Chapter (6)
"ကမ႓ာေရ၊ မင္းအေမကို သြားကန္ေတာ့မွာေနာ္။"
လျပည့္ေန႔က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလို အလုပ္ပိတ္ရက္မဟုတ္တာေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္လံုးအလုပ္နားတဲ့ လျပည့္ေန႔မတိုင္မီ ႏွစ္ရက္အလိုမွာကတည္းက သြားကန္ေတာ့ၾကဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကတာပါ။
"သြားမွာေပါ့။ ေအးေဆးေပါ့ဗ်ာ။"
"နာရီလည္းၾကည့္ဦး၊ မင္းအေမ ေမၽွာ္ေနမယ္ေလ။ လာမယ္ေျပာထားၿပီး အရမ္းေနာက္က်ေနတာ မေကာင္းဘူး။"
"သခင္ေရ၊ အဝတ္အစားေတာ့ ေရြးပါရေစဦးဗ်ာ။"
"မင္းဟာက ပဲႀကီးတစ္ေလွက်က္ေတာ့မယ္။"
"ရွင္ဘုရင္လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ေရခ်ိဳးခန္းကထြက္လာတာလည္း ဆယ့္ငါးမိနစ္ပဲ ၾကာပါေသးတယ္။"
"ေအး၊ သေဘာပဲ။ မေျပာေတာ့ဘူး။"
သခင္က အခန္းအျပင္ထြက္သြားေလၿပီ။
ကမ႓ာ့အေမက ျမန္မာႏိုင္ငံသူ၊ အေဖက ကေနဒါႏိုင္ငံသား။ ဖူးစာဆံုၾကေတာ့ US မွာ။ အေဖဘက္ကအဘိုးျဖစ္သူကလည္း ျမန္မာေသြးတစ္ဝက္ပါသူမို႔ မိဘေတြရဲ႕ေတြ႕ဆံုျခင္းက တိုက္ဆိုင္သလို US မွာေမြးၿပီး US မွာႀကီးတဲ့ ေျမကမ႓ာဟာ scholar နဲ႔ US မွာေက်ာင္းလာတက္ရင္း အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ရာဇသခင္နဲ႔ဆံုရတာကလည္း ဖူးစာတစ္မ်ိဳးပါ။
ႏိုင္ငံသားျဖစ္ေနတဲ့ကမ႓ာက အိမ္ေထာင္ဦးစီးေနရာေရာက္ေနတာမို႔ သခင့္အေနနဲ႔ အစစအရာရာဆင္ျခင္တဲ့ၾကားက ရင္းႏွီးသမၽွလူေတြကေတာ့ အျမဲစေနာက္ၾကပါတယ္။ ဘယ္သူက အိမ္ေထာင္ဦးစီးလဲလို႔ေပါ့။ ကမ႓ာက အဲဒီ့ေလာက္အထိ သခင့္အေပၚ ဦးစားေပးအေလးထားေနတဲ့အျပင္ ေယာက္်ားခ်င္းယူထားၿပီး အိမ္ေထာင္ဦးစီးေနရာေပ်ာက္ေနတဲ့အေပၚ ကမ႓ာ့အေမက သေဘာမက်ခဲ့ပါ။ မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သားျဖစ္သူကို ဇနီးနဲ႔သားသမီးေတြနဲ႔ သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္းျမင္ခ်င္ရွာတဲ့ အတၱလို႔မဆိုႏိုင္တဲ့ ေမတၱာတရားက တစ္ခါတေလမွာ ကမ႓ာ့အေပၚထားတဲ့ သခင့္အခ်စ္ေတြနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ရပါတယ္။
တစ္ဖက္အေမကသေဘာမတူတာကို လြန္ဆန္ၿပီး ခ်စ္လို႔လက္ထပ္ယူခဲ့ၿပီးတဲ့ သခင့္အေနနဲ႔ကလည္း ခင္ပြန္းရဲ႕မိဘကို ရိုေသသမႈနဲ႔ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံတတ္ေပမဲ့ တစ္ခါတေလမွာ ပိုင္ဆိုင္မႈအတၱေတြ၊ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕မာနေတြက သိသာလာတတ္ပါတယ္။ သခင္ကသာ ကမ႓ာ့ကိုပိုင္ဆိုင္ပါတယ္ဆိုတဲ့အသိက အတၱတစ္ခုအျဖစ္နဲ႔ အေမာက္ေထာင္ျပစရာျဖစ္လာတဲ့အခါ ေယာကၡမျဖစ္သူနဲ႔ ေအးစက္စက္ေတြျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ကမ႓ာ့ကိုခ်စ္တဲ့အခ်စ္ေတြနဲ႔ပဲ အဆင္မေျပမႈေတြကို ဖံုးပစ္ခဲ့ရတာ မနည္းပါဘူး။ ဒါကို ကမ႓ာလည္းသိေနတာမို႔ သခင့္အလိုက် အရာရာလိုက္ေလ်ာေပးတတ္စျမဲ။
တကယ္ဆို ကမ႓ာ့အခ်စ္ေတြက အရင္စၿပီးျဖစ္တည္ခဲ့တဲ့ ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ကမ႓ာကသာ သခင့္ဆီအရင္လွမ္းလာခဲ့တာပါ။ ကိုယ့္ဘဝအတြက္ ကိုယ့္ဘာသာရုန္းကန္ရပ္တည္ေနရတဲ့ တစ္ေကာင္ႂကြက္ရာဇသခင္ရဲ႕ အထီးက်န္သလိုျဖစ္ေနတဲ့ဘဝထဲကို ေျမကမ႓ာဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက တံခါးေခါက္လို႔ဝင္ခြင့္ေတာင္းခဲ့တယ္။ အတည္တက်ျဖစ္ဖို႔ မယံုရဲခဲ့တဲ့သခင္က ယာယီဆက္ဆံေရးအျဖစ္ စမ္းၾကည့္ခဲ့ရာက အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္ဘဝစာမကဘဲ သံသရာအဆက္ဆက္အထိဆိုၿပီး ေျမကမ႓ာတို႔သစၥာဆိုေနၿပီ။
■
"ဒီ႐ုပ္ပဲထြက္တာမ်ားကြာ၊ ဘာေတြျပင္ေနမွန္းမသိဘူး။"
ကမ႓ာက တစ္ခ်က္မဲ့လိုက္ၿပီး car parking မွာ ကားရပ္လိုက္ပါတယ္။
"မႏွိမ္နဲ႔။ ပိုေခ်ာတယ္ဆိုၿပီး မာန္တက္ေနတာ ျမင္မေကာင္းဘူး။"
"ဟား ဟား ဟား၊ ငါပိုေခ်ာတာကို ဝန္ခံၿပီေပါ့။"
႐ႈံ႕မဲ့မဲ့႐ုပ္နဲ႔ကမ႓ာ့လက္ကို သခင္ကတြဲလိုက္ေတာ့ ကမ႓ာခ်က္ခ်င္းကိုျပံဳးသြားၿပီး လက္ဖဝါးခ်င္းယွက္သြယ္ထားတာကို ၾကည့္ေနပါတယ္။
"လမ္းကိုၾကည့္ေလၽွာက္ပါကြာ။ ေခ်ာ္လဲရင္မဆြဲဘူးေနာ္။"
ေခ်ာ္လဲရင္မဆြဲမယ့္သူက လက္ေတြကိုေတာ့ ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားပါတယ္။
.
လူေခၚေခါင္းေလာင္းသံအဆံုးမွာ ကမ႓ာ့အေမထြက္လာၿပီး
"ေရာက္လာၾကၿပီပဲ။ ေမၽွာ္ေနတာ၊ လာၾက။"
"အန္တီ့သားက ပဲမ်ားေနတာမၿပီးႏိုင္ဘူးေလ။ ထြက္လာေတာ့လည္း ဒီ႐ုပ္ပဲ။"
"အဲဒီ့ေကာင္ေလး ပဲမ်ားတဲ့အက်င့္က မေပ်ာက္ေသးဘူးလားကြယ္။"
ကမ႓ာက သူ႔ကိုေျပာတာမဟုတ္သလို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ ႏွစ္ေယာက္သားရယ္မိပါတယ္။
.
"သာဓုပါကြယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္က်န္းမာ၊ ေကာင္းေသာလိုရာဆႏၵျပည့္ဝလို႔ အစစအရာရာအဆင္ေျပၿပီး ဘဝခရီးလမ္း ေခ်ာေမြ႕ၾကပါေစ။"
"ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ ျပည့္ပါေစ။"
"ကဲ၊ ဒီမွာ မုန္႔စားၾကဦး။ မင္းတို႔ႀကိဳက္တဲ့ ငွက္ေပ်ာသီးပူတင္း။"
တကယ္ေတာ့ ကမ႓ာသိပ္ႀကိဳက္လို႔ သခင္ကလိုက္စားၾကည့္ရင္းနဲ႔ ႀကိဳက္တတ္သြားတာပါ။
"အေမ့လက္ရာက အေကာင္းဆံုးပဲ။"
"ဘယ္သူ႔လက္ရာမ်ား စားရေသးလို႔လဲဟယ္။"
မရည္ရြယ္ဘဲေျပာလိုက္ေပမဲ့ ရာဇသခင္ဆိုတာကလည္း မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္၊ အိမ္မႈကိစၥလုပ္၊ ေယာက္်ားအလုပ္ကအျပန္ကို အလွျပင္ထားၿပီးေစာင့္ေနမယ့္ အိမ္ေထာင္သည္အမ်ိဳးသမီးမဟုတ္ေလေတာ့ ခက္သားလား။ ႏွစ္ေယာက္သား ၾကံဳတဲ့လူကခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးၿပီး မ်ားေသာအားျဖင့္ အျပင္မွာစားျဖစ္ၾကတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အေမ့အိမ္မွာေတာ့ အစားအေသာက္တိုင္းက နတ္သုဒၶါပါပဲ။
"အေမကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကက္ဥပူတင္းလုပ္ၾကည့္ၾကပါေသးတယ္။"
"စားေရာစားလိုက္ရရဲ႕လား။"
"ရတာေပါ့။ တူးနံ႔ေလးေတာင္ေမႊးေသး။"
"အဆန္းပါလားေနာ္။"
"အဲဒီ့လိုေတြရွိတယ္၊ အဟီး။"
"ရာဇေရာ အလုပ္ေတြအဆင္ေျပရဲ႕လား။"
"ေျပပါတယ္ အန္တီ။ ေရေမႊးအသစ္ထုတ္ဖို႔ကိစၥနဲ႔ နည္းနည္းအလုပ္႐ႈပ္ေန႐ံုပါ။ ဪ၊ အိတ္အျပာေလးထဲက ဒီတစ္ေခါက္ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကထုတ္မယ့္ ေရေမႊးအသစ္ေလ။ နမူနာထုတ္ၾကည့္ရင္းက အန္တီ့အတြက္သီးသန္႔ဖယ္ထားတာ။ အနံ႔ကိုေတာင္ နည္းနည္းေပ်ာ့သြားေအာင္လုပ္ထားတယ္။ ထုတ္မယ့္အနံ႔က သူ႔ထက္နည္းနည္းေလးျပင္းမွာ။"
"ဟုတ္လား။ အနံ႔သင္းသင္းပဲသေဘာက်တယ္ကြယ္။ အသက္ႀကီးလာေတာ့ အနံ႔စူးစူးေတြနဲ႔လည္းမလိုက္ဖက္သလို ခံလည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။"
"ထုတ္မွာကေတာ့ မျပင္းမေပ်ာ့တာေလးပါ။"
"ဒါက limited edition ေပါ့။"
"အာ ... ဟုတ္တယ္၊ အဲဒီ့လိုမ်ိဳးပဲဗ်။"
"ေက်းဇူးပါပဲကြယ္။"
တစ္ညေနလံုးေနၿပီး အဆင္ေျပေနၿပီးမွ
"ဒီည ဒီမွာအိပ္ၾကမယ္မဟုတ္လား။"
"အဲ၊ မနက္က်ရင္ အေမ့သားမက္က အလုပ္ေစာေစာသြားရမွာ။"
"ဟယ္၊ ဒီမွာအိပ္ၾကမွာဆိုၿပီး အခန္းေတာင္ရွင္းထားေပးတာကို။"
"ဒါေပမဲ့ ..."
"အိပ္ၾကတာေပါ့ ကမ႓ာရဲ႕။ ငါတို႔ မနက္ေစာေစာထျပန္လို႔ရတာပဲ။"
"အဆင္ေျပလား။"
ခပ္တိုးတိုးေမးေနတဲ့သားျဖစ္သူကို ေငးၾကည့္မိရင္း တရားက်မိပါတယ္။ အေမကေတာ့ သားေလးကိုလြမ္းလို႔ အခ်ိန္ၾကာၾကာရွိေစခ်င္တာကို သူကေတာ့ ေယာက္်ားအဆင္ေျပပါ့မလားလို႔ ေတြးပူေနျခင္း။
"အန္တီ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မနက္ေစာေစာမွ ထျပန္လိုက္မယ္ေနာ္။"
"ဟုတ္ပါၿပီကြယ္။"
ေယာက္်ားတစ္ခြန္းဆိုတစ္ခြန္းျဖစ္ေနတဲ့ သားျဖစ္သူကိုျမင္ရတာ စိတ္ထဲေတာ့ သိပ္အဆင္ေျပမေနပါ။
သခင့္မွာလည္း ကမ႓ာ့ရဲ႕အေနအထိုင္မတတ္ပံုကိုသာ က်ိန္ဆဲေနမိပါေတာ့တယ္။
■■■
ဒီေန႔ ကမ႓ာ အိပ္ရာထဲကမထႏိုင္တာ တစ္မနက္လံုးပဲ။ သခင္ကေတာ့ အနားမွာမရွိပါ။ အလုပ္သြားတဲ့သခင္က ကမ႓ာဖ်ားေနတာကိုမသိသလို သခင္အိမ္မွာရွိခ်ိန္လည္း သူတို႔စကားမေျပာျဖစ္ၾက။ ကမ႓ာက ဘယ္လိုပဲစကားေတြေျပာေျပာ၊ ဘယ္လိုပဲေတာင္းပန္ေနေန စကားမေျပာခ်င္ေသးဘူးဆိုတဲ့တစ္ခြန္းပဲ ၾကားေနရတာ မေန႔ကတစ္ရက္လံုးလံုး။ တရားခံကေတာ့ ကမ႓ာပါပဲ။
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္ကေပါ့။
"ကမ႓ာ၊ ညေနက်ရင္ ေစာေစာလာေခၚဖို႔ မေမ့နဲ႔ဦးေနာ္။"
"မေမ့ပါဘူးဗ်ာ။"
သခင္တို႔႐ံုးက MD ရဲ႕ေမြးေန႔ပြဲကို သခင္တို႔စံုတြဲလိုက္တက္ရမွာမို႔ သခင္မွာေနရတာပါ။ ညေနက်ရင္ တစ္႐ံုးလံုးေစာေစာဆင္းၿပီး ပါတီအတြက္ျပင္ဆင္ၾကမွာျဖစ္လို႔ ကမ႓ာက သြားႀကိဳရပါမယ္။
"ညေနက်ေတြ႕မယ္ သခင္။"
"See you."
သခင္ ႐ံုးထဲဝင္လာတယ္ဆိုရင္ပဲ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္ကထြက္သြားတဲ့ Perfume Chemist ေနရာကိုေရာက္လာသူနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။
"ဇ၊ ရာဇသခင္မဟုတ္လား။"
"ဘရဏီ။ အဟား၊ ျပန္ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာစရာပဲ။"
"ေပ်ာ္လိုက္တာ။ ငါတို႔ အလုပ္အတူလုပ္ရမွာေပါ့။ သိပ္ေတာ္တဲ့ Perfume Chemist တစ္ေယာက္ရွိတယ္ဆိုတာ နင္ျဖစ္ေနတာေပါ့။ မိုက္တယ္ကြာ။"
"မေျမႇာက္နဲ႔။"
"အမေလး၊ ညေနပါတီရွိတယ္ဆို။ ငါက အခုမွအသစ္မို႔ မတက္ေတာ့ဘူးလို႔ျငင္းေနတာ။ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ေလ။"
"အခု ငါရွိၿပီဆိုေတာ့ လာမယ္မဟုတ္လား။"
"ဒါေပါ့။ ဒီလိုဆိုေတာ့ ေျပာစရာေတြမ်ားသြားၿပီပဲ။ အခုေတာ့ ငါ့ကို အလုပ္ေတြသင္ေပး။"
"ဟုတ္ၿပီဗ်ာ။"
တစ္ေနကုန္ အလုပ္လုပ္ရင္း ဘရဏီကိုလည္း ရွင္းျပစရာေတြရွင္းျပေနခဲ့တယ္။ ညေန႐ံုးေစာေစာဆင္းေတာ့
"နင္ ဘယ္မွာေနတာလဲ ဏီဏီ။"
"ဒီနားကအိမ္ေလးမွာပဲ။ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူေနတယ္ေလ။ နင္ကအိမ္ေထာင္က်သြားၿပီဆိုေတာ့ နင့္အမ်ိဳးသမီးက ျမန္မာလား၊ ဒီကလား။"
"Canadian Myanmar, ဒါေပမဲ့ ဒီႏိုင္ငံသား။ ၿပီးေတာ့ ငါ့အမ်ိဳးသား။"
"Oh, sorry. Love is love, my friend. I stand with you."
