40. Reality
Chain က Lock ကိုဖက္ကာ လံုးေထြးက်လာၾကၿပီး ေအာက္ေရာက္ေတာ့ Chain က
"ဒါေလးယူၿပီး ဟိုဘက္ကေန ပတ္ထြက္လိုက္ပါ။ ေသနတ္သံေၾကာင့္ အကုန္လံုးလည္း ဒီေရာက္လာၾကမွာပဲ။ သြားေတာ့ အစ္ကိုေလး"
Lock လက္ထဲေရာက္လာတာက က်ည္ဆန္ဆြဲသီးနဲ႔ဆြဲႀကိဳးတစ္ကံုး။
"Austin နဲ႔ငါပဲ က်န္တာ"
"Bryan နဲ႔ Nick ပါတယ္။ သြားပါေတာ့။ ငါေနာက္ကလိုက္ခဲ့မယ္"
Lock ထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေအာက္ကိုဆင္းလာတဲ့ Griffin နဲ႔ ပစ္ၾကခတ္ၾကတုန္း Bermuda ကလူတစ္ေယာက္ထပ္ေရာက္လာတယ္။ Chain ပိတ္မိေနၿပီး ျပန္ထြက္ဖို႔ခက္ေနတုန္း ေနာက္ကေရာက္လာတာက Austin.
"Chain, ဟိုဘက္ကျပန္ထြက္ရေအာင္"
"အ!"
"ဟင္? ရင္ဘတ္ကိုထိထားတာပဲ။ ဒီဘက္လာ"
အျပန္အလွန္ပစ္ၾကရင္း Chain ကို ျခံဳကြယ္မွာထားခဲ့ၿပီး Austin တစ္ဘက္လူေတြကို လွည့္ထုတ္သြားျပန္တယ္။
Lock က ေျပးလာခဲ့ရင္း ဒဏ္ရာကေသြးထြက္မ်ားလာတာေၾကာင့္ လူကသိ္ပ္အဆင္မေျပ။ ေသနတ္ကလည္း ပါမလာေတာ့။ ခဏနားေနတုန္း ေျခသံၾကားလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့
"Nick"
"ေခါင္းေဆာင္အဆင္ေျပလား?"
*Bang*
ေဘးကသစ္ပင္ကို လာေထာက္တဲ့က်ည္ေၾကာင့္ Nick က Lock ကိုတြဲၿပီးေျပးၾကရင္း လမ္းမဘက္နားအေရာက္မွာ လက္နက္အျပည့္နဲ႔လူႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ Nick က Lock ကိုကာထားၿပီး ေသနတ္နဲ႔ထိုးအခ်ိန္
"Wait! Mr. Ivy. We come to save you"
"Who are you?"
"Please check this!"
ကတ္ေလးတစ္ခုကမ္းေပးလာတာေၾကာင့္ Nick နဲ႔ ဟိုဘက္တစ္ေယာက္က ေသနတ္နဲ႔အခ်ိန္မျပတ္ဘဲ Lock က ခုနတစ္ေယာက္ေပးတာကို လွမ္းယူၾကည့္မိတယ္။
ေက်ာင္းသားကတ္။ ဒါက ကိုယ့္ရဲ႕ေက်ာင္းသားကတ္ေလ။ ဒါဆို Dexter ေပါ့။ ဒီေလာက္ၾကာေနေပမဲ့ ကိုယ္ယံုၾကည္လိုက္မိတယ္။ ကိုယ္လည္း သူ႔ကို ေတြ႕ခ်င္တယ္ေလ။
"Where is he?"
"Follow us"
Lock ေခါင္းညိတ္ျပတာေၾကာင့္ Nick ပါ ေသနတ္သိမ္းၿပီးလိုက္လာခဲ့ၾကတယ္။
"Where are you going?"
"To a safe place"
သူတို႔ေျပာတဲ့ေနရာကို သူတို႔ ဘယ္လိုလာလိုက္တယ္မသိဘူး။ ကိုယ့္ဒဏ္ရာကို ေဆးထည့္ေပးေနတာနဲ႔တင္ ေသခ်ာမသိလိုက္ရ။ Nick ကေတာ့ အေျခအေနအားလံုးကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္အကဲခတ္ေနတယ္။
"Over there"
ညႊန္ျပတဲ့ဘက္ကအိမ္ေလးထဲကို ဝင္လိုက္ေတာ့ အတြင္းဘက္ကေန လူတစ္ေယာက္ထြက္လာတယ္။
"Mr. Ivy, ထိုင္ပါဦး။ ဒီဘက္က Nick, ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္။ ႏွစ္ေယာက္လံုးပဲ ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က Fox ပါ"
ထင္ပါတယ္၊ Dexter မဟုတ္ဘူးလို႔။ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကၿပီး ထိုင္လိုက္ၾကေတာ့
"ဒဏ္ရာအဆင္ေျပရဲ႕လား Mr. Ivy?"
"Lock လို႔ပဲ ေခၚႏိုင္ပါတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က Ivy လို႔ပဲ ႏႈတ္က်ိဳးေနလို႔ ေခၚမိတာပါ။ Sorry ပါ Lock"
"ရပါတယ္။ Dexter ကေရာ?"
"သူအခု ဒီမွာမရွိပါဘူး။ လာေတြ႕ပါလိမ့္မယ္"
"ခင္ဗ်ားတို႔က?"
"ကၽြန္ေတာ္က ဒီကအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ပါ"
"ဘယ္တုန္းကတည္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတာလဲ?"
"အဲဒီေမးခြန္းကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေျဖခြင့္မရွိလို႔ပါ။ Lock တို႔ နားလိုက္ၾကပါဦး။ ဒီအိမ္ေလးထဲမွာ အဆင္ေျပေအာင္ေတာ့ စီစဥ္ထားပါတယ္။ ခဏေနရင္ အစားအေသာက္အတြက္ လာလုပ္ေပးပါလိမ့္မယ္။ အဆင္မေျပတာရွိရင္ အျပင္ကအေစာင့္ကိုေျပာလိုက္ပါ။ ဘာေျပာစရာရွိေသးလဲ မသိဘူး"
"ေမးစရာေတြရွိေပမဲ့ ခင္ဗ်ားေျဖလို႔မရတာေတြ ရွိႏိုင္တာေၾကာင့္ Dexter ကိုသာ လာေတြ႕ေပးဖို႔ေျပာေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ။ ဒီတစ္ညေတာ့ နားလိုက္ပါ။ Indigo ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆက္သြယ္လိုက္ပါ့မယ္။ Lock တို႔ ဘယ္ကိုမွဆက္သြယ္ဖို႔ မလုပ္ပါနဲ႔ဦး။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခြင့္ျပဳပါဦး"
"ေကာင္းပါၿပီ"
Fox ထြက္သြားၿပီးတဲ့အခ်ိန္ Nick က
"Dexter က ဘယ္သူလဲေခါင္းေဆာင္?"
"ငါငယ္ငယ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းပါ"
"ေခါင္းေဆာင္က ေက်ာင္းသားကတ္ေလးတစ္ခုနဲ႔ ဘာလို႔ယံုလိုက္တာလဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမရဘူး"
"ငါသူ႔ကို အဲဒီကတ္ေပးလိုက္တုန္းက ေထာင့္ႏွစ္ေထာင့္မွာ ႏွစ္ဆင့္စီခ်ိဳးခ်ထားတာေလ။ ဒီမွာေတြ႕လား? ေက်ာင္းသားကတ္က အတုဆိုရင္ေတာင္ အဲဒီေလာက္အထိေတာ့ မတိုက္ဆိုင္ႏိုင္ဘူး ထင္တာပဲ။ ငါ့စိတ္ကလည္း ယံုၾကည္မိတာ ပါတာေပါ့"
"ဒီဝန္းထဲမွာ ဘာဆက္သြယ္ေရးကိရိယာမွ အလုပ္မလုပ္ဘူး ေခါင္းေဆာင္"
"အင္း၊ ဒါေၾကာင့္လည္း ငါတို႔မွာ ဘာပစၥည္းပါလဲ သူတို႔မစစ္ဘူးေလ"
ေမွာင္လာၿပီမို႔ Lock တို႔ နားေနလိုက္ၾကေတာ့ Master Bedroom မွာ သူအိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး Nick ကေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကအိပ္ခန္းမွာ ရွိေနပါတယ္။ ညက ေရခ်ိဳးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးေတာ့ ဒဏ္ရာကိုၾကည့္ေပးဖို႔ Fox က ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ ေခၚလာေပးတယ္။
အေနာက္ဘက္ Kitchen ေလးထဲက ေကာ္ဖီစက္ေလးရယ္၊ Bedside lamp က အလင္းေရာင္ရယ္၊ အခန္းထဲက စာအုပ္စင္ရယ္က Lock ကို အေတြးမ်ားေစတယ္။
မဟုတ္ပါေစနဲ႔လို႔ ေရရြတ္မိတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္။ ဘယ္လိုေတြးေတြး အေတြးကတစ္ခုတည္းသာ။
Lock ႏိုးလာေတာ့ မနက္ေဝလီေဝလင္းအခ်ိန္။ ျပန္အိပ္မရတာေၾကာင့္ အျပင္ဘက္ Terrace ေလးကိုထြက္လိုက္ေတာ့ အေစာင့္ႏွစ္ေယာက္က ဦးညႊတ္ျပၿပီး
"ဘာလိုလို႔လဲ Mr. Ivy?"
"ဘာမွမလိုပါဘူး။ အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့လို႔ ထြက္လာတာပါ။ ဒါနဲ႔ Fox က ဒီအခ်ိန္ဆို အနားယူတုန္းပဲ ေနမွာေပါ့"
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားၾကည့္ေပးပါမယ္"
ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုလွမ္းေခၚလိုက္ၿပီး သြားၾကည့္ခိုင္းတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ ျပန္ေရာက္လာၿပီး
"ဆရာက ႏိုးေနပါၿပီတဲ့။ Mr. Ivy ေျပာစရာရွိရင္ ခဏေန သူလာခဲ့ပါမယ္လို႔ ေျပာခိုင္းပါတယ္"
"ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ေနမယ္လို႔ ေျပာလိုက္ပါ"
ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ Nick ႏိုးေနၿပီ။
"ေခါင္းေဆာင္ အိပ္မေပ်ာ္တာလား? ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚလိုက္တာမဟုတ္ဘူး"
"ႏိုးလာၿပီး ျပန္အိပ္မရေတာ့လို႔။ မင္း ေအးေဆးေနဦးေလ။ ခဏေနရင္ ငါ Fox နဲ႔ ေျပာစရာေလးရွိလို႔ ေရွ႕ခန္းမွာရွိမယ္"
"ဟုတ္"
"ဪ ... ေကာ္ဖီေသာက္မလား? Kitchen ထဲမွာ အစံုအလင္ေတြ႕တယ္"
"ေခါင္းေဆာင္ေဖ်ာ္ေပးမွာလား? ကၽြန္ေတာ္ကံထူးတာေပါ့"
"အင္း"
ေကာ္ဖီသံုးခြက္ေဖ်ာ္ၿပီးခ်ိန္ Fox လည္းေရာက္လာတာမို႔ Nick က စားပြဲမွာထိုင္က်န္ေနခဲ့ၿပီး Lock တို႔ ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္လိုက္ၾကတယ္။
Fox ေရွ႕ကို ေကာ္ဖီခြက္ပို႔ေပးလိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးအဝိုင္းသားနဲ႔ၾကည့္လာတာမို႔
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
"မဟုတ္ပါဘူး။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲမသိဘူး"
"Dexter အေျခအေနသိခ်င္လို႔။ သူအႏၲရာယ္ကင္းရဲ႕လား?"
Fox ဘာမွျပန္မေျပာလာပါ။
"Dexter က ကၽြန္ေတာ္သိၿပီးသားတစ္ေယာက္ေယာက္လား?"
"Lock အထင္ေတြကို ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ဘာမွစြက္ဖက္ပိုင္ခြင့္မရွိသလို ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကလည္း ထုတ္ေျပာခြင့္မရွိတာေတြကို ေျပာလို႔မျဖစ္တာေၾကာင့္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ"
"ခင္ဗ်ားဘက္က ဘယ္အေျခအေနေလာက္အထိ ေျပာျပေပးႏိုင္လဲ?"
"အခုေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ့္တာဝန္က Lock ကိုကယ္ထုတ္ၿပီး ေဘးမသီရန္မခ Spectrum အထိျပန္ပို႔ေပးဖို႔ပါ"
"Indigo ကိုအေၾကာင္းၾကားေတာ့ သူတို႔ယံုၾကသတဲ့လား?"
"Lock တို႔နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းမိတ္ဆက္တုန္းကပံုရယ္၊ ကားေပၚမွာ ေဆးထည့္ေပးတုန္းကပံုရယ္ကို ပို႔ေပးလိုက္တာမို႔ သူတို႔မယံုဘဲမေနပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္ကဆက္သြယ္တယ္ဆိုတာကိုလည္း Ms. Lily ရွာမေတြ႕ႏိုင္ပါဘူး"
"Pandora's Box ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတာကေရာ?"
"ဘာကိုေျပာတာလဲမသိဘူးဗ်"
Fox က ကိုယ္သိခ်င္တာကို နည္းနည္းေလးေတာင္ အရိပ္အႁမြက္မျပခဲ့ပါ။
"ထားပါ။ Dexter က ဘာလို႔ကၽြန္ေတာ့္ကိုလာမေတြ႕ဘဲ ေနာက္ကြယ္ကေန အခုလိုေတြလုပ္ေပးေနတာလဲ?"
"သူက သူ႔အလုပ္တစ္ဘက္နဲ႔မို႔ပါ။ Lock က သူ႔ကိုကယ္ေပးဖူးတာကို ေက်းဇူးတင္လို႔ ေစာင့္ေရွာက္ေပးရမယ့္တာဝန္ သူ႔မွာရွိတယ္လို႔ ေျပာဖူးပါတယ္"
"သူ ဘယ္တုန္းကတည္းက ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပန္ရွာေတြ႕တာလဲ?"
"အဲဒါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းမသိပါဘူး"
"Spectrum ျပန္ဖို႔ေရာ ဘယ္လိုစီစဥ္ထားတာလဲ?"
"မနက္စာစားၿပီးရင္ ျပန္ပို႔ေပးပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔စီစဥ္ၿပီးပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ လိုက္မပို႔ေပးႏိုင္တာေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ အႏၲရာယ္ကင္းေစရမယ္လို႔ အာမခံပါတယ္"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"ေျပာစရာမရွိေတာ့ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုခြင့္ျပဳပါဦး"
"ေကာင္းပါၿပီ"
Fox က တံခါးေပါက္ေရာက္မွ ျပန္လွည့္ၿပီး ရယ္ျပံဳးကာေျပာလာတာက
"Dexter နဲ႔ဆံုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေကာ္ဖီေဖ်ာ္တိုက္ဖူးတာ ျပန္မေျပာပါနဲ႔။ တကယ္ကို ေသာက္လို႔ေကာင္းတာပဲ"
ဘာအဓိပၸါယ္နဲ႔ ေျပာသြားတာလဲ?
¤
Spectrum ဆီကိုျပန္ေရာက္ေတာ့
"ကိုကို၊ ဒဏ္ရာအဆင္ေျပလား? ကိုႀကီးကိုေခၚလိုက္မယ္"
"အေပၚယံပါ။ ေဆးထည့္လာခဲ့တယ္"
"အဲဒီလူေတြေနာက္ကို လိုက္ခိုင္းထားတယ္"
"မလိုက္ခိုင္းနဲ႔၊ အဖြဲ႕ေတြျပန္ေခၚလိုက္"
"ဘာလို႔လဲ?"
"ျပန္ေခၚလိုက္ပါ"
"ဟုတ္"
"ၿပီးရင္ ကိုကို႔အခန္းထဲလိုက္ခဲ့ပါ မီးငယ္"
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့
"ကိုကို Bermuda က Austin ကိုရထားတယ္။ Chain ယူသြားတဲ့ Data နဲ႔ လာလဲပါတဲ့"
"အဲဒီေကာင္ဘယ္မွာလဲ?"
"Chain နဲ႔ Bryan ေပ်ာက္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ Hurricane ကိုဆက္သြယ္မရဘူး။ Rapunzel ကိုပါ ေမးၿပီးၿပီ၊ Blue Diamond လည္း Hurricane ေပ်ာက္ေနလို႔ မီးေတာက္ေနၾကတယ္တဲ့"
"ေပ်ာက္ေနတာေတာင္ ေမႊတယ္ေနာ္။ သူယူလာတာကို ငါတို႔က ဘယ္လိုသိမွာလဲ? သူ႔လူဆိုလို႔ ေဆး႐ံုက Matthew ပဲရွိတာ။ Matthew ကလည္း ေဆး႐ံုေပၚၾကာေနၿပီကို ဘယ္လိုသိမလဲ"
"Matthew လည္းမသိဘူး။ သူလည္း Chain ကိုစိတ္ပူေနတယ္။ Spectrum တစ္ခုလံုးလည္း ရွာၾကည့္ေနတယ္၊ မေတြ႕ေသးဘူး။ ကိုကို႔ကိုကယ္ထုတ္သြားတာ ဘယ္သူေတြလဲ?"
Lock သတိရသြားၿပီး ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ေက်ာင္းသားကတ္ေလးကို ထုတ္ၾကည့္မိတယ္။ ဘာမွမထူးျခားတာေၾကာင့္ Lily ကိုေပးလိုက္ၿပီး
"ဒီကတ္မွာ မူမမွန္တာဘာရွိလဲ?"
