"ေနာက္က်လိုက္တာ။ ငါက မင္းနဲ႔မနက္စာစားဖို႔ ေစာင့္ေနတာ"

"အခုထိ မစားရေသးဘူးလား?"

"အင္းေလ"

"ငါကစားခဲ့ၿပီးၿပီ။ မင္းစားေတာ့၊ ငါေစာင့္ေပးမယ္။ Lock ေရာ?"

"အစ္ကိုေလးနဲ႔အရုပ္က Indigo ဘက္မွာ။ လာ ... လာ၊ အေဒၚႀကီးလုပ္ထားတဲ့မုန္႔ေတြ လာစား။ အေဒၚႀကီးေရ ..."

"Chain! အေဒၚႀကီးေနာက္ေဖးမွာ။ ခဏေလး"

"ဟုတ္"

"ဪ၊ Mr. Kyle ေရာက္ေနတာလား?"

"ကၽြန္ေတာ့္ကို Chain တို႔လိုပဲ နာမည္ပဲေခၚလို႔ရပါတယ္ဗ်"

"ဟုတ္ကဲ့၊ အစ္ကိုေလးတို႔ေခၚသလို Hurricane လို႔ပဲ ေခၚလိုက္မယ္ေနာ္"

"ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္။ မုန္႔ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပခဲ့ရင္ရၿပီ အေဒၚႀကီး။ ကၽြန္ေတာ္ပဲ လုပ္ေပးလိုက္မယ္။ ေဆး႐ံုကတည္းက အက်င့္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အလုပ္မရွိေသးရင္လည္း အေဒၚႀကီးနားလို႔ရတာေပါ့"

"ရပါတယ္၊ အေဒၚႀကီးက ..."

"အားမနာပါနဲ႔။ ဒီေကာင့္ကိုလည္း ေပးမကိုင္ပါဘူး။ ပန္းကန္ေတြ ခြဲလြန္းတယ္"

"ဟုတ္ပါ့ Hurricane ေရ။ အခုျပန္ေရာက္တာ သံုး၊ေလးရက္ကို ပန္းကန္ေတြေရာ၊ ခြက္ေတြေရာ ကြဲေနတာ ခဏခဏပဲ။ မေန႔က အစ္ကိုေလးဆူလိုက္လို႔ ဒီေန႔ၿငိမ္ေနတာ"

"ဟာဗ်ာ ... အေဒၚႀကီးကလည္း ကူလုပ္ေပးမလို႔ဟာကို မေတာ္တဆျဖစ္သြားတာပါ။ အဲဒီအစ္ကိုေလးကလည္း ဆူဖို႔ပဲၾကည့္ေနတာ။ သြား ... သြား၊ အေဒၚႀကီး သြားေတာ့။ နားလိုက္ေတာ့ေနာ္"

အေဒၚႀကီးက Hurricane ကို ေနရာေတြေသခ်ာျပခဲ့ၿပီး ျပန္ထြက္သြားတယ္။

"Kyle, ငါ့ကို ေကာ္ဖီေလးနည္းနည္းတိုက္ပါလား?"

"ေသာက္ခ်င္လို႔လား? Creamy ပဲရမယ္"

"ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေကာ္ဖီမဟုတ္လား? မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ၊ အဲဒါဆိုလည္း အဲဒါေပါ့"

ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ...

"Kyle, ပူတင္းေပးပါ"

"ေပါင္မုန္႔ပန္းကန္ေလး"

"ဟိုဘက္က Cheese"

စားၿပီးေသာက္ၿပီးေတာ့ သီးသန္႔ဧည့္ခန္းဘက္ ကူးလာပီး

"ဟား ... ဗိုက္တင္းတယ္၊ မလႈပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး"

"ေဆးေသာက္ရမယ္ေလ"

"မင္းက သိလို႔လား? ေဆးက ဘယ္မွာလဲ?"

"အေဒၚႀကီးေပးသြားတယ္ေလ၊ ဒီမွာ"

ေဆးဘူးေလး ထုတ္ျပေတာ့ Chain မ်က္ႏွာ႐ႈံ႕မဲ့သြားတာမို႔ Hurricane ရယ္မိတယ္။ Chain ရဲ႕ ဒီလိုကေလးဆန္ဆန္အမူအရာေတြကို သူနဲ႔စသိတည္းက ျမင္ခဲ့ဖူးတာမွမဟုတ္တာ။ တစ္ခါတေလေတာ့ ခပ္ဆိုးဆိုး ဂ်စ္တိုက္တတ္တာအလြန္ဆံုးပဲ။ အခုေတာ့ ကေလးလိုျဖစ္ေနေတာ့တာ။ Lock စိတ္ထဲေတာ့ ဘယ္လိုေနတယ္မသိ၊ Hurricane ကေတာ့ အူယားေနမိတယ္။

"Kyle, မင္းသိလား? ကိုကိုကေလ Baby လို႔အေခၚခံရရင္ စိတ္ေတြတိုလာတာ အသည္းယားစရာေလး၊ ဟာဟ!"

ဪ၊ သူကျပန္ၿပီး အသည္းယားေနပါသတဲ့။

"မင္းက ေခၚျပန္ၿပီလား? ေဆး႐ံုမွာ ထ႐ိုက္မလိုျဖစ္တာေတာင္ မမွတ္ေသးဘူးလား?"

"အဟီး၊ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေတာ့ စခ်င္တာေပါ့။ မေန႔ကေခၚတာလည္း ေခါင္းေခါက္ခံလိုက္ရတယ္"

"ေအး၊ အသတ္ခံေနရမယ္။ ေဆးေသာက္ရမယ္ေလ၊ စကားေတြမလႊဲနဲ႔"

"ေသာက္ပါ့မယ္၊ ေပး။ ကုန္ပဲမကုန္ႏိုင္ဘူး ေဆးေတြက"

"ဟိုေန႔က ေဆးေတြလႊင့္ပစ္လို႔ ဆူခံရၿပီးၿပီဆို?"

"တစ္ခြက္စာေလး လႊင့္ပစ္မိတာကို မိသြားတယ္။ ဆူခံလိုက္ရတာလည္း အၾကာႀကီးပဲ"

"႐ိုက္ပါ႐ိုက္ရမွာ အဲဒါမ်ိဳးက"

ေဆးေသာက္ေနရင္း ေရေတြအတင္းၿမိဳခ်ၿပီး

"မင္း! အက်င့္မေကာင္းတာ။ ေနာက္ေန႔ အိမ္မလာခဲ့နဲ႔"

"အခုျပန္မွာပါ"

"ျပန္ေျပာစမ္း! ဘာ အခုျပန္မွာလဲ? ျပန္ရဲျပန္ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။ ျခံထဲေတာင္မေရာက္ေစရဘူး"

"ေၾကာက္လိုက္တာကြာ"

"ေၾကာက္လိုက္ေလ၊ မင္းက ငါ့အိမ္ေရာက္ေနတာကို။ အဲ ... ကိုကို႔အိမ္လား၊ ငါ့အိမ္လား? မသိဘူးကြာ။ မင္းအခု Spectrum မွာေလ၊ ဝင္ခ်င္တိုင္းဝင္၊ ထြက္ခ်င္တိုင္းထြက္လို႔ ရမယ္ထင္လား?"

"အမ္း ... ဇာတ္လမ္းေတြၾကည့္ထားတာလား?"

"Action ကားႏွစ္ကား ၾကည့္ထားတယ္။ တစ္ရက္ျခားပဲၾကည့္ရမယ္တဲ့"

"မင္းကေလ၊ တကယ္ကေလးလိုပဲ"

"အဲဒါဆို မင္းလည္းကေလးပဲ။ မင္းက ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလ"

"ငါက မင္းထက္သံုးႏွစ္ေလာက္ႀကီးတယ္"

"တကယ္လား? ကိုကိုကလည္း ငါ့ထက္ရွစ္ႏွစ္ ... မဟုတ္ဘူး၊ မဟုတ္ဘူး ... ရွစ္လႀကီးတယ္တဲ့"

"အင္း၊ မင္းထက္ငယ္တာ Lily ပဲရွိတယ္"

"အ႐ုပ္ေလးက ကေလးေလး"

"ျဖစ္ရေလ။ မင္းကမွ ကေလးေပါက္စလို ျဖစ္ေနတာေလ"

"ဘာျဖစ္လဲ အဲဒီေတာ့! မုန္႔စားရတာေပါ့။ ကေလးပဲေကာင္းပါတယ္၊ ဟာဟ။ တကယ္က ကိုကိုကမွ ကေလးလိုပဲ၊ မုန္႔မစားရတဲ့ကေလးလို စူပုပ္ပုပ္ေလး"

"မင္း ဘာေျပာတာလဲ?"

"အဲ ... ကိုကို! မဟုတ္ပါဘူး၊ မွားလို႔ ... အစ္ကိုေလး။ ငါေျပာတာက Kyle မုန္႔မစားရလို႔ စူပုပ္ပုပ္ျဖစ္ေနတယ္ ေျပာတာ"

Chain ေၾကာင့္ Hurricane ခိုးျပံဳးမိတယ္။

"Hurricane ေရာက္ေနတယ္ဆိုလို႔"

"နည္းနည္းၾကာၿပီ။ Lock အလုပ္မ်ားေနရင္လုပ္ပါ။ ကိုယ္ Chain နဲ႔ေနေပးလို႔ ရတယ္မဟုတ္လား?"

