူ႔အေပါင္းအသင္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ကြင္းထဲကို ပထမဆံုးေရာက္လာတာတဲ့။ အရင္အလုပ္ရွင္ေဟာင္းနဲ႔ သူတို႔ခ်င္းမိတ္ဆက္တုန္းက ေသခ်ာသတိထားမိတယ္။ ခပ္မႈိင္းမႈိင္း သူ႔မ်က္ဝန္းေတြကိုေပါ့။
ေရခဲေငြ႕ရိုက္ခံထားရတဲ့မွန္တစ္ခ်ပ္လို တစ္စံုတစ္ခုေသာအရာက သူ႔စိတ္ကိုေအးခဲေစဖူးသလား။ ၾကည္လင္ခဲ့ဖူးမွာေသခ်ာေနတဲ့ သူ႔မ်က္ဝန္းေတြက စိတ္ထဲမွာထင္က်န္ေနခဲ့တာ ရက္အေတာ္ၾကာၾကာအထိ။ ထူးဆန္းတဲ့စြဲလမ္းမႈတစ္ခုကို အႀကိမ္ႀကိမ္သတိထားေစာင့္ၾကည့္အၿပီးမွာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ရဲ႕တိမ္းညြတ္မႈကို ဆန္းစစ္ခ်င္သြားတာလည္း ဒါဟာပထမဆံုးအႀကိမ္ပါပဲ။ အဲဒီ့ေနာက္မွာေတာ့ ေဇာင္းကလြတ္တဲ့ျမင္းလိုပဲ စိတ္အစံုက James & Bianca Oswald တို႔ရဲ႕ ဒုတိယသား Angus Oswald ဆိုတဲ့ ေျမကမ႓ာဆီကို တစ္ဟုန္ထိုးအေျပးလွမ္းေနခဲ့ေတာ့တယ္။
သူတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္အတြက္ Bodyguard ရွာေနတယ္ဆိုတဲ့သတင္းေၾကာင့္ စီနီယာအစ္ကိုတစ္ေယာက္ကို အကူအညီေတာင္းခဲ့ရတယ္။ အဲဒီ့အစ္ကိုရဲ႕သူငယ္ခ်င္းက သူတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စပ္တူဖြင့္ထားတယ္ဆိုတဲ့ Club မွာ လံုျခံဳေရးတာဝန္ခံျဖစ္ၿပီး သူတို႔ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့လူတဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူ႔အနားကိုေရာက္လာရတာကေန အမ်ိဳးစံုတဲ့ရသေတြကို ခံစားရေတာ့တာပါပဲ။
'ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ။ ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ေသရည္တစ္ခြက္လို ရစ္မူးေစတယ္။ ေသသြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အရယ္အျပံဳးမပ်က္ ျငင္းဆန္မိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။'
■■■
"ဒုကၡပဲ၊ အေဖေခၚေနၿပီ။"
"ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ သခင္ေလး။"
"အေဖ့ဆီပဲ သြားရမွာပဲ။ ငါ ပတ္ေျပးေနတာၾကာၿပီ။"
Phantom ကားကိုျပန္ေကြ႕ၿပီး လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလိုက္တယ္။ ကမ႓ာက Ronan ဆီကိုဖုန္းဆက္ၿပီး ဒီတစ္ေန႔လံုးစာ သူ႔ရဲ႕အခ်ိန္ဇယားကိုဖ်က္လိုက္ၿပီလို႔ ေျပာမိေတာ့ Ronan က ဝမ္းသာပါတယ္လို႔ေတာင္ ေနာက္ေနေသးလို႔ ကမ႓ာ့ဆဲဆိုသံက ကားထဲမွာအျပည့္။
အေဖျဖစ္သူဆီကိုေရာက္သြားၿပီး ခိုင္းတာေတြကိုလုပ္ေပးၿပီးေတာ့
"မင္းလူက အားကိုးရသားပဲ။"
"Phantom ကိုေျပာတာလား။ သူက အဆင္ေျပတယ္။"
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ကမ႓ာဖြထားတဲ့ ပစၥည္းစာရင္းေတြနဲ႔ သစ္နမူနာေတြကို ေသခ်ာတိုက္စစ္ၿပီး ျပန္စီေနတဲ့ Phantom ကို ေမးေငါ့ရင္း သားအဖႏွစ္ေယာက္ မွတ္ခ်က္ခ်ေနၾကျခင္း။
"ငါျမင္ေယာင္ေနၿပီ။ ေနာက္ဆို ငါ့သားေတာ့ ဖမ္းလို႔မိဖို႔မလြယ္ေတာ့ဘူး။"
"အဟဲ။ ဒယ္ဒီကလည္း၊ ကၽြန္ေတာ္က အခုမွ သူ႔ကို ဒီကအလုပ္ေတြသင္ေပးဖို႔ ေတြးေနတုန္းပါ။"
"မင္းကို ငါေမြးထားတာပါ။ ဘယ္လိုျဖစ္ရင္ ဘယ္လိုအေတြးေတြးေနလဲဆိုတာ ငါသိပါတယ္။"
"အေမေမြးေပးတာပါ။"
"မေအေပးေလး၊ မင္းအေမတစ္ေယာက္တည္း ေမြးလို႔ရမလားကြ။"
"ဆဲတယ္လား။"
"မဆဲဘူး ေဟ့ေကာင္။ မင္းအေမကို ငါ့ေပးလို႔ မင္း လူျဖစ္လာတာေလ။"
"ကေနဒါႏိုင္ငံသားမို႔ပဲ။ ျမန္မာျပည္မွာေနရင္ ျမန္မာစာပါေမာကၡျဖစ္မွာ။"
"ဟား ဟား၊ ငါ့အေဖ၊ မင္းအဘိုးက ျမန္မာေသြးတစ္ဝက္နဲ႔။ ငါ့အဘိုးကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားစစ္စစ္ပါကြ။ ငါ ဒီေလာက္ေတာ့ တတ္ပါတယ္။ မင္းအေမနဲ႔ အိမ္ေထာင္သက္ကိုလည္း ေမးဦးမလား။"
"မႂကြားပါနဲ႔ေတာ့ ဒယ္ဒီရယ္။ ျပန္ေတာ့မယ္။"
"ဟာ၊ ဒယ္ဒီနဲ႔ အိမ္ျပန္လိုက္ခဲ့ေလ။"
"နက္ျဖန္လာခဲ့မယ္။"
"ဒယ္ဒီ အိမ္ျပန္ေရာက္ေနတုန္းကို မင္းကို ပါေအာင္ေခၚခဲ့လို႔ Bianca က ေျပာထားတာ။"
"မနက္ေစာေစာလာမယ္လို႔။ ျပန္ၿပီ၊ ျပန္ၿပီ။ Phantom, let's go!"
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကမ႓ာ့အေဖ Mr. Oswald က ကမ႓ာ့ကိုအလုပ္ခိုင္းလိုက္တိုင္း Phantom ကပဲလိုက္လုပ္ေပးရတာ မ်ားလာခဲ့တယ္။
"Yes, boss" တစ္ခြန္းနဲ႔ အကုန္လိုက္လုပ္ေပးတဲ့ Phantom ကို Mr. Oswald သေဘာက်မွာလည္း အေသအခ်ာ။
■
"Phantom မပါဘူးလား။"
"ဒယ္ဒီ့ဆီကေန လာလိမ့္မယ္။"
"မင္းကေတာ့ သာယာတယ္ေနာ္။ Phantom က တကယ္ပဲသရဲတေစၧက်လို႔။ မင္းအေဖခိုင္းတာေတြလည္း မင္းအစား အေျပးအလႊားလုပ္ေပးရေသးတယ္။ မင္းေဘးမွာလည္း အရိပ္လိုေနေသးတယ္။"
"ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလးရဲ႕ ေက်းဇူးေပါ့။ Thank you infinity, Ronan."
"အစကေတာ့ အဆင္မေျပရင္ ငါ့ကိုရန္လုပ္ဖို႔ ေတြးေသးတယ္မလား။"
"အိုး၊ လုပ္စရာလား။ ငါ့အတြက္ ေစတနာနဲ႔ ေသခ်ာလူရွာလာေပးတာကို။ ကိုယ္က အခ်စ္ကေလးကို ၿငိဳျငင္စရာလား။"
"ဖယ္စမ္းပါ မင္းလက္ႀကီး။ ညက bar မွာ မင္းဘာေတြစပ္စုေနလဲ ငါသိတယ္။ ငါ့လာမထိနဲ႔။ မင္းကိုလန္႔လြန္းလို႔။"
"အခ်စ္က သဝန္တိုတာလား။ အဲဒါက အလုပ္ကိစၥေလကြာ။"
"Shut the f*ck up!"
■■■
"ေရာ့၊ အဲဒီ့ဖိုင္ထဲကအေၾကာင္းအရာေတြကို ေသခ်ာဖတ္။ ၿပီးရင္ အခုလတ္တေလာ သူဘာေတြလုပ္ေနလဲလို႔ ငါ့ကိုစံုစမ္းေပး။"
ကမ႓ာေပးတဲ့ဖိုင္ကို Phantom ယူလိုက္ၿပီးတဲ့အခါ
"ယူသြားလိုက္ေတာ့။"
"ဟုတ္"
စူပါဟီးရိုးအရုပ္ေလးကိုကိုင္ရင္း ထြက္သြားဖို႔ေျပာေနတဲ့ကမ႓ာ့ကို Phantom ပေဟဠိေတြနဲ႔အတူ တစ္ခ်က္ေငးမိတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ အခန္းတံခါးပိတ္ေပးၿပီး ထြက္လာရင္းေတြးမိတာ
'ဖိုင္ထဲကလူက ဘယ္သူလဲ။'
■
"ရၿပီ။ သြားေတာ့။"
"သခင္ေလး၊ သူက ..."
"သြားေတာ့။"
'အဲဒီ့လူက ဘယ္သူမို႔ သခင္ေလးတို႔မိသားစုဆီ ဦးတည္ေနတာလဲ။'
အေျဖရွိဖို႔ေနေနသာသာ ေမးခြင့္ေတာင္မရလိုက္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ပုဒ္က Phantom ကို အလုပ္မ်ားေစတယ္။
■
"Phantom, မင္းစံုစမ္းေနတဲ့ကိစၥကို စိတ္ခ်ရတဲ့တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီ လႊဲထားခဲ့။ အေဖက မင္းကိုေခၚေနတယ္။ အဲဒီ့ကိစၥကိုလႊဲၿပီး အေဖ့အလုပ္ကို ေသခ်ာလုပ္ေပးလိုက္ပါ။ ငါ အဲဒါေတြကို အာ႐ံုမစိုက္ႏိုင္ေသးလို႔။"
"ဟုတ္"
အေၾကာင္းအရာတခ်ိဳ႕ကို စံုစမ္းလို႔သိရေပမဲ့ တစ္ဖက္ကလႈပ္ရွားမႈအတြက္ တံု႔ျပန္ဖို႔အစီအစဥ္ရွိပံုမရတဲ့ ကမ႓ာ့ကို Phantom တစ္ေယာက္ ေမးခ်င္တာေတြရွိေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္းမွာေတာ့ သူေမးစရာမလိုခဲ့ဘဲ ကမ႓ာကိုယ္တိုင္ ဝန္ခံလာခဲ့တဲ့အခါမွာ ရင္နာစရာေတြျဖစ္လာမယ္လို႔ နည္းနည္းေလးေတာ့ရိပ္မိခဲ့ေပမဲ့ တည့္တည့္တိုးတဲ့အခါမွာ ထင္ထားတာထက္ကိုပိုၿပီးခံရခက္တဲ့ ေဝဒနာတစ္ခုပါပဲ။
အဲဒီ့ေန႔က...
"Phantom, take him home."
လွမ္းေခၚလိုက္လို႔ အေျပးအလႊားေရာက္လာတဲ့ Phantom ကို Ronan က တစ္ခြန္းပဲေျပာၿပီးထသြားေပမဲ့ သူေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ဖို႔က မလြယ္ဘူးဆိုတာကို Phantom သိတယ္။
"သခင္ေလး၊ ေသာက္တာေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ။ မနက္က်ရင္ ေခါင္းေတြအရမ္းကိုက္လိမ့္မယ္။ အိမ္ျပန္နားရေအာင္ပါ။"
"ဖယ္စမ္း။ အား၊ နားညည္းလိုက္တာကြာ။"
"Bar မွာေလ သခင္ေလးရဲ႕။ ဆူတာေပါ့။"
"ဟာကြာ၊ အိမ္ျပန္မယ္။"
လြယ္သားပဲ။ ထင္ထားတာထက္ကို အရမ္းလြယ္လြန္းေနတယ္။ ကမ႓ာက သူ႔တိုက္ခန္းဆီကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴျပန္လိုက္လာခဲ့တယ္။ တကယ့္ခက္ခဲျခင္းကေတာ့ အိမ္ျပန္ေရာက္မွစတယ္။
"စင္အေပၚဆံုးထပ္က ေသာက္လက္စပုလင္းယူခဲ့။"
"အရမ္းမ်ား ..."
"ဘာေတြ ျပန္ေျပာေနတာလဲ။"
ေခါင္းငိုက္စိုက္ကေန Phantom ကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီးေအာ္လိုက္တဲ့ ကမ႓ာ့မ်က္ဝန္းကေန မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းတစ္ခု က်ဆင္းသြားတဲ့အခ်ိန္ Phantom အတြက္က ကမ႓ာၿဂိဳဟ္ဟာ ၂၃ ၁/၂ မကတဲ့ဒီဂရီနဲ႔ အရွိန္ျပင္းျပင္းလည္ထြက္သြားသလိုပါပဲ။
'မဟုတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ထင္ထားသလိုမဟုတ္ဘူးမလား။'
"သြားေလ။"
ကမ႓ာေျပာတဲ့အတိုင္း ယူေပးလိုက္မိတယ္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္မွာရွိတာေတြနဲ႔ အျမည္းလုပ္ေပးမိတယ္။ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔မို႔ ဓားထိတဲ့လက္ကလည္း ေသြးေတြထြက္လာလို႔ ခြဲေနတဲ့အသီးတခ်ိဳ႕ အမႈိက္ပံုးထဲပဲေရာက္သြားခဲ့တယ္။
"ငါ သူ႔ကိုသိပ္ခ်စ္တာပဲ။ သူကေတာ့ မုန္းေနမယ္ထင္ပါတယ္။"
"................."
"အခုအတိုင္းေလးဆိုရင္ ငါ့အေပၚ မမုန္းေလာက္ဘူးမလား။"
".................."
"သူ အမွန္အတိုင္းမသိပါေစနဲ႔ဦးကြာ။"
'သိသြားတဲ့တစ္ေန႔မွ မုန္းသြားရင္ေရာ။'
Phantom ရဲ႕အေတြးကို ကမ႓ာက အေျဖေပးလိုက္သလိုဆက္ေျပာတာက
"ငါက အမွားထပ္လုပ္ရဦးမွာေပါ့။ အားလံုးကိုသိသြားရင္ သူ ..."
