"Kyle, Kyle ...!"

Lock က Chain ရွိေနတဲ့အခန္းထဲ လိုက္လာေတာ့ Hurricane က ခုတင္ေဘးကပ္ထိုင္ကာ Chain လက္တစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ၾကည့္ေနတယ္။ Chain ေခၚလိုက္လို႔ၾကည့္မိေတာ့ ႏိုးလာသည္မဟုတ္ဘဲ အိပ္မက္ေယာင္သလိုျဖစ္ေနျခင္း။

"Dexter, ဘာျဖစ္တာလဲ? Dexter!"

Hurricane ႏွစ္ခါေလာက္ခပ္ဖြဖြလႈပ္နႈိးေတာ့ ျပန္ၿငိမ္သြားျပန္လို႔ Lock က Hurricane နားသြားလိုက္ၿပီး

"Hurricane, ခဏေလာက္နားလိုက္ပါလား? ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ၾကည့္ေပးမယ္၊ သူႏိုးရင္ ေခၚလိုက္မယ္ေလ"

"ကိုယ္ ..."

"ခင္ဗ်ား အရမ္းစိတ္ပင္ပန္းေနတာေလ။ ခဏေလးနားလိုက္ပါ။ တျခားမသြားခ်င္ရင္ေတာင္ ဆိုဖာမွာျဖစ္ျဖစ္ လွဲေနလိုက္ပါ။ Chain လည္း အိပ္ေပ်ာ္ေနဦးမွာပဲ"

"အင္း"

Hurricane က ဆိုဖာေပၚသြားလွဲေနၿပီး Lock က ခုတင္ေဘးခံုမွာထိုင္ေစာင့္ၾကည့္မိတယ္။

Chain ရဲ႕ဘဝက ဘယ္တုန္းကမွမေျဖာင့္ျဖဴးခဲ့ဘူးလား? ဒါေတာင္ ကိုယ့္ေဘးမွာ ဒုကၡခံၿပီးေနခဲ့ေသးတာ။ သူ႔အတြက္ေရြးစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ရဲ႕သားနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႐ူးမိုက္ခဲ့တာလဲ? ကိုယ့္ေဘးမွာေနဖို႔ သူမေရြးခဲ့ရင္ သူ႔ဘဝက အမ်ားႀကီးေျပာင္းသြားႏိုင္တယ္။
ကိုယ့္ဘဝက သူမပါရင္ ဘာမွအေထြအထူးေျပာင္းမသြားႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္ရေပမဲ့ သူမရွိရင္ ကိုယ့္အသက္က ဒီအခ်ိန္ထိျမဲဖို႔မေသခ်ာပါ။ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက သူရွိေနလို႔ ဘာကိုမွမမႈဘဲ ေနာက္ေက်ာလံုလံုနဲ႔ ေရွ႕ဆက္တိုးခဲ့တာေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ မသိစိတ္မွာ သူ႔ကိုယံုၾကည္ေနခဲ့ဖူးတယ္။

မဂၤလာပြဲတုန္းက လႈပ္လႈပ္ရွားရွားနဲ႔ ဂနာမၿငိမ္တဲ့သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး ကိုယ္ျပံဳးခဲ့ဖူးတယ္။
Honeymoon ကိစၥ စကားစမွာဆိုးလို႔ ခပ္တည္တည္ေနၿပီး သူ႔ကိုေရွာင္ခဲ့ဖူးတယ္။
မဂၤလာပြဲကအျပန္ တစ္ေနကုန္ပင္ပန္းခဲ့ၿပီး သူႏွာေခါင္းေသြးလၽွံေတာ့ စိတ္ပူခဲ့ဖူးတယ္။
ကိုယ္သေဘာမက်မွာစိုးလို႔ အခန္းထဲဝင္ဖို႔ေရွာင္ေနတဲ့သူ႔ကို ကိုယ့္ခင္ပြန္းအျဖစ္ လက္ခံခဲ့ဖူးတယ္။
သူ႔ရဲ႕ မရဲတရဲအနမ္းေတြမွာေပ်ာ္ဝင္ၿပီး စိတ္လိုလက္ရနဲ႔ ကိုယ္တိုင္တံု႔ျပန္ခဲ့ဖူးတယ္။
ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိေနေပးတတ္လို႔ သေဘာက်ခဲ့ဖူးတယ္။
ေနာက္ဆံုး သူကကိုယ့္အတြက္၊ ကိုယ္ကသူ႔အတြက္ ျဖစ္တည္ေပးခဲ့ၾကတဲ့အခ်ိန္ထိ အခ်စ္ဆိုတာကို ကိုယ္မေတြးခဲ့ဖူးပါ။
သူေပးခဲ့တဲ့က်ည္ဆန္တစ္ေတာင့္နဲ႔ ကိုယ့္အသက္ဆက္ခဲ့ၿပီးခ်ိန္မွာ သူ႔အသက္ကို လက္မလႊတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
ဘဝအသစ္နဲ႔ျပန္ေရာက္လာတဲ့သူ႔ကို နာက်င္ျခင္းအသစ္ေတြခံစားဖို႔လည္း ခြင့္ျပဳမေပးႏိုင္ဘူး။

မင္းအတြက္ဆို ငါက ဒဏ္ရာေတြပဲေပးခဲ့ဖူးတာမို႔ မင္းကိုျပန္ေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ေလးေတာ့ ငါ့ကိုေပးပါ။

"Kyle ..."

ေခၚျပန္ပါၿပီ။ ခပ္တိုးတိုးေလးေပမဲ့ ပီျပင္လြန္းတဲ့အသံ။ Hurricane ကလည္း မင္းအတြက္ အေရးပါတယ္ဆိုတာ ငါသိေပမဲ့ အတည္မျပဳခ်င္ဘူး Chain.
Chain လက္ကို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္မိေတာ့

"Kyle? Baby ... Baby ..."

Baby တဲ့။ ကိုယ့္ကိုေျပာတာလား? Hurricane ကို ကိုယ့္အေၾကာင္းေျပာခ်င္ေနတာလား?
အခုထိ လႈပ္မႏႈိးမိဘဲ တိုးသဲ့သဲ့သူ႔အသံကို နားေထာင္ေနမိတယ္။

"Griffin ... မလုပ္နဲ႔!"

အသံက်ယ္လာေတာ့မွ လႈပ္ႏႈိးဖို႔သတိရပါေတာ့တယ္။

"Chain! သတိထားစမ္း၊ Chain. Chain?"

Hurricane က ခ်က္ခ်င္းအနားေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ Chain မ်က္လံုးေထာင့္ကေန မ်က္ရည္ေတြက်ေနၿပီ။

"Chain! ထစမ္းပါဦး။ မင္းႏိုးလာခဲ့ေတာ့ေလ"

Hurricane က Chain ကို အိပ္မက္ဆိုးေတြထဲ ရွိမေနေစခ်င္တာေၾကာင့္ ဆြဲထူၿပီး သူရင္ဘတ္ကိုမွီေစကာ လႈပ္နႈိးေနတာကို Lock က ဒီအတိုင္းၾကည့္ေနမိတယ္။
တစ္ခါတေလမွာ Hurricane နဲ႔ Chain ရဲ႕အေနအထားေတြဟာ တစ္ခ်ိန္က Chain နဲ႔ Lock ကို ျပန္ျမင္ေယာင္ေစတယ္။

"Chain!"

"အင္း ..."

"ႏိုးၿပီလား Chain?"

Chain က မ်က္လံုးေတြ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပြင့္လာၿပီး အသက္ကိုခပ္ျပင္းျပင္း႐ွဴေနတယ္။
Lock က ေရတစ္ခြက္ငွဲ႔လိုက္ၿပီး

"ေရေသာက္လိုက္မလား?"

Lock အသံေၾကာင့္ Chain ကလွည့္ၾကည့္လာၿပီး ေရတစ္ခြက္လံုးကုန္ေအာင္ ေမာ့ေသာက္လိုက္တယ္။

"အဆင္ေျပလား Chain?"

Hurricane အေမးကို Chain က ေခါင္းညိတ္ျပရင္း မွီထားရာကေန ကိုယ္ကိုမတ္လိုက္တယ္။

"ငါ အိပ္မက္မက္တာလား? ဘာလို႔ေဆး႐ံုကိုျပန္ေရာက္ေနတာလဲ?"

"အင္း၊ မင္းအိပ္မက္ဆိုးေတြမက္ေနလို႔ ေဆး႐ံုခဏတင္ထားတာ"

Hurricane ရဲ႕စကားက ဘာအဓိပၸါယ္မွမရွိေပမဲ့ ေျဖစရာက ဒီတစ္ခြန္းပဲရွိပါတယ္။

"ငါေလ အိပ္မက္ထဲမွာ လူသတ္မိတယ္ထင္တယ္"

"အိပ္မက္ဆိုးပါဆို အေကာင္းေတြေတာ့ ဘယ္ပါမလဲ? မေတြးပါနဲ႔ေတာ့"

"Kyle, မင္းကိုေစာင့္ေနတုန္း စစ္ကားၾကည့္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး အိပ္မက္ဆိုးေတြမက္တာထင္တယ္"

"အင္း၊ ငါ ... ငါမင္းကိုထားခဲ့တာ ၾကာသြားတာေလ။ Sorry ပါကြာ"

"ငါ မူးတယ္"

"ဟင္! ျပန္လွဲေနမလား? ငါ Hepius ကို သြားေခၚလိုက္မယ္"

"မလွဲခ်င္ဘူး"

Chain ကမလွဲခ်င္ဘူးေျပာတာနဲ႔ Lock က ခုတင္ကိုမတ္ေပးဖို႔ျပင္လိုက္တယ္။

"ငါ Hepius ကို သြားေခၚလိုက္ဦးမယ္"

"အင္း"

ေခါင္းအံုးေတြပါ ထပ္ခုေပးၿပီး မွီထိုင္ေစလိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြမွိတ္ရင္း ၿငိမ္ေနတယ္။

"အရမ္းမူးေနတာလား?"