"ဟုတ္ကဲ့၊ ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္က ၿပီးပါၿပီ"

"အစ္ကိုေလးေျပာေတာ့ အျပင္သြားရဦးမွာဆို?"

"Austin သြားေနၿပီ"

"ဪ၊ Kyle ငါ့အခန္းထဲသြားရေအာင္။ ငါ့အခန္းမွာေလ Guitar ေတြ႕ထားတယ္။ မင္းတီးတတ္တယ္မဟုတ္လား?"

"အင္း၊ ဒီကိုယူခဲ့ေလ"

"ဟာ! အခန္းထဲလိုက္ခဲ့ပါကြာ။ လာပါ"

Chain ကအတင္းဆြဲေခၚေနလို႔ Hurricane က Lock ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့ Lock ေၾကာင့္

"Lock, ကိုယ္ ခဏလိုက္သြားမယ္"

"အစ္ကိုေလးအခန္းကိုမွမဟုတ္တာ။ ငါ့အခန္းကိုသြားမွာေလ။ မေမးနဲ႔ေတာ့၊ လာ"

Lock က ေခါင္းညိတ္ျပတာမို႔ Hurricane ျပန္ျပံဳးျပရင္း Chain ေနာက္ကို ပါသြားပါေတာ့တယ္။
Lock အိမ္ေရွ႕တံခါးဝထြက္ရပ္ေတာ့ Guitar သံသဲ့သဲ့ၾကားရတယ္။ ဝရန္တာကိုထြက္ၿပီး Guitar တီးေနၾကတာလား? အလုပ္သမားေတြက ဘယ္လိုေတြးၾကမလဲ?
ဟာကြာ! ကြာရွင္းထားတာ လူတိုင္းသိေနတာပဲ။ သူ႔ဘာသာ ဘယ္သူနဲ႔ ဘယ္လိုေနေနေပါ့။ ဘယ္သူေတြက ဘာထင္ထင္ေပါ့။

ကိုယ့္ဘာသာ ဘာလို႔အိမ္ေရွ႕ထြက္လာမိတာမွန္း၊ ဘာလို႔ Guitar သံကို နားစြင့္မိမွန္း မသိေတာ့တဲ့ Lock က Lily ကိုေတြ႕တာနဲ႔ ဧည့္ခန္းမွာ ျပန္လာထိုင္ေနလိုက္ပါတယ္။

"Hurricane နဲ႔ Chain တို႔ ဝရန္တာေရာက္ေနတာပဲ"

"အင္း၊ ခုနက Chain ေခၚသြားတာ"

"ကိုကိုက ဘာလို႔ ဒီမွာထိုင္ေနတာလဲ?"

"ဘယ္နားထိုင္ထိုင္ေပါ့"

"မဟုတ္ပါဘူး။ အလုပ္လက္စမသတ္ေသးတာကို Indigo ဘက္လည္း ျပန္မလာဘူး။ အခန္းထဲလည္း သြားမနားဘူး။ Chain တို႔နဲ႔လည္းရွိမေနဘူး။ အဲဒီ TV Remote ကို ေျပာင္းျပန္ကိုင္ထားတာလည္း ဘာမွဖြင့္မရဘူးေနာ္"

"ဒါက ... ထိုင္ရမယ့္ေနရာမွာခ်ထားလို႔ ဖယ္ဖို႔ယူလိုက္တာေလ။ TV ဖြင့္ဖို႔မွ မဟုတ္တာ"

"ဪ ... ဟုတ္လား? ဒါဆို ဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ?"

"အလုပ္မလုပ္ခ်င္လို႔ ထိုင္ေနတာေလ"

"မလုပ္ခ်င္တာလား? မလုပ္ႏိုင္ေတာ့တာလား? စိတ္မေျဖာင့္တာလား?"

"ဘာကို စိတ္မေျဖာင့္စရာရွိလဲ? အလုပ္ၿပီးသြားလို႔ စကားလာမ်ားေနတာလား?"

"ဒါေပါ့။ ကိုကိုလက္မွတ္ထိုးရမွာေတြခ်ည္း မနည္းဘူး။ အဲဒီေတာ့ သိမ္းထားခဲ့ၿပီ။ ဒီေန႔ကေတာ့ အလုပ္က လုပ္ႏိုင္ဦးမွာမဟုတ္ဘူးေလ။ အလ်င္လည္းမလိုဘူး မဟုတ္လား? အဲဒီေတာ့ အေပၚထပ္က Boy Band နဲ႔ သြား Join လိုက္ဦးမယ္။ စိတ္ဝင္စားရင္ လိုက္လာခဲ့ေလ ကိုကို"

"႐ႈပ္႐ႈပ္ယွက္ယွက္"

"အဲဒါဆို မီးငယ္လည္းမသြားေတာ့ဘူး။ သူတို႔ဘာသာ ေနပါေစ"

Lily က Lock နဲ႔ မ်က္ေစာင္းထိုးမွာဝင္ထိုင္ၿပီး Lock စားပြဲေပၚျပန္တင္ထားတဲ့ Remote ကိုယူကာ သတင္းေတြေလၽွာက္လွည့္ၾကည့္ေနတယ္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ Lock သိသိသာသာကို ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္လာတယ္။ Lily ကေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး

"ကိုကို၊ အဲဒီဖမ္းမိတာေတြက Dark ကဟာေတြလို႔ထင္တယ္ သိလား?"

"အင္း"

"ၿပီးမွ သြားရွာၾကည့္ဦးမယ္"

"အင္း"

"ကိုကို?"

"ဟင္၊ ဘာလဲ?"

"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ? ပုရြက္ဆိတ္ကိုက္လို႔လား?"

"ဘာကိုက္ရမွာလဲ? ဘာမွမျဖစ္ဘူး"

"မသိဘူးေလ၊ လႈပ္ရြရြနဲ႔မို႔ ေမးၾကည့္တာ"

"မဟုတ္ဘူး"

"မဟုတ္လည္း ေနေလေနာ္။ ေစတနာနဲ႔ ေမးတာကို"

"ဘာမွမထူးတဲ့သတင္းေတြကို ဘာလာၿပီးဖြင့္ၾကည့္ေနတာလဲ? မင္းေလာက္ပဲ သတင္းစံုဦးမလား?"

"ကိုကိုက ဘာလို႔ အသားလြတ္ႀကီး လာေဟာက္ေနတာလဲ?"

"နားၿငီးလို႔ကြာ"

"Guitar သံလည္းမၾကားပါဘူး။ ဘာကနားၿငီးတာလဲ?"

"မီးငယ္!!!"

"အား ... ေအာ္လိုက္တာ။ လာပါ ကိုကိုရယ္၊ အေပၚထပ္လိုက္သြားရေအာင္"

TV ပိတ္ၿပီးေခၚေတာ့ Lock က အင္တင္တင္။

"ေနကြာ! ဆက္ထိုင္ေနေတာ့။ အလုပ္ပဲသြားလုပ္ေတာ့မယ္။ အဲဒီမွာပဲ အၿမီးညပ္သလိုလို၊ အေၾကာကပ္သလိုလိုေတြ လုပ္ေနလိုက္ေတာ့"

စိတ္မရွည္လို႔ ျပန္ထြက္သြားတဲ့ Lily ေၾကာင့္ Lock တစ္ေယာက္ အံတႀကိတ္ႀကိတ္။
ခဏေနေတာ့ ေတာက္ေခါက္ၿပီး အေပၚထပ္တက္သြားတာေၾကာင့္ အေပါက္ဝကေန ေခါင္းၾကည့္ေနတဲ့ Lily ခမ်ာ ႀကိတ္ရယ္ေနရပါေတာ့တယ္။

¤

ဘယ္လိုေကာင္ေတြလဲ? တစ္ေယာက္ကလည္း အခန္းထဲထိေခၚၿပီး ေသာင္းက်န္းေနတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း ဧည့္သည္က ဧည့္သည္လိုမေနဘူး။ သူ႔အိမ္ထင္ေနလားမသိ။
Chain ဆိုသည္မွာလည္း တစ္ေယာက္တည္းေမႊရတာ အားမရလို႔ အေပါင္းအသင္းေခၚၿပီးကို ေမႊတာ။ ဒါကို ဟိုကလည္း ကေလးလိုေကာင္နဲ႔အၿပိဳင္ ႐ူးရဲလိုက္တာ။
ဒီေလာက္ခ်စ္ေနၾကရင္လည္း Blue Diamond ဆီ ေခၚသြားပါလား? ငါ့ဆီ လာ႐ႈပ္ေနေသးတယ္။
ဟား ... မေျပာမခ်င္း ေသာင္းက်န္းေနမွာလား?

တကယ္ဆို Chain တို႔ Guitar တီး၊ သီခ်င္းဆိုေနတာ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္႐ံုပဲရွိေသးတာပါ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ ကမာၻနဲ႔ခ်ီၿပီး အေႏွာင့္အယွက္ေတြျဖစ္လို႔။

🎶 More than words ... to show you feel ...
That your love for me is real
What ... would ... you say ... 🎶

ဒီသီခ်င္းပဲလား? သူတို႔ဆိုေနက်မို႔ ဟိုတစ္ညကလည္း အဲဒီသီခ်င္းကို ဆိုတာလား?
စကားလံုးမ်ားထက္ ပို၍ ... တဲ့။

¤

"ကိုႀကီး၊ အားတယ္မဟုတ္လား? ေဆး႐ံုမွာေအးေဆးပဲလား?"