"ဒါ ကိုကို႔ေက်ာင္းသားကတ္လား? ၾကာေတာင္ၾကာေနၿပီကို"
"လက္ေဗြရာလည္း ရွာလို႔ရမယ္မထင္ပါဘူး။ ကိုကို႔ကိုကယ္ခဲ့တာ အဲဒီကတ္ေလးေပးလိုက္ဖူးတဲ့ ငယ္ငယ္ကသူငယ္ခ်င္းပါ၊ Dexter တဲ့။ သူ႔ကိုေတာ့မေတြ႕ခဲ့ရဘူး။ ထူးဆန္းတာက De'Longhi Coffee Machine ရယ္၊ Bedside Lamp ကအလင္းေရာင္ရယ္၊ အခန္းထဲထားေပးထားတဲ့ စာအုပ္စင္နဲ႔ စာအုပ္ေတြရယ္၊ ၿပီးေတာ့ ... Air Fresher အနံ႔ရယ္။ ကိုကို႔အတြက္ မစိမ္းဘူး။ အဲဒီကအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကလည္း တစ္ညလံုး အဝတ္အစားမလဲႏိုင္၊ မအိပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အလုပ္မ်ားေနပံုပဲ"
"ဒါဆို Dexter ဆိုတာ ..."
*Knock ... Knock*
Lily ဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ Nick ျဖစ္ေနတယ္။
"ေခါင္းေဆာင္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို Fox နႈတ္ဆက္တုန္းကေျပာလိုက္တယ္။ မင္းတို႔ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ အပင္ေလးေတြကို ဂ႐ုစိုက္ပါတဲ့။ အရိပ္လိုရွိေနမွာပါလို႔လည္း ေျပာေပးပါတဲ့။ Spectrum ျပန္ေရာက္မွ အဲဒီစကားေတြေျပာပါလို႔ မွာလိုက္တယ္"
"Shadow! ကိုကို၊ ဒါဆို Dexter ဆိုတာ Chain ေပါ့?"
"ဗ်ာ! မမေလးေျပာတာက အဲဒါ Chain ရဲ႕အဖြဲ႕ေတြလား?"
"ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့"
Lock ကျခံေနာက္ဘက္ကိုထြက္သြားေတာ့ Lily နဲ႔ Nick ပါ လိုက္ရျပန္တယ္။
ပန္းအိုးေတြကိုၾကည့္ကာ Spiral ပံုတြဲေလာင္းက်ေနတဲ့ အိုးေတြကို ေမွာက္ခ်ၿပီးရွာေနေတာ့ Lily တို႔ပါ ဝိုင္းရွာၾကရင္း
"ေခါင္းေဆာင္၊ ဒီမွာ"
ရလာတဲ့ ေက်ာက္စရစ္ပံု Stick ေလးထဲက Data ေတြကိုဖြင့္မရ။ Lily ေခါင္းေနာက္ေအာင္စဥ္းစားၿပီးမွ
"ကိုိကို၊ အဲဒါ ေနာက္တစ္ခုလိုေနေသးတာ"
ရွိသမၽွအိုးေတြဖြၿပီးတဲ့အထိ ဘာမွထပ္မေတြ႕။ Lock တစ္ေယာက္ၿငိမ္က်သြားၿပီးမွ
"Pandora's Box မွာလည္း အပင္ေတြရွိတယ္"
"သြားရွာရေအာင္ ကိုိကို"
"မီးငယ္ေနခဲ့။ Nick, Red မွာဘယ္သူေတြရွိလဲ? Pandora ကိုသြားဖို႔ျပင္ပါ"
¤
Chocolate Soldier အပင္အိုးေလးထဲမွာ ပံုစံတူ Stick ေလးေတြ႕ရၿပီး Nick က Lily ဆီ Data ေတြပို႔ၿပီးျပန္အထြက္ လမ္းမႀကီးေပၚမေရာက္ခင္ ကိုယ္ပိုင္လမ္းမွာတင္ Lock ထင္တဲ့အတိုင္း Bermuda ေတြနဲ႔ တည့္တည့္တိုးပါေတာ့တယ္။
Bermuda က လူကိုဓားစာခံလုပ္ၿပီး အလဲအလွယ္လုပ္ဖို႔ ထိုင္ေစာင့္ေနမွာမဟုတ္တာကို Lock သိၿပီးသားပါ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ Austin ကိုဖမ္းထားႏိုင္တဲ့ေနရာဆီကို တခ်ိဳ႕ကိုလႊတ္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္က Pandora ဆီကိုထြက္လာခဲ့ျခင္း။ ကားကိုယ္စီနဲ႔ ပစ္ၾကခတ္ၾကရင္း
"ေခါင္းေဆာင္၊ ဒါကိုေခါင္းေဆာင္ပဲ သိမ္းထားလိုက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ မလံုျခံဳဘူး"
"မဟုတ္ဘူး Nick, ငါ့ဆီလည္း အဆင္မေျပေလာက္ဘူး။ မီးငယ္ဆီေရာက္ၿပီးတာ ေသခ်ာရင္ ဖ်က္ဆီးလိုက္ေတာ့"
"ဟုတ္ကဲ့"
ကားကိုေကြ႕ပတ္ေမာင္းၿပီးထြက္လာတဲ့လမ္းမွာ သစ္ပင္ေပၚကေန လူတစ္ေယာက္ကိုႀကိဳးတုပ္ၿပီး တြဲေလာင္းဆြဲထားလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Bryan. သူ႔ကိုပါ Bermuda ကရသြားတာလား? ယုတ္မာလိုက္တာ၊ တစ္ကြက္ခ်န္ထားတယ္ေပါ့?
ေနာက္ကကားက နီးလာေပမဲ့ အရွိန္ေလၽွာ့ခိုင္းၿပီး ႀကိဳးကိုေသနတ္နဲ႔ပစ္ျဖတ္လိုက္တယ္။ Nick နဲ႔ကားေမာင္းလာတဲ့တစ္ေယာက္က ဆင္းေခၚတဲ့အခ်ိန္ Lock က Driver Seat မွာ ေနရာယူတယ္။
ေနာက္ဘက္က Bermuda ေတြမီလာၿပီး ပစ္လိုက္တဲ့က်ည္ေတြၾကားက Bryan ကိုဆြဲတင္ၿပီး Lock ေမာင္းထြက္ခဲ့တယ္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေခါင္းေဆာင္။ ကၽြန္ေတာ္အသံုးမက်ခဲ့ဘူး။ Hurricane က Chain ကိုကယ္ဖို႔လုပ္ရင္း ႏွစ္ေယာက္လံုးေခ်ာင္းထဲက်သြားၾကတယ္ ေခါင္းေဆာင္။ Chain က ဒဏ္ရာျပင္းတယ္။ သူတို႔လြတ္မယ္ထင္လို႔ အခ်ိန္ဆြဲေပးရင္း ကၽြန္ေတာ့္ေသနတ္ က်ည္ကုန္သြားတာ။ Austin က Griffin ကိုလွွည့္ထုတ္သြားတာပါ။ Austin ကိုလည္း သူတို႔ရထားတယ္လို႔ ၾကားတယ္"
"Austin ကိစၥ ငါတို႔သိတယ္"
တစ္ကိုယ္လံုးဒဏ္ရာအျပည့္နဲ႔ၾကားက Bryan က ရွင္းျပလာတယ္။
*ဝုန္း*
ကားေနာက္ပိုင္းႂကြတက္သြားၿပီး မီးခိုးေတြအူလာတာေၾကာင့္ ျခံဳေတြၾကားကားထိုးရပ္ကာ လက္နက္ေတြႏိုင္သေလာက္ယူလို႔ ေလးေယာက္သား အပင္ေတြၾကား တိုးဝင္လိုက္တယ္။ Nick နဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္က ကာပစ္ေပးလို႔ Bryan နဲ႔ Lock ေရွ႕ကေန ေတာတိုးၿပီးလမ္းထြင္ေနရတယ္။ ျခံဳေတြအုပ္ေနတဲ့ အုတ္ဂူအေဟာင္းေတြေတြ႕လို႔ ခဏဝင္ခိုေနလိုက္ေတာ့ Nick နဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေရွ႕ဆက္ထြက္သြားၾကတယ္။ ေနာက္ကလူေတြလည္း ဆက္လိုက္သြားလို႔ လူရွင္းသြားမွ Lock နဲ႔ Bryan ျပန္ထြက္လာၾကၿပီး ကားဆီျပန္ခဲ့တဲ့အထိ အဆင္ေျပေနၿပီးမွ ေနာက္ကအသံၾကားလို႔ သစ္ပင္ေတြေနာက္ ဝင္ပုန္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သစ္ပင္ဆီကို က်ည္ေတြလာစိုက္တယ္။ Machine Gun နဲ႔အတြဲလိုက္ပစ္ခ်ေနတာေၾကာင့္ ေခါင္းမေဖာ္ရဲ။ ခဏၿငိမ္သြားတဲ့အခ်ိန္ ျပန္ပစ္ရင္းနဲ႔ သစ္ပင္ထူတဲ့ဘက္ ေျပးပုန္းေတာ့ ကားနဲ႔ေဝးသြားျပန္ပါၿပီ။ တစ္ဘက္ကၿငိမ္သြားတာမို႔ ေတာက္ေလၽွာက္သံုးလာတဲ့ Machine gun က်ည္ကုန္ၿပီလို႔ သိလိုက္ရတယ္။ တစ္္ဘက္လူကိုရွာေနရင္း ႐ုတ္တရက္ Bryan က
"ေခါင္းေဆာင္"
ပါးစပ္ကလည္း Lock ကိုေအာ္ေခၚ၊ လူကလည္း Lock ကိုတြန္းလွဲ၊ လက္ကလည္း ေသနတ္နဲ႔ျပန္ပစ္လိုက္မွ Lock သိလိုက္တာက တစ္ဘက္လူက Lock ရဲ႕ေဘးဘက္ကေန ခ်ည္းကပ္လာတယ္ဆိုတာကိုပါ။ တစ္ဘက္လူဆီက ညည္းသံၾကားလိုက္ရသလို Bryan ပါးစပ္ကေန ေသြးေတြအန္က်လာတာလည္း ျမင္လိုက္ရၿပီး Lock ကေတာ့ ခပ္နိမ့္နိမ့္ဆင္ေျခေလၽွာဘက္ လြင့္ထြက္သြားရတယ္။
ျခံဳေတြဘက္ကြယ္ၿပီး ျပန္ၾကည့္ေတာ့ တစ္ဘက္လူကလည္း သစ္ပင္တစ္ပင္ေနာက္ လွိမ့္ဝင္သြားတယ္။
Bryan ကေတာ့ မလႈပ္ေတာ့။ Lock ေဒါသထြက္သြားၿပီး ပစ္မိေတာ့ တစ္ဘက္ကလည္း ျပန္ပစ္လာတယ္။
*Click*
သြားၿပီ၊ က်ည္ကုန္ၿပီ။ တစ္ဘက္ကေရွ႕တိုးလာတာကို ကိုယ္ကအနိမ့္ပိုင္းကေနပစ္ေနရလို႔ အေရးမသာဘူးဆိုမွ က်ည္ကုန္သြားတာကို တစ္ဘက္ကလည္းၾကားလိုက္ပံုပါပဲ။ ရဲရဲတင္းတင္းေရွ႕တိုးလာေနတယ္။ Lock ဆုတ္ႏိုင္သမၽွဆုတ္ရင္း၊ အခ်ိန္ဆြဲေနရင္းက သတိရမိတာက
"ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ေသနတ္ထဲက ေနာက္ဆံုးက်ည္တစ္ေတာင့္ကို ..."
"ပါးစပ္ပိတ္ထား! မင္းအသံမၾကားခ်င္ဘူး"
Lock တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္မိၿပီး တစ္ဘက္ကလူ အနားကပ္လာတာကို ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။
ေတာ္ေတာ္နီးလာမွ Lock သစ္ပင္အကြယ္ကေနထြက္လိုက္ေတာ့
"ေနာက္ဆံုးေတာ့ Spectrum King လည္း သံု႔ပန္းျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့"
Bermuda ကလူဟာ Lock ေျခေထာက္ေတြကိုပစ္ၿပီး အရွင္ဖမ္းခ်င္ပံုရပါရဲ႕။ ေသနတ္ကို ဒူးေခါင္းေတြဆီဦးတည္လိုက္တယ္။ Lock လက္တစ္ဖက္မွာ ေသနတ္ကို ေအာက္စိုက္ၿပီးကိုင္ထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ လိမ့္က်သြားတုန္းက ပါသြားတဲ့ေသနတ္မဟုတ္တာကိုေတာ့ တစ္ဘက္လူသိပံုမေပၚ။ ေနာက္လက္တစ္ဖက္မွာက ေငြေရာင္ဆြဲႀကိဳးေလးတစ္ကံုး။
*Bang*
ေသနတ္သံတစ္ခ်က္ထြက္လာၿပီး Bermuda ဘက္ကေသနတ္သမား Lock ကိုၾကည့္လာတယ္။ Lock လက္တစ္ဖက္မွာေတာ့ ယမ္းေငြ႕ေတြထြက္ေနတဲ့ေသနတ္တစ္လက္။ တစ္ဘက္ရန္သူရဲ႕ မ်က္ခံုးတန္းႏွစ္ခုၾကားမွာေတာ့ အေပါက္တစ္ေပါက္။
Chain နဲ႔ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ေတြ႕ခ်ိန္မွာ Lock လက္ထဲထည့္ေပးခဲ့တဲ့ ဆြဲႀကိဳးေလးဆီက ျဖဳတ္တပ္လို႔လြယ္တဲ့က်ည္တစ္ေတာင့္ဟာ Lock ဆီပါလာတဲ့ Spectrum ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းရဲ႕ ေသနတ္က ေနာက္ဆံုးလက္က်န္က်ည္တစ္ေတာင့္ဆိုတာ အပစ္ခံလိုက္ရတဲ့သူ သိမသြားခဲ့ပါဘူး။
Bryan ဆီအေျပးသြားၿပီးၾကည့္ေတာ့ အသက္မၽွင္းမၽွင္းရႈေနတယ္။
"ေခါင္းေဆာင္"
"Nick! ေနာက္တစ္ေယာက္ေရာ"
Nick ကေခါင္းခါျပကာ အနားကိုအေျပးေရာက္လာတယ္။
"Bryan ဘာျဖစ္တာလဲ?"
"အသက္ရွိေသးတယ္"
Nick က Bryan ကို ပခံုးေပၚထမ္းတင္လိုက္ၿပီး ျပန္ထြက္ခဲ့ၾကေတာ့ Spectrum ကကားတစ္စီးနဲ႔ တည့္တည့္ဆံုတာက ကံေကာင္းမႈတစ္ခုလို႔ ဆိုရမလား?
ျပန္ထြက္လာၾကေတာ့ ေနာက္တစ္စီးနဲ႔လည္း ျပန္ဆံုတယ္။
ဒါေပမဲ့ကံဆိုးတာက အဲဒီတစ္စီးေနာက္ကေန Bermuda ဘက္က ႏွစ္စီးပါလာတာပါ။
အဲဒီအခ်ိန္ ေလတိုးသံေတြၾကားရၿပီး ေနာက္ကလိုက္လာတဲ့ကားႏွစ္စီးဆီ က်ည္ဆန္ေတြ မိုးရြာခ်ပါေတာ့တယ္။
Nick နဲ႔မွာလိုက္တဲ့ အရိပ္လိုရွိေနမွာပါဆိုတာ အပိုစကားမဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။
Chain က Lock အနားမွာရွိမေနတာေတာင္ Lock အသက္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ကယ္ေနဆဲပဲဆိုတာ မီးေလာင္ေပါက္ကြဲသြားတဲ့ Bermuda ကကားႏွစ္စီးက သက္ေသပါပဲ။
ငါ မင္းကို မုန္းဖို႔ႀကိဳးစားရတာ ပင္ပန္းလိုက္တာ Chain ရာ။
¤
"Bryan အသက္မရွိေတာ့ဘူး ေခါင္းေဆာင္"
"အဟက္! Bermuda ကို ငါအလြတ္မေပးဘူး။ Austin ကို ရေအာင္ကယ္ရမယ္"
"ေခါင္းေဆာင္၊ သူတို႔ေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုေတာင္ လာကူႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ Chain တို႔ကိုလည္း ရေအာင္ရွာႏိုင္ၾကမွာပါပဲ။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား?"
Lock ေခါင္းညိတ္မိသလား၊ ေခါင္းခါမိသလား ကိုယ္တိုင္မသိေတာ့ပါ။
¤
ကိုယ္ျပန္ဆံုခ်င္မိတဲ့ ငယ္ငယ္ကသူငယ္ခ်င္းဟာ ရန္သူရဲ႕သားျဖစ္ေနလိမ့္မယ္လို႔ အဲဒီတုန္းက ကေလးေလးႏွစ္ေယာက္ မသိခဲ့ၾကပါဘူး။
ကိုယ့္သိပ္မုန္းပါတယ္လို႔ သတ္မွတ္ထားသူက ကိုယ့္ကို အသက္ေပးရေလာက္တဲ့အထိ ခ်စ္ေနမယ္လို႔ တစ္ေယာက္ကမသိခဲ့သလို ...