*ခြမ္း*
"သခင္ေလး၊ မလုပ္နဲ႔။ မထိနဲ႔ေနာ္၊ ရွမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းေပးမယ္။"
ပဝါႀကီးႀကီးတစ္ထည္ကို ေျပးယူၿပီး ကမ႓ာ႐ိုက္ခြဲလိုက္တဲ့ ဖန္ပုလင္းအစေတြကို အုပ္သိမ္းလိုက္ရတယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ ကမ႓ာ အနာတရေတြျဖစ္ကုန္မွာကို သူမလိုခ်င္ဘူး။
"အခ်စ္က အဲဒီ့လိုပဲလား Koa?"
စိတ္ညစ္လို႔ညည္းညဴရင္ဖြင့္ခ်ိန္မွ သူ႔နာမည္္အရင္းကိုေခၚတတ္တဲ့ သူ႔သခင္ေလး။ အခုက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နာက်င္ေနရလို႔လဲ။
ႏွလံုးသားေလးနာက်င္ရတာနဲ႔တင္ အဲဒီ့လူသားက အရမ္းပင္ပန္းေနရၿပီမို႔ ေနာက္ထပ္ ဘယ္လိုနာက်င္မႈမ်ိဳးကိုမွ Phantom ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး။
■■■ Part (27) ဆက္ရန္ ■■■
တစ်ချိန်က မြေကမ္ဘာဆိုတာ ...
"မင်း ကျောင်းပြီးသွားတိုင်း လုပ်ချင်ရာလုပ်မနေနဲ့ Ronan. ငါက ကျောင်းတက်နေတုန်းပဲဆိုတာ သတိထားဦး။"
"ဘာဖြစ်လဲ၊ ဆက်တက်လေ။ အားမှလာပေါ့။"
"မင်းကျတော့ ကဲနေမှာလေ။"
"အလုပ်လုပ်တာပါကွ"
"အလုပ်ကလည်း Night club မှဖွင့်ချင်တာတဲ့လား။"
"အပိုတွေပြောမနေနဲ့။ ပြင်တာဆင်တာနဲ့၊ ငါချေးများမှာနဲ့၊ ခြောက်လလောက်ကြာမှ ဖွင့်ဖြစ်မှာပဲ။ နောက်နှစ်ဝက်ဆို မင်းလည်း ကျောင်းပြီးဖို့တစ်နှစ်ပဲကျန်တော့မှာ။"
"လုပ်ကွာ၊ လုပ်။ ဟိုကောင်တွေကို တကယ်ပဲခေါ်မရဘူးလား။"
"ဟိုနှစ်ကောင်ကတော့ သိတဲ့အတိုင်း Mama's boy နဲ့ လူဆိုးကောင်ဆိုတော့ တစ်ယောက်က အိမ်ကအလုပ်ထဲနစ်၊ တစ်ယောက်ကတော့ သူ့အစ်ကိုနဲ့ပါသွားပြီ။ Luke ကတော့ သူ့အိမ်က တော်တော်လေးအဆင်မပြေဘူး။ ငါလည်း တတ်နိုင်သလောက်ကူညီတာပဲ။ သူကိုက မာနခပ်ကြီးကြီးရယ်။ ငါတို့ band လေး နှမြောပါတယ်။ အားတဲ့အချိန်လေးတော့ တစ်နှစ်တစ်ခါလောက်လူစုပြီး ကဲကြတာပေါ့။ ဒါကြောင့် ငါက Club ဖွင့်ထားမယ်လေ။ ဟဲဟဲ"
"အေး၊ လုပ်နေလိုက်။"
■
After one year later
"What? Gay bar?"
"Yes"
"မင်းက ... တကယ်ကြီးလား။"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ။"
"မဟုတ်ဘူးလေ။"
"ဘာလဲ၊ မင်းမကြိုက်ဘူးလား။"
"ငါကျောင်းပြီးမှလုပ်။ ငါးလပဲကျန်တာ၊ ခဏစောင့်။"
"ဟမ်း၊ တားများတားတော့မှာလားလို့။"
"မတားဘူး၊ ငါကြိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါ့ကိုစောင့်ဦး။ အဲဒီ့အချိန်မှ ငါ့အမေနဲ့ပြောရတာ လွယ်မှာ။"
"သေချာလား။"
"အေး"
■
"သား၊ Ronan နဲ့ပဲ Club တွေ လျှောက်သွားနေတော့မှာလား။ ကျောင်းလည်းပြီးသွားပြီဆိုတော့ မင်းအဖေအလုပ်မှာ ဝင်ကူပါလား သားရယ်။"
"လျှောက်သွားနေတာမဟုတ်ဘူးလေ အမေရဲ့။ ကျွန်တော်လည်း စပ်တူလုပ်နေတာကို။"
"အေးလေ၊ အဲဒါတွေက ..."
"အမေစိတ်ချပါ။ ဘာမှပြဿနာမရှိစေရဘူး။ အလုပ်ကို ပျော်ပျော်ကြီးလုပ်ရတာ ဘယ်လောက်ကောင်းသလဲလို့။"
"ပျော်တာကပျော်ပါ။"
"မပျက်စေရပါဘူး၊"
"အပြောလေးကတော့နော်။ ကားပြိုင်ပွဲတွေမှာလည်း သွားသောင်းကျန်းနေတယ်ဆို။"
"ဟာ၊ ဘယ်သူချွန်ပြန်ပြီလဲ။ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ နည်းနည်းပါးပါးအပြိုင်ဆော့တာပါ။ ဘယ်ကပြိုင်ပွဲဖြစ်ရမှာလဲ။ အမေကလည်း၊ အိမ်မှာလာနေတဲ့သားလေးကို အဲဒီ့လိုတွေမပြောပါနဲ့။"
"အမလေးတော်၊ ရှင်လေးက လည်လို့မောမှ အိမ်ကို မျက်စိလည်ရောက်လာပြီး ခဏဝင်နားတာပါ။"
"Sun ဆို အဲဒီ့လိုတောင် မရဘူးလေ။ နှစ်သစ်ကူးပိတ်ရက်ကလွဲရင် တစ်နှစ်တစ်ခါမှ အိမ်ပြန်လာနိုင်တာ။"
"Sun က သူ့အလုပ်နဲ့သူ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ရှိတယ်။ ဘာမှမပူရဘူး။ ငါတော့ သားနှစ်ယောက်ကို နာမည်မှားပေးမိတာပဲ။"
"အဟီး"
■
"ဘာဖြစ်တယ် Earth? Playroom တွေထည့်မယ်။"
"အေးလေ၊ မင်း bar လေးကို မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ဖြစ်သွားအောင်လေ။"
"အဲဒါက အဆင်ပြေပါ့မလား။"
"ပြေပါတယ်၊ ငါ ချိတ်မိထားတယ်။ နောက်နေ့ မင်းကိုခေါ်သွားပြီး ပြစရာရှိတယ်။"
"အဆင်ပြေမယ်ဆိုရင် လုပ်ကွာ။"
"ဒါပဲလေ။ အဲဒီလိုမှပေါ့။"
■
"ဘယ်သူတွေလဲ Ronan?"
"ဟိုနေ့က ငါပြောတာလေ။ ငါတို့ ဒီလောက်ပြဿနာတွေများတာ အနားမှာအမြဲထားဖို့ လူတစ်ယောက်စီလောက်တော့ လိုတာပေါ့။"
"Bodyguard? သေချာစိတ်ချရအောင် ဘယ်လိုရှာလဲ။"
"Vincent ဆီကနေ တစ်ဆင့်ဆက်သွယ်ပေးတာ။ အဲဒီ့တစ်ယောက်ကကျ မင်းလိုပဲ အရှေ့တိုင်းသွေးစပ်တယ်၊ ကိုယ့်လူ။"
Club ရဲ့ လုံခြုံရေးတာဝန်ခံဆီကမို့ ကမ္ဘာငြင်းမနေတော့ပါ။ အတိုက်အခိုက်လည်းကျွမ်းကျင်၊ စကားလည်းနည်းတဲ့ Vincent လိုလူမျိုးဆီကဆက်သွယ်ပေးတဲ့ Bodyguard ဆိုရင် စိတ်ချရဖို့သေချာပါတယ်။
ကားပြိုင်ပွဲတွေဆီအာရုံရောက်ပြီး အကောင်ကြီးကြီး၊ အမြီးရှည်ရှည်တွေနဲ့ လောင်းကြေးမြင့်မြင့်တွေရင်းတဲ့အခါ ရန်လိုတတ်သူတွေကြား ရန်ပွဲတွေနွှဲရတာလည်း အကြိမ်စိပ်လာခဲ့တော့ အမြဲတမ်းအနားမှာထားဖို့ လူလိုလာခဲ့ရပြီ။
"ကဲ၊ ဟိုဘက်က ခဲရောင်နဲ့ကောင်လေးက Phantom. မင်းအတွက် ငါရှာလာတာ။"
"သူ ..."
"အဟား၊ လူသာငယ်တာ အရည်အချင်းကမသေးဘူး။"
"ငါတို့ထက်တောင် ငယ်မှာကို။"
"တစ်နှစ်ကျော်ပဲကွာတာ။"
"မင်းကျတော့ အဲဒီ့အစ်ကိုကိုခေါ်လာတယ်ပေါ့"
"ငါ့ကိုလာမပြောနဲ့။ မင်းကိုယ်တိုင်လိုက်မလာဘဲနဲ့ ချေးမများနဲ့။ ငါအကောင်းဆုံးလုပ်ပေးတာပဲကို မရှည်နဲ့ကွာ။ မင်းဆိုသည်မှာ ကားပြိုင်ပွဲတွေဆီပဲ စိတ်ရောက်နေတာလေ။ မင်းနောက်ကလိုက်ဖို့ဆို လူငယ်ပဲကောင်းတယ်။"
Ronan သူ့အတွက်သူရှာလာတဲ့လူကို ကမ္ဘာလည်းသိတယ်။ Vincent နဲ့အတူတွဲတွေ့ဖူးတာကြောင့်ပါ။ Vincent လိုပဲ ခပ်အေးအေးပုံစံ။
Phantom ဆိုတဲ့ကောင်လေးကတော့ တကယ့်ကိုလူငယ်ပုံစံ။ ဝတ်စားပုံကဖရိုဖရဲဆန်ပြီး နေချင်သလိုနေမယ့်အချိုးလေးနဲ့မို့ အဲဒီ့ကောင်လေးရဲ့ ကိုယ်ရေးအကျဉ်းဖိုင်ကိုကိုင်ပြီး Ronan ကိုသာ စိတ်ထဲကနေကျိန်ဆဲမိတယ်။ အဆင်မပြေရင် Ronan ကို ကောင်းကောင်းရစ်ပစ်ဖို့လည်း ကမ္ဘာ တေးထားလိုက်တယ်။
"လာ၊ ငါ မိတ်ဆက်ပေးမယ်။"
Ronan ခေါ်လို့ သီးသန့်ခန်းလေးထဲရောက်လာပြီး စားပွဲမှာစကားထိုင်ပြောနေကြတာ။ ခပ်လှမ်းလှမ်းကဆိုဖာတွေပေါ် အေးအေးဆေးဆေးထိုင်နေကြတဲ့ နှစ်ယောက်ဆီကို သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်သား ဦးတည်လိုက်ကြတယ်။ သူတို့ ဆိုဖာတွေဆီရောက်တော့ ထိုင်နေတဲ့နှစ်ယောက်က ပြိုင်တူထရပ်လိုက်ကြတယ်။
"ရပါတယ်၊ ထိုင်ပါ။ ဒါက Earth. Mac ကတော့ သိမှာပါ။ Earth, ဒါက McCarthy နဲ့ Phantom."
"သိပါတယ်ဗျာ။"
"ဟုတ်ကဲ့၊ ကျွန်တော် Phantom ပါ။"
ကမ္ဘာထိုင်လိုက်တဲ့ရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်နေဆဲ Phantom ဆိုတဲ့ဖရိုဖရဲလေးက ခါးညွတ်နှုတ်ဆက်တယ်။ McCarthy ကတော့ သူ့နေရာမှာပြန်ထိုင်နေပြီ။
"အင်း၊ Phantom ဆိုလည်း Phantom ပေါ့။ ငါ့အကြောင်း မင်းဘာသိလဲ။"
"ကျွန်တော်သိသလောက် ပြောရမှာလား။"
"ပြောကြည့်စမ်းပါဦး။"
"ကဲ ... Phantom ရေ၊ မင်းဘာသာကြည့်ရှင်းတော့။ ငါတော့ သွားတော့မယ်။"
"မင်းက ဘယ်သွားမှာလဲ Ronan?"
"Playroom တွေမှာ မီးတွေဆင်နေတာ သွားကြည့်ရမယ်လေ။ မင်းရစ်တာကို ထိုင်စောင့်မနေနိုင်ဘူး။ ငါသွားစစ်လိုက်မယ်။"
"ငါပါလိုက် ..."
"နေစမ်း။ အရက်နာကျနေတဲ့ပုံစံက မြင်မကောင်းဘူး။ မင်းဘာသာဆက်ရစ်။"
ပြောပြီး Ronan ထွက်သွားတော့ McCarthy က ခွင့်ပြုပါဦးဆိုပြီး ကမ္ဘာ့ကိုနှုတ်ဆက်၊ ဟိုကောင်လေးကို လက်တစ်ချက်ပြကာ နောက်ကလိုက်သွားလေပြီ။ နောက်ဆုံးတော့ Phantom ဆိုတဲ့ကောင်လေးက ကမ္ဘာရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက်သားကျန်နေခဲ့တယ်။
"ပြောကြည့်ပါဦး၊ မင်းသိသလောက် ငါ့အကြောင်း။"
"ဟုတ်ကဲ့။"
Ronan တို့နဲ့လည်း တစ်လျှောက်လုံးက အင်္ဂလိပ်လိုပြောလာခဲ့တာပါပဲ။ အခုမှ Phantom က "ဟုတ်ကဲ့" လို့ကို မြန်မာလိုပြောလိုက်တာကြောင့် အမေအိမ်မှာကလွဲရင် တခြားနေရာမှာမကြားရသလောက်မို့ ကမ္ဘာ အထူးအဆန်းဖြစ်သွားပြီး
"အရှေ့တိုင်းသွေးက Phillipine စပ်တာမဟုတ်ဘူးလား။ မင်း profile မှာပါတာလေ။"
"ကျွန်တော်ငယ်ငယ်က လူကုန်ကူးခံရတဲ့အထဲ ပါသွားပြီး ထိုင်းဘက်ကနေ ဖိလစ်ပိုင်ဘက်ရောက်သွားခဲ့တာပါ။ နောက်တော့ သူဌေးတစ်ယောက်ဆီမှာ အလုပ်လုပ်ပြီး အဲဒီ့မှာပဲအခြေကျခဲ့ပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာမွေးတဲ့ ထိုင်း၊ မြန်မာ ကပြားပါ။"
"သိပြီ။ ငါမေးထားတာ ဖြေတော့။"
"လူတိုင်းသိနိုင်တဲ့ သခင်လေးရဲ့ biography ရယ်၊ လက်ရှိလုပ်နေတဲ့ club, နောက်ဖွင့်မယ့် gay bar, ခဏခဏဖြစ်နေတဲ့ ကားပြိုင်ပွဲတွေမှာ နာမည်ကြီးနေတဲ့အကြောင်းရယ်၊ ပြီးတော့ သခင်လေးသူငယ်ချင်းက ပြောပြထားတာရယ်၊ ကျွန်တော်ရဲ့စတွေ့တွေ့ချင်းအမြင်ရယ်ပါ။"
"ဟ၊ ဟိုကောင် ငါ့အကြောင်း ဘာတွေပြောထားတာလဲ။"
"စိတ်ရှည်ချင်တဲ့နေရာဆို အဆင်ပြေပေမဲ့ စိတ်မရှည်တဲ့အခါ ချိန်ကိုက်ဗုံးလိုပဲတဲ့။"
"တော်ပြီ၊ ဆက်မပြောနဲ့။ အဲဒီ့ကောင် ငါ့ကိုအတင်းတုပ်တဲ့ကောင်။ မင်းရဲ့အမြင်ကိုပြောပါဦး။"
"သွေးအေးပြီး စိတ်မြန်လက်မြန်ရှိမယ်လို့ မြင်မိတယ်။ သေချာတာတော့ သခင်လေး ကျွန်တော့်ကိုသဘောမကျဘူး။ အဲဒီ့တော့ အခုက ကျွန်တော်ဘာပြောပြော နားထောင်ဖို့အဆင်ပြေတဲ့အခြေအနေမျိုး မဟုတ်ဘူးထင်ပါတယ်။"
"အဟက်၊ မင်းက စကားပြောတာပြတ်တာပဲ။"
"အဲဒီ့လိုပြောတာ မကြိုက်ဘူးဆိုရင် ပြင်ပါ့မယ်။"
"မလိုဘူး။ ငါ ရေချိုးမှဖြစ်တော့မယ်။"
"ကျွန်တော်ပြင်ပေး ..."