"ေအးေဆးပဲ၊ အားတယ္ မီးငယ္။ ဘာေတြအူျမဴးေနတာလဲ?"

"အိမ္မွာေလ၊ ကိုကိုေတာ့ အူႏုကၽြဲခတ္ခံရၿပီထင္တယ္"

"Hurricane ေရာက္ေနလို႔လား?"

"အင္းဆို၊ Chain ေခၚသြားလို႔ Chain အခန္းကဝရန္တာမွာ Guitar တီးၿပီး သီခ်င္းဆိုေနၾကတာ။ ကိုကိုကေတာ့ ေခြးလ်ားသီးထိသလိုပဲ အၿငိ္မ္မေနႏိုင္ျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႔ဆီသြားပါဆိုေတာ့လည္း မသြားဘူး။ အခုလည္း သူ႔ဘာသာအခန္းထဲဝင္သြားတယ္။ အဟိ"

"မီးငယ္ေလး၊ ကိုယ့္အစ္ကိုတစ္ေယာက္လံုး ပူေလာင္ေနတာကို ထိုင္ရယ္ေနတာေပါ့"

"ရယ္ရတယ္ ကိုႀကီးရဲ႕။ တစ္သက္လံုး ေခ်မိုးလာတာေလ။ အခု ဟိုကအဖက္မလုပ္တဲ့အျပင္ တျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ သာယာေနတာဆိုေတာ့ ... ဟား ဟား ဟား"

"ေအး၊ အဲဒီ႐ုပ္ကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္ၿပီးကို မွတ္တမ္းတင္ထားလိုက္။ ဝမ္းသာတယ္"

"ဟာ ... ဒါပဲ၊ ဒါပဲ! Chain တို႔ဆီ ကိုကိုေရာက္သြားၿပီ။ ေနာက္မွဖုန္းဆက္မယ္"

ဖုန္းကိုင္ထားရင္း Hepius ေတြးမိတယ္။

ဪ ... မီးငယ္ဆိုတဲ့ကေလးမ၊ Chain ကို ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ႕ဆိုတုန္းကလည္း သူပဲ။ အစ္ကိုနဲ႔ေအာင္သြယ္တာလည္း သူပဲ။ အခု Third wheel နဲ႔ပြဲမွာ အမာခံပရိသတ္ကလည္း သူပဲ။
အခုလည္း ဝရန္တာ CCTV ကေန ပြဲၾကည့္ေနျပန္ၿပီထင္ပါတယ္။
တကယ္ကို မႏိုင္တဲ့ကေလး။

¤

"Lock, ကိုယ္တို႔အသံ အရမ္းဆူသြားလို႔လား?"

Lock ေရာက္လာလို႔ Hurricane က Guitar တီးေနတာ ခဏရပ္ၿပီး ေမးလိုက္ျခင္း။

"မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ကိစၥမရွိပါဘူး"

"အစ္ကိုေလး၊ ဘာလာလုပ္တာလဲ?"

"မင္းကို သံေတာ္ဦးတင္ရဦးမွာလား?"

"Guitar တီးျပမလို႔လား? အစ္ကိုေလးလည္း တီးတတ္တယ္ဟုတ္?"

"မင္းက သိလို႔လား?"

"သိတာေပါ့။ ဒီ Guitar မွာ Ivy လို႔ ေရးထားတာေတြ႕တယ္။ အစ္ကိုေလး Guitar လား? ဘာလို႔ ငါ့အခန္းထဲမွာထားတာလဲ?"

အဲဒါ သီခ်င္းဆိုၾကတဲ့ညက မင္းပဲ ထြင္းထားခဲ့တာေလ။ ရွည္ရွည္ေဝးေဝးေတြ ရွင္းမျပခ်င္ေတာ့လို႔

"အင္း၊ မင္းယူမယ္ဆိုလို႔"

"ဪ၊ တစ္ပုဒ္ေလာက္တီးျပပါလား?"

Hurricane ကလည္း Guitar ကို လွမ္းေပးတာေၾကာင့္ ယူလိုက္ၿပီး သံစဥ္ညႇိရင္း အစပ်ိဳးလိုက္ေတာ့

"Kyle, အဲဒီသီခ်င္း မင္းရလား?"

Chain ရဲ႕ ခပ္တိုးတိုးအေမးကို Hurricane ေခါင္းညိတ္ျပေတာ့ Lock ကပါ လွမ္းၾကည့္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပလာတယ္။

🎶 Right from the start
You were a thief, you stole my heart
And I, ... your willing victim ... 🎶

🎶 It's in the stars, it's been written in the scars on our hearts
We're not broken just bent, and we can learn to love again 🎶

Lock နဲ႔ Hurricane တို႔ႏွစ္ေယာက္ အတိုင္အေဖာက္ညီညီဆိုေနၾကတာကို Chain ကအေငးသား။

"Wow! အသံေတြမိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သီခ်င္းကမမိုက္ဘူး။ ဘာျဖစ္ခ်င္ေနၾကမွန္းမသိဘူး"

"သီခ်င္းနာမည္ကိုက Just Give Me a Reason တဲ့။ အေၾကာင္းျပခ်က္ေလးတစ္ခုပဲ လိုတာပါ"

ဘယ္သူ႔ကိုမွမၾကည့္ဘဲ အပင္ေတြဘက္ေငးရင္းေျပာလာတဲ့ Hurricane.
Guitar ကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ကာ ဘာေတြေတြးေနမွန္းမသိတဲ့ Lock.
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ရႈပ္လာတဲ့ Chain က

"ဝရန္တာမွာ ေနပူလာေတာ့မယ္။ အထဲဝင္ရေအာင္၊ သီခ်င္းဆိုတာ အာေခါင္ေျခာက္တယ္မဟုတ္လား? အေဒၚႀကီးဆီမွာ ေသာက္စရာတစ္ခုခု သြားေတာင္းရေအာင္"

"ငါ Grapefruit ေတြေတြ႕ခဲ့တယ္။ မင္းေသာက္မလား? လုပ္ေပးမယ္။ Lock ေရာ ႀကိဳက္လား?"

"အင္း၊ ေသာက္မယ္"

"ဟုတ္ကဲ့။ အေဒၚႀကီးကို လုပ္ခိုင္းလိုက္ပါ့မယ္။ ဧည့္သည္ကို အလုပ္႐ႈပ္ေအာင္ ခိုင္းမေနနဲ႔ Chain!"

အင္း၊ ကိုယ္က ဧည့္သည္ဆိုတာ ကိုယ္သိပါတယ္။ ခင္ဗ်ားေလးက ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ Lock?

"Kyle က ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလ အစ္ကိုေလးရဲ႕။ ဧည့္သည္မဟုတ္ဘူး"

ဧည့္သည္မဟုတ္ေတာ့ မင္းေကာင္က အိမ္ရွင္လား?

"ေအး၊ ထားေတာ့"

"ၿပီးေတာ့ သူေဖ်ာ္ေပးတာ ေသာက္လို႔ေကာင္းတယ္။ အစ္ကိုေလးမေသာက္ဖူးဘူး မဟုတ္လား? ငါ ေဆး႐ံုမွာတုန္းက ေသာက္ဖူးတယ္"

"သေဘာပဲ"

Lock ရဲ႕ ခပ္ျပတ္ျပတ္အေျဖအဆံုးမွာ သံုးေယာက္သား ေအာက္ထပ္မီးဖိုေခ်ာင္ဆီ ေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္။

"Kyle, ေလးေယာက္စာေနာ္"

"အင္း"

ေျပာၿပီးတာနဲ႔ လွစ္ခနဲေျပးထြက္သြားတဲ့ Chain ေၾကာင့္ က်န္ေနခဲ့တဲ့ႏွစ္ေယာက္မွာ တိတ္ဆိတ္ၿပီး Hurricane ရဲ႕ Juice ေဖ်ာ္ေနတဲ့ဆီက အသံေတြသာ ရွိေနတယ္။

"ကၽြန္ေတာ္ ဘာကူရမလဲ?"

"ဟိုကဖန္ခြက္ေလးေတြ ယူထားေပးပါလား? ၿပီးရင္ အဆင္သင့္ထည့္လို႔ရေအာင္။ ၿပီးေတာ့ ဒါေလးေတြ အေစ့ထုတ္ေပးပါ"

"အင္း၊ ရတယ္"

တစ္ေယာက္ကထိုင္ေနၿပီး က်န္တစ္ေယာက္တည္းလုပ္ေနရမွာထက္ ႏွစ္ေယာက္လံုး အလုပ္႐ႈပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ ပိုေကာင္းပါလိမ့္မယ္။

"Wow! ကိုကိုပါ ကူေပးေနတာလား? အရသာေတြ ပိုေကာင္းကုန္ေတာ့မွာပဲ"

"ေသာက္မယ္မဟုတ္လား? ေအးေဆးထိုင္ၾကည့္ မီးငယ္။ စကားမမ်ားနဲ႔"

"ငါေရာ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ? ဖန္ခြက္ေတြက ေရေဆးရဦးမလား?"

"မကိုင္ ... "

*ခြမ္း*

"Tsk! Chain, မင္း ၿငိမ္ၿငိမ္ေနလို႔မရဘူးလား? မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ မင္းေရာက္လာရင္ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခု ခြဲလိုက္ရမွ"

"ငါက ... ကူမလို႔ပါ"

"ပါးစပ္ပိတ္ထား! ခုံမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးသြားထိုင္ေန"

"ဒါေတြ ပစ္ဖို႔ ....."

