Chapter (1)
Chapter (2)
Chapter (3)
Chapter (4)
Chapter (5)
Chapter (6)
Chapter (7)
Characterizing
Chapter (8)
Chapter (9)
Chapter (10)
Chapter (11)
Chapter (12)
Chapter (13)
Chapter (14)
Chapter (15)
Chapter (16)
Chapter (17)
Chapter (18)
Chapter (19)
Chapter (20)
Chapter (21)
Chapter (22)
Chapter (23)
Chapter (24)
Chapter (25)
Chapter (26)
Chapter (27)
Chapter (28)
Chapter (29)
Chapter (30)
Chapter (31)
Chapter (32)
Chapter (33)
Chapter (34)
Chapter (35)
Chapter (36)
Chapter (37)
Chapter (38)
Chapter (39)
Chapter (40)
Chapter (41)
Chapter (42)
Chapter (43)
Chapter (44)
Chapter (45)
When they have a baby...
Chapter (46)
Chapter (47)
Chapter (48)
Chapter (49)
Chapter (50)
Chapter (51)
Chapter (52)
Chapter (53)
Chapter (54)
Chapter (55)
Chapter (56)
Chapter (57)
Chapter (58)
Chapter (59)
Chapter (60): Final
Chapter (9)
"သခင္၊ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ အဲဒါက မ်ားတယ္ေလ"

"Sorry ပဲ။ ႏွစ္ရာႏွစ္ဆယ့္ေလးခ်က္ျဖစ္သြားၿပီ။"

"သခင္က ကပ္သီးကပ္သတ္ေရးထားတာေလ။"

"တစ္ရာ့ဆယ့္ႏွစ္ဆိုတာ ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ။ အဓိကက ကြက္တိက်ေအာင္ မမွန္းႏိုင္တာမ်ိဳးျဖစ္ဖို႔။"

"ဘယ္တုန္းကေရာ ကြက္တိက်ခဲ့ဖူးလို႔လဲဗ်ာ။"

"မင္း ညံ့တာေလ။"

"ဟိုေလ၊ တစ္ရာ့ငါးဆယ္ေလာက္ ..."

"တိတ္စမ္း။ ဘယ္တုန္းက ေဈးဆစ္လို႔ရခဲ့ဖူးလို႔လဲ။"

"မနက္ျဖန္ အလုပ္သြားရမွာဆိုေတာ့ေလ မထိုင္ႏိုင္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ သနားပါဦး။"

"ငနာေလး၊ ငါ့ကိုထိုင္ရခက္ေအာင္လုပ္ၿပီး မင္းအလွည့္က် သိတတ္ေနတာ။ ပိုနာခ်င္ၿပီထင္တယ္။ ေတြ႕မယ္။"

ေျပာၿပီး သခင္က vibrating butt plug တစ္ခုကို ထုတ္ယူလာပါတယ္။ size အရမ္းမႀကီးေပမဲ့ အထစ္ႏွစ္ထစ္ပါၿပီး vibration modes က ႏွစ္ဆယ္ပါေနတယ္။

"မဟုတ္ ... မဟုတ္ဘူးေလ။"

"ဘာမဟုတ္တာလဲ။ မနက္ျဖန္ကိုလည္း အလုပ္အထိ butt plug ပါသြားခ်င္တာလား။"

မျဖစ္ပါ။ အဲဒါကေတာ့ ဘယ္လိုမွမျဖစ္တာမို႔

"ဟင့္အင္း၊ ဒီေန႔တစ္ရက္မွာပဲ ႀကိဳက္သလိုအျပစ္ေပးပါ။"

"ေရာ့၊ မင္းဘာသာထည့္လိုက္။"

သခင္ပစ္ေပးတဲ့ butt plug ကိုယူလိုက္ၿပီး ေလးဖက္ျပန္ေထာက္ရင္း ကိုယ္တိုင္ပဲ ခပ္ျမန္ျမန္ထည့္ပစ္လိုက္ရတယ္။ သခင္ ထပ္ၿပီးၿငိဳျငင္သြားလို႔မျဖစ္ပါ။

"အ... အ၊ အား... သခင္၊ ျဖည္းျဖည္း။"

သခင္က ကမ႓ာ့အေနာက္ဘက္နားေရာက္လာၿပီး ခလုတ္ကိုကလိေနလို႔ ကမ႓ာတစ္ေယာက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေအာ္ေနရပါေတာ့တယ္။ ခဏေနေတာ့ ခပ္မွန္မွန္အရွိန္တစ္ခုမွာထားၿပီး

"ထစမ္း။ Position အတိုင္းေန။"

မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီးမွ ေရွ႕ကိုကုန္းလို႔ လက္ေတြကို ဒူးႏွစ္ဖက္ေပၚေထာက္လိုက္ရပါတယ္။ သခင္က ႀကိမ္လံုးကိုယူလိုက္ၿပီး ေလထဲလႊဲ႐ိုက္ၾကည့္လို႔ေပၚလာတဲ့ အသံေၾကာင့္ အ႐ိုက္မခံရခင္ကကို နာသြားသလိုလို။

*ျဖန္း*

"တစ္"

ပထမတစ္ခ်က္မွာတင္ လက္ဆကမနည္းပါ။ ဘယ္လိုလုပ္ အခ်က္ႏွစ္ရာေက်ာ္ကို ေတာင့္ခံရမလဲ။

*ျဖန္း ျဖန္း ျဖန္း*

"အား ... ေလး"

သံုးခ်က္ဆက္တိုက္႐ိုက္လိုက္လို႔ ေအာ္မိသြားတယ္။

"ငါး၊ ေျခာက္၊ ... တစ္ဆယ္။ အား ..."

ဆယ္ခ်က္ျပည့္ေတာ့ ခဏရပ္ၿပီး

"ဆယ္ခ်က္ပဲရွိေသးတာကို ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ။"

ကမ႓ာ ေခါင္းသာခါျပလိုက္ရတယ္။ Butt plug က vibration ေၾကာင့္လည္း လူကမၿငိမ္ႏိုင္ပါ။

"ေလးဆယ့္ကိုး၊ ငါးဆယ္။"

သခင္က ခဏရပ္ေပးေတာ့ အသက္ျပင္းျပင္း႐ွဴေနရပါၿပီ။ ႀကိမ္လံုးေသးေသးေလးက သိပ္ဒုကၡေပးပါတယ္။

"ေျခာက္ဆယ္၊ ... ခုနစ္ဆယ္။ အ ... ခုနစ္ဆယ့္ ... တစ္။"

လူကေရွ႕ကိုယိုင္သြားၿပီး ပူထူနာက်င္ေနတာေၾကာင့္ တင္ပါးကို လက္နဲ႔ပြတ္မိေတာ့ လက္ေပၚကိုပါ ႀကိမ္လံုးကက်လာပါတယ္။

"ဒီဘက္လွည့္စမ္း။"

ကိုယ္ကိုျပန္မတ္ၿပီး သခင့္ဘက္လွည့္လိုက္ေတာ့

"လက္နဲ႔ပြတ္ဖို႔ ခြင့္ေပးမိလား။"

"မေပး ... မေပးပါဘူး။"

"လက္ကိုေမွာက္လိုက္။ ဆယ္ခ်က္ပဲ၊ ေရွာင္ရင္ႏွစ္ဆ။"

လက္ဖမိုးေပၚကို႐ိုက္မယ္ဆိုရင္ လက္ဖဝါးကိုရိုက္တာထက္ ပိုနာသလိုလို။

"တစ္၊ ႏွစ္၊ သံုး ... အား ဟား"

"ေအာ္သံမၾကားခ်င္ဘူး။"

"ေလး၊ ငါး၊ ... ကိုး၊ တစ္ဆယ္။"

တစ္ဆယ္ျပည့္ေတာ့ လက္ဖမိုးေတြကို ပြတ္သပ္ေနမိပါၿပီ။

"ဟိုဘက္ျပန္လွည့္။ ဘယ္ႏွခ်က္ၿပီးၿပီလဲ။"

"ခုနစ္ဆယ့္တစ္ပါ။"

"အင္း၊ ဆက္ေရ။"

"အ ... ခုနစ္ဆယ့္ႏွစ္။"

"အဟား၊ ေတာ္ေတာ္လွလာၿပီ။ နီရဲေနလို႔။"

ေသခ်ာတယ္၊ အခ်က္ႏွစ္ရာေက်ာ္ဆို ေသြးထြက္ၿပီဆိုတာ။

"ကိုးဆယ္၊ ကိုးဆယ့္တစ္၊ ... တစ္ရာ။"

"ျပန္စမ္းၾကည့္ဦး၊ ပူေနၿပီလားလို႔။ ျမင္ရတာေတာ့မိုက္တယ္။"

သခင့္ခြင့္ျပဳခ်က္ရလို႔ တင္ပါးေတြကိုပြတ္ၾကည့္ေတာ့ ေသြးစေသးေသးတခ်ိဳ႕ကို စမ္းမိပါရဲ႕။ Vibration ကလည္း ပိုဆိုးလာသလိုခံစားေနရတယ္။ အငယ္ေကာင္ကလည္း ႏိုးလာၿပီ။

"ေတာ္ၿပီ၊ ပံုစံျပန္ယူ။"

"အ ... တစ္ရာ့တစ္၊ တစ္ရာ့ႏွစ္ ..."

