Chapter (4)
"ကိုယ္မွားတာပါ။ Wendy နဲ႔ အလုပ္တြဲလုပ္စရာရွိတာကို သခင့္ကိုေျပာမထားခဲ့လို႔ သခင္ အခုလိုအထင္လြဲရတာ၊ စိတ္ပင္ပန္းရတာ။"
"အဲဒီ့လိုေတြးမိရင္ မင္း ငါ့ကိုေျပာျပထားသင့္တာေပါ့။"
"သခင္က အဲဒီ့လိုေလးေတြ ဂ႐ုစိုက္တတ္မယ္လို႔ ထင္မထားလို႔ေပါ့။ ဟာဟ၊ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ အဲဒါ သဝန္တိုတာမဟုတ္လား။"
"ငါက ဂ႐ုမစိုက္ရေတာ့ဘူးလား။ မင္းမွတ္ထား ေျမကမ႓ာ၊ မင္းမိန္းမယူရင္ ငါလည္း မိန္းမတစ္ေယာက္ေကာက္ယူလိုက္မွာ။ ေအး၊ မင္း ေနာက္ထပ္ေယာက္်ားယူရင္ေတာ့ မင္းကိုေရာ၊ အဲဒီ့ေယာက္်ားကိုေရာ၊ ငါက မရရေအာင္ ယူရလိမ့္မယ္။"
"ဗ်ာ၊ ဘယ္လို။ သခင္ ဘယ္လိုေတြးလိုက္တာလဲ။"
"မိန္းကေလးဆိုရင္ေတာ့ အားနာသမႈေလးထားရမွာေပါ့။ မင္းမိန္းမကို ငါမလုပါဘူးေလ။"
"ဪ၊ ေယာက္်ားယူရင္ေတာ့ ႏွစ္ေကာင္လံုးကိုအလြတ္မေပးဘူးေပါ့။"
"Correct!"
"သခင္လည္းမွတ္ထားပါ။ လင္နဲ႔ေယာက္်ား လွံနဲ႔ဓားတဲ့။ တစ္ခါတေလေတာ့ ထိုးလိုက္ခုတ္လိုက္၊ သတ္လိုက္ပုတ္လိုက္နဲ႔ ရွိမွာပဲေလ။ ဒါေပမဲ့ သခင့္ကိုသစၥာေဖာက္မွာမဟုတ္လို႔ ကိုယ့္ကိုအေၾကာင္းျပၿပီးေတာ့ သခင္လည္း ေနာက္ထပ္မိန္းမျဖစ္ျဖစ္၊ ေယာက္်ားျဖစ္ျဖစ္ ထပ္ရစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး။ သခင့္ဘာသာသေဘာက်လို႔ ထပ္ယူခ်င္ရင္ေတာ့ ေျမကမ႓ာ့အေလာင္းကို အရင္ေျမခ်သြားလိုက္။ OK?"
"မင္းအရင္ေသရင္ေတာ့ ငါ ေနာက္တစ္ေယာက္ယူလို႔ရတယ္မဟုတ္လား။"
"သခင္ေနာ္၊ ေျမကမ႓ာအရင္ေသပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေနတာမ်ားလား။"
"ဪ၊ ျဖစ္တတ္တာေျပာပါတယ္။ မင္းက ငါ့ထက္အရင္ေသတာမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္သလို ငါက မင္းေနာက္မွေသတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္ေလေနာ္။"
"အဟင္း၊ ေတာ္ေတာ္ေလး ေနာက္တစ္ပင္ထူခ်င္ေနတာလား။ လက္ရွိအပင္ကမလဲေသးဘူးေနာ္၊ သိဖို႔။"
"အခုပဲ လဲေနၿပီေလ။ ဟား ဟား ဟား"
"သခင္ ရက္စက္ထားတာပဲေလ။"
"ကမ႓ာ၊ အဲဒီ့အခန္းကို ဖယ္လိုက္ရေတာ့မလား။"
"ဘာလို႔လဲ။ ႏွစ္ေယာက္လံုး အဲဒီ့လို play ရတာ ႀကိဳက္တယ္ေလ။"
"အခုက play ဖို႔သက္သက္မဟုတ္ဘဲ ငါေဒါသေျဖတဲ့ေနရာ ျဖစ္ျဖစ္လာတယ္။"
"သခင္၊ ေျမကမ႓ာဆိုတာ အစကတည္းက သခင့္အမိန္႔ေတြကိုနာခံဖို႔နဲ႔ သခင့္စည္းကမ္းေတြကိုလိုက္နာဖို႔ သေဘာက်ေနခဲ့ၿပီးသားလူပါ။ သခင္ေဒါသထြက္ရတာက ကိုယ့္ေၾကာင့္မို႔ ကိုယ္က သခင္ေပးသမၽွအျပစ္ကို နာခံမယ္။ ဒါပဲေလ။ ဘာလို႔ မဆိုင္တာေတြေတြးေနလဲ။"
"မင္း စိတ္မကုန္ဘူးလား။"
"ခ်စ္လို႔ေကာင္းတုန္းေလဗ်ာ။"
"ငါလည္း ခ်စ္ပါတယ္။"
"Yayy! ေနာက္ဆံုးေတာ့ သခင္စိတ္တိုတဲ့ေန႔မွာလည္း ဒီစကားကိုၾကားရတာပဲ။ ငါကြ။"
ခုတင္ေပၚထထိုင္ၿပီး လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းေနတဲ့ကမ႓ာကို သခင္ ျပံဳးၾကည့္ေနမိတယ္။
"ဖက္ထားေပးပါဦး သခင္။"
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ဖက္ထားလိုက္ရင္း
"သခင့္ကို ေမးရပါဦးမယ္။ ဟိုေကာင္ Shay ေလ၊ အခုထိ သခင့္ကို မထိတထိေတြေျပာတုန္းလား။"
လူခ်င္းခြာလိုက္ၿပီး
"သူက ေနာက္တာပါကြာ။"
"ဟိုကျပားမေလးကေရာ ဒီေန႔မွ သိပ္ေဖာ္ေရြေနတာ ဘာလို႔လဲ။"
"ဘယ္ေမြးေန႔ရွင္က စူပုပ္ေနမွာလဲ။"
"ေယာက္်ားတစ္ေယာက္လံုးကို ေရွ႕မွာထားၿပီး သခင္နဲ႔ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ တြဲကေနၾကတာကေရာ။"
"ငါက ေခ်ာလို႔ေလ။ ဟာဟ၊ ဒါေလးေတာင္မသိဘူးလား။"
"သခင္ေနာ္၊ အဲ့ဒါလည္းမေက်နပ္ဘူးဗ် သိလား။ သခင္က ဘာလို႔ တစ္ေန႔တျခားၾကည့္ေကာင္းလာတာလဲ။"
"ဒါကေတာ့ မင္းက ကိုယ့္ထက္အႀကီးကိုမ႐ိုေသလို႔ ျဖစ္ရတာေလ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ မင္းက ငါ့ေလာက္ေခ်ာမလာတာ။"
"အဲ့ဒီလိုလည္း ရွိေသးသလား။"
"အင္း၊ ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ထက္အႀကီးကို ရို႐ိုေသေသေျပာပါ။ မခန္႔ေလးစားေတြမလုပ္ပါနဲ႔။"
"ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ဆို ဆင္ျခင္ပါ့မယ္။"
"ေတာ္တယ္ ေကာင္ေလး။"
သခင္က ကမ႓ာ့ေခါင္းကိုဖြလိုက္တာေၾကာင့္
"နည္းနည္းေလး အႀကီးေနရာေပးလိုက္တာနဲ႔ လူကို ကေလးလိုဆက္ဆံေတာ့တာပဲ။"
"ဪ ... ဪ၊ လူႀကီးလိုလည္း ဆက္ဆံေပးရမွာေပါ့ေလ။"
Devil smile နဲ႔သခင္က ကမ႓ာ့အနားကပ္လာလို႔
"အဲ၊ ကိုကို။ သားကေလ ေနာက္ေက်ာကနာေနတာ။ အဲ့ေတာ့ ဒီညနားေတာ့မယ္ေနာ္။ ေနာ္ ကိုကို၊ ေနာ္။"
"ခုနက အိမ္ေရွ႕မွာတုန္းကေတာ့ အခုလုပ္မလားဆို။"
"အဲ့ဒါ သားမဟုတ္ဘူး ကိုကို။ အဲ့ဒါ အရွက္မရွိတဲ့ ဟို ... ကမ႓ာဆိုတဲ့ေကာင္ပါ။"
ကေလးတစ္ေယာက္လို ဇြတ္ေရာ၊ အတင္းေရာ မဟားတရားျဖဴစင္ပံုမ်ိဳးနဲ႔ မ်က္စိသငယ္လုပ္ျပေနတဲ့ကမ႓ာေၾကာင့္ သခင္စိတ္မရွည္ေတာ့ပါ။
"ဪ၊ သားက အရမ္းကိုျဖဴစင္ေနတာပဲ။ လာ ... လာ၊ သားမသိတာေတြ ကိုကိုသင္ေပးမယ္။"
"ေနာက္မွသင္မယ္ေလ။ အခုနားေတာ့မယ္ေလ။"
"အဟင္း၊ မရေတာ့ဘူး။ ျမႇဴဆြယ္တုန္းကျမႇဴဆြယ္ၿပီး အခုမွ ဘြာေတးပါေတြ လာမလုပ္နဲ႔ေတာ့။"
"အား"
သခင္က ကမ႓ာ့ကိုတြန္းလွဲကာ အေပၚကေနအုပ္မိုးထားရင္း
"မေအာ္နဲ႔ဦး။ ခဏေနမွေအာ္ရမွာ။ ဟား ဟား"
သခင္ကရယ္ေမာရင္း ကမ႓ာ့ႏႈတ္ခမ္းေတြဆီ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြစတည္းခ်လာတယ္။
"အြန္း"
"ဟင္း..."
မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာေအာင္ နမ္းရႈိက္ၿပီးတဲ့ေနာက္
"အိပ္ၾကစို႔ ကမ႓ာ။ မနက္က်ရင္ ငါ ေစာေစာထရမယ္။ အလုပ္ရွိေသးတယ္။"
ကမ႓ာႏႈတ္ခမ္းေတြပြတ္သပ္ရင္း သခင့္ကိုၾကည့္ကာ
"ကိုယ္အဆင္ေျပတယ္ေနာ္ သခင္။ သခင္လိုခ်င္ရင္ ..."
"နားေတာ့။ အဝတ္ပြပြဝတ္ထားလိုက္၊ ငါယူေပးမယ္။ ဒဏ္ရာေတြ အဝတ္နဲ႔ထိၿပီးပြန္းရင္ အဆင္မေျပဘူး။"
"မဝတ္ေတာ့ဘူး။ ေသခ်ာေစာင္ျခံဳအိပ္မယ္။"
"ၿပီးတာပဲ။"
ပက္လက္လွဲအိပ္ေနတဲ့သခင္ကို ေဘးေစာင္းပဲအိပ္ႏိုင္တဲ့ကမ႓ာက ခါးကေနဖက္လို႔ သခင့္ေဘးမွာ အတင္းတိုးေဝွ႕အိပ္ေနပါေတာ့တယ္။
"ခ်စ္တယ္ သခင္။ သခင္တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ တစ္သက္လံုးခစားသြားမယ့္ အခ်စ္မ်ိဳးနဲ႔။"
■■■
မနက္ခင္းလို႔ေျပာဖို႔အတြက္ အရမ္းေစာေသးေပမဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕အစပ်ိဳးျခင္းက သိပ္ကိုလွပေနခ့ဲ့တယ္။ အထူးသျဖင့္ ကိုယ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့လူသားက ကိုယ့္ေဘးနားမွာအတူရွိေနၿပီး တစ္ေန႔တာလံုးအတြက္ သူ႔ကိုပထမဆံုးျမင္ခြင့္ရသူက ကိုယ္ျဖစ္ေနတဲ့အခါမွာေပါ့။
...He's everything to me....
*Caption ႀကီးကကြာ*
*ဟဲ့ ... ငါတို႔က ေနဝင္႐ံုမကေတာ့ဘဲ ညနက္သြားၿပီလား*
*Wow... wow... I hate da love birds.*
*Some1 save me, pls!*
■
မနက္ေစာေစာသခင္ႏိုးလာေတာ့ သူ႔ေဘးမွာ ေခြေခြေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကမ႓ာ။ ေစာင္ကိုအသာဖယ္ၿပီး ကမ႓ာ့ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္မိေတာ့ ခပ္ညိဳညိဳအစင္းေၾကာင္းတခ်ိဳ႕က အထင္းသား။ အထပ္ထပ္အခါခါေမးတာကို ကမ႓ာ့ဘက္ကအရင္ဝန္ခံမလာလို႔ ေဒါသမထိန္းႏိုင္ဘဲ ႐ိုက္လိုက္မိတာ ေတာ္ေတာ္လြန္သြားခဲ့တာမို႔ စိတ္ထဲမေကာင္း။ အခုေန ေဆးလိမ္းေပးလိုက္ရင္ ႏိုးသြားမွာစိုးလို႔ ေစာင္ျပန္ျခံဳေပးလိုက္ၿပီး အလုပ္သြားဖို႔ျပင္လိုက္ရတယ္။
မနက္ေစာေစာ အစည္းအေဝးရွိတယ္။ အစည္းအေဝးကေန decision ထြက္လာမွ product အတြက္လိုတဲ့ကုန္ၾကမ္းေတြကို စာရင္းထုတ္ၿပီး ပမာဏပါတြက္ခ်က္ၿပီးမွ ေနာက္တစ္ေန႔အတြက္ order စာရင္းမွာ ထည့္ေပးႏိုင္မွာမို႔ တစ္ေန႔တည္းအၿပီးလုပ္ရမွာေတြအတြက္ မနက္ေစာေစာမွာ အစည္းအေဝးေခၚရျခင္း။
ေရေမႊးကုမၸဏီတစ္ခုမွာ Perfume Chemist တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ သခင့္အတြက္ နမူနာတင္ထားတဲ့ေရေမႊးေတြထဲက ဘယ္တစ္ခုကိုေရြးၿပီး ဘယ္လိုကုန္ၾကမ္းလိုမယ္ဆိုတာကို စာရင္းထုတ္ေပးဖို႔ ဒီတစ္ေနကုန္ အလုပ္မ်ားရဦးမယ္။ အခုကေတာ့ အလုပ္သြားဖို႔ျပင္ဆင္ရင္း တစ္ေယာက္တည္း႐ႈပ္ေနပါရဲ႕။
"အင္း... ဝွား။ ဟာ၊ သခင္အလုပ္သြားေတာ့မွာလား။ အေစာႀကီးပဲ။"
အေၾကာဆန္႔ရင္းေက်ာနာသြားလို႔ ႐ႈံ႕မဲ့ေနရာက ေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္ၿပီး ေမးေနျပန္ပါတယ္။ ညကေျပာထားတာကို ေမ့သြားပံုပါပဲ။
"ဒီေန႔ ေစာေစာသြားရမယ္လို႔ ညကေျပာတယ္ေလ။"
"မနက္စာ"
"မစားေတာ့ဘူး။ အလုပ္ထဲေရာက္ ..."
