64. Hurricane
Chain တစ္ေယာက္ Diary စာအုပ္ကိုင္တာ Lock အခန္းရွိရာဆီ ဦးတည္လိုက္မိတယ္။ အခန္းတံခါးေခါက္ၿပီးေခၚေနေပမဲ့ ဘာသံမွမၾကားရလို႔ ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့မွ အျပင္ကေန ေသာ့ပိတ္ထားတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘာသာျပန္ၿပီးေလွာင္ရယ္မိပါၿပီ။ စိတ္ေလာၿပီး ဘာမွေသခ်ာမၾကည့္မိလို႔ အခန္းထဲလူမရွိတာေတာင္ မသိႏိုင္တဲ့အျဖစ္။
အလုပ္ခန္းဆီသြားေတာ့လည္း မေတြ႕တာေၾကာင့္ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာခဲ့ေတာ့လည္း ရွိမေနပါ။ Indigo ဘက္မွာလည္းမရွိ။ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း Lock ကိုဘယ္မွာေတြ႕လဲမေမးမိ။ Red ဘက္ကိုထြက္လာေတာ့ Austin နဲ႔ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ေနတဲ့ Lock ကို ေတြ႕လိုက္ရတာေၾကာင့္
"အစ္ကိုေလး"
အေလာတႀကီး၊ အေမာတေကာနဲ႔ျဖစ္ေနတဲ့ Chain ေၾကာင့္ Lock ေမးမိတယ္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ? ဘာအေရးႀကီးလို႔လဲ?"
"ေမးစရာရွိလို႔ပါ"
"မအားေသးဘူး။ အေရးမႀကီးရင္ ေနာက္မွ ..."
ေျပာေနရင္းက Chain လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ Diary ကိုျမင္လိုက္ရလို႔ စကားေတြရပ္ကုန္ၿပီး Chain ကိုေဒါသတႀကီးၾကည့္မိေတာ့ တစ္ခုခုကိုအရမ္းသိခ်င္ေနသလို မ်က္ႏွာေပးနဲ႔။ Lock က Austin ဘက္ျပန္လွည့္ၿပီး
"ဒီေလာက္ဆို အဆင္ေျပမယ္မဟုတ္လား? လိုတာေနာက္မွဆက္ေျပာမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ရပါတယ္"
Lock ခ်က္ခ်င္းပဲ ထိုင္ရာကထလာၿပီး Chain လက္ေမာင္းကေနဆြဲကာ ျပန္ေခၚထုတ္လာခဲ့တယ္။ Violet ဘက္ျပန္လာတဲ့လမ္းမွာ Chain က
"Baby"
"မင္းေသာက္ေပါက္ပိတ္ထား"
ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ခံထားရတဲ့ လက္ေမာင္းမွာ လက္သည္းေတြပါ စိုက္ဝင္မတတ္ျဖစ္ေနလည္း သတိမထားမိၾကေတာ့ပါ။ Lock ဆြဲေခၚရာေနာက္ပါလာရင္း ဧည့္ခန္းဆီေရာက္ေတာ့ Lock က တြန္းထုတ္လိုက္တာမို႔ ဆိုဖာေတြနားကပ္သြားရၿပီးမွ Chain ျပန္လွည့္လာၿပီး
"ဒါကေလ ..."
"ေပးစမ္း အဲဒီစာအုပ္! မင္း ဘယ္လိုရထားတာလဲ?"
Lock ကဆြဲယူလိုက္ေတာ့ Chain လႊတ္ေပးလိုက္ကာ
"ပန္းအိုးႀကီးထဲက"
"ဘယ္တုန္းကယူသြားတာလဲ?"
"Leo ဆီ အစ္ကိုေလးဖုန္းဆက္ေနတုန္းကေလ"
"မင္း ..."
ေဒါသသံနဲ႔အတူ လက္သီးကပါရြယ္လာေပမဲ့ Chain က တစ္စက္ကေလးမွအမူအရာမပ်က္ဘဲ သူသိခ်င္တာကိုေမးဖို႔သာ စိတ္ေလာေနပံုႏွင့္
"ငါ အကုန္ဖတ္ၿပီးၿပီ အစ္ကိုေလး"
Lock က စိတ္႐ႈပ္သြားဟန္နဲ႔ သူ႔လက္ကိုျပန္ရုတ္လိုက္ၿပီး ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ကာ အေပၚထပ္တက္ဖို႔ျပင္လိုက္တာေၾကာင့္ Chain က Lock လက္တစ္ဖက္ကိုလွမ္းအဆြဲ၊ Lock ကလည္း ဆြဲခါ႐ုန္းလိုက္ေတာ့ Chain မ်က္ႏွာကို လက္ျပန္ရိုက္မိသလိုျဖစ္သြားခ်ိန္
"ကိုကို၊ ဘာျဖစ္ၾကျပန္တာလဲ?"
"အာ ... ဘာမွမဟုတ္ဘူး မီးငယ္။ မေတာ္တဆထိမိတာ၊ ဟုတ္တယ္ေနာ္ အစ္ကိုေလး?"
"မင္းကို ျပန္ၿပီးရွင္းျပေနရဦးမွာလား မီးငယ္"
"ဟာ၊ အသားလြတ္ႀကီး လာေဟာက္ေနျပန္ၿပီ။ ကိုကို႔ .... အဲ ..."
Lily ေျပာေနရင္း အစ္ကိုျဖစ္သူလက္ထဲက Diary ကိုေတြ႕သြားၿပီး စကားစျပတ္သြားၿပီးမွ
"သိၿပီ၊ ဆက္ရွင္းၾကေတာ့။ ဪ၊ အလုပ္ခန္းထဲျဖစ္ျဖစ္ သြားၾကပါလား။ ဒါကဧည့္ခန္းႀကီးေနာ္၊ ဘာေျပာေျပာ အကုန္ၾကားေနၾကမွာ။ ေစတနာနဲ႔သတိေပးတာ။ စိတ္ေလၽွာ့ေနာ္ ကိုကို။ Chain, fighting!"
Lily က ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီး ေရွာင္ထြက္သြားမွ Lock က အေပၚထပ္တက္သြားတာမို႔ Chain လည္း ေနာက္ကပါသြားပါေတာ့တယ္။ Lock က သူ႔အခန္းကိုဦးတည္သြားတာမို႔
"အစ္ကိုေလး၊ ေမးစရာရွိတယ္"
"ဖတ္ၿပီးၿပီဆို? သိၿပီးသြားမွေတာ့ ဘာေမးခ်င္ေသးတာလဲ?"
"စိတ္ရင္းအမွန္ကို သိခ်င္လို႔"
"Ivy နဲ႔ Lock က တစ္ေယာက္တည္းပဲေလ"
"ဒါဆို ..."
"စိတ္ကသာ ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ေန႐ံုပဲ"
"ဟာဗ်ာ၊ အဲဒီလိုေတြးမိေနလို႔ ေမးေနတာေလ။ ၿပီးေတာ့ သိခ်င္တာက အဲဒီညကအေျခအေန"
"မူးေနလို႔ေလ၊ မူးေနတုန္း မင္းလာျမႇဴဆြယ္လို႔"
Lock က ဘာမွမထူးဆန္းသလိုအထာနဲ႔ အခန္းတံခါးဖြင့္ဝင္လိုက္ေတာ့ Chain က တံခါးကိုဆြဲထားၿပီး
"ဒါေပမဲ့ ေရးထားတာက အဓိပၸါယ္ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနသလားလို႔"
Lock က ျပန္လွည့္ၾကည့္မလာဘဲ
"လိုရာဆြဲေတြးမေနနဲ႔၊ လက္ဖယ္စမ္း"
"Baby နားရြက္ေတြနီလာၿပီေနာ္"
Lock က ေဒါသတႀကီးလွည့္ၾကည့္လာၿပီး
"လာမေႏွာင့္ယွက္နဲ႔ Chain!"
"အဲ၊ မ်က္ႏွာေတြပါ နီခ်င္ေနတာလား?"
Chain စကားေၾကာင့္ Lock က ေခါင္းေမာ့လိုက္ၿပီး စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ထိန္းလိုက္သလို Chain ကလည္း Lock ရဲ႕အမူအရာေတြကို မ်က္ေျခမျပတ္ၾကည့္ေနဆဲ။ အခန္းထဲဝင္သြားတဲ့ Lock က ေနာက္ကလိုက္လာတဲ့ Chain နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ၿပီး
"ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ? ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥလား? ငါလည္းသိခ်င္တယ္၊ ျပန္စၾကမလား?"
ဘာမွခံစားခ်က္မရွိသလို ႐ုပ္တည္နဲ႔ေျပာရင္း အနားကိုတိုးကပ္လာတဲ့ Lock ေၾကာင့္ Chain တစ္ေယာက္ ေက်ာက္႐ုပ္လိုျဖစ္ေနရင္းက ေျခလွမ္းခ်င္းကပ္သြားခ်ိန္မွာ သတိလက္လြတ္ ေနာက္ဆုတ္မိတယ္။ ဆုတ္ရင္းကေန တံခါးမွာေက်ာကပ္သြားေတာ့မွ သတိျပန္ဝင္လာခ်ိန္ အရမ္းနီးကပ္လာေနတဲ့ Lock ဆီအာ႐ံုေရာက္မိတဲ့အခါ နႈတ္ခမ္းေတြဆီျဖတ္ခနဲကပ္လိုက္ေပမဲ့ နဖူးကို လက္ညႇိဳးနဲ႔ေထာက္ထားလိုက္တဲ့ Lock ေၾကာင့္ အနားမေရာက္လိုက္သလို ဝမ္းဗိုက္ဆီက ခၽြန္ထက္ေနတဲ့သတၱဳတစ္ခုရဲ႕ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ငံု႔ၾကည့္မိတယ္။ မီးေရာင္မွာ လက္ခနဲျဖစ္သြားတဲ့ ဓားသြားရယ္၊ တစ္ဖက္က ေကြးေနတဲ့ကႏုတ္ဆန္ဆန္အထစ္ေတြရယ္က အလြယ္တကူဝင္သြားၿပီးမွ အူေတြကိုပါျပန္ဆြဲထုတ္လာႏိုင္တဲ့ အေနအထား။
"ငါးမၽွားခ်ိတ္ေလးေတာ့ ျမင္သင့္ပါတယ္။ အစာကိုခ်ည္းပဲ မငမ္းနဲ႔ေလ"
"ဟား ဟား၊ ကိုယ္ရူးတာပါ"
"အရူးေတြကို ဗိုက္မဖြင့္ခ်င္ေသးဘူး။ သြက္သြက္မခါေအာင္ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေနစမ္းပါ။ ထြက္သြားေတာ့"
Lock က လက္ထဲမွာ ဓားကိုလွလွပပလွည့္ပတ္ကစားရင္း ေနာက္ျပန္လွည့္သြားတယ္။
"ေၾကာက္ရမွာေပါ့"
Chain စကားအဆံုး ခ်က္ခ်င္းလွည့္ၿပီးလႈပ္ရွားလိုက္တဲ့ Lock. ခပ္ဖြဖြေလးလႈပ္ခါသြားတဲ့ Chain လည္ပင္းနားကဆံစတခ်ိဳ႕။ Chain လည္ပင္းေဘးက တံခါးေနရာမွာ စိုက္ဝင္လႈပ္ရမ္းေနတဲ့ ဓားတစ္လက္။ တိက်လြန္းတဲ့အခ်ိန္အဆေၾကာင့္ Chain ျပံဳးလိုက္မိၿပီး
"အခုအထိေတာ့ သတ္ခ်င္စိတ္မေပၚေသးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အရမ္းႀကီးစိတ္ဆိုးေနရင္ တစ္ခုခုထြက္ေပါက္ရွာလိုက္ေလ"
"ငါစိတ္ဆိုးခ်င္စိတ္ကို မရွိတာ။ မင္းသြားလိုက္ေတာ့၊ ငါအလုပ္ေတြရွိေသးတယ္"
"ေနာက္ေန႔မွ ေသခ်ာဆက္ေျပာၾကတာေပါ့။ သြားလိုက္ပါဦးမယ္ Baby"
Chain က ဓားကိုနႈတ္ယူလိုက္ၿပီး ခုတင္ေပၚတင္ေပးခဲ့ကာ ထြက္သြားခဲ့တယ္။
သိသြားၿပီတဲ့၊ ဖတ္ၿပီးသြားၿပီတဲ့ေလ။ ေကာင္းတာပဲေလ၊ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတြ႕မယ့္အတူတူ အခုသိသြားေတာ့လည္း ေအးတာပဲ။ ေတြးခ်င္ရာေတြးေပါ့၊ ငါလည္း ေရးခ်င္ရာေရးထားတာပဲ။
¤
Spectrum King နဲ႔အနီးကပ္ရွိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ဦးေႏွာက္ကအလုပ္မလုပ္ေတာ့တာလည္း ေသနည္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ။ ႏွလံုးသားကလည္း အလုပ္လုပ္ရလြန္းလို႔ မေသ႐ံုတမယ္ပဲ။ ဒီၾကားထဲက ဓားႀကိမ္းႀကိမ္းေနတာကေတာ့ အသက္နဲ႔အေဝးဆံုးပဲထင္ပါရဲ႕။
မသတ္ရက္ဘူးလို႔ပဲ လိုရာဆြဲေတြးပါရေစ Baby.
အခန္းထဲျပန္ေရာက္တဲ့အထိ လူကမတည္ၿငိမ္ႏိုင္ေသးတဲ့ Chain, ဖုန္းသံေၾကာင့္ၾကည့္မိေတာ့ Hurricane ဆီကပို႔လိုက္တဲ့ စာတစ္ေစာင္။ ခ်က္ခ်င္း Laptop ဖြင့္ၿပီးဆက္သြယ္လိုက္ေတာ့ ေတြ႕လိုက္ရတာက Bermuda ရဲ႕သားမက္က ဆက္သြယ္ေနပါတယ္တဲ့။ ကိုယ့္ဆီဆက္သြယ္လာတာကို မသိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ Diary တစ္အုပ္နဲ႔အလုပ္႐ႈပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ Hurricane သတိေပးမွ သိရတဲ့အျဖစ္ပါ။
Hurricane ကို ခဏေနရင္ဖုန္းဆက္မယ္လို႔ အေၾကာင္းျပန္ၿပီး Hepius ဆီဖုန္းေခၚလိုက္တယ္။
"Hepius, ငါေမ့ေနတာေတြကို အျမန္ဆံုးျပန္သတိရခ်င္တယ္။ မင္းစီစဥ္ေပးပါ"
"ဘာေတြထေဖာက္ေနျပန္တာလဲ?"
"ငါ လုပ္စရာအလုပ္ေတြေပၚလာၿပီ။ အကုန္သိေနမွရမွာ"
"အစတည္းက မင္းအတြက္ ငါတို႔ေတြစီစဥ္ေပးထားပါတယ္။ မင္းက ႐ုတ္တရက္ႀကီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသတိရသြားလို႔ ငါက ဘာမွမေျပာျဖစ္တာ။ မင္း သိခ်င္စိတ္ရွိေနရင္ သိလာႏိုင္ေပမဲ့ အရမ္းေလာရင္ေတာ့ ျပႆနာရွိႏိုင္တယ္။ ငါေျပာတာကို နားလည္တယ္မဟုတ္လား?"
"အင္းပါ။ ငါ့စိတ္ငါ ထိန္းပါ့မယ္"
"အင္း၊ ငါဆက္သြယ္လိုက္မယ္"
"Yes, Doc."
Hepius နဲ႔ဖုန္းေျပာၿပီးေတာ့ ခုတင္ေပၚပစ္လွဲလိုက္ၿပီး အေတြးေတြကအစီအရီေပၚလာတယ္။ အခုဆက္သြယ္လာတဲ့ ဘာမွမေတာ္တဲ့ကိုယ့္ေယာက္ဖက အရမ္းကိုေနာက္ေၾကာင္းရွင္းၿပီး Bermuda ရဲ႕သမီးနဲ႔ယူထားတာကလြဲရင္ ဘာမွပတ္သက္မႈမရွိသေလာက္ ကင္းရွင္းေနတာကစၿပီး သူေရာက္လာတဲ့ေန႔ကပံုတခ်ိဳ႕မွာ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ သူ႔ရဲ႕ဟန္ပန္အေနအထားကလည္း အရမ္း႐ိုးရွင္းၿပီး ဘာကိုမွဂ႐ုထားစရာ၊ စိုးရိမ္စရာမလိုတဲ့၊ အႏၲရာယ္ကင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္လို သာမန္ဆန္လြန္းတယ္။ ေရေႁမြလိုျဖစ္ေနတာကိုက ဖံုးကြယ္မႈတစ္ခုျဖစ္ေနရင္ အဆိပ္ျပင္းမယ့္ပံုပဲ။
Hurricane ဆီ ဖုန္းေခၚလိုက္ၿပီး
"ငါ စစ္မၾကည့္လုိက္မိဘူး။ မင္းေျပာမွသိတယ္"
"မင္း ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ?"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"အဲဒါဆိုလည္း ေလသံကိုၿငိမ္ေအာင္ထိန္းၿပီး အသက္႐ွဴသံပံုမွန္ျဖစ္မွ ဆက္ေျပာၾကမလား?"
"ဟား ဟား၊ မင္းကေလ တကယ္ကို အၾကားအာ႐ံုကေတာ့ ေကာင္းလြန္းတယ္"
"အက်င့္ပါေနတာပါ"
မင္းမို႔လို႔ ငါအလြတ္ရေနတာလို႔ မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး။
"ဘိုးေတာ္ႀကီးက အရမ္းၿငိမ္ေနၿပီး သားမက္ကဆက္သြယ္လာတာကို မသိဘူးဆိုတာက ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား?"
"သူ႔သားမက္ကလည္း အရမ္းၿငိမ္ေနတာကိုး။ အခုဆက္သြယ္ပံုကလည္း ႐ိုး႐ိုးေလးပဲဆိုေတာ့ အဲဒီလိုဆက္သြယ္မယ္လို႔ မထင္တာလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္ေလ"
"အင္း၊ ငါၾကည့္လုပ္လိုက္ပါ့မယ္"
"မင္းေနေကာင္းလို႔လား Chain?"
"ေကာင္းပါတယ္"
"ဒါဆို ဘာလို႔ Hepius ကို ဖုန္းေခၚတာလဲ?"
