Chapter 15 Love, But Hurt (Season

Chapter 15

"ဟိုလေ...ရှောင်ရှင်း။"

"ဒီကနေ အပေါ်ကိုပဲ တတ်သွားလိုက်ပါ။ ဘယ်ဘက်ထောင့်ဆုံးကအခန်းမှာ အရှင်ရှိနေပါတယ်။"

ရှောင်ရှင်းက အန်းလုကိုလှေကားမှတစ်ဆင့်တတ်ရန် လမ်းပြပေးလိုက်သည်။ ရှောင်ရှင်းက သူ့အား ဤမြို့ပြင်ရှိ တည်းခိုခန်းသိူ့ လာခဲ့သည့်လမ်းတစ်လျောက်လုံး မည်သည့်စကားတစ်ခွန်းကိုမျှမပြောခဲ့ချေ။ ယခုလည်း တည်းခိုဆောင်အောက်ထပ်တွင် သူကနေခဲ့ပြီး အန်းလုကိုအပေါ်ထပ်သိူ့ တစ်ယောက်တည်းတတ်စေသည်။

အန်းလုကလည်း မျက်နှာသေဖြစ်နေသောရှောင်ရှင်းအား မည်သည့်စကားတစ်ခွန်းမျှ ဆက်မပြောတော့ပဲ သူညွှန်ရာသို့သွားရန်သာဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ တည်းခိုဆောင်၏ အောက်ထပ်သည် စားသောက်ဆိုင်ဖြစ်ပြီး အပေါ်ထပ်များသည် ခရီးသွားများတည်းခိုရန်အခန်းငယ်များစွာဆောက်လူပ်ထားသော တည်းခိုဆောင်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤတည်းခိုသည့်ဆိုင်သည် တစ်ချိန်က သူနှင့်ကျီချန်းတို့ မြို့တော်သို့ မရောက်ခင် တည်းခိုးခဲ့သည့်နေရာလည်းဖြစ်၏။

"ငါ့ကိုသတ်တော့မသတ်လောက်ပါဘူး။ ဟုတ်တယ်မလား။ ရှန်းရှန်းရဲ့ စိတ်အခြေအနေက သိပ်ကောင်းတာမဟုတ်ဘူး။ အရင်ကပုံစံပြန်ဖြစ်နေရင် ဘယ်လိုလူပ်မလဲ။ စစတွေ့ချင်းတုန်းက သူလူတစ်ယောက်ကို သတ်နေခဲ့တာ။"

အန်းလုက လက်နှစ်ဖက်ကိုအချင်းချင်းဆုပ်ကိုင်လျက် တဖြည်းဖြည်းချင်း တတ်လာခဲ့သည်။ သူက ရှောင်ရှင်းညွှန်ရာအတိုင်းပင် ထိုဘယ်ဘက်ထောင်ဆုံး အခန်းအား ဦးတည်သွားလိုက်လေ၏။

အခန်းက ပြင်ပမှကြည့်လျင် မီးရောင်မှိန်ပြပြမြင်နေရသည်။ အန်းလုက တံတွေးတစ်ချမြိုချလိုက်ပြီးနောက် တံခါးအား လပ်ဆစ်ဖြင့် သုံးချက်ခန့်ခေါက်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ခပ်တိုးတိုးအသံက ဒီထက်ပိုကျယ်လိူ့မရတော့သည့်နှယ်ထွက်လာလေ၏။

"ရှန်းရှန်း....ကျွန်တော်ပါ။"

"........"

အထဲရှိလူက မည်သည့်အကြောင်းပြချက်မှတုန်းပြန်မလာခဲ့ပေ။ အန်းလုက ထိုတံခါးနှင့် ခေါင်းအားကပ်လိုက်ပြီး အထဲရှိ အသံတစ်ချို့အား ကြားလိုကြားငြား နားထောင်ကြည့်လိုက်သည်။

*ကျွီ......*

"အမေ့..."

ရုတ်တရက်တံခါးပွင့်လာတာကြောင့် အန်းလုကဟန်ချက်ပျက်ကာ တံခါးကို အထဲမှဖွင့်လာသောသူ၏ ရင်ဘတ်နှင့် သူ၏ခေါင်းတို့ထိမိသွားတော့သည်။ အန်းလုက ထိလျက်သားအနေအထားနှင့်ပင် မေယ့ကြည့်လိုက်လေတော့ ချီရှန်းက သူ့အားရုပ်တည်ကြီးဖြင့်ကြည့်နေလေ၏။ အန်းလုက အမြန်ပင် ခွာလိုက်သည်။

"အာ...တောင်းပန်...."