"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေလ။ လႈပ္မေနနဲ႔။"

"ဟုတ္၊ တစ္ရာ့သံုး ..."

*ျဖန္း*

"အ"

ဒူးေတြညြတ္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚလက္ေထာက္က်သြားရတယ္။

"ဘာျဖစ္တာလဲ။ ဒီေလာက္နဲ႔ ပစ္လဲခ်င္ေနၿပီလား။"

သခင္က ဒီေန႔မွ အားေတြသိပ္ေကာင္းေနတယ္ထင္ပါရဲ႕။ ႀကိမ္လံုးကိုလႊဲ႐ိုက္ေနတာ ေလထဲကျဖတ္လာတဲ့အသံနဲ႔တင္ ေတာ္ေတာ္လန္႔ေနပါၿပီ။

"ေတာင္းပန္ပါတယ္။"

ပံုစံက်ေအာင္ျပန္ေနရင္း ကမ႓ာ ေတာင္းပန္စကားဆိုမိတယ္။ ဒီတစ္ခါ ႀကိမ္စာမိတာ အျပင္းဆံုးပါပဲ။ ေသခ်ာတယ္၊ နီရဲေပါက္ျပဲေနေလာက္ၿပီ။

"တစ္ေလးရွစ္၊ တစ္ေလးကိုး၊ တစ္ရာ့ ... ငါးဆယ္။"

အသံေတြပါ တုန္ခ်င္ေနၿပီ။ ဒူးေတြလည္းမခိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ပံုစံလည္းမပ်က္ရဲဘူး။ ေရွ႕ကိုယိုင္ယိုင္သြားလို႔ ခဏခဏျပန္ထိန္းေနရတာ အခါခါ။ သခင္က ခဏရပ္ေပးရင္း ႀကိမ္လံုးကို စားပြဲေပၚျပန္တင္လိုက္တယ္။ ကမ႓ာ့တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို သခင့္လက္နဲ႔ပြတ္သပ္လိုက္ေတာ့ ကမ႓ာတုန္ခနဲျဖစ္ၿပီး

"အင္း ..."

တင္ပါးေတြမီးေတာက္ၿပီလားလို႔ ထင္ရတဲ့အေျခအေနမွာ သခင့္အထိအေတြ႕က တကယ္ကိုအဖိုးတန္လြန္းတယ္။ ဘယ္လိုမွထိန္းမရေအာင္ ၿငီးသံထြက္မိတာက သက္ေသပါပဲ။

"အား ... သခင္"

႐ုတ္တရက္ႀကီး butt plug ကို vibration တင္လိုက္လို႔ ခံစားလို႔ေကာင္းေနရာကေန feel ပ်က္ၿပီး ကမ႓ာထေအာ္မိပါၿပီ။

"ဒါက်ေတာ့ ေအာ္တယ္ေပါ့။"

*ျဖန္း*

"တစ္ ... ငါးတစ္"

လက္နဲ႔႐ိုက္လိုက္လို႔ အခ်က္ေရဆက္ေရလိုက္တယ္။ သခင္က လက္ကိုသံုးၿပီးပဲ ဆက္႐ိုက္ေနေပမဲ့ ဒါလည္း သက္သာလွတာေတာ့မဟုတ္ပါ။

"တစ္ေျခာက္ရွစ္၊ တစ္ေျခာက္ကိုး၊ အား ဟား ..."

႐ိုက္ေနရာက တင္သားေတြကို အားနဲ႔ဆုပ္ေခ်လိုက္လို႔ ဒူးေထာက္က်မတတ္ နာက်င္ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားရတယ္။

"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေလ။"

"ဟုတ္"

ပြတ္သပ္ေပးလာေတာ့လည္း နာေနတာေတြက သက္သာသြားသလိုလို။ ဒီေလာက္နာေနလည္း ေရွ႕ကေကာင္ကေတာ့ hard ေနတာပါပဲ။

"တစ္ကိုးတစ္၊ တစ္ကိုးႏွစ္၊ ... အင္း ... ႏွစ္ရာ။"

"ေတာ္ၿပီ။"

သခင့္အသံဆံုးတာနဲ႔ ကမ႓ာ ဒူးေထာက္က်ၿပီး တင္ပါးေတြကိုပြတ္သပ္မိတယ္။ အဲဒီ့ေတာ့မွစပ္လာၿပီး ပိုဆိုးတာေၾကာင့္ လက္နဲ႔လည္းမထိခ်င္ေတာ့ပါ။
ေခါင္းငိုက္စိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ ကမ႓ာ့အျမင္အာ႐ံုထဲ ေျခေထာက္တစ္စံုေပၚလာလို႔ ေမာ့ၾကည့္ေတာ့

"အိုး အို၊ မ်က္ရည္ေတာင္က်သလား။ ငါ လက္ဆျပင္းသြားတယ္။"

ကမ႓ာျပံဳးလိုက္ၿပီး ဒူးေထာက္လ်က္ကေန သခင့္ခါးကိုဖက္လို႔ ေခါင္းတိုးေဝွ႕ကာ

"မထိုင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေဆးလူးေပး။"

"No, မလူးေပးဘူး။ မင္းလည္းမလူးရဘူး၊"

"ရက္စက္လိုက္တာ၊"

"လာမခၽြဲနဲ႔ ေျမကမ႓ာ။ ငါ မင္းကို ေတာ္ေတာ္ေလးၾကည့္မရျဖစ္ေနၿပီ။ ငါ့သူငယ္ခ်င္းကို လက္ပါတဲ့အထိျဖစ္တာက အရမ္းလြန္တယ္။"

'သူ႔သူငယ္ခ်င္းက အလြန္အကၽြံေတြေျပာတာက်ေတာ့ မပါဘူး။'

စိတ္ထဲကသာ ေျပာရဲတာပါ။ ထုတ္ေျပာရင္ ကမ႓ာ့ေခါင္းကိုပြတ္သပ္ေနတဲ့ သခင့္လက္ေတြထဲ ကမ႓ာ့ဆံပင္ေတြ အဆုပ္လိုက္ပါသြားမယ္။ တကယ္တမ္း ကမ႓ာ့ပါးစပ္ကထြက္လာတာက

"ေနာက္မျဖစ္ေစရပါဘူး။"

"ထပ္ျဖစ္ရင္ အဲဒီ့လက္ေတြကို ဒီအတိုင္းမထားဘူး။ မနက္ျဖန္ အလုပ္သြားရမွာမို႔ လႊတ္ေပးလိုက္တာ။ မဟုတ္ရင္ အဲဒီ့လက္ေတြကို ဖေယာင္းနဲ႔႐ုပ္လံုးသြင္းပစ္တယ္။"

သခင့္ကိုဖက္ထားရာကေန ခြာလိုက္ၿပီး ေမာ့ၾကည့္ရင္း

"Shay ကို ျပန္ေတာင္းပန္လိုက္ပါမယ္။"

မတတ္ႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္မေက်နပ္ေပမဲ့ သခင္ေက်နပ္ဖို႔ဆို ကမ႓ာ ဘာျဖစ္ျဖစ္လုပ္ႏိုင္တယ္။

"ေနာက္တစ္ခါ ငါ့ကိုေဆးခတ္ရင္ မင္းကိုလုပ္သတ္ပစ္မယ္။"

"အဲ့ဒါမ်ိဳးဆို ေသရဲတယ္။"

ကမ႓ာက မၾကားတၾကားေျပာလိုက္လို႔ သခင္ေအာ္ပါေတာ့တယ္။

"ဘာျဖစ္တယ္။ ျပန္ေျပာစမ္း ေျမကမ႓ာ။"

ေခါင္းရမ္းျပၿပီး ဘာမွမသိတဲ့႐ုပ္နဲ႔ မ်က္လံုးအဝိုင္းသားျဖဴစင္ျပေနတာ တကယ္ကို႐ိုးသားလြန္းသူႀကီးလို။

"ျပန္ေျပာစမ္း။"

"အား၊ နာတယ္။ ဘာမွမေျပာဘူး သခင္။ ဘာမွမေျပာပါဘူး။"

နားရြက္ဆြဲခံထားရလို႔ ကမ႓ာ ထြန္႔ထြန္႔လူးေနပါတယ္။

"ျပန္ေျပာလိုက္။"

"သခင္သတ္ရင္ ေသရဲတယ္လို႔ ေျပာတာေလ။"

"ငါၾကားလိုက္တာ အဲဒီ့လိုမဟုတ္ဘူး။"

သခင္လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့ နီရဲသြားတဲ့နားရြက္ကို ကမ႓ာပြတ္သပ္ေနရတယ္။

"သခင္၊ butt plug ေလး"

သခင့္ကိုေက်ာေပးၿပီး ေလးဖက္ေထာက္ေပးကာ butt plug ျဖဳတ္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုမိခါမွ အရွိန္ထပ္တင္လိုက္လို႔

"အား၊ ေသၿပီ။ မလုပ္ပါနဲ႔ သခင္။"

"ေသေလ။ မဟားတရားထန္ေနတဲ့ေကာင္။ မင္းဟာမင္းျပန္ၾကည့္ဦး၊  ေပါက္ထြက္ေတာ့မယ္။"

"အဟင့္၊ သခင္ ျဖဳတ္ေပးပါေတာ့။"

"မျဖဳတ္ရဘူး။"

"ဟိုေလ ... ေရခ်ိဳးရဦးမယ္။ သခင္ခ်ိဳးၿပီးေပမဲ့ ကိုယ္မခ်ိဳးရေသးဘူး။ ညစ္ပတ္ေနတာပဲ။"

"သြားခ်ိဳးေလ အဲဒီ့အတိုင္း။ အဲဒါက water proof ပဲ။"

"ဟင္၊ မလုပ္ပါနဲ႔ သခင္ရယ္။"

"ေကာင္းၿပီေလ။"

မဲ့ျပံဳးျပံဳးလိုက္တဲ့သခင့္ေၾကာင့္ ကမ႓ာရင္ထိတ္သြားရတယ္။ ဒီအျပံဳးမ်ိဳး သူေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ မေကာင္းတဲ့အေငြ႕အသက္ေတြအျပည့္နဲ႔ devil smile.