"နည္းနည္းပါ။ Baby ဆိုတာ အစ္ကိုေလးပဲ။ ငါ့ကို ဘာလို႔မေျပာတာလဲ?"

"မမွတ္မိတာကို ရွင္းျပေနလည္း အပိုပဲေလ။ ဘာမွမေတြးဘဲ ခဏနားပါဦး"

Chain ျပန္ၿငိမ္ေနတုန္း Hepius ပါလာၿပီး

"Chain, မင္းအရမ္းမူးေနလား? ေရာက္လာတုန္းက အရမ္းအားနည္းေနလို႔ ခ်က္ခ်င္းႀကီးေဆးမသြင္းဘဲ ေဆးပဲတိုက္ထားတာ"

Hepius က ေသခ်ာစစ္ေဆးၾကည့္ၿပီး ေဆးသြင္းေပးခဲ့ကာ

"ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားလိမ့္မယ္။ ႏိုးလာရင္စားဖို႔ တစ္ခုခုစီစဥ္ဦး။ မိုးလင္းေနၿပီ၊ မင္းတို႔လည္း မနက္စာစားဖို႔လုပ္ေတာ့"

"သူ႔အတြက္ေတာ့ အေဒၚႀကီးကိုပဲ တစ္ခုခုလုပ္ခိုင္းလိုက္မယ္"

"Nathan, ငါ အိပ္မေပ်ာ္ခ်င္ဘူး"

Chain စကားကို သေဘာေပါက္တာေၾကာင့္ Hepius က

"အိပ္မက္မမက္ဘဲ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားမွာပါ။ ငါပါ ေစာင့္ၾကည့္ေပးေနမယ္။ အိပ္လိုက္ပါ"

"အင္း"

ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ Chain အိပ္ေမာက်သြားခဲ့တယ္။

"Hurricane, Hepius နဲ႔လိုက္သြားၿပီး တစ္ခုခုသြားစားေလ။ ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ေနေပးမယ္"

"ကိုယ္ မဆာေသးဘူး"

"မဆာေသးလည္း စားမွျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ။ Hurricane နဲ႔ Lock ေအးေအးေဆးေဆး မနက္စာသြားစားၾကပါ။ Chain လည္း ခုမွအိပ္တာဆိုေတာ့ ၾကာဦးမွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ Chain ကို ေစာင့္ၾကည့္ထားလိုက္မယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ကို နားခိုင္းလည္း နားႏိုင္ၾကမွာမဟုတ္ေတာ့ မနက္စာကိုပဲ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းသြားစားၾက။ Lock, အျပန္က်ရင္ ငါနဲ႔ Nancy အတြက္ပါ ဝယ္ခဲ့။ ညက ငါတို႔အိမ္မျပန္လိုက္ရဘူး"

Hepius စကားေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္သားထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။

"အျပင္ကဆိုင္တစ္ခုခုကို သြားၾကမလား?"

Lock ရဲ႕အဆိုျပဳခ်က္ကို Hurricane က ေခါင္းညိတ္ေထာက္ခံလိုက္တယ္။

¤

"Chain က Griffin နာမည္ကို ေယာင္ေနတာမဟုတ္လား Lock?"

"ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေမးစရာရွိတယ္။ သိရမွျဖစ္မွာမို႔ပါ"

"အားမနာပါနဲ႔၊ ေမးပါ"

"Baby ဆိုတဲ့အေခၚအေဝၚကို ဘယ္တုန္းကတည္းကေခၚတာလဲ ခင္ဗ်ားသိလား?"

"Bermuda Party မွာ Ivy ကို ျပန္ေတြ႕ကတည္းကလို႔ ထင္တာပဲ"

"ဪ၊ ဒါေၾကာင့္ကိုး။ ခုနက Baby ဆိုတာ အစ္ကိုေလးပါလို႔ ဘာလို႔သူ႔ကိုမေျပာျပတာလဲတဲ့"

"သူ Ivy ကို ျပန္သတိရသြားတာထင္တယ္။ Lock ကို Tattoo အေၾကာင္းေမးဖူးတာလား?"

"ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူဘယ္တုန္းကတည္းက ထိုးထားခဲ့မွန္း ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။ မကြာရွင္းခင္ကမွ ျမင္ဖူးတာ။ ေမးလည္းေမးမၾကည့္ခဲ့ဖူးဘူး"

"Ivy ရဲ႕ (၁၈)ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔မွာ သူထိုးခဲ့တာ။ ေနာက္တစ္ခါေမးရင္ ေျပာျပလိုက္ပါ"

ထင္ပါတယ္။ Hurricane ကေတာ့ Tattoo အေၾကာင္း မသိဘဲမေနေလာက္ပါဘူးလို႔ေပါ့။

"ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကိုမနာလိုဘူး Hurricane. သူ႔အေၾကာင္းေတြ အကုန္သိေနတာကိုေပါ့"

"ကိုယ္လည္း မင္းကိုမနာလိုဘူး။ သူ႔အခ်စ္ေတြအကုန္လံုးကို သိမ္းယူထားႏိုင္လို႔"

ေျပာၿပီး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ ရယ္မိၾကပါတယ္။

"မင္းကိုယ္မင္းေရာ သိရဲ႕လား?"

"ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို သံေယာဇဥ္ရွိတယ္။ သေဘာက်တယ္။ ခ်စ္တာလားလို႔ေတာ့ မေသခ်ာဘူး။ မေသခ်ာပဲဆံုးျဖတ္လိုက္ရင္ သူ႔အတြက္နစ္နာတယ္ေလ"

"အင္း၊ တစ္ခါတေလ ယုတ္ယုတ္မာမာေတြးမိတယ္။ သူဘာမွသတိမရခင္ သူ႔ကိုေခၚၿပီး တစ္ေနရာရာထြက္သြားဖို႔ေလ"

"ခင္ဗ်ားတို႔က သိပ္တူတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ မွတ္ဉာဏ္ေပ်ာက္ေနတုန္းကလည္း သူအဲဒီလိုေတြးဖူးတယ္"

"သူနဲ႔ကိုယ္ ဒီတစ္သက္မွာ လံုးဝမတူႏိုင္ေတာ့မယ့္အရာက ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ အတူေနႏိုင္ဖို႔အိပ္မက္ေလ"

Hurricane အိပ္မက္သာ တကယ္ျဖစ္လာရင္ Chain က Lock နဲ႔ အတူမေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။
Chain အိပ္မက္ေတြအေကာင္အထည္ေပၚခဲ့ရင္ Hurricane က Chain ကိုစြန္႔လႊတ္ရမယ္။

"ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငါးေယာက္က ဆုေတာင္းမွားတာလား? က်ိန္စာသင့္ၾကတာလား?"

"Lily နဲ႔ Rapunzel ေတာင္ စိတ္ထားျခင္းမတူၾကဘူး။ Lily က ေတာ္ရွာပါတယ္။ အစ္ကိုကိုလည္း သိပ္ခ်စ္တာပဲ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ပတ္သက္ရင္ Lock က ကိုယ့္ထက္ အမ်ားႀကီးကံေကာင္းတယ္"

"ကၽြန္ေတာ္ ဂုဏ္ယူသင့္တာေပါ့ေနာ္"

"ဟား ဟား ဟား ... ကိုယ္လည္း ကိုယ့္ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေလာက္ ရွာမွပါပဲ"

"Hepius ကို အားက်လို႔လား?"

"ဟုတ္တယ္။ သူတို႔အတြဲက အရမ္းကိုလိုက္ဖက္လြန္းတယ္"

"အမွန္ပဲ။ သူတို႔အတြက္လည္း ဝယ္သြားေပးဦးမွ။ မဟုတ္ရင္ Hepius တို႔ ေအာ္ဆဲေနလိမ့္မယ္"

¤

"Hepius, Nancy ဆီမွာ Breakfast အတြက္ေပးခဲ့ၿပီ။ ကိုယ္တစ္လွည့္ေစာင့္မယ္"

"Lock ေရာ?"

"ဖုန္းလာလို႔ ခဏျပန္သြားရတယ္။ ေန႔လည္မွ ျပန္လာမယ္တဲ့"

"Ok"

ခဏအၾကာမွာ Lily ေရာက္လာၿပီး

"Hurricane ခဏအိပ္လိုက္ဦးေလ။ Lily ေစာင့္ၾကည့္ေနေပးမယ္။ Chain လည္း အဆင္ေျပတယ္ဆို?"