"ဖုန္းလိုင္းေလးပါ အလြတ္မေပးေတာ့ဘူးလားကြာ"
"ေပးပါတယ္။ အဝင္အထြက္စာရင္းေလးပဲ သိတာပါ"
"ငါ အကုန္လံုးကို သတိရခ်င္ၿပီ"
"ဪ"
ငါ့ကို ေခ်ာင္ပိတ္လိုက္ၿပီေပါ့။
"Kyle, ငါ ... ငါေလ ..."
"အင္း၊ ေျပာေလ"
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေတာ့ ေက်ာခိုင္းပါ။
"ငါ သူ႔ Diary ကို ဖတ္ၿပီးၿပီ"
"မင္းသိခ်င္တာ သိရၿပီေပါ့"
"မေသခ်ာတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ"
"သူကိုယ္တိုင္က ဘာကိုမ်ား ေသခ်ာခံစားလို႔လဲ?"
"ဟင္း ....."
"ေတာ္ၿပီ၊ မင္းနားလိုက္ေတာ့။ Bermuda သားမက္ကိစၥ ငါပဲ ေစာင့္ၾကည့္ေပးထားမယ္။ Hepius နဲ႔လည္း ေဆြးေႏြးရဦးမွာဆိုေတာ့ မ်ားမ်ားနားပါ"
"မင္းမရွိရင္ ငါေတာ့ ေသတာၾကာၿပီ"
ငါကေတာ့ ရွင္လ်က္ေသေနတာၾကာၿပီ။
"အဲဒီစကားေလာက္နဲ႔ အေမာမေျပဘူး။ ေနာက္မွ စာရင္းရွင္းမယ္၊ List ထဲထည့္ထားလိုက္မယ္"
"ဟား ဟား၊ ဟုတ္ပါၿပီကြာ"
¤
ေဆး႐ံုေခါင္မိုးေပၚမွာ ေလေတြကတိုက္လို႔။ ငံု႔ၾကည့္ေတာ့ လူေတြ၊ ကားေတြေရာ ေသးေသးေလးေတြ။ ျပန္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ Lock က လွည့္ထြက္သြားလို႔ Chain ငိုခ်င္လာတယ္။ မ်က္စိေတြမွိတ္လိုက္ခ်ိန္ ဆူညံသံေၾကာင့္ျပန္ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ Hurricane တို႔အဖြဲ႕ရယ္၊ ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရတဲ့ ေသနတ္ဒဏ္ရာနဲ႔ အေလာင္းတစ္ေလာင္းရယ္၊ ထိုင္ငိုရင္းတုန္လႈပ္ေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ေတြ႕ေနရတယ္။
ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကို အတင္းဆြဲေခၚေနတဲ့ Bermuda Head.
"ဟင့္အင္း၊ မလိုက္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္မလိုက္ဘူး။ မလုပ္ပါနဲ႔ အေဖ"
"Chain, wake up! Wake up!"
"အင္း ..... ငါ ... "
"မင္းအာ႐ံုေတြ အရမ္းလြင့္ေနတယ္။ ငါေျပာတယ္ေလ၊ မေလာရဘူးလို႔"
"ငါ ထိန္းပါတယ္ Hepius ရယ္"
"ဟင့္အင္း၊ မထိန္းဘူး။ သိခ်င္စိတ္ေတြအတိုင္း မင္းေလၽွာက္သြားေနတာ"
"ငါ အဲဒီလိုျဖစ္မယ္လို႔ မေတြးမိဘူး။ သူ႔ဘာသာလြတ္ထြက္သြားသလိုပဲ"
"မင္း အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူး။ ငါစီစဥ္မေပးႏိုင္ေသးဘူး"
"မလုပ္ပါနဲ႔ကြာ၊ ငါထိန္းပါ့မယ္ဆိုကြာ"
အဆင္သင့္မျဖစ္ရင္ အထူးကုပါရဂူနဲ႔ေပးမေတြ႕ဘူးေျပာလို႔ Chain မ်က္ႏွာငယ္နဲ႔ ေတာင္းပန္ေနရတယ္။ အကုန္လံုးကို ျပန္သတိရခ်င္ေနၿပီေလ။ Bermuda နဲ႔ရင္ဆိုင္ဖို႔ဆို သိသင့္တာေတြ ရွိေနၿပီ။
Hepius နဲ႔ Chain စကားေျပာေနတုန္း ေရာက္ခ်လာတဲ့ Hurricane က ပ်ာပ်ာသလဲနဲ႔
"Chain, မင္းအဆင္ေျပလား? ငါ့ကိုလည္းမေစာင့္ဘူး၊ တစ္ေယာက္တည္းထြက္လာတယ္"
"ငါ ကေလးမွမဟုတ္တာကြာ"
"Hurricane, ခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္းကိုလည္း ထိန္းဦးေနာ္။ ဘာေတြေလာေနမွန္းမသိဘူး"
"မင္းကေရာ ငါ့သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္လို႔လား?"
Chain ထေအာ္ေတာ့ Hepius က မၾကည္ၾကည့္ၾကည့္ရင္း
"မဟုတ္ဘူး။ မင္းနဲ႔ Lock ကို သူငယ္ခ်င္းေတာ္ရတာ ပင္ပန္းတယ္။ Hurricane ရယ္၊ အဲဒီေကာင္ကို ျပန္ေခၚသြားပါေတာ့ဗ်ာ။ မင္းေအးေဆးနားဦး Chain"
"အခုက ေအးေအးေဆးေဆးေနလို႔မရဘူးေလ"
"Chain, ေတာ္ေတာ့။ မင္းသိခ်င္တာေတြ ငါအကုန္ေျပာျပမယ္"
"ေသခ်ာလား Kyle?"
"အင္း"
"Ok, ငါျပန္ၿပီ Hepius"
"ႂကြ၊ ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ ငါမေတြ႕ခ်င္ေသးဘူး"
မင္း Lock ကိုကာကြယ္ခ်င္တာ ငါတို႔သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အတင္းအက်ပ္ႀကီး ျပန္သတိရဖို႔ႀကိဳးစားတာ လြယ္တဲ့ကိစၥမဟုတ္ဘူးေလကြာ။ Hurricane ကလည္း ကူညီႏိုင္ေနတာကို ဘာကိစၥမ်ား Chain က ေလာေနရတာလဲ?
¤
"အဲဒါဆို Bermuda Castle ရဲ႕ Plan က ငါ့ဆီမွာရွိေနတာလား? ဘယ္မွာလဲ?"
"မင္းတို႔ Wedding Photo ပံုစံ Jigsaw Puzzle ရဲ႕ေနာက္မွာ"
"Puzzle?"
"အင္း၊ ဒါေပမဲ့ Puzzle piece တစ္ခုေပ်ာက္ေနတယ္။ ဘယ္မွာရွိလဲလို႔ ငါမသိဘူး"
"က်န္တာေတြကေတာ့ ရွိတယ္ေပါ့"
"မင္းျပန္သတိရတဲ့ေန႔က အဲဒါေတြဆက္ၾကည့္ရင္း ေမ့လဲေနတာလို႔ေျပာတယ္"
"ဒါဆို သူတို႔ေမာင္ႏွမဆီမွာ ရွိေနမွာပဲ"
"ေသခ်ာတာေပါ့။ မင္းယူလာတဲ့ Bermuda ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈစာရင္းကေတာ့ Lock က ဘိုးေတာ္ဆီျပန္ေပးလိုက္ၿပီး ဒီဘက္ကိုလံုးဝေျခမခ်ဖို႔ ကတိေတာင္းလိုက္တယ္"
"အဲဒါကိုသိတယ္ေလ။ အဲဒီထဲ ဘာပါလဲသိခ်င္တာ"
"မင္းတို႔သားအဖႏွစ္ေယာက္တည္းပဲသိတာ။ မင္း ပြားၿပီးယူလာတာက Eye scan နဲ႔မို႔ တျခားသူဖြင့္မရဘူး။ Lily တို႔ဖြင့္ၾကည့္တာလည္း အေပၚယံပဲ၊ Bermuda ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈေတြလို႔ သိရ႐ံုပဲ။ အတိအက်ကဘာေတြလဲဆိုတာ မသိႏိုင္ဘူး။ ငါလည္းမသိဘူး။ ငါသိစရာမလိုဘူးထင္လို႔"
"Building plan ကို ရွာၾကည့္ရမယ္။ လိုအပ္လာရင္ သံုးလို႔ရတာေပါ့"
"မင္း အဲဒီထဲေရာက္သြားတာကလြဲရင္ အဲဒီ Plan က ငါ့အတြက္အသံုးမဝင္ဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွလည္း အသံုးဝင္ႏိုင္တဲ့အရာ ျဖစ္မလာေစရဘူး။ မင္းတို႔ဘာသာ တျခားေနရာမွာသံုးရင္သံုးေပါ့"
"Why so serious?"
"ရယ္မေနနဲ႔ Chain! မင္းကိုက Serious ျဖစ္ေနတာေလ။ ငါကမသိဘူးဆိုေတာ့"
မင္းက အတည္ေပါက္နဲ႔ တစ္ခုခုကိုစြန္႔စားေတာ့မလိုေတြ လုပ္ေနတာေလ။ အဲဒါကို ငါက ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနလို႔ရမတဲ့လား။ Bermuda နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မင္းစာရင္းရွင္းခ်င္ေနတာ ငါသိတယ္။
"ငါ တစ္ခုထပ္ေမးလို႔ရမလား? ဟာ၊ ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး"
"မင္းအေျပာအရေတာ့ အဲဒီညက သိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ရတယ္တဲ့ေလ"
"Sorry"
ငါေမးမွာကို မင္းသိေနတာ မဆန္းေပမဲ့ ငါ့မ်က္လံုးေတြကိုတည့္တည့္ၾကည့္ၿပီး ေျဖလာလိမ့္မယ္လို႔ ငါထင္မထားဘူးေလ။ ငါ မေမးခဲ့သင့္ဘူးဆိုတာကို ေနာက္က်ၿပီးမွသိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ မင္းကိုေတာ့ ထပ္ခါထပ္ခါနာက်င္ေစခဲ့ၿပီ။ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ Kyle.
"မလိုပါဘူး။ မင္းတို႔ ..."
"ေတာ္ၿပီ၊ ငါမသိခ်င္ေတာ့ဘူး။ သတိျပန္ရလာမွာပဲေလ၊ မေျပာနဲ႔ေတာ့"
"ငါ ..."
"ေတာ္ၿပီ၊ ငါတို႔ သြားေသာက္ရေအာင္"
"ဟာဟ! မင္းမမွတ္ေသးဘူးလား Chain?"
"Club သြားတဲ့ကိစၥလား? အဲဒီတုန္းက ငါကေလးလိုျဖစ္ေနလို႔ပါကြာ။ အခုက ျပႆနာမရွိပါဘူး"
"George ဆီသြားၾကမလား?"
"ဟင့္အင္း၊ ငါတို႔ကိုမသိႏိုင္တဲ့ေနရာေလးမွာ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္သြားေသာက္ရေအာင္ေလ"
"Spectrum ကိုေတာ့အေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါဦး"
"Austin ကို ေျပာလိုက္မယ္"
ေျပာၿပီး Chain က ဖုန္းေခၚေနေလတယ္။ ဘာေၾကာင့္ Austin တဲ့လဲ? Lock နဲ႔ Lily ကို ဘာလို႔မေခၚတာလဲ?
"ဒါဆို အစ္ကိုေလး Red မွာရွိတယ္ေပါ့။ တစ္ခါတည္းေျပာျပလိုက္ပါ၊ ငါ ဒီညျပန္မလာျဖစ္ဘူးလို႔။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ Region (11) ကိစၥက Simon ကိုလႊဲလိုက္ပါ"
"................"
"ဟာကြာ၊ မင္းေျပာေတာ့ ကင္းကိုက္မွာစိုးလို႔လား?"
"..............."
"ေတာ္ၿပီ၊ ေတာ္ၿပီ။ ငါ့ဘာသာဖုန္းဆက္လိုက္မယ္။ ဘာေကာင္ေတြမွန္းမသိဘူး"
ဪ၊ အလုပ္ကိစၥလႊဲရင္း Lock ကို လူစားနဲ႔သံေတာ္ဦးတင္ခိုင္းေနေသးတာ။ Spectrum မွာ ဘယ္သူကမ်ား သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားဝင္မယ္ထင္လို႔လဲေနာ္?
"အစ္ကိုေလး၊ ဒီေန႔နဲ႔ မနက္ျဖန္မနက္ေစာေစာ ငါ့ကို ဘာခိုင္းစရာရွိေသးလဲမသိဘူး"
".............."
"အဲဒီဟာက အကုန္လုပ္ၿပီးၿပီ။ လက္စသတ္ဖို႔က်န္တာ Simon ကိုခိုင္းလိုက္ပါၿပီ"
"..............."
"ဟုတ္၊ အဲဒါဆို ငါဒီညျပန္မလာျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာမလို႔ပါ။ မနက္ေလာက္မွ ျပန္ေရာက္ေတာ့မယ္"
"............."
"သိပါတယ္ဗ်ာ၊ အလုပ္ခိုင္းစရာရွိမွာစိုးလို႔ ေမးတာပါ"
"............"
"အဲဒါဆို ဒါပဲေနာ္ အစ္ကိုေလး"
အစ္ကိုေလးနဲ႔စၿပီး အစ္ကိုေလးနဲ႔ဆံုးတဲ့ ဖုန္း Call အဆံုးမွာ Chain ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီး မၾကည္မလင္မ်က္ႏွာနဲ႔မို႔ Hurricane ရယ္လိုက္မိတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ အလိုမက်သလိုျဖစ္ေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ေပမဲ့လည္း ကိုယ့္မ်က္စိထဲမွာ အဲဒီလိုပဲျဖစ္ေနတယ္ Boo.
"မင္းက ဘာရယ္ေနတာလဲ?"
"မင္းကေရာ ဘာျဖစ္လို႔ ဖုန္းကိုရန္သူလိုၾကည့္ေနတာလဲ?"
"Spectrum King က အာဏာသိပ္ျပတာပဲ။ အလုပ္ကိစၥေတြၿပီးလားတဲ့ေလ။ ဒီညျပန္မလာဘူးေျပာတာကိုက် သူ႔အပူပါလို႔လားတဲ့။ မေျပာမိလို႔ ခိုင္းစရာေပၚလာတဲ့အခါ ရွာမေတြ႕ရင္လည္း အမႈကႀကီးဦးမယ္"
"ဟားဟား၊ အခု အဆင္ေျပၿပီလား? ဘယ္သြားၾကမလဲ?"
"ၿမိဳ႕ျပင္က Bar ေလးဆီ"
"အာ ... ေကာင္းတယ္။ ေလလည္း လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္႐ွဴရင္း၊ ျမင္ကြင္းေအးေအးလည္း ခံစားရင္း၊ မေသာက္ရတာၾကာတဲ့ ယမကာေလးလည္း မွီဝဲရင္းေပါ့။ ဟားဟား"
"ဟုတ္တယ္။ အဲဒီဆိုင္က Vodka အသစ္က အရမ္းမိုက္တယ္လို႔ အနံ႔ရထားတယ္"
"Let's go!"
¤
ေျဖာင့္ျဖဴးေနတဲ့ Highway လမ္းမႀကီးရယ္၊ ျမားတစ္စင္းလိုေျပးေနတဲ့ Limited edition ကားေလးတစ္စီးရယ္၊ ကားမွန္ေတြခ်ၿပီး ေလတျဖဴးျဖဴးၾကား ခပ္ျမဴးျမဴးျဖစ္ေနတဲ့ လူသားႏွစ္ေယာက္ရယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကားထဲမွာလြန္႔လူးေနတဲ့ Country Song ရဲ႕သံစဥ္ေတြရယ္။
"ဟာ၊ အဲဒါဘာလုပ္တာလဲ Hurricane ရဲ႕"
"သီခ်င္းေျပာင္းမလို႔ေလ"
"မေျပာင္းပါဘူး၊ အဲဒါ Hurricane ေလ"
"အဲဒီသီခ်င္းက မေကာင္းပါဘူး"
"အမ္း ... အဆဲေတာင္းတာလား?"
"ဖြင့္ကြာ၊ ဖြင့္"
Hurricane လက္ေလၽွာ့လိုက္ေတာ့ ေက်ာ္လိုက္တဲ့သီခ်င္းကို Chain က ျပန္ဖြင့္လိုက္တယ္။
🎶 Hadn't had a good time 🎶
.......................... 🎼
The moon went hiding
Stars quit shining
......................... 🎵
And hit me like a hurricane
You hit me like a hurricane 🎶
Luke Combs ရဲ႕ Hurricane.
