ေခၚလာတုန္းက Wendy ေရွ႕မွာ သိပ္ခ်စ္ၾကေၾကာင္းႂကြားဖို႔ပါ။ လိင္တူလက္ထပ္ထားျခင္းအေပၚ အေလးမထားဘဲ ကမ႓ာ့အနားကို ရဲရဲတင္းတင္းကပ္လာတဲ့ ဒီအေနာက္တိုင္းသူနဲ႔ကင္းဖို႔ဆိုတာ ဒီအလုပ္ကိစၥျပတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္သာဆို ရပ္ပစ္လိုက္ရလည္း ျပႆနာမရွိေပမဲ့ အေဖရဲ႕အလုပ္မွာဝင္လုပ္ေနတာေၾကာင့္ ကမ႓ာ့ဘက္က အရမ္းကိုဆင္ျခင္ေနရပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ စကားေတြကို ေရွ႕ေနာက္မၾကည့္ဘဲမေျပာမိေအာင္ ဆင္ျခင္ရလြန္းလို႔ ေဒါသေတြက တျဖည္းျဖည္းေလျပည့္လာတဲ့ ပူစီေဖာင္းလိုပါပဲ။ ေရွ႕ဆက္သြားရင္ ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မယ္။

စားပြဲဝိုင္းအက်ယ္ႀကီးမွာ သခင္နဲ႔ကပ္ထိုင္ေနတဲ့ သခင့္သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းဆိုသူ ခပ္သြက္သြက္ေကာင္မေလးေၾကာင့္ပါပဲ။ ေနာက္လထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုျပန္ေတာ့မယ္ဆိုတာက အစျပဳလို႔ ေလေပးေျဖာင့္ေနတဲ့ သခင္နဲ႔သူမ။ ဒီဘက္မွာ အလုပ္ကိစၥေတြကို အတင္းေရာ၊ အဓမၼေရာ ဦးတည္ေျပာေနရပါတယ္ဆိုမွ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က သိပ္ေပ်ာ္ေနၾကပံု။ Wendy ေရွ႕မွာ ကိုယ့္ဘက္ကသဝန္တိုေၾကာင္းျပမိရင္ သခင့္အလြန္ျဖစ္သြားမွာမို႔ ဘာမွမျဖစ္သလိုထိန္းထားရတာ ေသြးတက္ၿပီး ေသေတာ့မလိုပဲ။ စားလိုက္၊ ေသာက္လိုက္၊ စကားေျပာလိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ ဒီစားပြဲက သာမန္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးရယ္ပါ။
ေလးေယာက္လံုး ခဏေလာက္စကားေျပာျပတ္သြားခ်ိန္

"ကမ႓ာက ဇရဲ႕အေကာင့္မွာေတြ႕ေတြ႕ေနတဲ့ Earth ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္လား။ ဟိုေလ... RS စျဖစ္တုန္းကထင္တယ္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဆိုၿပီး Post တင္တာ အဲဒီ့တစ္ေယာက္လား။"

ကမ႓ာ ဘာျပန္ေျပာရမယ္မသိျဖစ္ေနတုန္း

"မွတ္မိသြားရျပန္ၿပီလား။"

"Wow! He's good at loving. You're so lucky, Za."

ကိုယ္ေတြအခ်င္းခ်င္းမို႔ ျမန္မာလိုေျပာေနရာက language ေျပာင္းသြားၿပီး သခင္ၾကားႏိုင္႐ံုေျပာလိုက္ေပမဲ့ စကားသံတိတ္ေနခ်ိန္မို႔ ကမ႓ာနဲ႔ Wendy ပါ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ၾကားလိုက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ကမ႓ာက

"I'm so lucky to have him."

ရယ္သံသဲ့သဲ့ေတြနဲ႔ဖံုးသြားတဲ့ Dinner ေလးအၿပီးမွာေတာ့

"သခင္ သိပ္ေပ်ာ္ေနတာလား။"

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ။"

"တအားေတြျပံဳးေနလို႔။"

"ငါလား၊ မျပံဳးပါဘူး။"

"ဆိုင္မွာတုန္းကေလ။"

"အဟား၊ ဘာေတြနင္ေနလဲ အခ်စ္။"

"ေတာ္ပါဗ်ာ။ ညေနစာအတူစားဖို႔ ကိုယ္ကေခၚလာၿပီးေတာ့ သခင္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ျဖစ္သြားတာပဲ။"

"ေအး၊ ေအး၊ လုပ္လာၿပီ။ အဲဒါ ေလးႏွစ္ေလာက္မေတြ႕ရတဲ့ အရမ္းခင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေလ။ ၿပီးေတာ့ ခ်ိန္းထားတာလည္းမဟုတ္ဘူး။"

"ခ်ိန္းခ်င္ေသးတာလား။ ေလးႏွစ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္တို႔မႀကိဳက္ခင္ေလးလား။ ဘာကိစၥ ကိုယ္တို႔မႀကိဳက္ခင္ေလးကမွ မေတြ႕ျဖစ္ရေတာ့တာလဲ။"

"Oh my God! အဲဒီ့လိုရည္ရြယ္ၿပီး လုပ္လို႔ရတာေတြလား။ သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္း မေတြ႕ျဖစ္တာေလ။ ဘယ္အခ်ိန္ရယ္လို႔ ရွိရဦးမွာလား။"

"အဲဒီ့လိုျဖစ္သြားေတာ့ ကိုယ္ သူ႔ကိုမသိေတာ့ဘူးေလ။"

"ငါလည္း မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြကို အကုန္မသိဘူးေလကြာ။"

"သခင္သိခ်င္စိတ္မရွိတိုင္း ကိုယ္လည္းမသိခ်င္ဘူးလို႔ မထင္နဲ႔ေလ။ သူကက် အဲဒီ့တုန္းက ကိုယ္ post တင္တာေတြအထိ သိေနတာ။"

"ကဲ၊ မင္းက ဘာသိခ်င္တာလဲ။"

"ဘာလို႔ သူကကိုယ့္ကိုသိေနၿပီး ကိုယ္ကက် သူ႔ကိုမသိရတာလဲ။"

"ျပႆနာပဲ။ ဒီေန႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ဦးမွာလား။ ကားေပၚတက္ပါေတာ့ ကမ႓ာေရ။"

ကားေဘးမွာရပ္ရင္း ျပႆနာမီးေမႊးခ်င္ေနတဲ့ကမ႓ာကို ကားေပၚတက္ဖို႔ေျပာေတာ့ မၾကည္မလင္ရုပ္နဲ႔ ကားေမာင္းထြက္လာၿပီးမွ

"သခင္က တစ္ေက်ာင္းလံုးနဲ႔သိေနတာလား။"

"မဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းမွာ အေပါင္းအသင္းသိပ္မမ်ားပါဘူးကြ။"

"မသိဘူးဗ်ာ။ ေမးလိုက္ရင္ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာေတြက ႐ိုက္သတ္ေတာင္မကုန္ေလာက္ဘူး။"

ရွာၾကံရစ္ေနတဲ့ကမ႓ာ့ကို သခင္ ဘာမွေျပာမေနေတာ့ပါ။ အသံတိတ္ရယ္ၿပီးေတာ့သာ သီခ်င္းဖြင့္ဖို႔ျပင္လိုက္တယ္။

🎶 အေဝးကို ငါေငးၾကည့္... ၾကယ္စင္ငယ္ မင္းကို ငါလြမ္းတတ္ၿပီ... ဆင္းသက္ခ်ိန္... 🎶

Skip.

🎶 ရင္မွာခ်စ္မ်ား ခ်စ္မိေနလား... မေရရာဘူး စိတ္ထဲက... 🎶

Skip.

🎶 ျပန္ေတြးၾကည့္... ငါသိပ္ခ်စ္မိသြားၿပီ 🎶

Stop.

သီခ်င္းဖြြင့္လိုက္၊ အစမွာပဲ ေနာက္တစ္ပုဒ္ေျပာင္းလိုက္နဲ႔ သံုးပုဒ္ေျမာက္မွာေတာ့ ရပ္ပစ္လိုက္ၿပီး ကမ႓ာ့ကိုၾကည့္မိတဲ့သခင္။ မီးေတာက္မတတ္အၾကည့္နဲ႔ လွည့္ၾကည့္လာတဲ့ ကမ႓ာက

"တမင္လုပ္ေနတာလား။"

သခင္က သူျဖဴစင္တာသူပဲသိတဲ့အထာနဲ႔ ေခါင္းခါျပေလေတာ့ ကမ႓ာကေရွ႕ျပန္လွည့္ကာ ကားစတီယာရင္ကို သူ႔လက္နဲ႔ တစ္ခ်က္ရိုက္ပစ္လိုက္တယ္။

"ဘာျဖစ္တာလဲ။ သူ႔ဘာသာ တိုက္ဆိုင္သြားတာကိုကြာ။"

တိုက္ဆိုင္တာလား။ သူငယ္ခ်င္းကိစၥ ျပႆနာရွာေနတဲ့ကမ႓ာ့ေရွ႕မွာ ဆိုေတးရဲ႕ 'သူငယ္ခ်င္းအခ်စ္'ရယ္၊ Lလြန္းဝါအသံနဲ႔ 'သူငယ္ခ်င္းခ်စ္သူ'ရယ္ကို ဖြင့္မိလို႔ ေက်ာ္ပစ္လိုက္ခါမွ မိုးမိုးရဲ႕ 'ျပန္ေတြးၾကည့္'ဆီကို ေရာက္သြားရတဲ့အျဖစ္။ 'ျပန္ေတြးၾကည့္'ဆိုတဲ့သီခ်င္းက ရာဇဝင္နဲ႔ပါ။ သခင့္ရဲ႕မေတာ္လိုက္ရတဲ့ Ex က Facebook မွာ သခင့္ကို mention ေခၚၿပီး နားေထာင္ခိုင္းခဲ့ဖူးလို႔ ကမ႓ာနဲ႔ျပႆနာတက္ခဲ့ဖူးတယ္။ သခင္နဲ႔ကမ႓ာ ရည္းစားေတြျဖစ္ၿပီး ေလးလအၾကာကေပါ့။