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ခဏေန သူလာႀကိဳမွာ။ နင့္အိမ္ကို လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ။ ငါတို႔နဲ႔လိုက္ခဲ့။"
"ဒီအေနာက္နားေလးတင္ဟ။"
"ရပါတယ္။ ငါလည္း နင့္အိမ္ကိုသိရတာေပါ့။ ပိတ္ရက္မွ ငါ့အိမ္အလည္ေခၚမယ္။"
"ေကာင္းသားပဲ။ ေက်ာင္းတုန္းကအေၾကာင္းေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္းေတြ၊ ေျပာစရာေတြမွအမ်ားႀကီးပဲ။"
"ေအး၊ နင့္ရဲ႕အဆက္ေဟာင္းႀကီးေတာ့ မိန္းမရသြားၿပီ။"
"အမေလး၊ ငါသိတာေပါ့။ အဲဒီ့ေကာင္ ငါ့ကိုဖိတ္လို႔ အားရပါးရကို သြားၿပီးစားေသာက္ခဲ့တယ္ သိလား။"
"ဟား ဟား ဟား၊ ငါမသြားႏိုင္လို႔ နင္နဲ႔မဆံုတာေပါ့။"
"ေအးဟယ္၊ ခစ္ ခစ္။"
႐ံုးေရွ႕ကထိုင္ခံုေလးေတြမွာ ရယ္ကာေမာကာစကားေျပာရင္း တစ္ခ်က္ခ်က္သခင္ကေနာက္ရင္ ဘရဏီက သခင့္လက္ေမာင္းကို႐ိုက္ရင္းနဲ႔ ကမ႓ာအလာကိုေစာင့္ေနတာ ငါးမိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္အၾကာမွာ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ေရွ႕ကို ကားတစ္စီးက အရွိန္ျပင္းျပင္းထိုးရပ္လာပါတယ္။
"ဪ၊ ဒီေကာင္ေလး ဘာျဖစ္လာျပန္ၿပီလဲမသိဘူး။ လာ၊ ဘရဏီ။ ငါမိတ္ဆက္ေပးမယ္။"
ကားနားေရာက္လာၾကၿပီး
"ကမ႓ာေရ၊ ငါ့သူငယ္ခ်င္းကို သူ႔အိမ္လိုက္ပို႔ေပးပါဦး။ ငါ ေနာက္ခန္းမွာပဲ သူနဲ႔ထိုင္လိုက္မယ္။"
ကမ႓ာက ေခါင္းညိတ္႐ံုသာ။ သခင္က ဘရဏီရဲ႕လိပ္စာကိုရြတ္ျပလိုက္ေတာ့ ကမ႓ာကကားေမာင္းထြက္လိုက္တယ္။
"ဏီဏီ၊ ဒါ ငါ့အမ်ိဳးသား ေျမကမ႓ာ။ ငါ့ထက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ငယ္တယ္။ ကမ႓ာ၊ ဒါ ဘရဏီတဲ့။ ႐ံုးကိုဒီေန႔မွေျပာင္းလာတဲ့ Perfume Chemist. ဒါေပမဲ့ ငါနဲ႔ ျမန္မာႏို္င္ငံမွာကတည္းက ေက်ာင္းေနဖက္။ ၿပီးေတာ့ ဒီက Chemistry အတန္းမွာလည္း ဆံုေသးတယ္။"
"Glad to meet you, ေျမကမ႓ာ။"
"So am I, မဘရဏီ။"
ကားေမာင္းရင္းတစ္ဖက္မို႔ မိတ္ဆက္တာက ဒီေလာက္နဲ႔ၿပီးသြားၿပီး သခင္နဲ႔ဘရဏီ စကားဆက္ေျပာၾကျပန္တယ္။ ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ေျပာေနတဲ့ ဘရဏီက အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့
"ငါေျပာပါတယ္၊ နီးပါတယ္လို႔။ စကားတစ္ခြန္းႏွစ္ခြန္းနဲ႔တင္ ေရာက္လာၿပီ။"
"ဟား ဟား၊ ေကာင္းတာေပါ့။"
"ေအးပါ၊ ပါတီမွာ နင့္ကိုဆက္ၿပီးနားပူခိုင္းမယ္။ See you soon, ကမ႓ာ။"
"ဟုတ္ကဲ့"
ဘရဏီစကားအဆံုး၊ သခင္ ကားေရွ႕ခန္းထဲအေရာက္၊ ကားကို ခ်က္ခ်င္းေမာင္းထြက္ပစ္တဲ့ကမ႓ာေၾကာင့္
"ဘယ္လိုေတြ ေမာင္းေနတာလဲကြာ။"
"လူလိုပဲေမာင္းေနတာ။"
"ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ။"
"ဟင့္အင္း"
"ေအး၊ ကားကို ဂ႐ုစိုက္ေမာင္း။"
ကမ႓ာ တစ္ခုခုကိုမၾကည္တာသိလို႔ လမ္းမွာစကားမေျပာေတာ့ဘဲ ျပန္လာခဲ့ၾကတာ အိမ္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။
"ဘာျဖစ္လာတာလဲ ကမ႓ာ။"
"ေသာက္ျမင္ကတ္လို႔။"
"ငါ့ကိုလား။"
"ႏွစ္ေယာက္လံုးကို။"
"ဏီဏီ"
"ဟုတ္တယ္။"
"သူငယ္ခ်င္းေလ ကမ႓ာ။ ျပႆနာမလုပ္စမ္းနဲ႔။"
"ကုမၸဏီထဲကထြက္လာကတည္းက ရယ္လိုက္ေမာလိုက္၊ ႐ိုက္လိုက္ပုတ္လိုက္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္းကမ႓ာတည္ေနတာေလ။"
"ငါတို႔ လူျမင္မေကာင္းတဲ့အထိ သ႐ုပ္မပ်က္ၾကဘူး ကမ႓ာ။ မင္းေရာက္ေနတယ္ဆိုလည္း ခ်က္ခ်င္းလာခဲ့ပါလား။"
"ၾကည့္ေကာင္းလို႔ဆက္ၾကည့္ေနတာ၊ ငါးမိနစ္ေလာက္။"
"ကဲ၊ အဲဒီ့ေတာ့ မင္းလည္းျမင္တယ္မဟုတ္လား။ သူငယ္ခ်င္းေတြျပန္ဆံုလို႔ စကားေျပာတာ ဆန္းလား။ မင္းသဝန္တိုတာက လြန္လြန္းေနၿပီေနာ္။ ငါ့မွာလည္း အသိုင္းအဝိုင္းရွိတယ္၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြရွိတယ္ကြ။ ၿပီးေတာ့ လူအျမင္မေတာ္စရာလည္း ဘာမွလုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။"
"အဟက္၊ စကားနာထိုးခ်င္တာလား။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဘယ္သူနဲ႔ဘယ္လိုဆိုၿပီးေလ။"
"ငါမေျပာဘူးေနာ္ ကမ႓ာ။ ၿပီးၿပီးသားကိစၥေတြကို ငါျပန္မစခ်င္ဘူး။"
"ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ျပႆနာကိုမီးထြန္းရွာတာေပါ့။"
"မင္းက ငါ့သိကၡာကိုေစာ္ကားေနသလိုပဲ။ ေတြ႕သမၽွလူနဲ႔ လိုက္သဝန္တိုေနတာ။"
"ခ်စ္လို႔ပါ။ သခင့္သိကၡာကို ေစာ္ကားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဆင္ျခင္ပါ့မယ္။"
ပြဲတက္ဖို႔လည္းရွိတာမို႔ ဒီေလာက္နဲ႔ၿပီးသြားၾကၿပီး သြားဖို႔ျပင္ဆင္ၾကေတာ့လည္း သခင့္ကို အက်ႌၾကယ္သီးေတြကူတပ္ေပးေနျပန္တဲ့ ေျမကမ႓ာဟာ တစ္ခါတေလ ကေလးလိုပါပဲ။
■
"Wow! Za, you look so young."
"Thank you, bro. You're so gorgeous."
ဒီလူကို ကမ႓ာသိတယ္။ သခင္တို႔ရဲ႕ Department Head.
"Za, you are late. Try to hide your precious one?"
ကမ႓ာ့ဘက္ကိုမ်က္စပစ္ၿပီး အဖိုးတန္ေလးကိုဝွက္ထားဖို႔လား၊ ေနာက္က်တယ္ေနာ္ေတြ စေနာက္ေနေပမဲ့ မ်က္စိက ရာဇသခင္ဆီကမခြာတဲ့ ဆံပင္ေရႊေရာင္နဲ႔အေနာက္တိုင္းသူ။
သခင့္အေပါင္းအသင္းေတြကို ကမ႓ာျပံဳးျပေနရတာ တစ္သီတစ္တန္းႀကီး။
ခဏအၾကာမွာ ေရႊအိုေရာင္ဝတ္စံုနဲ႔ေရာက္လာသူက ဘရဏီ။ အသားဝင္းဝင္းနဲ႔ ေရႊအိုေရာင္ရင္ျပတ္ဟာ တစ္သားတည္းက်ေနၿပီး ေနာက္ေက်ာကေတာ့ ဇာပါးပါးေၾကာင့္ အသားအေရေကာင္းျခင္းေတြက အထင္းသား။ ဒူးေလာက္ကေနစလို႔ ေအာက္ဘက္ကိုက အခက္ေတြပါတဲ့ဇာပါးတစ္ထပ္သာ ခပ္ဝဲဝဲက်ေနပါတယ္။ တျခားမိန္းကေလးေတြလို အတင္းေဖာ္ထားတာေတြမပါေပမဲ့ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔တစ္သားတည္းျဖစ္ၿပီး အလွအပေတြက ေပၚလြင္ေနပါတယ္။ အျဖဴေရာင္ေကာင္မေလးေတြၾကားမွာ ေရႊအိုေရာင္အာရွအသားအေရဟာ အထူးအဆန္းျဖစ္ေနၿပီး model လွလို႔ ဝတ္စံုလွတာလား၊ ဝတ္စံုလွလို႔ model လွတာလားဆိုတာ မသဲကြဲေတာ့ပါ။
ဝန္ထမ္းအသစ္ကေလးဟာ ပြဲမွာထင္ရွားေနသလို အဆင္းေရာအခ်င္းပါ နာမည္ေကာင္းရေနသူ Perfume Chemist နဲ႔ လူမ်ိဳးတူသူငယ္ခ်င္းဆိုတာကပါ ဒီပြဲမွာ hit ျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခု ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။
အစက ၾကည္ျပာေရာင္ shirt နဲ႔ pants ေပၚမွာ တစ္ေယာက္က Navy blue ခပ္ရင့္ရင့္၊ တစ္ေယာက္က နက္ျပာေရာင္စိုစို ကုတ္ကို္ယ္စီနဲ႔ သခင္နဲ႔ကမ႓ာဟာ အရမ္းကိုလိုက္ဖက္ေနၿပီး အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေရႊအိုေရာင္နတ္သမီးေၾကာင့္ ကမ႓ာ့ဘက္အျခမ္းက ခပ္မွိန္မွိန္ျဖစ္ေနသလို ခံစားေနရပါတယ္။
"ကမ႓ာ၊ ေရာ့ Vodka. အဲဒါ မင္းအႀကိဳက္အတိုင္းပဲ။"
ေနာက္နားကေနပါလာတဲ့ကမ႓ာ့ကို သခင္က သူ႔လက္ထဲကခြက္ကို လွည့္ေပးလိုက္တယ္။ သခင္ေျခလွမ္းအေရြ႕မွာ ေဘးကဘရဏီရဲ႕ဂါဝန္အနားစကို တက္နင္းမိၿပီး ဘရဏီအနည္းငယ္ယိုင္သြားတာေၾကာင့္ လက္ေမာင္းကိုလွမ္းကိုင္ထိန္းလိုက္ခ်ိန္ ကမ႓ာ့ဆီသခင္ကမ္းတဲ့ခြက္က ကမ႓ာ့လက္ထဲမေရာက္ခင္ နည္းနည္းေလး ေမွာက္က်သြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။
"ဟာ၊ sorry ဏီဏီ။"
"ရတယ္ ဇ၊ ရတယ္။ အိုး၊ ကမ႓ာ့အက်ႌစိုသြားၿပီ"
ဘရဏီေျပာမွ သခင္သတိထားမိၿပီး ၾကည့္လိုက္ကာ
"အာ၊ သိပ္မမ်ားပါဘူး။ အဆင္ေျပတယ္မလား ကမ႓ာ။"
"ေျပပါတယ္။"
မေျပလည္း ေျပရမွာေပါ့။ ေယာက္်ားေလးအက်ႌစိုသြားတာ ျပႆနာမွမရွိပဲ။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေခ်ာ္လဲမွာနဲ႔စာရင္ သိပ္အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥမွမဟုတ္တာ။ ဒါေပမဲ့ ရင္ထဲမွာေတာ့ ေအာင့္သက္သက္ပါပဲ။
ဘရဏီကို လာမိတ္ဆက္ၾကသူတခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ သူမအလုပ္မ်ားသြားေတာ့မွ
"အျပန္က်ရင္ ဘရဏီကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းလာႀကိဳမွာေပမဲ့ ငါတို႔ ခဏေတာ့ေစာင့္ေပးရမယ္ထင္တယ္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကလည္း ပြဲတစ္ခုကေနအျပန္ လွည့္ေခၚမွာဆိုေတာ့ ဘရဏီတစ္ေယာက္တည္း ေစာင့္ေနရမွာဆိုရင္ အဆင္မေျပဘူး။"
"သခင့္သေဘာပါ။"
'ကိုယ္လည္းအဆင္မေျပဘူး သခင္။'
ကမ႓ာ စိတ္႐ႈပ္လာၿပီ။ အဲဒီ့အခ်ိန္က်မွ သခင့္အေပါင္းအသင္းတခ်ိဳ႕က ကမ႓ာနဲ႔ပါစကားလာေျပာေနလို႔ အလိုက္သင့္ျပန္ေျပာေပးေနရပါတယ္။ မ်က္ႏွာကေတာ့ သိပ္မလန္းခ်င္ေတာ့တာ သခင္သိမွသိပါေလစ။ ဒါကို အဲဒီ့အဖြဲ႕ေတြကေမးသြားေသးတာ သခင္ကပိုငယ္တာလားတဲ့။
ဟုတ္တယ္။ အဲဒီ့ရာဇသခင္ဆိုတဲ့ေယာက္်ားကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ရလြန္းလို႔ ေျမကမ႓ာတို႔ ေသာကအျဖာျဖာနဲ႔ ႐ုပ္ရင့္လာတာလို႔သာ ေျပာလိုက္ရရင္ေတာ့ ...
■
ညေလေအးေၾကာင့္ Navy blue coat ေလးက ဘရဏီရဲ႕ပခံုးေပၚေရာက္ေနၿပီး သခင့္ပခံုးေပၚကိုေတာ့ နက္ျပာေရာင္ကုတ္ေလး ေရာက္လာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကားထဲဝင္သြားတဲ့ကမ႓ာေၾကာင့္ ဘရဏီျပံဳးလိုက္တယ္။
"ဇ၊ နင့္အမ်ိဳးသားေလး ေကာက္ေနၿပီ။ ငါလည္း ေနာက္ဆို ဆင္ျခင္မွ။ ငါက သူငယ္ခ်င္းေတြမေတြ႕တာၾကာၿပီမို႔ ျပန္ေတြ႕ေတာ့ ဝမ္းသာသြားတာပါ။ ဘာစိတ္မွမရွိေၾကာင္း သူ႔ကိုေျပာေပးဦး။"
"အာ၊ sorry ဏီဏီ။ နင့္သိကၡာကို ေစာ္ကားသလိုျဖစ္သြားရင္ ငါကပဲေတာင္းပန္ပါတယ္။"
"မဟုတ္တာ။ သူနင့္ကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ၊ အားက်စရာ။ ေဟာ၊ ကားလာၿပီ။ ငါသြားေတာ့မယ္ ဇ။ See you tomorrow."
"See you."