ကိုယ့္ကိုခါးခါးသည္းသည္းဆက္ဆံေနတဲ့ သိပ္ခ်စ္ရသူဟာ မေမၽွာ္လင့္ထားတဲ့ကံၾကမၼာေၾကာင့္သာ ရက္စက္တတ္ေနခဲ့ၿပီး ကိုယ့္အေပၚအမုန္းေတာ့မရွိဘူးဆိုတာကို ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း မသိခဲ့ပါဘူး။
■■■■■ Part XLI ဆက္ရန္ ■■■■■
Chain က Lock ကိုဖက်ကာ လုံးထွေးကျလာကြပြီး အောက်ရောက်တော့ Chain က
"ဒါလေးယူပြီး ဟိုဘက်ကနေ ပတ်ထွက်လိုက်ပါ။ သေနတ်သံကြောင့် အကုန်လုံးလည်း ဒီရောက်လာကြမှာပဲ။ သွားတော့ အစ်ကိုလေး"
Lock လက်ထဲရောက်လာတာက ကျည်ဆန်ဆွဲသီးနဲ့ဆွဲကြိုးတစ်ကုံး။
"Austin နဲ့ငါပဲ ကျန်တာ"
"Bryan နဲ့ Nick ပါတယ်။ သွားပါတော့။ ငါနောက်ကလိုက်ခဲ့မယ်"
Lock ထွက်သွားပြီးတဲ့နောက်မှာ အောက်ကိုဆင်းလာတဲ့ Griffin နဲ့ ပစ်ကြခတ်ကြတုန်း Bermuda ကလူတစ်ယောက်ထပ်ရောက်လာတယ်။ Chain ပိတ်မိနေပြီး ပြန်ထွက်ဖို့ခက်နေတုန်း နောက်ကရောက်လာတာက Austin.
"Chain, ဟိုဘက်ကပြန်ထွက်ရအောင်"
"အ!"
"ဟင်? ရင်ဘတ်ကိုထိထားတာပဲ။ ဒီဘက်လာ"
အပြန်အလှန်ပစ်ကြရင်း Chain ကို ခြုံကွယ်မှာထားခဲ့ပြီး Austin တစ်ဘက်လူတွေကို လှည့်ထုတ်သွားပြန်တယ်။
Lock က ပြေးလာခဲ့ရင်း ဒဏ်ရာကသွေးထွက်များလာတာကြောင့် လူကသိပ်အဆင်မပြေ။ သေနတ်ကလည်း ပါမလာတော့။ ခဏနားနေတုန်း ခြေသံကြားလို့ကြည့်လိုက်တော့
"Nick"
"ခေါင်းဆောင်အဆင်ပြေလား?"
*Bang*
ဘေးကသစ်ပင်ကို လာထောက်တဲ့ကျည်ကြောင့် Nick က Lock ကိုတွဲပြီးပြေးကြရင်း လမ်းမဘက်နားအရောက်မှာ လက်နက်အပြည့်နဲ့လူနှစ်ယောက်ကြောင့် Nick က Lock ကိုကာထားပြီး သေနတ်နဲ့ထိုးအချိန်
"Wait! Mr. Ivy. We come to save you"
"Who are you?"
"Please check this!"
ကတ်လေးတစ်ခုကမ်းပေးလာတာကြောင့် Nick နဲ့ ဟိုဘက်တစ်ယောက်က သေနတ်နဲ့အချိန်မပြတ်ဘဲ Lock က ခုနတစ်ယောက်ပေးတာကို လှမ်းယူကြည့်မိတယ်။
ကျောင်းသားကတ်။ ဒါက ကိုယ့်ရဲ့ကျောင်းသားကတ်လေ။ ဒါဆို Dexter ပေါ့။ ဒီလောက်ကြာနေပေမဲ့ ကိုယ်ယုံကြည်လိုက်မိတယ်။ ကိုယ်လည်း သူ့ကို တွေ့ချင်တယ်လေ။
"Where is he?"
"Follow us"
Lock ခေါင်းညိတ်ပြတာကြောင့် Nick ပါ သေနတ်သိမ်းပြီးလိုက်လာခဲ့ကြတယ်။
"Where are you going?"
"To a safe place"
သူတို့ပြောတဲ့နေရာကို သူတို့ ဘယ်လိုလာလိုက်တယ်မသိဘူး။ ကိုယ့်ဒဏ်ရာကို ဆေးထည့်ပေးနေတာနဲ့တင် သေချာမသိလိုက်ရ။ Nick ကတော့ အခြေအနေအားလုံးကို သေချာဂရုစိုက်အကဲခတ်နေတယ်။
"Over there"
ညွှန်ပြတဲ့ဘက်ကအိမ်လေးထဲကို ဝင်လိုက်တော့ အတွင်းဘက်ကနေ လူတစ်ယောက်ထွက်လာတယ်။
"Mr. Ivy, ထိုင်ပါဦး။ ဒီဘက်က Nick, ဟုတ်ပါတယ်နော်။ နှစ်ယောက်လုံးပဲ တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်။ ကျွန်တော်က Fox ပါ"
ထင်ပါတယ်၊ Dexter မဟုတ်ဘူးလို့။ နှုတ်ဆက်လိုက်ကြပြီး ထိုင်လိုက်ကြတော့
"ဒဏ်ရာအဆင်ပြေရဲ့လား Mr. Ivy?"
"Lock လို့ပဲ ခေါ်နိုင်ပါတယ်"
"ဟုတ်ကဲ့။ ကျွန်တော်တို့က Ivy လို့ပဲ နှုတ်ကျိုးနေလို့ ခေါ်မိတာပါ။ Sorry ပါ Lock"
"ရပါတယ်။ Dexter ကရော?"
"သူအခု ဒီမှာမရှိပါဘူး။ လာတွေ့ပါလိမ့်မယ်"
"ခင်ဗျားတို့က?"
"ကျွန်တော်က ဒီကအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ပါ"
"ဘယ်တုန်းကတည်းက ကျွန်တော့်ကို စောင့်ကြည့်နေကြတာလဲ?"
"အဲဒီမေးခွန်းကိုတော့ ကျွန်တော်ဖြေခွင့်မရှိလို့ပါ။ Lock တို့ နားလိုက်ကြပါဦး။ ဒီအိမ်လေးထဲမှာ အဆင်ပြေအောင်တော့ စီစဉ်ထားပါတယ်။ ခဏနေရင် အစားအသောက်အတွက် လာလုပ်ပေးပါလိမ့်မယ်။ အဆင်မပြေတာရှိရင် အပြင်ကအစောင့်ကိုပြောလိုက်ပါ။ ဘာပြောစရာရှိသေးလဲ မသိဘူး"
"မေးစရာတွေရှိပေမဲ့ ခင်ဗျားဖြေလို့မရတာတွေ ရှိနိုင်တာကြောင့် Dexter ကိုသာ လာတွေ့ပေးဖို့ပြောပေးပါ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ။ ဒီတစ်ညတော့ နားလိုက်ပါ။ Indigo ကို ကျွန်တော်တို့ဆက်သွယ်လိုက်ပါ့မယ်။ Lock တို့ ဘယ်ကိုမှဆက်သွယ်ဖို့ မလုပ်ပါနဲ့ဦး။ ကျွန်တော့်ကို ခွင့်ပြုပါဦး"
"ကောင်းပါပြီ"
Fox ထွက်သွားပြီးတဲ့အချိန် Nick က
"Dexter က ဘယ်သူလဲခေါင်းဆောင်?"
"ငါငယ်ငယ်တုန်းက သူငယ်ချင်းပါ"
"ခေါင်းဆောင်က ကျောင်းသားကတ်လေးတစ်ခုနဲ့ ဘာလို့ယုံလိုက်တာလဲလို့ ကျွန်တော်တွေးမရဘူး"
"ငါသူ့ကို အဲဒီကတ်ပေးလိုက်တုန်းက ထောင့်နှစ်ထောင့်မှာ နှစ်ဆင့်စီချိုးချထားတာလေ။ ဒီမှာတွေ့လား? ကျောင်းသားကတ်က အတုဆိုရင်တောင် အဲဒီလောက်အထိတော့ မတိုက်ဆိုင်နိုင်ဘူး ထင်တာပဲ။ ငါ့စိတ်ကလည်း ယုံကြည်မိတာ ပါတာပေါ့"
"ဒီဝန်းထဲမှာ ဘာဆက်သွယ်ရေးကိရိယာမှ အလုပ်မလုပ်ဘူး ခေါင်းဆောင်"
"အင်း၊ ဒါကြောင့်လည်း ငါတို့မှာ ဘာပစ္စည်းပါလဲ သူတို့မစစ်ဘူးလေ"
မှောင်လာပြီမို့ Lock တို့ နားနေလိုက်ကြတော့ Master Bedroom မှာ သူအိပ်ပျော်သွားပြီး Nick ကတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ကအိပ်ခန်းမှာ ရှိနေပါတယ်။ ညက ရေချိုးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးတော့ ဒဏ်ရာကိုကြည့်ပေးဖို့ Fox က ဆရာဝန်တစ်ယောက် ခေါ်လာပေးတယ်။
အနောက်ဘက် Kitchen လေးထဲက ကော်ဖီစက်လေးရယ်၊ Bedside lamp က အလင်းရောင်ရယ်၊ အခန်းထဲက စာအုပ်စင်ရယ်က Lock ကို အတွေးများစေတယ်။
မဟုတ်ပါစေနဲ့လို့ ရေရွတ်မိတာလည်း အကြိမ်ကြိမ်။ ဘယ်လိုတွေးတွေး အတွေးကတစ်ခုတည်းသာ။
Lock နိုးလာတော့ မနက်ဝေလီဝေလင်းအချိန်။ ပြန်အိပ်မရတာကြောင့် အပြင်ဘက် Terrace လေးကိုထွက်လိုက်တော့ အစောင့်နှစ်ယောက်က ဦးညွှတ်ပြပြီး
"ဘာလိုလို့လဲ Mr. Ivy?"
"ဘာမှမလိုပါဘူး။ အိပ်မပျော်တော့လို့ ထွက်လာတာပါ။ ဒါနဲ့ Fox က ဒီအချိန်ဆို အနားယူတုန်းပဲ နေမှာပေါ့"
"ကျွန်တော်တို့ သွားကြည့်ပေးပါမယ်"
နောက်တစ်ယောက်ကိုလှမ်းခေါ်လိုက်ပြီး သွားကြည့်ခိုင်းတယ်။ ခဏကြာတော့ ပြန်ရောက်လာပြီး
"ဆရာက နိုးနေပါပြီတဲ့။ Mr. Ivy ပြောစရာရှိရင် ခဏနေ သူလာခဲ့ပါမယ်လို့ ပြောခိုင်းပါတယ်"
"ကျွန်တော်စောင့်နေမယ်လို့ ပြောလိုက်ပါ"
ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ Nick နိုးနေပြီ။
"ခေါင်းဆောင် အိပ်မပျော်တာလား? ကျွန်တော့်ကို ခေါ်လိုက်တာမဟုတ်ဘူး"
"နိုးလာပြီး ပြန်အိပ်မရတော့လို့။ မင်း အေးဆေးနေဦးလေ။ ခဏနေရင် ငါ Fox နဲ့ ပြောစရာလေးရှိလို့ ရှေ့ခန်းမှာရှိမယ်"
"ဟုတ်"
"ဪ ... ကော်ဖီသောက်မလား? Kitchen ထဲမှာ အစုံအလင်တွေ့တယ်"
"ခေါင်းဆောင်ဖျော်ပေးမှာလား? ကျွန်တော်ကံထူးတာပေါ့"
"အင်း"
ကော်ဖီသုံးခွက်ဖျော်ပြီးချိန် Fox လည်းရောက်လာတာမို့ Nick က စားပွဲမှာထိုင်ကျန်နေခဲ့ပြီး Lock တို့ ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ်။
Fox ရှေ့ကို ကော်ဖီခွက်ပို့ပေးလိုက်တော့ မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ကြည့်လာတာမို့
"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
"မဟုတ်ပါဘူး။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဘာပြောစရာရှိလို့လဲမသိဘူး"
"Dexter အခြေအနေသိချင်လို့။ သူအန္တရာယ်ကင်းရဲ့လား?"
Fox ဘာမှပြန်မပြောလာပါ။
"Dexter က ကျွန်တော်သိပြီးသားတစ်ယောက်ယောက်လား?"
"Lock အထင်တွေကို ကျွန်တော့်အနေနဲ့ ဘာမှစွက်ဖက်ပိုင်ခွင့်မရှိသလို ကျွန်တော့်ဘက်ကလည်း ထုတ်ပြောခွင့်မရှိတာတွေကို ပြောလို့မဖြစ်တာကြောင့် ခွင့်လွှတ်ပေးပါ"
"ခင်ဗျားဘက်က ဘယ်အခြေအနေလောက်အထိ ပြောပြပေးနိုင်လဲ?"
"အခုလောလောဆယ် ကျွန်တော့်တာဝန်က Lock ကိုကယ်ထုတ်ပြီး ဘေးမသီရန်မခ Spectrum အထိပြန်ပို့ပေးဖို့ပါ"
"Indigo ကိုအကြောင်းကြားတော့ သူတို့ယုံကြသတဲ့လား?"
"Lock တို့နဲ့ ကျွန်တော် စတွေ့တွေ့ချင်းမိတ်ဆက်တုန်းကပုံရယ်၊ ကားပေါ်မှာ ဆေးထည့်ပေးတုန်းကပုံရယ်ကို ပို့ပေးလိုက်တာမို့ သူတို့မယုံဘဲမနေပါဘူး။ ပြီးတော့ ဘယ်ကဆက်သွယ်တယ်ဆိုတာကိုလည်း Ms. Lily ရှာမတွေ့နိုင်ပါဘူး"
"Pandora's Box ကိုစောင့်ကြည့်နေတာကရော?"
"ဘာကိုပြောတာလဲမသိဘူးဗျ"
Fox က ကိုယ်သိချင်တာကို နည်းနည်းလေးတောင် အရိပ်အမြွက်မပြခဲ့ပါ။
"ထားပါ။ Dexter က ဘာလို့ကျွန်တော့်ကိုလာမတွေ့ဘဲ နောက်ကွယ်ကနေ အခုလိုတွေလုပ်ပေးနေတာလဲ?"
"သူက သူ့အလုပ်တစ်ဘက်နဲ့မို့ပါ။ Lock က သူ့ကိုကယ်ပေးဖူးတာကို ကျေးဇူးတင်လို့ စောင့်ရှောက်ပေးရမယ့်တာဝန် သူ့မှာရှိတယ်လို့ ပြောဖူးပါတယ်"
"သူ ဘယ်တုန်းကတည်းက ကျွန်တော့်ကိုပြန်ရှာတွေ့တာလဲ?"
"အဲဒါတော့ ကျွန်တော်လည်းမသိပါဘူး"
"Spectrum ပြန်ဖို့ရော ဘယ်လိုစီစဉ်ထားတာလဲ?"
"မနက်စာစားပြီးရင် ပြန်ပို့ပေးပါမယ်။ ကျွန်တော်တို့စီစဉ်ပြီးပါပြီ။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် လိုက်မပို့ပေးနိုင်တာတော့ စိတ်မကောင်းပါဘူး။ အန္တရာယ်ကင်းစေရမယ်လို့ အာမခံပါတယ်"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"ပြောစရာမရှိတော့ရင် ကျွန်တော့်ကိုခွင့်ပြုပါဦး"
"ကောင်းပါပြီ"
Fox က တံခါးပေါက်ရောက်မှ ပြန်လှည့်ပြီး ရယ်ပြုံးကာပြောလာတာက
"Dexter နဲ့ဆုံရင် ကျွန်တော့်ကို ကော်ဖီဖျော်တိုက်ဖူးတာ ပြန်မပြောပါနဲ့။ တကယ်ကို သောက်လို့ကောင်းတာပဲ"
ဘာအဓိပ္ပါယ်နဲ့ ပြောသွားတာလဲ?
¤
Spectrum ဆီကိုပြန်ရောက်တော့
"ကိုကို၊ ဒဏ်ရာအဆင်ပြေလား? ကိုကြီးကိုခေါ်လိုက်မယ်"
"အပေါ်ယံပါ။ ဆေးထည့်လာခဲ့တယ်"
"အဲဒီလူတွေနောက်ကို လိုက်ခိုင်းထားတယ်"
"မလိုက်ခိုင်းနဲ့၊ အဖွဲ့တွေပြန်ခေါ်လိုက်"
"ဘာလို့လဲ?"
"ပြန်ခေါ်လိုက်ပါ"
"ဟုတ်"
"ပြီးရင် ကိုကို့အခန်းထဲလိုက်ခဲ့ပါ မီးငယ်"
အခန်းထဲရောက်တော့
"ကိုကို Bermuda က Austin ကိုရထားတယ်။ Chain ယူသွားတဲ့ Data နဲ့ လာလဲပါတဲ့"
"အဲဒီကောင်ဘယ်မှာလဲ?"
"Chain နဲ့ Bryan ပျောက်နေတယ်။ ပြီးတော့ Hurricane ကိုဆက်သွယ်မရဘူး။ Rapunzel ကိုပါ မေးပြီးပြီ၊ Blue Diamond လည်း Hurricane ပျောက်နေလို့ မီးတောက်နေကြတယ်တဲ့"
"ပျောက်နေတာတောင် မွှေတယ်နော်။ သူယူလာတာကို ငါတို့က ဘယ်လိုသိမှာလဲ? သူ့လူဆိုလို့ ဆေးရုံက Matthew ပဲရှိတာ။ Matthew ကလည်း ဆေးရုံပေါ်ကြာနေပြီကို ဘယ်လိုသိမလဲ"
"Matthew လည်းမသိဘူး။ သူလည်း Chain ကိုစိတ်ပူနေတယ်။ Spectrum တစ်ခုလုံးလည်း ရှာကြည့်နေတယ်၊ မတွေ့သေးဘူး။ ကိုကို့ကိုကယ်ထုတ်သွားတာ ဘယ်သူတွေလဲ?"