"သခင္ ..."

"႐ွဴး ... အသံမထြက္နဲ႔။"

ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ။ ဒီတစ္ရက္ပဲ ႀကိဳက္သလိုအျပစ္ေပးပါလို႔ ေျပာမိတာကိုး။

အခန္းအျပင္ထြက္သြားၿပီး ဘူးတစ္ဘူးကိုင္လို႔ျပန္ဝင္လာတဲ့ သခင္က ေလးဖက္ေထာက္ေနတဲ့ ကမ႓ာ့ေနာက္ေပါက္က vibrating butt plug ကိုထုတ္ၿပီး size ပိုႀကီးတဲ့ metal butt plug တစ္ခုကို ထိုးထည့္လိုက္တယ္။ metal ကို ေရခဲစိမ္ထားေတာ့ ေအးစက္ေနၿပီး အေတာ္ေလးေနရခက္ပါတယ္။ ကမ႓ာအသံမထြက္မိေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုကိုက္ထားလိုက္ၿပီး သခင္ကေတာ့ ေက်နပ္သြားတဲ့အသံနဲ႔ ရယ္ေနတယ္။
ကမ႓ာ့ရဲ႕အေနာက္တံခါးမွာေတာ့ အနီေရာင္ေက်ာက္ေလးက ပိတ္ဆို႔လ်က္သား။

"သြားေတာ့၊ အဲဒီ့အတိုင္းေရသြားခ်ိဳး။ ျဖဳတ္ဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔။"

"ဟုတ္ ..."

မတ္တပ္ရပ္လိုက္ကာ သူ႔ေနာက္ပိုင္းကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး သနားစရာ႐ုပ္နဲ႔ေျမကမ႓ာက ေရခ်ိဳးခန္းဘက္သို႔ .....



ေရခ်ိဳးခန္းမွန္ကိုေက်ာခိုင္းၿပီး ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ကမ႓ာ ကိုယ့္ဘာသာေတာင္အံ့ဩမိတယ္။ ဒီေလာက္စုတ္ျပတ္ေနေအာင္ ႐ိုက္ခံရတာကို ဘယ္လိုေတာင့္ခံႏိုင္ခဲ့တာလဲေပါ့။
နီတဲ့အဆင့္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြက ေဖာင္းၿပီးညိဳေနပါၿပီ။ ေသြးထြက္ေနတဲ့အ႐ႈိးရာေတြက သခင့္ေဒါသကို ျမင္သာေစပါတယ္။ ေရခ်ိဳးရတာ ငိုခ်င္စရာလို႔ေျပာရင္ ယံုလိုက္ပါ။ Hard ေနတာကို ေျဖရွင္းရတာကတစ္မ်ိဳး၊ ေနာက္ဘက္က butt plug ေၾကာင့္ ခိုးလိုးခုလုျဖစ္ေနတာကတစ္ဖံု၊ ဒဏ္ရာေတြေရနဲ႔ထိလို႔ စပ္တာကတစ္နည္း၊ အမ်ိဳးစံုႀကိဳးခုန္ေနတဲ့ခံစားခ်က္ေတြၾကား သခင့္ေဒါသကိုလန္႔ရတာက အဆိုးဆံုးပါပဲ။

အိပ္ခန္းထဲျပန္ေရာက္လာေတာ့ သခင္က ခုတင္ေပၚမွာလွဲရင္း ဖုန္းသံုးေနပါတယ္။

"သခင္"

ေခၚရင္းနဲ႔ ခုတင္ေပၚထိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ေပမဲ့ ခ်က္ခ်င္းပဲျပန္ထလိုက္ရတယ္။

"အဝတ္ အရင္လဲစမ္းပါကြာ။"

Bathrobe တကားကားနဲ႔ ကမ႓ာကေတာ့

"ထိုင္ေတာင္မထိုင္ႏိုင္တာ ဘာမွလဲမဝတ္ခ်င္ဘူး။"

"လာႏုမေနနဲ႔။"

"သခင္ စိတ္ဆိုးေျပၿပီလား။"

"မေျပရင္ ထပ္ရိုက္ရမွာလား။"

"႐ိုက္ရက္တယ္ေပါ့။"

"လာေလ။"

သခင္ကထထိုင္ၿပီး ခုတင္ေဘးစားပြဲေပၚက ဖုန္းအားသြင္းႀကိဳးဆီ လက္လွမ္းလိုက္ေတာ့မွ

"အား ... မလုပ္ပါနဲ႔။ ေနာက္တာလို႔။ သခင္က ကိုယ့္ကို တကယ္ေရာခ်စ္ရဲ႕လား။"

"မခ်စ္ဘူးေလ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ႏွိပ္စက္ေနတာ။"

"အဲဒီ့လိုမေျပာပါနဲ႔။ တကယ္မခ်စ္ရင္ေတာင္ မခ်စ္ဘူးလို႔ေတာ့ မေျပာပါနဲ႔။"

ခုတင္ေပၚကိုဒူးေထာက္တက္လာၿပီး သခင့္ကိုဖက္ကာ ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားတဲ့ကမ႓ာက အျမတ္ႏိုးဆံုးအရာတစ္ခုကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွအဆံုး႐ႈံးမခံႏိုင္လို႔ မလြတ္တမ္းဆြဲယူထားပံုမ်ိဳးနဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္လို။

"ဖယ္စမ္းကြာ"

"အ"

သခင္ကတြန္းထုတ္လိုက္ေတာ့ ဖင္ထိုင္လ်က္သားက်သြားတာ ေမြ႕ရာေပၚကိုဆိုေပမဲ့ ဘယ္လိုမွအဆင္မေျပပါ။

"ငါ့ကို ပြတ္သီးပြတ္သပ္ေတြလာမလုပ္စမ္းနဲ႔။ စိတ္က ၾကည္မေနဘူးေနာ္။ စကားေတာင္ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ဘူး။"

"သခင္ရယ္၊ သခင္စိတ္ဆိုးရင္ ကိုယ္မေနတတ္တာကို သိရဲ႕နဲ႔ဗ်ာ။"

သခင္က ခပ္စူးစူးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကမ႓ာက ခ်က္ခ်င္းပဲ အဓိပၸါယ္ေကာက္လိုက္ႏိုင္ပါတယ္။

"သခင္စိတ္ဆိုးပါေစရယ္လို႔ ရည္ရြယ္တာမွမဟုတ္တာပဲ။ သခင္မႀကိဳက္တာသိေပမဲ့ မရည္ရြယ္ဘဲျဖစ္သြားတာပါ။"

"ဪ၊ ဪ၊ ေဆးခတ္တာကလည္း မရည္ရြယ္ဘူးေပါ့။"

"အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ သခင္နဲ႔အတူေပ်ာ္ခ်င္လို႔ လုပ္တာေလ။ ၿပီးေတာ့ သခင့္ပံုစံကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့လို႔ ကိုယ္ပါေသာက္လိုက္တာ။ တစ္လက္စတည္း အမူးတိုက္လိုက္မိတာေတာ့ ႐ုတ္တရက္ရတဲ့အၾကံေပါ့။"

စပ္ျဖဲျဖဲျဖစ္လာတဲ့ကမ႓ာ့ေၾကာင့္ သခင္မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕လာလို႔ ကမ႓ာက သခင့္မ်က္ခံုးတန္းႏွစ္ခုၾကားကို သူ႔လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဆြဲျဖည္လိုက္ပါတယ္။

"လာလာမထိစမ္းနဲ႔ကြာ။"

အရယ္အျပံဳးေပ်ာက္ေနတဲ့သခင့္ကို ကမ႓ာတစ္ခ်က္ေငးသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆြဲဖက္လွဲခ်ပစ္လိုက္တယ္။

"ေျမကမ႓ာ"

ကမ႓ာ့ေအာက္ဘက္မွာပိေနတဲ့သခင္က တြန္းထိုးေနတာကို မရရေအာင္လိုက္နမ္းေနတဲ့ကမ႓ာ။ သခင္က လြတ္သြားတဲ့လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ကမ႓ာ့တင္ပါးကိုရိုက္ခ်လိုက္ေတာ့မွ

"အား"