သူ႔သူငယ္ခ်င္းကားဆီကိုမသြားခင္ ဘရဏီက ကမ႓ာရွိရာဆီသြားလိုက္ၿပီး သခင့္ရဲ႕ကုတ္အက်ႌကို ကမ႓ာ့ဆီျပန္ေပးကာ
"ဝိုင္းကူေစာင့္ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကမ႓ာ။ ေနာက္မွေတြ႕မယ္ေနာ္။"
"ဪ၊ ဟုတ္။"
ကားထဲဝင္ထိုင္တဲ့သခင္က
"မင္းလုပ္ပံုက သိပ္သိသာတာပဲ။ နည္းနည္းေတာ့ထိန္းမွေပါ့။"
ကမ႓ာ ကားကိုအၾကမ္းပတမ္းေမာင္းထြက္ၿပီးသာ reply ျပန္လိုက္တယ္။ ဘာေျပာခ်င္လဲဆိုတာ သခင္သိမွာပါ။
■■■ Part (7) ဆက္ရန္ ■■■
"ကမ္ဘာရေ၊ မင်းအမေကို သွားကန်တော့မှာနော်။"
လပြည့်နေ့က မြန်မာနိုင်ငံမှာလို အလုပ်ပိတ်ရက်မဟုတ်တာကြောင့် နှစ်ယောက်လုံးအလုပ်နားတဲ့ လပြည့်နေ့မတိုင်မီ နှစ်ရက်အလိုမှာကတည်းက သွားကန်တော့ကြဖို့ ပြင်ဆင်နေကြတာပါ။
"သွားမှာပေါ့။ အေးဆေးပေါ့ဗျာ။"
"နာရီလည်းကြည့်ဦး၊ မင်းအမေ မျှော်နေမယ်လေ။ လာမယ်ပြောထားပြီး အရမ်းနောက်ကျနေတာ မကောင်းဘူး။"
"သခင်ရေ၊ အဝတ်အစားတော့ ရွေးပါရစေဦးဗျာ။"
"မင်းဟာက ပဲကြီးတစ်လှေကျက်တော့မယ်။"
"ရှင်ဘုရင်လည်းမဟုတ်ပါဘူး။ ရေချိုးခန်းကထွက်လာတာလည်း ဆယ့်ငါးမိနစ်ပဲ ကြာပါသေးတယ်။"
"အေး၊ သဘောပဲ။ မပြောတော့ဘူး။"
သခင်က အခန်းအပြင်ထွက်သွားလေပြီ။
ကမ္ဘာ့အမေက မြန်မာနိုင်ငံသူ၊ အဖေက ကနေဒါနိုင်ငံသား။ ဖူးစာဆုံကြတော့ US မှာ။ အဖေဘက်ကအဘိုးဖြစ်သူကလည်း မြန်မာသွေးတစ်ဝက်ပါသူမို့ မိဘတွေရဲ့တွေ့ဆုံခြင်းက တိုက်ဆိုင်သလို US မှာမွေးပြီး US မှာကြီးတဲ့ မြေကမ္ဘာဟာ scholar နဲ့ US မှာကျောင်းလာတက်ရင်း အလုပ်လုပ်နေတဲ့ ရာဇသခင်နဲ့ဆုံရတာကလည်း ဖူးစာတစ်မျိုးပါ။
နိုင်ငံသားဖြစ်နေတဲ့ကမ္ဘာက အိမ်ထောင်ဦးစီးနေရာရောက်နေတာမို့ သခင့်အနေနဲ့ အစစအရာရာဆင်ခြင်တဲ့ကြားက ရင်းနှီးသမျှလူတွေကတော့ အမြဲစနောက်ကြပါတယ်။ ဘယ်သူက အိမ်ထောင်ဦးစီးလဲလို့ပေါ့။ ကမ္ဘာက အဲဒီ့လောက်အထိ သခင့်အပေါ် ဦးစားပေးအလေးထားနေတဲ့အပြင် ယောက်ျားချင်းယူထားပြီး အိမ်ထောင်ဦးစီးနေရာပျောက်နေတဲ့အပေါ် ကမ္ဘာ့အမေက သဘောမကျခဲ့ပါ။ မိခင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ သားဖြစ်သူကို ဇနီးနဲ့သားသမီးတွေနဲ့ သိုက်သိုက်ဝန်းဝန်းမြင်ချင်ရှာတဲ့ အတ္တလို့မဆိုနိုင်တဲ့ မေတ္တာတရားက တစ်ခါတလေမှာ ကမ္ဘာ့အပေါ်ထားတဲ့ သခင့်အချစ်တွေနဲ့ ထိပ်တိုက်တွေ့ရပါတယ်။
တစ်ဖက်အမေကသဘောမတူတာကို လွန်ဆန်ပြီး ချစ်လို့လက်ထပ်ယူခဲ့ပြီးတဲ့ သခင့်အနေနဲ့ကလည်း ခင်ပွန်းရဲ့မိဘကို ရိုသေသမှုနဲ့ လေးလေးစားစားဆက်ဆံတတ်ပေမဲ့ တစ်ခါတလေမှာ ပိုင်ဆိုင်မှုအတ္တတွေ၊ လူငယ်တစ်ယောက်ရဲ့မာနတွေက သိသာလာတတ်ပါတယ်။ သခင်ကသာ ကမ္ဘာ့ကိုပိုင်ဆိုင်ပါတယ်ဆိုတဲ့အသိက အတ္တတစ်ခုအဖြစ်နဲ့ အမောက်ထောင်ပြစရာဖြစ်လာတဲ့အခါ ယောက္ခမဖြစ်သူနဲ့ အေးစက်စက်တွေဖြစ်လာတတ်ပါတယ်။ ကမ္ဘာ့ကိုချစ်တဲ့အချစ်တွေနဲ့ပဲ အဆင်မပြေမှုတွေကို ဖုံးပစ်ခဲ့ရတာ မနည်းပါဘူး။ ဒါကို ကမ္ဘာလည်းသိနေတာမို့ သခင့်အလိုကျ အရာရာလိုက်လျောပေးတတ်စမြဲ။
တကယ်ဆို ကမ္ဘာ့အချစ်တွေက အရင်စပြီးဖြစ်တည်ခဲ့တဲ့ ဒီဇာတ်လမ်းမှာ ကမ္ဘာကသာ သခင့်ဆီအရင်လှမ်းလာခဲ့တာပါ။ ကိုယ့်ဘဝအတွက် ကိုယ့်ဘာသာရုန်းကန်ရပ်တည်နေရတဲ့ တစ်ကောင်ကြွက်ရာဇသခင်ရဲ့ အထီးကျန်သလိုဖြစ်နေတဲ့ဘဝထဲကို မြေကမ္ဘာဆိုတဲ့ကောင်လေးက တံခါးခေါက်လို့ဝင်ခွင့်တောင်းခဲ့တယ်။ အတည်တကျဖြစ်ဖို့ မယုံရဲခဲ့တဲ့သခင်က ယာယီဆက်ဆံရေးအဖြစ် စမ်းကြည့်ခဲ့ရာက အခုအချိန်မှာတော့ တစ်ဘဝစာမကဘဲ သံသရာအဆက်ဆက်အထိဆိုပြီး မြေကမ္ဘာတို့သစ္စာဆိုနေပြီ။
■
"ဒီရုပ်ပဲထွက်တာများကွာ၊ ဘာတွေပြင်နေမှန်းမသိဘူး။"
ကမ္ဘာက တစ်ချက်မဲ့လိုက်ပြီး car parking မှာ ကားရပ်လိုက်ပါတယ်။
"မနှိမ်နဲ့။ ပိုချောတယ်ဆိုပြီး မာန်တက်နေတာ မြင်မကောင်းဘူး။"
"ဟား ဟား ဟား၊ ငါပိုချောတာကို ဝန်ခံပြီပေါ့။"
ရှုံ့မဲ့မဲ့ရုပ်နဲ့ကမ္ဘာ့လက်ကို သခင်ကတွဲလိုက်တော့ ကမ္ဘာချက်ချင်းကိုပြုံးသွားပြီး လက်ဖဝါးချင်းယှက်သွယ်ထားတာကို ကြည့်နေပါတယ်။
"လမ်းကိုကြည့်လျှောက်ပါကွာ။ ချော်လဲရင်မဆွဲဘူးနော်။"
ချော်လဲရင်မဆွဲမယ့်သူက လက်တွေကိုတော့ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားပါတယ်။
.
လူခေါ်ခေါင်းလောင်းသံအဆုံးမှာ ကမ္ဘာ့အမေထွက်လာပြီး
"ရောက်လာကြပြီပဲ။ မျှော်နေတာ၊ လာကြ။"
"အန်တီ့သားက ပဲများနေတာမပြီးနိုင်ဘူးလေ။ ထွက်လာတော့လည်း ဒီရုပ်ပဲ။"
"အဲဒီ့ကောင်လေး ပဲများတဲ့အကျင့်က မပျောက်သေးဘူးလားကွယ်။"
ကမ္ဘာက သူ့ကိုပြောတာမဟုတ်သလို မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလို့ နှစ်ယောက်သားရယ်မိပါတယ်။
.
"သာဓုပါကွယ်။ စိတ်ချမ်းသာ၊ ကိုယ်ကျန်းမာ၊ ကောင်းသောလိုရာဆန္ဒပြည့်ဝလို့ အစစအရာရာအဆင်ပြေပြီး ဘဝခရီးလမ်း ချောမွေ့ကြပါစေ။"
"ပေးတဲ့ဆုနဲ့ ပြည့်ပါစေ။"
"ကဲ၊ ဒီမှာ မုန့်စားကြဦး။ မင်းတို့ကြိုက်တဲ့ ငှက်ပျောသီးပူတင်း။"
တကယ်တော့ ကမ္ဘာသိပ်ကြိုက်လို့ သခင်ကလိုက်စားကြည့်ရင်းနဲ့ ကြိုက်တတ်သွားတာပါ။
"အမေ့လက်ရာက အကောင်းဆုံးပဲ။"
"ဘယ်သူ့လက်ရာများ စားရသေးလို့လဲဟယ်။"
မရည်ရွယ်ဘဲပြောလိုက်ပေမဲ့ ရာဇသခင်ဆိုတာကလည်း မီးဖိုချောင်ဝင်၊ အိမ်မှုကိစ္စလုပ်၊ ယောက်ျားအလုပ်ကအပြန်ကို အလှပြင်ထားပြီးစောင့်နေမယ့် အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဟုတ်လေတော့ ခက်သားလား။ နှစ်ယောက်သား ကြုံတဲ့လူကချက်ပြုတ်ကျွေးပြီး များသောအားဖြင့် အပြင်မှာစားဖြစ်ကြတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်အတွက် အမေ့အိမ်မှာတော့ အစားအသောက်တိုင်းက နတ်သုဒ္ဓါပါပဲ။
"အမေကလည်း ကျွန်တော်တို့ ကြက်ဥပူတင်းလုပ်ကြည့်ကြပါသေးတယ်။"
"စားရောစားလိုက်ရရဲ့လား။"
"ရတာပေါ့။ တူးနံ့လေးတောင်မွှေးသေး။"
"အဆန်းပါလားနော်။"
"အဲဒီ့လိုတွေရှိတယ်၊ အဟီး။"
"ရာဇရော အလုပ်တွေအဆင်ပြေရဲ့လား။"
"ပြေပါတယ် အန်တီ။ ရေမွှေးအသစ်ထုတ်ဖို့ကိစ္စနဲ့ နည်းနည်းအလုပ်ရှုပ်နေရုံပါ။ ဪ၊ အိတ်အပြာလေးထဲက ဒီတစ်ခေါက်ကျွန်တော်တို့ဆီကထုတ်မယ့် ရေမွှေးအသစ်လေ။ နမူနာထုတ်ကြည့်ရင်းက အန်တီ့အတွက်သီးသန့်ဖယ်ထားတာ။ အနံ့ကိုတောင် နည်းနည်းပျော့သွားအောင်လုပ်ထားတယ်။ ထုတ်မယ့်အနံ့က သူ့ထက်နည်းနည်းလေးပြင်းမှာ။"
"ဟုတ်လား။ အနံ့သင်းသင်းပဲသဘောကျတယ်ကွယ်။ အသက်ကြီးလာတော့ အနံ့စူးစူးတွေနဲ့လည်းမလိုက်ဖက်သလို ခံလည်းမခံနိုင်တော့ဘူး။"
"ထုတ်မှာကတော့ မပြင်းမပျော့တာလေးပါ။"
"ဒါက limited edition ပေါ့။"
"အာ ... ဟုတ်တယ်၊ အဲဒီ့လိုမျိုးပဲဗျ။"
"ကျေးဇူးပါပဲကွယ်။"
တစ်ညနေလုံးနေပြီး အဆင်ပြေနေပြီးမှ
"ဒီည ဒီမှာအိပ်ကြမယ်မဟုတ်လား။"
"အဲ၊ မနက်ကျရင် အမေ့သားမက်က အလုပ်စောစောသွားရမှာ။"
"ဟယ်၊ ဒီမှာအိပ်ကြမှာဆိုပြီး အခန်းတောင်ရှင်းထားပေးတာကို။"
"ဒါပေမဲ့ ..."
"အိပ်ကြတာပေါ့ ကမ္ဘာရဲ့။ ငါတို့ မနက်စောစောထပြန်လို့ရတာပဲ။"
"အဆင်ပြေလား။"
ခပ်တိုးတိုးမေးနေတဲ့သားဖြစ်သူကို ငေးကြည့်မိရင်း တရားကျမိပါတယ်။ အမေကတော့ သားလေးကိုလွမ်းလို့ အချိန်ကြာကြာရှိစေချင်တာကို သူကတော့ ယောက်ျားအဆင်ပြေပါ့မလားလို့ တွေးပူနေခြင်း။
"အန်တီ၊ ကျွန်တော်တို့ မနက်စောစောမှ ထပြန်လိုက်မယ်နော်။"
"ဟုတ်ပါပြီကွယ်။"
ယောက်ျားတစ်ခွန်းဆိုတစ်ခွန်းဖြစ်နေတဲ့ သားဖြစ်သူကိုမြင်ရတာ စိတ်ထဲတော့ သိပ်အဆင်ပြေမနေပါ။
သခင့်မှာလည်း ကမ္ဘာ့ရဲ့အနေအထိုင်မတတ်ပုံကိုသာ ကျိန်ဆဲနေမိပါတော့တယ်။
■■■
ဒီေန့ ကမ္ဘာ အိပ်ရာထဲကမထနိုင်တာ တစ်မနက်လုံးပဲ။ သခင်ကတော့ အနားမှာမရှိပါ။ အလုပ်သွားတဲ့သခင်က ကမ္ဘာဖျားနေတာကိုမသိသလို သခင်အိမ်မှာရှိချိန်လည်း သူတို့စကားမပြောဖြစ်ကြ။ ကမ္ဘာက ဘယ်လိုပဲစကားတွေပြောပြော၊ ဘယ်လိုပဲတောင်းပန်နေနေ စကားမပြောချင်သေးဘူးဆိုတဲ့တစ်ခွန်းပဲ ကြားနေရတာ မနေ့ကတစ်ရက်လုံးလုံး။ တရားခံကတော့ ကမ္ဘာပါပဲ။
လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ရက်ကပေါ့။
"ကမ္ဘာ၊ ညနေကျရင် စောစောလာခေါ်ဖို့ မမေ့နဲ့ဦးနော်။"
"မမေ့ပါဘူးဗျာ။"
သခင်တို့ရုံးက MD ရဲ့မွေးနေ့ပွဲကို သခင်တို့စုံတွဲလိုက်တက်ရမှာမို့ သခင်မှာနေရတာပါ။ ညနေကျရင် တစ်ရုံးလုံးစောစောဆင်းပြီး ပါတီအတွက်ပြင်ဆင်ကြမှာဖြစ်လို့ ကမ္ဘာက သွားကြိုရပါမယ်။
"ညနေကျတွေ့မယ် သခင်။"
"See you."
သခင် ရုံးထဲဝင်လာတယ်ဆိုရင်ပဲ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ရက်ကထွက်သွားတဲ့ Perfume Chemist နေရာကိုရောက်လာသူနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးပါတယ်။
"ဇ၊ ရာဇသခင်မဟုတ်လား။"
"ဘရဏီ။ အဟား၊ ပြန်တွေ့ရတာ ဝမ်းသာစရာပဲ။"
"ပျော်လိုက်တာ။ ငါတို့ အလုပ်အတူလုပ်ရမှာပေါ့။ သိပ်တော်တဲ့ Perfume Chemist တစ်ယောက်ရှိတယ်ဆိုတာ နင်ဖြစ်နေတာပေါ့။ မိုက်တယ်ကွာ။"
"မမြှောက်နဲ့။"
"အမလေး၊ ညနေပါတီရှိတယ်ဆို။ ငါက အခုမှအသစ်မို့ မတက်တော့ဘူးလို့ငြင်းနေတာ။ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေမှာစိုးလို့လေ။"
"အခု ငါရှိပြီဆိုတော့ လာမယ်မဟုတ်လား။"
"ဒါပေါ့။ ဒီလိုဆိုတော့ ပြောစရာတွေများသွားပြီပဲ။ အခုတော့ ငါ့ကို အလုပ်တွေသင်ပေး။"
"ဟုတ်ပြီဗျာ။"
တစ်နေကုန် အလုပ်လုပ်ရင်း ဘရဏီကိုလည်း ရှင်းပြစရာတွေရှင်းပြနေခဲ့တယ်။ ညနေရုံးစောစောဆင်းတော့
"နင် ဘယ်မှာနေတာလဲ ဏီဏီ။"
"ဒီနားကအိမ်လေးမှာပဲ။ သူငယ်ချင်းနဲ့အတူနေတယ်လေ။ နင်ကအိမ်ထောင်ကျသွားပြီဆိုတော့ နင့်အမျိုးသမီးက မြန်မာလား၊ ဒီကလား။"
"Canadian Myanmar, ဒါပေမဲ့ ဒီနိုင်ငံသား။ ပြီးတော့ ငါ့အမျိုးသား။"
"Oh, sorry. Love is love, my friend. I stand with you."