"ေဟ့ေကာင္! မင္းကို ငါဘာေျပာေနလဲ?"

"ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ထိုင္ေနဖို႔"

"သြားထိုင္ေနလိုက္"

မ်က္ႏွာမသာမယာနဲ႔ ျဖစ္ေနတဲ့ Chain ေၾကာင့္ Lily ကပဲ

"Lily သိမ္းလိုက္မယ္။ ရွကုန္မွာစိုးလို႔ ထိုင္ေနပါေတာ့ Chain ရယ္"

Lily တံျမက္စည္းနဲ႔ ေဂၚျပားယူၿပီး ဖန္ကြဲစေတြ သိမ္းလိုက္တယ္။ Chain ကလည္း အိမ္ျပန္ေရာက္ကတည္းက ဘာလို႔မွန္းမသိ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုကို လြတ္က်ေနေတာ့တာ။ ေဆး႐ံုမွာ ဖန္ခြက္ေတြကိုင္ေနတာ တစ္ခါမွမျဖစ္ခဲ့ဖူးဘူး။ အစပိုင္း လက္ေတြမေကာင္းခင္ကေတာင္ ကြဲမွာစိုးလို႔ သူအဆင္မေျပရင္ တျခားလူကိုယူခိုင္းတာ။ အခုမွ ျပႆနာေတြ မီးထြန္းရွာေနသလိုပဲ။
ၿငိမ္ေနတဲ့ ဝိုင္းမွာ

"ရပါၿပီ"

"ဟဲဟဲ၊ ေသာက္ပါၿပီ။ ငါ့အတြက္က်န္ေသးတယ္မဟုတ္လား?"

"ေအးပါ၊ က်န္ေသးတယ္"

"ေသာက္လို႔ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား အစ္ကိုေလး"

"အင္း၊ ေကာင္းတယ္။ Hurricane လည္း ဒီေကာင္နဲ႔မွ ကေလးအေဖျဖစ္ေနၿပီ"

"ဘာလို႔ငါ့အေဖျဖစ္ရမွာလဲ? သံုးႏွစ္ပဲကြာတာကို၊ အစ္ကိုေလာက္ဆိုေတာ္ေသးတယ္"

"မင္းလိုညီေတာ့ မလိုခ်င္ဘူး။ အလုပ္႐ႈပ္တယ္"

"ငါက ဘာ႐ႈပ္လို႔လဲ? မင္းအိမ္လိုက္႐ႈပ္ေနလို႔လား?"

"ေအးပါ၊ မ႐ႈပ္ပါနဲ႔။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ Chain, ငါဒီေန႔ေတာ့ တစ္ေနကုန္မေနေပးႏိုင္ဘူးေနာ္။ ျပန္ရမွာ"

"မင္းေျပာေတာ့ တစ္ေနကုန္ေနေပးမွာဆို?"

"အလုပ္ရွိေသးတယ္ကြ"

"႐ႈပ္ကို႐ႈပ္တဲ့အလုပ္ေတြ။ ျပန္လိုက္ေတာ့။ ေနာက္လည္းမလာနဲ႔"

"မင္းေျပာတာေနာ္။ Lock တို႔လည္းသက္ေသရွိတယ္"

"ဟာ! တမင္တကာေျပာတာေလ"

"ဪ၊ တကယ္ေျပာတယ္ထင္လို႔ပါ။ Lock ကိုယ္ျပန္ေတာ့မယ္။ Lily ကို ေျပာစရာရွိလို႔ ခဏလိုက္ခဲ့ပါလား?"

"ငါလည္း လိုက္မယ္"

"ေသာက္ၿပီးေနခဲ့ေတာ့။ ထပ္ေသာက္ခ်င္ရင္ ဟုိခြက္ထဲမွာ ရွိေသးတယ္။ လိုက္မပို႔နဲ႔ေတာ့"

Lily ကိုေျပာစရာရွိတယ္ဆိုလို႔ Lock လည္း ဆက္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ Chain ကေတာ့ မ်က္ႏွာမဲ့ၿပီး က်န္ေနခဲ့တယ္။

"မင္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲ?"

"ငါ ဘာမွမလုပ္ဘူးေလ"

"မင္း႐ုပ္ကိုေျပာတာ"

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"

¤

"ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ Hurricane?"

"Black Mail နဲ႔ဆက္သြယ္ထားတာေတြ အကုန္ရွင္းၿပီးၿပီလား?"

"ဟုတ္၊ ရွင္းပါတယ္"

"သူ႔ကို အစိုးရဘက္က လိုက္ေနၿပီ။ Lily သတိထားႏိုင္ေအာင္ ေျပာျပတာ"

"တကယ္လား? Lily မသိေသးဘူး။ ေျပာျပေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"

"အင္း၊ သူကေတာ့သိေနၿပီ။ ကိုယ္လည္းသိတာမၾကာေသးဘူး။ ဒီတစ္ခါ ဟိုဘက္အဖြဲ႕က ေတာ္ေတာ္ေတာင့္တယ္"

"ဟုတ္ပါရဲ႕။ Hurricane တို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲ သတိထားမိတာဆိုေတာ့ မေသးလွဘူး။ စိတ္ခ်ပါ။ Lily တို႔နဲ႔က အားလံုးအျပတ္ပါပဲ"

"အင္း၊ ကိုယ္သြားေတာ့မယ္။ Chain ကို ေသခ်ာၾကည့္ေပးပါဦး။ သူတစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းေနပံုပဲ။ ဒါက သူ႔ဖုန္းပါ။ သူအဆင္ေျပတဲ့အခ်ိန္ ျပန္ေပးေပးပါ"

"ဪ၊ ဟုတ္ကဲ့"

Lily ျပန္ဝင္လာေတာ့ Lock က

"ဘာတဲ့လဲ?"

"Chain ကို ဂ႐ုစိုက္ေပးပါတဲ့"

Chain က သူ႔နာမည္ၾကားေတာ့ ေမာ့ၾကည့္လာတယ္။

"အဲဒီေလာက္စိတ္ပူေနရင္ တစ္ခါတည္းေခၚသြားရမွာ"

"အစ္ကိုေလးက ငါ့ကိုေခၚမထားခ်င္ဘူးလား?"

"အခု ေနေနတာပဲမဟုတ္ဘူးလား? အာ႐ံုေနာက္တယ္"

Lock ထထြက္သြားေတာ့

"အ႐ုပ္ေလး၊ ကိုကိုက ငါ့ကိုစိတ္ဆိုးေနတာလားမသိဘူး"

"မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ဘာသာ စိတ္တိုေနတာပါ"

"ဪ"

¤

မနက္က လက္စမသတ္လိုက္ရတဲ့အလုပ္ေတြ ညဘက္မွစုလုပ္ေနတဲ့ Lock ရွိရာအလုပ္ခန္းဆီ Chain တစ္ေယာက္ မေယာင္မလည္နဲ႔ ကပ္လာၿပီး

"အစ္ကိုေလး၊ Kyle ဖုန္းက ေခၚမရဘူး။ ေနာက္နံပါတ္တစ္ခုရွိရင္ ေပးပါလား?"

မနက္ကပဲ ေတြ႕ၿပီးၿပီကို ဖုန္းကဆက္ခ်င္ျပန္ၿပီလား?

"မီးငယ္ဆီမွာေတာင္းလိုက္"

"ေကာ္ဖီေသာက္ဦးမလား? ငါသြားေဖ်ာ္ေပးမယ္"

"မေသာက္ေတာ့ဘူး"

"ကိုကို ..."

"ဘာလဲကြာ! ငါအလုပ္လုပ္ေနတာမျမင္ဘူးလား? မင္းေျပာခ်င္တာေတြ မၿပီးေတာ့ဘူးလား?"

"အဟီး ... ဟိုေလ၊ ျခံေနာက္ဘက္မွာရွိတဲ့စင္ေလးေတြက အရင္က အပင္ေတြထားတာဆို? အဲဒါ အခုျပန္စိုက္လို႔ရလားဟင္? အပင္ေတြအေၾကာင္းက Kyle ကိုေမးလို႔ရတယ္၊ ဆိုင္ကိုမွာဖို႔က အ႐ုပ္ေလးကို ေမးလိုက္မယ္ေလေနာ္"

Chain ထားခဲ့တဲ့ Memory Stick ကိုရွာဖို႔ အပင္ေတြကိုေမႊလိုက္ၿပီးေတာ့ ျပန္မစိုက္ျဖစ္ဘူး။

"မလုပ္ရဘူး။ ငါစိတ္ႀကိဳက္စိုက္မလို႔ထားတာ။ သြားမထိနဲ႔"

"ဟုတ္။ ငါ ဟိုမွာ ခဏေနမယ္၊ ရလား? ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးပဲ ထိုင္ေနမယ္ေလ"

"Tsk! ေနကြာ၊ စကားမမ်ားနဲ႔"

"အင္း ... အင္း"

Chain ခံုမွာထိုင္ေနရင္း Lock ကိုလွမ္းၾကည့္ေနၿပီးမွ ေသတၱာေလးဆီ အာ႐ံုေရာက္သြားခဲ့တယ္။
ေသတၱာေလးကို စားပြဲဆီယူလာၿပီး ေသာ့ဖြင့္ဖို႔ေတြးေနတာကို Lock သတိထားမိသြားတယ္။
Chain ကေတာ့ အၾကာႀကီးၾကည့္ေနရင္းကမွ လက္ေတြလႈပ္ရွားသြားေတာ့ .....