"အင္း၊ ေျပတယ္။ ဆိုဖာမွာပဲ ခဏနားလိုက္မယ္"

"ကိုႀကီးတို႔ဆီ ေအးေဆးသြားနားပါလား။ ကိုကိုကလည္း ေန႔လည္ေလာက္မွ ျပန္လာမွာ။ ကိုကိုျပန္လာရင္ Lily ျပန္ရမယ္။ ခဏေနရင္ Eliza လည္း Duty ဝင္ေတာ့မွာ"

"အဲဒါဆို ကိုယ္ခဏျပန္လိုက္မယ္။ ညကကိစၥေတြ အေျခအေနၾကည့္ရဦးမယ္"

"ရတယ္ေလ။ Lily တို႔ရွိေနမွာပဲ။ စိတ္ခ်လက္ခ်သြားၿပီး ညေနမွျဖစ္ျဖစ္ ျပန္လာခဲ့ေလ"

"Ok, အေျခအေနထူးရင္ ဖုန္းဆက္ဖို႔ Hepius ကိုေျပာေပးပါ။ ကိုယ္ႏႈတ္ဆက္မသြားေတာ့ဘူး"

"ဟုတ္"

¤

Chain ကိုေစာင့္ေနၾကရင္း Eliza စပ္စုေနပါတယ္။

"Hurricane ကိုေလ အစက Chain နဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတာ္တယ္ထင္ေနတာ။ သူက အရမ္းဂ႐ုစိုက္တာကိုး။ ၿပီးေတာ့ Mr. Hell ရဲ႕ေဆးမွတ္တမ္းေတြ တို႔ဆီေရာက္လာေတာ့ ထပ္ၿပီးေတြးရေရာ။ Damien Neil Cullen ဆိုလို႔ေလ။ အဲဒါနဲ႔ ... Lily နဲ႔မ်ားလားေပါ့။ Lily နဲ႔ဆိုလည္း မ်ိဳး႐ိုးနာမည္က်ေတာ့ ေျပာင္းျပန္ႀကီးယူထားသလား ေတြးမိတာ။ မွတ္တမ္းေတြအကုန္ Dexter Damien Smith ဆိုၿပီးသာ ေျပာင္းေပးလိုက္တာ၊ ေတာ္ေတာ္နဲ႔နားမလည္ခဲ့ဘူး"

"သူတို႔က နည္းနည္းေတာ့လြဲေနၾကတာေပါ့။ ကိုႀကီးကေျပာတယ္၊ Eliza က သိပ္နႈတ္လံုတာတဲ့။ ဘာမွလည္း မစပ္စုတတ္ဘူးတဲ့"

"အခု စပ္စုရာက်သြားသလား?"

"Lily အဲဒီလိုမဆိုလိုပါဘူး။ ဒီေလာက္ၾကာမွ ဖြင့္ေမးတာ သေဘာက်လို႔ပါ။ အခုေရာ ရွင္းသြားၿပီလား?"

"အင္း၊ Lily လည္း Chain ကို သေဘာက်တယ္မဟုတ္လား?"

"အခုမဟုတ္ေတာ့ဘူး"

"ခစ္ ခစ္! အခုက Hurricane ကိုလိုက္မမီေတာ့လို႔လား?"

"မဟုတ္ပါဘူး။ Chain ကိုလိုက္မမီခဲ့လို႔ပါ"

"သူက သူ႔အိမ္ဦးနတ္ကို သိပ္ကိုးကြယ္ခဲ့တာလား?"

"အင္း၊ Hurricane ထက္ေတာင္ ႐ူးေသးတာ"

"Hurricane နဲ႔ Chain က ေတြ႕တာေနာက္က်ခဲ့လို႔လား?"

"ဟုတ္တယ္"

"သူတို႔ၾကား Lock သာမရွိရင္ အရမ္းလွတဲ့ဇာတ္လမ္းေလးျဖစ္မွာ။ အဲ ... ဆုေတာင္းၾကမ္းသြားလား? Sorry"

"အဟိ၊ တို႔လည္း အဲဒီလိုေတြးဖူးတယ္"

"တိုးတိုး! Lily ကိုကို ျပန္မၾကားေစနဲ႔။ လာသတ္ေနဦးမယ္"

"အမေလး၊ ကိုကိုလား အဖက္လုပ္မယ္"

"စိတ္ထဲေတာ့ရွိေနတာပဲ။ သူ႔ၾကည့္လိုက္ရင္ Chain အေပၚေအးစက္စက္နဲ႔လို႔ ထင္ရေပမဲ့ မ်က္လံုးေတြမွာက် စိုးရိမ္တာေတြ ေပၚေနတာကို။ ညကလည္း Hurricane ကို ထိုးပစ္တယ္ဆို?"

"ဟုတ္ပါ့! တို႔မွာေတာ့ ကိုကိုစိတ္ပူတာကိုပဲ Chain အစားဝမ္းသာရမလိုလို၊ Hurricane ကိုပဲ အားနာရမလိုလို၊ ေက်းဇူးတင္ရမလိုလိုနဲ႔ ဆြဲကဆြဲထားရေသးတယ္။ John လည္းရွိေနလို႔ ေတာ္ေသးတာ"

"Lock က Chain ကိုခ်စ္ပါတယ္"

"မသိပါဘူး Eliza ရယ္။ ကိုကို႔ကိုက ယံုရတာမဟုတ္ဘူး"

"တို႔ေတြ အတင္းေျပာတာ မ်ားသြားၿပီလား?"

"နည္းနည္းပါ"

ႏွစ္ေယာက္သား ခပ္တိုးတိုးရယ္မိၾကျပန္တယ္။ ေဆးကုန္သြားေတာ့ ျဖဳတ္ေပးၿပီး Hepius ဆီသြားေျပာတဲ့ Eliza ျပန္မလာခင္ Chain ႏိုးလာခဲ့တယ္။

"အ႐ုပ္ေလး ေရာက္ေနတာလား?"

"ဟုတ္၊ အေဒၚႀကီးထည့္ေပးလိုက္တာေတြ ယူလာေပးတာ။ အိပ္ေရးဝရဲ႕လား? မူးေနေသးလား?"

"မမူးေတာ့ဘူး။ အိပ္လို႔ေကာင္းတယ္"

"ေနေတာ္ေတာ္ျမင့္ေနၿပီ။ ဗိုက္ျဖည့္ေတာ့မလား?"

"Chain ႏိုးေနၿပီပဲ၊ အဆင္ေျပလား?"

"ေျပတယ္ Eliza"

"အဲဒါဆို စကားေျပာၾကဦး။ လိုရင္လွမ္းေခၚလိုက္ေနာ္"

"Ok"

"အ႐ုပ္ေလး၊ အစ္ကိုေလးငယ္ငယ္ကအေၾကာင္းေတြ ေျပာျပပါလား?"

"စားေနရင္း အမ်ားႀကီးေလၽွာက္ေတြးမေနနဲ႔ေလ။ ကိုကိုငယ္ငယ္ကဆိုမွေတာ့ မီးငယ္ကသိမလား?"

"ငါက အစ္ကိုေလးကို Baby လို႔ေခၚတာ ၾကာၿပီလား?"

"ဟင္? အဲဒါက ... သတိရၿပီလား?"

"အင္း၊ ငယ္ငယ္တည္းက အစ္ကိုေလးနဲ႔ဆံုဖူးတာပဲ။ အဲဒီကတည္းက Baby လို႔ပဲ ေခၚခ်င္ခဲ့တာ။ ငါတို႔က ညီအစ္ကိုေတြမဟုတ္ဘူးထင္တယ္"

"ဦးငယ္က ေမြးစားခဲ့တာပါဆို"

"မဟုတ္ေသးဘူး။ အစ္ကိုေလးက ငါ့ကိုသေဘာမက်ဘူး"

"အင္း၊ ကိုကိုက အေနေအးတယ္ေလ။ Chain က ကိုကို႔ကိုအရမ္းခင္လို႔ အနားကပ္ေနေတာ့ ကိုကိုစိတ္႐ႈပ္တာပါ"

"အဲဒီလိုလား?"

"အင္း၊ မေတြးဘဲနဲ႔ စားေတာ့။ ေန႔လည္က် ကိုကိုျပန္လာလိမ့္မယ္။ Hurricane လည္း ညေနေလာက္ေရာက္မယ္။ ဘယ္သူအိပ္ေစာင့္ေပးမလဲေတာ့ မသိဘူး။ ဒီညလည္း Chain ေအးေအးေဆးေဆးအိပ္ေပ်ာ္ရင္ မနက္က် အိမ္ျပန္ရမယ္"

"ဘယ္အိမ္လဲ?"

"ဟင္? ေအးေပါ့ေလ ... အိမ္ေတြေပါေနတာကိုး။ Guitar ကေတာ့ Chain အခန္းထဲျပန္ေရာက္ေနၿပီ"

"အစ္ကိုေလး စိတ္ဆိုးမေနဘူးလား? သူေခၚတုန္းက ျပန္မလိုက္ဘူး ေျပာထားတာကို"

"ေၾကာက္လို႔လား?"

"အင္း"

"အပိုေတြ။ ေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာမ်ား"

"စိတ္ဆိုးမွာေၾကာက္တာ။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ဆိုးတုန္းပဲ အဖက္လုပ္တာ"

"မဟုတ္ပါဘူး Chain ရယ္။ ညကဆို Chain ကို သူအရမ္းစိတ္ပူေနတာ။ တစ္ညလံုးလည္း Chain ကို ကိုကိုနဲ႔ Hurricane ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတာေလ"

Lily စကားေၾကာင့္ Chain ျပံဳးသြားတယ္။
ကိုကိုဂ႐ုစိုက္ေပးတာကို အဲဒီေလာက္ေတာင္ လိုခ်င္ခဲ့တာလား?

¤

"ကဲ! ေက်နပ္ၿပီလား? မင္းကို ႏွစ္ညေတာင္ေစာင့္အိပ္ထားရတာ ငါလည္းငိုက္ေနၿပီ။ ေနာက္ေန႔မွလာခဲ့ေတာ့မယ္"

"အိမ္ျပန္အိပ္ပါဆိုတာကို ဘာလို႔ေစာင့္ေပးလဲ? အစ္ကိုေလးမရွိလည္း ငါ့ဘာသာေနလို႔ရတာပဲ။ ငါက ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာလည္း မဟုတ္တာကို။ ျပန္ေတာ့၊ သြား"

"ဪ၊ Lock လာေခၚတာကို ငါ့ကိုပါအတင္းဆြဲလာတာ မင္းေလ။ ညက Hepius လည္းရွိတာမဟုတ္ေတာ့ ငါက ေစတနာနဲ႔ေစာင့္ေပးတာ။ အခုေတာ့ ႏွင္ေနတယ္"

"အဟီး! ရၿပီ၊ ျပန္ေတာ့"

"ေအးပါ။ ေနာက္မေခၚနဲ႔၊ Sorry ပဲ။ Lock, ကိုယ္ျပန္ေတာ့မယ္"

"ဟုတ္ကဲ့"

"အစ္ကိုေလး ..."