"တိုင္ဆိုင္တတ္သားပဲ။ အဲဒီ့ဖုန္းေပးေတာ့။"

"ဘာလို႔လဲ။"

"အိမ္ေရာက္ရင္ သခင့္ဖုန္းထဲကအမႈိက္ေတြကို ရွင္းေပးမလို႔။ အခုလည္း အဲဒီ့အမႈိက္ပံုးကို ကိုင္မထားနဲ႔။"

အေျပာထက္လက္ကျမန္တဲ့ကမ႓ာက ဖုန္းကိုဆြဲလုသြားပါၿပီ။ 'စကားနည္း ရန္စဲ' ဆိုသလို သခင္ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ ကားကေနပဲ သီခ်င္းဖြင့္ဖို႔ျပင္ေတာ့

"ေတာ္ၿပီ။ ဘယ္ကမွမဖြင့္နဲ႔။"

သခင္က မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕လိုက္ၿပီး ကမ႓ာ့ကိုစိုက္ၾကည့္ေနေတာ့

"ဘာၾကည့္တာလဲ။ အခုက ကိုယ္စိတ္ဆိုးေနတာေနာ္။ အရင္ဦးေအာင္ေျပာထားတာ။ ရန္လာမစနဲ႔။"

"ဪ၊ ရန္ျဖစ္ခ်င္ေနတာလား။"

"ရန္မစနဲ႔လို႔ ေျပာေနတာ။"

"မစပါဘူး။ သြားယားေနတာက ေခြးေလးတစ္ေကာင္ပါ။"

"ဘာျဖစ္တယ္။"

"မၾကားဘူးလား။ သြားယားေနတာ ေခြးေလး ..."

စကားမဆံုးခင္ သခင့္လက္တစ္ဖက္ကို သူ႔ပါးစပ္နားဆြဲယူလိုက္တဲ့ ကမ႓ာေၾကာင့္ သခင္လက္ကိုျပန္ရုတ္လိုက္ၿပီး

"ကားကို ေသခ်ာအာ႐ံုစိုက္ေမာင္းစမ္း။"

"သြားယားတာမဟုတ္ဘူး။ အသည္းယားတာဗ် အသည္းယားတာ။ ၾကည့္လုပ္။"

"မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ငါ့ေခြးေလးကို ကာကြယ္ေဆးထိုးေပးထားမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္။"

"ခင္ဗ်ားႀကီး အကိုက္ခံခ်င္လို႔ ခြင္ဆင္ေနတာလား။"

"ခင္ဗ်ားေလးကေရာ လည္ပတ္လိုခ်င္လို႔ ဆိုးသြမ္းေနတာလား။"

"သခင္ ေမွာင္ျပန္ၿပီကြာ။"

"မင္းေယာက္်ားပဲေလ။ Any problem?"

ေျပာရင္းက သခင့္လက္ေတြ ကမ႓ာ့အက်ႌရင္ဘတ္ေပၚေရာက္လာလို႔

"အား ... သခင္၊ ေတာ္ပါေတာ့။ ကားေမာင္းေနတယ္ေလ။"

"ငါ့အခ်စ္က ငါ့ကိုစိတ္ဆိုးေနတယ္ဆိုလို႔ ေခ်ာ့မလို႔ပါ။"

"မဆိုးေတာ့ဘူး၊ ရၿပီ။"

သခင့္လက္ေတြက ကမ႓ာ့ဗိုက္ေနရာအထိဆင္းသြားၿပီမို႔

"ရၿပီလို႔။ သခင္ေရ၊ မွားသြားပါတယ္။ ကားေမာင္းေနရင္းေတာ့ ရန္လာမစပါနဲ႔။ အကုန္တိုက္ကုန္မယ္။"

"လိမ္လိမ္မာမာေနပါ အခ်စ္။"

ေခါင္းကိုပုတ္ေပးၿပီးေျပာကာ သခင္ျပန္ၿငိမ္သြားေတာ့မွ ကမ႓ာသက္ျပင္းခ်မိပါေတာ့တယ္။ ကမ႓ာဆိုတာ သခင့္အထိအေတြ႕တိုင္းမွာ ရင္ခုန္ရစျမဲ။

■

"ဟ၊ အြန္း... ဖယ္စမ္း။"

အိမ္ထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္း အိမ္တံခါးကိုဝုန္းခနဲပိတ္ၿပီး သခင့္ကိုအသည္းအသန္နမ္းေနတဲ့ ကမ႓ာ့ကို သခင္ေစာင့္တြန္းလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းဆီဦးတည္လိုက္ေပမဲ့

"သခင္"

ေနာက္ကေနေျပးဖက္လိုက္လို႔ သခင့္ပါးစပ္က အင့္ခနဲအသံထြက္သြားရတဲ့အထိ။ သခင့္လည္ပင္းနား သူ႔မ်က္ႏွာကပ္ၿပီး ကမ႓ာတစ္ေယာက္ သခင့္လည္ပင္းသားေတြကို နမ္း႐ႈိက္ေနျပန္တယ္။

"ငါ ဒီေန႔ အရမ္းပင္ပန္းလာတယ္။ အခု ေရခ်ိဳးမလို႔။ OK?"

ခႏၶာကိုယ္ကို ေလ်ာ့ရဲရဲလုပ္ပစ္ၿပီးေျပာေတာ့ ကမ႓ာကလႊတ္ေပးလိုက္တယ္။ သခင္ကေတာ့ ေရေသာက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းဆီဦးတည္လိုက္တယ္။ တစ္ေနကုန္အလုပ္မ်ားၿပီး ၿငီးစီစီျဖစ္ေနတာက ေရခ်ိဳးလိုက္မွလန္းမယ္ထင္လို႔ ေရခ်ိဳးပါမယ္ဆိုမွ ကမ႓ာက ေတာက္တဲ့လိုလိုက္ကပ္ေနပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ပက္က်ိလိုကပ္တာလို႔ထင္ပါရဲ႕။ တစ္ကိုယ္လံုးကို သခင့္ဆီပစ္ကပ္မွီၿပီး အၿငိမ္မေနဘဲလႈပ္စိစိလုပ္ေနတာက ေတာက္တဲ့ထက္ ပက္က်ိနဲ႔ပိုတူေနတယ္။
ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ရယ္မိၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လိုက္တာကို

"ဘာရယ္တာလဲ။"

ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ေနာက္ကေနလွမ္းဆြဲထားၿပီး ကမ႓ာကေမးေနလို႔

"ငါ ေရခ်ိဳးမလို႔ေလ။ ဘာလို႔တံခါးကိုဆြဲထားတာလဲ။"

"အတူတူခ်ိဳးမလို႔။"

"မင္း ေနာက္မွခ်ိဳး။"

"အတူတူခ်ိဳးမွာ။"

"ေရေတာ္ေတာ္ခ်ိဳးခ်င္ေနတာလား။ အဲ့ဒါဆို မင္းအရင္ခ်ိဳးကြာ။"

"အတူတူ ..."

မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ပတ္ေရွာင္ေနတဲ့သခင္က စကားတစ္ခြန္းတည္းကို အခါခါေျပာေနတဲ့ကမ႓ာ့ပါးစပ္ကို သူ႔လက္နဲ႔ပိတ္လိုက္ၿပီး အျပင္ကိုတြန္းထုတ္လို႔ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုပိတ္ပစ္လိုက္တယ္။

"သခင္ကလည္း ... အတူတူခ်ိဳးမလို႔ကို။"

အျပင္ကေနေအာ္ေနသူကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈလိုက္ၿပီး လုပ္စရာရွိတာဆက္လုပ္ေနလိုက္တယ္။ ေရစိမ္ခ်ိဳးၿပီးေတာ့ bathrobe ဝတ္ၿပီး ေလၽွာ္စရာအဝတ္ေတြကို စက္ထဲထည့္ဖို႔ကိုင္လာကာ အျပင္ထြက္လိုက္ေတာ့

"ဗုေဒၶါ။ မင္းက ဘာလုပ္ေနတာလဲ။"

ေရခ်ိဳးခန္းေရွ႕မွာ အဝတ္အစားဖ႐ိုဖရဲနဲ႔ရပ္ေနတဲ့ ကမ႓ာ့ေၾကာင့္ သခင္လန္႔သြားရတယ္။

"ေစာင့္ေနတာေလ။"

"ေရခ်ိဳးဖို႔လား။ ရၿပီ၊ သြားခ်ိဳးေတာ့။"

မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ၾကည့္ၿပီး သခင္သြားရာေနာက္သာ တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနတယ္။ အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့

"ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ။"

"သခင့္ကိုလာမႀကိဳခင္ကတည္းက ဟိုမွာေရခ်ိဳးၿပီးသား။ အခုက ကားေပၚမွာ သခင္ရန္စထားတာေလ။ ခ်က္ခ်င္းရွင္းမွရမယ္။"

ဖုေဖာင္းေနတဲ့ ကမ႓ာ့ကိုယ္ေပၚကတစ္ေနရာဆီ သခင္အၾကည့္ေရာက္သြားၿပီး ထရယ္မိၿပီ။

"ငါက မင္းရင္ဘတ္ကိုပဲ ထိမိတာပါ။"

"ဗိုက္ေရာမပါဘူးလား။"

"ဟုတ္လား။ အဲဒါနဲ႔ အဲ့ဒီလိုျဖစ္ေရာလား။"

"ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ေလ။ က်ဳပ္သိပ္ခ်စ္တဲ့ခင္ဗ်ားက က်ဴးက်ဴးေက်ာ္ေက်ာ္ေတြ လိုက္ကိုင္ေနတာကို မျဖစ္ရဘူးလား။"

မၾကည္သလိုေျပာေနပံုေၾကာင့္

"ဒီလိုေလးေလ၊ အဲဒါနဲ႔ျဖစ္ေရာလား။"

ကမ႓ာ့ရင္ဘတ္ကို လက္ညႇိဳးနဲ႔ထိၿပီးေျပာေတာ့ သခင့္ကိုဖက္ကာ ခုတင္ေပၚလွဲခ်လိုက္ၿပီး

"ဒီလိုထိလည္းျဖစ္တယ္၊ ဒီလိုလည္းျဖစ္တယ္၊ ဒီလိုဆို ပိုျဖစ္တယ္၊ ဒီလိုဆို..."