ရသြားတာလား?
Lock သိခ်င္သြားမိၿပီ။ Chain က သူလုပ္ေပးခဲ့တဲ့ ေသာ့ကို သူဖြင့္တတ္ေနတာလား?

■■■■■ Part XLVII ဆက္ရန္ ■■■■■

"နောက်ကျလိုက်တာ။ ငါက မင်းနဲ့မနက်စာစားဖို့ စောင့်နေတာ"

"အခုထိ မစားရသေးဘူးလား?"

"အင်းလေ"

"ငါကစားခဲ့ပြီးပြီ။ မင်းစားတော့၊ ငါစောင့်ပေးမယ်။ Lock ရော?"

"အစ်ကိုလေးနဲ့အရုပ်က Indigo ဘက်မှာ။ လာ ... လာ၊ အဒေါ်ကြီးလုပ်ထားတဲ့မုန့်တွေ လာစား။ အဒေါ်ကြီးရေ ..."

"Chain! အဒေါ်ကြီးနောက်ဖေးမှာ။ ခဏလေး"

"ဟုတ်"

"ဪ၊ Mr. Kyle ရောက်နေတာလား?"

"ကျွန်တော့်ကို Chain တို့လိုပဲ နာမည်ပဲခေါ်လို့ရပါတယ်ဗျ"

"ဟုတ်ကဲ့၊ အစ်ကိုလေးတို့ခေါ်သလို Hurricane လို့ပဲ ခေါ်လိုက်မယ်နော်"

"ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ်။ မုန့်တွေ ကျွန်တော့်ကိုပြခဲ့ရင်ရပြီ အဒေါ်ကြီး။ ကျွန်တော်ပဲ လုပ်ပေးလိုက်မယ်။ ဆေးရုံကတည်းက အကျင့်ဖြစ်နေပါပြီ။ အလုပ်မရှိသေးရင်လည်း အဒေါ်ကြီးနားလို့ရတာပေါ့"

"ရပါတယ်၊ အဒေါ်ကြီးက ..."

"အားမနာပါနဲ့။ ဒီကောင့်ကိုလည်း ပေးမကိုင်ပါဘူး။ ပန်းကန်တွေ ခွဲလွန်းတယ်"

"ဟုတ်ပါ့ Hurricane ရေ။ အခုပြန်ရောက်တာ သုံး၊လေးရက်ကို ပန်းကန်တွေရော၊ ခွက်တွေရော ကွဲနေတာ ခဏခဏပဲ။ မနေ့က အစ်ကိုလေးဆူလိုက်လို့ ဒီနေ့ငြိမ်နေတာ"

"ဟာဗျာ ... အဒေါ်ကြီးကလည်း ကူလုပ်ပေးမလို့ဟာကို မတော်တဆဖြစ်သွားတာပါ။ အဲဒီအစ်ကိုလေးကလည်း ဆူဖို့ပဲကြည့်နေတာ။ သွား ... သွား၊ အဒေါ်ကြီး သွားတော့။ နားလိုက်တော့နော်"

အဒေါ်ကြီးက Hurricane ကို နေရာတွေသေချာပြခဲ့ပြီး ပြန်ထွက်သွားတယ်။

"Kyle, ငါ့ကို ကော်ဖီလေးနည်းနည်းတိုက်ပါလား?"

"သောက်ချင်လို့လား? Creamy ပဲရမယ်"

"ဖြူဖျော့ဖျော့ကော်ဖီမဟုတ်လား? မတတ်နိုင်ဘူးလေ၊ အဲဒါဆိုလည်း အဲဒါပေါ့"

ထို့နောက်မှာတော့ ...

"Kyle, ပူတင်းပေးပါ"

"ပေါင်မုန့်ပန်းကန်လေး"

"ဟိုဘက်က Cheese"

စားပြီးသောက်ပြီးတော့ သီးသန့်ဧည့်ခန်းဘက် ကူးလာပီး

"ဟား ... ဗိုက်တင်းတယ်၊ မလှုပ်ချင်တော့ဘူး"

"ဆေးသောက်ရမယ်လေ"

"မင်းက သိလို့လား? ဆေးက ဘယ်မှာလဲ?"

"အဒေါ်ကြီးပေးသွားတယ်လေ၊ ဒီမှာ"

ဆေးဘူးလေး ထုတ်ပြတော့ Chain မျက်နှာရှုံ့မဲ့သွားတာမို့ Hurricane ရယ်မိတယ်။ Chain ရဲ့ ဒီလိုကလေးဆန်ဆန်အမူအရာတွေကို သူနဲ့စသိတည်းက မြင်ခဲ့ဖူးတာမှမဟုတ်တာ။ တစ်ခါတလေတော့ ခပ်ဆိုးဆိုး ဂျစ်တိုက်တတ်တာအလွန်ဆုံးပဲ။ အခုတော့ ကလေးလိုဖြစ်နေတော့တာ။ Lock စိတ်ထဲတော့ ဘယ်လိုနေတယ်မသိ၊ Hurricane ကတော့ အူယားနေမိတယ်။

"Kyle, မင်းသိလား? ကိုကိုကလေ Baby လို့အခေါ်ခံရရင် စိတ်တွေတိုလာတာ အသည်းယားစရာလေး၊ ဟာဟ!"

ဪ၊ သူကပြန်ပြီး အသည်းယားနေပါသတဲ့။

"မင်းက ခေါ်ပြန်ပြီလား? ဆေးရုံမှာ ထရိုက်မလိုဖြစ်တာတောင် မမှတ်သေးဘူးလား?"

"အဟီး၊ ချစ်ဖို့ကောင်းတော့ စချင်တာပေါ့။ မနေ့ကခေါ်တာလည်း ခေါင်းခေါက်ခံလိုက်ရတယ်"

"အေး၊ အသတ်ခံနေရမယ်။ ဆေးသောက်ရမယ်လေ၊ စကားတွေမလွှဲနဲ့"

"သောက်ပါ့မယ်၊ ပေး။ ကုန်ပဲမကုန်နိုင်ဘူး ဆေးတွေက"

"ဟိုနေ့က ဆေးတွေလွှင့်ပစ်လို့ ဆူခံရပြီးပြီဆို?"

"တစ်ခွက်စာလေး လွှင့်ပစ်မိတာကို မိသွားတယ်။ ဆူခံလိုက်ရတာလည်း အကြာကြီးပဲ"

"ရိုက်ပါရိုက်ရမှာ အဲဒါမျိုးက"

ဆေးသောက်နေရင်း ရေတွေအတင်းမြိုချပြီး

"မင်း! အကျင့်မကောင်းတာ။ နောက်နေ့ အိမ်မလာခဲ့နဲ့"

"အခုပြန်မှာပါ"

"ပြန်ပြောစမ်း! ဘာ အခုပြန်မှာလဲ? ပြန်ရဲပြန်ကြည့်လိုက်စမ်းပါ။ ခြံထဲတောင်မရောက်စေရဘူး"

"ကြောက်လိုက်တာကွာ"

"ကြောက်လိုက်လေ၊ မင်းက ငါ့အိမ်ရောက်နေတာကို။ အဲ ... ကိုကို့အိမ်လား၊ ငါ့အိမ်လား? မသိဘူးကွာ။ မင်းအခု Spectrum မှာလေ၊ ဝင်ချင်တိုင်းဝင်၊ ထွက်ချင်တိုင်းထွက်လို့ ရမယ်ထင်လား?"

"အမ်း ... ဇာတ်လမ်းတွေကြည့်ထားတာလား?"

"Action ကားနှစ်ကား ကြည့်ထားတယ်။ တစ်ရက်ခြားပဲကြည့်ရမယ်တဲ့"

"မင်းကလေ၊ တကယ်ကလေးလိုပဲ"

"အဲဒါဆို မင်းလည်းကလေးပဲ။ မင်းက ငါ့သူငယ်ချင်းလေ"

"ငါက မင်းထက်သုံးနှစ်လောက်ကြီးတယ်"

"တကယ်လား? ကိုကိုကလည်း ငါ့ထက်ရှစ်နှစ် ... မဟုတ်ဘူး၊ မဟုတ်ဘူး ... ရှစ်လကြီးတယ်တဲ့"

"အင်း၊ မင်းထက်ငယ်တာ Lily ပဲရှိတယ်"

"အရုပ်လေးက ကလေးလေး"

"ဖြစ်ရလေ။ မင်းကမှ ကလေးပေါက်စလို ဖြစ်နေတာလေ"

"ဘာဖြစ်လဲ အဲဒီတော့! မုန့်စားရတာပေါ့။ ကလေးပဲကောင်းပါတယ်၊ ဟာဟ။ တကယ်က ကိုကိုကမှ ကလေးလိုပဲ၊ မုန့်မစားရတဲ့ကလေးလို စူပုပ်ပုပ်လေး"

"မင်း ဘာပြောတာလဲ?"

"အဲ ... ကိုကို! မဟုတ်ပါဘူး၊ မှားလို့ ... အစ်ကိုလေး။ ငါပြောတာက Kyle မုန့်မစားရလို့ စူပုပ်ပုပ်ဖြစ်နေတယ် ပြောတာ"

Chain ကြောင့် Hurricane ခိုးပြုံးမိတယ်။

"Hurricane ရောက်နေတယ်ဆိုလို့"

"နည်းနည်းကြာပြီ။ Lock အလုပ်များနေရင်လုပ်ပါ။ ကိုယ် Chain နဲ့နေပေးလို့ ရတယ်မဟုတ်လား?"