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ခဏနေ သူလာကြိုမှာ။ နင့်အိမ်ကို လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ။ ငါတို့နဲ့လိုက်ခဲ့။"
"ဒီအနောက်နားလေးတင်ဟ။"
"ရပါတယ်။ ငါလည်း နင့်အိမ်ကိုသိရတာပေါ့။ ပိတ်ရက်မှ ငါ့အိမ်အလည်ခေါ်မယ်။"
"ကောင်းသားပဲ။ ကျောင်းတုန်းကအကြောင်းတွေ၊ သူငယ်ချင်းတွေအကြောင်းတွေ၊ ပြောစရာတွေမှအများကြီးပဲ။"
"အေး၊ နင့်ရဲ့အဆက်ဟောင်းကြီးတော့ မိန်းမရသွားပြီ။"
"အမလေး၊ ငါသိတာပေါ့။ အဲဒီ့ကောင် ငါ့ကိုဖိတ်လို့ အားရပါးရကို သွားပြီးစားသောက်ခဲ့တယ် သိလား။"
"ဟား ဟား ဟား၊ ငါမသွားနိုင်လို့ နင်နဲ့မဆုံတာပေါ့။"
"အေးဟယ်၊ ခစ် ခစ်။"
ရုံးရှေ့ကထိုင်ခုံလေးတွေမှာ ရယ်ကာမောကာစကားပြောရင်း တစ်ချက်ချက်သခင်ကနောက်ရင် ဘရဏီက သခင့်လက်မောင်းကိုရိုက်ရင်းနဲ့ ကမ္ဘာအလာကိုစောင့်နေတာ ငါးမိနစ်ကျော်ကျော်အကြာမှာ သူတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ရှေ့ကို ကားတစ်စီးက အရှိန်ပြင်းပြင်းထိုးရပ်လာပါတယ်။
"ဪ၊ ဒီကောင်လေး ဘာဖြစ်လာပြန်ပြီလဲမသိဘူး။ လာ၊ ဘရဏီ။ ငါမိတ်ဆက်ပေးမယ်။"
ကားနားရောက်လာကြပြီး
"ကမ္ဘာရေ၊ ငါ့သူငယ်ချင်းကို သူ့အိမ်လိုက်ပို့ပေးပါဦး။ ငါ နောက်ခန်းမှာပဲ သူနဲ့ထိုင်လိုက်မယ်။"
ကမ္ဘာက ခေါင်းညိတ်ရုံသာ။ သခင်က ဘရဏီရဲ့လိပ်စာကိုရွတ်ပြလိုက်တော့ ကမ္ဘာကကားမောင်းထွက်လိုက်တယ်။
"ဏီဏီ၊ ဒါ ငါ့အမျိုးသား မြေကမ္ဘာ။ ငါ့ထက် နှစ်နှစ်လောက်ငယ်တယ်။ ကမ္ဘာ၊ ဒါ ဘရဏီတဲ့။ ရုံးကိုဒီနေ့မှပြောင်းလာတဲ့ Perfume Chemist. ဒါပေမဲ့ ငါနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံမှာကတည်းက ကျောင်းနေဖက်။ ပြီးတော့ ဒီက Chemistry အတန်းမှာလည်း ဆုံသေးတယ်။"
"Glad to meet you, မြေကမ္ဘာ။"
"So am I, မဘရဏီ။"
ကားမောင်းရင်းတစ်ဖက်မို့ မိတ်ဆက်တာက ဒီလောက်နဲ့ပြီးသွားပြီး သခင်နဲ့ဘရဏီ စကားဆက်ပြောကြပြန်တယ်။ ရွှန်းရွှန်းဝေအောင်ပြောနေတဲ့ ဘရဏီက အိမ်ရှေ့ရောက်တော့
"ငါပြောပါတယ်၊ နီးပါတယ်လို့။ စကားတစ်ခွန်းနှစ်ခွန်းနဲ့တင် ရောက်လာပြီ။"
"ဟား ဟား၊ ကောင်းတာပေါ့။"
"အေးပါ၊ ပါတီမှာ နင့်ကိုဆက်ပြီးနားပူခိုင်းမယ်။ See you soon, ကမ္ဘာ။"
"ဟုတ်ကဲ့"
ဘရဏီစကားအဆုံး၊ သခင် ကားရှေ့ခန်းထဲအရောက်၊ ကားကို ချက်ချင်းမောင်းထွက်ပစ်တဲ့ကမ္ဘာကြောင့်
"ဘယ်လိုတွေ မောင်းနေတာလဲကွာ။"
"လူလိုပဲမောင်းနေတာ။"
"ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ။"
"ဟင့်အင်း"
"အေး၊ ကားကို ဂရုစိုက်မောင်း။"
ကမ္ဘာ တစ်ခုခုကိုမကြည်တာသိလို့ လမ်းမှာစကားမပြောတော့ဘဲ ပြန်လာခဲ့ကြတာ အိမ်ရောက်လာခဲ့ပြီ။
"ဘာဖြစ်လာတာလဲ ကမ္ဘာ။"
"သောက်မြင်ကတ်လို့။"
"ငါ့ကိုလား။"
"နှစ်ယောက်လုံးကို။"
"ဏီဏီ"
"ဟုတ်တယ်။"
"သူငယ်ချင်းလေ ကမ္ဘာ။ ပြဿနာမလုပ်စမ်းနဲ့။"
"ကုမ္ပဏီထဲကထွက်လာကတည်းက ရယ်လိုက်မောလိုက်၊ ရိုက်လိုက်ပုတ်လိုက်နဲ့ နှစ်ယောက်တည်းကမ္ဘာတည်နေတာလေ။"
"ငါတို့ လူမြင်မကောင်းတဲ့အထိ သရုပ်မပျက်ကြဘူး ကမ္ဘာ။ မင်းရောက်နေတယ်ဆိုလည်း ချက်ချင်းလာခဲ့ပါလား။"
"ကြည့်ကောင်းလို့ဆက်ကြည့်နေတာ၊ ငါးမိနစ်လောက်။"
"ကဲ၊ အဲဒီ့တော့ မင်းလည်းမြင်တယ်မဟုတ်လား။ သူငယ်ချင်းတွေပြန်ဆုံလို့ စကားပြောတာ ဆန်းလား။ မင်းသဝန်တိုတာက လွန်လွန်းနေပြီနော်။ ငါ့မှာလည်း အသိုင်းအဝိုင်းရှိတယ်၊ သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေရှိတယ်ကွ။ ပြီးတော့ လူအမြင်မတော်စရာလည်း ဘာမှလုပ်နေတာမဟုတ်ဘူး။"
"အဟက်၊ စကားနာထိုးချင်တာလား။ ကျွန်တော်ကတော့ ဘယ်သူနဲ့ဘယ်လိုဆိုပြီးလေ။"
"ငါမပြောဘူးနော် ကမ္ဘာ။ ပြီးပြီးသားကိစ္စတွေကို ငါပြန်မစချင်ဘူး။"
"ကျွန်တော်ကပဲ ပြဿနာကိုမီးထွန်းရှာတာပေါ့။"
"မင်းက ငါ့သိက္ခာကိုစော်ကားနေသလိုပဲ။ တွေ့သမျှလူနဲ့ လိုက်သဝန်တိုနေတာ။"
"ချစ်လို့ပါ။ သခင့်သိက္ခာကို စော်ကားတာမဟုတ်ပါဘူး။ ဆင်ခြင်ပါ့မယ်။"
ပွဲတက်ဖို့လည်းရှိတာမို့ ဒီလောက်နဲ့ပြီးသွားကြပြီး သွားဖို့ပြင်ဆင်ကြတော့လည်း သခင့်ကို အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကူတပ်ပေးနေပြန်တဲ့ မြေကမ္ဘာဟာ တစ်ခါတလေ ကလေးလိုပါပဲ။
■
"Wow! Za, you look so young."
"Thank you, bro. You're so gorgeous."
ဒီလူကို ကမ္ဘာသိတယ်။ သခင်တို့ရဲ့ Department Head.
"Za, you are late. Try to hide your precious one?"
ကမ္ဘာ့ဘက်ကိုမျက်စပစ်ပြီး အဖိုးတန်လေးကိုဝှက်ထားဖို့လား၊ နောက်ကျတယ်နော်တွေ စနောက်နေပေမဲ့ မျက်စိက ရာဇသခင်ဆီကမခွာတဲ့ ဆံပင်ရွှေရောင်နဲ့အနောက်တိုင်းသူ။
သခင့်အပေါင်းအသင်းတွေကို ကမ္ဘာပြုံးပြနေရတာ တစ်သီတစ်တန်းကြီး။
ခဏအကြာမှာ ရွှေအိုရောင်ဝတ်စုံနဲ့ရောက်လာသူက ဘရဏီ။ အသားဝင်းဝင်းနဲ့ ရွှေအိုရောင်ရင်ပြတ်ဟာ တစ်သားတည်းကျနေပြီး နောက်ကျောကတော့ ဇာပါးပါးကြောင့် အသားအရေကောင်းခြင်းတွေက အထင်းသား။ ဒူးလောက်ကနေစလို့ အောက်ဘက်ကိုက အခက်တွေပါတဲ့ဇာပါးတစ်ထပ်သာ ခပ်ဝဲဝဲကျနေပါတယ်။ တခြားမိန်းကလေးတွေလို အတင်းဖော်ထားတာတွေမပါပေမဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့တစ်သားတည်းဖြစ်ပြီး အလှအပတွေက ပေါ်လွင်နေပါတယ်။ အဖြူရောင်ကောင်မလေးတွေကြားမှာ ရွှေအိုရောင်အာရှအသားအရေဟာ အထူးအဆန်းဖြစ်နေပြီး model လှလို့ ဝတ်စုံလှတာလား၊ ဝတ်စုံလှလို့ model လှတာလားဆိုတာ မသဲကွဲတော့ပါ။
ဝန်ထမ်းအသစ်ကလေးဟာ ပွဲမှာထင်ရှားနေသလို အဆင်းရောအချင်းပါ နာမည်ကောင်းရနေသူ Perfume Chemist နဲ့ လူမျိုးတူသူငယ်ချင်းဆိုတာကပါ ဒီပွဲမှာ hit ဖြစ်နေတဲ့ အကြောင်းအရာတစ်ခု ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။
အစက ကြည်ပြာရောင် shirt နဲ့ pants ပေါ်မှာ တစ်ယောက်က Navy blue ခပ်ရင့်ရင့်၊ တစ်ယောက်က နက်ပြာရောင်စိုစို ကုတ်ကိုယ်စီနဲ့ သခင်နဲ့ကမ္ဘာဟာ အရမ်းကိုလိုက်ဖက်နေပြီး အခုအချိန်မှာတော့ ရွှေအိုရောင်နတ်သမီးကြောင့် ကမ္ဘာ့ဘက်အခြမ်းက ခပ်မှိန်မှိန်ဖြစ်နေသလို ခံစားနေရပါတယ်။
"ကမ္ဘာ၊ ရော့ Vodka. အဲဒါ မင်းအကြိုက်အတိုင်းပဲ။"
နောက်နားကနေပါလာတဲ့ကမ္ဘာ့ကို သခင်က သူ့လက်ထဲကခွက်ကို လှည့်ပေးလိုက်တယ်။ သခင်ခြေလှမ်းအရွေ့မှာ ဘေးကဘရဏီရဲ့ဂါဝန်အနားစကို တက်နင်းမိပြီး ဘရဏီအနည်းငယ်ယိုင်သွားတာကြောင့် လက်မောင်းကိုလှမ်းကိုင်ထိန်းလိုက်ချိန် ကမ္ဘာ့ဆီသခင်ကမ်းတဲ့ခွက်က ကမ္ဘာ့လက်ထဲမရောက်ခင် နည်းနည်းလေး မှောက်ကျသွားခဲ့ပါတော့တယ်။
"ဟာ၊ sorry ဏီဏီ။"
"ရတယ် ဇ၊ ရတယ်။ အိုး၊ ကမ္ဘာ့အင်္ကျီစိုသွားပြီ"
ဘရဏီပြောမှ သခင်သတိထားမိပြီး ကြည့်လိုက်ကာ
"အာ၊ သိပ်မများပါဘူး။ အဆင်ပြေတယ်မလား ကမ္ဘာ။"
"ပြေပါတယ်။"
မပြေလည်း ပြေရမှာပေါ့။ ယောက်ျားလေးအင်္ကျီစိုသွားတာ ပြဿနာမှမရှိပဲ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက် ချော်လဲမှာနဲ့စာရင် သိပ်အရေးကြီးတဲ့ကိစ္စမှမဟုတ်တာ။ ဒါပေမဲ့ ရင်ထဲမှာတော့ အောင့်သက်သက်ပါပဲ။
ဘရဏီကို လာမိတ်ဆက်ကြသူတချို့ကြောင့် သူမအလုပ်များသွားတော့မှ
"အပြန်ကျရင် ဘရဏီကို သူ့သူငယ်ချင်းလာကြိုမှာပေမဲ့ ငါတို့ ခဏတော့စောင့်ပေးရမယ်ထင်တယ်။ သူ့သူငယ်ချင်းကလည်း ပွဲတစ်ခုကနေအပြန် လှည့်ခေါ်မှာဆိုတော့ ဘရဏီတစ်ယောက်တည်း စောင့်နေရမှာဆိုရင် အဆင်မပြေဘူး။"
"သခင့်သဘောပါ။"
'ကိုယ်လည်းအဆင်မပြေဘူး သခင်။'
ကမ္ဘာ စိတ်ရှုပ်လာပြီ။ အဲဒီ့အချိန်ကျမှ သခင့်အပေါင်းအသင်းတချို့က ကမ္ဘာနဲ့ပါစကားလာပြောနေလို့ အလိုက်သင့်ပြန်ပြောပေးနေရပါတယ်။ မျက်နှာကတော့ သိပ်မလန်းချင်တော့တာ သခင်သိမှသိပါလေစ။ ဒါကို အဲဒီ့အဖွဲ့တွေကမေးသွားသေးတာ သခင်ကပိုငယ်တာလားတဲ့။
ဟုတ်တယ်။ အဲဒီ့ရာဇသခင်ဆိုတဲ့ယောက်ျားကို အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ စောင့်ကြည့်ရလွန်းလို့ မြေကမ္ဘာတို့ သောကအဖြာဖြာနဲ့ ရုပ်ရင့်လာတာလို့သာ ပြောလိုက်ရရင်တော့ ...
■
ညလေအေးကြောင့် Navy blue coat လေးက ဘရဏီရဲ့ပခုံးပေါ်ရောက်နေပြီး သခင့်ပခုံးပေါ်ကိုတော့ နက်ပြာရောင်ကုတ်လေး ရောက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ကားထဲဝင်သွားတဲ့ကမ္ဘာကြောင့် ဘရဏီပြုံးလိုက်တယ်။
"ဇ၊ နင့်အမျိုးသားလေး ကောက်နေပြီ။ ငါလည်း နောက်ဆို ဆင်ခြင်မှ။ ငါက သူငယ်ချင်းတွေမတွေ့တာကြာပြီမို့ ပြန်တွေ့တော့ ဝမ်းသာသွားတာပါ။ ဘာစိတ်မှမရှိကြောင်း သူ့ကိုပြောပေးဦး။"
"အာ၊ sorry ဏီဏီ။ နင့်သိက္ခာကို စော်ကားသလိုဖြစ်သွားရင် ငါကပဲတောင်းပန်ပါတယ်။"
"မဟုတ်တာ။ သူနင့်ကို သိပ်ချစ်တာပဲ၊ အားကျစရာ။ ဟော၊ ကားလာပြီ။ ငါသွားတော့မယ် ဇ။ See you tomorrow."
"See you."