*ဘုန်း......*

"အ့....."

ချီရှန်းက ရုတ်တရက်ပင် အန်းလုအ လက်တစ်ဖက်မှတစ်ကိုယ်လုံးပါလာသည်အထိ ဆွဲယူလိူက်ပြီး တံခါးဘေးရှိ နံရံတွင် ကပ်ချလိုက်သည်။ နံရံနှင့် ဆောင့်မိသောကြောင့် အန်းလုကျောပင်အောင့်သွားသည်။ သူကနာသည့်ဒဏ်ကို မျက်စိမှိတ်ကာ အော်လိုက်သည်။ မျက်ဝန်းနှစ်ဖက်ပြန်ပွင့်လေတော့ ချီရှန်းက သူ့အား အကြည့်စူးစူးတို့ဖြင့်ကြည့်နေလေ၏။

အန်းလု၏ လက်နှစ်ဖက်သည်လည်း သူ၏ခေါင်ပေါ်တွင် မြှောက်ကာ နံရံတွင် ကပ်ထားခံရသည်။ ချီရှန်းက ထိုလက်နှစ်ဖက်လုံးကို သူ၏လက်တစ်ဖက်တည်းဖြစ် ဆုပ်ကိုင်ကာဖိကိုင်ထားသည်။ အန်းလုချီရှန်းကိုကြည့်မိတော့ သူ၏ညအိပ်ဝတ်ရုံကို ဖရိုဖရဲဝတ်ဆင်ကာထားသည်။ ဤအနေအထားရ မည်သည့်သဘောကိုဆောင်သည်ကိုအန်းလုသိသည်။ အန်းလုက သူ၏မျက်နှာအား ဘေးသို့လွှဲလိုက်သည်။

ချီရှန်းက ချက်ချင်းထိုအကြည့်လွှဲသွားသောမျက်နှာအား သူ၏ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် မေးစေ့မှဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့ကိုပြန်ကြည့်စေသည်။ အန်းလုက ချီရှန်း၏မျက်ဝန်းများကို ပြန်ဆိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

ထိုအခါမှချီရှန်းက အန်းလု၏နှုတ်ခမ်းအား စတင်ဆုပ်ယူနမ်းရှိုုက်လိုက်သည်။ အန်းလုက သူ၏လက်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ခံထားရဆဲအနေအထားပင်။ ချီရှန်း၏ ဆာလောင်နေသည့်အနမ်းများက အတော်ကြမ်းတာကြောင့် သိပ်ပင်မကြာလိုက်ပဲ သူအသက်ရှုရခက်လာသည်။

"အွန်း....အွန်း...ဟာ့...ဟ့။"

အန်းလုက တစ်ကိုယ်လုံးအား ရုန်းကန်သလိူဖြစ်ပြီးအသံထုတ်လိုက်တာမိူ့ ချီရှန်းက ရပ်ပေးလိုက်သည်။ သူက အန်းလု၏လက်ကိုလည်းပြန်လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ အန်းလုက အသက်ကိုအရရှုနေလေ၏။ ချီရှန်းက သူ့အားမျက်နှာသေဖြင့်ကြည့်နေသည်။ သိူ့သော် သူ၏အတွေးတိူ့ကိူဖတ်နိုင်တတ်သူမို့ ချီရှန်းဘာကိုတွေးနေသည်ကို အန်းလုနားလည်သည်။ အန်းလုက သူ့ကိုပင် မလိုချင်တော့ဘူးလား ဟူသည့် အတွေးမျိုး။ ချီရှန်းက ထိုနေရာတွင်သာ ရပ်နေသည်။

အန်းလုက ချီရှန်းရှေ့မှထွက်သွားလိူက်ပြီးနောက် ဘေးရှိ တံခါးအား အရင် စိပိတ်လိုက်သည်။ ချီရှန်းကသူ့အားကြည့်နေလေ၏။ ပြီးနောက် အန်းလုက တဖြည်းဖြည်းချင်း ချီရှန်း၏ ရှေ့၌ပင် သူ၏ ဝတ်ရုံကို တစ်လွှာချင်း ချွတ်ချပြလိုက်သည်။ ချီရှန်း၏ မျက်ဝန်းတို့က ပြူးကျယ်လာလေ၏။ အန်းလုက လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်တန်းကာပြသည်။ ယခုသူ၏ ကိုယ်ခန္တာတွင် မည်သည့် အဝတ်တစ်စမျှ ကပ်ကျန်မနေတော့ချေ။

" ကျွန်တော်က ထာဝရ ခင်ဗျားအတွက်ပါပဲ။"