"ဟုတ်ကဲ့၊ ကျွန်တော့်အလုပ်က ပြီးပါပြီ"

"အစ်ကိုလေးပြောတော့ အပြင်သွားရဦးမှာဆို?"

"Austin သွားနေပြီ"

"ဪ၊ Kyle ငါ့အခန်းထဲသွားရအောင်။ ငါ့အခန်းမှာလေ Guitar တွေ့ထားတယ်။ မင်းတီးတတ်တယ်မဟုတ်လား?"

"အင်း၊ ဒီကိုယူခဲ့လေ"

"ဟာ! အခန်းထဲလိုက်ခဲ့ပါကွာ။ လာပါ"

Chain ကအတင်းဆွဲခေါ်နေလို့ Hurricane က Lock ကိုကြည့်လိုက်တော့ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့ Lock ကြောင့်

"Lock, ကိုယ် ခဏလိုက်သွားမယ်"

"အစ်ကိုလေးအခန်းကိုမှမဟုတ်တာ။ ငါ့အခန်းကိုသွားမှာလေ။ မမေးနဲ့တော့၊ လာ"

Lock က ခေါင်းညိတ်ပြတာမို့ Hurricane ပြန်ပြုံးပြရင်း Chain နောက်ကို ပါသွားပါတော့တယ်။
Lock အိမ်ရှေ့တံခါးဝထွက်ရပ်တော့ Guitar သံသဲ့သဲ့ကြားရတယ်။ ဝရန်တာကိုထွက်ပြီး Guitar တီးနေကြတာလား? အလုပ်သမားတွေက ဘယ်လိုတွေးကြမလဲ?
ဟာကွာ! ကွာရှင်းထားတာ လူတိုင်းသိနေတာပဲ။ သူ့ဘာသာ ဘယ်သူနဲ့ ဘယ်လိုနေနေပေါ့။ ဘယ်သူတွေက ဘာထင်ထင်ပေါ့။

ကိုယ့်ဘာသာ ဘာလို့အိမ်ရှေ့ထွက်လာမိတာမှန်း၊ ဘာလို့ Guitar သံကို နားစွင့်မိမှန်း မသိတော့တဲ့ Lock က Lily ကိုတွေ့တာနဲ့ ဧည့်ခန်းမှာ ပြန်လာထိုင်နေလိုက်ပါတယ်။

"Hurricane နဲ့ Chain တို့ ဝရန်တာရောက်နေတာပဲ"

"အင်း၊ ခုနက Chain ခေါ်သွားတာ"

"ကိုကိုက ဘာလို့ ဒီမှာထိုင်နေတာလဲ?"

"ဘယ်နားထိုင်ထိုင်ပေါ့"

"မဟုတ်ပါဘူး။ အလုပ်လက်စမသတ်သေးတာကို Indigo ဘက်လည်း ပြန်မလာဘူး။ အခန်းထဲလည်း သွားမနားဘူး။ Chain တို့နဲ့လည်းရှိမနေဘူး။ အဲဒီ TV Remote ကို ပြောင်းပြန်ကိုင်ထားတာလည်း ဘာမှဖွင့်မရဘူးနော်"

"ဒါက ... ထိုင်ရမယ့်နေရာမှာချထားလို့ ဖယ်ဖို့ယူလိုက်တာလေ။ TV ဖွင့်ဖို့မှ မဟုတ်တာ"

"ဪ ... ဟုတ်လား? ဒါဆို ဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲ?"

"အလုပ်မလုပ်ချင်လို့ ထိုင်နေတာလေ"

"မလုပ်ချင်တာလား? မလုပ်နိုင်တော့တာလား? စိတ်မဖြောင့်တာလား?"

"ဘာကို စိတ်မဖြောင့်စရာရှိလဲ? အလုပ်ပြီးသွားလို့ စကားလာများနေတာလား?"

"ဒါပေါ့။ ကိုကိုလက်မှတ်ထိုးရမှာတွေချည်း မနည်းဘူး။ အဲဒီတော့ သိမ်းထားခဲ့ပြီ။ ဒီနေ့ကတော့ အလုပ်က လုပ်နိုင်ဦးမှာမဟုတ်ဘူးလေ။ အလျင်လည်းမလိုဘူး မဟုတ်လား? အဲဒီတော့ အပေါ်ထပ်က Boy Band နဲ့ သွား Join လိုက်ဦးမယ်။ စိတ်ဝင်စားရင် လိုက်လာခဲ့လေ ကိုကို"

"ရှုပ်ရှုပ်ယှက်ယှက်"

"အဲဒါဆို မီးငယ်လည်းမသွားတော့ဘူး။ သူတို့ဘာသာ နေပါစေ"

Lily က Lock နဲ့ မျက်စောင်းထိုးမှာဝင်ထိုင်ပြီး Lock စားပွဲပေါ်ပြန်တင်ထားတဲ့ Remote ကိုယူကာ သတင်းတွေလျှောက်လှည့်ကြည့်နေတယ်။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ Lock သိသိသာသာကို ဂနာမငြိမ်ဖြစ်လာတယ်။ Lily ကတော့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး

"ကိုကို၊ အဲဒီဖမ်းမိတာတွေက Dark ကဟာတွေလို့ထင်တယ် သိလား?"

"အင်း"

"ပြီးမှ သွားရှာကြည့်ဦးမယ်"

"အင်း"

"ကိုကို?"

"ဟင်၊ ဘာလဲ?"

"ဘာဖြစ်နေတာလဲ? ပုရွက်ဆိတ်ကိုက်လို့လား?"

"ဘာကိုက်ရမှာလဲ? ဘာမှမဖြစ်ဘူး"

"မသိဘူးလေ၊ လှုပ်ရွရွနဲ့မို့ မေးကြည့်တာ"

"မဟုတ်ဘူး"

"မဟုတ်လည်း နေလေနော်။ စေတနာနဲ့ မေးတာကို"

"ဘာမှမထူးတဲ့သတင်းတွေကို ဘာလာပြီးဖွင့်ကြည့်နေတာလဲ? မင်းလောက်ပဲ သတင်းစုံဦးမလား?"

"ကိုကိုက ဘာလို့ အသားလွတ်ကြီး လာဟောက်နေတာလဲ?"

"နားငြီးလို့ကွာ"

"Guitar သံလည်းမကြားပါဘူး။ ဘာကနားငြီးတာလဲ?"

"မီးငယ်!!!"

"အား ... အော်လိုက်တာ။ လာပါ ကိုကိုရယ်၊ အပေါ်ထပ်လိုက်သွားရအောင်"

TV ပိတ်ပြီးခေါ်တော့ Lock က အင်တင်တင်။

"နေကွာ! ဆက်ထိုင်နေတော့။ အလုပ်ပဲသွားလုပ်တော့မယ်။ အဲဒီမှာပဲ အမြီးညပ်သလိုလို၊ အကြောကပ်သလိုလိုတွေ လုပ်နေလိုက်တော့"

စိတ်မရှည်လို့ ပြန်ထွက်သွားတဲ့ Lily ကြောင့် Lock တစ်ယောက် အံတကြိတ်ကြိတ်။
ခဏနေတော့ တောက်ခေါက်ပြီး အပေါ်ထပ်တက်သွားတာကြောင့် အပေါက်ဝကနေ ခေါင်းကြည့်နေတဲ့ Lily ခမျာ ကြိတ်ရယ်နေရပါတော့တယ်။

¤

ဘယ်လိုကောင်တွေလဲ? တစ်ယောက်ကလည်း အခန်းထဲထိခေါ်ပြီး သောင်းကျန်းနေတယ်။ နောက်တစ်ယောက်ကလည်း ဧည့်သည်က ဧည့်သည်လိုမနေဘူး။ သူ့အိမ်ထင်နေလားမသိ။
Chain ဆိုသည်မှာလည်း တစ်ယောက်တည်းမွှေရတာ အားမရလို့ အပေါင်းအသင်းခေါ်ပြီးကို မွှေတာ။ ဒါကို ဟိုကလည်း ကလေးလိုကောင်နဲ့အပြိုင် ရူးရဲလိုက်တာ။
ဒီလောက်ချစ်နေကြရင်လည်း Blue Diamond ဆီ ခေါ်သွားပါလား? ငါ့ဆီ လာရှုပ်နေသေးတယ်။
ဟား ... မပြောမချင်း သောင်းကျန်းနေမှာလား?

တကယ်ဆို Chain တို့ Guitar တီး၊ သီချင်းဆိုနေတာ မိနစ်နှစ်ဆယ်ကျော်ရုံပဲရှိသေးတာပါ။ တစ်စုံတစ်ယောက်အတွက်တော့ ကမ္ဘာနဲ့ချီပြီး အနှောင့်အယှက်တွေဖြစ်လို့။

🎶 More than words ... to show you feel ...
That your love for me is real
What ... would ... you say ... 🎶

ဒီသီချင်းပဲလား? သူတို့ဆိုနေကျမို့ ဟိုတစ်ညကလည်း အဲဒီသီချင်းကို ဆိုတာလား?
စကားလုံးများထက် ပို၍ ... တဲ့။

¤

"ကိုကြီး၊ အားတယ်မဟုတ်လား? ဆေးရုံမှာအေးဆေးပဲလား?"