"ဟင္၊ ဘာလဲ? မင္း နားေတာ့ေလ"

"တစ္ခါတေလေလးေတာ့ ေပးေခၚပါေနာ္?"

"ဘာကိုလဲ?"

"နားေတာ့မယ္ Baby"

ေျပာၿပီး အေပၚထပ္ေျပးတက္သြားေသာ Chain ႏွင့္ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ရပ္ၾကည့္ေနမိေသာ Lock.

¤

"ဟား! ေမာလိုက္တာ။ ဒီေလွကားေလးတက္ရတာ အဲဒီေလာက္ေမာရလား? ရင္ဘတ္ထဲ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔။ ေနမေကာင္းလို႔လားမသိဘူး?"

ခုတင္ေပၚပက္လက္လွဲၿပီး ရင္ဘတ္ဖိထားရင္း အသက္႐ွဴမမွန္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ Chain ထထိုင္လိုက္ရျပန္တယ္။ ေနလို႔မရျပန္လို႔ Guitar ေလးယူၿပီး ဖက္ထားမိတယ္။
ဂစ္တာႀကိဳးထိပ္မွာခ်ည္ထားတဲ့ ႀကိဳးမၽွင္ေလးကိုေတြ႕လို႔ ဆြဲလိုက္ေတာ့ ကတၱီပါအိပ္ေသးေလး။ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ လက္စြပ္ေလးတစ္ကြင္း။

ဒါေလးက အစ္ကိုေလးေသတၱာထဲမွာျမင္ခဲ့ဖူးတဲ့ လက္စြပ္နဲ႔ တူေနတာလား? ဘာလို႔ ဂစ္တာထဲေရာက္ေနတာလဲ? အရင္ကတည္းကရွိေနရင္ ေတြ႕ရမွာေပါ့။ အခုမွ ဘယ္ကေရာက္လာတာလဲ?

Chain အျပင္ျပန္ထြက္လာၿပီး Lock ရဲ႕အလုပ္ခန္းဆီသြားလိုက္တယ္။ ေသာ့မပိတ္ထားလို႔ Lock ရွိေနမယ္ထင္ၿပီး ဝင္သြားေပမဲ့ ဘယ္သူမွရွိမေနပါ။ ေသတၱာေလးကိုဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ ဆင္တူလက္စြပ္ေလးက အထဲမွာရွိေနတယ္။ ျပန္ပိတ္ထားလိုက္ၿပီး သူေမႊၾကည့္ဖို႔ ေတြးေနမိခဲ့တဲ့ စာအုပ္စင္ဆီ ဦးတည္လိုက္တယ္။
Photo Album ေတြဆီလက္လွမ္းၿပီးမွ စင္ေပၚမွာတင္ထားတဲ့ စကၠဴဘူးဆီကို အာ႐ံုေရာက္သြားလို႔ လွမ္းယူေတာ့ လက္ေခ်ာ္ေနတာေၾကာင့္ စင္ကိုလက္ေထာက္ၿပီးတြန္းထားမိတာမွာ စင္ကေရြ႕သြားသလိုလို ...

"Chain လား?"

Lock အသံၾကားတာမို႔ စင္ေတြၾကားကခ်က္ခ်င္းထြက္လိုက္မိတယ္။

"မင္းက ဘာလုပ္ေနတာလဲ?"

"ဓာတ္ပံု ... အစ္ကိုေလးငယ္ငယ္ကဓာတ္ပံုေတြ ၾကည့္ေနတာ"

"ဘာေတြေတြးမိလို႔လဲ?"

"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး"

"မင္းက ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးနားေနပါေတာ့လား?"

"ဟုတ္၊ သြားေတာ့မယ္"

Chain ထြက္သြားေတာ့မွ Lock က စာအုပ္စင္အလယ္တည့္တည့္က သစ္သားအကန္႔ကို သံဖရိန္နဲ႔အုပ္ၿပီး ညႇပ္ထားလိုက္တယ္။

"ေတာ္ေသးတာေပါ့။ အရင္က Chain သာဆို ေတြ႕သြားေလာက္ၿပီ"

¤

B ... A ... B ... Y ...

မနက္ေစာေစာ Chain ႏိုးလာၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲသြားတိုက္ရင္းနဲ႔ က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္က အၿငိမ္မေနဘဲ မွန္ေပၚမွာေရနဲ႔ စာေတြေလၽွာက္ေရးေနမိတယ္။ ေရးၿပီး လက္နဲ႔ပြတ္ဖ်က္လိုက္တာမွာ မွန္ကပါေရြ႕သြားလို႔ ကြာက်တယ္ထင္ကာ ေနာက္ကိုေျခလွမ္းဆုတ္မိသြားတယ္။
မွန္ကေရြ႕႐ံုေရြ႕သြားၿပီး အထဲမွာ အကန္႔တစ္ကန္႔ရွိေနတယ္။ ျမန္ျမန္ပလုတ္က်င္းၿပီး ဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဘူးေပါင္းစံု။ ဘူးတစ္ဘူးယူၿပီး ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ လက္တစ္ဝါးစာ Puzzle pieces အခ်ပ္ႀကီးေတြ။
မွန္ကိုျပန္ေရႊ႕ပိတ္လိုက္ၿပီး ဘူးႀကီးကို အခန္းထဲမလာခဲ့လိုက္တယ္။
မ်က္ႏွာသုတ္ၿပီးတာနဲ႔ ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္ခ်ၿပီး တစ္ခ်ပ္ၿပီးတစ္ခ်ပ္ဆြဲထုတ္ကာ ႀကိဳးစားပမ္းစား ဆက္ၾကည့္ပါေတာ့တယ္။
မွားတယ္ထင္လိုက္၊ ျပန္ဆက္လိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ေတြေတာ္ေတာ္ၾကာလာတဲ့အထိ ပံုက ဟိုတစ္စ၊ ဒီတစ္စ။

"Chain, တံခါးဖြင့္ပါဦး"

Lily တံခါးလာေခါက္လို႔ ပံုကိုေက်ာ္ခြၿပီး သြားဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့

"အခုခ်ိန္အထိ မနက္စာလည္းဆင္းမစားလို႔ေလ။ ေနမေကာင္းဘူးလား? အခုမွႏိုးတာလား?"

"ၾကာၿပီ။ အရုပ္ေလးလာတာ အေတာ္ပဲ။ ငါ့ကိုကူဦး"

အခန္းထဲေခၚလိုက္ေတာ့မွ Lily မွာ တအံ့တဩ။

"အဲဒါဘာေတြလဲ Chain?"

"ငါ ... ဗီ႐ိုထဲက ရွာေတြ႕ထားတာ။ ဝိုင္းဆက္ေပးပါဦး"

Lily ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ လန္႔သြားရတယ္။ အဲဒါ Wedding photo မဟုတ္ဘူးလား?

"ေနာက္မွ ... ေနာက္မွဆက္ေတာ့ေလ။ မနက္စာစားရေအာင္"

"မထိနဲ႔"

ဆက္ထားတာေတြကိုပါ ျဖဳတ္သိမ္းဖို႔လုပ္လိုက္တဲ့ Lily ေၾကာင့္ Chain ကဆြဲယူထားလိုက္ၿပီး

"ဆက္ဦးမွာ။ အဲဒါ ... အဲဒါ အစ္ကိုေလးမဟုတ္လား? ဒီဟာက လက္စြပ္တစ္ျခမ္း"

သူ႔လက္ထဲက အပိုင္းတစ္စမွာ လက္စြပ္တစ္ဝက္ကပါေနတာေၾကာင့္ Lily ဘာေျပာရမွန္းမသိ။

"ဟို ..."

"အ႐ုပ္ေလး မဆက္ေပးခ်င္ရင္ေနပါ။ ငါပဲဆက္လိုက္မယ္ေလ ေနာ္"

"မဆက္ပါနဲ႔ Chain"

"ဟင့္အင္း၊ ဆက္မွာ။ ငါသိခ်င္တယ္"

Lily ဘာလုပ္ရမွန္းမသိတာနဲ႔ Lock ကိုေခၚမယ္ဆိုၿပီး ျပန္ေျပးထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္။

"အရုပ္ေလးက ဘာျဖစ္တာလဲ? ေနေပါ့ကြာ၊ ငါ့ဘာသာဆက္မွာေပါ့"

Lock ရွိရာေရာက္သြားၿပီးမွ ဘာေျပာရမွန္းလည္း မသိျပန္။

"ဘာျဖစ္လာတာလဲ မီးငယ္?"

"ဟို ... အာ ... ဘာမွမဟုတ္ဘူး"

တစ္ခုခုကို အသည္းအသန္ေတြးေနတဲ့ ညီမျဖစ္သူေၾကာင့္

"ဘာျဖစ္လာတာလဲ? Chain ကိုသြားႏႈိးမယ္ဆိုၿပီး ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

"ကိုကို Chain အခန္းထဲမွာ Jigsaw puzzle ဆက္ေနတယ္"

"ဘယ္ကရတာလဲ? သူ႔ဘာသာေဆာ့တာ ေဆာ့ပါေစေလ"

"မဟုတ္ဘူး။ ဟာကြာ ... ကိုကို႔ဘာသာ သြားၾကည့္ေတာ့"

"သူေဆာ့တာက ကိုကိုနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲ?"