ေအာ္သံထြက္လာေပမဲ့ သခင့္အေပၚကေနေတာ့ ဖယ္မသြားပါ။ ခဏအာ႐ံုေျပာင္းသြားတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး သခင္ကလွိမ့္ပစ္လိုက္ေတာ့ ကမ႓ာက ေအာက္ဘက္ေရာက္သြားပါၿပီ။ Bathrobe ေလၽွာက်သြားလို႔ေပၚလာတဲ့ ကမ႓ာ့ပခံုးတစ္ဖက္ကို သခင္ငံု႔ကိုက္လိုက္ေတာ့

"နာတယ္ သခင္ရဲ႕။"

ပါးစပ္ကသာေျပာေနေပမဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကေတာ့ တစ္စက္ကေလးမွမ႐ုန္းမိ။ သူ႐ုန္းလိုက္လို႔ သခင္သြားနာသြားမွာကို မလိုခ်င္ပါ။

သခင္က ကမ႓ာ့ကိုဆြဲေမွာက္လိုက္ၿပီး bathrobe ကိုလွန္တင္လိုက္ေတာ့ အညိဳေရာင္သန္းၿပီး ေရာင္ေနတဲ့အ႐ႈိးရာေတြက ေဖာင္းေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ Butt plug ရဲ႕ေနာက္ပိတ္ ေက်ာက္အနီေလးကလည္း အထင္းသား။

သခင္ဘာလုပ္မယ္မွန္းမသိေပမဲ့ ကမ႓ာကေတာ့ သခင္ႀကိဳးဆြဲရာကတဲ့အ႐ုပ္လို ထားသလိုေန၊ ေစသလိုလႈပ္ရွားေနခဲ့တယ္။ ေက်ာျပင္ေပၚအထိဆြဲတင္ခံရတဲ့ bathrobe ေၾကာင့္ ကမ႓ာ့ေနာက္ေက်ာက သခင့္လက္သည္းရာေတြကိုလည္း ျမင္ေနရတယ္။ ညက ကုပ္ျခစ္မိတယ္ထင္ပါရဲ႕။

"အဲဒီ့အတိုင္းေန။"

ေျပာၿပီး သခင္ထသြားေပမဲ့ ကမ႓ာကေတာ့ သခင့္အမိန္႔အတိုင္း မလႈပ္မယွက္။ သခင္က အနားျပန္ေရာက္လာၿပီး ဘာေတြလုပ္ေနတယ္မသိ။ ခဏအၾကာမွာေတာ့ အရက္ပ်ံနံ႔ရလိုက္တာေၾကာင့္ သိလိုက္ပါၿပီ။ ေက်ာျပင္မွာစပ္လာတာေၾကာင့္ လက္သည္းနဲ႔ျခစ္မိတဲ့အရာေတြကို အရက္ပ်ံနဲ႔အရင္ေဆးလိုက္တာလို႔ သိလိုက္ရတယ္။

"စပ္တယ္။"

"ခံေပါ့ အဲဒီ့ေလာက္ေတာ့။"

တင္ပါးေပၚကိုေတာ့ ခပ္ေအးေအးအရည္တခ်ိဳ႕ က်လာပါတယ္။ ေဆးထည့္ေပးေနေတာ့ စပ္သလိုလို ေအးသလိုလို။

"ေဆးမထည့့္နဲ႔ဆိုၿပီးေတာ့။"

"ငါ့ဘာသာထည့္ခ်င္ထည့္မွာေပါ့။ မင္းကိုပဲ ေဆးမလိမ္းရဘူးလို႔ေျပာတာ။"

သခင့္စကားေၾကာင့္ ကမ႓ာျပံဳးသြားတယ္။

"မျပံဳးနဲ႔။"

မျမင္ရလည္း ကမ႓ာျပံဳးသြားမွာကို သခင္သိၿပီးသားပဲ။



"ေျမကမ႓ာ၊ ဘာကိစၥ အေညႇာ္ေတြလုပ္ေနတာလဲ။"

"ေန႔လယ္စာ ..."

"ထိုင္မရတာကို ေညႇာ္ခံေနေသးတာလား။ သြားေတာ့၊ ငါဆက္လုပ္လိုက္မယ္။"

ေက်ေက်နပ္နပ္ျပံဳးၾကည့္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပကာထြက္သြားတဲ့ ကမ႓ာရယ္၊ ကမ႓ာ့ကိုႀကိမ္းေမာင္းေနတဲ့ သခင္ရယ္၊ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ့ အခ်စ္အိမ္ေလးထဲက ျဖစ္ေနက်အခ်စ္စမ္းျခင္းေတြရယ္ ဆိုတာမ်ိဳးလား။

"သခင္ေရ၊ အဲဒါ အကုန္နယ္ၿပီးသားေနာ္။ ဘာမွထပ္မထည့္နဲ႔ေတာ့။"

"ငါျမည္းတတ္တယ္ ေျမကမ႓ာ။ မရွည္စမ္းနဲ႔။ ေဝးေဝးသြား။"

ေန႔လယ္စာစားဖို႔အတြက္ ထိုင္ခံုေပၚမထိုင္ခင္ ကူရွင္ေသးေသးေပ်ာ့ေပ်ာ့တစ္ခုကို အရင္ခင္းေနတဲ့ကမ႓ာ့ေၾကာင့္ သခင္ၾကည့္ေနမိတယ္။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ သခင္။"

"ငါ လက္ဆျပင္းသြားတာက ညကကိစၥကို ျပန္ေတြးတိုင္းေဒါသထြက္လို႔။"

"ကိုယ္လည္း ျပန္ေတြးတိုင္းအားရတယ္။"

"ဘာ၊ မင္း ... မင္းေတာ့ ..."

"စားၾကမယ္ေလ။ စိတ္ေလၽွာ့ပါ။ အဟီး"

"ေတာက္၊ မင္းေတာ့ေနာ္။ ထပ္ၿပီးမ်က္ႏွာေျပာင္ရင္ ထပ္နာေတာ့မယ္။"

"မလုပ္ပါနဲ႔ သခင္ရယ္။ အခုထိလည္း butt plug မျဖဳတ္ေပးပဲ။"

"မင္းဘာသာျဖဳတ္တာနဲ႔ size အႀကီးနဲ႔လဲတပ္ေပးမွာ။ လုပ္ရဲလုပ္ၾကည့္။"

"အဲဒီ့အတုေတြေတာ့ ေနပါေစ။"

"မင္း ေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနသလား။ ငါလုပ္ရရင္ ကြဲကုန္ေတာ့မယ္။"

"အခုလား။"

အားတက္သေရာေမးသံေၾကာင့္ သခင္ ေဒါသထြက္ရျပန္ပါတယ္။

"မင္း ဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲ။ ေတာ္ေတာ္ကိုထန္ေနတာလား။"

"ညကသခင့္ပံုစံကို ျပန္ျမင္ေယာင္ ..."

*ဒုန္း*

သခင္က စားပြဲကို လက္သီးနဲ႔ထုလိုက္တာေၾကာင့္ ကမ႓ာလန္႔သြားၿပီးမွ

"စတာ သခင္၊ စတာ။ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူးေနာ္။"

"မင္းဘာသာစားေတာ့။"

"အာ ... မသြားပါနဲ႔၊ ဘာမွမေျပာေတာ့ပါဘူး။ ထမင္းေလးေတာ့ စားပါေနာ္။"

"လက္ကိုလႊတ္လိုက္။ မင္းကိုျမင္ရင္ ေဒါသထြက္တယ္။"

"သခင္ဆက္စားေနာ္။ ကိုယ္ ဖယ္ေပးပါ့မယ္။"

သခင့္လက္ကိုဆြဲထားတာကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး ကမ႓ာထြက္သြားပါတယ္။ ကမ႓ာကလည္းကမ႓ာပါပဲ။ သခင္စိတ္တိုေနတာသိလည္း စခ်င္ေနာက္ခ်င္တာကို ထိန္းမရပါ။ သခင္ေဒါသထြက္ရင္လည္း ေနစရာမရွိတာ ကမ႓ာပါပဲ။
သခင္ကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔ ေန႔လယ္စာစားေနပါတယ္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ထမင္းပန္းကန္ေလးကလည္း စားမယ့္သူမရွိေသးလို႔ အထီးက်န္လို႔ေနပါတယ္။



ထမင္းစားၿပီးၾကေတာ့လည္း သခင္နဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာပဲရွိေနၿပီး သခင့္ေရွ႕ကိုေရာက္မလာသူက ျခံထဲဆင္းထိုင္ေနတဲ့သခင့္ေနာက္ကေန လွမ္းေခၚတယ္။

"သခင္"

သခင္လွည့္ၾကည့္ေတာ့

"မိုးရြာေတာ့မယ္ သခင္ရဲ႕။ အိမ္ထဲဝင္ရေအာင္ေလ။"

"အခ်ိန္မဟုတ္ အခါမဟုတ္နဲ႔။"

ေမွာင္လာတဲ့ေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ၿပီး သခင္က ခပ္ညည္းညည္းဆိုတယ္။

"ရြာရန္ရာႏႈန္းျပည့္တဲ့။ ကိုယ့္အခ်စ္ေတြလိုပဲ။"