သူ့သူငယ်ချင်းကားဆီကိုမသွားခင် ဘရဏီက ကမ္ဘာရှိရာဆီသွားလိုက်ပြီး သခင့်ရဲ့ကုတ်အင်္ကျီကို ကမ္ဘာ့ဆီပြန်ပေးကာ
"ဝိုင်းကူစောင့်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကမ္ဘာ။ နောက်မှတွေ့မယ်နော်။"
"ဪ၊ ဟုတ်။"
ကားထဲဝင်ထိုင်တဲ့သခင်က
"မင်းလုပ်ပုံက သိပ်သိသာတာပဲ။ နည်းနည်းတော့ထိန်းမှပေါ့။"
ကမ္ဘာ ကားကိုအကြမ်းပတမ်းမောင်းထွက်ပြီးသာ reply ပြန်လိုက်တယ်။ ဘာပြောချင်လဲဆိုတာ သခင်သိမှာပါ။
■■■ Part (7) ဆက်ရန် ■■■
လျပည့္ေန႔က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလို အလုပ္ပိတ္ရက္မဟုတ္တာေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္လံုးအလုပ္နားတဲ့ လျပည့္ေန႔မတိုင္မီ ႏွစ္ရက္အလိုမွာကတည္းက သြားကန္ေတာ့ၾကဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကတာပါ။
"သြားမွာေပါ့။ ေအးေဆးေပါ့ဗ်ာ။"
"နာရီလည္းၾကည့္ဦး၊ မင္းအေမ ေမၽွာ္ေနမယ္ေလ။ လာမယ္ေျပာထားၿပီး အရမ္းေနာက္က်ေနတာ မေကာင္းဘူး။"
"သခင္ေရ၊ အဝတ္အစားေတာ့ ေရြးပါရေစဦးဗ်ာ။"
"မင္းဟာက ပဲႀကီးတစ္ေလွက်က္ေတာ့မယ္။"
"ရွင္ဘုရင္လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ေရခ်ိဳးခန္းကထြက္လာတာလည္း ဆယ့္ငါးမိနစ္ပဲ ၾကာပါေသးတယ္။"
"ေအး၊ သေဘာပဲ။ မေျပာေတာ့ဘူး။"
သခင္က အခန္းအျပင္ထြက္သြားေလၿပီ။
ကမ႓ာ့အေမက ျမန္မာႏိုင္ငံသူ၊ အေဖက ကေနဒါႏိုင္ငံသား။ ဖူးစာဆံုၾကေတာ့ US မွာ။ အေဖဘက္ကအဘိုးျဖစ္သူကလည္း ျမန္မာေသြးတစ္ဝက္ပါသူမို႔ မိဘေတြရဲ႕ေတြ႕ဆံုျခင္းက တိုက္ဆိုင္သလို US မွာေမြးၿပီး US မွာႀကီးတဲ့ ေျမကမ႓ာဟာ scholar နဲ႔ US မွာေက်ာင္းလာတက္ရင္း အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ရာဇသခင္နဲ႔ဆံုရတာကလည္း ဖူးစာတစ္မ်ိဳးပါ။
ႏိုင္ငံသားျဖစ္ေနတဲ့ကမ႓ာက အိမ္ေထာင္ဦးစီးေနရာေရာက္ေနတာမို႔ သခင့္အေနနဲ႔ အစစအရာရာဆင္ျခင္တဲ့ၾကားက ရင္းႏွီးသမၽွလူေတြကေတာ့ အျမဲစေနာက္ၾကပါတယ္။ ဘယ္သူက အိမ္ေထာင္ဦးစီးလဲလို႔ေပါ့။ ကမ႓ာက အဲဒီ့ေလာက္အထိ သခင့္အေပၚ ဦးစားေပးအေလးထားေနတဲ့အျပင္ ေယာက္်ားခ်င္းယူထားၿပီး အိမ္ေထာင္ဦးစီးေနရာေပ်ာက္ေနတဲ့အေပၚ ကမ႓ာ့အေမက သေဘာမက်ခဲ့ပါ။ မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သားျဖစ္သူကို ဇနီးနဲ႔သားသမီးေတြနဲ႔ သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္းျမင္ခ်င္ရွာတဲ့ အတၱလို႔မဆိုႏိုင္တဲ့ ေမတၱာတရားက တစ္ခါတေလမွာ ကမ႓ာ့အေပၚထားတဲ့ သခင့္အခ်စ္ေတြနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ရပါတယ္။
တစ္ဖက္အေမကသေဘာမတူတာကို လြန္ဆန္ၿပီး ခ်စ္လို႔လက္ထပ္ယူခဲ့ၿပီးတဲ့ သခင့္အေနနဲ႔ကလည္း ခင္ပြန္းရဲ႕မိဘကို ရိုေသသမႈနဲ႔ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံတတ္ေပမဲ့ တစ္ခါတေလမွာ ပိုင္ဆိုင္မႈအတၱေတြ၊ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕မာနေတြက သိသာလာတတ္ပါတယ္။ သခင္ကသာ ကမ႓ာ့ကိုပိုင္ဆိုင္ပါတယ္ဆိုတဲ့အသိက အတၱတစ္ခုအျဖစ္နဲ႔ အေမာက္ေထာင္ျပစရာျဖစ္လာတဲ့အခါ ေယာကၡမျဖစ္သူနဲ႔ ေအးစက္စက္ေတြျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ကမ႓ာ့ကိုခ်စ္တဲ့အခ်စ္ေတြနဲ႔ပဲ အဆင္မေျပမႈေတြကို ဖံုးပစ္ခဲ့ရတာ မနည္းပါဘူး။ ဒါကို ကမ႓ာလည္းသိေနတာမို႔ သခင့္အလိုက် အရာရာလိုက္ေလ်ာေပးတတ္စျမဲ။
တကယ္ဆို ကမ႓ာ့အခ်စ္ေတြက အရင္စၿပီးျဖစ္တည္ခဲ့တဲ့ ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ကမ႓ာကသာ သခင့္ဆီအရင္လွမ္းလာခဲ့တာပါ။ ကိုယ့္ဘဝအတြက္ ကိုယ့္ဘာသာရုန္းကန္ရပ္တည္ေနရတဲ့ တစ္ေကာင္ႂကြက္ရာဇသခင္ရဲ႕ အထီးက်န္သလိုျဖစ္ေနတဲ့ဘဝထဲကို ေျမကမ႓ာဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက တံခါးေခါက္လို႔ဝင္ခြင့္ေတာင္းခဲ့တယ္။ အတည္တက်ျဖစ္ဖို႔ မယံုရဲခဲ့တဲ့သခင္က ယာယီဆက္ဆံေရးအျဖစ္ စမ္းၾကည့္ခဲ့ရာက အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္ဘဝစာမကဘဲ သံသရာအဆက္ဆက္အထိဆိုၿပီး ေျမကမ႓ာတို႔သစၥာဆိုေနၿပီ။
■
"ဒီ႐ုပ္ပဲထြက္တာမ်ားကြာ၊ ဘာေတြျပင္ေနမွန္းမသိဘူး။"
ကမ႓ာက တစ္ခ်က္မဲ့လိုက္ၿပီး car parking မွာ ကားရပ္လိုက္ပါတယ္။
"မႏွိမ္နဲ႔။ ပိုေခ်ာတယ္ဆိုၿပီး မာန္တက္ေနတာ ျမင္မေကာင္းဘူး။"
"ဟား ဟား ဟား၊ ငါပိုေခ်ာတာကို ဝန္ခံၿပီေပါ့။"
႐ႈံ႕မဲ့မဲ့႐ုပ္နဲ႔ကမ႓ာ့လက္ကို သခင္ကတြဲလိုက္ေတာ့ ကမ႓ာခ်က္ခ်င္းကိုျပံဳးသြားၿပီး လက္ဖဝါးခ်င္းယွက္သြယ္ထားတာကို ၾကည့္ေနပါတယ္။
"လမ္းကိုၾကည့္ေလၽွာက္ပါကြာ။ ေခ်ာ္လဲရင္မဆြဲဘူးေနာ္။"
ေခ်ာ္လဲရင္မဆြဲမယ့္သူက လက္ေတြကိုေတာ့ ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားပါတယ္။
.
လူေခၚေခါင္းေလာင္းသံအဆံုးမွာ ကမ႓ာ့အေမထြက္လာၿပီး
"ေရာက္လာၾကၿပီပဲ။ ေမၽွာ္ေနတာ၊ လာၾက။"
"အန္တီ့သားက ပဲမ်ားေနတာမၿပီးႏိုင္ဘူးေလ။ ထြက္လာေတာ့လည္း ဒီ႐ုပ္ပဲ။"
"အဲဒီ့ေကာင္ေလး ပဲမ်ားတဲ့အက်င့္က မေပ်ာက္ေသးဘူးလားကြယ္။"
ကမ႓ာက သူ႔ကိုေျပာတာမဟုတ္သလို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ ႏွစ္ေယာက္သားရယ္မိပါတယ္။
.
"သာဓုပါကြယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္က်န္းမာ၊ ေကာင္းေသာလိုရာဆႏၵျပည့္ဝလို႔ အစစအရာရာအဆင္ေျပၿပီး ဘဝခရီးလမ္း ေခ်ာေမြ႕ၾကပါေစ။"
"ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ ျပည့္ပါေစ။"
"ကဲ၊ ဒီမွာ မုန္႔စားၾကဦး။ မင္းတို႔ႀကိဳက္တဲ့ ငွက္ေပ်ာသီးပူတင္း။"
တကယ္ေတာ့ ကမ႓ာသိပ္ႀကိဳက္လို႔ သခင္ကလိုက္စားၾကည့္ရင္းနဲ႔ ႀကိဳက္တတ္သြားတာပါ။
"အေမ့လက္ရာက အေကာင္းဆံုးပဲ။"
"ဘယ္သူ႔လက္ရာမ်ား စားရေသးလို႔လဲဟယ္။"
မရည္ရြယ္ဘဲေျပာလိုက္ေပမဲ့ ရာဇသခင္ဆိုတာကလည္း မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္၊ အိမ္မႈကိစၥလုပ္၊ ေယာက္်ားအလုပ္ကအျပန္ကို အလွျပင္ထားၿပီးေစာင့္ေနမယ့္ အိမ္ေထာင္သည္အမ်ိဳးသမီးမဟုတ္ေလေတာ့ ခက္သားလား။ ႏွစ္ေယာက္သား ၾကံဳတဲ့လူကခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးၿပီး မ်ားေသာအားျဖင့္ အျပင္မွာစားျဖစ္ၾကတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အေမ့အိမ္မွာေတာ့ အစားအေသာက္တိုင္းက နတ္သုဒၶါပါပဲ။
"အေမကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကက္ဥပူတင္းလုပ္ၾကည့္ၾကပါေသးတယ္။"
"စားေရာစားလိုက္ရရဲ႕လား။"
"ရတာေပါ့။ တူးနံ႔ေလးေတာင္ေမႊးေသး။"
"အဆန္းပါလားေနာ္။"
"အဲဒီ့လိုေတြရွိတယ္၊ အဟီး။"
"ရာဇေရာ အလုပ္ေတြအဆင္ေျပရဲ႕လား။"
"ေျပပါတယ္ အန္တီ။ ေရေမႊးအသစ္ထုတ္ဖို႔ကိစၥနဲ႔ နည္းနည္းအလုပ္႐ႈပ္ေန႐ံုပါ။ ဪ၊ အိတ္အျပာေလးထဲက ဒီတစ္ေခါက္ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကထုတ္မယ့္ ေရေမႊးအသစ္ေလ။ နမူနာထုတ္ၾကည့္ရင္းက အန္တီ့အတြက္သီးသန္႔ဖယ္ထားတာ။ အနံ႔ကိုေတာင္ နည္းနည္းေပ်ာ့သြားေအာင္လုပ္ထားတယ္။ ထုတ္မယ့္အနံ႔က သူ႔ထက္နည္းနည္းေလးျပင္းမွာ။"
"ဟုတ္လား။ အနံ႔သင္းသင္းပဲသေဘာက်တယ္ကြယ္။ အသက္ႀကီးလာေတာ့ အနံ႔စူးစူးေတြနဲ႔လည္းမလိုက္ဖက္သလို ခံလည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။"
"ထုတ္မွာကေတာ့ မျပင္းမေပ်ာ့တာေလးပါ။"
"ဒါက limited edition ေပါ့။"
"အာ ... ဟုတ္တယ္၊ အဲဒီ့လိုမ်ိဳးပဲဗ်။"
"ေက်းဇူးပါပဲကြယ္။"
တစ္ညေနလံုးေနၿပီး အဆင္ေျပေနၿပီးမွ
"ဒီည ဒီမွာအိပ္ၾကမယ္မဟုတ္လား။"
"အဲ၊ မနက္က်ရင္ အေမ့သားမက္က အလုပ္ေစာေစာသြားရမွာ။"
"ဟယ္၊ ဒီမွာအိပ္ၾကမွာဆိုၿပီး အခန္းေတာင္ရွင္းထားေပးတာကို။"
"ဒါေပမဲ့ ..."
"အိပ္ၾကတာေပါ့ ကမ႓ာရဲ႕။ ငါတို႔ မနက္ေစာေစာထျပန္လို႔ရတာပဲ။"
"အဆင္ေျပလား။"
ခပ္တိုးတိုးေမးေနတဲ့သားျဖစ္သူကို ေငးၾကည့္မိရင္း တရားက်မိပါတယ္။ အေမကေတာ့ သားေလးကိုလြမ္းလို႔ အခ်ိန္ၾကာၾကာရွိေစခ်င္တာကို သူကေတာ့ ေယာက္်ားအဆင္ေျပပါ့မလားလို႔ ေတြးပူေနျခင္း။
"အန္တီ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မနက္ေစာေစာမွ ထျပန္လိုက္မယ္ေနာ္။"
"ဟုတ္ပါၿပီကြယ္။"
ေယာက္်ားတစ္ခြန္းဆိုတစ္ခြန္းျဖစ္ေနတဲ့ သားျဖစ္သူကိုျမင္ရတာ စိတ္ထဲေတာ့ သိပ္အဆင္ေျပမေနပါ။
သခင့္မွာလည္း ကမ႓ာ့ရဲ႕အေနအထိုင္မတတ္ပံုကိုသာ က်ိန္ဆဲေနမိပါေတာ့တယ္။
■■■
ဒီေန႔ ကမ႓ာ အိပ္ရာထဲကမထႏိုင္တာ တစ္မနက္လံုးပဲ။ သခင္ကေတာ့ အနားမွာမရွိပါ။ အလုပ္သြားတဲ့သခင္က ကမ႓ာဖ်ားေနတာကိုမသိသလို သခင္အိမ္မွာရွိခ်ိန္လည္း သူတို႔စကားမေျပာျဖစ္ၾက။ ကမ႓ာက ဘယ္လိုပဲစကားေတြေျပာေျပာ၊ ဘယ္လိုပဲေတာင္းပန္ေနေန စကားမေျပာခ်င္ေသးဘူးဆိုတဲ့တစ္ခြန္းပဲ ၾကားေနရတာ မေန႔ကတစ္ရက္လံုးလံုး။ တရားခံကေတာ့ ကမ႓ာပါပဲ။
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္ကေပါ့။
"ကမ႓ာ၊ ညေနက်ရင္ ေစာေစာလာေခၚဖို႔ မေမ့နဲ႔ဦးေနာ္။"
"မေမ့ပါဘူးဗ်ာ။"
သခင္တို႔႐ံုးက MD ရဲ႕ေမြးေန႔ပြဲကို သခင္တို႔စံုတြဲလိုက္တက္ရမွာမို႔ သခင္မွာေနရတာပါ။ ညေနက်ရင္ တစ္႐ံုးလံုးေစာေစာဆင္းၿပီး ပါတီအတြက္ျပင္ဆင္ၾကမွာျဖစ္လို႔ ကမ႓ာက သြားႀကိဳရပါမယ္။
"ညေနက်ေတြ႕မယ္ သခင္။"
"See you."
သခင္ ႐ံုးထဲဝင္လာတယ္ဆိုရင္ပဲ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္ကထြက္သြားတဲ့ Perfume Chemist ေနရာကိုေရာက္လာသူနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။
"ဇ၊ ရာဇသခင္မဟုတ္လား။"
"ဘရဏီ။ အဟား၊ ျပန္ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာစရာပဲ။"
"ေပ်ာ္လိုက္တာ။ ငါတို႔ အလုပ္အတူလုပ္ရမွာေပါ့။ သိပ္ေတာ္တဲ့ Perfume Chemist တစ္ေယာက္ရွိတယ္ဆိုတာ နင္ျဖစ္ေနတာေပါ့။ မိုက္တယ္ကြာ။"
"မေျမႇာက္နဲ႔။"
"အမေလး၊ ညေနပါတီရွိတယ္ဆို။ ငါက အခုမွအသစ္မို႔ မတက္ေတာ့ဘူးလို႔ျငင္းေနတာ။ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ေလ။"
"အခု ငါရွိၿပီဆိုေတာ့ လာမယ္မဟုတ္လား။"
"ဒါေပါ့။ ဒီလိုဆိုေတာ့ ေျပာစရာေတြမ်ားသြားၿပီပဲ။ အခုေတာ့ ငါ့ကို အလုပ္ေတြသင္ေပး။"
"ဟုတ္ၿပီဗ်ာ။"
တစ္ေနကုန္ အလုပ္လုပ္ရင္း ဘရဏီကိုလည္း ရွင္းျပစရာေတြရွင္းျပေနခဲ့တယ္။ ညေန႐ံုးေစာေစာဆင္းေတာ့
"နင္ ဘယ္မွာေနတာလဲ ဏီဏီ။"
"ဒီနားကအိမ္ေလးမွာပဲ။ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူေနတယ္ေလ။ နင္ကအိမ္ေထာင္က်သြားၿပီဆိုေတာ့ နင့္အမ်ိဳးသမီးက ျမန္မာလား၊ ဒီကလား။"
"Canadian Myanmar, ဒါေပမဲ့ ဒီႏိုင္ငံသား။ ၿပီးေတာ့ ငါ့အမ်ိဳးသား။"
"Oh, sorry. Love is love, my friend. I stand with you."