"မလိုဘူး။ ငါ့ကို မနက်စာစားဖို့သာပြင်ပေး။"
"နေ့လယ်စာဖြစ်နေပါပြီ။"
"ဘာစာဖြစ်ဖြစ်ကွာ။"
"ပြင်ထားလိုက်ပါ့မယ်။"
အပြင်မှာသိပ်မပြောဖြစ်တဲ့ ဘာသာစကားနဲ့ ပြောရတာလည်း တစ်မျိုးတော့တစ်မျိုးပဲ။ ဒါပေမဲ့ ပိုအဆင်ပြေသွားတာလို့ ထင်ပါရဲ့။
ကမ္ဘာသတိထားမိတာတော့ Ronan က ထိုင်ပါလို့ပြောတုန်းက သူကမထိုင်ဘဲ ကမ္ဘာ့ရှေ့မှာပဲ ရိုရိုကျိုးကျိုးမတ်တပ်ရပ်နေခဲ့တာ။ ကမ္ဘာကလည်း သူ့ကို ထိုင်ပါလို့မပြောမိဘူး။ သူကလည်း ကမ္ဘာရေချိုးဖို့ထထွက်လာတဲ့အထိ ပြန်မထိုင်ခဲ့ဘူး။ အမိန့်နာခံတတ်မယ်လို့ မှတ်ချက်ချမိပါရဲ့။
သူ့အကြောင်းကို အကြမ်းဖျင်းဖတ်ကြည့်တုန်းကတော့ သူတတ်ထားတဲ့ကိုယ်ခံပညာတွေ မနည်းဘူး။ ပြီးတော့ သူ့အားသာချက်က သူလှုပ်ရှားရင် အရမ်းသပ်ရပ်တာမို့ ဘယ်သူမှသတိမထားမိဘူး။ ဒါကြောင့် သရဲတစ္ဆေဆန်တဲ့သူ့ကို Phantom လို့ ကင်ပွန်းတပ်ကြပါသတဲ့။
■■■
Mr. Ronan ခေါ်လာလို့ ဒီနေ့ အလုပ်ရှင်နဲ့တွေ့ရမယ်။ အရင်တုန်းကတည်းက တွေ့ဖူးပေမဲ့လည်း မျက်နှာချင်းဆိုင်မဟုတ်၊ အလုပ်ရှင်နဲ့အလုပ်သမားပုံစံမဟုတ်။ အရင်က ဘဏ်လုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက်ရဲ့ သားရယ်၊ အမတ်လောင်းတစ်ယောက်ရယ်အတွက် ကိုယ်ရံတော်လုပ်ပေးခဲ့ဖူးတယ်။ အဲဒီ့ဘဏ်လုပ်ငန်းရှင်ရဲ့သားနဲ့ ကားပြိုင်ပွဲဆီပါသွားတုန်းက Earth ဆိုတဲ့သူ့ကို မြင်ဖူးခဲ့တယ်။ အဲဒီ့တုန်းက Earth က သူ့အပေါင်းအသင်းတစ်ယောက်နဲ့ ကွင်းထဲကို ပထမဆုံးရောက်လာတာတဲ့။ အရင်အလုပ်ရှင်ဟောင်းနဲ့ သူတို့ချင်းမိတ်ဆက်တုန်းက သေချာသတိထားမိတယ်။ ခပ်မှိုင်းမှိုင်း သူ့မျက်ဝန်းတွေကိုပေါ့။
ရေခဲငွေ့ရိုက်ခံထားရတဲ့မှန်တစ်ချပ်လို တစ်စုံတစ်ခုသောအရာက သူ့စိတ်ကိုအေးခဲစေဖူးသလား။ ကြည်လင်ခဲ့ဖူးမှာသေချာနေတဲ့ သူ့မျက်ဝန်းတွေက စိတ်ထဲမှာထင်ကျန်နေခဲ့တာ ရက်အတော်ကြာကြာအထိ။ ထူးဆန်းတဲ့စွဲလမ်းမှုတစ်ခုကို အကြိမ်ကြိမ်သတိထားစောင့်ကြည့်အပြီးမှာ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ရဲ့တိမ်းညွတ်မှုကို ဆန်းစစ်ချင်သွားတာလည်း ဒါဟာပထမဆုံးအကြိမ်ပါပဲ။ အဲဒီ့နောက်မှာတော့ ဇောင်းကလွတ်တဲ့မြင်းလိုပဲ စိတ်အစုံက James & Bianca Oswald တို့ရဲ့ ဒုတိယသား Angus Oswald ဆိုတဲ့ မြေကမ္ဘာဆီကို တစ်ဟုန်ထိုးအပြေးလှမ်းနေခဲ့တော့တယ်။
သူတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်အတွက် Bodyguard ရှာနေတယ်ဆိုတဲ့သတင်းကြောင့် စီနီယာအစ်ကိုတစ်ယောက်ကို အကူအညီတောင်းခဲ့ရတယ်။ အဲဒီ့အစ်ကိုရဲ့သူငယ်ချင်းက သူတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် စပ်တူဖွင့်ထားတယ်ဆိုတဲ့ Club မှာ လုံခြုံရေးတာဝန်ခံဖြစ်ပြီး သူတို့ယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့လူတဲ့။ ဒီလိုနဲ့ပဲ သူ့အနားကိုရောက်လာရတာကနေ အမျိုးစုံတဲ့ရသတွေကို ခံစားရတော့တာပါပဲ။
'ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့လေ။ ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်အတွက်တော့ သေရည်တစ်ခွက်လို ရစ်မူးစေတယ်။ သေသွားမယ်ဆိုရင်တောင် အရယ်အပြုံးမပျက် ငြင်းဆန်မိမှာမဟုတ်တော့ဘူး။'
■■■
"ဒုက္ခပဲ၊ အဖေခေါ်နေပြီ။"
"ကျွန်တော်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ သခင်လေး။"
"အဖေ့ဆီပဲ သွားရမှာပဲ။ ငါ ပတ်ပြေးနေတာကြာပြီ။"
Phantom ကားကိုပြန်ကွေ့ပြီး လမ်းကြောင်းပြောင်းလိုက်တယ်။ ကမ္ဘာက Ronan ဆီကိုဖုန်းဆက်ပြီး ဒီတစ်နေ့လုံးစာ သူ့ရဲ့အချိန်ဇယားကိုဖျက်လိုက်ပြီလို့ ပြောမိတော့ Ronan က ဝမ်းသာပါတယ်လို့တောင် နောက်နေသေးလို့ ကမ္ဘာ့ဆဲဆိုသံက ကားထဲမှာအပြည့်။
အဖေဖြစ်သူဆီကိုရောက်သွားပြီး ခိုင်းတာတွေကိုလုပ်ပေးပြီးတော့
"မင်းလူက အားကိုးရသားပဲ။"
"Phantom ကိုပြောတာလား။ သူက အဆင်ပြေတယ်။"
ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ကမ္ဘာဖွထားတဲ့ ပစ္စည်းစာရင်းတွေနဲ့ သစ်နမူနာတွေကို သေချာတိုက်စစ်ပြီး ပြန်စီနေတဲ့ Phantom ကို မေးငေါ့ရင်း သားအဖနှစ်ယောက် မှတ်ချက်ချနေကြခြင်း။
"ငါမြင်ယောင်နေပြီ။ နောက်ဆို ငါ့သားတော့ ဖမ်းလို့မိဖို့မလွယ်တော့ဘူး။"
"အဟဲ။ ဒယ်ဒီကလည်း၊ ကျွန်တော်က အခုမှ သူ့ကို ဒီကအလုပ်တွေသင်ပေးဖို့ တွေးနေတုန်းပါ။"
"မင်းကို ငါမွေးထားတာပါ။ ဘယ်လိုဖြစ်ရင် ဘယ်လိုအတွေးတွေးနေလဲဆိုတာ ငါသိပါတယ်။"
"အမေမွေးပေးတာပါ။"
"မအေပေးလေး၊ မင်းအမေတစ်ယောက်တည်း မွေးလို့ရမလားကွ။"
"ဆဲတယ်လား။"
"မဆဲဘူး ဟေ့ကောင်။ မင်းအမေကို ငါ့ပေးလို့ မင်း လူဖြစ်လာတာလေ။"
"ကနေဒါနိုင်ငံသားမို့ပဲ။ မြန်မာပြည်မှာနေရင် မြန်မာစာပါမောက္ခဖြစ်မှာ။"
"ဟား ဟား၊ ငါ့အဖေ၊ မင်းအဘိုးက မြန်မာသွေးတစ်ဝက်နဲ့။ ငါ့အဘိုးကတော့ မြန်မာနိုင်ငံသားစစ်စစ်ပါကွ။ ငါ ဒီလောက်တော့ တတ်ပါတယ်။ မင်းအမေနဲ့ အိမ်ထောင်သက်ကိုလည်း မေးဦးမလား။"
"မကြွားပါနဲ့တော့ ဒယ်ဒီရယ်။ ပြန်တော့မယ်။"
"ဟာ၊ ဒယ်ဒီနဲ့ အိမ်ပြန်လိုက်ခဲ့လေ။"
"နက်ဖြန်လာခဲ့မယ်။"
"ဒယ်ဒီ အိမ်ပြန်ရောက်နေတုန်းကို မင်းကို ပါအောင်ခေါ်ခဲ့လို့ Bianca က ပြောထားတာ။"
"မနက်စောစောလာမယ်လို့။ ပြန်ပြီ၊ ပြန်ပြီ။ Phantom, let's go!"
ဒီလိုနဲ့ပဲ ကမ္ဘာ့အဖေ Mr. Oswald က ကမ္ဘာ့ကိုအလုပ်ခိုင်းလိုက်တိုင်း Phantom ကပဲလိုက်လုပ်ပေးရတာ များလာခဲ့တယ်။
"Yes, boss" တစ်ခွန်းနဲ့ အကုန်လိုက်လုပ်ပေးတဲ့ Phantom ကို Mr. Oswald သဘောကျမှာလည်း အသေအချာ။
■
"Phantom မပါဘူးလား။"
"ဒယ်ဒီ့ဆီကနေ လာလိမ့်မယ်။"
"မင်းကတော့ သာယာတယ်နော်။ Phantom က တကယ်ပဲသရဲတစ္ဆေကျလို့။ မင်းအဖေခိုင်းတာတွေလည်း မင်းအစား အပြေးအလွှားလုပ်ပေးရသေးတယ်။ မင်းဘေးမှာလည်း အရိပ်လိုနေသေးတယ်။"
"ငါ့သူငယ်ချင်းလေးရဲ့ ကျေးဇူးပေါ့။ Thank you infinity, Ronan."
"အစကတော့ အဆင်မပြေရင် ငါ့ကိုရန်လုပ်ဖို့ တွေးသေးတယ်မလား။"
"အိုး၊ လုပ်စရာလား။ ငါ့အတွက် စေတနာနဲ့ သေချာလူရှာလာပေးတာကို။ ကိုယ်က အချစ်ကလေးကို ငြိုငြင်စရာလား။"
"ဖယ်စမ်းပါ မင်းလက်ကြီး။ ညက bar မှာ မင်းဘာတွေစပ်စုနေလဲ ငါသိတယ်။ ငါ့လာမထိနဲ့။ မင်းကိုလန့်လွန်းလို့။"
"အချစ်က သဝန်တိုတာလား။ အဲဒါက အလုပ်ကိစ္စလေကွာ။"
"Shut the f*ck up!"
■■■
"ရော့၊ အဲဒီ့ဖိုင်ထဲကအကြောင်းအရာတွေကို သေချာဖတ်။ ပြီးရင် အခုလတ်တလော သူဘာတွေလုပ်နေလဲလို့ ငါ့ကိုစုံစမ်းပေး။"
ကမ္ဘာပေးတဲ့ဖိုင်ကို Phantom ယူလိုက်ပြီးတဲ့အခါ
"ယူသွားလိုက်တော့။"
"ဟုတ်"
စူပါဟီးရိုးအရုပ်လေးကိုကိုင်ရင်း ထွက်သွားဖို့ပြောနေတဲ့ကမ္ဘာ့ကို Phantom ပဟေဠိတွေနဲ့အတူ တစ်ချက်ငေးမိတယ်။ ပြီးတော့မှ အခန်းတံခါးပိတ်ပေးပြီး ထွက်လာရင်းတွေးမိတာ
'ဖိုင်ထဲကလူက ဘယ်သူလဲ။'
■
"ရပြီ။ သွားတော့။"
"သခင်လေး၊ သူက ..."