Chain က အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔လိုက္ဆိုေနေတာ့ Hurricane လည္း သီခ်င္းစာသားေတြ လိုက္ညည္းမိေနပါရဲ႕။
ဒီလိုနဲ႔ ေနမဝင္ခင္ေလးမွာ သူတို႔ေျပာတဲ့ Bar ေလးဆီကိုေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ စိတ္ႀကိဳက္မွာၿပီး စားရင္းေသာက္ရင္းေငးရင္းနဲ႔ ေနေရာင္ေပ်ာက္ေလ၊ လူေတြပိုေရာက္လာေလနဲ႔ ဆိုင္ေလးက စည္ကားလာသလို ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း ဆူညံလာပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးလူစံုေတာ့ ဆိုင္ရဲ႕တီးဝိုင္းေလးကလည္း အသက္ဝင္လာၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပ်ာ္ရတာက ၿမိဳ႕ျပေပၚက နာမည္ႀကီး Club ေတြနဲ႔ေတာ့ ဘာမွမဆိုင္ဘဲ ပိုၿပီးလြတ္လပ္လို႔ ပိုၿပီးေပ်ာ္စရာေကာင္းေနပါေတာ့တယ္။
အသားကင္စားေနရာက ခြက္ကိုေကာက္ေမာ့ရင္း ခဏေနေတာ့ ဆိုင္ထဲကတျခားလူေတြလိုပဲ သီခ်င္းေတြလိုက္ဆိုကာ ျမဴးေနျပန္တဲ့ Chain ေၾကာင့္ Hurricane ေငးခနဲျဖစ္သြားတယ္။
ေပ်ာ္ေနတာလား Boo ေရ၊ ငါ မင္းကို အခုလိုေလးပဲျမင္ခ်င္တာပါ။ ငါတို႔တစ္သက္လံုး အခုလိုေလးေနႏိုင္မယ္ဆိုရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။ စည္းစိမ္ေတြ၊ ဂုဏ္သိကၡာေတြနဲ႔ ဘာမွမသက္ဆိုင္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔ပဲ မင္းကထိုက္တန္တာပါ။
မင္းအတြက္ ငါယူေဆာင္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးလား? ဒီတစ္ညေလးေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပ်ာ္ပါ။ ငါလည္း မင္းကလြဲရင္ က်န္တာေတြကို တစ္ညစာေတာ့ ေမ့ထားပါရေစ။
■■■■■ Part (LXV) ဆက္ရန္ ■■■■■
Chain တစ်ယောက် Diary စာအုပ်ကိုင်တာ Lock အခန်းရှိရာဆီ ဦးတည်လိုက်မိတယ်။ အခန်းတံခါးခေါက်ပြီးခေါ်နေပေမဲ့ ဘာသံမှမကြားရလို့ သေချာကြည့်တော့မှ အပြင်ကနေ သော့ပိတ်ထားတာကြောင့် ကိုယ့်ဘာသာပြန်ပြီးလှောင်ရယ်မိပါပြီ။ စိတ်လောပြီး ဘာမှသေချာမကြည့်မိလို့ အခန်းထဲလူမရှိတာတောင် မသိနိုင်တဲ့အဖြစ်။
အလုပ်ခန်းဆီသွားတော့လည်း မတွေ့တာကြောင့် အောက်ထပ်ဆင်းလာခဲ့တော့လည်း ရှိမနေပါ။ Indigo ဘက်မှာလည်းမရှိ။ ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း Lock ကိုဘယ်မှာတွေ့လဲမမေးမိ။ Red ဘက်ကိုထွက်လာတော့ Austin နဲ့ခေါင်းချင်းဆိုင်နေတဲ့ Lock ကို တွေ့လိုက်ရတာကြောင့်
"အစ်ကိုလေး"
အလောတကြီး၊ အမောတကောနဲ့ဖြစ်နေတဲ့ Chain ကြောင့် Lock မေးမိတယ်။
"ဘာဖြစ်တာလဲ? ဘာအရေးကြီးလို့လဲ?"
"မေးစရာရှိလို့ပါ"
"မအားသေးဘူး။ အရေးမကြီးရင် နောက်မှ ..."
ပြောနေရင်းက Chain လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ Diary ကိုမြင်လိုက်ရလို့ စကားတွေရပ်ကုန်ပြီး Chain ကိုဒေါသတကြီးကြည့်မိတော့ တစ်ခုခုကိုအရမ်းသိချင်နေသလို မျက်နှာပေးနဲ့။ Lock က Austin ဘက်ပြန်လှည့်ပြီး
"ဒီလောက်ဆို အဆင်ပြေမယ်မဟုတ်လား? လိုတာနောက်မှဆက်ပြောမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့၊ ရပါတယ်"
Lock ချက်ချင်းပဲ ထိုင်ရာကထလာပြီး Chain လက်မောင်းကနေဆွဲကာ ပြန်ခေါ်ထုတ်လာခဲ့တယ်။ Violet ဘက်ပြန်လာတဲ့လမ်းမှာ Chain က
"Baby"
"မင်းသောက်ပေါက်ပိတ်ထား"
ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ခံထားရတဲ့ လက်မောင်းမှာ လက်သည်းတွေပါ စိုက်ဝင်မတတ်ဖြစ်နေလည်း သတိမထားမိကြတော့ပါ။ Lock ဆွဲခေါ်ရာနောက်ပါလာရင်း ဧည့်ခန်းဆီရောက်တော့ Lock က တွန်းထုတ်လိုက်တာမို့ ဆိုဖာတွေနားကပ်သွားရပြီးမှ Chain ပြန်လှည့်လာပြီး
"ဒါကလေ ..."
"ပေးစမ်း အဲဒီစာအုပ်! မင်း ဘယ်လိုရထားတာလဲ?"
Lock ကဆွဲယူလိုက်တော့ Chain လွှတ်ပေးလိုက်ကာ
"ပန်းအိုးကြီးထဲက"
"ဘယ်တုန်းကယူသွားတာလဲ?"
"Leo ဆီ အစ်ကိုလေးဖုန်းဆက်နေတုန်းကလေ"
"မင်း ..."
ဒေါသသံနဲ့အတူ လက်သီးကပါရွယ်လာပေမဲ့ Chain က တစ်စက်ကလေးမှအမူအရာမပျက်ဘဲ သူသိချင်တာကိုမေးဖို့သာ စိတ်လောနေပုံနှင့်
"ငါ အကုန်ဖတ်ပြီးပြီ အစ်ကိုလေး"
Lock က စိတ်ရှုပ်သွားဟန်နဲ့ သူ့လက်ကိုပြန်ရုတ်လိုက်ပြီး တောက်တစ်ချက်ခေါက်ကာ အပေါ်ထပ်တက်ဖို့ပြင်လိုက်တာကြောင့် Chain က Lock လက်တစ်ဖက်ကိုလှမ်းအဆွဲ၊ Lock ကလည်း ဆွဲခါရုန်းလိုက်တော့ Chain မျက်နှာကို လက်ပြန်ရိုက်မိသလိုဖြစ်သွားချိန်
"ကိုကို၊ ဘာဖြစ်ကြပြန်တာလဲ?"
"အာ ... ဘာမှမဟုတ်ဘူး မီးငယ်။ မတော်တဆထိမိတာ၊ ဟုတ်တယ်နော် အစ်ကိုလေး?"
"မင်းကို ပြန်ပြီးရှင်းပြနေရဦးမှာလား မီးငယ်"
"ဟာ၊ အသားလွတ်ကြီး လာဟောက်နေပြန်ပြီ။ ကိုကို့ .... အဲ ..."
Lily ပြောနေရင်း အစ်ကိုဖြစ်သူလက်ထဲက Diary ကိုတွေ့သွားပြီး စကားစပြတ်သွားပြီးမှ
"သိပြီ၊ ဆက်ရှင်းကြတော့။ ဪ၊ အလုပ်ခန်းထဲဖြစ်ဖြစ် သွားကြပါလား။ ဒါကဧည့်ခန်းကြီးနော်၊ ဘာပြောပြော အကုန်ကြားနေကြမှာ။ စေတနာနဲ့သတိပေးတာ။ စိတ်လျှော့နော် ကိုကို။ Chain, fighting!"
Lily က ပြောချင်တာပြောပြီး ရှောင်ထွက်သွားမှ Lock က အပေါ်ထပ်တက်သွားတာမို့ Chain လည်း နောက်ကပါသွားပါတော့တယ်။ Lock က သူ့အခန်းကိုဦးတည်သွားတာမို့
"အစ်ကိုလေး၊ မေးစရာရှိတယ်"
"ဖတ်ပြီးပြီဆို? သိပြီးသွားမှတော့ ဘာမေးချင်သေးတာလဲ?"
"စိတ်ရင်းအမှန်ကို သိချင်လို့"
"Ivy နဲ့ Lock က တစ်ယောက်တည်းပဲလေ"
"ဒါဆို ..."
"စိတ်ကသာ နှစ်မျိုးဖြစ်နေရုံပဲ"
"ဟာဗျာ၊ အဲဒီလိုတွေးမိနေလို့ မေးနေတာလေ။ ပြီးတော့ သိချင်တာက အဲဒီညကအခြေအနေ"
"မူးနေလို့လေ၊ မူးနေတုန်း မင်းလာမြှူဆွယ်လို့"
Lock က ဘာမှမထူးဆန်းသလိုအထာနဲ့ အခန်းတံခါးဖွင့်ဝင်လိုက်တော့ Chain က တံခါးကိုဆွဲထားပြီး
"ဒါပေမဲ့ ရေးထားတာက အဓိပ္ပါယ်နှစ်မျိုးဖြစ်နေသလားလို့"
Lock က ပြန်လှည့်ကြည့်မလာဘဲ
"လိုရာဆွဲတွေးမနေနဲ့၊ လက်ဖယ်စမ်း"
"Baby နားရွက်တွေနီလာပြီနော်"
Lock က ဒေါသတကြီးလှည့်ကြည့်လာပြီး
"လာမနှောင့်ယှက်နဲ့ Chain!"
"အဲ၊ မျက်နှာတွေပါ နီချင်နေတာလား?"
Chain စကားကြောင့် Lock က ခေါင်းမော့လိုက်ပြီး စိတ်ငြိမ်အောင်ထိန်းလိုက်သလို Chain ကလည်း Lock ရဲ့အမူအရာတွေကို မျက်ခြေမပြတ်ကြည့်နေဆဲ။ အခန်းထဲဝင်သွားတဲ့ Lock က နောက်ကလိုက်လာတဲ့ Chain နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်ပြီး
"ဘာဖြစ်ချင်တာလဲ? နှစ်မျိုးဖြစ်နေတဲ့ကိစ္စလား? ငါလည်းသိချင်တယ်၊ ပြန်စကြမလား?"
ဘာမှခံစားချက်မရှိသလို ရုပ်တည်နဲ့ပြောရင်း အနားကိုတိုးကပ်လာတဲ့ Lock ကြောင့် Chain တစ်ယောက် ကျောက်ရုပ်လိုဖြစ်နေရင်းက ခြေလှမ်းချင်းကပ်သွားချိန်မှာ သတိလက်လွတ် နောက်ဆုတ်မိတယ်။ ဆုတ်ရင်းကနေ တံခါးမှာကျောကပ်သွားတော့မှ သတိပြန်ဝင်လာချိန် အရမ်းနီးကပ်လာနေတဲ့ Lock ဆီအာရုံရောက်မိတဲ့အခါ နှုတ်ခမ်းတွေဆီဖြတ်ခနဲကပ်လိုက်ပေမဲ့ နဖူးကို လက်ညှိုးနဲ့ထောက်ထားလိုက်တဲ့ Lock ကြောင့် အနားမရောက်လိုက်သလို ဝမ်းဗိုက်ဆီက ချွန်ထက်နေတဲ့သတ္တုတစ်ခုရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ငုံ့ကြည့်မိတယ်။ မီးရောင်မှာ လက်ခနဲဖြစ်သွားတဲ့ ဓားသွားရယ်၊ တစ်ဖက်က ကွေးနေတဲ့ကနုတ်ဆန်ဆန်အထစ်တွေရယ်က အလွယ်တကူဝင်သွားပြီးမှ အူတွေကိုပါပြန်ဆွဲထုတ်လာနိုင်တဲ့ အနေအထား။
"ငါးမျှားချိတ်လေးတော့ မြင်သင့်ပါတယ်။ အစာကိုချည်းပဲ မငမ်းနဲ့လေ"
"ဟား ဟား၊ ကိုယ်ရူးတာပါ"
"အရူးတွေကို ဗိုက်မဖွင့်ချင်သေးဘူး။ သွက်သွက်မခါအောင် ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနေစမ်းပါ။ ထွက်သွားတော့"
Lock က လက်ထဲမှာ ဓားကိုလှလှပပလှည့်ပတ်ကစားရင်း နောက်ပြန်လှည့်သွားတယ်။
"ကြောက်ရမှာပေါ့"
Chain စကားအဆုံး ချက်ချင်းလှည့်ပြီးလှုပ်ရှားလိုက်တဲ့ Lock. ခပ်ဖွဖွလေးလှုပ်ခါသွားတဲ့ Chain လည်ပင်းနားကဆံစတချို့။ Chain လည်ပင်းဘေးက တံခါးနေရာမှာ စိုက်ဝင်လှုပ်ရမ်းနေတဲ့ ဓားတစ်လက်။ တိကျလွန်းတဲ့အချိန်အဆကြောင့် Chain ပြုံးလိုက်မိပြီး
"အခုအထိတော့ သတ်ချင်စိတ်မပေါ်သေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ အရမ်းကြီးစိတ်ဆိုးနေရင် တစ်ခုခုထွက်ပေါက်ရှာလိုက်လေ"
"ငါစိတ်ဆိုးချင်စိတ်ကို မရှိတာ။ မင်းသွားလိုက်တော့၊ ငါအလုပ်တွေရှိသေးတယ်"
"နောက်နေ့မှ သေချာဆက်ပြောကြတာပေါ့။ သွားလိုက်ပါဦးမယ် Baby"
Chain က ဓားကိုနှုတ်ယူလိုက်ပြီး ခုတင်ပေါ်တင်ပေးခဲ့ကာ ထွက်သွားခဲ့တယ်။
သိသွားပြီတဲ့၊ ဖတ်ပြီးသွားပြီတဲ့လေ။ ကောင်းတာပဲလေ၊ တစ်ချိန်ချိန်မှာတွေ့မယ့်အတူတူ အခုသိသွားတော့လည်း အေးတာပဲ။ တွေးချင်ရာတွေးပေါ့၊ ငါလည်း ရေးချင်ရာရေးထားတာပဲ။
¤
Spectrum King နဲ့အနီးကပ်ရှိလိုက်ရတဲ့အချိန်တိုင်း ဦးနှောက်ကအလုပ်မလုပ်တော့တာလည်း သေနည်းတစ်မျိုးပါပဲ။ နှလုံးသားကလည်း အလုပ်လုပ်ရလွန်းလို့ မသေရုံတမယ်ပဲ။ ဒီကြားထဲက ဓားကြိမ်းကြိမ်းနေတာကတော့ အသက်နဲ့အဝေးဆုံးပဲထင်ပါရဲ့။
မသတ်ရက်ဘူးလို့ပဲ လိုရာဆွဲတွေးပါရစေ Baby.
အခန်းထဲပြန်ရောက်တဲ့အထိ လူကမတည်ငြိမ်နိုင်သေးတဲ့ Chain, ဖုန်းသံကြောင့်ကြည့်မိတော့ Hurricane ဆီကပို့လိုက်တဲ့ စာတစ်စောင်။ ချက်ချင်း Laptop ဖွင့်ပြီးဆက်သွယ်လိုက်တော့ တွေ့လိုက်ရတာက Bermuda ရဲ့သားမက်က ဆက်သွယ်နေပါတယ်တဲ့။ ကိုယ့်ဆီဆက်သွယ်လာတာကို မသိနိုင်လောက်အောင် Diary တစ်အုပ်နဲ့အလုပ်ရှုပ်ပြီးတဲ့နောက် Hurricane သတိပေးမှ သိရတဲ့အဖြစ်ပါ။
Hurricane ကို ခဏနေရင်ဖုန်းဆက်မယ်လို့ အကြောင်းပြန်ပြီး Hepius ဆီဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။
"Hepius, ငါမေ့နေတာတွေကို အမြန်ဆုံးပြန်သတိရချင်တယ်။ မင်းစီစဉ်ပေးပါ"
"ဘာတွေထဖောက်နေပြန်တာလဲ?"
"ငါ လုပ်စရာအလုပ်တွေပေါ်လာပြီ။ အကုန်သိနေမှရမှာ"
"အစတည်းက မင်းအတွက် ငါတို့တွေစီစဉ်ပေးထားပါတယ်။ မင်းက ရုတ်တရက်ကြီး တော်တော်များများသတိရသွားလို့ ငါက ဘာမှမပြောဖြစ်တာ။ မင်း သိချင်စိတ်ရှိနေရင် သိလာနိုင်ပေမဲ့ အရမ်းလောရင်တော့ ပြဿနာရှိနိုင်တယ်။ ငါပြောတာကို နားလည်တယ်မဟုတ်လား?"
"အင်းပါ။ ငါ့စိတ်ငါ ထိန်းပါ့မယ်"
"အင်း၊ ငါဆက်သွယ်လိုက်မယ်"
"Yes, Doc."
Hepius နဲ့ဖုန်းပြောပြီးတော့ ခုတင်ပေါ်ပစ်လှဲလိုက်ပြီး အတွေးတွေကအစီအရီပေါ်လာတယ်။ အခုဆက်သွယ်လာတဲ့ ဘာမှမတော်တဲ့ကိုယ့်ယောက်ဖက အရမ်းကိုနောက်ကြောင်းရှင်းပြီး Bermuda ရဲ့သမီးနဲ့ယူထားတာကလွဲရင် ဘာမှပတ်သက်မှုမရှိသလောက် ကင်းရှင်းနေတာကစပြီး သူရောက်လာတဲ့နေ့ကပုံတချို့မှာ တွေ့လိုက်ရတဲ့ သူ့ရဲ့ဟန်ပန်အနေအထားကလည်း အရမ်းရိုးရှင်းပြီး ဘာကိုမှဂရုထားစရာ၊ စိုးရိမ်စရာမလိုတဲ့၊ အန္တရာယ်ကင်းတဲ့ လူတစ်ယောက်လို သာမန်ဆန်လွန်းတယ်။ ရေမြွေလိုဖြစ်နေတာကိုက ဖုံးကွယ်မှုတစ်ခုဖြစ်နေရင် အဆိပ်ပြင်းမယ့်ပုံပဲ။
Hurricane ဆီ ဖုန်းခေါ်လိုက်ပြီး
"ငါ စစ်မကြည့်လိုက်မိဘူး။ မင်းပြောမှသိတယ်"
"မင်း ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ?"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
"အဲဒါဆိုလည်း လေသံကိုငြိမ်အောင်ထိန်းပြီး အသက်ရှူသံပုံမှန်ဖြစ်မှ ဆက်ပြောကြမလား?"
"ဟား ဟား၊ မင်းကလေ တကယ်ကို အကြားအာရုံကတော့ ကောင်းလွန်းတယ်"
"အကျင့်ပါနေတာပါ"
မင်းမို့လို့ ငါအလွတ်ရနေတာလို့ မပြောဖြစ်တော့ဘူး။
"ဘိုးတော်ကြီးက အရမ်းငြိမ်နေပြီး သားမက်ကဆက်သွယ်လာတာကို မသိဘူးဆိုတာက ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား?"
"သူ့သားမက်ကလည်း အရမ်းငြိမ်နေတာကိုး။ အခုဆက်သွယ်ပုံကလည်း ရိုးရိုးလေးပဲဆိုတော့ အဲဒီလိုဆက်သွယ်မယ်လို့ မထင်တာလည်းဖြစ်နိုင်တယ်လေ"
"အင်း၊ ငါကြည့်လုပ်လိုက်ပါ့မယ်"
"မင်းနေကောင်းလို့လား Chain?"
"ကောင်းပါတယ်"
"ဒါဆို ဘာလို့ Hepius ကို ဖုန်းခေါ်တာလဲ?"