တစ္ခြန္းေျပာလိုက္၊ နဖူးကိုနမ္းလိုက္။ ေနာက္တစ္ခြန္းေျပာလိုက္၊ ႏွာဖ်ားထိပ္ကိုနမ္းလိုက္။ ထပ္ေျပာလိုက္၊ ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္နဲ႔ ကမ႓ာရယ္ပါ။ ရင္ဘတ္ဆီအနမ္းေတြေရာက္လာလို႔

"ဟား ဟား ဟား၊ ေတာ္ပါေတာ့။ ယားတယ္ကြ။"

ကေလးေတြကိုစသလိုမ်ိဳး ဗိုက္မွာမ်က္ႏွာကပ္ၿပီး ေခါင္းကိုခါရမ္းေနေတာ့ သခင္ယားလို႔ရယ္ေနရပါတယ္။

"ေတာ္ေတာ့၊ ဟား ဟား ..."

ဘယ္လိုမွမရပ္တဲ့ကမ႓ာ့ကိုယ္ကို သခင္ကဆြဲလွည့္ၿပီး အေပၚကေနအုပ္မိုးလိုက္တယ္။ ကမ႓ာလိုက္နမ္းေနလို႔ bathrobe ကလည္း ႀကိဳးသာမျပဳတ္တာ ရင္ဘတ္ဟျပဲျဖစ္ေနေလၿပီ။ သခင့္ခါးနားကႀကိဳးကို ကမ႓ာျဖည္ခ်ေပးလိုက္ေတာ့ ကမ႓ာ့ခါးပတ္ကို သခင္ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီေတြကို ေအာက္ဆြဲခ်လိုက္ပါတယ္။

"ဟား ဟား၊ အရွက္မရွိလိုက္တာ။ ကားေပၚမွာကတည္းက ဒီလိုမ်ိဳးရြထေနတာလား။"

"ဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္ကို သခင္နဲ႔ဆို ရြလည္းရြႏိုင္တယ္၊ ထလည္းထႏိုင္တယ္။ လမ္းေဘးမွာကားရပ္ၿပီးကို ဆြဲလုပ္ပစ္ခ်င္ေနတာေနာ္။"

"႐ွဴး ... တိုးတိုး၊ စကားမမ်ားနဲ႔။ ဒီတစ္ေခါက္ မင္းအလွည့္မဟုတ္ဘူး။"

"အဲဒါေၾကာင့္ မနည္းထိန္းထားရတာကို မသနားေတာ့ဘူးလား။"

သခင့္လက္ေတြလႈပ္ရွားသြားေတာ့ ကမ႓ာပါးစပ္ပိတ္သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သခင့္လႈပ္ရွားမႈေပၚမူတည္ၿပီး ကမ႓ာ့ညည္းသံေတြလည္း တစ္စစက်ယ္ေလာင္လာပါၿပီ။ သခင့္လက္ထဲမွာေပ်ာ္ပါးေနတဲ့ ကမ႓ာ့ဂ်ဴနီယာေလးက ေရယိုေနတဲ့ပိုက္ေခါင္းဝလို ထိပ္မွာစိုစြတ္စြတ္ျဖစ္လာေတာ့ သခင္က ကမ႓ာ့ေျခေထာက္ေတြၾကားေနရာယူၿပီး သူတို႔ေကာင္ေလးႏွစ္ေကာင္ကို ပူးကပ္ပြတ္တိုက္ေနလိုက္ပါတယ္။

"ကိုယ့္ကိုက်ေတာ့ေျပာတယ္။ သခင္ကက် ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ hard သြားၿပီ။"

"အခ်စ္က ဒီေလာက္ညည္းျပေနတာကို။"

ေျပာရင္းနဲ႔ သခင္ေခါင္းငံု႔ခ်ၿပီး ပါးစပ္ေတြကိုအလုပ္ေပးလိုက္လို႔

"အား ... ဟား ..."

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ကမ႓ာ့လက္ေတြက သခင့္ဆံပင္ေတြၾကားေရာက္လာေတာ့

"လက္ေတြက ၿငိမ္ၿငိမ္မေနဘူး။"

အရွိန္ရေနတုန္းရပ္လိုက္တာမို႔ ကမ႓ာ့ရင္ထဲ ကလိကလိျဖစ္ေနပံု။ သခင္ကေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ခုနကခၽြတ္ပစ္လိုက္တဲ့ ကမ႓ာ့ခါးပတ္နဲ႔ပဲ ကမ႓ာ့လက္ေတြကိုခ်ည္တုပ္ပစ္လိုက္ၿပီး

"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနပါ အဲဒီ့လက္ေတြက။"

ေျပာၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုယ္ေပၚက တစ္ထည္တည္းေသာအဝတ္ကို ဖယ္ပစ္လိုက္ၿပီး ကမ႓ာ့ရင္ဘတ္နားအထိတက္ခြလိုက္ကာ ကမ႓ာ့လက္ေတြကိုလည္း ခုတင္ေခါင္းရင္းဆီဆြဲေျမႇာက္လိုက္တယ္။

"တစ္ေယာက္တည္း feel မေနနဲ႔ေလ။ ေရာ့၊ ဒါေလးက ေခ်ာဆီလိုေနတယ္။"

ကမ႓ာ့ႏႈတ္ခမ္းေတြေပၚက်လာတဲ့ သခင့္ရဲ႕ေမြးရာပါပိုင္ဆိုင္မႈ။
ၿပီးေတာ့ အခန္းအတြင္းမွာလႊမ္းျခံဳသြားတဲ့ အခ်စ္ေလညင္းေတြ။

■■■

"သခင္၊ ကိုယ္တို႔ကြာရွင္းရေအာင္။"

"ဘာျဖစ္တယ္။ ျပန္ေျပာစမ္း။"

"ကြာရွင္း ..."

"ေျမ ... က ... မ႓ာ၊ ေသခ်င္လို႔လား။"

ဘာမွမျဖစ္သလိုပံုစံနဲ႔ေျပာလိုက္တဲ့ ကမ႓ာ့စကားေၾကာင့္ ခုတင္ေပၚမွိန္းေနရာက သခင္ထေအာ္ပါေတာ့တယ္။

"ဟင့္အင္း၊ မေသခ်င္ပါဘူး။"

"အဲဒါဆို ဘာအရူးထတာလဲ။"

"ဒီမွာေလ၊ ဒီလိုေလး မဂၤလာေဆာင္ခ်င္လို႔။"

သူ႔ desktop ကိုလက္ညႇိဳးထိုးျပၿပီး ကေလးလိုရယ္ျပေနတဲ့ကမ႓ာက သခင့္ကိုဆြံ႕အေစတယ္။ ကမ႓ာျပတဲ့ပံုမွာ အျဖဴေရာင္သတို႔သားဝတ္စံုေနာက္မွာ ပဝါရွည္ႀကီးပါၿပီး ဘယ္ေလာက္ရွည္လဲဆိုရင္ သတို႔သမီးေတြ ေလွကားထစ္ေပၚမတ္တပ္ရပ္ၿပီး ဂါဝန္အရွည္ႀကီးကိုျဖန္႔ခ်ထားသလိုပါပဲ။ အနက္ေရာင္ဝတ္စံုမွာက fluffy လည္ပင္းကြပ္နဲ႔ ခဲေရာင္ဝတ္႐ံုထပ္ထားတယ္။ ဘယ္လိုေတာင္ ကိုး႐ိုးကားယားႏိုင္လိုက္မလဲလို႔ ေတြးမိသြားရတယ္။

"ကြာရွင္းၿပီး မဂၤလာျပန္ေဆာင္မယ္ေလ သခင္။"

"ေသာက္ရူးေလးရယ္၊ ေသာက္ခြက္ေျပာင္တာေတြေလၽွာ့ပါလို႔ ငါေျပာတာလည္း ခဏခဏပဲ။"

"မိုက္တယ္ေလ။"

"ေခြးလိုက္ဆြဲမယ္။"

"ဘယ္သူက မဂၤလာေဆာင္ကို ေခြးေခၚလာမွာလဲ။ ေတြးေပါ့။"

"ေအး၊ ငါမွားတာပါ။"

"အဲ့ဒါဆို ကြာရွင္းမယ္ေလ။"

"ထပ္ေျပာၾကည့္လိုက္၊ သတ္ပစ္မယ္။"