"သွားတော့။"
'အဲဒီ့လူက ဘယ်သူမို့ သခင်လေးတို့မိသားစုဆီ ဦးတည်နေတာလဲ။'
အဖြေရှိဖို့နေနေသာသာ မေးခွင့်တောင်မရလိုက်တဲ့ မေးခွန်းတစ်ပုဒ်က Phantom ကို အလုပ်များစေတယ်။
■
"Phantom, မင်းစုံစမ်းနေတဲ့ကိစ္စကို စိတ်ချရတဲ့တစ်ယောက်ယောက်ဆီ လွှဲထားခဲ့။ အဖေက မင်းကိုခေါ်နေတယ်။ အဲဒီ့ကိစ္စကိုလွှဲပြီး အဖေ့အလုပ်ကို သေချာလုပ်ပေးလိုက်ပါ။ ငါ အဲဒါတွေကို အာရုံမစိုက်နိုင်သေးလို့။"
"ဟုတ်"
အကြောင်းအရာတချို့ကို စုံစမ်းလို့သိရပေမဲ့ တစ်ဖက်ကလှုပ်ရှားမှုအတွက် တုံ့ပြန်ဖို့အစီအစဉ်ရှိပုံမရတဲ့ ကမ္ဘာ့ကို Phantom တစ်ယောက် မေးချင်တာတွေရှိနေခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ တကယ်တမ်းမှာတော့ သူမေးစရာမလိုခဲ့ဘဲ ကမ္ဘာကိုယ်တိုင် ဝန်ခံလာခဲ့တဲ့အခါမှာ ရင်နာစရာတွေဖြစ်လာမယ်လို့ နည်းနည်းလေးတော့ရိပ်မိခဲ့ပေမဲ့ တည့်တည့်တိုးတဲ့အခါမှာ ထင်ထားတာထက်ကိုပိုပြီးခံရခက်တဲ့ ဝေဒနာတစ်ခုပါပဲ။
အဲဒီ့နေ့က...
"Phantom, take him home."
လှမ်းခေါ်လိုက်လို့ အပြေးအလွှားရောက်လာတဲ့ Phantom ကို Ronan က တစ်ခွန်းပဲပြောပြီးထသွားပေမဲ့ သူပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်ဖို့က မလွယ်ဘူးဆိုတာကို Phantom သိတယ်။
"သခင်လေး၊ သောက်တာတော်တော်များနေပြီ။ မနက်ကျရင် ခေါင်းတွေအရမ်းကိုက်လိမ့်မယ်။ အိမ်ပြန်နားရအောင်ပါ။"
"ဖယ်စမ်း။ အား၊ နားညည်းလိုက်တာကွာ။"
"Bar မှာလေ သခင်လေးရဲ့။ ဆူတာပေါ့။"
"ဟာကွာ၊ အိမ်ပြန်မယ်။"
လွယ်သားပဲ။ ထင်ထားတာထက်ကို အရမ်းလွယ်လွန်းနေတယ်။ ကမ္ဘာက သူ့တိုက်ခန်းဆီကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပြန်လိုက်လာခဲ့တယ်။ တကယ့်ခက်ခဲခြင်းကတော့ အိမ်ပြန်ရောက်မှစတယ်။
"စင်အပေါ်ဆုံးထပ်က သောက်လက်စပုလင်းယူခဲ့။"
"အရမ်းများ ..."
"ဘာတွေ ပြန်ပြောနေတာလဲ။"
ခေါင်းငိုက်စိုက်ကနေ Phantom ကိုမော့ကြည့်ပြီးအော်လိုက်တဲ့ ကမ္ဘာ့မျက်ဝန်းကနေ မျက်ရည်စီးကြောင်းတစ်ခု ကျဆင်းသွားတဲ့အချိန် Phantom အတွက်က ကမ္ဘာဂြိုဟ်ဟာ ၂၃ ၁/၂ မကတဲ့ဒီဂရီနဲ့ အရှိန်ပြင်းပြင်းလည်ထွက်သွားသလိုပါပဲ။
'မဟုတ်နိုင်ပါဘူး။ ထင်ထားသလိုမဟုတ်ဘူးမလား။'
"သွားလေ။"
ကမ္ဘာပြောတဲ့အတိုင်း ယူပေးလိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ အိမ်မှာရှိတာတွေနဲ့ အမြည်းလုပ်ပေးမိတယ်။ အယောင်ယောင်အမှားမှားနဲ့မို့ ဓားထိတဲ့လက်ကလည်း သွေးတွေထွက်လာလို့ ခွဲနေတဲ့အသီးတချို့ အမှိုက်ပုံးထဲပဲရောက်သွားခဲ့တယ်။
"ငါ သူ့ကိုသိပ်ချစ်တာပဲ။ သူကတော့ မုန်းနေမယ်ထင်ပါတယ်။"
"................."
"အခုအတိုင်းလေးဆိုရင် ငါ့အပေါ် မမုန်းလောက်ဘူးမလား။"
".................."
"သူ အမှန်အတိုင်းမသိပါစေနဲ့ဦးကွာ။"
'သိသွားတဲ့တစ်နေ့မှ မုန်းသွားရင်ရော။'
Phantom ရဲ့အတွေးကို ကမ္ဘာက အဖြေပေးလိုက်သလိုဆက်ပြောတာက
"ငါက အမှားထပ်လုပ်ရဦးမှာပေါ့။ အားလုံးကိုသိသွားရင် သူ ..."
*ခွမ်း*
"သခင်လေး၊ မလုပ်နဲ့။ မထိနဲ့နော်၊ ရှမယ်။ ကျွန်တော် ရှင်းပေးမယ်။"
ပဝါကြီးကြီးတစ်ထည်ကို ပြေးယူပြီး ကမ္ဘာရိုက်ခွဲလိုက်တဲ့ ဖန်ပုလင်းအစတွေကို အုပ်သိမ်းလိုက်ရတယ်။ ဒီလိုမှမဟုတ်ရင် ကမ္ဘာ အနာတရတွေဖြစ်ကုန်မှာကို သူမလိုချင်ဘူး။
"အချစ်က အဲဒီ့လိုပဲလား Koa?"
စိတ်ညစ်လို့ညည်းညူရင်ဖွင့်ချိန်မှ သူ့နာမည်အရင်းကိုခေါ်တတ်တဲ့ သူ့သခင်လေး။ အခုက ဘယ်လောက်တောင် နာကျင်နေရလို့လဲ။
နှလုံးသားလေးနာကျင်ရတာနဲ့တင် အဲဒီ့လူသားက အရမ်းပင်ပန်းနေရပြီမို့ နောက်ထပ် ဘယ်လိုနာကျင်မှုမျိုးကိုမှ Phantom ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး။
■■■ Part (27) ဆက်ရန် ■■■
"မင္း ေက်ာင္းၿပီးသြားတိုင္း လုပ္ခ်င္ရာလုပ္မေနနဲ႔ Ronan. ငါက ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းပဲဆိုတာ သတိထားဦး။"
"ဘာျဖစ္လဲ၊ ဆက္တက္ေလ။ အားမွလာေပါ့။"
"မင္းက်ေတာ့ ကဲေနမွာေလ။"
"အလုပ္လုပ္တာပါကြ"
"အလုပ္ကလည္း Night club မွဖြင့္ခ်င္တာတဲ့လား။"
"အပိုေတြေျပာမေနနဲ႔။ ျပင္တာဆင္တာနဲ႔၊ ငါေခ်းမ်ားမွာနဲ႔၊ ေျခာက္လေလာက္ၾကာမွ ဖြင့္ျဖစ္မွာပဲ။ ေနာက္ႏွစ္ဝက္ဆို မင္းလည္း ေက်ာင္းၿပီးဖို႔တစ္ႏွစ္ပဲက်န္ေတာ့မွာ။"
"လုပ္ကြာ၊ လုပ္။ ဟိုေကာင္ေတြကို တကယ္ပဲေခၚမရဘူးလား။"
"ဟိုႏွစ္ေကာင္ကေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း Mama's boy နဲ႔ လူဆိုးေကာင္ဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္က အိမ္ကအလုပ္ထဲနစ္၊ တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႔အစ္ကိုနဲ႔ပါသြားၿပီ။ Luke ကေတာ့ သူ႔အိမ္က ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင္မေျပဘူး။ ငါလည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ကူညီတာပဲ။ သူကိုက မာနခပ္ႀကီးႀကီးရယ္။ ငါတို႔ band ေလး ႏွေျမာပါတယ္။ အားတဲ့အခ်ိန္ေလးေတာ့ တစ္ႏွစ္တစ္ခါေလာက္လူစုၿပီး ကဲၾကတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ငါက Club ဖြင့္ထားမယ္ေလ။ ဟဲဟဲ"
"ေအး၊ လုပ္ေနလိုက္။"
■
After one year later
"What? Gay bar?"
"Yes"
"မင္းက ... တကယ္ႀကီးလား။"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ။"
"မဟုတ္ဘူးေလ။"
"ဘာလဲ၊ မင္းမႀကိဳက္ဘူးလား။"
"ငါေက်ာင္းၿပီးမွလုပ္။ ငါးလပဲက်န္တာ၊ ခဏေစာင့္။"
"ဟမ္း၊ တားမ်ားတားေတာ့မွာလားလို႔။"
"မတားဘူး၊ ငါႀကိဳက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါ့ကိုေစာင့္ဦး။ အဲဒီ့အခ်ိန္မွ ငါ့အေမနဲ႔ေျပာရတာ လြယ္မွာ။"
"ေသခ်ာလား။"
"ေအး"
■
"သား၊ Ronan နဲ႔ပဲ Club ေတြ ေလၽွာက္သြားေနေတာ့မွာလား။ ေက်ာင္းလည္းၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ မင္းအေဖအလုပ္မွာ ဝင္ကူပါလား သားရယ္။"
"ေလၽွာက္သြားေနတာမဟုတ္ဘူးေလ အေမရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စပ္တူလုပ္ေနတာကို။"
"ေအးေလ၊ အဲဒါေတြက ..."
"အေမစိတ္ခ်ပါ။ ဘာမွျပႆနာမရွိေစရဘူး။ အလုပ္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးလုပ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသလဲလို႔။"
"ေပ်ာ္တာကေပ်ာ္ပါ။"
"မပ်က္ေစရပါဘူး၊"
"အေျပာေလးကေတာ့ေနာ္။ ကားၿပိဳင္ပြဲေတြမွာလည္း သြားေသာင္းက်န္းေနတယ္ဆို။"
"ဟာ၊ ဘယ္သူခၽြန္ျပန္ၿပီလဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ နည္းနည္းပါးပါးအၿပိဳင္ေဆာ့တာပါ။ ဘယ္ကၿပိဳင္ပြဲျဖစ္ရမွာလဲ။ အေမကလည္း၊ အိမ္မွာလာေနတဲ့သားေလးကို အဲဒီ့လိုေတြမေျပာပါနဲ႔။"
"အမေလးေတာ္၊ ရွင္ေလးက လည္လို႔ေမာမွ အိမ္ကို မ်က္စိလည္ေရာက္လာၿပီး ခဏဝင္နားတာပါ။"
"Sun ဆို အဲဒီ့လိုေတာင္ မရဘူးေလ။ ႏွစ္သစ္ကူးပိတ္ရက္ကလြဲရင္ တစ္ႏွစ္တစ္ခါမွ အိမ္ျပန္လာႏိုင္တာ။"
"Sun က သူ႔အလုပ္နဲ႔သူ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ရွိတယ္။ ဘာမွမပူရဘူး။ ငါေတာ့ သားႏွစ္ေယာက္ကို နာမည္မွားေပးမိတာပဲ။"
"အဟီး"
■
"ဘာျဖစ္တယ္ Earth? Playroom ေတြထည့္မယ္။"
"ေအးေလ၊ မင္း bar ေလးကို ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ျဖစ္သြားေအာင္ေလ။"
"အဲဒါက အဆင္ေျပပါ့မလား။"
"ေျပပါတယ္၊ ငါ ခ်ိတ္မိထားတယ္။ ေနာက္ေန႔ မင္းကိုေခၚသြားၿပီး ျပစရာရွိတယ္။"
"အဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္ လုပ္ကြာ။"
"ဒါပဲေလ။ အဲဒီလိုမွေပါ့။"
■
"ဘယ္သူေတြလဲ Ronan?"
"ဟိုေန႔က ငါေျပာတာေလ။ ငါတို႔ ဒီေလာက္ျပႆနာေတြမ်ားတာ အနားမွာအျမဲထားဖို႔ လူတစ္ေယာက္စီေလာက္ေတာ့ လိုတာေပါ့။"
"Bodyguard? ေသခ်ာစိတ္ခ်ရေအာင္ ဘယ္လိုရွာလဲ။"
"Vincent ဆီကေန တစ္ဆင့္ဆက္သြယ္ေပးတာ။ အဲဒီ့တစ္ေယာက္ကက် မင္းလိုပဲ အေရွ႕တိုင္းေသြးစပ္တယ္၊ ကိုယ့္လူ။"
Club ရဲ႕ လံုျခံဳေရးတာဝန္ခံဆီကမို႔ ကမ႓ာျငင္းမေနေတာ့ပါ။ အတိုက္အခိုက္လည္းကၽြမ္းက်င္၊ စကားလည္းနည္းတဲ့ Vincent လိုလူမ်ိဳးဆီကဆက္သြယ္ေပးတဲ့ Bodyguard ဆိုရင္ စိတ္ခ်ရဖို႔ေသခ်ာပါတယ္။
ကားၿပိဳင္ပြဲေတြဆီအာ႐ံုေရာက္ၿပီး အေကာင္ႀကီးႀကီး၊ အၿမီးရွည္ရွည္ေတြနဲ႔ ေလာင္းေၾကးျမင့္ျမင့္ေတြရင္းတဲ့အခါ ရန္လိုတတ္သူေတြၾကား ရန္ပြဲေတြႏႊဲရတာလည္း အႀကိမ္စိပ္လာခဲ့ေတာ့ အျမဲတမ္းအနားမွာထားဖို႔ လူလိုလာခဲ့ရၿပီ။
"ကဲ၊ ဟိုဘက္က ခဲေရာင္နဲ႔ေကာင္ေလးက Phantom. မင္းအတြက္ ငါရွာလာတာ။"
"သူ ..."
"အဟား၊ လူသာငယ္တာ အရည္အခ်င္းကမေသးဘူး။"
"ငါတို႔ထက္ေတာင္ ငယ္မွာကို။"
"တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ပဲကြာတာ။"
"မင္းက်ေတာ့ အဲဒီ့အစ္ကိုကိုေခၚလာတယ္ေပါ့"
"ငါ့ကိုလာမေျပာနဲ႔။ မင္းကိုယ္တိုင္လိုက္မလာဘဲနဲ႔ ေခ်းမမ်ားနဲ႔။ ငါအေကာင္းဆံုးလုပ္ေပးတာပဲကို မရွည္နဲ႔ကြာ။ မင္းဆိုသည္မွာ ကားၿပိဳင္ပြဲေတြဆီပဲ စိတ္ေရာက္ေနတာေလ။ မင္းေနာက္ကလိုက္ဖို႔ဆို လူငယ္ပဲေကာင္းတယ္။"
Ronan သူ႔အတြက္သူရွာလာတဲ့လူကို ကမ႓ာလည္းသိတယ္။ Vincent နဲ႔အတူတြဲေတြ႕ဖူးတာေၾကာင့္ပါ။ Vincent လိုပဲ ခပ္ေအးေအးပံုစံ။
Phantom ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကေတာ့ တကယ့္ကိုလူငယ္ပံုစံ။ ဝတ္စားပံုကဖရိုဖရဲဆန္ၿပီး ေနခ်င္သလိုေနမယ့္အခ်ိဳးေလးနဲ႔မို႔ အဲဒီ့ေကာင္ေလးရဲ႕ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္းဖိုင္ကိုကိုင္ၿပီး Ronan ကိုသာ စိတ္ထဲကေနက်ိန္ဆဲမိတယ္။ အဆင္မေျပရင္ Ronan ကို ေကာင္းေကာင္းရစ္ပစ္ဖို႔လည္း ကမ႓ာ ေတးထားလိုက္တယ္။
"လာ၊ ငါ မိတ္ဆက္ေပးမယ္။"
Ronan ေခၚလို႔ သီးသန္႔ခန္းေလးထဲေရာက္လာၿပီး စားပြဲမွာစကားထိုင္ေျပာေနၾကတာ။ ခပ္လွမ္းလွမ္းကဆိုဖာေတြေပၚ ေအးေအးေဆးေဆးထိုင္ေနၾကတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ဆီကို သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္သား ဦးတည္လိုက္ၾကတယ္။ သူတို႔ ဆိုဖာေတြဆီေရာက္ေတာ့ ထိုင္ေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္က ၿပိဳင္တူထရပ္လိုက္ၾကတယ္။
"ရပါတယ္၊ ထိုင္ပါ။ ဒါက Earth. Mac ကေတာ့ သိမွာပါ။ Earth, ဒါက McCarthy နဲ႔ Phantom."