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ခဏေန သူလာႀကိဳမွာ။ နင့္အိမ္ကို လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ။ ငါတို႔နဲ႔လိုက္ခဲ့။"
"ဒီအေနာက္နားေလးတင္ဟ။"
"ရပါတယ္။ ငါလည္း နင့္အိမ္ကိုသိရတာေပါ့။ ပိတ္ရက္မွ ငါ့အိမ္အလည္ေခၚမယ္။"
"ေကာင္းသားပဲ။ ေက်ာင္းတုန္းကအေၾကာင္းေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္းေတြ၊ ေျပာစရာေတြမွအမ်ားႀကီးပဲ။"
"ေအး၊ နင့္ရဲ႕အဆက္ေဟာင္းႀကီးေတာ့ မိန္းမရသြားၿပီ။"
"အမေလး၊ ငါသိတာေပါ့။ အဲဒီ့ေကာင္ ငါ့ကိုဖိတ္လို႔ အားရပါးရကို သြားၿပီးစားေသာက္ခဲ့တယ္ သိလား။"
"ဟား ဟား ဟား၊ ငါမသြားႏိုင္လို႔ နင္နဲ႔မဆံုတာေပါ့။"
"ေအးဟယ္၊ ခစ္ ခစ္။"
႐ံုးေရွ႕ကထိုင္ခံုေလးေတြမွာ ရယ္ကာေမာကာစကားေျပာရင္း တစ္ခ်က္ခ်က္သခင္ကေနာက္ရင္ ဘရဏီက သခင့္လက္ေမာင္းကို႐ိုက္ရင္းနဲ႔ ကမ႓ာအလာကိုေစာင့္ေနတာ ငါးမိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္အၾကာမွာ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ေရွ႕ကို ကားတစ္စီးက အရွိန္ျပင္းျပင္းထိုးရပ္လာပါတယ္။
"ဪ၊ ဒီေကာင္ေလး ဘာျဖစ္လာျပန္ၿပီလဲမသိဘူး။ လာ၊ ဘရဏီ။ ငါမိတ္ဆက္ေပးမယ္။"
ကားနားေရာက္လာၾကၿပီး
"ကမ႓ာေရ၊ ငါ့သူငယ္ခ်င္းကို သူ႔အိမ္လိုက္ပို႔ေပးပါဦး။ ငါ ေနာက္ခန္းမွာပဲ သူနဲ႔ထိုင္လိုက္မယ္။"
ကမ႓ာက ေခါင္းညိတ္႐ံုသာ။ သခင္က ဘရဏီရဲ႕လိပ္စာကိုရြတ္ျပလိုက္ေတာ့ ကမ႓ာကကားေမာင္းထြက္လိုက္တယ္။
"ဏီဏီ၊ ဒါ ငါ့အမ်ိဳးသား ေျမကမ႓ာ။ ငါ့ထက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ငယ္တယ္။ ကမ႓ာ၊ ဒါ ဘရဏီတဲ့။ ႐ံုးကိုဒီေန႔မွေျပာင္းလာတဲ့ Perfume Chemist. ဒါေပမဲ့ ငါနဲ႔ ျမန္မာႏို္င္ငံမွာကတည္းက ေက်ာင္းေနဖက္။ ၿပီးေတာ့ ဒီက Chemistry အတန္းမွာလည္း ဆံုေသးတယ္။"
"Glad to meet you, ေျမကမ႓ာ။"
"So am I, မဘရဏီ။"
ကားေမာင္းရင္းတစ္ဖက္မို႔ မိတ္ဆက္တာက ဒီေလာက္နဲ႔ၿပီးသြားၿပီး သခင္နဲ႔ဘရဏီ စကားဆက္ေျပာၾကျပန္တယ္။ ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ေျပာေနတဲ့ ဘရဏီက အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့
"ငါေျပာပါတယ္၊ နီးပါတယ္လို႔။ စကားတစ္ခြန္းႏွစ္ခြန္းနဲ႔တင္ ေရာက္လာၿပီ။"
"ဟား ဟား၊ ေကာင္းတာေပါ့။"
"ေအးပါ၊ ပါတီမွာ နင့္ကိုဆက္ၿပီးနားပူခိုင္းမယ္။ See you soon, ကမ႓ာ။"
"ဟုတ္ကဲ့"
ဘရဏီစကားအဆံုး၊ သခင္ ကားေရွ႕ခန္းထဲအေရာက္၊ ကားကို ခ်က္ခ်င္းေမာင္းထြက္ပစ္တဲ့ကမ႓ာေၾကာင့္
"ဘယ္လိုေတြ ေမာင္းေနတာလဲကြာ။"
"လူလိုပဲေမာင္းေနတာ။"
"ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ။"
"ဟင့္အင္း"
"ေအး၊ ကားကို ဂ႐ုစိုက္ေမာင္း။"
ကမ႓ာ တစ္ခုခုကိုမၾကည္တာသိလို႔ လမ္းမွာစကားမေျပာေတာ့ဘဲ ျပန္လာခဲ့ၾကတာ အိမ္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။
"ဘာျဖစ္လာတာလဲ ကမ႓ာ။"
"ေသာက္ျမင္ကတ္လို႔။"
"ငါ့ကိုလား။"
"ႏွစ္ေယာက္လံုးကို။"
"ဏီဏီ"
"ဟုတ္တယ္။"
"သူငယ္ခ်င္းေလ ကမ႓ာ။ ျပႆနာမလုပ္စမ္းနဲ႔။"
"ကုမၸဏီထဲကထြက္လာကတည္းက ရယ္လိုက္ေမာလိုက္၊ ႐ိုက္လိုက္ပုတ္လိုက္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္းကမ႓ာတည္ေနတာေလ။"
"ငါတို႔ လူျမင္မေကာင္းတဲ့အထိ သ႐ုပ္မပ်က္ၾကဘူး ကမ႓ာ။ မင္းေရာက္ေနတယ္ဆိုလည္း ခ်က္ခ်င္းလာခဲ့ပါလား။"
"ၾကည့္ေကာင္းလို႔ဆက္ၾကည့္ေနတာ၊ ငါးမိနစ္ေလာက္။"
"ကဲ၊ အဲဒီ့ေတာ့ မင္းလည္းျမင္တယ္မဟုတ္လား။ သူငယ္ခ်င္းေတြျပန္ဆံုလို႔ စကားေျပာတာ ဆန္းလား။ မင္းသဝန္တိုတာက လြန္လြန္းေနၿပီေနာ္။ ငါ့မွာလည္း အသိုင္းအဝိုင္းရွိတယ္၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြရွိတယ္ကြ။ ၿပီးေတာ့ လူအျမင္မေတာ္စရာလည္း ဘာမွလုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။"
"အဟက္၊ စကားနာထိုးခ်င္တာလား။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဘယ္သူနဲ႔ဘယ္လိုဆိုၿပီးေလ။"
"ငါမေျပာဘူးေနာ္ ကမ႓ာ။ ၿပီးၿပီးသားကိစၥေတြကို ငါျပန္မစခ်င္ဘူး။"
"ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ျပႆနာကိုမီးထြန္းရွာတာေပါ့။"
"မင္းက ငါ့သိကၡာကိုေစာ္ကားေနသလိုပဲ။ ေတြ႕သမၽွလူနဲ႔ လိုက္သဝန္တိုေနတာ။"
"ခ်စ္လို႔ပါ။ သခင့္သိကၡာကို ေစာ္ကားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဆင္ျခင္ပါ့မယ္။"
ပြဲတက္ဖို႔လည္းရွိတာမို႔ ဒီေလာက္နဲ႔ၿပီးသြားၾကၿပီး သြားဖို႔ျပင္ဆင္ၾကေတာ့လည္း သခင့္ကို အက်ႌၾကယ္သီးေတြကူတပ္ေပးေနျပန္တဲ့ ေျမကမ႓ာဟာ တစ္ခါတေလ ကေလးလိုပါပဲ။
■
"Wow! Za, you look so young."
"Thank you, bro. You're so gorgeous."
ဒီလူကို ကမ႓ာသိတယ္။ သခင္တို႔ရဲ႕ Department Head.
"Za, you are late. Try to hide your precious one?"
ကမ႓ာ့ဘက္ကိုမ်က္စပစ္ၿပီး အဖိုးတန္ေလးကိုဝွက္ထားဖို႔လား၊ ေနာက္က်တယ္ေနာ္ေတြ စေနာက္ေနေပမဲ့ မ်က္စိက ရာဇသခင္ဆီကမခြာတဲ့ ဆံပင္ေရႊေရာင္နဲ႔အေနာက္တိုင္းသူ။
သခင့္အေပါင္းအသင္းေတြကို ကမ႓ာျပံဳးျပေနရတာ တစ္သီတစ္တန္းႀကီး။
ခဏအၾကာမွာ ေရႊအိုေရာင္ဝတ္စံုနဲ႔ေရာက္လာသူက ဘရဏီ။ အသားဝင္းဝင္းနဲ႔ ေရႊအိုေရာင္ရင္ျပတ္ဟာ တစ္သားတည္းက်ေနၿပီး ေနာက္ေက်ာကေတာ့ ဇာပါးပါးေၾကာင့္ အသားအေရေကာင္းျခင္းေတြက အထင္းသား။ ဒူးေလာက္ကေနစလို႔ ေအာက္ဘက္ကိုက အခက္ေတြပါတဲ့ဇာပါးတစ္ထပ္သာ ခပ္ဝဲဝဲက်ေနပါတယ္။ တျခားမိန္းကေလးေတြလို အတင္းေဖာ္ထားတာေတြမပါေပမဲ့ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔တစ္သားတည္းျဖစ္ၿပီး အလွအပေတြက ေပၚလြင္ေနပါတယ္။ အျဖဴေရာင္ေကာင္မေလးေတြၾကားမွာ ေရႊအိုေရာင္အာရွအသားအေရဟာ အထူးအဆန္းျဖစ္ေနၿပီး model လွလို႔ ဝတ္စံုလွတာလား၊ ဝတ္စံုလွလို႔ model လွတာလားဆိုတာ မသဲကြဲေတာ့ပါ။
ဝန္ထမ္းအသစ္ကေလးဟာ ပြဲမွာထင္ရွားေနသလို အဆင္းေရာအခ်င္းပါ နာမည္ေကာင္းရေနသူ Perfume Chemist နဲ႔ လူမ်ိဳးတူသူငယ္ခ်င္းဆိုတာကပါ ဒီပြဲမွာ hit ျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခု ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။
အစက ၾကည္ျပာေရာင္ shirt နဲ႔ pants ေပၚမွာ တစ္ေယာက္က Navy blue ခပ္ရင့္ရင့္၊ တစ္ေယာက္က နက္ျပာေရာင္စိုစို ကုတ္ကို္ယ္စီနဲ႔ သခင္နဲ႔ကမ႓ာဟာ အရမ္းကိုလိုက္ဖက္ေနၿပီး အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေရႊအိုေရာင္နတ္သမီးေၾကာင့္ ကမ႓ာ့ဘက္အျခမ္းက ခပ္မွိန္မွိန္ျဖစ္ေနသလို ခံစားေနရပါတယ္။
"ကမ႓ာ၊ ေရာ့ Vodka. အဲဒါ မင္းအႀကိဳက္အတိုင္းပဲ။"
ေနာက္နားကေနပါလာတဲ့ကမ႓ာ့ကို သခင္က သူ႔လက္ထဲကခြက္ကို လွည့္ေပးလိုက္တယ္။ သခင္ေျခလွမ္းအေရြ႕မွာ ေဘးကဘရဏီရဲ႕ဂါဝန္အနားစကို တက္နင္းမိၿပီး ဘရဏီအနည္းငယ္ယိုင္သြားတာေၾကာင့္ လက္ေမာင္းကိုလွမ္းကိုင္ထိန္းလိုက္ခ်ိန္ ကမ႓ာ့ဆီသခင္ကမ္းတဲ့ခြက္က ကမ႓ာ့လက္ထဲမေရာက္ခင္ နည္းနည္းေလး ေမွာက္က်သြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။
"ဟာ၊ sorry ဏီဏီ။"
"ရတယ္ ဇ၊ ရတယ္။ အိုး၊ ကမ႓ာ့အက်ႌစိုသြားၿပီ"
ဘရဏီေျပာမွ သခင္သတိထားမိၿပီး ၾကည့္လိုက္ကာ
"အာ၊ သိပ္မမ်ားပါဘူး။ အဆင္ေျပတယ္မလား ကမ႓ာ။"
"ေျပပါတယ္။"
မေျပလည္း ေျပရမွာေပါ့။ ေယာက္်ားေလးအက်ႌစိုသြားတာ ျပႆနာမွမရွိပဲ။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေခ်ာ္လဲမွာနဲ႔စာရင္ သိပ္အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥမွမဟုတ္တာ။ ဒါေပမဲ့ ရင္ထဲမွာေတာ့ ေအာင့္သက္သက္ပါပဲ။
ဘရဏီကို လာမိတ္ဆက္ၾကသူတခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ သူမအလုပ္မ်ားသြားေတာ့မွ
"အျပန္က်ရင္ ဘရဏီကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းလာႀကိဳမွာေပမဲ့ ငါတို႔ ခဏေတာ့ေစာင့္ေပးရမယ္ထင္တယ္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကလည္း ပြဲတစ္ခုကေနအျပန္ လွည့္ေခၚမွာဆိုေတာ့ ဘရဏီတစ္ေယာက္တည္း ေစာင့္ေနရမွာဆိုရင္ အဆင္မေျပဘူး။"
"သခင့္သေဘာပါ။"
'ကိုယ္လည္းအဆင္မေျပဘူး သခင္။'
ကမ႓ာ စိတ္႐ႈပ္လာၿပီ။ အဲဒီ့အခ်ိန္က်မွ သခင့္အေပါင္းအသင္းတခ်ိဳ႕က ကမ႓ာနဲ႔ပါစကားလာေျပာေနလို႔ အလိုက္သင့္ျပန္ေျပာေပးေနရပါတယ္။ မ်က္ႏွာကေတာ့ သိပ္မလန္းခ်င္ေတာ့တာ သခင္သိမွသိပါေလစ။ ဒါကို အဲဒီ့အဖြဲ႕ေတြကေမးသြားေသးတာ သခင္ကပိုငယ္တာလားတဲ့။
ဟုတ္တယ္။ အဲဒီ့ရာဇသခင္ဆိုတဲ့ေယာက္်ားကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ရလြန္းလို႔ ေျမကမ႓ာတို႔ ေသာကအျဖာျဖာနဲ႔ ႐ုပ္ရင့္လာတာလို႔သာ ေျပာလိုက္ရရင္ေတာ့ ...
■
ညေလေအးေၾကာင့္ Navy blue coat ေလးက ဘရဏီရဲ႕ပခံုးေပၚေရာက္ေနၿပီး သခင့္ပခံုးေပၚကိုေတာ့ နက္ျပာေရာင္ကုတ္ေလး ေရာက္လာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကားထဲဝင္သြားတဲ့ကမ႓ာေၾကာင့္ ဘရဏီျပံဳးလိုက္တယ္။
"ဇ၊ နင့္အမ်ိဳးသားေလး ေကာက္ေနၿပီ။ ငါလည္း ေနာက္ဆို ဆင္ျခင္မွ။ ငါက သူငယ္ခ်င္းေတြမေတြ႕တာၾကာၿပီမို႔ ျပန္ေတြ႕ေတာ့ ဝမ္းသာသြားတာပါ။ ဘာစိတ္မွမရွိေၾကာင္း သူ႔ကိုေျပာေပးဦး။"
"အာ၊ sorry ဏီဏီ။ နင့္သိကၡာကို ေစာ္ကားသလိုျဖစ္သြားရင္ ငါကပဲေတာင္းပန္ပါတယ္။"
"မဟုတ္တာ။ သူနင့္ကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ၊ အားက်စရာ။ ေဟာ၊ ကားလာၿပီ။ ငါသြားေတာ့မယ္ ဇ။ See you tomorrow."
"See you."