ကမ႓ာပါးစပ္ပိတ္ၿပီး ျပန္လွည့္သြားျပန္တယ္။ သခင္ကေတာ့ ေက်ာခိုင္းၿပီးဆက္အိပ္ေနလိုက္တယ္။ ခဏအၾကာ

"သခင္"

"ဘာလဲကြာ။"

"Oh my God! ျဖည္းျဖည္းထူးပါ၊ လန္႔လိုက္တာ။"

"ဘာေတြ ေပါက္ကရေျပာမလို႔လဲ။"

"ဒီဘက္လွည့္ပါဦး။ လက္စြပ္အသစ္လဲရေအာင္။"

သခင္က ဝုန္းခနဲထထိုင္ၿပီး

"ဒီမွာေလ မဂၤလာလက္စြပ္။ မဂၤလာဦးကတည္းကလက္စြပ္ကို မင္းက ဘာကိစၥလဲခ်င္ေနတာလဲ။"

သခင့္လက္သူႂကြယ္မွာ ေထာင့္မွန္စတုဂံပံု ေရာင္စံုေက်ာက္ငယ္ေျခာက္လံုးနဲ႔ ေငြေရာင္လက္စြပ္ေလးက အထင္းသား။

"ဒါေလးလွလို႔ဟာကို။"

ကမ႓ာျပတာက အနက္ေရာင္မွာ သက္တန္႔ေရာင္အနားကြပ္ေတြပါတဲ့ လက္စြပ္ေလး။

"မင္းပဲ အနက္ေရာင္ႀကီးမသံုးခ်င္ဘူးဆို။"

"ဒါဆို မနက္ဘူး။"

ေနာက္တစ္ပံုမွာက အတြင္းဘက္ကေငြေရာင္၊ အျပင္ဘက္မွာက ေရာင္စံုအတန္းေျခာက္တန္းနဲ႔။

"အဲဒီ့ေလာက္ေရာင္စံုေတြထင္းေနတာ၊ ကေလးကလားနဲ႔။"

"အဲဒီ့အတိုင္းကို အတြင္းအျပင္ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနတာလည္း ရွိတယ္။"

"ဝတ္ထားရင္ အတြင္းဘက္ကို ဘယ္သူျမင္ရမွာလဲ။"

"ဒါဆို ဒီ ..."

Rainbow color Pride Rings ဒီဇိုင္းေတြအထပ္လိုက္

"ေတာ္စမ္း ေျမကမ႓ာရယ္။ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနပါကြာ၊ ထထမေဂါက္ပါနဲ႔။"

"သခင္ကလည္း ဒါေတြက ..."

"မင္းဘာသာပါးစပ္ပိတ္မလား၊ ငါ လာပိတ္ေပးရမလား။"

"အင္း၊ လာပိတ္ေလ။ သခင္နဲ႔ဆို Anytime, Anywhere, Any role ပဲ။ OK?"

"အခုထိ မမွတ္ေသးဘူးလား။"

"ဒီေလာက္ကို ကမ႓ာတို႔က မေၾကာက္တတ္ဘူး။"

ကမ႓ာ့စကားကို ယံုရပါလိမ့္မယ္။ မေန႔ညက သခင္ေသာင္းက်န္းထားတာ ေတာ္႐ံုမဟုတ္ပါ။ အဲဒါအျပင္ ကမ႓ာ့လက္ေကာက္ဝတ္ႏွစ္ဖက္မွာ ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရတဲ့အရာကအထင္းသား။ အစက ခါးပတ္နဲ႔ခ်ည္ထားေပမဲ့ ျပဳတ္သြားၿပီးေနာက္တစ္ခါထပ္ခ်ည္ေတာ့ ဖုန္းအားသြင္းႀကိဳးနဲ႔ျဖစ္ၿပီး တစ္ညလံုးျဖဳတ္မေပးတာမို႔ လႈပ္ရွားရင္း႐ုန္းမိသလိုျဖစ္ရာက လက္ေတြပြန္းကုန္ရျခင္းပါ။

ျမင္ေနရတဲ့ လည္ပင္းကကိုက္ရာေတြအျပင္ ရင္ဘတ္္တစ္ျပင္လံုးမွာလည္း ကိုက္ရာေတြကရွိေနပါေသးတယ္။ မၾကာေသးမီက flogger နဲ႔ရိုက္ခံထားရတဲ့ ေက်ာျပင္မွာလည္း ညကထပ္ရိုက္ခံထားရတဲ့ ခါးပတ္ရာေတြ ရွိေနပါလိမ့္မယ္။ ျပစ္မႈကေတာ့ အရွိန္ေကာင္းေနတုန္း သခင့္ကိုဆဲမိသြားလို႔ပါတဲ့ေလ။

ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းက ကိုက္ခံထားရလို႔ နည္းနည္းေရာင္ေနတာ သခင့္သြားစြယ္ေတြရဲ႕အစြမ္း။
"မင္းႏႈတ္ခမ္းေတြက ဘာလို႔ထူတာလဲ။ အဲဒီ့ေတာ့ ငါကိုက္ခ်င္တာေပါ့" ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းက ကမ႓ာ့ႏႈတ္ခမ္းေတြေပါက္ျပဲရျခင္း အေၾကာင္းအရင္း။

ညက deepthroat မွာ သခင့္လူဆိုးေကာင္ကို သြားနဲ႔မထိမိေအာင္ထိန္းရင္း၊ ကမ႓ာ့လည္ေခ်ာင္းဝဆီေရာက္လာတိုင္း အသက္႐ွဴရပ္သြားရရင္းနဲ႔ သခင့္ရဲ႕ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေတြနီရဲတက္လာတဲ့အထိ ခံရခက္ေနေပမဲ့ လက္ကလည္းလႈပ္မရေတာ့ ကမ႓ာ့ႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြနဲ႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုးစုပ္ယူထားေပးမိတယ္။ သခင့္အႀကိဳက္ကို ကမ႓ာအသိဆံုးမို႔။ အခုေတာ့ ကမ႓ာ့ႏႈတ္ခမ္းေတြက ဖူးတဲ့အဆင့္ကေန ေရာင္တဲ့အဆင့္ကို ေရာက္သြားရပါၿပီ။

"အဲဒီ့ႏႈတ္ခမ္းက ပိုၿပီးေရာင္သြားခ်င္တာလား။"

"သခင္ကေလ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ကို ခ်စ္ခ်င္စရာေကာင္းတယ္။"

"အင္း၊ ေမြးကတည္းကအဲဒီ့လိုပဲ။"

ဘယ္ေလာက္ႀကိမ္းေမာင္းေနေန ကမ႓ာက သခင့္အနားေရာက္လာၿပီး

"အဲဒီ့ေတာ့ ခ်စ္ခ်င္တယ္ေလ။"

ခုတင္ေပၚထိုင္ေနတဲ့ သခင့္ေျခေထာက္ေတြေဘး လက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ၿပီး သခင့္မ်က္ႏွာဆီငံု႔ၾကည့္ေတာ့ ရင္ဘတ္ကိုအသာတြန္းလို႔ တစ္ဖက္ကိုေရႊ႕သြားတဲ့သခင္က ခုတင္ေပၚကဆင္းဖို႔ျပင္ေနတယ္။ ကမ႓ာက အတင္းလွမ္းဆြဲကာ လဲက်သြားတဲ့သခင့္ကိုယ္ေပၚခြထိုင္ၿပီး မ်က္ႏွာအႏွံ႔ကို အငမ္းမရလိုက္နမ္းေနပါတယ္။

"ေတာ္ေတာ့ Puppy ေရ။"

ဟုတ္တယ္၊ အဲဒါ Puppy Kiss. အနမ္းေတြကို အမ်ိဳးမ်ိဳးကင္ပြန္းတပ္ၾကၿပီး အဓိပၸာယ္အဖံုဖံုဖြင့္ၾကတဲ့အထဲ ကမ႓ာနာမည္ေပးထားတဲ့ Puppy Kiss ဆိုတာကေတာ့ မ်က္ႏွာအႏွံ႔ကို ႏွာေခါင္းထိပ္နဲ႔နမ္း႐ႈံ႕လိုက္၊ လၽွာနဲ႔လ်က္လိုက္၊ ေခါင္းနဲ႔တိုးေဝွ႕လိုက္နဲ႔ ေခြးေလးေတြ သူတို႔သခင္ကိုလုပ္တတ္ၾကသလို အနမ္းမ်ိဳးပါတဲ့ေလ။

"ကၽြႏ္ုပ္ေျမကမ႓ာသည္ ေခြးျဖစ္ခံ၍ပင္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူရာဇသခင္အား ခ်စ္ပါသည္။ ဤသစၥာစကားမွန္ပါက သံသရာအဆက္ဆက္ Every time, Everywhere ခ်စ္ရပါလို၏။"

"ဟား ဟား ဟား ... ကမ႓ာေရ၊ ဘယ္လိုေတြေတာင္လားကြာ။ သစၥာဆိုခ်က္ႀကီးက ၾကမ္းလိုက္တာ။"

"တကယ္ေတာ့ Ever Top ရပါလို၏လို႔ ဆုေတာင္းခ်င္မိတာပါ။ သခင့္ကိုသနားလို႔ ထည့္မေျပာေတာ့တာ၊ သေဘာေပါက္။"

"ေက်းဇူးေတြတင္ရမွာေပါ့။ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလေနာ္။"

"မရယ္နဲ႔၊ မရယ္နဲ႔။ အဲဒီ့သြားစြယ္ေလးေတြကို အတည္ေႂကြတာ။"

"ငါသာမိန္းကေလးဆို မင္းလက္ခ်က္နဲ႔ ခ်ိဳနဲ႔သားေရက်န္ရင္ေတာင္ ကံေကာင္း။"