"သိပါတယ္ဗ်ာ။"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္ Phantom ပါ။"
ကမ႓ာထိုင္လိုက္တဲ့ေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ေနဆဲ Phantom ဆိုတဲ့ဖရိုဖရဲေလးက ခါးညြတ္ႏႈတ္ဆက္တယ္။ McCarthy ကေတာ့ သူ႔ေနရာမွာျပန္ထိုင္ေနၿပီ။
"အင္း၊ Phantom ဆိုလည္း Phantom ေပါ့။ ငါ့အေၾကာင္း မင္းဘာသိလဲ။"
"ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ ေျပာရမွာလား။"
"ေျပာၾကည့္စမ္းပါဦး။"
"ကဲ ... Phantom ေရ၊ မင္းဘာသာၾကည့္ရွင္းေတာ့။ ငါေတာ့ သြားေတာ့မယ္။"
"မင္းက ဘယ္သြားမွာလဲ Ronan?"
"Playroom ေတြမွာ မီးေတြဆင္ေနတာ သြားၾကည့္ရမယ္ေလ။ မင္းရစ္တာကို ထိုင္ေစာင့္မေနႏိုင္ဘူး။ ငါသြားစစ္လိုက္မယ္။"
"ငါပါလိုက္ ..."
"ေနစမ္း။ အရက္နာက်ေနတဲ့ပံုစံက ျမင္မေကာင္းဘူး။ မင္းဘာသာဆက္ရစ္။"
ေျပာၿပီး Ronan ထြက္သြားေတာ့ McCarthy က ခြင့္ျပဳပါဦးဆိုၿပီး ကမ႓ာ့ကိုႏႈတ္ဆက္၊ ဟိုေကာင္ေလးကို လက္တစ္ခ်က္ျပကာ ေနာက္ကလိုက္သြားေလၿပီ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ Phantom ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက ကမ႓ာေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္လ်က္သားက်န္ေနခဲ့တယ္။
"ေျပာၾကည့္ပါဦး၊ မင္းသိသေလာက္ ငါ့အေၾကာင္း။"
"ဟုတ္ကဲ့။"
Ronan တို႔နဲ႔လည္း တစ္ေလၽွာက္လံုးက အဂၤလိပ္လိုေျပာလာခဲ့တာပါပဲ။ အခုမွ Phantom က "ဟုတ္ကဲ့" လို႔ကို ျမန္မာလိုေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ အေမအိမ္မွာကလြဲရင္ တျခားေနရာမွာမၾကားရသေလာက္မို႔ ကမ႓ာ အထူးအဆန္းျဖစ္သြားၿပီး
"အေရွ႕တိုင္းေသြးက Phillipine စပ္တာမဟုတ္ဘူးလား။ မင္း profile မွာပါတာေလ။"
"ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က လူကုန္ကူးခံရတဲ့အထဲ ပါသြားၿပီး ထိုင္းဘက္ကေန ဖိလစ္ပိုင္ဘက္ေရာက္သြားခဲ့တာပါ။ ေနာက္ေတာ့ သူေဌးတစ္ေယာက္ဆီမွာ အလုပ္လုပ္ၿပီး အဲဒီ့မွာပဲအေျခက်ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေမြးတဲ့ ထိုင္း၊ ျမန္မာ ကျပားပါ။"
"သိၿပီ။ ငါေမးထားတာ ေျဖေတာ့။"
"လူတိုင္းသိႏိုင္တဲ့ သခင္ေလးရဲ႕ biography ရယ္၊ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ club, ေနာက္ဖြင့္မယ့္ gay bar, ခဏခဏျဖစ္ေနတဲ့ ကားၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ နာမည္ႀကီးေနတဲ့အေၾကာင္းရယ္၊ ၿပီးေတာ့ သခင္ေလးသူငယ္ခ်င္းက ေျပာျပထားတာရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းအျမင္ရယ္ပါ။"
"ဟ၊ ဟိုေကာင္ ငါ့အေၾကာင္း ဘာေတြေျပာထားတာလဲ။"
"စိတ္ရွည္ခ်င္တဲ့ေနရာဆို အဆင္ေျပေပမဲ့ စိတ္မရွည္တဲ့အခါ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးလိုပဲတဲ့။"
"ေတာ္ၿပီ၊ ဆက္မေျပာနဲ႔။ အဲဒီ့ေကာင္ ငါ့ကိုအတင္းတုပ္တဲ့ေကာင္။ မင္းရဲ႕အျမင္ကိုေျပာပါဦး။"
"ေသြးေအးၿပီး စိတ္ျမန္လက္ျမန္ရွိမယ္လို႔ ျမင္မိတယ္။ ေသခ်ာတာေတာ့ သခင္ေလး ကၽြန္ေတာ့္ကိုသေဘာမက်ဘူး။ အဲဒီ့ေတာ့ အခုက ကၽြန္ေတာ္ဘာေျပာေျပာ နားေထာင္ဖို႔အဆင္ေျပတဲ့အေျခအေနမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးထင္ပါတယ္။"
"အဟက္၊ မင္းက စကားေျပာတာျပတ္တာပဲ။"
"အဲဒီ့လိုေျပာတာ မႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္ ျပင္ပါ့မယ္။"
"မလိုဘူး။ ငါ ေရခ်ိဳးမွျဖစ္ေတာ့မယ္။"
"ကၽြန္ေတာ္ျပင္ေပး ..."
"မလိုဘူး။ ငါ့ကို မနက္စာစားဖို႔သာျပင္ေပး။"
"ေန႔လယ္စာျဖစ္ေနပါၿပီ။"
"ဘာစာျဖစ္ျဖစ္ကြာ။"
"ျပင္ထားလိုက္ပါ့မယ္။"
အျပင္မွာသိပ္မေျပာျဖစ္တဲ့ ဘာသာစကားနဲ႔ ေျပာရတာလည္း တစ္မ်ိဳးေတာ့တစ္မ်ိဳးပဲ။ ဒါေပမဲ့ ပိုအဆင္ေျပသြားတာလို႔ ထင္ပါရဲ႕။
ကမ႓ာသတိထားမိတာေတာ့ Ronan က ထိုင္ပါလို႔ေျပာတုန္းက သူကမထိုင္ဘဲ ကမ႓ာ့ေရွ႕မွာပဲ ရိုရိုက်ိဳးက်ိဳးမတ္တပ္ရပ္ေနခဲ့တာ။ ကမ႓ာကလည္း သူ႔ကို ထိုင္ပါလို႔မေျပာမိဘူး။ သူကလည္း ကမ႓ာေရခ်ိဳးဖို႔ထထြက္လာတဲ့အထိ ျပန္မထိုင္ခဲ့ဘူး။ အမိန္႔နာခံတတ္မယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်မိပါရဲ႕။
သူ႔အေၾကာင္းကို အၾကမ္းဖ်င္းဖတ္ၾကည့္တုန္းကေတာ့ သူတတ္ထားတဲ့ကိုယ္ခံပညာေတြ မနည္းဘူး။ ၿပီးေတာ့ သူ႔အားသာခ်က္က သူလႈပ္ရွားရင္ အရမ္းသပ္ရပ္တာမို႔ ဘယ္သူမွသတိမထားမိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သရဲတေစၧဆန္တဲ့သူ႔ကို Phantom လို႔ ကင္ပြန္းတပ္ၾကပါသတဲ့။
■■■
Mr. Ronan ေခၚလာလို႔ ဒီေန႔ အလုပ္ရွင္နဲ႔ေတြ႕ရမယ္။ အရင္တုန္းကတည္းက ေတြ႕ဖူးေပမဲ့လည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မဟုတ္၊ အလုပ္ရွင္နဲ႔အလုပ္သမားပံုစံမဟုတ္။ အရင္က ဘဏ္လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ သားရယ္၊ အမတ္ေလာင္းတစ္ေယာက္ရယ္အတြက္ ကိုယ္ရံေတာ္လုပ္ေပးခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီ့ဘဏ္လုပ္ငန္းရွင္ရဲ႕သားနဲ႔ ကားၿပိဳင္ပြဲဆီပါသြားတုန္းက Earth ဆိုတဲ့သူ႔ကို ျမင္ဖူးခဲ့တယ္။ အဲဒီ့တုန္းက Earth က သူ႔အေပါင္းအသင္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ကြင္းထဲကို ပထမဆံုးေရာက္လာတာတဲ့။ အရင္အလုပ္ရွင္ေဟာင္းနဲ႔ သူတို႔ခ်င္းမိတ္ဆက္တုန္းက ေသခ်ာသတိထားမိတယ္။ ခပ္မႈိင္းမႈိင္း သူ႔မ်က္ဝန္းေတြကိုေပါ့။
ေရခဲေငြ႕ရိုက္ခံထားရတဲ့မွန္တစ္ခ်ပ္လို တစ္စံုတစ္ခုေသာအရာက သူ႔စိတ္ကိုေအးခဲေစဖူးသလား။ ၾကည္လင္ခဲ့ဖူးမွာေသခ်ာေနတဲ့ သူ႔မ်က္ဝန္းေတြက စိတ္ထဲမွာထင္က်န္ေနခဲ့တာ ရက္အေတာ္ၾကာၾကာအထိ။ ထူးဆန္းတဲ့စြဲလမ္းမႈတစ္ခုကို အႀကိမ္ႀကိမ္သတိထားေစာင့္ၾကည့္အၿပီးမွာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ရဲ႕တိမ္းညြတ္မႈကို ဆန္းစစ္ခ်င္သြားတာလည္း ဒါဟာပထမဆံုးအႀကိမ္ပါပဲ။ အဲဒီ့ေနာက္မွာေတာ့ ေဇာင္းကလြတ္တဲ့ျမင္းလိုပဲ စိတ္အစံုက James & Bianca Oswald တို႔ရဲ႕ ဒုတိယသား Angus Oswald ဆိုတဲ့ ေျမကမ႓ာဆီကို တစ္ဟုန္ထိုးအေျပးလွမ္းေနခဲ့ေတာ့တယ္။
သူတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္အတြက္ Bodyguard ရွာေနတယ္ဆိုတဲ့သတင္းေၾကာင့္ စီနီယာအစ္ကိုတစ္ေယာက္ကို အကူအညီေတာင္းခဲ့ရတယ္။ အဲဒီ့အစ္ကိုရဲ႕သူငယ္ခ်င္းက သူတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စပ္တူဖြင့္ထားတယ္ဆိုတဲ့ Club မွာ လံုျခံဳေရးတာဝန္ခံျဖစ္ၿပီး သူတို႔ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့လူတဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ သူ႔အနားကိုေရာက္လာရတာကေန အမ်ိဳးစံုတဲ့ရသေတြကို ခံစားရေတာ့တာပါပဲ။
'ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ။ ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ေသရည္တစ္ခြက္လို ရစ္မူးေစတယ္။ ေသသြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အရယ္အျပံဳးမပ်က္ ျငင္းဆန္မိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။'
■■■
"ဒုကၡပဲ၊ အေဖေခၚေနၿပီ။"
"ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ သခင္ေလး။"
"အေဖ့ဆီပဲ သြားရမွာပဲ။ ငါ ပတ္ေျပးေနတာၾကာၿပီ။"
Phantom ကားကိုျပန္ေကြ႕ၿပီး လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလိုက္တယ္။ ကမ႓ာက Ronan ဆီကိုဖုန္းဆက္ၿပီး ဒီတစ္ေန႔လံုးစာ သူ႔ရဲ႕အခ်ိန္ဇယားကိုဖ်က္လိုက္ၿပီလို႔ ေျပာမိေတာ့ Ronan က ဝမ္းသာပါတယ္လို႔ေတာင္ ေနာက္ေနေသးလို႔ ကမ႓ာ့ဆဲဆိုသံက ကားထဲမွာအျပည့္။
အေဖျဖစ္သူဆီကိုေရာက္သြားၿပီး ခိုင္းတာေတြကိုလုပ္ေပးၿပီးေတာ့
"မင္းလူက အားကိုးရသားပဲ။"
"Phantom ကိုေျပာတာလား။ သူက အဆင္ေျပတယ္။"
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ကမ႓ာဖြထားတဲ့ ပစၥည္းစာရင္းေတြနဲ႔ သစ္နမူနာေတြကို ေသခ်ာတိုက္စစ္ၿပီး ျပန္စီေနတဲ့ Phantom ကို ေမးေငါ့ရင္း သားအဖႏွစ္ေယာက္ မွတ္ခ်က္ခ်ေနၾကျခင္း။
"ငါျမင္ေယာင္ေနၿပီ။ ေနာက္ဆို ငါ့သားေတာ့ ဖမ္းလို႔မိဖို႔မလြယ္ေတာ့ဘူး။"
"အဟဲ။ ဒယ္ဒီကလည္း၊ ကၽြန္ေတာ္က အခုမွ သူ႔ကို ဒီကအလုပ္ေတြသင္ေပးဖို႔ ေတြးေနတုန္းပါ။"
"မင္းကို ငါေမြးထားတာပါ။ ဘယ္လိုျဖစ္ရင္ ဘယ္လိုအေတြးေတြးေနလဲဆိုတာ ငါသိပါတယ္။"
"အေမေမြးေပးတာပါ။"
"မေအေပးေလး၊ မင္းအေမတစ္ေယာက္တည္း ေမြးလို႔ရမလားကြ။"
"ဆဲတယ္လား။"
"မဆဲဘူး ေဟ့ေကာင္။ မင္းအေမကို ငါ့ေပးလို႔ မင္း လူျဖစ္လာတာေလ။"
"ကေနဒါႏိုင္ငံသားမို႔ပဲ။ ျမန္မာျပည္မွာေနရင္ ျမန္မာစာပါေမာကၡျဖစ္မွာ။"
"ဟား ဟား၊ ငါ့အေဖ၊ မင္းအဘိုးက ျမန္မာေသြးတစ္ဝက္နဲ႔။ ငါ့အဘိုးကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားစစ္စစ္ပါကြ။ ငါ ဒီေလာက္ေတာ့ တတ္ပါတယ္။ မင္းအေမနဲ႔ အိမ္ေထာင္သက္ကိုလည္း ေမးဦးမလား။"
"မႂကြားပါနဲ႔ေတာ့ ဒယ္ဒီရယ္။ ျပန္ေတာ့မယ္။"
"ဟာ၊ ဒယ္ဒီနဲ႔ အိမ္ျပန္လိုက္ခဲ့ေလ။"
"နက္ျဖန္လာခဲ့မယ္။"
"ဒယ္ဒီ အိမ္ျပန္ေရာက္ေနတုန္းကို မင္းကို ပါေအာင္ေခၚခဲ့လို႔ Bianca က ေျပာထားတာ။"
"မနက္ေစာေစာလာမယ္လို႔။ ျပန္ၿပီ၊ ျပန္ၿပီ။ Phantom, let's go!"