"ဆိုင္တယ္။ သြားပါ၊ သြားၾကည့္"

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

"မေျပာတတ္ဘူး။ သြားၾကည့္"

Lock လည္း ပေဟဠိျဖစ္ၿပီး Chain ရွိရာတက္လာခဲ့ေတာ့ အခန္းတံခါးကပြင့္လ်က္သား။

"Chain! ဘာေတြေဆာ့ ... အဲဒါ ... အဲဒါ ဘယ္ကရတာလဲ Chain?

■■■■■ Part LI ဆက္ရန္ ■■■■■

"Kyle, Kyle ...!"

Lock က Chain ရှိနေတဲ့အခန်းထဲ လိုက်လာတော့ Hurricane က ခုတင်ဘေးကပ်ထိုင်ကာ Chain လက်တစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်ကြည့်နေတယ်။ Chain ခေါ်လိုက်လို့ကြည့်မိတော့ နိုးလာသည်မဟုတ်ဘဲ အိပ်မက်ယောင်သလိုဖြစ်နေခြင်း။

"Dexter, ဘာဖြစ်တာလဲ? Dexter!"

Hurricane နှစ်ခါလောက်ခပ်ဖွဖွလှုပ်နှိုးတော့ ပြန်ငြိမ်သွားပြန်လို့ Lock က Hurricane နားသွားလိုက်ပြီး

"Hurricane, ခဏလောက်နားလိုက်ပါလား? ကျွန်တော်စောင့်ကြည့်ပေးမယ်၊ သူနိုးရင် ခေါ်လိုက်မယ်လေ"

"ကိုယ် ..."

"ခင်ဗျား အရမ်းစိတ်ပင်ပန်းနေတာလေ။ ခဏလေးနားလိုက်ပါ။ တခြားမသွားချင်ရင်တောင် ဆိုဖာမှာဖြစ်ဖြစ် လှဲနေလိုက်ပါ။ Chain လည်း အိပ်ပျော်နေဦးမှာပဲ"

"အင်း"

Hurricane က ဆိုဖာပေါ်သွားလှဲနေပြီး Lock က ခုတင်ဘေးခုံမှာထိုင်စောင့်ကြည့်မိတယ်။

Chain ရဲ့ဘဝက ဘယ်တုန်းကမှမဖြောင့်ဖြူးခဲ့ဘူးလား? ဒါတောင် ကိုယ့်ဘေးမှာ ဒုက္ခခံပြီးနေခဲ့သေးတာ။ သူ့အတွက်ရွေးစရာတွေ အများကြီးရှိခဲ့ရဲ့သားနဲ့ ဘယ်လောက်တောင် ရူးမိုက်ခဲ့တာလဲ? ကိုယ့်ဘေးမှာနေဖို့ သူမရွေးခဲ့ရင် သူ့ဘဝက အများကြီးပြောင်းသွားနိုင်တယ်။
ကိုယ့်ဘဝက သူမပါရင် ဘာမှအထွေအထူးပြောင်းမသွားနိုင်ဘူးလို့ ထင်ရပေမဲ့ သူမရှိရင် ကိုယ့်အသက်က ဒီအချိန်ထိမြဲဖို့မသေချာပါ။ တချို့ကိစ္စတွေက သူရှိနေလို့ ဘာကိုမှမမှုဘဲ နောက်ကျောလုံလုံနဲ့ ရှေ့ဆက်တိုးခဲ့တာတွေ ရှိခဲ့ဖူးတယ်။ မသိစိတ်မှာ သူ့ကိုယုံကြည်နေခဲ့ဖူးတယ်။

မင်္ဂလာပွဲတုန်းက လှုပ်လှုပ်ရှားရှားနဲ့ ဂနာမငြိမ်တဲ့သူ့ကိုကြည့်ပြီး ကိုယ်ပြုံးခဲ့ဖူးတယ်။
Honeymoon ကိစ္စ စကားစမှာဆိုးလို့ ခပ်တည်တည်နေပြီး သူ့ကိုရှောင်ခဲ့ဖူးတယ်။
မင်္ဂလာပွဲကအပြန် တစ်နေကုန်ပင်ပန်းခဲ့ပြီး သူနှာခေါင်းသွေးလျှံတော့ စိတ်ပူခဲ့ဖူးတယ်။
ကိုယ်သဘောမကျမှာစိုးလို့ အခန်းထဲဝင်ဖို့ရှောင်နေတဲ့သူ့ကို ကိုယ့်ခင်ပွန်းအဖြစ် လက်ခံခဲ့ဖူးတယ်။
သူ့ရဲ့ မရဲတရဲအနမ်းတွေမှာပျော်ဝင်ပြီး စိတ်လိုလက်ရနဲ့ ကိုယ်တိုင်တုံ့ပြန်ခဲ့ဖူးတယ်။
ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်မှာ လိုက်လျောညီထွေရှိနေပေးတတ်လို့ သဘောကျခဲ့ဖူးတယ်။
နောက်ဆုံး သူကကိုယ့်အတွက်၊ ကိုယ်ကသူ့အတွက် ဖြစ်တည်ပေးခဲ့ကြတဲ့အချိန်ထိ အချစ်ဆိုတာကို ကိုယ်မတွေးခဲ့ဖူးပါ။
သူပေးခဲ့တဲ့ကျည်ဆန်တစ်တောင့်နဲ့ ကိုယ့်အသက်ဆက်ခဲ့ပြီးချိန်မှာ သူ့အသက်ကို လက်မလွှတ်ချင်တော့ဘူး။
ဘဝအသစ်နဲ့ပြန်ရောက်လာတဲ့သူ့ကို နာကျင်ခြင်းအသစ်တွေခံစားဖို့လည်း ခွင့်ပြုမပေးနိုင်ဘူး။

မင်းအတွက်ဆို ငါက ဒဏ်ရာတွေပဲပေးခဲ့ဖူးတာမို့ မင်းကိုပြန်စောင့်ရှောက်ခွင့်လေးတော့ ငါ့ကိုပေးပါ။

"Kyle ..."

ခေါ်ပြန်ပါပြီ။ ခပ်တိုးတိုးလေးပေမဲ့ ပီပြင်လွန်းတဲ့အသံ။ Hurricane ကလည်း မင်းအတွက် အရေးပါတယ်ဆိုတာ ငါသိပေမဲ့ အတည်မပြုချင်ဘူး Chain.
Chain လက်ကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်မိတော့

"Kyle? Baby ... Baby ..."

Baby တဲ့။ ကိုယ့်ကိုပြောတာလား? Hurricane ကို ကိုယ့်အကြောင်းပြောချင်နေတာလား?
အခုထိ လှုပ်မနှိုးမိဘဲ တိုးသဲ့သဲ့သူ့အသံကို နားထောင်နေမိတယ်။

"Griffin ... မလုပ်နဲ့!"

အသံကျယ်လာတော့မှ လှုပ်နှိုးဖို့သတိရပါတော့တယ်။

"Chain! သတိထားစမ်း၊ Chain. Chain?"

Hurricane က ချက်ချင်းအနားရောက်လာတဲ့အချိန်မှာ Chain မျက်လုံးထောင့်ကနေ မျက်ရည်တွေကျနေပြီ။

"Chain! ထစမ်းပါဦး။ မင်းနိုးလာခဲ့တော့လေ"

Hurricane က Chain ကို အိပ်မက်ဆိုးတွေထဲ ရှိမနေစေချင်တာကြောင့် ဆွဲထူပြီး သူရင်ဘတ်ကိုမှီစေကာ လှုပ်နှိုးနေတာကို Lock က ဒီအတိုင်းကြည့်နေမိတယ်။
တစ်ခါတလေမှာ Hurricane နဲ့ Chain ရဲ့အနေအထားတွေဟာ တစ်ချိန်က Chain နဲ့ Lock ကို ပြန်မြင်ယောင်စေတယ်။

"Chain!"

"အင်း ..."

"နိုးပြီလား Chain?"

Chain က မျက်လုံးတွေ ဖြည်းဖြည်းချင်းပွင့်လာပြီး အသက်ကိုခပ်ပြင်းပြင်းရှူနေတယ်။
Lock က ရေတစ်ခွက်ငှဲ့လိုက်ပြီး

"ရေသောက်လိုက်မလား?"

Lock အသံကြောင့် Chain ကလှည့်ကြည့်လာပြီး ရေတစ်ခွက်လုံးကုန်အောင် မော့သောက်လိုက်တယ်။

"အဆင်ပြေလား Chain?"

Hurricane အမေးကို Chain က ခေါင်းညိတ်ပြရင်း မှီထားရာကနေ ကိုယ်ကိုမတ်လိုက်တယ်။

"ငါ အိပ်မက်မက်တာလား? ဘာလို့ဆေးရုံကိုပြန်ရောက်နေတာလဲ?"

"အင်း၊ မင်းအိပ်မက်ဆိုးတွေမက်နေလို့ ဆေးရုံခဏတင်ထားတာ"

Hurricane ရဲ့စကားက ဘာအဓိပ္ပါယ်မှမရှိပေမဲ့ ဖြေစရာက ဒီတစ်ခွန်းပဲရှိပါတယ်။

"ငါလေ အိပ်မက်ထဲမှာ လူသတ်မိတယ်ထင်တယ်"

"အိပ်မက်ဆိုးပါဆို အကောင်းတွေတော့ ဘယ်ပါမလဲ? မတွေးပါနဲ့တော့"

"Kyle, မင်းကိုစောင့်နေတုန်း စစ်ကားကြည့်ရင်းအိပ်ပျော်သွားပြီး အိပ်မက်ဆိုးတွေမက်တာထင်တယ်"

"အင်း၊ ငါ ... ငါမင်းကိုထားခဲ့တာ ကြာသွားတာလေ။ Sorry ပါကွာ"

"ငါ မူးတယ်"

"ဟင်! ပြန်လှဲနေမလား? ငါ Hepius ကို သွားခေါ်လိုက်မယ်"

"မလှဲချင်ဘူး"

Chain ကမလှဲချင်ဘူးပြောတာနဲ့ Lock က ခုတင်ကိုမတ်ပေးဖို့ပြင်လိုက်တယ်။

"ငါ Hepius ကို သွားခေါ်လိုက်ဦးမယ်"

"အင်း"

ခေါင်းအုံးတွေပါ ထပ်ခုပေးပြီး မှီထိုင်စေလိုက်တော့ မျက်လုံးတွေမှိတ်ရင်း ငြိမ်နေတယ်။

"အရမ်းမူးနေတာလား?"