"ဖုန်းလိုင်းလေးပါ အလွတ်မပေးတော့ဘူးလားကွာ"
"ပေးပါတယ်။ အဝင်အထွက်စာရင်းလေးပဲ သိတာပါ"
"ငါ အကုန်လုံးကို သတိရချင်ပြီ"
"ဪ"
ငါ့ကို ချောင်ပိတ်လိုက်ပြီပေါ့။
"Kyle, ငါ ... ငါလေ ..."
"အင်း၊ ပြောလေ"
ဖြည်းဖြည်းချင်းတော့ ကျောခိုင်းပါ။
"ငါ သူ့ Diary ကို ဖတ်ပြီးပြီ"
"မင်းသိချင်တာ သိရပြီပေါ့"
"မသေချာတာတွေ အများကြီးပဲ"
"သူကိုယ်တိုင်က ဘာကိုများ သေချာခံစားလို့လဲ?"
"ဟင်း ....."
"တော်ပြီ၊ မင်းနားလိုက်တော့။ Bermuda သားမက်ကိစ္စ ငါပဲ စောင့်ကြည့်ပေးထားမယ်။ Hepius နဲ့လည်း ဆွေးနွေးရဦးမှာဆိုတော့ များများနားပါ"
"မင်းမရှိရင် ငါတော့ သေတာကြာပြီ"
ငါကတော့ ရှင်လျက်သေနေတာကြာပြီ။
"အဲဒီစကားလောက်နဲ့ အမောမပြေဘူး။ နောက်မှ စာရင်းရှင်းမယ်၊ List ထဲထည့်ထားလိုက်မယ်"
"ဟား ဟား၊ ဟုတ်ပါပြီကွာ"
¤
ဆေးရုံခေါင်မိုးပေါ်မှာ လေတွေကတိုက်လို့။ ငုံ့ကြည့်တော့ လူတွေ၊ ကားတွေရော သေးသေးလေးတွေ။ ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ Lock က လှည့်ထွက်သွားလို့ Chain ငိုချင်လာတယ်။ မျက်စိတွေမှိတ်လိုက်ချိန် ဆူညံသံကြောင့်ပြန်ဖွင့်ကြည့်မိတော့ Hurricane တို့အဖွဲ့ရယ်၊ ကြိုးချည်ခံထားရတဲ့ သေနတ်ဒဏ်ရာနဲ့ အလောင်းတစ်လောင်းရယ်၊ ထိုင်ငိုရင်းတုန်လှုပ်နေတဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်တွေ့နေရတယ်။
ပြီးတော့ ကိုယ့်ကို အတင်းဆွဲခေါ်နေတဲ့ Bermuda Head.
"ဟင့်အင်း၊ မလိုက်ဘူး။ ကျွန်တော်မလိုက်ဘူး။ မလုပ်ပါနဲ့ အဖေ"
"Chain, wake up! Wake up!"
"အင်း ..... ငါ ... "
"မင်းအာရုံတွေ အရမ်းလွင့်နေတယ်။ ငါပြောတယ်လေ၊ မလောရဘူးလို့"
"ငါ ထိန်းပါတယ် Hepius ရယ်"
"ဟင့်အင်း၊ မထိန်းဘူး။ သိချင်စိတ်တွေအတိုင်း မင်းလျှောက်သွားနေတာ"
"ငါ အဲဒီလိုဖြစ်မယ်လို့ မတွေးမိဘူး။ သူ့ဘာသာလွတ်ထွက်သွားသလိုပဲ"
"မင်း အဆင်သင့်မဖြစ်သေးဘူး။ ငါစီစဉ်မပေးနိုင်သေးဘူး"
"မလုပ်ပါနဲ့ကွာ၊ ငါထိန်းပါ့မယ်ဆိုကွာ"
အဆင်သင့်မဖြစ်ရင် အထူးကုပါရဂူနဲ့ပေးမတွေ့ဘူးပြောလို့ Chain မျက်နှာငယ်နဲ့ တောင်းပန်နေရတယ်။ အကုန်လုံးကို ပြန်သတိရချင်နေပြီလေ။ Bermuda နဲ့ရင်ဆိုင်ဖို့ဆို သိသင့်တာတွေ ရှိနေပြီ။
Hepius နဲ့ Chain စကားပြောနေတုန်း ရောက်ချလာတဲ့ Hurricane က ပျာပျာသလဲနဲ့
"Chain, မင်းအဆင်ပြေလား? ငါ့ကိုလည်းမစောင့်ဘူး၊ တစ်ယောက်တည်းထွက်လာတယ်"
"ငါ ကလေးမှမဟုတ်တာကွာ"
"Hurricane, ခင်ဗျားသူငယ်ချင်းကိုလည်း ထိန်းဦးနော်။ ဘာတွေလောနေမှန်းမသိဘူး"
"မင်းကရော ငါ့သူငယ်ချင်းမဟုတ်လို့လား?"
Chain ထအော်တော့ Hepius က မကြည်ကြည့်ကြည့်ရင်း
"မဟုတ်ဘူး။ မင်းနဲ့ Lock ကို သူငယ်ချင်းတော်ရတာ ပင်ပန်းတယ်။ Hurricane ရယ်၊ အဲဒီကောင်ကို ပြန်ခေါ်သွားပါတော့ဗျာ။ မင်းအေးဆေးနားဦး Chain"
"အခုက အေးအေးဆေးဆေးနေလို့မရဘူးလေ"
"Chain, တော်တော့။ မင်းသိချင်တာတွေ ငါအကုန်ပြောပြမယ်"
"သေချာလား Kyle?"
"အင်း"
"Ok, ငါပြန်ပြီ Hepius"
"ကြွ၊ နောက်တစ်ပတ်လောက် ငါမတွေ့ချင်သေးဘူး"
မင်း Lock ကိုကာကွယ်ချင်တာ ငါတို့သိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အတင်းအကျပ်ကြီး ပြန်သတိရဖို့ကြိုးစားတာ လွယ်တဲ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူးလေကွာ။ Hurricane ကလည်း ကူညီနိုင်နေတာကို ဘာကိစ္စများ Chain က လောနေရတာလဲ?
¤
"အဲဒါဆို Bermuda Castle ရဲ့ Plan က ငါ့ဆီမှာရှိနေတာလား? ဘယ်မှာလဲ?"
"မင်းတို့ Wedding Photo ပုံစံ Jigsaw Puzzle ရဲ့နောက်မှာ"
"Puzzle?"
"အင်း၊ ဒါပေမဲ့ Puzzle piece တစ်ခုပျောက်နေတယ်။ ဘယ်မှာရှိလဲလို့ ငါမသိဘူး"
"ကျန်တာတွေကတော့ ရှိတယ်ပေါ့"
"မင်းပြန်သတိရတဲ့နေ့က အဲဒါတွေဆက်ကြည့်ရင်း မေ့လဲနေတာလို့ပြောတယ်"
"ဒါဆို သူတို့မောင်နှမဆီမှာ ရှိနေမှာပဲ"
"သေချာတာပေါ့။ မင်းယူလာတဲ့ Bermuda ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုစာရင်းကတော့ Lock က ဘိုးတော်ဆီပြန်ပေးလိုက်ပြီး ဒီဘက်ကိုလုံးဝခြေမချဖို့ ကတိတောင်းလိုက်တယ်"
"အဲဒါကိုသိတယ်လေ။ အဲဒီထဲ ဘာပါလဲသိချင်တာ"
"မင်းတို့သားအဖနှစ်ယောက်တည်းပဲသိတာ။ မင်း ပွားပြီးယူလာတာက Eye scan နဲ့မို့ တခြားသူဖွင့်မရဘူး။ Lily တို့ဖွင့်ကြည့်တာလည်း အပေါ်ယံပဲ၊ Bermuda ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေလို့ သိရရုံပဲ။ အတိအကျကဘာတွေလဲဆိုတာ မသိနိုင်ဘူး။ ငါလည်းမသိဘူး။ ငါသိစရာမလိုဘူးထင်လို့"
"Building plan ကို ရှာကြည့်ရမယ်။ လိုအပ်လာရင် သုံးလို့ရတာပေါ့"
"မင်း အဲဒီထဲရောက်သွားတာကလွဲရင် အဲဒီ Plan က ငါ့အတွက်အသုံးမဝင်ဘူး။ ဘယ်တော့မှလည်း အသုံးဝင်နိုင်တဲ့အရာ ဖြစ်မလာစေရဘူး။ မင်းတို့ဘာသာ တခြားနေရာမှာသုံးရင်သုံးပေါ့"
"Why so serious?"
"ရယ်မနေနဲ့ Chain! မင်းကိုက Serious ဖြစ်နေတာလေ။ ငါကမသိဘူးဆိုတော့"
မင်းက အတည်ပေါက်နဲ့ တစ်ခုခုကိုစွန့်စားတော့မလိုတွေ လုပ်နေတာလေ။ အဲဒါကို ငါက ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနေလို့ရမတဲ့လား။ Bermuda နဲ့ပတ်သက်ပြီး မင်းစာရင်းရှင်းချင်နေတာ ငါသိတယ်။
"ငါ တစ်ခုထပ်မေးလို့ရမလား? ဟာ၊ ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး"
"မင်းအပြောအရတော့ အဲဒီညက သိပ်ပျော်ခဲ့ရတယ်တဲ့လေ"
"Sorry"
ငါမေးမှာကို မင်းသိနေတာ မဆန်းပေမဲ့ ငါ့မျက်လုံးတွေကိုတည့်တည့်ကြည့်ပြီး ဖြေလာလိမ့်မယ်လို့ ငါထင်မထားဘူးလေ။ ငါ မမေးခဲ့သင့်ဘူးဆိုတာကို နောက်ကျပြီးမှသိလိုက်ရတဲ့အချိန် မင်းကိုတော့ ထပ်ခါထပ်ခါနာကျင်စေခဲ့ပြီ။ ငါတောင်းပန်ပါတယ် Kyle.
"မလိုပါဘူး။ မင်းတို့ ..."
"တော်ပြီ၊ ငါမသိချင်တော့ဘူး။ သတိပြန်ရလာမှာပဲလေ၊ မပြောနဲ့တော့"
"ငါ ..."
"တော်ပြီ၊ ငါတို့ သွားသောက်ရအောင်"
"ဟာဟ! မင်းမမှတ်သေးဘူးလား Chain?"
"Club သွားတဲ့ကိစ္စလား? အဲဒီတုန်းက ငါကလေးလိုဖြစ်နေလို့ပါကွာ။ အခုက ပြဿနာမရှိပါဘူး"
"George ဆီသွားကြမလား?"
"ဟင့်အင်း၊ ငါတို့ကိုမသိနိုင်တဲ့နေရာလေးမှာ ငါတို့နှစ်ယောက်သွားသောက်ရအောင်လေ"
"Spectrum ကိုတော့အကြောင်းကြားလိုက်ပါဦး"
"Austin ကို ပြောလိုက်မယ်"
ပြောပြီး Chain က ဖုန်းခေါ်နေလေတယ်။ ဘာကြောင့် Austin တဲ့လဲ? Lock နဲ့ Lily ကို ဘာလို့မခေါ်တာလဲ?
"ဒါဆို အစ်ကိုလေး Red မှာရှိတယ်ပေါ့။ တစ်ခါတည်းပြောပြလိုက်ပါ၊ ငါ ဒီညပြန်မလာဖြစ်ဘူးလို့။ ပြီးတော့ အဲဒီ Region (11) ကိစ္စက Simon ကိုလွှဲလိုက်ပါ"
"................"
"ဟာကွာ၊ မင်းပြောတော့ ကင်းကိုက်မှာစိုးလို့လား?"
"..............."
"တော်ပြီ၊ တော်ပြီ။ ငါ့ဘာသာဖုန်းဆက်လိုက်မယ်။ ဘာကောင်တွေမှန်းမသိဘူး"
ဪ၊ အလုပ်ကိစ္စလွှဲရင်း Lock ကို လူစားနဲ့သံတော်ဦးတင်ခိုင်းနေသေးတာ။ Spectrum မှာ ဘယ်သူကများ သူတို့နှစ်ယောက်ကြားဝင်မယ်ထင်လို့လဲနော်?
"အစ်ကိုလေး၊ ဒီနေ့နဲ့ မနက်ဖြန်မနက်စောစော ငါ့ကို ဘာခိုင်းစရာရှိသေးလဲမသိဘူး"
".............."
"အဲဒီဟာက အကုန်လုပ်ပြီးပြီ။ လက်စသတ်ဖို့ကျန်တာ Simon ကိုခိုင်းလိုက်ပါပြီ"
"..............."
"ဟုတ်၊ အဲဒါဆို ငါဒီညပြန်မလာဖြစ်တော့ဘူးလို့ ပြောမလို့ပါ။ မနက်လောက်မှ ပြန်ရောက်တော့မယ်"
"............."
"သိပါတယ်ဗျာ၊ အလုပ်ခိုင်းစရာရှိမှာစိုးလို့ မေးတာပါ"
"............"
"အဲဒါဆို ဒါပဲနော် အစ်ကိုလေး"
အစ်ကိုလေးနဲ့စပြီး အစ်ကိုလေးနဲ့ဆုံးတဲ့ ဖုန်း Call အဆုံးမှာ Chain ဖုန်းချလိုက်ပြီး မကြည်မလင်မျက်နှာနဲ့မို့ Hurricane ရယ်လိုက်မိတယ်။ ကလေးတစ်ယောက် အလိုမကျသလိုဖြစ်နေတာမျိုး မဟုတ်ပေမဲ့လည်း ကိုယ့်မျက်စိထဲမှာ အဲဒီလိုပဲဖြစ်နေတယ် Boo.
"မင်းက ဘာရယ်နေတာလဲ?"
"မင်းကရော ဘာဖြစ်လို့ ဖုန်းကိုရန်သူလိုကြည့်နေတာလဲ?"
"Spectrum King က အာဏာသိပ်ပြတာပဲ။ အလုပ်ကိစ္စတွေပြီးလားတဲ့လေ။ ဒီညပြန်မလာဘူးပြောတာကိုကျ သူ့အပူပါလို့လားတဲ့။ မပြောမိလို့ ခိုင်းစရာပေါ်လာတဲ့အခါ ရှာမတွေ့ရင်လည်း အမှုကကြီးဦးမယ်"
"ဟားဟား၊ အခု အဆင်ပြေပြီလား? ဘယ်သွားကြမလဲ?"
"မြို့ပြင်က Bar လေးဆီ"
"အာ ... ကောင်းတယ်။ လေလည်း လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ရှူရင်း၊ မြင်ကွင်းအေးအေးလည်း ခံစားရင်း၊ မသောက်ရတာကြာတဲ့ ယမကာလေးလည်း မှီဝဲရင်းပေါ့။ ဟားဟား"
"ဟုတ်တယ်။ အဲဒီဆိုင်က Vodka အသစ်က အရမ်းမိုက်တယ်လို့ အနံ့ရထားတယ်"
"Let's go!"
¤
ဖြောင့်ဖြူးနေတဲ့ Highway လမ်းမကြီးရယ်၊ မြားတစ်စင်းလိုပြေးနေတဲ့ Limited edition ကားလေးတစ်စီးရယ်၊ ကားမှန်တွေချပြီး လေတဖြူးဖြူးကြား ခပ်မြူးမြူးဖြစ်နေတဲ့ လူသားနှစ်ယောက်ရယ်၊ ပြီးတော့ ကားထဲမှာလွန့်လူးနေတဲ့ Country Song ရဲ့သံစဉ်တွေရယ်။
"ဟာ၊ အဲဒါဘာလုပ်တာလဲ Hurricane ရဲ့"
"သီချင်းပြောင်းမလို့လေ"
"မပြောင်းပါဘူး၊ အဲဒါ Hurricane လေ"
"အဲဒီသီချင်းက မကောင်းပါဘူး"
"အမ်း ... အဆဲတောင်းတာလား?"
"ဖွင့်ကွာ၊ ဖွင့်"
Hurricane လက်လျှော့လိုက်တော့ ကျော်လိုက်တဲ့သီချင်းကို Chain က ပြန်ဖွင့်လိုက်တယ်။
🎶 Hadn't had a good time 🎶
.......................... 🎼
The moon went hiding
Stars quit shining
......................... 🎵
And hit me like a hurricane
You hit me like a hurricane 🎶
Luke Combs ရဲ့ Hurricane.
Chain က အသံကျယ်ကျယ်နဲ့လိုက်ဆိုနေတော့ Hurricane လည်း သီချင်းစာသားတွေ လိုက်ညည်းမိနေပါရဲ့။
ဒီလိုနဲ့ နေမဝင်ခင်လေးမှာ သူတို့ပြောတဲ့ Bar လေးဆီကိုရောက်လာခဲ့ပါတယ်။ စိတ်ကြိုက်မှာပြီး စားရင်းသောက်ရင်းငေးရင်းနဲ့ နေရောင်ပျောက်လေ၊ လူတွေပိုရောက်လာလေနဲ့ ဆိုင်လေးက စည်ကားလာသလို ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း ဆူညံလာပါတယ်။ တော်တော်လေးလူစုံတော့ ဆိုင်ရဲ့တီးဝိုင်းလေးကလည်း အသက်ဝင်လာပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပျော်ရတာက မြို့ပြပေါ်က နာမည်ကြီး Club တွေနဲ့တော့ ဘာမှမဆိုင်ဘဲ ပိုပြီးလွတ်လပ်လို့ ပိုပြီးပျော်စရာကောင်းနေပါတော့တယ်။
အသားကင်စားနေရာက ခွက်ကိုကောက်မော့ရင်း ခဏနေတော့ ဆိုင်ထဲကတခြားလူတွေလိုပဲ သီချင်းတွေလိုက်ဆိုကာ မြူးနေပြန်တဲ့ Chain ကြောင့် Hurricane ငေးခနဲဖြစ်သွားတယ်။
ပျော်နေတာလား Boo ရေ၊ ငါ မင်းကို အခုလိုလေးပဲမြင်ချင်တာပါ။ ငါတို့တစ်သက်လုံး အခုလိုလေးနေနိုင်မယ်ဆိုရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ။ စည်းစိမ်တွေ၊ ဂုဏ်သိက္ခာတွေနဲ့ ဘာမှမသက်ဆိုင်တဲ့ ငြိမ်းချမ်းမှု၊ ပျော်ရွှင်မှုတွေနဲ့ပဲ မင်းကထိုက်တန်တာပါ။
မင်းအတွက် ငါယူဆောင်မပေးနိုင်တော့ဘူးလား? ဒီတစ်ညလေးတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပျော်ပါ။ ငါလည်း မင်းကလွဲရင် ကျန်တာတွေကို တစ်ညစာတော့ မေ့ထားပါရစေ။
■■■■■ Part (LXV) ဆက်ရန် ■■■■■
အလုပ္ခန္းဆီသြားေတာ့လည္း မေတြ႕တာေၾကာင့္ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာခဲ့ေတာ့လည္း ရွိမေနပါ။ Indigo ဘက္မွာလည္းမရွိ။ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း Lock ကိုဘယ္မွာေတြ႕လဲမေမးမိ။ Red ဘက္ကိုထြက္လာေတာ့ Austin နဲ႔ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ေနတဲ့ Lock ကို ေတြ႕လိုက္ရတာေၾကာင့္
"အစ္ကိုေလး"
အေလာတႀကီး၊ အေမာတေကာနဲ႔ျဖစ္ေနတဲ့ Chain ေၾကာင့္ Lock ေမးမိတယ္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ? ဘာအေရးႀကီးလို႔လဲ?"