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကမ႓ာ့အေဖ Mr. Oswald က ကမ႓ာ့ကိုအလုပ္ခိုင္းလိုက္တိုင္း Phantom ကပဲလိုက္လုပ္ေပးရတာ မ်ားလာခဲ့တယ္။
"Yes, boss" တစ္ခြန္းနဲ႔ အကုန္လိုက္လုပ္ေပးတဲ့ Phantom ကို Mr. Oswald သေဘာက်မွာလည္း အေသအခ်ာ။
■
"Phantom မပါဘူးလား။"
"ဒယ္ဒီ့ဆီကေန လာလိမ့္မယ္။"
"မင္းကေတာ့ သာယာတယ္ေနာ္။ Phantom က တကယ္ပဲသရဲတေစၧက်လို႔။ မင္းအေဖခိုင္းတာေတြလည္း မင္းအစား အေျပးအလႊားလုပ္ေပးရေသးတယ္။ မင္းေဘးမွာလည္း အရိပ္လိုေနေသးတယ္။"
"ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလးရဲ႕ ေက်းဇူးေပါ့။ Thank you infinity, Ronan."
"အစကေတာ့ အဆင္မေျပရင္ ငါ့ကိုရန္လုပ္ဖို႔ ေတြးေသးတယ္မလား။"
"အိုး၊ လုပ္စရာလား။ ငါ့အတြက္ ေစတနာနဲ႔ ေသခ်ာလူရွာလာေပးတာကို။ ကိုယ္က အခ်စ္ကေလးကို ၿငိဳျငင္စရာလား။"
"ဖယ္စမ္းပါ မင္းလက္ႀကီး။ ညက bar မွာ မင္းဘာေတြစပ္စုေနလဲ ငါသိတယ္။ ငါ့လာမထိနဲ႔။ မင္းကိုလန္႔လြန္းလို႔။"
"အခ်စ္က သဝန္တိုတာလား။ အဲဒါက အလုပ္ကိစၥေလကြာ။"
"Shut the f*ck up!"
■■■
"ေရာ့၊ အဲဒီ့ဖိုင္ထဲကအေၾကာင္းအရာေတြကို ေသခ်ာဖတ္။ ၿပီးရင္ အခုလတ္တေလာ သူဘာေတြလုပ္ေနလဲလို႔ ငါ့ကိုစံုစမ္းေပး။"
ကမ႓ာေပးတဲ့ဖိုင္ကို Phantom ယူလိုက္ၿပီးတဲ့အခါ
"ယူသြားလိုက္ေတာ့။"
"ဟုတ္"
စူပါဟီးရိုးအရုပ္ေလးကိုကိုင္ရင္း ထြက္သြားဖို႔ေျပာေနတဲ့ကမ႓ာ့ကို Phantom ပေဟဠိေတြနဲ႔အတူ တစ္ခ်က္ေငးမိတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ အခန္းတံခါးပိတ္ေပးၿပီး ထြက္လာရင္းေတြးမိတာ
'ဖိုင္ထဲကလူက ဘယ္သူလဲ။'
■
"ရၿပီ။ သြားေတာ့။"
"သခင္ေလး၊ သူက ..."
"သြားေတာ့။"
'အဲဒီ့လူက ဘယ္သူမို႔ သခင္ေလးတို႔မိသားစုဆီ ဦးတည္ေနတာလဲ။'
အေျဖရွိဖို႔ေနေနသာသာ ေမးခြင့္ေတာင္မရလိုက္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ပုဒ္က Phantom ကို အလုပ္မ်ားေစတယ္။
■
"Phantom, မင္းစံုစမ္းေနတဲ့ကိစၥကို စိတ္ခ်ရတဲ့တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီ လႊဲထားခဲ့။ အေဖက မင္းကိုေခၚေနတယ္။ အဲဒီ့ကိစၥကိုလႊဲၿပီး အေဖ့အလုပ္ကို ေသခ်ာလုပ္ေပးလိုက္ပါ။ ငါ အဲဒါေတြကို အာ႐ံုမစိုက္ႏိုင္ေသးလို႔။"
"ဟုတ္"
အေၾကာင္းအရာတခ်ိဳ႕ကို စံုစမ္းလို႔သိရေပမဲ့ တစ္ဖက္ကလႈပ္ရွားမႈအတြက္ တံု႔ျပန္ဖို႔အစီအစဥ္ရွိပံုမရတဲ့ ကမ႓ာ့ကို Phantom တစ္ေယာက္ ေမးခ်င္တာေတြရွိေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္းမွာေတာ့ သူေမးစရာမလိုခဲ့ဘဲ ကမ႓ာကိုယ္တိုင္ ဝန္ခံလာခဲ့တဲ့အခါမွာ ရင္နာစရာေတြျဖစ္လာမယ္လို႔ နည္းနည္းေလးေတာ့ရိပ္မိခဲ့ေပမဲ့ တည့္တည့္တိုးတဲ့အခါမွာ ထင္ထားတာထက္ကိုပိုၿပီးခံရခက္တဲ့ ေဝဒနာတစ္ခုပါပဲ။
အဲဒီ့ေန႔က...
"Phantom, take him home."
လွမ္းေခၚလိုက္လို႔ အေျပးအလႊားေရာက္လာတဲ့ Phantom ကို Ronan က တစ္ခြန္းပဲေျပာၿပီးထသြားေပမဲ့ သူေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ဖို႔က မလြယ္ဘူးဆိုတာကို Phantom သိတယ္။
"သခင္ေလး၊ ေသာက္တာေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီ။ မနက္က်ရင္ ေခါင္းေတြအရမ္းကိုက္လိမ့္မယ္။ အိမ္ျပန္နားရေအာင္ပါ။"
"ဖယ္စမ္း။ အား၊ နားညည္းလိုက္တာကြာ။"
"Bar မွာေလ သခင္ေလးရဲ႕။ ဆူတာေပါ့။"
"ဟာကြာ၊ အိမ္ျပန္မယ္။"
လြယ္သားပဲ။ ထင္ထားတာထက္ကို အရမ္းလြယ္လြန္းေနတယ္။ ကမ႓ာက သူ႔တိုက္ခန္းဆီကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴျပန္လိုက္လာခဲ့တယ္။ တကယ့္ခက္ခဲျခင္းကေတာ့ အိမ္ျပန္ေရာက္မွစတယ္။
"စင္အေပၚဆံုးထပ္က ေသာက္လက္စပုလင္းယူခဲ့။"
"အရမ္းမ်ား ..."
"ဘာေတြ ျပန္ေျပာေနတာလဲ။"
ေခါင္းငိုက္စိုက္ကေန Phantom ကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီးေအာ္လိုက္တဲ့ ကမ႓ာ့မ်က္ဝန္းကေန မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းတစ္ခု က်ဆင္းသြားတဲ့အခ်ိန္ Phantom အတြက္က ကမ႓ာၿဂိဳဟ္ဟာ ၂၃ ၁/၂ မကတဲ့ဒီဂရီနဲ႔ အရွိန္ျပင္းျပင္းလည္ထြက္သြားသလိုပါပဲ။
'မဟုတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ထင္ထားသလိုမဟုတ္ဘူးမလား။'
"သြားေလ။"
ကမ႓ာေျပာတဲ့အတိုင္း ယူေပးလိုက္မိတယ္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္မွာရွိတာေတြနဲ႔ အျမည္းလုပ္ေပးမိတယ္။ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔မို႔ ဓားထိတဲ့လက္ကလည္း ေသြးေတြထြက္လာလို႔ ခြဲေနတဲ့အသီးတခ်ိဳ႕ အမႈိက္ပံုးထဲပဲေရာက္သြားခဲ့တယ္။
"ငါ သူ႔ကိုသိပ္ခ်စ္တာပဲ။ သူကေတာ့ မုန္းေနမယ္ထင္ပါတယ္။"
"................."
"အခုအတိုင္းေလးဆိုရင္ ငါ့အေပၚ မမုန္းေလာက္ဘူးမလား။"
".................."
"သူ အမွန္အတိုင္းမသိပါေစနဲ႔ဦးကြာ။"
'သိသြားတဲ့တစ္ေန႔မွ မုန္းသြားရင္ေရာ။'
Phantom ရဲ႕အေတြးကို ကမ႓ာက အေျဖေပးလိုက္သလိုဆက္ေျပာတာက
"ငါက အမွားထပ္လုပ္ရဦးမွာေပါ့။ အားလံုးကိုသိသြားရင္ သူ ..."
*ခြမ္း*
"သခင္ေလး၊ မလုပ္နဲ႔။ မထိနဲ႔ေနာ္၊ ရွမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းေပးမယ္။"
ပဝါႀကီးႀကီးတစ္ထည္ကို ေျပးယူၿပီး ကမ႓ာ႐ိုက္ခြဲလိုက္တဲ့ ဖန္ပုလင္းအစေတြကို အုပ္သိမ္းလိုက္ရတယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ ကမ႓ာ အနာတရေတြျဖစ္ကုန္မွာကို သူမလိုခ်င္ဘူး။
"အခ်စ္က အဲဒီ့လိုပဲလား Koa?"
စိတ္ညစ္လို႔ညည္းညဴရင္ဖြင့္ခ်ိန္မွ သူ႔နာမည္္အရင္းကိုေခၚတတ္တဲ့ သူ႔သခင္ေလး။ အခုက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နာက်င္ေနရလို႔လဲ။
ႏွလံုးသားေလးနာက်င္ရတာနဲ႔တင္ အဲဒီ့လူသားက အရမ္းပင္ပန္းေနရၿပီမို႔ ေနာက္ထပ္ ဘယ္လိုနာက်င္မႈမ်ိဳးကိုမွ Phantom ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး။
■■■ Part (27) ဆက္ရန္ ■■■
တစ်ချိန်က မြေကမ္ဘာဆိုတာ ...
"မင်း ကျောင်းပြီးသွားတိုင်း လုပ်ချင်ရာလုပ်မနေနဲ့ Ronan. ငါက ကျောင်းတက်နေတုန်းပဲဆိုတာ သတိထားဦး။"
"ဘာဖြစ်လဲ၊ ဆက်တက်လေ။ အားမှလာပေါ့။"
"မင်းကျတော့ ကဲနေမှာလေ။"
"အလုပ်လုပ်တာပါကွ"
"အလုပ်ကလည်း Night club မှဖွင့်ချင်တာတဲ့လား။"
"အပိုတွေပြောမနေနဲ့။ ပြင်တာဆင်တာနဲ့၊ ငါချေးများမှာနဲ့၊ ခြောက်လလောက်ကြာမှ ဖွင့်ဖြစ်မှာပဲ။ နောက်နှစ်ဝက်ဆို မင်းလည်း ကျောင်းပြီးဖို့တစ်နှစ်ပဲကျန်တော့မှာ။"
"လုပ်ကွာ၊ လုပ်။ ဟိုကောင်တွေကို တကယ်ပဲခေါ်မရဘူးလား။"
"ဟိုနှစ်ကောင်ကတော့ သိတဲ့အတိုင်း Mama's boy နဲ့ လူဆိုးကောင်ဆိုတော့ တစ်ယောက်က အိမ်ကအလုပ်ထဲနစ်၊ တစ်ယောက်ကတော့ သူ့အစ်ကိုနဲ့ပါသွားပြီ။ Luke ကတော့ သူ့အိမ်က တော်တော်လေးအဆင်မပြေဘူး။ ငါလည်း တတ်နိုင်သလောက်ကူညီတာပဲ။ သူကိုက မာနခပ်ကြီးကြီးရယ်။ ငါတို့ band လေး နှမြောပါတယ်။ အားတဲ့အချိန်လေးတော့ တစ်နှစ်တစ်ခါလောက်လူစုပြီး ကဲကြတာပေါ့။ ဒါကြောင့် ငါက Club ဖွင့်ထားမယ်လေ။ ဟဲဟဲ"
"အေး၊ လုပ်နေလိုက်။"
■
After one year later
"What? Gay bar?"
"Yes"
"မင်းက ... တကယ်ကြီးလား။"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ။"
"မဟုတ်ဘူးလေ။"
"ဘာလဲ၊ မင်းမကြိုက်ဘူးလား။"
"ငါကျောင်းပြီးမှလုပ်။ ငါးလပဲကျန်တာ၊ ခဏစောင့်။"
"ဟမ်း၊ တားများတားတော့မှာလားလို့။"
"မတားဘူး၊ ငါကြိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါ့ကိုစောင့်ဦး။ အဲဒီ့အချိန်မှ ငါ့အမေနဲ့ပြောရတာ လွယ်မှာ။"
"သေချာလား။"
"အေး"
■
"သား၊ Ronan နဲ့ပဲ Club တွေ လျှောက်သွားနေတော့မှာလား။ ကျောင်းလည်းပြီးသွားပြီဆိုတော့ မင်းအဖေအလုပ်မှာ ဝင်ကူပါလား သားရယ်။"
"လျှောက်သွားနေတာမဟုတ်ဘူးလေ အမေရဲ့။ ကျွန်တော်လည်း စပ်တူလုပ်နေတာကို။"
"အေးလေ၊ အဲဒါတွေက ..."
"အမေစိတ်ချပါ။ ဘာမှပြဿနာမရှိစေရဘူး။ အလုပ်ကို ပျော်ပျော်ကြီးလုပ်ရတာ ဘယ်လောက်ကောင်းသလဲလို့။"
"ပျော်တာကပျော်ပါ။"
"မပျက်စေရပါဘူး၊"
"အပြောလေးကတော့နော်။ ကားပြိုင်ပွဲတွေမှာလည်း သွားသောင်းကျန်းနေတယ်ဆို။"
"ဟာ၊ ဘယ်သူချွန်ပြန်ပြီလဲ။ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ နည်းနည်းပါးပါးအပြိုင်ဆော့တာပါ။ ဘယ်ကပြိုင်ပွဲဖြစ်ရမှာလဲ။ အမေကလည်း၊ အိမ်မှာလာနေတဲ့သားလေးကို အဲဒီ့လိုတွေမပြောပါနဲ့။"
"အမလေးတော်၊ ရှင်လေးက လည်လို့မောမှ အိမ်ကို မျက်စိလည်ရောက်လာပြီး ခဏဝင်နားတာပါ။"
"Sun ဆို အဲဒီ့လိုတောင် မရဘူးလေ။ နှစ်သစ်ကူးပိတ်ရက်ကလွဲရင် တစ်နှစ်တစ်ခါမှ အိမ်ပြန်လာနိုင်တာ။"
"Sun က သူ့အလုပ်နဲ့သူ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ရှိတယ်။ ဘာမှမပူရဘူး။ ငါတော့ သားနှစ်ယောက်ကို နာမည်မှားပေးမိတာပဲ။"
"အဟီး"
■
"ဘာဖြစ်တယ် Earth? Playroom တွေထည့်မယ်။"
"အေးလေ၊ မင်း bar လေးကို မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ဖြစ်သွားအောင်လေ။"
"အဲဒါက အဆင်ပြေပါ့မလား။"
"ပြေပါတယ်၊ ငါ ချိတ်မိထားတယ်။ နောက်နေ့ မင်းကိုခေါ်သွားပြီး ပြစရာရှိတယ်။"
"အဆင်ပြေမယ်ဆိုရင် လုပ်ကွာ။"
"ဒါပဲလေ။ အဲဒီလိုမှပေါ့။"
■
"ဘယ်သူတွေလဲ Ronan?"