"နည်းနည်းပါ။ Baby ဆိုတာ အစ်ကိုလေးပဲ။ ငါ့ကို ဘာလို့မပြောတာလဲ?"

"မမှတ်မိတာကို ရှင်းပြနေလည်း အပိုပဲလေ။ ဘာမှမတွေးဘဲ ခဏနားပါဦး"

Chain ပြန်ငြိမ်နေတုန်း Hepius ပါလာပြီး

"Chain, မင်းအရမ်းမူးနေလား? ရောက်လာတုန်းက အရမ်းအားနည်းနေလို့ ချက်ချင်းကြီးဆေးမသွင်းဘဲ ဆေးပဲတိုက်ထားတာ"

Hepius က သေချာစစ်ဆေးကြည့်ပြီး ဆေးသွင်းပေးခဲ့ကာ

"ပြန်အိပ်ပျော်သွားလိမ့်မယ်။ နိုးလာရင်စားဖို့ တစ်ခုခုစီစဉ်ဦး။ မိုးလင်းနေပြီ၊ မင်းတို့လည်း မနက်စာစားဖို့လုပ်တော့"

"သူ့အတွက်တော့ အဒေါ်ကြီးကိုပဲ တစ်ခုခုလုပ်ခိုင်းလိုက်မယ်"

"Nathan, ငါ အိပ်မပျော်ချင်ဘူး"

Chain စကားကို သဘောပေါက်တာကြောင့် Hepius က

"အိပ်မက်မမက်ဘဲ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်သွားမှာပါ။ ငါပါ စောင့်ကြည့်ပေးနေမယ်။ အိပ်လိုက်ပါ"

"အင်း"

ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်နေတော့ Chain အိပ်မောကျသွားခဲ့တယ်။

"Hurricane, Hepius နဲ့လိုက်သွားပြီး တစ်ခုခုသွားစားလေ။ ဒီမှာ ကျွန်တော်စောင့်နေပေးမယ်"

"ကိုယ် မဆာသေးဘူး"

"မဆာသေးလည်း စားမှဖြစ်မှာပေါ့ဗျာ။ Hurricane နဲ့ Lock အေးအေးဆေးဆေး မနက်စာသွားစားကြပါ။ Chain လည်း ခုမှအိပ်တာဆိုတော့ ကြာဦးမှာပဲ။ ကျွန်တော် Chain ကို စောင့်ကြည့်ထားလိုက်မယ်။ ခင်ဗျားတို့ကို နားခိုင်းလည်း နားနိုင်ကြမှာမဟုတ်တော့ မနက်စာကိုပဲ ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်းသွားစားကြ။ Lock, အပြန်ကျရင် ငါနဲ့ Nancy အတွက်ပါ ဝယ်ခဲ့။ ညက ငါတို့အိမ်မပြန်လိုက်ရဘူး"

Hepius စကားကြောင့် နှစ်ယောက်သားထွက်လာခဲ့ကြတယ်။

"အပြင်ကဆိုင်တစ်ခုခုကို သွားကြမလား?"

Lock ရဲ့အဆိုပြုချက်ကို Hurricane က ခေါင်းညိတ်ထောက်ခံလိုက်တယ်။

¤

"Chain က Griffin နာမည်ကို ယောင်နေတာမဟုတ်လား Lock?"

"ဟုတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်မေးစရာရှိတယ်။ သိရမှဖြစ်မှာမို့ပါ"

"အားမနာပါနဲ့၊ မေးပါ"

"Baby ဆိုတဲ့အခေါ်အဝေါ်ကို ဘယ်တုန်းကတည်းကခေါ်တာလဲ ခင်ဗျားသိလား?"

"Bermuda Party မှာ Ivy ကို ပြန်တွေ့ကတည်းကလို့ ထင်တာပဲ"

"ဪ၊ ဒါကြောင့်ကိုး။ ခုနက Baby ဆိုတာ အစ်ကိုလေးပါလို့ ဘာလို့သူ့ကိုမပြောပြတာလဲတဲ့"

"သူ Ivy ကို ပြန်သတိရသွားတာထင်တယ်။ Lock ကို Tattoo အကြောင်းမေးဖူးတာလား?"

"ဟုတ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူဘယ်တုန်းကတည်းက ထိုးထားခဲ့မှန်း ကျွန်တော်မသိဘူး။ မကွာရှင်းခင်ကမှ မြင်ဖူးတာ။ မေးလည်းမေးမကြည့်ခဲ့ဖူးဘူး"

"Ivy ရဲ့ (၁၈)နှစ်ပြည့်မွေးနေ့မှာ သူထိုးခဲ့တာ။ နောက်တစ်ခါမေးရင် ပြောပြလိုက်ပါ"

ထင်ပါတယ်။ Hurricane ကတော့ Tattoo အကြောင်း မသိဘဲမနေလောက်ပါဘူးလို့ပေါ့။

"ကျွန်တော် ခင်ဗျားကိုမနာလိုဘူး Hurricane. သူ့အကြောင်းတွေ အကုန်သိနေတာကိုပေါ့"

"ကိုယ်လည်း မင်းကိုမနာလိုဘူး။ သူ့အချစ်တွေအကုန်လုံးကို သိမ်းယူထားနိုင်လို့"

ပြောပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်ကာ ရယ်မိကြပါတယ်။

"မင်းကိုယ်မင်းရော သိရဲ့လား?"

"ကျွန်တော် သူ့ကို သံယောဇဉ်ရှိတယ်။ သဘောကျတယ်။ ချစ်တာလားလို့တော့ မသေချာဘူး။ မသေချာပဲဆုံးဖြတ်လိုက်ရင် သူ့အတွက်နစ်နာတယ်လေ"

"အင်း၊ တစ်ခါတလေ ယုတ်ယုတ်မာမာတွေးမိတယ်။ သူဘာမှသတိမရခင် သူ့ကိုခေါ်ပြီး တစ်နေရာရာထွက်သွားဖို့လေ"

"ခင်ဗျားတို့က သိပ်တူတာပဲ။ ကျွန်တော် မှတ်ဉာဏ်ပျောက်နေတုန်းကလည်း သူအဲဒီလိုတွေးဖူးတယ်"

"သူနဲ့ကိုယ် ဒီတစ်သက်မှာ လုံးဝမတူနိုင်တော့မယ့်အရာက ကိုယ်ချစ်တဲ့သူနဲ့ အတူနေနိုင်ဖို့အိပ်မက်လေ"

Hurricane အိပ်မက်သာ တကယ်ဖြစ်လာရင် Chain က Lock နဲ့ အတူမနေနိုင်တော့ဘူး။
Chain အိပ်မက်တွေအကောင်အထည်ပေါ်ခဲ့ရင် Hurricane က Chain ကိုစွန့်လွှတ်ရမယ်။

"ကျွန်တော်တို့ ငါးယောက်က ဆုတောင်းမှားတာလား? ကျိန်စာသင့်ကြတာလား?"

"Lily နဲ့ Rapunzel တောင် စိတ်ထားခြင်းမတူကြဘူး။ Lily က တော်ရှာပါတယ်။ အစ်ကိုကိုလည်း သိပ်ချစ်တာပဲ။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ပတ်သက်ရင် Lock က ကိုယ့်ထက် အများကြီးကံကောင်းတယ်"

"ကျွန်တော် ဂုဏ်ယူသင့်တာပေါ့နော်"

"ဟား ဟား ဟား ... ကိုယ်လည်း ကိုယ့်ကိုသိပ်ချစ်တဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်လောက် ရှာမှပါပဲ"

"Hepius ကို အားကျလို့လား?"

"ဟုတ်တယ်။ သူတို့အတွဲက အရမ်းကိုလိုက်ဖက်လွန်းတယ်"

"အမှန်ပဲ။ သူတို့အတွက်လည်း ဝယ်သွားပေးဦးမှ။ မဟုတ်ရင် Hepius တို့ အော်ဆဲနေလိမ့်မယ်"

¤

"Hepius, Nancy ဆီမှာ Breakfast အတွက်ပေးခဲ့ပြီ။ ကိုယ်တစ်လှည့်စောင့်မယ်"

"Lock ရော?"

"ဖုန်းလာလို့ ခဏပြန်သွားရတယ်။ နေ့လည်မှ ပြန်လာမယ်တဲ့"

"Ok"

ခဏအကြာမှာ Lily ရောက်လာပြီး

"Hurricane ခဏအိပ်လိုက်ဦးလေ။ Lily စောင့်ကြည့်နေပေးမယ်။ Chain လည်း အဆင်ပြေတယ်ဆို?"