"ေမးစရာရွိလို႔ပါ"
"မအားေသးဘူး။ အေရးမႀကီးရင္ ေနာက္မွ ..."
ေျပာေနရင္းက Chain လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ Diary ကိုျမင္လိုက္ရလို႔ စကားေတြရပ္ကုန္ၿပီး Chain ကိုေဒါသတႀကီးၾကည့္မိေတာ့ တစ္ခုခုကိုအရမ္းသိခ်င္ေနသလို မ်က္ႏွာေပးနဲ႔။ Lock က Austin ဘက္ျပန္လွည့္ၿပီး
"ဒီေလာက္ဆို အဆင္ေျပမယ္မဟုတ္လား? လိုတာေနာက္မွဆက္ေျပာမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့၊ ရပါတယ္"
Lock ခ်က္ခ်င္းပဲ ထိုင္ရာကထလာၿပီး Chain လက္ေမာင္းကေနဆြဲကာ ျပန္ေခၚထုတ္လာခဲ့တယ္။ Violet ဘက္ျပန္လာတဲ့လမ္းမွာ Chain က
"Baby"
"မင္းေသာက္ေပါက္ပိတ္ထား"
ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ခံထားရတဲ့ လက္ေမာင္းမွာ လက္သည္းေတြပါ စိုက္ဝင္မတတ္ျဖစ္ေနလည္း သတိမထားမိၾကေတာ့ပါ။ Lock ဆြဲေခၚရာေနာက္ပါလာရင္း ဧည့္ခန္းဆီေရာက္ေတာ့ Lock က တြန္းထုတ္လိုက္တာမို႔ ဆိုဖာေတြနားကပ္သြားရၿပီးမွ Chain ျပန္လွည့္လာၿပီး
"ဒါကေလ ..."
"ေပးစမ္း အဲဒီစာအုပ္! မင္း ဘယ္လိုရထားတာလဲ?"
Lock ကဆြဲယူလိုက္ေတာ့ Chain လႊတ္ေပးလိုက္ကာ
"ပန္းအိုးႀကီးထဲက"
"ဘယ္တုန္းကယူသြားတာလဲ?"
"Leo ဆီ အစ္ကိုေလးဖုန္းဆက္ေနတုန္းကေလ"
"မင္း ..."
ေဒါသသံနဲ႔အတူ လက္သီးကပါရြယ္လာေပမဲ့ Chain က တစ္စက္ကေလးမွအမူအရာမပ်က္ဘဲ သူသိခ်င္တာကိုေမးဖို႔သာ စိတ္ေလာေနပံုႏွင့္
"ငါ အကုန္ဖတ္ၿပီးၿပီ အစ္ကိုေလး"
Lock က စိတ္႐ႈပ္သြားဟန္နဲ႔ သူ႔လက္ကိုျပန္ရုတ္လိုက္ၿပီး ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ကာ အေပၚထပ္တက္ဖို႔ျပင္လိုက္တာေၾကာင့္ Chain က Lock လက္တစ္ဖက္ကိုလွမ္းအဆြဲ၊ Lock ကလည္း ဆြဲခါ႐ုန္းလိုက္ေတာ့ Chain မ်က္ႏွာကို လက္ျပန္ရိုက္မိသလိုျဖစ္သြားခ်ိန္
"ကိုကို၊ ဘာျဖစ္ၾကျပန္တာလဲ?"
"အာ ... ဘာမွမဟုတ္ဘူး မီးငယ္။ မေတာ္တဆထိမိတာ၊ ဟုတ္တယ္ေနာ္ အစ္ကိုေလး?"
"မင္းကို ျပန္ၿပီးရွင္းျပေနရဦးမွာလား မီးငယ္"
"ဟာ၊ အသားလြတ္ႀကီး လာေဟာက္ေနျပန္ၿပီ။ ကိုကို႔ .... အဲ ..."
Lily ေျပာေနရင္း အစ္ကိုျဖစ္သူလက္ထဲက Diary ကိုေတြ႕သြားၿပီး စကားစျပတ္သြားၿပီးမွ
"သိၿပီ၊ ဆက္ရွင္းၾကေတာ့။ ဪ၊ အလုပ္ခန္းထဲျဖစ္ျဖစ္ သြားၾကပါလား။ ဒါကဧည့္ခန္းႀကီးေနာ္၊ ဘာေျပာေျပာ အကုန္ၾကားေနၾကမွာ။ ေစတနာနဲ႔သတိေပးတာ။ စိတ္ေလၽွာ့ေနာ္ ကိုကို။ Chain, fighting!"
Lily က ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီး ေရွာင္ထြက္သြားမွ Lock က အေပၚထပ္တက္သြားတာမို႔ Chain လည္း ေနာက္ကပါသြားပါေတာ့တယ္။ Lock က သူ႔အခန္းကိုဦးတည္သြားတာမို႔
"အစ္ကိုေလး၊ ေမးစရာရွိတယ္"
"ဖတ္ၿပီးၿပီဆို? သိၿပီးသြားမွေတာ့ ဘာေမးခ်င္ေသးတာလဲ?"
"စိတ္ရင္းအမွန္ကို သိခ်င္လို႔"
"Ivy နဲ႔ Lock က တစ္ေယာက္တည္းပဲေလ"
"ဒါဆို ..."
"စိတ္ကသာ ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ေန႐ံုပဲ"
"ဟာဗ်ာ၊ အဲဒီလိုေတြးမိေနလို႔ ေမးေနတာေလ။ ၿပီးေတာ့ သိခ်င္တာက အဲဒီညကအေျခအေန"
"မူးေနလို႔ေလ၊ မူးေနတုန္း မင္းလာျမႇဴဆြယ္လို႔"
Lock က ဘာမွမထူးဆန္းသလိုအထာနဲ႔ အခန္းတံခါးဖြင့္ဝင္လိုက္ေတာ့ Chain က တံခါးကိုဆြဲထားၿပီး
"ဒါေပမဲ့ ေရးထားတာက အဓိပၸါယ္ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနသလားလို႔"
Lock က ျပန္လွည့္ၾကည့္မလာဘဲ
"လိုရာဆြဲေတြးမေနနဲ႔၊ လက္ဖယ္စမ္း"
"Baby နားရြက္ေတြနီလာၿပီေနာ္"
Lock က ေဒါသတႀကီးလွည့္ၾကည့္လာၿပီး
"လာမေႏွာင့္ယွက္နဲ႔ Chain!"
"အဲ၊ မ်က္ႏွာေတြပါ နီခ်င္ေနတာလား?"
Chain စကားေၾကာင့္ Lock က ေခါင္းေမာ့လိုက္ၿပီး စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ထိန္းလိုက္သလို Chain ကလည္း Lock ရဲ႕အမူအရာေတြကို မ်က္ေျခမျပတ္ၾကည့္ေနဆဲ။ အခန္းထဲဝင္သြားတဲ့ Lock က ေနာက္ကလိုက္လာတဲ့ Chain နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ၿပီး
"ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ? ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥလား? ငါလည္းသိခ်င္တယ္၊ ျပန္စၾကမလား?"
ဘာမွခံစားခ်က္မရွိသလို ႐ုပ္တည္နဲ႔ေျပာရင္း အနားကိုတိုးကပ္လာတဲ့ Lock ေၾကာင့္ Chain တစ္ေယာက္ ေက်ာက္႐ုပ္လိုျဖစ္ေနရင္းက ေျခလွမ္းခ်င္းကပ္သြားခ်ိန္မွာ သတိလက္လြတ္ ေနာက္ဆုတ္မိတယ္။ ဆုတ္ရင္းကေန တံခါးမွာေက်ာကပ္သြားေတာ့မွ သတိျပန္ဝင္လာခ်ိန္ အရမ္းနီးကပ္လာေနတဲ့ Lock ဆီအာ႐ံုေရာက္မိတဲ့အခါ နႈတ္ခမ္းေတြဆီျဖတ္ခနဲကပ္လိုက္ေပမဲ့ နဖူးကို လက္ညႇိဳးနဲ႔ေထာက္ထားလိုက္တဲ့ Lock ေၾကာင့္ အနားမေရာက္လိုက္သလို ဝမ္းဗိုက္ဆီက ခၽြန္ထက္ေနတဲ့သတၱဳတစ္ခုရဲ႕ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ငံု႔ၾကည့္မိတယ္။ မီးေရာင္မွာ လက္ခနဲျဖစ္သြားတဲ့ ဓားသြားရယ္၊ တစ္ဖက္က ေကြးေနတဲ့ကႏုတ္ဆန္ဆန္အထစ္ေတြရယ္က အလြယ္တကူဝင္သြားၿပီးမွ အူေတြကိုပါျပန္ဆြဲထုတ္လာႏိုင္တဲ့ အေနအထား။
"ငါးမၽွားခ်ိတ္ေလးေတာ့ ျမင္သင့္ပါတယ္။ အစာကိုခ်ည္းပဲ မငမ္းနဲ႔ေလ"
"ဟား ဟား၊ ကိုယ္ရူးတာပါ"
"အရူးေတြကို ဗိုက္မဖြင့္ခ်င္ေသးဘူး။ သြက္သြက္မခါေအာင္ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေနစမ္းပါ။ ထြက္သြားေတာ့"
Lock က လက္ထဲမွာ ဓားကိုလွလွပပလွည့္ပတ္ကစားရင္း ေနာက္ျပန္လွည့္သြားတယ္။
"ေၾကာက္ရမွာေပါ့"
Chain စကားအဆံုး ခ်က္ခ်င္းလွည့္ၿပီးလႈပ္ရွားလိုက္တဲ့ Lock. ခပ္ဖြဖြေလးလႈပ္ခါသြားတဲ့ Chain လည္ပင္းနားကဆံစတခ်ိဳ႕။ Chain လည္ပင္းေဘးက တံခါးေနရာမွာ စိုက္ဝင္လႈပ္ရမ္းေနတဲ့ ဓားတစ္လက္။ တိက်လြန္းတဲ့အခ်ိန္အဆေၾကာင့္ Chain ျပံဳးလိုက္မိၿပီး
"အခုအထိေတာ့ သတ္ခ်င္စိတ္မေပၚေသးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အရမ္းႀကီးစိတ္ဆိုးေနရင္ တစ္ခုခုထြက္ေပါက္ရွာလိုက္ေလ"
"ငါစိတ္ဆိုးခ်င္စိတ္ကို မရွိတာ။ မင္းသြားလိုက္ေတာ့၊ ငါအလုပ္ေတြရွိေသးတယ္"
"ေနာက္ေန႔မွ ေသခ်ာဆက္ေျပာၾကတာေပါ့။ သြားလိုက္ပါဦးမယ္ Baby"
Chain က ဓားကိုနႈတ္ယူလိုက္ၿပီး ခုတင္ေပၚတင္ေပးခဲ့ကာ ထြက္သြားခဲ့တယ္။
သိသြားၿပီတဲ့၊ ဖတ္ၿပီးသြားၿပီတဲ့ေလ။ ေကာင္းတာပဲေလ၊ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတြ႕မယ့္အတူတူ အခုသိသြားေတာ့လည္း ေအးတာပဲ။ ေတြးခ်င္ရာေတြးေပါ့၊ ငါလည္း ေရးခ်င္ရာေရးထားတာပဲ။
¤
Spectrum King နဲ႔အနီးကပ္ရွိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ဦးေႏွာက္ကအလုပ္မလုပ္ေတာ့တာလည္း ေသနည္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ။ ႏွလံုးသားကလည္း အလုပ္လုပ္ရလြန္းလို႔ မေသ႐ံုတမယ္ပဲ။ ဒီၾကားထဲက ဓားႀကိမ္းႀကိမ္းေနတာကေတာ့ အသက္နဲ႔အေဝးဆံုးပဲထင္ပါရဲ႕။
မသတ္ရက္ဘူးလို႔ပဲ လိုရာဆြဲေတြးပါရေစ Baby.
အခန္းထဲျပန္ေရာက္တဲ့အထိ လူကမတည္ၿငိမ္ႏိုင္ေသးတဲ့ Chain, ဖုန္းသံေၾကာင့္ၾကည့္မိေတာ့ Hurricane ဆီကပို႔လိုက္တဲ့ စာတစ္ေစာင္။ ခ်က္ခ်င္း Laptop ဖြင့္ၿပီးဆက္သြယ္လိုက္ေတာ့ ေတြ႕လိုက္ရတာက Bermuda ရဲ႕သားမက္က ဆက္သြယ္ေနပါတယ္တဲ့။ ကိုယ့္ဆီဆက္သြယ္လာတာကို မသိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ Diary တစ္အုပ္နဲ႔အလုပ္႐ႈပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ Hurricane သတိေပးမွ သိရတဲ့အျဖစ္ပါ။
Hurricane ကို ခဏေနရင္ဖုန္းဆက္မယ္လို႔ အေၾကာင္းျပန္ၿပီး Hepius ဆီဖုန္းေခၚလိုက္တယ္။
"Hepius, ငါေမ့ေနတာေတြကို အျမန္ဆံုးျပန္သတိရခ်င္တယ္။ မင္းစီစဥ္ေပးပါ"
"ဘာေတြထေဖာက္ေနျပန္တာလဲ?"
"ငါ လုပ္စရာအလုပ္ေတြေပၚလာၿပီ။ အကုန္သိေနမွရမွာ"
"အစတည္းက မင္းအတြက္ ငါတို႔ေတြစီစဥ္ေပးထားပါတယ္။ မင္းက ႐ုတ္တရက္ႀကီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသတိရသြားလို႔ ငါက ဘာမွမေျပာျဖစ္တာ။ မင္း သိခ်င္စိတ္ရွိေနရင္ သိလာႏိုင္ေပမဲ့ အရမ္းေလာရင္ေတာ့ ျပႆနာရွိႏိုင္တယ္။ ငါေျပာတာကို နားလည္တယ္မဟုတ္လား?"
"အင္းပါ။ ငါ့စိတ္ငါ ထိန္းပါ့မယ္"
"အင္း၊ ငါဆက္သြယ္လိုက္မယ္"
"Yes, Doc."
Hepius နဲ႔ဖုန္းေျပာၿပီးေတာ့ ခုတင္ေပၚပစ္လွဲလိုက္ၿပီး အေတြးေတြကအစီအရီေပၚလာတယ္။ အခုဆက္သြယ္လာတဲ့ ဘာမွမေတာ္တဲ့ကိုယ့္ေယာက္ဖက အရမ္းကိုေနာက္ေၾကာင္းရွင္းၿပီး Bermuda ရဲ႕သမီးနဲ႔ယူထားတာကလြဲရင္ ဘာမွပတ္သက္မႈမရွိသေလာက္ ကင္းရွင္းေနတာကစၿပီး သူေရာက္လာတဲ့ေန႔ကပံုတခ်ိဳ႕မွာ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ သူ႔ရဲ႕ဟန္ပန္အေနအထားကလည္း အရမ္း႐ိုးရွင္းၿပီး ဘာကိုမွဂ႐ုထားစရာ၊ စိုးရိမ္စရာမလိုတဲ့၊ အႏၲရာယ္ကင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္လို သာမန္ဆန္လြန္းတယ္။ ေရေႁမြလိုျဖစ္ေနတာကိုက ဖံုးကြယ္မႈတစ္ခုျဖစ္ေနရင္ အဆိပ္ျပင္းမယ့္ပံုပဲ။
Hurricane ဆီ ဖုန္းေခၚလိုက္ၿပီး
"ငါ စစ္မၾကည့္လုိက္မိဘူး။ မင္းေျပာမွသိတယ္"
"မင္း ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ?"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"အဲဒါဆိုလည္း ေလသံကိုၿငိမ္ေအာင္ထိန္းၿပီး အသက္႐ွဴသံပံုမွန္ျဖစ္မွ ဆက္ေျပာၾကမလား?"
"ဟား ဟား၊ မင္းကေလ တကယ္ကို အၾကားအာ႐ံုကေတာ့ ေကာင္းလြန္းတယ္"
"အက်င့္ပါေနတာပါ"
မင္းမို႔လို႔ ငါအလြတ္ရေနတာလို႔ မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး။
"ဘိုးေတာ္ႀကီးက အရမ္းၿငိမ္ေနၿပီး သားမက္ကဆက္သြယ္လာတာကို မသိဘူးဆိုတာက ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား?"
"သူ႔သားမက္ကလည္း အရမ္းၿငိမ္ေနတာကိုး။ အခုဆက္သြယ္ပံုကလည္း ႐ိုး႐ိုးေလးပဲဆိုေတာ့ အဲဒီလိုဆက္သြယ္မယ္လို႔ မထင္တာလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္ေလ"
"အင္း၊ ငါၾကည့္လုပ္လိုက္ပါ့မယ္"
"မင္းေနေကာင္းလို႔လား Chain?"
"ေကာင္းပါတယ္"
"ဒါဆို ဘာလို႔ Hepius ကို ဖုန္းေခၚတာလဲ?"
"ဖုန္းလိုင္းေလးပါ အလြတ္မေပးေတာ့ဘူးလားကြာ"
"ေပးပါတယ္။ အဝင္အထြက္စာရင္းေလးပဲ သိတာပါ"
"ငါ အကုန္လံုးကို သတိရခ်င္ၿပီ"
"ဪ"
ငါ့ကို ေခ်ာင္ပိတ္လိုက္ၿပီေပါ့။
"Kyle, ငါ ... ငါေလ ..."