"ဟိုနေ့က ငါပြောတာလေ။ ငါတို့ ဒီလောက်ပြဿနာတွေများတာ အနားမှာအမြဲထားဖို့ လူတစ်ယောက်စီလောက်တော့ လိုတာပေါ့။"
"Bodyguard? သေချာစိတ်ချရအောင် ဘယ်လိုရှာလဲ။"
"Vincent ဆီကနေ တစ်ဆင့်ဆက်သွယ်ပေးတာ။ အဲဒီ့တစ်ယောက်ကကျ မင်းလိုပဲ အရှေ့တိုင်းသွေးစပ်တယ်၊ ကိုယ့်လူ။"
Club ရဲ့ လုံခြုံရေးတာဝန်ခံဆီကမို့ ကမ္ဘာငြင်းမနေတော့ပါ။ အတိုက်အခိုက်လည်းကျွမ်းကျင်၊ စကားလည်းနည်းတဲ့ Vincent လိုလူမျိုးဆီကဆက်သွယ်ပေးတဲ့ Bodyguard ဆိုရင် စိတ်ချရဖို့သေချာပါတယ်။
ကားပြိုင်ပွဲတွေဆီအာရုံရောက်ပြီး အကောင်ကြီးကြီး၊ အမြီးရှည်ရှည်တွေနဲ့ လောင်းကြေးမြင့်မြင့်တွေရင်းတဲ့အခါ ရန်လိုတတ်သူတွေကြား ရန်ပွဲတွေနွှဲရတာလည်း အကြိမ်စိပ်လာခဲ့တော့ အမြဲတမ်းအနားမှာထားဖို့ လူလိုလာခဲ့ရပြီ။
"ကဲ၊ ဟိုဘက်က ခဲရောင်နဲ့ကောင်လေးက Phantom. မင်းအတွက် ငါရှာလာတာ။"
"သူ ..."
"အဟား၊ လူသာငယ်တာ အရည်အချင်းကမသေးဘူး။"
"ငါတို့ထက်တောင် ငယ်မှာကို။"
"တစ်နှစ်ကျော်ပဲကွာတာ။"
"မင်းကျတော့ အဲဒီ့အစ်ကိုကိုခေါ်လာတယ်ပေါ့"
"ငါ့ကိုလာမပြောနဲ့။ မင်းကိုယ်တိုင်လိုက်မလာဘဲနဲ့ ချေးမများနဲ့။ ငါအကောင်းဆုံးလုပ်ပေးတာပဲကို မရှည်နဲ့ကွာ။ မင်းဆိုသည်မှာ ကားပြိုင်ပွဲတွေဆီပဲ စိတ်ရောက်နေတာလေ။ မင်းနောက်ကလိုက်ဖို့ဆို လူငယ်ပဲကောင်းတယ်။"
Ronan သူ့အတွက်သူရှာလာတဲ့လူကို ကမ္ဘာလည်းသိတယ်။ Vincent နဲ့အတူတွဲတွေ့ဖူးတာကြောင့်ပါ။ Vincent လိုပဲ ခပ်အေးအေးပုံစံ။
Phantom ဆိုတဲ့ကောင်လေးကတော့ တကယ့်ကိုလူငယ်ပုံစံ။ ဝတ်စားပုံကဖရိုဖရဲဆန်ပြီး နေချင်သလိုနေမယ့်အချိုးလေးနဲ့မို့ အဲဒီ့ကောင်လေးရဲ့ ကိုယ်ရေးအကျဉ်းဖိုင်ကိုကိုင်ပြီး Ronan ကိုသာ စိတ်ထဲကနေကျိန်ဆဲမိတယ်။ အဆင်မပြေရင် Ronan ကို ကောင်းကောင်းရစ်ပစ်ဖို့လည်း ကမ္ဘာ တေးထားလိုက်တယ်။
"လာ၊ ငါ မိတ်ဆက်ပေးမယ်။"
Ronan ခေါ်လို့ သီးသန့်ခန်းလေးထဲရောက်လာပြီး စားပွဲမှာစကားထိုင်ပြောနေကြတာ။ ခပ်လှမ်းလှမ်းကဆိုဖာတွေပေါ် အေးအေးဆေးဆေးထိုင်နေကြတဲ့ နှစ်ယောက်ဆီကို သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်သား ဦးတည်လိုက်ကြတယ်။ သူတို့ ဆိုဖာတွေဆီရောက်တော့ ထိုင်နေတဲ့နှစ်ယောက်က ပြိုင်တူထရပ်လိုက်ကြတယ်။
"ရပါတယ်၊ ထိုင်ပါ။ ဒါက Earth. Mac ကတော့ သိမှာပါ။ Earth, ဒါက McCarthy နဲ့ Phantom."
"သိပါတယ်ဗျာ။"
"ဟုတ်ကဲ့၊ ကျွန်တော် Phantom ပါ။"
ကမ္ဘာထိုင်လိုက်တဲ့ရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်နေဆဲ Phantom ဆိုတဲ့ဖရိုဖရဲလေးက ခါးညွတ်နှုတ်ဆက်တယ်။ McCarthy ကတော့ သူ့နေရာမှာပြန်ထိုင်နေပြီ။
"အင်း၊ Phantom ဆိုလည်း Phantom ပေါ့။ ငါ့အကြောင်း မင်းဘာသိလဲ။"
"ကျွန်တော်သိသလောက် ပြောရမှာလား။"
"ပြောကြည့်စမ်းပါဦး။"
"ကဲ ... Phantom ရေ၊ မင်းဘာသာကြည့်ရှင်းတော့။ ငါတော့ သွားတော့မယ်။"
"မင်းက ဘယ်သွားမှာလဲ Ronan?"
"Playroom တွေမှာ မီးတွေဆင်နေတာ သွားကြည့်ရမယ်လေ။ မင်းရစ်တာကို ထိုင်စောင့်မနေနိုင်ဘူး။ ငါသွားစစ်လိုက်မယ်။"
"ငါပါလိုက် ..."
"နေစမ်း။ အရက်နာကျနေတဲ့ပုံစံက မြင်မကောင်းဘူး။ မင်းဘာသာဆက်ရစ်။"
ပြောပြီး Ronan ထွက်သွားတော့ McCarthy က ခွင့်ပြုပါဦးဆိုပြီး ကမ္ဘာ့ကိုနှုတ်ဆက်၊ ဟိုကောင်လေးကို လက်တစ်ချက်ပြကာ နောက်ကလိုက်သွားလေပြီ။ နောက်ဆုံးတော့ Phantom ဆိုတဲ့ကောင်လေးက ကမ္ဘာရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်လျက်သားကျန်နေခဲ့တယ်။
"ပြောကြည့်ပါဦး၊ မင်းသိသလောက် ငါ့အကြောင်း။"
"ဟုတ်ကဲ့။"
Ronan တို့နဲ့လည်း တစ်လျှောက်လုံးက အင်္ဂလိပ်လိုပြောလာခဲ့တာပါပဲ။ အခုမှ Phantom က "ဟုတ်ကဲ့" လို့ကို မြန်မာလိုပြောလိုက်တာကြောင့် အမေအိမ်မှာကလွဲရင် တခြားနေရာမှာမကြားရသလောက်မို့ ကမ္ဘာ အထူးအဆန်းဖြစ်သွားပြီး
"အရှေ့တိုင်းသွေးက Phillipine စပ်တာမဟုတ်ဘူးလား။ မင်း profile မှာပါတာလေ။"
"ကျွန်တော်ငယ်ငယ်က လူကုန်ကူးခံရတဲ့အထဲ ပါသွားပြီး ထိုင်းဘက်ကနေ ဖိလစ်ပိုင်ဘက်ရောက်သွားခဲ့တာပါ။ နောက်တော့ သူဌေးတစ်ယောက်ဆီမှာ အလုပ်လုပ်ပြီး အဲဒီ့မှာပဲအခြေကျခဲ့ပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာမွေးတဲ့ ထိုင်း၊ မြန်မာ ကပြားပါ။"
"သိပြီ။ ငါမေးထားတာ ဖြေတော့။"
"လူတိုင်းသိနိုင်တဲ့ သခင်လေးရဲ့ biography ရယ်၊ လက်ရှိလုပ်နေတဲ့ club, နောက်ဖွင့်မယ့် gay bar, ခဏခဏဖြစ်နေတဲ့ ကားပြိုင်ပွဲတွေမှာ နာမည်ကြီးနေတဲ့အကြောင်းရယ်၊ ပြီးတော့ သခင်လေးသူငယ်ချင်းက ပြောပြထားတာရယ်၊ ကျွန်တော်ရဲ့စတွေ့တွေ့ချင်းအမြင်ရယ်ပါ။"
"ဟ၊ ဟိုကောင် ငါ့အကြောင်း ဘာတွေပြောထားတာလဲ။"
"စိတ်ရှည်ချင်တဲ့နေရာဆို အဆင်ပြေပေမဲ့ စိတ်မရှည်တဲ့အခါ ချိန်ကိုက်ဗုံးလိုပဲတဲ့။"
"တော်ပြီ၊ ဆက်မပြောနဲ့။ အဲဒီ့ကောင် ငါ့ကိုအတင်းတုပ်တဲ့ကောင်။ မင်းရဲ့အမြင်ကိုပြောပါဦး။"
"သွေးအေးပြီး စိတ်မြန်လက်မြန်ရှိမယ်လို့ မြင်မိတယ်။ သေချာတာတော့ သခင်လေး ကျွန်တော့်ကိုသဘောမကျဘူး။ အဲဒီ့တော့ အခုက ကျွန်တော်ဘာပြောပြော နားထောင်ဖို့အဆင်ပြေတဲ့အခြေအနေမျိုး မဟုတ်ဘူးထင်ပါတယ်။"
"အဟက်၊ မင်းက စကားပြောတာပြတ်တာပဲ။"
"အဲဒီ့လိုပြောတာ မကြိုက်ဘူးဆိုရင် ပြင်ပါ့မယ်။"
"မလိုဘူး။ ငါ ရေချိုးမှဖြစ်တော့မယ်။"
"ကျွန်တော်ပြင်ပေး ..."