"အင်း၊ ပြေတယ်။ ဆိုဖာမှာပဲ ခဏနားလိုက်မယ်"

"ကိုကြီးတို့ဆီ အေးဆေးသွားနားပါလား။ ကိုကိုကလည်း နေ့လည်လောက်မှ ပြန်လာမှာ။ ကိုကိုပြန်လာရင် Lily ပြန်ရမယ်။ ခဏနေရင် Eliza လည်း Duty ဝင်တော့မှာ"

"အဲဒါဆို ကိုယ်ခဏပြန်လိုက်မယ်။ ညကကိစ္စတွေ အခြေအနေကြည့်ရဦးမယ်"

"ရတယ်လေ။ Lily တို့ရှိနေမှာပဲ။ စိတ်ချလက်ချသွားပြီး ညနေမှဖြစ်ဖြစ် ပြန်လာခဲ့လေ"

"Ok, အခြေအနေထူးရင် ဖုန်းဆက်ဖို့ Hepius ကိုပြောပေးပါ။ ကိုယ်နှုတ်ဆက်မသွားတော့ဘူး"

"ဟုတ်"

¤

Chain ကိုစောင့်နေကြရင်း Eliza စပ်စုနေပါတယ်။

"Hurricane ကိုလေ အစက Chain နဲ့ ဆွေမျိုးတော်တယ်ထင်နေတာ။ သူက အရမ်းဂရုစိုက်တာကိုး။ ပြီးတော့ Mr. Hell ရဲ့ဆေးမှတ်တမ်းတွေ တို့ဆီရောက်လာတော့ ထပ်ပြီးတွေးရရော။ Damien Neil Cullen ဆိုလို့လေ။ အဲဒါနဲ့ ... Lily နဲ့များလားပေါ့။ Lily နဲ့ဆိုလည်း မျိုးရိုးနာမည်ကျတော့ ပြောင်းပြန်ကြီးယူထားသလား တွေးမိတာ။ မှတ်တမ်းတွေအကုန် Dexter Damien Smith ဆိုပြီးသာ ပြောင်းပေးလိုက်တာ၊ တော်တော်နဲ့နားမလည်ခဲ့ဘူး"

"သူတို့က နည်းနည်းတော့လွဲနေကြတာပေါ့။ ကိုကြီးကပြောတယ်၊ Eliza က သိပ်နှုတ်လုံတာတဲ့။ ဘာမှလည်း မစပ်စုတတ်ဘူးတဲ့"

"အခု စပ်စုရာကျသွားသလား?"

"Lily အဲဒီလိုမဆိုလိုပါဘူး။ ဒီလောက်ကြာမှ ဖွင့်မေးတာ သဘောကျလို့ပါ။ အခုရော ရှင်းသွားပြီလား?"

"အင်း၊ Lily လည်း Chain ကို သဘောကျတယ်မဟုတ်လား?"

"အခုမဟုတ်တော့ဘူး"

"ခစ် ခစ်! အခုက Hurricane ကိုလိုက်မမီတော့လို့လား?"

"မဟုတ်ပါဘူး။ Chain ကိုလိုက်မမီခဲ့လို့ပါ"

"သူက သူ့အိမ်ဦးနတ်ကို သိပ်ကိုးကွယ်ခဲ့တာလား?"

"အင်း၊ Hurricane ထက်တောင် ရူးသေးတာ"

"Hurricane နဲ့ Chain က တွေ့တာနောက်ကျခဲ့လို့လား?"

"ဟုတ်တယ်"

"သူတို့ကြား Lock သာမရှိရင် အရမ်းလှတဲ့ဇာတ်လမ်းလေးဖြစ်မှာ။ အဲ ... ဆုတောင်းကြမ်းသွားလား? Sorry"

"အဟိ၊ တို့လည်း အဲဒီလိုတွေးဖူးတယ်"

"တိုးတိုး! Lily ကိုကို ပြန်မကြားစေနဲ့။ လာသတ်နေဦးမယ်"

"အမလေး၊ ကိုကိုလား အဖက်လုပ်မယ်"

"စိတ်ထဲတော့ရှိနေတာပဲ။ သူ့ကြည့်လိုက်ရင် Chain အပေါ်အေးစက်စက်နဲ့လို့ ထင်ရပေမဲ့ မျက်လုံးတွေမှာကျ စိုးရိမ်တာတွေ ပေါ်နေတာကို။ ညကလည်း Hurricane ကို ထိုးပစ်တယ်ဆို?"

"ဟုတ်ပါ့! တို့မှာတော့ ကိုကိုစိတ်ပူတာကိုပဲ Chain အစားဝမ်းသာရမလိုလို၊ Hurricane ကိုပဲ အားနာရမလိုလို၊ ကျေးဇူးတင်ရမလိုလိုနဲ့ ဆွဲကဆွဲထားရသေးတယ်။ John လည်းရှိနေလို့ တော်သေးတာ"

"Lock က Chain ကိုချစ်ပါတယ်"

"မသိပါဘူး Eliza ရယ်။ ကိုကို့ကိုက ယုံရတာမဟုတ်ဘူး"

"တို့တွေ အတင်းပြောတာ များသွားပြီလား?"

"နည်းနည်းပါ"

နှစ်ယောက်သား ခပ်တိုးတိုးရယ်မိကြပြန်တယ်။ ဆေးကုန်သွားတော့ ဖြုတ်ပေးပြီး Hepius ဆီသွားပြောတဲ့ Eliza ပြန်မလာခင် Chain နိုးလာခဲ့တယ်။

"အရုပ်လေး ရောက်နေတာလား?"

"ဟုတ်၊ အဒေါ်ကြီးထည့်ပေးလိုက်တာတွေ ယူလာပေးတာ။ အိပ်ရေးဝရဲ့လား? မူးနေသေးလား?"

"မမူးတော့ဘူး။ အိပ်လို့ကောင်းတယ်"

"နေတော်တော်မြင့်နေပြီ။ ဗိုက်ဖြည့်တော့မလား?"

"Chain နိုးနေပြီပဲ၊ အဆင်ပြေလား?"

"ပြေတယ် Eliza"

"အဲဒါဆို စကားပြောကြဦး။ လိုရင်လှမ်းခေါ်လိုက်နော်"

"Ok"

"အရုပ်လေး၊ အစ်ကိုလေးငယ်ငယ်ကအကြောင်းတွေ ပြောပြပါလား?"

"စားနေရင်း အများကြီးလျှောက်တွေးမနေနဲ့လေ။ ကိုကိုငယ်ငယ်ကဆိုမှတော့ မီးငယ်ကသိမလား?"

"ငါက အစ်ကိုလေးကို Baby လို့ခေါ်တာ ကြာပြီလား?"

"ဟင်? အဲဒါက ... သတိရပြီလား?"

"အင်း၊ ငယ်ငယ်တည်းက အစ်ကိုလေးနဲ့ဆုံဖူးတာပဲ။ အဲဒီကတည်းက Baby လို့ပဲ ခေါ်ချင်ခဲ့တာ။ ငါတို့က ညီအစ်ကိုတွေမဟုတ်ဘူးထင်တယ်"

"ဦးငယ်က မွေးစားခဲ့တာပါဆို"

"မဟုတ်သေးဘူး။ အစ်ကိုလေးက ငါ့ကိုသဘောမကျဘူး"

"အင်း၊ ကိုကိုက အနေအေးတယ်လေ။ Chain က ကိုကို့ကိုအရမ်းခင်လို့ အနားကပ်နေတော့ ကိုကိုစိတ်ရှုပ်တာပါ"

"အဲဒီလိုလား?"

"အင်း၊ မတွေးဘဲနဲ့ စားတော့။ နေ့လည်ကျ ကိုကိုပြန်လာလိမ့်မယ်။ Hurricane လည်း ညနေလောက်ရောက်မယ်။ ဘယ်သူအိပ်စောင့်ပေးမလဲတော့ မသိဘူး။ ဒီညလည်း Chain အေးအေးဆေးဆေးအိပ်ပျော်ရင် မနက်ကျ အိမ်ပြန်ရမယ်"

"ဘယ်အိမ်လဲ?"

"ဟင်? အေးပေါ့လေ ... အိမ်တွေပေါနေတာကိုး။ Guitar ကတော့ Chain အခန်းထဲပြန်ရောက်နေပြီ"

"အစ်ကိုလေး စိတ်ဆိုးမနေဘူးလား? သူခေါ်တုန်းက ပြန်မလိုက်ဘူး ပြောထားတာကို"

"ကြောက်လို့လား?"

"အင်း"

"အပိုတွေ။ ကြောက်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာများ"

"စိတ်ဆိုးမှာကြောက်တာ။ ဒါပေမဲ့ စိတ်ဆိုးတုန်းပဲ အဖက်လုပ်တာ"

"မဟုတ်ပါဘူး Chain ရယ်။ ညကဆို Chain ကို သူအရမ်းစိတ်ပူနေတာ။ တစ်ညလုံးလည်း Chain ကို ကိုကိုနဲ့ Hurricane စောင့်ကြည့်နေကြတာလေ"

Lily စကားကြောင့် Chain ပြုံးသွားတယ်။
ကိုကိုဂရုစိုက်ပေးတာကို အဲဒီလောက်တောင် လိုချင်ခဲ့တာလား?

¤

"ကဲ! ကျေနပ်ပြီလား? မင်းကို နှစ်ညတောင်စောင့်အိပ်ထားရတာ ငါလည်းငိုက်နေပြီ။ နောက်နေ့မှလာခဲ့တော့မယ်"

"အိမ်ပြန်အိပ်ပါဆိုတာကို ဘာလို့စောင့်ပေးလဲ? အစ်ကိုလေးမရှိလည်း ငါ့ဘာသာနေလို့ရတာပဲ။ ငါက နေမကောင်းဖြစ်နေတာလည်း မဟုတ်တာကို။ ပြန်တော့၊ သွား"

"ဪ၊ Lock လာခေါ်တာကို ငါ့ကိုပါအတင်းဆွဲလာတာ မင်းလေ။ ညက Hepius လည်းရှိတာမဟုတ်တော့ ငါက စေတနာနဲ့စောင့်ပေးတာ။ အခုတော့ နှင်နေတယ်"

"အဟီး! ရပြီ၊ ပြန်တော့"

"အေးပါ။ နောက်မခေါ်နဲ့၊ Sorry ပဲ။ Lock, ကိုယ်ပြန်တော့မယ်"

"ဟုတ်ကဲ့"

"အစ်ကိုလေး ..."