Lock သတိရသွားပြီး ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက ကျောင်းသားကတ်လေးကို ထုတ်ကြည့်မိတယ်။ ဘာမှမထူးခြားတာကြောင့် Lily ကိုပေးလိုက်ပြီး
"ဒီကတ်မှာ မူမမှန်တာဘာရှိလဲ?"
"ဒါ ကိုကို့ကျောင်းသားကတ်လား? ကြာတောင်ကြာနေပြီကို"
"လက်ဗွေရာလည်း ရှာလို့ရမယ်မထင်ပါဘူး။ ကိုကို့ကိုကယ်ခဲ့တာ အဲဒီကတ်လေးပေးလိုက်ဖူးတဲ့ ငယ်ငယ်ကသူငယ်ချင်းပါ၊ Dexter တဲ့။ သူ့ကိုတော့မတွေ့ခဲ့ရဘူး။ ထူးဆန်းတာက De'Longhi Coffee Machine ရယ်၊ Bedside Lamp ကအလင်းရောင်ရယ်၊ အခန်းထဲထားပေးထားတဲ့ စာအုပ်စင်နဲ့ စာအုပ်တွေရယ်၊ ပြီးတော့ ... Air Fresher အနံ့ရယ်။ ကိုကို့အတွက် မစိမ်းဘူး။ အဲဒီကအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ကလည်း တစ်ညလုံး အဝတ်အစားမလဲနိုင်၊ မအိပ်နိုင်လောက်အောင် အလုပ်များနေပုံပဲ"
"ဒါဆို Dexter ဆိုတာ ..."
*Knock ... Knock*
Lily ဖွင့်ပေးလိုက်တော့ Nick ဖြစ်နေတယ်။
"ခေါင်းဆောင်၊ ကျွန်တော်တို့ကို Fox နှုတ်ဆက်တုန်းကပြောလိုက်တယ်။ မင်းတို့ခေါင်းဆောင်ရဲ့ အပင်လေးတွေကို ဂရုစိုက်ပါတဲ့။ အရိပ်လိုရှိနေမှာပါလို့လည်း ပြောပေးပါတဲ့။ Spectrum ပြန်ရောက်မှ အဲဒီစကားတွေပြောပါလို့ မှာလိုက်တယ်"
"Shadow! ကိုကို၊ ဒါဆို Dexter ဆိုတာ Chain ပေါ့?"
"ဗျာ! မမလေးပြောတာက အဲဒါ Chain ရဲ့အဖွဲ့တွေလား?"
"ငါနဲ့လိုက်ခဲ့"
Lock ကခြံနောက်ဘက်ကိုထွက်သွားတော့ Lily နဲ့ Nick ပါ လိုက်ရပြန်တယ်။
ပန်းအိုးတွေကိုကြည့်ကာ Spiral ပုံတွဲလောင်းကျနေတဲ့ အိုးတွေကို မှောက်ချပြီးရှာနေတော့ Lily တို့ပါ ဝိုင်းရှာကြရင်း
"ခေါင်းဆောင်၊ ဒီမှာ"
ရလာတဲ့ ကျောက်စရစ်ပုံ Stick လေးထဲက Data တွေကိုဖွင့်မရ။ Lily ခေါင်းနောက်အောင်စဉ်းစားပြီးမှ
"ကိုကို၊ အဲဒါ နောက်တစ်ခုလိုနေသေးတာ"
ရှိသမျှအိုးတွေဖွပြီးတဲ့အထိ ဘာမှထပ်မတွေ့။ Lock တစ်ယောက်ငြိမ်ကျသွားပြီးမှ
"Pandora's Box မှာလည်း အပင်တွေရှိတယ်"
"သွားရှာရအောင် ကိုကို"
"မီးငယ်နေခဲ့။ Nick, Red မှာဘယ်သူတွေရှိလဲ? Pandora ကိုသွားဖို့ပြင်ပါ"
¤
Chocolate Soldier အပင်အိုးလေးထဲမှာ ပုံစံတူ Stick လေးတွေ့ရပြီး Nick က Lily ဆီ Data တွေပို့ပြီးပြန်အထွက် လမ်းမကြီးပေါ်မရောက်ခင် ကိုယ်ပိုင်လမ်းမှာတင် Lock ထင်တဲ့အတိုင်း Bermuda တွေနဲ့ တည့်တည့်တိုးပါတော့တယ်။
Bermuda က လူကိုဓားစာခံလုပ်ပြီး အလဲအလှယ်လုပ်ဖို့ ထိုင်စောင့်နေမှာမဟုတ်တာကို Lock သိပြီးသားပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ Austin ကိုဖမ်းထားနိုင်တဲ့နေရာဆီကို တချို့ကိုလွှတ်ပြီး သူကိုယ်တိုင်က Pandora ဆီကိုထွက်လာခဲ့ခြင်း။ ကားကိုယ်စီနဲ့ ပစ်ကြခတ်ကြရင်း
"ခေါင်းဆောင်၊ ဒါကိုခေါင်းဆောင်ပဲ သိမ်းထားလိုက်ပါ။ ကျွန်တော့်ဆီမှာ မလုံခြုံဘူး"
"မဟုတ်ဘူး Nick, ငါ့ဆီလည်း အဆင်မပြေလောက်ဘူး။ မီးငယ်ဆီရောက်ပြီးတာ သေချာရင် ဖျက်ဆီးလိုက်တော့"
"ဟုတ်ကဲ့"
ကားကိုကွေ့ပတ်မောင်းပြီးထွက်လာတဲ့လမ်းမှာ သစ်ပင်ပေါ်ကနေ လူတစ်ယောက်ကိုကြိုးတုပ်ပြီး တွဲလောင်းဆွဲထားလို့ ကြည့်လိုက်တော့ Bryan. သူ့ကိုပါ Bermuda ကရသွားတာလား? ယုတ်မာလိုက်တာ၊ တစ်ကွက်ချန်ထားတယ်ပေါ့?
နောက်ကကားက နီးလာပေမဲ့ အရှိန်လျှော့ခိုင်းပြီး ကြိုးကိုသေနတ်နဲ့ပစ်ဖြတ်လိုက်တယ်။ Nick နဲ့ကားမောင်းလာတဲ့တစ်ယောက်က ဆင်းခေါ်တဲ့အချိန် Lock က Driver Seat မှာ နေရာယူတယ်။
နောက်ဘက်က Bermuda တွေမီလာပြီး ပစ်လိုက်တဲ့ကျည်တွေကြားက Bryan ကိုဆွဲတင်ပြီး Lock မောင်းထွက်ခဲ့တယ်။
"တောင်းပန်ပါတယ် ခေါင်းဆောင်။ ကျွန်တော်အသုံးမကျခဲ့ဘူး။ Hurricane က Chain ကိုကယ်ဖို့လုပ်ရင်း နှစ်ယောက်လုံးချောင်းထဲကျသွားကြတယ် ခေါင်းဆောင်။ Chain က ဒဏ်ရာပြင်းတယ်။ သူတို့လွတ်မယ်ထင်လို့ အချိန်ဆွဲပေးရင်း ကျွန်တော့်သေနတ် ကျည်ကုန်သွားတာ။ Austin က Griffin ကိုလှည့်ထုတ်သွားတာပါ။ Austin ကိုလည်း သူတို့ရထားတယ်လို့ ကြားတယ်"
"Austin ကိစ္စ ငါတို့သိတယ်"
တစ်ကိုယ်လုံးဒဏ်ရာအပြည့်နဲ့ကြားက Bryan က ရှင်းပြလာတယ်။
*ဝုန်း*
ကားနောက်ပိုင်းကြွတက်သွားပြီး မီးခိုးတွေအူလာတာကြောင့် ခြုံတွေကြားကားထိုးရပ်ကာ လက်နက်တွေနိုင်သလောက်ယူလို့ လေးယောက်သား အပင်တွေကြား တိုးဝင်လိုက်တယ်။ Nick နဲ့ နောက်တစ်ယောက်က ကာပစ်ပေးလို့ Bryan နဲ့ Lock ရှေ့ကနေ တောတိုးပြီးလမ်းထွင်နေရတယ်။ ခြုံတွေအုပ်နေတဲ့ အုတ်ဂူအဟောင်းတွေတွေ့လို့ ခဏဝင်ခိုနေလိုက်တော့ Nick နဲ့ နောက်တစ်ယောက်က ရှေ့ဆက်ထွက်သွားကြတယ်။ နောက်ကလူတွေလည်း ဆက်လိုက်သွားလို့ လူရှင်းသွားမှ Lock နဲ့ Bryan ပြန်ထွက်လာကြပြီး ကားဆီပြန်ခဲ့တဲ့အထိ အဆင်ပြေနေပြီးမှ နောက်ကအသံကြားလို့ သစ်ပင်တွေနောက် ဝင်ပုန်းလိုက်တဲ့အချိန်မှာ သစ်ပင်ဆီကို ကျည်တွေလာစိုက်တယ်။ Machine Gun နဲ့အတွဲလိုက်ပစ်ချနေတာကြောင့် ခေါင်းမဖော်ရဲ။ ခဏငြိမ်သွားတဲ့အချိန် ပြန်ပစ်ရင်းနဲ့ သစ်ပင်ထူတဲ့ဘက် ပြေးပုန်းတော့ ကားနဲ့ဝေးသွားပြန်ပါပြီ။ တစ်ဘက်ကငြိမ်သွားတာမို့ တောက်လျှောက်သုံးလာတဲ့ Machine gun ကျည်ကုန်ပြီလို့ သိလိုက်ရတယ်။ တစ်ဘက်လူကိုရှာနေရင်း ရုတ်တရက် Bryan က
"ခေါင်းဆောင်"
ပါးစပ်ကလည်း Lock ကိုအော်ခေါ်၊ လူကလည်း Lock ကိုတွန်းလှဲ၊ လက်ကလည်း သေနတ်နဲ့ပြန်ပစ်လိုက်မှ Lock သိလိုက်တာက တစ်ဘက်လူက Lock ရဲ့ဘေးဘက်ကနေ ချည်းကပ်လာတယ်ဆိုတာကိုပါ။ တစ်ဘက်လူဆီက ညည်းသံကြားလိုက်ရသလို Bryan ပါးစပ်ကနေ သွေးတွေအန်ကျလာတာလည်း မြင်လိုက်ရပြီး Lock ကတော့ ခပ်နိမ့်နိမ့်ဆင်ခြေလျှောဘက် လွင့်ထွက်သွားရတယ်။
ခြုံတွေဘက်ကွယ်ပြီး ပြန်ကြည့်တော့ တစ်ဘက်လူကလည်း သစ်ပင်တစ်ပင်နောက် လှိမ့်ဝင်သွားတယ်။
Bryan ကတော့ မလှုပ်တော့။ Lock ဒေါသထွက်သွားပြီး ပစ်မိတော့ တစ်ဘက်ကလည်း ပြန်ပစ်လာတယ်။
*Click*
သွားပြီ၊ ကျည်ကုန်ပြီ။ တစ်ဘက်ကရှေ့တိုးလာတာကို ကိုယ်ကအနိမ့်ပိုင်းကနေပစ်နေရလို့ အရေးမသာဘူးဆိုမှ ကျည်ကုန်သွားတာကို တစ်ဘက်ကလည်းကြားလိုက်ပုံပါပဲ။ ရဲရဲတင်းတင်းရှေ့တိုးလာနေတယ်။ Lock ဆုတ်နိုင်သမျှဆုတ်ရင်း၊ အချိန်ဆွဲနေရင်းက သတိရမိတာက
"ခေါင်းဆောင်ရဲ့သေနတ်ထဲက နောက်ဆုံးကျည်တစ်တောင့်ကို ..."
"ပါးစပ်ပိတ်ထား! မင်းအသံမကြားချင်ဘူး"
Lock တစ်ချက်ပြုံးလိုက်မိပြီး တစ်ဘက်ကလူ အနားကပ်လာတာကို စောင့်နေလိုက်တယ်။
တော်တော်နီးလာမှ Lock သစ်ပင်အကွယ်ကနေထွက်လိုက်တော့
"နောက်ဆုံးတော့ Spectrum King လည်း သုံ့ပန်းဖြစ်တော့မှာပေါ့"
Bermuda ကလူဟာ Lock ခြေထောက်တွေကိုပစ်ပြီး အရှင်ဖမ်းချင်ပုံရပါရဲ့။ သေနတ်ကို ဒူးခေါင်းတွေဆီဦးတည်လိုက်တယ်။ Lock လက်တစ်ဖက်မှာ သေနတ်ကို အောက်စိုက်ပြီးကိုင်ထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ လိမ့်ကျသွားတုန်းက ပါသွားတဲ့သေနတ်မဟုတ်တာကိုတော့ တစ်ဘက်လူသိပုံမပေါ်။ နောက်လက်တစ်ဖက်မှာက ငွေရောင်ဆွဲကြိုးလေးတစ်ကုံး။
*Bang*
သေနတ်သံတစ်ချက်ထွက်လာပြီး Bermuda ဘက်ကသေနတ်သမား Lock ကိုကြည့်လာတယ်။ Lock လက်တစ်ဖက်မှာတော့ ယမ်းငွေ့တွေထွက်နေတဲ့သေနတ်တစ်လက်။ တစ်ဘက်ရန်သူရဲ့ မျက်ခုံးတန်းနှစ်ခုကြားမှာတော့ အပေါက်တစ်ပေါက်။
Chain နဲ့နောက်ဆုံးအကြိမ်တွေ့ချိန်မှာ Lock လက်ထဲထည့်ပေးခဲ့တဲ့ ဆွဲကြိုးလေးဆီက ဖြုတ်တပ်လို့လွယ်တဲ့ကျည်တစ်တောင့်ဟာ Lock ဆီပါလာတဲ့ Spectrum ခေါင်းဆောင်ဟောင်းရဲ့ သေနတ်က နောက်ဆုံးလက်ကျန်ကျည်တစ်တောင့်ဆိုတာ အပစ်ခံလိုက်ရတဲ့သူ သိမသွားခဲ့ပါဘူး။
Bryan ဆီအပြေးသွားပြီးကြည့်တော့ အသက်မျှင်းမျှင်းရှုနေတယ်။
"ခေါင်းဆောင်"
"Nick! နောက်တစ်ယောက်ရော"
Nick ကခေါင်းခါပြကာ အနားကိုအပြေးရောက်လာတယ်။
"Bryan ဘာဖြစ်တာလဲ?"
"အသက်ရှိသေးတယ်"
Nick က Bryan ကို ပခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်ပြီး ပြန်ထွက်ခဲ့ကြတော့ Spectrum ကကားတစ်စီးနဲ့ တည့်တည့်ဆုံတာက ကံကောင်းမှုတစ်ခုလို့ ဆိုရမလား?
ပြန်ထွက်လာကြတော့ နောက်တစ်စီးနဲ့လည်း ပြန်ဆုံတယ်။
ဒါပေမဲ့ကံဆိုးတာက အဲဒီတစ်စီးနောက်ကနေ Bermuda ဘက်က နှစ်စီးပါလာတာပါ။
အဲဒီအချိန် လေတိုးသံတွေကြားရပြီး နောက်ကလိုက်လာတဲ့ကားနှစ်စီးဆီ ကျည်ဆန်တွေ မိုးရွာချပါတော့တယ်။
Nick နဲ့မှာလိုက်တဲ့ အရိပ်လိုရှိနေမှာပါဆိုတာ အပိုစကားမဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။
Chain က Lock အနားမှာရှိမနေတာတောင် Lock အသက်ကို အကြိမ်ကြိမ်ကယ်နေဆဲပဲဆိုတာ မီးလောင်ပေါက်ကွဲသွားတဲ့ Bermuda ကကားနှစ်စီးက သက်သေပါပဲ။
ငါ မင်းကို မုန်းဖို့ကြိုးစားရတာ ပင်ပန်းလိုက်တာ Chain ရာ။
¤
"Bryan အသက်မရှိတော့ဘူး ခေါင်းဆောင်"
"အဟက်! Bermuda ကို ငါအလွတ်မပေးဘူး။ Austin ကို ရအောင်ကယ်ရမယ်"
"ခေါင်းဆောင်၊ သူတို့တွေ ကျွန်တော်တို့ကိုတောင် လာကူနိုင်တယ်ဆိုတော့ Chain တို့ကိုလည်း ရအောင်ရှာနိုင်ကြမှာပါပဲ။ ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား?"
Lock ခေါင်းညိတ်မိသလား၊ ခေါင်းခါမိသလား ကိုယ်တိုင်မသိတော့ပါ။
¤
ကိုယ်ပြန်ဆုံချင်မိတဲ့ ငယ်ငယ်ကသူငယ်ချင်းဟာ ရန်သူရဲ့သားဖြစ်နေလိမ့်မယ်လို့ အဲဒီတုန်းက ကလေးလေးနှစ်ယောက် မသိခဲ့ကြပါဘူး။
ကိုယ့်သိပ်မုန်းပါတယ်လို့ သတ်မှတ်ထားသူက ကိုယ့်ကို အသက်ပေးရလောက်တဲ့အထိ ချစ်နေမယ်လို့ တစ်ယောက်ကမသိခဲ့သလို ...