"ခဏပဲ။"
အဝတ္အစားမပါဘဲေျပးထြက္သြားသူကို သခင္ လိုက္မတားႏိုင္ပါ။ လိုအပ္တဲ့စာရြက္စာတမ္းေတြ မက်န္ခဲ့ရေအာင္သာ ဂရုစိုက္ေနရပါတယ္။ မေန႔ကတစ္ေနကုန္ ကမ႓ာနဲ႔ျပႆနာတက္ေနရလို႔ အလုပ္လုပ္ၿပီးသားေတြကို မသိမ္းျဖစ္ခဲ့ပါ။
သခင္ အိပ္ခန္းထဲကထြက္လာၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲလွမ္းၾကည့္ေတာ့ bathrobe တစ္ထည္ဝတ္ၿပီး အလုပ္မ်ားေနတဲ့ကမ႓ာ။
"ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ။"
"သခင္၊ လာ။ ႏြားႏို႔နဲ႔ ေပါင္မုန္႔ၾကက္ဥေၾကာ္ ရေတာ့မယ္။ စားသြားေနာ္။"
ဒယ္အိုးထဲကေပါင္မုန္႔ၾကက္ဥေၾကာ္ကို တစ္ဖက္ကိုလွန္လိုက္ၿပီး ကမ႓ာကျပန္ေျပာေနပါတယ္။
"အဲဒီ့မွာ ႏြားႏို႔ျပန္ေႏႊးထားတာ။ အရမ္းမပူဘူး သခင္။ ေအးစက္စက္မျဖစ္ေအာင္ နည္းနည္းေလးပဲအပူေပးလိုက္တာ။ ေႏြး႐ံုပဲ။"
ပူလြန္းတာေတြမစားတဲ့သခင့္အႀကိဳက္ ကမ႓ာက ျပင္ေပးထားတာတဲ့။ ႏြားႏို႔ကို ခြက္ထဲထည့္ၿပီး သခင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ကမ႓ာက ပန္းကန္ျပားထဲက ေပါင္မုန္႔ၾကက္ဥေၾကာ္ေတြကို တစ္ကိုက္စာအပိုင္းေလးေတြျဖစ္ေအာင္ ကတ္ေၾကးနဲ႔ညႇပ္ေပးေနတယ္။ ျမန္ျမန္ေအးမွ သခင္စားဖို႔လြယ္မွာမို႔ အလိုက္သိလြန္းတဲ့ကမ႓ာက ဒီလိုပဲလုပ္ေပးေနက်။
"ရၿပီ သခင္၊ ရၿပီ။"
"အင္း၊ မင္းအတြက္ေရာ။"
"ေနာက္မွစားမယ္။ ခဏေနာ္၊ စားႏွင့္။"
ေျပာၿပီး လက္ေတြေဆးကာ အိပ္ခန္းဘက္ထြက္သြားေလတယ္။
"သခင္၊ ကားသြားထုတ္ထားလိုက္မယ္ေနာ္။ ကိုယ္လိုက္ပို႔မယ္။ ပန္းကန္ေတြ ေဘစင္ထဲသာထည့္ထားခဲ့ေတာ့။"
ဆံပင္ကအနည္းငယ္ပြေနၿပီး အဝတ္အစားအပြေတြနဲ႔ကမ႓ာက အိမ္ေရွ႕ထြက္သြားျပန္ၿပီ။
သခင္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ျပံဳးမိသြားတယ္။ ကိုယ့္ကိုဂ႐ုစိုက္ေပးတဲ့သူရွိတာ ဘယ္သူကသေဘာမက်ဘဲေနမလဲ။
"သခင္ေရ၊ ဒီဖိုင္တြဲေတြေရာ ယူသြားမွာလား။"
သခင္ဧည့္ခန္းမွာထားခဲ့တဲ့ ပစၥည္းေတြကိုၾကည့္ၿပီး ကမ႓ာလွမ္းေအာ္ေနတုန္း သခင္ထြက္လာပါတယ္။
"ျမန္လိုက္တာ။ ဝါးေရာဝါးရဲ႕လား။"
"အစာမာမာလည္း မပါပဲ။ သြားၾကစို႔။"
"အင္း"
ကားေလးေမာင္းထြက္လာေတာ့ မွန္ေတြခ်ထားတာမို႔ မနက္ခင္းေလျပည္က ကားထဲကိုကလူက်ီစယ္လာလို႔ ငွက္သိုက္ေခါင္းနဲ႔ကမ႓ာက ရယ္ခ်င္စရာ။
"မင္း မ်က္ႏွာေရာသစ္ရဲ႕လား။"
"အဟီး၊ ပလုတ္က်င္းၿပီး အဝတ္ေတြေကာက္စြပ္လာတာပဲ။ ျပန္သြားမွပဲ ေရခ်ိဳးမယ္ေလ။ သခင္ကမွ ေစာေစာမႏႈိးတာကို။"
"အိပ္ပါေစလို႔ ထားထားတာ။ မင္းဘာသာႏိုးလာတာ။"
"သခင္ထသြားေတာ့ အိပ္ရာကမွမေႏြးေတာ့တာ။ ႏိုးတာေပါ့။"
ဒီမနက္ေတာ့ ေျမကမ႓ာတို႔ သခင္ျပံဳးမိေအာင္ ခဏခဏလုပ္ေနတာပဲ။
"ခုတင္ေဘးကစားပြဲေပၚမွာ ေဆးဘူးတင္ခဲ့တယ္။ ေရခ်ိဳးၿပီးရင္လိမ္းလိုက္။ အကုန္မမီလည္း ရသေလာက္ေတာ့လိမ္းထားလိုက္။ မနက္က မင္းႏိုးသြားမွာစိုးလို႔ ငါ လိမ္းမေပးခဲ့တာ။"
"ဟုတ္"
အစကတည္းက အဲဒီ့လိုလိ္မၼာပါေတာ့လား။
"ကဲ၊ ေရာက္ၿပီဗ်ာ။ မဆင္းေတာ့ဘူးေနာ္။ ဒီလိုကပိုက႐ိုနဲ႔က ပိုၿပီး attractive ျဖစ္ေနမွာဆိုေတာ့ ေကာင္မေလးေတြငမ္းလိမ့္မယ္။ ညေနက် လာႀကိဳဖို႔အဆင္ေျပမေျပ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္။"
"ဟား ဟား၊ ဒီ႐ုပ္လား attractive ျဖစ္တာ။ ေပါက္တူးေကာင္၊ မင္းဘက္ခ်ည္းပဲ။ ေအးပါကြာ၊ သြားပါေတာ့။"
■
႐ႈပ္ေနတာပဲ။ အစကတည္းက fragrance ကို အရမ္းမျပင္း၊ အရမ္းမေပ်ာ့တဲ့ဟာ ေရြးထားခဲ့တာကို မႀကိဳက္ရင္လည္း တျခားတစ္ေယာက္တင္တဲ့နမူနာကို မေရြးလိုက္ၾကဘဲ ရာဇသခင္နာမည္ထြက္လာၿပီးမွ ေရေမႊးနံ႔ကို ေပ်ာ့တယ္၊ ျပင္းတယ္နဲ႔ ေခ်းမ်ားၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ဒီအတိုင္းထုတ္ဖို႔သာ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။
မလိုအပ္ဘဲကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္ေတြေၾကာင့္ ေန႔လယ္စာကိုပါ အေျပးအလႊားစားၾကရတဲ့အျဖစ္။ စိတ္ပင္ပန္းရတာဟာ လူပင္ပန္းတာထက္ ပိုဆိုးပါတယ္။ ေန႔လယ္စာစားၾကရင္း အရင္စားၿပီးလို႔ ဖုန္းကလိေနတဲ့တစ္ေယာက္က
"Wow, Za! Your hubby is so hot."
"Why, dude?"
"Haven't seen yet?"
"Let me see."
သူ႔ဖုန္းကိုလက္ကမ္းေပးလာလို႔ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ညအိပ္မီးေရာင္ေအာက္မွာ အေပၚပိုင္းဗလာနဲ႔ကမ႓ာက အိပ္ေနတဲ့ကိုယ့္မ်က္ႏွာနားကပ္ၿပီး အနမ္းေပးေတာ့မေယာင္ရိုက္ထားတဲ့ Instagram ကပံုတစ္ပံု။ Caption က 'He's everything to me.' တဲ့။ ကိုယ္မႏိုးခင္အေစာႀကီးကတည္းက သူတစ္ေရးႏိုးၿပီး ႐ိုက္တင္ထားတာကို အလုပ္ဆီစိတ္ေရာက္ေနတဲ့ကိုယ္က အခုမွျမင္ရပါေတာ့တယ္။
"He lost control."
ရယ္ေမာရင္းသာ အဲဒီ့အရူးေလးအေၾကာင္း ဟာသလုပ္ပစ္လိုက္ရတယ္။
ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ကို ဖုန္း vibration ေၾကာင့္ စားပြဲေပၚခ်ထားတဲ့ဖုန္းကို ၾကည့္မိေတာ့ 'He' ဆိုတဲ့ ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္း contact name ေလးေၾကာင့္ ေဘးကျမင္သြားတဲ့တစ္ေယာက္ကပါ
"He knows that we're talking about him."
"Ha ha. May I get him?"
"Ok."
ကုမၸဏီရဲ႕ canteen မွာစားၾကတာမို႔ လူမ်ားေနတာေၾကာင့္ ဖုန္းေျပာမယ္လို႔ခြင့္ေတာင္းလိုက္ရင္း ျပတင္းေပါက္နားထြက္လာလိုက္ၿပီး
"ေျပာ"
"ျမင္ၿပီးၿပီမဟုတ္လား။"
"မင္းက အၾကားအျမင္ရေနတာလား။"
"ခုနကပဲ Johnathan က like သြားတာဆိုေတာ့ ေန႔လယ္စာစားေနၾကတယ္ဆိုရင္ သခင္လည္းသိၿပီေပါ့။"
"ငါတို႔ ေန႔လယ္စာေနာက္က်တာ မင္းဘယ္လိုသိလဲ။"
"ပံုမွန္အခ်ိန္ဖုန္းဆက္တာကို ကိုင္မွမကိုင္တာ။ အလုပ္မ်ားေနတာ သိတာေပါ့။ အဲဒီလိုေတြ ေနာက္က်ၿပီးမွစား သိလား။ သိပ္မေျပာခ်င္ဘူး။"
"မင္းကပဲ ေဟာက္စားလုပ္လို႔။"
"ေဟာက္သင့္ရင္ေဟာက္ရမယ္ေလ။ မေၾကာက္မွန္းသိေပမဲ့လည္းေပါ့။"
"ဘာေျပာမလို႔လဲ။"
"ခ်စ္တယ္။"
"ေရာဂါက ရင့္ေနၿပီပဲ။"
"You are the vaccine, the cure and the side effect."
"ဟား ဟား၊ ေသေတာ့မလို႔လားကြာ။"
"အခုတေလာ ေသစကားသိပ္ေျပာတဲ့သခင့္ကို မသကၤာေတာ့ဘူး။"
"ကဲ၊ ဘာမွမဟုတ္ရင္လည္း ဒါပဲေဟ့။"
"အင္း၊ ညေနေနာက္က်မယ္မဟုတ္လား။ ကိုယ္လာႀကိဳလို႔ မီမယ္ထင္တယ္။ ႐ံုးဆင္းၿပီးမွ အဲဒီ့ဘက္ပတ္ေခၚလိုက္မယ္။"
"ေနာက္က်မယ္။ ေအးေဆးမွထြက္လာခဲ့။"
"OK"
ဖုန္းခ်ၿပီး Instagram ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ကမ႓ာရြထားတဲ့ post ေအာက္မွာ အေပါင္းအသင္းတခ်ိဳ႕ရဲ႕ comments ေတြက ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္။ တစ္ခုမက်န္ကို ကမ႓ာတို႔ reply ျပန္ထားလိုက္တာမ်ား comments ေတြထဲ conversation ႀကီးကိုျဖစ္လို႔။ ညက်မွ ေအးေအးေဆးေဆးဝင္ဖတ္ရပါမယ္။ ဒီေန႔က အလုပ္႐ႈပ္ေနတာမို႔ ႐ံုးမွာနားခ်ိန္သိပ္မရပါ။
■
"သခင္၊ ကိုယ္ဒီမွာ။"
အလုပ္ဆင္းခ်ိန္မွာ လာေစာင့္ေပးေနတဲ့ ကမ႓ာ။
"သခင္ ဘာကိစၥရွိေသးလဲ။"
"မရွိဘူးေလ။"
"ဟို ... အဲ့ဒါဆိုရင္ေလ"
"အင္း"
"Wendy နဲ႔ ညေနစာအတူစားဖို႔ခ်ိန္းထားတာ။ အဲဒါ သခင္လိုက္ခဲ့ေပးပါလား။"
"အဟား၊ ဟုတ္ၿပီေလ။ ငါလည္းဗိုက္ဆာေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ။"
"တကယ္ေျပာတာလား။"
"ငါက စိတ္ေကာက္ရေအာင္ ကေလးလား။"
"မဟုတ္ပါဘူး။ မေန႔ကမွ Wendy ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုးေရွာင္ပါ့မယ္လို႔ ေျပာထားၿပီး ဒီေန႔က်ေတာ့ ညေနစာစားဖို႔ျဖစ္လာေတာ့ ..."
"အလုပ္ကိစၥက မျပတ္ေသးဘူးမဟုတ္လား။ ေနစမ္းပါဦး၊ မနက္က ဘယ္အခ်ိန္ကႏိုးၿပီး ဓာတ္ပံုေတြထ႐ိုက္ေနတာလဲ။"
"အဟဲ၊ ေနမထြက္ခင္ကေလ။ သခင္အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ သေဘာက်လို႔ ႐ိုက္ၿပီးတင္လိုက္တာ။ သခင္လည္း Birthday party မွာ ပံုေတြရိုက္ၿပီးတင္တယ္ေလ။ ကိုယ္နဲ႔ Wendy ရဲ႕ပံုေတြကို သခင့္ဆီပို႔တာ အသိေတြထဲကတစ္ေယာက္ေယာက္လို႔ ေတြးတယ္မဟုတ္လား။ ကိုယ္လည္းအဲဒီ့လိုေတြးမိလို႔ မင္းတို႔ရန္တိုက္လည္း ငါတို႔ဘာမွမျဖစ္ၾကဘူး၊ သိပ္ခ်စ္ေနၾကဆဲပဲလို႔ ေျပာခ်င္လြန္းလို႔ပါ။ Wendy ကိုယ္တိုင္ပို႔တယ္ဆိုရင္ အခုႏွစ္ေယာက္အတူတြဲေတြ႕တဲ့အခါ တစ္ခုုခုေတာ့ ထူးေကာင္းထူးႏိုင္တယ္။"
"မင္းကေလ ဉာဏ္ေကာင္းရဲ႕နဲ႔ တစ္ခါတေလက်ရင္ ဘာထေဖာက္မွန္းမသိဘူး။"
"သခင္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ ထူပူၿပီး ဘာမွမစဥ္းစားတတ္တာက အက်င့္ျဖစ္ေနတာေလဗ်ာ။ အျပစ္လုပ္မထားလည္း သခင္ကအျပစ္ျမင္ေနရင္ လူကမရေတာ့ဘူး။ သခင္စိတ္တိုေနတာျမင္ရင္ ဘာမွရွင္းမျပတတ္ေတာ့ဘူး။"
"အဲဒါေတြ အဆင္မေျပတာပဲ။ တကယ္ဆို မင္းဘက္ကေသခ်ာရွင္းျပရင္ ျပႆနာျဖစ္စရာမရွိဘူး။"
မီးပြိဳင့္မိေနခ်ိန္မို႔ ကမ႓ာက သခင့္ဘက္ကိုလွည့္လိုက္ၿပီး
"ရာဇသခင္နဲ႔ေျမကမ႓ာက ဘယ္လို relationship ကေနစခဲ့တယ္ဆိုတာ ျပန္သတိရပါ။ ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ သခင့္စည္းကမ္းေတြကို လိုက္နာခဲ့ဖူးတာပဲ။ ခ်စ္လြန္းလို႔။"
သခင္ တစ္ခုခုေခ်ပေျပာဆိုဖို႔ျပင္လိုက္ေပမဲ့ မီးပြိဳင့္စိမ္းသြားၿပီမို႔ ကမ႓ာက ကားကိုဂ႐ုတစိုက္ျပန္ေမာင္းေနၿပီျဖစ္လို႔ သိပ္အမ်ားႀကီးမေျပာေတာ့ဘဲ
"ငါလည္းခ်စ္တတ္ပါတယ္။"
"အား ... သခင္ရယ္၊ accident ေတြျဖစ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ။ လက္ေတြတုန္လာၿပီ။"
"မေသာက္ရေသးတဲ့ အရက္သမားလား။"
"No, no. အရက္ဆိုတာ တန္ေဆး လြန္ေဘးတဲ့။ အခ်စ္ေတြဆိုတာကေတာ့ ေတာ္တန္႐ံုဆိုလည္း ေဆးျဖစ္သလို အလြန္အကၽြံဆိုလည္း ေႏြးေထြးပါတယ္။"
"ေအးပါကြာ၊ စကားတတ္တိုင္းေျပာပါ။"
"အေမဖုန္းဆက္ေသးတယ္။ နင့္ေယာက္်ား နင့္ကိုဘာေျပာလဲတဲ့။"
"ဘာျပန္ေျဖလိုက္လဲ။"
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ခ်င္းက နားလည္မႈရွိတယ္လို႔။ သူမ်ားေခ်ာက္တြန္းတိုင္း ထမသတ္တတ္ဘူးလို႔။"
"ရည္းစားဘဝတုန္းက ငါတို႔ပတ္သက္မႈကို မင္းအေမသိရင္ ရင္က်ိဳးမယ္။"
"သူ႔သားက ဒီတစ္ေယာက္ကိုမွ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာခ်စ္မိသြားတာကို သိသြားတာေပါ့။"
"ဟား ဟား၊ ဒီတစ္ေနကုန္ ေၾကာ္ျငာဝင္လို႔ဆံုးပါဦးမလားကြာ။ မင္းခ်စ္တတ္တာ ငါသိပါတယ္။ ေတာ္ပါေတာ့။"
"မေတာ္ႏိုင္ေသးဘူး။ Wendy သိဖို႔လိုေသးတယ္။"
"ပံုေတြပို႔တာသူဆိုရင္ သူ႔ေဒါသကိုသြားမဆြတာေကာင္းမယ္။ အလကားေန ရန္မ်ားတယ္။"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ သူေတာ္စင္ႀကီးရယ္။ ေျမကမ႓ာကိုကလြဲရင္ အားလံုးကိုသည္းခံႏိုင္တာ သိပါတယ္။"
"မင္းကိုက ခ်စ္လြန္းလို႔ကို အတိမ္းအေစာင္းမခံႏိုင္တာ သိသင့္တယ္။"
"Stop! ေရွ႕မွာဆိုင္ေရာက္ၿပီ။ ရင္ေတြအရမ္းခုန္ေနရင္ ကားပါကင္ထိုးဖို႔ အဆင္မေျပဘူးေနာ္။"
သခင္က သူ႔ပါးစပ္ကို ဇစ္ဆြဲပိတ္သလိုလုပ္ျပေတာ့ ကမ႓ာက အသည္းယားသလိုထေအာ္ျပန္ပါတယ္။
တကယ္ဆို သူတို႔သိပ္ခ်စ္ၾကတာ ၾကားေလေသြးမရေၾကာင္း တျခားလူေတြသိဖို႔လိုေနပါၿပီ။
သခင့္ေဒါသေတြကလည္း မုန္းလို႔ျဖစ္ရတာမဟုတ္ဘဲ ကမ႓ာဆိုတာကလည္း သခင္ေပးတဲ့အျပစ္ဒဏ္ေတြမွာ သာယာေနတတ္တယ္ဆိုတာကို သိသင့္ပါတယ္။
သူတို႔ Relationship က BDSM ဆန္ဆန္ စတင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သိဖို႔ ...