"ဟင်၊ ဘာလဲ? မင်း နားတော့လေ"

"တစ်ခါတလေလေးတော့ ပေးခေါ်ပါနော်?"

"ဘာကိုလဲ?"

"နားတော့မယ် Baby"

ပြောပြီး အပေါ်ထပ်ပြေးတက်သွားသော Chain နှင့် အူကြောင်ကြောင်နဲ့ ရပ်ကြည့်နေမိသော Lock.

¤

"ဟား! မောလိုက်တာ။ ဒီလှေကားလေးတက်ရတာ အဲဒီလောက်မောရလား? ရင်ဘတ်ထဲ တဒုန်းဒုန်းနဲ့။ နေမကောင်းလို့လားမသိဘူး?"

ခုတင်ပေါ်ပက်လက်လှဲပြီး ရင်ဘတ်ဖိထားရင်း အသက်ရှူမမှန်ဖြစ်နေတာကြောင့် Chain ထထိုင်လိုက်ရပြန်တယ်။ နေလို့မရပြန်လို့ Guitar လေးယူပြီး ဖက်ထားမိတယ်။
ဂစ်တာကြိုးထိပ်မှာချည်ထားတဲ့ ကြိုးမျှင်လေးကိုတွေ့လို့ ဆွဲလိုက်တော့ ကတ္တီပါအိပ်သေးလေး။ ဖွင့်ကြည့်တော့ လက်စွပ်လေးတစ်ကွင်း။

ဒါလေးက အစ်ကိုလေးသေတ္တာထဲမှာမြင်ခဲ့ဖူးတဲ့ လက်စွပ်နဲ့ တူနေတာလား? ဘာလို့ ဂစ်တာထဲရောက်နေတာလဲ? အရင်ကတည်းကရှိနေရင် တွေ့ရမှာပေါ့။ အခုမှ ဘယ်ကရောက်လာတာလဲ?

Chain အပြင်ပြန်ထွက်လာပြီး Lock ရဲ့အလုပ်ခန်းဆီသွားလိုက်တယ်။ သော့မပိတ်ထားလို့ Lock ရှိနေမယ်ထင်ပြီး ဝင်သွားပေမဲ့ ဘယ်သူမှရှိမနေပါ။ သေတ္တာလေးကိုဖွင့်ကြည့်မိတော့ ဆင်တူလက်စွပ်လေးက အထဲမှာရှိနေတယ်။ ပြန်ပိတ်ထားလိုက်ပြီး သူမွှေကြည့်ဖို့ တွေးနေမိခဲ့တဲ့ စာအုပ်စင်ဆီ ဦးတည်လိုက်တယ်။
Photo Album တွေဆီလက်လှမ်းပြီးမှ စင်ပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ စက္ကူဘူးဆီကို အာရုံရောက်သွားလို့ လှမ်းယူတော့ လက်ချော်နေတာကြောင့် စင်ကိုလက်ထောက်ပြီးတွန်းထားမိတာမှာ စင်ကရွေ့သွားသလိုလို ...

"Chain လား?"

Lock အသံကြားတာမို့ စင်တွေကြားကချက်ချင်းထွက်လိုက်မိတယ်။

"မင်းက ဘာလုပ်နေတာလဲ?"

"ဓာတ်ပုံ ... အစ်ကိုလေးငယ်ငယ်ကဓာတ်ပုံတွေ ကြည့်နေတာ"

"ဘာတွေတွေးမိလို့လဲ?"

"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး"

"မင်းက ငြိမ်ငြိမ်လေးနားနေပါတော့လား?"

"ဟုတ်၊ သွားတော့မယ်"

Chain ထွက်သွားတော့မှ Lock က စာအုပ်စင်အလယ်တည့်တည့်က သစ်သားအကန့်ကို သံဖရိန်နဲ့အုပ်ပြီး ညှပ်ထားလိုက်တယ်။

"တော်သေးတာပေါ့။ အရင်က Chain သာဆို တွေ့သွားလောက်ပြီ"

¤

B ... A ... B ... Y ...

မနက်စောစော Chain နိုးလာပြီး ရေချိုးခန်းထဲသွားတိုက်ရင်းနဲ့ ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်က အငြိမ်မနေဘဲ မှန်ပေါ်မှာရေနဲ့ စာတွေလျှောက်ရေးနေမိတယ်။ ရေးပြီး လက်နဲ့ပွတ်ဖျက်လိုက်တာမှာ မှန်ကပါရွေ့သွားလို့ ကွာကျတယ်ထင်ကာ နောက်ကိုခြေလှမ်းဆုတ်မိသွားတယ်။
မှန်ကရွေ့ရုံရွေ့သွားပြီး အထဲမှာ အကန့်တစ်ကန့်ရှိနေတယ်။ မြန်မြန်ပလုတ်ကျင်းပြီး ဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ ဘူးပေါင်းစုံ။ ဘူးတစ်ဘူးယူပြီး ဖွင့်ကြည့်တော့ လက်တစ်ဝါးစာ Puzzle pieces အချပ်ကြီးတွေ။
မှန်ကိုပြန်ရွှေ့ပိတ်လိုက်ပြီး ဘူးကြီးကို အခန်းထဲမလာခဲ့လိုက်တယ်။
မျက်နှာသုတ်ပြီးတာနဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချပြီး တစ်ချပ်ပြီးတစ်ချပ်ဆွဲထုတ်ကာ ကြိုးစားပမ်းစား ဆက်ကြည့်ပါတော့တယ်။
မှားတယ်ထင်လိုက်၊ ပြန်ဆက်လိုက်နဲ့ အချိန်တွေတော်တော်ကြာလာတဲ့အထိ ပုံက ဟိုတစ်စ၊ ဒီတစ်စ။

"Chain, တံခါးဖွင့်ပါဦး"

Lily တံခါးလာခေါက်လို့ ပုံကိုကျော်ခွပြီး သွားဖွင့်ပေးလိုက်တော့

"အခုချိန်အထိ မနက်စာလည်းဆင်းမစားလို့လေ။ နေမကောင်းဘူးလား? အခုမှနိုးတာလား?"

"ကြာပြီ။ အရုပ်လေးလာတာ အတော်ပဲ။ ငါ့ကိုကူဦး"

အခန်းထဲခေါ်လိုက်တော့မှ Lily မှာ တအံ့တဩ။

"အဲဒါဘာတွေလဲ Chain?"

"ငါ ... ဗီရိုထဲက ရှာတွေ့ထားတာ။ ဝိုင်းဆက်ပေးပါဦး"

Lily ကြည့်လိုက်ပြီးမှ လန့်သွားရတယ်။ အဲဒါ Wedding photo မဟုတ်ဘူးလား?

"နောက်မှ ... နောက်မှဆက်တော့လေ။ မနက်စာစားရအောင်"

"မထိနဲ့"

ဆက်ထားတာတွေကိုပါ ဖြုတ်သိမ်းဖို့လုပ်လိုက်တဲ့ Lily ကြောင့် Chain ကဆွဲယူထားလိုက်ပြီး

"ဆက်ဦးမှာ။ အဲဒါ ... အဲဒါ အစ်ကိုလေးမဟုတ်လား? ဒီဟာက လက်စွပ်တစ်ခြမ်း"

သူ့လက်ထဲက အပိုင်းတစ်စမှာ လက်စွပ်တစ်ဝက်ကပါနေတာကြောင့် Lily ဘာပြောရမှန်းမသိ။

"ဟို ..."

"အရုပ်လေး မဆက်ပေးချင်ရင်နေပါ။ ငါပဲဆက်လိုက်မယ်လေ နော်"

"မဆက်ပါနဲ့ Chain"

"ဟင့်အင်း၊ ဆက်မှာ။ ငါသိချင်တယ်"

Lily ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတာနဲ့ Lock ကိုခေါ်မယ်ဆိုပြီး ပြန်ပြေးထွက်လာခဲ့တော့တယ်။

"အရုပ်လေးက ဘာဖြစ်တာလဲ? နေပေါ့ကွာ၊ ငါ့ဘာသာဆက်မှာပေါ့"

Lock ရှိရာရောက်သွားပြီးမှ ဘာပြောရမှန်းလည်း မသိပြန်။

"ဘာဖြစ်လာတာလဲ မီးငယ်?"

"ဟို ... အာ ... ဘာမှမဟုတ်ဘူး"

တစ်ခုခုကို အသည်းအသန်တွေးနေတဲ့ ညီမဖြစ်သူကြောင့်

"ဘာဖြစ်လာတာလဲ? Chain ကိုသွားနှိုးမယ်ဆိုပြီး ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

"ကိုကို Chain အခန်းထဲမှာ Jigsaw puzzle ဆက်နေတယ်"

"ဘယ်ကရတာလဲ? သူ့ဘာသာဆော့တာ ဆော့ပါစေလေ"

"မဟုတ်ဘူး။ ဟာကွာ ... ကိုကို့ဘာသာ သွားကြည့်တော့"

"သူဆော့တာက ကိုကိုနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ?"

"ဆိုင်တယ်။ သွားပါ၊ သွားကြည့်"

"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

"မပြောတတ်ဘူး။ သွားကြည့်"

Lock လည်း ပဟေဠိဖြစ်ပြီး Chain ရှိရာတက်လာခဲ့တော့ အခန်းတံခါးကပွင့်လျက်သား။

"Chain! ဘာတွေဆော့ ... အဲဒါ ... အဲဒါ ဘယ်ကရတာလဲ Chain?

■■■■■ Part LI ဆက်ရန် ■■■■■