ကိုယ့်ကိုခါးခါးသည်းသည်းဆက်ဆံနေတဲ့ သိပ်ချစ်ရသူဟာ မမျှော်လင့်ထားတဲ့ကံကြမ္မာကြောင့်သာ ရက်စက်တတ်နေခဲ့ပြီး ကိုယ့်အပေါ်အမုန်းတော့မရှိဘူးဆိုတာကို နောက်တစ်ယောက်ကလည်း မသိခဲ့ပါဘူး။
■■■■■ Part XLI ဆက်ရန် ■■■■■
"ဒါေလးယူၿပီး ဟိုဘက္ကေန ပတ္ထြက္လိုက္ပါ။ ေသနတ္သံေၾကာင့္ အကုန္လံုးလည္း ဒီေရာက္လာၾကမွာပဲ။ သြားေတာ့ အစ္ကိုေလး"
Lock လက္ထဲေရာက္လာတာက က်ည္ဆန္ဆြဲသီးနဲ႔ဆြဲႀကိဳးတစ္ကံုး။
"Austin နဲ႔ငါပဲ က်န္တာ"
"Bryan နဲ႔ Nick ပါတယ္။ သြားပါေတာ့။ ငါေနာက္ကလိုက္ခဲ့မယ္"
Lock ထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေအာက္ကိုဆင္းလာတဲ့ Griffin နဲ႔ ပစ္ၾကခတ္ၾကတုန္း Bermuda ကလူတစ္ေယာက္ထပ္ေရာက္လာတယ္။ Chain ပိတ္မိေနၿပီး ျပန္ထြက္ဖို႔ခက္ေနတုန္း ေနာက္ကေရာက္လာတာက Austin.
"Chain, ဟိုဘက္ကျပန္ထြက္ရေအာင္"
"အ!"
"ဟင္? ရင္ဘတ္ကိုထိထားတာပဲ။ ဒီဘက္လာ"
အျပန္အလွန္ပစ္ၾကရင္း Chain ကို ျခံဳကြယ္မွာထားခဲ့ၿပီး Austin တစ္ဘက္လူေတြကို လွည့္ထုတ္သြားျပန္တယ္။
Lock က ေျပးလာခဲ့ရင္း ဒဏ္ရာကေသြးထြက္မ်ားလာတာေၾကာင့္ လူကသိ္ပ္အဆင္မေျပ။ ေသနတ္ကလည္း ပါမလာေတာ့။ ခဏနားေနတုန္း ေျခသံၾကားလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့
"Nick"
"ေခါင္းေဆာင္အဆင္ေျပလား?"
*Bang*
ေဘးကသစ္ပင္ကို လာေထာက္တဲ့က်ည္ေၾကာင့္ Nick က Lock ကိုတြဲၿပီးေျပးၾကရင္း လမ္းမဘက္နားအေရာက္မွာ လက္နက္အျပည့္နဲ႔လူႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ Nick က Lock ကိုကာထားၿပီး ေသနတ္နဲ႔ထိုးအခ်ိန္
"Wait! Mr. Ivy. We come to save you"
"Who are you?"
"Please check this!"
ကတ္ေလးတစ္ခုကမ္းေပးလာတာေၾကာင့္ Nick နဲ႔ ဟိုဘက္တစ္ေယာက္က ေသနတ္နဲ႔အခ်ိန္မျပတ္ဘဲ Lock က ခုနတစ္ေယာက္ေပးတာကို လွမ္းယူၾကည့္မိတယ္။
ေက်ာင္းသားကတ္။ ဒါက ကိုယ့္ရဲ႕ေက်ာင္းသားကတ္ေလ။ ဒါဆို Dexter ေပါ့။ ဒီေလာက္ၾကာေနေပမဲ့ ကိုယ္ယံုၾကည္လိုက္မိတယ္။ ကိုယ္လည္း သူ႔ကို ေတြ႕ခ်င္တယ္ေလ။
"Where is he?"
"Follow us"
Lock ေခါင္းညိတ္ျပတာေၾကာင့္ Nick ပါ ေသနတ္သိမ္းၿပီးလိုက္လာခဲ့ၾကတယ္။
"Where are you going?"
"To a safe place"
သူတို႔ေျပာတဲ့ေနရာကို သူတို႔ ဘယ္လိုလာလိုက္တယ္မသိဘူး။ ကိုယ့္ဒဏ္ရာကို ေဆးထည့္ေပးေနတာနဲ႔တင္ ေသခ်ာမသိလိုက္ရ။ Nick ကေတာ့ အေျခအေနအားလံုးကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္အကဲခတ္ေနတယ္။
"Over there"
ညႊန္ျပတဲ့ဘက္ကအိမ္ေလးထဲကို ဝင္လိုက္ေတာ့ အတြင္းဘက္ကေန လူတစ္ေယာက္ထြက္လာတယ္။
"Mr. Ivy, ထိုင္ပါဦး။ ဒီဘက္က Nick, ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္။ ႏွစ္ေယာက္လံုးပဲ ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က Fox ပါ"
ထင္ပါတယ္၊ Dexter မဟုတ္ဘူးလို႔။ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကၿပီး ထိုင္လိုက္ၾကေတာ့
"ဒဏ္ရာအဆင္ေျပရဲ႕လား Mr. Ivy?"
"Lock လို႔ပဲ ေခၚႏိုင္ပါတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က Ivy လို႔ပဲ ႏႈတ္က်ိဳးေနလို႔ ေခၚမိတာပါ။ Sorry ပါ Lock"
"ရပါတယ္။ Dexter ကေရာ?"
"သူအခု ဒီမွာမရွိပါဘူး။ လာေတြ႕ပါလိမ့္မယ္"
"ခင္ဗ်ားတို႔က?"
"ကၽြန္ေတာ္က ဒီကအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ပါ"
"ဘယ္တုန္းကတည္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတာလဲ?"
"အဲဒီေမးခြန္းကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေျဖခြင့္မရွိလို႔ပါ။ Lock တို႔ နားလိုက္ၾကပါဦး။ ဒီအိမ္ေလးထဲမွာ အဆင္ေျပေအာင္ေတာ့ စီစဥ္ထားပါတယ္။ ခဏေနရင္ အစားအေသာက္အတြက္ လာလုပ္ေပးပါလိမ့္မယ္။ အဆင္မေျပတာရွိရင္ အျပင္ကအေစာင့္ကိုေျပာလိုက္ပါ။ ဘာေျပာစရာရွိေသးလဲ မသိဘူး"
"ေမးစရာေတြရွိေပမဲ့ ခင္ဗ်ားေျဖလို႔မရတာေတြ ရွိႏိုင္တာေၾကာင့္ Dexter ကိုသာ လာေတြ႕ေပးဖို႔ေျပာေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ။ ဒီတစ္ညေတာ့ နားလိုက္ပါ။ Indigo ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆက္သြယ္လိုက္ပါ့မယ္။ Lock တို႔ ဘယ္ကိုမွဆက္သြယ္ဖို႔ မလုပ္ပါနဲ႔ဦး။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခြင့္ျပဳပါဦး"
"ေကာင္းပါၿပီ"
Fox ထြက္သြားၿပီးတဲ့အခ်ိန္ Nick က
"Dexter က ဘယ္သူလဲေခါင္းေဆာင္?"
"ငါငယ္ငယ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းပါ"
"ေခါင္းေဆာင္က ေက်ာင္းသားကတ္ေလးတစ္ခုနဲ႔ ဘာလို႔ယံုလိုက္တာလဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမရဘူး"
"ငါသူ႔ကို အဲဒီကတ္ေပးလိုက္တုန္းက ေထာင့္ႏွစ္ေထာင့္မွာ ႏွစ္ဆင့္စီခ်ိဳးခ်ထားတာေလ။ ဒီမွာေတြ႕လား? ေက်ာင္းသားကတ္က အတုဆိုရင္ေတာင္ အဲဒီေလာက္အထိေတာ့ မတိုက္ဆိုင္ႏိုင္ဘူး ထင္တာပဲ။ ငါ့စိတ္ကလည္း ယံုၾကည္မိတာ ပါတာေပါ့"
"ဒီဝန္းထဲမွာ ဘာဆက္သြယ္ေရးကိရိယာမွ အလုပ္မလုပ္ဘူး ေခါင္းေဆာင္"
"အင္း၊ ဒါေၾကာင့္လည္း ငါတို႔မွာ ဘာပစၥည္းပါလဲ သူတို႔မစစ္ဘူးေလ"
ေမွာင္လာၿပီမို႔ Lock တို႔ နားေနလိုက္ၾကေတာ့ Master Bedroom မွာ သူအိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး Nick ကေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကအိပ္ခန္းမွာ ရွိေနပါတယ္။ ညက ေရခ်ိဳးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးေတာ့ ဒဏ္ရာကိုၾကည့္ေပးဖို႔ Fox က ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ ေခၚလာေပးတယ္။
အေနာက္ဘက္ Kitchen ေလးထဲက ေကာ္ဖီစက္ေလးရယ္၊ Bedside lamp က အလင္းေရာင္ရယ္၊ အခန္းထဲက စာအုပ္စင္ရယ္က Lock ကို အေတြးမ်ားေစတယ္။
မဟုတ္ပါေစနဲ႔လို႔ ေရရြတ္မိတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္။ ဘယ္လိုေတြးေတြး အေတြးကတစ္ခုတည္းသာ။
Lock ႏိုးလာေတာ့ မနက္ေဝလီေဝလင္းအခ်ိန္။ ျပန္အိပ္မရတာေၾကာင့္ အျပင္ဘက္ Terrace ေလးကိုထြက္လိုက္ေတာ့ အေစာင့္ႏွစ္ေယာက္က ဦးညႊတ္ျပၿပီး
"ဘာလိုလို႔လဲ Mr. Ivy?"
"ဘာမွမလိုပါဘူး။ အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့လို႔ ထြက္လာတာပါ။ ဒါနဲ႔ Fox က ဒီအခ်ိန္ဆို အနားယူတုန္းပဲ ေနမွာေပါ့"
"ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားၾကည့္ေပးပါမယ္"
ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုလွမ္းေခၚလိုက္ၿပီး သြားၾကည့္ခိုင္းတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ ျပန္ေရာက္လာၿပီး
"ဆရာက ႏိုးေနပါၿပီတဲ့။ Mr. Ivy ေျပာစရာရွိရင္ ခဏေန သူလာခဲ့ပါမယ္လို႔ ေျပာခိုင္းပါတယ္"
"ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ေနမယ္လို႔ ေျပာလိုက္ပါ"
ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ Nick ႏိုးေနၿပီ။
"ေခါင္းေဆာင္ အိပ္မေပ်ာ္တာလား? ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚလိုက္တာမဟုတ္ဘူး"
"ႏိုးလာၿပီး ျပန္အိပ္မရေတာ့လို႔။ မင္း ေအးေဆးေနဦးေလ။ ခဏေနရင္ ငါ Fox နဲ႔ ေျပာစရာေလးရွိလို႔ ေရွ႕ခန္းမွာရွိမယ္"
"ဟုတ္"
"ဪ ... ေကာ္ဖီေသာက္မလား? Kitchen ထဲမွာ အစံုအလင္ေတြ႕တယ္"
"ေခါင္းေဆာင္ေဖ်ာ္ေပးမွာလား? ကၽြန္ေတာ္ကံထူးတာေပါ့"
"အင္း"
ေကာ္ဖီသံုးခြက္ေဖ်ာ္ၿပီးခ်ိန္ Fox လည္းေရာက္လာတာမို႔ Nick က စားပြဲမွာထိုင္က်န္ေနခဲ့ၿပီး Lock တို႔ ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္လိုက္ၾကတယ္။
Fox ေရွ႕ကို ေကာ္ဖီခြက္ပို႔ေပးလိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးအဝိုင္းသားနဲ႔ၾကည့္လာတာမို႔
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
"မဟုတ္ပါဘူး။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲမသိဘူး"
"Dexter အေျခအေနသိခ်င္လို႔။ သူအႏၲရာယ္ကင္းရဲ႕လား?"
Fox ဘာမွျပန္မေျပာလာပါ။
"Dexter က ကၽြန္ေတာ္သိၿပီးသားတစ္ေယာက္ေယာက္လား?"
"Lock အထင္ေတြကို ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ဘာမွစြက္ဖက္ပိုင္ခြင့္မရွိသလို ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကလည္း ထုတ္ေျပာခြင့္မရွိတာေတြကို ေျပာလို႔မျဖစ္တာေၾကာင့္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ"
"ခင္ဗ်ားဘက္က ဘယ္အေျခအေနေလာက္အထိ ေျပာျပေပးႏိုင္လဲ?"
"အခုေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ့္တာဝန္က Lock ကိုကယ္ထုတ္ၿပီး ေဘးမသီရန္မခ Spectrum အထိျပန္ပို႔ေပးဖို႔ပါ"
"Indigo ကိုအေၾကာင္းၾကားေတာ့ သူတို႔ယံုၾကသတဲ့လား?"
"Lock တို႔နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းမိတ္ဆက္တုန္းကပံုရယ္၊ ကားေပၚမွာ ေဆးထည့္ေပးတုန္းကပံုရယ္ကို ပို႔ေပးလိုက္တာမို႔ သူတို႔မယံုဘဲမေနပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္ကဆက္သြယ္တယ္ဆိုတာကိုလည္း Ms. Lily ရွာမေတြ႕ႏိုင္ပါဘူး"
"Pandora's Box ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတာကေရာ?"
"ဘာကိုေျပာတာလဲမသိဘူးဗ်"
Fox က ကိုယ္သိခ်င္တာကို နည္းနည္းေလးေတာင္ အရိပ္အႁမြက္မျပခဲ့ပါ။
"ထားပါ။ Dexter က ဘာလို႔ကၽြန္ေတာ့္ကိုလာမေတြ႕ဘဲ ေနာက္ကြယ္ကေန အခုလိုေတြလုပ္ေပးေနတာလဲ?"
"သူက သူ႔အလုပ္တစ္ဘက္နဲ႔မို႔ပါ။ Lock က သူ႔ကိုကယ္ေပးဖူးတာကို ေက်းဇူးတင္လို႔ ေစာင့္ေရွာက္ေပးရမယ့္တာဝန္ သူ႔မွာရွိတယ္လို႔ ေျပာဖူးပါတယ္"
"သူ ဘယ္တုန္းကတည္းက ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပန္ရွာေတြ႕တာလဲ?"
"အဲဒါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းမသိပါဘူး"
"Spectrum ျပန္ဖို႔ေရာ ဘယ္လိုစီစဥ္ထားတာလဲ?"
"မနက္စာစားၿပီးရင္ ျပန္ပို႔ေပးပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔စီစဥ္ၿပီးပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ လိုက္မပို႔ေပးႏိုင္တာေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ အႏၲရာယ္ကင္းေစရမယ္လို႔ အာမခံပါတယ္"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"ေျပာစရာမရွိေတာ့ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုခြင့္ျပဳပါဦး"
"ေကာင္းပါၿပီ"
Fox က တံခါးေပါက္ေရာက္မွ ျပန္လွည့္ၿပီး ရယ္ျပံဳးကာေျပာလာတာက
"Dexter နဲ႔ဆံုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေကာ္ဖီေဖ်ာ္တိုက္ဖူးတာ ျပန္မေျပာပါနဲ႔။ တကယ္ကို ေသာက္လို႔ေကာင္းတာပဲ"
ဘာအဓိပၸါယ္နဲ႔ ေျပာသြားတာလဲ?
¤
Spectrum ဆီကိုျပန္ေရာက္ေတာ့
"ကိုကို၊ ဒဏ္ရာအဆင္ေျပလား? ကိုႀကီးကိုေခၚလိုက္မယ္"
"အေပၚယံပါ။ ေဆးထည့္လာခဲ့တယ္"
"အဲဒီလူေတြေနာက္ကို လိုက္ခိုင္းထားတယ္"
"မလိုက္ခိုင္းနဲ႔၊ အဖြဲ႕ေတြျပန္ေခၚလိုက္"
"ဘာလို႔လဲ?"
"ျပန္ေခၚလိုက္ပါ"
"ဟုတ္"
"ၿပီးရင္ ကိုကို႔အခန္းထဲလိုက္ခဲ့ပါ မီးငယ္"
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့
"ကိုကို Bermuda က Austin ကိုရထားတယ္။ Chain ယူသြားတဲ့ Data နဲ႔ လာလဲပါတဲ့"
"အဲဒီေကာင္ဘယ္မွာလဲ?"
"Chain နဲ႔ Bryan ေပ်ာက္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ Hurricane ကိုဆက္သြယ္မရဘူး။ Rapunzel ကိုပါ ေမးၿပီးၿပီ၊ Blue Diamond လည္း Hurricane ေပ်ာက္ေနလို႔ မီးေတာက္ေနၾကတယ္တဲ့"
"ေပ်ာက္ေနတာေတာင္ ေမႊတယ္ေနာ္။ သူယူလာတာကို ငါတို႔က ဘယ္လိုသိမွာလဲ? သူ႔လူဆိုလို႔ ေဆး႐ံုက Matthew ပဲရွိတာ။ Matthew ကလည္း ေဆး႐ံုေပၚၾကာေနၿပီကို ဘယ္လိုသိမလဲ"
"Matthew လည္းမသိဘူး။ သူလည္း Chain ကိုစိတ္ပူေနတယ္။ Spectrum တစ္ခုလံုးလည္း ရွာၾကည့္ေနတယ္၊ မေတြ႕ေသးဘူး။ ကိုကို႔ကိုကယ္ထုတ္သြားတာ ဘယ္သူေတြလဲ?"
Lock သတိရသြားၿပီး ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ေက်ာင္းသားကတ္ေလးကို ထုတ္ၾကည့္မိတယ္။ ဘာမွမထူးျခားတာေၾကာင့္ Lily ကိုေပးလိုက္ၿပီး
"ဒီကတ္မွာ မူမမွန္တာဘာရွိလဲ?"