"အေးဆေးပဲ၊ အားတယ် မီးငယ်။ ဘာတွေအူမြူးနေတာလဲ?"

"အိမ်မှာလေ၊ ကိုကိုတော့ အူနုကျွဲခတ်ခံရပြီထင်တယ်"

"Hurricane ရောက်နေလို့လား?"

"အင်းဆို၊ Chain ခေါ်သွားလို့ Chain အခန်းကဝရန်တာမှာ Guitar တီးပြီး သီချင်းဆိုနေကြတာ။ ကိုကိုကတော့ ခွေးလျားသီးထိသလိုပဲ အငြိမ်မနေနိုင်ဖြစ်နေတယ်။ သူတို့ဆီသွားပါဆိုတော့လည်း မသွားဘူး။ အခုလည်း သူ့ဘာသာအခန်းထဲဝင်သွားတယ်။ အဟိ"

"မီးငယ်လေး၊ ကိုယ့်အစ်ကိုတစ်ယောက်လုံး ပူလောင်နေတာကို ထိုင်ရယ်နေတာပေါ့"

"ရယ်ရတယ် ကိုကြီးရဲ့။ တစ်သက်လုံး ချေမိုးလာတာလေ။ အခု ဟိုကအဖက်မလုပ်တဲ့အပြင် တခြားတစ်ယောက်နဲ့ သာယာနေတာဆိုတော့ ... ဟား ဟား ဟား"

"အေး၊ အဲဒီရုပ်ကို ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီးကို မှတ်တမ်းတင်ထားလိုက်။ ဝမ်းသာတယ်"

"ဟာ ... ဒါပဲ၊ ဒါပဲ! Chain တို့ဆီ ကိုကိုရောက်သွားပြီ။ နောက်မှဖုန်းဆက်မယ်"

ဖုန်းကိုင်ထားရင်း Hepius တွေးမိတယ်။

ဪ ... မီးငယ်ဆိုတဲ့ကလေးမ၊ Chain ကို ချစ်လှပါချည်ရဲ့ဆိုတုန်းကလည်း သူပဲ။ အစ်ကိုနဲ့အောင်သွယ်တာလည်း သူပဲ။ အခု Third wheel နဲ့ပွဲမှာ အမာခံပရိသတ်ကလည်း သူပဲ။
အခုလည်း ဝရန်တာ CCTV ကနေ ပွဲကြည့်နေပြန်ပြီထင်ပါတယ်။
တကယ်ကို မနိုင်တဲ့ကလေး။

¤

"Lock, ကိုယ်တို့အသံ အရမ်းဆူသွားလို့လား?"

Lock ရောက်လာလို့ Hurricane က Guitar တီးနေတာ ခဏရပ်ပြီး မေးလိုက်ခြင်း။

"မဟုတ်ပါဘူးဗျာ။ ကိစ္စမရှိပါဘူး"

"အစ်ကိုလေး၊ ဘာလာလုပ်တာလဲ?"

"မင်းကို သံတော်ဦးတင်ရဦးမှာလား?"

"Guitar တီးပြမလို့လား? အစ်ကိုလေးလည်း တီးတတ်တယ်ဟုတ်?"

"မင်းက သိလို့လား?"

"သိတာပေါ့။ ဒီ Guitar မှာ Ivy လို့ ရေးထားတာတွေ့တယ်။ အစ်ကိုလေး Guitar လား? ဘာလို့ ငါ့အခန်းထဲမှာထားတာလဲ?"

အဲဒါ သီချင်းဆိုကြတဲ့ညက မင်းပဲ ထွင်းထားခဲ့တာလေ။ ရှည်ရှည်ဝေးဝေးတွေ ရှင်းမပြချင်တော့လို့

"အင်း၊ မင်းယူမယ်ဆိုလို့"

"ဪ၊ တစ်ပုဒ်လောက်တီးပြပါလား?"

Hurricane ကလည်း Guitar ကို လှမ်းပေးတာကြောင့် ယူလိုက်ပြီး သံစဉ်ညှိရင်း အစပျိုးလိုက်တော့

"Kyle, အဲဒီသီချင်း မင်းရလား?"

Chain ရဲ့ ခပ်တိုးတိုးအမေးကို Hurricane ခေါင်းညိတ်ပြတော့ Lock ကပါ လှမ်းကြည့်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြလာတယ်။

🎶 Right from the start
You were a thief, you stole my heart
And I, ... your willing victim ... 🎶

🎶 It's in the stars, it's been written in the scars on our hearts
We're not broken just bent, and we can learn to love again 🎶

Lock နဲ့ Hurricane တို့နှစ်ယောက် အတိုင်အဖောက်ညီညီဆိုနေကြတာကို Chain ကအငေးသား။

"Wow! အသံတွေမိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ သီချင်းကမမိုက်ဘူး။ ဘာဖြစ်ချင်နေကြမှန်းမသိဘူး"

"သီချင်းနာမည်ကိုက Just Give Me a Reason တဲ့။ အကြောင်းပြချက်လေးတစ်ခုပဲ လိုတာပါ"

ဘယ်သူ့ကိုမှမကြည့်ဘဲ အပင်တွေဘက်ငေးရင်းပြောလာတဲ့ Hurricane.
Guitar ကို ကြည့်ပြီး မျက်မှောင်ကျုံ့ကာ ဘာတွေတွေးနေမှန်းမသိတဲ့ Lock.
သူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး စိတ်ရှုပ်လာတဲ့ Chain က

"ဝရန်တာမှာ နေပူလာတော့မယ်။ အထဲဝင်ရအောင်၊ သီချင်းဆိုတာ အာခေါင်ခြောက်တယ်မဟုတ်လား? အဒေါ်ကြီးဆီမှာ သောက်စရာတစ်ခုခု သွားတောင်းရအောင်"

"ငါ Grapefruit တွေတွေ့ခဲ့တယ်။ မင်းသောက်မလား? လုပ်ပေးမယ်။ Lock ရော ကြိုက်လား?"

"အင်း၊ သောက်မယ်"

"ဟုတ်ကဲ့။ အဒေါ်ကြီးကို လုပ်ခိုင်းလိုက်ပါ့မယ်။ ဧည့်သည်ကို အလုပ်ရှုပ်အောင် ခိုင်းမနေနဲ့ Chain!"

အင်း၊ ကိုယ်က ဧည့်သည်ဆိုတာ ကိုယ်သိပါတယ်။ ခင်ဗျားလေးက ဘာဖြစ်ချင်တာလဲ Lock?

"Kyle က ငါ့သူငယ်ချင်းလေ အစ်ကိုလေးရဲ့။ ဧည့်သည်မဟုတ်ဘူး"

ဧည့်သည်မဟုတ်တော့ မင်းကောင်က အိမ်ရှင်လား?

"အေး၊ ထားတော့"

"ပြီးတော့ သူဖျော်ပေးတာ သောက်လို့ကောင်းတယ်။ အစ်ကိုလေးမသောက်ဖူးဘူး မဟုတ်လား? ငါ ဆေးရုံမှာတုန်းက သောက်ဖူးတယ်"

"သဘောပဲ"

Lock ရဲ့ ခပ်ပြတ်ပြတ်အဖြေအဆုံးမှာ သုံးယောက်သား အောက်ထပ်မီးဖိုချောင်ဆီ ရောက်လာခဲ့ကြတယ်။

"Kyle, လေးယောက်စာနော်"

"အင်း"

ပြောပြီးတာနဲ့ လှစ်ခနဲပြေးထွက်သွားတဲ့ Chain ကြောင့် ကျန်နေခဲ့တဲ့နှစ်ယောက်မှာ တိတ်ဆိတ်ပြီး Hurricane ရဲ့ Juice ဖျော်နေတဲ့ဆီက အသံတွေသာ ရှိနေတယ်။

"ကျွန်တော် ဘာကူရမလဲ?"

"ဟိုကဖန်ခွက်လေးတွေ ယူထားပေးပါလား? ပြီးရင် အဆင်သင့်ထည့်လို့ရအောင်။ ပြီးတော့ ဒါလေးတွေ အစေ့ထုတ်ပေးပါ"

"အင်း၊ ရတယ်"

တစ်ယောက်ကထိုင်နေပြီး ကျန်တစ်ယောက်တည်းလုပ်နေရမှာထက် နှစ်ယောက်လုံး အလုပ်ရှုပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာ ပိုကောင်းပါလိမ့်မယ်။

"Wow! ကိုကိုပါ ကူပေးနေတာလား? အရသာတွေ ပိုကောင်းကုန်တော့မှာပဲ"

"သောက်မယ်မဟုတ်လား? အေးဆေးထိုင်ကြည့် မီးငယ်။ စကားမများနဲ့"

"ငါရော ဘာလုပ်ပေးရမလဲ? ဖန်ခွက်တွေက ရေဆေးရဦးမလား?"

"မကိုင် ... "

*ခွမ်း*

"Tsk! Chain, မင်း ငြိမ်ငြိမ်နေလို့မရဘူးလား? မီးဖိုချောင်ထဲ မင်းရောက်လာရင် တစ်ခုမဟုတ်တစ်ခု ခွဲလိုက်ရမှ"

"ငါက ... ကူမလို့ပါ"

"ပါးစပ်ပိတ်ထား! ခုံမှာ ငြိမ်ငြိမ်လေးသွားထိုင်နေ"

"ဒါတွေ ပစ်ဖို့ ....."