သူ႔သူငယ္ခ်င္းကားဆီကိုမသြားခင္ ဘရဏီက ကမ႓ာရွိရာဆီသြားလိုက္ၿပီး သခင့္ရဲ႕ကုတ္အက်ႌကို ကမ႓ာ့ဆီျပန္ေပးကာ
"ဝိုင္းကူေစာင့္ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကမ႓ာ။ ေနာက္မွေတြ႕မယ္ေနာ္။"
"ဪ၊ ဟုတ္။"
ကားထဲဝင္ထိုင္တဲ့သခင္က
"မင္းလုပ္ပံုက သိပ္သိသာတာပဲ။ နည္းနည္းေတာ့ထိန္းမွေပါ့။"
ကမ႓ာ ကားကိုအၾကမ္းပတမ္းေမာင္းထြက္ၿပီးသာ reply ျပန္လိုက္တယ္။ ဘာေျပာခ်င္လဲဆိုတာ သခင္သိမွာပါ။
■■■ Part (7) ဆက္ရန္ ■■■
"ကမ္ဘာရေ၊ မင်းအမေကို သွားကန်တော့မှာနော်။"
လပြည့်နေ့က မြန်မာနိုင်ငံမှာလို အလုပ်ပိတ်ရက်မဟုတ်တာကြောင့် နှစ်ယောက်လုံးအလုပ်နားတဲ့ လပြည့်နေ့မတိုင်မီ နှစ်ရက်အလိုမှာကတည်းက သွားကန်တော့ကြဖို့ ပြင်ဆင်နေကြတာပါ။
"သွားမှာပေါ့။ အေးဆေးပေါ့ဗျာ။"
"နာရီလည်းကြည့်ဦး၊ မင်းအမေ မျှော်နေမယ်လေ။ လာမယ်ပြောထားပြီး အရမ်းနောက်ကျနေတာ မကောင်းဘူး။"
"သခင်ရေ၊ အဝတ်အစားတော့ ရွေးပါရစေဦးဗျာ။"
"မင်းဟာက ပဲကြီးတစ်လှေကျက်တော့မယ်။"
"ရှင်ဘုရင်လည်းမဟုတ်ပါဘူး။ ရေချိုးခန်းကထွက်လာတာလည်း ဆယ့်ငါးမိနစ်ပဲ ကြာပါသေးတယ်။"
"အေး၊ သဘောပဲ။ မပြောတော့ဘူး။"
သခင်က အခန်းအပြင်ထွက်သွားလေပြီ။
ကမ္ဘာ့အမေက မြန်မာနိုင်ငံသူ၊ အဖေက ကနေဒါနိုင်ငံသား။ ဖူးစာဆုံကြတော့ US မှာ။ အဖေဘက်ကအဘိုးဖြစ်သူကလည်း မြန်မာသွေးတစ်ဝက်ပါသူမို့ မိဘတွေရဲ့တွေ့ဆုံခြင်းက တိုက်ဆိုင်သလို US မှာမွေးပြီး US မှာကြီးတဲ့ မြေကမ္ဘာဟာ scholar နဲ့ US မှာကျောင်းလာတက်ရင်း အလုပ်လုပ်နေတဲ့ ရာဇသခင်နဲ့ဆုံရတာကလည်း ဖူးစာတစ်မျိုးပါ။
နိုင်ငံသားဖြစ်နေတဲ့ကမ္ဘာက အိမ်ထောင်ဦးစီးနေရာရောက်နေတာမို့ သခင့်အနေနဲ့ အစစအရာရာဆင်ခြင်တဲ့ကြားက ရင်းနှီးသမျှလူတွေကတော့ အမြဲစနောက်ကြပါတယ်။ ဘယ်သူက အိမ်ထောင်ဦးစီးလဲလို့ပေါ့။ ကမ္ဘာက အဲဒီ့လောက်အထိ သခင့်အပေါ် ဦးစားပေးအလေးထားနေတဲ့အပြင် ယောက်ျားချင်းယူထားပြီး အိမ်ထောင်ဦးစီးနေရာပျောက်နေတဲ့အပေါ် ကမ္ဘာ့အမေက သဘောမကျခဲ့ပါ။ မိခင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ သားဖြစ်သူကို ဇနီးနဲ့သားသမီးတွေနဲ့ သိုက်သိုက်ဝန်းဝန်းမြင်ချင်ရှာတဲ့ အတ္တလို့မဆိုနိုင်တဲ့ မေတ္တာတရားက တစ်ခါတလေမှာ ကမ္ဘာ့အပေါ်ထားတဲ့ သခင့်အချစ်တွေနဲ့ ထိပ်တိုက်တွေ့ရပါတယ်။
တစ်ဖက်အမေကသဘောမတူတာကို လွန်ဆန်ပြီး ချစ်လို့လက်ထပ်ယူခဲ့ပြီးတဲ့ သခင့်အနေနဲ့ကလည်း ခင်ပွန်းရဲ့မိဘကို ရိုသေသမှုနဲ့ လေးလေးစားစားဆက်ဆံတတ်ပေမဲ့ တစ်ခါတလေမှာ ပိုင်ဆိုင်မှုအတ္တတွေ၊ လူငယ်တစ်ယောက်ရဲ့မာနတွေက သိသာလာတတ်ပါတယ်။ သခင်ကသာ ကမ္ဘာ့ကိုပိုင်ဆိုင်ပါတယ်ဆိုတဲ့အသိက အတ္တတစ်ခုအဖြစ်နဲ့ အမောက်ထောင်ပြစရာဖြစ်လာတဲ့အခါ ယောက္ခမဖြစ်သူနဲ့ အေးစက်စက်တွေဖြစ်လာတတ်ပါတယ်။ ကမ္ဘာ့ကိုချစ်တဲ့အချစ်တွေနဲ့ပဲ အဆင်မပြေမှုတွေကို ဖုံးပစ်ခဲ့ရတာ မနည်းပါဘူး။ ဒါကို ကမ္ဘာလည်းသိနေတာမို့ သခင့်အလိုကျ အရာရာလိုက်လျောပေးတတ်စမြဲ။
တကယ်ဆို ကမ္ဘာ့အချစ်တွေက အရင်စပြီးဖြစ်တည်ခဲ့တဲ့ ဒီဇာတ်လမ်းမှာ ကမ္ဘာကသာ သခင့်ဆီအရင်လှမ်းလာခဲ့တာပါ။ ကိုယ့်ဘဝအတွက် ကိုယ့်ဘာသာရုန်းကန်ရပ်တည်နေရတဲ့ တစ်ကောင်ကြွက်ရာဇသခင်ရဲ့ အထီးကျန်သလိုဖြစ်နေတဲ့ဘဝထဲကို မြေကမ္ဘာဆိုတဲ့ကောင်လေးက တံခါးခေါက်လို့ဝင်ခွင့်တောင်းခဲ့တယ်။ အတည်တကျဖြစ်ဖို့ မယုံရဲခဲ့တဲ့သခင်က ယာယီဆက်ဆံရေးအဖြစ် စမ်းကြည့်ခဲ့ရာက အခုအချိန်မှာတော့ တစ်ဘဝစာမကဘဲ သံသရာအဆက်ဆက်အထိဆိုပြီး မြေကမ္ဘာတို့သစ္စာဆိုနေပြီ။
■
"ဒီရုပ်ပဲထွက်တာများကွာ၊ ဘာတွေပြင်နေမှန်းမသိဘူး။"
ကမ္ဘာက တစ်ချက်မဲ့လိုက်ပြီး car parking မှာ ကားရပ်လိုက်ပါတယ်။
"မနှိမ်နဲ့။ ပိုချောတယ်ဆိုပြီး မာန်တက်နေတာ မြင်မကောင်းဘူး။"
"ဟား ဟား ဟား၊ ငါပိုချောတာကို ဝန်ခံပြီပေါ့။"
ရှုံ့မဲ့မဲ့ရုပ်နဲ့ကမ္ဘာ့လက်ကို သခင်ကတွဲလိုက်တော့ ကမ္ဘာချက်ချင်းကိုပြုံးသွားပြီး လက်ဖဝါးချင်းယှက်သွယ်ထားတာကို ကြည့်နေပါတယ်။
"လမ်းကိုကြည့်လျှောက်ပါကွာ။ ချော်လဲရင်မဆွဲဘူးနော်။"
ချော်လဲရင်မဆွဲမယ့်သူက လက်တွေကိုတော့ ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားပါတယ်။
.
လူခေါ်ခေါင်းလောင်းသံအဆုံးမှာ ကမ္ဘာ့အမေထွက်လာပြီး
"ရောက်လာကြပြီပဲ။ မျှော်နေတာ၊ လာကြ။"
"အန်တီ့သားက ပဲများနေတာမပြီးနိုင်ဘူးလေ။ ထွက်လာတော့လည်း ဒီရုပ်ပဲ။"
"အဲဒီ့ကောင်လေး ပဲများတဲ့အကျင့်က မပျောက်သေးဘူးလားကွယ်။"
ကမ္ဘာက သူ့ကိုပြောတာမဟုတ်သလို မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလို့ နှစ်ယောက်သားရယ်မိပါတယ်။
.
"သာဓုပါကွယ်။ စိတ်ချမ်းသာ၊ ကိုယ်ကျန်းမာ၊ ကောင်းသောလိုရာဆန္ဒပြည့်ဝလို့ အစစအရာရာအဆင်ပြေပြီး ဘဝခရီးလမ်း ချောမွေ့ကြပါစေ။"
"ပေးတဲ့ဆုနဲ့ ပြည့်ပါစေ။"
"ကဲ၊ ဒီမှာ မုန့်စားကြဦး။ မင်းတို့ကြိုက်တဲ့ ငှက်ပျောသီးပူတင်း။"
တကယ်တော့ ကမ္ဘာသိပ်ကြိုက်လို့ သခင်ကလိုက်စားကြည့်ရင်းနဲ့ ကြိုက်တတ်သွားတာပါ။
"အမေ့လက်ရာက အကောင်းဆုံးပဲ။"
"ဘယ်သူ့လက်ရာများ စားရသေးလို့လဲဟယ်။"
မရည်ရွယ်ဘဲပြောလိုက်ပေမဲ့ ရာဇသခင်ဆိုတာကလည်း မီးဖိုချောင်ဝင်၊ အိမ်မှုကိစ္စလုပ်၊ ယောက်ျားအလုပ်ကအပြန်ကို အလှပြင်ထားပြီးစောင့်နေမယ့် အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဟုတ်လေတော့ ခက်သားလား။ နှစ်ယောက်သား ကြုံတဲ့လူကချက်ပြုတ်ကျွေးပြီး များသောအားဖြင့် အပြင်မှာစားဖြစ်ကြတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်အတွက် အမေ့အိမ်မှာတော့ အစားအသောက်တိုင်းက နတ်သုဒ္ဓါပါပဲ။
"အမေကလည်း ကျွန်တော်တို့ ကြက်ဥပူတင်းလုပ်ကြည့်ကြပါသေးတယ်။"
"စားရောစားလိုက်ရရဲ့လား။"
"ရတာပေါ့။ တူးနံ့လေးတောင်မွှေးသေး။"
"အဆန်းပါလားနော်။"
"အဲဒီ့လိုတွေရှိတယ်၊ အဟီး။"
"ရာဇရော အလုပ်တွေအဆင်ပြေရဲ့လား။"
"ပြေပါတယ် အန်တီ။ ရေမွှေးအသစ်ထုတ်ဖို့ကိစ္စနဲ့ နည်းနည်းအလုပ်ရှုပ်နေရုံပါ။ ဪ၊ အိတ်အပြာလေးထဲက ဒီတစ်ခေါက်ကျွန်တော်တို့ဆီကထုတ်မယ့် ရေမွှေးအသစ်လေ။ နမူနာထုတ်ကြည့်ရင်းက အန်တီ့အတွက်သီးသန့်ဖယ်ထားတာ။ အနံ့ကိုတောင် နည်းနည်းပျော့သွားအောင်လုပ်ထားတယ်။ ထုတ်မယ့်အနံ့က သူ့ထက်နည်းနည်းလေးပြင်းမှာ။"
"ဟုတ်လား။ အနံ့သင်းသင်းပဲသဘောကျတယ်ကွယ်။ အသက်ကြီးလာတော့ အနံ့စူးစူးတွေနဲ့လည်းမလိုက်ဖက်သလို ခံလည်းမခံနိုင်တော့ဘူး။"
"ထုတ်မှာကတော့ မပြင်းမပျော့တာလေးပါ။"
"ဒါက limited edition ပေါ့။"
"အာ ... ဟုတ်တယ်၊ အဲဒီ့လိုမျိုးပဲဗျ။"
"ကျေးဇူးပါပဲကွယ်။"
တစ်ညနေလုံးနေပြီး အဆင်ပြေနေပြီးမှ
"ဒီည ဒီမှာအိပ်ကြမယ်မဟုတ်လား။"
"အဲ၊ မနက်ကျရင် အမေ့သားမက်က အလုပ်စောစောသွားရမှာ။"
"ဟယ်၊ ဒီမှာအိပ်ကြမှာဆိုပြီး အခန်းတောင်ရှင်းထားပေးတာကို။"
"ဒါပေမဲ့ ..."
"အိပ်ကြတာပေါ့ ကမ္ဘာရဲ့။ ငါတို့ မနက်စောစောထပြန်လို့ရတာပဲ။"
"အဆင်ပြေလား။"
ခပ်တိုးတိုးမေးနေတဲ့သားဖြစ်သူကို ငေးကြည့်မိရင်း တရားကျမိပါတယ်။ အမေကတော့ သားလေးကိုလွမ်းလို့ အချိန်ကြာကြာရှိစေချင်တာကို သူကတော့ ယောက်ျားအဆင်ပြေပါ့မလားလို့ တွေးပူနေခြင်း။
"အန်တီ၊ ကျွန်တော်တို့ မနက်စောစောမှ ထပြန်လိုက်မယ်နော်။"
"ဟုတ်ပါပြီကွယ်။"
ယောက်ျားတစ်ခွန်းဆိုတစ်ခွန်းဖြစ်နေတဲ့ သားဖြစ်သူကိုမြင်ရတာ စိတ်ထဲတော့ သိပ်အဆင်ပြေမနေပါ။
သခင့်မှာလည်း ကမ္ဘာ့ရဲ့အနေအထိုင်မတတ်ပုံကိုသာ ကျိန်ဆဲနေမိပါတော့တယ်။
■■■
ဒီေန့ ကမ္ဘာ အိပ်ရာထဲကမထနိုင်တာ တစ်မနက်လုံးပဲ။ သခင်ကတော့ အနားမှာမရှိပါ။ အလုပ်သွားတဲ့သခင်က ကမ္ဘာဖျားနေတာကိုမသိသလို သခင်အိမ်မှာရှိချိန်လည်း သူတို့စကားမပြောဖြစ်ကြ။ ကမ္ဘာက ဘယ်လိုပဲစကားတွေပြောပြော၊ ဘယ်လိုပဲတောင်းပန်နေနေ စကားမပြောချင်သေးဘူးဆိုတဲ့တစ်ခွန်းပဲ ကြားနေရတာ မနေ့ကတစ်ရက်လုံးလုံး။ တရားခံကတော့ ကမ္ဘာပါပဲ။
လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ရက်ကပေါ့။
"ကမ္ဘာ၊ ညနေကျရင် စောစောလာခေါ်ဖို့ မမေ့နဲ့ဦးနော်။"
"မမေ့ပါဘူးဗျာ။"
သခင်တို့ရုံးက MD ရဲ့မွေးနေ့ပွဲကို သခင်တို့စုံတွဲလိုက်တက်ရမှာမို့ သခင်မှာနေရတာပါ။ ညနေကျရင် တစ်ရုံးလုံးစောစောဆင်းပြီး ပါတီအတွက်ပြင်ဆင်ကြမှာဖြစ်လို့ ကမ္ဘာက သွားကြိုရပါမယ်။
"ညနေကျတွေ့မယ် သခင်။"
"See you."
သခင် ရုံးထဲဝင်လာတယ်ဆိုရင်ပဲ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ရက်ကထွက်သွားတဲ့ Perfume Chemist နေရာကိုရောက်လာသူနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးပါတယ်။
"ဇ၊ ရာဇသခင်မဟုတ်လား။"
"ဘရဏီ။ အဟား၊ ပြန်တွေ့ရတာ ဝမ်းသာစရာပဲ။"
"ပျော်လိုက်တာ။ ငါတို့ အလုပ်အတူလုပ်ရမှာပေါ့။ သိပ်တော်တဲ့ Perfume Chemist တစ်ယောက်ရှိတယ်ဆိုတာ နင်ဖြစ်နေတာပေါ့။ မိုက်တယ်ကွာ။"
"မမြှောက်နဲ့။"
"အမလေး၊ ညနေပါတီရှိတယ်ဆို။ ငါက အခုမှအသစ်မို့ မတက်တော့ဘူးလို့ငြင်းနေတာ။ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေမှာစိုးလို့လေ။"
"အခု ငါရှိပြီဆိုတော့ လာမယ်မဟုတ်လား။"
"ဒါပေါ့။ ဒီလိုဆိုတော့ ပြောစရာတွေများသွားပြီပဲ။ အခုတော့ ငါ့ကို အလုပ်တွေသင်ပေး။"
"ဟုတ်ပြီဗျာ။"
တစ်နေကုန် အလုပ်လုပ်ရင်း ဘရဏီကိုလည်း ရှင်းပြစရာတွေရှင်းပြနေခဲ့တယ်။ ညနေရုံးစောစောဆင်းတော့
"နင် ဘယ်မှာနေတာလဲ ဏီဏီ။"
"ဒီနားကအိမ်လေးမှာပဲ။ သူငယ်ချင်းနဲ့အတူနေတယ်လေ။ နင်ကအိမ်ထောင်ကျသွားပြီဆိုတော့ နင့်အမျိုးသမီးက မြန်မာလား၊ ဒီကလား။"
"Canadian Myanmar, ဒါပေမဲ့ ဒီနိုင်ငံသား။ ပြီးတော့ ငါ့အမျိုးသား။"
"Oh, sorry. Love is love, my friend. I stand with you."