"အင္း၊ ေျပာေလ"
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေတာ့ ေက်ာခိုင္းပါ။
"ငါ သူ႔ Diary ကို ဖတ္ၿပီးၿပီ"
"မင္းသိခ်င္တာ သိရၿပီေပါ့"
"မေသခ်ာတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ"
"သူကိုယ္တိုင္က ဘာကိုမ်ား ေသခ်ာခံစားလို႔လဲ?"
"ဟင္း ....."
"ေတာ္ၿပီ၊ မင္းနားလိုက္ေတာ့။ Bermuda သားမက္ကိစၥ ငါပဲ ေစာင့္ၾကည့္ေပးထားမယ္။ Hepius နဲ႔လည္း ေဆြးေႏြးရဦးမွာဆိုေတာ့ မ်ားမ်ားနားပါ"
"မင္းမရွိရင္ ငါေတာ့ ေသတာၾကာၿပီ"
ငါကေတာ့ ရွင္လ်က္ေသေနတာၾကာၿပီ။
"အဲဒီစကားေလာက္နဲ႔ အေမာမေျပဘူး။ ေနာက္မွ စာရင္းရွင္းမယ္၊ List ထဲထည့္ထားလိုက္မယ္"
"ဟား ဟား၊ ဟုတ္ပါၿပီကြာ"
¤
ေဆး႐ံုေခါင္မိုးေပၚမွာ ေလေတြကတိုက္လို႔။ ငံု႔ၾကည့္ေတာ့ လူေတြ၊ ကားေတြေရာ ေသးေသးေလးေတြ။ ျပန္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ Lock က လွည့္ထြက္သြားလို႔ Chain ငိုခ်င္လာတယ္။ မ်က္စိေတြမွိတ္လိုက္ခ်ိန္ ဆူညံသံေၾကာင့္ျပန္ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ Hurricane တို႔အဖြဲ႕ရယ္၊ ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရတဲ့ ေသနတ္ဒဏ္ရာနဲ႔ အေလာင္းတစ္ေလာင္းရယ္၊ ထိုင္ငိုရင္းတုန္လႈပ္ေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ေတြ႕ေနရတယ္။
ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကို အတင္းဆြဲေခၚေနတဲ့ Bermuda Head.
"ဟင့္အင္း၊ မလိုက္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္မလိုက္ဘူး။ မလုပ္ပါနဲ႔ အေဖ"
"Chain, wake up! Wake up!"
"အင္း ..... ငါ ... "
"မင္းအာ႐ံုေတြ အရမ္းလြင့္ေနတယ္။ ငါေျပာတယ္ေလ၊ မေလာရဘူးလို႔"
"ငါ ထိန္းပါတယ္ Hepius ရယ္"
"ဟင့္အင္း၊ မထိန္းဘူး။ သိခ်င္စိတ္ေတြအတိုင္း မင္းေလၽွာက္သြားေနတာ"
"ငါ အဲဒီလိုျဖစ္မယ္လို႔ မေတြးမိဘူး။ သူ႔ဘာသာလြတ္ထြက္သြားသလိုပဲ"
"မင္း အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူး။ ငါစီစဥ္မေပးႏိုင္ေသးဘူး"
"မလုပ္ပါနဲ႔ကြာ၊ ငါထိန္းပါ့မယ္ဆိုကြာ"
အဆင္သင့္မျဖစ္ရင္ အထူးကုပါရဂူနဲ႔ေပးမေတြ႕ဘူးေျပာလို႔ Chain မ်က္ႏွာငယ္နဲ႔ ေတာင္းပန္ေနရတယ္။ အကုန္လံုးကို ျပန္သတိရခ်င္ေနၿပီေလ။ Bermuda နဲ႔ရင္ဆိုင္ဖို႔ဆို သိသင့္တာေတြ ရွိေနၿပီ။
Hepius နဲ႔ Chain စကားေျပာေနတုန္း ေရာက္ခ်လာတဲ့ Hurricane က ပ်ာပ်ာသလဲနဲ႔
"Chain, မင္းအဆင္ေျပလား? ငါ့ကိုလည္းမေစာင့္ဘူး၊ တစ္ေယာက္တည္းထြက္လာတယ္"
"ငါ ကေလးမွမဟုတ္တာကြာ"
"Hurricane, ခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္းကိုလည္း ထိန္းဦးေနာ္။ ဘာေတြေလာေနမွန္းမသိဘူး"
"မင္းကေရာ ငါ့သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္လို႔လား?"
Chain ထေအာ္ေတာ့ Hepius က မၾကည္ၾကည့္ၾကည့္ရင္း
"မဟုတ္ဘူး။ မင္းနဲ႔ Lock ကို သူငယ္ခ်င္းေတာ္ရတာ ပင္ပန္းတယ္။ Hurricane ရယ္၊ အဲဒီေကာင္ကို ျပန္ေခၚသြားပါေတာ့ဗ်ာ။ မင္းေအးေဆးနားဦး Chain"
"အခုက ေအးေအးေဆးေဆးေနလို႔မရဘူးေလ"
"Chain, ေတာ္ေတာ့။ မင္းသိခ်င္တာေတြ ငါအကုန္ေျပာျပမယ္"
"ေသခ်ာလား Kyle?"
"အင္း"
"Ok, ငါျပန္ၿပီ Hepius"
"ႂကြ၊ ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ ငါမေတြ႕ခ်င္ေသးဘူး"
မင္း Lock ကိုကာကြယ္ခ်င္တာ ငါတို႔သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အတင္းအက်ပ္ႀကီး ျပန္သတိရဖို႔ႀကိဳးစားတာ လြယ္တဲ့ကိစၥမဟုတ္ဘူးေလကြာ။ Hurricane ကလည္း ကူညီႏိုင္ေနတာကို ဘာကိစၥမ်ား Chain က ေလာေနရတာလဲ?
¤
"အဲဒါဆို Bermuda Castle ရဲ႕ Plan က ငါ့ဆီမွာရွိေနတာလား? ဘယ္မွာလဲ?"
"မင္းတို႔ Wedding Photo ပံုစံ Jigsaw Puzzle ရဲ႕ေနာက္မွာ"
"Puzzle?"
"အင္း၊ ဒါေပမဲ့ Puzzle piece တစ္ခုေပ်ာက္ေနတယ္။ ဘယ္မွာရွိလဲလို႔ ငါမသိဘူး"
"က်န္တာေတြကေတာ့ ရွိတယ္ေပါ့"
"မင္းျပန္သတိရတဲ့ေန႔က အဲဒါေတြဆက္ၾကည့္ရင္း ေမ့လဲေနတာလို႔ေျပာတယ္"
"ဒါဆို သူတို႔ေမာင္ႏွမဆီမွာ ရွိေနမွာပဲ"
"ေသခ်ာတာေပါ့။ မင္းယူလာတဲ့ Bermuda ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈစာရင္းကေတာ့ Lock က ဘိုးေတာ္ဆီျပန္ေပးလိုက္ၿပီး ဒီဘက္ကိုလံုးဝေျခမခ်ဖို႔ ကတိေတာင္းလိုက္တယ္"
"အဲဒါကိုသိတယ္ေလ။ အဲဒီထဲ ဘာပါလဲသိခ်င္တာ"
"မင္းတို႔သားအဖႏွစ္ေယာက္တည္းပဲသိတာ။ မင္း ပြားၿပီးယူလာတာက Eye scan နဲ႔မို႔ တျခားသူဖြင့္မရဘူး။ Lily တို႔ဖြင့္ၾကည့္တာလည္း အေပၚယံပဲ၊ Bermuda ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈေတြလို႔ သိရ႐ံုပဲ။ အတိအက်ကဘာေတြလဲဆိုတာ မသိႏိုင္ဘူး။ ငါလည္းမသိဘူး။ ငါသိစရာမလိုဘူးထင္လို႔"
"Building plan ကို ရွာၾကည့္ရမယ္။ လိုအပ္လာရင္ သံုးလို႔ရတာေပါ့"
"မင္း အဲဒီထဲေရာက္သြားတာကလြဲရင္ အဲဒီ Plan က ငါ့အတြက္အသံုးမဝင္ဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွလည္း အသံုးဝင္ႏိုင္တဲ့အရာ ျဖစ္မလာေစရဘူး။ မင္းတို႔ဘာသာ တျခားေနရာမွာသံုးရင္သံုးေပါ့"
"Why so serious?"
"ရယ္မေနနဲ႔ Chain! မင္းကိုက Serious ျဖစ္ေနတာေလ။ ငါကမသိဘူးဆိုေတာ့"
မင္းက အတည္ေပါက္နဲ႔ တစ္ခုခုကိုစြန္႔စားေတာ့မလိုေတြ လုပ္ေနတာေလ။ အဲဒါကို ငါက ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနလို႔ရမတဲ့လား။ Bermuda နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မင္းစာရင္းရွင္းခ်င္ေနတာ ငါသိတယ္။
"ငါ တစ္ခုထပ္ေမးလို႔ရမလား? ဟာ၊ ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး"
"မင္းအေျပာအရေတာ့ အဲဒီညက သိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ရတယ္တဲ့ေလ"
"Sorry"
ငါေမးမွာကို မင္းသိေနတာ မဆန္းေပမဲ့ ငါ့မ်က္လံုးေတြကိုတည့္တည့္ၾကည့္ၿပီး ေျဖလာလိမ့္မယ္လို႔ ငါထင္မထားဘူးေလ။ ငါ မေမးခဲ့သင့္ဘူးဆိုတာကို ေနာက္က်ၿပီးမွသိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ မင္းကိုေတာ့ ထပ္ခါထပ္ခါနာက်င္ေစခဲ့ၿပီ။ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ Kyle.
"မလိုပါဘူး။ မင္းတို႔ ..."
"ေတာ္ၿပီ၊ ငါမသိခ်င္ေတာ့ဘူး။ သတိျပန္ရလာမွာပဲေလ၊ မေျပာနဲ႔ေတာ့"
"ငါ ..."
"ေတာ္ၿပီ၊ ငါတို႔ သြားေသာက္ရေအာင္"
"ဟာဟ! မင္းမမွတ္ေသးဘူးလား Chain?"
"Club သြားတဲ့ကိစၥလား? အဲဒီတုန္းက ငါကေလးလိုျဖစ္ေနလို႔ပါကြာ။ အခုက ျပႆနာမရွိပါဘူး"
"George ဆီသြားၾကမလား?"
"ဟင့္အင္း၊ ငါတို႔ကိုမသိႏိုင္တဲ့ေနရာေလးမွာ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္သြားေသာက္ရေအာင္ေလ"
"Spectrum ကိုေတာ့အေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါဦး"
"Austin ကို ေျပာလိုက္မယ္"
ေျပာၿပီး Chain က ဖုန္းေခၚေနေလတယ္။ ဘာေၾကာင့္ Austin တဲ့လဲ? Lock နဲ႔ Lily ကို ဘာလို႔မေခၚတာလဲ?
"ဒါဆို အစ္ကိုေလး Red မွာရွိတယ္ေပါ့။ တစ္ခါတည္းေျပာျပလိုက္ပါ၊ ငါ ဒီညျပန္မလာျဖစ္ဘူးလို႔။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ Region (11) ကိစၥက Simon ကိုလႊဲလိုက္ပါ"
"................"
"ဟာကြာ၊ မင္းေျပာေတာ့ ကင္းကိုက္မွာစိုးလို႔လား?"
"..............."
"ေတာ္ၿပီ၊ ေတာ္ၿပီ။ ငါ့ဘာသာဖုန္းဆက္လိုက္မယ္။ ဘာေကာင္ေတြမွန္းမသိဘူး"
ဪ၊ အလုပ္ကိစၥလႊဲရင္း Lock ကို လူစားနဲ႔သံေတာ္ဦးတင္ခိုင္းေနေသးတာ။ Spectrum မွာ ဘယ္သူကမ်ား သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားဝင္မယ္ထင္လို႔လဲေနာ္?
"အစ္ကိုေလး၊ ဒီေန႔နဲ႔ မနက္ျဖန္မနက္ေစာေစာ ငါ့ကို ဘာခိုင္းစရာရွိေသးလဲမသိဘူး"
".............."
"အဲဒီဟာက အကုန္လုပ္ၿပီးၿပီ။ လက္စသတ္ဖို႔က်န္တာ Simon ကိုခိုင္းလိုက္ပါၿပီ"
"..............."
"ဟုတ္၊ အဲဒါဆို ငါဒီညျပန္မလာျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာမလို႔ပါ။ မနက္ေလာက္မွ ျပန္ေရာက္ေတာ့မယ္"
"............."
"သိပါတယ္ဗ်ာ၊ အလုပ္ခိုင္းစရာရွိမွာစိုးလို႔ ေမးတာပါ"
"............"
"အဲဒါဆို ဒါပဲေနာ္ အစ္ကိုေလး"
အစ္ကိုေလးနဲ႔စၿပီး အစ္ကိုေလးနဲ႔ဆံုးတဲ့ ဖုန္း Call အဆံုးမွာ Chain ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီး မၾကည္မလင္မ်က္ႏွာနဲ႔မို႔ Hurricane ရယ္လိုက္မိတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ အလိုမက်သလိုျဖစ္ေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ေပမဲ့လည္း ကိုယ့္မ်က္စိထဲမွာ အဲဒီလိုပဲျဖစ္ေနတယ္ Boo.
"မင္းက ဘာရယ္ေနတာလဲ?"
"မင္းကေရာ ဘာျဖစ္လို႔ ဖုန္းကိုရန္သူလိုၾကည့္ေနတာလဲ?"
"Spectrum King က အာဏာသိပ္ျပတာပဲ။ အလုပ္ကိစၥေတြၿပီးလားတဲ့ေလ။ ဒီညျပန္မလာဘူးေျပာတာကိုက် သူ႔အပူပါလို႔လားတဲ့။ မေျပာမိလို႔ ခိုင္းစရာေပၚလာတဲ့အခါ ရွာမေတြ႕ရင္လည္း အမႈကႀကီးဦးမယ္"
"ဟားဟား၊ အခု အဆင္ေျပၿပီလား? ဘယ္သြားၾကမလဲ?"
"ၿမိဳ႕ျပင္က Bar ေလးဆီ"
"အာ ... ေကာင္းတယ္။ ေလလည္း လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္႐ွဴရင္း၊ ျမင္ကြင္းေအးေအးလည္း ခံစားရင္း၊ မေသာက္ရတာၾကာတဲ့ ယမကာေလးလည္း မွီဝဲရင္းေပါ့။ ဟားဟား"
"ဟုတ္တယ္။ အဲဒီဆိုင္က Vodka အသစ္က အရမ္းမိုက္တယ္လို႔ အနံ႔ရထားတယ္"
"Let's go!"
¤
ေျဖာင့္ျဖဴးေနတဲ့ Highway လမ္းမႀကီးရယ္၊ ျမားတစ္စင္းလိုေျပးေနတဲ့ Limited edition ကားေလးတစ္စီးရယ္၊ ကားမွန္ေတြခ်ၿပီး ေလတျဖဴးျဖဴးၾကား ခပ္ျမဴးျမဴးျဖစ္ေနတဲ့ လူသားႏွစ္ေယာက္ရယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကားထဲမွာလြန္႔လူးေနတဲ့ Country Song ရဲ႕သံစဥ္ေတြရယ္။
"ဟာ၊ အဲဒါဘာလုပ္တာလဲ Hurricane ရဲ႕"
"သီခ်င္းေျပာင္းမလို႔ေလ"
"မေျပာင္းပါဘူး၊ အဲဒါ Hurricane ေလ"
"အဲဒီသီခ်င္းက မေကာင္းပါဘူး"
"အမ္း ... အဆဲေတာင္းတာလား?"
"ဖြင့္ကြာ၊ ဖြင့္"
Hurricane လက္ေလၽွာ့လိုက္ေတာ့ ေက်ာ္လိုက္တဲ့သီခ်င္းကို Chain က ျပန္ဖြင့္လိုက္တယ္။
🎶 Hadn't had a good time 🎶
.......................... 🎼
The moon went hiding
Stars quit shining
......................... 🎵
And hit me like a hurricane
You hit me like a hurricane 🎶
Luke Combs ရဲ႕ Hurricane.
Chain က အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔လိုက္ဆိုေနေတာ့ Hurricane လည္း သီခ်င္းစာသားေတြ လိုက္ညည္းမိေနပါရဲ႕။
ဒီလိုနဲ႔ ေနမဝင္ခင္ေလးမွာ သူတို႔ေျပာတဲ့ Bar ေလးဆီကိုေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ စိတ္ႀကိဳက္မွာၿပီး စားရင္းေသာက္ရင္းေငးရင္းနဲ႔ ေနေရာင္ေပ်ာက္ေလ၊ လူေတြပိုေရာက္လာေလနဲ႔ ဆိုင္ေလးက စည္ကားလာသလို ပတ္ဝန္းက်င္ကလည္း ဆူညံလာပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးလူစံုေတာ့ ဆိုင္ရဲ႕တီးဝိုင္းေလးကလည္း အသက္ဝင္လာၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပ်ာ္ရတာက ၿမိဳ႕ျပေပၚက နာမည္ႀကီး Club ေတြနဲ႔ေတာ့ ဘာမွမဆိုင္ဘဲ ပိုၿပီးလြတ္လပ္လို႔ ပိုၿပီးေပ်ာ္စရာေကာင္းေနပါေတာ့တယ္။
အသားကင္စားေနရာက ခြက္ကိုေကာက္ေမာ့ရင္း ခဏေနေတာ့ ဆိုင္ထဲကတျခားလူေတြလိုပဲ သီခ်င္းေတြလိုက္ဆိုကာ ျမဴးေနျပန္တဲ့ Chain ေၾကာင့္ Hurricane ေငးခနဲျဖစ္သြားတယ္။
ေပ်ာ္ေနတာလား Boo ေရ၊ ငါ မင္းကို အခုလိုေလးပဲျမင္ခ်င္တာပါ။ ငါတို႔တစ္သက္လံုး အခုလိုေလးေနႏိုင္မယ္ဆိုရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။ စည္းစိမ္ေတြ၊ ဂုဏ္သိကၡာေတြနဲ႔ ဘာမွမသက္ဆိုင္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔ပဲ မင္းကထိုက္တန္တာပါ။
မင္းအတြက္ ငါယူေဆာင္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးလား? ဒီတစ္ညေလးေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပ်ာ္ပါ။ ငါလည္း မင္းကလြဲရင္ က်န္တာေတြကို တစ္ညစာေတာ့ ေမ့ထားပါရေစ။
■■■■■ Part (LXV) ဆက္ရန္ ■■■■■
Chain တစ်ယောက် Diary စာအုပ်ကိုင်တာ Lock အခန်းရှိရာဆီ ဦးတည်လိုက်မိတယ်။ အခန်းတံခါးခေါက်ပြီးခေါ်နေပေမဲ့ ဘာသံမှမကြားရလို့ သေချာကြည့်တော့မှ အပြင်ကနေ သော့ပိတ်ထားတာကြောင့် ကိုယ့်ဘာသာပြန်ပြီးလှောင်ရယ်မိပါပြီ။ စိတ်လောပြီး ဘာမှသေချာမကြည့်မိလို့ အခန်းထဲလူမရှိတာတောင် မသိနိုင်တဲ့အဖြစ်။
အလုပ်ခန်းဆီသွားတော့လည်း မတွေ့တာကြောင့် အောက်ထပ်ဆင်းလာခဲ့တော့လည်း ရှိမနေပါ။ Indigo ဘက်မှာလည်းမရှိ။ ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း Lock ကိုဘယ်မှာတွေ့လဲမမေးမိ။ Red ဘက်ကိုထွက်လာတော့ Austin နဲ့ခေါင်းချင်းဆိုင်နေတဲ့ Lock ကို တွေ့လိုက်ရတာကြောင့်
"အစ်ကိုလေး"
အလောတကြီး၊ အမောတကောနဲ့ဖြစ်နေတဲ့ Chain ကြောင့် Lock မေးမိတယ်။
"ဘာဖြစ်တာလဲ? ဘာအရေးကြီးလို့လဲ?"