"ဟေ့ကောင်! မင်းကို ငါဘာပြောနေလဲ?"

"ငြိမ်ငြိမ်လေး ထိုင်နေဖို့"

"သွားထိုင်နေလိုက်"

မျက်နှာမသာမယာနဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ Chain ကြောင့် Lily ကပဲ

"Lily သိမ်းလိုက်မယ်။ ရှကုန်မှာစိုးလို့ ထိုင်နေပါတော့ Chain ရယ်"

Lily တံမြက်စည်းနဲ့ ဂေါ်ပြားယူပြီး ဖန်ကွဲစတွေ သိမ်းလိုက်တယ်။ Chain ကလည်း အိမ်ပြန်ရောက်ကတည်းက ဘာလို့မှန်းမသိ တစ်ခုပြီးတစ်ခုကို လွတ်ကျနေတော့တာ။ ဆေးရုံမှာ ဖန်ခွက်တွေကိုင်နေတာ တစ်ခါမှမဖြစ်ခဲ့ဖူးဘူး။ အစပိုင်း လက်တွေမကောင်းခင်ကတောင် ကွဲမှာစိုးလို့ သူအဆင်မပြေရင် တခြားလူကိုယူခိုင်းတာ။ အခုမှ ပြဿနာတွေ မီးထွန်းရှာနေသလိုပဲ။
ငြိမ်နေတဲ့ ဝိုင်းမှာ

"ရပါပြီ"

"ဟဲဟဲ၊ သောက်ပါပြီ။ ငါ့အတွက်ကျန်သေးတယ်မဟုတ်လား?"

"အေးပါ၊ ကျန်သေးတယ်"

"သောက်လို့ကောင်းတယ်မဟုတ်လား အစ်ကိုလေး"

"အင်း၊ ကောင်းတယ်။ Hurricane လည်း ဒီကောင်နဲ့မှ ကလေးအဖေဖြစ်နေပြီ"

"ဘာလို့ငါ့အဖေဖြစ်ရမှာလဲ? သုံးနှစ်ပဲကွာတာကို၊ အစ်ကိုလောက်ဆိုတော်သေးတယ်"

"မင်းလိုညီတော့ မလိုချင်ဘူး။ အလုပ်ရှုပ်တယ်"

"ငါက ဘာရှုပ်လို့လဲ? မင်းအိမ်လိုက်ရှုပ်နေလို့လား?"

"အေးပါ၊ မရှုပ်ပါနဲ့။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ Chain, ငါဒီနေ့တော့ တစ်နေကုန်မနေပေးနိုင်ဘူးနော်။ ပြန်ရမှာ"

"မင်းပြောတော့ တစ်နေကုန်နေပေးမှာဆို?"

"အလုပ်ရှိသေးတယ်ကွ"

"ရှုပ်ကိုရှုပ်တဲ့အလုပ်တွေ။ ပြန်လိုက်တော့။ နောက်လည်းမလာနဲ့"

"မင်းပြောတာနော်။ Lock တို့လည်းသက်သေရှိတယ်"

"ဟာ! တမင်တကာပြောတာလေ"

"ဪ၊ တကယ်ပြောတယ်ထင်လို့ပါ။ Lock ကိုယ်ပြန်တော့မယ်။ Lily ကို ပြောစရာရှိလို့ ခဏလိုက်ခဲ့ပါလား?"

"ငါလည်း လိုက်မယ်"

"သောက်ပြီးနေခဲ့တော့။ ထပ်သောက်ချင်ရင် ဟိုခွက်ထဲမှာ ရှိသေးတယ်။ လိုက်မပို့နဲ့တော့"

Lily ကိုပြောစရာရှိတယ်ဆိုလို့ Lock လည်း ဆက်ထိုင်နေလိုက်တယ်။ Chain ကတော့ မျက်နှာမဲ့ပြီး ကျန်နေခဲ့တယ်။

"မင်း ဘာဖြစ်နေတာလဲ?"

"ငါ ဘာမှမလုပ်ဘူးလေ"

"မင်းရုပ်ကိုပြောတာ"

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"

¤

"ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ Hurricane?"

"Black Mail နဲ့ဆက်သွယ်ထားတာတွေ အကုန်ရှင်းပြီးပြီလား?"

"ဟုတ်၊ ရှင်းပါတယ်"

"သူ့ကို အစိုးရဘက်က လိုက်နေပြီ။ Lily သတိထားနိုင်အောင် ပြောပြတာ"

"တကယ်လား? Lily မသိသေးဘူး။ ပြောပြပေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

"အင်း၊ သူကတော့သိနေပြီ။ ကိုယ်လည်းသိတာမကြာသေးဘူး။ ဒီတစ်ခါ ဟိုဘက်အဖွဲ့က တော်တော်တောင့်တယ်"

"ဟုတ်ပါရဲ့။ Hurricane တို့နှစ်ယောက်ပဲ သတိထားမိတာဆိုတော့ မသေးလှဘူး။ စိတ်ချပါ။ Lily တို့နဲ့က အားလုံးအပြတ်ပါပဲ"

"အင်း၊ ကိုယ်သွားတော့မယ်။ Chain ကို သေချာကြည့်ပေးပါဦး။ သူတစ်ယောက်တည်း ပျင်းနေပုံပဲ။ ဒါက သူ့ဖုန်းပါ။ သူအဆင်ပြေတဲ့အချိန် ပြန်ပေးပေးပါ"

"ဪ၊ ဟုတ်ကဲ့"

Lily ပြန်ဝင်လာတော့ Lock က

"ဘာတဲ့လဲ?"

"Chain ကို ဂရုစိုက်ပေးပါတဲ့"

Chain က သူ့နာမည်ကြားတော့ မော့ကြည့်လာတယ်။

"အဲဒီလောက်စိတ်ပူနေရင် တစ်ခါတည်းခေါ်သွားရမှာ"

"အစ်ကိုလေးက ငါ့ကိုခေါ်မထားချင်ဘူးလား?"

"အခု နေနေတာပဲမဟုတ်ဘူးလား? အာရုံနောက်တယ်"

Lock ထထွက်သွားတော့

"အရုပ်လေး၊ ကိုကိုက ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးနေတာလားမသိဘူး"

"မဟုတ်ပါဘူး။ သူ့ဘာသာ စိတ်တိုနေတာပါ"

"ဪ"

¤

မနက်က လက်စမသတ်လိုက်ရတဲ့အလုပ်တွေ ညဘက်မှစုလုပ်နေတဲ့ Lock ရှိရာအလုပ်ခန်းဆီ Chain တစ်ယောက် မယောင်မလည်နဲ့ ကပ်လာပြီး

"အစ်ကိုလေး၊ Kyle ဖုန်းက ခေါ်မရဘူး။ နောက်နံပါတ်တစ်ခုရှိရင် ပေးပါလား?"

မနက်ကပဲ တွေ့ပြီးပြီကို ဖုန်းကဆက်ချင်ပြန်ပြီလား?

"မီးငယ်ဆီမှာတောင်းလိုက်"

"ကော်ဖီသောက်ဦးမလား? ငါသွားဖျော်ပေးမယ်"

"မသောက်တော့ဘူး"

"ကိုကို ..."

"ဘာလဲကွာ! ငါအလုပ်လုပ်နေတာမမြင်ဘူးလား? မင်းပြောချင်တာတွေ မပြီးတော့ဘူးလား?"

"အဟီး ... ဟိုလေ၊ ခြံနောက်ဘက်မှာရှိတဲ့စင်လေးတွေက အရင်က အပင်တွေထားတာဆို? အဲဒါ အခုပြန်စိုက်လို့ရလားဟင်? အပင်တွေအကြောင်းက Kyle ကိုမေးလို့ရတယ်၊ ဆိုင်ကိုမှာဖို့က အရုပ်လေးကို မေးလိုက်မယ်လေနော်"

Chain ထားခဲ့တဲ့ Memory Stick ကိုရှာဖို့ အပင်တွေကိုမွှေလိုက်ပြီးတော့ ပြန်မစိုက်ဖြစ်ဘူး။

"မလုပ်ရဘူး။ ငါစိတ်ကြိုက်စိုက်မလို့ထားတာ။ သွားမထိနဲ့"

"ဟုတ်။ ငါ ဟိုမှာ ခဏနေမယ်၊ ရလား? ငြိမ်ငြိမ်လေးပဲ ထိုင်နေမယ်လေ"

"Tsk! နေကွာ၊ စကားမများနဲ့"

"အင်း ... အင်း"

Chain ခုံမှာထိုင်နေရင်း Lock ကိုလှမ်းကြည့်နေပြီးမှ သေတ္တာလေးဆီ အာရုံရောက်သွားခဲ့တယ်။
သေတ္တာလေးကို စားပွဲဆီယူလာပြီး သော့ဖွင့်ဖို့တွေးနေတာကို Lock သတိထားမိသွားတယ်။
Chain ကတော့ အကြာကြီးကြည့်နေရင်းကမှ လက်တွေလှုပ်ရှားသွားတော့ .....

ရသွားတာလား?
Lock သိချင်သွားမိပြီ။ Chain က သူလုပ်ပေးခဲ့တဲ့ သော့ကို သူဖွင့်တတ်နေတာလား?

■■■■■ Part XLVII ဆက်ရန် ■■■■■