"ဒါ ကိုကို႔ေက်ာင္းသားကတ္လား? ၾကာေတာင္ၾကာေနၿပီကို"
"လက္ေဗြရာလည္း ရွာလို႔ရမယ္မထင္ပါဘူး။ ကိုကို႔ကိုကယ္ခဲ့တာ အဲဒီကတ္ေလးေပးလိုက္ဖူးတဲ့ ငယ္ငယ္ကသူငယ္ခ်င္းပါ၊ Dexter တဲ့။ သူ႔ကိုေတာ့မေတြ႕ခဲ့ရဘူး။ ထူးဆန္းတာက De'Longhi Coffee Machine ရယ္၊ Bedside Lamp ကအလင္းေရာင္ရယ္၊ အခန္းထဲထားေပးထားတဲ့ စာအုပ္စင္နဲ႔ စာအုပ္ေတြရယ္၊ ၿပီးေတာ့ ... Air Fresher အနံ႔ရယ္။ ကိုကို႔အတြက္ မစိမ္းဘူး။ အဲဒီကအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကလည္း တစ္ညလံုး အဝတ္အစားမလဲႏိုင္၊ မအိပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အလုပ္မ်ားေနပံုပဲ"
"ဒါဆို Dexter ဆိုတာ ..."
*Knock ... Knock*
Lily ဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ Nick ျဖစ္ေနတယ္။
"ေခါင္းေဆာင္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို Fox နႈတ္ဆက္တုန္းကေျပာလိုက္တယ္။ မင္းတို႔ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ အပင္ေလးေတြကို ဂ႐ုစိုက္ပါတဲ့။ အရိပ္လိုရွိေနမွာပါလို႔လည္း ေျပာေပးပါတဲ့။ Spectrum ျပန္ေရာက္မွ အဲဒီစကားေတြေျပာပါလို႔ မွာလိုက္တယ္"
"Shadow! ကိုကို၊ ဒါဆို Dexter ဆိုတာ Chain ေပါ့?"
"ဗ်ာ! မမေလးေျပာတာက အဲဒါ Chain ရဲ႕အဖြဲ႕ေတြလား?"
"ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့"
Lock ကျခံေနာက္ဘက္ကိုထြက္သြားေတာ့ Lily နဲ႔ Nick ပါ လိုက္ရျပန္တယ္။
ပန္းအိုးေတြကိုၾကည့္ကာ Spiral ပံုတြဲေလာင္းက်ေနတဲ့ အိုးေတြကို ေမွာက္ခ်ၿပီးရွာေနေတာ့ Lily တို႔ပါ ဝိုင္းရွာၾကရင္း
"ေခါင္းေဆာင္၊ ဒီမွာ"
ရလာတဲ့ ေက်ာက္စရစ္ပံု Stick ေလးထဲက Data ေတြကိုဖြင့္မရ။ Lily ေခါင္းေနာက္ေအာင္စဥ္းစားၿပီးမွ
"ကိုိကို၊ အဲဒါ ေနာက္တစ္ခုလိုေနေသးတာ"
ရွိသမၽွအိုးေတြဖြၿပီးတဲ့အထိ ဘာမွထပ္မေတြ႕။ Lock တစ္ေယာက္ၿငိမ္က်သြားၿပီးမွ
"Pandora's Box မွာလည္း အပင္ေတြရွိတယ္"
"သြားရွာရေအာင္ ကိုိကို"
"မီးငယ္ေနခဲ့။ Nick, Red မွာဘယ္သူေတြရွိလဲ? Pandora ကိုသြားဖို႔ျပင္ပါ"
¤
Chocolate Soldier အပင္အိုးေလးထဲမွာ ပံုစံတူ Stick ေလးေတြ႕ရၿပီး Nick က Lily ဆီ Data ေတြပို႔ၿပီးျပန္အထြက္ လမ္းမႀကီးေပၚမေရာက္ခင္ ကိုယ္ပိုင္လမ္းမွာတင္ Lock ထင္တဲ့အတိုင္း Bermuda ေတြနဲ႔ တည့္တည့္တိုးပါေတာ့တယ္။
Bermuda က လူကိုဓားစာခံလုပ္ၿပီး အလဲအလွယ္လုပ္ဖို႔ ထိုင္ေစာင့္ေနမွာမဟုတ္တာကို Lock သိၿပီးသားပါ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ Austin ကိုဖမ္းထားႏိုင္တဲ့ေနရာဆီကို တခ်ိဳ႕ကိုလႊတ္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္က Pandora ဆီကိုထြက္လာခဲ့ျခင္း။ ကားကိုယ္စီနဲ႔ ပစ္ၾကခတ္ၾကရင္း
"ေခါင္းေဆာင္၊ ဒါကိုေခါင္းေဆာင္ပဲ သိမ္းထားလိုက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ မလံုျခံဳဘူး"
"မဟုတ္ဘူး Nick, ငါ့ဆီလည္း အဆင္မေျပေလာက္ဘူး။ မီးငယ္ဆီေရာက္ၿပီးတာ ေသခ်ာရင္ ဖ်က္ဆီးလိုက္ေတာ့"
"ဟုတ္ကဲ့"
ကားကိုေကြ႕ပတ္ေမာင္းၿပီးထြက္လာတဲ့လမ္းမွာ သစ္ပင္ေပၚကေန လူတစ္ေယာက္ကိုႀကိဳးတုပ္ၿပီး တြဲေလာင္းဆြဲထားလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Bryan. သူ႔ကိုပါ Bermuda ကရသြားတာလား? ယုတ္မာလိုက္တာ၊ တစ္ကြက္ခ်န္ထားတယ္ေပါ့?
ေနာက္ကကားက နီးလာေပမဲ့ အရွိန္ေလၽွာ့ခိုင္းၿပီး ႀကိဳးကိုေသနတ္နဲ႔ပစ္ျဖတ္လိုက္တယ္။ Nick နဲ႔ကားေမာင္းလာတဲ့တစ္ေယာက္က ဆင္းေခၚတဲ့အခ်ိန္ Lock က Driver Seat မွာ ေနရာယူတယ္။
ေနာက္ဘက္က Bermuda ေတြမီလာၿပီး ပစ္လိုက္တဲ့က်ည္ေတြၾကားက Bryan ကိုဆြဲတင္ၿပီး Lock ေမာင္းထြက္ခဲ့တယ္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေခါင္းေဆာင္။ ကၽြန္ေတာ္အသံုးမက်ခဲ့ဘူး။ Hurricane က Chain ကိုကယ္ဖို႔လုပ္ရင္း ႏွစ္ေယာက္လံုးေခ်ာင္းထဲက်သြားၾကတယ္ ေခါင္းေဆာင္။ Chain က ဒဏ္ရာျပင္းတယ္။ သူတို႔လြတ္မယ္ထင္လို႔ အခ်ိန္ဆြဲေပးရင္း ကၽြန္ေတာ့္ေသနတ္ က်ည္ကုန္သြားတာ။ Austin က Griffin ကိုလွွည့္ထုတ္သြားတာပါ။ Austin ကိုလည္း သူတို႔ရထားတယ္လို႔ ၾကားတယ္"
"Austin ကိစၥ ငါတို႔သိတယ္"
တစ္ကိုယ္လံုးဒဏ္ရာအျပည့္နဲ႔ၾကားက Bryan က ရွင္းျပလာတယ္။
*ဝုန္း*
ကားေနာက္ပိုင္းႂကြတက္သြားၿပီး မီးခိုးေတြအူလာတာေၾကာင့္ ျခံဳေတြၾကားကားထိုးရပ္ကာ လက္နက္ေတြႏိုင္သေလာက္ယူလို႔ ေလးေယာက္သား အပင္ေတြၾကား တိုးဝင္လိုက္တယ္။ Nick နဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္က ကာပစ္ေပးလို႔ Bryan နဲ႔ Lock ေရွ႕ကေန ေတာတိုးၿပီးလမ္းထြင္ေနရတယ္။ ျခံဳေတြအုပ္ေနတဲ့ အုတ္ဂူအေဟာင္းေတြေတြ႕လို႔ ခဏဝင္ခိုေနလိုက္ေတာ့ Nick နဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေရွ႕ဆက္ထြက္သြားၾကတယ္။ ေနာက္ကလူေတြလည္း ဆက္လိုက္သြားလို႔ လူရွင္းသြားမွ Lock နဲ႔ Bryan ျပန္ထြက္လာၾကၿပီး ကားဆီျပန္ခဲ့တဲ့အထိ အဆင္ေျပေနၿပီးမွ ေနာက္ကအသံၾကားလို႔ သစ္ပင္ေတြေနာက္ ဝင္ပုန္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သစ္ပင္ဆီကို က်ည္ေတြလာစိုက္တယ္။ Machine Gun နဲ႔အတြဲလိုက္ပစ္ခ်ေနတာေၾကာင့္ ေခါင္းမေဖာ္ရဲ။ ခဏၿငိမ္သြားတဲ့အခ်ိန္ ျပန္ပစ္ရင္းနဲ႔ သစ္ပင္ထူတဲ့ဘက္ ေျပးပုန္းေတာ့ ကားနဲ႔ေဝးသြားျပန္ပါၿပီ။ တစ္ဘက္ကၿငိမ္သြားတာမို႔ ေတာက္ေလၽွာက္သံုးလာတဲ့ Machine gun က်ည္ကုန္ၿပီလို႔ သိလိုက္ရတယ္။ တစ္္ဘက္လူကိုရွာေနရင္း ႐ုတ္တရက္ Bryan က
"ေခါင္းေဆာင္"
ပါးစပ္ကလည္း Lock ကိုေအာ္ေခၚ၊ လူကလည္း Lock ကိုတြန္းလွဲ၊ လက္ကလည္း ေသနတ္နဲ႔ျပန္ပစ္လိုက္မွ Lock သိလိုက္တာက တစ္ဘက္လူက Lock ရဲ႕ေဘးဘက္ကေန ခ်ည္းကပ္လာတယ္ဆိုတာကိုပါ။ တစ္ဘက္လူဆီက ညည္းသံၾကားလိုက္ရသလို Bryan ပါးစပ္ကေန ေသြးေတြအန္က်လာတာလည္း ျမင္လိုက္ရၿပီး Lock ကေတာ့ ခပ္နိမ့္နိမ့္ဆင္ေျခေလၽွာဘက္ လြင့္ထြက္သြားရတယ္။
ျခံဳေတြဘက္ကြယ္ၿပီး ျပန္ၾကည့္ေတာ့ တစ္ဘက္လူကလည္း သစ္ပင္တစ္ပင္ေနာက္ လွိမ့္ဝင္သြားတယ္။
Bryan ကေတာ့ မလႈပ္ေတာ့။ Lock ေဒါသထြက္သြားၿပီး ပစ္မိေတာ့ တစ္ဘက္ကလည္း ျပန္ပစ္လာတယ္။
*Click*
သြားၿပီ၊ က်ည္ကုန္ၿပီ။ တစ္ဘက္ကေရွ႕တိုးလာတာကို ကိုယ္ကအနိမ့္ပိုင္းကေနပစ္ေနရလို႔ အေရးမသာဘူးဆိုမွ က်ည္ကုန္သြားတာကို တစ္ဘက္ကလည္းၾကားလိုက္ပံုပါပဲ။ ရဲရဲတင္းတင္းေရွ႕တိုးလာေနတယ္။ Lock ဆုတ္ႏိုင္သမၽွဆုတ္ရင္း၊ အခ်ိန္ဆြဲေနရင္းက သတိရမိတာက
"ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ေသနတ္ထဲက ေနာက္ဆံုးက်ည္တစ္ေတာင့္ကို ..."
"ပါးစပ္ပိတ္ထား! မင္းအသံမၾကားခ်င္ဘူး"
Lock တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္မိၿပီး တစ္ဘက္ကလူ အနားကပ္လာတာကို ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။
ေတာ္ေတာ္နီးလာမွ Lock သစ္ပင္အကြယ္ကေနထြက္လိုက္ေတာ့
"ေနာက္ဆံုးေတာ့ Spectrum King လည္း သံု႔ပန္းျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့"
Bermuda ကလူဟာ Lock ေျခေထာက္ေတြကိုပစ္ၿပီး အရွင္ဖမ္းခ်င္ပံုရပါရဲ႕။ ေသနတ္ကို ဒူးေခါင္းေတြဆီဦးတည္လိုက္တယ္။ Lock လက္တစ္ဖက္မွာ ေသနတ္ကို ေအာက္စိုက္ၿပီးကိုင္ထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ လိမ့္က်သြားတုန္းက ပါသြားတဲ့ေသနတ္မဟုတ္တာကိုေတာ့ တစ္ဘက္လူသိပံုမေပၚ။ ေနာက္လက္တစ္ဖက္မွာက ေငြေရာင္ဆြဲႀကိဳးေလးတစ္ကံုး။
*Bang*
ေသနတ္သံတစ္ခ်က္ထြက္လာၿပီး Bermuda ဘက္ကေသနတ္သမား Lock ကိုၾကည့္လာတယ္။ Lock လက္တစ္ဖက္မွာေတာ့ ယမ္းေငြ႕ေတြထြက္ေနတဲ့ေသနတ္တစ္လက္။ တစ္ဘက္ရန္သူရဲ႕ မ်က္ခံုးတန္းႏွစ္ခုၾကားမွာေတာ့ အေပါက္တစ္ေပါက္။
Chain နဲ႔ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ေတြ႕ခ်ိန္မွာ Lock လက္ထဲထည့္ေပးခဲ့တဲ့ ဆြဲႀကိဳးေလးဆီက ျဖဳတ္တပ္လို႔လြယ္တဲ့က်ည္တစ္ေတာင့္ဟာ Lock ဆီပါလာတဲ့ Spectrum ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းရဲ႕ ေသနတ္က ေနာက္ဆံုးလက္က်န္က်ည္တစ္ေတာင့္ဆိုတာ အပစ္ခံလိုက္ရတဲ့သူ သိမသြားခဲ့ပါဘူး။
Bryan ဆီအေျပးသြားၿပီးၾကည့္ေတာ့ အသက္မၽွင္းမၽွင္းရႈေနတယ္။
"ေခါင္းေဆာင္"
"Nick! ေနာက္တစ္ေယာက္ေရာ"
Nick ကေခါင္းခါျပကာ အနားကိုအေျပးေရာက္လာတယ္။
"Bryan ဘာျဖစ္တာလဲ?"
"အသက္ရွိေသးတယ္"
Nick က Bryan ကို ပခံုးေပၚထမ္းတင္လိုက္ၿပီး ျပန္ထြက္ခဲ့ၾကေတာ့ Spectrum ကကားတစ္စီးနဲ႔ တည့္တည့္ဆံုတာက ကံေကာင္းမႈတစ္ခုလို႔ ဆိုရမလား?
ျပန္ထြက္လာၾကေတာ့ ေနာက္တစ္စီးနဲ႔လည္း ျပန္ဆံုတယ္။
ဒါေပမဲ့ကံဆိုးတာက အဲဒီတစ္စီးေနာက္ကေန Bermuda ဘက္က ႏွစ္စီးပါလာတာပါ။
အဲဒီအခ်ိန္ ေလတိုးသံေတြၾကားရၿပီး ေနာက္ကလိုက္လာတဲ့ကားႏွစ္စီးဆီ က်ည္ဆန္ေတြ မိုးရြာခ်ပါေတာ့တယ္။
Nick နဲ႔မွာလိုက္တဲ့ အရိပ္လိုရွိေနမွာပါဆိုတာ အပိုစကားမဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။
Chain က Lock အနားမွာရွိမေနတာေတာင္ Lock အသက္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ကယ္ေနဆဲပဲဆိုတာ မီးေလာင္ေပါက္ကြဲသြားတဲ့ Bermuda ကကားႏွစ္စီးက သက္ေသပါပဲ။
ငါ မင္းကို မုန္းဖို႔ႀကိဳးစားရတာ ပင္ပန္းလိုက္တာ Chain ရာ။
¤
"Bryan အသက္မရွိေတာ့ဘူး ေခါင္းေဆာင္"
"အဟက္! Bermuda ကို ငါအလြတ္မေပးဘူး။ Austin ကို ရေအာင္ကယ္ရမယ္"
"ေခါင္းေဆာင္၊ သူတို႔ေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုေတာင္ လာကူႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ Chain တို႔ကိုလည္း ရေအာင္ရွာႏိုင္ၾကမွာပါပဲ။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား?"
Lock ေခါင္းညိတ္မိသလား၊ ေခါင္းခါမိသလား ကိုယ္တိုင္မသိေတာ့ပါ။
¤
ကိုယ္ျပန္ဆံုခ်င္မိတဲ့ ငယ္ငယ္ကသူငယ္ခ်င္းဟာ ရန္သူရဲ႕သားျဖစ္ေနလိမ့္မယ္လို႔ အဲဒီတုန္းက ကေလးေလးႏွစ္ေယာက္ မသိခဲ့ၾကပါဘူး။
ကိုယ့္သိပ္မုန္းပါတယ္လို႔ သတ္မွတ္ထားသူက ကိုယ့္ကို အသက္ေပးရေလာက္တဲ့အထိ ခ်စ္ေနမယ္လို႔ တစ္ေယာက္ကမသိခဲ့သလို ...