"အဟီး၊ ခ်စ္လြန္းလို႔ျဖစ္သြားရတာပါ။"

ခ်စ္လြန္းလို႔ ခုတင္ေပၚကေပးမဆင္းခ်င္တာ ကမ႓ာမွားသလား။ အျမဲတမ္းသာ ဖက္အိပ္ခ်င္မိပါေၾကာင္း။

■■■ Part (6) ဆက္ရန္ ■■■

ခေါ်လာတုန်းက Wendy ရှေ့မှာ သိပ်ချစ်ကြကြောင်းကြွားဖို့ပါ။ လိင်တူလက်ထပ်ထားခြင်းအပေါ် အလေးမထားဘဲ ကမ္ဘာ့အနားကို ရဲရဲတင်းတင်းကပ်လာတဲ့ ဒီအနောက်တိုင်းသူနဲ့ကင်းဖို့ဆိုတာ ဒီအလုပ်ကိစ္စပြတ်ဖို့လိုပါတယ်။ ကိုယ်ပိုင်အလုပ်သာဆို ရပ်ပစ်လိုက်ရလည်း ပြဿနာမရှိပေမဲ့ အဖေရဲ့အလုပ်မှာဝင်လုပ်နေတာကြောင့် ကမ္ဘာ့ဘက်က အရမ်းကိုဆင်ခြင်နေရပါတယ်။ အခုအချိန်မှာတော့ စကားတွေကို ရှေ့နောက်မကြည့်ဘဲမပြောမိအောင် ဆင်ခြင်ရလွန်းလို့ ဒေါသတွေက တဖြည်းဖြည်းလေပြည့်လာတဲ့ ပူစီဖောင်းလိုပါပဲ။ ရှေ့ဆက်သွားရင် ပေါက်ကွဲထွက်တော့မယ်။

စားပွဲဝိုင်းအကျယ်ကြီးမှာ သခင်နဲ့ကပ်ထိုင်နေတဲ့ သခင့်သူငယ်ချင်းဟောင်းဆိုသူ ခပ်သွက်သွက်ကောင်မလေးကြောင့်ပါပဲ။ နောက်လထဲမှာ မြန်မာနိုင်ငံကိုပြန်တော့မယ်ဆိုတာက အစပြုလို့ လေပေးဖြောင့်နေတဲ့ သခင်နဲ့သူမ။ ဒီဘက်မှာ အလုပ်ကိစ္စတွေကို အတင်းရော၊ အဓမ္မရော ဦးတည်ပြောနေရပါတယ်ဆိုမှ သူတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်က သိပ်ပျော်နေကြပုံ။ Wendy ရှေ့မှာ ကိုယ့်ဘက်ကသဝန်တိုကြောင်းပြမိရင် သခင့်အလွန်ဖြစ်သွားမှာမို့ ဘာမှမဖြစ်သလိုထိန်းထားရတာ သွေးတက်ပြီး သေတော့မလိုပဲ။ စားလိုက်၊ သောက်လိုက်၊ စကားပြောလိုက်ဖြစ်နေတဲ့ ဒီစားပွဲက သာမန်ကြည့်ရင်တော့ အေးအေးဆေးဆေးရယ်ပါ။
လေးယောက်လုံး ခဏလောက်စကားပြောပြတ်သွားချိန်

"ကမ္ဘာက ဇရဲ့အကောင့်မှာတွေ့တွေ့နေတဲ့ Earth ဆိုတဲ့တစ်ယောက်လား။ ဟိုလေ... RS စဖြစ်တုန်းကထင်တယ်။ တောင်းပန်ပါတယ်ဆိုပြီး Post တင်တာ အဲဒီ့တစ်ယောက်လား။"

ကမ္ဘာ ဘာပြန်ပြောရမယ်မသိဖြစ်နေတုန်း

"မှတ်မိသွားရပြန်ပြီလား။"

"Wow! He's good at loving. You're so lucky, Za."

ကိုယ်တွေအချင်းချင်းမို့ မြန်မာလိုပြောနေရာက language ပြောင်းသွားပြီး သခင်ကြားနိုင်ရုံပြောလိုက်ပေမဲ့ စကားသံတိတ်နေချိန်မို့ ကမ္ဘာနဲ့ Wendy ပါ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကြားလိုက်ပါလိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့်ပဲ ကမ္ဘာက

"I'm so lucky to have him."

ရယ်သံသဲ့သဲ့တွေနဲ့ဖုံးသွားတဲ့ Dinner လေးအပြီးမှာတော့

"သခင် သိပ်ပျော်နေတာလား။"

"ဘာဖြစ်လို့လဲ။"

"တအားတွေပြုံးနေလို့။"

"ငါလား၊ မပြုံးပါဘူး။"

"ဆိုင်မှာတုန်းကလေ။"

"အဟား၊ ဘာတွေနင်နေလဲ အချစ်။"

"တော်ပါဗျာ။ ညနေစာအတူစားဖို့ ကိုယ်ကခေါ်လာပြီးတော့ သခင်တို့နှစ်ယောက်အတွက် ဖြစ်သွားတာပဲ။"

"အေး၊ အေး၊ လုပ်လာပြီ။ အဲဒါ လေးနှစ်လောက်မတွေ့ရတဲ့ အရမ်းခင်တဲ့သူငယ်ချင်းလေ။ ပြီးတော့ ချိန်းထားတာလည်းမဟုတ်ဘူး။"

"ချိန်းချင်သေးတာလား။ လေးနှစ်ဆိုတော့ ကိုယ်တို့မကြိုက်ခင်လေးလား။ ဘာကိစ္စ ကိုယ်တို့မကြိုက်ခင်လေးကမှ မတွေ့ဖြစ်ရတော့တာလဲ။"

"Oh my God! အဲဒီ့လိုရည်ရွယ်ပြီး လုပ်လို့ရတာတွေလား။ သူငယ်ချင်းအချင်းချင်း မတွေ့ဖြစ်တာလေ။ ဘယ်အချိန်ရယ်လို့ ရှိရဦးမှာလား။"

"အဲဒီ့လိုဖြစ်သွားတော့ ကိုယ် သူ့ကိုမသိတော့ဘူးလေ။"

"ငါလည်း မင်းသူငယ်ချင်းတွေကို အကုန်မသိဘူးလေကွာ။"

"သခင်သိချင်စိတ်မရှိတိုင်း ကိုယ်လည်းမသိချင်ဘူးလို့ မထင်နဲ့လေ။ သူကကျ အဲဒီ့တုန်းက ကိုယ် post တင်တာတွေအထိ သိနေတာ။"

"ကဲ၊ မင်းက ဘာသိချင်တာလဲ။"

"ဘာလို့ သူကကိုယ့်ကိုသိနေပြီး ကိုယ်ကကျ သူ့ကိုမသိရတာလဲ။"

"ပြဿနာပဲ။ ဒီနေ့ အိမ်ပြန်ရောက်ဦးမှာလား။ ကားပေါ်တက်ပါတော့ ကမ္ဘာရေ။"

ကားဘေးမှာရပ်ရင်း ပြဿနာမီးမွှေးချင်နေတဲ့ကမ္ဘာကို ကားပေါ်တက်ဖို့ပြောတော့ မကြည်မလင်ရုပ်နဲ့ ကားမောင်းထွက်လာပြီးမှ

"သခင်က တစ်ကျောင်းလုံးနဲ့သိနေတာလား။"

"မဟုတ်ပါဘူး။ ကျောင်းမှာ အပေါင်းအသင်းသိပ်မများပါဘူးကွ။"

"မသိဘူးဗျာ။ မေးလိုက်ရင် သူငယ်ချင်းဆိုတာတွေက ရိုက်သတ်တောင်မကုန်လောက်ဘူး။"

ရှာကြံရစ်နေတဲ့ကမ္ဘာ့ကို သခင် ဘာမှပြောမနေတော့ပါ။ အသံတိတ်ရယ်ပြီးတော့သာ သီချင်းဖွင့်ဖို့ပြင်လိုက်တယ်။

🎶 အဝေးကို ငါငေးကြည့်... ကြယ်စင်ငယ် မင်းကို ငါလွမ်းတတ်ပြီ... ဆင်းသက်ချိန်... 🎶

Skip.

🎶 ရင်မှာချစ်များ ချစ်မိနေလား... မရေရာဘူး စိတ်ထဲက... 🎶

Skip.

🎶 ပြန်တွေးကြည့်... ငါသိပ်ချစ်မိသွားပြီ 🎶

Stop.