"မေးစရာရှိလို့ပါ"
"မအားသေးဘူး။ အရေးမကြီးရင် နောက်မှ ..."
ပြောနေရင်းက Chain လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ Diary ကိုမြင်လိုက်ရလို့ စကားတွေရပ်ကုန်ပြီး Chain ကိုဒေါသတကြီးကြည့်မိတော့ တစ်ခုခုကိုအရမ်းသိချင်နေသလို မျက်နှာပေးနဲ့။ Lock က Austin ဘက်ပြန်လှည့်ပြီး
"ဒီလောက်ဆို အဆင်ပြေမယ်မဟုတ်လား? လိုတာနောက်မှဆက်ပြောမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့၊ ရပါတယ်"
Lock ချက်ချင်းပဲ ထိုင်ရာကထလာပြီး Chain လက်မောင်းကနေဆွဲကာ ပြန်ခေါ်ထုတ်လာခဲ့တယ်။ Violet ဘက်ပြန်လာတဲ့လမ်းမှာ Chain က
"Baby"
"မင်းသောက်ပေါက်ပိတ်ထား"
ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ခံထားရတဲ့ လက်မောင်းမှာ လက်သည်းတွေပါ စိုက်ဝင်မတတ်ဖြစ်နေလည်း သတိမထားမိကြတော့ပါ။ Lock ဆွဲခေါ်ရာနောက်ပါလာရင်း ဧည့်ခန်းဆီရောက်တော့ Lock က တွန်းထုတ်လိုက်တာမို့ ဆိုဖာတွေနားကပ်သွားရပြီးမှ Chain ပြန်လှည့်လာပြီး
"ဒါကလေ ..."
"ပေးစမ်း အဲဒီစာအုပ်! မင်း ဘယ်လိုရထားတာလဲ?"
Lock ကဆွဲယူလိုက်တော့ Chain လွှတ်ပေးလိုက်ကာ
"ပန်းအိုးကြီးထဲက"
"ဘယ်တုန်းကယူသွားတာလဲ?"
"Leo ဆီ အစ်ကိုလေးဖုန်းဆက်နေတုန်းကလေ"
"မင်း ..."
ဒေါသသံနဲ့အတူ လက်သီးကပါရွယ်လာပေမဲ့ Chain က တစ်စက်ကလေးမှအမူအရာမပျက်ဘဲ သူသိချင်တာကိုမေးဖို့သာ စိတ်လောနေပုံနှင့်
"ငါ အကုန်ဖတ်ပြီးပြီ အစ်ကိုလေး"
Lock က စိတ်ရှုပ်သွားဟန်နဲ့ သူ့လက်ကိုပြန်ရုတ်လိုက်ပြီး တောက်တစ်ချက်ခေါက်ကာ အပေါ်ထပ်တက်ဖို့ပြင်လိုက်တာကြောင့် Chain က Lock လက်တစ်ဖက်ကိုလှမ်းအဆွဲ၊ Lock ကလည်း ဆွဲခါရုန်းလိုက်တော့ Chain မျက်နှာကို လက်ပြန်ရိုက်မိသလိုဖြစ်သွားချိန်
"ကိုကို၊ ဘာဖြစ်ကြပြန်တာလဲ?"
"အာ ... ဘာမှမဟုတ်ဘူး မီးငယ်။ မတော်တဆထိမိတာ၊ ဟုတ်တယ်နော် အစ်ကိုလေး?"
"မင်းကို ပြန်ပြီးရှင်းပြနေရဦးမှာလား မီးငယ်"
"ဟာ၊ အသားလွတ်ကြီး လာဟောက်နေပြန်ပြီ။ ကိုကို့ .... အဲ ..."
Lily ပြောနေရင်း အစ်ကိုဖြစ်သူလက်ထဲက Diary ကိုတွေ့သွားပြီး စကားစပြတ်သွားပြီးမှ
"သိပြီ၊ ဆက်ရှင်းကြတော့။ ဪ၊ အလုပ်ခန်းထဲဖြစ်ဖြစ် သွားကြပါလား။ ဒါကဧည့်ခန်းကြီးနော်၊ ဘာပြောပြော အကုန်ကြားနေကြမှာ။ စေတနာနဲ့သတိပေးတာ။ စိတ်လျှော့နော် ကိုကို။ Chain, fighting!"
Lily က ပြောချင်တာပြောပြီး ရှောင်ထွက်သွားမှ Lock က အပေါ်ထပ်တက်သွားတာမို့ Chain လည်း နောက်ကပါသွားပါတော့တယ်။ Lock က သူ့အခန်းကိုဦးတည်သွားတာမို့
"အစ်ကိုလေး၊ မေးစရာရှိတယ်"
"ဖတ်ပြီးပြီဆို? သိပြီးသွားမှတော့ ဘာမေးချင်သေးတာလဲ?"
"စိတ်ရင်းအမှန်ကို သိချင်လို့"
"Ivy နဲ့ Lock က တစ်ယောက်တည်းပဲလေ"
"ဒါဆို ..."
"စိတ်ကသာ နှစ်မျိုးဖြစ်နေရုံပဲ"
"ဟာဗျာ၊ အဲဒီလိုတွေးမိနေလို့ မေးနေတာလေ။ ပြီးတော့ သိချင်တာက အဲဒီညကအခြေအနေ"
"မူးနေလို့လေ၊ မူးနေတုန်း မင်းလာမြှူဆွယ်လို့"
Lock က ဘာမှမထူးဆန်းသလိုအထာနဲ့ အခန်းတံခါးဖွင့်ဝင်လိုက်တော့ Chain က တံခါးကိုဆွဲထားပြီး
"ဒါပေမဲ့ ရေးထားတာက အဓိပ္ပါယ်နှစ်မျိုးဖြစ်နေသလားလို့"
Lock က ပြန်လှည့်ကြည့်မလာဘဲ
"လိုရာဆွဲတွေးမနေနဲ့၊ လက်ဖယ်စမ်း"
"Baby နားရွက်တွေနီလာပြီနော်"
Lock က ဒေါသတကြီးလှည့်ကြည့်လာပြီး
"လာမနှောင့်ယှက်နဲ့ Chain!"
"အဲ၊ မျက်နှာတွေပါ နီချင်နေတာလား?"
Chain စကားကြောင့် Lock က ခေါင်းမော့လိုက်ပြီး စိတ်ငြိမ်အောင်ထိန်းလိုက်သလို Chain ကလည်း Lock ရဲ့အမူအရာတွေကို မျက်ခြေမပြတ်ကြည့်နေဆဲ။ အခန်းထဲဝင်သွားတဲ့ Lock က နောက်ကလိုက်လာတဲ့ Chain နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်ပြီး
"ဘာဖြစ်ချင်တာလဲ? နှစ်မျိုးဖြစ်နေတဲ့ကိစ္စလား? ငါလည်းသိချင်တယ်၊ ပြန်စကြမလား?"
ဘာမှခံစားချက်မရှိသလို ရုပ်တည်နဲ့ပြောရင်း အနားကိုတိုးကပ်လာတဲ့ Lock ကြောင့် Chain တစ်ယောက် ကျောက်ရုပ်လိုဖြစ်နေရင်းက ခြေလှမ်းချင်းကပ်သွားချိန်မှာ သတိလက်လွတ် နောက်ဆုတ်မိတယ်။ ဆုတ်ရင်းကနေ တံခါးမှာကျောကပ်သွားတော့မှ သတိပြန်ဝင်လာချိန် အရမ်းနီးကပ်လာနေတဲ့ Lock ဆီအာရုံရောက်မိတဲ့အခါ နှုတ်ခမ်းတွေဆီဖြတ်ခနဲကပ်လိုက်ပေမဲ့ နဖူးကို လက်ညှိုးနဲ့ထောက်ထားလိုက်တဲ့ Lock ကြောင့် အနားမရောက်လိုက်သလို ဝမ်းဗိုက်ဆီက ချွန်ထက်နေတဲ့သတ္တုတစ်ခုရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ငုံ့ကြည့်မိတယ်။ မီးရောင်မှာ လက်ခနဲဖြစ်သွားတဲ့ ဓားသွားရယ်၊ တစ်ဖက်က ကွေးနေတဲ့ကနုတ်ဆန်ဆန်အထစ်တွေရယ်က အလွယ်တကူဝင်သွားပြီးမှ အူတွေကိုပါပြန်ဆွဲထုတ်လာနိုင်တဲ့ အနေအထား။
"ငါးမျှားချိတ်လေးတော့ မြင်သင့်ပါတယ်။ အစာကိုချည်းပဲ မငမ်းနဲ့လေ"
"ဟား ဟား၊ ကိုယ်ရူးတာပါ"
"အရူးတွေကို ဗိုက်မဖွင့်ချင်သေးဘူး။ သွက်သွက်မခါအောင် ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနေစမ်းပါ။ ထွက်သွားတော့"
Lock က လက်ထဲမှာ ဓားကိုလှလှပပလှည့်ပတ်ကစားရင်း နောက်ပြန်လှည့်သွားတယ်။
"ကြောက်ရမှာပေါ့"
Chain စကားအဆုံး ချက်ချင်းလှည့်ပြီးလှုပ်ရှားလိုက်တဲ့ Lock. ခပ်ဖွဖွလေးလှုပ်ခါသွားတဲ့ Chain လည်ပင်းနားကဆံစတချို့။ Chain လည်ပင်းဘေးက တံခါးနေရာမှာ စိုက်ဝင်လှုပ်ရမ်းနေတဲ့ ဓားတစ်လက်။ တိကျလွန်းတဲ့အချိန်အဆကြောင့် Chain ပြုံးလိုက်မိပြီး
"အခုအထိတော့ သတ်ချင်စိတ်မပေါ်သေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ အရမ်းကြီးစိတ်ဆိုးနေရင် တစ်ခုခုထွက်ပေါက်ရှာလိုက်လေ"
"ငါစိတ်ဆိုးချင်စိတ်ကို မရှိတာ။ မင်းသွားလိုက်တော့၊ ငါအလုပ်တွေရှိသေးတယ်"
"နောက်နေ့မှ သေချာဆက်ပြောကြတာပေါ့။ သွားလိုက်ပါဦးမယ် Baby"
Chain က ဓားကိုနှုတ်ယူလိုက်ပြီး ခုတင်ပေါ်တင်ပေးခဲ့ကာ ထွက်သွားခဲ့တယ်။
သိသွားပြီတဲ့၊ ဖတ်ပြီးသွားပြီတဲ့လေ။ ကောင်းတာပဲလေ၊ တစ်ချိန်ချိန်မှာတွေ့မယ့်အတူတူ အခုသိသွားတော့လည်း အေးတာပဲ။ တွေးချင်ရာတွေးပေါ့၊ ငါလည်း ရေးချင်ရာရေးထားတာပဲ။
¤
Spectrum King နဲ့အနီးကပ်ရှိလိုက်ရတဲ့အချိန်တိုင်း ဦးနှောက်ကအလုပ်မလုပ်တော့တာလည်း သေနည်းတစ်မျိုးပါပဲ။ နှလုံးသားကလည်း အလုပ်လုပ်ရလွန်းလို့ မသေရုံတမယ်ပဲ။ ဒီကြားထဲက ဓားကြိမ်းကြိမ်းနေတာကတော့ အသက်နဲ့အဝေးဆုံးပဲထင်ပါရဲ့။
မသတ်ရက်ဘူးလို့ပဲ လိုရာဆွဲတွေးပါရစေ Baby.
အခန်းထဲပြန်ရောက်တဲ့အထိ လူကမတည်ငြိမ်နိုင်သေးတဲ့ Chain, ဖုန်းသံကြောင့်ကြည့်မိတော့ Hurricane ဆီကပို့လိုက်တဲ့ စာတစ်စောင်။ ချက်ချင်း Laptop ဖွင့်ပြီးဆက်သွယ်လိုက်တော့ တွေ့လိုက်ရတာက Bermuda ရဲ့သားမက်က ဆက်သွယ်နေပါတယ်တဲ့။ ကိုယ့်ဆီဆက်သွယ်လာတာကို မသိနိုင်လောက်အောင် Diary တစ်အုပ်နဲ့အလုပ်ရှုပ်ပြီးတဲ့နောက် Hurricane သတိပေးမှ သိရတဲ့အဖြစ်ပါ။
Hurricane ကို ခဏနေရင်ဖုန်းဆက်မယ်လို့ အကြောင်းပြန်ပြီး Hepius ဆီဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။
"Hepius, ငါမေ့နေတာတွေကို အမြန်ဆုံးပြန်သတိရချင်တယ်။ မင်းစီစဉ်ပေးပါ"
"ဘာတွေထဖောက်နေပြန်တာလဲ?"
"ငါ လုပ်စရာအလုပ်တွေပေါ်လာပြီ။ အကုန်သိနေမှရမှာ"
"အစတည်းက မင်းအတွက် ငါတို့တွေစီစဉ်ပေးထားပါတယ်။ မင်းက ရုတ်တရက်ကြီး တော်တော်များများသတိရသွားလို့ ငါက ဘာမှမပြောဖြစ်တာ။ မင်း သိချင်စိတ်ရှိနေရင် သိလာနိုင်ပေမဲ့ အရမ်းလောရင်တော့ ပြဿနာရှိနိုင်တယ်။ ငါပြောတာကို နားလည်တယ်မဟုတ်လား?"
"အင်းပါ။ ငါ့စိတ်ငါ ထိန်းပါ့မယ်"
"အင်း၊ ငါဆက်သွယ်လိုက်မယ်"
"Yes, Doc."
Hepius နဲ့ဖုန်းပြောပြီးတော့ ခုတင်ပေါ်ပစ်လှဲလိုက်ပြီး အတွေးတွေကအစီအရီပေါ်လာတယ်။ အခုဆက်သွယ်လာတဲ့ ဘာမှမတော်တဲ့ကိုယ့်ယောက်ဖက အရမ်းကိုနောက်ကြောင်းရှင်းပြီး Bermuda ရဲ့သမီးနဲ့ယူထားတာကလွဲရင် ဘာမှပတ်သက်မှုမရှိသလောက် ကင်းရှင်းနေတာကစပြီး သူရောက်လာတဲ့နေ့ကပုံတချို့မှာ တွေ့လိုက်ရတဲ့ သူ့ရဲ့ဟန်ပန်အနေအထားကလည်း အရမ်းရိုးရှင်းပြီး ဘာကိုမှဂရုထားစရာ၊ စိုးရိမ်စရာမလိုတဲ့၊ အန္တရာယ်ကင်းတဲ့ လူတစ်ယောက်လို သာမန်ဆန်လွန်းတယ်။ ရေမြွေလိုဖြစ်နေတာကိုက ဖုံးကွယ်မှုတစ်ခုဖြစ်နေရင် အဆိပ်ပြင်းမယ့်ပုံပဲ။
Hurricane ဆီ ဖုန်းခေါ်လိုက်ပြီး
"ငါ စစ်မကြည့်လိုက်မိဘူး။ မင်းပြောမှသိတယ်"
"မင်း ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ?"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
"အဲဒါဆိုလည်း လေသံကိုငြိမ်အောင်ထိန်းပြီး အသက်ရှူသံပုံမှန်ဖြစ်မှ ဆက်ပြောကြမလား?"
"ဟား ဟား၊ မင်းကလေ တကယ်ကို အကြားအာရုံကတော့ ကောင်းလွန်းတယ်"
"အကျင့်ပါနေတာပါ"
မင်းမို့လို့ ငါအလွတ်ရနေတာလို့ မပြောဖြစ်တော့ဘူး။
"ဘိုးတော်ကြီးက အရမ်းငြိမ်နေပြီး သားမက်ကဆက်သွယ်လာတာကို မသိဘူးဆိုတာက ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား?"
"သူ့သားမက်ကလည်း အရမ်းငြိမ်နေတာကိုး။ အခုဆက်သွယ်ပုံကလည်း ရိုးရိုးလေးပဲဆိုတော့ အဲဒီလိုဆက်သွယ်မယ်လို့ မထင်တာလည်းဖြစ်နိုင်တယ်လေ"
"အင်း၊ ငါကြည့်လုပ်လိုက်ပါ့မယ်"
"မင်းနေကောင်းလို့လား Chain?"
"ကောင်းပါတယ်"
"ဒါဆို ဘာလို့ Hepius ကို ဖုန်းခေါ်တာလဲ?"
"ဖုန်းလိုင်းလေးပါ အလွတ်မပေးတော့ဘူးလားကွာ"
"ပေးပါတယ်။ အဝင်အထွက်စာရင်းလေးပဲ သိတာပါ"
"ငါ အကုန်လုံးကို သတိရချင်ပြီ"
"ဪ"
ငါ့ကို ချောင်ပိတ်လိုက်ပြီပေါ့။
"Kyle, ငါ ... ငါလေ ..."