ကိုယ့္ကိုခါးခါးသည္းသည္းဆက္ဆံေနတဲ့ သိပ္ခ်စ္ရသူဟာ မေမၽွာ္လင့္ထားတဲ့ကံၾကမၼာေၾကာင့္သာ ရက္စက္တတ္ေနခဲ့ၿပီး ကိုယ့္အေပၚအမုန္းေတာ့မရွိဘူးဆိုတာကို ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း မသိခဲ့ပါဘူး။
■■■■■ Part XLI ဆက္ရန္ ■■■■■
Chain က Lock ကိုဖက်ကာ လုံးထွေးကျလာကြပြီး အောက်ရောက်တော့ Chain က
"ဒါလေးယူပြီး ဟိုဘက်ကနေ ပတ်ထွက်လိုက်ပါ။ သေနတ်သံကြောင့် အကုန်လုံးလည်း ဒီရောက်လာကြမှာပဲ။ သွားတော့ အစ်ကိုလေး"
Lock လက်ထဲရောက်လာတာက ကျည်ဆန်ဆွဲသီးနဲ့ဆွဲကြိုးတစ်ကုံး။
"Austin နဲ့ငါပဲ ကျန်တာ"
"Bryan နဲ့ Nick ပါတယ်။ သွားပါတော့။ ငါနောက်ကလိုက်ခဲ့မယ်"
Lock ထွက်သွားပြီးတဲ့နောက်မှာ အောက်ကိုဆင်းလာတဲ့ Griffin နဲ့ ပစ်ကြခတ်ကြတုန်း Bermuda ကလူတစ်ယောက်ထပ်ရောက်လာတယ်။ Chain ပိတ်မိနေပြီး ပြန်ထွက်ဖို့ခက်နေတုန်း နောက်ကရောက်လာတာက Austin.
"Chain, ဟိုဘက်ကပြန်ထွက်ရအောင်"
"အ!"
"ဟင်? ရင်ဘတ်ကိုထိထားတာပဲ။ ဒီဘက်လာ"
အပြန်အလှန်ပစ်ကြရင်း Chain ကို ခြုံကွယ်မှာထားခဲ့ပြီး Austin တစ်ဘက်လူတွေကို လှည့်ထုတ်သွားပြန်တယ်။
Lock က ပြေးလာခဲ့ရင်း ဒဏ်ရာကသွေးထွက်များလာတာကြောင့် လူကသိပ်အဆင်မပြေ။ သေနတ်ကလည်း ပါမလာတော့။ ခဏနားနေတုန်း ခြေသံကြားလို့ကြည့်လိုက်တော့
"Nick"
"ခေါင်းဆောင်အဆင်ပြေလား?"
*Bang*
ဘေးကသစ်ပင်ကို လာထောက်တဲ့ကျည်ကြောင့် Nick က Lock ကိုတွဲပြီးပြေးကြရင်း လမ်းမဘက်နားအရောက်မှာ လက်နက်အပြည့်နဲ့လူနှစ်ယောက်ကြောင့် Nick က Lock ကိုကာထားပြီး သေနတ်နဲ့ထိုးအချိန်
"Wait! Mr. Ivy. We come to save you"
"Who are you?"
"Please check this!"
ကတ်လေးတစ်ခုကမ်းပေးလာတာကြောင့် Nick နဲ့ ဟိုဘက်တစ်ယောက်က သေနတ်နဲ့အချိန်မပြတ်ဘဲ Lock က ခုနတစ်ယောက်ပေးတာကို လှမ်းယူကြည့်မိတယ်။
ကျောင်းသားကတ်။ ဒါက ကိုယ့်ရဲ့ကျောင်းသားကတ်လေ။ ဒါဆို Dexter ပေါ့။ ဒီလောက်ကြာနေပေမဲ့ ကိုယ်ယုံကြည်လိုက်မိတယ်။ ကိုယ်လည်း သူ့ကို တွေ့ချင်တယ်လေ။
"Where is he?"
"Follow us"
Lock ခေါင်းညိတ်ပြတာကြောင့် Nick ပါ သေနတ်သိမ်းပြီးလိုက်လာခဲ့ကြတယ်။
"Where are you going?"
"To a safe place"
သူတို့ပြောတဲ့နေရာကို သူတို့ ဘယ်လိုလာလိုက်တယ်မသိဘူး။ ကိုယ့်ဒဏ်ရာကို ဆေးထည့်ပေးနေတာနဲ့တင် သေချာမသိလိုက်ရ။ Nick ကတော့ အခြေအနေအားလုံးကို သေချာဂရုစိုက်အကဲခတ်နေတယ်။
"Over there"
ညွှန်ပြတဲ့ဘက်ကအိမ်လေးထဲကို ဝင်လိုက်တော့ အတွင်းဘက်ကနေ လူတစ်ယောက်ထွက်လာတယ်။
"Mr. Ivy, ထိုင်ပါဦး။ ဒီဘက်က Nick, ဟုတ်ပါတယ်နော်။ နှစ်ယောက်လုံးပဲ တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်။ ကျွန်တော်က Fox ပါ"
ထင်ပါတယ်၊ Dexter မဟုတ်ဘူးလို့။ နှုတ်ဆက်လိုက်ကြပြီး ထိုင်လိုက်ကြတော့
"ဒဏ်ရာအဆင်ပြေရဲ့လား Mr. Ivy?"
"Lock လို့ပဲ ခေါ်နိုင်ပါတယ်"
"ဟုတ်ကဲ့။ ကျွန်တော်တို့က Ivy လို့ပဲ နှုတ်ကျိုးနေလို့ ခေါ်မိတာပါ။ Sorry ပါ Lock"
"ရပါတယ်။ Dexter ကရော?"
"သူအခု ဒီမှာမရှိပါဘူး။ လာတွေ့ပါလိမ့်မယ်"
"ခင်ဗျားတို့က?"
"ကျွန်တော်က ဒီကအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ပါ"
"ဘယ်တုန်းကတည်းက ကျွန်တော့်ကို စောင့်ကြည့်နေကြတာလဲ?"
"အဲဒီမေးခွန်းကိုတော့ ကျွန်တော်ဖြေခွင့်မရှိလို့ပါ။ Lock တို့ နားလိုက်ကြပါဦး။ ဒီအိမ်လေးထဲမှာ အဆင်ပြေအောင်တော့ စီစဉ်ထားပါတယ်။ ခဏနေရင် အစားအသောက်အတွက် လာလုပ်ပေးပါလိမ့်မယ်။ အဆင်မပြေတာရှိရင် အပြင်ကအစောင့်ကိုပြောလိုက်ပါ။ ဘာပြောစရာရှိသေးလဲ မသိဘူး"
"မေးစရာတွေရှိပေမဲ့ ခင်ဗျားဖြေလို့မရတာတွေ ရှိနိုင်တာကြောင့် Dexter ကိုသာ လာတွေ့ပေးဖို့ပြောပေးပါ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ။ ဒီတစ်ညတော့ နားလိုက်ပါ။ Indigo ကို ကျွန်တော်တို့ဆက်သွယ်လိုက်ပါ့မယ်။ Lock တို့ ဘယ်ကိုမှဆက်သွယ်ဖို့ မလုပ်ပါနဲ့ဦး။ ကျွန်တော့်ကို ခွင့်ပြုပါဦး"
"ကောင်းပါပြီ"
Fox ထွက်သွားပြီးတဲ့အချိန် Nick က
"Dexter က ဘယ်သူလဲခေါင်းဆောင်?"
"ငါငယ်ငယ်တုန်းက သူငယ်ချင်းပါ"
"ခေါင်းဆောင်က ကျောင်းသားကတ်လေးတစ်ခုနဲ့ ဘာလို့ယုံလိုက်တာလဲလို့ ကျွန်တော်တွေးမရဘူး"
"ငါသူ့ကို အဲဒီကတ်ပေးလိုက်တုန်းက ထောင့်နှစ်ထောင့်မှာ နှစ်ဆင့်စီချိုးချထားတာလေ။ ဒီမှာတွေ့လား? ကျောင်းသားကတ်က အတုဆိုရင်တောင် အဲဒီလောက်အထိတော့ မတိုက်ဆိုင်နိုင်ဘူး ထင်တာပဲ။ ငါ့စိတ်ကလည်း ယုံကြည်မိတာ ပါတာပေါ့"
"ဒီဝန်းထဲမှာ ဘာဆက်သွယ်ရေးကိရိယာမှ အလုပ်မလုပ်ဘူး ခေါင်းဆောင်"
"အင်း၊ ဒါကြောင့်လည်း ငါတို့မှာ ဘာပစ္စည်းပါလဲ သူတို့မစစ်ဘူးလေ"
မှောင်လာပြီမို့ Lock တို့ နားနေလိုက်ကြတော့ Master Bedroom မှာ သူအိပ်ပျော်သွားပြီး Nick ကတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ကအိပ်ခန်းမှာ ရှိနေပါတယ်။ ညက ရေချိုးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးတော့ ဒဏ်ရာကိုကြည့်ပေးဖို့ Fox က ဆရာဝန်တစ်ယောက် ခေါ်လာပေးတယ်။
အနောက်ဘက် Kitchen လေးထဲက ကော်ဖီစက်လေးရယ်၊ Bedside lamp က အလင်းရောင်ရယ်၊ အခန်းထဲက စာအုပ်စင်ရယ်က Lock ကို အတွေးများစေတယ်။
မဟုတ်ပါစေနဲ့လို့ ရေရွတ်မိတာလည်း အကြိမ်ကြိမ်။ ဘယ်လိုတွေးတွေး အတွေးကတစ်ခုတည်းသာ။
Lock နိုးလာတော့ မနက်ဝေလီဝေလင်းအချိန်။ ပြန်အိပ်မရတာကြောင့် အပြင်ဘက် Terrace လေးကိုထွက်လိုက်တော့ အစောင့်နှစ်ယောက်က ဦးညွှတ်ပြပြီး
"ဘာလိုလို့လဲ Mr. Ivy?"
"ဘာမှမလိုပါဘူး။ အိပ်မပျော်တော့လို့ ထွက်လာတာပါ။ ဒါနဲ့ Fox က ဒီအချိန်ဆို အနားယူတုန်းပဲ နေမှာပေါ့"
"ကျွန်တော်တို့ သွားကြည့်ပေးပါမယ်"
နောက်တစ်ယောက်ကိုလှမ်းခေါ်လိုက်ပြီး သွားကြည့်ခိုင်းတယ်။ ခဏကြာတော့ ပြန်ရောက်လာပြီး
"ဆရာက နိုးနေပါပြီတဲ့။ Mr. Ivy ပြောစရာရှိရင် ခဏနေ သူလာခဲ့ပါမယ်လို့ ပြောခိုင်းပါတယ်"
"ကျွန်တော်စောင့်နေမယ်လို့ ပြောလိုက်ပါ"
ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ Nick နိုးနေပြီ။
"ခေါင်းဆောင် အိပ်မပျော်တာလား? ကျွန်တော့်ကို ခေါ်လိုက်တာမဟုတ်ဘူး"
"နိုးလာပြီး ပြန်အိပ်မရတော့လို့။ မင်း အေးဆေးနေဦးလေ။ ခဏနေရင် ငါ Fox နဲ့ ပြောစရာလေးရှိလို့ ရှေ့ခန်းမှာရှိမယ်"
"ဟုတ်"
"ဪ ... ကော်ဖီသောက်မလား? Kitchen ထဲမှာ အစုံအလင်တွေ့တယ်"
"ခေါင်းဆောင်ဖျော်ပေးမှာလား? ကျွန်တော်ကံထူးတာပေါ့"
"အင်း"
ကော်ဖီသုံးခွက်ဖျော်ပြီးချိန် Fox လည်းရောက်လာတာမို့ Nick က စားပွဲမှာထိုင်ကျန်နေခဲ့ပြီး Lock တို့ ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ်။
Fox ရှေ့ကို ကော်ဖီခွက်ပို့ပေးလိုက်တော့ မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ကြည့်လာတာမို့
"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
"မဟုတ်ပါဘူး။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဘာပြောစရာရှိလို့လဲမသိဘူး"
"Dexter အခြေအနေသိချင်လို့။ သူအန္တရာယ်ကင်းရဲ့လား?"
Fox ဘာမှပြန်မပြောလာပါ။
"Dexter က ကျွန်တော်သိပြီးသားတစ်ယောက်ယောက်လား?"
"Lock အထင်တွေကို ကျွန်တော့်အနေနဲ့ ဘာမှစွက်ဖက်ပိုင်ခွင့်မရှိသလို ကျွန်တော့်ဘက်ကလည်း ထုတ်ပြောခွင့်မရှိတာတွေကို ပြောလို့မဖြစ်တာကြောင့် ခွင့်လွှတ်ပေးပါ"
"ခင်ဗျားဘက်က ဘယ်အခြေအနေလောက်အထိ ပြောပြပေးနိုင်လဲ?"
"အခုလောလောဆယ် ကျွန်တော့်တာဝန်က Lock ကိုကယ်ထုတ်ပြီး ဘေးမသီရန်မခ Spectrum အထိပြန်ပို့ပေးဖို့ပါ"
"Indigo ကိုအကြောင်းကြားတော့ သူတို့ယုံကြသတဲ့လား?"
"Lock တို့နဲ့ ကျွန်တော် စတွေ့တွေ့ချင်းမိတ်ဆက်တုန်းကပုံရယ်၊ ကားပေါ်မှာ ဆေးထည့်ပေးတုန်းကပုံရယ်ကို ပို့ပေးလိုက်တာမို့ သူတို့မယုံဘဲမနေပါဘူး။ ပြီးတော့ ဘယ်ကဆက်သွယ်တယ်ဆိုတာကိုလည်း Ms. Lily ရှာမတွေ့နိုင်ပါဘူး"
"Pandora's Box ကိုစောင့်ကြည့်နေတာကရော?"
"ဘာကိုပြောတာလဲမသိဘူးဗျ"
Fox က ကိုယ်သိချင်တာကို နည်းနည်းလေးတောင် အရိပ်အမြွက်မပြခဲ့ပါ။
"ထားပါ။ Dexter က ဘာလို့ကျွန်တော့်ကိုလာမတွေ့ဘဲ နောက်ကွယ်ကနေ အခုလိုတွေလုပ်ပေးနေတာလဲ?"
"သူက သူ့အလုပ်တစ်ဘက်နဲ့မို့ပါ။ Lock က သူ့ကိုကယ်ပေးဖူးတာကို ကျေးဇူးတင်လို့ စောင့်ရှောက်ပေးရမယ့်တာဝန် သူ့မှာရှိတယ်လို့ ပြောဖူးပါတယ်"
"သူ ဘယ်တုန်းကတည်းက ကျွန်တော့်ကိုပြန်ရှာတွေ့တာလဲ?"
"အဲဒါတော့ ကျွန်တော်လည်းမသိပါဘူး"
"Spectrum ပြန်ဖို့ရော ဘယ်လိုစီစဉ်ထားတာလဲ?"
"မနက်စာစားပြီးရင် ပြန်ပို့ပေးပါမယ်။ ကျွန်တော်တို့စီစဉ်ပြီးပါပြီ။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် လိုက်မပို့ပေးနိုင်တာတော့ စိတ်မကောင်းပါဘူး။ အန္တရာယ်ကင်းစေရမယ်လို့ အာမခံပါတယ်"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"ပြောစရာမရှိတော့ရင် ကျွန်တော့်ကိုခွင့်ပြုပါဦး"
"ကောင်းပါပြီ"
Fox က တံခါးပေါက်ရောက်မှ ပြန်လှည့်ပြီး ရယ်ပြုံးကာပြောလာတာက
"Dexter နဲ့ဆုံရင် ကျွန်တော့်ကို ကော်ဖီဖျော်တိုက်ဖူးတာ ပြန်မပြောပါနဲ့။ တကယ်ကို သောက်လို့ကောင်းတာပဲ"
ဘာအဓိပ္ပါယ်နဲ့ ပြောသွားတာလဲ?
¤
Spectrum ဆီကိုပြန်ရောက်တော့
"ကိုကို၊ ဒဏ်ရာအဆင်ပြေလား? ကိုကြီးကိုခေါ်လိုက်မယ်"
"အပေါ်ယံပါ။ ဆေးထည့်လာခဲ့တယ်"
"အဲဒီလူတွေနောက်ကို လိုက်ခိုင်းထားတယ်"
"မလိုက်ခိုင်းနဲ့၊ အဖွဲ့တွေပြန်ခေါ်လိုက်"
"ဘာလို့လဲ?"
"ပြန်ခေါ်လိုက်ပါ"
"ဟုတ်"
"ပြီးရင် ကိုကို့အခန်းထဲလိုက်ခဲ့ပါ မီးငယ်"
အခန်းထဲရောက်တော့
"ကိုကို Bermuda က Austin ကိုရထားတယ်။ Chain ယူသွားတဲ့ Data နဲ့ လာလဲပါတဲ့"
"အဲဒီကောင်ဘယ်မှာလဲ?"
"Chain နဲ့ Bryan ပျောက်နေတယ်။ ပြီးတော့ Hurricane ကိုဆက်သွယ်မရဘူး။ Rapunzel ကိုပါ မေးပြီးပြီ၊ Blue Diamond လည်း Hurricane ပျောက်နေလို့ မီးတောက်နေကြတယ်တဲ့"
"ပျောက်နေတာတောင် မွှေတယ်နော်။ သူယူလာတာကို ငါတို့က ဘယ်လိုသိမှာလဲ? သူ့လူဆိုလို့ ဆေးရုံက Matthew ပဲရှိတာ။ Matthew ကလည်း ဆေးရုံပေါ်ကြာနေပြီကို ဘယ်လိုသိမလဲ"
"Matthew လည်းမသိဘူး။ သူလည်း Chain ကိုစိတ်ပူနေတယ်။ Spectrum တစ်ခုလုံးလည်း ရှာကြည့်နေတယ်၊ မတွေ့သေးဘူး။ ကိုကို့ကိုကယ်ထုတ်သွားတာ ဘယ်သူတွေလဲ?"