ေၾကာ္ျငာဝင္ေနတဲ့ကမ႓ာ့ကို သခင္ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕ကာ အိမ္ထဲဝင္သြားတယ္။ ေနာက္ကလိုက္ဝင္လာၿပီး ဧည့္ခန္းမွာ သခင့္ေဘးနားလာထိုင္တဲ့ကမ႓ာက ဘာမွေတာ့မေျပာပါ။

"ထုတ္လိုက္ေတာ့။"

"အဟား၊ စိတ္ဆိုးေျပၿပီေပါ့။"

"ငါ့ကို ေဒါသထြက္ရေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႔လား။"

"ဆင္ျခင္ပါ့မယ္ဗ်။ သြားထုတ္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္။"

သခင္ lemon tea တစ္ခြက္ေဖ်ာ္ၿပီး ဧည့္ခန္းမွန္နံရံနားရပ္ကာ မွန္ေပၚစီးက်ေနတဲ့မိုးေရစက္ေတြကို ေငးေနမိတယ္။ ေနာက္ဘက္ကေန ကမ႓ာေရာက္လာၿပီး သခင့္ခါးကိုဖက္ကာ

"ကိုယ္တို႔ စကားစေျပာျဖစ္ၾကတာ အခုလိုမိုးေတြရြာတဲ့ေန႔ပဲ။"

"အင္း"

"သခင္ျမင္လိမ့္မယ္လို႔ ႀကိဳသိၿပီးသား။"

"မျမင္ခ်င္မွအဆံုး။"

■■■ Part (10) ဆက္ရန္ ■■■


"သခင်၊ မဟုတ်ဘူးနော်။ အဲဒါက များတယ်လေ။"

"Sorry ပဲ။ နှစ်ရာနှစ်ဆယ့်လေးချက်ဖြစ်သွားပြီ။"

"သခင်က ကပ်သီးကပ်သတ်ရေးထားတာလေ။"

"တစ်ရာ့ဆယ့်နှစ်ဆိုတာ ဘာဖြစ်နေလို့လဲ။ အဓိကက ကွက်တိကျအောင် မမှန်းနိုင်တာမျိုးဖြစ်ဖို့။"

"ဘယ်တုန်းကရော ကွက်တိကျခဲ့ဖူးလို့လဲဗျာ။"

"မင်း ညံ့တာလေ။"

"ဟိုလေ၊ တစ်ရာ့ငါးဆယ်လောက် ..."

"တိတ်စမ်း။ ဘယ်တုန်းက ဈေးဆစ်လို့ရခဲ့ဖူးလို့လဲ။"

"မနက်ဖြန် အလုပ်သွားရမှာဆိုတော့လေ မထိုင်နိုင်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ သနားပါဦး။"

"ငနာလေး၊ ငါ့ကိုထိုင်ရခက်အောင်လုပ်ပြီး မင်းအလှည့်ကျ သိတတ်နေတာ။ ပိုနာချင်ပြီထင်တယ်။ တွေ့မယ်။"

ပြောပြီး သခင်က vibrating butt plug တစ်ခုကို ထုတ်ယူလာပါတယ်။ size အရမ်းမကြီးပေမဲ့ အထစ်နှစ်ထစ်ပါပြီး vibration modes က နှစ်ဆယ်ပါနေတယ်။

"မဟုတ် ... မဟုတ်ဘူးလေ။"

"ဘာမဟုတ်တာလဲ။ မနက်ဖြန်ကိုလည်း အလုပ်အထိ butt plug ပါသွားချင်တာလား။"

မဖြစ်ပါ။ အဲဒါကတော့ ဘယ်လိုမှမဖြစ်တာမို့

"ဟင့်အင်း၊ ဒီနေ့တစ်ရက်မှာပဲ ကြိုက်သလိုအပြစ်ပေးပါ။"

"ရော့၊ မင်းဘာသာထည့်လိုက်။"

သခင်ပစ်ပေးတဲ့ butt plug ကိုယူလိုက်ပြီး လေးဖက်ပြန်ထောက်ရင်း ကိုယ်တိုင်ပဲ ခပ်မြန်မြန်ထည့်ပစ်လိုက်ရတယ်။ သခင် ထပ်ပြီးငြိုငြင်သွားလို့မဖြစ်ပါ။

"အ... အ၊ အား... သခင်၊ ဖြည်းဖြည်း။"

သခင်က ကမ္ဘာ့အနောက်ဘက်နားရောက်လာပြီး ခလုတ်ကိုကလိနေလို့ ကမ္ဘာတစ်ယောက် အမျိုးမျိုးအော်နေရပါတော့တယ်။ ခဏနေတော့ ခပ်မှန်မှန်အရှိန်တစ်ခုမှာထားပြီး

"ထစမ်း။ Position အတိုင်းနေ။"

မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီးမှ ရှေ့ကိုကုန်းလို့ လက်တွေကို ဒူးနှစ်ဖက်ပေါ်ထောက်လိုက်ရပါတယ်။ သခင်က ကြိမ်လုံးကိုယူလိုက်ပြီး လေထဲလွှဲရိုက်ကြည့်လို့ပေါ်လာတဲ့ အသံကြောင့် အရိုက်မခံရခင်ကကို နာသွားသလိုလို။

*ဖြန်း*

"တစ်"

ပထမတစ်ချက်မှာတင် လက်ဆကမနည်းပါ။ ဘယ်လိုလုပ် အချက်နှစ်ရာကျော်ကို တောင့်ခံရမလဲ။

*ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း*

"အား ... လေး"

သုံးချက်ဆက်တိုက်ရိုက်လိုက်လို့ အော်မိသွားတယ်။

"ငါး၊ ခြောက်၊ ... တစ်ဆယ်။ အား ..."

ဆယ်ချက်ပြည့်တော့ ခဏရပ်ပြီး

"ဆယ်ချက်ပဲရှိသေးတာကို ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ။"

ကမ္ဘာ ခေါင်းသာခါပြလိုက်ရတယ်။ Butt plug က vibration ကြောင့်လည်း လူကမငြိမ်နိုင်ပါ။

"လေးဆယ့်ကိုး၊ ငါးဆယ်။"

သခင်က ခဏရပ်ပေးတော့ အသက်ပြင်းပြင်းရှူနေရပါပြီ။ ကြိမ်လုံးသေးသေးလေးက သိပ်ဒုက္ခပေးပါတယ်။

"ခြောက်ဆယ်၊ ... ခုနစ်ဆယ်။ အ ... ခုနစ်ဆယ့် ... တစ်။"

လူကရှေ့ကိုယိုင်သွားပြီး ပူထူနာကျင်နေတာကြောင့် တင်ပါးကို လက်နဲ့ပွတ်မိတော့ လက်ပေါ်ကိုပါ ကြိမ်လုံးကကျလာပါတယ်။

"ဒီဘက်လှည့်စမ်း။"

ကိုယ်ကိုပြန်မတ်ပြီး သခင့်ဘက်လှည့်လိုက်တော့

"လက်နဲ့ပွတ်ဖို့ ခွင့်ပေးမိလား။"

"မပေး ... မပေးပါဘူး။"

"လက်ကိုမှောက်လိုက်။ ဆယ်ချက်ပဲ၊ ရှောင်ရင်နှစ်ဆ။"

လက်ဖမိုးပေါ်ကိုရိုက်မယ်ဆိုရင် လက်ဖဝါးကိုရိုက်တာထက် ပိုနာသလိုလို။

"တစ်၊ နှစ်၊ သုံး ... အား ဟား"

"အော်သံမကြားချင်ဘူး။"

"လေး၊ ငါး၊ ... ကိုး၊ တစ်ဆယ်။"

တစ်ဆယ်ပြည့်တော့ လက်ဖမိုးတွေကို ပွတ်သပ်နေမိပါပြီ။

"ဟိုဘက်ပြန်လှည့်။ ဘယ်နှချက်ပြီးပြီလဲ။"

"ခုနစ်ဆယ့်တစ်ပါ။"

"အင်း၊ ဆက်ရေ။"

"အ ... ခုနစ်ဆယ့်နှစ်။"

"အဟား၊ တော်တော်လှလာပြီ။ နီရဲနေလို့။"

သေချာတယ်၊ အချက်နှစ်ရာကျော်ဆို သွေးထွက်ပြီဆိုတာ။

"ကိုးဆယ်၊ ကိုးဆယ့်တစ်၊ ... တစ်ရာ။"

"ပြန်စမ်းကြည့်ဦး၊ ပူနေပြီလားလို့။ မြင်ရတာတော့မိုက်တယ်။"

သခင့်ခွင့်ပြုချက်ရလို့ တင်ပါးတွေကိုပွတ်ကြည့်တော့ သွေးစသေးသေးတချို့ကို စမ်းမိပါရဲ့။ Vibration ကလည်း ပိုဆိုးလာသလိုခံစားနေရတယ်။ အငယ်ကောင်ကလည်း နိုးလာပြီ။

"တော်ပြီ၊ ပုံစံပြန်ယူ။"

"အ ... တစ်ရာ့တစ်၊ တစ်ရာ့နှစ် ..."

"ငြိမ်ငြိမ်နေလေ။ လှုပ်မနေနဲ့။"

"ဟုတ်၊ တစ်ရာ့သုံး ..."