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ခဏနေ သူလာကြိုမှာ။ နင့်အိမ်ကို လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ။ ငါတို့နဲ့လိုက်ခဲ့။"
"ဒီအနောက်နားလေးတင်ဟ။"
"ရပါတယ်။ ငါလည်း နင့်အိမ်ကိုသိရတာပေါ့။ ပိတ်ရက်မှ ငါ့အိမ်အလည်ခေါ်မယ်။"
"ကောင်းသားပဲ။ ကျောင်းတုန်းကအကြောင်းတွေ၊ သူငယ်ချင်းတွေအကြောင်းတွေ၊ ပြောစရာတွေမှအများကြီးပဲ။"
"အေး၊ နင့်ရဲ့အဆက်ဟောင်းကြီးတော့ မိန်းမရသွားပြီ။"
"အမလေး၊ ငါသိတာပေါ့။ အဲဒီ့ကောင် ငါ့ကိုဖိတ်လို့ အားရပါးရကို သွားပြီးစားသောက်ခဲ့တယ် သိလား။"
"ဟား ဟား ဟား၊ ငါမသွားနိုင်လို့ နင်နဲ့မဆုံတာပေါ့။"
"အေးဟယ်၊ ခစ် ခစ်။"
ရုံးရှေ့ကထိုင်ခုံလေးတွေမှာ ရယ်ကာမောကာစကားပြောရင်း တစ်ချက်ချက်သခင်ကနောက်ရင် ဘရဏီက သခင့်လက်မောင်းကိုရိုက်ရင်းနဲ့ ကမ္ဘာအလာကိုစောင့်နေတာ ငါးမိနစ်ကျော်ကျော်အကြာမှာ သူတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ရှေ့ကို ကားတစ်စီးက အရှိန်ပြင်းပြင်းထိုးရပ်လာပါတယ်။
"ဪ၊ ဒီကောင်လေး ဘာဖြစ်လာပြန်ပြီလဲမသိဘူး။ လာ၊ ဘရဏီ။ ငါမိတ်ဆက်ပေးမယ်။"
ကားနားရောက်လာကြပြီး
"ကမ္ဘာရေ၊ ငါ့သူငယ်ချင်းကို သူ့အိမ်လိုက်ပို့ပေးပါဦး။ ငါ နောက်ခန်းမှာပဲ သူနဲ့ထိုင်လိုက်မယ်။"
ကမ္ဘာက ခေါင်းညိတ်ရုံသာ။ သခင်က ဘရဏီရဲ့လိပ်စာကိုရွတ်ပြလိုက်တော့ ကမ္ဘာကကားမောင်းထွက်လိုက်တယ်။
"ဏီဏီ၊ ဒါ ငါ့အမျိုးသား မြေကမ္ဘာ။ ငါ့ထက် နှစ်နှစ်လောက်ငယ်တယ်။ ကမ္ဘာ၊ ဒါ ဘရဏီတဲ့။ ရုံးကိုဒီနေ့မှပြောင်းလာတဲ့ Perfume Chemist. ဒါပေမဲ့ ငါနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံမှာကတည်းက ကျောင်းနေဖက်။ ပြီးတော့ ဒီက Chemistry အတန်းမှာလည်း ဆုံသေးတယ်။"
"Glad to meet you, မြေကမ္ဘာ။"
"So am I, မဘရဏီ။"
ကားမောင်းရင်းတစ်ဖက်မို့ မိတ်ဆက်တာက ဒီလောက်နဲ့ပြီးသွားပြီး သခင်နဲ့ဘရဏီ စကားဆက်ပြောကြပြန်တယ်။ ရွှန်းရွှန်းဝေအောင်ပြောနေတဲ့ ဘရဏီက အိမ်ရှေ့ရောက်တော့
"ငါပြောပါတယ်၊ နီးပါတယ်လို့။ စကားတစ်ခွန်းနှစ်ခွန်းနဲ့တင် ရောက်လာပြီ။"
"ဟား ဟား၊ ကောင်းတာပေါ့။"
"အေးပါ၊ ပါတီမှာ နင့်ကိုဆက်ပြီးနားပူခိုင်းမယ်။ See you soon, ကမ္ဘာ။"
"ဟုတ်ကဲ့"
ဘရဏီစကားအဆုံး၊ သခင် ကားရှေ့ခန်းထဲအရောက်၊ ကားကို ချက်ချင်းမောင်းထွက်ပစ်တဲ့ကမ္ဘာကြောင့်
"ဘယ်လိုတွေ မောင်းနေတာလဲကွာ။"
"လူလိုပဲမောင်းနေတာ။"
"ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ။"
"ဟင့်အင်း"
"အေး၊ ကားကို ဂရုစိုက်မောင်း။"
ကမ္ဘာ တစ်ခုခုကိုမကြည်တာသိလို့ လမ်းမှာစကားမပြောတော့ဘဲ ပြန်လာခဲ့ကြတာ အိမ်ရောက်လာခဲ့ပြီ။
"ဘာဖြစ်လာတာလဲ ကမ္ဘာ။"
"သောက်မြင်ကတ်လို့။"
"ငါ့ကိုလား။"
"နှစ်ယောက်လုံးကို။"
"ဏီဏီ"
"ဟုတ်တယ်။"
"သူငယ်ချင်းလေ ကမ္ဘာ။ ပြဿနာမလုပ်စမ်းနဲ့။"
"ကုမ္ပဏီထဲကထွက်လာကတည်းက ရယ်လိုက်မောလိုက်၊ ရိုက်လိုက်ပုတ်လိုက်နဲ့ နှစ်ယောက်တည်းကမ္ဘာတည်နေတာလေ။"
"ငါတို့ လူမြင်မကောင်းတဲ့အထိ သရုပ်မပျက်ကြဘူး ကမ္ဘာ။ မင်းရောက်နေတယ်ဆိုလည်း ချက်ချင်းလာခဲ့ပါလား။"
"ကြည့်ကောင်းလို့ဆက်ကြည့်နေတာ၊ ငါးမိနစ်လောက်။"
"ကဲ၊ အဲဒီ့တော့ မင်းလည်းမြင်တယ်မဟုတ်လား။ သူငယ်ချင်းတွေပြန်ဆုံလို့ စကားပြောတာ ဆန်းလား။ မင်းသဝန်တိုတာက လွန်လွန်းနေပြီနော်။ ငါ့မှာလည်း အသိုင်းအဝိုင်းရှိတယ်၊ သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေရှိတယ်ကွ။ ပြီးတော့ လူအမြင်မတော်စရာလည်း ဘာမှလုပ်နေတာမဟုတ်ဘူး။"
"အဟက်၊ စကားနာထိုးချင်တာလား။ ကျွန်တော်ကတော့ ဘယ်သူနဲ့ဘယ်လိုဆိုပြီးလေ။"
"ငါမပြောဘူးနော် ကမ္ဘာ။ ပြီးပြီးသားကိစ္စတွေကို ငါပြန်မစချင်ဘူး။"
"ကျွန်တော်ကပဲ ပြဿနာကိုမီးထွန်းရှာတာပေါ့။"
"မင်းက ငါ့သိက္ခာကိုစော်ကားနေသလိုပဲ။ တွေ့သမျှလူနဲ့ လိုက်သဝန်တိုနေတာ။"
"ချစ်လို့ပါ။ သခင့်သိက္ခာကို စော်ကားတာမဟုတ်ပါဘူး။ ဆင်ခြင်ပါ့မယ်။"
ပွဲတက်ဖို့လည်းရှိတာမို့ ဒီလောက်နဲ့ပြီးသွားကြပြီး သွားဖို့ပြင်ဆင်ကြတော့လည်း သခင့်ကို အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကူတပ်ပေးနေပြန်တဲ့ မြေကမ္ဘာဟာ တစ်ခါတလေ ကလေးလိုပါပဲ။
■
"Wow! Za, you look so young."
"Thank you, bro. You're so gorgeous."
ဒီလူကို ကမ္ဘာသိတယ်။ သခင်တို့ရဲ့ Department Head.
"Za, you are late. Try to hide your precious one?"
ကမ္ဘာ့ဘက်ကိုမျက်စပစ်ပြီး အဖိုးတန်လေးကိုဝှက်ထားဖို့လား၊ နောက်ကျတယ်နော်တွေ စနောက်နေပေမဲ့ မျက်စိက ရာဇသခင်ဆီကမခွာတဲ့ ဆံပင်ရွှေရောင်နဲ့အနောက်တိုင်းသူ။
သခင့်အပေါင်းအသင်းတွေကို ကမ္ဘာပြုံးပြနေရတာ တစ်သီတစ်တန်းကြီး။
ခဏအကြာမှာ ရွှေအိုရောင်ဝတ်စုံနဲ့ရောက်လာသူက ဘရဏီ။ အသားဝင်းဝင်းနဲ့ ရွှေအိုရောင်ရင်ပြတ်ဟာ တစ်သားတည်းကျနေပြီး နောက်ကျောကတော့ ဇာပါးပါးကြောင့် အသားအရေကောင်းခြင်းတွေက အထင်းသား။ ဒူးလောက်ကနေစလို့ အောက်ဘက်ကိုက အခက်တွေပါတဲ့ဇာပါးတစ်ထပ်သာ ခပ်ဝဲဝဲကျနေပါတယ်။ တခြားမိန်းကလေးတွေလို အတင်းဖော်ထားတာတွေမပါပေမဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့တစ်သားတည်းဖြစ်ပြီး အလှအပတွေက ပေါ်လွင်နေပါတယ်။ အဖြူရောင်ကောင်မလေးတွေကြားမှာ ရွှေအိုရောင်အာရှအသားအရေဟာ အထူးအဆန်းဖြစ်နေပြီး model လှလို့ ဝတ်စုံလှတာလား၊ ဝတ်စုံလှလို့ model လှတာလားဆိုတာ မသဲကွဲတော့ပါ။
ဝန်ထမ်းအသစ်ကလေးဟာ ပွဲမှာထင်ရှားနေသလို အဆင်းရောအချင်းပါ နာမည်ကောင်းရနေသူ Perfume Chemist နဲ့ လူမျိုးတူသူငယ်ချင်းဆိုတာကပါ ဒီပွဲမှာ hit ဖြစ်နေတဲ့ အကြောင်းအရာတစ်ခု ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။
အစက ကြည်ပြာရောင် shirt နဲ့ pants ပေါ်မှာ တစ်ယောက်က Navy blue ခပ်ရင့်ရင့်၊ တစ်ယောက်က နက်ပြာရောင်စိုစို ကုတ်ကိုယ်စီနဲ့ သခင်နဲ့ကမ္ဘာဟာ အရမ်းကိုလိုက်ဖက်နေပြီး အခုအချိန်မှာတော့ ရွှေအိုရောင်နတ်သမီးကြောင့် ကမ္ဘာ့ဘက်အခြမ်းက ခပ်မှိန်မှိန်ဖြစ်နေသလို ခံစားနေရပါတယ်။
"ကမ္ဘာ၊ ရော့ Vodka. အဲဒါ မင်းအကြိုက်အတိုင်းပဲ။"
နောက်နားကနေပါလာတဲ့ကမ္ဘာ့ကို သခင်က သူ့လက်ထဲကခွက်ကို လှည့်ပေးလိုက်တယ်။ သခင်ခြေလှမ်းအရွေ့မှာ ဘေးကဘရဏီရဲ့ဂါဝန်အနားစကို တက်နင်းမိပြီး ဘရဏီအနည်းငယ်ယိုင်သွားတာကြောင့် လက်မောင်းကိုလှမ်းကိုင်ထိန်းလိုက်ချိန် ကမ္ဘာ့ဆီသခင်ကမ်းတဲ့ခွက်က ကမ္ဘာ့လက်ထဲမရောက်ခင် နည်းနည်းလေး မှောက်ကျသွားခဲ့ပါတော့တယ်။
"ဟာ၊ sorry ဏီဏီ။"
"ရတယ် ဇ၊ ရတယ်။ အိုး၊ ကမ္ဘာ့အင်္ကျီစိုသွားပြီ"
ဘရဏီပြောမှ သခင်သတိထားမိပြီး ကြည့်လိုက်ကာ
"အာ၊ သိပ်မများပါဘူး။ အဆင်ပြေတယ်မလား ကမ္ဘာ။"
"ပြေပါတယ်။"
မပြေလည်း ပြေရမှာပေါ့။ ယောက်ျားလေးအင်္ကျီစိုသွားတာ ပြဿနာမှမရှိပဲ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက် ချော်လဲမှာနဲ့စာရင် သိပ်အရေးကြီးတဲ့ကိစ္စမှမဟုတ်တာ။ ဒါပေမဲ့ ရင်ထဲမှာတော့ အောင့်သက်သက်ပါပဲ။
ဘရဏီကို လာမိတ်ဆက်ကြသူတချို့ကြောင့် သူမအလုပ်များသွားတော့မှ
"အပြန်ကျရင် ဘရဏီကို သူ့သူငယ်ချင်းလာကြိုမှာပေမဲ့ ငါတို့ ခဏတော့စောင့်ပေးရမယ်ထင်တယ်။ သူ့သူငယ်ချင်းကလည်း ပွဲတစ်ခုကနေအပြန် လှည့်ခေါ်မှာဆိုတော့ ဘရဏီတစ်ယောက်တည်း စောင့်နေရမှာဆိုရင် အဆင်မပြေဘူး။"
"သခင့်သဘောပါ။"
'ကိုယ်လည်းအဆင်မပြေဘူး သခင်။'
ကမ္ဘာ စိတ်ရှုပ်လာပြီ။ အဲဒီ့အချိန်ကျမှ သခင့်အပေါင်းအသင်းတချို့က ကမ္ဘာနဲ့ပါစကားလာပြောနေလို့ အလိုက်သင့်ပြန်ပြောပေးနေရပါတယ်။ မျက်နှာကတော့ သိပ်မလန်းချင်တော့တာ သခင်သိမှသိပါလေစ။ ဒါကို အဲဒီ့အဖွဲ့တွေကမေးသွားသေးတာ သခင်ကပိုငယ်တာလားတဲ့။
ဟုတ်တယ်။ အဲဒီ့ရာဇသခင်ဆိုတဲ့ယောက်ျားကို အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ စောင့်ကြည့်ရလွန်းလို့ မြေကမ္ဘာတို့ သောကအဖြာဖြာနဲ့ ရုပ်ရင့်လာတာလို့သာ ပြောလိုက်ရရင်တော့ ...
■
ညလေအေးကြောင့် Navy blue coat လေးက ဘရဏီရဲ့ပခုံးပေါ်ရောက်နေပြီး သခင့်ပခုံးပေါ်ကိုတော့ နက်ပြာရောင်ကုတ်လေး ရောက်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ကားထဲဝင်သွားတဲ့ကမ္ဘာကြောင့် ဘရဏီပြုံးလိုက်တယ်။
"ဇ၊ နင့်အမျိုးသားလေး ကောက်နေပြီ။ ငါလည်း နောက်ဆို ဆင်ခြင်မှ။ ငါက သူငယ်ချင်းတွေမတွေ့တာကြာပြီမို့ ပြန်တွေ့တော့ ဝမ်းသာသွားတာပါ။ ဘာစိတ်မှမရှိကြောင်း သူ့ကိုပြောပေးဦး။"
"အာ၊ sorry ဏီဏီ။ နင့်သိက္ခာကို စော်ကားသလိုဖြစ်သွားရင် ငါကပဲတောင်းပန်ပါတယ်။"
"မဟုတ်တာ။ သူနင့်ကို သိပ်ချစ်တာပဲ၊ အားကျစရာ။ ဟော၊ ကားလာပြီ။ ငါသွားတော့မယ် ဇ။ See you tomorrow."
"See you."
သူ့သူငယ်ချင်းကားဆီကိုမသွားခင် ဘရဏီက ကမ္ဘာရှိရာဆီသွားလိုက်ပြီး သခင့်ရဲ့ကုတ်အင်္ကျီကို ကမ္ဘာ့ဆီပြန်ပေးကာ
"ဝိုင်းကူစောင့်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကမ္ဘာ။ နောက်မှတွေ့မယ်နော်။"
"ဪ၊ ဟုတ်။"
ကားထဲဝင်ထိုင်တဲ့သခင်က
"မင်းလုပ်ပုံက သိပ်သိသာတာပဲ။ နည်းနည်းတော့ထိန်းမှပေါ့။"
ကမ္ဘာ ကားကိုအကြမ်းပတမ်းမောင်းထွက်ပြီးသာ reply ပြန်လိုက်တယ်။ ဘာပြောချင်လဲဆိုတာ သခင်သိမှာပါ။
■■■ Part (7) ဆက်ရန် ■■■
Коментарі