သီချင်းဖွင့်လိုက်၊ အစမှာပဲ နောက်တစ်ပုဒ်ပြောင်းလိုက်နဲ့ သုံးပုဒ်မြောက်မှာတော့ ရပ်ပစ်လိုက်ပြီး ကမ္ဘာ့ကိုကြည့်မိတဲ့သခင်။ မီးတောက်မတတ်အကြည့်နဲ့ လှည့်ကြည့်လာတဲ့ ကမ္ဘာက

"တမင်လုပ်နေတာလား။"

သခင်က သူဖြူစင်တာသူပဲသိတဲ့အထာနဲ့ ခေါင်းခါပြလေတော့ ကမ္ဘာကရှေ့ပြန်လှည့်ကာ ကားစတီယာရင်ကို သူ့လက်နဲ့ တစ်ချက်ရိုက်ပစ်လိုက်တယ်။

"ဘာဖြစ်တာလဲ။ သူ့ဘာသာ တိုက်ဆိုင်သွားတာကိုကွာ။"

တိုက်ဆိုင်တာလား။ သူငယ်ချင်းကိစ္စ ပြဿနာရှာနေတဲ့ကမ္ဘာ့ရှေ့မှာ ဆိုတေးရဲ့ 'သူငယ်ချင်းအချစ်'ရယ်၊ Lလွန်းဝါအသံနဲ့ 'သူငယ်ချင်းချစ်သူ'ရယ်ကို ဖွင့်မိလို့ ကျော်ပစ်လိုက်ခါမှ မိုးမိုးရဲ့ 'ပြန်တွေးကြည့်'ဆီကို ရောက်သွားရတဲ့အဖြစ်။ 'ပြန်တွေးကြည့်'ဆိုတဲ့သီချင်းက ရာဇဝင်နဲ့ပါ။ သခင့်ရဲ့မတော်လိုက်ရတဲ့ Ex က Facebook မှာ သခင့်ကို mention ခေါ်ပြီး နားထောင်ခိုင်းခဲ့ဖူးလို့ ကမ္ဘာနဲ့ပြဿနာတက်ခဲ့ဖူးတယ်။ သခင်နဲ့ကမ္ဘာ ရည်းစားတွေဖြစ်ပြီး လေးလအကြာကပေါ့။

"တိုင်ဆိုင်တတ်သားပဲ။ အဲဒီ့ဖုန်းပေးတော့။"

"ဘာလို့လဲ။"

"အိမ်ရောက်ရင် သခင့်ဖုန်းထဲကအမှိုက်တွေကို ရှင်းပေးမလို့။ အခုလည်း အဲဒီ့အမှိုက်ပုံးကို ကိုင်မထားနဲ့။"

အပြောထက်လက်ကမြန်တဲ့ကမ္ဘာက ဖုန်းကိုဆွဲလုသွားပါပြီ။ 'စကားနည်း ရန်စဲ' ဆိုသလို သခင်ဘာမှမပြောတော့ဘဲ ကားကနေပဲ သီချင်းဖွင့်ဖို့ပြင်တော့

"တော်ပြီ။ ဘယ်ကမှမဖွင့်နဲ့။"

သခင်က မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်ပြီး ကမ္ဘာ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတော့

"ဘာကြည့်တာလဲ။ အခုက ကိုယ်စိတ်ဆိုးနေတာနော်။ အရင်ဦးအောင်ပြောထားတာ။ ရန်လာမစနဲ့။"

"ဪ၊ ရန်ဖြစ်ချင်နေတာလား။"

"ရန်မစနဲ့လို့ ပြောနေတာ။"

"မစပါဘူး။ သွားယားနေတာက ခွေးလေးတစ်ကောင်ပါ။"

"ဘာဖြစ်တယ်။"

"မကြားဘူးလား။ သွားယားနေတာ ခွေးလေး ..."

စကားမဆုံးခင် သခင့်လက်တစ်ဖက်ကို သူ့ပါးစပ်နားဆွဲယူလိုက်တဲ့ ကမ္ဘာကြောင့် သခင်လက်ကိုပြန်ရုတ်လိုက်ပြီး

"ကားကို သေချာအာရုံစိုက်မောင်းစမ်း။"

"သွားယားတာမဟုတ်ဘူး။ အသည်းယားတာဗျ အသည်းယားတာ။ ကြည့်လုပ်။"

"မဖြစ်တော့ဘူး။ ငါ့ခွေးလေးကို ကာကွယ်ဆေးထိုးပေးထားမှ ဖြစ်တော့မယ်။"

"ခင်ဗျားကြီး အကိုက်ခံချင်လို့ ခွင်ဆင်နေတာလား။"

"ခင်ဗျားလေးကရော လည်ပတ်လိုချင်လို့ ဆိုးသွမ်းနေတာလား။"

"သခင် မှောင်ပြန်ပြီကွာ။"

"မင်းယောက်ျားပဲလေ။ Any problem?"

ပြောရင်းက သခင့်လက်တွေ ကမ္ဘာ့အင်္ကျီရင်ဘတ်ပေါ်ရောက်လာလို့

"အား ... သခင်၊ တော်ပါတော့။ ကားမောင်းနေတယ်လေ။"

"ငါ့အချစ်က ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးနေတယ်ဆိုလို့ ချော့မလို့ပါ။"

"မဆိုးတော့ဘူး၊ ရပြီ။"

သခင့်လက်တွေက ကမ္ဘာ့ဗိုက်နေရာအထိဆင်းသွားပြီမို့

"ရပြီလို့။ သခင်ရေ၊ မှားသွားပါတယ်။ ကားမောင်းနေရင်းတော့ ရန်လာမစပါနဲ့။ အကုန်တိုက်ကုန်မယ်။"

"လိမ်လိမ်မာမာနေပါ အချစ်။"

ခေါင်းကိုပုတ်ပေးပြီးပြောကာ သခင်ပြန်ငြိမ်သွားတော့မှ ကမ္ဘာသက်ပြင်းချမိပါတော့တယ်။ ကမ္ဘာဆိုတာ သခင့်အထိအတွေ့တိုင်းမှာ ရင်ခုန်ရစမြဲ။

■

"ဟ၊ အွန်း... ဖယ်စမ်း။"

အိမ်ထဲရောက်ရောက်ချင်း အိမ်တံခါးကိုဝုန်းခနဲပိတ်ပြီး သခင့်ကိုအသည်းအသန်နမ်းနေတဲ့ ကမ္ဘာ့ကို သခင်စောင့်တွန်းလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းဆီဦးတည်လိုက်ပေမဲ့

"သခင်"

နောက်ကနေပြေးဖက်လိုက်လို့ သခင့်ပါးစပ်က အင့်ခနဲအသံထွက်သွားရတဲ့အထိ။ သခင့်လည်ပင်းနား သူ့မျက်နှာကပ်ပြီး ကမ္ဘာတစ်ယောက် သခင့်လည်ပင်းသားတွေကို နမ်းရှိုက်နေပြန်တယ်။

"ငါ ဒီနေ့ အရမ်းပင်ပန်းလာတယ်။ အခု ရေချိုးမလို့။ OK?"

ခန္ဓာကိုယ်ကို လျော့ရဲရဲလုပ်ပစ်ပြီးပြောတော့ ကမ္ဘာကလွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ သခင်ကတော့ ရေသောက်ပြီး ရေချိုးခန်းဆီဦးတည်လိုက်တယ်။ တစ်နေကုန်အလုပ်များပြီး ငြီးစီစီဖြစ်နေတာက ရေချိုးလိုက်မှလန်းမယ်ထင်လို့ ရေချိုးပါမယ်ဆိုမှ ကမ္ဘာက တောက်တဲ့လိုလိုက်ကပ်နေပါတယ်။ တကယ်တော့ ပက်ကျိလိုကပ်တာလို့ထင်ပါရဲ့။ တစ်ကိုယ်လုံးကို သခင့်ဆီပစ်ကပ်မှီပြီး အငြိမ်မနေဘဲလှုပ်စိစိလုပ်နေတာက တောက်တဲ့ထက် ပက်ကျိနဲ့ပိုတူနေတယ်။
ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်ရယ်မိပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်လိုက်တာကို

"ဘာရယ်တာလဲ။"

ရေချိုးခန်းတံခါးကို နောက်ကနေလှမ်းဆွဲထားပြီး ကမ္ဘာကမေးနေလို့

"ငါ ရေချိုးမလို့လေ။ ဘာလို့တံခါးကိုဆွဲထားတာလဲ။"

"အတူတူချိုးမလို့။"

"မင်း နောက်မှချိုး။"

"အတူတူချိုးမှာ။"

"ရေတော်တော်ချိုးချင်နေတာလား။ အဲ့ဒါဆို မင်းအရင်ချိုးကွာ။"

"အတူတူ ..."

မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ပတ်ရှောင်နေတဲ့သခင်က စကားတစ်ခွန်းတည်းကို အခါခါပြောနေတဲ့ကမ္ဘာ့ပါးစပ်ကို သူ့လက်နဲ့ပိတ်လိုက်ပြီး အပြင်ကိုတွန်းထုတ်လို့ ရေချိုးခန်းတံခါးကိုပိတ်ပစ်လိုက်တယ်။

"သခင်ကလည်း ... အတူတူချိုးမလို့ကို။"

အပြင်ကနေအော်နေသူကို လျစ်လျူရှုလိုက်ပြီး လုပ်စရာရှိတာဆက်လုပ်နေလိုက်တယ်။ ရေစိမ်ချိုးပြီးတော့ bathrobe ဝတ်ပြီး လျှော်စရာအဝတ်တွေကို စက်ထဲထည့်ဖို့ကိုင်လာကာ အပြင်ထွက်လိုက်တော့

"ဗုဒ္ဓေါ။ မင်းက ဘာလုပ်နေတာလဲ။"

ရေချိုးခန်းရှေ့မှာ အဝတ်အစားဖရိုဖရဲနဲ့ရပ်နေတဲ့ ကမ္ဘာ့ကြောင့် သခင်လန့်သွားရတယ်။

"စောင့်နေတာလေ။"

"ရေချိုးဖို့လား။ ရပြီ၊ သွားချိုးတော့။"

မျက်မှောင်ကျုံ့ကြည့်ပြီး သခင်သွားရာနောက်သာ တကောက်ကောက်လိုက်နေတယ်။ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့

"ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲ။"

"သခင့်ကိုလာမကြိုခင်ကတည်းက ဟိုမှာရေချိုးပြီးသား။ အခုက ကားပေါ်မှာ သခင်ရန်စထားတာလေ။ ချက်ချင်းရှင်းမှရမယ်။"

ဖုဖောင်းနေတဲ့ ကမ္ဘာ့ကိုယ်ပေါ်ကတစ်နေရာဆီ သခင်အကြည့်ရောက်သွားပြီး ထရယ်မိပြီ။

"ငါက မင်းရင်ဘတ်ကိုပဲ ထိမိတာပါ။"

"ဗိုက်ရောမပါဘူးလား။"

"ဟုတ်လား။ အဲဒါနဲ့ အဲ့ဒီလိုဖြစ်ရောလား။"

"ခင်ဗျားကြောင့်လေ။ ကျုပ်သိပ်ချစ်တဲ့ခင်ဗျားက ကျူးကျူးကျော်ကျော်တွေ လိုက်ကိုင်နေတာကို မဖြစ်ရဘူးလား။"

မကြည်သလိုပြောနေပုံကြောင့်

"ဒီလိုလေးလေ၊ အဲဒါနဲ့ဖြစ်ရောလား။"

ကမ္ဘာ့ရင်ဘတ်ကို လက်ညှိုးနဲ့ထိပြီးပြောတော့ သခင့်ကိုဖက်ကာ ခုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး

"ဒီလိုထိလည်းဖြစ်တယ်၊ ဒီလိုလည်းဖြစ်တယ်၊ ဒီလိုဆို ပိုဖြစ်တယ်၊ ဒီလိုဆို..."