*ဖြန်း*

"အ"

ဒူးတွေညွတ်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်လက်ထောက်ကျသွားရတယ်။

"ဘာဖြစ်တာလဲ။ ဒီလောက်နဲ့ ပစ်လဲချင်နေပြီလား။"

သခင်က ဒီနေ့မှ အားတွေသိပ်ကောင်းနေတယ်ထင်ပါရဲ့။ ကြိမ်လုံးကိုလွှဲရိုက်နေတာ လေထဲကဖြတ်လာတဲ့အသံနဲ့တင် တော်တော်လန့်နေပါပြီ။

"တောင်းပန်ပါတယ်။"

ပုံစံကျအောင်ပြန်နေရင်း ကမ္ဘာ တောင်းပန်စကားဆိုမိတယ်။ ဒီတစ်ခါ ကြိမ်စာမိတာ အပြင်းဆုံးပါပဲ။ သေချာတယ်၊ နီရဲပေါက်ပြဲနေလောက်ပြီ။

"တစ်လေးရှစ်၊ တစ်လေးကိုး၊ တစ်ရာ့ ... ငါးဆယ်။"

အသံတွေပါ တုန်ချင်နေပြီ။ ဒူးတွေလည်းမခိုင်ချင်တော့ဘူး။ ပုံစံလည်းမပျက်ရဲဘူး။ ရှေ့ကိုယိုင်ယိုင်သွားလို့ ခဏခဏပြန်ထိန်းနေရတာ အခါခါ။ သခင်က ခဏရပ်ပေးရင်း ကြိမ်လုံးကို စားပွဲပေါ်ပြန်တင်လိုက်တယ်။ ကမ္ဘာ့တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို သခင့်လက်နဲ့ပွတ်သပ်လိုက်တော့ ကမ္ဘာတုန်ခနဲဖြစ်ပြီး

"အင်း ..."

တင်ပါးတွေမီးတောက်ပြီလားလို့ ထင်ရတဲ့အခြေအနေမှာ သခင့်အထိအတွေ့က တကယ်ကိုအဖိုးတန်လွန်းတယ်။ ဘယ်လိုမှထိန်းမရအောင် ငြီးသံထွက်မိတာက သက်သေပါပဲ။

"အား ... သခင်"

ရုတ်တရက်ကြီး butt plug ကို vibration တင်လိုက်လို့ ခံစားလို့ကောင်းနေရာကနေ feel ပျက်ပြီး ကမ္ဘာထအော်မိပါပြီ။

"ဒါကျတော့ အော်တယ်ပေါ့။"

*ဖြန်း*

"တစ် ... ငါးတစ်"

လက်နဲ့ရိုက်လိုက်လို့ အချက်ရေဆက်ရေလိုက်တယ်။ သခင်က လက်ကိုသုံးပြီးပဲ ဆက်ရိုက်နေပေမဲ့ ဒါလည်း သက်သာလှတာတော့မဟုတ်ပါ။

"တစ်ခြောက်ရှစ်၊ တစ်ခြောက်ကိုး၊ အား ဟား ..."

ရိုက်နေရာက တင်သားတွေကို အားနဲ့ဆုပ်ချေလိုက်လို့ ဒူးထောက်ကျမတတ် နာကျင်ဟန်ချက်ပျက်သွားရတယ်။

"ငြိမ်ငြိမ်နေလေ။"

"ဟုတ်"

ပွတ်သပ်ပေးလာတော့လည်း နာနေတာတွေက သက်သာသွားသလိုလို။ ဒီလောက်နာနေလည်း ရှေ့ကကောင်ကတော့ hard နေတာပါပဲ။

"တစ်ကိုးတစ်၊ တစ်ကိုးနှစ်၊ ... အင်း ... နှစ်ရာ။"

"တော်ပြီ။"

သခင့်အသံဆုံးတာနဲ့ ကမ္ဘာ ဒူးထောက်ကျပြီး တင်ပါးတွေကိုပွတ်သပ်မိတယ်။ အဲဒီ့တော့မှစပ်လာပြီး ပိုဆိုးတာကြောင့် လက်နဲ့လည်းမထိချင်တော့ပါ။
ခေါင်းငိုက်စိုက်ဖြစ်နေတဲ့ ကမ္ဘာ့အမြင်အာရုံထဲ ခြေထောက်တစ်စုံပေါ်လာလို့ မော့ကြည့်တော့

"အိုး အို၊ မျက်ရည်တောင်ကျသလား။ ငါ လက်ဆပြင်းသွားတယ်။"

ကမ္ဘာပြုံးလိုက်ပြီး ဒူးထောက်လျက်ကနေ သခင့်ခါးကိုဖက်လို့ ခေါင်းတိုးဝှေ့ကာ

"မထိုင်နိုင်တော့ဘူး။ ဆေးလူးပေး။"

"No, မလူးပေးဘူး။ မင်းလည်းမလူးရဘူး၊"

"ရက်စက်လိုက်တာ၊"

"လာမချွဲနဲ့ မြေကမ္ဘာ။ ငါ မင်းကို တော်တော်လေးကြည့်မရဖြစ်နေပြီ။ ငါ့သူငယ်ချင်းကို လက်ပါတဲ့အထိဖြစ်တာက အရမ်းလွန်တယ်။"

'သူ့သူငယ်ချင်းက အလွန်အကျွံတွေပြောတာကျတော့ မပါဘူး။'

စိတ်ထဲကသာ ပြောရဲတာပါ။ ထုတ်ပြောရင် ကမ္ဘာ့ခေါင်းကိုပွတ်သပ်နေတဲ့ သခင့်လက်တွေထဲ ကမ္ဘာ့ဆံပင်တွေ အဆုပ်လိုက်ပါသွားမယ်။ တကယ်တမ်း ကမ္ဘာ့ပါးစပ်ကထွက်လာတာက

"နောက်မဖြစ်စေရပါဘူး။"

"ထပ်ဖြစ်ရင် အဲဒီ့လက်တွေကို ဒီအတိုင်းမထားဘူး။ မနက်ဖြန် အလုပ်သွားရမှာမို့ လွှတ်ပေးလိုက်တာ။ မဟုတ်ရင် အဲဒီ့လက်တွေကို ဖယောင်းနဲ့ရုပ်လုံးသွင်းပစ်တယ်။"

သခင့်ကိုဖက်ထားရာကနေ ခွာလိုက်ပြီး မော့ကြည့်ရင်း

"Shay ကို ပြန်တောင်းပန်လိုက်ပါမယ်။"

မတတ်နိုင်ဘူး။ ကိုယ်မကျေနပ်ပေမဲ့ သခင်ကျေနပ်ဖို့ဆို ကမ္ဘာ ဘာဖြစ်ဖြစ်လုပ်နိုင်တယ်။

"နောက်တစ်ခါ ငါ့ကိုဆေးခတ်ရင် မင်းကိုလုပ်သတ်ပစ်မယ်။"

"အဲ့ဒါမျိုးဆို သေရဲတယ်။"

ကမ္ဘာက မကြားတကြားပြောလိုက်လို့ သခင်အော်ပါတော့တယ်။

"ဘာဖြစ်တယ်။ ပြန်ပြောစမ်း မြေကမ္ဘာ။"

ခေါင်းရမ်းပြပြီး ဘာမှမသိတဲ့ရုပ်နဲ့ မျက်လုံးအဝိုင်းသားဖြူစင်ပြနေတာ တကယ်ကိုရိုးသားလွန်းသူကြီးလို။

"ပြန်ပြောစမ်း။"

"အား၊ နာတယ်။ ဘာမှမပြောဘူး သခင်။ ဘာမှမပြောပါဘူး။"

နားရွက်ဆွဲခံထားရလို့ ကမ္ဘာ ထွန့်ထွန့်လူးနေပါတယ်။

"ပြန်ပြောလိုက်။"

"သခင်သတ်ရင် သေရဲတယ်လို့ ပြောတာလေ။"

"ငါကြားလိုက်တာ အဲဒီ့လိုမဟုတ်ဘူး။"

သခင်လွှတ်ပေးလိုက်တော့ နီရဲသွားတဲ့နားရွက်ကို ကမ္ဘာပွတ်သပ်နေရတယ်။

"သခင်၊ butt plug လေး"

သခင့်ကိုကျောပေးပြီး လေးဖက်ထောက်ပေးကာ butt plug ဖြုတ်ပေးဖို့ တောင်းဆိုမိခါမှ အရှိန်ထပ်တင်လိုက်လို့

"အား၊ သေပြီ။ မလုပ်ပါနဲ့ သခင်။"

"သေလေ။ မဟားတရားထန်နေတဲ့ကောင်။ မင်းဟာမင်းပြန်ကြည့်ဦး၊  ပေါက်ထွက်တော့မယ်။"

"အဟင့်၊ သခင် ဖြုတ်ပေးပါတော့။"

"မဖြုတ်ရဘူး။"

"ဟိုလေ ... ရေချိုးရဦးမယ်။ သခင်ချိုးပြီးပေမဲ့ ကိုယ်မချိုးရသေးဘူး။ ညစ်ပတ်နေတာပဲ။"

"သွားချိုးလေ အဲဒီ့အတိုင်း။ အဲဒါက water proof ပဲ။"

"ဟင်၊ မလုပ်ပါနဲ့ သခင်ရယ်။"

"ကောင်းပြီလေ။"

မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်တဲ့သခင့်ကြောင့် ကမ္ဘာရင်ထိတ်သွားရတယ်။ ဒီအပြုံးမျိုး သူကောင်းကောင်းသိတယ်။ မကောင်းတဲ့အငွေ့အသက်တွေအပြည့်နဲ့ devil smile.