အန်းလုကထိုစကားကိုပြောလိုက်တော့ ချီရှန်းက ပြုံးလိုက်သည်။ သူ၏မျက်ဝန်းတို့က တေယက်လောက်ကာနေလေ၏။ ချီရှန်းက အန်းလုဆီသို့ ပြေးသွားလိုက်သည်။ အန်းလုအနားကိုရောက်တော့ သူက အန်းလု၏ခါးမှတစ်ဆင့် ချီလိုက်ပြီး အန်းလုကလည်း သူ၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်အား ချီရှန်း၏ ခါးတွင် ချိတ်တွယ်ကာ တတ်လိုက်သည်။ လက်နှစ်ဖက်က လည်တိုင်ကို ဖက်တွယ်ကာထားရင် ချီရှန်းအား ပြုံးလျက်ကြည့်သည်။

ချီရှန်းက ခုနကရပ်တန့်သွားခဲ့သော အနမ်းကိုဆက်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။ အန်းလုကလည်း သူ၏ နှုတ်ခမ်းအားအသာ ဟပေးထား၏။ ချီရှန်း၏ လျှာဖျားလေးက တဖြည်းဖြည်းချင်း အန်းလု၏ ပါးသပ်အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ကာ နယ်ချဲ့လျက်ရှိသည်။ အန်းလုကလည်း ပြန်လည်တူန့်ပြန်နေလေ၏။

ချီရှန်းက အန်းလုကိုချီထားလျက်ပင် တဖြည်းဖြည်းချင်း အိပ်ယာဘက်သို့ ရွေ့လိုက်သည်။ သူက ကုတင်ပေါ်သို့ အန်းလုအား ပစ်ချလိုက်သည်။ အန်းလုသည်လည်းချိတ်တွယ်ထားသော ခြေနှစ်ဖက်အား ချီရှန်း၏ ခါးပေါ်မှ ဖယ်လိုက်သည်။ အနမ်းတို့အတော်ကြာပြီးသည့်နောက်နှစ်ဦးသား၏ အရာများလည်း ထကြွနေကြပြီဖြစ်သည်။ ချီရှန်းက အန်းလုကို အောက်တွင် လှဲနေစေလိုက်ပြီး သူ၏ဝတ်ရုံဖြူကို အမြန်ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးသည်နှင့် သူ၏ကိုယ်ကို ငုံ့လိုက်ပြီး အန်းလုအား ပြန်လည်နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

နှုတ်ခမ်းရှိ အနမ်းတို့ကို ခတ္တခဏရပ်တန့်ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း လည်တိုင်သို့ ရောက်ကာလာ၏။ လက်တစ်ဖက်သည်က အန်းလု၏ အောက်ဘက်ရှိ အောက်ဘက်ရှိ အပေါက်ကလေးဆီသို့ ရောက်ရှိလာလေပြီ။ ရင်ဘတ်အား အားရပါးရ ဆုပ်ယူ အနမ်းပေးနေတာကြောင့် အန်းလုမှာ ခံစားချက်အစုံဖြင့် သာယာနေလေတော့သည်။

"ဟင်း....ဟင်း...."

အန်းလုက မျက်စိအစုံကို မှိတ်ကာညည်းသံတိုးတိုးကိုပြုသည်။ ချီရှန်းက အန်းလု၏ မော့ကာနေသောကြောင့် ထွက်ပေါ်နေသော လည်တိုင်ရှိ သွေးကြောစိမ်းလေးများကို ခပ်ဖွဖွ နမ်းလိုက်ရင်း လက်ချောင်းများဖြင့် စတင်ပေးလိုက်သည်။ တွန့်လိမ်ကာလာသော အန်းလုအား အဆင်ပြေစေရန် ခပ်သွက်သွက်ပင် လှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်။ သိပ်ပင်မကြာလိုက်ပဲ အန်းလုမှာ ကိုယ်ခန္တာလေးပင် ကော့တတ်ကာ ပြီးသွားလေ၏။

ချီရှန်းက ထောင်မတ်လာပြီးဖြစ်သော သူ၏အရာအား လက်ဖြင့် အနည်းငယ်ရှေ့တိုးနောက်ဆုပ်လုပ်ပြီးနောက် အန်းလု၏ အရည်ကြည်လဲ့နေသော ပန်းနုရောင်အဝလေးတွင် တေ့လိုက်သည်။ ချီရှန်းက အန်းလုကိုကြည့်လိုက်သည်။ အန်းလုကလည်း ချီရှန်းကိုကြည့်ကာ ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။