"မလိုဘူး။ ငါ့ကို မနက်စာစားဖို့သာပြင်ပေး။"
"နေ့လယ်စာဖြစ်နေပါပြီ။"
"ဘာစာဖြစ်ဖြစ်ကွာ။"
"ပြင်ထားလိုက်ပါ့မယ်။"
အပြင်မှာသိပ်မပြောဖြစ်တဲ့ ဘာသာစကားနဲ့ ပြောရတာလည်း တစ်မျိုးတော့တစ်မျိုးပဲ။ ဒါပေမဲ့ ပိုအဆင်ပြေသွားတာလို့ ထင်ပါရဲ့။
ကမ္ဘာသတိထားမိတာတော့ Ronan က ထိုင်ပါလို့ပြောတုန်းက သူကမထိုင်ဘဲ ကမ္ဘာ့ရှေ့မှာပဲ ရိုရိုကျိုးကျိုးမတ်တပ်ရပ်နေခဲ့တာ။ ကမ္ဘာကလည်း သူ့ကို ထိုင်ပါလို့မပြောမိဘူး။ သူကလည်း ကမ္ဘာရေချိုးဖို့ထထွက်လာတဲ့အထိ ပြန်မထိုင်ခဲ့ဘူး။ အမိန့်နာခံတတ်မယ်လို့ မှတ်ချက်ချမိပါရဲ့။
သူ့အကြောင်းကို အကြမ်းဖျင်းဖတ်ကြည့်တုန်းကတော့ သူတတ်ထားတဲ့ကိုယ်ခံပညာတွေ မနည်းဘူး။ ပြီးတော့ သူ့အားသာချက်က သူလှုပ်ရှားရင် အရမ်းသပ်ရပ်တာမို့ ဘယ်သူမှသတိမထားမိဘူး။ ဒါကြောင့် သရဲတစ္ဆေဆန်တဲ့သူ့ကို Phantom လို့ ကင်ပွန်းတပ်ကြပါသတဲ့။
■■■
Mr. Ronan ခေါ်လာလို့ ဒီနေ့ အလုပ်ရှင်နဲ့တွေ့ရမယ်။ အရင်တုန်းကတည်းက တွေ့ဖူးပေမဲ့လည်း မျက်နှာချင်းဆိုင်မဟုတ်၊ အလုပ်ရှင်နဲ့အလုပ်သမားပုံစံမဟုတ်။ အရင်က ဘဏ်လုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက်ရဲ့ သားရယ်၊ အမတ်လောင်းတစ်ယောက်ရယ်အတွက် ကိုယ်ရံတော်လုပ်ပေးခဲ့ဖူးတယ်။ အဲဒီ့ဘဏ်လုပ်ငန်းရှင်ရဲ့သားနဲ့ ကားပြိုင်ပွဲဆီပါသွားတုန်းက Earth ဆိုတဲ့သူ့ကို မြင်ဖူးခဲ့တယ်။ အဲဒီ့တုန်းက Earth က သူ့အပေါင်းအသင်းတစ်ယောက်နဲ့ ကွင်းထဲကို ပထမဆုံးရောက်လာတာတဲ့။ အရင်အလုပ်ရှင်ဟောင်းနဲ့ သူတို့ချင်းမိတ်ဆက်တုန်းက သေချာသတိထားမိတယ်။ ခပ်မှိုင်းမှိုင်း သူ့မျက်ဝန်းတွေကိုပေါ့။
ရေခဲငွေ့ရိုက်ခံထားရတဲ့မှန်တစ်ချပ်လို တစ်စုံတစ်ခုသောအရာက သူ့စိတ်ကိုအေးခဲစေဖူးသလား။ ကြည်လင်ခဲ့ဖူးမှာသေချာနေတဲ့ သူ့မျက်ဝန်းတွေက စိတ်ထဲမှာထင်ကျန်နေခဲ့တာ ရက်အတော်ကြာကြာအထိ။ ထူးဆန်းတဲ့စွဲလမ်းမှုတစ်ခုကို အကြိမ်ကြိမ်သတိထားစောင့်ကြည့်အပြီးမှာ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ရဲ့တိမ်းညွတ်မှုကို ဆန်းစစ်ချင်သွားတာလည်း ဒါဟာပထမဆုံးအကြိမ်ပါပဲ။ အဲဒီ့နောက်မှာတော့ ဇောင်းကလွတ်တဲ့မြင်းလိုပဲ စိတ်အစုံက James & Bianca Oswald တို့ရဲ့ ဒုတိယသား Angus Oswald ဆိုတဲ့ မြေကမ္ဘာဆီကို တစ်ဟုန်ထိုးအပြေးလှမ်းနေခဲ့တော့တယ်။
သူတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်အတွက် Bodyguard ရှာနေတယ်ဆိုတဲ့သတင်းကြောင့် စီနီယာအစ်ကိုတစ်ယောက်ကို အကူအညီတောင်းခဲ့ရတယ်။ အဲဒီ့အစ်ကိုရဲ့သူငယ်ချင်းက သူတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် စပ်တူဖွင့်ထားတယ်ဆိုတဲ့ Club မှာ လုံခြုံရေးတာဝန်ခံဖြစ်ပြီး သူတို့ယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့လူတဲ့။ ဒီလိုနဲ့ပဲ သူ့အနားကိုရောက်လာရတာကနေ အမျိုးစုံတဲ့ရသတွေကို ခံစားရတော့တာပါပဲ။
'ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့လေ။ ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်အတွက်တော့ သေရည်တစ်ခွက်လို ရစ်မူးစေတယ်။ သေသွားမယ်ဆိုရင်တောင် အရယ်အပြုံးမပျက် ငြင်းဆန်မိမှာမဟုတ်တော့ဘူး။'
■■■
"ဒုက္ခပဲ၊ အဖေခေါ်နေပြီ။"
"ကျွန်တော်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ သခင်လေး။"
"အဖေ့ဆီပဲ သွားရမှာပဲ။ ငါ ပတ်ပြေးနေတာကြာပြီ။"
Phantom ကားကိုပြန်ကွေ့ပြီး လမ်းကြောင်းပြောင်းလိုက်တယ်။ ကမ္ဘာက Ronan ဆီကိုဖုန်းဆက်ပြီး ဒီတစ်နေ့လုံးစာ သူ့ရဲ့အချိန်ဇယားကိုဖျက်လိုက်ပြီလို့ ပြောမိတော့ Ronan က ဝမ်းသာပါတယ်လို့တောင် နောက်နေသေးလို့ ကမ္ဘာ့ဆဲဆိုသံက ကားထဲမှာအပြည့်။
အဖေဖြစ်သူဆီကိုရောက်သွားပြီး ခိုင်းတာတွေကိုလုပ်ပေးပြီးတော့
"မင်းလူက အားကိုးရသားပဲ။"
"Phantom ကိုပြောတာလား။ သူက အဆင်ပြေတယ်။"
ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ကမ္ဘာဖွထားတဲ့ ပစ္စည်းစာရင်းတွေနဲ့ သစ်နမူနာတွေကို သေချာတိုက်စစ်ပြီး ပြန်စီနေတဲ့ Phantom ကို မေးငေါ့ရင်း သားအဖနှစ်ယောက် မှတ်ချက်ချနေကြခြင်း။
"ငါမြင်ယောင်နေပြီ။ နောက်ဆို ငါ့သားတော့ ဖမ်းလို့မိဖို့မလွယ်တော့ဘူး။"
"အဟဲ။ ဒယ်ဒီကလည်း၊ ကျွန်တော်က အခုမှ သူ့ကို ဒီကအလုပ်တွေသင်ပေးဖို့ တွေးနေတုန်းပါ။"
"မင်းကို ငါမွေးထားတာပါ။ ဘယ်လိုဖြစ်ရင် ဘယ်လိုအတွေးတွေးနေလဲဆိုတာ ငါသိပါတယ်။"
"အမေမွေးပေးတာပါ။"
"မအေပေးလေး၊ မင်းအမေတစ်ယောက်တည်း မွေးလို့ရမလားကွ။"
"ဆဲတယ်လား။"
"မဆဲဘူး ဟေ့ကောင်။ မင်းအမေကို ငါ့ပေးလို့ မင်း လူဖြစ်လာတာလေ။"
"ကနေဒါနိုင်ငံသားမို့ပဲ။ မြန်မာပြည်မှာနေရင် မြန်မာစာပါမောက္ခဖြစ်မှာ။"
"ဟား ဟား၊ ငါ့အဖေ၊ မင်းအဘိုးက မြန်မာသွေးတစ်ဝက်နဲ့။ ငါ့အဘိုးကတော့ မြန်မာနိုင်ငံသားစစ်စစ်ပါကွ။ ငါ ဒီလောက်တော့ တတ်ပါတယ်။ မင်းအမေနဲ့ အိမ်ထောင်သက်ကိုလည်း မေးဦးမလား။"
"မကြွားပါနဲ့တော့ ဒယ်ဒီရယ်။ ပြန်တော့မယ်။"
"ဟာ၊ ဒယ်ဒီနဲ့ အိမ်ပြန်လိုက်ခဲ့လေ။"
"နက်ဖြန်လာခဲ့မယ်။"
"ဒယ်ဒီ အိမ်ပြန်ရောက်နေတုန်းကို မင်းကို ပါအောင်ခေါ်ခဲ့လို့ Bianca က ပြောထားတာ။"
"မနက်စောစောလာမယ်လို့။ ပြန်ပြီ၊ ပြန်ပြီ။ Phantom, let's go!"
ဒီလိုနဲ့ပဲ ကမ္ဘာ့အဖေ Mr. Oswald က ကမ္ဘာ့ကိုအလုပ်ခိုင်းလိုက်တိုင်း Phantom ကပဲလိုက်လုပ်ပေးရတာ များလာခဲ့တယ်။
"Yes, boss" တစ်ခွန်းနဲ့ အကုန်လိုက်လုပ်ပေးတဲ့ Phantom ကို Mr. Oswald သဘောကျမှာလည်း အသေအချာ။
■
"Phantom မပါဘူးလား။"
"ဒယ်ဒီ့ဆီကနေ လာလိမ့်မယ်။"
"မင်းကတော့ သာယာတယ်နော်။ Phantom က တကယ်ပဲသရဲတစ္ဆေကျလို့။ မင်းအဖေခိုင်းတာတွေလည်း မင်းအစား အပြေးအလွှားလုပ်ပေးရသေးတယ်။ မင်းဘေးမှာလည်း အရိပ်လိုနေသေးတယ်။"
"ငါ့သူငယ်ချင်းလေးရဲ့ ကျေးဇူးပေါ့။ Thank you infinity, Ronan."
"အစကတော့ အဆင်မပြေရင် ငါ့ကိုရန်လုပ်ဖို့ တွေးသေးတယ်မလား။"
"အိုး၊ လုပ်စရာလား။ ငါ့အတွက် စေတနာနဲ့ သေချာလူရှာလာပေးတာကို။ ကိုယ်က အချစ်ကလေးကို ငြိုငြင်စရာလား။"
"ဖယ်စမ်းပါ မင်းလက်ကြီး။ ညက bar မှာ မင်းဘာတွေစပ်စုနေလဲ ငါသိတယ်။ ငါ့လာမထိနဲ့။ မင်းကိုလန့်လွန်းလို့။"
"အချစ်က သဝန်တိုတာလား။ အဲဒါက အလုပ်ကိစ္စလေကွာ။"
"Shut the f*ck up!"
■■■
"ရော့၊ အဲဒီ့ဖိုင်ထဲကအကြောင်းအရာတွေကို သေချာဖတ်။ ပြီးရင် အခုလတ်တလော သူဘာတွေလုပ်နေလဲလို့ ငါ့ကိုစုံစမ်းပေး။"
ကမ္ဘာပေးတဲ့ဖိုင်ကို Phantom ယူလိုက်ပြီးတဲ့အခါ
"ယူသွားလိုက်တော့။"
"ဟုတ်"
စူပါဟီးရိုးအရုပ်လေးကိုကိုင်ရင်း ထွက်သွားဖို့ပြောနေတဲ့ကမ္ဘာ့ကို Phantom ပဟေဠိတွေနဲ့အတူ တစ်ချက်ငေးမိတယ်။ ပြီးတော့မှ အခန်းတံခါးပိတ်ပေးပြီး ထွက်လာရင်းတွေးမိတာ
'ဖိုင်ထဲကလူက ဘယ်သူလဲ။'
■
"ရပြီ။ သွားတော့။"
"သခင်လေး၊ သူက ..."
"သွားတော့။"
'အဲဒီ့လူက ဘယ်သူမို့ သခင်လေးတို့မိသားစုဆီ ဦးတည်နေတာလဲ။'
အဖြေရှိဖို့နေနေသာသာ မေးခွင့်တောင်မရလိုက်တဲ့ မေးခွန်းတစ်ပုဒ်က Phantom ကို အလုပ်များစေတယ်။
■
"Phantom, မင်းစုံစမ်းနေတဲ့ကိစ္စကို စိတ်ချရတဲ့တစ်ယောက်ယောက်ဆီ လွှဲထားခဲ့။ အဖေက မင်းကိုခေါ်နေတယ်။ အဲဒီ့ကိစ္စကိုလွှဲပြီး အဖေ့အလုပ်ကို သေချာလုပ်ပေးလိုက်ပါ။ ငါ အဲဒါတွေကို အာရုံမစိုက်နိုင်သေးလို့။"
"ဟုတ်"
အကြောင်းအရာတချို့ကို စုံစမ်းလို့သိရပေမဲ့ တစ်ဖက်ကလှုပ်ရှားမှုအတွက် တုံ့ပြန်ဖို့အစီအစဉ်ရှိပုံမရတဲ့ ကမ္ဘာ့ကို Phantom တစ်ယောက် မေးချင်တာတွေရှိနေခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ တကယ်တမ်းမှာတော့ သူမေးစရာမလိုခဲ့ဘဲ ကမ္ဘာကိုယ်တိုင် ဝန်ခံလာခဲ့တဲ့အခါမှာ ရင်နာစရာတွေဖြစ်လာမယ်လို့ နည်းနည်းလေးတော့ရိပ်မိခဲ့ပေမဲ့ တည့်တည့်တိုးတဲ့အခါမှာ ထင်ထားတာထက်ကိုပိုပြီးခံရခက်တဲ့ ဝေဒနာတစ်ခုပါပဲ။
အဲဒီ့နေ့က...
"Phantom, take him home."
လှမ်းခေါ်လိုက်လို့ အပြေးအလွှားရောက်လာတဲ့ Phantom ကို Ronan က တစ်ခွန်းပဲပြောပြီးထသွားပေမဲ့ သူပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်ဖို့က မလွယ်ဘူးဆိုတာကို Phantom သိတယ်။
"သခင်လေး၊ သောက်တာတော်တော်များနေပြီ။ မနက်ကျရင် ခေါင်းတွေအရမ်းကိုက်လိမ့်မယ်။ အိမ်ပြန်နားရအောင်ပါ။"
"ဖယ်စမ်း။ အား၊ နားညည်းလိုက်တာကွာ။"
"Bar မှာလေ သခင်လေးရဲ့။ ဆူတာပေါ့။"
"ဟာကွာ၊ အိမ်ပြန်မယ်။"
လွယ်သားပဲ။ ထင်ထားတာထက်ကို အရမ်းလွယ်လွန်းနေတယ်။ ကမ္ဘာက သူ့တိုက်ခန်းဆီကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပြန်လိုက်လာခဲ့တယ်။ တကယ့်ခက်ခဲခြင်းကတော့ အိမ်ပြန်ရောက်မှစတယ်။
"စင်အပေါ်ဆုံးထပ်က သောက်လက်စပုလင်းယူခဲ့။"
"အရမ်းများ ..."
"ဘာတွေ ပြန်ပြောနေတာလဲ။"
ခေါင်းငိုက်စိုက်ကနေ Phantom ကိုမော့ကြည့်ပြီးအော်လိုက်တဲ့ ကမ္ဘာ့မျက်ဝန်းကနေ မျက်ရည်စီးကြောင်းတစ်ခု ကျဆင်းသွားတဲ့အချိန် Phantom အတွက်က ကမ္ဘာဂြိုဟ်ဟာ ၂၃ ၁/၂ မကတဲ့ဒီဂရီနဲ့ အရှိန်ပြင်းပြင်းလည်ထွက်သွားသလိုပါပဲ။
'မဟုတ်နိုင်ပါဘူး။ ထင်ထားသလိုမဟုတ်ဘူးမလား။'
"သွားလေ။"
ကမ္ဘာပြောတဲ့အတိုင်း ယူပေးလိုက်မိတယ်။ ပြီးတော့ အိမ်မှာရှိတာတွေနဲ့ အမြည်းလုပ်ပေးမိတယ်။ အယောင်ယောင်အမှားမှားနဲ့မို့ ဓားထိတဲ့လက်ကလည်း သွေးတွေထွက်လာလို့ ခွဲနေတဲ့အသီးတချို့ အမှိုက်ပုံးထဲပဲရောက်သွားခဲ့တယ်။
"ငါ သူ့ကိုသိပ်ချစ်တာပဲ။ သူကတော့ မုန်းနေမယ်ထင်ပါတယ်။"
"................."
"အခုအတိုင်းလေးဆိုရင် ငါ့အပေါ် မမုန်းလောက်ဘူးမလား။"
".................."
"သူ အမှန်အတိုင်းမသိပါစေနဲ့ဦးကွာ။"
'သိသွားတဲ့တစ်နေ့မှ မုန်းသွားရင်ရော။'
Phantom ရဲ့အတွေးကို ကမ္ဘာက အဖြေပေးလိုက်သလိုဆက်ပြောတာက
"ငါက အမှားထပ်လုပ်ရဦးမှာပေါ့။ အားလုံးကိုသိသွားရင် သူ ..."
*ခွမ်း*
"သခင်လေး၊ မလုပ်နဲ့။ မထိနဲ့နော်၊ ရှမယ်။ ကျွန်တော် ရှင်းပေးမယ်။"
ပဝါကြီးကြီးတစ်ထည်ကို ပြေးယူပြီး ကမ္ဘာရိုက်ခွဲလိုက်တဲ့ ဖန်ပုလင်းအစတွေကို အုပ်သိမ်းလိုက်ရတယ်။ ဒီလိုမှမဟုတ်ရင် ကမ္ဘာ အနာတရတွေဖြစ်ကုန်မှာကို သူမလိုချင်ဘူး။
"အချစ်က အဲဒီ့လိုပဲလား Koa?"
စိတ်ညစ်လို့ညည်းညူရင်ဖွင့်ချိန်မှ သူ့နာမည်အရင်းကိုခေါ်တတ်တဲ့ သူ့သခင်လေး။ အခုက ဘယ်လောက်တောင် နာကျင်နေရလို့လဲ။
နှလုံးသားလေးနာကျင်ရတာနဲ့တင် အဲဒီ့လူသားက အရမ်းပင်ပန်းနေရပြီမို့ နောက်ထပ် ဘယ်လိုနာကျင်မှုမျိုးကိုမှ Phantom ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး။
■■■ Part (27) ဆက်ရန် ■■■
Коментарі