■■■ Part (5) ဆက္ရန္ ■■■
"ကိုယ်မှားတာပါ။ Wendy နဲ့ အလုပ်တွဲလုပ်စရာရှိတာကို သခင့်ကိုပြောမထားခဲ့လို့ သခင် အခုလိုအထင်လွဲရတာ၊ စိတ်ပင်ပန်းရတာ။"
"အဲဒီ့လိုတွေးမိရင် မင်း ငါ့ကိုပြောပြထားသင့်တာပေါ့။"
"သခင်က အဲဒီ့လိုလေးတွေ ဂရုစိုက်တတ်မယ်လို့ ထင်မထားလို့ပေါ့။ ဟာဟ၊ ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ။ အဲဒါ သဝန်တိုတာမဟုတ်လား။"
"ငါက ဂရုမစိုက်ရတော့ဘူးလား။ မင်းမှတ်ထား မြေကမ္ဘာ၊ မင်းမိန်းမယူရင် ငါလည်း မိန်းမတစ်ယောက်ကောက်ယူလိုက်မှာ။ အေး၊ မင်း နောက်ထပ်ယောက်ျားယူရင်တော့ မင်းကိုရော၊ အဲဒီ့ယောက်ျားကိုရော၊ ငါက မရရအောင် ယူရလိမ့်မယ်။"
"ဗျာ၊ ဘယ်လို။ သခင် ဘယ်လိုတွေးလိုက်တာလဲ။"
"မိန်းကလေးဆိုရင်တော့ အားနာသမှုလေးထားရမှာပေါ့။ မင်းမိန်းမကို ငါမလုပါဘူးလေ။"
"ဪ၊ ယောက်ျားယူရင်တော့ နှစ်ကောင်လုံးကိုအလွတ်မပေးဘူးပေါ့။"
"Correct!"
"သခင်လည်းမှတ်ထားပါ။ လင်နဲ့ယောက်ျား လှံနဲ့ဓားတဲ့။ တစ်ခါတလေတော့ ထိုးလိုက်ခုတ်လိုက်၊ သတ်လိုက်ပုတ်လိုက်နဲ့ ရှိမှာပဲလေ။ ဒါပေမဲ့ သခင့်ကိုသစ္စာဖောက်မှာမဟုတ်လို့ ကိုယ့်ကိုအကြောင်းပြပြီးတော့ သခင်လည်း နောက်ထပ်မိန်းမဖြစ်ဖြစ်၊ ယောက်ျားဖြစ်ဖြစ် ထပ်ရစရာအကြောင်းမရှိဘူး။ သခင့်ဘာသာသဘောကျလို့ ထပ်ယူချင်ရင်တော့ မြေကမ္ဘာ့အလောင်းကို အရင်မြေချသွားလိုက်။ OK?"
"မင်းအရင်သေရင်တော့ ငါ နောက်တစ်ယောက်ယူလို့ရတယ်မဟုတ်လား။"
"သခင်နော်၊ မြေကမ္ဘာအရင်သေပါစေလို့ ဆုတောင်းနေတာများလား။"
"ဪ၊ ဖြစ်တတ်တာပြောပါတယ်။ မင်းက ငါ့ထက်အရင်သေတာမျိုး ဖြစ်နိုင်သလို ငါက မင်းနောက်မှသေတာမျိုးလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်လေနော်။"
"အဟင်း၊ တော်တော်လေး နောက်တစ်ပင်ထူချင်နေတာလား။ လက်ရှိအပင်ကမလဲသေးဘူးနော်၊ သိဖို့။"
"အခုပဲ လဲနေပြီလေ။ ဟား ဟား ဟား"
"သခင် ရက်စက်ထားတာပဲလေ။"
"ကမ္ဘာ၊ အဲဒီ့အခန်းကို ဖယ်လိုက်ရတော့မလား။"
"ဘာလို့လဲ။ နှစ်ယောက်လုံး အဲဒီ့လို play ရတာ ကြိုက်တယ်လေ။"
"အခုက play ဖို့သက်သက်မဟုတ်ဘဲ ငါဒေါသဖြေတဲ့နေရာ ဖြစ်ဖြစ်လာတယ်။"
"သခင်၊ မြေကမ္ဘာဆိုတာ အစကတည်းက သခင့်အမိန့်တွေကိုနာခံဖို့နဲ့ သခင့်စည်းကမ်းတွေကိုလိုက်နာဖို့ သဘောကျနေခဲ့ပြီးသားလူပါ။ သခင်ဒေါသထွက်ရတာက ကိုယ့်ကြောင့်မို့ ကိုယ်က သခင်ပေးသမျှအပြစ်ကို နာခံမယ်။ ဒါပဲလေ။ ဘာလို့ မဆိုင်တာတွေတွေးနေလဲ။"
"မင်း စိတ်မကုန်ဘူးလား။"
"ချစ်လို့ကောင်းတုန်းလေဗျာ။"
"ငါလည်း ချစ်ပါတယ်။"
"Yayy! နောက်ဆုံးတော့ သခင်စိတ်တိုတဲ့နေ့မှာလည်း ဒီစကားကိုကြားရတာပဲ။ ငါကွ။"
ခုတင်ပေါ်ထထိုင်ပြီး လက်သီးလက်မောင်းတန်းနေတဲ့ကမ္ဘာကို သခင် ပြုံးကြည့်နေမိတယ်။
"ဖက်ထားပေးပါဦး သခင်။"
တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ထားလိုက်ရင်း
"သခင့်ကို မေးရပါဦးမယ်။ ဟိုကောင် Shay လေ၊ အခုထိ သခင့်ကို မထိတထိတွေပြောတုန်းလား။"
လူချင်းခွာလိုက်ပြီး
"သူက နောက်တာပါကွာ။"
"ဟိုကပြားမလေးကရော ဒီနေ့မှ သိပ်ဖော်ရွေနေတာ ဘာလို့လဲ။"
"ဘယ်မွေးနေ့ရှင်က စူပုပ်နေမှာလဲ။"
"ယောက်ျားတစ်ယောက်လုံးကို ရှေ့မှာထားပြီး သခင်နဲ့ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် တွဲကနေကြတာကရော။"
"ငါက ချောလို့လေ။ ဟာဟ၊ ဒါလေးတောင်မသိဘူးလား။"
"သခင်နော်၊ အဲ့ဒါလည်းမကျေနပ်ဘူးဗျ သိလား။ သခင်က ဘာလို့ တစ်နေ့တခြားကြည့်ကောင်းလာတာလဲ။"
"ဒါကတော့ မင်းက ကိုယ့်ထက်အကြီးကိုမရိုသေလို့ ဖြစ်ရတာလေ။ အဲ့ဒါကြောင့် မင်းက ငါ့လောက်ချောမလာတာ။"
"အဲ့ဒီလိုလည်း ရှိသေးသလား။"
"အင်း၊ ရှိတယ်။ အဲဒီတော့ ကိုယ့်ထက်အကြီးကို ရိုရိုသေသေပြောပါ။ မခန့်လေးစားတွေမလုပ်ပါနဲ့။"
"ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ။ ကျွန်တော် နောက်ဆို ဆင်ခြင်ပါ့မယ်။"
"တော်တယ် ကောင်လေး။"
သခင်က ကမ္ဘာ့ခေါင်းကိုဖွလိုက်တာကြောင့်
"နည်းနည်းလေး အကြီးနေရာပေးလိုက်တာနဲ့ လူကို ကလေးလိုဆက်ဆံတော့တာပဲ။"
"ဪ ... ဪ၊ လူကြီးလိုလည်း ဆက်ဆံပေးရမှာပေါ့လေ။"
Devil smile နဲ့သခင်က ကမ္ဘာ့အနားကပ်လာလို့
"အဲ၊ ကိုကို။ သားကလေ နောက်ကျောကနာနေတာ။ အဲ့တော့ ဒီညနားတော့မယ်နော်။ နော် ကိုကို၊ နော်။"
"ခုနက အိမ်ရှေ့မှာတုန်းကတော့ အခုလုပ်မလားဆို။"
"အဲ့ဒါ သားမဟုတ်ဘူး ကိုကို။ အဲ့ဒါ အရှက်မရှိတဲ့ ဟို ... ကမ္ဘာဆိုတဲ့ကောင်ပါ။"
ကလေးတစ်ယောက်လို ဇွတ်ရော၊ အတင်းရော မဟားတရားဖြူစင်ပုံမျိုးနဲ့ မျက်စိသငယ်လုပ်ပြနေတဲ့ကမ္ဘာကြောင့် သခင်စိတ်မရှည်တော့ပါ။
"ဪ၊ သားက အရမ်းကိုဖြူစင်နေတာပဲ။ လာ ... လာ၊ သားမသိတာတွေ ကိုကိုသင်ပေးမယ်။"
"နောက်မှသင်မယ်လေ။ အခုနားတော့မယ်လေ။"
"အဟင်း၊ မရတော့ဘူး။ မြှူဆွယ်တုန်းကမြှူဆွယ်ပြီး အခုမှ ဘွာတေးပါတွေ လာမလုပ်နဲ့တော့။"
"အား"
သခင်က ကမ္ဘာ့ကိုတွန်းလှဲကာ အပေါ်ကနေအုပ်မိုးထားရင်း
"မအော်နဲ့ဦး။ ခဏနေမှအော်ရမှာ။ ဟား ဟား"
သခင်ကရယ်မောရင်း ကမ္ဘာ့နှုတ်ခမ်းတွေဆီ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေစတည်းချလာတယ်။
"အွန်း"
"ဟင်း..."
မိနစ်အနည်းငယ်ကြာအောင် နမ်းရှိုက်ပြီးတဲ့နောက်
"အိပ်ကြစို့ ကမ္ဘာ။ မနက်ကျရင် ငါ စောစောထရမယ်။ အလုပ်ရှိသေးတယ်။"
ကမ္ဘာနှုတ်ခမ်းတွေပွတ်သပ်ရင်း သခင့်ကိုကြည့်ကာ
"ကိုယ်အဆင်ပြေတယ်နော် သခင်။ သခင်လိုချင်ရင် ..."
"နားတော့။ အဝတ်ပွပွဝတ်ထားလိုက်၊ ငါယူပေးမယ်။ ဒဏ်ရာတွေ အဝတ်နဲ့ထိပြီးပွန်းရင် အဆင်မပြေဘူး။"
"မဝတ်တော့ဘူး။ သေချာစောင်ခြုံအိပ်မယ်။"
"ပြီးတာပဲ။"
ပက်လက်လှဲအိပ်နေတဲ့သခင်ကို ဘေးစောင်းပဲအိပ်နိုင်တဲ့ကမ္ဘာက ခါးကနေဖက်လို့ သခင့်ဘေးမှာ အတင်းတိုးဝှေ့အိပ်နေပါတော့တယ်။
"ချစ်တယ် သခင်။ သခင်တစ်ယောက်တည်းကိုပဲ တစ်သက်လုံးခစားသွားမယ့် အချစ်မျိုးနဲ့။"
■■■
မနက်ခင်းလို့ပြောဖို့အတွက် အရမ်းစောသေးပေမဲ့ နေ့တစ်နေ့ရဲ့အစပျိုးခြင်းက သိပ်ကိုလှပနေခဲ့တယ်။ အထူးသဖြင့် ကိုယ်သိပ်ချစ်ရတဲ့လူသားက ကိုယ့်ဘေးနားမှာအတူရှိနေပြီး တစ်နေ့တာလုံးအတွက် သူ့ကိုပထမဆုံးမြင်ခွင့်ရသူက ကိုယ်ဖြစ်နေတဲ့အခါမှာပေါ့။
...He's everything to me....
*Caption ကြီးကကွာ*
*ဟဲ့ ... ငါတို့က နေဝင်ရုံမကတော့ဘဲ ညနက်သွားပြီလား*
*Wow... wow... I hate da love birds.*
*Some1 save me, pls!*
■
မနက်စောစောသခင်နိုးလာတော့ သူ့ဘေးမှာ ခွေခွေလေးအိပ်ပျော်နေတဲ့ ကမ္ဘာ။ စောင်ကိုအသာဖယ်ပြီး ကမ္ဘာ့ကျောပြင်ကိုကြည့်မိတော့ ခပ်ညိုညိုအစင်းကြောင်းတချို့က အထင်းသား။ အထပ်ထပ်အခါခါမေးတာကို ကမ္ဘာ့ဘက်ကအရင်ဝန်ခံမလာလို့ ဒေါသမထိန်းနိုင်ဘဲ ရိုက်လိုက်မိတာ တော်တော်လွန်သွားခဲ့တာမို့ စိတ်ထဲမကောင်း။ အခုနေ ဆေးလိမ်းပေးလိုက်ရင် နိုးသွားမှာစိုးလို့ စောင်ပြန်ခြုံပေးလိုက်ပြီး အလုပ်သွားဖို့ပြင်လိုက်ရတယ်။
မနက်စောစော အစည်းအဝေးရှိတယ်။ အစည်းအဝေးကနေ decision ထွက်လာမှ product အတွက်လိုတဲ့ကုန်ကြမ်းတွေကို စာရင်းထုတ်ပြီး ပမာဏပါတွက်ချက်ပြီးမှ နောက်တစ်နေ့အတွက် order စာရင်းမှာ ထည့်ပေးနိုင်မှာမို့ တစ်နေ့တည်းအပြီးလုပ်ရမှာတွေအတွက် မနက်စောစောမှာ အစည်းအဝေးခေါ်ရခြင်း။
ရေမွှေးကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ Perfume Chemist တစ်ဦးဖြစ်တဲ့ သခင့်အတွက် နမူနာတင်ထားတဲ့ရေမွှေးတွေထဲက ဘယ်တစ်ခုကိုရွေးပြီး ဘယ်လိုကုန်ကြမ်းလိုမယ်ဆိုတာကို စာရင်းထုတ်ပေးဖို့ ဒီတစ်နေကုန် အလုပ်များရဦးမယ်။ အခုကတော့ အလုပ်သွားဖို့ပြင်ဆင်ရင်း တစ်ယောက်တည်းရှုပ်နေပါရဲ့။
"အင်း... ဝှား။ ဟာ၊ သခင်အလုပ်သွားတော့မှာလား။ အစောကြီးပဲ။"
အကြောဆန့်ရင်းကျောနာသွားလို့ ရှုံ့မဲ့နေရာက ရေးကြီးခွင်ကျယ်လုပ်ပြီး မေးနေပြန်ပါတယ်။ ညကပြောထားတာကို မေ့သွားပုံပါပဲ။
"ဒီနေ့ စောစောသွားရမယ်လို့ ညကပြောတယ်လေ။"
"မနက်စာ"
"မစားတော့ဘူး။ အလုပ်ထဲရောက် ..."