တစ်ခွန်းပြောလိုက်၊ နဖူးကိုနမ်းလိုက်။ နောက်တစ်ခွန်းပြောလိုက်၊ နှာဖျားထိပ်ကိုနမ်းလိုက်။ ထပ်ပြောလိုက်၊ နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်နဲ့ ကမ္ဘာရယ်ပါ။ ရင်ဘတ်ဆီအနမ်းတွေရောက်လာလို့

"ဟား ဟား ဟား၊ တော်ပါတော့။ ယားတယ်ကွ။"

ကလေးတွေကိုစသလိုမျိုး ဗိုက်မှာမျက်နှာကပ်ပြီး ခေါင်းကိုခါရမ်းနေတော့ သခင်ယားလို့ရယ်နေရပါတယ်။

"တော်တော့၊ ဟား ဟား ..."

ဘယ်လိုမှမရပ်တဲ့ကမ္ဘာ့ကိုယ်ကို သခင်ကဆွဲလှည့်ပြီး အပေါ်ကနေအုပ်မိုးလိုက်တယ်။ ကမ္ဘာလိုက်နမ်းနေလို့ bathrobe ကလည်း ကြိုးသာမပြုတ်တာ ရင်ဘတ်ဟပြဲဖြစ်နေလေပြီ။ သခင့်ခါးနားကကြိုးကို ကမ္ဘာဖြည်ချပေးလိုက်တော့ ကမ္ဘာ့ခါးပတ်ကို သခင်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီတွေကို အောက်ဆွဲချလိုက်ပါတယ်။

"ဟား ဟား၊ အရှက်မရှိလိုက်တာ။ ကားပေါ်မှာကတည်းက ဒီလိုမျိုးရွထနေတာလား။"

"ဘယ်နေရာဖြစ်ဖြစ်ကို သခင်နဲ့ဆို ရွလည်းရွနိုင်တယ်၊ ထလည်းထနိုင်တယ်။ လမ်းဘေးမှာကားရပ်ပြီးကို ဆွဲလုပ်ပစ်ချင်နေတာနော်။"

"ရှူး ... တိုးတိုး၊ စကားမများနဲ့။ ဒီတစ်ခေါက် မင်းအလှည့်မဟုတ်ဘူး။"

"အဲဒါကြောင့် မနည်းထိန်းထားရတာကို မသနားတော့ဘူးလား။"

သခင့်လက်တွေလှုပ်ရှားသွားတော့ ကမ္ဘာပါးစပ်ပိတ်သွားတယ်။ နောက်တော့ သခင့်လှုပ်ရှားမှုပေါ်မူတည်ပြီး ကမ္ဘာ့ညည်းသံတွေလည်း တစ်စစကျယ်လောင်လာပါပြီ။ သခင့်လက်ထဲမှာပျော်ပါးနေတဲ့ ကမ္ဘာ့ဂျူနီယာလေးက ရေယိုနေတဲ့ပိုက်ခေါင်းဝလို ထိပ်မှာစိုစွတ်စွတ်ဖြစ်လာတော့ သခင်က ကမ္ဘာ့ခြေထောက်တွေကြားနေရာယူပြီး သူတို့ကောင်လေးနှစ်ကောင်ကို ပူးကပ်ပွတ်တိုက်နေလိုက်ပါတယ်။

"ကိုယ့်ကိုကျတော့ပြောတယ်။ သခင်ကကျ ဒီလောက်နဲ့ပဲ hard သွားပြီ။"

"အချစ်က ဒီလောက်ညည်းပြနေတာကို။"

ပြောရင်းနဲ့ သခင်ခေါင်းငုံ့ချပြီး ပါးစပ်တွေကိုအလုပ်ပေးလိုက်လို့

"အား ... ဟား ..."

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ကမ္ဘာ့လက်တွေက သခင့်ဆံပင်တွေကြားရောက်လာတော့

"လက်တွေက ငြိမ်ငြိမ်မနေဘူး။"

အရှိန်ရနေတုန်းရပ်လိုက်တာမို့ ကမ္ဘာ့ရင်ထဲ ကလိကလိဖြစ်နေပုံ။ သခင်ကတော့ ဂရုမစိုက်ဘဲ ခုနကချွတ်ပစ်လိုက်တဲ့ ကမ္ဘာ့ခါးပတ်နဲ့ပဲ ကမ္ဘာ့လက်တွေကိုချည်တုပ်ပစ်လိုက်ပြီး

"ငြိမ်ငြိမ်နေပါ အဲဒီ့လက်တွေက။"

ပြောပြီးတော့ သူ့ကိုယ်ပေါ်က တစ်ထည်တည်းသောအဝတ်ကို ဖယ်ပစ်လိုက်ပြီး ကမ္ဘာ့ရင်ဘတ်နားအထိတက်ခွလိုက်ကာ ကမ္ဘာ့လက်တွေကိုလည်း ခုတင်ခေါင်းရင်းဆီဆွဲမြှောက်လိုက်တယ်။

"တစ်ယောက်တည်း feel မနေနဲ့လေ။ ရော့၊ ဒါလေးက ချောဆီလိုနေတယ်။"

ကမ္ဘာ့နှုတ်ခမ်းတွေပေါ်ကျလာတဲ့ သခင့်ရဲ့မွေးရာပါပိုင်ဆိုင်မှု။
ပြီးတော့ အခန်းအတွင်းမှာလွှမ်းခြုံသွားတဲ့ အချစ်လေညင်းတွေ။

■■■

"သခင်၊ ကိုယ်တို့ကွာရှင်းရအောင်။"

"ဘာဖြစ်တယ်။ ပြန်ပြောစမ်း။"

"ကွာရှင်း ..."

"မြေ ... က ... မ္ဘာ၊ သေချင်လို့လား။"

ဘာမှမဖြစ်သလိုပုံစံနဲ့ပြောလိုက်တဲ့ ကမ္ဘာ့စကားကြောင့် ခုတင်ပေါ်မှိန်းနေရာက သခင်ထအော်ပါတော့တယ်။

"ဟင့်အင်း၊ မသေချင်ပါဘူး။"

"အဲဒါဆို ဘာအရူးထတာလဲ။"

"ဒီမှာလေ၊ ဒီလိုလေး မင်္ဂလာဆောင်ချင်လို့။"

သူ့ desktop ကိုလက်ညှိုးထိုးပြပြီး ကလေးလိုရယ်ပြနေတဲ့ကမ္ဘာက သခင့်ကိုဆွံ့အစေတယ်။ ကမ္ဘာပြတဲ့ပုံမှာ အဖြူရောင်သတို့သားဝတ်စုံနောက်မှာ ပဝါရှည်ကြီးပါပြီး ဘယ်လောက်ရှည်လဲဆိုရင် သတို့သမီးတွေ လှေကားထစ်ပေါ်မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဂါဝန်အရှည်ကြီးကိုဖြန့်ချထားသလိုပါပဲ။ အနက်ရောင်ဝတ်စုံမှာက fluffy လည်ပင်းကွပ်နဲ့ ခဲရောင်ဝတ်ရုံထပ်ထားတယ်။ ဘယ်လိုတောင် ကိုးရိုးကားယားနိုင်လိုက်မလဲလို့ တွေးမိသွားရတယ်။

"ကွာရှင်းပြီး မင်္ဂလာပြန်ဆောင်မယ်လေ သခင်။"

"သောက်ရူးလေးရယ်၊ သောက်ခွက်ပြောင်တာတွေလျှော့ပါလို့ ငါပြောတာလည်း ခဏခဏပဲ။"

"မိုက်တယ်လေ။"

"ခွေးလိုက်ဆွဲမယ်။"

"ဘယ်သူက မင်္ဂလာဆောင်ကို ခွေးခေါ်လာမှာလဲ။ တွေးပေါ့။"

"အေး၊ ငါမှားတာပါ။"

"အဲ့ဒါဆို ကွာရှင်းမယ်လေ။"

"ထပ်ပြောကြည့်လိုက်၊ သတ်ပစ်မယ်။"

ကမ္ဘာပါးစပ်ပိတ်ပြီး ပြန်လှည့်သွားပြန်တယ်။ သခင်ကတော့ ကျောခိုင်းပြီးဆက်အိပ်နေလိုက်တယ်။ ခဏအကြာ

"သခင်"

"ဘာလဲကွာ။"