"အင်း၊ ပြောလေ"
ဖြည်းဖြည်းချင်းတော့ ကျောခိုင်းပါ။
"ငါ သူ့ Diary ကို ဖတ်ပြီးပြီ"
"မင်းသိချင်တာ သိရပြီပေါ့"
"မသေချာတာတွေ အများကြီးပဲ"
"သူကိုယ်တိုင်က ဘာကိုများ သေချာခံစားလို့လဲ?"
"ဟင်း ....."
"တော်ပြီ၊ မင်းနားလိုက်တော့။ Bermuda သားမက်ကိစ္စ ငါပဲ စောင့်ကြည့်ပေးထားမယ်။ Hepius နဲ့လည်း ဆွေးနွေးရဦးမှာဆိုတော့ များများနားပါ"
"မင်းမရှိရင် ငါတော့ သေတာကြာပြီ"
ငါကတော့ ရှင်လျက်သေနေတာကြာပြီ။
"အဲဒီစကားလောက်နဲ့ အမောမပြေဘူး။ နောက်မှ စာရင်းရှင်းမယ်၊ List ထဲထည့်ထားလိုက်မယ်"
"ဟား ဟား၊ ဟုတ်ပါပြီကွာ"
¤
ဆေးရုံခေါင်မိုးပေါ်မှာ လေတွေကတိုက်လို့။ ငုံ့ကြည့်တော့ လူတွေ၊ ကားတွေရော သေးသေးလေးတွေ။ ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ Lock က လှည့်ထွက်သွားလို့ Chain ငိုချင်လာတယ်။ မျက်စိတွေမှိတ်လိုက်ချိန် ဆူညံသံကြောင့်ပြန်ဖွင့်ကြည့်မိတော့ Hurricane တို့အဖွဲ့ရယ်၊ ကြိုးချည်ခံထားရတဲ့ သေနတ်ဒဏ်ရာနဲ့ အလောင်းတစ်လောင်းရယ်၊ ထိုင်ငိုရင်းတုန်လှုပ်နေတဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်တွေ့နေရတယ်။
ပြီးတော့ ကိုယ့်ကို အတင်းဆွဲခေါ်နေတဲ့ Bermuda Head.
"ဟင့်အင်း၊ မလိုက်ဘူး။ ကျွန်တော်မလိုက်ဘူး။ မလုပ်ပါနဲ့ အဖေ"
"Chain, wake up! Wake up!"
"အင်း ..... ငါ ... "
"မင်းအာရုံတွေ အရမ်းလွင့်နေတယ်။ ငါပြောတယ်လေ၊ မလောရဘူးလို့"
"ငါ ထိန်းပါတယ် Hepius ရယ်"
"ဟင့်အင်း၊ မထိန်းဘူး။ သိချင်စိတ်တွေအတိုင်း မင်းလျှောက်သွားနေတာ"
"ငါ အဲဒီလိုဖြစ်မယ်လို့ မတွေးမိဘူး။ သူ့ဘာသာလွတ်ထွက်သွားသလိုပဲ"
"မင်း အဆင်သင့်မဖြစ်သေးဘူး။ ငါစီစဉ်မပေးနိုင်သေးဘူး"
"မလုပ်ပါနဲ့ကွာ၊ ငါထိန်းပါ့မယ်ဆိုကွာ"
အဆင်သင့်မဖြစ်ရင် အထူးကုပါရဂူနဲ့ပေးမတွေ့ဘူးပြောလို့ Chain မျက်နှာငယ်နဲ့ တောင်းပန်နေရတယ်။ အကုန်လုံးကို ပြန်သတိရချင်နေပြီလေ။ Bermuda နဲ့ရင်ဆိုင်ဖို့ဆို သိသင့်တာတွေ ရှိနေပြီ။
Hepius နဲ့ Chain စကားပြောနေတုန်း ရောက်ချလာတဲ့ Hurricane က ပျာပျာသလဲနဲ့
"Chain, မင်းအဆင်ပြေလား? ငါ့ကိုလည်းမစောင့်ဘူး၊ တစ်ယောက်တည်းထွက်လာတယ်"
"ငါ ကလေးမှမဟုတ်တာကွာ"
"Hurricane, ခင်ဗျားသူငယ်ချင်းကိုလည်း ထိန်းဦးနော်။ ဘာတွေလောနေမှန်းမသိဘူး"
"မင်းကရော ငါ့သူငယ်ချင်းမဟုတ်လို့လား?"
Chain ထအော်တော့ Hepius က မကြည်ကြည့်ကြည့်ရင်း
"မဟုတ်ဘူး။ မင်းနဲ့ Lock ကို သူငယ်ချင်းတော်ရတာ ပင်ပန်းတယ်။ Hurricane ရယ်၊ အဲဒီကောင်ကို ပြန်ခေါ်သွားပါတော့ဗျာ။ မင်းအေးဆေးနားဦး Chain"
"အခုက အေးအေးဆေးဆေးနေလို့မရဘူးလေ"
"Chain, တော်တော့။ မင်းသိချင်တာတွေ ငါအကုန်ပြောပြမယ်"
"သေချာလား Kyle?"
"အင်း"
"Ok, ငါပြန်ပြီ Hepius"
"ကြွ၊ နောက်တစ်ပတ်လောက် ငါမတွေ့ချင်သေးဘူး"
မင်း Lock ကိုကာကွယ်ချင်တာ ငါတို့သိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အတင်းအကျပ်ကြီး ပြန်သတိရဖို့ကြိုးစားတာ လွယ်တဲ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူးလေကွာ။ Hurricane ကလည်း ကူညီနိုင်နေတာကို ဘာကိစ္စများ Chain က လောနေရတာလဲ?
¤
"အဲဒါဆို Bermuda Castle ရဲ့ Plan က ငါ့ဆီမှာရှိနေတာလား? ဘယ်မှာလဲ?"
"မင်းတို့ Wedding Photo ပုံစံ Jigsaw Puzzle ရဲ့နောက်မှာ"
"Puzzle?"
"အင်း၊ ဒါပေမဲ့ Puzzle piece တစ်ခုပျောက်နေတယ်။ ဘယ်မှာရှိလဲလို့ ငါမသိဘူး"
"ကျန်တာတွေကတော့ ရှိတယ်ပေါ့"
"မင်းပြန်သတိရတဲ့နေ့က အဲဒါတွေဆက်ကြည့်ရင်း မေ့လဲနေတာလို့ပြောတယ်"
"ဒါဆို သူတို့မောင်နှမဆီမှာ ရှိနေမှာပဲ"
"သေချာတာပေါ့။ မင်းယူလာတဲ့ Bermuda ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုစာရင်းကတော့ Lock က ဘိုးတော်ဆီပြန်ပေးလိုက်ပြီး ဒီဘက်ကိုလုံးဝခြေမချဖို့ ကတိတောင်းလိုက်တယ်"
"အဲဒါကိုသိတယ်လေ။ အဲဒီထဲ ဘာပါလဲသိချင်တာ"
"မင်းတို့သားအဖနှစ်ယောက်တည်းပဲသိတာ။ မင်း ပွားပြီးယူလာတာက Eye scan နဲ့မို့ တခြားသူဖွင့်မရဘူး။ Lily တို့ဖွင့်ကြည့်တာလည်း အပေါ်ယံပဲ၊ Bermuda ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေလို့ သိရရုံပဲ။ အတိအကျကဘာတွေလဲဆိုတာ မသိနိုင်ဘူး။ ငါလည်းမသိဘူး။ ငါသိစရာမလိုဘူးထင်လို့"
"Building plan ကို ရှာကြည့်ရမယ်။ လိုအပ်လာရင် သုံးလို့ရတာပေါ့"
"မင်း အဲဒီထဲရောက်သွားတာကလွဲရင် အဲဒီ Plan က ငါ့အတွက်အသုံးမဝင်ဘူး။ ဘယ်တော့မှလည်း အသုံးဝင်နိုင်တဲ့အရာ ဖြစ်မလာစေရဘူး။ မင်းတို့ဘာသာ တခြားနေရာမှာသုံးရင်သုံးပေါ့"
"Why so serious?"
"ရယ်မနေနဲ့ Chain! မင်းကိုက Serious ဖြစ်နေတာလေ။ ငါကမသိဘူးဆိုတော့"
မင်းက အတည်ပေါက်နဲ့ တစ်ခုခုကိုစွန့်စားတော့မလိုတွေ လုပ်နေတာလေ။ အဲဒါကို ငါက ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနေလို့ရမတဲ့လား။ Bermuda နဲ့ပတ်သက်ပြီး မင်းစာရင်းရှင်းချင်နေတာ ငါသိတယ်။
"ငါ တစ်ခုထပ်မေးလို့ရမလား? ဟာ၊ ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး"
"မင်းအပြောအရတော့ အဲဒီညက သိပ်ပျော်ခဲ့ရတယ်တဲ့လေ"
"Sorry"
ငါမေးမှာကို မင်းသိနေတာ မဆန်းပေမဲ့ ငါ့မျက်လုံးတွေကိုတည့်တည့်ကြည့်ပြီး ဖြေလာလိမ့်မယ်လို့ ငါထင်မထားဘူးလေ။ ငါ မမေးခဲ့သင့်ဘူးဆိုတာကို နောက်ကျပြီးမှသိလိုက်ရတဲ့အချိန် မင်းကိုတော့ ထပ်ခါထပ်ခါနာကျင်စေခဲ့ပြီ။ ငါတောင်းပန်ပါတယ် Kyle.
"မလိုပါဘူး။ မင်းတို့ ..."
"တော်ပြီ၊ ငါမသိချင်တော့ဘူး။ သတိပြန်ရလာမှာပဲလေ၊ မပြောနဲ့တော့"
"ငါ ..."
"တော်ပြီ၊ ငါတို့ သွားသောက်ရအောင်"
"ဟာဟ! မင်းမမှတ်သေးဘူးလား Chain?"
"Club သွားတဲ့ကိစ္စလား? အဲဒီတုန်းက ငါကလေးလိုဖြစ်နေလို့ပါကွာ။ အခုက ပြဿနာမရှိပါဘူး"
"George ဆီသွားကြမလား?"
"ဟင့်အင်း၊ ငါတို့ကိုမသိနိုင်တဲ့နေရာလေးမှာ ငါတို့နှစ်ယောက်သွားသောက်ရအောင်လေ"
"Spectrum ကိုတော့အကြောင်းကြားလိုက်ပါဦး"
"Austin ကို ပြောလိုက်မယ်"
ပြောပြီး Chain က ဖုန်းခေါ်နေလေတယ်။ ဘာကြောင့် Austin တဲ့လဲ? Lock နဲ့ Lily ကို ဘာလို့မခေါ်တာလဲ?
"ဒါဆို အစ်ကိုလေး Red မှာရှိတယ်ပေါ့။ တစ်ခါတည်းပြောပြလိုက်ပါ၊ ငါ ဒီညပြန်မလာဖြစ်ဘူးလို့။ ပြီးတော့ အဲဒီ Region (11) ကိစ္စက Simon ကိုလွှဲလိုက်ပါ"
"................"
"ဟာကွာ၊ မင်းပြောတော့ ကင်းကိုက်မှာစိုးလို့လား?"
"..............."
"တော်ပြီ၊ တော်ပြီ။ ငါ့ဘာသာဖုန်းဆက်လိုက်မယ်။ ဘာကောင်တွေမှန်းမသိဘူး"
ဪ၊ အလုပ်ကိစ္စလွှဲရင်း Lock ကို လူစားနဲ့သံတော်ဦးတင်ခိုင်းနေသေးတာ။ Spectrum မှာ ဘယ်သူကများ သူတို့နှစ်ယောက်ကြားဝင်မယ်ထင်လို့လဲနော်?
"အစ်ကိုလေး၊ ဒီနေ့နဲ့ မနက်ဖြန်မနက်စောစော ငါ့ကို ဘာခိုင်းစရာရှိသေးလဲမသိဘူး"
".............."
"အဲဒီဟာက အကုန်လုပ်ပြီးပြီ။ လက်စသတ်ဖို့ကျန်တာ Simon ကိုခိုင်းလိုက်ပါပြီ"
"..............."
"ဟုတ်၊ အဲဒါဆို ငါဒီညပြန်မလာဖြစ်တော့ဘူးလို့ ပြောမလို့ပါ။ မနက်လောက်မှ ပြန်ရောက်တော့မယ်"
"............."
"သိပါတယ်ဗျာ၊ အလုပ်ခိုင်းစရာရှိမှာစိုးလို့ မေးတာပါ"
"............"
"အဲဒါဆို ဒါပဲနော် အစ်ကိုလေး"
အစ်ကိုလေးနဲ့စပြီး အစ်ကိုလေးနဲ့ဆုံးတဲ့ ဖုန်း Call အဆုံးမှာ Chain ဖုန်းချလိုက်ပြီး မကြည်မလင်မျက်နှာနဲ့မို့ Hurricane ရယ်လိုက်မိတယ်။ ကလေးတစ်ယောက် အလိုမကျသလိုဖြစ်နေတာမျိုး မဟုတ်ပေမဲ့လည်း ကိုယ့်မျက်စိထဲမှာ အဲဒီလိုပဲဖြစ်နေတယ် Boo.
"မင်းက ဘာရယ်နေတာလဲ?"
"မင်းကရော ဘာဖြစ်လို့ ဖုန်းကိုရန်သူလိုကြည့်နေတာလဲ?"
"Spectrum King က အာဏာသိပ်ပြတာပဲ။ အလုပ်ကိစ္စတွေပြီးလားတဲ့လေ။ ဒီညပြန်မလာဘူးပြောတာကိုကျ သူ့အပူပါလို့လားတဲ့။ မပြောမိလို့ ခိုင်းစရာပေါ်လာတဲ့အခါ ရှာမတွေ့ရင်လည်း အမှုကကြီးဦးမယ်"
"ဟားဟား၊ အခု အဆင်ပြေပြီလား? ဘယ်သွားကြမလဲ?"
"မြို့ပြင်က Bar လေးဆီ"
"အာ ... ကောင်းတယ်။ လေလည်း လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ရှူရင်း၊ မြင်ကွင်းအေးအေးလည်း ခံစားရင်း၊ မသောက်ရတာကြာတဲ့ ယမကာလေးလည်း မှီဝဲရင်းပေါ့။ ဟားဟား"
"ဟုတ်တယ်။ အဲဒီဆိုင်က Vodka အသစ်က အရမ်းမိုက်တယ်လို့ အနံ့ရထားတယ်"
"Let's go!"
¤
ဖြောင့်ဖြူးနေတဲ့ Highway လမ်းမကြီးရယ်၊ မြားတစ်စင်းလိုပြေးနေတဲ့ Limited edition ကားလေးတစ်စီးရယ်၊ ကားမှန်တွေချပြီး လေတဖြူးဖြူးကြား ခပ်မြူးမြူးဖြစ်နေတဲ့ လူသားနှစ်ယောက်ရယ်၊ ပြီးတော့ ကားထဲမှာလွန့်လူးနေတဲ့ Country Song ရဲ့သံစဉ်တွေရယ်။
"ဟာ၊ အဲဒါဘာလုပ်တာလဲ Hurricane ရဲ့"
"သီချင်းပြောင်းမလို့လေ"
"မပြောင်းပါဘူး၊ အဲဒါ Hurricane လေ"
"အဲဒီသီချင်းက မကောင်းပါဘူး"
"အမ်း ... အဆဲတောင်းတာလား?"
"ဖွင့်ကွာ၊ ဖွင့်"
Hurricane လက်လျှော့လိုက်တော့ ကျော်လိုက်တဲ့သီချင်းကို Chain က ပြန်ဖွင့်လိုက်တယ်။
🎶 Hadn't had a good time 🎶
.......................... 🎼
The moon went hiding
Stars quit shining
......................... 🎵
And hit me like a hurricane
You hit me like a hurricane 🎶
Luke Combs ရဲ့ Hurricane.
Chain က အသံကျယ်ကျယ်နဲ့လိုက်ဆိုနေတော့ Hurricane လည်း သီချင်းစာသားတွေ လိုက်ညည်းမိနေပါရဲ့။
ဒီလိုနဲ့ နေမဝင်ခင်လေးမှာ သူတို့ပြောတဲ့ Bar လေးဆီကိုရောက်လာခဲ့ပါတယ်။ စိတ်ကြိုက်မှာပြီး စားရင်းသောက်ရင်းငေးရင်းနဲ့ နေရောင်ပျောက်လေ၊ လူတွေပိုရောက်လာလေနဲ့ ဆိုင်လေးက စည်ကားလာသလို ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း ဆူညံလာပါတယ်။ တော်တော်လေးလူစုံတော့ ဆိုင်ရဲ့တီးဝိုင်းလေးကလည်း အသက်ဝင်လာပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပျော်ရတာက မြို့ပြပေါ်က နာမည်ကြီး Club တွေနဲ့တော့ ဘာမှမဆိုင်ဘဲ ပိုပြီးလွတ်လပ်လို့ ပိုပြီးပျော်စရာကောင်းနေပါတော့တယ်။
အသားကင်စားနေရာက ခွက်ကိုကောက်မော့ရင်း ခဏနေတော့ ဆိုင်ထဲကတခြားလူတွေလိုပဲ သီချင်းတွေလိုက်ဆိုကာ မြူးနေပြန်တဲ့ Chain ကြောင့် Hurricane ငေးခနဲဖြစ်သွားတယ်။
ပျော်နေတာလား Boo ရေ၊ ငါ မင်းကို အခုလိုလေးပဲမြင်ချင်တာပါ။ ငါတို့တစ်သက်လုံး အခုလိုလေးနေနိုင်မယ်ဆိုရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ။ စည်းစိမ်တွေ၊ ဂုဏ်သိက္ခာတွေနဲ့ ဘာမှမသက်ဆိုင်တဲ့ ငြိမ်းချမ်းမှု၊ ပျော်ရွှင်မှုတွေနဲ့ပဲ မင်းကထိုက်တန်တာပါ။
မင်းအတွက် ငါယူဆောင်မပေးနိုင်တော့ဘူးလား? ဒီတစ်ညလေးတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပျော်ပါ။ ငါလည်း မင်းကလွဲရင် ကျန်တာတွေကို တစ်ညစာတော့ မေ့ထားပါရစေ။
■■■■■ Part (LXV) ဆက်ရန် ■■■■■
Коментарі