"ခဏပဲ။"
အဝတ်အစားမပါဘဲပြေးထွက်သွားသူကို သခင် လိုက်မတားနိုင်ပါ။ လိုအပ်တဲ့စာရွက်စာတမ်းတွေ မကျန်ခဲ့ရအောင်သာ ဂရုစိုက်နေရပါတယ်။ မနေ့ကတစ်နေကုန် ကမ္ဘာနဲ့ပြဿနာတက်နေရလို့ အလုပ်လုပ်ပြီးသားတွေကို မသိမ်းဖြစ်ခဲ့ပါ။
သခင် အိပ်ခန်းထဲကထွက်လာပြီး မီးဖိုချောင်ထဲလှမ်းကြည့်တော့ bathrobe တစ်ထည်ဝတ်ပြီး အလုပ်များနေတဲ့ကမ္ဘာ။
"ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ။"
"သခင်၊ လာ။ နွားနို့နဲ့ ပေါင်မုန့်ကြက်ဥကြော် ရတော့မယ်။ စားသွားနော်။"
ဒယ်အိုးထဲကပေါင်မုန့်ကြက်ဥကြော်ကို တစ်ဖက်ကိုလှန်လိုက်ပြီး ကမ္ဘာကပြန်ပြောနေပါတယ်။
"အဲဒီ့မှာ နွားနို့ပြန်နွှေးထားတာ။ အရမ်းမပူဘူး သခင်။ အေးစက်စက်မဖြစ်အောင် နည်းနည်းလေးပဲအပူပေးလိုက်တာ။ နွေးရုံပဲ။"
ပူလွန်းတာတွေမစားတဲ့သခင့်အကြိုက် ကမ္ဘာက ပြင်ပေးထားတာတဲ့။ နွားနို့ကို ခွက်ထဲထည့်ပြီး သခင်ထိုင်လိုက်တော့ ကမ္ဘာက ပန်းကန်ပြားထဲက ပေါင်မုန့်ကြက်ဥကြော်တွေကို တစ်ကိုက်စာအပိုင်းလေးတွေဖြစ်အောင် ကတ်ကြေးနဲ့ညှပ်ပေးနေတယ်။ မြန်မြန်အေးမှ သခင်စားဖို့လွယ်မှာမို့ အလိုက်သိလွန်းတဲ့ကမ္ဘာက ဒီလိုပဲလုပ်ပေးနေကျ။
"ရပြီ သခင်၊ ရပြီ။"
"အင်း၊ မင်းအတွက်ရော။"
"နောက်မှစားမယ်။ ခဏနော်၊ စားနှင့်။"
ပြောပြီး လက်တွေဆေးကာ အိပ်ခန်းဘက်ထွက်သွားလေတယ်။
"သခင်၊ ကားသွားထုတ်ထားလိုက်မယ်နော်။ ကိုယ်လိုက်ပို့မယ်။ ပန်းကန်တွေ ဘေစင်ထဲသာထည့်ထားခဲ့တော့။"
ဆံပင်ကအနည်းငယ်ပွနေပြီး အဝတ်အစားအပွတွေနဲ့ကမ္ဘာက အိမ်ရှေ့ထွက်သွားပြန်ပြီ။
သခင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးမိသွားတယ်။ ကိုယ့်ကိုဂရုစိုက်ပေးတဲ့သူရှိတာ ဘယ်သူကသဘောမကျဘဲနေမလဲ။
"သခင်ရေ၊ ဒီဖိုင်တွဲတွေရော ယူသွားမှာလား။"
သခင်ဧည့်ခန်းမှာထားခဲ့တဲ့ ပစ္စည်းတွေကိုကြည့်ပြီး ကမ္ဘာလှမ်းအော်နေတုန်း သခင်ထွက်လာပါတယ်။
"မြန်လိုက်တာ။ ဝါးရောဝါးရဲ့လား။"
"အစာမာမာလည်း မပါပဲ။ သွားကြစို့။"
"အင်း"
ကားလေးမောင်းထွက်လာတော့ မှန်တွေချထားတာမို့ မနက်ခင်းလေပြည်က ကားထဲကိုကလူကျီစယ်လာလို့ ငှက်သိုက်ခေါင်းနဲ့ကမ္ဘာက ရယ်ချင်စရာ။
"မင်း မျက်နှာရောသစ်ရဲ့လား။"
"အဟီး၊ ပလုတ်ကျင်းပြီး အဝတ်တွေကောက်စွပ်လာတာပဲ။ ပြန်သွားမှပဲ ရေချိုးမယ်လေ။ သခင်ကမှ စောစောမနှိုးတာကို။"
"အိပ်ပါစေလို့ ထားထားတာ။ မင်းဘာသာနိုးလာတာ။"
"သခင်ထသွားတော့ အိပ်ရာကမှမနွေးတော့တာ။ နိုးတာပေါ့။"
ဒီမနက်တော့ မြေကမ္ဘာတို့ သခင်ပြုံးမိအောင် ခဏခဏလုပ်နေတာပဲ။
"ခုတင်ဘေးကစားပွဲပေါ်မှာ ဆေးဘူးတင်ခဲ့တယ်။ ရေချိုးပြီးရင်လိမ်းလိုက်။ အကုန်မမီလည်း ရသလောက်တော့လိမ်းထားလိုက်။ မနက်က မင်းနိုးသွားမှာစိုးလို့ ငါ လိမ်းမပေးခဲ့တာ။"
"ဟုတ်"
အစကတည်းက အဲဒီ့လိုလိမ္မာပါတော့လား။
"ကဲ၊ ရောက်ပြီဗျာ။ မဆင်းတော့ဘူးနော်။ ဒီလိုကပိုကရိုနဲ့က ပိုပြီး attractive ဖြစ်နေမှာဆိုတော့ ကောင်မလေးတွေငမ်းလိမ့်မယ်။ ညနေကျ လာကြိုဖို့အဆင်ပြေမပြေ ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်။"
"ဟား ဟား၊ ဒီရုပ်လား attractive ဖြစ်တာ။ ပေါက်တူးကောင်၊ မင်းဘက်ချည်းပဲ။ အေးပါကွာ၊ သွားပါတော့။"
■
ရှုပ်နေတာပဲ။ အစကတည်းက fragrance ကို အရမ်းမပြင်း၊ အရမ်းမပျော့တဲ့ဟာ ရွေးထားခဲ့တာကို မကြိုက်ရင်လည်း တခြားတစ်ယောက်တင်တဲ့နမူနာကို မရွေးလိုက်ကြဘဲ ရာဇသခင်နာမည်ထွက်လာပြီးမှ ရေမွှေးနံ့ကို ပျော့တယ်၊ ပြင်းတယ်နဲ့ ချေးများကြပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့လည်း ဒီအတိုင်းထုတ်ဖို့သာ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။
မလိုအပ်ဘဲကုန်သွားတဲ့အချိန်တွေကြောင့် နေ့လယ်စာကိုပါ အပြေးအလွှားစားကြရတဲ့အဖြစ်။ စိတ်ပင်ပန်းရတာဟာ လူပင်ပန်းတာထက် ပိုဆိုးပါတယ်။ နေ့လယ်စာစားကြရင်း အရင်စားပြီးလို့ ဖုန်းကလိနေတဲ့တစ်ယောက်က
"Wow, Za! Your hubby is so hot."
"Why, dude?"
"Haven't seen yet?"
"Let me see."
သူ့ဖုန်းကိုလက်ကမ်းပေးလာလို့ ကြည့်လိုက်မိတော့ ညအိပ်မီးရောင်အောက်မှာ အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ကမ္ဘာက အိပ်နေတဲ့ကိုယ့်မျက်နှာနားကပ်ပြီး အနမ်းပေးတော့မယောင်ရိုက်ထားတဲ့ Instagram ကပုံတစ်ပုံ။ Caption က 'He's everything to me.' တဲ့။ ကိုယ်မနိုးခင်အစောကြီးကတည်းက သူတစ်ရေးနိုးပြီး ရိုက်တင်ထားတာကို အလုပ်ဆီစိတ်ရောက်နေတဲ့ကိုယ်က အခုမှမြင်ရပါတော့တယ်။
"He lost control."
ရယ်မောရင်းသာ အဲဒီ့အရူးလေးအကြောင်း ဟာသလုပ်ပစ်လိုက်ရတယ်။
ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ကို ဖုန်း vibration ကြောင့် စားပွဲပေါ်ချထားတဲ့ဖုန်းကို ကြည့်မိတော့ 'He' ဆိုတဲ့ ရိုးရိုးရှင်းရှင်း contact name လေးကြောင့် ဘေးကမြင်သွားတဲ့တစ်ယောက်ကပါ
"He knows that we're talking about him."
"Ha ha. May I get him?"
"Ok."
ကုမ္ပဏီရဲ့ canteen မှာစားကြတာမို့ လူများနေတာကြောင့် ဖုန်းပြောမယ်လို့ခွင့်တောင်းလိုက်ရင်း ပြတင်းပေါက်နားထွက်လာလိုက်ပြီး
"ပြော"
"မြင်ပြီးပြီမဟုတ်လား။"
"မင်းက အကြားအမြင်ရနေတာလား။"
"ခုနကပဲ Johnathan က like သွားတာဆိုတော့ နေ့လယ်စာစားနေကြတယ်ဆိုရင် သခင်လည်းသိပြီပေါ့။"
"ငါတို့ နေ့လယ်စာနောက်ကျတာ မင်းဘယ်လိုသိလဲ။"
"ပုံမှန်အချိန်ဖုန်းဆက်တာကို ကိုင်မှမကိုင်တာ။ အလုပ်များနေတာ သိတာပေါ့။ အဲဒီလိုတွေ နောက်ကျပြီးမှစား သိလား။ သိပ်မပြောချင်ဘူး။"
"မင်းကပဲ ဟောက်စားလုပ်လို့။"
"ဟောက်သင့်ရင်ဟောက်ရမယ်လေ။ မကြောက်မှန်းသိပေမဲ့လည်းပေါ့။"
"ဘာပြောမလို့လဲ။"
"ချစ်တယ်။"
"ရောဂါက ရင့်နေပြီပဲ။"
"You are the vaccine, the cure and the side effect."
"ဟား ဟား၊ သေတော့မလို့လားကွာ။"
"အခုတလော သေစကားသိပ်ပြောတဲ့သခင့်ကို မသင်္ကာတော့ဘူး။"
"ကဲ၊ ဘာမှမဟုတ်ရင်လည်း ဒါပဲဟေ့။"
"အင်း၊ ညနေနောက်ကျမယ်မဟုတ်လား။ ကိုယ်လာကြိုလို့ မီမယ်ထင်တယ်။ ရုံးဆင်းပြီးမှ အဲဒီ့ဘက်ပတ်ခေါ်လိုက်မယ်။"
"နောက်ကျမယ်။ အေးဆေးမှထွက်လာခဲ့။"
"OK"
ဖုန်းချပြီး Instagram ဖွင့်ကြည့်တော့ ကမ္ဘာရွထားတဲ့ post အောက်မှာ အပေါင်းအသင်းတချို့ရဲ့ comments တွေက မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်။ တစ်ခုမကျန်ကို ကမ္ဘာတို့ reply ပြန်ထားလိုက်တာများ comments တွေထဲ conversation ကြီးကိုဖြစ်လို့။ ညကျမှ အေးအေးဆေးဆေးဝင်ဖတ်ရပါမယ်။ ဒီနေ့က အလုပ်ရှုပ်နေတာမို့ ရုံးမှာနားချိန်သိပ်မရပါ။
■
"သခင်၊ ကိုယ်ဒီမှာ။"
အလုပ်ဆင်းချိန်မှာ လာစောင့်ပေးနေတဲ့ ကမ္ဘာ။
"သခင် ဘာကိစ္စရှိသေးလဲ။"
"မရှိဘူးလေ။"
"ဟို ... အဲ့ဒါဆိုရင်လေ"
"အင်း"
"Wendy နဲ့ ညနေစာအတူစားဖို့ချိန်းထားတာ။ အဲဒါ သခင်လိုက်ခဲ့ပေးပါလား။"
"အဟား၊ ဟုတ်ပြီလေ။ ငါလည်းဗိုက်ဆာနေတာနဲ့ အတော်ပဲ။"
"တကယ်ပြောတာလား။"
"ငါက စိတ်ကောက်ရအောင် ကလေးလား။"
"မဟုတ်ပါဘူး။ မနေ့ကမှ Wendy ကို အတတ်နိုင်ဆုံးရှောင်ပါ့မယ်လို့ ပြောထားပြီး ဒီနေ့ကျတော့ ညနေစာစားဖို့ဖြစ်လာတော့ ..."
"အလုပ်ကိစ္စက မပြတ်သေးဘူးမဟုတ်လား။ နေစမ်းပါဦး၊ မနက်က ဘယ်အချိန်ကနိုးပြီး ဓာတ်ပုံတွေထရိုက်နေတာလဲ။"
"အဟဲ၊ နေမထွက်ခင်ကလေ။ သခင်အိပ်ပျော်နေတာ သဘောကျလို့ ရိုက်ပြီးတင်လိုက်တာ။ သခင်လည်း Birthday party မှာ ပုံတွေရိုက်ပြီးတင်တယ်လေ။ ကိုယ်နဲ့ Wendy ရဲ့ပုံတွေကို သခင့်ဆီပို့တာ အသိတွေထဲကတစ်ယောက်ယောက်လို့ တွေးတယ်မဟုတ်လား။ ကိုယ်လည်းအဲဒီ့လိုတွေးမိလို့ မင်းတို့ရန်တိုက်လည်း ငါတို့ဘာမှမဖြစ်ကြဘူး၊ သိပ်ချစ်နေကြဆဲပဲလို့ ပြောချင်လွန်းလို့ပါ။ Wendy ကိုယ်တိုင်ပို့တယ်ဆိုရင် အခုနှစ်ယောက်အတူတွဲတွေ့တဲ့အခါ တစ်ခုုခုတော့ ထူးကောင်းထူးနိုင်တယ်။"
"မင်းကလေ ဉာဏ်ကောင်းရဲ့နဲ့ တစ်ခါတလေကျရင် ဘာထဖောက်မှန်းမသိဘူး။"
"သခင်နဲ့ပတ်သက်ရင် ထူပူပြီး ဘာမှမစဉ်းစားတတ်တာက အကျင့်ဖြစ်နေတာလေဗျာ။ အပြစ်လုပ်မထားလည်း သခင်ကအပြစ်မြင်နေရင် လူကမရတော့ဘူး။ သခင်စိတ်တိုနေတာမြင်ရင် ဘာမှရှင်းမပြတတ်တော့ဘူး။"
"အဲဒါတွေ အဆင်မပြေတာပဲ။ တကယ်ဆို မင်းဘက်ကသေချာရှင်းပြရင် ပြဿနာဖြစ်စရာမရှိဘူး။"
မီးပွိုင့်မိနေချိန်မို့ ကမ္ဘာက သခင့်ဘက်ကိုလှည့်လိုက်ပြီး
"ရာဇသခင်နဲ့မြေကမ္ဘာက ဘယ်လို relationship ကနေစခဲ့တယ်ဆိုတာ ပြန်သတိရပါ။ ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့ သခင့်စည်းကမ်းတွေကို လိုက်နာခဲ့ဖူးတာပဲ။ ချစ်လွန်းလို့။"
သခင် တစ်ခုခုချေပပြောဆိုဖို့ပြင်လိုက်ပေမဲ့ မီးပွိုင့်စိမ်းသွားပြီမို့ ကမ္ဘာက ကားကိုဂရုတစိုက်ပြန်မောင်းနေပြီဖြစ်လို့ သိပ်အများကြီးမပြောတော့ဘဲ
"ငါလည်းချစ်တတ်ပါတယ်။"
"အား ... သခင်ရယ်၊ accident တွေဖြစ်ကုန်တော့မှာပဲ။ လက်တွေတုန်လာပြီ။"
"မသောက်ရသေးတဲ့ အရက်သမားလား။"
"No, no. အရက်ဆိုတာ တန်ဆေး လွန်ဘေးတဲ့။ အချစ်တွေဆိုတာကတော့ တော်တန်ရုံဆိုလည်း ဆေးဖြစ်သလို အလွန်အကျွံဆိုလည်း နွေးထွေးပါတယ်။"
"အေးပါကွာ၊ စကားတတ်တိုင်းပြောပါ။"
"အမေဖုန်းဆက်သေးတယ်။ နင့်ယောက်ျား နင့်ကိုဘာပြောလဲတဲ့။"
"ဘာပြန်ဖြေလိုက်လဲ။"
"ကျွန်တော်တို့ချင်းက နားလည်မှုရှိတယ်လို့။ သူများချောက်တွန်းတိုင်း ထမသတ်တတ်ဘူးလို့။"
"ရည်းစားဘဝတုန်းက ငါတို့ပတ်သက်မှုကို မင်းအမေသိရင် ရင်ကျိုးမယ်။"
"သူ့သားက ဒီတစ်ယောက်ကိုမှ နှစ်နှစ်ကာကာချစ်မိသွားတာကို သိသွားတာပေါ့။"
"ဟား ဟား၊ ဒီတစ်နေကုန် ကြော်ငြာဝင်လို့ဆုံးပါဦးမလားကွာ။ မင်းချစ်တတ်တာ ငါသိပါတယ်။ တော်ပါတော့။"
"မတော်နိုင်သေးဘူး။ Wendy သိဖို့လိုသေးတယ်။"
"ပုံတွေပို့တာသူဆိုရင် သူ့ဒေါသကိုသွားမဆွတာကောင်းမယ်။ အလကားနေ ရန်များတယ်။"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ သူတော်စင်ကြီးရယ်။ မြေကမ္ဘာကိုကလွဲရင် အားလုံးကိုသည်းခံနိုင်တာ သိပါတယ်။"
"မင်းကိုက ချစ်လွန်းလို့ကို အတိမ်းအစောင်းမခံနိုင်တာ သိသင့်တယ်။"
"Stop! ရှေ့မှာဆိုင်ရောက်ပြီ။ ရင်တွေအရမ်းခုန်နေရင် ကားပါကင်ထိုးဖို့ အဆင်မပြေဘူးနော်။"
သခင်က သူ့ပါးစပ်ကို ဇစ်ဆွဲပိတ်သလိုလုပ်ပြတော့ ကမ္ဘာက အသည်းယားသလိုထအော်ပြန်ပါတယ်။
တကယ်ဆို သူတို့သိပ်ချစ်ကြတာ ကြားလေသွေးမရကြောင်း တခြားလူတွေသိဖို့လိုနေပါပြီ။
သခင့်ဒေါသတွေကလည်း မုန်းလို့ဖြစ်ရတာမဟုတ်ဘဲ ကမ္ဘာဆိုတာကလည်း သခင်ပေးတဲ့အပြစ်ဒဏ်တွေမှာ သာယာနေတတ်တယ်ဆိုတာကို သိသင့်ပါတယ်။
သူတို့ Relationship က BDSM ဆန်ဆန် စတင်ခဲ့တယ်ဆိုတာ သိဖို့ ...