"သခင် ..."

"ရှူး ... အသံမထွက်နဲ့။"

ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ ဒီတစ်ရက်ပဲ ကြိုက်သလိုအပြစ်ပေးပါလို့ ပြောမိတာကိုး။

အခန်းအပြင်ထွက်သွားပြီး ဘူးတစ်ဘူးကိုင်လို့ပြန်ဝင်လာတဲ့ သခင်က လေးဖက်ထောက်နေတဲ့ ကမ္ဘာ့နောက်ပေါက်က vibrating butt plug ကိုထုတ်ပြီး size ပိုကြီးတဲ့ metal butt plug တစ်ခုကို ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ metal ကို ရေခဲစိမ်ထားတော့ အေးစက်နေပြီး အတော်လေးနေရခက်ပါတယ်။ ကမ္ဘာအသံမထွက်မိအောင် နှုတ်ခမ်းတွေကိုကိုက်ထားလိုက်ပြီး သခင်ကတော့ ကျေနပ်သွားတဲ့အသံနဲ့ ရယ်နေတယ်။
ကမ္ဘာ့ရဲ့အနောက်တံခါးမှာတော့ အနီရောင်ကျောက်လေးက ပိတ်ဆို့လျက်သား။

"သွားတော့၊ အဲဒီ့အတိုင်းရေသွားချိုး။ ဖြုတ်ဖို့မစဉ်းစားနဲ့။"

"ဟုတ် ..."

မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ သူ့နောက်ပိုင်းကိုလှည့်ကြည့်ပြီး သနားစရာရုပ်နဲ့မြေကမ္ဘာက ရေချိုးခန်းဘက်သို့ .....



ရေချိုးခန်းမှန်ကိုကျောခိုင်းပြီး နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်မိတော့ ကမ္ဘာ ကိုယ့်ဘာသာတောင်အံ့ဩမိတယ်။ ဒီလောက်စုတ်ပြတ်နေအောင် ရိုက်ခံရတာကို ဘယ်လိုတောင့်ခံနိုင်ခဲ့တာလဲပေါ့။
နီတဲ့အဆင့်မဟုတ်တော့ဘဲ တချို့နေရာတွေက ဖောင်းပြီးညိုနေပါပြီ။ သွေးထွက်နေတဲ့အရှိုးရာတွေက သခင့်ဒေါသကို မြင်သာစေပါတယ်။ ရေချိုးရတာ ငိုချင်စရာလို့ပြောရင် ယုံလိုက်ပါ။ Hard နေတာကို ဖြေရှင်းရတာကတစ်မျိုး၊ နောက်ဘက်က butt plug ကြောင့် ခိုးလိုးခုလုဖြစ်နေတာကတစ်ဖုံ၊ ဒဏ်ရာတွေရေနဲ့ထိလို့ စပ်တာကတစ်နည်း၊ အမျိုးစုံကြိုးခုန်နေတဲ့ခံစားချက်တွေကြား သခင့်ဒေါသကိုလန့်ရတာက အဆိုးဆုံးပါပဲ။

အိပ်ခန်းထဲပြန်ရောက်လာတော့ သခင်က ခုတင်ပေါ်မှာလှဲရင်း ဖုန်းသုံးနေပါတယ်။

"သခင်"

ခေါ်ရင်းနဲ့ ခုတင်ပေါ်ထိုင်ဖို့ကြိုးစားလိုက်ပေမဲ့ ချက်ချင်းပဲပြန်ထလိုက်ရတယ်။

"အဝတ် အရင်လဲစမ်းပါကွာ။"

Bathrobe တကားကားနဲ့ ကမ္ဘာကတော့

"ထိုင်တောင်မထိုင်နိုင်တာ ဘာမှလဲမဝတ်ချင်ဘူး။"

"လာနုမနေနဲ့။"

"သခင် စိတ်ဆိုးပြေပြီလား။"

"မပြေရင် ထပ်ရိုက်ရမှာလား။"

"ရိုက်ရက်တယ်ပေါ့။"

"လာလေ။"

သခင်ကထထိုင်ပြီး ခုတင်ဘေးစားပွဲပေါ်က ဖုန်းအားသွင်းကြိုးဆီ လက်လှမ်းလိုက်တော့မှ

"အား ... မလုပ်ပါနဲ့။ နောက်တာလို့။ သခင်က ကိုယ့်ကို တကယ်ရောချစ်ရဲ့လား။"

"မချစ်ဘူးလေ။ အဲ့ဒါကြောင့် နှိပ်စက်နေတာ။"

"အဲဒီ့လိုမပြောပါနဲ့။ တကယ်မချစ်ရင်တောင် မချစ်ဘူးလို့တော့ မပြောပါနဲ့။"

ခုတင်ပေါ်ကိုဒူးထောက်တက်လာပြီး သခင့်ကိုဖက်ကာ ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားတဲ့ကမ္ဘာက အမြတ်နိုးဆုံးအရာတစ်ခုကို ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှအဆုံးရှုံးမခံနိုင်လို့ မလွတ်တမ်းဆွဲယူထားပုံမျိုးနဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လို။

"ဖယ်စမ်းကွာ"

"အ"

သခင်ကတွန်းထုတ်လိုက်တော့ ဖင်ထိုင်လျက်သားကျသွားတာ မွေ့ရာပေါ်ကိုဆိုပေမဲ့ ဘယ်လိုမှအဆင်မပြေပါ။

"ငါ့ကို ပွတ်သီးပွတ်သပ်တွေလာမလုပ်စမ်းနဲ့။ စိတ်က ကြည်မနေဘူးနော်။ စကားတောင်ပြောချင်တာမဟုတ်ဘူး။"

"သခင်ရယ်၊ သခင်စိတ်ဆိုးရင် ကိုယ်မနေတတ်တာကို သိရဲ့နဲ့ဗျာ။"

သခင်က ခပ်စူးစူးကြည့်လိုက်တော့ ကမ္ဘာက ချက်ချင်းပဲ အဓိပ္ပါယ်ကောက်လိုက်နိုင်ပါတယ်။

"သခင်စိတ်ဆိုးပါစေရယ်လို့ ရည်ရွယ်တာမှမဟုတ်တာပဲ။ သခင်မကြိုက်တာသိပေမဲ့ မရည်ရွယ်ဘဲဖြစ်သွားတာပါ။"

"ဪ၊ ဪ၊ ဆေးခတ်တာကလည်း မရည်ရွယ်ဘူးပေါ့။"

"အမှန်အတိုင်းပြောရရင် သခင်နဲ့အတူပျော်ချင်လို့ လုပ်တာလေ။ ပြီးတော့ သခင့်ပုံစံကိုကြည့်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့လို့ ကိုယ်ပါသောက်လိုက်တာ။ တစ်လက်စတည်း အမူးတိုက်လိုက်မိတာတော့ ရုတ်တရက်ရတဲ့အကြံပေါ့။"

စပ်ဖြဲဖြဲဖြစ်လာတဲ့ကမ္ဘာ့ကြောင့် သခင်မျက်မှောင်ကျုံ့လာလို့ ကမ္ဘာက သခင့်မျက်ခုံးတန်းနှစ်ခုကြားကို သူ့လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ ဆွဲဖြည်လိုက်ပါတယ်။

"လာလာမထိစမ်းနဲ့ကွာ။"

အရယ်အပြုံးပျောက်နေတဲ့သခင့်ကို ကမ္ဘာတစ်ချက်ငေးသွားတယ်။ ပြီးတော့ ဆွဲဖက်လှဲချပစ်လိုက်တယ်။

"မြေကမ္ဘာ"

ကမ္ဘာ့အောက်ဘက်မှာပိနေတဲ့သခင်က တွန်းထိုးနေတာကို မရရအောင်လိုက်နမ်းနေတဲ့ကမ္ဘာ။ သခင်က လွတ်သွားတဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကမ္ဘာ့တင်ပါးကိုရိုက်ချလိုက်တော့မှ

"အား"

အော်သံထွက်လာပေမဲ့ သခင့်အပေါ်ကနေတော့ ဖယ်မသွားပါ။ ခဏအာရုံပြောင်းသွားတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး သခင်ကလှိမ့်ပစ်လိုက်တော့ ကမ္ဘာက အောက်ဘက်ရောက်သွားပါပြီ။ Bathrobe လျှောကျသွားလို့ပေါ်လာတဲ့ ကမ္ဘာ့ပခုံးတစ်ဖက်ကို သခင်ငုံ့ကိုက်လိုက်တော့

"နာတယ် သခင်ရဲ့။"

ပါးစပ်ကသာပြောနေပေမဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ တစ်စက်ကလေးမှမရုန်းမိ။ သူရုန်းလိုက်လို့ သခင်သွားနာသွားမှာကို မလိုချင်ပါ။

သခင်က ကမ္ဘာ့ကိုဆွဲမှောက်လိုက်ပြီး bathrobe ကိုလှန်တင်လိုက်တော့ အညိုရောင်သန်းပြီး ရောင်နေတဲ့အရှိုးရာတွေက ဖောင်းနေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ Butt plug ရဲ့နောက်ပိတ် ကျောက်အနီလေးကလည်း အထင်းသား။