"Oh my God! ဖြည်းဖြည်းထူးပါ၊ လန့်လိုက်တာ။"

"ဘာတွေ ပေါက်ကရပြောမလို့လဲ။"

"ဒီဘက်လှည့်ပါဦး။ လက်စွပ်အသစ်လဲရအောင်။"

သခင်က ဝုန်းခနဲထထိုင်ပြီး

"ဒီမှာလေ မင်္ဂလာလက်စွပ်။ မင်္ဂလာဦးကတည်းကလက်စွပ်ကို မင်းက ဘာကိစ္စလဲချင်နေတာလဲ။"

သခင့်လက်သူကြွယ်မှာ ထောင့်မှန်စတုဂံပုံ ရောင်စုံကျောက်ငယ်ခြောက်လုံးနဲ့ ငွေရောင်လက်စွပ်လေးက အထင်းသား။

"ဒါလေးလှလို့ဟာကို။"

ကမ္ဘာပြတာက အနက်ရောင်မှာ သက်တန့်ရောင်အနားကွပ်တွေပါတဲ့ လက်စွပ်လေး။

"မင်းပဲ အနက်ရောင်ကြီးမသုံးချင်ဘူးဆို။"

"ဒါဆို မနက်ဘူး။"

နောက်တစ်ပုံမှာက အတွင်းဘက်ကငွေရောင်၊ အပြင်ဘက်မှာက ရောင်စုံအတန်းခြောက်တန်းနဲ့။

"အဲဒီ့လောက်ရောင်စုံတွေထင်းနေတာ၊ ကလေးကလားနဲ့။"

"အဲဒီ့အတိုင်းကို အတွင်းအပြင်ပြောင်းပြန်ဖြစ်နေတာလည်း ရှိတယ်။"

"ဝတ်ထားရင် အတွင်းဘက်ကို ဘယ်သူမြင်ရမှာလဲ။"

"ဒါဆို ဒီ ..."

Rainbow color Pride Rings ဒီဇိုင်းတွေအထပ်လိုက်

"တော်စမ်း မြေကမ္ဘာရယ်။ ငြိမ်ငြိမ်နေပါကွာ၊ ထထမဂေါက်ပါနဲ့။"

"သခင်ကလည်း ဒါတွေက ..."

"မင်းဘာသာပါးစပ်ပိတ်မလား၊ ငါ လာပိတ်ပေးရမလား။"

"အင်း၊ လာပိတ်လေ။ သခင်နဲ့ဆို Anytime, Anywhere, Any role ပဲ။ OK?"

"အခုထိ မမှတ်သေးဘူးလား။"

"ဒီလောက်ကို ကမ္ဘာတို့က မကြောက်တတ်ဘူး။"

ကမ္ဘာ့စကားကို ယုံရပါလိမ့်မယ်။ မနေ့ညက သခင်သောင်းကျန်းထားတာ တော်ရုံမဟုတ်ပါ။ အဲဒါအပြင် ကမ္ဘာ့လက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်မှာ ကြိုးချည်ခံထားရတဲ့အရာကအထင်းသား။ အစက ခါးပတ်နဲ့ချည်ထားပေမဲ့ ပြုတ်သွားပြီးနောက်တစ်ခါထပ်ချည်တော့ ဖုန်းအားသွင်းကြိုးနဲ့ဖြစ်ပြီး တစ်ညလုံးဖြုတ်မပေးတာမို့ လှုပ်ရှားရင်းရုန်းမိသလိုဖြစ်ရာက လက်တွေပွန်းကုန်ရခြင်းပါ။

မြင်နေရတဲ့ လည်ပင်းကကိုက်ရာတွေအပြင် ရင်ဘတ်တစ်ပြင်လုံးမှာလည်း ကိုက်ရာတွေကရှိနေပါသေးတယ်။ မကြာသေးမီက flogger နဲ့ရိုက်ခံထားရတဲ့ ကျောပြင်မှာလည်း ညကထပ်ရိုက်ခံထားရတဲ့ ခါးပတ်ရာတွေ ရှိနေပါလိမ့်မယ်။ ပြစ်မှုကတော့ အရှိန်ကောင်းနေတုန်း သခင့်ကိုဆဲမိသွားလို့ပါတဲ့လေ။

အောက်နှုတ်ခမ်းက ကိုက်ခံထားရလို့ နည်းနည်းရောင်နေတာ သခင့်သွားစွယ်တွေရဲ့အစွမ်း။
"မင်းနှုတ်ခမ်းတွေက ဘာလို့ထူတာလဲ။ အဲဒီ့တော့ ငါကိုက်ချင်တာပေါ့" ဆိုတဲ့ စကားတစ်ခွန်းက ကမ္ဘာ့နှုတ်ခမ်းတွေပေါက်ပြဲရခြင်း အကြောင်းအရင်း။

ညက deepthroat မှာ သခင့်လူဆိုးကောင်ကို သွားနဲ့မထိမိအောင်ထိန်းရင်း၊ ကမ္ဘာ့လည်ချောင်းဝဆီရောက်လာတိုင်း အသက်ရှူရပ်သွားရရင်းနဲ့ သခင့်ရဲ့ခပ်ကြမ်းကြမ်းလှုပ်ရှားမှုကြောင့် မျက်နှာတွေနီရဲတက်လာတဲ့အထိ ခံရခက်နေပေမဲ့ လက်ကလည်းလှုပ်မရတော့ ကမ္ဘာ့နှုတ်ခမ်းထူထူတွေနဲ့ အတတ်နိုင်ဆုံးစုပ်ယူထားပေးမိတယ်။ သခင့်အကြိုက်ကို ကမ္ဘာအသိဆုံးမို့။ အခုတော့ ကမ္ဘာ့နှုတ်ခမ်းတွေက ဖူးတဲ့အဆင့်ကနေ ရောင်တဲ့အဆင့်ကို ရောက်သွားရပါပြီ။

"အဲဒီ့နှုတ်ခမ်းက ပိုပြီးရောင်သွားချင်တာလား။"

"သခင်ကလေ ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ဖြစ်ဖြစ်ကို ချစ်ချင်စရာကောင်းတယ်။"

"အင်း၊ မွေးကတည်းကအဲဒီ့လိုပဲ။"

ဘယ်လောက်ကြိမ်းမောင်းနေနေ ကမ္ဘာက သခင့်အနားရောက်လာပြီး

"အဲဒီ့တော့ ချစ်ချင်တယ်လေ။"

ခုတင်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့ သခင့်ခြေထောက်တွေဘေး လက်နှစ်ဖက်ထောက်ပြီး သခင့်မျက်နှာဆီငုံ့ကြည့်တော့ ရင်ဘတ်ကိုအသာတွန်းလို့ တစ်ဖက်ကိုရွှေ့သွားတဲ့သခင်က ခုတင်ပေါ်ကဆင်းဖို့ပြင်နေတယ်။ ကမ္ဘာက အတင်းလှမ်းဆွဲကာ လဲကျသွားတဲ့သခင့်ကိုယ်ပေါ်ခွထိုင်ပြီး မျက်နှာအနှံ့ကို အငမ်းမရလိုက်နမ်းနေပါတယ်။

"တော်တော့ Puppy ရေ။"

ဟုတ်တယ်၊ အဲဒါ Puppy Kiss. အနမ်းတွေကို အမျိုးမျိုးကင်ပွန်းတပ်ကြပြီး အဓိပ္ပာယ်အဖုံဖုံဖွင့်ကြတဲ့အထဲ ကမ္ဘာနာမည်ပေးထားတဲ့ Puppy Kiss ဆိုတာကတော့ မျက်နှာအနှံ့ကို နှာခေါင်းထိပ်နဲ့နမ်းရှုံ့လိုက်၊ လျှာနဲ့လျက်လိုက်၊ ခေါင်းနဲ့တိုးဝှေ့လိုက်နဲ့ ခွေးလေးတွေ သူတို့သခင်ကိုလုပ်တတ်ကြသလို အနမ်းမျိုးပါတဲ့လေ။

"ကျွန်ုပ်မြေကမ္ဘာသည် ခွေးဖြစ်ခံ၍ပင် ခင်ပွန်းဖြစ်သူရာဇသခင်အား ချစ်ပါသည်။ ဤသစ္စာစကားမှန်ပါက သံသရာအဆက်ဆက် Every time, Everywhere ချစ်ရပါလို၏။"

"ဟား ဟား ဟား ... ကမ္ဘာရေ၊ ဘယ်လိုတွေတောင်လားကွာ။ သစ္စာဆိုချက်ကြီးက ကြမ်းလိုက်တာ။"

"တကယ်တော့ Ever Top ရပါလို၏လို့ ဆုတောင်းချင်မိတာပါ။ သခင့်ကိုသနားလို့ ထည့်မပြောတော့တာ၊ သဘောပေါက်။"

"ကျေးဇူးတွေတင်ရမှာပေါ့။ ဖြစ်မှဖြစ်ရလေနော်။"

"မရယ်နဲ့၊ မရယ်နဲ့။ အဲဒီ့သွားစွယ်လေးတွေကို အတည်ကြွေတာ။"

"ငါသာမိန်းကလေးဆို မင်းလက်ချက်နဲ့ ချိုနဲ့သားရေကျန်ရင်တောင် ကံကောင်း။"

"အဟီး၊ ချစ်လွန်းလို့ဖြစ်သွားရတာပါ။"

ချစ်လွန်းလို့ ခုတင်ပေါ်ကပေးမဆင်းချင်တာ ကမ္ဘာမှားသလား။ အမြဲတမ်းသာ ဖက်အိပ်ချင်မိပါကြောင်း။

■■■ Part (6) ဆက်ရန် ■■■