Lock သတိရသွားပြီး ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက ကျောင်းသားကတ်လေးကို ထုတ်ကြည့်မိတယ်။ ဘာမှမထူးခြားတာကြောင့် Lily ကိုပေးလိုက်ပြီး
"ဒီကတ်မှာ မူမမှန်တာဘာရှိလဲ?"
"ဒါ ကိုကို့ကျောင်းသားကတ်လား? ကြာတောင်ကြာနေပြီကို"
"လက်ဗွေရာလည်း ရှာလို့ရမယ်မထင်ပါဘူး။ ကိုကို့ကိုကယ်ခဲ့တာ အဲဒီကတ်လေးပေးလိုက်ဖူးတဲ့ ငယ်ငယ်ကသူငယ်ချင်းပါ၊ Dexter တဲ့။ သူ့ကိုတော့မတွေ့ခဲ့ရဘူး။ ထူးဆန်းတာက De'Longhi Coffee Machine ရယ်၊ Bedside Lamp ကအလင်းရောင်ရယ်၊ အခန်းထဲထားပေးထားတဲ့ စာအုပ်စင်နဲ့ စာအုပ်တွေရယ်၊ ပြီးတော့ ... Air Fresher အနံ့ရယ်။ ကိုကို့အတွက် မစိမ်းဘူး။ အဲဒီကအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ကလည်း တစ်ညလုံး အဝတ်အစားမလဲနိုင်၊ မအိပ်နိုင်လောက်အောင် အလုပ်များနေပုံပဲ"
"ဒါဆို Dexter ဆိုတာ ..."
*Knock ... Knock*
Lily ဖွင့်ပေးလိုက်တော့ Nick ဖြစ်နေတယ်။
"ခေါင်းဆောင်၊ ကျွန်တော်တို့ကို Fox နှုတ်ဆက်တုန်းကပြောလိုက်တယ်။ မင်းတို့ခေါင်းဆောင်ရဲ့ အပင်လေးတွေကို ဂရုစိုက်ပါတဲ့။ အရိပ်လိုရှိနေမှာပါလို့လည်း ပြောပေးပါတဲ့။ Spectrum ပြန်ရောက်မှ အဲဒီစကားတွေပြောပါလို့ မှာလိုက်တယ်"
"Shadow! ကိုကို၊ ဒါဆို Dexter ဆိုတာ Chain ပေါ့?"
"ဗျာ! မမလေးပြောတာက အဲဒါ Chain ရဲ့အဖွဲ့တွေလား?"
"ငါနဲ့လိုက်ခဲ့"
Lock ကခြံနောက်ဘက်ကိုထွက်သွားတော့ Lily နဲ့ Nick ပါ လိုက်ရပြန်တယ်။
ပန်းအိုးတွေကိုကြည့်ကာ Spiral ပုံတွဲလောင်းကျနေတဲ့ အိုးတွေကို မှောက်ချပြီးရှာနေတော့ Lily တို့ပါ ဝိုင်းရှာကြရင်း
"ခေါင်းဆောင်၊ ဒီမှာ"
ရလာတဲ့ ကျောက်စရစ်ပုံ Stick လေးထဲက Data တွေကိုဖွင့်မရ။ Lily ခေါင်းနောက်အောင်စဉ်းစားပြီးမှ
"ကိုကို၊ အဲဒါ နောက်တစ်ခုလိုနေသေးတာ"
ရှိသမျှအိုးတွေဖွပြီးတဲ့အထိ ဘာမှထပ်မတွေ့။ Lock တစ်ယောက်ငြိမ်ကျသွားပြီးမှ
"Pandora's Box မှာလည်း အပင်တွေရှိတယ်"
"သွားရှာရအောင် ကိုကို"
"မီးငယ်နေခဲ့။ Nick, Red မှာဘယ်သူတွေရှိလဲ? Pandora ကိုသွားဖို့ပြင်ပါ"
¤
Chocolate Soldier အပင်အိုးလေးထဲမှာ ပုံစံတူ Stick လေးတွေ့ရပြီး Nick က Lily ဆီ Data တွေပို့ပြီးပြန်အထွက် လမ်းမကြီးပေါ်မရောက်ခင် ကိုယ်ပိုင်လမ်းမှာတင် Lock ထင်တဲ့အတိုင်း Bermuda တွေနဲ့ တည့်တည့်တိုးပါတော့တယ်။
Bermuda က လူကိုဓားစာခံလုပ်ပြီး အလဲအလှယ်လုပ်ဖို့ ထိုင်စောင့်နေမှာမဟုတ်တာကို Lock သိပြီးသားပါ။ ဒါကြောင့်ပဲ Austin ကိုဖမ်းထားနိုင်တဲ့နေရာဆီကို တချို့ကိုလွှတ်ပြီး သူကိုယ်တိုင်က Pandora ဆီကိုထွက်လာခဲ့ခြင်း။ ကားကိုယ်စီနဲ့ ပစ်ကြခတ်ကြရင်း
"ခေါင်းဆောင်၊ ဒါကိုခေါင်းဆောင်ပဲ သိမ်းထားလိုက်ပါ။ ကျွန်တော့်ဆီမှာ မလုံခြုံဘူး"
"မဟုတ်ဘူး Nick, ငါ့ဆီလည်း အဆင်မပြေလောက်ဘူး။ မီးငယ်ဆီရောက်ပြီးတာ သေချာရင် ဖျက်ဆီးလိုက်တော့"
"ဟုတ်ကဲ့"
ကားကိုကွေ့ပတ်မောင်းပြီးထွက်လာတဲ့လမ်းမှာ သစ်ပင်ပေါ်ကနေ လူတစ်ယောက်ကိုကြိုးတုပ်ပြီး တွဲလောင်းဆွဲထားလို့ ကြည့်လိုက်တော့ Bryan. သူ့ကိုပါ Bermuda ကရသွားတာလား? ယုတ်မာလိုက်တာ၊ တစ်ကွက်ချန်ထားတယ်ပေါ့?
နောက်ကကားက နီးလာပေမဲ့ အရှိန်လျှော့ခိုင်းပြီး ကြိုးကိုသေနတ်နဲ့ပစ်ဖြတ်လိုက်တယ်။ Nick နဲ့ကားမောင်းလာတဲ့တစ်ယောက်က ဆင်းခေါ်တဲ့အချိန် Lock က Driver Seat မှာ နေရာယူတယ်။
နောက်ဘက်က Bermuda တွေမီလာပြီး ပစ်လိုက်တဲ့ကျည်တွေကြားက Bryan ကိုဆွဲတင်ပြီး Lock မောင်းထွက်ခဲ့တယ်။
"တောင်းပန်ပါတယ် ခေါင်းဆောင်။ ကျွန်တော်အသုံးမကျခဲ့ဘူး။ Hurricane က Chain ကိုကယ်ဖို့လုပ်ရင်း နှစ်ယောက်လုံးချောင်းထဲကျသွားကြတယ် ခေါင်းဆောင်။ Chain က ဒဏ်ရာပြင်းတယ်။ သူတို့လွတ်မယ်ထင်လို့ အချိန်ဆွဲပေးရင်း ကျွန်တော့်သေနတ် ကျည်ကုန်သွားတာ။ Austin က Griffin ကိုလှည့်ထုတ်သွားတာပါ။ Austin ကိုလည်း သူတို့ရထားတယ်လို့ ကြားတယ်"
"Austin ကိစ္စ ငါတို့သိတယ်"
တစ်ကိုယ်လုံးဒဏ်ရာအပြည့်နဲ့ကြားက Bryan က ရှင်းပြလာတယ်။
*ဝုန်း*
ကားနောက်ပိုင်းကြွတက်သွားပြီး မီးခိုးတွေအူလာတာကြောင့် ခြုံတွေကြားကားထိုးရပ်ကာ လက်နက်တွေနိုင်သလောက်ယူလို့ လေးယောက်သား အပင်တွေကြား တိုးဝင်လိုက်တယ်။ Nick နဲ့ နောက်တစ်ယောက်က ကာပစ်ပေးလို့ Bryan နဲ့ Lock ရှေ့ကနေ တောတိုးပြီးလမ်းထွင်နေရတယ်။ ခြုံတွေအုပ်နေတဲ့ အုတ်ဂူအဟောင်းတွေတွေ့လို့ ခဏဝင်ခိုနေလိုက်တော့ Nick နဲ့ နောက်တစ်ယောက်က ရှေ့ဆက်ထွက်သွားကြတယ်။ နောက်ကလူတွေလည်း ဆက်လိုက်သွားလို့ လူရှင်းသွားမှ Lock နဲ့ Bryan ပြန်ထွက်လာကြပြီး ကားဆီပြန်ခဲ့တဲ့အထိ အဆင်ပြေနေပြီးမှ နောက်ကအသံကြားလို့ သစ်ပင်တွေနောက် ဝင်ပုန်းလိုက်တဲ့အချိန်မှာ သစ်ပင်ဆီကို ကျည်တွေလာစိုက်တယ်။ Machine Gun နဲ့အတွဲလိုက်ပစ်ချနေတာကြောင့် ခေါင်းမဖော်ရဲ။ ခဏငြိမ်သွားတဲ့အချိန် ပြန်ပစ်ရင်းနဲ့ သစ်ပင်ထူတဲ့ဘက် ပြေးပုန်းတော့ ကားနဲ့ဝေးသွားပြန်ပါပြီ။ တစ်ဘက်ကငြိမ်သွားတာမို့ တောက်လျှောက်သုံးလာတဲ့ Machine gun ကျည်ကုန်ပြီလို့ သိလိုက်ရတယ်။ တစ်ဘက်လူကိုရှာနေရင်း ရုတ်တရက် Bryan က
"ခေါင်းဆောင်"
ပါးစပ်ကလည်း Lock ကိုအော်ခေါ်၊ လူကလည်း Lock ကိုတွန်းလှဲ၊ လက်ကလည်း သေနတ်နဲ့ပြန်ပစ်လိုက်မှ Lock သိလိုက်တာက တစ်ဘက်လူက Lock ရဲ့ဘေးဘက်ကနေ ချည်းကပ်လာတယ်ဆိုတာကိုပါ။ တစ်ဘက်လူဆီက ညည်းသံကြားလိုက်ရသလို Bryan ပါးစပ်ကနေ သွေးတွေအန်ကျလာတာလည်း မြင်လိုက်ရပြီး Lock ကတော့ ခပ်နိမ့်နိမ့်ဆင်ခြေလျှောဘက် လွင့်ထွက်သွားရတယ်။
ခြုံတွေဘက်ကွယ်ပြီး ပြန်ကြည့်တော့ တစ်ဘက်လူကလည်း သစ်ပင်တစ်ပင်နောက် လှိမ့်ဝင်သွားတယ်။
Bryan ကတော့ မလှုပ်တော့။ Lock ဒေါသထွက်သွားပြီး ပစ်မိတော့ တစ်ဘက်ကလည်း ပြန်ပစ်လာတယ်။
*Click*
သွားပြီ၊ ကျည်ကုန်ပြီ။ တစ်ဘက်ကရှေ့တိုးလာတာကို ကိုယ်ကအနိမ့်ပိုင်းကနေပစ်နေရလို့ အရေးမသာဘူးဆိုမှ ကျည်ကုန်သွားတာကို တစ်ဘက်ကလည်းကြားလိုက်ပုံပါပဲ။ ရဲရဲတင်းတင်းရှေ့တိုးလာနေတယ်။ Lock ဆုတ်နိုင်သမျှဆုတ်ရင်း၊ အချိန်ဆွဲနေရင်းက သတိရမိတာက
"ခေါင်းဆောင်ရဲ့သေနတ်ထဲက နောက်ဆုံးကျည်တစ်တောင့်ကို ..."
"ပါးစပ်ပိတ်ထား! မင်းအသံမကြားချင်ဘူး"
Lock တစ်ချက်ပြုံးလိုက်မိပြီး တစ်ဘက်ကလူ အနားကပ်လာတာကို စောင့်နေလိုက်တယ်။
တော်တော်နီးလာမှ Lock သစ်ပင်အကွယ်ကနေထွက်လိုက်တော့
"နောက်ဆုံးတော့ Spectrum King လည်း သုံ့ပန်းဖြစ်တော့မှာပေါ့"
Bermuda ကလူဟာ Lock ခြေထောက်တွေကိုပစ်ပြီး အရှင်ဖမ်းချင်ပုံရပါရဲ့။ သေနတ်ကို ဒူးခေါင်းတွေဆီဦးတည်လိုက်တယ်။ Lock လက်တစ်ဖက်မှာ သေနတ်ကို အောက်စိုက်ပြီးကိုင်ထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ လိမ့်ကျသွားတုန်းက ပါသွားတဲ့သေနတ်မဟုတ်တာကိုတော့ တစ်ဘက်လူသိပုံမပေါ်။ နောက်လက်တစ်ဖက်မှာက ငွေရောင်ဆွဲကြိုးလေးတစ်ကုံး။
*Bang*
သေနတ်သံတစ်ချက်ထွက်လာပြီး Bermuda ဘက်ကသေနတ်သမား Lock ကိုကြည့်လာတယ်။ Lock လက်တစ်ဖက်မှာတော့ ယမ်းငွေ့တွေထွက်နေတဲ့သေနတ်တစ်လက်။ တစ်ဘက်ရန်သူရဲ့ မျက်ခုံးတန်းနှစ်ခုကြားမှာတော့ အပေါက်တစ်ပေါက်။
Chain နဲ့နောက်ဆုံးအကြိမ်တွေ့ချိန်မှာ Lock လက်ထဲထည့်ပေးခဲ့တဲ့ ဆွဲကြိုးလေးဆီက ဖြုတ်တပ်လို့လွယ်တဲ့ကျည်တစ်တောင့်ဟာ Lock ဆီပါလာတဲ့ Spectrum ခေါင်းဆောင်ဟောင်းရဲ့ သေနတ်က နောက်ဆုံးလက်ကျန်ကျည်တစ်တောင့်ဆိုတာ အပစ်ခံလိုက်ရတဲ့သူ သိမသွားခဲ့ပါဘူး။
Bryan ဆီအပြေးသွားပြီးကြည့်တော့ အသက်မျှင်းမျှင်းရှုနေတယ်။
"ခေါင်းဆောင်"
"Nick! နောက်တစ်ယောက်ရော"
Nick ကခေါင်းခါပြကာ အနားကိုအပြေးရောက်လာတယ်။
"Bryan ဘာဖြစ်တာလဲ?"
"အသက်ရှိသေးတယ်"
Nick က Bryan ကို ပခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်ပြီး ပြန်ထွက်ခဲ့ကြတော့ Spectrum ကကားတစ်စီးနဲ့ တည့်တည့်ဆုံတာက ကံကောင်းမှုတစ်ခုလို့ ဆိုရမလား?
ပြန်ထွက်လာကြတော့ နောက်တစ်စီးနဲ့လည်း ပြန်ဆုံတယ်။
ဒါပေမဲ့ကံဆိုးတာက အဲဒီတစ်စီးနောက်ကနေ Bermuda ဘက်က နှစ်စီးပါလာတာပါ။
အဲဒီအချိန် လေတိုးသံတွေကြားရပြီး နောက်ကလိုက်လာတဲ့ကားနှစ်စီးဆီ ကျည်ဆန်တွေ မိုးရွာချပါတော့တယ်။
Nick နဲ့မှာလိုက်တဲ့ အရိပ်လိုရှိနေမှာပါဆိုတာ အပိုစကားမဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။
Chain က Lock အနားမှာရှိမနေတာတောင် Lock အသက်ကို အကြိမ်ကြိမ်ကယ်နေဆဲပဲဆိုတာ မီးလောင်ပေါက်ကွဲသွားတဲ့ Bermuda ကကားနှစ်စီးက သက်သေပါပဲ။
ငါ မင်းကို မုန်းဖို့ကြိုးစားရတာ ပင်ပန်းလိုက်တာ Chain ရာ။
¤
"Bryan အသက်မရှိတော့ဘူး ခေါင်းဆောင်"
"အဟက်! Bermuda ကို ငါအလွတ်မပေးဘူး။ Austin ကို ရအောင်ကယ်ရမယ်"
"ခေါင်းဆောင်၊ သူတို့တွေ ကျွန်တော်တို့ကိုတောင် လာကူနိုင်တယ်ဆိုတော့ Chain တို့ကိုလည်း ရအောင်ရှာနိုင်ကြမှာပါပဲ။ ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား?"
Lock ခေါင်းညိတ်မိသလား၊ ခေါင်းခါမိသလား ကိုယ်တိုင်မသိတော့ပါ။
¤
ကိုယ်ပြန်ဆုံချင်မိတဲ့ ငယ်ငယ်ကသူငယ်ချင်းဟာ ရန်သူရဲ့သားဖြစ်နေလိမ့်မယ်လို့ အဲဒီတုန်းက ကလေးလေးနှစ်ယောက် မသိခဲ့ကြပါဘူး။
ကိုယ့်သိပ်မုန်းပါတယ်လို့ သတ်မှတ်ထားသူက ကိုယ့်ကို အသက်ပေးရလောက်တဲ့အထိ ချစ်နေမယ်လို့ တစ်ယောက်ကမသိခဲ့သလို ...
ကိုယ့်ကိုခါးခါးသည်းသည်းဆက်ဆံနေတဲ့ သိပ်ချစ်ရသူဟာ မမျှော်လင့်ထားတဲ့ကံကြမ္မာကြောင့်သာ ရက်စက်တတ်နေခဲ့ပြီး ကိုယ့်အပေါ်အမုန်းတော့မရှိဘူးဆိုတာကို နောက်တစ်ယောက်ကလည်း မသိခဲ့ပါဘူး။
■■■■■ Part XLI ဆက်ရန် ■■■■■
Коментарі