■■■ Part (5) ဆက်ရန် ■■■
"အဲဒီ့လိုေတြးမိရင္ မင္း ငါ့ကိုေျပာျပထားသင့္တာေပါ့။"
"သခင္က အဲဒီ့လိုေလးေတြ ဂ႐ုစိုက္တတ္မယ္လို႔ ထင္မထားလို႔ေပါ့။ ဟာဟ၊ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ အဲဒါ သဝန္တိုတာမဟုတ္လား။"
"ငါက ဂ႐ုမစိုက္ရေတာ့ဘူးလား။ မင္းမွတ္ထား ေျမကမ႓ာ၊ မင္းမိန္းမယူရင္ ငါလည္း မိန္းမတစ္ေယာက္ေကာက္ယူလိုက္မွာ။ ေအး၊ မင္း ေနာက္ထပ္ေယာက္်ားယူရင္ေတာ့ မင္းကိုေရာ၊ အဲဒီ့ေယာက္်ားကိုေရာ၊ ငါက မရရေအာင္ ယူရလိမ့္မယ္။"
"ဗ်ာ၊ ဘယ္လို။ သခင္ ဘယ္လိုေတြးလိုက္တာလဲ။"
"မိန္းကေလးဆိုရင္ေတာ့ အားနာသမႈေလးထားရမွာေပါ့။ မင္းမိန္းမကို ငါမလုပါဘူးေလ။"
"ဪ၊ ေယာက္်ားယူရင္ေတာ့ ႏွစ္ေကာင္လံုးကိုအလြတ္မေပးဘူးေပါ့။"
"Correct!"
"သခင္လည္းမွတ္ထားပါ။ လင္နဲ႔ေယာက္်ား လွံနဲ႔ဓားတဲ့။ တစ္ခါတေလေတာ့ ထိုးလိုက္ခုတ္လိုက္၊ သတ္လိုက္ပုတ္လိုက္နဲ႔ ရွိမွာပဲေလ။ ဒါေပမဲ့ သခင့္ကိုသစၥာေဖာက္မွာမဟုတ္လို႔ ကိုယ့္ကိုအေၾကာင္းျပၿပီးေတာ့ သခင္လည္း ေနာက္ထပ္မိန္းမျဖစ္ျဖစ္၊ ေယာက္်ားျဖစ္ျဖစ္ ထပ္ရစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး။ သခင့္ဘာသာသေဘာက်လို႔ ထပ္ယူခ်င္ရင္ေတာ့ ေျမကမ႓ာ့အေလာင္းကို အရင္ေျမခ်သြားလိုက္။ OK?"
"မင္းအရင္ေသရင္ေတာ့ ငါ ေနာက္တစ္ေယာက္ယူလို႔ရတယ္မဟုတ္လား။"
"သခင္ေနာ္၊ ေျမကမ႓ာအရင္ေသပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေနတာမ်ားလား။"
"ဪ၊ ျဖစ္တတ္တာေျပာပါတယ္။ မင္းက ငါ့ထက္အရင္ေသတာမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္သလို ငါက မင္းေနာက္မွေသတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္ေလေနာ္။"
"အဟင္း၊ ေတာ္ေတာ္ေလး ေနာက္တစ္ပင္ထူခ်င္ေနတာလား။ လက္ရွိအပင္ကမလဲေသးဘူးေနာ္၊ သိဖို႔။"
"အခုပဲ လဲေနၿပီေလ။ ဟား ဟား ဟား"
"သခင္ ရက္စက္ထားတာပဲေလ။"
"ကမ႓ာ၊ အဲဒီ့အခန္းကို ဖယ္လိုက္ရေတာ့မလား။"
"ဘာလို႔လဲ။ ႏွစ္ေယာက္လံုး အဲဒီ့လို play ရတာ ႀကိဳက္တယ္ေလ။"
"အခုက play ဖို႔သက္သက္မဟုတ္ဘဲ ငါေဒါသေျဖတဲ့ေနရာ ျဖစ္ျဖစ္လာတယ္။"
"သခင္၊ ေျမကမ႓ာဆိုတာ အစကတည္းက သခင့္အမိန္႔ေတြကိုနာခံဖို႔နဲ႔ သခင့္စည္းကမ္းေတြကိုလိုက္နာဖို႔ သေဘာက်ေနခဲ့ၿပီးသားလူပါ။ သခင္ေဒါသထြက္ရတာက ကိုယ့္ေၾကာင့္မို႔ ကိုယ္က သခင္ေပးသမၽွအျပစ္ကို နာခံမယ္။ ဒါပဲေလ။ ဘာလို႔ မဆိုင္တာေတြေတြးေနလဲ။"
"မင္း စိတ္မကုန္ဘူးလား။"
"ခ်စ္လို႔ေကာင္းတုန္းေလဗ်ာ။"
"ငါလည္း ခ်စ္ပါတယ္။"
"Yayy! ေနာက္ဆံုးေတာ့ သခင္စိတ္တိုတဲ့ေန႔မွာလည္း ဒီစကားကိုၾကားရတာပဲ။ ငါကြ။"
ခုတင္ေပၚထထိုင္ၿပီး လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းေနတဲ့ကမ႓ာကို သခင္ ျပံဳးၾကည့္ေနမိတယ္။
"ဖက္ထားေပးပါဦး သခင္။"
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ဖက္ထားလိုက္ရင္း
"သခင့္ကို ေမးရပါဦးမယ္။ ဟိုေကာင္ Shay ေလ၊ အခုထိ သခင့္ကို မထိတထိေတြေျပာတုန္းလား။"
လူခ်င္းခြာလိုက္ၿပီး
"သူက ေနာက္တာပါကြာ။"
"ဟိုကျပားမေလးကေရာ ဒီေန႔မွ သိပ္ေဖာ္ေရြေနတာ ဘာလို႔လဲ။"
"ဘယ္ေမြးေန႔ရွင္က စူပုပ္ေနမွာလဲ။"
"ေယာက္်ားတစ္ေယာက္လံုးကို ေရွ႕မွာထားၿပီး သခင္နဲ႔ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ တြဲကေနၾကတာကေရာ။"
"ငါက ေခ်ာလို႔ေလ။ ဟာဟ၊ ဒါေလးေတာင္မသိဘူးလား။"
"သခင္ေနာ္၊ အဲ့ဒါလည္းမေက်နပ္ဘူးဗ် သိလား။ သခင္က ဘာလို႔ တစ္ေန႔တျခားၾကည့္ေကာင္းလာတာလဲ။"
"ဒါကေတာ့ မင္းက ကိုယ့္ထက္အႀကီးကိုမ႐ိုေသလို႔ ျဖစ္ရတာေလ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ မင္းက ငါ့ေလာက္ေခ်ာမလာတာ။"
"အဲ့ဒီလိုလည္း ရွိေသးသလား။"
"အင္း၊ ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ထက္အႀကီးကို ရို႐ိုေသေသေျပာပါ။ မခန္႔ေလးစားေတြမလုပ္ပါနဲ႔။"
"ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ဆို ဆင္ျခင္ပါ့မယ္။"
"ေတာ္တယ္ ေကာင္ေလး။"
သခင္က ကမ႓ာ့ေခါင္းကိုဖြလိုက္တာေၾကာင့္
"နည္းနည္းေလး အႀကီးေနရာေပးလိုက္တာနဲ႔ လူကို ကေလးလိုဆက္ဆံေတာ့တာပဲ။"
"ဪ ... ဪ၊ လူႀကီးလိုလည္း ဆက္ဆံေပးရမွာေပါ့ေလ။"
Devil smile နဲ႔သခင္က ကမ႓ာ့အနားကပ္လာလို႔
"အဲ၊ ကိုကို။ သားကေလ ေနာက္ေက်ာကနာေနတာ။ အဲ့ေတာ့ ဒီညနားေတာ့မယ္ေနာ္။ ေနာ္ ကိုကို၊ ေနာ္။"
"ခုနက အိမ္ေရွ႕မွာတုန္းကေတာ့ အခုလုပ္မလားဆို။"
"အဲ့ဒါ သားမဟုတ္ဘူး ကိုကို။ အဲ့ဒါ အရွက္မရွိတဲ့ ဟို ... ကမ႓ာဆိုတဲ့ေကာင္ပါ။"
ကေလးတစ္ေယာက္လို ဇြတ္ေရာ၊ အတင္းေရာ မဟားတရားျဖဴစင္ပံုမ်ိဳးနဲ႔ မ်က္စိသငယ္လုပ္ျပေနတဲ့ကမ႓ာေၾကာင့္ သခင္စိတ္မရွည္ေတာ့ပါ။
"ဪ၊ သားက အရမ္းကိုျဖဴစင္ေနတာပဲ။ လာ ... လာ၊ သားမသိတာေတြ ကိုကိုသင္ေပးမယ္။"
"ေနာက္မွသင္မယ္ေလ။ အခုနားေတာ့မယ္ေလ။"
"အဟင္း၊ မရေတာ့ဘူး။ ျမႇဴဆြယ္တုန္းကျမႇဴဆြယ္ၿပီး အခုမွ ဘြာေတးပါေတြ လာမလုပ္နဲ႔ေတာ့။"
"အား"
သခင္က ကမ႓ာ့ကိုတြန္းလွဲကာ အေပၚကေနအုပ္မိုးထားရင္း
"မေအာ္နဲ႔ဦး။ ခဏေနမွေအာ္ရမွာ။ ဟား ဟား"
သခင္ကရယ္ေမာရင္း ကမ႓ာ့ႏႈတ္ခမ္းေတြဆီ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြစတည္းခ်လာတယ္။
"အြန္း"
"ဟင္း..."
မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာေအာင္ နမ္းရႈိက္ၿပီးတဲ့ေနာက္
"အိပ္ၾကစို႔ ကမ႓ာ။ မနက္က်ရင္ ငါ ေစာေစာထရမယ္။ အလုပ္ရွိေသးတယ္။"
ကမ႓ာႏႈတ္ခမ္းေတြပြတ္သပ္ရင္း သခင့္ကိုၾကည့္ကာ
"ကိုယ္အဆင္ေျပတယ္ေနာ္ သခင္။ သခင္လိုခ်င္ရင္ ..."
"နားေတာ့။ အဝတ္ပြပြဝတ္ထားလိုက္၊ ငါယူေပးမယ္။ ဒဏ္ရာေတြ အဝတ္နဲ႔ထိၿပီးပြန္းရင္ အဆင္မေျပဘူး။"
"မဝတ္ေတာ့ဘူး။ ေသခ်ာေစာင္ျခံဳအိပ္မယ္။"
"ၿပီးတာပဲ။"
ပက္လက္လွဲအိပ္ေနတဲ့သခင္ကို ေဘးေစာင္းပဲအိပ္ႏိုင္တဲ့ကမ႓ာက ခါးကေနဖက္လို႔ သခင့္ေဘးမွာ အတင္းတိုးေဝွ႕အိပ္ေနပါေတာ့တယ္။
"ခ်စ္တယ္ သခင္။ သခင္တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ တစ္သက္လံုးခစားသြားမယ့္ အခ်စ္မ်ိဳးနဲ႔။"
■■■
မနက္ခင္းလို႔ေျပာဖို႔အတြက္ အရမ္းေစာေသးေပမဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕အစပ်ိဳးျခင္းက သိပ္ကိုလွပေနခ့ဲ့တယ္။ အထူးသျဖင့္ ကိုယ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့လူသားက ကိုယ့္ေဘးနားမွာအတူရွိေနၿပီး တစ္ေန႔တာလံုးအတြက္ သူ႔ကိုပထမဆံုးျမင္ခြင့္ရသူက ကိုယ္ျဖစ္ေနတဲ့အခါမွာေပါ့။
...He's everything to me....
*Caption ႀကီးကကြာ*
*ဟဲ့ ... ငါတို႔က ေနဝင္႐ံုမကေတာ့ဘဲ ညနက္သြားၿပီလား*
*Wow... wow... I hate da love birds.*
*Some1 save me, pls!*
■
မနက္ေစာေစာသခင္ႏိုးလာေတာ့ သူ႔ေဘးမွာ ေခြေခြေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကမ႓ာ။ ေစာင္ကိုအသာဖယ္ၿပီး ကမ႓ာ့ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္မိေတာ့ ခပ္ညိဳညိဳအစင္းေၾကာင္းတခ်ိဳ႕က အထင္းသား။ အထပ္ထပ္အခါခါေမးတာကို ကမ႓ာ့ဘက္ကအရင္ဝန္ခံမလာလို႔ ေဒါသမထိန္းႏိုင္ဘဲ ႐ိုက္လိုက္မိတာ ေတာ္ေတာ္လြန္သြားခဲ့တာမို႔ စိတ္ထဲမေကာင္း။ အခုေန ေဆးလိမ္းေပးလိုက္ရင္ ႏိုးသြားမွာစိုးလို႔ ေစာင္ျပန္ျခံဳေပးလိုက္ၿပီး အလုပ္သြားဖို႔ျပင္လိုက္ရတယ္။
မနက္ေစာေစာ အစည္းအေဝးရွိတယ္။ အစည္းအေဝးကေန decision ထြက္လာမွ product အတြက္လိုတဲ့ကုန္ၾကမ္းေတြကို စာရင္းထုတ္ၿပီး ပမာဏပါတြက္ခ်က္ၿပီးမွ ေနာက္တစ္ေန႔အတြက္ order စာရင္းမွာ ထည့္ေပးႏိုင္မွာမို႔ တစ္ေန႔တည္းအၿပီးလုပ္ရမွာေတြအတြက္ မနက္ေစာေစာမွာ အစည္းအေဝးေခၚရျခင္း။
ေရေမႊးကုမၸဏီတစ္ခုမွာ Perfume Chemist တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ သခင့္အတြက္ နမူနာတင္ထားတဲ့ေရေမႊးေတြထဲက ဘယ္တစ္ခုကိုေရြးၿပီး ဘယ္လိုကုန္ၾကမ္းလိုမယ္ဆိုတာကို စာရင္းထုတ္ေပးဖို႔ ဒီတစ္ေနကုန္ အလုပ္မ်ားရဦးမယ္။ အခုကေတာ့ အလုပ္သြားဖို႔ျပင္ဆင္ရင္း တစ္ေယာက္တည္း႐ႈပ္ေနပါရဲ႕။
"အင္း... ဝွား။ ဟာ၊ သခင္အလုပ္သြားေတာ့မွာလား။ အေစာႀကီးပဲ။"
အေၾကာဆန္႔ရင္းေက်ာနာသြားလို႔ ႐ႈံ႕မဲ့ေနရာက ေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္ၿပီး ေမးေနျပန္ပါတယ္။ ညကေျပာထားတာကို ေမ့သြားပံုပါပဲ။
"ဒီေန႔ ေစာေစာသြားရမယ္လို႔ ညကေျပာတယ္ေလ။"
"မနက္စာ"
"မစားေတာ့ဘူး။ အလုပ္ထဲေရာက္ ..."