ချီရှန်းက ထိုးသွင်းခြင်းကို ခပ်ဖြေးဖြေးပင်စတင်လိုက်သည်။ အန်းလုက လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူ၏ ပါးစပ်ကို ပိတ်လိုက်၏။ ဤခန္တာကိုယ်က ပထမဆုံးဖြစ်တာကြောင့် အန်းလု စတွေ့တူန်းက အခြေအနေကိုပင် သွားသတိရမိသည်။ အမြဲတမ်း ပထမဆူံးသည်က အလွန်နာကျင်သည်။ ချီရှန်းက တဝက်လောက်အနေအထားနှင့်ပင် အသွင်းအထုတ်ကိုစတင်လိုက်သည်။

"အန်းလု..... ကိုယ့်ကိုကြည့်။"

ချီရှန်းက လက်ဖြင့်ပါးစပ်ကိုအုပ်ကာ မျက်စိမှိတ်ထားသော အန်းလုအားလက်ကိုဖယ်စေလိုက်ပြီး ပြောသည်။

"အ့...အာ့...."

အောက်တွင်လှုပ်ရှားနေတာကြောင့် အန်းလု၏ ညည်းသံသဲ့သဲ့ကာ လက်လွတ်ထွက်သွားသည်နှင့် ထွက်ပေါ်လာလေ၏။ ချီရှန်းလည်း ဝင်ရအနည်းငယ်ခက်တာကြောင့် အခက်တွေ့နေသည်။ ချီရှန်းက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး သူ၏အရာအား အန်းလုအဝထဲမှ အနည်းငယ်ထုတ်လိုက်ပြီးနောက် တစ်ဆုံးအထိ တိုးဝင်လိုက်သည်။

"ဟာ့....အ့..."

အန်းလုက ချက်ချင်းကိုယ်တစ်ဝက်ထလာကာ ချီရှန်း၏ ကျောပြင်အား လက်နှသ်ဖက်ဖြင့် ကုတ်တွယ်လိုက်၏။ ချီရှန်းက အတင်မပြတ်စေပဲ ဆက်တိုက်ပင် လှူပ်ရှားပေးနေသည်။

"နာ...နာ...တယ်...အာ့...အ့...."

"ခဏနေရင်ကောင်းသွားလိမ့်မယ်။"

ချီရှန်းက အန်းလုကို နမ်းလိုက်သည်။ အန်းလု၏ မျက်ဝန်းနားတစ်ဝိုက်တွင် မျက်ရည်စလေးများ ကရစ်ဝိုင်းနေပြီး ချွေးများကလည်း တဖြည်းဖြည်းစိုစွတ်လို့လာသည်။ ချီရှန်းကနှဖူးနားတွင် ချွေးတို့ဖြင့် စေးကပ်ကာရှုပ်ထွေးလာသောဆံနွယ်ရှည်တို့အား သပ်တင်ပေးလိုက်ရင် ထိုနှဖူးပြင်ကိုပါ ဖွဖွနမ်းလိုက်သည်။

..............,................

ချီရှန်းက ဘေးတွင် ခွေခွေလေးအိပ်ပျော်နေသေးသော အန်းလုကို ငုတ်တုတ်ထိုင်နေလျက်ပင် ကြည့်နေသည်။ အမြဲတမ်းသွက်လက်နေတတ်သည့် ကောင်လေးသည်ကမှ အန်းလု၏ တကယ့်ပုံစံပင်။ ထိူ့ကြောင့် ဤကဲ့သို့သော ရုပ်ရည်မျိုး ဘယ်နှယောက်ပင်ရှိပါစေ။ ဘယ်လောက်ပင် တူညီနေပါစေ။ အန်းလုသည် သူ၏အန်းလုသာဖြစ်သည်မို့ မှားယွင်းနိုင်စရာအကြောင်းမရှိချေ။

ချီရှန်းက သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ အန်းလုဆီမှ နားထောင်စရာကိစ္စများစွာရှိနေသေးသည်။ သူစုံစမ်းရရှိသလောက် အချက်က သိပ်မပြည့်စုံတာကြောင့် အန်းလုဆီက သိရန်လိုအပ်သည်။ ယခုနန်းတော်ထဲတွင် ရောက်နေသူက တကယ့် ကျင့်ယိချန်အစစ် ၊ လူပ်ကြံခံရတာကြောင့် သေမလိုပင် ဖြစ်ပြီး အန်းလုကို အစားထိုးပို့ခဲ့တာတွေ၊ ဒါတွေက တစ်ချို့တလေ ဆက်စပ်ကြည့်လျင်ပင် အဖြေထွက်နေချေပြီ။ သို့သော်လည်း ထိုလူနှစ်ယောက်က အန်းလုကို အစဦးကတည်းကပင် ခြိမ်းခြောက်ကာ သူတို့၏ အရှုပ်ထုပ်ထဲပါဝင်စေခဲ့တာမို့ ဖြစ်နိုင်လျှင် ထိုနှစ်ယောက်အား ကိစ္စရှင်းပစ်လိုက်ချင်မိသည်။