သခင်ဘာလုပ်မယ်မှန်းမသိပေမဲ့ ကမ္ဘာကတော့ သခင်ကြိုးဆွဲရာကတဲ့အရုပ်လို ထားသလိုနေ၊ စေသလိုလှုပ်ရှားနေခဲ့တယ်။ ကျောပြင်ပေါ်အထိဆွဲတင်ခံရတဲ့ bathrobe ကြောင့် ကမ္ဘာ့နောက်ကျောက သခင့်လက်သည်းရာတွေကိုလည်း မြင်နေရတယ်။ ညက ကုပ်ခြစ်မိတယ်ထင်ပါရဲ့။

"အဲဒီ့အတိုင်းနေ။"

ပြောပြီး သခင်ထသွားပေမဲ့ ကမ္ဘာကတော့ သခင့်အမိန့်အတိုင်း မလှုပ်မယှက်။ သခင်က အနားပြန်ရောက်လာပြီး ဘာတွေလုပ်နေတယ်မသိ။ ခဏအကြာမှာတော့ အရက်ပျံနံ့ရလိုက်တာကြောင့် သိလိုက်ပါပြီ။ ကျောပြင်မှာစပ်လာတာကြောင့် လက်သည်းနဲ့ခြစ်မိတဲ့အရာတွေကို အရက်ပျံနဲ့အရင်ဆေးလိုက်တာလို့ သိလိုက်ရတယ်။

"စပ်တယ်။"

"ခံပေါ့ အဲဒီ့လောက်တော့။"

တင်ပါးပေါ်ကိုတော့ ခပ်အေးအေးအရည်တချို့ ကျလာပါတယ်။ ဆေးထည့်ပေးနေတော့ စပ်သလိုလို အေးသလိုလို။

"ဆေးမထည့့်နဲ့ဆိုပြီးတော့။"

"ငါ့ဘာသာထည့်ချင်ထည့်မှာပေါ့။ မင်းကိုပဲ ဆေးမလိမ်းရဘူးလို့ပြောတာ။"

သခင့်စကားကြောင့် ကမ္ဘာပြုံးသွားတယ်။

"မပြုံးနဲ့။"

မမြင်ရလည်း ကမ္ဘာပြုံးသွားမှာကို သခင်သိပြီးသားပဲ။



"မြေကမ္ဘာ၊ ဘာကိစ္စ အညှော်တွေလုပ်နေတာလဲ။"

"နေ့လယ်စာ ..."

"ထိုင်မရတာကို ညှော်ခံနေသေးတာလား။ သွားတော့၊ ငါဆက်လုပ်လိုက်မယ်။"

ကျေကျေနပ်နပ်ပြုံးကြည့်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြကာထွက်သွားတဲ့ ကမ္ဘာရယ်၊ ကမ္ဘာ့ကိုကြိမ်းမောင်းနေတဲ့ သခင်ရယ်၊ သူတို့နှစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့ အချစ်အိမ်လေးထဲက ဖြစ်နေကျအချစ်စမ်းခြင်းတွေရယ် ဆိုတာမျိုးလား။

"သခင်ရေ၊ အဲဒါ အကုန်နယ်ပြီးသားနော်။ ဘာမှထပ်မထည့်နဲ့တော့။"

"ငါမြည်းတတ်တယ် မြေကမ္ဘာ။ မရှည်စမ်းနဲ့။ ဝေးဝေးသွား။"

နေ့လယ်စာစားဖို့အတွက် ထိုင်ခုံပေါ်မထိုင်ခင် ကူရှင်သေးသေးပျော့ပျော့တစ်ခုကို အရင်ခင်းနေတဲ့ကမ္ဘာ့ကြောင့် သခင်ကြည့်နေမိတယ်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ သခင်။"

"ငါ လက်ဆပြင်းသွားတာက ညကကိစ္စကို ပြန်တွေးတိုင်းဒေါသထွက်လို့။"

"ကိုယ်လည်း ပြန်တွေးတိုင်းအားရတယ်။"

"ဘာ၊ မင်း ... မင်းတော့ ..."

"စားကြမယ်လေ။ စိတ်လျှော့ပါ။ အဟီး"

"တောက်၊ မင်းတော့နော်။ ထပ်ပြီးမျက်နှာပြောင်ရင် ထပ်နာတော့မယ်။"

"မလုပ်ပါနဲ့ သခင်ရယ်။ အခုထိလည်း butt plug မဖြုတ်ပေးပဲ။"

"မင်းဘာသာဖြုတ်တာနဲ့ size အကြီးနဲ့လဲတပ်ပေးမှာ။ လုပ်ရဲလုပ်ကြည့်။"

"အဲဒီ့အတုတွေတော့ နေပါစေ။"

"မင်း တော်တော်ဖြစ်နေသလား။ ငါလုပ်ရရင် ကွဲကုန်တော့မယ်။"

"အခုလား။"

အားတက်သရောမေးသံကြောင့် သခင် ဒေါသထွက်ရပြန်ပါတယ်။

"မင်း ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ။ တော်တော်ကိုထန်နေတာလား။"

"ညကသခင့်ပုံစံကို ပြန်မြင်ယောင် ..."

*ဒုန်း*

သခင်က စားပွဲကို လက်သီးနဲ့ထုလိုက်တာကြောင့် ကမ္ဘာလန့်သွားပြီးမှ

"စတာ သခင်၊ စတာ။ ဘာမှမပြောတော့ဘူးနော်။"

"မင်းဘာသာစားတော့။"

"အာ ... မသွားပါနဲ့၊ ဘာမှမပြောတော့ပါဘူး။ ထမင်းလေးတော့ စားပါနော်။"

"လက်ကိုလွှတ်လိုက်။ မင်းကိုမြင်ရင် ဒေါသထွက်တယ်။"

"သခင်ဆက်စားနော်။ ကိုယ် ဖယ်ပေးပါ့မယ်။"

သခင့်လက်ကိုဆွဲထားတာကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး ကမ္ဘာထွက်သွားပါတယ်။ ကမ္ဘာကလည်းကမ္ဘာပါပဲ။ သခင်စိတ်တိုနေတာသိလည်း စချင်နောက်ချင်တာကို ထိန်းမရပါ။ သခင်ဒေါသထွက်ရင်လည်း နေစရာမရှိတာ ကမ္ဘာပါပဲ။
သခင်ကတော့ တစ်ယောက်တည်း တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်နဲ့ နေ့လယ်စာစားနေပါတယ်။ မျက်နှာချင်းဆိုင်က ထမင်းပန်းကန်လေးကလည်း စားမယ့်သူမရှိသေးလို့ အထီးကျန်လို့နေပါတယ်။



ထမင်းစားပြီးကြတော့လည်း သခင်နဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာပဲရှိနေပြီး သခင့်ရှေ့ကိုရောက်မလာသူက ခြံထဲဆင်းထိုင်နေတဲ့သခင့်နောက်ကနေ လှမ်းခေါ်တယ်။

"သခင်"

သခင်လှည့်ကြည့်တော့

"မိုးရွာတော့မယ် သခင်ရဲ့။ အိမ်ထဲဝင်ရအောင်လေ။"

"အချိန်မဟုတ် အခါမဟုတ်နဲ့။"

မှောင်လာတဲ့ကောင်းကင်ကိုကြည့်ပြီး သခင်က ခပ်ညည်းညည်းဆိုတယ်။

"ရွာရန်ရာနှုန်းပြည့်တဲ့။ ကိုယ့်အချစ်တွေလိုပဲ။"

ကြော်ငြာဝင်နေတဲ့ကမ္ဘာ့ကို သခင်နှာခေါင်းရှုံ့ကာ အိမ်ထဲဝင်သွားတယ်။ နောက်ကလိုက်ဝင်လာပြီး ဧည့်ခန်းမှာ သခင့်ဘေးနားလာထိုင်တဲ့ကမ္ဘာက ဘာမှတော့မပြောပါ။

"ထုတ်လိုက်တော့။"

"အဟား၊ စိတ်ဆိုးပြေပြီပေါ့။"

"ငါ့ကို ဒေါသထွက်ရအောင် မလုပ်ပါနဲ့လား။"

"ဆင်ခြင်ပါ့မယ်ဗျ။ သွားထုတ်လိုက်ဦးမယ်နော်။"

သခင် lemon tea တစ်ခွက်ဖျော်ပြီး ဧည့်ခန်းမှန်နံရံနားရပ်ကာ မှန်ပေါ်စီးကျနေတဲ့မိုးရေစက်တွေကို ငေးနေမိတယ်။ နောက်ဘက်ကနေ ကမ္ဘာရောက်လာပြီး သခင့်ခါးကိုဖက်ကာ

"ကိုယ်တို့ စကားစပြောဖြစ်ကြတာ အခုလိုမိုးတွေရွာတဲ့နေ့ပဲ။"

"အင်း"

"သခင်မြင်လိမ့်မယ်လို့ ကြိုသိပြီးသား။"

"မမြင်ချင်မှအဆုံး။"

■■■ Part (10) ဆက်ရန် ■■■
© Demon ,
книга «Branded by You».
Коментарі