"ခဏပဲ။"
အဝတ္အစားမပါဘဲေျပးထြက္သြားသူကို သခင္ လိုက္မတားႏိုင္ပါ။ လိုအပ္တဲ့စာရြက္စာတမ္းေတြ မက်န္ခဲ့ရေအာင္သာ ဂရုစိုက္ေနရပါတယ္။ မေန႔ကတစ္ေနကုန္ ကမ႓ာနဲ႔ျပႆနာတက္ေနရလို႔ အလုပ္လုပ္ၿပီးသားေတြကို မသိမ္းျဖစ္ခဲ့ပါ။
သခင္ အိပ္ခန္းထဲကထြက္လာၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲလွမ္းၾကည့္ေတာ့ bathrobe တစ္ထည္ဝတ္ၿပီး အလုပ္မ်ားေနတဲ့ကမ႓ာ။
"ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ။"
"သခင္၊ လာ။ ႏြားႏို႔နဲ႔ ေပါင္မုန္႔ၾကက္ဥေၾကာ္ ရေတာ့မယ္။ စားသြားေနာ္။"
ဒယ္အိုးထဲကေပါင္မုန္႔ၾကက္ဥေၾကာ္ကို တစ္ဖက္ကိုလွန္လိုက္ၿပီး ကမ႓ာကျပန္ေျပာေနပါတယ္။
"အဲဒီ့မွာ ႏြားႏို႔ျပန္ေႏႊးထားတာ။ အရမ္းမပူဘူး သခင္။ ေအးစက္စက္မျဖစ္ေအာင္ နည္းနည္းေလးပဲအပူေပးလိုက္တာ။ ေႏြး႐ံုပဲ။"
ပူလြန္းတာေတြမစားတဲ့သခင့္အႀကိဳက္ ကမ႓ာက ျပင္ေပးထားတာတဲ့။ ႏြားႏို႔ကို ခြက္ထဲထည့္ၿပီး သခင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ကမ႓ာက ပန္းကန္ျပားထဲက ေပါင္မုန္႔ၾကက္ဥေၾကာ္ေတြကို တစ္ကိုက္စာအပိုင္းေလးေတြျဖစ္ေအာင္ ကတ္ေၾကးနဲ႔ညႇပ္ေပးေနတယ္။ ျမန္ျမန္ေအးမွ သခင္စားဖို႔လြယ္မွာမို႔ အလိုက္သိလြန္းတဲ့ကမ႓ာက ဒီလိုပဲလုပ္ေပးေနက်။
"ရၿပီ သခင္၊ ရၿပီ။"
"အင္း၊ မင္းအတြက္ေရာ။"
"ေနာက္မွစားမယ္။ ခဏေနာ္၊ စားႏွင့္။"
ေျပာၿပီး လက္ေတြေဆးကာ အိပ္ခန္းဘက္ထြက္သြားေလတယ္။
"သခင္၊ ကားသြားထုတ္ထားလိုက္မယ္ေနာ္။ ကိုယ္လိုက္ပို႔မယ္။ ပန္းကန္ေတြ ေဘစင္ထဲသာထည့္ထားခဲ့ေတာ့။"
ဆံပင္ကအနည္းငယ္ပြေနၿပီး အဝတ္အစားအပြေတြနဲ႔ကမ႓ာက အိမ္ေရွ႕ထြက္သြားျပန္ၿပီ။
သခင္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ျပံဳးမိသြားတယ္။ ကိုယ့္ကိုဂ႐ုစိုက္ေပးတဲ့သူရွိတာ ဘယ္သူကသေဘာမက်ဘဲေနမလဲ။
"သခင္ေရ၊ ဒီဖိုင္တြဲေတြေရာ ယူသြားမွာလား။"
သခင္ဧည့္ခန္းမွာထားခဲ့တဲ့ ပစၥည္းေတြကိုၾကည့္ၿပီး ကမ႓ာလွမ္းေအာ္ေနတုန္း သခင္ထြက္လာပါတယ္။
"ျမန္လိုက္တာ။ ဝါးေရာဝါးရဲ႕လား။"
"အစာမာမာလည္း မပါပဲ။ သြားၾကစို႔။"
"အင္း"
ကားေလးေမာင္းထြက္လာေတာ့ မွန္ေတြခ်ထားတာမို႔ မနက္ခင္းေလျပည္က ကားထဲကိုကလူက်ီစယ္လာလို႔ ငွက္သိုက္ေခါင္းနဲ႔ကမ႓ာက ရယ္ခ်င္စရာ။
"မင္း မ်က္ႏွာေရာသစ္ရဲ႕လား။"
"အဟီး၊ ပလုတ္က်င္းၿပီး အဝတ္ေတြေကာက္စြပ္လာတာပဲ။ ျပန္သြားမွပဲ ေရခ်ိဳးမယ္ေလ။ သခင္ကမွ ေစာေစာမႏႈိးတာကို။"
"အိပ္ပါေစလို႔ ထားထားတာ။ မင္းဘာသာႏိုးလာတာ။"
"သခင္ထသြားေတာ့ အိပ္ရာကမွမေႏြးေတာ့တာ။ ႏိုးတာေပါ့။"
ဒီမနက္ေတာ့ ေျမကမ႓ာတို႔ သခင္ျပံဳးမိေအာင္ ခဏခဏလုပ္ေနတာပဲ။
"ခုတင္ေဘးကစားပြဲေပၚမွာ ေဆးဘူးတင္ခဲ့တယ္။ ေရခ်ိဳးၿပီးရင္လိမ္းလိုက္။ အကုန္မမီလည္း ရသေလာက္ေတာ့လိမ္းထားလိုက္။ မနက္က မင္းႏိုးသြားမွာစိုးလို႔ ငါ လိမ္းမေပးခဲ့တာ။"
"ဟုတ္"
အစကတည္းက အဲဒီ့လိုလိ္မၼာပါေတာ့လား။
"ကဲ၊ ေရာက္ၿပီဗ်ာ။ မဆင္းေတာ့ဘူးေနာ္။ ဒီလိုကပိုက႐ိုနဲ႔က ပိုၿပီး attractive ျဖစ္ေနမွာဆိုေတာ့ ေကာင္မေလးေတြငမ္းလိမ့္မယ္။ ညေနက် လာႀကိဳဖို႔အဆင္ေျပမေျပ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္။"
"ဟား ဟား၊ ဒီ႐ုပ္လား attractive ျဖစ္တာ။ ေပါက္တူးေကာင္၊ မင္းဘက္ခ်ည္းပဲ။ ေအးပါကြာ၊ သြားပါေတာ့။"
■
႐ႈပ္ေနတာပဲ။ အစကတည္းက fragrance ကို အရမ္းမျပင္း၊ အရမ္းမေပ်ာ့တဲ့ဟာ ေရြးထားခဲ့တာကို မႀကိဳက္ရင္လည္း တျခားတစ္ေယာက္တင္တဲ့နမူနာကို မေရြးလိုက္ၾကဘဲ ရာဇသခင္နာမည္ထြက္လာၿပီးမွ ေရေမႊးနံ႔ကို ေပ်ာ့တယ္၊ ျပင္းတယ္နဲ႔ ေခ်းမ်ားၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ဒီအတိုင္းထုတ္ဖို႔သာ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။
မလိုအပ္ဘဲကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္ေတြေၾကာင့္ ေန႔လယ္စာကိုပါ အေျပးအလႊားစားၾကရတဲ့အျဖစ္။ စိတ္ပင္ပန္းရတာဟာ လူပင္ပန္းတာထက္ ပိုဆိုးပါတယ္။ ေန႔လယ္စာစားၾကရင္း အရင္စားၿပီးလို႔ ဖုန္းကလိေနတဲ့တစ္ေယာက္က
"Wow, Za! Your hubby is so hot."
"Why, dude?"
"Haven't seen yet?"
"Let me see."
သူ႔ဖုန္းကိုလက္ကမ္းေပးလာလို႔ ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ညအိပ္မီးေရာင္ေအာက္မွာ အေပၚပိုင္းဗလာနဲ႔ကမ႓ာက အိပ္ေနတဲ့ကိုယ့္မ်က္ႏွာနားကပ္ၿပီး အနမ္းေပးေတာ့မေယာင္ရိုက္ထားတဲ့ Instagram ကပံုတစ္ပံု။ Caption က 'He's everything to me.' တဲ့။ ကိုယ္မႏိုးခင္အေစာႀကီးကတည္းက သူတစ္ေရးႏိုးၿပီး ႐ိုက္တင္ထားတာကို အလုပ္ဆီစိတ္ေရာက္ေနတဲ့ကိုယ္က အခုမွျမင္ရပါေတာ့တယ္။
"He lost control."
ရယ္ေမာရင္းသာ အဲဒီ့အရူးေလးအေၾကာင္း ဟာသလုပ္ပစ္လိုက္ရတယ္။
ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ကို ဖုန္း vibration ေၾကာင့္ စားပြဲေပၚခ်ထားတဲ့ဖုန္းကို ၾကည့္မိေတာ့ 'He' ဆိုတဲ့ ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္း contact name ေလးေၾကာင့္ ေဘးကျမင္သြားတဲ့တစ္ေယာက္ကပါ
"He knows that we're talking about him."
"Ha ha. May I get him?"
"Ok."
ကုမၸဏီရဲ႕ canteen မွာစားၾကတာမို႔ လူမ်ားေနတာေၾကာင့္ ဖုန္းေျပာမယ္လို႔ခြင့္ေတာင္းလိုက္ရင္း ျပတင္းေပါက္နားထြက္လာလိုက္ၿပီး
"ေျပာ"
"ျမင္ၿပီးၿပီမဟုတ္လား။"
"မင္းက အၾကားအျမင္ရေနတာလား။"
"ခုနကပဲ Johnathan က like သြားတာဆိုေတာ့ ေန႔လယ္စာစားေနၾကတယ္ဆိုရင္ သခင္လည္းသိၿပီေပါ့။"
"ငါတို႔ ေန႔လယ္စာေနာက္က်တာ မင္းဘယ္လိုသိလဲ။"
"ပံုမွန္အခ်ိန္ဖုန္းဆက္တာကို ကိုင္မွမကိုင္တာ။ အလုပ္မ်ားေနတာ သိတာေပါ့။ အဲဒီလိုေတြ ေနာက္က်ၿပီးမွစား သိလား။ သိပ္မေျပာခ်င္ဘူး။"
"မင္းကပဲ ေဟာက္စားလုပ္လို႔။"
"ေဟာက္သင့္ရင္ေဟာက္ရမယ္ေလ။ မေၾကာက္မွန္းသိေပမဲ့လည္းေပါ့။"
"ဘာေျပာမလို႔လဲ။"
"ခ်စ္တယ္။"
"ေရာဂါက ရင့္ေနၿပီပဲ။"
"You are the vaccine, the cure and the side effect."
"ဟား ဟား၊ ေသေတာ့မလို႔လားကြာ။"
"အခုတေလာ ေသစကားသိပ္ေျပာတဲ့သခင့္ကို မသကၤာေတာ့ဘူး။"
"ကဲ၊ ဘာမွမဟုတ္ရင္လည္း ဒါပဲေဟ့။"
"အင္း၊ ညေနေနာက္က်မယ္မဟုတ္လား။ ကိုယ္လာႀကိဳလို႔ မီမယ္ထင္တယ္။ ႐ံုးဆင္းၿပီးမွ အဲဒီ့ဘက္ပတ္ေခၚလိုက္မယ္။"
"ေနာက္က်မယ္။ ေအးေဆးမွထြက္လာခဲ့။"
"OK"
ဖုန္းခ်ၿပီး Instagram ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ကမ႓ာရြထားတဲ့ post ေအာက္မွာ အေပါင္းအသင္းတခ်ိဳ႕ရဲ႕ comments ေတြက ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္။ တစ္ခုမက်န္ကို ကမ႓ာတို႔ reply ျပန္ထားလိုက္တာမ်ား comments ေတြထဲ conversation ႀကီးကိုျဖစ္လို႔။ ညက်မွ ေအးေအးေဆးေဆးဝင္ဖတ္ရပါမယ္။ ဒီေန႔က အလုပ္႐ႈပ္ေနတာမို႔ ႐ံုးမွာနားခ်ိန္သိပ္မရပါ။
■
"သခင္၊ ကိုယ္ဒီမွာ။"
အလုပ္ဆင္းခ်ိန္မွာ လာေစာင့္ေပးေနတဲ့ ကမ႓ာ။
"သခင္ ဘာကိစၥရွိေသးလဲ။"
"မရွိဘူးေလ။"
"ဟို ... အဲ့ဒါဆိုရင္ေလ"
"အင္း"
"Wendy နဲ႔ ညေနစာအတူစားဖို႔ခ်ိန္းထားတာ။ အဲဒါ သခင္လိုက္ခဲ့ေပးပါလား။"
"အဟား၊ ဟုတ္ၿပီေလ။ ငါလည္းဗိုက္ဆာေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ။"
"တကယ္ေျပာတာလား။"
"ငါက စိတ္ေကာက္ရေအာင္ ကေလးလား။"
"မဟုတ္ပါဘူး။ မေန႔ကမွ Wendy ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုးေရွာင္ပါ့မယ္လို႔ ေျပာထားၿပီး ဒီေန႔က်ေတာ့ ညေနစာစားဖို႔ျဖစ္လာေတာ့ ..."
"အလုပ္ကိစၥက မျပတ္ေသးဘူးမဟုတ္လား။ ေနစမ္းပါဦး၊ မနက္က ဘယ္အခ်ိန္ကႏိုးၿပီး ဓာတ္ပံုေတြထ႐ိုက္ေနတာလဲ။"
"အဟဲ၊ ေနမထြက္ခင္ကေလ။ သခင္အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ သေဘာက်လို႔ ႐ိုက္ၿပီးတင္လိုက္တာ။ သခင္လည္း Birthday party မွာ ပံုေတြရိုက္ၿပီးတင္တယ္ေလ။ ကိုယ္နဲ႔ Wendy ရဲ႕ပံုေတြကို သခင့္ဆီပို႔တာ အသိေတြထဲကတစ္ေယာက္ေယာက္လို႔ ေတြးတယ္မဟုတ္လား။ ကိုယ္လည္းအဲဒီ့လိုေတြးမိလို႔ မင္းတို႔ရန္တိုက္လည္း ငါတို႔ဘာမွမျဖစ္ၾကဘူး၊ သိပ္ခ်စ္ေနၾကဆဲပဲလို႔ ေျပာခ်င္လြန္းလို႔ပါ။ Wendy ကိုယ္တိုင္ပို႔တယ္ဆိုရင္ အခုႏွစ္ေယာက္အတူတြဲေတြ႕တဲ့အခါ တစ္ခုုခုေတာ့ ထူးေကာင္းထူးႏိုင္တယ္။"
"မင္းကေလ ဉာဏ္ေကာင္းရဲ႕နဲ႔ တစ္ခါတေလက်ရင္ ဘာထေဖာက္မွန္းမသိဘူး။"
"သခင္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ ထူပူၿပီး ဘာမွမစဥ္းစားတတ္တာက အက်င့္ျဖစ္ေနတာေလဗ်ာ။ အျပစ္လုပ္မထားလည္း သခင္ကအျပစ္ျမင္ေနရင္ လူကမရေတာ့ဘူး။ သခင္စိတ္တိုေနတာျမင္ရင္ ဘာမွရွင္းမျပတတ္ေတာ့ဘူး။"
"အဲဒါေတြ အဆင္မေျပတာပဲ။ တကယ္ဆို မင္းဘက္ကေသခ်ာရွင္းျပရင္ ျပႆနာျဖစ္စရာမရွိဘူး။"
မီးပြိဳင့္မိေနခ်ိန္မို႔ ကမ႓ာက သခင့္ဘက္ကိုလွည့္လိုက္ၿပီး
"ရာဇသခင္နဲ႔ေျမကမ႓ာက ဘယ္လို relationship ကေနစခဲ့တယ္ဆိုတာ ျပန္သတိရပါ။ ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ သခင့္စည္းကမ္းေတြကို လိုက္နာခဲ့ဖူးတာပဲ။ ခ်စ္လြန္းလို႔။"
သခင္ တစ္ခုခုေခ်ပေျပာဆိုဖို႔ျပင္လိုက္ေပမဲ့ မီးပြိဳင့္စိမ္းသြားၿပီမို႔ ကမ႓ာက ကားကိုဂ႐ုတစိုက္ျပန္ေမာင္းေနၿပီျဖစ္လို႔ သိပ္အမ်ားႀကီးမေျပာေတာ့ဘဲ
"ငါလည္းခ်စ္တတ္ပါတယ္။"
"အား ... သခင္ရယ္၊ accident ေတြျဖစ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ။ လက္ေတြတုန္လာၿပီ။"
"မေသာက္ရေသးတဲ့ အရက္သမားလား။"
"No, no. အရက္ဆိုတာ တန္ေဆး လြန္ေဘးတဲ့။ အခ်စ္ေတြဆိုတာကေတာ့ ေတာ္တန္႐ံုဆိုလည္း ေဆးျဖစ္သလို အလြန္အကၽြံဆိုလည္း ေႏြးေထြးပါတယ္။"
"ေအးပါကြာ၊ စကားတတ္တိုင္းေျပာပါ။"
"အေမဖုန္းဆက္ေသးတယ္။ နင့္ေယာက္်ား နင့္ကိုဘာေျပာလဲတဲ့။"
"ဘာျပန္ေျဖလိုက္လဲ။"
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ခ်င္းက နားလည္မႈရွိတယ္လို႔။ သူမ်ားေခ်ာက္တြန္းတိုင္း ထမသတ္တတ္ဘူးလို႔။"
"ရည္းစားဘဝတုန္းက ငါတို႔ပတ္သက္မႈကို မင္းအေမသိရင္ ရင္က်ိဳးမယ္။"
"သူ႔သားက ဒီတစ္ေယာက္ကိုမွ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာခ်စ္မိသြားတာကို သိသြားတာေပါ့။"
"ဟား ဟား၊ ဒီတစ္ေနကုန္ ေၾကာ္ျငာဝင္လို႔ဆံုးပါဦးမလားကြာ။ မင္းခ်စ္တတ္တာ ငါသိပါတယ္။ ေတာ္ပါေတာ့။"
"မေတာ္ႏိုင္ေသးဘူး။ Wendy သိဖို႔လိုေသးတယ္။"
"ပံုေတြပို႔တာသူဆိုရင္ သူ႔ေဒါသကိုသြားမဆြတာေကာင္းမယ္။ အလကားေန ရန္မ်ားတယ္။"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ သူေတာ္စင္ႀကီးရယ္။ ေျမကမ႓ာကိုကလြဲရင္ အားလံုးကိုသည္းခံႏိုင္တာ သိပါတယ္။"
"မင္းကိုက ခ်စ္လြန္းလို႔ကို အတိမ္းအေစာင္းမခံႏိုင္တာ သိသင့္တယ္။"
"Stop! ေရွ႕မွာဆိုင္ေရာက္ၿပီ။ ရင္ေတြအရမ္းခုန္ေနရင္ ကားပါကင္ထိုးဖို႔ အဆင္မေျပဘူးေနာ္။"
သခင္က သူ႔ပါးစပ္ကို ဇစ္ဆြဲပိတ္သလိုလုပ္ျပေတာ့ ကမ႓ာက အသည္းယားသလိုထေအာ္ျပန္ပါတယ္။
တကယ္ဆို သူတို႔သိပ္ခ်စ္ၾကတာ ၾကားေလေသြးမရေၾကာင္း တျခားလူေတြသိဖို႔လိုေနပါၿပီ။
သခင့္ေဒါသေတြကလည္း မုန္းလို႔ျဖစ္ရတာမဟုတ္ဘဲ ကမ႓ာဆိုတာကလည္း သခင္ေပးတဲ့အျပစ္ဒဏ္ေတြမွာ သာယာေနတတ္တယ္ဆိုတာကို သိသင့္ပါတယ္။
သူတို႔ Relationship က BDSM ဆန္ဆန္ စတင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သိဖို႔ ...