အစဦးကတည်းက ထိုယွဲ့တိုင်းပြည်အား သိပ်ကျေနပ်တာမဟုတ်ချေ။ ယခုသွားမည့်တောင်းပိုင်းက အိုနာကျိုးကန်းအဘိုးကြီးနှင့်လည်း နည်းနည်းပတ်သတ်နေတာမို့ တမင်ပင် ဖိနှိပ်ပစ်လိုက်ခြင်း။

"ဟင်း.........."

ချီရှန်းတွေးနေဆဲမှာပင် အောက်ရှိ ပိုးတုံးလုံးလေးက နိုးလာချေပြီ။ ညက သိပ်ပင်မကြာလိုက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပြီး ယခုသူက နောက်ကျမှနိုးလာသည်။ ဤအချက်ကလည်း ဘယ်တော့မှ ပျောက်ကွယ်သွားမည်မဟုတ်သည့် အန်းလု၏ အကျင့်တစ်ခုပင်။ အန်းလုက ပျင်းကြောဆန့်လိုကရင်း ချီရှန်းကိုမော့ကြည့်သည်။

"ရှန်းရှန်း နိုးနေတာကြာပြီလား။"

"အင်း နေ့လည်တောင်ရောက်ခါနီးနေပြီမလိူ့လေ။"

"ဝါး...ကျွန်တော် အဲ့လောက်တောင်အိပ်သွားတာလား။"

"ဟုတ်တယ်။ ထ...ရေချိုးသန့်စင်လိုက်။ ခဏနေရင် အောက်ထပ်မှာ စားဖို့ပြင်ပေးထားမယ်။ လာခဲ့နော်။"

အန်းလုက သူ၏မျက်ဝန်းများကို ပွတ်သပ်ရင်း ငုတ်တုတ်ထိုင်လိုက်သည်။ ချီရှန်း၏ စကားကြောင့် သူကခေါင်းငြိမ့်လေ၏။

"အွန်း...."

"ပြီးတော့ ကိုယ် ကျင့်ယိချန်နဲ့ ပတ်သတ်တာတွေလည်း မေးစရာရှိတာမလို့ ဒီတခေါက်တော့ ကိုယ့်ကို မလိမ်စေချင်ဘူး။ "

အန်းလုက မျက်လုံးပွတ်နေရာမှ သူ၏ လပ်များသည် ရပ်တန့်သွားခဲ့၏။ သူက မျက်လုံးအဝိုင်းသားဖြင့် ချီရှန်းကိုကြည့်သည်။

"ဘယ်လိုသိနေတာလဲဟုတ်လား။"

အန်းလု၏ အကြည့်ကိုချီရှန်းက သဘောပေါက်ပုံရသည်။အန်းလုက ခေါင်းကို ဆက်တိုက်ငြိမ့်သည်။ ချီရှန်းက ဆို၏။

"ကိုယ်မင်းနဲ့ပတ်သတ်တာမှန်သမျှ ဘယ်တုန်းကများ ဒီအတိုင်းလွှတ်ပေးထားခဲ့ဖူးလို့လဲ။ ပြီးတော့ မင်းလား တစ်ခြားတစ်ယောက်ကို စိတ်ယိုင်မှာ။ အရီရဆုံးဟာသတွေကို မပြောရဘူး။ "

ချီရှန်းက အန်းလု၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း သူနှင့်အကြည့်ချင်းဆုံစေသည်။

"မင်းကိုယ့်ကို မင်းရဲ့အခက်အခဲမှန်သမျှပြောပြလို့ရတယ်။ မင်းရဲ့ဆန္ဒအတိုင်းအရာအားလုံးဖြစ်အောင် ကိုယ်ကလုပ်ပေးမှာ။ မင်းမယုံချင်လည်း ယူံရမယ်။ ဒါ့ကြောင့် ကိုယ့်ကို အားလုံးဖွင့်ပြောပြီး ကိုယ့်ဆီက အကူအညီကိုယူ။ တစ်ယောက်တည်းလုပ်ဖို့မစဥ်းစားပဲနဲ့ ကိုယ့်အတွက်ကိုပါတွေးပေး။ ကျေးဇူးပြုပြီး..... "

အန်းလုက ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

"အင်း....."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~
🌚🌚

Chapter 16

Коментарі