■■■ Part (5) ဆက္ရန္ ■■■
"ကိုယ်မှားတာပါ။ Wendy နဲ့ အလုပ်တွဲလုပ်စရာရှိတာကို သခင့်ကိုပြောမထားခဲ့လို့ သခင် အခုလိုအထင်လွဲရတာ၊ စိတ်ပင်ပန်းရတာ။"
"အဲဒီ့လိုတွေးမိရင် မင်း ငါ့ကိုပြောပြထားသင့်တာပေါ့။"
"သခင်က အဲဒီ့လိုလေးတွေ ဂရုစိုက်တတ်မယ်လို့ ထင်မထားလို့ပေါ့။ ဟာဟ၊ ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ။ အဲဒါ သဝန်တိုတာမဟုတ်လား။"
"ငါက ဂရုမစိုက်ရတော့ဘူးလား။ မင်းမှတ်ထား မြေကမ္ဘာ၊ မင်းမိန်းမယူရင် ငါလည်း မိန်းမတစ်ယောက်ကောက်ယူလိုက်မှာ။ အေး၊ မင်း နောက်ထပ်ယောက်ျားယူရင်တော့ မင်းကိုရော၊ အဲဒီ့ယောက်ျားကိုရော၊ ငါက မရရအောင် ယူရလိမ့်မယ်။"
"ဗျာ၊ ဘယ်လို။ သခင် ဘယ်လိုတွေးလိုက်တာလဲ။"
"မိန်းကလေးဆိုရင်တော့ အားနာသမှုလေးထားရမှာပေါ့။ မင်းမိန်းမကို ငါမလုပါဘူးလေ။"
"ဪ၊ ယောက်ျားယူရင်တော့ နှစ်ကောင်လုံးကိုအလွတ်မပေးဘူးပေါ့။"
"Correct!"
"သခင်လည်းမှတ်ထားပါ။ လင်နဲ့ယောက်ျား လှံနဲ့ဓားတဲ့။ တစ်ခါတလေတော့ ထိုးလိုက်ခုတ်လိုက်၊ သတ်လိုက်ပုတ်လိုက်နဲ့ ရှိမှာပဲလေ။ ဒါပေမဲ့ သခင့်ကိုသစ္စာဖောက်မှာမဟုတ်လို့ ကိုယ့်ကိုအကြောင်းပြပြီးတော့ သခင်လည်း နောက်ထပ်မိန်းမဖြစ်ဖြစ်၊ ယောက်ျားဖြစ်ဖြစ် ထပ်ရစရာအကြောင်းမရှိဘူး။ သခင့်ဘာသာသဘောကျလို့ ထပ်ယူချင်ရင်တော့ မြေကမ္ဘာ့အလောင်းကို အရင်မြေချသွားလိုက်။ OK?"
"မင်းအရင်သေရင်တော့ ငါ နောက်တစ်ယောက်ယူလို့ရတယ်မဟုတ်လား။"
"သခင်နော်၊ မြေကမ္ဘာအရင်သေပါစေလို့ ဆုတောင်းနေတာများလား။"
"ဪ၊ ဖြစ်တတ်တာပြောပါတယ်။ မင်းက ငါ့ထက်အရင်သေတာမျိုး ဖြစ်နိုင်သလို ငါက မင်းနောက်မှသေတာမျိုးလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်လေနော်။"
"အဟင်း၊ တော်တော်လေး နောက်တစ်ပင်ထူချင်နေတာလား။ လက်ရှိအပင်ကမလဲသေးဘူးနော်၊ သိဖို့။"
"အခုပဲ လဲနေပြီလေ။ ဟား ဟား ဟား"
"သခင် ရက်စက်ထားတာပဲလေ။"
"ကမ္ဘာ၊ အဲဒီ့အခန်းကို ဖယ်လိုက်ရတော့မလား။"
"ဘာလို့လဲ။ နှစ်ယောက်လုံး အဲဒီ့လို play ရတာ ကြိုက်တယ်လေ။"
"အခုက play ဖို့သက်သက်မဟုတ်ဘဲ ငါဒေါသဖြေတဲ့နေရာ ဖြစ်ဖြစ်လာတယ်။"
"သခင်၊ မြေကမ္ဘာဆိုတာ အစကတည်းက သခင့်အမိန့်တွေကိုနာခံဖို့နဲ့ သခင့်စည်းကမ်းတွေကိုလိုက်နာဖို့ သဘောကျနေခဲ့ပြီးသားလူပါ။ သခင်ဒေါသထွက်ရတာက ကိုယ့်ကြောင့်မို့ ကိုယ်က သခင်ပေးသမျှအပြစ်ကို နာခံမယ်။ ဒါပဲလေ။ ဘာလို့ မဆိုင်တာတွေတွေးနေလဲ။"
"မင်း စိတ်မကုန်ဘူးလား။"
"ချစ်လို့ကောင်းတုန်းလေဗျာ။"
"ငါလည်း ချစ်ပါတယ်။"
"Yayy! နောက်ဆုံးတော့ သခင်စိတ်တိုတဲ့နေ့မှာလည်း ဒီစကားကိုကြားရတာပဲ။ ငါကွ။"
ခုတင်ပေါ်ထထိုင်ပြီး လက်သီးလက်မောင်းတန်းနေတဲ့ကမ္ဘာကို သခင် ပြုံးကြည့်နေမိတယ်။
"ဖက်ထားပေးပါဦး သခင်။"
တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ထားလိုက်ရင်း
"သခင့်ကို မေးရပါဦးမယ်။ ဟိုကောင် Shay လေ၊ အခုထိ သခင့်ကို မထိတထိတွေပြောတုန်းလား။"
လူချင်းခွာလိုက်ပြီး
"သူက နောက်တာပါကွာ။"
"ဟိုကပြားမလေးကရော ဒီနေ့မှ သိပ်ဖော်ရွေနေတာ ဘာလို့လဲ။"
"ဘယ်မွေးနေ့ရှင်က စူပုပ်နေမှာလဲ။"
"ယောက်ျားတစ်ယောက်လုံးကို ရှေ့မှာထားပြီး သခင်နဲ့ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် တွဲကနေကြတာကရော။"
"ငါက ချောလို့လေ။ ဟာဟ၊ ဒါလေးတောင်မသိဘူးလား။"
"သခင်နော်၊ အဲ့ဒါလည်းမကျေနပ်ဘူးဗျ သိလား။ သခင်က ဘာလို့ တစ်နေ့တခြားကြည့်ကောင်းလာတာလဲ။"
"ဒါကတော့ မင်းက ကိုယ့်ထက်အကြီးကိုမရိုသေလို့ ဖြစ်ရတာလေ။ အဲ့ဒါကြောင့် မင်းက ငါ့လောက်ချောမလာတာ။"
"အဲ့ဒီလိုလည်း ရှိသေးသလား။"
"အင်း၊ ရှိတယ်။ အဲဒီတော့ ကိုယ့်ထက်အကြီးကို ရိုရိုသေသေပြောပါ။ မခန့်လေးစားတွေမလုပ်ပါနဲ့။"
"ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ။ ကျွန်တော် နောက်ဆို ဆင်ခြင်ပါ့မယ်။"
"တော်တယ် ကောင်လေး။"
သခင်က ကမ္ဘာ့ခေါင်းကိုဖွလိုက်တာကြောင့်
"နည်းနည်းလေး အကြီးနေရာပေးလိုက်တာနဲ့ လူကို ကလေးလိုဆက်ဆံတော့တာပဲ။"
"ဪ ... ဪ၊ လူကြီးလိုလည်း ဆက်ဆံပေးရမှာပေါ့လေ။"
Devil smile နဲ့သခင်က ကမ္ဘာ့အနားကပ်လာလို့
"အဲ၊ ကိုကို။ သားကလေ နောက်ကျောကနာနေတာ။ အဲ့တော့ ဒီညနားတော့မယ်နော်။ နော် ကိုကို၊ နော်။"
"ခုနက အိမ်ရှေ့မှာတုန်းကတော့ အခုလုပ်မလားဆို။"
"အဲ့ဒါ သားမဟုတ်ဘူး ကိုကို။ အဲ့ဒါ အရှက်မရှိတဲ့ ဟို ... ကမ္ဘာဆိုတဲ့ကောင်ပါ။"
ကလေးတစ်ယောက်လို ဇွတ်ရော၊ အတင်းရော မဟားတရားဖြူစင်ပုံမျိုးနဲ့ မျက်စိသငယ်လုပ်ပြနေတဲ့ကမ္ဘာကြောင့် သခင်စိတ်မရှည်တော့ပါ။
"ဪ၊ သားက အရမ်းကိုဖြူစင်နေတာပဲ။ လာ ... လာ၊ သားမသိတာတွေ ကိုကိုသင်ပေးမယ်။"
"နောက်မှသင်မယ်လေ။ အခုနားတော့မယ်လေ။"
"အဟင်း၊ မရတော့ဘူး။ မြှူဆွယ်တုန်းကမြှူဆွယ်ပြီး အခုမှ ဘွာတေးပါတွေ လာမလုပ်နဲ့တော့။"
"အား"
သခင်က ကမ္ဘာ့ကိုတွန်းလှဲကာ အပေါ်ကနေအုပ်မိုးထားရင်း
"မအော်နဲ့ဦး။ ခဏနေမှအော်ရမှာ။ ဟား ဟား"
သခင်ကရယ်မောရင်း ကမ္ဘာ့နှုတ်ခမ်းတွေဆီ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေစတည်းချလာတယ်။
"အွန်း"
"ဟင်း..."
မိနစ်အနည်းငယ်ကြာအောင် နမ်းရှိုက်ပြီးတဲ့နောက်
"အိပ်ကြစို့ ကမ္ဘာ။ မနက်ကျရင် ငါ စောစောထရမယ်။ အလုပ်ရှိသေးတယ်။"
ကမ္ဘာနှုတ်ခမ်းတွေပွတ်သပ်ရင်း သခင့်ကိုကြည့်ကာ
"ကိုယ်အဆင်ပြေတယ်နော် သခင်။ သခင်လိုချင်ရင် ..."
"နားတော့။ အဝတ်ပွပွဝတ်ထားလိုက်၊ ငါယူပေးမယ်။ ဒဏ်ရာတွေ အဝတ်နဲ့ထိပြီးပွန်းရင် အဆင်မပြေဘူး။"
"မဝတ်တော့ဘူး။ သေချာစောင်ခြုံအိပ်မယ်။"
"ပြီးတာပဲ။"
ပက်လက်လှဲအိပ်နေတဲ့သခင်ကို ဘေးစောင်းပဲအိပ်နိုင်တဲ့ကမ္ဘာက ခါးကနေဖက်လို့ သခင့်ဘေးမှာ အတင်းတိုးဝှေ့အိပ်နေပါတော့တယ်။
"ချစ်တယ် သခင်။ သခင်တစ်ယောက်တည်းကိုပဲ တစ်သက်လုံးခစားသွားမယ့် အချစ်မျိုးနဲ့။"
■■■
မနက်ခင်းလို့ပြောဖို့အတွက် အရမ်းစောသေးပေမဲ့ နေ့တစ်နေ့ရဲ့အစပျိုးခြင်းက သိပ်ကိုလှပနေခဲ့တယ်။ အထူးသဖြင့် ကိုယ်သိပ်ချစ်ရတဲ့လူသားက ကိုယ့်ဘေးနားမှာအတူရှိနေပြီး တစ်နေ့တာလုံးအတွက် သူ့ကိုပထမဆုံးမြင်ခွင့်ရသူက ကိုယ်ဖြစ်နေတဲ့အခါမှာပေါ့။
...He's everything to me....
*Caption ကြီးကကွာ*
*ဟဲ့ ... ငါတို့က နေဝင်ရုံမကတော့ဘဲ ညနက်သွားပြီလား*
*Wow... wow... I hate da love birds.*
*Some1 save me, pls!*
■
မနက်စောစောသခင်နိုးလာတော့ သူ့ဘေးမှာ ခွေခွေလေးအိပ်ပျော်နေတဲ့ ကမ္ဘာ။ စောင်ကိုအသာဖယ်ပြီး ကမ္ဘာ့ကျောပြင်ကိုကြည့်မိတော့ ခပ်ညိုညိုအစင်းကြောင်းတချို့က အထင်းသား။ အထပ်ထပ်အခါခါမေးတာကို ကမ္ဘာ့ဘက်ကအရင်ဝန်ခံမလာလို့ ဒေါသမထိန်းနိုင်ဘဲ ရိုက်လိုက်မိတာ တော်တော်လွန်သွားခဲ့တာမို့ စိတ်ထဲမကောင်း။ အခုနေ ဆေးလိမ်းပေးလိုက်ရင် နိုးသွားမှာစိုးလို့ စောင်ပြန်ခြုံပေးလိုက်ပြီး အလုပ်သွားဖို့ပြင်လိုက်ရတယ်။
မနက်စောစော အစည်းအဝေးရှိတယ်။ အစည်းအဝေးကနေ decision ထွက်လာမှ product အတွက်လိုတဲ့ကုန်ကြမ်းတွေကို စာရင်းထုတ်ပြီး ပမာဏပါတွက်ချက်ပြီးမှ နောက်တစ်နေ့အတွက် order စာရင်းမှာ ထည့်ပေးနိုင်မှာမို့ တစ်နေ့တည်းအပြီးလုပ်ရမှာတွေအတွက် မနက်စောစောမှာ အစည်းအဝေးခေါ်ရခြင်း။
ရေမွှေးကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ Perfume Chemist တစ်ဦးဖြစ်တဲ့ သခင့်အတွက် နမူနာတင်ထားတဲ့ရေမွှေးတွေထဲက ဘယ်တစ်ခုကိုရွေးပြီး ဘယ်လိုကုန်ကြမ်းလိုမယ်ဆိုတာကို စာရင်းထုတ်ပေးဖို့ ဒီတစ်နေကုန် အလုပ်များရဦးမယ်။ အခုကတော့ အလုပ်သွားဖို့ပြင်ဆင်ရင်း တစ်ယောက်တည်းရှုပ်နေပါရဲ့။
"အင်း... ဝှား။ ဟာ၊ သခင်အလုပ်သွားတော့မှာလား။ အစောကြီးပဲ။"
အကြောဆန့်ရင်းကျောနာသွားလို့ ရှုံ့မဲ့နေရာက ရေးကြီးခွင်ကျယ်လုပ်ပြီး မေးနေပြန်ပါတယ်။ ညကပြောထားတာကို မေ့သွားပုံပါပဲ။
"ဒီနေ့ စောစောသွားရမယ်လို့ ညကပြောတယ်လေ။"
"မနက်စာ"
"မစားတော့ဘူး။ အလုပ်ထဲရောက် ..."
"ခဏပဲ။"
အဝတ်အစားမပါဘဲပြေးထွက်သွားသူကို သခင် လိုက်မတားနိုင်ပါ။ လိုအပ်တဲ့စာရွက်စာတမ်းတွေ မကျန်ခဲ့ရအောင်သာ ဂရုစိုက်နေရပါတယ်။ မနေ့ကတစ်နေကုန် ကမ္ဘာနဲ့ပြဿနာတက်နေရလို့ အလုပ်လုပ်ပြီးသားတွေကို မသိမ်းဖြစ်ခဲ့ပါ။
သခင် အိပ်ခန်းထဲကထွက်လာပြီး မီးဖိုချောင်ထဲလှမ်းကြည့်တော့ bathrobe တစ်ထည်ဝတ်ပြီး အလုပ်များနေတဲ့ကမ္ဘာ။
"ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ။"
"သခင်၊ လာ။ နွားနို့နဲ့ ပေါင်မုန့်ကြက်ဥကြော် ရတော့မယ်။ စားသွားနော်။"
ဒယ်အိုးထဲကပေါင်မုန့်ကြက်ဥကြော်ကို တစ်ဖက်ကိုလှန်လိုက်ပြီး ကမ္ဘာကပြန်ပြောနေပါတယ်။
"အဲဒီ့မှာ နွားနို့ပြန်နွှေးထားတာ။ အရမ်းမပူဘူး သခင်။ အေးစက်စက်မဖြစ်အောင် နည်းနည်းလေးပဲအပူပေးလိုက်တာ။ နွေးရုံပဲ။"
ပူလွန်းတာတွေမစားတဲ့သခင့်အကြိုက် ကမ္ဘာက ပြင်ပေးထားတာတဲ့။ နွားနို့ကို ခွက်ထဲထည့်ပြီး သခင်ထိုင်လိုက်တော့ ကမ္ဘာက ပန်းကန်ပြားထဲက ပေါင်မုန့်ကြက်ဥကြော်တွေကို တစ်ကိုက်စာအပိုင်းလေးတွေဖြစ်အောင် ကတ်ကြေးနဲ့ညှပ်ပေးနေတယ်။ မြန်မြန်အေးမှ သခင်စားဖို့လွယ်မှာမို့ အလိုက်သိလွန်းတဲ့ကမ္ဘာက ဒီလိုပဲလုပ်ပေးနေကျ။
"ရပြီ သခင်၊ ရပြီ။"
"အင်း၊ မင်းအတွက်ရော။"
"နောက်မှစားမယ်။ ခဏနော်၊ စားနှင့်။"
ပြောပြီး လက်တွေဆေးကာ အိပ်ခန်းဘက်ထွက်သွားလေတယ်။
"သခင်၊ ကားသွားထုတ်ထားလိုက်မယ်နော်။ ကိုယ်လိုက်ပို့မယ်။ ပန်းကန်တွေ ဘေစင်ထဲသာထည့်ထားခဲ့တော့။"
ဆံပင်ကအနည်းငယ်ပွနေပြီး အဝတ်အစားအပွတွေနဲ့ကမ္ဘာက အိမ်ရှေ့ထွက်သွားပြန်ပြီ။
သခင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးမိသွားတယ်။ ကိုယ့်ကိုဂရုစိုက်ပေးတဲ့သူရှိတာ ဘယ်သူကသဘောမကျဘဲနေမလဲ။
"သခင်ရေ၊ ဒီဖိုင်တွဲတွေရော ယူသွားမှာလား။"
သခင်ဧည့်ခန်းမှာထားခဲ့တဲ့ ပစ္စည်းတွေကိုကြည့်ပြီး ကမ္ဘာလှမ်းအော်နေတုန်း သခင်ထွက်လာပါတယ်။
"မြန်လိုက်တာ။ ဝါးရောဝါးရဲ့လား။"
"အစာမာမာလည်း မပါပဲ။ သွားကြစို့။"
"အင်း"
ကားလေးမောင်းထွက်လာတော့ မှန်တွေချထားတာမို့ မနက်ခင်းလေပြည်က ကားထဲကိုကလူကျီစယ်လာလို့ ငှက်သိုက်ခေါင်းနဲ့ကမ္ဘာက ရယ်ချင်စရာ။
"မင်း မျက်နှာရောသစ်ရဲ့လား။"
"အဟီး၊ ပလုတ်ကျင်းပြီး အဝတ်တွေကောက်စွပ်လာတာပဲ။ ပြန်သွားမှပဲ ရေချိုးမယ်လေ။ သခင်ကမှ စောစောမနှိုးတာကို။"
"အိပ်ပါစေလို့ ထားထားတာ။ မင်းဘာသာနိုးလာတာ။"
"သခင်ထသွားတော့ အိပ်ရာကမှမနွေးတော့တာ။ နိုးတာပေါ့။"
ဒီမနက်တော့ မြေကမ္ဘာတို့ သခင်ပြုံးမိအောင် ခဏခဏလုပ်နေတာပဲ။
"ခုတင်ဘေးကစားပွဲပေါ်မှာ ဆေးဘူးတင်ခဲ့တယ်။ ရေချိုးပြီးရင်လိမ်းလိုက်။ အကုန်မမီလည်း ရသလောက်တော့လိမ်းထားလိုက်။ မနက်က မင်းနိုးသွားမှာစိုးလို့ ငါ လိမ်းမပေးခဲ့တာ။"
"ဟုတ်"
အစကတည်းက အဲဒီ့လိုလိမ္မာပါတော့လား။
"ကဲ၊ ရောက်ပြီဗျာ။ မဆင်းတော့ဘူးနော်။ ဒီလိုကပိုကရိုနဲ့က ပိုပြီး attractive ဖြစ်နေမှာဆိုတော့ ကောင်မလေးတွေငမ်းလိမ့်မယ်။ ညနေကျ လာကြိုဖို့အဆင်ပြေမပြေ ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်။"
"ဟား ဟား၊ ဒီရုပ်လား attractive ဖြစ်တာ။ ပေါက်တူးကောင်၊ မင်းဘက်ချည်းပဲ။ အေးပါကွာ၊ သွားပါတော့။"
■
ရှုပ်နေတာပဲ။ အစကတည်းက fragrance ကို အရမ်းမပြင်း၊ အရမ်းမပျော့တဲ့ဟာ ရွေးထားခဲ့တာကို မကြိုက်ရင်လည်း တခြားတစ်ယောက်တင်တဲ့နမူနာကို မရွေးလိုက်ကြဘဲ ရာဇသခင်နာမည်ထွက်လာပြီးမှ ရေမွှေးနံ့ကို ပျော့တယ်၊ ပြင်းတယ်နဲ့ ချေးများကြပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့လည်း ဒီအတိုင်းထုတ်ဖို့သာ ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။
မလိုအပ်ဘဲကုန်သွားတဲ့အချိန်တွေကြောင့် နေ့လယ်စာကိုပါ အပြေးအလွှားစားကြရတဲ့အဖြစ်။ စိတ်ပင်ပန်းရတာဟာ လူပင်ပန်းတာထက် ပိုဆိုးပါတယ်။ နေ့လယ်စာစားကြရင်း အရင်စားပြီးလို့ ဖုန်းကလိနေတဲ့တစ်ယောက်က
"Wow, Za! Your hubby is so hot."
"Why, dude?"
"Haven't seen yet?"
"Let me see."
သူ့ဖုန်းကိုလက်ကမ်းပေးလာလို့ ကြည့်လိုက်မိတော့ ညအိပ်မီးရောင်အောက်မှာ အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ကမ္ဘာက အိပ်နေတဲ့ကိုယ့်မျက်နှာနားကပ်ပြီး အနမ်းပေးတော့မယောင်ရိုက်ထားတဲ့ Instagram ကပုံတစ်ပုံ။ Caption က 'He's everything to me.' တဲ့။ ကိုယ်မနိုးခင်အစောကြီးကတည်းက သူတစ်ရေးနိုးပြီး ရိုက်တင်ထားတာကို အလုပ်ဆီစိတ်ရောက်နေတဲ့ကိုယ်က အခုမှမြင်ရပါတော့တယ်။
"He lost control."
ရယ်မောရင်းသာ အဲဒီ့အရူးလေးအကြောင်း ဟာသလုပ်ပစ်လိုက်ရတယ်။
ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ကို ဖုန်း vibration ကြောင့် စားပွဲပေါ်ချထားတဲ့ဖုန်းကို ကြည့်မိတော့ 'He' ဆိုတဲ့ ရိုးရိုးရှင်းရှင်း contact name လေးကြောင့် ဘေးကမြင်သွားတဲ့တစ်ယောက်ကပါ
"He knows that we're talking about him."
"Ha ha. May I get him?"
"Ok."
ကုမ္ပဏီရဲ့ canteen မှာစားကြတာမို့ လူများနေတာကြောင့် ဖုန်းပြောမယ်လို့ခွင့်တောင်းလိုက်ရင်း ပြတင်းပေါက်နားထွက်လာလိုက်ပြီး
"ပြော"
"မြင်ပြီးပြီမဟုတ်လား။"
"မင်းက အကြားအမြင်ရနေတာလား။"
"ခုနကပဲ Johnathan က like သွားတာဆိုတော့ နေ့လယ်စာစားနေကြတယ်ဆိုရင် သခင်လည်းသိပြီပေါ့။"
"ငါတို့ နေ့လယ်စာနောက်ကျတာ မင်းဘယ်လိုသိလဲ။"
"ပုံမှန်အချိန်ဖုန်းဆက်တာကို ကိုင်မှမကိုင်တာ။ အလုပ်များနေတာ သိတာပေါ့။ အဲဒီလိုတွေ နောက်ကျပြီးမှစား သိလား။ သိပ်မပြောချင်ဘူး။"
"မင်းကပဲ ဟောက်စားလုပ်လို့။"
"ဟောက်သင့်ရင်ဟောက်ရမယ်လေ။ မကြောက်မှန်းသိပေမဲ့လည်းပေါ့။"
"ဘာပြောမလို့လဲ။"
"ချစ်တယ်။"
"ရောဂါက ရင့်နေပြီပဲ။"
"You are the vaccine, the cure and the side effect."
"ဟား ဟား၊ သေတော့မလို့လားကွာ။"
"အခုတလော သေစကားသိပ်ပြောတဲ့သခင့်ကို မသင်္ကာတော့ဘူး။"
"ကဲ၊ ဘာမှမဟုတ်ရင်လည်း ဒါပဲဟေ့။"
"အင်း၊ ညနေနောက်ကျမယ်မဟုတ်လား။ ကိုယ်လာကြိုလို့ မီမယ်ထင်တယ်။ ရုံးဆင်းပြီးမှ အဲဒီ့ဘက်ပတ်ခေါ်လိုက်မယ်။"
"နောက်ကျမယ်။ အေးဆေးမှထွက်လာခဲ့။"
"OK"
ဖုန်းချပြီး Instagram ဖွင့်ကြည့်တော့ ကမ္ဘာရွထားတဲ့ post အောက်မှာ အပေါင်းအသင်းတချို့ရဲ့ comments တွေက မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်။ တစ်ခုမကျန်ကို ကမ္ဘာတို့ reply ပြန်ထားလိုက်တာများ comments တွေထဲ conversation ကြီးကိုဖြစ်လို့။ ညကျမှ အေးအေးဆေးဆေးဝင်ဖတ်ရပါမယ်။ ဒီနေ့က အလုပ်ရှုပ်နေတာမို့ ရုံးမှာနားချိန်သိပ်မရပါ။
■
"သခင်၊ ကိုယ်ဒီမှာ။"
အလုပ်ဆင်းချိန်မှာ လာစောင့်ပေးနေတဲ့ ကမ္ဘာ။
"သခင် ဘာကိစ္စရှိသေးလဲ။"
"မရှိဘူးလေ။"
"ဟို ... အဲ့ဒါဆိုရင်လေ"
"အင်း"
"Wendy နဲ့ ညနေစာအတူစားဖို့ချိန်းထားတာ။ အဲဒါ သခင်လိုက်ခဲ့ပေးပါလား။"
"အဟား၊ ဟုတ်ပြီလေ။ ငါလည်းဗိုက်ဆာနေတာနဲ့ အတော်ပဲ။"
"တကယ်ပြောတာလား။"
"ငါက စိတ်ကောက်ရအောင် ကလေးလား။"
"မဟုတ်ပါဘူး။ မနေ့ကမှ Wendy ကို အတတ်နိုင်ဆုံးရှောင်ပါ့မယ်လို့ ပြောထားပြီး ဒီနေ့ကျတော့ ညနေစာစားဖို့ဖြစ်လာတော့ ..."
"အလုပ်ကိစ္စက မပြတ်သေးဘူးမဟုတ်လား။ နေစမ်းပါဦး၊ မနက်က ဘယ်အချိန်ကနိုးပြီး ဓာတ်ပုံတွေထရိုက်နေတာလဲ။"
"အဟဲ၊ နေမထွက်ခင်ကလေ။ သခင်အိပ်ပျော်နေတာ သဘောကျလို့ ရိုက်ပြီးတင်လိုက်တာ။ သခင်လည်း Birthday party မှာ ပုံတွေရိုက်ပြီးတင်တယ်လေ။ ကိုယ်နဲ့ Wendy ရဲ့ပုံတွေကို သခင့်ဆီပို့တာ အသိတွေထဲကတစ်ယောက်ယောက်လို့ တွေးတယ်မဟုတ်လား။ ကိုယ်လည်းအဲဒီ့လိုတွေးမိလို့ မင်းတို့ရန်တိုက်လည်း ငါတို့ဘာမှမဖြစ်ကြဘူး၊ သိပ်ချစ်နေကြဆဲပဲလို့ ပြောချင်လွန်းလို့ပါ။ Wendy ကိုယ်တိုင်ပို့တယ်ဆိုရင် အခုနှစ်ယောက်အတူတွဲတွေ့တဲ့အခါ တစ်ခုုခုတော့ ထူးကောင်းထူးနိုင်တယ်။"
"မင်းကလေ ဉာဏ်ကောင်းရဲ့နဲ့ တစ်ခါတလေကျရင် ဘာထဖောက်မှန်းမသိဘူး။"
"သခင်နဲ့ပတ်သက်ရင် ထူပူပြီး ဘာမှမစဉ်းစားတတ်တာက အကျင့်ဖြစ်နေတာလေဗျာ။ အပြစ်လုပ်မထားလည်း သခင်ကအပြစ်မြင်နေရင် လူကမရတော့ဘူး။ သခင်စိတ်တိုနေတာမြင်ရင် ဘာမှရှင်းမပြတတ်တော့ဘူး။"
"အဲဒါတွေ အဆင်မပြေတာပဲ။ တကယ်ဆို မင်းဘက်ကသေချာရှင်းပြရင် ပြဿနာဖြစ်စရာမရှိဘူး။"
မီးပွိုင့်မိနေချိန်မို့ ကမ္ဘာက သခင့်ဘက်ကိုလှည့်လိုက်ပြီး
"ရာဇသခင်နဲ့မြေကမ္ဘာက ဘယ်လို relationship ကနေစခဲ့တယ်ဆိုတာ ပြန်သတိရပါ။ ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့ သခင့်စည်းကမ်းတွေကို လိုက်နာခဲ့ဖူးတာပဲ။ ချစ်လွန်းလို့။"
သခင် တစ်ခုခုချေပပြောဆိုဖို့ပြင်လိုက်ပေမဲ့ မီးပွိုင့်စိမ်းသွားပြီမို့ ကမ္ဘာက ကားကိုဂရုတစိုက်ပြန်မောင်းနေပြီဖြစ်လို့ သိပ်အများကြီးမပြောတော့ဘဲ
"ငါလည်းချစ်တတ်ပါတယ်။"
"အား ... သခင်ရယ်၊ accident တွေဖြစ်ကုန်တော့မှာပဲ။ လက်တွေတုန်လာပြီ။"
"မသောက်ရသေးတဲ့ အရက်သမားလား။"
"No, no. အရက်ဆိုတာ တန်ဆေး လွန်ဘေးတဲ့။ အချစ်တွေဆိုတာကတော့ တော်တန်ရုံဆိုလည်း ဆေးဖြစ်သလို အလွန်အကျွံဆိုလည်း နွေးထွေးပါတယ်။"
"အေးပါကွာ၊ စကားတတ်တိုင်းပြောပါ။"
"အမေဖုန်းဆက်သေးတယ်။ နင့်ယောက်ျား နင့်ကိုဘာပြောလဲတဲ့။"
"ဘာပြန်ဖြေလိုက်လဲ။"
"ကျွန်တော်တို့ချင်းက နားလည်မှုရှိတယ်လို့။ သူများချောက်တွန်းတိုင်း ထမသတ်တတ်ဘူးလို့။"
"ရည်းစားဘဝတုန်းက ငါတို့ပတ်သက်မှုကို မင်းအမေသိရင် ရင်ကျိုးမယ်။"
"သူ့သားက ဒီတစ်ယောက်ကိုမှ နှစ်နှစ်ကာကာချစ်မိသွားတာကို သိသွားတာပေါ့။"
"ဟား ဟား၊ ဒီတစ်နေကုန် ကြော်ငြာဝင်လို့ဆုံးပါဦးမလားကွာ။ မင်းချစ်တတ်တာ ငါသိပါတယ်။ တော်ပါတော့။"
"မတော်နိုင်သေးဘူး။ Wendy သိဖို့လိုသေးတယ်။"
"ပုံတွေပို့တာသူဆိုရင် သူ့ဒေါသကိုသွားမဆွတာကောင်းမယ်။ အလကားနေ ရန်များတယ်။"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ သူတော်စင်ကြီးရယ်။ မြေကမ္ဘာကိုကလွဲရင် အားလုံးကိုသည်းခံနိုင်တာ သိပါတယ်။"
"မင်းကိုက ချစ်လွန်းလို့ကို အတိမ်းအစောင်းမခံနိုင်တာ သိသင့်တယ်။"
"Stop! ရှေ့မှာဆိုင်ရောက်ပြီ။ ရင်တွေအရမ်းခုန်နေရင် ကားပါကင်ထိုးဖို့ အဆင်မပြေဘူးနော်။"
သခင်က သူ့ပါးစပ်ကို ဇစ်ဆွဲပိတ်သလိုလုပ်ပြတော့ ကမ္ဘာက အသည်းယားသလိုထအော်ပြန်ပါတယ်။
တကယ်ဆို သူတို့သိပ်ချစ်ကြတာ ကြားလေသွေးမရကြောင်း တခြားလူတွေသိဖို့လိုနေပါပြီ။
သခင့်ဒေါသတွေကလည်း မုန်းလို့ဖြစ်ရတာမဟုတ်ဘဲ ကမ္ဘာဆိုတာကလည်း သခင်ပေးတဲ့အပြစ်ဒဏ်တွေမှာ သာယာနေတတ်တယ်ဆိုတာကို သိသင့်ပါတယ်။
သူတို့ Relationship က BDSM ဆန်ဆန် စတင်ခဲ့တယ်ဆိုတာ သိဖို့ ...
■■■ Part (5) ဆက်ရန် ■■■
Коментарі